| : Δύσκολη μέρα σήμερα, τρίτη που δεν το συνεχίζουμε, που πάρα πολύ περδευτείκαν και ήρθαν χθες, παρ' όλοι που σας ανελαμβαίνουν. Να σας πω ποιο νεκνότητας. Η μία είναι ότι στις 3 με 2, εδώ στις 7 η ώρα στο Άγωστο, υπάρχει μια εκδήλωση με τομιστά σχολεία πάλι μου, με δημιουργικούς της χώρης και με την ηχητική συνεδροχή της οφειαργώτης. Αυτή η εκδήλωση προγραμματιστεί για τον Παμελετάκη. Βέβαια από ότι συνεχιερήθηκαν τα χρήματα, περίπου 2,5-3 ετνικές επιτροπές, όμως θα βοθούμε όλα στην NDR, η οποία τρέχει τέτοια χρόνια. Την κυβεριακή, το πρωί, στη διαφόρεια Ιωνίας, χρωματίζουμε τις διαβάσεις, βάζουμε στις διαβάσεις χρώματα, με χαπέμιξο, όποιος θέλει μπορεί να το παρακολουθήσει. Και επίσης στις 30 με 2, εδώ στο Κάλο Βοσκούν, θα έρθουν τη δυνατική παράσταση, η επανέμνουση της βόλησης της Νότιας Κορείας. Θέλω να σας πω ότι ο επόμενος καλεσμάνος μας στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο θα είναι η κυρία Μακρύκ, 4, 11 και 18, θα βγει ανακοίνωση, θα βγουν και αφήσεις, θα πρέπει όμως να συνηθίστε να δηλώνετε συμμετοχή. Λοιπόν, το θέμα σήμερα, με ακούτε, με ακούτε ή όχι, εντάξει, είναι η γεωμηθολογική προσέγγιση της αργοναυτικής εκστρατείας. Την εποχή που έγινε η αργοναυτική εκστρατεία ήταν στο υψηλότερο επίπεδο η κοσμοκρατορία η Μικηναϊκή. Όταν λέω κοσμοκρατορία, δεν εννοώ κατάκτηση όλου του κόσμου, αλλά πολιτισμικά και οικονομικά και κατεπέκταση εμπορικά κλπ. Η Μικηναϊκή, μάλλον η αργοναυτική εκστρατεία, θα μπορούσε να πει κανένας, είναι η πρώτη κοινή δράση όλων των Ελλήνων. Πότε έγινε όμως η Μικηναϊκή, η αργοναυτική εκστρατεία. Κατά τον Σταγυρίτη, πρέπει να έγινε 1360 ή 1350 π.Χ. Αυτά που σας είπα εγώ προηγουμένως, δείχνουν ότι πρέπει να έχει γίνει μάλλον τον 13ο αιώνα και όχι το 1311 π.Χ. Κάπου εκεί γύρω στα τέλη του 13ου π.Χ. Ποιοι έχουν γράψει όμως για την αργοναυτική εκστρατεία, γιατί υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Και αν τα διαβάσει κανένας όλα, θα δείτε ότι μπερδεύεται πάρα πολύ. Κυρίως οι ορφικοί που είναι τα αργοναυτικά τους, τα αργοναυτικά των ορφικών. Τώρα, το πότε τα γράψαν υπάρχουν δύο ίστανα διαπόψεις. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι τα γράψαν πολύ παλιά. Άλλοι ότι περιγράφονται μεν δραστηριότητες των Μικηναίων παλαιές, αλλά το γράψιμο έγινε αργότερα. Και ορισμένοι μάλλον λένε ότι είναι και μετά τον Όμυρο. Άλλοι λένε ότι είναι πιο πριν. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να πούμε ότι η αργοναυτική εκστρατεία έγινε κυρίως μάλλον μερικές δεκαετίες πριν από τον προϊκό πόλεμο. Άλλος που έχει γράψει είναι ο Απολώνιος Ρώδιος, τον τρίτο αιώνα π.Χ., ο Απολόδωρος, τον δεύτερο αιώνα π.Χ., και ο Διόδωρος Σικελιώτης. Ποια ήταν όμως τα έταια της εκστρατείας. Ιστορικά λένε ότι πήγαν για να φέρουν πίσω το χρυσόμα λονδέρας. Επομένως ο ολόκληρος ο μύθος συνδέεται με το μύθο του Φρίξου και της Έλλης. Ο Φρίξος και η Έλλη είναι μηνίες, ζούσαν στην Κοπαϊδα. Έχουν προηγηθεί όμως άλλες τέτοιες, αν θέλετε, εκστρατείες, αν όχι ακριβώς οι ίδιες, αλλά περίπου ίδιες. Έχουν προηγηθεί και μάλιστα τα σημαντικότερα πιο πριν, όπως είναι ο Κρόνος, τον οποίον στην προηγούμενη ομιλία σας είπα ότι πήγε ο Ηρακλής να βρει τον τόπο εξωρίας του Κρόνου, όχι ότι τον συνάντησε, τους ανθρώπους του Κρόνου βρήκε. Γιατί και λέμε ότι είναι πολύ παλιότερες. Γιατί? Γιατί αν συνδέσουμε την εξωρία του Κρόνου, σε εισαγωγικά την εξωρία, και το ταξίδι του Ηρακλή με τη μεταλλευτική δραστηριότητα που έχουν γίνει στο Μίσιγκαν, που είναι 2.500-2.450 χρόνια π.Χ., πρέπει οπωσδήποτε αυτή η εκστρατεία, ή αν θέλετε αυτά τα ταξίδια να έχουν ξεκινήσει τουλάχιστον 1.200-1.300 χρόνια πριν από την αργοναυτική εκστρατεία. Ο Περσέας είναι αργότερα, αλλά οπωσδήποτε και πριν από τον Ηρακλή. Αναφέρεται εκεί για τον Περσέο ότι πρέπει να έχει πάει, να έχει διασχίσει και τον Οκεανό, άλλοι λένε ότι έχει πάει και στη Νότια Αμερική και λοιπά, άλλοι λένε ότι δεν είναι, εν πάση που τόσοι έχει βγει έξω από τις Ηράκλειες στήλες τουλάχιστον. Ο Διόνισος και ο Παν έχουν πάει στις Συνδίες κάπου 15 γενιές πριν από τον Ηρακλή. Οι 15 γενιές είναι κάπου 450 χρόνια, άρα γύρω στο 1750. Άλλες όμως, όχι εκστρατείες οργανωμένες, οι τουλάχιστον δεν περιγράφονται αλλού, είναι οι εκστρατείες που πρέπει να έχουν κάνει οι κρυτομινωίτες, οι μινωίτες πριν από τους Μικηναίους, αφού βρίσκουμε εμείς αρχαιολογικά ευρήματα μινοϊκής ή τέλος της μινοϊκής εποχής στη Σουηδία, 1750. Άρα είχαν προηγηθεί από την αργοναυτική εκστρατεία κάποιοι άλλοι που είχαν επισκεφθεί τη Βόρεια Ευρώπη. Εδώ είναι που σας είπα την προηγούμενη φορά ότι πρέπει να έχουν πάει, το Μίσιγκαν είναι εδώ σε αυτή τη λίμνη Σουπίριο, έτσι. Εδώ λένε ότι είχε πάει ο Πάν με τον Διόνισο, με την Πάτνα εδώ που λέει ότι την ιδρύσε ο Ηρακλής κλπ. Το μύθο του Φρίξου και της Έλλης τον γνωρίζετε ή ο Φρίξος και η Έλλη ήταν τέκνα του Αθάμαντα και της Νεφέλης. Όμως η Νεφέλη πέθανε, η δεύτερη σύζυγος του Ιενώ μισούσε τα παιδιά και έβαλε τους κατοίκους εκεί να θερμάνουν το στάρι ώστε να μην μπορεί να φυτρώσει και απέδωσε αυτή τη δυστυχία στην απέδωσε στα παιδιά της Νεφέλης. Οπότε πλέον αναγκάστηκαν να φύγουν τα παιδιά, ανέβηκαν πάνω σε ένα χρυσόμαλον δέρας και έφυγαν και τα παιδιά στο δρόμο αυτό, τι έγινε, έπεσε η Έλλη και εκ το τε όλη η περιοχή ονομάζεται ο Ελλείσποντος βεβαίως πριν ήταν και τα Δαρδανέλια πριν από αυτό. Γιατί από το Δάρδανο, που είναι όχι ο κατακλυσμός του Δάρδανου αυτός καθαυτός, του Δάρδανου της Αρκαδίας, αλλά του Δάρδανου που φαίνεται ότι γεννήθηκε στη Σαμοθράκη. Λοιπόν, ποιοι είναι οι σημαντικότεροι πρωταγωνιστές της αργομαρτικής εκστρατείας, αυτά τώρα είναι τελώς επιγραμματικά καθώς δεν τα μάναστε. Είναι ο Ιάσον, ο γιος του Εσώνα που γεννήθηκε στην Ιωλκώ, η Ιωλκώση είναι μια αρχαία πόλη, εκεί στο Βόλο κοντά και στο σημερινό Βόλο. Ανατράφηκε στο Πήλιο από τον Κένταβρο λέει Χείρονα. Κάποια στιγμή επιστρέφει στην Ιωλκώ, όπου ανδρώθηκε και απαιτεί τα δικαιώματα στο θρόνο της πόλης που είχε σφετεριστεί ο Πελίας, που ήταν υπερθαλής αδελφός του Εσώνα, του πατέρα του δηλαδή. Ο Πελίας δέχεται, αν όμως προηγουμένως ο Ιάσον φέρει πίσω το χρυσόμαλον δέρας, το οποίο ο χρυσόμαλον δέρας το είχε πάει στην Ιωλκώση ο Φρίξος και έμεινε εκεί, ήθε λοιπόν να το φέρει χρυσόμαλον δέρας, δέρας και λοιπά, όλα αυτά έχουν σχέση με τη μεταλλευτική εκμετάλλευση του χρυσού και μάλιστα σε αλουβιακές προσχώσεις, δηλαδή σε προσχώσεις που φέρνουν ποταμοί. Η χρυσοθήρα δηλαδή, ουσιαστικά, ήταν ο χρυσός. Το χρυσόμαλον ή μάλλον το αρνί αυτό ήταν πρόκειτο για ένα κριάρι που είχε μεταφέρει τον Φρίξο και την Έλλη, τα Βασιλόπυλ δηλαδή του Ορωχωμενού, τα παιδιά του Αθάμαντα και της Νεφέλης. Ο Ιάσον λοιπόν δέχεται την πρόταση του Πελία και αρχίζει την