| : Αυτό είναι το πρόβλημα του κ.Κ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α. Αυτό είναι το πρόβλημα του κ.Κ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α.Τ.Α. Πρόεδρος του Διοικητικού Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Διετέλεσε η Υπουργός Εξωτερικών Εμικυβερνήσεως ΣΥΜΙΤΗ 1996-1997. Σκουδές του τυχοιονομικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών 65, Master's of Law Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Master's of Law και Διδακτορικό Πανεπιστήμιο του Ινδινόη, μέλος του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου, έχει δημοσιεύσεις στο Δίκαιο των Συνδικών Δίκαιο της Τάλεσσας Ελληνική Εξωτερική Πολιτική Διεθνής Σχέσης. Το θέμα που γνωρίζετε είναι τα χαλάσια όρια της Ελλάδας. Ένα, όπως συνήθως λέω τελευταίο καιρό, που βιάζουμε περίπου διαχρονικά επίκαιο, πολύ καιρό ασχολούμενα ως χώρα με τα χαλάσια σήμερα, σήμερα θα ακούσουμε, πρέπει ως τον εαυτό μου να το πει, από τον πιο ειδικό, τι είναι αυτά τα χαλάσια και ποια είναι η όρια της Ελλάδας. Πριν θα μάθαμε ακριβώς τόσο τον λόγο στον εμπληκτή μας, να πω ότι το επόμενο θέμα μας είναι το Γενάρι, ενδιαχωμένως το 16-17 του μήνου, θα έχει ως θέμα ευγενέση στα Αγωτοιαντορικά Βαλκάνια. Γεννιούνται νέα κράτη. Θα τα δούμε και αυτά, πώς γεννιούνται και τι σημαίνει για εμάς. Κύριε Ροζάκη, έχετε το λόγο, είπε από εκεί αν θέλετε, είπε εδώ, όπως εσείς προτιμάτε. Καλώς. Ευχαριστώ πολύ τον ίδρυ Μάικ, περίπτωχο Θεοσονίσου του ΕΕΜΟ, ιδέα με τον κύριο Τσεκούρα και την, να ακούτε, για την δημιουργική πρόσκληση να μιλήσω σήμερα. Όπως σας είπε και ο ίδιος, θα μιλήσουμε για τα θάσια όρια της ΕΕΜΑ. Η Ελλάδα είναι χώρα ναυτική, περιβάζεται από τη Μεσόδο θάλασσα με δύο μασικές θαλάσσες περιοχές. Το Ιγέο στα Ανατολικά, το Εώνες τα πιο κοντά του Ιγέου. Πιο κοντά του Ιγέου. Δεν ακούτε. Όχι. Το πιο κοντά του Ιγέου. Τώρα. Τώρα. Έχει πρόσκληση. Με ευχαριστώ. Τώρα. Με ευχαριστώ. Τώρα. Όχι. Με ευχαριστώ. Με ευχαριστώ. Εντάξει. Η Ελλάδα λοιπόν είναι χώρα ναυτική, περιβάζεται από τη Μεσόδο θάλασσα με δύο μασικές θαλάσσες περιοχές. Το Ιγέο στα Ανατολικά και το Ιόνιο στα Δυτικά. Αυτή η ιδιογραφική διομορφία έγινε σε αποτέλεσμα την ανάγκη οριοθέτησης και τα κυβερνικά κράτη στον πεδοσίον Ζωνόχης με τη μία συμπορία με αυτά και την έκτασή του. Αλλά δεν υπήρχε και στις θαλάσσες ζώνες στις οποίες αναφερόμαστε. Πρώτη βασική ζώνη είναι η ρήθε ζώνη. Οι χωρικά ύδατα. Στη ζώνη αυτή το κράτος ασκεί την κλειαρχία ανάλογα με αυτήν που ασκεί στο γεωσαίο έδαχός του. Έλλη είναι διακοπιστική εργοδιότητα να μεταχειλίζεται όπως ηγεία επιθυμεί τα ύδατα, τον πυθό και τον