| : Σε ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ για την ευλογία μου. Σε ευχαριστώ πολύ για την ευλογία μου. Ευχαριστώ πολύ για την ευλογία μου. Μετά από αυτήν την ευλογία, έχω την ευλογία να κατευθύνω το Κέντρο για την Επιτυχία της Ελληνικής Βασίλειας για την Ελληνική Βασίλειά. Η Ελληνική Βασίλειά είναι ένα από πολλούς συνεργασμένους προγράμματες που συνεργαστούμε με το Μουσείο Μπινάκι. Ευχαριστούμε πολύ για την αυτοσυμβολική συνεργασία που έχετε συνεχίσει με εμείς σήμερα, ασφαλώς στο σπίτι σας, και με κομμάτια που έχετε συνεχίσει στο σπίτι σας, για να μάθουμε για κάποια πραγματικά ενδιαφέροντα και σημαντικά εργασία της ελληνικής Βασίλειας. Τώρα θα θέλαμε να συμβεί τον καλό φίλο μου, ο Γιώργος Μαγγίνης, ο διευθυντής του Μπινάκι Μουσείου, για να παρακολουθήσουμε σήμερα και να μάθουμε για κάποια πραγματικά ενδιαφέροντα και σημαντικά εργασία της ελληνικής Βασίλειας. Ευχαριστούμε πολύ, Σάρρεν. Καλημέρα και καλησπέρα σε όλους, από την Αθήνα. Τώρα, αισθάνεται ότι αυτή η ελληνική συνεργασία της Ελληνικής Βασίλειας ήταν τόσο μικρή. Δεν είχαμε τίποτα να καλώσουμε τρεις εβδομάδες πριν, και σήμερα πρέπει να πούμε καλά. Θα θέλαμε να συναντήσουμε συνεχώς και να παρακολουθήσουμε την κοινωνική κοινότητα του Foundation Centre και την κοινωνική κοινωνική κοινότητα του Benaki Museum. Ξεκίνησαμε το πρωί του 2020, και είχαμε ανοίξει κάτι από την αρχαία μέχρι τον 20ο αιώνα, από τα ελληνικά εξεντρικά, από τα ελληνικά φουστανελάδες, από την εκκλησιαστική εργασία, από τη φωτογραφία, από την Κίνα, από τη Νέα Υόρκη, από τις γυναίκες και τις κλασικές Αθήνας, από την αίσθηση του Χριστού και από τις μπίσκετς στον 1821 εβδομάδες. Έχει ήταν μια όμορφη πρόσκληση και σας ευχαριστούμε που μας συμμετέχετε. 9 διάλειες από τις πρώτες δύο σειρές μπορούν να βρεθούν ήδη στο website του Benaki Museum μέχρι το multimedia. Οι τρεις διάλειες του τελευταίου σειρήματος θα συμμετέχουν και μερικές μέρες. Το πρώτο διάλειο ήταν δημιουργημένο από τον Μάρα Περίκοκου σε μια παρουσία της φιλελεμικής εργασίας από τέσσερις προσωπικές σχέσεις, οργανισμένη να συμμετέχει με το Βισεντινείο της Βελτιότητας. Το δεύτερο διάλειο, από τον Πειραιοσκήσι, ήταν για ένα άλλο διάλειο που πραγματικά διαχειρίζεται κατά τη διάρκεια του 138 του Πειραιοσκήσιου μέχρι το τέλος του Φεβρουριού. Ξεκίνησε την ιστορία των πιο ικονικών, ελληνικών, παπαδοπούλων μπίσκετ. Η ιστορία σήμερα θα δημιουργηθεί ως σύμφωνο, ας πούμε, από τις δημιουργήσεις της Ελληνικής Βισεντινείου στη συμμετοχή ενός πολύ περισσότερος στιγμής στην ελληνική ιστορία. Η ατμόσφαιρη αγωνιστική διάρκεια, το δημιουργημένο 1922 καταστροφή και το συνεχισμένο εξοπλισμό της ατμόσφαιρης αγωνιστικής ελληνικής. Το δημιουργήμα θα περιγραφεί σε μια υπέροχη εξοπλισμή, η οποία παρουσιάζεται σήμερα στο Μουσείο της Ελληνικής Βισεντινής και θα συνεχίσει μέχρι το 27 του Μαρτου 2022, οπότε, αν βρείτε εσάς στην Αθήνα, υπάρχει πολλή χρονιά για να το αγωνιστείτε. Έχουμε μια παράδοση, διότι κάνουμε μια παράδοση μεταξύ δύο φαγητήρια, δύο τελευταία ή αξιολογικά πράγματα και σήμερα η παράδοση μας βρίσκεται μεταξύ καταΐφί, το sort of hairy pudding, που