οργάνωση της εκστρατείας. Ποιοι ήταν όμως οι πρωταγωνιστές? Ήσαν δυο-τρεις που αποτελούσαν την αρχηγή ομάδα και οι άλλοι ήταν οποιοιδήποτε ικανοί ναυτικοί ή σκλάβοι. Η αργοναυτική εκστρατείας διαφοροποιείται ακριβώς πάνω σε αυτό το σημείο. Στην εκστρατεία συμμετείχαν οι πιο σημαντικοί νέοι ήρωες της ελληνικής προειστορικής κοινωνίας. Έτσι, οι 52 συνολικά κατάλλουσες πεσσότεροι αργοναστές προέρχονταν από τη Θεσσαλία 14, από τη Βιωτία 7 και ανάμεσα τους ο Άργος, ο ναυπηγός της Αργούς, ήταν το όνομα που δώσταν στο πλοίο. Από την Εύβοια 5, από τη Θράκη 4 και ανάμεσά τους ο Ορφέας αλλά και ο Ζήτης, γιος του Βορέου και της Ορυθίας. Η Ορύθια ήταν η πριγκίπισσα εδώ, την οποία πήγαγε ο Βορέας κάπου από τον Ιλισσό εκεί, κάπου στον Ιλισσό, κοντά στο Παναθημικό Στάδιο εκεί λέει έπαιζε και την απήγαγε ο Βορέας. Από την Αιτωλία 4 και ανάμεσά τους και ο Αγγέος από την Πλευρώνα, από την Αρκαδία 3 και ανάμεσά του Κάστορ και Πολιδεύκης, από την Αργολίδα 2 και μεταξύ τους και ο Νάφπλιος, ο Νάφπλιος Νάφπλιος παίχε ξεκαθοριστικό ρόλο, είναι ο πατέρας του Παλαμύδη. Νάφπλιο Παλαμύδη, βλέπετε είναι όλα τα πονήμη αυτά συνδέονται με τους Μικηναίους αυτούς οι ηγέτες. Και εδώ δεν μας έχουν διδάξει ποτέ ότι ο Παλαμύδης, σύμφωνα με τον Διόδωρο του Σκελιώτην νομίζω ή κάποιους άλλους, είναι αυτός ο οποίος εφέβερε το ελληνικό αλφάβητο όλο. Προσέχτετε, είναι και αναφέρεται μάλιστα ότι δεν είναι το φυνικικό. Δεν το πήραμε από τη φυνίκη, αλλά το ανακάλυψε ο Παλαμύδης. Ήταν πανέξεπνος, αλλά δυστυχώς τον μισούσε ο Οδυσσέας. Και τον μίσουσε ο Οδυσσέας, γιατί ο Οδυσσέας δεν ήθελε να λάβει μέρος στον Τροικοπόλεμο και τον ανακάλυψε και τον κατέδωσε στους υπόλοιπους Έλληνες ο Παλαμύδης. Έτσι κάποια στιγμή τον συκοφάντησε με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε θάνατο δια λιθοβολισμού όπου και τον λιθοβόλησαν και τον σκότωσαν στην περιοχή της Τροίας. Αυτά για ενημέρωσή σας. Από την Αχαία 2, τη Μεσσινία, Αττική, από εκεί και ο Τελαμών, ο γιος του Εακού, όπου την εποχή του Εακού είχε γίνει μια μεγάλη ξερασία, είναι η Άκειος ξερασία, και της Έγινας από τη Σαλαμίνα και ανάμεσά τους ο Φάληρος. Κορινθία και Ελλία συμμετείχαν στην αργοναυτική εκστρατεία. Αντιλαμβάνεστε ότι εδώ δεν εμφανίζονται και κυκλαδίτες, νησιώτες, πολλοί δεν εμφανίζονται σε αυτή την δραστηριότητα. Γιατί όμως θεωρείται και ο σκόπος να αφαιρώ όλα αυτά. Η απάντηση είναι για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στη συγκεκριμένη εκστρατεία, συμμετείχαν όλες σχεδόν οι προϊστορικές ελληνικές πόλεις της Υπειρωτικής Ελλάδας. Για αυτό που σας είπα ότι ο αριθμός των αργοναυτών από τα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη ή την Ιωνία είναι ελάχιστος. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι στην αργοναυτική εκστρατεία όλα τα μεληκοπηλάτες είναι νέοι, γόνοι ή απόγονοι βασιλέων, αρχηγών κλπ. Και θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο, στο Μικηναϊκό γίνεστε στην επόμενη γενιά. Είναι ουσιαστικά μία-δυο γενιές πριν από τον Τροϊκό πόλεμο. Είναι δηλαδή η μελλοντική ηγεσία του Μικηναϊκού κόσμου. Στην αργοναυτική εκστρατεία αυτή δεν υπάρχει ένας ηγέτης ή μια ηγετική ομάδα και κάτω από αυτούς υπάρχουν οι απλοί στρατιώτες, οι σκλάβοι, όπως σας είπα, κοπηλάτες. Είναι όλη η ηγεσία του Μικηναϊκού κόσμου. Ή αργό τώρα. Ποιος είναι ο ναυπηγός, είπαμε ότι ο ναυπηγός είναι ο άργος και κατασκευάζεται και στις παγασές. Τι το ιδιαίτερο είχε η αργό όμως. Εδώ μπαίνει βέβαια και το μυθολογικό στοιχείο μέσα. Η πλώρη είχε κατασκευαστεί από ένα τμήμα του κορμού της ιεράς δριός του μαντίου της Δοδόνης. Και εμείς έχουμε δριάδες και αμαδριάδες τις γύμπες που ζουν είτε μαζί με το δέντρο και πεθαίνουν ή ζουν κοντά στο δέντρο, έξω από το δέντρο. Αυτό καλό θα είναι να το κρατήσουμε. Φαίνεται ότι είναι μία λεπτομέρεια. Δεν είναι όμως λεπτομέρεια. Γιατί? Διότι στη Δοδόνη θεωρούσαν καθήκο τους να περάσουν οπωσδήποτε οι βόρειες παρθένες, όταν έφερναν τα δώρα να τα πάνε στη Δήλο, στον Απόλλωνα. Οι υπερβόρειες παρθένες. Και κατά σύμπτωση οι ιερείς των κελτών, των γαλατών κλπ αυτών συνδέονται με αυτή τη δραστηριότητα. Είναι ιδρουίδες ή δριοίδες. Το πρώτο τμήμα της πορείας, δηλαδή από τη Νεολκό παγασές μέχρι την Κορχίδα, είναι γνωστό. Εκεί δεν υπάρχουν ερωτηματικά πολλά, σχεδόν όλοι περιγράφουν την ίδια πορεία. Φτάσαν τη λίμνο την εποχή που οι γυναίκες είχαν σκοτώσει τους άντρες τους και σμήγουν ερωτικά με τους αργωνάφτες και αποκτούν γιους. Έτσι λέει ο μύθος. Στη Σαμοθράκη μειούντο ρισμένοι, αν όχι όλοι, στα καβύρια μυστήρια. Ο Ιάσσονος, ο Ορφέας, ο Ηρακλής και οι Διόσχοροι. Άρα ο Ηρακλής συμμετείχε σε αυτή τη φάση. Και μάλιστα λέγεται ότι ο Ιάσσονος του είχε πει αν θέλει να γίνει και ο ηγέτης της εκστρατείας. Όμως αυτός αρνήθηκε. Ο Ιάσσος είναι μηνιαίας, δηλαδή ουσιαστικά έλκει την καταγωγή από την κοπαϊδα, από την παιδιάδα του Ορχωμενού. Ο Ηρακλής είναι θηβαίος και απόκτησε αυτή τη δύναμη ο Ηρακλής όταν κατάστρεψε τα έργα της κοπαϊδας, των μηνιών. Έτσι τότε άρχισε να γίνεται ηγέτης ο Ηρακλής. Μέχρι πριν δεν ήταν. Μέχρι πριν οι θηβαίοι ήταν φόροι υποτελείς στους μηνίες. Στον κύζικο του Ελλήσφοντο είχα μια περιπέτεια με οι ανέμους και με τους κατοίκους εκεί. Στις ακτές της μησίας ο Ήλας, ο φίλος του Ηρακλή, αρπάζεται από τις νύμφες και πνίγεται. Τον αναζητούν ο Ηρακλής και ο Πολύφημος λέει η ιστορία. Έτσι λοιπόν η αργό φεύγει εγκαταλείποντας και τους δύο. Άρα ο Ηρακλής συνοδεύει τους αργονάφτες μέχρι σε αυτό το σημείο. Τώρα τον εγκατέλειψαν, είχαν συνενοηθεί για να μείνει, έφυγε ο Ηρακλής μόνος του, δεν περιγράφει κανένας τα αίτια. Η δική μου άποψη είναι ότι πρέπει να έφυγε μετά από σύμφωνιοι γνώμοι όλων αυτών για να ξεκινήσει την πορεία του προς δισμάς ο Ηρακλής. Πάνε στη βυθυγεία, πάνε στις θραγικές ακτές, όπου είναι το βασίλειο του τυφλού Μάντι Φινέα, που ο Φινέας είναι γιος του Πασιδώνα. Και φυσικά πάνε στις συμπληγάδες πέτρες. Ποιες είναι οι συμπληγάδες πέτρες? Οι συμπληγάδες πέτρες είναι εκεί που ο βόσπορος μπαίνει μέσα στο Νεύξινο Πόντο. Όσοι έχουν πάει εκεί θα δουν ότι μέσα από τις συμπληγάδες πέτρες, από το στενό αυτό, έρχονται τα νερά από τη Μαύρη Θάλασσα σήμερα από το Νεύξινο Πόντο και μπαίνει στο βόσπορο. Και μετά συνεχίζουν προς το Αιγαίο. Σήμερα τι υπάρχει μεν αυτά τα νερά που έρχονται από όλους αυτούς τους ποταμούς που καταλήγουν στο Νεύξινο Πόντο. Και καταλήγουν στο Νεύξινο Πόντο, είναι ουσιαστικά τα νερά της λεκάνης της μισής Ευρώπης. