| : [♪ Μουσική Παιδάκια, καλημέρα! Το όνομά μου είναι Ισμήνη και μαζί θα κάνουμε το μάθημα της θεατρικής αγωγής σήμερα. Ο τίτλος του μαθήματος είναι λίγο περίεργος, οπότε θα σας τον εξηγήσω. Θεατρικό έργο και κινηματογραφικό σενάριο. Γιατί τα διαχωρίζω αυτά τα δύο, δεν είναι το ίδιο να έχεις ένα κείμενο για να το κάνεις θεατρικό, και ένα κείμενο για να το κάνεις ταινία. Επίσης, στο μπίνακα θα δείτε ότι γράφω και τη λέξη λιμπρέτο. Λιμπρέτο είναι στην όπερα, αλλά αυτά θα τα πούμε πιο αναλυτικά σε λίγο. Λοιπόν, το θεατρικό έργο χωρίζεται σε σκηνές. Ξεκινάμε με κάποιες οδηγίες, που όταν θα το διαβάσετε, θα μας περιγράφουν σε ποιον χώρο βρισκόμαστε. Μπορεί να είναι ένας ρεαλιστικός χώρος, και όταν λέω ρεαλιστικός, ενώ να είναι ένα τραπέζι, ότι βρισκόμαστε σε ένα σπίτι κτλ. Ή μπορεί να είναι ένας φανταστικός χώρος, ο οποίος να μην υπάρχει και τόσο, να είμαστε στο διάστημα, ότι βρισκόμαστε στον Άρη, και ανάλογα με τα σκηνικά που μας έχει φτιάξει ο σκηνογράφος μας, ή στο σχολείο που μας βοηθάνε οι δάσκαλοι των εικαστικών, μπορούμε να έχουμε φτιάξει ένα πολύ ωραίο θεατρικό σκηνικό. Συνήθως είναι λίγο δύσκολο να αλλάζει, και οι ηθοποιοί μας είναι live, δηλαδή ζωντανοί. Τους βλέπετε εκείνη την ώρα και μπορείτε να τους χειροκροτήσετε, και να πείτε τι ωραίο που είναι και να τους πείτε ότι δεν μας αρέσετε. Λοιπόν, στο κινηματογραφικό σενάριο αυτό δεν το έχουμε. Γράφεται με ένα διαφορετικό τρόπο, και επειδή στον κινηματογράφο γράφουμε με εικόνες περισσότερο, μπορεί να μην έχουμε καν λόγια. Μπορεί να είναι ένα σενάριο μεγάλο που να περιγράφει απλά... πού θα πηγαίνει ο ηθοποιός ή η κάμερα, και το μάτι του σκηνοθέτη γίνεται το μάτι της κάμερας. Με αυτόν τον τρόπο, στο σενάριο βλέπουμε μία ταινία σαν αποτέλεσμα. Πηγαίνετε εσείς στο κινηματογράφο, ό,τι βλέπετε, όμως δεν μπορείτε να χειροκροτήσετε τους ηθοποιούς, γιατί δεν είναι εκεί. Βέβαια παλιότερα, και έτσι έχει λίγο πλάκα να σας το πω αυτό, το 1902, αν θυμάμαι καλά, φτιάξανε την πρώτη ταινία οι αδελφοί Μελλιές, οι οποίοι μας έδειχνε μία βόλτα στο φεγγάρι και ο κόσμος είχε ενθουσιαστεί. Πήγε, λοιπόν, στο κινηματογράφο και ξαφνικά βλέπει μία ταινία, που ένα τρένο έρχεται κατά πάνω τους. Και ο κόσμος τρόμαξε, σηκώθηκε και έφυγε από την αίθουσα, γιατί νόμιζε ότι το τρένο θα ζωντανεύε και θα ερχόταν μπροστά τους. Ήταν τόσο πρωτόγνωρη εμπειρία ο κινηματογράφος. Το πώς λοιπόν εγγράφουμε ένα θεατρικό έργο είναι απλό. Το θέμα είναι να έχετε έμπνευση. Και τώρα που είσαστε στο σπίτι, πιστεύω ότι έχετε πάρα πολλές ιδέες, και μπορεί να σας έρχεται η καλλιτεχνική όρεξη από πολλά πράγματα. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Με ποιον τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε ένα σενάριο. Πάμε λίγο στον κινηματογράφο, που είναι λίγο πιο εύκολο τώρα να το κάνετε στο σπίτι, με μία κάμερα, με ένα κινητό και να το μαζί με τους δικούς σας ή και μόνοι σας, ή με το σκυλάκι σας ή με το λαγουδάκι σας, και να το φτιάξετε, να περάσετε δημιουργικά την ώρα σας. Παίρνετε έναν ήρωα. Εντάξει, θέλω να το σκεφτείτε αυτό. Υπάρχει και στο θεατρικό έργο αυτό και στο λιμπρέτο, που είναι για την όπερα, υπάρχει και στο κινηματογραφικό σενάριο. Ο ήρωάς μας, λοιπόν, θα πρέπει να έχει έναν στόχο. Κάπου πρέπει να πάει ή κάτι πρέπει να κάνει. Ας πούμε, να πω ένα παράδειγμα, είναι ο Κώστας και θέλει να παντρευτεί τη Μαρία. Λέω ένα παράδειγμα. Όμως, άμα ο Κώστας καταφέρει και παντρευτεί τη Μαρία, τότε η ταινία μας έχει τελειώσει. Έτσι, άρα πρέπει να βάλουμε εμπόδια. Εσείς έχετε πάρα πολύ ωραία φαντασία και πρέπει να σκεφτείτε, τι μπορεί να συμβεί και ο Κωστάκης να μην μπορέσει να παντρευτεί τη Μαρία ή να μην τα καταφέρει στην αρχή. Στο τέλος μπορεί να τα καταφέρει. Μπορεί να πατήσει μια λακούβα να σπάσει το πόδι του και να πάει στο μησοκομείο. Μπορεί να τον κλέψουν, μπορεί να ξεχάσει τις βέρες στο σπίτι ο κουμπάρος, μπορεί να συμβούνε διάφορα. Αυτά, λοιπόν, τα εμπόδια είναι που μας κάνουν εμάς και εσάς, σκηνοθέτες, έτσι και να φτιάχνετε και σενναριωγράφους και να γράφετε διάφορες ιστορίες διαφορετικές, και μπροστά από τις κάμερες και πίσω. Η έμπνευση μπορεί να έρχεται από παντού. Ας πούμε, όταν βαριόμουν εγώ στο σπίτι, τι έκανα? Έβλεπα Champions League. Κάποια στιγμή είχα μία άσκηση, όπως σας λέω και εγώ τώρα, για να γράψω ένα σενάριο και έπρεπε να βρω έναν ήρωα. Αφού έβλεπα Champions League και ο αγώνας ήταν λίγο βαρετός, τότε βάζω μία κοπέλα, η οποία είχε πάει στο γήπεδο, και βρίσκεται από τη μία μεριά των εισιτηρίων. Στην άλλη μεριά, ξαφνικά, εμφανίζεται μία άλλη κοπέλα που είναι ίδια με αυτή. Κάτι έχει συμβεί τώρα εδώ πέρα, έτσι? Ποια είναι αυτή όμως, δεν την προλαβαίνει να της μιλήσει, γιατί μπήκε στις κερκίδες της απέναντις ομάδας. Μετά έβαλα ότι την ώρα που βλέπανε τον αγώνα, καταραίει, φεύγει η κερκίδα, πέφτει κάτω, και η κοπέλα αυτή τραυματίζεται τόσο σοβαρά, ώστε δεν μπορούσε να μιλήσει. Και έβαλα ένα φανταστικό τέλος, ότι η κοπέλα αυτή τελικά, ήταν μία συμμαθήτρια της κοπέλας που είδαμε στην αρχή της ηρωίδας μας, η οποία την θαύμαζε τόσο πολύ, που πήγε και έκανε πλαστική και ήταν ίδια με την άλλη. Ήθελα να βάλω ένα τρεπτικό τέλος. Εσείς, λοιπόν, μπορείτε να φτιάξετε ό,τι ιστορία θέλετε, πάρα πολύ εύκολα, στο σπίτι σας. Γράφετε έναν ήρωα, του δίνετε ένα όνομα, ό,τι όνομα θέλετε, έτσι, που συνήθως να ξέρετε, τα όνοματα είναι λίγο συμβολικά στο πώς γράφουμε. Δηλαδή, ανάλογα το πώς το λένε κάποιον, μπορεί να είναι και ο χαρακτήρας του. Αλλά αυτό θα το δούμε και σε άλλο μάθημα, μπορεί? Λοιπόν, οπότε, του δίνετε το όνομα που σας αρέσει και θέλετε, και μετά αρχίζετε σιγά σιγά να φτιάχνετε και να πλάθετε την ιστορία σας, με αυτόν τον τρόπο που σας είπα. Του δίνετε ηλικία, χαρακτηριστικά. Πώς είναι, ψηλός, κοντούλης, είναι