| Διάλεξη 6: Καλημέρα. Είναι το έκτο μας μάθημα και σήμερα θα μιλήσουμε για τους βηματισμούς. Η αγγλική ορολογία είναι footwork και μας οδηγεί στο να μάθουμε σωστά τα βήματα μες στο γήπεδο, τις μετακινήσεις μας, με σκοπό να πηγαίνουμε γρήγορα στο σημείο που πρέπει να πάμε, με οικονομία δυνάμεων, να μπορούμε να σταματάμε αποτελεσματικά, δηλαδή πάλι γρήγορα να σταματάμε και να μπορούμε να έχουμε γρήγορη επιστροφή, καθώς επίσης και να έχουμε το σώμα μας έτοιμο για το χτύπημα που θα ακολουθήσει ανάλογα με το σημείο που θα μετακινηθούμε. Έχουμε πει ότι στα προηγούμενα μαθήματα έχουμε κάνει τις μετακινήσεις μας στα δύο μπροστινά σημεία, όταν το φτερό από τον αντίπαλο έρχεται κοντά στο φιλέ, δεξιά μπροστά για το net, προς τη δεξιά μας πλευρά το forehand net και αριστερά για το backhand net, κάναμε το βηματισμό στην πίσω γωνία για να πάμε στο forehand, εντάξει το overhead forehand που θα κάνουμε στην πίσω δεξιά γωνία και κάναμε και το βηματισμό που πηγαίνουμε στην πίσω αριστερή γωνία για το backhand χτύπημα που θα κάνουμε στην γωνία μας πίσω. Σήμερα θα συνθέσουμε αυτά τα βήματα και θα μπούμε σε μια μικρή, αν θέλετε, εισαγωγή για την ειδική προπόνηση, όπου με τους βηματισμούς ο αθλητής καταφέρνει να αποκτήσει μια δυνατότητα να μετακινείται μέσα στο γήπεδο χωρίς να κουράζεται κυρίως, εντάξει. Αυτό οδηγάει, είναι διπλό αν θέλετε, οδηγάει και στην εκμάθη στο βηματισμό, αλλά και στην δημιουργία μιας ειδικής αντοχής μέσα στο γήπεδο. Ωραία. Να πούμε καταρχήν δυο λόγια για τη βάση. Πέτρο πήγαινε στη βάση. Η βάση μας, η βάση μέσα στο γήπεδο είναι περίπου ένα βήμα από το τάφ που σχηματίζουνε η μπροστινή γραμμή του service και η κεντρική γραμμή του γηπεδού. Αυτό είναι το σημείο που θα πρέπει κάθε φορά, μετά από κάθε βήμα, από κάθε χτύπημα, να επιστρέφουμε, εντάξει, ώστε να είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε για το επόμενο χτύπημά μας. Προσοχή, όσο αργό ή όσο γρήγορο είναι ένα χτύπημα, είναι ανεξάρτητο από τον συγχρονισμό μας. Δηλαδή, κάθε φορά που το φτερό χτυπιέται από τον αντίπαλο, εμείς πρέπει να έχουμε φτάσει στη βάση μας και θα πρέπει να φτάνουμε εκείνη τη στιγμή. Δεν πρέπει να τρέχουμε σε ένα αργό χτύπημα, σε ένα μεγάλο κλίερ που θα κάνουμε, για παράδειγμα, να τρέξουμε και να φτάσουμε στη βάση και να περιμένουμε το χτύπημα από τον αντίπαλό μας. Αν έχουμε ένα αργό χτύπημα, έχουμε και αργή μετακίνηση. Αν έχουμε γρήγορο χτύπημα, έχουμε γρήγορη μετακίνηση. Σημασία έχει να κινούμαστε