είχαμε όλοι αν επισκεφθήσαμε την Ελλάδα και εκμεκπαγωτό. Μπορείτε να ψηφίσετε χρησιμοποιώντας τη σχόλια και θα κρατήσω το σχόλιο. Παρακαλώ, είτε καταΐφί ή εκμεκπαγωτό. Παρακαλώ να ψηφίσετε χρησιμοποιώντας τη σχόλια και να ψηφίσετε το καλύτερο πούδι σας. Είμαι ευλογημένος για να παρακολουθώ με τον κ. Δίνος Κόλιας, που δημιουργήθηκε την εξοπλισμία στην Κιουτάχεια και έγραψε το όμορφο παρακολουθείο κομμάτι που το συμφωνεί. Ο Δίνος εργάζεται ως αδερφός στην Αθήνα, αλλά η κοινωνική μουσική τον γνωρίζει ως συγκεκριμένος και ως σχολός της τελευταίας ελληνικής, της Οθωμανίας και της Βαλκάνης. Είναι βασικός μέλος του Wiktio, ένας ελληνικός ευρωπαϊκός θεραπευτικός οργάνωσης, των οποίων έχουν εξελίξει το σχολείο σε αυτόν τον τελευταίο κομμάτι. Έχουν χρησιμοποιήσει κοινωνικά μέτρα, σχολικές συζητήσεις και δημιουργήσεις για να δημιουργηθούν το κοινωνικό κοινό την εξοπλισμία τους. Αυτό είναι ένα γνώρισμα που είμαι πολύ σημαντικός. Τώρα, ο Δίνος έχει δημιουργηθεί δύο κομμάτια στο σπίτι του, στο σπίτι του Σάμος. Σάμος, το 1862-1920, φωτογραφίες και εξοπλισμίες, και το τραμμύριο του Καρλώβου Σάμου, το 1905-1939. Και, φυσικά, έχει και δημιουργηθεί το κομμάτι και το σχέδιο που θα παρακολουθήσει σήμερα, το Πορτορίο της Κιουταχίας, που δημιουργήθηκε στο Βασίλειο της Κιουταχίας. Τώρα, θα παρακολουθήσετε ένα σχέδιο σε αυτό το κομμάτι, στο εξοπλισμίο που θα παρακολουθείτε από το κέντρο του UCLA, μετά τη διάρκεια. Τώρα, χωρίς περισσότερα ασφάλεια, θα θέλαμε να δημιουργηθεί ο Δίνος Κόλιας να μιλήσει με μας για το σύνδεσμα του Κιουταχίας, το σύνδεσμα της ιστορίας, από το Πορτορίο της Κιουταχίας από το 19ο αιώνα μέχρι το 20ο αιώνα. Καλημέρα, καλησπέρα, καλησπέρα. Καλημέρα, καλησπέρα σε όλους, όσους μας ακούν και μας βλέπουν. Ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συμβουλή και τα καλύτερα σου λόγια. Είναι μεγάλη ευκαιρία για εμένα να παρακολουθώ για την ιστορία μου και ειδικά για την ιστορία της ιστορίας για το Πορτορίο της Κιουταχίας από το 19ο αιώνα μέχρι το 20ο αιώνα. Μερικές λόγες για την Κιουταχία. Η Κιουταχία είναι μια πόλη στην ευρωπαϊκή Ανατολία της Τουρκίας, που βρίσκεται, όπως το κρακό, 200 χιλιόμετρα από την Ισταμβουλία. Η Κιουταχία έχει παρακολουθεί συνεχώς από αρχαία χρόνια, όπως βρίσκεται στις σύνορες της κομμάτιας της Κιουταχίας, σχετικά με την Ανατολία, το Αιγένιο, το Μεσοδοχείο και το νησί της Μάρμαρας. Μετά από αυτή την στρατηγική θέση, η πόλη αλλάξε τα χέρια συχνά μετά από τους αιώνα. Στο 1428, η πόλη εμπορίθηκε στην Ορτωμανική Εμπίδα. Στην Ορτωμανική Εμπίδα, οι ανθρώπους της Κιουταχίας υπήρχαν διάφορες εθνικές και θρησκευτικές κομμάτια. Το 1906, η ανθρώπιση της Κιουταχίας μεγάλωσε περίπου 25.000 ανθρώπους, από τους οποίους 16.000 ήταν μουσουλμάνοι, 5.000 ελληνικοορθοδόξοι και περίπου 3.300 ελληνικοορθοδόξοι και καθολικοί. Σήμερα, έχει μια ανθρώπιση από περίπου 250.000 ανθρώπους. Η Ελληνική Ορθοδόξη κοινότητα ήταν η Τουρκία. Οι σημαντικές πρόεδρες της περιοχής της Κιουταχίας υπήρχαν λευκό και άλλα σύρρια, φαγητό, οπιουμ, λευκό, λευκό, καρπέτ, παπρίξ και πολλές κομμάτια. Ωστόσο, το πραγματικό πρόεδρο για το οποίο η Κιουταχία