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε το Δούναβι, το μεγάλο ποταμό, το Δούναβι, που ήταν ίστρος, ο Δνήπερος, είναι μετά και ο Δνήστερο βέβαια λιγότερο, ο Δών και παλιότερα όταν οι στάθμοι ήταν υψηλότερα έπεφτε μέσα και ο Βόλγας. Όλοι αυτοί οι ποταμοί είναι γνωστοί και αναφέρονται πάμπολλες φορές στην ελληνική μυθολογία και στην ελληνική ιστορία βέβαια. Στη χώρα των Μαριανδινών λέει, είναι μία περιοχή πριν από την Κορχίδα, σκοτώνονται κάποια αργονάφτες. Στην Κορχίδα εκβάλλει ένας ποταμός, είναι ο Φάσις ο λεγόμενος. Ο Φάσις αυτός ο ποταμός στις προσχώσεις του έχει πολύ χρυσό, γι' αυτό και πήγαν εκεί. Αν μπείτε μέσα στο ίντερνετ θα δείτε ότι στο λιμάνια εκεί υπάρχουν ουσιαστικά πρωτότυπα. Αντί γράφα τις αργούς υπάρχουν διάφορα τέτοια που συνδέονται με την αργοναυτική εκστρατεία. Μετά από πολλούς σταθμούς είχαμε τη συνάντηση με τον βασιλιά ΕΕΤΙ, ο οποίος δέχεται, του λέει ότι ήρθα εδώ για να πάρω το χρυσό μολοδέρας κλπ κλπ, δέχεται αν το δώσει, εφόσον όμως εκτελέσει οριμμένους άθλους. Όπως για παράδειγμα να ταμάσει δύο ταύρους λέει η μυθολογία που έβγαζαν φλόγιες από το στόμα τους και ένα οργός σε ένα χωράφι με μία σπορά με δόντια ενός δράκοντα. Ο ΕΕΤΙς όμως είχε μια κόρη τη Μίδια, τη γνωστή Μίδια, η οποία ήταν και μάγισσα συγχρόνως και θεωρεί το προστατευμένη της ΕΚΑΤΙΣ, η οποία ερωτεύεται παράφορα τον Ιάσονα. Εκεί αυτή λοιπόν καταφέρνει, όλα αυτά του τα είπε ο ΕΕΤΙς, γιατί πίστευε ότι δεν πρόκειται να πάρει το χρυσό μαλλοδέρας ή ο δράκος να τον έφαγε ή θα τον σκότωναν εκεί που θα όργωνα κλπ. Όμως αυτό το κατάλαβε η Μίδια και παραινεύει και έδιαξε το δράκοντα κλπ και το παίρνει το χρυσό μαλλοδέρας. Μόλις αντιλαμβάνε το ΙΤΙς ότι πήρε το χρυσό μαλλοδέρας και μαζί βέβαια έφυγε. Και η Μίδια κίνησε πλέον το δικό του ναυτικό. Κυνηγάει λοιπόν τους αργονάφτες. Οι αργονάφτες λοιπόν όμως στην προσπάθεια τους να φύγουν, η Μίδια σκοτώνει τον αδερφό της τον Άψηρτο, τον κόβει κομμάτια και τον πετάει στη θάλασσα στο Μέφυξο Νοπόντο. Μη γνωρίζοντας όμως τώρα οι αργονάφτες πού να πάνε, γιατί κατάλαβαν ότι θέλουν να επιστρέψουν. Εάν έπαιρναν πάλι τον δρόμο προς τον Βόσπωρο, ήταν κλειστές. Οπότε εκεί αρχίζει πλέον η διαδρομή της επιστροφής. Για τη διαδρομή της επιστροφής υπάρχουν διάφορες απόψεις. Θα δούμε λοιπόν αυτές έτσι εντελώς επιγραμματικά μπορεί να πει κανένας. Σχετικά τώρα με τον ποταμό Ήστρο, ο Ήστρος είναι ο Δούναβης, ο Απολώνιος ο Ρώδιος αναφέρει τα εξής. Υπάρχει λοιπόν ένας ποταμός, το ακρότερο κέρας του ωκεανού, πλατείς και πολύ βαθύς τόσο, που να είναι πλωτός από εμπορικό καράβι. Τον λένε Ήστρο, δηλαδή ο Δούναβης. Και τον έχουν συμμεμένου πολύ μακριά, γιατί οι πηγές του βουίζανε πέρα από την πνοή του Βοριά, μακριά στα αρήπεα όρη. Όταν όμως μπαίνει στα σύνορα των θρακών, με τους σκύθες κλπ. Υπάρχει μια τέτοια περιγραφή, είναι λίγο δύσκολη γεωγραφικά να την παρακολουθήσεις, αλλά υπάρχει. Ποιο είναι το σημαντικό. Ότι αναφέρονται ότι πρέπει να μπήκαν στο ΔΕΛΤΑ, ουσιαστικά του Ήστρου, δηλαδή του Δούναβη. Να πήραν το του Δούναβη. Αυτό είναι σημαντικό, διότι θα δούμε πως έχει εξελιχθεί και ποια είναι τα υπολήματα αυτής της περιγραφής, στις σύγχρονες κοινωνίες, ορισμένων περιοχών που γυτνιάζουν με τον Δούναβη. Σύμφωνα με τον Απολώνιο το Ρώδιο, τρίτο δεώνα προ Χριστού, γράφει για το Ροδανό ποταμό και τη φυσικογραφική του σχέση προς τον Ιρρυδανό. Δηλαδή έχουμε Ήστρο, αναφέρει μέσα, Ροδανό και Ιρρυδανό ποταμό. Νομίζω σας είπα την προηγούμενη φορά, ότι ο Ιρρυδανός δεν είναι αυτό το μικρό ποταμάκι που έχουμε εμείς εδώ στην Αθήνα και που ουσιαστικά δεν ξέρουμε ακριβώς και που πάει πορεία του. Αυτό δεν είναι ότι δεν το γνωρίζουμε, δεν το ήξεραμε ούτε και οι κάτοικοι των Αθηνών της κλασικής εποχής. Ακόμα δεν ξέρουν που ήταν ακριβώς οι πηγές του. Όμως Ιρρυδανός υπάρχει, αναφέρεται στην Ευρώπη και κυρίως στους υπερβόρειους. Και θα σας δείξω γιατί. Από εκεί λέει μπήκανε στο βαθύ ρέμα του Ροδανού που χύνεται στον Ιρρυδανό. Έτσι λέει. Και στο σημείο που σμίγουν τα νερά τους, παφλάζουν. Τώρα πώς είναι αυτόν δύο ποταμοί να πέφτουν ο ένας στον άλλον, πέφτουν. Αλλά ο ποταμός αυτός λέει πηγάζει από τα άκρα της γης. Εκεί που είναι οι πύλες και τα δώματα της νύχτας. Δηλαδή ο Ιρρυδανός ή ο Ροδανός μάλλον πηγάζει από τα άκρα της γης. Τα άκρα της γης πρέπει να είναι κάπου στην Ευρώπη προς βοράν. Που είναι οι πύλες και τα δώματα της νύχτας. Και επειδή κυρίως η νύχτα κυριαρχεί στις βόρειες περιοχές, θα πρέπει μάλλον να είναι εκεί ο Ροδανός δηλαδή, σύμφωνα με αυτή την περιγραφή, πρέπει να ξεκινάει από τους υπερβόρειους και να φτάνει πού. Εμείς γνωρίζουμε τώρα ότι ο Ροδανός καταλήγει στη Μεσόγειο. Ο Ροδανός όμως λέει πάλι, μάλιστα από τη μια μεριά αρχίνεται στις ακτές του οκεανού και από την άλλη στο Ιόνιον πέλαγος. Και από μια άλλη μεριά μέσα από εφτά στόματα καταλήγει στο Σαρδόνιον πέλαγος και στον απέραντο κόλπο του. Δηλαδή έχω ίστρο, Ροδανό ή Ροδανό, αυτούς τους υπόταμους. Κατά τον Απολόδωρο, τον δεύτερο Ιωναπρόφητο του Ιεραγονάφτες, μπαίνουν στον Ιρυδανό. Χωρίς όμως να αναφέρει αυτός πώς μπήκαν, πώς έφτασαν στον Ιρυδανό. Δεν αναφέρεται πουθενά ο ίστρος, ο Δούναβης. Έτσι μπερδεύονται λίγο τα πράγματα. Εδώ σας έχω ένα σχέδιο με βάση στα περιγραφόμενα, τα γραφόμενα μάλλον. Εδώ είναι εύκολος πόντος, για άλλους είναι ο ίστρος, όπως αυτό που πιστεύουμε σήμερα, για τον Απολόδωρο είναι ο Ιρυδανός. Ο οποίος δηλαδή από τη μια μέρα αρχίνεται στον Οκεανό και από την άλλη αρχίνεται στο Ιόνιο, δηλαδή στην Αδρυατική θάλασσα. Και αυτός ο οποίος ξεκινεί, οι πηγές του είναι στις πύλες και δώματα της νύχτας, δηλαδή ο Ροδανός, περνάει και με πέντε στόματα εδώ, με πολλά στόματα φτάνει στο Σαρδόνιο πέλαγος. Δηλαδή, ουσιαστικά είναι στη Δυτική Μεσόγειο. Σήμερα ξέρουμε ότι φτάνει στη Μασσαλία. Ουσιαστικά, εδώ είναι ο αίητης, περνάμε, εδώ είναι το δέλτα του ίστρου, του Δούναβη, κάπου εδώ ανεβαίνει επάνω, εδώ συναντάται με την υδρολογική λεκάνη, ουσιαστικά. Έτσι δεν ενώνονται, αλλά εδώ είναι ο Ροδανός, εδώ είναι ο Ρήνος και πάει προς τα πάνω. Και βέβαια, πρέπει να πούμε ότι σε αυτή εδώ την περιοχή, που είναι το λεγόμενο Σφάσφατ, το Μέλλας Δρυμός Σφάσφατ ή το Black Forest, εδώ είναι η κρίσιμη περιοχή και κάπου εδώ πέρα είναι η αλήσια Ρείν, για την οποία μιλήσαμε, η αλήσια που μιλήσαμε την προηγούμενη φορά. Αυτή όλη η ποταμή είναι γεγονός στην πλωτή, όλη. Επομένως φύγαν από εδώ, πήγαν εδώ κλπ κλπ και φτάσαν. Καθώς πείτε μπορεί να επικοινωνεί, εδώ είναι ο Ρήνος με τους άλλους ποταμούς, βεβαίως μπορεί να επικοινωνεί, την εποχή εκείνη, όπως είπαμε, είχαμε περισσότερες βορκοπτώσεις, άρα ήταν υγρές περιοχές και επομένως επικοινωνούσαν πολλά γιατί μεταξύ των ποταμών αυτό είναι έλλη, υπάρχουν έλλη. Εδώ είναι μία από αυτές τις πιθανές διαδρομές, ανέβηκαν επάνω, πήγαν εδώ, φεύγουν, μπαίνουν μέσα στο δέλτα του δούναβι, προχωρούνε, ανεβαίνουν εδώ, κατεβαίνουν κάτω, εδώ, ανεβαίνουν επάνω, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι αυτός εδώ, δηλαδή ο Πάδος, είναι ο Ηρηδανός. Ανεβαίνουν εδώ και πήγανε και στη συνέχεια έρχονται και φτάνουν και επιστρέφουν. Δηλαδή η διαδρομή της επιστροφής είναι αυτή. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν είναι αυτή. Δηλαδή έχουμε κορχίδα στον εύξυνο πόντο, μπαίνουν στον ίστρο και εδώ τώρα υπάρχουν άλλες απόψεις που λένε ότι ορισμένοι ακολούθησε την πορεία του δούναβι. Ορισμένοι άλλοι λένε ότι δεν πήγε προς τακί, αλλά ανέβηκε στο Σάβο. Ο Σάβος είναι ο μεγάλος παραπόταμος του δούναβι, φεύγει από τη Γιουκλοδαβή, ανεβαίνει πάνω, πάει στην Σλοβενία και από τη Σλοβενία κατεβαίνει στην Αδριατική. Οπότε έχουμε ίστρο, Σάβο, Αδριατική ή Ολκό. Υπάρχει και το άλλο, αυτό που είπαμε πηγές του ίστρου, πάνε στο Ροδανό, βγαίνει στο Σαρδόνιο πέλαγος, δηλαδή στο Τυρίνιο πέλαγος και από εκεί πέρα πάει στην Τριτονίδα λίμνη απέναντι στη σημερινή νησία και μετά φτάνει στην Ολκό. Και υπάρχουν βέβαια και άλλοι που λέει από εδώ από τις πηγές του ίστρου, ανεβαίνει επάνω, περνάει στον Ιρρηδανό που είναι ο Πάδος σήμερα, μπαίνει στην Αδριατική και φεύγει από εδώ. Υπάρχει όμως και μια άλλη εκδοχή που λέει πάει στο Ρήνο γιατί ο Ροδανός ξεκινάει από τα λεγόμενά τους. Από εκεί που πιάνει η νύχτα, κυριαρχεί η νύχτα και κατεβαίνει κάτω, οπότε πάει το Ρήνο, βγαίνει από το Ρήνο, πάει στη Βόρεια θάλασσα που αναφέρεται και ως Κρόνιον πέλαγος, πάει στην Ιέρνη, η Ιέρνη είναι η Ιρλανδία και μετά πάει στις Ιράκτιες τίτλες και κατεβαίνει και πάει στην Ολκό. Αυτό είναι οι πιθανές διαδρομές σύμφωνα με τα λεγόμενα των διαφόρων συγγραφέων που υπάρχουν. Να δούμε πώς έχει αξιοποιηθεί σήμερα εμείς, βέβαια δεν τα γνωρίζουμε αυτά, απλώς να δούμε πώς αξιοποιούν όλο αυτό το μύθο διάφοροι λαοί στην Ευρώπη. Μιλήσαμε για Υπερβόριους, μιλήσαμε και για τον Ερρυδανό. Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουμε, έχουν ακούσει για τους Υπερβόριους και πόσοι για ότι ο Ερρυδανός είναι ένας ποταμός ο οποίος ρέει στη βόρεια Ευρώπη. Η Σλοβάκη λοιπόν στην Πρωτισλάβα δίπλα περνάει ο Δούναδης και υπάρχει ένα μικρό παραπόταμος. Αυτοί λοιπόν θεωρούν ότι ο παραπόταμος αυτός είναι ο Ερρυδανός ο οποίος πέφτει μέσα στον ίστρο. Κατασκέβασε λοιπόν ένα πλοίο αυτό εδώ τελικά που το ονόμασαν «Χυπερμπορέα». Σήμερα βέβαια αυτά όλα έτσι. Γιατί αυτό το όνομα, επειδή θεωρούν τον Δούναδη, δηλαδή τον ίστρο των αρχαίων Ελλήνων, ως τον Ερρυδανό και ότι όλη η λαή γύρω από τον Ερρυδανό είναι Υπερβόριοι. Υπάρχουν και απόψεις ότι οι Υπερβόροι δεν είναι οι κάτοικοι γύρω από τη βαλτική θάλασσα, αλλά είναι από εκεί που φυσάει λέει ο βόρειος άνεμος και άλλοι βόρεια από το Νέμο. Δηλαδή ουσιαστικά κάπου γύρω στην κοιλάδα του Δούναδη. Εδώ είναι οι διαστάσεις του και λοιπά και έχουν την τελετή καθέληση. Αυτά γίνονται πριν από μερικά χρόνια. Όλοι λοιπόν εδώ, καθώς βλέπετε και οι επιβάτες εδώ, είναι εντημένοι με αρχαιολυνικές ενδυμασίες. Κατά την τελετή έγιναν σπονδές κατά νοικαθέλκηση όπως την αρχαιότητα. Το πλοίο τι κάνει, κάνει διαδρομές στο Μυθικό Υρυδανό. Βεβαίως τουριστικοί ατραξιών είναι. Ποιος είναι ο καπετάνιος και τα μέλη του πληρώματος? Το όνομα του Σλωβάκου καπετάνιου είναι Ιάσον. Αυτό έχει γράψει μπροστά. Και το όνομα του συγκυβερνήτη είναι Τεζέους μάλιστα, είναι ο Θησέας. Τώρα εδώ μπερδεύονται πολλά πράγματα, αλλά εν πάση περτώσει δεν έχει σημασία. Και βέβαια και φυσικά υπάρχει και οικονομικό ενδιαφέρον. Γιατί, διότι προσφέρονται διάφορα τουριστικά αναμνιστικά είδη και το σημαντικό και εντυπωσιακό είναι ότι όλα τα είδη που πολούνται συνδέονται με αρχαιοελληνικό περιεχόμενο. Εδώ για παράδειγμα είναι αυτά εδώ. Τα οποία αναφέρουν «I was used for transporting wine and oil at ship transports». Αυτά. Είπαμε όμως ότι υπάρχει και ο Σάβος. Ο Σάβος δεν περνάει βέβαια από την Πλαντισλάβα, περνάει όμως από τη Σλοβανία. Και στη Σλοβανία υπάρχει η πρωτεύουσα, η Λουμπλιάνα, και υπάρχει και μια άλλη μικρή πολιτιούλα, νότια από τη Λουμπλιάνα. Το έμβλημα, η Βέρχνικα, κάπου 40 χιλιόμετρα. Ο θηραίος της πόλης της Βέρχνικα είναι αργό. Γιατί όμως είναι αργό, γιατί ο Πλήνιος αναφέρει ότι οι αργονάφτες, κατά την επιστροφή τους, ξεχειμόνιασαν σε μια ελώδη περιοχή, ανάμεσα σε Λουμπλιάνα και Βέρχνικα. Και μάλιστα εκεί οργανώνουν και τις αργοναυτικές ημέρες. Και βλέπετε εδώ, είναι εντυμένες κοπελιές και αργονάφτες και αργονάφτισσες, οι οποίοι συμμετέχουν σε αυτές τις αργοναυτικές ημέρες. Ποιο είναι ο θηραίος της πόλης, της Λουμπλιάνα, είναι αυτός εδώ με τον Δράκος. Ο Δράκος συνδέεται και αυτός με την αργοναυτική εκστρατεία. Γιατί, διότι λένε ότι ο Δράκος εδώ, την εποχή που έφτασαν οι αργονάφτες, στην περιοχή υπήρχε ένα έλλος μεγάλο και εκεί ζούσε ένας Δράκος. Και πεταγόταν κάθε τόσο και όποιος πήπε πέρανε από εκεί και όποιος ήθελε να κατοικήσει τον έτρωγε ο Δράκος. Ήρθε λοιπόν ο Ιάσωνας μαζί με τους αργονάφτες, ξεπάστρεψε τον Δράκο και έτσι κατάφεραν να καθαρίσουν την περιοχή και να μπορούν να κατοικήσουν οι αργότεροι κάτοικοι. Δυο λεφτά γιατί. Τι λέει εδώ στα σφυλάδια που βρίσκει κανένας. Οι Σλωβένιαν πιστεύουν ότι οι αδερφές του Ιάσουνα και του Αγγού είναι αμπλέμμα του Βέρχνικα για πέντε αιώνες. Δηλαδή εδώ και πέντε αιώνες ο θηρεός της πόλης της Βέρχνικας είναι η αργό και ότι οι Σλωβένιαν πιστεύουν ότι είναι απόγονι των αργών αυτών. Η διαδρομή τώρα επιστροφής κατά τους ορφικούς. Όταν όμως λέει από την Ανατολή φανερώθηκε η αυγή που εφραίνει τους ανθρώπους, προσεγγίσαμε σε χλωρανθισμένο νησί. Εκεί τα δυο ποτάμια χωρίζουν τα ρεύματά τους με άφθονα νερά, ο ορμητικός φάσις και ο ακίμαντος αράγις. Αυτόν η Μεώτης, η Μεώτης λίμνη είναι η Αζοφική λίμνη. Είναι ο κόλπος που υπάρχει βόρεια από τον Εύξυνο Πόντο κλπ. Και αφού περιγράφει ποιες περιοχές έχουν διασχίσει με διάφορα ονόματα, όλοι αυτοί εδώ κατοικούν τις περιοχές ανάμεσα στον Εύξυνο Πόντο και στους Υπερβόρειους. Δηλαδή στην Βαλτική θάλασσα όλοι αυτοί. Και τη Μεώτη δα λίμνη όπως είπαμε και λοιπά. Επίσης λέει και στους Υπερβόρειους τους νομάδες και το έθνος των Κασπίων. Και αφού φάνηκε η φωτοδότρα αυγή φτάσαμε στα φαράγκια των ρυπέων. Και αμέσως η αργό περνάει ορμητικά από το στενό άνοιγμα στον οκεανό που οι Υπερβόροι ονομάζουν Κρόνιο Πέλαγος και νεκρή θάλασσα. Γιατί νεκρή θάλασσα, διότι έχει υπερβολικό ψύχος. Έχοντας λοιπόν υπόψη αυτά προσπαθούμε να δούμε ποια είναι αυτή η διαδρομή που πρέπει να έγινε. Αυτή εδώ είναι η μεώ της λιμίας Ζωφική. Έφυγαν από εδώ, άλλοι λένε ότι μπήκαν μέσα και ότι ανέβηκαν εδώ τον Κάφκασο και πήραν στο νόμο τους. Την αργό και πέρασαν. Αν δει κανένας το ανάγτυφο εκεί δεν είναι δυνατόν ούτε αργό, δεν μπορεί να περάσει κανένας. Μόνο ο ρυβάτης μπορεί να περάσει, όχι να περάσει η αργό. Βεβαίως στάνουν μέχρι πάνω τα ποτάμια, αλλά είναι απότομα, είναι φαράγγια πλέον. Άρα, εάν απομυθοποιήσουμε λίγο, αν