συνέχεια στο γήπεδο, να μην σταματάμε, γιατί εάν σταματήσουμε, η εκκίνηση ξανά για να πάμε στο καινούριο σημείο που θα κάνουμε το χτύπημα θα είναι καταστροφική, με την έγκυση ότι θα καθυστερήσουμε πάρα πολύ και δεν θα προλάβουμε να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Τώρα, το ακριβές σημείο που θα πάρουμε τη βάση μας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το ύψος του φτερού, πόσο ψηλά θα στείλουμε το φτερό ή πόσο χαμηλά θα στείλουμε το φτερό. Όσο πιο ψηλά στείλουμε το φτερό και πιο μακριά, εννοείται, από το δίχτυ, τόσο πιο πίσω στεκόμαστε εμείς. Όσο πιο κοντά στείλουμε το φτερό, τόσο πιο κοντά στεκόμαστε. Άλλη θέση θα πάρουμε όταν το φτερό το στείλουμε στην πίσω πλευρά του γηπεδού και άλλη θέση θα πάρουμε όταν το φτερό το στείλουμε μπροστά. Άλλη θέση θα πάρουμε όταν το φτερό το στείλουμε δεξιά και άλλη θέση θα πάρουμε όταν το στείλουμε το φτερό αριστερά. Το καταλαβαίνουμε αυτό. Και ένας τελευταίος παράγοντας που καθορίζει το πού θα στηθεί ακριβώς ο παίκτης σε κάθε επιστροφή του στη βάση είναι και με ποιο χέρι παίζει. Άρα, ένας παίκτης που είναι δεξιόχειρας θα παίξει καλύπτοντας λίγο περισσότερη την αριστερή του πλευρά. Δηλαδή το δεξί, συγκεκριμένως το δεξί πόδι μπορεί να είναι σχεδόν επάνω στην κεντρική γραμμή και να έχει πιο πολύ χώρο να καλύψει με το χέρι της ρακέτας και λιγότερο από την αριστερή την πλευρά. Λοιπόν, επαναλαμβάνω είναι πάρα πολύ βασικό αυτό το σημείο, το πού θα επιστρέφουμε κάθε φορά. Και προσέξτε, επαναλαμβάνω, κοντά στο φύλλο το φτερό, πιο κοντά στο δίχτυ μας εμείς. Δηλαδή από τη βάση πιο μπροστά. Μακριά το φτερό, πιο πίσω εμείς. Μην φοβάστε τα χτυπήματα, τα ψηλά χτυπήματα, γιατί έχετε το χρόνο από τη βάση να μετακινείτε προς τα πίσω. Εάν είστε εσείς πίσω και το φτερό μπροστά και το φτερό αντίπαλος το παίξει κοντά στο φιλέ, δεν προλαβαίνετε να έρθείτε μπροστά για να το χτυπήσετε. Ή και αν προλάβετε, θα το προλάβετε τόσο χαμηλά που θα κάνετε ένα αμυντικό χτύπημα. Θα σηκώσε το φτερό και θα φέρει τον αντίπαλο σε θέση επίθεσης. Και για να κλείσουμε όσον αφορά την στάση που θα πάρει ο αθλητής μες στο γήπεδο και όχι τη θέση, η θέση είναι αυτή η στάση του, θα πρέπει να έχει τα γόνατα λυγισμένα την ώρα που θα φτάνει στη βάση και η αλλαγή της μετακίνησης, η αλλαγή της κατεύθυνσης μάλλον, θα εκτελείται με ένα μικρό πίδημα, μια μικρή αναπίδηση στη βάση μας. Η αναπίδηση αυτή λέγεται split step, είναι μια πολύ χαμηλή αναπίδηση τόσοι ώστε η ποδοκνημική