| Τι συμβαίνει σήμερα, Το πλαίσιο, λειτουργία, Ειδησεογραφικά Πρακτορεία σε Κρίση, Το νέο πεδίο – εξελίξεις.: Λοιπόν, πείτε μου όλοι όσοι κάνουν την εργασία, πώς εξατουργηθείς το παινόρος κόκκιψης. Δεν πρέπει να δω τέτοια παιδεριά. Το άφησες έτσι, έτσι. Ναι. Ωραία. Αν έχεις αυτό και μετά το επιχείρημα του συμβυρήτων, του πολιτιστικού πραγματισμού, να το κοιτάς σήμερα. Εγώ, βασικά, το τι γράψαμε όλο στόχευση είναι το από κάτω. Ότι αυτό θεωρείται σαν μοστόχευση και αυτό ανέλησα. Το τι είναι η νέα παγκόσμια, τι είναι η νεαρκή, τι είναι η πρωτοβουλευτική τάξη. Και η σημασία της είναι την παραδοκή, την διανομή της. Με την έννοια ότι παρόλο που τα νέα μέσα, το τελευταίο καιρό, προσπαθούσαν να δημιουργούν σύγχρες σε μια ταχύτητα, η οποία ξαναδολούνται περισσότερο. Τώρα βλέπουμε ότι υπάρχει, με την εκμετάλλευση των πολυμέσων, υπάρχει και μία στροφή προς την ερμηνεία των δεδομένων και σε επαγγελματικό επίπεδο τώρα. Ωραία. Δίπλα. Το ένα μάθος του είναι σήμερα. Χασίδι. Το μικρό. Και εγώ και η ομάδα μου δεν ήμασταν πολύ στο κομμάτι του όρου στόχευση. Εγώ ήμουν στροφή στην μετάβαση από μία περίοδο παραδοσιακής δημοσιοαρπίας του Πλόμπα Ιαρκμάντη και πώς χρειάζεται να αλλάξει το τοπίο με την ξεχωριότητα νέων μέσων, αλλά και με τη στροφή της δημοσιοαρπής των πολιτών, ώστε να βάσει αυτό το τόπο. Ενώ θέλω να μας αποτελούν να δείξουμε την αγάπηξη ενός νέου δημοσιοαρπικού είδους. Ωραία. Το όνομά σου είναι σαν? Κωνσταντίνα. Για τη στροφή της δημοσιοαρπής των πολιτών. Άρα είναι τη στόχευση είναι αυτή. Έτσι το εμπινεύσεις, ε, Κωνσταντίνα. Ωραία. Μάλλον, ποιος άλλος εμπινεύσεις. Εγώ το ανέβησα περισσότερο ότι τα ζητήματα που έδινε το Κύπο τότε και αν αυτά τα ζητήματα που κατατελούνταν τότε έχουν λυθεί μέχρι σήμερα. Και ανέβησα αυτό ότι μπορεί να είναι και κάποια δημόνια, αλλά δεν έχει ακόμα πολλά τεράγητα ζητήματα αυτά που έδινε, όλη της αμερικής και κλπ. Ρόζα, είμαι κατανοητό τώρα. 22 εκατομμύρια ιστορίες ένα ημέρα σε εκατομμύρια λέξεις ένα ημέρα. Δηλαδή φανταστείτε το γεγονός ότι ενώ παλιά, τα ενδυσσογραφικά πρακτορία παρήγγαμε, δεν ξέρω εγώ, 22 ιστορίες ένα ημέρα. Τώρα έχουμε φτάσει σε 20 εκατομμύρια λέξεις την ημέρα από το A-3 και ένα εκατομμύριο από το Ρ. Αυτό σημαίνει πως ουσιαστικά έχει αλλάξει όλο το πλαίσιο λειτουργίας των ενδυσσογραφικών πρακτορίων. Και τα πρακτορίες έχουν τη δυνατότητα και ελέγχονται μεγαλύτερο όπου τον ενδύσσουν οι οποίες περνάνε και οι οποίες διαχειόνται στο ευρύτερο κοινό. Ταυτόχρονα, δείχνει το γεγονός από τις αλλαγές από 22 ιστορίες ένα ημέρα σε 20 εκατομμύρια λέξεις στην ημέρα, ας πούμε, που κυριαρχεί το A-3, δείχνει ότι ουσιαστικά τα ενδυσσογραφικά πρακτορία έχουν εξακολουθεί σε τέτοιου σημείου που έχουν γίνει ουσιαστικά διομηχανίσεις της ενημέρωσης. Ενώ ακούμε για τα κανάλια, ακούμε για τις εφημερίδες και αυτά, τα ενδυσσογραφικά πρακτορία, τα ενδυσσογραφικά πρακτορία ουσιαστικά είναι οι κινητήλες μοκλός και η ιδιομηχανία πίσω από όλα τα πράγματα που σε κάνει, τα νέα μέση. Στο νότο των ηθοσιδέκατομμυρίων έτσι λέξω που παράγεται ένα ημέρα θα πρέπει να σκεφτείτε ότι μέσα σε αυτά συνεχιολογίζεται και το υλικό το οποίο διαχέται είτε online είτε μέσα από την παραγωγή. Που σημαίνει σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί αυτό το κομμάτι να είναι ακόμα μεγαλύτερο. Γιατί μπορεί να μετράμε αυτή τη στιγμή ότι 22 εκατομμύρια λέξεις παράγει το IP, μπορεί να παράγει 22 εκατομμύρια λέξεις, το γεγονός όμως ότι αυτές οι ιστορίες ή αυτός όπως παραγωγής επαναλαμβάνεται να παράγεται και μεταδίδεται, πολλαπλασιάζει ουσιαστικά το μέγεθος και τα έβλεψη της επίτρεψης των ενδυσσογραφικών πρακτοριών. Δηλαδή, εάν θέλαμε αυτή τη στιγμή να μετρήσουμε για το έβλεψη και τη δύναμη των ενδυσσογραφικών πρακτοριών, το να πείτε ότι από 22 ιστορίες στην ημέρα πάμε σε 22 εκατομμύρια λέξεις στην ημέρα, είναι πολύ εντυπωσιακό μέγεθος και λες ότι ξέρεις είναι μια μεγάλη έξεργση. Ωστόσο, αν συνεπολογίσουμε ότι το ιδικό το οποίο παράγονται, ενδυσσογραφικά πρακτορία, αναμεταδίδεται και παραμορφάνεται χιλιάδες φορές, μας κάνει να καταμοήσουμε το έμβρος της επίτρεψης που έχουν τα ενδυσσογραφικά πρακτορία και οι ιδιωέτερα των ιστοριών που παράγονται. Αυτό που είναι βασικό και θα δούμε σήμερα δουλές ολυπριές των ενδυσσογραφικών πρακτορίων και ειδικότερα αυτό το οποίο θεωρείται ως μύθο σχετικά με το ότι το διαδίκτυο μειώνει τη σημασία των ενδυσσογραφικών πρακτορίων. Δηλαδή υπάρχει μια άμψη η οποία λέει ότι εξαιτίας του διαδικτύου, η σημασία και ο ρόλος των ενδυσσογραφικών πρακτορίων έχουν νεωθεί. Ποια είναι η άμψή σας γι' αυτό, ισχύει ή δεν ισχύει. Δεν είμαι σίγουρη αν ισχύει 100%, αλλά σίγουρα με το να γίνονται οι πολίτες ή οι δημοσιογράφοι μέσα από Σοσιαλυνδία, ειδικότερα μέσα από το Twitter ας πούμε, νομίζω ότι όλο και περισσότερο από δυναμώνονται τα πρακτορία. Ωραία. Βασίλη. Εγώ θεωρώ ότι οι δημοσιογραφοί των πολιτών, πλάιστα εδώ στην Ελλάδα και ίσως και έξω και όπως έχω πετύχει στα Σοσιαλυνδία, ότι δεν τρεφοδοτεί με ίδιες πληροφορίες και ίδιες ειδήσεις τον κόσμο σε σχέση με τα πρακτορία. Τι θέλω να πω, οι ειδήσεις που μεταδίδονται τα πρακτορία, δεν μπορούν όλες να είναι προϊόν της δημοσιογραφίας των πολιτών και της τρόφος, ανάλογα και οι πολίτες με αυτά που μεταδίδουν. Τα πρακτορία καμιά φορά δεν τα πάνε, δεν έχουν πρόσβαση, δεν θέλουν να έχουν πραγμασί. Επομένως, δεν πειράζει το σχολείο το ένα το άλλο. Είναι θεωρώ ότι οι δημοσιογραφοί των πολιτών δεν πειράζει και τα κανάλια και τα εσπολιτωραπείο. Αυτό που λέει ο Βασίλης είναι ότι, ουσιαστικά, λειτουργούν σε δύο παράλληλα σύνδεση. Ναι. Και δε έχουν ειδήσεις, αλλά ειδήσεις δεν είναι ίδιες. Μία είναι η άποψη της Μαρίας που λέει ότι, ναι, υπάρχει μία νίωση και πειράζει το ρόλο στους δημοσιογραφικούς πρακτορίων, γιατί ανεβαίνει η δημοσιογραφία, το πολλογραφιάζει, η δημοσιογραφία των πολιτών. Μία είναι η άποψη του Βασίλη που λέει ότι τα λειτουργούν σε δύο παράλληλα επίπεδα και ότι το ένα ουσιαστικά δεν πειράζει το άλλο. Ρόζα. Αυτό που λέει ο Βασίλης είναι ταυτόχρονα, αλλά κατά τέτοια πόλη σημειρώνεται εδώ όλοι. Έχουν δημιουργήσει. Δεν έχουν τη διαποιότητα και το ιδιωτικό τους υπηρεσίων, έχουν φέρνει σε διπλαντικά άτομα κοινά και έχουν βάλει διπλαντικά πράγματα συνήθως. Οπότε πραγματικά διαβάζοντας ένα μονοσοκομμέσο πρακτορία και έχοντας υπόψη με την ουσιαστική των πολιτών, ίσως πρέπει να πει σφαιρικά. Ωραία. Νομίζω, όμως, ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό στο τοίο του Βασίλη, ότι υπάρχει μία διαφορά στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό. Αυτό είναι δύο του εξωτερικών, αυτοί οι πολίτες έχουν καλύψει πολύ σημαντικά λίγο. Ενώ στην Ελλάδα δεν έχουμε δει πολλές φορές τα, τουλάχιστον μπορεί να έχουν βρεθεί ως πηγές, να είναι παράλληλα