| : Καλησπέρα από εμένα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διεύθυνση της βιβλιοθήκης του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου για τη διπμή που μου έκανε να προσκαλέσει αυτήν την ημερίδα και βέβαια να μοιραστώ μαζί με τη βιβλιοθήκη και τη δική μου τη χαρά που ολοκληρώνεται ένας κύκλος ανάπτυξης για τη βιβλιοθήκη του ΕΑΠ. Η δική μου η μικρή παρέμβαση θα δώσει έτσι το στίγμα των ακαδημαϊκών βιβλιοθήκων στην Πάτρα, το τι υπάρχει και το τι χρειάζεται επίσης να γίνει. Έχει μια σκοπιά έτσι αρκετά κριτική με την έννοια ότι υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν, επιβάλλονται να γίνουν και θεωρώ ότι οι βιβλιοθήκες είναι οι κατάλληλοι φορείς, οι αναγκαίοι φορείς για να φέρουν αυτά τα πράγματα εις πέρας. Θα δείξω επίσης και κάποια πράγματα σχετικά με τη δικτύωση που έχουμε επιτύχει με το ΕΑΠ, διότι θεωρώ πολύ ευτυχή τη συγκυρία, το επίτεγμα βασικά, να έχουμε τη βιβλιοθήκη του ΕΑΠ στην Πόλη μας. Όπως γνωρίζετε έχουμε τρία ακαδημαϊκά ιδρύματα στην Πόλη. Το πρώτο είναι το Πανεπιστήμιο Πατρών, το αρχαιότερο, το δεύτερο είναι το ΑΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος, πρώην ΤΕΙ Πάτρας. Το 2013 με τον πρώτο κύκλο του σχεδίου Αθηνά, τα δύο αυτά οι ιδρύματα καλύπτουν ολόκληρη την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό, όπως θα δείξουμε μετά λιγάκι σε ένα χάρτη. Έχουμε το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το οποίο στην ουσία είναι ένα εθνικό πανεπιστήμιο, ένα πανεπιστήμιο το οποίο απευθύνται σε ολόκληρη τη χώρα και όπως είπε η κυρία Χατζη Νικολάου ο κόσμος που σπουδάζει, που φοιτεί εδώ δεν έχει απαραίτητα τη βάση του εδώ πέρα, η πλειονότητα του δεν την έχει. Οπότε έχει μια ιδιαίτερη πρόκληση, οι υπηρεσίες αυτές που παρέχονται δεν παρέχονται από οποιοδήποτε άλλο ίδρυμα είναι εξαιρετικά σημαντικό. Είναι ένας μικρός χάρτης όπου υπάρχουν κάποιες αισθείες πάνω στην περιφέρεια που υπάρχουν όγκοι φοιτητών κοινοτήτων που οι δικές μας βιβλιοθήκες εξυπηρετούν. Αν καταλάβει κανείς ας πούμε λιγάκι τις αποστάσεις, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Κάποιες υποστελεχωμένες βιβλιοθήκες, για να βάζουμε τα πράγματα στην τάξη των σωστών μεγεθών, είμαστε υποστελεχωμένες βιβλιοθήκες. Θα μου πείτε και ποιος είναι κατάλληλας ελεγχωμένος στο ελληνικό δημόσιο αυτή την περίοδο. Παρ' όλα αυτά, το να καλύπτεις όλες ας πούμε αυτές τις περιοχές, οι οποίες είναι αξιόλογες περιοχές και πολύ δραστήριες. Εμείς έχουμε την πρόσφατη περίπτωση του Αγρινίου, έτσι, όπου έχουμε ενσωματώσει το πρώην πανεπιστήμιο δυτικής Ελλάδος και είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο για μας και πρωτόγνωρο φυσικά. Το κοινό στίγμα, η γυνή συνισταμένη όλων αυτών των βιβλιοθήκων είναι η βιβλιοθήκη σε εξέλιξη. Μπορεί κάποιος να έχει στο μυαλό του την ιδέα, ως ιδέα μιας βιβλιοθήκης, κάτι το οποίο αναπτύσσεται με βραδείς ρυθμούς. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Εμείς που ζούμε τις βιβλιοθήκες από μέσα, μπορούμε να σας βεβαιώσουμε ότι τα πράγματα έχουν πολύ ραγδαίους ρυθμούς, πάντα στο μέτρο της ελληνικής πραγματικότητας, έτσι όπως εξελίσσεται η υπόλοιπη ελληνική κοινωνία, με τους ρυθμούς αυτούς εξελίσσαμε και εμείς. Αλλά θεωρούμε ότι είμαστε πολύ κοντά στις εξελίξεις και της εθνικής και της διεθνής. Και στα τρία ιδρύματα υπάρχουν αξιόλογες υποδομές βιβλιοθήκων. Άρα η πόλη έχει τη χαρά να έχει ιδρύματα τα οποία έχουν επενδύσει πάνω στις βιβλιοθήκες τους και οι οποίες αυτές οι υποδομές είναι όπως όλοι γνωρίζουμε προσβάσιμε στο ευρύ κοινό. Να σας πω ότι ζηλεύω το ανοιχτό που έχει ανοιχτές τις πόρτες του εδώ στην πόλη. Εμείς είμαστε γύρω στα 10 χιλιόμετρα μακριά και δεν έχουμε τη χαρά να δεχόμαστε κόσμο και πολίτες της Πάτρας. Σε αντίθεση με αυτό να σας πω, το ζηλεύω. Είναι πάρα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Με εξαίρεση στις συνομικές επιστήμες δεν υπάρχει ένα γνωστικό αντικείμενο το οποίο δεν καλύπτεται είτε από εμάς, το πανεπιστήμιο της Πάτρας, είτε από το ανοιχτό, είτε από το ΤΕΙ. Υπάρχει λοιπόν ένας πλούτος γνώσης, υπάρχει μια ευρεία βάση συλλογών, όπου ακριβώς επειδή είμαστε και σε έντυπη μοσφή και σε ηλεκτρονική, ακριβώς επειδή είμαστε σε ανοιχτή, στο ευρύ κοινό, όλος ο κόσμος της Πάτρας έχει πρόσβαση. Μπορεί να έρθει και να συμβουλευτεί τις πηγές μας. Και οι τρεις βιβλιοθήκες. Είναι μέλη της κοινοπραξίας ελληνικών ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Όχι με παθητική στάση, πολύ ενεργητική. Είτε ενεργώντας έναν οριζόντιο άξονα, αναπτύσσοντας και συμμετέχοντας σε οριζόντιες δράσεις, οι οποίες απευθύνονται σ' όλες τις βιβλιοθήκες. Για παράδειγμα, εμείς συντονίζουμε το έργο των λεγόμενων κρίς, τα συστήματα καταγραφήσης, τρέχουσης της ερευνητικής δραστηριότητας των ιδρυμάτων. Είναι συστήματα τα οποία καταγράφουν τα projects που κάνουν τα ιδρύματα, τις δημοσιεύσεις που κάνουν τα MeliDep, πατέντες που μπορεί να έχουν προκύψει από κάποια έργα. Και αυτή η δράση θα διοχαιρευτεί στη πορεία σε όλα τα ιδρύματα, αλλά υπάρχει βέβαια και ο κάθετος άξονας, όπως είναι αυτός ο οποίος παρουσιάστηκε πιο πριν, δράσεις οι οποίες είναι αποκλειστικά για τα ιδρύματα και τις δικές τους ανάγκες. Και οι τρεις βιβλιοθήκες ξανά είναι ενεργά μέλη σε διεθνείς ενώσεις. Αυτό μπορεί να φαίνεται ως κάτι θημοτυπικό, να συμπετέχουμε σε μια ένωση. Δεν είναι έτσι τα πράγματα, διότι όλες οι βιβλιοθήκες μπαίνουν σε ένα στίβο, ας το πω έτσι, στον οποίο συνηπάρχουν με άλλες βιβλιοθήκες από το εξωτερικό και παίρνουν τις πολύ καλές πρακτικές. Το καλό πράγμα που έχουν οι βιβλιοθήκες είναι ότι έχουν έξυπνους ανθρώπους. Εντάξει. Και αυτοί οι έξυπνοι άνθρωποι αυτό το πράγμα που κάνουν είναι να βλέπουν τα καλά πράγματα δίπλα τους, να παραδειγματίζονται και να τα εφαρμόσουν, να τα προσαρμόσουν. Αυτό δεν μπορείς να το κάνεις, λοιπόν, όταν είσαι αποκλεισμένος. Άρα, χρειάζεται να είσαι μέλος σε διεθνείς ενώσεις και να φέρνεις εμπειρία και γνώση από το εξωτερικό. Και οι δράσεις ανάπτυξης, όπως είπα πιο πριν, είτε είναι αυτοτελείς είτε είναι συνεργατικές στον