μας άρθρωση, οι αστράγαλοι να αποκτήσουν την ανάλογη τάση που να μπορέσουν να μας σπρώξουν προς την καινούργια κατεύθυνση. Λοιπόν, θα μας κάνει μια φορά ο Πέτρος μια επίδειξη να πάμε από την βάση δύο φορές στην πίσω δεξιά γωνία, επιστροφή, δύο φορές στην μπροστά δεξιά γωνία, επιστροφή, μπροστά αριστερά γωνία, επιστροφή, πίσω αριστερή γωνία, επιστροφή. Προσέξτε, τα χτυπήματα που θα εκτελείτε ονομάζονται στην ορολογία του badminton shadow badminton, δηλαδή badminton σκιάς, σαν να χτυπάμε το φτερό αλλά δεν έχουμε ένα φτερό. Θέλω να δώσουμε λίγο μεγαλύτερο εύρος στις κινήσεις μας χωρίς πολύ ένταση. Η έντασή μας να είναι γύρω στο 60-70% του χτυπήματος, εντάξει, αλλά να έχουμε μεγάλο εύρος να γυρνάνε οι όμοι στα χτυπήματα και όταν βγαίνουμε στο φιλέ και όταν βγαίνουμε στο δίχτυ καλό είναι εφόσον έχουμε επανειλημμένες προσεγγίσεις να πηγαίνουμε και με καρφί και με net shot, δηλαδή στο ύψος του φιλέ και με lift από κάτω προς τα πάνω. Αλλά όταν έχουμε λίγες επαναλήψεις πηγαίνουμε κατευθείαν στη ρακέτα στο ύψος του φιλέ. Ωραία, λοιπόν, Πέτρο, η ρακέτα μπροστά θα είναι στο ύψος του φιλέ και πίσω clear, βάση, net, βάση, net, βάση, clear, βάση, από δύο φορές. Από εδώ θα κάνεις ακριβώς ένα βυματισμό forehand πίσω και ένα βυματισμό backhand, εντάξει, και τους δύο συνεχόμενους. Ωραία, λοιπόν, έτοιμος, προσέξτε, δώστε προσοχή και κοιτάξτε, συγκεντρωθείτε στα πόδια του ασκούμερου να δείτε ακριβώς, στα πόδια του κοιτάξτε, πώς μετακινείτε και πώς δουλεύει συνέχεια με μικρούς χαμηλούς βυματισμούς. Πάμε. Πολύ ωραία. Τώρα θα περάσουμε στα αγήπεδα σας και θέλω ο καθένας να προσπαθήσει να δείξει, πώς είναι η ασκούμερα του κοιτάξτε, πώς είναι η ασκούμερα του κοιτάξτε, πώς είναι η ασκούμερα του κοιτάξτε, πώς είναι η ασκούμερα του κοιτάξτε, πώς είναι η ασκούμερα του κοιτάξτε, και θέλω ο καθένας να προσπαθήσει να εκτελέσει τους βυματισμούς αυτούς με πέντε φορές σε κάθε κατεύθυνση, χαμηλή ένταση, μας ενδιαφέρει η σωστή εκμάθηση των βυματισμών. Άρα θα πάμε πέντε φορές πίσω-δεξιά, πέντε φορές μπροστά-δεξιά, πέντε στην μπροστά-αριστερά και πέντε πίσω-αριστερά. Θα ήθελα να είστε ζευγάρια και θα ήθελα ο ένας από τους δύο να στέκεται στη μέση του γηπέδου στο φιλέ, στο δείχτη και ο άλλος να εκτελεί. Και πού θέλω να καταλήξω, τι θέλω να κάνει αυτός που θα είναι στη μέση. Αυτός που θα είναι στη μέση θέλω να σας οδηγεί στην άκρη του γηπέδου, να σας λέει πιο έξω ή πιο μέσα ή πιο πίσω. Γιατί την ώρα που κάνετε σβηματισμούς