υπέδαχο, καθώς και τον υπέρκειμιο, τον ιδάτο θαλάσσιο χώρο. Με μόνο μία ξέριση. Να μην διάλεψε πλοίο των τρίτων χωρών, συμπεριλαμβαρομένων και των πολεμικών, τα οποία μπορούν να διάρκονται στην αγιά λύτητα, με σκοπό να εγκυροπολίσουν σε ένα λιμάνι εκτός επικράτειας και με ειρηνικό τρόπο να μην προκαλούν πρόβλημα ασφάλειες για τη χώρα της αγιά λύτητας. Και να δούμε την υποχρέωση του κράτους αγιά λύτης για την διατήρηση περιβάλλοντος και τη μία υπεραλείψη των αλληλευτικών αποθεμάτων. Το ίδιο ισχύει και για την αεροπροεία πάνω από την αγιά λύτητα ζώνη που ταυτίζει με τον εθνικό ενέργιο χώρο. Με άλλα λόγια η Αλλήπνα θεωρείται εθνικό έδαφος. Δεύτερη φορά σε ζώνη είναι η φανοκριπίδα. Είναι σχετικά πρόσφατη ζώνη, καθώς επιβλήθηκε με την διατήρηση του τρούμα του 1945, που αποσκοπούσε ενόψη τεχνολογικών εξελίξεων του εθνικού αγωγεσμίου πολέμου που επέτρεψαν την εξερέμιση και χρηματάρευση του υποθαλάσσιου πλούτου του κηθού του και πεδάθος του, με λόγια των υγρογοναδράκων που βρίσκονται σε αυθονία στον πεδάθος των πλουτών, στο να εκμεταλλευθεί αποκλειστικά τη μεγάλη και προσοδοφόρο πληγή πρωτισμού από την θάλασσα. Η φανοκριπίδα, η οποία αποτελεί πια εθνικό καθεστώς, είναι λοιπόν η ζώνη του πλουτού και των πηπεδάθους, η οποία εγκαινεί από το σημείο που καταλήγει η Αλλήπνα ως τα 200 εκατοστατικά μήρια από την ακτή. Όπου οι ιδρυαρχικές συντήρες δεν το επιτρέπουν λόγω θαλάσσιας κοινότητας, ο προθερμός των ωραίων εξερεύευσης και εκμετάλλευσης του κράτους γίνεται σε σύνδεση με συμπορία με τον κλητορικό ή τον αντικείμενο κράτος, στη βάση του εθνικού δικαίου και πρέπει να καταλήγει σε ευθύνικο αποτέλεσμα. Λέει ότι ευθύνικο αποτέλεσμα σημαίνει δίκιο αποτέλεσμα. Στη ζώνη αυτή το παράδειγμα του κράτους έχει το κυριαρχικό και αποκλειστικό δικαίωμα εξερεύευσης και εκμετάλλευσης των πρωτοβολικών πόρων του πηθού, των αλληλευμάτων που βρίσκονται σταθερά στον πηθό της ταλάσσιας κοινωνικής και των επεδάφους του πηθού του Σουεδροβολάκη. Τρίτη ταλάσσια ζώνη είναι η αποκλειστική χρονική ζώνη. Η αποκλειστική χρονική ζώνη είναι μια κάθε θεράσια ζώνη που ξεκινάει και αυτή από το ιστορικό λοξεγελίτες ζώνης μιας χώρας εξυνήθει από τα 200 ευθύνικα μήλια από την ακτή της. Σε αυτή τη ζώνη το παράδειγμα του κράτους έχει την αποκλειστική δικαιοδοσία να εξερευνά και να εκμεταλλεύεται τον πηθό του τεμπέθατος του πηθού, τη θαλάσσια στήλη δηλαδή το νερό της επάνω από το πηθό και έως στην επιφάνεια της άλασης. Το παράδειγμα για το παράδειγμα του κράτους έχει αποκλειστικά δικαιώματα να εξερευνά και να εκμεταλλεύεται τους οδητογραφίους του τεμπέθατος. Τα λιέμματα του πηθού, τα λιέμματα