οριζόντιο ή στον κάθε το άξονα. Τώρα, δύο πράγματα για τη βιβλιοθήκη τη δική μας, για να σας δώσω και εγώ λιγάκι το πού βρισκόμαστε. Η βιβλιοθήκη η δική μας έχει μια ιστορία περίπου 50 ετών. Πέρισε το Πανεπιστήμιο γιόρτασε τα 50 χρόνια του, αλλά η βιβλιοθήκη στην πράξη από το 1966, και ήρθε χωροταξικά, ας πούμε, το Πανεπιστήμιο στην Πάτρα, ήταν από τις πρώτες μονάδες οι οποίες δημιουργήθηκαν. Έχουμε όντως σημαντικές συνεργασίες με τις βιβλιοθήκες της περιφέρειας και με το ανοιχτό, διαρκή επαφή, διαρκή επικοινωνία, και με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, επίσημα, ανεπίσημα, έχουμε τη χαρά και την ευτυχία και την άνεση να σηκώνουμε το τηλέφωνο, να μιλάμε με τους συναδέλφους και να παίρνουμε πράγματα και να δίνουμε και πράγματα. Η βιβλιοθήκη ειδική μας έχει μια ισχυρή ερευνητική αναπτύξη και πορεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ξανακοιτώντας λιγάκι κάποια πράγματα από το ιστορικό αρχείο του Πανεπιστήμιου, ήταν από τις πρώτες μονάδες οι οποίες έβαλε εγκατέσεις σε τοπικά δίκτυα υπολογιστών κάπου στο τέλος δεκατίας του 80, γύρω στο 89, και το 92 είχαμε το πρώτο μας ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Μπορεί να υπάρχουν πρόγραμματα με μικρή οικονομική στήριξη και χρηματοδότηση. Δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα αυτό. Υπάρχουν όμως και μεγαλύτερα όπως είχαμε το λεγόμενο τηλεφάισα, το δικό μας πρόγραμμα στο προηγούμενο πλαίσιο και μας βοήθησε πάρα πολύ κάποιες μικρές φωτογραφίες από την ανάπτυξή μας. Οι κρίζες είναι, όπως καταλαβαίνετε από τα πολύ παλιά χρόνια, όταν η βιβλιοθήκη στεγαζόταν σε ένα μικρό χώρο στο πρώτο κτίριο της Πανεπιστημιούπολης. Η τελευταία είναι ο θεμέλιος λύθος του νέου μας κτίριου, στο οποίο βρισκόμαστε εκεί από το 2003. Αν και εμείς δεν είχαμε μια καθέτη δράση, παρ' όλα αυτά επειδή αισθανόμαστε την ευθύνη του να έχουμε επίκαιρα συστήματα τα οποία ανταποκρίνονται στις αναγκαιότητες και στις ανάγκες των χριστών μας και επειδή δεν μπορείς να ξεγελάσεις τη τεχνολογία, η τεχνολογία προχωράει πάρα πολύ γρήγορα, λίγο να αφεθείς και να μείνεις πίσω, κινδυνεύσεις να χάσεις πράγματα που έχεις χτίσει με πάρα πολύ κόπο, έχουμε φροντίσει και είμαστε στα τελικά στάδια της αναβάθμισης του κεντρικού πληροφοριακού στήματος της Βιβλιοθήκης, όπου αυτή η αναβάθμιση θα κλείσει ένα ευρύ κύκλο από εμπορικά προϊόντα για τα οποία πλήρωνε το πανεπιστήμιο μία σειρά από χρήματα, είτε ας πούμε για αγορά είτε για συντήρηση, πλέον θα έχουμε μεταβεί στην ουσία να έχουμε λογισμικό ανοιχτού κώδικα, ελεύθερο λογισμικό, το οποίο το έχουμε αναπτύξει και το έχουμε προσαρμόσει στις δικές μας ανάγκες σε όλα μας τα συστήματα. Πρόσφατα ολοκληρώσαμε ένα ευρύ κύκλο αναβαθμίσεων των υπόλοιπων πληροφοριακών συστήματων, δηλαδή για παράδειγμα στο D-Space, το οποίο είναι το λογισμικό για τα ιδρυματικά αποθετήρια, ενώ ήμασταν σε πολύ παλαιότερη έκδοση, τώρα έχουμε πιάσει και την έκδοση που έχει και το EAP και είναι από τις πολύ όριμες εκδόσεις με πολύ δυνατά