σπαθού, αλλά δύσκολα τα μέσα προβάλλουν τους πολίτες ως, οι πολίτες μας έδωσαν το υλικό και δείτε τι βίντεο μας έστηκαν. Δηλαδή τώρα έχει ξεκινήσει να γίνεται αυτό. Δεν ισχύει δηλαδή να δεις στο βελτίο του εξωτερικού, να σου λέει τι γίνεται στο βιντεάκι. Υπάρχουν πάρα πολλά γεγονότα, ευγήκασαν προς δημιουργιότητες και πλήτες και χωρίς αυτό, ας πούμε, δεν θα ξέρετε. Τίποτα είναι κανάλια για πολιτικούς και έχει ψιλόγουστα τα καλύτερα αλλιώς. Υπάρχουν όλα αυτά παραδείσματα. Το θέμα μας είναι εάν ή όχι και σε ποιο βαθμό θα μπορεί να επηρεάσει την επίδραση των αντισογραφικών πρακτοριών. Βασικά, θα ήθελα να πω κάποια πράγματα που το πήρε η Ρόζα, ότι τα αντισογραφικά πρακτοριά επηρεάζουν από την ιμποσογραφία, ότι ίσως πρέπει να ασχοληθούν οι γλύσεις και γεγονότα που φέρνουν πολύ στην επιφάνεια για κάποιες περιοχές, ας πούμε, που ο ρεπόρτερ δεν θα φτάσει ποτέ. Αν εάν ο βουλήτης αρχίσει να μιλάει γι' αυτό το θέμα σου στα social media, τώρα ίσως το ιδιωτικό μελλοντικό πρακτοριό ηξηφώστηκε. Ωραία. Λοιπόν, περίπου η συζήτηση ήταν στα πλαίσια την οποία την ορίσαμε. Δηλαδή, η μία άποψη είναι ότι η άνοδος του διαδικτύου επηρεάζει την λειτουργία των ιδιωσογραφικών πρακτοριών και μειώνει τον κύκλο εργασίας τους ή μειώνει την απήχησή τους. Η άλλη άποψη ήταν, συγκεντρώνοντας όλο όσα είπατε, ότι λειτουργούν σε δύο παράλληλα επίπεδα. Ότι τα ιδιωσογραφικά πρακτοριά κάνουν δουλειά που θάνανε και απλά έρχονται και προστίθεται, ας πούμε, στο επικοινωνιακό παιδέρα και προστίθεται δημοσογραφία των πολιτών. Αυτό το οποίο δεν είχε ληφθεί υπόψη ήταν το γεγονός ότι ακόμη και το διαδίκτυο είναι… Έχουμε την επίφαση, έχουμε την εικόνα ότι ουσιαστικά πολλαπλασιάζονται οι πηγές ενημέρωσης, ουσιαστικά το διαδίκτυο, απλά πολλαπλασιάζονται οι φωνές ενημέρωσης. Και όχι κατά ανάγκη οι πηγές. Όλες δηλαδή μπορεί να ενδράσουν σε μία πηγή την ανταπόκριση παραδείγματος χάρη του Associated Press από το Ουλοβίνο, η οποία μέχρι σήμερα ήταν μετανοικές επιλογές, και αυτό να το έδειξε σε χίλια σάιτ, αλλά η πηγή να εξακολουθεί να είναι τόσο σίγουρη. Επειδή όμως έχουν πολλαπλασιαστεί οι φωνές ενημέρωσης, τα κανάλια ενημέρωσης, έχουμε την αίσθηση ότι το ίδιο συμβαίνει και με τις πηγές. Κάτι το οποίο δεν είναι νόμος πραγματικότητα. Εξακολουθούν δηλαδή τα παραδοσιακά, ας το πούμε, τα ενδεισογραφικά πρακτορία, είναι εξαιρετικά ισχυρά και να ελέγχουν, ας το πούμε, την ροή της πληροφόρησης, καθώς ακόμα και οι διαδικτυακοί ιστότοποι βασίλειται πάρα πολύ σε αυτό το οποίο προσφέρουν ως υλικό. Ναι, Πιστωτίνη. Εντάξει, έχω πάει το όμορφο να χωράει λογές, ένας πολίτης δεν μπορεί να κατεύσει όλο το κύκλος του και το παρασύλλητο προεσβολικά και μεταλλικαϊκά, γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε κάποιους νοστισεντεύσεις και τέτοια πράγματα. Οπότε καθώς αν θέλει να είναι με την πίσω πρακτορία ή κάποιος έκθε. Ναι, αυτό πολύ σωστό που λες. Άρα την δημοσιογραφία του πολιτικού συνήθως μπορεί να απειλεί τα ιστογραφικά πρακτορία σε έκτακτα γεγονότα ή σε περιπτώσεις που η κάλυψη είναι σχεδόν αδύνατη. Παραδείγμα ως χάρη, στη Συρία αυτή τη στιγμή είναι λάχιστοι είναι ξένοι ανταποκριτές. Άρα οτιδήποτε εις πράτης ως είδηση από εκεί θα είναι από το επίσημο κρατικό σyριακό πρακτορείο ειδήσων, είτε από τις πηγές της αντιπολίτευσης ή τους πηγές της αντιπολίτευσης όσους είναι προσχύμενοι στην κυβέρνηση του άνασα. Άρα με αυτό το οποίο ανέφερα ο Κωνσταντίνος ερχόμαστε ουσιαστικά και επανατοποθετούμε την όλη συζήτηση. Λαμάντους υπόψε ότι ουσιαστικά τα ιστογραφικά πρακτορία εξακολουθούν να κυριαθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η γεγονεία τους έχει σχετικά αμφισβητηθεί ως πολύ αμφισβητηθεί σε περίπτωση όπως είναι έκτακτα λεγονότας τα οποία οι πολίτες είναι παλώντας και μεταφέρουν οπότε και μεταδείπνουν την ίνδυση. Ωστόσο όμως και σε αυτή την περίπτωση παράδειγμα το σεισμό του Νεμάλ μπορεί να κυκλοκόρησαν πολλές εικόνες από κινητά απολυτών κλπ. Ωστόσο αυτό το οποίο βγήκε ως απολογισμός ή για να δώσει την εικόνα αυτό που είχε συμβεί, ήταν αποτέλεσμα κατά κύριο λόγο, ήταν αποτέλεσμα της κάλυψης των ιστογραφικών πρακτορίας γιατί σε περιπτώσεις κρίσεων αυτό το οποίο είναι ζητούμενο είναι μια εγκυρυφωνία εξοφιστίας, την οποία δεν είσαι σίγουρος ότι την έχουμε τα υπόλοιπα μέρη, τα υπόλοιπα κανάλια λειροφόρος που είχε τη δημοσογραφία πολιτών. Καταλαβαίνετε, δηλαδή είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του σεσμού του Νεπάν που στην αρχή, τις πρώτες εικόνες μπορεί να τις μετέχωσαν, ξέρω εγώ, πολίτες που βίωσαν το γεγονός και λοιπόν. Ωστόσο όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτός ήρθε επικουρικά του υλικού του οποίου δημοσιεύτηκε από τους πολίτες, από τα ιστογραφικά πρακτορία. Γιατί εκεί απευθύνεσαι σε περιπτώσεις έτσι κρίσεων, στο να πάρεις μία έγκυρη ουσιαστικά πληροφορία. Τώρα, το γεγονός αυτό έθεσε ξανά εκ νέου τη συζήτηση για μια νέα παγκόσμια έτσι πληροφοριακή τάξη, κοινωνική και πληροφοριακή τάξη, η οποία ακολούθησε, αναφέρομαι στο κείμενο αυτό, γιατί το κείμενο αυτό είναι σχετικά ή ακόμη επίκαιο πολίτικο. Τι έγινε με το κείμενο αυτό, ότι ενώ διαδικώθηκε τη δεκατία 70 ως αποτέλεσμα καταστάλων όλων αυτούν τον οποίον είχαν συζητηθεί στη δεκατία του 50 ή 60, ότι ξέρεις πώς διαλέμεται η είδηση, ποιος έχει πρόσβαση στην πληροφορία, υποχώρησε γιατί κυριαρκούνε οφειλελεύθερες πρακτικές, οι οποίες άφησαν πίσω όλες αυτές τις συζητήσεις. Επίσης, τη δεκατία του 80 έχουμε μια αναζωπήριση του ψυχού του πολίμου, όλες αυτές οι διεκδικήσεις από Τρίτα, Μέσμα, Κράτη κλπ. συνεθλίμισαν αμάμεσα στον απαγορισμό μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής. Ωστόσο, επανήλθε επί καιρόν μέσα στη δεκαετία του 21ου αιώνα και μετά των 2000 κάρδες ως έτοιμα πλάνο για το πώς διαχειρίζουμε τα αποτελήματα της πληροφοριακής επανάστασης. Κατακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που είχαμε εξετάσει με τον υπολοιξητήρα για το όλο το λαρίο. Ποιο ιστορικά δεν πέτυχε, όμως. Ναι, το αν πέτυχε ή απέτυχε εξαρτάται με ποια είναι το μέτρος σύγκρισης, αποτίμισης. Δηλαδή για μένα είναι πετυχημένο, γιατί αν ανεσοδήξεις τις εταιρείες, το να βγάλουν πολύ νωρίτερα φθηνούς υπολογιστές. Από τον άλλο, όμως, αν εξετάσουμε το γραμμικό στόχο, που ήταν ότι πάφτει ένας υπολογιστής, κάποιο κυριό, που αν δεν έχει γενικά τιμωρική δυνατότητα, λέγουμε ότι δεν πέτυχε. Γιατί κατά πότων σχεδιάστηκε με έναν τόπο που και κάποιες εταιρείες ήταν αντίπαλες με αυτό. Κατά δεύτερον, τελικά μόνο οι ελάχιστοι σκόρες δίδωσαν τη συμμετοχή για να μού στο πόνο αυτό. Ναι. Σαφές δεν υποστηρίζω ότι είναι πετυχημένος στους στόχους, αλλά ιστορικά είναι σκοπό να προσβεριστούν, όταν έχουν τελειώσει με την πραγματικότητα. Δηλαδή, άλλο είναι αυτό που επιθυμείς να κάνεις