της θαλάσσιας στήλης και τους ανέβους κατά κείμενα της επιφάνειας θάλασης για παραγωγή ενέργειας. Σε αντίσταση με την φαροφυπτία που δεν επηρέαζει το καθεστώς ελευθερίας των θελασσών για τα υπερκείμενα αυτής η ύδατα, η ύδατα δεν είναι ανοιχτή η θάλασσα αλλά μια σουγγενερη ζώνη που δεν αποκλείοδησμένη σε εκφάνισης των ανεκτών θελασσών που δεν υπάρχουν από πραγματικό σε ελευθεροπλώδης και ελευθερία, αλλά αποκλεί η άλλη όπως παραδείγμα σε χαριαλία. Αναφεροκάβομαι ότι την περίπτωση που υπάρχει στη θάλασση της Άλυσης ισχύει και την ανοιχτέτηση της φαροφυπτίας. Δεν θέλεις να δώσεις ζώνης που συσφαιρέψουν σε ζώνη η ζώνη Άλυση, αλλά αυτές οι ζώνες είτε δεν αποκλείοδησμένη σε Ελλάδα είτε αποκλείοδησμένη από την Ελληνική Πραγματική Ζώνη. Για την Ελλάδα αυτό. Αναφεροκάβομαι ότι αυτή η ζώνη είναι καθυρός από τη δεκατοίτου τριάντα του τελευταίου αιώνα, ένα καθεστώς πέκτασης που εξαρτικά μήκρα. Προποίηση κάτι όλος αυτού του καθεστώτου σε περίπτωση τα κράτη είναι ελεύθερη σε αυτή την έκθεση. Η ράδα μας ποντοπόρων αυτοκοεύθους έχει σηκώνει μια περιορισμένη διαλήθεια, καθώς ευρύτες εργαλείδες εμπορίζουν την ευθυροκλωρία παρά την ύπαρξη σαυρακούς γέλεσης. Σε κάθε περίπτωση η διεθνής κοινότητα αποφάσισε στη στιγμή του δίπλου της θάλασσας να διευρύνει τα όρια της εργαλείδας ζώνης και αυτά είναι εξυπνούνται ως τα 12 κανατικά μήκρα από τις ακτές. Η διατύπωση του κουάρφου υποδεικνύει ότι το κράτσο μπορεί να επιλέξει οποιοδήποτε όροιο επιθυμεί, αλλά σε καλή περίπτωση το εύρος δεν μπορεί να περιμένει τα 12 κανατικά μήκρα. Η Ελλάδα έχει δηλώσει ότι επιθυμεί να διευρύνει την αγία της ζώνης στο Αιγαίο και στο Ιόνιο και στην Ανατολική Μεσόλειο, αλλά να το κάνει όταν κλείνει το χρόνο και είναι κατάλληλος. Προς το παρόν, λόγω των αντιρίσεων της Τουρκίας, η οποία ως μόνο στόχο είναι το σύγκου κράτους του Αιγαίου, και οποία προβάλλει αντιρίση με αυτή την επέκταση, θεωρώντας ότι το Αιγαίο είναι μια ειδική περίσταση όπου η στενότητα της θάλασσας ανάβλησε σαν κι εκείνες ακτές δεν επιτρέ θα έχει ως αποτέλεσμα αναλειώσει τις Τουρκικές επιθυμείες στο Αιγαίος, στερώντας την Τουρκία από σημαντικές πλογές που όσο αντιστάζεσαν θα διέχονταν από το καθιστώς της Φαλοκληπίδας. Με άλλα λόγια, όσο ευρύντες και ευρύντες ζώνες, τόσο πιο περισμένοι οι φαλοκληπίδες. Μια μόνη που σημαίνει ότι στις γεωγραφικές πληροφορίες του Αιγαίου μία φαλοκληπία δυτικότερα των Ανατολικών ελληνικών νησιών θα έρθει και του Ιγκή φαλοκληπία, δυτικότερα των Ανατολικών ελληνικών νησιών, δημιουργήτρας του ελληνικού έδωκου σε Βάρκο. Σε κάθε περίπτωση, στον Δημοθραία ο Κανιστός, η Ελλάδα έχει παντού 6.000.000 