χαρακτηριστικά, οπότε και εκεί έχουμε ένα πεδίο συνεργασίας με το EAP γιατί μοιραζόμαστε το ίδιο σύστημα, είμαστε στην ίδια έκδοση και εκεί μπορούμε να ανταλλάζουμε συνεχώς γνώσεις και εμπειρίες. Βελτιώνουμε τις πολιτικές χρήσεις του υλικού μας και προσαρμόζουμε τις πολιτικές αυτές στις νέες οικονομικο-κοινωνικές συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι λίγο μετά τη λήξη του αρινού εξαμήνου η σύγκλητος του πανεπιστημίου μας έκανε την τιμή να αποδεχτεί την εισήγηση τη δική μας η οποία προέρχεται βέβαια από την εφορία της βιβλιοθήκης και να εγκρίνει ένα νέο αναθεωρισμμένο κανονισμό ο οποίος κατά τη δική μου την εκτείνηση είναι αρκετά ανοιχτός και αρκετά σύγχρονος. Τι προβλέπει αυτός ο κανονισμός, προβλέπει διάφορα πράγματα, απλά να πω ότι υπάρχει μία ρήτρα σε αυτό το κανονισμό η οποία προέρχεται από την εμπειρία που είχαμε με το ανοιχτό και η οποία τι λέει ότι εμείς έχουμε μία ακόμα νέα κατηγορία χρηστών, τους εξωτερικούς χρήστες ακαδημαϊκού σκοπού που σημαίνει οι φοιτητές του ανοιχτού έρχονται δανείζοντα από μας, οι φοιτητές του ΤΕΙ έρχονται δανείζοντα από μας, οι φοιτητές του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος προφανώς από οποιαδήποτε πόλη, έτσι, οι φοιτητές από το Καποδοστριακό μπορούν να δανείζονται από μας, αυτό χρειάζεται ένα πολιτικό πλαίσιο, αυτό το επιτύχαμε, το τεχνικό πλαίσιο είναι η δουλειά δική μας, τον βιβλιοθήκο να το βρούμε όπως το είχαμε βρει λοιπόν με το ανοιχτό και μας έδωσε ένα πολύ καλό παράδειγμα, έτσι μπορούμε να το κάνουμε με τους υπόλοιπους. Παρέχουμε λοιπόν και εμείς νέα εργαλεία αναζήτης, σέρευνας και χρήσης της πληροφορίας. Το στάδιο του μόνο βρίσκω την πληροφορία και του δίνω του αλλου νου ένα κομμάτι για να διαβάσει δεν υπάρχει πια, εντάξει. Αυτό το βιβλίο του το δίνουμε αλλά παράλληλα του δίνουμε και μια σειρά από άλλα πράγματα για να μάθει να το χρησιμοποιεί, να το αξιοποιεί, να το βάζει μέσα στις εργασίες του, πώς θα το βάζει, να το εξηγούμε πολύ σημαντικά πράγματα, ποια είναι η ορθολογική του χρήση. Άρα συμμετέχουμε και εμείς ενεργά σε διάφορα στάδια της ακαδημαϊκής δραστηριότητας και αυτό που προσπαθούμε και έχουμε επιτύχει μερικώς να κάνουμε είναι να ενισχύσουμε τη δυνατότητα των χρηστών μας και να έχουν πρόσβαση όχι οποτεδήποτε, δηλαδή όχι το 24 ώρες 7 ημέρες την εβδομάδα αλλά και από οπουδήποτε. Όλοι έχουν τα κινητά τους, όλοι έχουν τα iPad, όλοι έχουν το τίδήποτε, είναι στο λεωφορείο τους, θέλουν να βρουν κάτι, να μπορούν να το βρουν. Αρκεί να υπάρχει ένα ίντερνετ ή κάποιο πρόγραμμα με, όπως γνωρίζετε, μετάδοσης δεδομένων. Τώρα, δικτύωση. Τι έχουμε κάνει και τι κάνουμε συνεχώς με τη βιβλιοθήκη του ΕΑΠ. Σε πρώτη φάση είναι ο δανεισμός. Αυτό που σας είπα πριν, οι φοιτητές του ΕΑΠ έχουν το δικαίωμα να επισκέπτονται τη δική μας στη βιβλιοθήκη και να δανείσουν τελικό. Τι σημαίνει αυτό, με τη μικρή επικάλυψη που έχουν οι συλλογές μας, δεν υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη επικάλυψη, σημαίνει ότι διευρύνεται σημαντικά ο όγκος της