εσείς δεν πρέπει να κοιτάτε πού πηγαίνετε. Πρέπει απλά να ξέρετε ότι από τη βάση που βρίσκεστε θα κάνετε δύο σβηματισμούς, τρεις σβηματισμούς για να πάτε πέρα στο σημείο αυτό που θέλετε. Αλλά θα πρέπει την ώρα που μετακινήσετε να φτάνετε σε αυτό το σημείο εδώ πέρα πίσω, θεωρώντας ότι το φτερό έρχεται στην πίσω δεξιά σας γωνία. Το καταλαβαίνουμε αυτό. Για να γίνει αυτό πρέπει το πόδι του χεριού της ρακέτας να μπαίνει μέσα στη ζώνη αυτή, ανάμεσα στην τελική γραμμή και στην πίσω γραμμή σερβής του διπλού. Ανάμεσα αυτές τις δύο γραμμές να φτάνει το πόδι σας. Δεν είναι επιθυμητό το να αρχίσετε να κάνετε σβηματισμού να σταματάτε εδώ πέρα και να χτυπάτε από αυτό το φτερό. Πρέπει να φτάσετε με το να μπει το πόδι να περάσει μέσα τη γραμμή για να πούμε ότι φτάσατε σε ένα καλό σημείο. Και από εδώ πάλι θα πρέπει να επιστρέφετε στη βάση σας που πρέπει να είναι ένα βήμα πίσω από τη γραμμή του σερβής. Μην είστε πίσω περισσότερο επειδή πιένετε τις μετακινήσεις σας προς τα πίσω ή μπροστά επειδή πιένετε μπροστά. Αυτό θα έχει πρόβλημα μετά στη συνέχεια στην εκτέλεση των χτυπημάτων. Εντάξει. Λοιπόν, περάστε τα γήπεδα δύο-δύο να δουλέψει πρώτα ο ένας και μετά ο άλλος εναλλάξει. Εντάξει. Πέντε μετακινήσεις σε κάθε σημείο. Όσον αφορά τις μετακινήσεις στην πίσω πλευρά, στην πίσω αριστερή γωνία, κάντε τα εναλλάξει. Μία φορά forehand, μία φορά backhand. Η επόμενή μας άσκηση θα έχει να κάνει με την εξάσκηση στους βηματισμούς αλλά ταυτόχρονα με τροφοδοσία. Η τροφοδοσία, ο αγγλικός όρος είναι feeding. Έτσι, έχει να κάνει με την εξάσκηση του ασκούμενου, του αθλητή μας πλέον σε σχεδόν πραγματικές συνθήκες, αγωνιστικές συνθήκες, όπου του πετάμε το φτερό στα σημεία που στην αρχή θέλουμε να πάει και που το ξέρει. Και αργότερα βέβαια σε πιο υψηλό επίπεδο, σε σημεία που δεν ενημερώνουν πιο πριν, δεν έχουν προσυμφωνηθεί και πρέπει να μετακινείται αυτός όπου πάει το φτερό. Έχουμε τρεις βοηθούς. Οι δύο βοηθοί είναι μπροστά στο δίχτυ και θα πετάνε το φτερό με το χέρι κοντά στο φιλέ σαν να γίνεται ένα χτύπημα drop. Και ο τρίτος από το κέντρο του γευδημέστου του γηπεδού θα στέλνει το φτερό στην πίσω πλευρά του γηπεδού έτσι ώστε ο ασκούμενος να πηγαίνει να κάνει χτυπήματα στην πίσω γωνία forehand και backhand. Αφήστε τις ρακέντες κάτω. Κρατάμε το φτερό από τη βάση του και εδώ να πω ότι υπάρχουν δύο τρόποι να πετάμε το φτερό. Υπάρχει το πέταμα του φτερού από πάνω από το δίχτυ και το πέταμα από κάτω. Σε τι διαφέρουν αυτοί οι δύο και