έγραψε την Ελληνική Ορθοδόξη ήταν το χαμηλό λευκό. Μετά από το κομμάτι του, η Κιουταχία ήταν ο επόμενος μεγάλος κέντρος για τη δημιουργία της σεραμικής στην Οθωμανική Επιτροπή. Ένας σημαντικός λόγος για τη δυνατότητα της σεραμικής εργασίας στην Κιουταχία ήταν η υπηρεσία των ασφάλειων δημιουργών του καουλιν, ή του κλαίου της Κίνας, στην περιοχή, καθώς και διάφορες άλλες υπηρεσίες. Μετά από το κομμάτι του, η δημιουργία της σεραμικής εργασίας στην Κιουταχία εμφανίστηκε σημαντική ανάπτυξη, ειδικά στη δεκαετία του 19ου αιώνα, που αποτελούσε μια μεγαλύτερη περιοχή της σεραμικής εργασίας, συχνά εφαρμογημένη από τα Κίνα και τα Ιαπανεία και τα σεραμικά του Ιράν και της Ευρώπης. Η δημιουργία της σεραμικής εργασίας στην Κιουταχία ήταν κυρίως στις χέρες των αρμενικών πότων. Μετά από το αρχαίο 19ο αιώνα, οι πότες της Κιουταχίας δημιουργήθηκαν το μοναδικό τους μοναδικό τρόπο, ο οποίος παρουσιάζει μια εξασφαλή περιοχή της εργασίας και των μοναδικών πότων, χαρακτηρισμένη και χαρακτηρισμένη, σχετικά με το μοναδικό της σεραμικής εργασίας. Υπήρξαν πολλή περιοχή της σεραμικής εργασίας, για χρησιμοποίηση καθημερινά στις πόρτες του κόσμου, να κάνουν και στις κοινωνικές κλασσίες, καθώς, επίσης να είναι δημιουργημένη για το δημιουργικό αιωναϊκό πότο, που έπρεπε να εξασφαλεί σε μεγαλύτερα κομμάτια στην Ευρωπαϊκή Ευρώπη και στις Βαλγάνες. Στην ίδια περίοδο, μεγαλύτερα κομμάτια της Κιουταχίας χρησιμοποίησαν για να εξασφαλίσουν μοσχοί σε άλλες πόρτες του αιωναϊκού πότο, συμφωνώντας την Ισταμπούλα, την Άγκαρα, την Κόνια, την Καϊσαρία και την Αντάλλη. Στο τέλος του τελευταίου αιώνα, με την αιωναϊκή οικονομία στην εξασφαλή, διότι υπάρχουν πολιτιστικές συμφωνίες, το αριθμό των πόττρων εργασμών στην Κιουταχία εξασφαλήθηκε. Η μεγαλύτερη εξασφαλήση της κομμάτιας της Ευρωπαϊκής Ευρωπαϊκής Ευρωπαϊκής Ευρωπαϊκής εργασίας και η συμφωνία των πολλών-πολών στην αιωναϊκή αιωναϊκή αιωναϊκή εργασία είχε ανάπτυξη στις εργασμούς και εξασφαλής της Κιουταχίας. Στην τελευταία κορταρία του 19ου αιώνα, το κλειστό της κομμάτιας στην Κιουταχία εξασφαλήθηκε σε μια νέα φορά. Ο εργασμός εξασφαλήθηκε σχετικά με τις κλασικές μορφές του 19ου αιώνα, προτείνοντας αλλιώς να αντιμετωπίσει πολύ πιο αρχαία μορφή στις αιωναϊκές αιωναϊκές μορφές που παρακολουθούσαν στις αιωναϊκές αιωναϊκές μορφές που παρακολουθούσαν στις αιωναϊκές αιωναϊκές μορφές που παρακολουθούσαν στις αιωναϊκές αιωναϊκές μορφές που παρακολουθούσαν στις αιωναϊκές α ιστορικά μορφές, αλλά επίσης επειδή της επαναστασίας της ενδιαφέρονσης στην ατομανή εργασία στην ευρωπαϊκή Ευρώπη. Η δημιουργία της κυβέρνησης, ξεκίνησης το 1907, ήταν εφαρμογή που διέφερε να διευθυνθεί τις στερεογραφικές εργασίες της πόλης. Τα φασάδια και πολλές χώρες και χώρες μέσα σε αυτήν την επαναστασιακή κομμάτια ήταν ανοιχτωμένες με κομμάτια δημιουργημένα στις εργασιακές εργασίες και πάνω από όλα σε αυτούς των Μεχμέτε Μιν, των Χατζιμινασιαν και των Δαβίδων Χανασιαν. Μια περίπτωση της διευθυνθείας για τους πότρους της Κιουτάχειας, όπως αντιμετωπίστηκαν μεγάλες συμφωνίες για μοσκοί, ιστορικά μονιουμένες και άλλα χώρια, ενάντια στην πίεση της πρώτης αρχιτεκτορικής