δεν θέλουμε να πούμε ότι όλα αυτά είναι δυνατόν οι αργωνάστες να πάνουν στο νόμο τους την αργό και να την περάσουν από βουνοκορφές, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι προχωράει εδώ η αργό, εντάξει μπήκε μέσα, έκαναν λάθος και αντί να πάνε προς βορειά πήγανε προς τα Ανατολικά. Κάποια στιγμή όμως βγήκανε γιατί, γιατί το ΔΕΛΤΑ, στα ΔΕΛΤΑ των ποταμών υπάρχουν πολλές δύο, δημιουργούνται πολλά κανάλια, έτσι. Βγήκαν από το ένα κανάλι, μπήκαν στο άλλο, βγήκαν πάλι. Μπήκαν στην Αζοφική, εδώ τελειώνει, εδώ καταλήγει ο ΔΩΝ, ο ποταμός ΔΩΝ. Ο ΤΑΝΑΙΣ ο λεγόμενος και προχωρώντας προς τα πάνω, βλέπετε εδώ κάπου, βρίσκεται πολύ κοντά με ποιον, με το Βόλγα. Εδώ είναι το Βόλγογραντ, το παλιό Στάλινγκραντ, όπου έγινε και η μεγάλη μάχη εκεί, κατ' ο ΔΕΛΤΑ ο παγκόσμιος πολεμός. Φαίνεται λοιπόν ότι μπορεί να περάσει από εδώ απέναντι, ανέβηκε επάνω, πήρε το Βόλγογραντ, όλα αυτά είναι πλωτά και προχωρώντας εδώ σταματάει, είναι ο ιδροκρίτης ουσιαστικά του Βόλγα. Μπαίνει όμως μέσα σε αυτήν την περιοχή που αν το δει κανένα σε χάρτη εδώ, είναι δύσκολο βέβαια να το δει κανένας. Φαίνεται, εντάξει. Βλέπετε εδώ ή βλέπετε που δείχνω με το δίκτυ. Εμιαθεί δε μου το λέτε. Η Αζωφική θάλασσα. Εδώ είναι η Μεώ της Δίμνη, εδώ είναι ο Δόνος Τάναης ο οποίος ανεβαίνει επάνω και κάπου εδώ σ' αυτό το σημείο συναντάται με το Βόλγα. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις, ένα ανέβει εδώ που αυτή τη διαδρομή θα σας δείξω μετά ή μπαίνουν στο Βόλγα, ανεβαίνουν επάνω, προχωράνε, φτάνουν μέχρι σε αυτήν την περιοχή, αν δει κανένα σε ένα χάρτη έγχρωμο, θα δει ότι όλη αυτή η περιοχή είναι ελώδης, γι' αυτό και δημιουργούνται πολλές λίμνες. Αν όμως λάβετε υπόψη και αυτό που σας είπα ότι την εποχή εκείνη είχαμε περισσότερες βροχοπτώσεις, άρα τα Έλλη είχαν μεγαλύτερη υπερφανία εκεί εξάπλως και οι λίμνες είχαν μεγαλύτερο βάθος. Μπορούσαν λοιπόν να περάσουν από τη μία λίμνη στην άλλη και να μπουν εδώ στη δευκή θάλασσα και τη νεκρή θάλασσα, από τον πάγο που είναι, να ανέβουν επάνω, να περάσουν ανάμεσα στην Ιέρνη και στη Βρετανία και εδώ που ουσιαστικά είναι οι συστάδες, «Silly Island» λέγονται, εδώ είναι οι Κασιτερίδες. Και οι Κασιτερίδες γης από εδώ παίρναμε τον Κασίτερο, οι Μυκηναίοι και οι Μινωίδες ακόμα έφεραν τον Κασίτερο και εδώ αναφέρει κάπου, δεν ξέρω αν το λέω πιο κάτω γιατί δεν μπορώ να τα πω όλα αυτά, θα θέλαμε πολύ χρόνο να τα πω όλα, υπήρχε εδώ στα νησά και αυτά, υπήρχε λέει ιερό της Δήμητρας και της κόρης της, αναφέρουν μέσα οι αργονάφτες. Η διαδομή λοιπόν ποια είναι, η διαδομή είναι αυτή εδώ, έχω από την Κολχίδα, ο Κημέριος Βόσπορος είναι ουσιαστικά, ο Κημέριος Βόσπορος είναι αυτός εδώ, εδώ είναι ο Κημέριος Βόσπορος, ο άλλος Βόσπορος είναι εδώ, ο Κημέριος Βόσπορος, Μεώτη Δαλλήμνη προχωράει και Κολχίδα, επομένως Κημέριος Βόσπορος αζοφικεί η Μεώτης, μπαίνουμε στον Τάναη, αυτό είναι η διαδρομή της επιστροφής, ή πάμε στο Βόλγα από τον Δόν, πέφτουμε στο Βόλγα και μετά προχωράμε, μπαίνουμε κάπου στο Βόλγα, υπάρχει η λίμνη Ονέγγα, υπάρχει Λαζολόγα λίμνη και πάει στην Αγία Πετρούπολη σύμφωνα με μία εκδοχή. Στην Αγία Πετρούπολη μπαίνει δηλαδή στην Βαλτική θάλασσα, η άλλη είναι να φύγει από εκεί και να πάει στην περιοχή Βιγκοζέρο, είναι λίμνες αυτές σήμερα, παλιά μπορεί αυτές να ενώνονται και από εκεί βέβαια να φύγεις και να πας στη Λευκή θάλασσα όπως σας είπα, στην Βαλτική, βγαίνει στην Κρόνια θάλασσα, στον Ατλαντικό οκεανό, στην Ιέρνη, πας στις Ιράκλειες, Στύντες και στην Ιωδικό. Μετά την Ιέρνη όμως θα μπορούσε εδώ, επειδή περνάει από την Καλλιτικία, είναι εκεί που την προηγούμενη φορά σας έδειξα το φάρο στη Λακορούνια που έφτιαξε ο Ιρακλής. Ίσως γι' αυτό έφυγε ή για να πάει σε άλλη περιοχή για να βρει τον ορικτό πλούτο ο Ιρακλής. Γι' αυτό λέω ότι δεν πρέπει να τον άφησαν τον Ιρακλή, απλώς μετά από συνενόηση αυτός πήγε στη Ξηρά και οι άλλοι πήγαν από πάνω στη θάλασσα, ακολούθησαν τη θάλασσα. Η διαδομή τώρα σύμφωνα με τον Διόδωρο το Σιχελιώτη είναι κάπως διαφορετική. Η διαδομή σύμφωνα με τον Διόδωρο το Σιχελιώτη είναι η εξής. Φεύγουν, μπαίνουν μέσα στον Τάναη, περνάνε, δεν μπαίνουν στον Βόλγα αλλά ακολουθούν τον Τάναη προς τις πηγές του, δηλαδή τον Δόν ποταμό, εδώ είναι μια πόλη σβωρονές λέγεται και εδώ είναι οι πηγές ουσιαστικά του Δόν. Εδώ όμως από εδώ υπάρχει ένα κενό, υπάρχουν κάτι ελληνικοί και από δίπλα είναι ένας λέγεται όκα ποταμός, ο οποίος ποταμός αυτός πέφτει μέσα πάλι στον Βόλγα και ακολουθούν τη γνωστή διαδομή. Και είτε πας από εδώ είτε μπορεί να έρθεις από εδώ. Βεβαίως αν εξάφταν έχουν πάει οι αργονάφτες έχουν ακολουθήσει αυτή τη διαδρομή, οι έμποροι είναι γεγονός ότι έχουν ακολουθήσει πολλές φορές αυτή τη διαδρομή και μάλιστα την ακόμα πιο εύκολη διαδρομή να μπουν στο Δνήπερο το Βορυσθένη, να ανέβουν εδώ, Βορυσθένης εδώ διχάζεται, μπαίνουν εδώ και εδώ είναι τα Έλλη Πρύπιατ, είναι στην περιοχή της Ουκρανίας. Και από εκεί μπαίνουν σε ένα παραπότομα του Βιστούλα που είναι ο Μπούγκο και από εδώ βγαίνουν προς τον Κντάνσκ και από τον Κντάνσκ μπαίνουν μέσα και φυσικά επισκέπτονται όλες αυτές τις περιοχές και παίρνουν εδώ πέρα, παίρνουν το ηλεκτρο, το κεχριμπάρι και διάφορα μέτα άλλα που έχει η Σουηδία στην περιοχή αυτή, γι' αυτό και υπάρχουν τα ευρύματα τα Μικιναϊκά στην περιοχή. Αυτή ήταν η διαδρομή σύμφωνα με τον Διόδωρο το Σικελιώτη. Εδώ τώρα αυτό που λέμε ότι παίρνω στο νόμο μου την αργό και τη μεταφέρω, είναι εύκολο να μεταφερθεί όταν εξέλει η αργό. Σήμερα θα δείτε πολλές φορές που δείχνουν διάφορες ταινίες από την περιοχή αυτή, υπάρχουν δίπλα από τις λίμνες, υπάρχουν κάτι μονοπάτια, όπου τραβάν τα πλοία οι άνθρωποι. Είναι ακριβώς σε περιοχές μεταξύ δύο ποταμών, όπου υπάρχουν έλλη. Στην εποχή εκείνη, όπως είπαμε, τα έλλη πρέπει να ήταν πολύ μεγαλύτερα από ό,τι είναι σήμερα. Υπάρχουν βέβαια και άλλες διαδρομές που θα μπορούσαν να είναι. Για παράδειγμα, σύμφωνα με ορισμένους αρχαιολόγους, οι υπερβόρειες παρθένες παίρναγαν από εδώ. Έφεχναν από την Αγία Πετροπόλη που είναι εδώ, δηλαδή το Λέγγιγκρατ το παλιό, και ακολουθούσαν ακριβώς την πορεία του Βόλγα. Σε αυτό το σημείο πέρναγαν στον Δόν, πέραγαν απέναντι και πέραγαν στη συνέχεια εδώ από τη Δοδόνη. Έπρεπε να πέρασαν για να πάνε βέβαια στην Δήλο. Αυτές είναι οι εμπορικές ορδοί. Εδώ σας δείχνω την πορεία του Δόν, εδώ είναι το Βορονές που σας είπα, εδώ είναι Διοκλάδη, εδώ είναι Λοφόδηση περιοχή, εδώ είναι ο Κάμπος και εδώ είναι ο Όκα, ο οποίος έχει κι άλλο ένα μικρό παραπόταμο. Εδώ η περιοχή είναι έλλη, σήμερα βέβαια έχουν αποξηράνει τα περισσότερα από αυτά, έχουν φτιάξει φράγματα κλπ. Και η περιοχή αυτή εδώ, όπου αν τη δει κανένας εδώ δεν μπορεί να διακρίνει, είναι διαστικτή που δείχνει ότι σήμερα ακόμα είναι πολλά έλλη στην περιοχή, το Βορονές. Και αυτό που σας είπα, το θερμογράφημα από το 2100 π.