οι δύο τρόποι καταλήγουν με το φτερό να πηγαίνει στο ίδιο σημείο. Η διαφορετική τροχιά όμως σε κάθε ρίψη εξαρτάται από το επίπεδο του αθλητή που γυμνάζουμε. Ένα πέταμα από κάτω είναι πιο αργό. Το φτερό πηγαίνει πιο πολύ ώρα μέχρι να φτάσει στο σημείο. Άρα ο ασκούμενος έχει πιο πολύ ώρα και να δει την πορεία του φτερού και να υπολογίσει το ακριβές σημείο που θα πάει αλλά και να μετακινηθεί. Ενώ ένα χτύπημα από πάνω, μια ρίψη από πάνω του φτερού είναι πιο γρήγορη με αποτέλεσμα ο αθλητής πρέπει να είναι πιο καλός σε επίπεδο ή πιέζει αν θέλει αντίστοιχα πιο πολύ από το προηγούμενο. Εμείς τώρα θεωρώντας ότι ο αθλητής μας είναι καλός μπορούμε να κάνουμε την τροφοδοσία από πάνω. Ξεκινάμε. Θα ξεκινήσουμε με ένα χτύπημα από κάτω προς τα πάνω και σημασία του timing. Δηλαδή θα πετάμε μια δεξιά πίσω, δεξιά μπροστά, αριστερά μπροστά, αριστερά πίσω. Εντάξει από αυτή τη σειρά θα στείλω εγώ μία το φτερό πίσω, θα στείλω εγώ μία το φτερό πίσω, μετά θα στείλεις εγώ το φτερό μπροστά, μετά θα στείλεις εσύ το φτερό μπροστά και μετά εγώ το φτερό πίσω και το ίδιο πράγμα μπροστά μόνο μπροστά. Αλλά θα το πετάμε το φτερό με τέτοιο timing, με τέτοιο ρυθμό, ώστε ο ασκούμενος πρέπει να φτάνει στη βάση την ώρα που πετάμε εμείς το φτερό. Ούτε πιο πριν, ούτε πιο μετά. Ούτε θα πρέπει να παραμένει στη βάση και να περιμένει πότε θα φύγει το φτερό, ούτε και να μην προλαβαίνει να φτάσει στη βάση και εμείς να το έχουμε πετάξει το φτερό. Ωραία. Για να δούμε. Πετάω πίσω, πετάς μπροστά, πετάει μπροστά, πετάω πίσω. Εντάξει. Δεν πειράζει, δεν πειράζει. Δεχίζουμε, δεν σταματάμε. Πάμε. Sorry. Sorry μπροστά, εκεί μπροστά, εκεί πίσω, πίσω. Πίσω, μπροστά, μπροστά, πίσω, πίσω. Πάμε, πάμε, πάμε, πάμε. Sorry. Ok, time. Εγώ τι θέλω να κάνετε εσείς. Όχι. Ζευγάρια όπως είστε στο μισό γήπεδο, μία κίνηση, ένας βηματισμός πίσω στην ευθεία για χτύπημα forehand, βάση και μετά ένα headshot σε εμένα το φτερό. Πίσω χωρίστερο μπροστά με ευθερό. Κοταλαβαίνω αυτό. Λοιπόν, στη μέση, στη μέση, στη μέση, ευθεία, σε μια ευθεία. Εκεί χτυπάμε, εκεί, ωραία, πίσω χτυπάμε, εκεί, χτυπάμε, εκεί, πίσω. Εντάξει. Αυτό. Αφού το κάνουνε και τα δύο άτομα, εντάξει, και οι δυο ασκούμενοι, μετά πάμε να κάνουμε την άλλη ασκήση. Το ίδιο αντίστροφα. Δηλαδή, μπροστά στο φιλέ χωρίστερο και πίσω με ευθερό. Καλό είναι εκεί πίσω να κάνετε ένα clear, όχι πάρα πολύ μεγάλο ή μάλλον χτυπάτε ένα clear πίσω. Εντάξει. Κοντά στο φιλέ χωρίστερο επαναλαμβάνω και ένα clear πίσω. Αυτό θα