| : Υποτιτλισμός Ευρωπαϊκής Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Επιτροπής ενός δημοσίου, το οποίο πολλές φορές έπνιγε την επιχειρηματικότητα. Εγώ θα ήθελα να ευχηθώ προσωπικά και όλοι οι άνθρωποι του Επιμελητηρίου, το οποίο είναι το κατεξοχήν αγμόδιο όργανο σε επίπεδο τοπικό για τις επιχειρήσεις. Σε αυτό βρίσκονται όλες οι επιχειρήσεις του νομού και οι υπηρεσίες που είναι στην υπηρεσία του καθενός να βοηθήσουμε, είτε με την υπηρεσία ενιαστάσης, είτε με το γημί, είτε όλα τα όργανα που έχετε στη διάθεσή του. Θα ήθελα λοιπόν να ευχαριστήσω για την πρωτοβουλία και τις δυνατότητες που δίνονται, ακόμα και με αυτή την μικρή εκδήλωση που έχουμε σήμερα, και να ευχηθώ σε όλους όσους θα ξεκινούσαν από εδώ και πέρα μιαν δραστηριότητα, καλή τύχη, και να έχουν πάντα μια επιμονή για τον στόχο το οποίο θα θέσουμε και θα πρέπει να είναι σωστός και σε ρεαλιστική βάση. Ευχαριστώ. Θα ήθελα κι εγώ από την πλευρά να σας ευχαριστήσω που είστε εδώ, να ευχαριστήσω την Δημοτική Βιβλιοθήκη Βέρειας και την Αμερικανική Γωνιά, που μαζί με το Αμερικανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης και το Πημεριτήριο είχαν αυτή την πρωτοβουλία στο να κάνουμε σήμερα εδώ πέρα μία μικρή εγχείρηση για το τι είναι το επιχειρηματικό πλάνο. Αυτό που ακούμε διαρκώς για το ξεκίνημα μίας επιχείρησης. Χαίρομαι που βλέπω νέους ανθρώπους κυρίως κοντά μας, χαίρομαι που βλέπω μεγάλο ποσοστό γυναικών, διότι δυστυχώς οι γυναίκες υπολυπόμεθα ακόμα στην επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα όταν το μορφωτικό μας επίπεδο είναι καλύτερο ποσοστιαία από αυτόν τον δρόμο. Βέβαια αυτό είναι ένα κομμάτι που έχει να κάνει και με κοινωνικά θέματα που δεν τα έχουμε ακόμα ξεπεράσει, αλλά υπάρχει επιχειρηματική δυναμική στην Ελλάδα για τις γυναίκες και την βλέπουμε να αυξάνεται και να υπάρχει όλο και περισσότερη διάθεση και από τις γυναίκες να μπουν σε αυτό το κομμάτι. Θα ήθελα να σας πω ποια είναι, δηλαδή πώς με επέλεξε λίγο το Αμερικανικό Προξενείο και το κουμελιτήριο να έρθουν εδώ να σας μιλήσουν. Καταρχήν με Σύμβουλος Επιχειρήσεων, διηγικό ένα νόμιλο εταιρεώς Συμβούλων Επιχειρήσεων που παρτίζεται την OECO Group από έξι συνολικά επιχειρήσεις με καταστατική έδρα την Θεσσαλονίκη και εταιρείες οι οποίες έχουν έδρα εκτός από την Βουλγαρία και την Κύπρο, στα Εμηράδα και στην Κίνα επίσης. Έχουμε θυγατρικές μας. Είμαστε αυτό το μοντέλο που λένε μια μικρομεσαία πολυεθνική επιχείρηση. Γιατί αυτό είμαστε, ενώ είμαστε μια μικρομεσαία επιχείρηση, έχουμε διαφοροποιήσει αρκετά το προϊόν μας στο να μην περιοριζόμαστε μέσα στον άξονα το γεωγραφικό στον οποίο αναπτυσσόμαστε. Και αυτό ήταν αρκετά ιδιόριθμο για μας και αρκετά πρωτότυπο γιατί δεν είμαστε καν εγκατεστημένοι στην Αθήνα, στο κέντρο της χώρας μας. Έχω βραβευτεί το 2010 και μου έχει δοθεί ο τίκλος της πρέσβυρας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είναι μια Ευρωπαία πρέσβυρα γυναικές επιχειρηματικότητας που σημαίνει ότι προσπαθούμε να υποστηρίξουμε το γυναικείο φύλλο στο να πάει στο επιχειρήμ. Και όχι υπό την έννοια του φεμινισμού, γιατί πολλές φορές μας ρωτούν και λίγο την μπερδεύεται αυτός ο άξονας. Λέμε ότι προωθούμε τις γυναίκες στο επιχειρήμ γιατί πρέπει να αποτελέσουν ένα μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας. Πρέπει να βγουν από τα σπίτια τους, εάν ακόμα είναι εκεί, και είτε να εργαστούν είτε να επιχειρήσουν. Μόνο τότε η οικονομία μπορεί να είναι ισόρροπη, όπως και η κοινωνία. Οπότε αυτό το είδους τίτλος και η δραστηριότητα δεν έχει να κάνει με φεμινιστικό αλλά με οικονομικό παράγοντα. Είμαι Γενική Γραμματέας του Συνδέσμου Πιχυρματιών Γυναικών Ελλάδος. Είναι Γραμματέας της Διαβαλκανικής Νομοσπονδίας Γυναικών Επαγγελματικών Οργανώσεων, αντιπρόεδος του Συνδέσμου Συμβούλων Επιχειρήσεων Ελλάδας και παράλληλα προσφέρω ενεργό μεντορινγκ όπου μου ζητείτε είτε σε πανεπιστήμια, σε τριτοβάθμια γενικά ιδρύματα, τελείς αλλά και από φορείς, πάντα σε σχέση με την επιχειρηματικότητα. Το ερώτημα, θέλω να έρθω κοντά σας, είναι τι θεωρείτε ότι είναι το επιχειρηματικό πλάνο. Τα ακούμε συνέχεια, μην βάζεις πουθενά χωρίς επιχειρηματικό πλάνο, μην κάνεις αυτό, μην κάνεις το ένα, μην κάνεις το άλλο. Έχει ακούσει κανένα σας έχει υπόψτου τι είναι αυτό το πράγμα. Μην μου γελάτε, απαντήστε μου, ναι, δεν κάνω μάθημα, συζήτηση κάνουμε, γι' αυτό κατέβηνα, είμαστε φίλοι τώρα. Είναι μια σειρά προβλέψων, ουσιαστικά το επιχειρηματικό πλάνο είναι η αξονική τομογραφία πριν από την εγχείρηση. Πηγαίνετε ποτέ να κάνετε σχολοκοϊδίτιδα πριν κάνετε αξονικό, όχι, πολύ περισσότερο εγχείρησαν για τις καρδιάς, όχι. Δυστυχώς είχαμε μάθει ως τώρα να βασιζόμαστε πάρα πολύ στο ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο και στη μαγιά. Είμαι πάρα πολύ καλός, έχω πάρα πολλούς φίλους, έχω κύκλο και θα κάνω την τάδε δουλειά και θα έχουν όλοι οι φίλοι μου να με υποστηρίξουν. Σπάνια βλέπαμε επιχειρηματίες που βάζανε κάτω το χαρτί και το μολύβι ή ενδυνάνε οι επιχειρηματίες για να κάνουν ένα προεπολογισμό, ένα προγραμματισμό όπως είπε ο φίλος πίσω εκεί για τα επόμενα πέντε χρόνια. Να δούνε τα καλά σενάρια, τα κακά σενάρια, τι υπολογίζουν να γίνει. Συνήθως ξεκινούσαμε και λέγαμε, ξέρω να κάνω αυτό ή δεν ξέρω να κάνω, το έκανε ο γείτονάς μου και πήγε καλά, άρα ας το κάνω και εγώ ρε παιδί μου, πιθανότατα θα είναι και εγώ καλός σε αυτήν την υπόθεση, ας σαβαστευθώ στήνη πιο έξυπνος από εμένα, όχι. Και προχωρούσαμε να κάνω επιχειρήσεις. Βέβαια στην Αμερική αυτό αποτελεί επιστήμη από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και έχει οθετηθεί και από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες από το δεκαετία του 30 και του 40. Εμείς το μάθαμε περίπου πριν μια δεκαετία. Θα είμαι σχολή που σας γίνω την πλάκα, αλλά δυστυχώς είναι... Οπότε ουσιαστικά είναι όπως είπαμε η αξιολική ακτινογραφία πριν από το μεγάλο χειρουργείο. Είναι η εικονική προσωμίωση της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Βάζουμε κάτω με χαρτί και με μωήβι ή με iPad ή με laptop, ό,τι άλλο θέλετε, γιατί ποια το χαρτί με μωήβι δεν έχει και ενόημα ιδιαίτερα. Και κάνουμε διάφορα σενάρια για το πού θα πάει αυτή η επιχείρησή μας όταν την ιδρύσουμε. Παίζουμε λίγο, κάνουμε ένα παιχνίδι ενήλικο. Όμως αυτό εδώ το παιχνιδάκι αποτελεί το μέσο επιβεβαίωσης της πιθανής βιοσημότητας της επιχείρησής μας. Από εδώ θα γνωρίζουμε εάν αυτό το οποίο συζητάμε είναι εξωπραγματικό ή όχι. Ξέρετε ποια είναι η μέση επιχειρηματική διέξοδο που αναζητούν, μια και μιλήσαμε για γυναίκες, να με συγχωρέσουν οι κύριοι, οι κύριες πρώτοι στο γραφείο μας. Ποια πιστεύετε ότι είναι η επιχείρηση την οποία θέλουμε κατακόρων. Σαν ιδέα. Μαρμελάδες. Τους έλεγα ότι αν όλες εσείς κάνετε μαρμελάδες θα έπρεπε να πατσαληθούμε από πάνω μέχρι κάτω δέκατοτομμύρια τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες και πάλι θα μας περισσεύανε. Μαρμελάδες. Έχω κουραστεί να ακούω για μαρμελάδες. Οι άντρες τι πιστεύετε ότι θέλουν ως ιδέα. Μην νομίζετε ότι είστε πιο πρωτότυποι από μας, αφήστε το. Μπορείτε καφενία. Όχι, Ιωάννα μου, όχι. Υπηρεσίες. Σαλιγκάρια. Σαλιγκάρια που αν τα βάλουμε στη σειρά φτάουν από εδώ μέχρι την άουσα, γυρνάν πίσω και ξαναπηγαίνουν. Όταν τους βάζω κάτω και τους λέω, είναι πάρα πολύ απλό το πράγμα. Καθίστε κάτω, θα κάνετε μαρμελάδες που τις ξέρετε. Πόσο κάνει το κιλό το φρούτο στη χοντρική, τόσο. Πόσο κάνει το αβαζάκι, τόσο το ένα, τόσο το άλλο. Άρα, πόσες κιλά μαρμελάδες πρέπει να κουλάσεις, πρέπει να βγάζεις αμεροκάματο, κάνω την αναλογία και αυτό γεννιτώνει η μαρμελάδες ουσιαστικά, όχι κιλά. Τότε καταλαβαίνουν τι είναι αυτό που ζητά να φτιάξουμε. Γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή, πριν τα βάλουμε κάτω με υπολογισμούς, όλα φαίνονται ιδανικά και σου λέει, πέτυχε η προηγούμενη και θα αποτύχω εγώ, πέτυχε η τάδη και θα τα καταφέρω εγώ, θα τα καταφέρω. Καλό είναι να πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε. Η αισιοδοξία δεν ήταν κακή προς κανέναν, αλλά δεν φτάνει μόνο η αισιοδοξία. Συζητάω πολλές φορές και όταν δίνω συντεύσεις, γιατί έχουμε πάρα πολύ συχνά αυτό, αν έχεις όραμα πετυχαίνεις, αν έχεις όραμα... Ναι, το όραμα και η επιθυμία είναι πολύ μεγάλο χαρακτηριστικό της επιχειρηματικότητας, αλλά δεν είναι πανάκια, δεν πληρώνει του ΤΕΒΕ ή τον ΟΑΕΕ όπως το λέμε τώρα, δεν πληρώνει μισθούς, δεν πληρώνει ρεύμα, δεν πληρώνει τηλέφωνο και δεν πληρώνει και το μεροκάμματο για το σπίτι μας. Οπότε το όραμα είναι το αλάτι και το πιπέρι που να σου θυμίζει το φαγητό, αλλά αν δεν βάλεις κάτι μέσα στην κατσαρόλα σου για να γίνει το φαγητό πραγματικότητα, δεν έχεις αποτέλεσμα. Άρα ας πάμε τώρα να χειρουργήσουμε, επί της ουσίας στην επιχείρησή μας. Πριν ξεκινήσουμε να κάνουμε μια επιχείρηση, ακριβώς πάμε να κάνουμε το επιχειρηματικό πλάνο για να επιβεβαιώσουμε ότι η ιδέα μας είναι καή. Δεν το κάνουμε όταν βάζω αυτές τις κυρίες ή τους κύριους να κάνουν μόνοι τους το επιχειρηματικό τους πλάνο. Δεν θέλω να τους αποδυναμώσω την ιδέα της επιχειρηματικότητας. Επιθυμώ να τους εμφυσίσω την ιδέα της υγιούς επιχειρηματικότητας. Το να κάνουν κάτι επιτυχημένο και όχι απλά να κάνουν κάτι για να βρουν προσωρινό διέξοδο, σαν τους ναυαγούς που πνίβονται και αρχίζουν και τσαλαβουτάνα. Οπότε τι περιέχει ένα επιχειρηματικό πλάνο. Ξεκινάμε. Αναλυτική περιγραφή της δραστηριότητάς μας. Σας φαίνεται λογικό. Κάποιος μπορεί να πει ότι τι να περιγράψω, ξέρω τι θέλω να κάνω. Θα πρέπει να το καταγράψω αυτό το πράγμα. Πάρα πολλές φορές λένε θέλω να κάνω ένα μαγαζί για νικήστα, θα σας πω κάτι πιο περίπλοκο, το οποίο να έχει μέσα ρούχα. Τι ρούχα, μοντέρνα, γυναικία, ανδρικά, κλασικά, παραδοσιακές στολές, ρούχα για παχουλές, ρούχα για πολύ αδύνατα σε μικρά μεγέθη. Τι ρούχα. Μόνο όταν αρχίζουμε να καταγράφουμε τι θέλουμε να κάνουμε, αρχίζει και παίρνει όραμα αυτό που θέλουμε. Είναι πολύ λίγες λίγα τα άτομα που χωρίς να κάνουν την καταγραφή τους, γνωρίζουν ακριβώς τι θέλουν να κάνουν. Είναι μια λίγο πιο φωλή ιδέα και τους βοηθούμε και θα βοηθηθείτε κι εσείς, γιατί αυτά που θα συζητήσουμε είναι απλά βηματάκια, καταγράφοντας ακριβώς αυτό που θέλετε να κάνετε. Με χαρτί και με