δημιουργίας. Οι πραγματικές πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές που ακολουθούσαν την νέα Τουρκική Επιτροπή του 1908 hubungi dengan romantikası center dan dan το πρώτο δημόσιο αρχιτεκτορικό κίνημα έδειξε να χρησιμοποιήσει κλασικές ελευθέσεις και μορφές της ορθομανικής και της Σελζούκης αρχιτεκτορικής παραδοσιασίας, όπως το παιχνίδι, για τη δημόσια κοστροφή της κοινωνικής δημόσιας και των διευθυντών μορφών. Ο Χαφής Μεγμέτε Μινεφέντι, ο μεγαλύτερος μουσουλμάνος στην Κιουταχία του χρόνου, γεννήθηκε στην Κιουταχία το 1972 και έγραψε το δημόσιο της κοστροφής στην κορυφή του Μεγμέτε Χιλμί. Ήταν ο μεγαλύτερος μουσουλμάνος στην κοινωνική της κοινωνικής δημόσιας και της Σελζούκης αρχιτεκτορικής παραδοσιασίας. Στην περίπτωση των μεγαλύτερων προορισμών, εργαζόταν σε συνεργασία με τις εργασίες των Κατζιμινασιαν, των Δαβιδοχανισιαν και κάποια άλλα μικρά παραδοσιασίες. Εγκοπωρεύτηκε νέα μοτύφια και σχέσεις που εμφανίζονταν τον οικογένειο του, ενώ παραμείνουν σχετικά με το πνεύμα της Εσνικής στεραμικής παραδοσιασίας. Εκπαιδεύτηκε την κατασκευασία των μεγαλύτερων δημόσιας δημόσιας και μονύματων, καθώς και των δημόσιας και προσωπικών δημόσιας. Ήταν ένας αγώνας σε όλους τους σχέσεις του και ήταν παιδιότητας σε πολλές τεχνικές εξελίξεις. Ο Μεγμέτε Μύν ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς πόττρες και τεχνικούς της Κιουτάχειας στην τελευταία φάση της αυτομαρικής περίοδος και έπαιξε μια σημαντική ρόλα στην κατασκευασία ενός νέου εργασιαστικού τύπου στη στεραμική. Οι αρμηνικοί εργασιαστές έπαιξαν επίσης μια σημαντική ρόλα στην τελευταία φάση της Κιουτάχειας στην τελευταία φάση της αυτομαρικής περίοδος, συνεχίζοντας σε μια παλαιολογική παγκοσμή. Οι αρμηνικοί πόττρες χρησιμοποιήθηκαν τη δύσκολη εξελίξη τους, συμπεριλαμβάνοντας τις τεχνικές, τεχνικές και πρακτικές των προσωπικών τους, ώστε να προσπαθήσουν τη χαρακτηριότητα του χρώματος και της γλυκότητας του παρελθόντος. Προσπαθούσαν στις δραστηριότητες και στις εργασιαστικές δραστηριότητες, κερδίζοντας εξελίξεις και συμπεριλαμβάνοντας για τους προϊόντες τους, καθώς δημιουργούσαν τις αρμηνικοί εργασιαστικές νέα εργασίας για να εξελίξουν τις προϊόντες τους στην Ευρώπη και στις χώρες της Αφρικής Ευρωπαϊκής Επιτυχίας, συγκεκριμένως στην Ελλάδα. Βλέπουμε δύο τέσσερα από τις εργασιαστικές εργασίας της Αρμενικής Επιτυχίας. Στην αριστερά, έχουμε μια γραμμή σχετικότητα για έναν τραγούδι. Πιθανόμαστε για τον Βυσάπα, ένας καλύτερος τραγούδις στην αρμενική μυθολογία. Στην αριστερά, υπάρχει ένα φύλλο. Το φύλλο ήταν ένας σύμβολος της Κολστιανικής Επιτυχίας πριν και το σύμβολο της Χριστιανίας σύμβολος του Ιησού. Στην αριστερά της πόλης της πόλης της Ελληνικής Ορθοδόξης, η ελληνική πόλη της Ελληνικής Ορθοδόξης κοινότητας στις αρχές του 20ου αιώνα, ήταν η Μινάς Αβραμίδης. Υπήρξε στην Κιουτάχια το 1977, η Αβραμίδης γνωρίζεται για την προκειμένωση του τραγούδιου και της σεραμίδας, διοικημένη σε ιστορικά και μυθολογικά σκέψεις. Ένα από τους δουλειές, ένα τελικό πανέλογμα, συμπεριφερόντου από 20 τελικών τελικών, διακοπώθηκε το πόδι του κοφερικού σπίτου του Ιρουδάνιου Στελάλογλου, που