: Ο διαδικτυακός εκφοβισμός συμβαίνει όταν ένα παιδί, ένας έφηβος, δέχεται από κάποιον ή κάποιους ανώνυμα ή επώνυμα, απειλές ή παρενοκλήτες με επαναλαμβανόμενο τρόπο μέσω του διαδικτύου ή των κινητών τηλεφώνων. Οι μορφές του διαδικτυακού εκφοβισμού μπορεί να είναι πραγματικά πολλές, καθώς μέσα από κάθε νέο κοινωνικό δίκτυο ή κάθε νέα εφαρμογή, κάθε νέο παιχνίδι, μπορεί να προκύψει κάποια μορφή διαδικτυακού εκφοβισμού. Δεν δίνουμε ποτέ τους κωδικούς μας σε κανέναν, ούτε στους καλύτερους μας φίλους. Δεν στέλνουμε μηνύματα όταν είμαστε θυμωμένοι, είναι δύσκολο να πάρουμε πίσω αυτά που έχουμε πει πάνω στο θυμό μας. Όταν κάτι δεν μας φαίνεται σωστό σε έναν ιστοχώρο ή σε μια συνομιλία, τότε κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι. Γι' αυτό, εάν αισθανθούμε άσχημα, ας βγούμε αμέσως από τον ιστοχώρο ή ας διακόψουμε αμέσως τη συνομιλία. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η διαδικτυακή επικοινωνία δεν είναι πάντα ιδιωτική, καθώς οι άλλοι μπορούν να τη γράψουν, να εκτυπώσουν και να μοιραστούν με άλλους τα λεγόμενά μας ή τις φωτογραφίες μας. Δεν προωθούμε μηνύματα ή φωτογραφίες που θα μπορούσαν να πληγώσουν τα συναισθήματα κάποιου. Έχουμε στο μυαλό μας ότι αν κάποιος μας στείλε ένα μήνυμα και το προωθήσουμε ή γελάσουμε με αυτό, στην ουσία γινόμαστε και εμείς μέρος του εκφοβισμού. Μπορεί πράγματι να πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης. Η απάντηση είναι πως ναι, ο εκφοβισμός είτε διαδικτυακός είτε σχολικός και οι τρόποι με τους οποίους εκφράζεται αποτελούν ποινικά κολάσιμες πράξεις, μπορούν να πάρουν το δρόμο της δικαιοσύνης και να τιμωρηθούν βάση της ελληνικής νομοθεσίας. Κι αν μου έχει ήδη συμβεί τι να κάνω, δεν απαντάμε στα εκφοβιστικά μηνύματα, μπλοκάρουμε την πρόσβαση του αφοστολέα, κρατάμε και αποθηκεύουμε τα μηνύματα ή τις συνομιλίες, αναφέρουμε το πρόβλημά μας στους γονείς μας ή σε άλλους συνήλικες που εμπιστευόμαστε. Να θυμάστε ότι αστείο είναι όταν γελάμε όλοι με αυτό και όχι μόνο ένας. |