πλειοφορίας των οποίων έχουν πρόσβαση. Άρα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πολύ περισσότερο υλικό. Προφανώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους παρέχουμε το υλικό με τους εναλλακτικούς τρόπους που έχει η βιβλιοθήκη του ΕΑΠ. Εμείς παραμένουμε μια βιβλιοθήκη πρωτίστως φυσικού χώρου και όχι εξ απόστασεως, αλλά τουλάχιστον αυτό το λίγο που μπορούμε να προσφέρουμε το προσφέρουμε και πολιτικά το έχουμε κατοχυρώσει. Είναι ο διαδανεισμός, ξανά η πρόσβαση σε μια άλλη υπηρεσία όπου η κάθε βιβλιοθήκη έχει τα δικά της κανάλια και τις δικούς τους διάβλους προκειμένου να βρίσκει την πλειοφορία που η ίδια δεν κατέχει. Και αυτό που έγινε πρόσφατα είναι ότι μαζί με το ΕΑΠ αλλά και με άλλα ιδρύματα αναπτύσσουμε μια κοινή βάση δεδομένων με ελληνικά κείμενα προκειμένου να αποτρέπουμε φαινόμενα λογοκλοπής. Τι σημαίνει αυτό? Σημαίνει ότι κάποιος ο οποίος γράφει μια εργασία στο ΕΑΠ μπορεί να αντιπαραβληθεί το δικό του κείμενο με εργασίες από άλλα πανεπιστήμια. Άρα δεν στεγανοποιούνται οι δεξαμενές, ας το πούμε έτσι, τις παραγόμενες γνώσεις στο κάθε ίδρυμα αλλά επικοινωνούν μεταξύ τους και ο καθένας λοιπόν μπορεί να συγκριθεί με κάτι άλλο. Και όλο αυτό για ποιό λόγο γίνεται? Προφανώς για να αναβαθμίσουμε το εκπαιδευτικό μας αποτέλεσμα, έτσι. Προφανώς για να δημιουργήσουμε καλύτερους όρους εκπαίδευσης και πιο σωστούς και πιο δίκαιος προφανώς. Ένα δεύτερο πεδίο δικτύωσης είναι το πεδίο του πολιτισμού. Αυτά είναι πράγματα που έχουν γίνει και δεν είναι οι προοπτικές, είναι πράγματα που έχουν γίνει. Εγώ βλέπω ότι τόσο εμείς όσο και το ΕΑΠ έχουμε συνεισφέρει ουσιαστικά, ή τουλάχιστον έχουμε πάρει πρωτοβουλίες για να συνεισφέρουμε ουσιαστικά για τη διαφύλαξη του πολιτιστικού αποθέματος της πόλης. Και δεν έχω δει πάρα πολλούς άλλους φόρους οι οποίοι έχουν την ανάλογη ευαισθησία. Οι οποίοι δεν είναι μομφοί είναι τα γεγονότα όσοι έχουν αυτή τη στιγμή. Έχουμε δύο ψηφιακές συλλογές ανάμεσα στις πολλές που έχουμε οι οποίες αφιερώνονται στην πόλη. Η πρώτη είναι η δανειλίδα. Κειμενική πληροφορία κατά κείολόγο, εφημερίδες, περιοδικά, τα περισσότερα τα έχουμε πάρει από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη σε πλαίσιο συνεργασίας και τώρα πρόσφατα είχαμε και μία συνεργασία με τον Μουσιοτύπου. Άρα κάποιος μπορεί να έχει πρόσβαση σε εφημερίδες παλαιότερων εντών και να κάνει μια ιστορική αναδρομή. Η δεύτερη είναι η Διογένεια, μία νεότερη συλλογή, η οποία έχει πολυμεσική διάσταση. Εκεί φιλοξενούμε κάποιο υλικό, το οποίο είναι σε φωτογραφίες, κάποια λίγα βίντεο, υπάρχουν και κείμενα και εκεί πέρα πάλι έχουμε τη μικρή δική μας συνσφορά, στην εξέλιξη της βιομηχανικής ιστορίας της πόλης. Και βέβαια υπάρχει η θηματική πύλη του ΕΑΠ για την πολιτιστική κληρονομία της πόλης. Και στη ζητή αυτές περιπτώσεις, ακριβώς επειδή επικοινωνούμε, η Διογένεια με τη θηματική πύλη του ΕΑΠ, υπήρξε μια ταύτιση απόψεων. Ότι προφανώς επειδή αυτές οι βιβλιοθήκες δεν σταματούν να εξελίσσονται, δηλαδή πάντα θα βρίσκεται υλικό το οποίο