Χ. μέχρι το 1900 που είναι εδώ. Βλέπετε το θερμό, η θερμή περίοδος που υπάρχει σε αυτή εδώ, που είναι γύρω στο 1300, σε αυτή την περίοδο, σε το οποίο ονομάζει maximum warm period. Εδώ είναι ρωμαϊκ και εδώ είναι μηδιεύαλ. Η περίοδος αυτή, όπως σας έχω πει, την περίοδο αυτή, το 1000 δηλαδή, γύρω στο 1000, είναι που οι Βίκινγκς εξαπλώθηκαν και κατέλαβαν σχεδόν όλη την Ευρώπη, εξαιτίας του θερμού. Αυτό όμως πρέπει να παρακολουθείτε για να προσέξετε είναι ότι βλέπω μια περιοδική μεταβολή του κλίματος, βλέπετε, περιοδική μεταβολή. Όλα αυτά βέβαια, τη θερμή περίοδο, έχει σταθεροποιηθεί εδώ το κλίμα μετά το 6000. Πριν ήταν πολύ χαμηλότερα. Μην ξεχνάμε όμως κάτι άλλο, ότι όταν μιλάμε για δέλτα ποταμών, θα πρέπει να ξέρουμε ότι τα δέλτα συνεχώς μεταβάλλονται. Δηλαδή, όταν ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας πριν από 6000 χρόνια και έφτασε στο ψηλότερο σημείο, τότε δεν υπήρχε κανένα δέλτα ούτε στον ίλλο, ούτε στους δικού μας Αχελώ, ο Αλφιό κλπ δεν υπήρχε τίποτα. Εδώ είμαστε στον Αχελώ, το δικό μας ποταμό, έτσι. Πριν από 3.400 χρόνια, μάλλον το 3.400 χρόνια π.Χ., η θάλασσα ήταν μέχρι εδώ, δίπλα από το Αγρύνιο για όσους είναι από την περιοχή, λίγο πιο πέρα από το Αγρύνιο. Έφερνει προσχώση συνεχώς, εδώ ήταν το 2000 πριν από σήμερα, το 700 ήταν εδώ, άλλαξε η κήτη του, η οποία σήμερα βγαίνει εδώ, παλιότερα έβγαινε εδώ και λοιπά και οι εχεινάδες νήσεις σιγά σιγά γίνονται λόφις σε ξηρά, έτσι. Γιατί, γιατί με τις προσχώσεις, μαζεύεται γύρω στο χαλαρό υλικό, η στερεοπαροχή αποτίθεται και τα νησιά πολλές φορές, τι, γίνονται ξηρά, έτσι. Είναι ένα φαινόμενο που εξελίσσεται, δηλαδή αυτή εδώ μεταξύ, θα είχετε διαβάσει στην εφημερίδα ότι γίνεται μεγάλη συζήτη σχετικά με τα φράγματα, τα οποία γίνονται στον Αχελό για να πάρουν το νερό να το πετάει, να το πάνε στην Θεσσαλία κλπ. Το νερό έχει ο Αχελός και για τους Αγκαρνάνες και για τους Θεσσαλούς ακόμα, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν αξιοποιήσει ακόμα το νερό του Ποινιού, οι Θεσσαλοί. Εκείνο όμως που είναι πρόβλημα είναι η στερεοπαροχή. Γιατί είναι η στερεοπαροχή, διότι με τα φράγματα που στιάχνει η ΔΕΕ, κατακρατείται το στέρεο, το λεπτομερές υλικό. Κάποια στιγμή λοιπόν σε βάθος χρόνου το υλικό αυτό έχει ήδη σταματήσει και πολύ φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια θα αρχίσει να καταστρέφεται και η λίμνη του Μεσολογγίου, η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. Γιατί υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ προσφοράς και καταστροφής και διαύρωσης. Τώρα ας πάμε λίγο στον Ιρρυδανό να δούμε αν τραγματικά ο Ιρρυδανός υπάρχει ή όχι. Ο Ιρρυδανός είναι αυτός εδώ όπως τον περιγράφουμε, εδώ είναι η Αθήνα, εδώ είναι ο Λικαβητός, αυτός είναι η Ακρόπολη και λοιπά και εδώ είναι ο Ιλισσός, εδώ είναι το Στάδιο. Από εδώ κάπου άρπαξε λέει ο Βορέας την Ορίθεια, κάπου εδώ ο Αρδητός. Συγγνώμη, συγγνώμη, με συγχωρείτε με συγχωρείτε. Ο Λικαβητός, η Ακρόπολη, εδώ ο Ιλισσός, εδώ κάπου είναι το Στάδιο και έγινε η απαγωγή της Ορίθειας που έπαιζε εκεί από τον Βορέα και λοιπά. Δεν ξέρουμε ακριβώς που ήταν αλλά είχε λήματα μετέφερε κατά την κλασική αρχαιότητα ο Ιρρυδανός. Βεβαίως, τον συναντάμε βέβαια μετά στην Αθήνα σε κάποιο σημείο μετά στον Κεραμμικό. Ο Ιρρυδανός όμως εμφανίζεται και σε ορισμένα κείμενα ότι διαραίει και τους υπερβόριους. Έτσι, λοιπόν, το έχουν πάρει ορισμένοι από τους υπερβόριους, τους σύγχρονους υπερβόριους. Και έτσι, μια Γερμανοπολωνέζα και μια ομάδα από ιζυματολόγους που μελετούν τις συνθήκες δημιουργίας των πετρελαίων της βόρειας θάλασσας, κάνουν ιζυματογενείς, δεπτομερείς ιζυματογενείς αναλύσεις και τι έχουν δείξει στις ανακοινώσεις, οι οποίες χάνουν, γίνεται λόγος για Ιρρυδανός, το δέλτα του Ιρρυδανού, εδώ είναι το Gdansk στην Πολωνία, έτσι. Εδώ έχει το Βιστούλα, βεβαίως όχι σήμερα, αλλά την εποχή που δημιουργήθηκαν τα πετρέλα, δηλαδή πριν από 30-40 εκατομμύρια χρόνια. Αυτή λοιπόν την παλαιογεωγραφική εξέλιξη, τότε που δεν υπήρχε ακόμα η Βαλτική θάλασσα ήταν ξηρά και διαρρέατο από έναν κάποιο παλαιό ποταμό, έφερνε υλικό, το έφερνε και το άφηνε εδώ. Και εδώ βλέπετε μια σχηματική παράσταση, ποια θα ήταν περίπου η διαδρομή του ποταμού, του πάλου Ιρρυδανού. Και αναρωτιέται κανένας και εδώ βέβαια δείχνει την διαδρομή. Εδώ η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φιλανδία, εδώ η Φιλανδία και έρχεται ο ποταμός αυτός, περνάει εδώ ή εδώ παλιότερα, εδώ σύμφωνα με άλλη εκδοχή, παίρνει στον Έλβα και στον Όντερ το ποταμό και βγαίνει εδώ στο Αμβούργο που είναι ο Έλβα. Εδώ λοιπόν, αποτίθοντο τα υζήματα αυτού του Πολοοποτομού, το οποίο ονόμασταν Ιρρυδανό, πάλι ο Ιρρυδανό έτσι αφού λέει αναφέρεται στην μυθολογία. Είναι όμως πραγματικά μπορεί να δημιουργηθεί εκεί πέρα ένας τέτοιος ποταμός, ένα δίκτυο ποτάμιο διαφορετικό από αυτό που είναι σήμερα. Έχουν δώσει λοιπόν μια εξήγηση, όχι βέβαια για τον Ιρρυδανό, αλλά για τις τυλάδες των σύγχρονων ποταμών που είναι στη Γερμανία, του Όντερ και του Έλβα σε αυτές οι περιπτώσεις. Για προσέχτε. Εδώ είναι η Παγετόνα στο μπλε αυτό το απλό. Ο Παγετόνας όπως τρέχει με μια ταχύτητα μερικά μέτρα ή ελάχιστα την ημέρα, διαβιδρώσκει τα πλευρά και το υπόβαθρο εκεί που ρέει με το βάρος του, μην ξεχνάμε είναι γύρω στα 3 χιλιόμετρα μπορεί να έχουν πάχος, 1 χιλιόμετρα κλπ. Και φέρνει μπροστά, κουβαλάει και τις λεγόμενες μετοπικές μωρένες. Μπροστά λοιπόν κουβαλάει διάφορα υλικά. Κάποια στιγμή όμως ο Παγετόνας αυτός εξαιτίας των κλιματικών μεταβολών τίκεται. Οπότε δεν μπορεί να προχωρήσει, αφήνει λοιπόν τις αποθέσεις του εδώ. Εδώ έχω μία άλλη παρόμοιο σχηματισμό, μωρένες δηλαδή, αλλά από μια παλαιότερη προέλαση του Παγετόνα. Αυτός ο λοφίσκος έχει σαν αποτέλεσμα να εμποδίζει τα νερά που έρχονται από την τήξη των Παγετόνων. Και που να τα πηγαίνει, να μην πηγαίνει προς τα δω, αλλά να πηγαίνει προς τα κοι. Δημιουργούνται λοιπόν αυτές οι παλαιοκυλάδες, οι λεγόμενες, οι Γερμανοί θα λένε ουστρόμ, πρωτογενείς κυλάδες. Μέσα λοιπόν σε αυτά εδώ κυλούσαν τα νερά που προέρχονται από την τήξη των Παγετόνων. Εδώ είναι, λίγο μπερδεμένο βέβαια, αλλά θα σας... Εδώ είναι οι θέσεις που είχαν οι Παγετόνες σε διάφορα στάδια υποχώρησης. Και αυτά εδώ είναι οι κυλάδες αυτές που σας είπα εδώ κάπου πρέπει να είναι το αμβούργο. Εδώ είναι υπολογία. Αυτές λοιπόν οι κυλάδες παλιά δεν πήγαιναν προς την Βαλτική, γιατί δεν υπήρχε η Βαλτική. Δεν υπήρχε τότε, υπήρχε βέβαια ως κυλάδα, υπήρχε ως παιδινή έκταση. Γιατί, διότι σιγά σιγά οι στάθμοι ήταν χαμηλότεροι καταρχάς. Από ότι είναι σήμερα. Επειδή μας απειλάγει η Σκανδιναβία από το βάρος των υπερκιμένων Παγετόνων, άρχιζε να ανεβαίνει σιγά σιγά. Σήμερα για παράδειγμα ανεβαίνει ακόμα. Ανεβαίνοντας η Σκανδιναβία κατέρχεται το μέτωπο, οι περιοχές του μετόπου. Δηλαδή πια η Ολλανδία. Για αυτό και βυθίζεται η Ολλανδία, γιατί ανεβαίνει τώρα η Σκανδιναβία ακόμα και στη σύγχρονη, που έχουν τα κύπα, οι γειτόνες, εδώ και 4-5 χιλιάδες χρόνια πριν έχουν απομακρυνθεί. Αυτός λοιπόν εδώ θα πρέπει να είναι ο Παλαιοειρεδανός. Πότε έγινε αυτό? Πρέπει να έγινε πριν γύρω στο 2000 με 3000 χρόνια π.