μωρίδλο, όπως ακούσετε πολλές φορές να σας πω. Οπότε, καταγράφοντας τη δραστηριότητά σας, δίνετε ποια σκιαγράφημα, κάνετε το περίγραμμα της επιχείρησής σας. Βάζετε πια το όριο. Αποφασίστε αν η πιέση είναι τετράγωνη, αν είναι στρόγγυλη, τι είναι αυτό που έχετε να κάνετε παρακάτω. Αφού περιγράψουμε τη δραστηριότητα που είναι το βασικότερο κομμάτι, πάμε στην καταγραφή του είδους της επιχείρησης. Πλέον, δεν είμαστε σε μια εποχή που πηγαίναμε και κάναμε συνεταιρισμούς, ή όμικρον έψιλον που ακούγαμε, χωρίς να το πολυσκεφτούμε. Λέγαμε, έλα ο Άννο, είναι φίλος μου ο Τάδε, θα κάνουμε μαζί μια εταιρεία, θα κάνουμε μια όμικρον έψιλον, να έχουμε ίδιες ευθύνες. Τώρα πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ σοβαρά, με ποιον συνεταιριζόμαστε, εάν θα συνετεριστούμε, αλλά ακόμα κι αν πάμε μόνοι μας, τι είδους εταιρεία θα κάνουμε. Γιατί πια έχουμε περισσότερα στον μία επιλογών από το να κάνουμε μία δημιουργική επιχείρηση. Άρα πρέπει να καταγράψουμε τα υπέρ και τα κατά κάθε νομικής μορφής, τόσο σε κόστος, όσο και σε δεσμεύσεις, όσο και σε ασφάλεια που μας παρέχει. Παρατηρήσαμε όλες τις εταιρικές μορφές, οι ομόριθμες και οι εταιρόριθμες, που δεν παρέχουν ιδιαίτερη ασφάλεια στους μετόχους, το μεγάλο σόχος αυτόν είχε δημιουργηθεί την δεκαετία του 90 και ίσως στην αρχή της δεκαετίας του 2000. Γιατί τότε το οικονομικό γλύμα ήταν πάρα πολύ έφορο και δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα πέσουμε έξω και δεν πιστεύουμε ποτέ ότι ο φίλος μας θα μας κοριδέψει και θα μας συμμετέχει. Πάρα πολύ μεγάλο πορθοστό αυτών των εταιριών αυτή τη στιγμή έχουν σοβαρό πρόβλημα, γιατί ο μικρονέψο είναι συγκοινωνούς δαρχείο. Τι σημαίνει αυτό, χρεοκοπώ εγώ που είμαι συνετέρος, συμπαρασύρω μαζί μου και την εταιρεία, συμπαρασύρω και τον συνετέρω μου. Κι εγώ είμαστε όλοι μαζί. Οπότε το τι θα αποφασίσουμε ως εταιρική μορφή είναι πάρα πολύ σημαντικό και σχετίζεται με τις ανάγκες μας, ως προς τον τζίρο που περιμένουμε να έρθουμε, σχετίζεται με το αν είμαστε με λοιπογένειας που πάνω να συνετεριστούμε, αν είμαστε μόνοι μας και τι έξω θα θέλουμε να έχουμε. Μια καινούργια, πολυδιαθυμισμένη και πραγματικά πολύ καλή νομική μορφή είναι η οίκη. Μα κάτω σπέχει ακούσει για αυτές τις μορφές. Θέλετε να μας πείτε. Κοινωνικές επιχειρήσεις. Δεν είναι κοινωνικές επιχειρήσεις. Κοινωνικές επιχειρήσεις που κάνουμε τώρα. Ναι. Ναι, οι κοινωνικές επιχειρήσεις είναι άλλες. Ναι. Ωραία. Λοιπόν, αρκετά ξέρω. Η οίκη είναι ένα είδος εταιρεών που βοηθείται τώρα, που προσπάθησε να κάνει το εξής. Να συγχωνεύσει την ασφάλεια που δίνουν οι ΕΠΕ προς τους μετόχους. Συγγνώμη, είναι η οίκη ή η κοινωνική επιχειρήση. Ορίστε, η. Είναι η οίκη ή η κοινωνική επιχειρήση. Η ΕΠΕ. Συγγνώμη. Έχετε δίκιο. Κύριε, συγγνώμη. Λοιπόν, προσπάθησε να συγχωνεύσουμε την ασφάλεια των ΕΠΕ με το χαμηλό κεφάλαιο και κόστος συμπίδησης. Το νοέ. Τι σημαίνει αυτό? Στην οίκη, είσαι μέτοχος και ευθύνεσαι μονάχα, σύμφωνα με το μετοχικό σου κεφάλαιο. Δεν μπορεί καν να πειράξει το σπίτι σου, δεν μπορεί να πειράξει κανένας την ατομική σου περιουσία, δεν μπορεί να πειράξει κανένας κάτι που είναι ατομικό. Μπορεί να πειράξει, σε περίπτωση που πάθεις κάτι οικονομική της γέλια, βέβαια, γιατί βάζουμε δυστυχώς και το αδερφό σημαίνει να ξεκινάμε μια επιχείρηση, μπορεί να πειράξει μονάχα τα βελουσιακά στοιχεία της οίκης. Βέβαια, σε περίπτωση απάντηση, για να είμαστε ξεκάθαροι, οι πάντες κυνηγάνε τους πάντες. Αλλά εγώ τότε ξεκινάμε με τον Άξιο, όταν δεν ήμασταν πανεώνες, είμαστε επιχειρηματίες. Παράλληλα, όμως, επειδή επέχει πάρα πολύ μεγάλο κόστος, δηλαδή σε αυτός το κομμάτι της ασφάλειας του μετόχου συνάδουμαι, κόστος ως προς τις δημοσιεύσεις έπρεπε να πάρεις σε συμπολογράφο, έπρεπε να δημοσιεύσεις εφέκτηση της συστασίδης, έπρεπε κάθε χρόνο τον ισολογισμό της να το δημοσιεύεις επίσης εφέκτησης. Ήθελε μόνο για λογιστική παρακολούθηση, κοντά στις 500 ευρώ το μήνα, μια επέλευση. Θα πέσουν, πιστεύω, πάρα πολύ οι τιμές, γιατί μπορεί να είναι τρίτης κατηγορίας βιβλία, αλλά υπάρχουν πάρα πολλές παραμέτρους, οι οποίες δεν συγκληρώνονται. Είναι πάρα πολλά τα λεφτά για Ιαϊκέ, ούτε στη Θεσσαλονίκη δεν παίρνουν τώρα. Όχι, είναι πολύ μεγάλο το ποσό, μπορεί να είναι της κατηγορίας βιβλία, όσο απείτηρησή το συγκεκριμένο βιβλίο, δεν δίκιο είναι αυτό το ποσό. Είναι πιο απλά την εταιρεία. Είναι πιο απλά. Ας πάντως, οι λογιστές μας είπαν, ότι να υπολογίσουμε το ίδιο κόστος παρακολούθησης με την ΙΚΕ. Καταρχικά, μήπως υπάρχει η πιθανότητα, λέω τώρα, ότι οι τιτοί ακόμα δεν τις γνωρίζουν τις επιχειρήσεις αυτές. Σου λέει, προκειμένου να μην πέσω έξω και χρειαστεί να κάνω παραπάνω δουλειά, την οποία δεν θα έχω πληρωθεί, θα δίνουν λίγο ένα υπερβολικό κόστος και όσο τις μαθαίνουν, θα αρχίσουν να αναπροσαρμόζονται τα κόστι. Αυτό θέλω να πιστεύω, γιατί τα πρώτα συνομικά καταστατικά πήγανε να γίνουν για ΙΚΕ, τους θα χρεώσανε στο δόξα πατρίτ. Έτσι απλά. Γιατί, τι κάνανε οι λογιστές τους, πειραματίζοντας. Σου λέει, τώρα στην ΆΕ έπρεπε έναν καταστατικό, άλλαζαν τα ονόματα, άλλαζαν την δραστηριότητα, πάρτου και έξω από την πόρτα. Οι πρώτοι, δυστυχώς, πήρασαν το πούρεμα. Α, μαθαίνει και... Ορίστε. Τέσσερις δεν είναι, είναι μικρός αριθμός, γιατί ακόμα, όχι, είναι κρυψήθιο το νομέρο. Σας το λέω αυτό από το γενικό μικρό των επιχειρήσεων. Αλλά είναι μία καινούργια μορφή που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο. Μιλάτε ως προς την ίδρυση ή ως προς τη συντήρηση της ίδρυσης. Ναι, ως προς την ίδρυση της όχι, γιατί υπάρχει νομικό πνήμα τόσο στα επιμελητήρια, που απευθύνται απευθείας την κεντρική ένωση επιμελητήριων και προσέχουν ώστε όλοι εσείς να είναι σωστοί. Αν κάτι βρουν λάθος, δεν συστήμουν την εταιρεία και σας καλούν να αλλάξετε τα χαρτιά, να τροποποιήσετε, να κάνετε, διότι δυστυχώς και υπάλλει ακόμα τον επιμελητήριο, δεν είναι τόσο επιτυγωμένο. Όμως υπάρχει μια σπίτρα προσπασίας, ώστε όταν η διαδικασία έγινε τόσο ευτοπλισμένη από τα επιμελητήρια, ώστε όταν εντοπίζουν κάτι που δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι, καλούν πίσω το δικαιούργο και του λένε ότι κοιτάξτε, πρέπει να αλλάξει αυτό, αυτό και αυτό. Ας μας το πείτε κύριε Σεπώτα, έχουμε επιμελητήριο ως προς τη σύσταση. Τώρα, ως προς τη συντήρησή της, εγώ θα πω το εξής, ότι μιλάμε για μια ελεύθερη αγορά και έχει να κάνει με το πόσο ενσυνείδητος είναι ο λογιστής στον οποίο θα πας, όπως είναι και όταν συντηρεί μια ατομική. Οι ατομικές ιτερίες θα έχουν το ιστογραφείο μου που να έχουν τέτοια χάλια από τα λογιστικά τους και δεν είναι βέβαια δύσκολο να κρατήσεις τα λογιστικά μιας ατομικής, απλά δεν είναι ενσυνείδητος αυτός που πληρώνει για ό,τι κάνει. Θέλει σαφέστα τα λίγοι μελέτη στην αρχή για να μάθουνε οι λογιστές στη δουλειά τους, πάμε σε αυτό το κομμάτι, αλλά είναι θέμα διάθεσης από εκεί πέρα. Όταν θα έρθει σε μένα στα σύμβολα που χειρίζονται εξωτερικά, σαφέστα θα πρέπει να ξοδέψω περισσότερο χρόνο. Όταν έκανα την πρώτη μου οίκη στο γραφείο, χρειάζεται και περισσότερος χρόνος. Αλλά δεν είναι να έρχεσαι και λες ή χραιώνω 5.000 στον πρώτο πελάτη, γιατί είναι ο πρώτος που πάει στον κατόφυλλο και στον κασίδι το κεφάλι θα μάθω, ούτε το κάνεις σε λαφρά την καρδία. Παίρνεις και συγκενογνωσία της στιγμής που βοηθείς μια οίκη και της συντηρίας, γιατί αυτή η τεχνογνωσία την πωλώσεις στην επόμενη. Όχι με κάθε το κόστος που σας δώσαμε είναι πανάκριβο και νομίζω ότι έχει να κάνει με την εξηγείωση, δηλαδή διαπραγματευτείτε το αυτό το πράγμα. Προφανώς, γι' αυτό λόγω την εξηγείωση, αλλά έχει να κάνει μόνο με τον εγκληστικό κόστος. Το κόστος που έχει στην συντήρησή της και στη σύσταση της, δεν έχει καμία σχέση με την ΕΠΕ. Δεν πας για ΦΕΚ, δεν πας για δημοσιεύσεις, δεν πας στον συμβολογράφο, δεν πας στουθενά. Όταν ξεκινούσα με την ΕΠΕ που έκρινα εγώ, για τον εαυτό μου θα σας πω, πάρα πολύ απλά με το μικρότερο κεφάλαιο. Το κεφάλαιο της ΕΠΕ, γι' αυτό έλεγα ότι θα πήγαινα εδώ πέρα στο κεφάλαιο και στο κόστος της συντήρησης μιας εταιρείας. Η ΕΠΕ συστήνουμε με 20.000 κεφάλαιο. Αυτό ήταν το κεφάλαιο, το ελάχιστο, της ΕΠΕ. Αυτό δεν σημαίνει. Φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου 1%. Σας λέω, κρόσω μότο τα ποσά, γιατί απ' έξω δεν τα ξέρω. Δικαιώματα δικηγόρου άλλο μισό της εκατό, 100 ευρώ. Πήγαινε στον συμβολογράφο που κάτω από το χιλιάρικο δεν είχα δει ποτέ, συντηρητικά στον χιλιάρικο να χαιρόμαι, πήγαινες για δημοσιεύσεις στα ΦΕΚ, άλλα 5-6 κατοστάρικα. Αν ήθελες δε αντίγραφα ιστορίες στον Ατάλο, το φασούλι της σύστασης Μονάχα έβγαινε κοντά στα 3 χιλιάρικα έως και 4 ακροσυντηρητικά. Το συνολικό κόστος σύστασης της Ίκε, γιατί δεν χρειάζονται ούτε συμβολογράφο ούτε δικηγόρο, αλλά του λέω ότι παίρνεις έναν δικηγόρο για να σου κάνει το καταστατικό. Ότι αν είσαι να το κάνεις μόνος σου, δεν θέλεις την βοήθεια του εκμεηδίδου, θέλεις την ασφάλεια ενός ειδικού. Εκ της νομοθεσίας τα είχα υπολογίσει προσφάτως, για αυτό σας λέω κατευθείαν το πόσο ογκρός ομότο, τα έχουμε μάθει και εμείς κομμάτι κομμάτι, τα είχαμε αναλύσει όμως στο γραφείο, είναι κοντά στα 300 με 400 ευρώ. Πώς είναι δυνατόν οπότε αυτό εδώ το κόστος να είναι εξισωμένο. Η διαφορά αυτού εδώ του κόστος, σας καλύπτει και τα λογιστικά για ένα χρόνο. Και αν πάμε περαιτέρω, ότι εδώ πέρα κάθε χρόνο ήθελε ορκοτό σε κάποιες κατηγορίες, επέ, όχι σε όλες, τεσσάρ θα ήθελε ορκοτό, πάλι δημοσιεύσεις θα φέκουν ως εισαγωγισμούς, και και και και και, πού πηγαίναμε. Κάθε χρόνο βάζαμε στο πουγκι και άλλα χρήματα, οπότε δεν μπορεί το κόστος να είναι συγκρίσιμο. Συγκρίσιμη είναι η ασφάλεια που παρέχεται προς τους μετόχους. Αυτό ήταν το σκεπτικό όταν συστήσαμε. Στο να μην τους κατασκεθεί περουσία. Στο να μην τους κατασκεθεί περουσία, ναι. Στην απάτη πάντα διώκησε, διότι είναι απάτη. Όταν όμως είσαι ευγνωμούμενος επιχειρηματίας, πας είχαμε το κεφάλαιο της εταιρείας σου. Αλλά χραιοκοπίζεις. Υπό φυσιολογικούς όρους, χραιοκοπία σημαίνει χραιοκόπισαν. Αν και αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Λοιπόν, τέλος πάντων. Οπότε, γινόμαστε, με ανάλυση μας, αναλυτική καταγραφή του είδους της εταιρείας. Ή και εγώ την ανέφερα εδώ, που μπορεί να γίνει και μονοπρόσωπη. Γι' αυτό λέω ότι άλλαψε το μοντέλο και ως προς το αν δεν έχουμε συνετέρω. Να κάνουμε διάλωτες στιγμές. Βεβαίως. Από ένα ευρώ, όπως είπε και ο κύριος πίσω. Αυτό, όμως, μάς είπαμε, δεν αναγκαστικά καταλώ. Όσο ευρύτερα σου θέλεις να δανειστείς. Ναι. Αν εσείς ξέρετε κάποια εταιρεία που να έχει 100.000 ευρωκεφάλαιο αυτή τη στιγμή και να μπορεί να δανειστεί, όχι στην Ελλάδα, σε παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, θα χαρώ να μου πείτε σε ποιο σύστημα είναι αυτό για να πάω και εγώ. Πρέπει να έχουν, στις τρίτης κατηγορίας βιβλία, πάντα ταμείων οι επιχειρήσεις. Εκεί έχει να κάνει στη σχέση του πόσο οξύνουσιν ο λογιστής. Στο να δημιουργεί το ταμείο. Να το δημιουργεί, όχι ειπονικά. Δεν ανανοούμε μαϊμού εγγραφές, μην περδευόμαστε. Με εσωτερικό δανεισμό των εταίρων. Τώρα μπαίνουμε σε πολύ τεχνικά θέματα και νομίζω ότι θα πούνε ο κόσμος. Μπορώ να σας τα πω, αν θέλετε, μετά. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι συγκρίσιμο. Ασφάλεια παρέχει απόλυτη, κόστι είναι χαμηλά. Και αυτή είναι απλά μία νομική μορφή που σας δίνω εδώ πέρα. Αυτή που είναι η πιο προτεινόμενη και η πιο βατία αυτή τη στιγμή. Από εκεί πέρα, εάν είσαι μοναχός καβαλάρης, έως ότι εγώ δεν έχω τίποτα να φοβάμαι, γιατί όλα που πάνε καλά, πας και σε μια απλή ατομική. Πας, κάνεις την έναρξή σου, κατευθείαν, κόστος σχεδόν διδετικό, και μπαίνεις και στις δεύτερες κατηγορίας βιβλία. Το βασικό, όμως, είναι να καθίσεις κάτω και να κάνεις, κατά τη διάρκεια του επιχειρηματικού σου πλάνου, το πινατάκι, το οποίο να λέει τα υπέρ και τα κατά. ΕΠΕ, ΑΕΝ, ΟΕΝ, αυτές είναι νομικές μορφές όλες. Ατομική, κι όλες οι άλλες. Και αν βάζεις παραμέτρους, ασφάλεια. Είναι ασφαλής, ναι. Η ΑΕΝ είναι ασφαλής, ναι. Η ΟΕΝ όχι, ατομική όχι. Κόστος. Ετήσιο, καταρχήν. Η ΕΠΕ είναι, όχι. Η ΑΕΝ είναι, όχι, είναι πανάκρυπη. Η ΟΕΝ είναι φθηνή, ναι. Η ατομική είναι φθηνή. Να κάνεις το δικό σου πλάνο και να δεις τι είναι σημαντικό για σένα, προκειμένου να επιλέξεις με ποια νομική μορφή θα κάνεις την εταιρεία σου. Γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει και διαφορετικές παραμέτρους. Εγώ ξυπνάω με πολύ μεγάλο κεφάλαιο, δεν μη νοιάζει το κόστος, αρκεί να έχω τη μέγεστη ασφάλεια. Άλλος λέει ότι εγώ θα ανακαστώ να δισκάρω, γιατί του σε όλους δεν έχω και προσωπική περιουσία και να έχω χαμηλό κόστος. Γιατί ο κάθε άνθρωπος διαφέρουν οι παραμέτρες που βένουν στις αποφάσεις του. Οπότε το βασικό είναι, μετά από την αναλυτική περιγραφή της δραστηριότητας, να κάνουμε αναλυτική καταγραφή του είδους της εταιρείας που θα συστήσουμε και να αποφασίσουμε επ' αυτής. Κατόπιν, καταγράφουμε και περιγράφουμε τα προϊόντα της υπηρεσίας μας ή και τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μας, τα παραγωμενά μας, ό,τι θα έχει τέλος πάντων η επιχείρησή μας. Σαν να κάποιος μπορεί να ρωτήσει γιατί δεν ξέρω εγώ τι θέλω να παράξω, δεν ξέρω εγώ τι θέλω να κάνω. Κι όμως, υπάρχει ποσοστό που θα σας φανεί αστείο, αλλά είναι πραγματικό από μια καταγραφή. 63% των επιχειρηματιών, οι οποίοι προσήρθανε μπροστά στο ΚΙΣΕ των επιμελητηρίων για να κάνουν έναρξη της επιχείρησής τους, δεν ξέραν τι ακριβώς είναι αυτό που θέλουν να παράξουν. Τι εγώ δεν ξέραμε. Όταν πας και λες, θέλω να κάνω έναρξη για μια βιοτεχνία παραγωγής παπουτσιών και πήγαινε ο ερευνητής σε δεύτερη φάση και έλεγε, ωραία, αυτή η παπούτσια, αυτός ξέρει και δεν ξέρει τι θέλει να παράξει τελικά. Δεν ξέρει επί της οσίας. Το ότι λέω ότι θέλω να αρχίσω να κάνω παραγωγή παπουτσιών, δεν σημαίνει ότι ξέρει τι θέλει να κάνει. Ξέρεις το όταν μπορείς να περιγράψεις και να πεις, ότι εγώ θα κάνω παπούτσια νούμερο 38 έως 42, ή θα κάνω παπούτσια από 39 έως 45 για γυναίκες που είναι τα πόδια τους βάρκες. Τότε ξέρεις τι θες να κάνεις. Όταν απλά λες, θέλω να γίνω σύμβουλος επιχειρήσεων, αλλά δεν ξέρεις τι υπηρεσίες ακριβώς θέλεις να παρέχεις, δεν είσαι έτοιμος ακόμα για επιχειρηματίες. Οπότε, πρέπει να καταγράψουμε ακριβώς τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μας. Ακριβώς. Με χαρτί και με μολύν. Και βέβαια, στο θεωρητικό κομμάτι, να βγάλουμε το μοντέλο διοίκησης. Αυτό αφορά κυρίως επιχειρήσεις οι οποίες θα συσταθούν με περισσότερα από ένα μέλ. Ή ακόμα και αν στην μετοχική τους σύνθεση δεν είναι παραπάνω από ένα μέλος, αλλά υπάρχει ένας ισχυρός πυρήνας συμμετεχόντος, δηλαδή μπορεί να ξυκνώ την επιχείρηση εγώ, αλλά ξέρω ότι από κάτω είναι ο άντρας μου, η μαμά μου, ο μπαμπάς μου και ο αδερφός μου, οι οποίοι θα εμβλακούν στην επιχείρηση και θα με βοηθήσουν από της ουσίας. Μπορεί να μην είναι μέτοχοι, αλλά ουσιαστικά είναι άμεσα συνδεδεμένα πρόσωπα. Εάν εξ αρχής δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ποιο είναι το μοντέλο διοίκησης αυτής της επιχείρησης, τότε ετοιμαζόμαστε για μεγάλους καβγάδες. Ποιος διοικεί? Ποιος παίρνει αποφάσεις? Ποιος χειρίζεται τα οικονομικά? Ποιος κρατάει τον μπλοκ των επιταγών? Σας τα βάσω σε πρακτικά πράγματα, γιατί αυτή είναι η ουσία. Ποιος μαλώνει με τους προμηθευτές? Ποιος γίνεται απαιτητικός προς τους πελάτες? Το μοντέλο διοίκησης ουσιαστικά είναι ένα παιχνίδι ρόλων, τους οποίους όμως πρέπει να έχουν προκαθορίσει. Διότι αν εμένα με φέρεις να παίξω τη χιονάτι με τους εφτά νάνος και δεν μου έχεις ξεκαθαρίσει ότι θα παίξω τη μάλισσα και εμφανιστώ με το ωραίο μου φόρεμα για να παίξω τη χιονάτι, το πιθανόν δεν είναι ότι θα μαλλιωτραβηθούμε. Κατά τον ίδιο τρόπο διοικούνται οι διοικονομικοί. Κατά τον ίδιο τρόπο διοικούνται πάρα πολύ καλά επιχειρήσεις, οι οποίες είναι και δεύτερη και τρίτη γενιά, που έχουν πλέξει μέσα παιδιά, ξαβέρθια, εγγόνια, κρατώντας διαχωρισμένους τους ρόλους όμως. Αυτό, στην δική σας περίπτωση επειδή μιλάμε για επιχειρήσεις οι οποίες θα είναι εντιγενέσιτος τώρα θα ξεκινήσουμε, θα πρέπει να προκαθοριστεί με το ανθρώπινο διοικονομικό. Πρέπει να προκαθοριστεί με το ανθρώπινο δυναμικό βέβο που έχετε τώρα αυτή τη στιγμή. Δεν σημαίνει ότι αυτό δε θα το αναθεωρήσετε εάν που είναι κι άλλοι ενδιαφερόμενοι μέσα. Μια ερώτηση βέβαια θα είναι, μα εγώ θα ξεκινήσω μοναχός καβαλάρης, να κάνω πέντε πράγματα δεν έχω περιθώραιο ούτε για προσωπικό, ούτε για συμμετέδο, ούτε για τίποτα. Συνήθως όμως επειδή μιλάμε για την ελληνική κοινομία που έχουμε μάθει να ελεξαρτώμαστε μετά από την κοινωνιά μας και να μας βοηθάνε, είναι πάρα πολύ καλό να πεις ότι εγώ σε θέλω, αγαπημένη μου σύζυγε, αγαπημένη μου γυναίκα, να έρθεις στο μαγαζί, αλλ' να με βοηθήσεις αυτά τα τρία πράγματα. Γιατί μετά απλά χάνεται η μπάλα. Παράδειγμα, εγώ. Ο άνθρωπος μου είναι δημόσιο σιφάλιος. Όταν είχαμε τα παιδιά μας πριν να έχουμε τα παιδιά μας, δύο η ώρα σχολούσαν. Έφτυγαν την εταιρεία τότε και είχα μόνο δυο άτομα προσωπικό, η δουλειά ήταν για έξι άτομα προσωπικό, ερχόταν να βοηθήσει. Αυτός δεν μπορείς να καταλάβει τότε ποια είναι η ανάγκη της βοηθείας που είχα εγώ εάν δεν του την απαιτούσα. Αν δεν του ξεκαθάριζα τι θέλει. Στην αρχή είπα τώρα θα βάλω εγώ ρόλους, ποια είναι η επαγγελματίας έτσι, πως το τι θα κάνει ο άντρας μου. Θα του πω θα κάνεις αυτό, αυτό, αυτό και αυτό και δεν είναι δικιά σου βουλιά το άλλο. Τι θα του κάνω να το κάνω. Έμπαινε ο Πόττον Ιχάνης να είναι χυμαρόδη χαρακτήρα και ξεκινούσε. Από το άλλο, να διοικείωσε στην κάποια εταιρεία του δικείου. Εγώ, δεν αυτό το μοντέλο διοίκηση που εγώ θέλω για την εταιρεία μου. Αλλιώνει στην φυσιογνωμία μου. Θες να με βοηθήσεις. Τι θέλω. Θέλω αυτό, αυτό, αυτό και αυτό. Ακούγεται σκληρό στην αρχή. Θέτης όρους, θέτης περιγράμματα, θέτης σύνορα. Να μας τι ωραία είναι τα σύνορα όταν ο άλλος δεν μπορεί να τα περάσει. Και έτσι δεν έχουμε παρεξηγήσεις. Στις οικογενειακές επιχειρήσεις αυτό που τους λέμε να χωρίσουνε. Στις οικογενειακές επιχειρήσεις ξαναλέω ότι μπορεί να είναι ένας μοναχοετέρος, αλλά όλοι άλλοι να βοηθούν. Τι είναι να κάνουμε ένα σταυρό και να βάλουμε την παραγωγή εδώ, ένα κομμάτι, τα οικονομικά εδώ, το μάρκετ είναι εδώ και τη διοίκηση και τους πελάτες εδώ. Έτσι ο ένας δεν πέφτει στα όρια του άλλου νου, είναι ξεκάθαρα τα πράγματα και μπορείς να αποδώσεις και ευθύνες όταν χρειαστούν. Ή έυσημα, αντίστοιχος. Σκεφτείτε όλοι να κάνουν τα πάντα. Την μπάθανο δημιουργείτε ακόμα και στην πιο μικρή επιχείρηση, ακόμα και στο μαγαζί της γωνιάς, ακόμα και στο περίπτωρο της γωνιάς, όταν βλέπονται δύο άνθρωποι μονάχα. Φανταστείτε να παραγγείλω εγώ τσίκλες και να έρθουν με αυτό το πρώτο μάδος μου να παραγγείλει κι αυτός τσίκλες και να βρεθούμε εκεί πέρα με πενήντα κουτιά τριπτέτ, που να μην ξέρετε ποιά τις κάνουμε. Αυτό είναι κόστος κεφαλαίου, άμα δεν μπορείς να το εχειριστείς. Θα σου λείψει από το ταμείο σου και μετά θα μπορείς να αγοράσεις γανιδάκια. Τόσο απλά. Οπότε διαχωρίζοντας τους ρόλους, δεν πέφτουμε στις άλλες επικαλύψεις, δεν πέφτουμε στις σφάλματα και αν πέσουμε ξέρουμε ποιος έκανε το σφάλμα, όχι να τον τιμωρήσουμε, αλλά για να το επαναφέρουμε, για αυτό εδώ το μαρκετίστικο λάθος βγήκε από το τουήμα της κυρίας, έκανε αυτό το σφάλμα, πώς θα το διωθώ, ώστε να μην ξαναγίνει, δεν θα ξανακάνεις πουστιά στο Facebook, φωτογραφία τάτους. Το Facebook και όλα αυτά πρέπει να είναι εργαλία μαρκετών πολύ σοβαρά. Θα με επιτρέψω τώρα. Θα κάψω το πιφλάκι. Πάμε παρακάτω. Το μοντέλο λειτουργίας σχετίζεται με το κομμάτι της διοίκησης. Πάρα πολύ, γιατί διοικητικά δεν είναι μονάχα ποιος παίρνει αποφάσεις. Συνήθως για το τούμα στο οποίο παίρνουμε αποφάσεις, είμαστε υπεύθυνοι και για τη λειτουργία του. Όμως πρέπει να προκαθορίσουμε επίσης ότι πέρα από τις αποφάσεις και λειτουργικά, δηλαδή αυτός ο οποίος θα πάει στον πελάτη να πάρει την επιταγή, εκτός του ότι είμαι υπεύθυνος αυτού του κοινήματος, είμαι εγώ. Για να μην έχουμε «Α, πήγες στον πελάτη να πάρεις την επιταγή» «Α, όχι, δεν πήγα». «Α, μανέκλησε». Αν και τώρα επιταγές ποιος παίρνει. Λοιπόν, για το μοντέλο μάρκετινγκ. Ποια? Το μάρκετινγκ δεν είναι εργαλείο για τους λύγους. Δεν είναι πια για την πρόκτερ εν κάβλ, ή για την, δεν ξέρω εγώ, για την κοκακόλα, η οποία ρίχνει αβέρτα από αβέρτα διαθυμίσεις στη τηλεόραση, για το προϊόν της. Χθες, γιατί έχουμε τώρα αυτή τη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη, τρυπαϊκά έργα που τρέχουμε, μου πέσανε τα σαγόνια, όταν