είναι αξιόλογο για να εισάχθει και να μοιραστεί με τον κόσμο. Δηλαδή πάντα θα βρούμε ένα σεντούκι στο οποίο θα ανοίξουμε και θα βρούμε φωτογραφίες. Πάντα θα βρεθεί ένα ιστορικό αρχείο από μια βιομηχανία η οποία θα κλείσει και θα θελήσουμε να το διαφυλάξουμε. Πάντα θα βρίσκονται αυτά τα πράγματα. Είχαμε και οι δυο αυτή την ιδέα ότι και η θηματική πύλη του ΕΑΠ και η Διογένεια θα πρέπει να είναι ανοιχτική. Όποιος θέλει να δίνει υλικό σε αυτές τις δύο συλλογές και να διαφυλάταιται. Το περιεχόμενο αυτό είναι ανοιχτό. Είναι κάτι το οποίο είναι δωρεάν, είναι ανοιχτό, είναι ελεύθερο. Δεν θα χρειαστεί κανείς να πληρώσει για το οτιδήποτε. Και δεν μπορείς να φανταστείς το καλύτερο αγαθό για ολόκληρη την πόλη από το να πας και να τους πεις, κοίτα να δεις, να πάει ένας δάσκαλος ο οποίος κάνει τοπική ιστορία μετά την τρίτη δημοτικού και να πει, ξέρετε τι παιδιά, στην πόλη που ζούμε υπήρχε μεγάλη εμπορική παραγωγή, υπήρχε ακμή, υπήρχαν, υπήρχαν. Πώς μπορεί να το εκμηριώσει αυτό. Μέσα από αυτές τις ψηφιακές υλογές πηγαίνει και τους λέει παιδιά η πόλη μας ήταν έτσι. Ήταν καλά τότε. Ναι. Να την κάνουμε καλύτερη. Να την κάνουμε καλύτερη. Έχει λοιπόν ας πούμε και ο εκπαιδευτικός εργαλεία για να διδάξει το τι μπορεί να καλύτερο να κάνουμε σε αυτή την πόλη και βέβαια και στο πίεδο της περιφέρειας. Απλά όπως σας είπα στην αρχή είναι λιγάκι δύσκολο όταν είμαστε υποστελεχωμένοι και όταν δεν υπάρχει η κατάλληλη οργανωτική δομή να κινητοποιήσεις και από τις υπόλοιπες πόλεις. Ας πούμε εμείς κάναμε μια ακρούση και στο αγρύνιο να βρεθούν αντίστοιχες πληροφορίες. Είναι δύσκολο. Δεν μπορείς να το παρακολουθήσεις. Όταν είμαστε πολύ λίγοι δεν μας είναι δυνατό. Τι προοπτικές άλλες έχουμε. Να συνδέσουμε περισσότερο τις συλλογές και τις πολιτικές μας. Να τις απλοποιήσουμε. Προφανώς ο καθένας θα κρατήσει την αυτοτέλειά του διότι πρόκειται περί δύο διαφορετικών βιβλιοθυκών και η αυτοτέλεια αυτή προκύπτει από τα χαρακτηριστικά της κάθε βιβλιοθήκης. Αλλά μπορούμε πάντα να διευρύνουμε τις συλλογές μας με τον οποιοδήποτε τρόπο πάντα προς όφελος των δικών μας κοινοτήτων. Να συνδέσουμε τις υποδομές μας. Εγώ σήμερα ήρθα εδώ πέρα και κάποια στιγμή, νομίζω είναι έξω, συγγνώμη, είδα το router του EnduroAM. Το EnduroAM τι είναι, είναι μια κεντρική υποδομή με την οποία εγώ μπορώ να μπω στο δικό μου δίκτυο, στο δίκτυο του πανεπιστημίου, από αυτό εδώ το κτίριο. Και το ίδιο οι φοιτητές του ανοιχτού πανεπιστημίου μπορούν να έρχονται στη δική μας βιβλιοθήκη και να μπουν στο δικό τους δίκτυο. Άρα υπάρχουν τα μέσα που υποστηρίζουν αυτή την πάρα πολύ εύκολη μετάβαση. Δεν υπάρχουν διακοπές λόγω των μετακινήσεων. Μπορούμε να αναπτύξουμε κοινές αναπτυξιακές δράσεις. Οι ιδέες πέφτουνε κατά καιρούς. Τα πλαίσια μας τα χαλάνε λιγάκι. Πάντα ζητήται κάτι άλλο από αυτό που έχουμε εμείς κατά νου, οπότε ο καθένας θα κρατήσει τον δικό του δρόμο. Αλλά αυτό που θέλω να σημειώσω, διότι κάποια στιγμή πρέπει να τα λέμε και αυτά, είναι ότι αυτές οι βιβλιοθήκες, όλες βασικά οι βιβλιοθήκες