Έλληνες με την εξέλιξη των Ανατολικών Ακτών των Ακριών Ελληνικών Νησιών, όπου η αποστάση από τις δυτικές ακτές της Τουρκίας, η Κράσια, είναι μικρότερη από τα οδοκρατικά μία, 6.000.000 Έλληνες, 6.000.000 Τουρκία και συνεπώς η ευρυντική γραμμή δημιουργεί στις μέσες της απόστασης. Αναφορικά με το συναφέροι ζήτημα των κρίζων ζωνών και γενικότητα των ημείων, η Τουρκία έχει γίνει από το 96 ζήτημα κυριαρχίας στα ίνια. Αλληκά και για πολλά χρόνια η ίδια θεωρούσε ότι τα ίνια είναι μια αφισβητούμενη προχωρησίδα, που δεν ανοίξει η Ελλάδα αλλά είναι και στη Τουρκία, καθώς δεν αναφέρονταν ανοιχτά στη Συνθήκη των Παρισιών του 2797, μεταξύ της Ελλάδας και της Ταβίας, με βάση την οποία η Δεύτερη παραχωρούσε στην πρώτη κυριαρχία του 2019. Δεν έκαναν όμως στην Τουρκία τον κόμπο να κοιτάξει συμβίκες βάσει τις οποίες τα μη κατανομαζόμενα νησιά ίδια ως νοησίδες περιέχονταν στην Ελληνική Αρχία με την διδίπωση και υποστατημένες δησίδες σε αυτήν, αναφέρομαι στη Ρώμα. Εξάλλον, διατορικές συμφωνίες ξεκίνησαν από ξεκίνηση της Ελληνίας στη Ροζάνια στην 1922 και περνάστηκαν τα αλλοτουρκική συμφωνίες του 1932, σαφώς αρρίζουν τα θεόματα κυριαρχικές των ημέων στην Ιταλία. Άρα, από τη στιγμή που η Ελλάδα γίνεται το διάδοχο κράτος της Ιταλίας, φυσικά περιλαμβάνεται και το νησί και η καταγεμή σε αυτή την θέση. Βέβαια, η Τουρκία στις προφανές δηλώσεις του Υπουργού Επισκοβουλίου Κ. Τσαβούσαουλους έδειξε την τρομαδιαίτηση της αμβιλευτητής που για χρόνια κυρούσε, θερώντας ότι τα ίμια, π.χ. τα ΡΔΑΚ, απαντρούν τοιχικό έδραφος. Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε μια έξαση του προβλήματος, όπου η Τουρκία εγκαταλείπει την παλιά θέση για την αφισβή της ελληνικής κυριαρχίας και αποκαλείπτει τις αριθμινές προθέσεις για την ιδιωτή της αμβιλευτητής φραγμανισίδας. Πάντως, και με ειδομένη την ελληνική επίσης δεχορών, η Ελλάδα θα πρέπει να καλέσει και να προσφύγει στο Ελληνικό Δικαστήριο της Χάλης, το μόνο αργόδιο για την οριστική επίσηση αυτής συγκριμότητας. Η καταδικασμένη ζήτηση, ο χώρος πάνω από τη ζώνη αυτή, είναι εθνικό σαν έλεγχος χώρος. Η Ελλάδα είναι πλάξη του 1931 και θέτει εθνικό ελευθερικό χώρο δέκα μισθομήρια, πρώτα από το οποίο δεν ήταν ορθόδοξο. Οι δικαιολογίες που κατακυρούσαν από νεκροστιού, τοπικό έθνο, κλπ., δεν υπιστικές, συνεχώς η χώρα μας θα πρέπει να προσφωνώσει το εθνικό ελευθερικό χώρο με τα θέτα των διοδημιουργικών. Κατά συνέχεια, η Ελλάδα θα πρέπει, ή να διευρύνει την εγγυά της στα ΕΕ και πάει να κάνει λίγα επαγώδικα, ή να προσφωνώσει το εθνικό ελευθερικό χώρο σε έξι. Αναφορικά με την Φαβετίνα, το Μεγάλο Βαρκάθι, συλλογικές θέσεις, δεν υπάρχει