και άλλο είναι αυτό που σημαίνει στην πραγματικότητα. Τα παραδείγματα, νομίζω, είναι πολλά και επίκαια. Σε ό,τι αφορά τώρα το κομμάτι, το εάν είναι όχι πέτυχε και το πώς σχετίζεται με την νέα πληροφοριακή τάξη, είναι να το γεγνούσω ότι ξαναέφερε στο προσκήνω την αναγκαιότητα για τη συζήτηση για το ότι όποιος δεν απολαύσει τα αγαθά της μίας πληροφοριακής τάξης, της βαρύσης κατάστασης, αυτομάτως συνεχίζεται έτσι η πανάπτυξη κάποιου χωρών. Τεύτη λοιπόν το ζητούμενο να επαναπροσδιοριστεί σαφέστατα ή το επικαιρομείς ας πούμε τη συζήτηση αυτή οδημετρηθώνται σαφέστατα. Αν πέτει ως τελικός τόπος, ναι όχι δεν πέτει έτσι πως το έχει πάντα στα πέτια, όμως με το να οθήσει σε τέτοιες να βγάλουμε πιθανόντους πολυγιστές. Όχι, αυτό το οποίο έγινε μετά των εκπαιδευκών τείνων, που ουσιαστικά επικαιροποιήθηκε όλο αυτό το κείμενο για την νέα πληροφοριακή και επικαινομιακή τάξη, αυτό το οποίο έγινε είναι ότι ουσιαστικά έχουμε φτάσει σε ένα πρόγραμμα της Google παραδείγματος κάποιος δεν ξέρω αν το έχετε ακούσει για να δώσει ίντερνετ ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες και πανάκρυπτες περιοχές μέσω από αερόστατα και λοιπά, όπου θα τα δείχνουν ασύρμα και ίντερνετ, οπότε ξανατήθηκε όλη η κουβέτα, ρεαλιστική, μη δεν είχε σημασία. Το θέμα είναι ότι η κουβέτα για την αναγκαιότητα, ας πούμε, διάδοσης επέκτησης πληροφοριακής επανάστασης τέθηκε. Μετά επηρέσε πάρα πολύ στο να υλοποιηθεί μια σειρά που παρεμβάσουν οι προγράμματα. Στην Ελλάδα, ας πούμε, όπου είχαμε ποσοστό διοίδηση στον πληθυσμό, 30-40% είδη, τώρα έχουν φτάσει περίπου 60-70%, σε μια χώρα στην Ελλάδα. Ποιο είναι ένα άλλο ζητούμενο που απειλεί την πρωτοκατετρία των ιδιωγραφικών πρακτορίων και αναδεικνύει, ας πούμε, το ζήτημα του ίντερνετ. Ένα σημαντικό κομμάτι είναι το online video, το online οπτικό υλικό. Η δημιουργία online οπτικού υλικού είναι επίσης επηρέσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα ιδιωσογραφικά πρακτορία και επηρέσει πάρα πολύ και την κηδεαρχία τους. Αυτός ήταν ένας παρά, ένας τομέας, στον οποίο υποχώρησε πολύ η επιρροή τους. Δηλαδή ενώ τα ιδιωσογραφικά πρακτορία ως τελικό αποτέλεσμα αυτό που βγάζανε ως τηλεγράφημα, εξακολουθηθούμε να βασιζόμαστε σε αυτό, μπορείτε να κάνετε ένα πείραμα να ψάχνετε μια είδη στις ημέρες και να δείτε ότι αναδημοσιεύεται στα ελληνικά με τον ίδιο τρόπο, που σημαίνει ότι έχουν πάει όλοι από τη μια πηγή. Άρα η επιρροή της πηγής πολλαπλασιάζεται και δεν συμβαίνει το αντίθετο, γιατί ακούω, διαβάζω, βλέπω την ίδια ερμηνεία από χίλια διαφορετικά κανάλια. Ακριβώς, το οποίο δείχνει την αδυναμία του καναλιού και την αναγκαιότητα για ερευνητική δημοσιογραφία, να δείχνει και τα προβλήματα της δημοσιογραφίας του copy and paste, το βρήκε και το πειράζει, αλλά ωστόσο, στην περίπτωση για να δείτε το πώς ουσιαστικά το διαδίκτυο, για αντιθέτους μπορούμε να πούμε ότι πολλαπλασιάζει την επίδραση των εμπορικών πρακτοριών, είναι το γεγονός ότι μία προσέγγιση, ποιή ανάλυση που θα κάνω για το Hipsy ζήτημα, για το αν όχι φίστατε έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ, που όπως θα μεταδείτε ποιή το Reuters, θα το διαβάσω από χίλια κανά, από 10-20 κανάλια, με αποτέλεσμα να δεχθώ την ερμηνεία που δίνει το Hipsy πρακτοριστικό ίδιο για τα Reuters και τα Social Media Press, ως αντικειμενική. Άρα κατά συνέπεια να το δεχθώ αυτή την περιοχή. Στην περίπτωση αυτό το διαδίκτυο δεν απειλεί αντιθέτους, πολλαπλασιάζει, ισχυροποιεί τα ειδησογραφικά πρακτορί. Εκεί που τα ειδησογραφικά πρακτορί αδέχθηκαν έτσι ένα πλήγμα, ήταν στο κομμάτι του online τηλεοπτικού περιεχομένου, που εκεί η δημοσιογραφία των πολιτών μπόρεσε να παράξει έτσι υλικό και να το μεταδώσει. Εκεί υπήρξε μια μείωση του κύκλου εργασιών στα ειδησογραφικά κανάλια. Το μερίδι όλους, για να δούμε τη σημασία των ειδησογραφικών πρακτορίων, σας δίνω δύο νούμερα. Στην Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη το ποσοστό των ειδησογραφικών πρακτοριών ως πηγή εξωτερικών ειδήσων είναι 30-40%, ενώ στην περίπτωση υποανάπτυξη χωρών το ποσοστό φτάνει το 70-75%, δηλαδή ότι καταφέρουν οι ειδησογραφικά πρακτορίες ως πηγή εξωτερικών ειδήσων. Δύο ερωτήματα. Η Ελλάδα σε τίποτα σου το θεωρεί το τι είναι, είχατε κάνει μία εργασία. Και το δεύτερο, ποια είναι η σημασία. Με τους περισσότερους είστε, είμαστε followers εδώ και χρόνια. Είχατε κάνει μία εργασία παλιότερα με τις πηγές των ειδησογραφικών ειδησεων επαφών στην εξωτερική πολιτική. Διαθήκης του ρεπορτάζ, θυμάστε? Στη διεθνή δημοσιογραφή. Δεν ξέρω τι πιστεύω πέρα, δε ξέρω τι πιστεύω. Το θυμάσαι, δεν θυμάσαι, ε? Ναι, όχι, δεν ξέρω τι πιστεύω. Τι κάνεις τώρα, ε? Δεν ξέρω τι πιστεύω πέρα, δε ξέρω τι πιστεύω. Σε αυτό το μάθημα, σε αυτό το μάθημα στην αρχή δεν είχαμε πηγαίνει... Ε, ακριβώς. Και στο παιδί του μάθημα, για να το κυριαφήσεις. Μα, και εσύ δεν διαθέσετε ποσογραφία ότι θα είχαμε κάνει, και με το παιδί. Και αυτό στην αρχή. Οι πηγές εξωτερικών ιδέσεων στην Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη, τα ισογραφικά πρακτορία ως πηγή των εξωτερικών ιδέσεων για τις εφημερίδες δημοκρατικά κανάλια είναι σε ποσοστό 30%. Στις χώρες που είναι υπο ανάπτυξης, στις υποανάπτυπτες χώρες, το ποσοστό αυτό είναι 70-75%. Δηλαδή, 7-10 ιδέες που διαβάζουμε ή βλέπουμε στο εξωτερικό δημοκρατικό δημόσιο, προέρχονται απευθείας από ισογραφικά πρακτορίες. Υπάρχουν δύο ερωτήματα. Το πρώτο είναι, η Ελλάδα σε τί ποσοστό θεωρείται ότι είναι, και δεύτερο, ποια είναι η σημασία του γεγονότους αυτών. Αναφέρω τα 30% περίπου, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ περισσότερο. Στην Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη. Στην Ελλάδα, πλάσιο, είναι πολύ περισσότερο. Ναι, στη Λαδά, πού είναι? 50-50. 60. Νομίζω ότι παραπάνω, γιατί όταν είχαμε κάνει πολλή εργασία, είχαμε μεγάλη σεμβουσία στην Ελληνική, τα πόλα που ολοκληρωθήκαμε, δεν υπήρχε κάτι. Αν υπήρχε, δηλαδή, κάποια σχολεγραφία περισσότερο, δεν θα μπορούσαμε να πούμε. Βασικά, εξαρτάται τι πολιτική ιδέα έχει κάποιον έξοδο. Γιατί, ειδικά, τώρα, αν θέλει κάποιον έξοδο να υπηρετήσει κάποιον καταγωγή, που λέει, σε φωνό με τη γραμμή, ότι θα έρθει στην Ευρώπη, θα δείξει ρεπορτάζ από τη Σλαβικά, από τη χώρα της Ευρώπης. Αν θέλει, λοιπόν, να τονώσει την πολιτική μου να αποκλείσει εσωτερικά, τότε θα πρέπει να είσαι στις ευρωπαϊκές στιγμές. Δηλαδή, αν θέλει να υπηρετήσει κάποιον έξοδο να υπηρετήσει κάποια σχολεγραφία, δεν θα το δείξουμε. Αυτό έχει να κάνει και το κόμμα με την πολιτική νομοθέτηση. Αν θεωρώ ότι η Ελλάδα είναι ο χαλός του κόσμου, ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου, δεν εγκράζεται σχετικά με τους άλλους. Οι άλλοι απλά υπάρχουν για να υπάρχουν και να μας θαυμάζουν. Άρα, κατά συνέπεια, μπορεί να ασταθούν ότι δεν υπάρχει