ο Αβραμίδης επισκέπτευε μέχρι να πιει τον Ιησού. Υπήρξε τη σκέψη του τελικού σπίτου του τελικού σπίτου του τελικού σπίτου του βυζαντινού αιμπέρονου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, όπως βρήκε το Ιστορικό σπίτι του Κωνσταντινού Αιμπέρονου. Υπήρξε ένα τελικό πανέλογμα, διακοπωθώντας τον βυζαντινού αιμπέρονου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ενδιαφέροντας σε αγώνα με τον Ιστορικό σπίτι του Κωνσταντινού Αιμπέρονου, που έκανε από τον Μινάσο Αβραμίδης στην Ελλάδα, όχι στην Κουτάχεια. Επίσης, ένα σχετικό σχετικό πρόγραμμα πρέπει να έχει εφαρμοστεί στον δρόμο του κοφεστήρα του Ιορδάνη, στον Λάλο, στην Κουτάχεια. Και στη δεύτερη δεύτερη βλέπουμε ένα λιθογραφικό δημιουργημένο από τον Νικόλο Τσελεπόγλου, με την ίδια εφαρμοσύνη που ο Αβραμίδης έκανε στον σχέδιο του. Ο Αβραμίδης συχνά έκανε το σχέδιο του για δημιουργημένους λιθογραφικούς, φωτογραφικούς και εφαρμοσύνης. Σε ένα δεύτερο σχέδιο δημιουργημένους λιθογραφικούς από τον Νικόλο Τσελεπόγλου, ο Αβραμίδης έκανε το σχέδιο του για δημιουργημένους λιθογραφικούς. Εδώ είναι ο λιθογραφικός από τον Σωτήρις Χριστίνης, τον οποίο ο Αβραμίδης έκανε στο σχέδιο του. Στην άλλη πλευρά του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου, εφαρμοσύνη του σχέδιου. Οι άλλα σεραμίδια από τον Σωτήριο Αβραμίδης βρίσκονται σε αυτό, που σχεδιασμίζει την Αθήνα, τον Σέν Τζόρτς να πέθανε τον νέα, τον Κώσταντιν, κράντο πρίσσο του Ελλέντ, ο κύριος του Πράσινου, ο Φρένδρυγκος Β' και ο σπανικός κύριος, ο Αλφόνσο XIII. Αυτή είναι μια λίγο παραδοσιακή ασφαλική, όπου οι ελληνικοί θεοί, οι θεοί και οι παραδοσιακοί ή νεοί παραδοσιακοί κύριοι παραδοσιακόντουσαν μέσα στα χαρακτηριστικά σχήματα, τόσο δημιουργημένα στην Κουτάχη. Από το 1997 μέχρι το 1918, το Οθωμανικό Εμπίδιο ήταν ενδυναμωμένος σε μια συνεργασία σχετικών σχετικών, συμπεριλαμβώντας την Ελληνική-Τουρκική Λόγω του 1997, τις Παλκανικές Λόγες και την Πρώτη Λόγω Λόγου. Οι βιβλίες, οι βιβλίες και άλλα σχετικά ιστορικά γεγονόματα εφαρμογήθηκαν στις σεραμικές της Κουτάχης. Ένας ομάδος βιβλίων, δημιουργημένων στα εργασία της Κουτάχης, στο τέλος του 19ου και του 20ου αιώνα, παραδοσιακόντουσαν μέσα στα χαρακτηριστικά σχέδια του Οθωμανικού Εμπίδιο και το τουρα, το σύγχρονο, του Σουλτάνου Αμπδουλχαμίδου II, το οποίο λέγεται γαζί, σημαίνει χαρακτηριστή. Η μορφή «Φορεύει πάντα βιβλίες» σε ένας διαφορετικός μπανέρας στο χαρακτηριστικό κομμάτι, το οποίο δημιουργημένως σχεδόν σχεδόν σχεδόν σχεδόν σχεδόν σχεδόν, το οποίο δημιουργήθηκε σαν επίσης ευλογικό αφημισμό για τα χαρακτηριστικά σχέδια του οθωμανικού Εμπίδιο. για να συμφωνήσει, το 11 Ιουλίου 1908, μια Κοστητουρία που αντιμετωπιστευόταν τα δημοκρατικά πολιτικά δικαιώματα. Στις αρχές της ευγενίας, η νέα Τέρκη Ρεβελούσιο ήταν συμφωνημένη με συγκεκριμένο ενθουσιασμό στην Πλουτάχεια μέχρι να ασφαλίσσουν τις εμπορικές εμπορικές και το πιο εύκολο μέλλον. Οι πότερες έγιναν υποστηριότητες κομμάτων σεραμικών, περισσότερων κομμάτων, συμφωνώντας την προκλήμαση της νέας Κοστητουρίας. Αυτό, σχετικά με εφημερίσματα όπως «Λιμπερτέ, φρατερνιδέ, γαλιτέ, ζωστής», «Λόγκλιβ, ο