συμφωνία ανάμεσα στις διοχώρησεις με την ελευθερικό ελευθέρωση. Η Ελλάδα έχει υιοθετήσει έναν νόμο, τον 2001-2004, με βάση των οποίων η διορυθετική γραμμή ορίζεται ελλείψεις συμφωνιές στη μέση γραμμή της απόστασης που κορίζει τα δυο κράτη. Η γραμμή αυτή προσφωνεί εις εις, δηλαδή με την επίτυλαξη μιας κοριστικής γραμμής που θα προσφωνηθεί με συμφωνία, η ΕΕ θα δώσει ακόμα στη διεθούνη της χαστηρίου εάν τα μέρη προσφύγουν σε αυτό. Ακούμε και αυτή τη μέρη γραμμή. Κατά τα ελληνικά μου σπουδέδε δεν έχω δικαίωμα, η κλιμένη γραμμή εξεκρέμει τις ευκολίες στο Εύρο, τρελειώνει προς το Νότο, ανάμεσα στις διορυθετικά παράλια και τα νησιωτικά παράλια των ακραίων Ελληνικών Ισσών. Στις διορυθετικές γραμμές που τελειώνουν πολλά χρόνια, η Τουρκία δεν έγινε τη γραμμή αυθία, το ίδιο ως μέση γραμμή αυθία στο μέσον του Αιγαίου, το γνωρίζει τα ελληνικά εισία των Ανατολικού Ελλήνων. Η γραμμή αυθία δεν μπορεί να γίνει γιατί για την Ελλάδα, γιατί η αυθία είναι λόγω ουσιά. Αλλά βέβαια, ούτε και η ελληνική γραμμή μπορεί να θεωρηθεί ως υπρέμβουσα, αφού στην ουσία δεν δίνει καθόλου ευφαρμογητία στην ελληνική Τουρκία, όπου αυτή έχει απέναντί της ελληνικής εισίας. Καταστρέπεται η λύση που προαρμόζει να βρεθεί, που πρέπει να βρεθεί με ένα συμβασμό, ή με μία αποσφίξιο του δικαστήρου, ή και να γίνει μαζί. Δηλαδή, οι ευρωπαστές πρέπει να λύσουν λυσμένα συντήματα και τα επόμενα να εμπειρθούν από τον δικαστήριο. Φυσικά με την ΑΟΖ, πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτή δεν έχει ευφαρμογή στο Ιέο, καθώς η ευφαρμογή της θα κλείνει μεγάλη απελευθέρωση της άλυσης. Εξάλλου, η συρρήτηση για το Ιέο με την Τουρκία περίπτει στη μυθολογηπίδα, με τη κοίτα να αποκλεί την επέκταση της στην ΑΟΖ στο πέλαγμα 8. Για την μόνη ΑΟΖ που συζητά είναι αυτή της Ανδρολήψης του Μεσογείου, θεωρώ ότι θα συζητήσω αμέσως μετά. Αλλά κελά δεν φαίνεται να εκμείνει στη καθέρωση της ΑΟΖ στο Ιέο, αν και στο νόμο του 2004, που επικαλείται λέγοντας ότι η ελλείπη συμφωνία στην διαπο is stitchy. σημαίνει μόνο ένα προσδρομικό καθεστώς που μπορεί να ανατραβεί με συμφωνία. Σε ανατολήθει ό,τι σημαίνει τώρα, το μόνο που μπορεί να μας δώσει η δικαιώματα στις κάλες αυτή είναι η Καστελόριζο. Είναι σύμβολα μητρών νησιών Καστελόριζο, Ρώστρο, Κύριε και Βραχονισίδων να συμβεί ότι ενώ τα κατοικημένα νησιά και οι Βραχονισίδες συμβαίνουν με τα ζώνη, οι εκατοίκητες Βραχονισίδες δεν απολαμβάνουν την φαγωκληπτήτα της γιαώσης. Στην τελευταία απόγωση του Διηγεντικού Δικαστήριου στην υπόθεση με τον Φιλιππίνο Κατακίνηση του 2016, το Δικαστήριο ωστόσο απεφάνθει ότι και οι εκατοίκητες Βραχονισίδες θα μπορεί να απολαμβάνουν