βγήκε ένας Τούρκος και να μας κάνει το επιτυχημένο case study του, το επιτυχημένο του παράδειγμα, όπου έχει αναπτύξει οικοτουρισμό στην τραπεζούντα, δεν υπάρχουν εκαταλείμματα οικοτουριστικά, έχτισε αυτός ένα μικρό και το επεκτείνει, και νικιάζει δωμάτια στα σπίτια των τόπιων, προκειμένου να τους δείξει, υποτίθεται, την ζωή, την τοπική, έτσι το λανσάρι. Και όταν το ρωτήσαμε και πώς πρόωθησες αυτό εδώ το προϊόν, το οποίο παρακαλώ, το χρεώνει 975 δολάρια την εβδομάδα, χωρίς αενωπορικά, και μου μιλούν πάρα πολύ απλά, Facebook, και έχουμε μείνει έτσι. Έχω λέει 26.000 μέλη, έχουμε κατεβάσει και τα σαγόνια μαζί, 26.000 μέλη. Σωστό και αυτό, αλλά δεν νομίζω ότι θέλουν να πάνε με τέτοιες συνθήκες στην τραπεζούντα, γιατί μιλάμε για δύσκολες συνθήκες. Ναι, και χωρίς αενωπορικά. Δεν είδαν από Πόντιους, το καρατσεκάραμε. Και κατευθείαν μπήκαμε στη σελίδα του, αρχίσαμε να ψάχνουμε, γιατί μας έχει κινηθεί η περιέργεια. Εμείς για κάθε ευρωπαϊκό έργο, για να πιάσουμε τους πρώτους χίλιους, δινοπαθούμε, δινοπαθούμε. Και μετά, βέβαια, από τους χίλιους και πάνω, ανεβαίνουν τα μέρη. Ναι, κοιτάξτε όμως, τώρα, όταν εμείς τρέχουμε στο γραφείο ευρωπαϊκό έργο, αυτά είναι πολυσελεκτικά από διάφορες χώρες. Έχουμε οχτώ χώρες. Και λες, το κάθε μέρος, βάλε τα πρώτα 150 σου άτομα μέσα, γιατί μετά από τα πρώτα χίλια, αρχίζει και βγαίνει ψηλά η σελίδα. Λοιπόν, και όμως τα αδυνατούμε. Και αν το πάτε και ανάποδα, δεν έχουμε μεν τον ίδιο πληθυσμό, αλλά πείτε μου, εκτός από το 50% του πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης, δηλαδή τα πρώτα 9 εκατομμύρια, και άλλα 2-3 εκατομμύρια στην υπόλοιπη Τουρκία, ποιοι έχουν πρόσβαση σε ίντερνετ. Για να λέμε και τους τραβούν το δίκαιο. Πιστέψτε με, δεν υπάρχει. Όταν φύγουμε σε αρκετά μέρη, δεν έχουμε πρόσβαση σε ένα κινητό, ούτε ίντερνετ, τίποτα. Δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Το ζήτημα είναι ότι το Μάρκετ είναι ένα εργαλείο, εφητικό και προσβάσιμο σε όλους. Κάνεις το πουγγί σου, και λες πόσα λεφτά έχω εδώ μέσα, που μπορώ να διαθέσω για Μάρκετιν. Μην μου πείτε 0, γιατί δεν υπάρχει 0. Ακόμα και ο χρόνος ο οποίος καταναλώνεις μπροστά στον υπολογιστή είναι μετρήσιμος. Άρα, μπορεί να μην έχω σε λεφτά, αλλά να έχω δύο ώρες την ημέρα. Κι αυτό σε δικανοποιεί τίποτα. Ή μπορεί να έχω 100 ευρώ και δύο ώρες το μήνα. Θα πρέπει να πούμε με αυτά εδώ, με αυτά τα resources, με αυτούς τους πόρους που έχουμε, τι μπορούμε να κάνουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι άλλες επιχειρήσεις, δίπλα-δίπλα, καφετέριες, η μία γεννίζει και η άλλη είναι άδεια. Και δεν έχει να κάνει μονάχα σε μικρές κοινωνίες, «Α, τον διεκτοίτη το ξέρω αυτόν περισσότερο και τον άλλον δεν τον ξέρω». Υπάρχουν τόσα εργαλεία, γρουπών, διαθλημιστικά πακέτα, όπου μπορείς να φέρεις πια, με πολύ χαμηλό κόστος, τον κόσμο μέσα στο μαγαζί σου. Όσο απλό και να είναι αυτό το μαγαζί. Όσο συνοικιακό, όσο, όσο, όσο. Κάνετε επιχειμένο παράδειγμα marketing, που σας έκανε εντύπωση? Η Sefer. Τι σας έκανε εντύπωση, η Sefer? Είναι πατού. Μέσα σε έξι μήνες και σε ένα χρόνο, σε όποιο δρόμο περπατήσεις, έχει τα μπαίνιτσα Sefer και βάζουν τηλέφωνα αγγενέστατα. Και όχι τα παλαιακά τηλέφωνα που έπαιναν. Δηλαδή, μέσα στο μήνα, σίγουρα σε κάθε εβδέα θα σε φρακάρει κάποιος Sefer. Ναι. Εγώ δεν το βίωσα αυτό ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη. Θα σας πω όμως ότι η Διευθύντρα Μάρτυρτηντη ΣΙΚΑ βραβέστηκε πριν από πέντε χρόνια με το διεθνές βραβείο πρωτότουπης διεθνιστικής ιδέας. Και είναι Κύπρια, βεβαίως. Δεν είναι Ελπίδα... Δεν θυμάμαι το πατρικό της, γιατί δεν βραβέθηκε σαν Ελπίδα Μαραγού, τώρα λένε Ελπίδα Μαραγού και είναι στη Βόνταθο. Αλλά το εφαρμόσηση για να το αναγνωρίσετε εγώ δεν το έχω δει αυτό το μοντέλο, αλλά δεν σημαίνει τίποτα. Ξέρω ότι η Διευθύντρα Μάρτυρτηντη ΣΙΚΑ ήταν... Άλλο... Πολλές επιχειρήσεις κάνουν πολύ σημαντικό στο ιδρύττιο. Δηλαδή προλαμβάνουν εργαζόμενους, όπως η Χερπαλέτη, και κάνουν σε λίγο όλοι οι εργαζόμενοι στο ΙΕΝΕ στο ΙΕΝΕ. Αυτό είναι ένας συνδυασμός μάρκετινγκ και διαδικτυακών πωλήσεων. Δεν είναι καθαρομάκρυνα, αλλά γενικά αυτές οι εταιρείες που κάνουν διαδικτυακές πωλήσεες είναι πραγματικά πολύ μπροστά στο μάρκετινγκ. Είναι από τα πρώτα πράγματα που διδάσκουν όλους αυτούς τους μιλημένους στην κουρτούρα των διαδικτυακών πωλήσεων. Και βλέπεις, αν έχεις φίλους στο Facebook, οι οποίοι ασχολούνται με διαδικτυακές πωλήσεις ή με πειραμίδας, για τόσα ανεβάζουν φωτογραφίες και ο θά δεν πήρε τόσα λεφτά, ο θά δεν πήρε τέτοια επιταγή και αρχίζει και εθίζεσαι. Κάθε δεύτερη φωτογραφία βλέπεις επιταγές. Επιταγές ή εφτά είναι ένας τρόπος αριθετικής πώλησης, που βασίζεται στο μάρκετινγκ. Εθίες πείτε μου. Πάλι είναι το ίδιο κομμάτι, είναι αυτό εδώ, το τι έχει να κάνει είναι τρόπος πώλησης, δηλαδή είναι ένας μυκτός τρόπος πώλησης πειραμιδωτής, που βασίζεται πάρα πολύ στο μάρκετινγκ. Είπα για σαλιγκάρια πριν. Για πείτε μου. Αυτό που είπατε, πριν για τα σαλιγκάρια και τις μαμελάτες, θα προδεί ο τύπος. Ακριβώς. Έτυχε κάποια στιγμή να γνωρίσω μια κυρία, δεν θα πω όνοματα βέβαια, η οποία σχολούνταν με αυτό το κομμάτι. Περίμενα πραγματικά να γνωρίσω το πιο εφαίει άνθρωπο της ζωής μου. Περίμενα. Είχα ακούσει τόσα πολλά συνεδέξεις, περιοδικά, τύπος, συντελαιοδικά. Κάθετα απέναντί μου συζητάμε και αντιλαμβάνομαι ότι ο μέσος όλος η φίας της ήταν μάλλον χαμηλότερος από το οχτά χρονιδιώμο. Λέω, είμαι εγώ τόσο υπερφία, είμαι εγώ τόσο υπερόπτρια, ή αυτή κρύβει τόσο καλά την εξυγνάμμα της. Άρχισα να βαλωτιέμαι και να πηγαίνω ανώποδα. Εγώ έχω και υπαγγελματική διαστροφή. Όταν βλέπω έναν επιτυχημένο επιχειρηματή, έπρεπε να τον κάνω κτινογραφία. Το μυστικό ήταν αυτό, το μάρκετινγκ. Τόσο μάρκετινγκ. Βέβαια, προφανώς και με πόρους, που δεν ήταν μόνο σε ανθρωπόρες, αλλά και πόρους σε χρήματα. Αυτή τι ακριβώς κάνει, δεν καταλαβαίνω. Υπόσχοληται, είπαμε, με πρότυπες καλλιέντες. Είναι υπερπροβεβημένη. Έχει να κάνει πάνω στο δίκτυο, όμως. Έχει και δίκτυο γνωριό, δηλαδή. Το δίκτυο τελικά ήθελε στην πορεία. Καταναλώθηκαν υπερβολικά πάρα πολλά χρήματα στο κομμάτι μάρκετινγκ. Πριν φτάσει να δημιουργηθεί αυτό το δίκτυο. Ή μάλλον παράλληλα καθώς δημιουργούνταν αυτό το δίκτυο. Καταναλώθηκαν πάρα πολλά χρήματα πάνω στο μάρκετι μάρκετινγκ. Το μάρκετινγκ περιλαμβάνει και την παρουσία. Ετικέντες και όλα. Όλα. Και το μπραντινγκ είναι μάρκετινγκ. Και το πώς θα παρουσιάσεις το προϊόν σου είναι μάρκετινγκ. Στο σελίδα είναι. Μπορούμε να κάνουμε μία στο σελίδα. Αυτό λέγεται μάρκετινγκ. Αυτό λέγεται διαδικτυακού μάρκετινγκ. Τι αποτελεί μάρκετινγκ. Λοιπόν το παραδοσιακό μάρκετινγκ. Υπάρχει και το διαδικτυακό ή μοντέρνο μάρκετινγκ. Συγγνώμη πάλι για την πλάτη που σας έχω. Λοιπόν το παραδοσιακό μάρκετινγκ. Ξεκινάει από απλά πράγματα όπως είναι το labeling. Δηλαδή η αιτικέτα μας, η σακούλα μας, το λογοτυπό μας. Labeling ή branding. Και τους δυο. Το πόσο ελκυστικό κάνουμε το προϊόν, χωρίς να ανατερώμαστε στο προϊόν αυτό κατά αυτόν. Δηλαδή πόσες φορές θέλεις τον εαυτό σας να αγοράζει από ένα κατάστημα, γιατί ξετρελαθήκατε με τη συσκευασία. Τουλάχιστον μια φορά δεν το κάνει. Όλοι δεν μας αρέσει να το κάνουμε. Λοιπόν κάποια φορά, σε ένα κατάστημα καητικών στην Γερμανία, τα ντουγκλάς. Προσπαθούσα να θυμηθώ τέτοιο. Ποτάτλες, εξαιρετικά. Είναι τα πακέτα. Λοιπόν, είχε κάτι σετάκια των 10 ευρώ. Και πήρα για τους συναδέλφους όλο στο γραφείο, γιατί είχα γυρίσει με μια επιτυχία από εκεί. Λοιπόν, παίρνω 10 σετάκια. 10 γυναίκες ήμασταν τότε στο γραφείο. 10 ευρώ, 100 ευρώ. Όλο και όλο. Τα βάζω εκεί πέρα. Τα πηδρών. Και αρχίζει αυτή. Και κάνει κάτι πακέτα. Νόμιζες ότι έπρεπε σε όλο το λιτούρτα από εκείνο το πακετάκι. Όταν πήγα πίσω, νόμιζα ότι θα ξοδέψει για την κάθε 50-60 ευρώ. Το μάτι είχε ευχαριστηθεί, είχε ανοποιηθεί. Αυτό μαζί με την αιτικέτα, το χρώμα της σακούλας, το πώς θα ονομάσω το προϊόν, το να είναι έδικο, είναι που λέμε labeling και branding. Αυτό είναι παραδοσιακό μάκετ. Εγώ θα μπορώ να το κάνω. Παρακαλώ. Προφανώς, όταν είναι η δημοσιογραφή, το γνωρίζουν όλοι. Είναι ένα πρόβλημα που έχουμε εμείς συζητήκεμε στις εισαγωγές. Ο πόστας ή ο χρωστοποποιημένος. Δεν έχουμε τόσο καλό στρατιστικά. Ενώ ότι με προϊόν, δεν έχουμε την εμφάνιση ή την προώδηση. Αυτό είναι ένα πρόβλημα του ψερκούς. Γιατί ήμουν αρκετά χρόνια στον τότε με αρχητική θοδήκηση. Το συναντήσω από τους εξωτερικούς εκτές. Και στις εκδέσεις και στους πελάτες μας. Βέβαια, δεν θα το αναλύσουμε σήμερα το πρόβλημα. Είναι ένα πρόβλημα που το έχουμε. Σαν παιδευκή, το αντιμετωπίσαμε διάφορες πόδες. Προσπαθήσαμε τότε και συνεχίζει από διάφορες πόδες. Παρουσιάσαμε μετά στη τηλεόραση. Αν το θυμάστε, κομπώστε συμμαθία. Στο παιδηματιέ και ένα μπολάκι με το φρούντο. Για να ξεφύγουμε από την κακή εδικαίδα και την κακή παρουσίαση. Τα εργασία δεν προσπαθούν. Επίσης, τα μεγάλα να λύφοροβηθούν για τις ξένες αγορές. Έχουν φύγει από το κλασικότερο κυβέρνιο που πήγε και πάνε σε άλλες προβέσεις. Αλλά είναι αυτό το μάγετινγκ, το οποίο τυρανούσε και τυραννά την περιοχή μας. Και ειδικά σας κάνουν... Θα σας πω όμως, εδώ που είδα πρόπεση για πρώτη φορά διαθήκηση τους εταιρικούς μέσες στη τηλεόραση, που πάει καλύτερα να μου μπεί και εμείς. Δηλαδή, αν είναι να πέχουν πέντε δεκάρες, δηλαδή για δεκαπέντε, τελικά όταν κάνει το ροδάκι, είμαι από το διαβατό ή είμαι από τις περιοχές, με νοιάζει ο πατέρας μου ροδάκι να είχε, τότε δεν είδα στη γλώσσα τη διαφήμη στις μέσες, μόνο που δεν έκλαψα τα διαφήμη. Τι γίνεται, τι γίνεται. Να πω κάτι πρώτο, εγώ δεν μπορώ να πω για την κάθε επιχείρηση, επειλέγει η ίδια τουμοσφαιρικής διαφήμης, εγώ μιλούσα τότε για την ομαρτία και ευτοδίκηση, που λέγαμε σχετικά καλές. Κοιτάξτε, ακριβώς όμως αυτό είναι που κάνει τη διαφοροποίηση ενός καλό επιχειρηματίας από έναν κακό επιχειρηματία. Οι αποφάσεις του, οι αποφάσεις του, ναι, και ο συνεργασμός είναι ένα είδους επιχείρησης. Το πρόβλημα είναι ότι οι αλλαγωτοσυνδεκαλιστές δεν το έχουν καταλάβει ακόμα ότι είναι επιχειρηματίας. Γιατί, βλέπετε, έχει μείνει στην συνείδηση πολλών ροδάκινων Βελβετού, γιατί έχουν καλύτερη προώδηση, καλύτερον μάχη, και έχουν περάσει ως πως έναν Βελβετό πολύ καλύτερο, και όλοι στην Ελλάδα νομίζουν ότι ο Βελβετός έχει και δεν ξέρω κι εγώ τα ροδάκια, που είναι μια μυθή, τίποτα, σε τον Άζινε ο μικρότερος ενδεσμός συμμαθίας. Έχει χαρά, είχαν μια καλή προώδηση, μια καλή παρουσίαση, χρησιμοποίησαν μόνο τα Ερκανία, γιατί σημειωτέω, υπάρχουν πάρα πολλά προγράμματα εθνωπαϊκά, προώδησης προς τρίτες χώρες, υψηλού. Μην το ανοίξουμε αυτό το θέμα, γιατί αφήστε το, πονάει, αφήστε το. Λοιπόν, γιατί μετά θα πάμε σε ένα ερώτημα, γιατί ένας τόσο μικρός ενδεσμός κατάθρον να το πάρει, ενώ μεγάλες ενδεσμίες της συμμαθίας δεν το πήρανε. Αφήστε το θέμα. Λοιπόν, εν πάση περιπτώσει, ακριβώς οι αποφάσεις μας, αγαπητή κυρία, είναι που μας κάνουν καλούς κακούς επιχειρηματίες. Δηλαδή, αν αυτός ήταν ένας εργοστασιαρτης και είχε κάνει αυτή τη διαθήνηση, την απαίσια που λέτε, θα ήταν ένας ιδιώτης, σημαίνει ότι θα ήταν ένας κακός επιχειρηματίας που δεν είχε ένα καλό επιτελείο από κάτω να τον βοηθήσει. Γιατί ο επιχειρηματίας δεν σημαίνει ότι είναι σε αποφάση μόνος του, σημαίνει ότι έχει την κατάλληλη βοήθεια για να κάνει αυτές τις αποφάσεις πράξη. Έρχεται κάποια στιγμή ένα, τρία αδέρφια, με εκπληκτικό προϊόν ποιοτικά, και γι' αυτό θα αναφέρω και το όνομα, και μου λένε, θέλω να αρχίσω με εξαγωγές, το βλογημένο περιβόλιο. Λέω, πολύ ωραία, να δούμε την αιτικέτα στα ξανά, The Blessed Garden. Μόρφε το ταβάνι στο κεφάλι. Ποιο Blessed Garden, ρε παιδιά, που θα πάμε να πουλήσουμε στους μορμόνους της Αμερικής που είναι τόσο κολλημένοι, The Blessed Garden. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι τους χρειαζόταν στον πράτη, όμως το προϊόν ήταν θεϊκό. Πολλοί μένουν σε αυτό το κομμάτι και λένε ότι είναι τόσο καλό το προϊόν. Δεν παίζει αυτό στη σύγχρονη αγορά. Αυτό έπιζε στη συνοικιακή αγορά, στην εγχώρη αγορά. Τώρα μιλάμε για άλλου είδους επιχειρήσεις, που και η μικρομεσαία πρέπει να είναι διεθνής επιχείρησης. Λοιπόν. Άρα μη επικιέται τα λεπτά στη διεθνή συγκρή. Όχι, δεν επαφή το πράγμα, είπα το άλλο. Είπα ότι πια πρέπει να μπορούμε να κάνουμε μάρκετινγκ και μόνοι μας πάρα πολύ φθηνά. Στοχευμένοι πρέπει να είμαστε. Και μεθοδικοί πρέπει να είμαστε. Αυτό είπα. Ξέρετε πόσα μίντια σόλ που υπάρχουν πια που μπορείς να αγοράσεις λογότυπο με 20 και 30 ευρώ στο διαδίκτυο. Άρα πείτε μου είναι ακριβό προϊόν πια το μάρκετ είναι φθηνό. Γιατί εσείς δεν είστε η Coca-Cola που θέλτε ένα λογότυπο που δεν το έχει χρησιμοποιήσει κανείς άλλος. Είστε ηχή επιχείρηση που ξεκινάτε. Έχετε μια προοπτική να βγάλει 30.000 εισόδημα το χρόνο ή 20.000. Και δεν σας πειράζει να χρησιμοποιείτε το λογότυπο αυτό και άλλες 30 επιχειρήσεις παγκόσμιως. Τι σας νοιάζει. Υπάρχουν ιστοσελίδες. MediaShop σημαίνει ότι υπάρχουν διαδικτυακά μαγαζιά που πουλάνε κομμάτια διαφήμισης. Όπου μπορείτε να βρείτε λογότυπα τα οποία πληρώνουν τα δικαιώματά τους. Δεν έχετε την αποκλειστική χρήση τους. Και το κάνετε. Μπορεί και τα αποκλειστικά. Ναι. Μιλάμε τώρα για αυτό. Μιλάμε για εταιρείες αντιγενές τους. Όπου μπορείς να πάρεις το λογότυπο πληρώνοντας σαν πολύ μικρό αντίτιμο. Και να το ρίσεις μόνοι οι οποίοι το χρησιμοποιείς στην Ημαθεία. Ή οι μόνοι που το χρησιμοποιείς στην Ελλάδα. Λογότυπο τι σημαίνει όταν χρησιμοποιείς το λογότυπο. Λογότυπο τι σημαίνει. Αυτό που έχω εδώ κάτω. Τι σου έχω. Είναι λογότυπο. Μου έδωσε μια γραφίστρια από εδώ. Αυτό είναι λογότυπο. Όλες τις επιχειρήσεις, δηλαδή, πρέπει να έχουμε. Ναι. Για μένα, ακόμα και το περίπτωρο, πρέπει να έχει λογότυπο. Πρέπει να ξεχωρίζει από πού το πήρας. Είναι ταυτότητα της επιχείρησης ζωητερικής. Ταυτότητα έτσι το λέμε βασιλά. Επειδή το έχει να κάνει με τη μοναδικότητα του. Συνήθως, ναι. Έχει ένα σάιν αμερικάνικο, για το οποίο έγραψε, σαν η Μανία Ναζίτης, και έγραψε γονώματα. Ξεκινούσε από 500 ετών και έφτιαξε 1.000 ετών. Υπάρχουν πολύ πιο φθηνά. Πόσο μοιάζει ένα γνωστό, πόσο μοιάζει με εφητικό. Υπάρχουν πολύ πιο φθηνά. Πολύ πιο φθηνά. Όταν έρχονται για να τους κάνουμε σε επιχειρήσεις, με συγχωρείτε δεν μπορεί να πω αγένεια, απλά γλάω πολύ και στεγνώνει το στόμα μου. Όταν έρχονται επιχειρήσεις οι οποίες είναι νεοσύστατες ή υποσύστατες σε μας και έχουν ένα πολύ μικρό μπατζερ και πρέπει να τις στήσουμε όλο και όλοι με 500 ευρώ, τα λογότυπα που βρίσκουμε και τους αγοράζουμε είναι αυτού του κόστος. Δεν είμαι υπεύθυνης στην εταιρεία που το κάνω, αλλά ξέρω ότι με 500 ευρώ στήνουν ίσως σελίδα, λογότυπο, εταιρική ταυτότητα, εταιρική μορφή και φεύγουν. Οπότε σημαίνει ότι υπάρχουν λύσεις φτεινές για όλους, αν και να είσαι ψαγμένος. Και ψαγμένος σημαίνει επιχειρηματίας. Άμα δεν είσαι ψαγμένος, δεν είσαι επιχειρηματίας. Τέλος. Το παραδοσιακό μάρτυρο, όπως είπαμε, αποτελεί από το label και το brandy, τις καταχωρήσεις, κλασικά εφημερίδες, περιοδικά και όλα τα σχετικά. Αυτό είναι ένα ακριβό κομμάτι, που δεν ξέρω πλέον αν έχει και τη ΔΥΟΣΑ απόδοση, TV Radio, Αυτά είναι βλάμματα, ακριβό κομμάτι. Ορίστε. Αυτά είναι βλάμματα, ακριβό κομμάτι. Ναι, αλλά έχει κάποιες εκατοντάδες, γιατί δεν μπορείς να βάλεις μία φορά καταχώρηση. Αυτό δεν είναι διαφήτηση. Αυτό είναι πέταγμα χρημάτων. Όταν κάνεις καταχώρηση σε εφημερίδα, περιοδικό, ραδιόφωνο, τηλεόραση, πρέπει να είναι επαναλαμβανόμενο. Αν δεν είναι επαναλαμβανόμενο, μην τα πετάς τα λεφτά. Δώσε σε έναν άνθρωπο που έχει ανάγκη. Και πόσο έχω να το βοηθήσω? Εξαρτάται το ίδιο της επιχείρησης και από το δίστης. Λίγο πρέπει να το μελετήσεις. Αν είσαι σύγκλος επιχειρίζοντας, πρέπει να πηγαίνεις κάθε δίμηνο ή τρίμηνο να το επαναλαμβάνεις. Εάν όμως είσαι φασιδάδικο, πρέπει να σε κάθε εβδομάδα. Ενειμερωτικά, διαθυμιστικά, όλα τα σχετικά διαθυμιστικά. Από φυλάδιο της εταιρικής σου ταυτότητας, μέχρι προσφορές. Πάλι εδώ η συχνότητα σχετίζεται με το τι είσαι. Άλλα, πάμε στο αγαπημένο κομμάτι όλων, γιατί έχει απόδοση με λίγα χρήματα το διαδικτυακό marketing. Πέρα από τις κλασικές ιστοσελίδες, που δεν πρέπει να ξεκινάει η επιχείρηση να ανοίξει το κλειδί της έτσι, χωρίς να έχει βάλει μπροστά την ιστοσελίδα της. Ή άντε, επειδή δεν υπάρχουν τα πρώτα χρήματα, χωρίς να την έχει προγραμματίσει το πρώτο τρίμηνο. Και ξαναλέω, ας είναι το περίπτωρο της γειτονιάς μου. Κάναμε συμβουλιαυτική σε 1800 κυπριακές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ήταν μια περιοχή που είχε έξι βελζνάδικα. Χωριό, ουσιαστικά, το οποίο παλαιόταν περνούσια εθνική, είχε δουλειά. Τώρα είχε βγει εκτός εθνικής και μόνο όσοι πήγαν προς τα εξοχικά τους, έτυχε και οι έξι να έχουν πρόβλημα και οι έξι να κάνουν συμβουλευτική. Τα προβλήματα ήταν κοινά. Άρα λίγο πολύ, οι λύσεις που έδινες ήταν κοινές. Προσπαθούσαμε λίγο να τις διαφοροποιήσουμε, να μη φαίνεται ότι μία μελέτη είναι κόπια της Αλγνής. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου, αλλά υπήρχαν κάποιες βασικές οδηγίες που δίναμε σε όλους. Μία από αυτές ήταν η Στοσελίδα. Θα σας πω τι έγινε στην επανάληψη. Πάμε μέσα να δούμε τι έχουν κάνει οι επιχειρήσεις. Πάμε στους πέντε. Τι να σε πω κόρη το, τι είδαμε να γίνει, έγινε. Μαύρα τα πράγματα ήτανε, μαύρα είναι και τώρα. Δεν μπορώ να το καλύψω και εγώ το καθετήσω. Έκανε αυτό, όχι, έκανε στα όλο όχι. Πάμε στον έκτο και πραγματικά έτυχε να είναι τελευταίο στη σειρά. Δεν φταματίζαμε καλά. Αυτό ήταν το βενζινάδικο, κοπτάδε. Ανακελεισμένο, αυτό τον ατάλο, γουίφι, μουίφι, που λέω και εγώ μέχρι Wi-Fi είχε… Πρέπει να άλλεξε, μάλλον, ιδιοκτήτη. Κόρες, εδώ είναι τα χωρίς, κόρες. Καλώς ήρθατε, κουρούες. Τένα εφήρα είχε κάνει στο σελίδι. Τι κάνανε τα Αγγλάκια. Γκουγκλάρανε βενζινάδικο στις περιοχές τάδε. Τσακ, πρώτο τον βγάζαμε. Μπαίνουνε στο χωριό, περνούσαν άλλα τέσσερα βενζινάδικα και πήγαιναν σε αυτόν που τους είχε βγάλει το Google. Και γεννίζανε βενζίνι. Όταν το έκαισε, γιατί ήταν έξυπνος άνθρωπος, σου λέω, όπου εγώ πρέπει να επενδύσω και όλο αυτό το εργαλείο. Για να βγάζει από πόνια προσφορών. Όχι, ελάτε, εδώ έχουμε Wi-Fi. Όχι ο καφέ σας ένα ευρώ όσο θα κάθεστε εδώ πέρα και θα σας πλένουμε το αμάξι. Όχι το ένα και το άλλο. Και είχε σε ένα χρόνο αναμορφώσει την επιχείρησή του. Και από ένα φύνον βενζινάδικο σε ένα χωριό, είχε γίνει επιχείρηση, όχλυσης, κίνησης. Στο ίδιο χωριό. Και τα έξι βενζινάδικα. Άρα η δύναμη της ιστοσελίδας και του διαδικτύου είναι τόσο μεγάλη, που δεν μπορείτε να το φανταστείτε. Κατά το ίδιο κομμάτι, δωρεάν ουσιαστικά διαθήμηση, γιατί από το κέρδο σας παίρνει, είναι όλα αυτά τα groupon, sales και δεν συμμαζεύεται. Που μπορείτε να δώσετε εκδοτικά προϊόντα και ουσιαστικά δεν χάνετε. Δίνεται με λιγότερο κέρδος, σαν να πουλάτε σε τόσεις. Αυτή όμως η μανία του καταναλωτή, όταν κάθεται μπροστά στον υπολογιστή και αισθάνεται ότι θέλει να ψωνίσει και ψωνίζει, χωρίς να το καλώςκεφτεί, γιατί έχει βάλει την πιστοτική και τελείωσε. Ενώ στο μαγαζί θα τον δει, θα το σηκώ στο μπουζάλι, θα το φέρει, θα το δοκιμάσει, θα το βάλει, θα το βγάει. Και πείτε μου πόσο νιώζουν αυτοί οι δικαπαναλωτές από το διαδίκτυο και παίρνουν πέντε βλουζάκια χωρίς να τα έχουν βοτυμάσει. Και ποιος από αυτούς θα μπει σε διαδικασία να το επιστρέψει και να πληρώσει κούριερ. Κανένας γι' αυτό. Θα πει, για να δω σε ποιον κάνει. Μάλλον στη φίλη μου την Τασσούλα. Ας περιμένω τα γενέθειά της να έρσουνε και να της το δώσω πεσκές. Και αν αυτά δεν είναι τζάμπα διαφήνιση, τι είναι. Πληρώνετε έστω και ένα ευρώ από την τσέπη σας. Όχι. Από την κατανάλωσή σας πληρώνετε. Πόση έχετε κάνει χρήση τέτοιου κουπονιών. Εδώ μέχρι. Πόση έχετε κάνει. Για σηκώστε τα χέρια σας. Όλα. Όλα. Σιγά. Μην τρέπεστε κι εσείς κάτι αγοράσετε οι άλλες αλλά δεν το λένε. Λοιπόν. Στα δειόδια που πήγαμε στην Αθήνα είχαμε σε κάθε δειόδιο ένα κουπόνι για καφέ, αλλά το πήραμε και ό,τι έμαθα. Ενώ εγώ είμαι καφενομανής, πίνω και στο πίνι, πίνω και στο έλεγχο. Ό,τι το πρέπει να σκεφτεί ότι τόσο κουπόνια μαζί να μας δώσουν και λεφτά ο πατέρας. Λες εεε. Σωστό σε πρίστο. Σωστό λίγο ματζίδι αλλά σωστό. Λοιπόν. Άρα έχουμε οι ιστοσαλίδες, έχουμε τα κουπόν, όλα αυτά εδώ τα. Και έχουμε βέβαια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου είναι το αγαπημένο Facebook. Και το ανέφερα πρώτο και το αναφέρω διαρκώς γιατί οι έλεγχες έχουν δείξει ότι για καταναλωτικούς λόγους είναι το πιο αποτελεσματικό. Το πιο