μπορείς να κάνεις. Πάμε. Μπροστά, εκεί, χτύπα. Μπροστά, χτύπα. Μπροστά, χτύπα. Εντάξει είμαστε. Αυτό μπορούμε να κάνουμε. Λοιπόν, αυτές τις δύο παραλλαγές των ασκήσσεων περάσει το γήπεδο με ζευγάρια και πάμε να κάνουμε. Κάθε ζευγάρι να έχει τουλάχιστον δύο φτερά. Θα θα έλεγα τρία φτερά κάθε ζευγάρι, τρία φτερά. Έχουμε. Τρία φτερά κάθε ζευγάρι. Δώστε σημασία στην αναπήδηση στη βάση. Στη βάση να σταματάτε. Έχοντας ολοκληρώσει την σειρά των ασκήσσεων για τους βηματισμούς, η τελευταία μας άσκηση είναι αυτή κατ' την οποία ο αθλητής θα μπει σε μια διαδικασία πιο έντονης και συνεχής εξάσκησης με μεγαλύτερη διάρκεια στους βηματισμούς και με μεγαλύτερη, αν θέλετε, εναλλαγή στους βηματισμούς. Θα ξεκινήσουμε σταδιακά με τα εύκολα και θα πάμε στα δύσκολα. Εντάξει, αυτή είναι μια πολύ κλασική άσκηση για την αντιπτέρυση όπου ο αθλητής την κάνει και μόνος του πλέον μέσα στο γήπεδο και με χρονόμετρο ακόμα μπορεί να την κάνει για να ελέγξει και να βελτιώσει τα επίπεδα φυσικής κατάστασης που έχει. Και επαναλαμβάνω της ειδικής φυσικής κατάστασης που απαιτεί συνεχής μετακινήσμες στο γήπεδο και μικρό διάλειμμα. Εντάξει, γιατί σκεφτείτε ότι η διάρκεια ενός χτυπήματος, το ράλι το λεγόμενο που αρχίζει από το σερβίς και τελειώνει μέχρι να πέσει το φτερό κάτω μπορεί να είναι από μερικά δευτερόλεπτα εάν έχουμε δύο χτυπήματα μόνο και μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 40-50 δευτερόλεπτα μέχρι και ένα λεπτό να χτυπάνε συνεχώς οι παίκτες και το φτερό να μην πέφτει. Αυτό απαιτεί μια φυσική κατάσταση να μένουμε στο γήπεδο για να αντέχουμε στα χτυπήματα, στο παιχνίδι αυτό. Εάν κουραστούμε επόμενο είναι να μην μπορέσουμε να μετακινηθούμε και το φτερό να πέσει κάτω και να χάσουμε. Λοιπόν, προηγουμένως ξεκινήσαμε με δύο μετακινήσεις του ασκούμενου σε κάθε πλευρά. Εντάξει, θα ξεκινήσουμε πάλι με δύο μετακινήσεις σε κάθε πλευρά, διάλειμμα, θα κάνουμε μία μετακίνηση σε κάθε πλευρά, διάλειμμα και μετά θα έχουμε κατευθυνόμενες μετακινήσεις. Λοιπόν, Πέτρο, ξεκίνα με δύο φορές πίσω δεξιά, μπροστά δεξιά, μπροστά αριστερά, πίσω αριστερά. Πάμε. Ωραία, φτάνει. Ωραία, φτάνει. Εδώ να τονίσω και να σημειώσω ότι οι δηματισμοί αυτοί που κάνουμε και που μαθαίνουμε να κάνουμε στο γήπεδο είναι σημαντικοί για όλους τους λόγους που αναφέραμε προηγουμένως. Εντάξει, γρήγορη μετακίνηση, οικονομική μετακίνηση, έγκαιρη μετακίνηση, θέση σώματος σωστή την ώρα που χτυπάω το φτερό, αλλά είναι σημαντικοί οι δηματισμοί και για έναν