Σαλτάν», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908» και τέτοια, σχετικά με εφημερίσματα όπως «Λιμπερτέ, φρατερνιδέ, γαλιτέ, ζωστής», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908», «� Λόγκλιβ, η Κοστητουρία του 1908». Η φωτή είναι οφελήκευτη από το φρενσικό λεωφορισμό φραγματικό σλόγο «ΙΜΤΕΡΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙ» που έπρεπε και να χρησιμοποιηθεί από τους νέους Τόρκους. Οι Βαλκανικές Βόλες τελειώθηκαν με ασφαλή θερμοκρασία για την Οθωμανική Εμπρία. Σύμφωνα, το ελληνικό κράτος εξασφαλίθηκε σε κομμάτια και πληθυσμό. Ο πρόεδρος Κωνσταντίν, ο πρόεδρος του ελληνικού θρόνου και πρόεδρος και πρόεδρος της βιώσιμης ελληνικής σύμφωσης, που έγινε πρόεδρος το 1913, έγινε το κομμάτι της δημιουργίας του. Το φωτογραφείο του υπήρχε πάνω σε όλα, σε φωτογραφίες, σε φωτογραφίες, σε φωτογραφίες, σε φωτογραφίες και μετά. Στην εργασία του, στην Τουταχία, ο Μινάς Αβραμίδης παρουσιάζει το σεραμικό λιμάνι με το φωτογραφείο του Κωνσταντίν. Αυτή είναι μια οκταγονιστική κομμάτια με το ελληνικό κράτος Κωνσταντίν, το πρώτο, με το πραγματικό ελληνικό γραφείο του Τουταχία το 1913. Ένα φωτογραφείο με τον ελληνικό κράτος και ένα φωτογραφείο του Μινάς Αβραμίδης σε έναν αγώνα στην Θεσσαλονίκη. Οι Βαλκανικές Λευκές δεν εμπνεύστηκαν το δύσκολο των κοινωνικών κομμάτων για το λιμάνι. Σε αυτόν τον περίοδο, μεγαλύτερα πράγματα σεραμικών εξετάστηκαν στην Ευρώπη. Ήταν ένα περίοδο προσφέρησης. Ωστόσο, η πρώτη Βαλκανική Λευκή, η οποία ξεκίνησε τον εβδομάδι του 1914, ήταν να επηρεάσει σε ένα δραματικό τρόπο η πόδια επαναγωγή του Τουταχίου. Στην περίοδο της πρώτης Βαλκανικής Λευκής, οι άνθρωποι από κάθε εθνική ή ελληνική βαθμίδα πήραν σε μια γενική μομβιλησία για να δουλεύουν στην Οθωμανία. Όσο η Οθωμανική Εμπίδα πέρασε σε όλες τις πλευρές, οι εργασμούς σεραμικών εξετάστηκαν στην Τουταχίου, που βρήκαν στον εξετάστηκο ασφαλισμό, διότι η ασφαλισμή του ανθρώπου, η μεγαλύτερη ασφαλισμή στον εργασμό, και οι δημιουργικοποιημένες δημιουργικές εργασμούς, χρειάζονταν να δουλεύουν. Στον Οκτώμβριο του 1918, η ασφαλισμία του Μούτρος δημιουργήθηκε μεταξύ των ελληνικών ασφαλισμών και των δημιουργικών Οθωμανών. Στην Τουταχίου, το τέλος της δημιουργίας και η επιστροφή των πολλών δημιουργικών ασφαλισμών, δημιουργήθηκε οκτωμισμός για ένα καλύτερο μέλλον, για την οικονομία της πόλης. Σε αυτή την περίοδο, μπορούμε να δείξουμε ένα δίσκο με την Οθωμανική Εμπίδα, με την τετουρά του Μεμέτ VI Βαχιτετίν, το 36ο και τελευταίο σαλτάν του Οθωμανικού Εμπίδα. Επιτρέπεται για τον 4 Ιουλίου 1918, και τον 1 Ιουλίου 1922, όταν ο σαλτάνιδας ήταν ασφαλισμένος από την Επιτροπή Επιτροπής, και ο Μεμέτ VI ήταν ασφαλισμένος από την Ιστορία. Αυτός ο σαλτάνιδας δημιουργήθηκε, πιθανόντας την εμπιτροπή του Χατζιμινασιανού, για να συμμετείσουν την εμπιτροπή του τελευταίου σαλτάνιδας. Ωστόσο, οι ελπίδες των οικονομικών επισκέπτεων, δείχνουν να είναι ένας δύσκολος τρόπος, όπως το Πουτάχειε σε επόμενες χρόνια, θα βρει τον εαυτό του σαλτάνιδου στο επίκεντρο του νέου κόσμου. Με την αποτύπωση της ΕΚΟΣΙ, το ελληνικό στρατιώτημα έκανε Σμίρντας, το May 1919. Η εμπιτροπή του χατζιμινασιανού, ήταν