στην Ελλάδα, έχουν αποδειγμένα καλές, ορθολογικές και ωφέλιμες πρακτικές. Δεν ξέρω, ούτε με ενδιαφέρει τι γίνεται σε άλλους χώρους, αλλά κάθε σεντ κάθε λεπτό που ξοδεύτηκε σε μια ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη για την ανάπτυξή τους, δεν πήγε χαμένο και δεν πήγε δεξιά και αριστερά. Εντάξει, επέστρεψαν όλα εδώ και από τη στιγμή που επέστρεψαν όλα εδώ, επιστρέφουν ξανά πίσω στην κοινωνία και στα μέλη τους. Και αυτό είναι αποδειδημένο, δεν είναι σχημαλόγου ούτε είναι ένας φημισμός δικός μου. Μπορούμε περαιτέρω να αναπτύξουμε το πολιτιστικό μας απόθεμα, να συμβάλουμε και να δούμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε. Εδώ πέφτει ένας λόγος παραπάνω στο ΕΑΠ, γιατί είπαμε είναι εθνικό πανεπιστήμιο, μπορεί να σκεφτεί κάτι πολύ πιο ευρύ. Εγώ έχω να τους προτείνω πέντε πράγματα. Σαν ύποπτο χρόνο θα μιλήσουμε με την κυρία Χατζη Νικολάου και θα τα πούμε. Γιατί υπάρχει αναξιοποιητός πλούτος. Αυτό που σας είπα, η βιομηχανική ιστορία της πόλης δεν έχει καταγραφεί επαρκώς. Και αν έχει καταγραφεί επαρκώς, δεν διοχαιτεύεται σωστά. Δεν διοχαιτεύεται εβραίος. Αστικό περιβάλλον, αρχιτεκτονική. Είμαστε περήφανοι για το ιστορικό μας κέντρο, αλλά πάλι δεν υπάρχουν καταγραφές. Ή αν υπάρχουν καταγραφές, δεν τις έχουμε αξιοποιήσει καλά. Και εδώ υπάρχει μια ιστορική ευθύνη, που εγώ είναι τουλάχιστον ως αναπληρωτής προστάμενος της βιβλιοθήκης. Για όσο καιρό θα είμαι εκεί θα την αναλαμβάνω. Ότι δεν πρόκειται να περιμένω ένα φαραωνικό μεγαλόσχημο project για να καταγράψω αυτά τα πράγματα. Ακριβώς επειδή με βιβλιοθήκη και κάθε τρεις και λίγο μαζεύω, μαζεύω, μαζεύω χρήσιμα πράγματα, έτσι είναι δική μου ευθύνη να μαζεύω, μαζεύω, μαζεύω. Και τα χρήσιμα πράγματα απαφορούν την ιστορία της πόλης. Και αυτό πρέπει να το κάνω μια νόρμα της δουλειάς μου. Ένα κανόνα της δουλειάς μου. Μια τυποποιημένη διαδικασία. Όλο αυτό το πράγμα για ποιον λόγο το κάνουμε. Το κάνουμε γιατί όντως υπάρχει, δεν το κάνουμε ας πούμε για ένα θετικιστικό λόγο. Δεν θέλουμε να μαζεύουμε πληροφοριά. Και στις αυτές οι εποχές που ζούμε και βλέποντας παραδείγματα από το εξωτερικό και μπορώ να σας παραθέσω όποτε θελήσετε κάποια τέτοια παραδείγματα, η σύνδεση του πολιτιστικού αποθέματος μπορεί να υπάρξει με διάφορες αναπτυξιακές δράσεις και στον τουρισμό και οικονομικά να αναπτυχθεί και βέβαια να ωφελεί στην αστική ανάπτυξη της πόλης. Παράδειγμα, όλο αυτό το υλικό που δίνουμε, φωτογραφίες για παράδειγμα, πώς ήταν η πόλη πριν, είναι ελεύθερο. Οποιοςδήποτε φτιάχνει ένα application για τους τουρίστες ή έναν οδηγό για τους τουρίστες, το παίρνει ελεύθερα, δεν επιβαρύνεται με κάτι και αυτό το πράγμα μπορεί να ανακυκλωθεί και να ανακυκλωθεί και να ανακυκλωθεί. Είναι επαναχρησιμοποιήση μόλις αυτή η πληροφορία και επάνω σε αυτή μπορεί κάποιος να αναπτύξει κάτι το οποίο θα φέρει πόρους και θα τους αφήσει εδώ στην πόλη. Και είναι στρατηγική συνεργασία με τις τοπικές και περιφερειακές αρχές. Αυτό λοιπόν μπορούμε να το κάνουμε με το app και να πάμε και να