αποτελεσματικό από το Twitter και το LinkedIn είναι για επαγγελματίας στο χώρο των υπηρεσιών, κύριε Ιωσήφ, δηλαδή στο δικό μου κομμάτι. Εγώ, όταν θέλω να πουλήσω προϊόν, το πουλώ μέσω Facebook. Όταν θέλω να πουλήσω τον εαυτό μου σαν σύμβουλο, σαν ειδική τεχνογνώστα, το πουλώ μέσω LinkedIn. Εσάς, όμως, δεν σας αφορά τόσο, σας αφορά το Facebook. Προσφορές. Ζητάς από τους φίλους σου να κάνουν το λεγόμενο like. Δεν σου έρχονται προσκλείς από φίλους σου και σου λέει κάνε like στην κάθε σελίδα. Από το δικό σου το like το βλέπουν όλοι δέκα φίλοι δικοί τους. Και αυτό γίνεται μια πυραμίδα που ανεβαίνει, ανεβαίνει, ανεβαίνει. Και αρχίζουν και τσιμπάνε προσφορές, προσφορές, προσφορές. Είχε σκέτοι αναγνωρισιμότητα για τη διαφήμιση. Δεν είναι μόνο μπαίνω την προσφορά και πάω και ψωνίζω διαδικτυακά. Διαφήμιση είναι ότι την ώρα που περνάω από τις 7 ημεραρχίες, λέει, για την κεντρική, λάθος, χάνω, Μητροπόλεως. Μπερδεύτηκα. Καθάλα έτσι. Προθεσμένα ξεπερδεύτηκα. Λοιπόν, περνάς από την Μητροπόλεως και λες τώρα εγώ θέλω να πάρω καλτσάκια για το παιδί μου. Και εκεί που πας είναι τρία μαγαζιά στη σειρά και τσουπ ξαφνικά βλέπεις το λοκότυπο της εταιρείας που έχεις δει πενήντα φορές στο ίντερνετ. Αυτόματα, τσουπ, μπαίνεις μέσα σε εκείνη την εταιρεία και ψωνίζεις. Γιατί σου είναι γνώριμο του περιβάλλον. Νομίζεις ότι μπαίνεις κάπου που έχεις ήδη εξικοιωθεί. Γυρνώντας όμως στο κομμάτι μας που είναι τα business plan. Παρακαλώ. Και οι μηχανές αναζήτησης. Οι μηχανές αναζήτησης είναι εδώ στις ιστοσελίδες. Αυτός που θα σου κάνει την ιστοσελίδα, εάν είναι καλός προγραμματιστής, θα σε κάνει να βγαίνεις μπροστά στις μηχανές αναζήτησης, αλλά είναι τεχνικό κομμάτι. Είναι τεχνικό κομμάτι. Θα σου πω. Ναι. Οπότε, ξεκινώντας στο να καταγράψουμε στο business plan τα της εταιρείας μας, θα πρέπει να κάνουμε και το μοντέλο marketing, σύμφωνα με τους πόρους μας. Οι πόροι μας, όπως είπαμε, δεν είναι μόνο τα λεφτά. Είναι οι ανθρωπόροις και οι δυνατότητές μας. Γιατί μπορεί να μην έχω μία, αλλά να έχω ένα γιο που είναι σκέτος hacker. Αυτός είναι πόρος για την επιχείρησή μου και θα το χρησιμοποιήσω σαν σωστή μάνα. Θα του πω, δεν θα ξαναπάρεις Nintendo άμα δεν κάνεις αυτό. Καταγράφουμε το μοντέλο διάθεσης προϊόντων και υπηρεσιών. Γιατί σημαίνει αυτό. Πώς θα πουλάω τα προϊόντα μου και πώς θα τα διαθέτω. Θα μου πεις υπάρχουν πολύ τρόποι. Ναι, υπάρχουν πάρα πολύ τρόποι. Περίπτωρα το οποίο κάνει courier τα πράγματα στο σπίτι του αλλουνού. Είναι ένα λαυτικός τρόπος διάθεσης. Είναι. Θα μου πεις, μα είναι τόσο απλό. Ναι, αλλά δεν το κάνουν όλοι. Παραγγείλουμε αντικαταβολή. Παράδοση χατήκων. Παράδοση στη δουλειά σου. Πλυντήρια αυτοκινήτων τα οποία έρχονται και σου λένε όσο εσύ δουλεύεις εγώ παίρνω το αυτοκίνητό σου, πάω το πλένω και σου το ξαναφέρνω. Παντού μπορείς να σκέφτεσαι κάτι διαφορετικό. Και στα πιο απλά πράγματα. Μία κυρία. Γεια σας, ευχαριστώ πολύ. Μία κυρία η οποία πουλούσε ιδιωτικοί. Και λες πόσο μπορεί να απογειωθεί αυτό το κατάσταμα. Σας δίνω απλά παράδειγματα. Θα σας λοητάω βιομηχανία. Είχε μέσα τα μαλλιά. Εκεί πολύ πριν γίνει το πλέξιμο της ομόδας. Μιλάμε για μια πενταετία πριν. Κι όταν και δεν κινούνται τα μαλλιά πλέξιμο. Αυτή δίνει και ντύτρα και πλέντρα. Τι έφιασε? Καλά ράντιγον. Τα ξυλώνω. Να με βλέπουν να πλέκω. Την έβλεπα να πλέκει περίεδες κλωστές. Και να βλέπουν το τελειωμένο προϊόν. Τρία, τέσσερα διαφορετικά. Τα ξυλώνει και τα ξανά φτιάχνει. Μέχρι που έφθανε να φθείρεται η κλωστή. Λέω, έχει αυτό το πράγμα αποτέλεσμα. Αν έχει, μου λέει, πούλησα τόσο και μένουν άλλοι. Γιατί ξέρετε, εμείς έχουμε το προνόμιο να πληρονόμαστε για να μαθαίνουμε. Πάμε τους επισκεφτόμαστε και ουσιαστικά παίρνουμε μαθήματα από αυτούς τους ίδιους. Γιατί τα μαθήματά μας είναι οι επιτυχημένες επιχειρήσεις που επισκεπτόμαστε. Και παίρνουμε αυτό το μοντέλο και πάμε και το προωθούμε παρακάτω. Και αποτυχημένες. Αποτυχημένες ως μαθήματα βεβαίως. Ως μαθήματα προς αποφυγή. Οπότε το μοντέλο διάθεσης των προϊόντων και των υπηρεσιών πρέπει να είναι διαφοροποιημένο. Κατά, εάν μπορεί να είναι διαφοροποιημένο, αλλά σας να λέω, ένα κλικ διαφοροποίησης μπορεί να κάνει ο καθένας. Αλλά αν μη τι άλλο πρέπει στον business πάντα το ορίζετε. Και ποιο είναι βέβαια του και του μοντέλο, τι μολόγησης σας πρέπει να ορίσατε. Στη σημερινή εποχή δεν υπάρχουν πολλές λύσεις πέρα από το μετρητής και με πιστωτική κάρτα. Δεν υπάρχει ποια ειδίστοση, δεν δορμάζει να το κάνει, δεν δορμάζει να βάζει σεπεταγές. Ξέρετε όμως ποιο είναι το ποσοστό των κατόχων μηχανισμάτων κάρτας στις επαγγελικές πόλεις εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης, των καταστημάτων. Ποιο λέτε ότι είναι το ποσοστό. Κοντά στο 20%. Ποιο είναι το ποσοστό όμως των κατόχων κάρτας από τους κατοίκους του επαγγελικού πόλου. 90%. Τι σημαίνει αυτό, ότι έχουμε ένα πλειονοσυμματικό ποσοστό. Γιατί να μην αισθάνεται ο άλλος, όχι σε... Πού πάει αυτό το πλειονοσυμματικό ποσοστό. Όχι, αυτοί οι οποίοι έχουν... Είναι η πιο κοντινή πόλη. Είναι η πιο κοντινή πόλη ή αυτοί οι οποίοι έχουν τα μηχανήματα, βοηθούν την κατανάλωσή τους. Διότι όταν θα πας να κάνεις μια μεγάλη κατανάλωση, θα πας σε έναν αμφοπολείο. Έχω τον κουμπάμ που μου λέει, αμφοπολείο εγώ και χρειάζομαι κάρτα, μηχάνημα, το οποίο τον τσικλάω εδώ και πόσο καιρό. Και του λέω και πώς θα πληρωθώ εγώ στον γάμο. Θα έρθει και θα πει, θέλω ένα γάμο των 500 ευρώ γιατί τόσο μπορώ. Πάρτε εκεί πέντε άντρικες δώσεις. Θα πει, ως καταναλωτές εδώ φτάσαμε σε αυτήν την κατάθεση, στην κοινωνία. Τώρα όμως εγώ εδώ σας θέλω σαν επιχειρηματίες. Δεν σας θέλω σαν καταναλωτές. Σας θέλω να βρείτε τον τρόπο με τον οποίο θα πάρετε τα χρήματα από τον καταναλωτή. Η ίντερνετ πάλι εμπεριέχει κάτι. Ναι, αυτό ο τελος. Και PayPal. Οπότε πρέπει να βάλετε το μοντέλο την μολόγησή σας. Και πάλι καταλήγουμε στο γιατί τα καταγράφουμε. Γιατί την ώρα που τα καταγράφουμε όλα αυτά, αντιλαμβανόμαστε που είναι τα κενά μας. Και τα κενά μας τα διορθώνται πριν πάμε στη σύσταση της επιχείρησης. Δεν τρέχνει από πίσω. Τι λείπει όμως από όλα αυτά για μια επιτυχημένη και βιώσιμη επιχείρηση. Γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε μια επιχείρηση ότι να. Μαζί με την καταγραφή της καινοτομίας της. Και τι σημαίνει καινοτομία. Καινοτομία δεν αφορά μονάχα της επιχείρησης τεχνολογικής όχλησης. Και δεν αποτελεί μόνο καινοτομία. Δεν αποτελεί μόνο τεχνολογία. Γιατί περισσότερο λένε τι καινοτόμο να κάνω εγώ στο μαγαζάκι μου στη γωνιά. Ποιος σας είπε ότι αφορά μονάχα πληροφορικάριους ή έχει να κάνει μονάχα με το κομμάτι του πόσα software λογισμικά και αυτά θα χρησιμοποιήσεις. Αφορά είναι καινοτομία στον τρόπο παραγωγής. Καινοτομία στον τρόπο παραγωγής. Καινοτομία στον τρόπο διάθεσης. Καινοτομία στον τρόπο προώθησης. Καινοτομία στον τρόπο εμφάνισης. Όλα αυτά αποτελούν καινοτομία. Και καινοτομία μπορεί να έχει και η πιο μικρή επιχείρηση. Όταν ήρθαν όλες αυτές οι κυρίες που είπαμε με τις μαρμελάδες που περνάνε σωριδών από το γραφείο. Η ερώτηση που κάνω μετά από το χειρουργείο το οικονομικό που λέγαμε, που δείχνει ότι πρέπει να παράγουνε τόνους μαρμελάδες. Συγγνώμη. Όταν έρχονται που λέτε και βλέπουμε το κομμάτι ότι δεν είναι και πολύ συμφέρον το κομμάτι να φτιάχνεις τόνους μαρμελάδας, κάποιος λένε ότι δεν πειράζει, εγώ θα το προσπαθήσω, δεν έχω να χάσω και τίποτα. Τους λέω πάρα πολύ ωραία. Εγώ ξέρω τρεις συνεδερισμούς τουλάχιστον, τον Άγιο Αντώνιο, της Γουμένησες, ξεκίνησαν ως συνεδερισμός γυναικών, μετά έμειναν δυο και μετά έμεινε μία, τώρα ήρθε να λέγεται ακόμα συνεδερισμός. Και ξέρω και την Κρήτη, στο Ιράκλιο άλλη μία, η οποία είναι τοποθετημένη στη διεθνή αγορά. Πώς εσύ πιθανολογείς ότι θα βγάλεις αυτές από το ράφι του χι αντοπολίου βιολογικών προϊόντων, εναλλακτικών προϊόντων για να μπεις εσύ. Καταρχάς οι Γουμένησες δεν είναι προϊόντων ελλακτικών, αλλά γιατί δεν υπάρχει χώρο στους Ιάρους, γιατί πρέπει να τους βγάλεις. Υπάρχει, αλλά πρέπει να βρεις έναν τρόπο διείσδισης, γιατί κανένας έμπορος δεν θέλει να έχει να δουλέψει με πενήντα προβληθευτές. Θέλει να δουλεύει με έναν, δύο, τρεις, πέντε, για να μπορεί να τους ελέγχει. Δεν θέλει να έχει αλληλεπικάλυψη προϊόντων πάρα πολύ μεγάλη, γιατί αν ένα παραδοσιακό μπακάλικο ή με προϊόντα παραδοσιακά έχει μέσα 200-300 κωδικούς και πρέπει να τους παίρνει από 300 παραγωγούς, κάηκε. Αυτό σέγινε ο τεράστιος κόστος συντήρησης της οργάνωσης του. Θέλει να τα παίρνει από 10 παραγωγούς συγκεκριμένα, βιοτέχνης όπως θέλεις πες το, και προφανώς αυτοί θα έχουν και αλληλεπικάλυψη κάποια προϊόντα, οπότε δίνει δύο-τρεις μπράντες απευθείας στον καθαναλωτύπου. Γιατί να σε βάλεις ένα που έχεις τη μαρμελάδο μόνο, για να έχει ακόμα ένα τυμόλογιο να κυνηγάει. Πρέπει να δεις τον τρόπο διήσδυσης στην αγορά και ο τρόπος διήσδυσης είναι η καινοτομία. Είναι το ένα διαφορετικό προϊόν που δεν το έχει κανένας άλλος και όταν θα πας στον πακάλικο της ημαθίας για να πουλήσεις και θα πεις, έχω μαρμελάδας και είναι πεντανός, θα σου πει έχουμε, έχουμε. Έχω όμως και αυτό που δεν το έχει κανένας άλλος και άρα, θέλετες να πάρει εκείνο, θα ψωνίσει και το άλλο και το άλλο και το άλλο και το άλλο. Παράδειγμα επιτυχημένο. Τα σαρμαδάκια της Μαριάννα στο Λάκομα ξεκίνησε. Μάλλον τα έχεις πάει πολύ. Λοιπόν, ξεκίνησε προσπαθώντας να κάνεις ζάρτσες, μαρμελάδες και τέτοια. Και έβλεπα ότι δεν μπορούσε να κυνήσεται στην αγορά, κάτι δεν πάει καλά. Πώς να ανταγωνιστεί τότε, ήταν η αγροτική συνετερισμή γυναικής στα φόρτε τους. Κάθε χωριό και συνετερισμός, κάθε χωριό και αφημή. Και ξεκίνησε με τα αμπελόφυλα. Και ήταν η πρώτη. Τώρα μπορούν να έχουνε βγει πάρα πολύ, αλλά αυτή έχει κάνει ήδη την βίαιστησή της στην αγορά. Και τι πάει το λαμπάκι. Άλλους δεν θα μπορούν να σου πω πως έχουν καλά το λαμπάκι. Πώς θα μπούν στο ράφι είναι το θέμα μας. Κενοτομία είναι το κάτι το μοναδικό που θα κάνεις. Να ρωτήσω ποιος είναι ο λαμπάκις, γιατί θα το να το ψάξω. Ποιος όμως? Στα όρια πλωμού Θεσσαλονίκης Χαλκιδικής. Δίπλα από τη Σουρωτή. Δίπλα από τη Σουρωτή. Ο φίλος πελάτης ο Κατσαβέρνης ο Γιάννης, τον οποίο εδεχομένως στα αγόρια θα το ξέρετε, όταν όλοι φέρανε την υγαερεοκίνηση πια, γιατί ήταν ο πρώτος