Χ. γιατί υπάρχουν άλλες μελέτες που δείχνουν ότι η περιοχή της Βαλτικής για ένα χρονικό διάστημα δεν είχε ακόμα τα νερά που έχει σήμερα, ήταν ακόμα ξηρά. Οι αργονάφτες παρέμειναν μόνο στη Στοβενία κλπ. Ο Ιάσων δεν είναι μόνο ένας ήρωας της προειστορικής Ελλάδας, αλλά είναι διαχρονικός και φυσικά διευρωπαϊκός. Ο Ιρδανός βλέπετε εδώ στη Δανία, υπάρχει εδώ πέρα, τι λέει, εδώ λέει Ιάσων. Και εδώ είναι ένα γραμματόσημο. Άρα και στη Δανία, γιατί, διότι υπάρχουν ευρήματα που δείχνουν ότι είχαν φτάσει μέχρι σε εκεί οι Μικινέοι και ίσως και αρχαιότεροι ακόμα. Τελευταία έχουν βρει, εδώ είναι η Δανία, η Γερβανία, αυτά είναι η βόρεια Φρίσλαντ και σε αυτή εδώ την περιοχή έχουν βρει, στη γερμανική πλευρά, έχουν βρει κάτι πύληνα, τα οποία επάνω έχουν πλοία μηνοϊκής παρόμενα με εκείνα τα μηνοϊκά ή τα μηκιναϊκά που έχουν βρεθεί ως γραφήματα σε κάτι βράχους στη Νορβηγία και στη Σουηδία και που τα έχουν χρονολογήσει και λένε ότι αυτά πρέπει να είναι μηκιναϊκής ή μηνοϊκής εποχής. Αυτά εδώ είναι τα ευρήματα που έχουν βρεθεί στη Σουηδία σε αυτό εδώ το τμήμα. Να τα βρακογραφίες στη Σουηδία, ομοίως εδώ, αυτό εδώ έχει βρεθεί στη Σουηδία, αυτό εδώ έχει βρεθεί στην Ελλάδα και κάνουν διάφορες τέτοιες συγκριτικές παρατηρήσεις και βλέπουν ότι πραγματικά όλα αυτά πρέπει να είναι να αποδεικνύουν οι σεμπορικές και οικονομικές επαφές τις οποίες πρέπει να είχαν οι προειστορικοί Έλληνες με την Σκανδιναβία. Εδώ τι έχουμε, έχουμε βραχογραφίματα όχι μόνο από τη Σουηδία αλλά και από τη Νορβηγία. Εδώ είναι στο Εκέμπεργκ στη Σουηδία, εδώ πρέπει να είναι η Νορβηγία σε διάφορα άλλα. Και θα μου πείτε αυτό αποδεικνύεται. Βεβαίως αποδεικνύεται διότι φαίνεται ότι υπήρχαν σχέσεις όχι μόνον μεταξύ των Ελλήνων και των Υπερβωρίων αλλά πρέπει να υπήρχαν σχέσεις και με τους κατοίκους, τους απίκους μάλλον, που υπήρχαν στην Αίγυπτο. Γιατί διότι το μαντίο της Δοδόνης δεν είναι συμπτωματικό ότι κατασκευάστηκε σε αυτή την περιοχή. Ο μύθος λέει ότι έφυγαν δύο περιστέρια από τη Θήβα της Αιγύπτου, το ένα έφτασε στην Ωασισίβα, το άλλο στη Δοδόνη. Και στα δύο ιδρύθηκαν μαντία του Δία, προφανώς πριν από το 1750 π.Χ. Στη Δήλωδε, όπως σας έχω πει, έχουν βρεθεί οι τάφοι των Υπερβωρίων Παρθένων. Επομένως, πολύ, πάρα πολύ πριν από την αργανυτή εκστρατεία, περίπου τρεις αιώνες, είχαν επισκεφθεί, είχαν φτάσει στην περιοχή επάνω οι Έλληνες. Πότε όλα αυτά? Οπωσδήποτε μετά την άφιξη του Δαναού στο Άργος και πριν από τον Τροϊκό Πόλεμο. Δηλαδή, είναι ακριβώς εκεί που σας είπα ότι ο Δαναός, νομίζω δεν ξέρω αν σου το έχω πει, ο Δαναός πρέπει να έφυγε από την Αιγύπτο μαζί με τις πενήντα του κόρες του, ουσιαστικά την περίοδο που ο Μωυσή έγινε η έξοδος των Εβραίων. Κάπου εκεί πέρα περίπου πρέπει να έγινε η άφιξη του Δαναού στο Άργος, η απομάκρηση. Είναι σημαντικό ότι οι πολιτισμικές σχέσεις των Ελλαδιτών με τους Υπερβόριους είναι πολύ παλαιότερες από αυτές του Δαναού. Μέχρι τώρα λένε ότι έχουμε το 1750 που είναι, τουλάχιστον. Υπάρχουν αποδείξεις όπως σας είπα, υπάρχουν, νομίζω τις είδαμε και λοιπά. Γιατί πρέπει να υπάρχουν, διότι ο συνδετικός κρίκος όλων αυτών είναι ουσιαστικά η ΥΟ. Η πανέμορφη κόρη του Ίναχου, του βασιλιά δηλαδή ποταμού της Αργολίδας, όπου την ερωτεύτηκε ο Δίας, η ΥΟ με το Δία και την κυνήγησε η Ήρα. Από το Άργο της λοιπόν φεύγει η ΥΟ, κυνηγημένη, πάει στη Δυτική Ελλάδα όπου το ονόμασε, έδωσε το όνομα στο πέλαγος εκεί, το οποίο ονομάζεται Ιόνιο, έτσι λένε, από την ΥΟ. Πέρασε στη Βόρεια Μακεδονία, πήγε στο Βόσπορο, Βοσπόρος, Πόρος, Βοός και ορισμένοι λένε ότι συνδέεται με την ΥΟ. Όταν πήγε βέβαια, δεν ξέρω αν ήταν τότε θάλασσα ή ήταν θάλασσα και δεν ήταν ξηρά ακόμα, γιατί ουσιαστικά ο Βόσπορος για ένα ορισμένο χρονικό διάσταμα μεταξύ του 11.000, 12.000 και μέχρι 7.000 χρόνια πριν από σήμερα, ήταν ουσιαστικά ποταμός, ήταν ένας κόλπος του Εύξυνου Πόντου. Δεν επικοινωνούσε με την Προποντίδα ούτε με τα Δαρδανέλια, δεν επικοινωνούσε το Αιγαίο την εποχή εκείνη. Γιατί οι στάθμεις της θάλασσας ήταν πολύ χαμηλότερα και οι στάθμεις της θάλασσας και στον Εύξυνου Πόντο ήταν χαμηλά. Επομένως υπήρχαν δύο κιλάδες. Στην Κωνσταντινούπολη μπροστά, που είναι η είσοδος, ήτανε κιλάδα. Μιλάμε τώρα γιατί είπαμε 11.400 μέχρι 6.000, μέχρι 7.500 πριν από σήμερα. Μετά ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας στο Αιγαίο τόσο ώστε να περνάει το υψηλότερο σημείο του Πειθμένα, μπήκε μέσα και έφτασε η θάλασσα μέχρι τον Εύξυνου Πόντο, όπου ανέβηκε η στάθμη μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα. Ο Βύλος εντωμεταξύ, που είναι βασιλιάς της Λιβύης, είναι και της Αιγύπτου, ο Δαναός και ο Αίγυπτος. Είναι η γη του Βύλου. Ο Βύλος είναι απόγονος της Ιούς. Επομένως ο Δαναός λέγεται ότι είναι βασιλιάς της Λιβύης, ενώ ο Αίγυπτος είναι βασιλιάς στην Αίγυπτο και στην Αραβία. Και βέβαια αυτά όλα λένε ότι είναι παραμύθια. Είναι να τον τώρα σε μια χώρα όπου βασιλεύουν οι Φαραώ να έχουμε εμείς τώρα τον Δαναώ και τον Αίγυπτο. Ναι, έτσι φαίνεται. Αλλά όμως μην ξεχνάμε ότι υπήρχε μια μεγάλη απεικία Ελλήνων ή επίκων στην Αίγυπτο. Άρα ο Δαναός και ο Αίγυπτος, οι γιοί του Βύλου, ήταν βασιλιάδες της ελληνικής κοινότητας. Όπως σήμερα, αν πάτες και εδώ ακόμα και στην Ουγγαρία, είναι ο βασιλιάς των Τσιγκάνων. Αυτό δηλαδή είναι πρωθυπουργός της Ρουμανίας. Γιατί έφυγαν, έφυγαν για τον εξής λόγο. Διότι έπεσε μια πανόλη, μια αρρώστια. Και επειδή ο Μωυσής ήταν με τον Ακενατών, τον Φαραώ, που ήθελαν να αντικαταστήσουν το σύστημα, το θρησκευτικό, και από την Πολυθεία να πάει στο μονοθεισμό, ο Ακενατών και ο Μωυσής, τότε την πανόλη αυτή την απέδωσαν στους ξένους. Ε, λοιπόν, πήρε ο Μωυσής όλους τους συμπατειότους και έφυγαν. Και μαζί με αυτούς, ως φαίνεται, έφυγαν και ο Δαναός. Και στη συνέχεια ήρθε και ο Αίγυπτος με τα γνωστά εκεί πέρα, όπου οι γυναίκες του, οι κόρες του Δαναού σκότωσαν όλους γιατί ήθελαν να παντρευτούν μεταξύ τους, σκότωσαν όλους τους άδες εκτός από έναν. Η παρουσία των Ελλήνων στη Βόρεια Αφρική, όπως στη Θήβα, η Αιθιοπία και η Αγκυπά και στην Ερυθρά, θάλασσα και όλα αυτά είναι γνωστά. Εδώ στην Αφρική τώρα για παράδειγμα, νομίζω σας το έδειξα την προηγούμενη φορά, είναι αυτό το σπήλαιο, είναι το σπήλαιο του Ηραχλή. Αυτός είναι ο Ακιανατών, ο οποίος έζησε την περίοδο αυτή και τότε πρέπει να έγινε