βρούμε και άλλους φορείς. Τα γενικά αρχεία του κράτους, εδώ κοντά. Το Μουσείο Τύπου, εδώ κοντά. Βιομηχανικά αρχεία. Έχουν εκλείσει τα μεγάλα εργοστάσια της πόλης. Τον μισό λαδόπουλο, αν όχι το 75% ή το 90%, τον έχουμε χάσει. Δεν ξέρουμε τι υπήρχε στον λαδόπουλο. Εμείς όταν βγάλαμε τη δυογένεια, την ανακοινώσαμε, αυτό είχαμε από τρεις μεγάλες βιομηχανίες της πόλης, ενδιαφέρον. Να σας δώσουμε υλικό, να τον εβάσετε. Άρα αυτό που προσφέραμε προκάλεσε και ζήτηση. Και αυτή η ζήτηση θα πιστεύουμε ότι θα ξαναμεταμορφωθεί σε μια προσφορά προς την πόλη. Έχουμε τη Ναύφακτο απέναντι, την Παπαχαραλάμπιο, έχουμε το Αγρίνιο ξανά. Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να γίνουν και έχουμε φορείς και μην αγνοούμε την ιστορία μας, γιατί, όπως σας είπα στην αρχή, πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα γυρίσουμε πίσω στην ιστορία και θα κοιτάξουμε ότι δεν έχουμε τεκμήριο της ιστορίας μας. Ιδιαίτερα τώρα που το τεκμήριο έχει συγκεκριμένη μορφή. Είναι μια φωτογραφία, είναι μια ηχογράφηση. Είναι κάτι ιδιαίτερο, δεν είναι απλά ένα κείμενο. Θα κλείσω λέγοντας το εξής και είναι καθαρά βιβλιοθεκονομικό, το απευθύνω βέβαια και στους συναδέλφους εδώ στο ΕΑΠ, είναι ότι, επειδή κοιτάμε μπροστά και επειδή εμείς προγραμματίζουμε κάποια πράγματα, το 2017 η βιβλιοθήκη μας έχει αναλάβει το συνέδριο του LIBER. Είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Γιατί στην ουσία πρόκειται για το μεγαλύτερο βιβλιοθεκονομικό συνέδριο της Ευρώπης το οποίο έρχεται στην Ελλάδα. Μέσα από αυτές τις διεθνίες συνεργασίες δεν έρχεται ούτε στην Αθήνα, ούτε στη Θεσσαλονίκη, ούτε στην Κρήτη. Έρχεται στην Πάτρα. Και μιλάμε για 400 από τους κορυφαίους βιβλιοθεκονόμους της Ευρώπης, μιλάμε για εθνικούς βιβλιοθεκονόμους, μιλάμε για τα μεγάλα πανεπιστήμια της Ευρώπης, τα οποία θα έρθουν και θα εκπροσωπηθούν εδώ στην Πάτρα. Άρα και εδώ πέρα υπάρχει ένα ευρύ πεδίο προοπτικών συνεργασίας, άτλησης γνώσεων. Κλείνοντας, πρώτα να σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Δεύτερον, επειδή η κερή θα είναι δύσκολη για τις βιβλιοθήκες, προφανώς για όλους είναι ήδη δύσκολη, αυτό είναι αλήθεια εδώ και κάποιο καιρό, αλλά για τις βιβλιοθήκες θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολοι. Θα μου επιτρέψετε να κρατήσω λίγο χαμηλούς τόνους και να μην πω κάποια περιπέροχα πράγματα. Οι άνθρωποι του ΕΑΠ, οι ευχητητές του ΕΑΠ, οι εργαζόμενοι του ΕΑΠ, να αγαπήσουν τη βιβλιοθήκη τους ακόμα περισσότερο. Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν εδώ πέρα, δουλεύουν πολύ καλά. Σας το λέω εγώ είμαι ένας τρίτος και είμαι απ' έξω και βλέπω πώς δουλεύουν. Και για να φτάσει αυτό το βιβλίο ή αυτή η ηλεκτρονική πηγή, κάποιους κόσμους έχουν εργαστεί πολύ σκληρά και με αρκετή κοινή λογική, η οποία λείπει του καιρού μας. Άρα, αν μου επιτρέπετε αυτή τη συμβολή, αγαπήστε τη βιβλιοθήκη σας, περιφουρήστε την, στηρίξτε την, πείτε καλά λόγια για αυτή τη βιβλιοθήκη γιατί ταξίζει και σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. |