που την έφερε, έφερε την υδρογονοκίνηση. Τώρα πάω να αρχίσει να ξεπηδάνε κάτι στην υδρογονοκίνηση, ή βρίσκεται σε ερευνητικό στάδιο, της επόμενης μορφής κίνησης που θα φέρει, όταν ο ανταγωνισμός γίνει μεγάλος. Ξέρετε τι σημαίνουν όλα αυτά, η υδρογονοκίνηση, η υγραερεοκίνηση, οι διάντες, ξέρουν. Υποσκυνητές των αυτακινήτων. Ένα απλό συνεργείο αυτακινήτων. Ένα συνεργείο όμως που είναι μπουτίκ, που κάνει έναν τζίρο που δεν τον κάνουν εργοστάσια. Γιατί? Γιατί προβλέπουν την καινοτομία. Και γι' αυτό λέω ότι η καινοτομία υπάρχει παντού, αρκεί να την ψάξεις. Και αυτή η καινοτομία είναι που θα συνδεθεί με το μοντέλο μάρκετ, με το μοντέλο διοίκησης και θα σου κάνει την βιώσιμη και επιτυχημένη επιχείρηση. Λοιπόν, όπως είπαμε, η καινοτομία είναι η διαφοροποίηση σε οποιοδήποτε έργο. Επίπεδο, το καινοτομικό προϊόν, η διάθεση του προϊόντος, το διαφοροποιημένο μάρκετ ή διαφοροποιημένη μονογιακή πολιτική. Ξεχάσαμε όμως και το κομμάτι της τόκευσης της εξωστρεφούς πολιτικής και της ανάπτυξης διεθνών επιχειρηματικών σχέσεων. Πώς σας ακούγεται αυτό, εφαρμόσυμο για όλες τις επιχειρήσεις. Εσάς θέλω να πούμε. Και ποια επιχείρηση θεωρείτε ότι δεν θα ήταν εφαρμόσυμο. Ακούγεται βαρύγγου. Θεωρείτε, ας πούμε, ότι έναν μπακάλικο μπορεί να οδηγήσει τέτοιες σχέσεις. Πώς? Δεν υπάρχει πια τοπική αγορά, το ξεχνάμε αυτό. Αν θες να επιβιώσεις την τοπική αγορά, θα γίνεις μια διεθνής μικρομεσαία επιχείρηση. Αλλιώς δεν υπάρχει επιβίωση. Παρακαλώ. Οριστε. Υπάρχουν συμβουλή. Έχουμε μάθει ένα πράγμα λανθασμένα στην ελληνική επιχείρηση. Ότι όλα πρέπει να τα έχουμε εντός για να τα αναπτύξουμε. Παντού στο εξωτερικό χρησιμοποιούνται το λεγόμενο outsourcing. Τι σημαίνει? Ότι δεν μπορώ να το έχω μέσα στην επιχείρησή μου, το αγοράζω απ' έξω από την επιχείρησή μου. Αλίμονο, αν ο καθένας είχε έναν διευθετή εξαγωγών ή έναν διευθετή προμηθειών. Δεν θα υπήρχαν δυόσυμες επιχειρήσεις. Και ένα πράγμα που έκανε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στις δεκαετές του 90 να αποτύχουν, είναι ότι θέλουν να το παίξουν μεγάλες επιχειρήσεις και να έχουν έναν διευθυνιστή μέσα στο γραφείο τους, έναν εμπορικό διευθυντή, έναν διευθυντή δημοσίων σχέσεων, έναν, έναν, έναν, έναν, έναν, έναν, και δεν είχαν παραγωγικό προσωπικό. Μου θύμιζαν δημόσιο. Λοιπόν, γι' αυτό υπάρχει η αγορά των υπηρεσιών. Ό,τι δεν μπορείς να κάνεις μόνος σου, το αγοράσεις με ένα πολύ μικρό τίμημα. Γιατί πέρα από τους μεγάλους συμβούλους ή τους μεγάλους διαφημιστές, υπάρχουν αντίστατες και σε αυτές τις κατηγορίες οι μικρομεσαίοι, οι οποίοι χρειάζονται ένα πολύ λογικό ποσό για μικρομεσαίες επιχειρήσεις για να σου κάνουν αυτή τη βουλιά. Μπορείς να έχεις outsourcing και στις πωλήσεις. Υπάρχουν και δίκτυα πωλήσεων που αγοράζεις. Αλλά μιλάω γιατί μίλησα για στελέχη εξαγωγών και στελέχη εισαγωγών. Θα σας πω ένα παράδειγμα, μια υπηρεσία που δίνουμε εμείς, γιατί είναι εύκολο, είναι κλασικό outsourcing. Σας μίλησα για την έρχεση στην Κίνα. Εμείς κάνουμε εξαγωγική πολιτικία από πριν γίνει. Κάναμε εξαγωγικό consult, πολύ πριν γίνει της μόδας, γιατί τώρα όλοι είναι simple εξαγωγών, από το 97. Στην Canton Fair πήγαμε να ερθόμασταν. Είναι η μεγαλύτερη έκθεση στην Κίνα, είναι η μεγαλύτερη έκθεση βασικά στον κόσμο. Και είναι στην Κίνα. Κάποια στιγμή, όταν έρχεσαι στην Κίνα, κάποια στιγμή, ψάχνωνας να βρούμε εμείς ένα καινοτόμο προϊόν, που να μπορεί να πηγαίνει στις μικρομεσές επιχείρησεις, λέμε το εξής. Εμείς κάθε χρόνο πάνω και ερχόμαστε. Και πάνω και ερχόμαστε. Ένας τεχνικός, μηχανικός, για να δει τις προδιαγραφές των προϊόντων, ένας του marketing και ένας των πολίσεων. Πρέπει να στελέχει. Αυτό σημαίνει ένα κόστος για τις 24 μέρες που κρατάει έκθεση, περίπου στα 12 χιλιάρικα. Μπορεί μια μικρομεσαία επιχείρηση να πληρώσει τόσα για να πάει σε μία έκθεση. Όχι. Ίσως να πάει μόνο επιχειρηματίας για τρεις μέρες. Δεν θα καλύψει την έκθεση. Ή δεν θα έχει το τεχνικό μάθημα μαζί του. Ή δεν θα έχει τον διαφημιστή του. Οπότε, πουλάμε σε outsourcing, δηλαδή σε εξωτερική υπηρεσία, το τι ψάχνεις εσύ από την Κίνα. Και έρχονται οι ιετές και λένε, εγώ ψάχνω υλικά σε συσκευασίας. Πώς θα θες τα υλικά σε συσκευασίας, το καταγράφει ο τεχνικός. Και όταν βγαίνουν εκεί, εκπροσωπώντας όχι τον εαυτό τους πια, αλλά 10, 15, 20 επιχειρήσεις, αναζητούνε αυτό που ψάχνουν οι επιχειρήσεις. Έτσι βγαίνει ένα κόστος της τάξας των χιλίων ευρώ και πιο φτεινό πολλές φορές, γιατί υπάρχουν μεγαλύτερες νευρότες εταιρίες. Και το αποτέλεσμα είναι ότι φέρνει, έχει ο καθένας, το δικό του ερευνητή αγοράς, θαλμένο στην Κίνα. Το επιμελητήριο μπορεί να είναι υποστηρικτικό προς τις επιχειρήσεις, αλλά δεν μπορεί να προσφέρει για του κάθε ένα χωριστά υπηρεσίες. Είναι ένα γενικό πλαίσιο. Αυτή είναι μια υπηρεσία που, ενώ δεν θα μπορείς να πας ποτέ στην Κίνα γιατί είναι δυσπρόστο, με έναν νούμερο που είναι προσιτό, μπορείς να πας και να θέλεις αυτό που θέλεις. Είναι ένα μαγαζί που όλο και όλο που λάγω να πτήρες. Θα σου φέρει διάφορτο και περίεργο σαν να πτήρες. Είναι ένα μαγαζί το οποίο, το τι είδαμε την προηγούμενη φορά, και να λέμε να μην έχουμε μια πελάτησα στο χώρο της ομορφιάς, ένα μηχάνημα είδανε και το έκανε εντύπωση στους άνθρωποι που το είδανε, που βάζεις μέσα το χέρι και σου βγάζει τα νύχια, τα ψεύτηκα με ό,τι σχέδιο θες. Είχε πέντε χιλιάδες σχέδια. Και να λέμε βρε να μην έχουμε μια πελάτησα στο χώρο της ομορφιάς, να της πούμε ότι αυτό είναι και το μηχάνημα πάνε πάρτο. Ο κάθε ένας μπορεί να ζητήσει υπηρεσίες. Και αυτό ήταν απλά ένα παράδειγμα. Κατά τον ίδιο τρόπο, το να πας σε κάποιον ασθοδοχείος με το μάτια ή με την ιστοσελίδα, δεν είναι απλά ένα είδος υπεργολαπίας, είναι αουτσόσιν. Άρα, πρέπει να δούμε την εξοστρεφή πολιτική μας. Και εξοστρεφή δεν σημαίνει μόνο εξαγωγές, γιατί ίσως δεν μπορούν να εξάγουν, δεν σημαίνει εξαγωγές. Και αν καταφέρουμε να εισάγουμε κάτι και να το φέρουμε φθινότερα από ό,τι το φέρνει ο ανταγωνιστής μας, γινόμαστε με συγκριτικό πλαονέκτημα. Ή αν μπορούμε να εισάγουμε κάτι το οποίο είναι διαφορετικό και δεν το έχουνε στην πόλη μας. Και βέβαια, το επιχειρηματικό πλάνο κλείνει με τη χρηματοοικονομική ανάλυση. Που σημαίνει τι? Ο προϋπολογισμός του έργου μας, πόσο ως προς την επένδυση, ως και ως προς τη λειτουργία της. Πόσο θα μας χρειαστεί αρχικά να επενδύσουμε σε ράφια, σε ταμεία και σε εμπόρευμα. Και ο προϋπολογισμός για την πρώτη πενταετία για να λειτουργήσουμε. Θα μου πείτε, δεν θα πέσουμε έξω. Θα πέσουμε. Αλλά δεν πρέπει να ξέρουμε μια τάξη μεγέθους. Ίδιο είναι να καταλάβουμε ότι πρέπει να ξοδεύσουμε 10.000 το χρόνο και ίδιο ότι πρέπει να ξοδεύσουμε 50.000 το χρόνο. Έχοντας ένα μπούσλο, μπορούμε να ξέρουμε τι καταλάβαμε. Και όταν ήταν στα κομπιουτεράκια παραμάσταλα, κάναμε τις χρηματορές της επένδυσης. Πόσο θα βγάζω κάθε χρόνο, πόσο θα καταναλώνω. Τι θα μου μένει. Θα καείψω την επένδυσή μου. Πότε θα την αποσδέσω. Αυτά είναι τα πέντε ερωτήματα που θα πρέπει, κατεκτίμηση, να τα απαντήσουμε. Επίσης, πρέπει να υπονογίσουμε αυτό που λέμε οικονομολόγητο νεκρό σημείο. Δηλαδή το σημείο εκείνο, που τα έσοδα και τα έξοδα εξισώνονται και εξασφαλίζει τις δυοσιμότατες της ευχή της ίσπας. Εκεί που εγώ κατ' ουσίαν δεν πληρώνομαι, αλλά δεν βάζω κι από την θέλη μου. Έχοντας υπολογίσει αυτό, καταλήφουμε ότι δεν ξεκινάμε την επιχείρησή μας εάν δεν έχουμε λέξει τον ανταγωνισμό ίδι. Μην πάμε να κάνουμε μια απολύτως ομοειδή επιχείρηση που πίζει από ράβαφιν. Δεν έχουμε βρει ένα σοβαρό σημείο διαφοροποίησης και νοτομείας με άλλες επιχείρησεις. Δεν μπορούμε να αποσβέσουμε την επένδυσή μας εντός της πενταετίας και το νεκρό σημείο μας, δηλαδή αυτό το σημείο που εξασφαλίζει την δυοσιμότητά μας, είναι πάρα πολύ ψηλό. Εάν αυτές οι προϋποθέσεις υφίσθανται, δεν ξεκινάμε την επιχείρησή μας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του επιχειρηματικού πλάμου. Και ψάχνουμε άλλη ιδέα. Οι ίδιοι αφοροποιούμε την ιδέα μας. Δεν είναι μέσω καταστολής το επιχειρηματικό πλάνο, είναι μέσω πρόληψης. Ελαφιστοποιεί τα πιθανά λάθη της κακοτοπιές, αυτά που θα μας εκμετρήσουνε, θα μας απογοητεύσουνε ή θα μας οδηγήσουνε στην ίδιο σημείο. Το νεκρό σημείο είναι όταν τα έσοδα και τα έξοδα είναι ίδια, δηλαδή δεν βγάζουν. Πρέπει να δούμε αν αυτό εδώ το νεκρό σημείο είναι πολύ ψηλό. Δηλαδή κάνω μια επιχείρηση που έχει πολλά πάγια. Και ξέρεις ότι για να βγάζεις μόνο τα έξοδά σου, πρέπει κάθε μήνα να πουλήσεις 100.000 εμπόρευμα. Είναι τόσο ψηλό το νεκρό σημείο που λες δεν μπορώ να το φτιάσω. Πού θα πουλήσω εκατοχιλιάδια εμπόρευμα. Δεν έχω τέτοιο δίκτυο. Υπολογίζεις τα έσοδα, υπολογίζεις και τα έξοδα. Εδώ που συναντιώνται. Θα πεις είναι υπολογισμός εύκολος, δεν είναι αντίκτυαρο δύσκολος. Όλα μπορεί να γίνουν και με απλό και μπακάλικο τρόπο. Ποια είναι τα πάγια έξοδά μου κάθε μήνα. Ποια επιχείρηση θέλω να φτιάσω. Πείτε μου ενέδειος επιχείρησες. Με τα πίεση. Τι, κάτι πιο ωσκληρό. Με τα πλά. Έλα μη μου το χαλάς δηλαδή δυο ώρες. Ένα ποτήρι νερό και ένα καφέ και πάμε πάλι στις Μαβελάβες. Με στενόχορο. Αυτή δεν μπορείς και δεν μπορώ. Πείτε μου κάτι άλλο. Δεν ξέρω τι γίνεται να σας βοηθήσω. Κέτερινγκ. Κέτερινγκ. Κέτερινγκ. Κέτερινγκ. Δεν μιλάνε εδώ. Όταν υπολογίζουμε το νερό σημείο δεν μιλάνε και την αρχική επένδυση. Πόσο συναιτέρωση έχει το κέτερινγκ. Η επένδυση είναι στην κεφάλαιο. Κεφάλαιο. Ένα στις επέρα. Ωραία. Πώς το σημαίνει. Στο υσόγιο του σπιτιού μας. Ή έχουμε νοικιάσει και ένα χώρο. Πολύ καλό. Πάει. Ενίκιο. Στη περίπτωση βάζουμε. Μην μου πείτε ότι είναι ακριβό. Ένα χώρο που κάνει 500 ευρώ. Έχουμε τον ΟΑΕ. Μέσος όρους αναμήνα είναι στα 250. Το βάζω αναμήνα και βάζω 500. Το δείγουμε στον ΟΑΕ. Ρεύμα. Έχουμε ρεύμα. Και επειδή μιλάμε για αισθία, δηλαδή κάτι που θα κατασκευάσουμε είναι λίγο ψιούτσικο το ρεύμα, μάλλον μας το βάλουν εδώ δέκο μαζί με τηλέφωνο και νερό. Μας βάλουν ένα χιλιάρικο για να είμαστε ασφαλείς. Γιατί όταν κάνουμε το νεκρό σημείο πρέπει να είμαστε λίγο... Αυστηροί. Θα ξοδεύουμε πολλά. Τι έχουμε σε πάλια? Μισθοδοσία. Αυτό έγινε μια φορά τον χρόνο. Μισθοδοσία. Συγγνώμη. Μισθοδοσία. Προσωπικό. Δεν είναι πάλια, όμως, γιατί το κέντερι έχει ως επί το πλείστο μεροκάματα. Θα το έδωσα από κάτω. Λογιστής. Μισθοποιήσεις. Αυτά, παιδιά, δεν είναι πάλια. Λογιστής. Λογιστής είναι 100 ευρώ. Αλλά ας πούμε ότι για το προσωπικό που είδατε έχει και μια γραμματεία. Γιατί, κυρίως, τα κέντερι δουλεύουν με μεροκάματα. Λογιστής έχει και μια γραμματεία. Στο προσωπικό. Θα βάλω στα μεγαλυκά το προσωπικό. Στη συγκεκριμένη επιχείρηση. Ο γραμματέας πάει στο χιλιάρικο. Γιατί, όμως, στο χιλιάρικο είναι όλο και όλο πέντε κατοστάρια και τις κατοστάρια νηστεί? Είναι τα έξι. Και τα πόρτα. Και τα πόρτα. Δεκατέσσερους νησούς έχουμε. Οπότε, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αναλογία στο δωδεκάμινο, κάνουμε την αναλογία στο δωδεκάμινο. Άλλο, τι έχουμε κάθε μήνα? Διεθύμηση. Με τα μητά. Ας πούμε ότι για τη διεθύμηση μπορούμε να έχουμε ένα πάγιο κομπύριο, το οποίο θα ξοδεύουμε κάθε μήνα. Καλλιτουρτικά. Καλλιτουρτικά. Καλλιώδικα. Είμαι ομελουτουρτικά. Έχω βάλει βέκο. Γιατί, σε ένα κέντερι, που χρησιμοποιεί μέσα, μηχανήματα που έχεις, όπως λένε, κουζίνες, φούνους και αυτά, άμα βάλεις και θέρμανση, μείσαι και πάλι έξοδα κάθε μήνα. Με τα μήτα. Λίγο πολλές μήνες μια μικρή επιχείρηση και μένουμε εδώ. Βάζουμε και μη προβλεπόμενα. Τα παραπάνω. 