προσερβιέσεις και ο κόσμος μπορεί να πηγαίνει ό,τι θέλει, αλλά εγώ μπορώ να τρέχω ανάποδο, σαν το ανέβαινε το τι είναι, εσύ μπορείς να πηγαίνεις ανάποδο. Το ποσοστάει, όπως είπατε από κοντά στον 1.5%, δηλαδή είμαστε σε σύγκριση, σε ζήτηση, σε ποσοστά πάνω από τα χρόνια. Ποιες είναι οι επιπτώσεις του γεγονός, το ότι βασιζόμαστε, αποκλειστικά για τις πολιτικές ειδήσεις, πρώτον, τι δείχνει αυτό και δεύτερον, ποιες είναι οι επιπτώσεις που στην ενημέρωση που παίρνουμε. Δείχνει, προφανώς, ότι οι δικοί μας δημοσιογράφοι δεν πηγαίνουν στο εξωτερικό για να κάνουν οι ίδιοι ρεπορτάσεις και να πάρουν τις ειδήσεις και να αντιληθεί πρωτογενές υλικότητα. Άρα, δείχνει ένα κομμάτι, εμφανερώνει, τον τρόπο λειτουργίας των ελληνικών μημερισμών, ότι αν διαφορούν για τις εξωτερικές ειδήσεις. Αν διαφορούν... Σας είδω, όμως, παιδιά, να γράψεις λύση κοντά, κύριέ σου. Δεν είναι ότι διαφορούν. Αν διαφόρουσαν, δεν θα σχολούν και καθόλου. Δεν μπορούν να μεταφράσουν. Δεν θέλουν να κουραστούν περισσότερο, ώστε να μπορούν να έχουν απεσταλμένους. Αυτό θέλουν μόνο το Μέγκαρινιο που είχε απεσταλμένους σχεδόν σε κάποιο χώρο. Από ζωντονία και τάλα κανένα. Δεν έχουν ιδιαίτερα κούρους απεσταλμένους. Εγώ θα λέγα ότι λείπει η δεχομοσία από τους δημοσιογράφους, κακό επειδή εδώ γενικότερα, και βολεύει και όλας τους ιορτήτες μέσω μαζικής ενημέρωσης να κάνουν copy-paste γιατί θα χρειαστεί να πληρώνουν πολύ νοσοκομικά. Αυτό είναι μια τεχνική εξήγηση. Άρα το κομμάτι τεχνικό το καλύψουμε. Ποια είναι η λειτουργία εδώ, ρε? Φυσικά δεν μπορούν και να θέλουν το ρε, ας δείχνουν μέσα και δεν έχουν τίποτα να τους στείλουν. Ναι, και παλιότερο που ήρθανε. Κάξι, δεν είναι μια αλήθεια η ζήτηση. Παλιότερα, θυμάμαι τα απολυστικά ελευθερωτικά καθημερινά, όταν θα το βάλουν μια εργασία για συγκρίνουμε, και θα κάνουν το δημοσιογραφείο, και θα στείλουν απεσταλμένους ο γενικός. Να σου δίνουν δημοσιογραφείο. Ναι, αλλά δεν έχουν δημοσιογραφείο. Δεν ξέραν για παράδειγμα, και εδώ πρέπει να είναι κάτι αδύστυχο στο μαλδόν. Ήταν χαρσίλι ή ήταν λιδί. Ήταν χαρσίλι ή ήταν λιδί. Νομίζω είχαν ξεφύγει. Ο ΕΓΑΑΕΚΙΣ εκεί, στην καθημερινά, και τον ΕΡΙΣ εκεί. Το ΈΘΑΝΙΚΙΣ ήμουν, γιατί το ανέφερα χαρσίλις. Άλλες επιπτώσεις, ποιες είναι το τεχνικό κομμάτι. Το ένα το κομμάτι είναι το τεχνικό, αυτή της εξέλιξης, δηλαδή το έχουμε από αυτή τη στιγμή το 80%, το 90%, το 91%. Οι εξωτερικές ειδήσεις αφορούν από το ένα, που αφορά θα πρέπει, ερμηνεύοντας μια κατάστα, να δούμε το τεχνικό του κομμάτι. Δηλαδή, τι αφορά τον οργανισμό, πρακτική τον οργανισμό, τι αδιαφέρον για τις εξυπηρικές ειδήσεις. Είτε γιατί δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να το κάνω, είτε γιατί το προσωπικό το οποίο απασχολώ δεν έχει αυτήν την δυνατότητα, είτε γιατί δεν θα ήθελα να το κάνω, γιατί θα υπηρεσιμένει επί πρόσθετη επιβάρση, επί μπράβους, ενώ συγκεκριμένον όταν άσχησης δημοσιογραφίας. Νομίζω ότι στη δηλειόραση πάθουν περισσότεροι ακόμα παισταρμένοι, που είναι μόνοι με εκεί πέρα τα αποκλεισίες. Ίσως αυτό συμβαίνει γιατί στην Ελλάδα νομίζω ότι έχουν περισσότεροι ακόμα παισταρμένοι. Ωραία, ποιες είναι οι επιπτώσεις όμως? Αυτό ισχύει, οι επιπτώσεις. Να μην επιλέγει κάτι, να αποτυφθεί, να πηγαίνει να μην είναι επιβεβαιωμένης πάρα πολύ, και να μην πάρει πάνω στο χάος. Ωραία, οι επιπτώσεις. Ναι, υπάρχει έναν κλασικό κάσο, αλλά τι όδηγε, που έχει πτώσεις, ας πούμε... Ωραία, παραπληροφοράς λέει ο Μίνους, έχει, όμως, το δείχνει πρώτο. Λοιπόν, το ένα το κομμάτι είναι το οργανωσιακό. Τι δείχνει για το μοντέλο δημοσιογραφίας που ακολουθείτε, πώς είναι δομημένη η δημοσιογραφία οργανωσμή, που επενδύουν ή που δεν επενδύουν. Το κομμάτι το οργανωτικό το είδαμε για τα μημεί, επίσης. Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με το τι φανερώνεις ότι αφορά την κοινωνία και τη στάση της σε σχέση με αυτή τη σχέση. Το ιδιολογικό κλαίσιο στο οποίο έχει αναπτυχθεί η κοινωνία. Φανερώνει ότι αδελφορώ με το τι γίνεται σε σχετικό με αυτή τη δημοσιογραφία για τον υπόλοιπο κόσμο, θεωρώ ότι με το κέντρο του κόσμου και ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από μένα μας. Έχει να κάνει επίσης και για τον τρόπο με τον οποίο είναι διαρθωμένη η παιδεία. Σαφέζεται και μετά καταλήξει μια τέτοια ανάλυση. Το τρίτο επίπεδο ερμηνείας στο οποίο ζητήθηκε όταν υπάρχει μια τέτοια ερώτηση, έχει να κάνει ποιες είναι οι πτώσεις στη δημοσιογραφία. Δηλαδή έχει να κάνει με το γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πούμε ότι μπορεί να χειραγωγηθεί η αίσθηση. Γιατί παίρνουμε οτιδήποτε μας προσφέρεται από έξω, μπορεί να έχουμε τη δυνατότητα να το διασταυρώσουμε, να το εξετάσουμε, να το αφιεσβητήσουμε. Παραδείγματος χάρη, δείτε στην αργή αγάπτη σκόπαρα να το συζητήσαμε. Δείτε τις ερμηνείες που δόθηκε για την οικρανική κρίση. Ξεκίνησε ότι είναι το κύριο των αγκαναχτισμένων ενός διεφθαρμένου Προέδρου και έτσι αποθεώθηκε από τα ελληνικά ΜΕΥ και ξαφνικά ο δίκτης πήγε στην άλλη πλευρά ότι είναι χρηματοδοτούμενοι υποκοινούμενοι από τη δύση με σκοπό να ανατρέξουν τον όμορφο Προέδρο και να στρεφούν να ελευθεώνουν τις δροσίες και μετά πήραμε το κότι λέγανε οι ρώσες. Γιατί? Γιατί δεν είχαμε τη δυνατότητα να ερμηνεύσουμε την κατάσταση. Γιατί? Γιατί ουσιαστικά αναπαράγω αυτό που μου στελεί με εξαιρετικά εξαιρετημένες μάτια. Άρα και δεν πραγματοποιείται... Και δεν πραγματοποιείται, είναι και κολλαίνεται και με το οργανωσιακό κλπ. Ταυτόχρονα... Τα τεχνηκήμενα από τα αγγλικά, τα οποία είναι γελία, είναι και αθλητικός αεροί, τα έχουμε τα φτάσει όπου να είναι. Ναι. Είναι και τις δηλώσεις βάσης. Επίσης, μία άλλη επιτήρηση, η οποία είναι απαραίτητα να εμπλέκεται όταν ερμηνεύεται τέτοιους καταστάσεις, σχετίζεται με το γεγονός ότι αυτού του είδους η δημοσογραφία οδηγεί εθαρρήνη... Αυτή η εξάρτηση για την αθλητεία. Οδηγεί εθαρρήνη και θυμούς ολογικού χαρακτήρας της συγκίνησης. Ότι όταν δεν μπορείς να ερμηνεύεις, να ξερωγείς, να συγκρίνεις, μετά αρχίζει να σκέφτεσαι πράγματα τα οποία αναγκάβονται τις περισσότερες χώρες της φάρμας της παντασίας. Ταυτόχρονα δείχνει τη σημασία του εγγραφικού κρατητορίου, τα οποία κι ακόμη μια φορά, όπως σας είπα πριν, εμφανίζονται ότι όχι απλά ελέγχουν την ίδη, αλλά καθορίζουν και τις ερμηνίες της ίδησης. Αν δηλαδή το τηλεγράφημα ανέταγκη. Ναι σίγουρα, δηλαδή όταν διαφαρμάζομαι ένα ελληνικό μέσο χρυσιακά διαγραφή, επικόληση, το κείμενο που είναι πρακτορικό, δεν μπορεί να παράγει και να κάνει σχόλιο, ούτε να εντυνεύσει, να εξηγήσει, ούτε τίποτα. Επίσης με κερμηνίες που θα παγραχθούν, αφετερία θα έχουν το κείμενο που έχω διαβάσει από το τηλεσογραφικό πρακτορίο, το οποίο μου λένε αυτό ή εκείνο. Σε αυτό βέβαια μπορούν να έχουμε τηλεφέρον για να ισορροπήσει κάτι όπως το ρητάζουν οι καθηγητές που μπορεί να έχουν σχέση