πλούσιος, η μαμά του τι δουλειά κάνει, ο μπαμπάς του, ο αδερφός του, έχει αδέλφια, και αρχίζετε και φτιάχνετε το βιογραφικό του. Αναλύετε, δηλαδή, την ιστορία. Όταν θα το κάνετε αυτό, θα δείτε ξαφνικά ότι αυτός ο άνθρωπος ζωντανεύει σιγά σιγά στο μυαλό σας. Δηλαδή γίνεστε σαν να είσαστε μικροί θεοί. Είναι κάτι σαν το παιδί σας. Το φτιάχνετε, δηλαδή, σε ένα κομμάτι χαρτί, και μετά μπορείτε να βάλετε κι άλλη ηρωίδα, έναν άλλο χαρακτήρα. Και να κάνουμε ένα σημείο συνάντησης. Αναλύετε, δηλαδή, με τον έναν τρόπο από πού είναι. Μπορεί να είναι από τη Γαλλία ο ένας, ο άλλος να είναι από την Ελλάδα. Πώς, λοιπόν, συναντήθηκε ο ένας από τη Γαλλία και βρέθηκε με τον άλλο από την Ελλάδα? Μπορεί να τους είχαν πάει γονείς τους σε εκδρομή σε ένα νησί ελληνικό, και ξαφνικά να βρεθήκαν εκεί και να γίνανε φίλοι και να κάνανε σκανταλιές. Και αυτό είναι μια ιστορία. Όλο αυτό βγαίνει πάρα πολύ εύκολα με τον τρόπο που σας είπα. Αναλύοντας, δηλαδή, έναν χαρακτήρα. Αυτό μπορεί να δουλέψει και για θεατρικό κείμενο, και για σενάριο για να φτιάξετε τηλεοπτικό, κάτι κινηματογραφικό. Ακόμα και για την όπερα. Θα μου πείτε, κυρία, τι διαφορά έχει αυτό το λιμπρέτο, όπως το είπες. Αυτό, λοιπόν, είναι τη λέξη λιμπρεο, που σημαίνει βιβλίο. Και είναι ένα βιβλίο με μουσική μέσα. Δηλαδή μιλάνε περισσότερο σαν όπερο. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο, που θα μας τα πούν καλύτερα οι φίλοι μας στη μουσική. Έτσι, λοιπόν, έχουμε διάφορα είδη κειμένου που μπορούμε να κάνουμε. Και θέλω να σας φέρω και ένα παράδειγμα. Τι ταινία μπορούμε να φτιάξουμε, μεγάλα κείμενα και μικρά κείμενα. Έτσι έχουμε και μεγάλες ταινίες και μικρές ταινίες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, που θα σας δείξω σε λίγο, έχουμε μία μικρού μήκους, που κάναμε με τα παιδιά... πιο μεγάλα παιδάκια από εσάς, του λυκείου, στην Κύπρο. Και δείχνουμε ότι τα παιδιά έχουν έρθει σαν δελφίνια στη γη, για να φέρουν το καλό. Εσείς είσαστε πάντα οι φορείς, είσαστε πάντα τα παιδιά που φέρνετε το καλό σε εμάς. Έτσι, και την αισιοδοξία και την αγάπη και την ελπίδα. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι έρχονται τα παιδιά σε εμάς. Έτσι, μέσα από τη φαντασία ενός καλλιτέχνης, ο οποίος κάπως ζαλίζεται, πέφτει, κοιμάται και ξαφνικά... ονειρεύεται ότι έρχονται τα παιδιά, πηγαίνουν σε διάφορα μέρη, έτσι, που θα δείτε αργότερα και μετά φέρνουν το καλό στην στόπο τους. Έτσι, αυτή είναι μία μικρού μήκους, που θα δείτε, είναι 7 λεπτά. Και θα σας βοηθήσει να πάρετε ένα παράδειγμα, πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε χωρίς λόγια, δεν έχει καθόλου λόγια, έχει ένα τραγούδι μόνο, το οποίο γράψαμε μαζί με τα παιδιά. Τραγουδάω κι εγώ, γιατί ήθελα να είμαι μαζί με τα παιδιά και ένας μαθητής μου άλλος, τα πιο rap κομμάτια που θα σας αρέσουν. Και προσπαθήσαμε να κάνουμε μία σύνθεση κινηματογραφική, με τη βοήθεια