ακόμα λόγο. Καθώς δεν κοιτάω τις γραμμές του γηπεδού την ώρα που μετακινούμε, που κάνουν τα θύματα αυτά, πρέπει ανά πάσα στιγμή να ξέρω ποια είναι η θέση του φτερού σε σχέση με τα όρια του γηπεδού. Και αυτό μόνο εάν κάνω σωστούς δηματισμούς μπορώ να το καταφέρω. Δηλαδή, δεν μπορούμε τη μια φορά να ξεκινάμε από τη βάση μας και να σταματάμε 30 εκατοστά από την τελική γραμμή, την άλλη φορά να αρχόμαστε και να κάνουμε τρία βήματα, την άλλη φορά να κάνουμε δύο βήματα και να σταματάμε ένα μέτρο μπροστά από την τελική γραμμή, τη μια φορά να είμαστε μισό μέτρο από την πλάια γραμμή, την άλλη φορά να βγαίνουμε έξω από την πλάια γραμμή. Έξω από την πλάια γραμμή πρέπει να υπάρχει μια σταθερότητα στους δηματισμούς που κάνουμε όταν προπονούμαστε πλέον μόνοι μας ή όταν μας προπονεί κάποιος ή όταν εμείς προπονούμε κάποιον, εντάξει, ώστε οι βηματισμοί αυτοί να οδηγούνε τον αθλητή στο συγκεκριμένο σημείο κάθε φορά με τον ίδιο τρόπο. Πέτρο, θα κάτσω μπροστά τώρα και θα κατευθύνω πού θα πας, εντάξει, λοιπόν, θα κάνουμε έναν κύκλο μόνο, τέσσερις μετακινήσεις αλλά δεν ξέρεις. Πάμε. Ωραία, είδατε ότι κάθε φορά που ερχότανε στη βάση έχει σημασία το πότε θα δείξουμε στον αθλητή το πού θα πάει, εντάξει, για να μπορέσει να έχει το σωστό χρόνο παραμονήσεις αν θέλετε στη βάση. Πέρνα από την άλλη μεριά να κάνουμε και μια φορά από την άλλη μεριά. Καθαρίστε λίγο τα όρια του γιπέδου. Μισό βήμα πίσω, παιδιά, μισό βήμα λίγο πίσω. Πάμε το ίδιο πράγμα από εδώ. Έτοιμος, πάμε. Ωραία, λοιπόν, τώρα πάμε να πάρει μια ανάσα από αθλητισμός και θα πάμε να κάνουμε μια συνεχόμενη άσκηση για 30 δευτερόλεπτα. Έτσι πάμε και αυξάνεται αυτό, αυξάνεται αυτό και φτάνει και στο λεπτό, πάει και στα δύο λεπτά, μπορεί και παραπάνω ανάλογα με το επίπεδο του αθλητή. Μόλις δούμε ότι ο αθλητής μας κουράζεται και αρχίζει να χάνει τους βηματισμούς ή να μη φτάνει στα όρια που πήγαινε στον ξεκίνημα, τότε σαματάμε. Γιατί μας ενδιαφέρει να έχει αρκετή δύναμη ώστε να εκτελεί σωστά τους βηματισμούς, γιατί είναι εκμάδηση τεχνικής που η κούραση παίζει ρόλο, εντάξει. Λοιπόν, πάμε για 30 δευτερόλεπτα. Έχουμε τελείως 10 δευτερόλεπτα, τώρα πάμε για 10 δευτερόλεπτα. Στοπ! Μπορούμε να ελέγχουμε το σφιγμό του αθλητή, μπορούμε να κάνουμε άλλες μετρήσεις άμα θέλουμε σε πιο υψηλό επίπεδο, αλλά έχουμε φτάσει στο κλείσιμο ακριβώς των βηματισμών με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας. Όπου στέκεται ο προπονητής ή ο βοηθός ή ακόμα ο συναθλητής καμιά φορά