με το αδικείμενο. Ναι. Να κάνουν ένα άφιμο και να σχολιάσουν και σε εγώ παράδοση το τριβάζουν έτια. Αυτή είναι μια παρέμβαση ανάμεσα σε δέκα πανελαμβαρνόμενες που έχουν προηγηθεί πριν από δημοσογράφους. Και για τα συνέπεια δικιά σου είναι η φωνή του κόντος εντυερήμου. Σίγουρα. Άρα λοιπόν, όταν καλείστε να εντυνεύσετε κάτι, παιδιά, υπάρχουν τρία. Το πρώο έχει να κάνει με το οργανωτικό όργανο σε αυτό. Το δεύτερο έχει να κάνει με το ποιο είναι το ιδεολογικό πολιτικό πλαίσιο στο οποίο το κείμενο αυτό παράγεται και πως το χαρακτηρίζει. Όπως αυτή η εργασία που είχατε να κάνετε, έπρεπε να συζητήσετε ποιο ήταν το ιδεολογικό πολιτικό πλαίσιο στο οποίο βγήκε το κείμενο αυτό. Γιατί το κείμενο έχει αυτή την κατάληψη, γιατί συνδέεται με αλλαγές που θα γίνουν στο πολιτικό επίπεδο. Η Λέδο, το Τάνο, το Ρέικαν, ο Θάντσερ κλπ. Υπάρχουν διάφορες κρίσεις που δημιουργούν ισιαστικά η Γραννάδα κλπ. Φόλκραντ, που δημιουργούν ισιαστικά σε μια αναθέρμαση του ψυχρού πολέμου, αποτέλεσμα τέτοιου ότι τους κείμενα να χαθούν. Εννοώ, ως ισιαστικά, κείμενα, τα οποία ακόμη και σήμερα, θέλουν ζητήματα τα οποία μας απασχολούν. Τέλος, είναι σημαντικό να με τα παραδείγματα αυτά, δηλαδή το γεγονός ότι το 70-80% των ιδίων βασίζεται ως πρωταρχική πηγή σε αυτό που γράφονται τα ισογραφικά πρακτόρια, δείχνουν ότι ουσιαστικά σε πολύ μεγάλο ροθμό οι ιδήσεις οι οποίες μας έρχονται, πειράζονται κατά πολύ από το ισογραφικό πρακτόριο που θα αναδείξει, θα μειώσει. Και προσέξτε το σημείο αυτό, ότι ενώ πολλή κουβέντα γίνεται για τον ρόλο των ΜΜΕ, όταν τα παραδοσιακά του είτε τα social media, τι μας επηρεάζει περισσότερο, η κουβέντα αυτή δεν είναι μπλέκες του για την πρωταρχική πηγή ίνδυσης, που είναι τα ισογραφικά πρακτορία. Δηλαδή συζητάμε για τον αγγελιοφόρο και όχι για το μήνυμα. Δηλαδή συζητάμε και λέγουμε ότι με τα νέα μέσα δίνονται πολλές δυνατιώτες έκφορες και λοιπά, αλλά χάνουμε την παραγωγή του μηνήματος, όχι πάντως. Αυτό είναι μια ειδοποιός διαφορά που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο και τη σημασία των ισογραφικών πρακτορίων. Το γεγονός δηλαδή ότι ενώ η κουβέντα επικεντρώνεται στον αγγελιοφόρο, χάνουμε το μήνυμα. Ποιος είναι αυτός ο οποίος διαμορφώνει την εργή του μήνυματος, το οποίο χρησιμοποιείται. Πώς είχε διαρθωθεί κανέναν από δεκαετίες η παραγωγή έτσι και ο ρόλος των ισογραφικών πρακτορίων. Τα ισογραφικά ορακτορίες της δεκαετίας του 50, είναι μοναδική πηγή της εξωτερικής συνδύσης, για πολλούς και διαφορές λόγους. Μόλις οι χώρες είχαν βγει από μόλις και το Λιούζοντας τους παγκόσμινους πόλεμους, περισσότερος οι χώρες έτσι τα σημαίνουν διαδικασία ανυποδόμησης κλπ. Τη δεκαετία του 80, δηλαδή μέσα στις 30 χρόνια, το ποσοστό αυτό έχει πέσει στο 50%, στο μισό. Έχουν πολλαπλεσσεριστεί οι πηγές πληροφορές που αξιοποιώ, χρησιμοποιώ. Σήμερα το ποσοστό αυτό έχει πέσει περίπου στο 30-40%. Γιατί έχει πέσει με το 30-40%? Γιατί πολλές εκπληρωτήσεις και οι οπτικά κανάλια, προτιμούσαν να στέλνουν τους δικούς αντιπροσώπους, παρά να βασίζονται και ή να χρησιμοποιούν συμπληρωματικά και αυτό που με τα φέρνουμε με ισογραφικά πρακτορί. Ωστόσο όμως, αυτό ενώ δείχνει ότι ξέρετε ότι τη δεκαετία του 50 βασιζόμου πλήρως σε ισογραφικά πρακτορί και τώρα το 2015 έχουν φτάσει στο 30% των ιδίσων να είναι ενώ οργανισμοί ισογραφικοί που έχουν την δυνατότητα να στέλνουν την κουλτούρα και λοιπά να στέλνουν ανταποκριτές. Πάλι αυτό δεν σημαίνει ότι έχει γνωθεί η σημασία των ισογραφικών πρακτορίων. Γιατί αυτοί οι οργανισμοί στέλνουν ανταποκριτές ή δημιουργούν δικό τους δίκτυο στις πρωτεύουσες και στις περιοχές που τις θεωρούν ισογραφικά σημαντικές. Όλες οι υπόλοιπες περιοχές δεν καλύπτουν και καλύπτουν μόνο και αποκλεισθητά μέσα από τα ισογραφικά πρακτορί. Έτσι λοιπόν η ανάρρυνωση των αριθμών, ενώ αν σας έδινε μόνο τους αριθμούς και έδινε ότι το 50 έχουν από το 110, 2015 30% ερμηνεύστητα, θα λέγαμε ξέρεις, δείχνει ότι υποχωρήθησαν ή υποχωρήθησαν στις σημασίες των ισογραφικών πρακτορίων, τα μήνια έψιχα χρησιμοποιούν και άλλα ισογραφικές, ουσιαστικά θα χάναμε ένα σημαντικό παράδειγμα. Ότι το υπόλοιπο 70% από πού προέρχεται, από σημαντικές ισογραφικά περιοχές, από περιοχές που δεν θεωρούνται σημαντικά ισογραφικές, η ελέγχεται ενημέρωση, σε αυτήν την περιοχή, μέσα από πλειστικά βασιζόμαστε και μόνο στα ισογραφικά περιοχές. Και κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να μας ξεγελάει το γεγονός ότι οι πολίτες, δηλαδή το τελευταίο κρίκο της κατανάλωσης προϊόντων, της ενημέρωσης, δεν είχε άμεση επαφή με τα πρακτοριά. Και γι' αυτό, ίσως, να στο κουταλό του κόσμου, να τα έχω πιο παραμελημένα και να μην θεωρούν ότι είναι τα παραμελημένα τα πρακτοριά. Τα πρωτοριά συνεχίζουν να λειτουργούν, απλά έρχονται πλέον τα επόλοιπα μέσα και λειτουργούν ως διάμυση για τη ροή της πληροφόλησης. Δηλαδή, εγώ θυμάμαι κιόλας πριν κάνουμε πρακτική. Δεν ξέρω, το γνώριζα το αθηναϊκό κεντρικό πρακτοριό, αλλά δεν είχα ποτέ στην ιστοσύνη να γίνει. Ωραία, τώρα το έχετε μπιβγέ. Δεν γνωρίζω το αθηναϊκό. Μην πάμε πάλι στο ίδιο κεντρικό, παραδειγμένο, γιατί στο κέντρο του κόλλου. Να πούμε? Ναι. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει γιατί είναι αυτή η ζωγραφικά πρακτορία. Όχι, να σας πω λίγο τι γίνεται με το κέντρο του κεντρικού πρακτοριού, με αυτό που είπα ο Μίνος και ο Βασίλης. Και το οποίο σχετίζεται με αυτό που είχε αναφέρει και ο Δάκης. Το σημαντικό σημείο, αφεντέρες, είναι το γεγονός ότι το κέντρο το οποίο παράγεται από το δισκοπρακτικό πρακτοριό, για να δεις ότι είναι από το Associated Press ή το Reuters, πρέπει να διαβέσεις τα ψηλά γράμματα. Φαίνεται ότι, ουσιαστικά, ως ανταπόκριση της εφημερίδας, ως κείμενο από το οποίο παρήνει η εφημερίδα, για το λόγο αυτό, από τον καθρέφτη, από την ορτική μου, φέρνει το δισκοπρακτικό πρακτοριό. Και εγώ, ξέρω πως αν διαβάζω, ξέρω ότι να πιεί, την εστρέσω την καθημερινή, ξέρω εγώ τα νέα, το πήμα, τίποτα. Δηλαδή, νομίζω ότι, ουσιαστικά, μεταφέρω στην ίδια αυτή, την προσέγγιση που έχω για την εφημερίδα μου. Κατά συνέπεια, αυτός είναι ένας άλλος παράδεισος, για ποιό λόγο, έτσι, οι ίδιες που διαβάζουμε είναι το πιο έφευτο. Ας πούμε, αν δείτε ακόμη και τώρα στις σχεδιακά της εφημερίδες, οι οποίες είχαν παραγωσιακά, ένα μεγάλο ποσοστό, από δικές τους ανταποκρίσεις και αναλύσεις. Το 80% είναι αναλύσεις και αναποκρίσεις από δισογραφικά πρακτοριά και όχι από δικές τους εξυπηγές. Αυτός είναι ο λόγος που πραγματικά και δεν το έχουμε μπροστά μας, ας πούμε, να πούμε ότι αυτός είναι ο λόγος των δισογραφικών πρακτοριών, έτσι επηρεάζουν, αλλά ταυτόχρονα, αυτός είναι και ο λόγος γιατί είναι ακόμα περισσότερο επιρροήπτος. Γιατί εμφανίζεται και βίζουν μέσα από την εφημερίδα τους. Είναι απαραίτητα για τα υπόλοιπα μέσα. Απλά η αντίληψη που