στων συντελεστών. Πάντα, δηλαδή, είναι ωραίο να είμαστε μία ομάδα, όταν φτιάξετε, δηλαδή, το κείμενό σας, θα πρέπει να υπάρχει κάποιος ο οποίος να βοηθάει με την κάμερα. Να είναι ο σκηνοθέτης, να είναι ηθοποιή. Δηλαδή, πάντα έχει πολύ σημαντικό ρόλο να έχετε δίπλα σας συνεργάτες. Και θα μου πεις, κυρία, στο σπίτι τι συνεργάτες να έχω. Μπορεί να έχεις τη μαμά σου, τον μπαμπά σου, τη θεία σου, μπορεί να έχεις τον αδερφό σου, ακόμα και εσύ, να σκεφτείς έξυπνους τρόπους που μπορεί να βάλεις την κάμερα σε διάφορες γωνίες στο σπίτι σου και να τραβήξεις τις εικόνες που θέλεις. Οπότε, θα ήθελα να δούμε αυτό το βίντεο, έτσι, που έγινε με πολύ αγάπη απ' τα παιδιά. Τους βοηθούσε πάρα πολύ να εκφραστούνε, έτσι, και να καταλάβετε πώς μικρές συνθέσεις με παιδιά και σε συνεργασία με επαγγελματίες, ηθοποιούς και συντελεστές, έτσι, γιατί θα δείτε ότι παίζει και ένας γνωστός ηθοποιός εκεί μαζί με τα παιδιά, πάντα μας δίνει δημιουργικό αποτέλεσμα και αγάπη. Λοιπόν, και τώρα θα σας βάλω το βίντεο. Λοιπόν, και τώρα θα σας βάλω το βίντεο. Λοιπόν, και τώρα θα σας βάλω το βίντεο. Έχω βρει την άκρη τα βίντεο, θα τα σπάσω, πιθόντας πάντα τον ήλιο, της νύχτας θα γρυπνώ τερνίδι σου. Λοιπόν, και τώρα θα σας βάλω το βίντεο. Λοιπόν, και τώρα θα σας βάλω το βίντεο. Λοιπόν, και τώρα θα σας βάλω το βίντεο. Σκέψεις των αρχαίων θεών, με λυσές που κυνηγούνε, σε βγάζουν απ' τον δρόμο της σιωπής. Γυρίζεις στο κεφάλι, το φως μη σε τρομάζει, σαν πέπλο μοιάζει η μοίρα σου μακριά. Ένα χαμόγελο, στην ουσία κάτι ανούσιο, μ' αυτό θα μπορούσε να κάνε ένα φτωχό και πλούσιο, λέξεις χωρίς φωνή από μπροστά μου περνάνε, σαν χωρίς αισθήματα να λέμε πως αγαπάνε. Φυσικά ο άνθρωπος είναι ακριβώς το ίδιο, όταν απειλούνται περνούν κι οι δυο μας τύχιο, μα να θυμάσαι ο πάγος κάπου τελειώνει, σφίξε τα δόντια έστω κι αν έχει χιόνι. Έχω βρει την άκρη τα τύχη να τα σπάσω, κοιτώντας πάντα το όνειρο, κοιτώντας το όνειρο, νύχτα σαν γρήπνο παιχνίδι σου, νύχτα σαν γρήπνο παιχνίδι σου, νύχτα σαν γρήπνο παιχνίδι σου, νύχτα σαν γρήπνο παιχνίδι σου, νύχτα σαν γρήπνο παιχνίδι σου. Η πλάνη του μυαλού, η πλάνη του μυαλού. Έχω βρει την άκρη τα τύχη να τα σπάσω, κοιτώντας πάντα το όνειρο, κοιτώντας το όνειρο, νύχτα σαν γρήπνο παιχνίδι σου, νύχτα σαν γρήπνο παιχνίδι σου. Όπως είδατε, παιδιά, είναι ένα κινηματογραφικό ταξίδι που κάναμε με μαθητές. Πάντα συγκινούμαι όταν βλέπω αυτά τα παιδιά πόση προσπάθεια κάνανε, με βροχές, με δυσκολίες, να πάνε σε διάφορους τόπους. Είχαν κάποια προβλήματα έτσι στο σπίτι τους, κάποια και τα αντιμετωπίζαν μέσα από τον κινηματογράφο και μέσα από τη δημιουργία. Είναι χαρούμενα και αυτός είναι ο στόχος μου και για εσάς. Δηλαδή μέσα από τη δημιουργία και από το θέατρο και τον κινηματογράφο να φτιάξετε στιγμές που θα σας κάνουν τώρα να είσαστε πιο χαρούμενοι και πιο δημιουργικοί. Αυτά από μένα, καλή συνέχεια! Γεια σας! |
