| : Πάμε πίσω! Πού πάμε, Έλη? Φτήριο της Ποιλαιοσοφικής. Τώρα θα πάμε στο Ανθηθέτρο Α ή Β, πάντα τα μπερδεύω αυτά τα δύο. Ευχαριστούμε, το Β είναι. Και εκεί θα συναντήσουμε την κυρία Μαρία Εικονόμου, που είναι καθηγήτρα στον Παρμιστήμιο μας και δάσκη λογοτεχνία. Το Ανθηθέτρο αυτό είναι γεμάτο ποιήματα στους στιχούς, που μάλιστα τα γράψαμε οι φοιτητές. Πάμε να τρατήσουμε ποιον είναι ο αγαπημένος. Γεια σας. Γεια σας. Καλώς ήρθατε. Καλώς σας βρήκαμε. Να ξεκινήσουμε με μία ερώτηση. Σε αυτό το χώρο που είναι γεμάτο σπίτι και συνθήματα, αν υπάρχει κάποιος που να σας αγγίζει περισσότερο. Αυτό εδώ. Γιατί να λέμε φύα τα νερά ενός φωνταμού και όχι τις όγχθες που τα περιορίζουν. Ο πόνος του πόνος είναι ο δυνατός δυνατός, αλλά ο πόνος του πόνος δεν ονομάζεται ο δυνατός δυνατός. Όπως βλέπετε το σύμφωνο προέρχεται από τον γερμανό δραματουργό και ποιοίτη Μπέρντορ Πρέχτ, ο οποίος λίγο πριν εγκαταλείψει τη Γερμανία ενόψει της ανώδου του χασισμού, έγραψε εκεί γύρω, στο 1930, το κείμενο «Μέτρα εναντίον της Βίας». Από πού και η στήχη. Ξεκινώντας από αυτούς θα μπορούσαμε ασφαλώς να διατυπώσουμε μια σειρά από ερωτήματα. Και καταρχήν, ποια θέση συνοψίζεται εδώ? Πώς λειτουργεί γενικά ο αφοριστικός λόγος, δηλαδή η σύντομη ή συμπυκνωμένη κρίση. Πώς λειτουργεί ειδικά αυτός ο αφοριστικός λόγος, ενός γερμανού ποιητή του περασμένου αιώνα, σε αυτό το πλαίσιο, σε ένα ελληνικό πανεπιστημιακό αμφιθέατρο του 2020. Απαντώνονται τέτοιες πρακτικές, δηλαδή της γραφής ή ακόμη και της ζωγραφικής, πάνω σε επιφάνειες δημόσιου χώρων, σε κάθε ιστορική περίοδο. Και τι μαρτυρούν για μια εποχή. Ή και ακόμη πέραν τέτοιων παραθεμάτων, τα οποία διαπιστωμένα ανοίγουν σε γνωστούς συγγραφείς, είναι δυνατόν να εντοπίσουν, ας πούμε, σε έναν τείχο κείμενα που παρουσιάζουν λογοτεχνικότητα. Και πώς ορίζεται αυτή. Σε τέτοιο τύπο ερωτήσεις εστιάζουν οι σπουδές λογοτεχνίας και πολιτισμού. Και όπως ακούτε κάνω λόγο για ερωτήσεις και όχι τόσο για απαντήσεις, γιατί πιστεύω ότι αυτό που παραδοσιακά τουλάχιστον αποκαλείται ανθρωπιστικές σπουδές, προτάσσει κυρίως την ερώτηση, την αμφιβολία, τον προβληματισμό. Ειδικότερα το μέσ' μας επικεντρώνεται στην γερμανόφωνη, κριτική και λογοτεχνία, αλλά συγχρόνως επιχειρεί ανοίγματα προς άλλες λογοτεχνίες. Ενθαρρύνουν κάθε είδος διασταυρώσεις. Ας πούμε, εξετάζουμε αντικριστά, με άλλα λόγια συγκριτικά, τη λογοτεχνία με άλλα μέσα, τον κινηματογράφο, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική. Μεταφράζουμε, το οποίο σημαίνει μεταφέρουμε από τη μία γλώσσα στην άλλη, επίσης ένα είδος διασταύρωσης, και συχνά, όπως πολύ καλά θα διαπιστώσετε, σκηνοθετούμε και παίζουμε θέατρο. Όχι σπάνιο, του μπέρτα πρέχτη. |