η συζήτηση πήγε γίνει είναι ότι το διαδίκτυο απειλεί, αλλά δεν το διαδίκτυο. Γιατί απλά έχουμε πολλοπλασίστια εγγελιοφόρητου. Το μήνυμα που ακόμα μεταδίδεται, ξέρω εγώ, ή που μεταδίδεται με τα σάιντα, ας πούμε, οφασίζεται επίσης και αυτός σαν ανταποκρίσεις πρακτορίες. Ουσιαστικά, βέβαια, και τα social media, δηλαδή εταιρεία σαν τη Facebook, κυρίως η Facebook, έχει οδηγήσει, ενώ στην αρχή ήταν πολύ πιο ελεύθερη κατάσταση και άφημε να αναδειχθούν διάφοροι οργανισμοί κλπ, πλέον, είναι ότι το έχει πάει σε μονοπόλη, δηλαδή που το έχει οδηγήσει, ουσιαστικά πρέπει να έχεις διακόσκοπη παίστηση για να εμφανίζονται οι δίσεις κλπ. Λοιπόν, γράψτε εργασία για την επόμενη φορά. Για την επόμενη παρασκευή θέλω να μιλέξω κατάσταση και να πω σε έναν δισογραφικό πρακτορί του εξωτερικού. Θα μπείτε σε ένα πρακτορί στο γνώβερ ή στο AP και θα παρακολουθήσετε τις ειδήσεις που δημοσιεύει για μια εβδομάδα, ξεκινώντας από σήμερα. Θα παρακολουθήσετε για μία εβδομάδα, δεν σημαίνει μία εβδομάδα. Θα μιλέξετε μία είδη συνεργαλία που ενδιαφέρει, παρ' όλος χάρη, Βρετανικές Οικολογίες και θα δείτε τι έχει δημοσιευτεί για 7 μέρες. Ένα θέμα που έχει δημοσιευτεί και θέλω ουσιαστικά να καταγράψετε μέσα από εκεί ποιες είναι οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις που δίνει, τι σημαίνει η ερμηνεία, πώς ερμηνεύεται. Υιοθετεί μια συγκεκριμένη τακτική ή ουσιαστικά είναι ουδέτερο. Με σκοπό να δούμε υπάρχουν επηρεάζεται η παραγωγή του δησογραφικού περιεχομένου μέσα στα δησογραφικά πρακτόρια, ναι ή όχι. Πώς αυτό είναι εγώ το πάρω και το αντιγράψω. Σημαίνει ότι αν παραδειγόν, ως χάρη, το Bloomer λέει τι ωραία τι καλά που νικήσαν, ξέρω εγώ, οι συντηρητικοί. Και εγώ δουλεύω σε μια αριστερή εφημερίδα και πάρω και να παράξω αυτό το περιεχόμενο, δημιουργεί αντίφαση σε σχέση με αυτό που εγώ πρεσβεύω και σε σχέση με αυτό το οποίο δημοσιεύω. Καταλαβαίνετε. Λοιπόν θέλω να δείτε ποιες είναι οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις, πώς τα εξηγεί και αν καταστρατηγείται ή όχι ουδετερόθετα. Και σε ποιες περιπτώσεις πώς γίνεται, πού εντοπίζεται ζητήματα που καταστρατηγείται υπό τη θέμη ουδετερόθετα. Καταλαβαίνετε, γιατί υπάρχουν αυτές τις αντιφάσεις, ότι αν παίρνω και ακουμπιθώ το μοντέλο της μοτοσυσογραφίας του copy and paste, ουσιαστικά τι γίνεται, ότι πολλές φορές μεταφέρω ιδεολογικά μηνύματα που μπορεί να έχονται σε αντίθεση με το μέσο το οποίο δουλεύω. Σας είπα ότι να χαιρετίζω, ξέρω, τη νίκη του πράγματος ένδειξης, σταθερότητας, αποφασιστικότητας για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, και ουσιαστικά να αφήνω να παίρνω και να το δουλεύω έτσι και στην αυγή, η οποία είναι εντελώς αντίθετη προσέγγιση. Υπάρχει κάποια λέξη η οποία δημιουργεί έτσι συζητήματα ελληνίας. Παλαιότερα η πρώτη συγκλωφορία εφημερίδας στην Αθήνα και στην Ευρώπη κομμούσε 120.000 φύλλα. Στην Ελλάδα, ας πούμε, στις 25.000-30.000 φύλλα. Είναι τραστήρια η δημιουργία. Η μείωση αυτή του στραγωφότου απολύσεων οφείλεται στην οικονομική κρίση στην Ελλάδα, ναι, γιατί ο άλλος σταμάτησε να αγοράει το εφημερίδι του. Αν είναι μόνος αυτό το νορισμό, ξεχνάμε το γεγονός ότι αυτό και ξεκινήσει εδώ και χρόνια, δημιουργώντας την αμφισβήτηση του παραδοσιακού δημιουργίου. Το ίδιο συνέβη και με τα δυσσογραφικά πρακτορία, τα οποία επηρεάζονταν ανάσα με τις εξελίξεις που συμβαίνουν και διδραγματίζονται στους χώρους των ΜΜΕ, επηρεάζονταν και αυτά από την κρίση, έπληξε και τα δυσσογραφικά πρακτορί, η κρίση οποία επήρξε στο ΜΜΕ. Ότι μειώθηκε ο αριθμός των αντιεθνών δυσσογραφικών πρακτορίων, είναι ένα κρακτηριστικό περιγραμμός ότι έχουν μει με τα κυριότερα τελευταία, δηλαδή οι πι ρόιτες και το γαλλικό πρακτορίο και διεκδικούν ένα μεγαλύτερο παιδί, το μικρότερο τύπο, Μπλούμπερτ, Ντάου Ζώβς κλπ. Το United Press Agency, που ήταν αμερικανικό που πολύθηκε, γιατί δεν μπορούσε να ανταγνωστεί το Associated Press που είναι το μοναδικό αμερικανικό πρακτορίο. Για την προηγούμενη εργασία, παιδιά, είναι ξεκάθαρο τι σας το έγινε. Θέλω να βρακολουθήσετε την... το λέω τώρα γιατί δεν θέλω να πάρετε ελληνικό πρακτορίο, θέλω να είναι όλα ξένα τα πρακτορίες και να αναλύστηκε μια εβδομάδα ένα θέμα και να δείτε αν, κατά πώς ή όχι, διατηρείται ο ιδιωτικός τάπος πότε χάνεται και πού χάνεται. Ή μπορεί να είναι και το ιδιωτικό τάπο. Απλά θέλω να σου λέω αυτό το ζήτημα. Η κρίση επίσης, δημιουργητικά πρακτορίαια εξαιτίας και των εξελίξεων που συνέβησαν με το ότι μεγάλο μέρος οπτικού περιεχομένου παράγεται και από πολίτες, φανερώνοντας το γεγονός ότι πολλά τηλεοπτικά πρακτορίαια κλείσανε, μα αποθέτουμε να μείνουν μόνο δύο, το Reuters και το APTV, το Asus Edge Press, οι οποίοι παράγουν περιεχόμενο. Υπάρχει όμως μια αυξανόμενη ζήτηση για οπτικό περιεχόμενο. Το πιο χαρακτηριστικό, αν θέλετε να παρακολουθήσετε δηλαδή πώς ουσιαστικά συστήνεται το multimedia περιεχόμενο, είναι να παρακολουθείτε στο BBC, στην ιστοσελίδα του BBC, για να δείτε ότι το σύνολο των ανταποκρίσεων του συνδυάζει και γραπτό υλικό και οπτικό υλικό. Παραγωγή περιεχομένη. Υπάρχει ένα σχετικά αυξανόμενο ενδιαφέρον πάλι για παραγωγή τηλεοπτικού υλικού, γιατί το διαδίκτυο το πήρε ένα καταξουχείο οπτικό μέσο, το οποίο θέλεις να ενισχυτεί από οπτικό περιεχόμενο. Έτσι, ενώ η κρίση στα λιζογραφικά πρακτορία έβληξε αρχικά, και μόνο να μείνουν μόνο δύο τωρέτες και τα IPTV, τώρα αυγή να υπάρχει έτσι μια άνοδος και σχετική ζήτηση. Επίσης, ένας άλλος παράγωτος που οδήγησε σε κρίση τα λιζογραφικά πρακτορία είναι που κατέληψαν πολλές από τις συμφωνίες αποκλειστικής εκπροσώπησης. Π.χ. το Ρόιτες έλεγε ότι το Αθηνικό Πρακτορίο θα έχει μια αποκλειστικότητα στην μετάδοση εθνικών ειδήσων. Πλέον, αυτό έχει ανοίξει το πεδίο και δεν υπάρχει και αυτή η αποκλειστικότητα όπως υπήρχε παλιά, αλλά αποτέλεσμα να ανοίξει ο δαγκοτισμός και να μειωθούν πάλι οι αντίσχυσεις της. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την παγκτοσμιοποίηση χτύπησε περισσότερα τα λεγόμενα εθνικά πρακτορία, γιατί είναι από το Εθνικό από το Διεθνές πρακτορίου σταμάτηση. Παλαιότερα βασιζόμουν πολύ στις ανταποπλήσεις του ΧΥΠΣΙ η Εθνική Πρακτορία που τα φέρει μεταδόσεις ειδήσεις, το όπως δεν βασιζόμαστε, αλλά υπό ισχυρή αυτόνομη παρουσία ή τροφοδοτούμε με άλλους τρόπους, άρα κατά συνέχεια πολλά εθνικά πρακτορίες που βασιζόταν κυριότερα στο λόγο ότι προσφέρανε πρόσβαση και ευθυνή πρόσβαση στα διεθνή πρακτορία, έποψε να υπάρχει, άρα εξαφανίστηκαν και αυτά. Εξακολουθεί όμως να υπάρχει στις περιοχές, όπως είναι παρακάτως το Κιναισικό Πρακτορί Οι Εθνίσεων, που λόγω το χαρακτηριστικό της χώρας, τεράστιες έκτασης και είπα, δημιουργείται, έχει δημιουργηθεί και ταυτόχρονα πολιτικών χαρακτηριστικών, το Κιναισικό Πρακτορί Οι Εθνίσεων και για άλλους λόγους η Διατρία της Ινιά Πρωτοκαθέντρια, δεν απειλήθηκε όπως άλλα εθνικά πρακτορίες. Στην περίπτωση όμως, ξέρω εγώ, άλλων μικρών εθνικών πρακτορίων, τα περισσότερα οδηγήθηκαν σε κλείσιμο, γιατί σταματήσαν να υπάρχουν και αυτές οι σχέσεις προνομιακές που ήρθαν, ξέρω πάντα, αλλά δεν υπάρχουν πρακτορίες. Αυτοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν, αλλά ο κυριότερος ο λόγος που οδήγησε έτσι σε μία συγκέντρωση πάλι και υπερσυγκέντρωση για την ακρίβεια στα δημιουργατικά πρακτορίαιτα, η οικονομική κρίση, αλλά περισσότερο από όλα είναι η αφηβίτηση του ρόλου των μη μείεξινων. Τα παραδοσιακά μέσα είναι ένα μέρος που απαξιώνονται. Τα νέα μέσα δεν δημιουργούν κερδοφορία έτσι ώστε να αντισταθμίσουν την απαξίωση των παραδοσιακών, αλλά σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος της οικονομικών πρακτορίων που βασίζονταν στα παραδοσιακά μη μείεξινων, αρχίζει να βλέπει ότι χάνουν πελάτες. Και έτσι δημιουργείται αυτή η υπερσυγκέντρωση. Ταυτόχρονα, μια άλλη σημαντική αλλαγή που πρέπει να έχουμε υποψέντρει, είναι το γεγονός ότι οι κανάλια όπως είναι το CNN ή το BBC έγιναν κύριοι υπάροχοι εκτώ αρχικά οπτικού υλικού, δηλαδή υπερκέρασαν κατα πολύ το ασφαίδι πρέσσιτο ρόι και τις ό,τι αφορά οπτικό υλικό και κάλυψη διεθνών γεγονότων παραδοσιακών, το οποίο χρησιμοποιούσαν όλα τα άλλα κανάλια, σε συνδυασμό και συνέχεια αυτού ήταν το CNN και το BBC να εξελιθούν ουσιαστικά σε παγκόσμια κανάλια διανομής της ογγραφικού περιορκωμένου. Να μην είναι στην κατηγορία της ογγραφικού πρακτορίου, αλλά να διανέμουν οπτικό και όχι μόνο περιορκωμένο παγκόσμις, τα παγκόσμια κλίματα εκείνη τη στιγμή, το οποίο τότε ήταν και δωρεάν. Απλά το μόνο θα έπρεπε να αναφέρει ότι πηγήσε το CNN. Αυτό αποτέλεσε πλήγμα για τις ευρωβουλευτικές υπηρεσίες του Ρόιντες και του IPTV, το οποίο περιόρισε σε πολύ μεγάλο παθμό την παροχή ιδύσων. Δηλαδή, αν δείτε ή αν ανακαλέσετε στη μνήμη ή αν δείτε ή αν ανακαλέσετε τη μνήμη σας σε έναν υλικτικό δελτιό ιδύσων, θα δείτε ότι οχτώ στις δέκα ιδύσεις που παίρνουν υλικτικά είναι από άλλο κανάλι και όχι από ειδησόρευκο πρακτορία. Αυτό ιδιαίτερα στην παραγωγή υλικτικού περιορκωμένου αφήνισε πάρα πολύ, χτύπησε πάρα πολύ τα ιδυσιογραφικά πρακτορία, καθώς περιόρισε σε πολύ μεγάλο βαθμό ένα κομμάτι που μέχρι τότε θεωρούμε ανεπικαιρευαίες. Το Reuters, ωστόσο, θα το χρησιμοποιήσουμε και ως ένα παράδειγμα, προκειμένου να αναδεχθούν δύο ζητήματα. Ένα, να δούμε ότι υπάρχει οικονομική κρίση. Τα πρακτορία λόγω των απαξίωσεων των παραδοσιακών μνήμη, έτσι λοιπόν, αναγκάθαρα λειτουργούμε λιγότερους πελάτες, που σημαίνει λιγότερος κύκλος εργασιών, που σημαίνει ότι συρρικνώμονται κλπ. Το δεύτερο είναι ότι η παραγωγή υλικτικού περιορκωμένου, από εκεί που ήταν βάλει στα δυσσογραφικά κανάλια, στα δυσσογραφικά πρακτορία, τώρα ανοίγει ακόμα και περιλαμβάνει μέσα και τα τηλεοπτικά κανάλια, είτε τοπικά, αλλά κατά βάση παγκόλου, σε ένα μπι πιτσάκι, ζαζίρα κλπ. Ορισμένα πρακτορία, όπως είναι το Reuters, μπορούσαν και αντιστάθμησαν αυτές τις απόλυτες. Γιατί το Reuters, λοιπόν, έγινε, κατόχουσα αυτό το γεγονό, λέτε, η κρίση αυτή να μην έχει τον ίδιο μεγάλο αντίκτυπο, όπως στα υπόλοιπα πρακτορία. Το Reuters το κατόχουσα αυτό, γιατί ποτέ δεν λειτούργησε ως ένα εθνικό πρακτορίο, πάντοτε λειτουργούσε ως ένα αντιεθνές πρακτορίο. Θυμάστε που σας είπα ότι το Associated Press και το United Press έτσι στην Αμερική, αναπτύχθηκαν με διαφορετικούς δρόμους. Το Associated Press είπε ότι θα αναλάβω να καλύψω τις δεθνείς συνδρήσεις, επέδειξε πάρα πολύ στην κάλυψη δεθνών αντιστοιμιδίσεων, ακολουθώντας τη στρατηγική, ότι η Αμερική θα αναδειχθεί σε παγκόσμια δύναμη, άρα θα υπάρχει μεγάλη ζήτηση για εξωτερικές συνδύσεις, κλπ. Το United Press έτσι είπε ότι αντί να ακολουθήσω τον δρόμο, εγώ θα δουλέψω στην εσωτερική αγορά της Αμερικής. Το United Press έτσι σημειώθηκε πάρα πολύ ο κύκλος των εργασιών του, ενώ το Associated Press είναι από τα κυρία προς όλο τον κόσμο. Αναφέρω αυτό το παράδειγμα γιατί. Γιατί το γεγονός ότι ήταν μια αντίστοιχη στρατηγική, που ακολουθήσε τον Ρόιτρο στο να επενδύσει, το να είναι ένα διεθνές πρακτοριεδίσιο και όχι να είναι ένα βρετανικό πρακτοριεδίσιο. Παρ' ό,τι ιδρύθηκε, λειτουργούσε, ας πούμε, στο Λονδίνο, αυτό το επέτρεψε να ελαχιστοποιήσει, ας πούμε, τις συνέπειες της κρίσης, να μην το πλήξει ως εθνικό πρακτοριεδίσιο. Το δεύτερο είναι ότι μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο που έρχεται να ανερέσει πολλούς μύθους τους οποίους έχουμε και στην Ελλάδα. Εδώ το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχουμε την ανικοδόμηση ιδιαιτέρωσης της Ευρώπης και οι δεκατοίες φαίνεται 60 χαρακτηρίτως ως δεκαετίες οικονομικής ανάπτυξης, μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης. Υπάρχει έκρυξη τότε ανάπτυξης οικονομικής σταθμής και λοιπά, ο κόσμος αγοράζει περισσότερες τηλεοράσεις, βγαίνουν περισσότερα περιοδικά, βγαίνουν περισσότερες εφημερίδες και υπάρχει η ζήτηση τεράστα μεγάλη για ειδησιογραφικό περιεχόμενο. Τι κάναν όλα τα ειδησιογραφικά πρακτορία, αναπτύξαν όσο περισσότερες υπηρεσίες για να τα ακολουθούν στη ζήτηση αυτή. Σου λέει υπάρχει πολύ μεγάλη ζήτηση για ειδησιογραφικό περιεχόμενο, πάμε όλοι να κάνουμε αυτό. Το Ρόιτερς αποφάσισε να μην χάσει αυτό το κομμάτι, αλλά να επενδύσει περισσότερο στο κομμάτι της έρευνας. Τι σημαίνει έρευνα, ότι επενδύω σε καινούργιες ιδέες, ποια θα είναι η στρατηγική μου, τι θα κάνω, εγώ τι κάνουν όλοι, θα προσπαθήσω να διαφοροποιηθώ, θα προσφέρω ένα άλλο περιεχόμενο. Επένδυσε λοιπόν στην έρευνα. Η έρευνα αυτή έκανε το Ρόιτερς να γυρίσει πίσω στις δρίζεις του ας το πούμε, που είχε ξεκινήσει ως ένα οικονομικό πρακτοριό ιδέσεων. Επέλεξε να επενδύσει στην παροχή οικονομικών ιδέσεων, με αποτέλεσμα το 95% του κύκλου εργασιών του, το 2000, προέρχοντα από οικονομικές ιδέσεις παιδί, που μοίραζε σε τρεις τους πελάτες, κυρίως στις συστηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Τι σημαίνει αυτό, ότι επιλογείται να ακολουθήσει το ρεύμα που έλεγε, πάμε όλοι να παρέχουμε δυσκολογικό περιεχόμενο, θέλει να διαφοροποιηθεί. Η διαφοροποίηση αυτή δεν ήταν αποτέλεσμα μιας επιχειρηματικής καταβάσης μόνος του οικονομικού, αλλά ήταν αποτέλεσμα το γεγονός ότι είχε επενδύσει έργο. Για να σας δώσω νούμερα, το 2000 είχε επενδύσει 414 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το 2004 725 εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή μέσα σε 4 χρόνια διπλασίας τους έστειραν τα λεφτά που θα πανάει για έργνες, τα πανεπιστήμια για παραγωγή νέων ιδεών, και ήταν αυτές οι επενδύσεις του, σαστικά που του βοήθησαν να χαράξει στρατηγική και να πει ότι εγώ κατευθύμουν στο να παρέχω οικονομικό περιεχόμενο, και ήταν αυτές οι επενδύσεις του που δείξαν, που συνέβαιναν έτσι ώστε ότι ο Ρόιτες να