και η έξοδος περίπου, μετά βέβαια, γιατί πέθανε ο Ακιανατών και οι διάδοχοι δεν ήθελαν πλέον το μονοθεισμό που ήθελαν να εισαγάγει ο Ακιανατών. Ο Φαραώας Ακιανατών ή Αμερχοτέπ, όπως λέγεται, θεωρείται θρησκευτικός επαναστάτης. Είναι ο μονοθεισμός εναντίον της παραδοσιακής θρησκείας των Αιγυπτίων. Λοιπόν, αυτά είχα να σας πω, σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και φυσικά και την υπομονή σας. Ερωτήσεις αν έχετε ή απορίες. Ξέρετε, αν δεν έχετε απορίες, είτε τα καταλάβατε όλα είτε δεν τα καταλάβατε. Λοιπόν, παρακαλώ. Δώσετε ιδιότητες όσον αφορά τη δραστηριότητά του. Πώς θα τον περιγράφετε? Ο Ιεραχείς ήταν ουσιαστικά ο δημιουργός, ο ηγέτης, που είχε πολλά, όσο φαίνεται, χαρακτηρικά ενός σύγχρονου μάνατζερ, αλλά σύγχρονος και όχι μόνο μάνατζερ, αλλά και οργανωτή. Δημιούργησα αυτή, ή μάλλον δεν τη δημιούργησα, αλλά υπήρχανε πριν όλη η Ευρώπη ουσιαστικά, συναλλάσσετο με τους προϊστορικούς Έλληνες. Είχε εμπορικές επαθές. Αυτό αποδεικνύεται από τα υλικά τα οποία βρίσκουμε εμείς εδώ και από τα υλικά τα οποία και έπτυσαν τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκουμε σε διάφορες περιοχές και από περιγραφές που λένε ότι πίστευαν στους ίδιους θεούς, είχανε τα ίδια, ακόμα και οι κέρτες. Άρα έμπορος ένα. Ας το πούμε οικονομική επαφή είχε. Συγχρόνως όμως ήταν και επικεφαλής ομάδων οι οποίες έκαναν μεταλλευτικές επιχειρήσεις. Τι έγινε. Συγχρόνως όμως επειδή κυρίως όπως περιγράφεται από το Στράβωνα, αν μπείτε μέσα διαβάστε το Στράβωνα που αναφέρετε στην Ιδρική Χεσσόνσο, θα δείτε ότι υπήρχαν πάρα πολλές μικρές ανθρώπινες κοινωνίες οι οποίες λαοί, διάφοροι μικρολαοί, όχι μεγάλοι, οι οποίοι αντιπαρατήθηκαν μεταξύ τους, ήταν συνεχώς σε πόλεμο. Και βέβαια όποιος ξένος πήγαινε, τους σκότωνα. Ο Ηρακλής κατάφερε αυτούς άλλους να εξοδοθρέψει, γιατί πήγαινε στρατέπματα εκεί. Δεν πήγε μόνος το Ηρακλής, δεν είναι όπως πήγε ξέρω εγώ στην Λερνέα, είδαμε τον Ιόλαο και έκοβε το Ανκεφάλι κλπ. Εκείνη καθαρά, όχι άπικος με την έννοια της απηγίας που είχανε τον παρελθόντα αιώνα, ξέρω εγώ οι Άγγιοι με τα όπλα, διότι οι Έλληνες πώς ήσαν, ήταν λίγοι. Τι έγινε, αξιοποίησε τον τόπιο πληθυσμό, εγκαθιστούσε κυβερνήσεις σε ισαγωγικά με τους τόπιους, έτσι, και ήλεγχε ουσιαστικά όλο το οικονομικό γήγνωστα. Άνοιγε δρόμους, ήλεγχε τις διαβάσεις, γι' αυτό και έκτιζε πόλεις ή σε μεγάλα λιμάνια, ή σε τέτοια σημεία όπου μπορούσε να ελέγχει τους πλωτούς ποταμούς, έφτιαξε δρόμους στην Ιταλία κάτω, στην δυτική ακτή, πήγε στην Σικελία, γύρισε από τη Σικελία, παντού έβανε πόλεις. Θα μου πείτε πού τους έβρυκε του κατοίκους. Υπήρχαν οι κάτοικοι, απλώς οι διάφοροι λαοί μεταξύ τους, οι ντόπιοι, που βρισκόταν συνεχώς σε μία αντιπαράθεση, κατάφερε να τους ενώσει και να επιβάλλει τη δική του διοίκηση. Αυτός ήταν ο Ηρακλής, γι' αυτό και λέμε ότι είναι κοσμοκρατορία είχε φτιάξει. Άρα ήταν ένας εξαιρετικός επιχειρημαντίας. Βεβαίως. Για μένα είναι, αν καταρχήν ότι πρέπει να ήταν ιστορικό πρόσωπο, πρέπει να είναι ιστορικό πρόσωπο. Για ποιον λόγο, μα στη Θήβα έχει βρεθεί το σπίτι που λένε όπου γεννήθηκε. Θα μου πείτε όλοι είναι ιστορικά πρόσωπα. Και εντάξει, στην Κυναϊκή εποχή λίγο πολύ όλοι πρέπει να είναι ιστορικά πρόσωπα. Άλλο αν υπάρχει ένας μυθολογικός μανδίας που τα περιβάλλει όλα αυτά εδώ όλους αυτούς τους ανθρώπους. Κατάφερε να φτιάξει από το σημείο που είχαν εξορήσει τον Κρόνο μέχρι τις Συνδίες. Και βέβαια δεν πήγε από ξηρά ο Ηρακλής, δεν πήγαινε από ξηρά, πήγε από θάλασσα από τι φαίνεται. Γιατί για τις Συνδίες στη δυτική ακτή των Ινδιών τώρα τελευταία η Ινδία, τώρα τελευταία λέω τελευταία 30-40 χρόνια έχουν βρεθεί τρία λιμάνια που ξεκινούν, ήταν λιμάνια με εμπορικά λιμάνια τα οποία ξεκίνησαν γύρω στο 2000 π.Χ. Υπάρχουν τρία λιμάνια μεγάλα, αν είστε μέσα στο ίντερνετ θα τα δείτε. Άρα υπήρχαν αυτές οι επαφές γιατί εξάλλου έχουμε βρει και διάφορες χάντρες σε διάφορες περιοχές που προέρχονται από τις Ινδίες. Αυτό δείχνει μια επαφή. Επομένως είτε οι Ινδοί έχουν έρθει εδώ είτε εμείς έχουμε πάει εκεί. Βέβαια δεν είμαστε μόνο εμείς, πήγαιναν και οι Αιγύπτιοι πιθανώς και άλλοι. Εγώ λέω αυτά τα οποία γράφουν οι Ιέλλοι όσον αφορά την ελληνική διασπορά, την ελληνική παρέμβαση, στο γύρνεστε. Ευχαριστώ πολύ. Αλληλούσου, περιμένετε. Ευχαριστούμε που μεστάπατε τόσο ωραία. Στις Ινδίες πήγαιναν με ποτάμια πάλι ή γύρω γύρω τον περίπλου της Αφρικής. Στις Ινδίες, όχι. Α, εδώ είναι ένα άλλο θέμα. Πώς μας λένε ότι πήγαιναν με ποτάμια διαμέσου. Ήτανε ουσιαστικά οι Αιγύπτιοι είχαν κατασκευάσει διάφορες δυόρυγες στο ΔΕΛΤΑ του Νείλου. Κατ' αρχή, όπως σας έδειξα, το ΔΕΛΤΑ του Νείλου δεν ήταν τόσο μεγάλο όπως είναι σήμερα. Είδατε το 2400, το 3000 π.Χ. το ΔΕΛΤΑ του Αχαιλώου ήτανε κοντά στο Αγρύνιο και τώρα είναι 10 χιλιόμετρα μακριά. Όλα τα ποτάμια έχουν το ΔΕΛΤΑ τους αυξάνεται συνεργώς. Την εποχή εκείνη, επειδή τότε είχε φτάσει η στάθμη της άλλας, δηλαδή πριν 5-6 χιλιάδες χρόνια στο ψηλότερο σημείο, είχε φτάσει στο εσωτερικότατο μέρος και σιγά σιγά αυξάνεται. Άρα, ο Νείλος πρώτον δεν είχε το μέγεθος που έχει τώρα. Αν δείτε σήμερα πώς είναι ο Νείλος, βλέπετε ότι όταν φτάνει στο ΔΕΛΤΑ υπάρχουν πολλοί κλάδοι του Νείλου που άλλος πάει προς τα Αθλητικά, άλλος προς τα Ανατολικά και λοιπά. Οι Αιγύπτιοι, λοιπόν, τι κάνανε. Είχαν φτιάξει διάφορες δυόρυγες που ένωναν τις επιμέρους κλάδους που ήταν στο ΔΕΛΤΑ και έτσι πολλές φορές είχαν φτιάξει τέτοιες δυόρυγες που ενωνότανε η Μεσόγειος με την Ερυθρά Θάλασσα. Αυτό είναι γραμμένο. Και μην ξεχνάμε ότι ο Ηρόδοτος είναι πολύ νέος. Πολύ μεταγανεύσανε, δηλαδή ο Ηρόδοτος είναι εδώ τι είναι, λίγα χρόνια, δυο μισιά χρόνια. Άρα δηλαδή και ο Νείπερος και όλα αυτά. Επομένως τι κάνανε. Μπορούσαν να πάνε τα πλοία από την Ανατολική Μεσόγειο, μπαίναν μέσα, βγαίναν σε Ερυθρά Θάλασσα και πήγανε. Και μην ξεχνάτε ότι εκεί είναι οι Μουσόνες. Οι Μουσόνες στη Θερινή και η Χημερινή Μουσόνες. Οι οποίοι από τη μια μεριά έχω για έξι μήνες τα ρεύματα του αέρα πηγαίνουν από τα δυτικά προς τα Ανατολικά και από τα Ανατολικά προς τα δυτικά. Δηλαδή όταν έφευγε κανένας δεν χρειαζόταν να έχει ούτε μηχανές, ούτε κουπιά, ούτε τίποτα. Έβανα τα παλιά και πήγαινε, βέβαια διακούσα αυτό το ταξίδι και βέβαια δεν ήταν και τόσο ακίνδυνο όπως φαντάζεται κανένας. Άρα δεν υπήρχε εμπόδιο, μπορούσαν να πάνε. Εξάλλου, δεν σας το διάβασα εδώ γιατί ήταν σε κείμενο μεγάλο και λοιπά, δεν θυμάμαι τώρα το όνομα. Λέει ότι οι αργονάφτες έκαναν το γύρο της Αφρικής και μπήκαν στη δική μας θάλασσα από τον Ήλο. Μία αναφορά τέτοια. Για να έρθουν από τον Ήλο πρέπει να έχουν κάνει πια το γύρο της Αφρικής. Υπάρχουν τέτοιες αναφορές πολλές. Δεν φεύγετε, θέλετε κι άλλο να σας πω. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που ήρθατε. |