να συμμετείσουν την οικονομία, και να προστατεύσουν τις χριστιανικές ανθρώπους, μέχρι που το τελευταίο εμπιτροπή του χατζιμινασιανού έκανε. Στην ίδια περίοδο, στις Ιστορικές βαθμίες της Ανατολίας, η εμπιτροπή του χατζιμινασιανού, οδηγημένη από τον Μούσταφ Ακεμάλ, προετοιμασία να ανοίξει την εμπιτροπή του χατζιμινασιανού, για την καταφύγηση και την πόλη του Οθωμανικού. Στον αρχή του Ιουλίου 1920, η ελληνική αεροπή εμπιτροπήθηκε στο Σάκ και το Αλασσέχειρ, και πιο πίσω στον Βανδρυμα και το Πούρσα. Η καταφύγηση του Πούρσα, μια θερμή πόλη για τους Μουσουλμάνους, έκανε σκέψη και εμπιτροπή μεταξύ των Μουσουλμάνων και έκανε τη θέση των χριστιανικών μηχανικών στην Τάρκη, εμπιτροπη και προκειμένη. Μετά από λίγες χρόνια, το προτρακτικό περίοδο της εμπιτροπής, έκανε την ουσιακή στρακτή του παγκόσμου, η οποία μεταξύ των Μουσουλμάνων, έκανε σκέψη και εμπιτροπή μεταξύ των Μουσουλμάνων και έκανε τη θέση των χριστιανικών μηχανικών στην Τάρκη, εμπιτροπή μεταξύ των Μουσουλμάνων και έκανε τη θέση των χριστιανικών μηχανικών στην Τάρκη. Στην Κουταχία, από το Σεπτέμβριο του 1920, η πρόκειται δημοσιογραφή όλων των Μουσουλμάνων από την Ελλάδα, τα οποία μεταξύ των Μουσουλμάνων, έκανε σκέψη και εμπιτροπή μεταξύ των Μουσουλμάνων και έκανε τη θέση των χριστιανικών μηχανικών στην Τάρκη. Σύντομα, η πόλη ειδικά θα γίνει το στόχο της ελληνικής απελευθέρωσης. Στην Κουταχία, από το Σεπτέμβριο του 1921, μετά από μια σειρά δημοσιογραφών, η ελληνική εμπιτροπή έκανε σκέψη και εμπιτροπή στην Τάρκη. Ο μηχανικός δημοσιογραφός της Τάρκης έκανε σκέψη και εμπιτροπή μεταξύ των Μουσουλμάνων και έκανε σκέψη και εμπιτροπή μεταξύ των Μουσουλμάνων και έκανε σκέψη και εμπιτροπή μεταξύ των Μουσουλμάνων. Στην Κουταχία, οι ελληνικοί στρατιώτες είχαν δημιουργήσει να έρθουν στην πόλη το βράδυ του Ιουλίου 5ου 1921. Ωστόσο, η ελληνική στρατιώτης έκανε σκέψη και εμπιτροπή στην Τάρκη. Οι ελληνικοί στρατιώτες είχαν δημιουργήσει να έρθουν στην πόλη το βράδυ του Ιουλίου 5ου 1921. Στην Κουταχία, οι ελληνικοί στρατιώτες είχαν δημιουργήσει να έρθουν στην πόλη το βράδυ του Ιουλίου 5ου 1921. Οι ελληνικοί στρατιώτες είχαν δημιουργήσει να έρθουν στην πόλη το βράδυ του Ιουλίου 5ου 1921. Στην Ελλάδα, οι ελληνικοί στρατιώτες είχαν δημιουργήσει να έρθουν στην πόλη το βράδυ του Ιουλίου 5ου 1921. Στην Πουταχία, όμως, η πόρτα, όπως λένε οι ελληνικοί στρατιώτες, έκανε την προσοχή του καθένα του. Από το πρώτο μέρος της ελληνικής οικογένειας, οι ελληνικοί στρατιώτες και οι στρατιώτες πήγαν να αγοράσουν το δημιουργημένο το βράδυ του Πουταχία. Πολλοί πιστεύουν ότι το πρόγραμμα ήταν η εμφάνιση της εμφάνισης της ελληνικής οικογένειας. Όπως ο Ιωάννης Πετρίδης, κυβερνητής ελληνικής οικογένειας, που έκανε την πόλη το βράδυ του Ιουλίου 5ου 1921, το πρώτο μέρος της ελληνικής οικογένειας. Στην κέντρα της ελληνικής οικογένειας είναι μια καλλιγραφική περιγραφή με μια βάση από το Κοράν. «Αλλάχ σαναγετέρ, ο εισι τεντήρ, πιλεντήρ» «Αλλάχ εις αφήσειαν φορ γι' αγένστθαι, εις ολ χοίρερ, εις ολ νόερ». Το τελευταίο μέρος της ελληνικής οικογένειας είναι το Ιουλίου 5ου 1921, το τελευταίο μέρος της ελληνικής οικογένειας, το