μπορέσει να μην επηρεαστεί από την κρίση, στο 95% του περιεχομένου του καταναλωνόταν ή είχε αποδέκτες μη μηδιακούς πελάτες. Και κατά βάση του οικονομικούς δολαλούς, ο Ρόιτες κυρίως εργασιώνεν επέτει. Τι σημαίνει αυτό, να πω με απλά λόγω, ότι το Ρόιτες επέλεξε να χρηματοδοτήσει και να λειτουργήσει, αυτό υπάρχει ακόμη και σήμερα και λειτουργεί και είναι το κύριο εξερευνητικό, ας το πούμε, κέντρο του Ρόιτες, λέγεται Reuters Institute και είναι στην Oxford. Ασχολείται με ό,τι έχει να κάνει με νέες ιδέες, νέες στάσεις στον χώρο των ΜΜΙΤΙΑ. Είναι σημαντικό αυτό, ναι, γιατί καλύτερα μπορούσα να το αποξέψω και να πει τι κάνουν, είναι θεωρητικοί, αποκομμένοι από το τι γίνεται στα ΜΜΙΝΙ έψινον, δεν ασχολούνται με τίποτα, απλά κάθονται όλη μέρα και κάνουν την εργασία τους. Το γεγονός μας αυτό, η παραγωγή αυτών των ιδεών είναι που μπόρεσε το Ρόιτες να πει ότι αντί να πάω εκεί που πάνε όλοι, εγώ θα γυρίσω και θα επενδύσω σε οικονομικές ιδέες. Η επιλογή του αυτή δεν έγινε τυχαία, ήταν αποτέλεσμα αυτής της επένδυσης στην έρευνη. Που κάποιοι μελέτησαν και τους είπαν ας πούμε οι τεχνητές, οι διδακτορικοί, οτιδήποτε, ας πούμε ερευνητές, και ήμουν αντιξέστητες από το δημόσιο να βάζει, να αναπτύξει ένα εξειδικημένο προϊόν. Ποιο είναι το εξειδικημένο προϊόν, οικονομία. Έχει ικανότητα να αναπτύξει, ναι, καθώς οι δεκατοίς 50-60 είναι οι δεκατοίς στις οποίες υπάρχει μια έκρηξη στην οικονομία. Αυτό σημαίνει ότι η σημασία των οικονομικών εδείσων ανεβαίνει. Και έτσι υπήρχε η σημασία των οικονομικών εδείσων. Ταυτόχρονα, η σημασία των οικονομικών εδείσων μεγεθήθηκε ακόμα περισσότερο από τα 80-90-2000 λόγω της παγκοσμιοποίησης και λόγω της κυκλοφορίας κριματοπιστωτικού χρήματος. Ταυτόχρονα, λόγω της μεγέλης του κυκλοφορίας κριματοπιστωτικού χρήματος. Ταυτόχρονα, δεν σταμάτησα να πω ότι είμαι ένα από τα τρία παγκόσμια δυσκολογικά πρακτορία, δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα άλλο παρά να επαναλάβω την καθημερινότητά μου. Το 2000 είχε διαθέσει για έρευνα 400 εκατομμύρια, το 2004 την διέθυσε 724, δηλαδή σχεδόν πλασικνό μέσω του 4 χρόνου. Γιατί να το κάνει, γιατί χρειάζεται να το κάνει κάποιος ο οποίος συνέχει για έθνηση. Για να παραμείνει. Για να παραμείνει, ακριβώς. Δηλαδή φέρνεις εκτός από τη λογική της κλασικής έτσι αντιμετώπισης που λέω ότι εγώ κυριαρχόμαι μονοπόλη, δεν χρειάζεται να επενδύσω όσα μπορούν να βγάλουν να μεγεστοποιήσουν. Αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι. Το ΡΕΤΕΡΣ εξακολουθεί με αρκετές ερεύνες. Εννοώ ότι χρηματοδοτεί από μεταπτυχιακά εργασίες, ιδέες κλπ. Αυτό το παράδειγμα του ΡΕΤΕΡΣ δεν είναι τυχίο ότι έχει απολυθεί από μια σειρά από εταιρέες. Από την ΑΕΠΟΡΟΝΑ, από οποιασδήποτε. Κι άλλες ιδέες. Το ΡΕΤΕΡΣ βασίζονται στις ιδέες. Αυτό είναι το οποίο παράγει ο κόσμος σήμερα. Είναι ιδέες που δημιουργούν το τι καινούργιο θα φτιάξουν. Ιδέα δεν σημαίνει ότι έρχεται έτσι. Υπάρχει μια στήριξη εδώ. Στο πώς θα υλοποιηθεί, πώς θα γίνει, πώς θα αποτυπωθεί. Και αυτό είναι το κομμάτι το οποίο είναι σημαντικό και στην περίπτωση του ΡΕΤΕΡΣ. Ζέχετε ο ΡΕΤΕΡΣ, το οποίο πήτε και ψάχνετε στο βιβλίο για να δείτε πώς μπορείτε να το εξοποιήσετε σημαντικό. Πώς αποτυπώθηκε αυτό στην εξέλιξη του ΡΕΤΕΡΣ. Το ΡΕΤΕΡΣ ήταν από τα πρώτα παρκοτορία που είχαν αθετήσει τη μηχανογράφηση, δηλαδή την εξαγωγή του κοπιούτερ. Είδε από το 1960-70 το ΡΕΤΕΡΣ είχε αρχίσει να εισαγγάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη μηχανογράφηση των ΡΕΤΕΡΣ. Από το 1970 και ιδιαίτερα το 1980, το ΡΕΤΕΡΣ υιοθέτησε πολύ πάρα πολύ τη μηχανογράφηση κοπιούτερ και τη μετάδοση της ίδησης μέσα από κοπιούτερ. Γιατί το έκανε αυτό. Ήταν αποτέλεσμα της έρευσης, γιατί έκλειπο τη τάση πάει προς τα εκεί. Με την επιλογή του αυτοί των ΡΕΤΕΡΣ, μπορούσε ουσιαστικά να δισταθμίσει τις απώλειες των άλλων πρακτορίων που δεχθήκαν σκυρά πλήγματα, λόγω των ότι βασίστηκαν σε παραδοσιακές μηχεύσεις. Με τον τρόπο, την ιδέα αυτή εξιωπίζει επίσης και τον Μπλουμπεργ, που βασίστηκε στο να διαβάσει το κοινό του, στο να πει ποιοι είναι αυτοί που με παρακούντουν, ποιοι είναι αυτοί που έχουν ζητά με οικονομικές συνείσεις. Οι χρηματοχρηματικοί οργανισμοί. Πώς διαβάζουν αυτές τις συνείσεις ή πώς βουλεύουν αυτούς τη μέρα, έχουν δύο κοπιούτερ και ένα συγκεκριμένο software και ένα συγκεκριμένο appearance. Αυτό που έκανε λοιπόν το Μπλουμπεργ, έκανε το πώς να δημιουργήσει ταινίες μέσα στις οποίες περνούν οι ιδήσεις. Όπως βλέπουμε δηλαδή τις μετοχές, με τον ίδιο τρόπο το Μπλουμπεργ έστισε και ανέκτησε το πληροφοριακό, το έτσι αντικείμενο, την πληροφοριακή, το έτσι υπηρεσία. Γιατί, γιατί εγώ επειδή είμαι, έχω ξυπηωθεί, είμαι θεματιστής και έχω ξυπηωθεί ξέρω εγώ να διαβάζω έτσι τις πληροφορίες. Ή να όλη τη μέρα να βλαπτιμέσουμε το χώμα της εργολογήματος κατά αυτό τον τρόπο. Το να μου δώσεις με αυτόν τον τρόπο της την ίδιση, σημαίνει ότι αντί να ζητήσεις από εμένα να μάθω κάτι καινούργιο, έρχεσαι εσύ σε εμένα και το προσταρμόζεις το περιβάλλον. Πάρα πολύ σημαντικό. Αντί δηλαδή να ζητήσεις από τους πληροφοριστές ότι θα σου βάλω και μια τρίτη οθόνη στον οποία θα παίζουν οι basis με τον τρόπο που θέλω εγώ, έρχομαι και προσταρμόζω εγώ σε αυτό το οποίο κάνεις εσένα. Πολύ απλή σκέψη, πάρα πολύ απλή σκέψη, αλλά εξαιρετικά δυναμική και εξαιρετικά παραγωγική. Γιατί, γιατί ήταν ένας από τους λόγους τους που στον Βλούμπεργα αναπτύχθηκε πάρα πολύ. Δεν ανακάλυψε ότι ο τροχός βγήκε ξανά, αλλά ανακάλυψε πως μπορεί να κάνει ο τροχός να γεννήσει πιο γρηγορότερα. Τώρα, το Reuters επενδύει πάρα πολύ στη διασυνέχεια για διαδικτυακή παροχή και ταυτόχρονα επενδύει πάρα πολύ στην αλλαγή του μοντέλο του, του μοντέλο Ελλάδικου στο να δημιουργήσει ισχυρά περιφερειακά δίκτυα. Δηλαδή, ενώ το Reuters ήταν από το να ακολουθήσουν την λογική ενός υπερμεγέροντος συγκεντρωτικού οργανισμού, μέτρα το Λοδίνο συγκεντρώνεται απάντα, δημιουργώ περιφερειακούς οργανισμούς για να μπορέσω να έρθει την εμμεληξία που απαιτείται και να παρακολουθώ τις εξελίξεις. Οι οικονομικές συνδύσεις είναι ένα εξαιρετικό case study, το οποίο θα μπορούσατε να το αξιοποιήσετε και εσείς για την εργάσια της επόμενης εβδομάδα. Οι οικονομικές συνδύσεις είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό για το πώς αναπτύχθηκαν και δημιουργήθηκαν νέα ισογραφικά πρακτορία. Οι οικονομικές συνδύσεις είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό για το πώς αναπτύχθηκαν και δημιουργήθηκαν νέα ισογραφικά πρακτορία. Οι οικονομικές συνδύσεις είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό για το πώς αναπτύχθηκαν και δημιουργήθηκαν νέα ισογραφικά πρακτορία. Οι οικονομικές συνδύσεις είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό για το πώς αναπτύχθηκαν και δημιουργήθηκαν νέα ισογραφικά πρακτορία. |