1.000 ευρώ. Και πια δεν μπορεί να μας πει κανένας ότι δεν κάνουμε κάποιο πρωτολογισμό. 1.000, 1.500, 2.500, 3.600, 3.600, 4.100, 4.350. 4.350. Ρωτομεί. Το κάνετε ή θα τα σβήσω. Πάμε τώρα στα μεταβλητά. Πρώτες ήλες. Τι πόσο σωστό είναι αυτά τα πρώτες ήλες από το κόστος αυτού που πουλάω. Περίπου το μισό. Πολλά λέτε. Στην πρωτογενία ασθίαση είναι ούτε 20%. Όταν μιλάμε σε παρασκευή τροφήμου, η πρώτη ήλη δεν διάνει ούτε 20%. Μπορεί το κέντρα να μας μπερδέται και να βάζεις πολλές πρώτες ήλες, αλλά κάντε αναγωγή στο ψωμί. Το παίρνετε 70 λεπτά και κάνει το κυλό το σιτάρι διομηχανικά 20 λεπτά. Βάζετε το τυρί. Πόσο κάνει η πρώτη ήλη του γάλακτος. Κατά τον ίδιο τρόπο τα μεταβλητά είναι για τις πρώτες ήλες 20% από την τιμή που το πηλάς ή από το κόστος. 20% από ποιο. Από την τιμή που το πηλάς. Από την τιμή που το πηλάς. Φελική τιμή. Το εργατικό. Άλλο είναι 20%. Κάjesoundately την απελεύθερη η sitzt finally." nun, παρακαλώ. Απί retained. generation εδάχωρ. Many days passed since I took this step. warrant is required if only you app Vermeer to continue working Είναι ουσιαστικά, λέω, πολύ άλλο μιλάμε για τον τρόπο που λέω εγώ αισθανθένω τα ποσοστά. Και παρακαλώ ελεύθερα ρωτήστε με και μετά το τέλος όποια ποσοστά θέλετε. Έχουμε πρώτε σύλλεση. Έχουμε εργατικό, έχουμε κόρτας παραδογής από ό,τι το ρέμα το έχουμε υπολογήσει. Υπολογής μιλάμε για ένα μικρό κέντρα και έχουμε υπολογήσει τη δέκο μέσα. Έξοδο μετακίνησης, έξοδο συσκευασίας, απόλυες, φύρα. Κάτι άλλο, ας πούμε ποιο είναι αυτά, γιατί μας βγάζουν το 60% του κόστος, σωστά. Συγγνώμη, του τελητής τιμής. Τα τέσσερα τριακόσια περίμενα. Εφωρία. Εφωρία ποιά. Ήρλει 20% στα καθαρά. 20% στα καθαρά. 20% στην εταιρεία, εσύ πάμε το ατομικά. Αλλά μην ξεχνάτε ότι εδώ μιλάμε για ανοιχτή κατάσταση, γιατί έχεις και έξοδο από εδώ. Οπότε δεν την βάζουμε την εφωρία. Την βάζουμε την εφωρία, αλλά θα βάλουμε, ας πούμε, ένα 10%. Άντε, είπαμε απεσιόδοξη στο σενάρι, μην το πάμε τελώς. Όχι, 70% της τελικής τιμής. Άρας θέλουμε το 4,350 να είναι το 70% του τελικού μας τζίρου. Τότε τα έσοδα με τα έξοδα εξισώνονται, δηλαδή όταν θα έχω τζίρο 6,000, 6,742, 7,000, 7,749. Όταν θα έχω το μήνα τζίρο 7,000, τότε θα είναι απλά βιώσιμος, χωρίς τα δικά μου μεροκάματα. Αχ, συγγνώμη, είμαστε ο κόσμος στα μεταβλητά. 1000 συγγνώμη, αυτό το τελευταίο μεταβλητά. 1000 συγγνώμη. Και έχουμε το 70% μεταβλητά. Άρα τα έσοδα μου, που είναι το 100% του τελικού μου τζίρου, θα πρέπει να είναι το 70% του τελικού τζίρου, σύνθετα 4,350. Ναι, τελική τιμή του, το πόσο που κουλάβω. Το 4 να κάνουμε εδώ τα μαθηματικά. Ο τζίρος του τελικού τζίρου θα είναι 4,350 για 30. Πάμε. Λοιπόν, είναι 150 περίπου 145 μισόν τζίρου το μήνα. Λοιπόν, εάν θεωρείς, ξέρεις πόσο κανείς γάμουσε κέτερ, δεν το λες πολύ. Όχι, δεν το σκέφτηκα. Λοιπόν, εάν θεωρείς ότι μπορεί να πιάνει το κέτερ ίξ 15,000 τζίρου το μήνα, τότε προσηγηστικά αυτό είναι το νεκρό σου σημείο. Αυτό το νούμερο πρέπει να πιάσεις για να είσαι βιαιωσιμός. Δηλαδή παραπάνω, ουσιαστικά, πρέπει να πιάσεις. Αυτό είναι το πηγάδι σου, το σκαλοπάτι σου. Δεν βάζει παρακάτω. Να ρωτήσω κάτι. Σε αυτά τα έξοδα, δηλαδή στο νεκρό σημείο για να το επολογίζεις, δεν βάζει μέσα το δικό σου νησί? Όχι. Μία ή άλλη. Μία ή άλλη. Υπάρχουν διάφορες σχολές οικονομικά. Κάποιος λέει ότι εγώ θεωρώ ότι το νεκρό σημείο, ότι εγώ κλάστο θα βούλευα κάτω και θα περνάει ένα μεροκάματο. Τώρα όμως όσο υπάρχει μία οικονομία σε ύφεση, δεν το βάζουμε. Δηλαδή και 300 να βγάλεις 100 να βγάλεις, ας πούμε, είδα το κέντρο στο καθαρό, το οποίο... Ναι. Όταν υπολογίζουμε το νεκρό σημείο, εδώ σου λέω ότι διαφοροποιούνται. Έχουμε ακούσει και τις δυο πλευρές. Τώρα όσο είμαστε σε φάση ύφεσης, συνήθως δεν υπολογίζεται. Εδώ θέλαμε να πω στις προορισμούς πάνω, σαν λίγο πιο ρεργιστικά, θα θέλαμε να δούμε τα θέματα. Θα πρέπει να υπολογίσουμε, όπως συμβαίνει, ποιο είναι το αν κάποιος είναι, και τα δύο μεγάλα κακά της μηχανητικότητας. Πρώτον, μια δυσκήν δημόσια πηγαίνει, δηλαδή έχουν γίνει μεγάλες προσβάτες, να γίνεται μια διαιοδότηση μέχρι σε μια μέρα. Αυτό όμως ακυρώνονται στην πράξη, παράδειγμα, αν πάμε να λύξουμε ένα κέντρο, γιατί θα πρέπει να έρθει να ελέγξει η υπηρεσία, η γίνηση, για να πάει την άλλη. Μπορούμε να κάνουμε τρεις μήνες, ανάλογα με τη διάθεση, τον υπαλήρυμα. Ωραία. Αυτό είναι ένα μεγάλο και δύσκολο κομμάτι. Ή, αν μου σε κάποια στιγμή, χρειαστούμε να κάνουμε πάλι κάτι από την πυροβεστική, ή από την πολεοδρομία, ή οτιδήποτε, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλόγνωση, ότι ακυρώνονται όλα στην πράξη από έναν δυσκέντρο δημόσιο μηχανισμό. Εκείνα πάνε και στα αρχικά κόστιμα. Και στη συνέχεια πάντα. Γιατί όλοι οι καταστηματάσεις, παράδειγμα, όπου γυρίσουμε, θα δούμε ότι έχουμε του κόσμου τις μηνήσεις, γιατί ο απέναντι δεν του άρεσε το τραγούδι σου, γιατί θα έχουν αλλάξει νομοθεσία, παράδειγμα, δημιουργικών όρων για τα υγειογραφικά καταστηματευσίου ρίσκο, όπως είναι ζακρογραφία και κέντερ και φούρνη, και εσύ θα πρέπει να ανταποκριθείς, ή να πάρεις διάφορες πιστωπίσεις. Πόσο είναι αυτό το κόστος ετήσια? Αυτό το κόστος ετήσια μπορεί να διαφέρει ανάλογα από τις περιπτώσεις. Περίπου. Δεν θα σας διαβάσω. Έβαλα ποιοί προβλέψεις με 1.000 ευρώ το μήνα. Δεν διαφορά. Είναι ένας πλήκτος για μια καθυστέρη σελίδωσης που πέρα από το κόστος έχει μήκο που βγει. Και το δεύτερο κακό, να το πω έτσι, μη σταθερό, περιβάλλουν στις επιχειρήσεις. Όταν συζητάμε αυτή τη στιγμή για πάγια, δεν ξέρουμε ανάλογα θα υπάρχει ένα δεύτερο καράτσε, ένα τρίτο για τη σκεπή, αναγκώδικα μονικά, η φορολογία αν θα είναι αυτή που υπολογίσαμε, το φυπιάνι στα υπαστρέφια, τα πραγματικά πληγές στο πίσω μέρος του μυαλού, είναι προσωπική φάβουσα, αλλά ασφαλούνται πιο πολύ. Θα πρέπει να δούμε στο πίσω μέρος του μυαλού ότι δεν είναι όλα τόσο γανικά και θα πρέπει να είμαστε πιο απαισιόδοξοι ακόμα και αντισυμβολικούς. Συμφωνώ. Ποιο είναι το νόημα του νεκρού σημείου? Εγώ δεν κατάλαβα το σημερινό που σου κάνατε. Σε αυτό το εκατό μπροστάδι... Είναι μαθηματικό μοντέλο. Μπορώ να σας στείλω όλους... υπολογίζεις τα πάγε έξοδα σου. Είναι λίγο δύσκολο από την πρώτη φορά, γιατί τώρα μέσα σε 5 λεπτά προσπαθούμε να πούμε κάτι που είναι τέσσερις ώρες πανεπιστημιακό τέτοιο. Υπολογείς τα πάγε έξοδα σου και υπολογείς και τα μεταβητά έξοδα σου. Και τα μεταβητά έξοδα σου πρέπει να βγάζουν... τα έξοδά σου πρέπει να βγάζουν τα έξοδά σου. Αυτή είναι το σκεπτικό. Το πράγμα μας ήταν 4,350 σταθερά και επίσης είχαμε κόστος επί του τζίρου για να παράξουμε τον προλόγο μας σε 70% πράγμα που σημαίνει ότι το 100% του τζίρου πρέπει να καλύψει το 70% και τα 4,350. Η γενική ιδέα. Έχετε δίκιο για τα πάρα πολλά αβέβαια πράγματα που έχουμε και όχι μόνο εμείς όλη η οικονομική κοινωνία παγκοσμίας. Το νόημα του νεκρού σημείου δεν είναι να υπολογίσουμε ακριβώς τι τζίρο θέλουμε. Θέλουμε να υπολογίσουμε μία τάξη μεγέθος. Διότι αυτό εδώ θα ήταν διαφορετικό αν έγινε 14,500 ή 145,000. Όταν ο φίλος εδώ έθεσε το ερώτημα, ακόμα στο μυαλό του δεν είχε ποιος πρέπει να είναι περίπου ο τζίρος για να τη βγάλει καθαρή στην καθουμελιμμένη. Αυτό το μεταφράζει σε μυαλό του δύο γάμοι. Πιθανότατα θα τους έχω γιατί έχω και πολύ μεγάλο σώι. Είναι και πόντες που επικυρία. Έχω και 52 πρώτα ξαδέθια. Κάνουμε λίγο πλάκα. Λέμε το σκεπτικό του καθενός. Είναι δύο γάμοι το μήνα. Είναι εφικτό στόχος για μένα. Είμαι πρόεδρος στην ποδοσφαιρική ομάδα. Ξέρω ότι θα τους πιάσω. Αυτά εδώ, όμως, αν του βγαζέ το υπολογισμό στα 145,000, θα λέω ότι δεν μπορώ να τα πιάσω. Ακυρώνω την ιδέα και ξαναξεκινάω. Αυτό είναι απλά ένα μετρήσιμο μέγεθος. Ήρθα, ανεβαίνει στη ζυγαριά, 70 κιλά εγώ, 70 κιλά και οι άλλοι. Οι άλλοι είναι κουκλάρα. Εγώ είμαι έτσι. Γιατί? Γιατί έχει βαρύ κόκκαλο, λέει ο διετολόγος. Αμέσως υπάρχει διαφοροποίηση. Όμως, ξέρεις ποιένει η τάξη με γεύους. Αυτό είναι το νόημα του νεκρού σημείου. Τίποτα παραπάνω. Οπότε, δεν ξεκινάμε επιχειρηματικότητα και δεν έχουμε ελέγξει τον ανταγωνισμό, δεν έχουμε βρει ένα σοβαρό σημείο διαφοροποίησης και δεν μπορούμε να αποβέσουμε την επέδεισή μας εντός της πενταετίας ή αν το νεκρό σημείο είναι τόσο ψηλό που δεν μπορούμε να το πιάσουμε. Αυτό, ξαναλέμε, απλά μας βάζει σε δεύτερες σκέψεις ξαναξεκινάμε για να στήσουμε μία άλλη εικονική επιχείρηση ή να διαφοροποιήσουμε την ιδέα που ήδη έκανε. Δεν παρατάμε την επιχειρηματικότητα. Αν κρατήσετε σε αυτό το στάδιο, σημαίνει ότι δεν είχατε ποτέ την πάντα επιχειρηματική επιχειρηματικότητα. Αυτή την επιχείρηση είναι ψηλό. Όχι. Σας τα μετάφερα. Είναι δύο γάμοι. Άρα σημαίνει δεν είναι ψηλό. Δεν είναι ψηλό. Είναι τρεις γάμοι. Δεν είναι πάντως ψηλό για κάποιον που θέλει να ξεκινήσει. Δύο γάμοι και τέσσερις κυβίδι. Ναι. Η κοστολόγηση του τελικού προϊόντος. Μπαίνει μέσα στο business plan. Όσα αναφορά το πού απεφύνεσαι. Ναι. Ουσιαστικά. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας ή τέσσερις γάμους φτινούμε. Αν δεις ότι έχεις αυτό το μικρό σημείο, και λες, έχω ή δύο γάμους πολυτελείας |