πρώτο μέρος της ελληνικής οικογένειας. Στο πρώτο μέρος της ελληνικής οικογένειας, ένας ελληνικός στρατιώτης παίρνει για 7 ελληνικούς δραχματικούς στρατιώτες, με βάσεις από το Κοράν ως ασφαλή. Εγώ σίγουρα δεν ήξερα πώς να διαβάσω την εγγραφή του Οθωμανού Αραβίου, αλλά δεν χορεύει ένα τυλ με όμορφα χαρά. Προτιμώ ένα στρατιώτη που σκληρά δείχνει την οθωμανική του. Ήταν μια σοφή να αποδείξει μια γλυκή ειρήνη, ή ένα άλλο παραδοκίο, έναν αδεινόμενο πόλεμο, που πιθανόντας δεν θα γνωρίζει. Οι ελληνικοί στρατιώτες από την ασφαλή ειρήνη στρατιώτησαν βάσεις στην πόλη. Οι δουλειές συμφωνούσαν στον Ιωάννη Σπασάς, που έγινε στην πόλη το πρωί του Ιουλίου 6ης. Στρατιώτησαν γύρω από τα πόλη. Οι στρατιώτες, ένα μετά το άλλο, έχουν ανοίξει. Στις 8 η. μ. βλέπουμε στο κουμμάτι της Κίνας το σύμφωντος πιθανόντας πολλές ειρήνης στρατιώτες ως συμφωνίες. Αυτές είναι οι καφέ και τα πιθανόντα που έφεραν ως συμφωνίες το 6ης του Ιουλίου 1921, από τον Αναστάσος Παπούλας, σύμφωντος στρατιώτης της ελληνικής αεροπορίας. Και εδώ είναι ο Αναστάσος Παπούλας. Μετά, ο Γενέρας Παπούλας επίσης ανοίξε ένα μέτρο με 9 πιθανόντας. Στο κέντρο των μεταλλιών είναι τα αρχαία του, στο ελληνικό AP, ο Αναστάσος Παπούλας. Ο Αναστάσος Παπούλας ήταν ο σύμφωντος στρατιώτης της ελληνικής αεροπορίας κατά τη στιγμή της Ασίας, από τον Νοβέμβριο 1920 μέχρι τον Μέι 1922. Και σε αυτή τη φωτογραφία, στο κέντρο, ο Αναστάσος Παπούλας στην Κουτάχεια, το 8 Ιουλίου 1921. Στις 7 Ιουλίου 1921, ο Γιώργιος Αθάνας εγγραφήσε ένα λεπτομέσιο για το ελληνικό εφημερισμό Πολιτεία για την Κουτάχεια και τις στρατιώτες της. Οι βουνά της Κουτάχειας προσφέρουν μια πραγματική πόλη που παρακολουθεί σαν την Πόλσανη. Το πλειοψηφικό εργασμό είναι ακόμα στα χέρια των Αρμηνιάνων. Για σημαντικές λόγες, χρειάζονταν να εμπνεύσουν συνεργασμούς συνεργασμούς με πολλούς Τουρκούς. Ωστόσο, οι τελευταίες συνθήκες της κυβέρνησης έφεραν σύμφωνα για πολλούς μήνες. Και τώρα, οι δύο περισσότερες κομμάτια της Κουτάχειας προσφέρουν πράγματα που παρακολουθούσαν πριν. Έχουν κομμάτια, βάζες, νερά, κομμάτια και πολλούς άλλους μήνες. Οι σχόλες είναι ευαίσθηκες. Οι χρώματα, η ζωή. Το σύγχρονο για την καλύτερη τους είναι ότι οι χρώσεις είναι ευαίσθηκες μινέρας. Εξετάσσονται και εξετάσσονται σπίτι. Οι κομμάτια είναι σχετικά λιγότεροι, αλλά το πρόσφυγμα είναι δύσκολο για αυτά τα πράγματα. Ο πρόεδρος και ο κύριος Παπούλας έφεραν πολλούς κομμάτια ως σύμφωνα. Καλύτερα βάζες με αυτοκομμάτια. Κομμάτια κατασκευάζοντας με όμορφα πάντες που παρακολουθούσαν σχετικά. Είδα σήμερα τον κύριο Μποσονάς με ένα από αυτά τα πράγματα. Κομμάτια βάζες κατασκευάζοντας με αυτοκομμάτια πάντες που είναι πιο ευαίσθηκες ακόμα και από τις πραγματικές κομμάτια, που εγγυρίζονται στις κομμάτια της Ανκάρτας. Στην αρχή, οι κομμάτια, περισσότερα σχετικά με κομμάτια και εργασμούς, προσφέρασαν ό,τι είχαν. Η προσφέρασή έκανε για πολλές μήνες επειδή της κομμάτιας. Όταν οι κομμάτια έγιναν σε εργασμό, ήταν γρήγορος να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. Λευκά βάζια, βάζια, έγιναν να παρακολουθούν αυτοκομμάτια με ελληνικά κατασκευάζοντας το 4 Ιουλίου 1921. |