και βοηθάει ο ένας αθλητής στον άλλον, εντάξει. Και με αυτόν τον τρόπο μπαίνουμε και στη διαδικασία της τακτικής πλέον, όπου μπορεί από ένα χτίμα στο πίσω μέρος του γιπέδου να τον αναγκάζουμε τον παίκτη μας να έρθει μπροστά διαγώνια να φτάσει. Γιατί και εμείς με το παιχνίδι όταν στείλουμε το φτερό τη μία φορά στη μία πλευρά, εντάξει, και στείλουμε τον αντίπαλό μας μακριά στη μία γωνία του γιπέδου, εάν μπορούμε το επόμενο χτύπημα πρέπει να το στείλουμε μπροστά μακριά να τον αναγκάσουμε να τρέξει, εντάξει, να το βγάλει το χτύπημα. Και αυτό θα περάσει μέσα στην αντιορπώνηση. Ok, παίρνουμε από εκεί να κάνουμε μία φορά ένα 30 δευτερόλεπτα και τελειώνουμε. Πιο άκρη, πίσω, πίσω, εκεί, πίσω, πέντε, ok, stop. Συνοδεθήκαμε, ωραία, περάσε τώρα στα γίπεδά σας, ζευγάρια σε μισό γίπεδο και κάντε το, θα σας πω εγώ πότε θα ξεκινήσετε και πότε θα σταματήσετε. 30 δευτερόλεπτα δουλεύει ο ένας, θα τελειώσουμε, θα αλλάξετε, 30 δευτερόλεπτα ο άλλος και τελειώσαμε. Το κεντρικό σήμα το δώσω εγώ, για τα 30 δευτερόλεπτα εγώ θα σας πω πότε ξεκινάει. Πάμε, περάσε τα γίπεδά σας, καθαρίσε τα γίπεδα από φτερά, να μην υπάρχουν φτερά μες στα γίπεδα. Ένα, πού είμαστε, εκεί, εδώ, μπορείς να παίρνεις στα άλλα γίπεδα, εντάξει, κάνε ένα ανοιχτό, πάρε εκεί, εντάξει, είμαστε, μην κρεμάτε το δίχτυ. Ελάτε, πού, τι σκέφτεστε, μπείτε μέσα στο γιπέδο, εδώ, άμα θέλετε, είτε εδώ είτε εκεί, όπου θέλετε, σε μισό γίπεδο. Βασιλική, στη μέση, ποιος κάνει στη μέση του γιπέδου, στο όλο το γιπέδο, ναι, ωραία, για προσέξτε λίγο, προσέξτε, ο βοηθός είναι στο κέντρο του γιπέδου με πλάτη στο δίχτυ, ο ασκούμενος είναι στη βάση του, να υπεθυμίσω, η βάση είναι ένα μεγάλο βήμα πίσω από το τάφου, σχηματίζει η γραμμή του σερβίς με την κεντρική γραμμή. Καθόλη τη μετακίνηση, η ρακέτα είναι ψηλά, εντάξει, η ρακέτα είναι ψηλά, μπροστά ψηλά, δεν την κατεβάζουμε κάτω και γυρνάμε πάντα τους όμους μας στα χτυπήματα. Λοιπόν, η επιλογή των σημείων που θα στείλει ο βοηθός στον ασκούμενο είναι ελεύθερη και τυχαία. Είμαστε έτοιμοι, ξεκινάμε σε τρία, δύο, ένα, πάμε, συνεχόμενα, συνεχόμενα, μην σταματάτε, ναι και πίβοτ και πίβοτ και γύρνα εκεί, ναι. Δεκαπέντε, δέκα, πέντε, τρία, δύο, ένα, στόπ, όταν λέμε στόπ πρέπει να τρέξετε πάλι στη βάση και να σταματήσετε, έτσι να εκτελέσε το τίμα και στη βάση. Αλλάξτε, έτοιμοι, ξεκινάμε σε πέντε, τρία, δύο, ένα, πάμε. Δεκαπέντε, δέκα, πέντε, τρία, δύο, ένα, στόπ. Ευχαριστώ πολύ, τελειώσαμε, συνεχίζουμε, παίζουμε ελεύθερα. |