την φαγωκληπτήτα του γιαώσης, εφόσον αποτελεί την ήμενο συμπλέμβατος των αρχικών νησιών. Ο δικαστής Βραχονιστής δημιουργήθηκε στον Καστολόρισο, απότελεί μια περιορισμένη αρχητή της γης και συνεχώς ακτών, που συνδυάμουν με το νόμο της γης και την έκθεση των ακτών της αρχικής μελετουργίας, το βασικό κριτήριο δηλαδή, δεν δίνει στην Ελληνική πλευρά πολλά περιθώρια για τη γης και την αρχική της γης. Όσο είναι το προς το νότο, έχει ζώνη 6 εκατομμύρια, η οποία είναι η μεσηγραμμή ανάμεσα στις δυο χωριτές. Τα θέματα που σημαίνουν ότι η Τουρκία, η οποία είναι η πρώτη μελετουργητή σειά όρους στην Τουρκία, δίνει στον Καστολόρισο μια ζώνη νουτείως 12 εκατομμύρια για όλους τους κομμούς. Αυτό προσομοιάζει λίγο με την απόφαση για τα άλλα Βρετανικά σειά, τα οποία ήταν που ξέρουν της Γαλλίας. Μια απόφαση που χρειάζεται από τα 1927, όπου και πάλι τα Βρετανικά σειά, που ήταν πολύ επαρκισμένα από την κυρίως η Περοδική χώρα, την Μεγάλη Βρετανία, πήραν μια μικρή 12 εκατομμύρια για όλους τους κομμούς. Και η Γαλλία, και η Χωρατροπία. Πάντως, και για να είμαστε ακριβείς, το Καστολόρισο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί της πυριακτήριας. Να θεωρηθεί δηλαδή, ως αυτός ο Μεγγύρος του Πέτου, αναπληρωτημένη. Μόλις να θεωρηθεί ότι ο αποδεκτήμα ενός τόξου, που περιλαμβάνει τις αναπληρωτικές ακτές ρόδου, της Καρπάθου και της Κρήτης, μπορεί να αντιμετωπιστεί σαν μελίτερο μελίτερο θάλασσας, ή υπόθελά στις πυριακτές. Πρόκειται με το Ιόνιο Πένναγος ή η ακατάσταση με το Αιγαίο ισχύει ως προς τις ελάσσες ζώνες. Έχουν έρθει έξερθικο μιλίον και δεν έχουν προχωρήσει οριδέτης άλλων ελασιών ζώνων, ενώ σ' αυτή τη στιγμή από το 1977, ενταξύ της Ελλάδας και της Ιταλίας, και της Παραδοκίας και της Περουχής. Πρόσφατα, υπήρχε μια συμφωνία για τις ελάσσες ζώνες ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Αλμανία, όμως ακυρώντας που το Ιδρυματικό Δίκιο της Αλμανίας αποφάνθηκε ότι πήγε. Λέω ακυρώντας που το δικαστήριο δέθηκε ότι πήγαν δύο. Ο πρώτος έκανε ότι η διαδικασία σύννευσης συνθήκης έπασε, γιατί οι διαπραγματές δεν είχαν την τρέλουξη εξοδότησης ανάστασης του κράτους, δεν είχαν υποχρεωθεί βάσει του νόμου. Και ο δεύτερος που αποχωρούσε τον τρόπο πολεμισμού της Ελληνικής Γραμμής, η δημιουργία της Ελλάδας στο οποίο δεν έφερε υπολογισμό. Η οθονή υπολογίστηκε ως νησί, η οθονή που είναι πάνω από την κέντρα και που είναι πολύ μικρό για να μπορεί να υπολογιστεί. Ζάκη, τόσο από τις δύο αυτές συμφωνίες συνέφεραν προς οφαλό ανεργή και δεν παρέχονται τελικά, δεν υπάρχουν άλλες συμφωνίες με τα κράτσια της Ελληνικής Γραμμής. Πρόσφατα έχουμε γίνει προσπάθεια από το Ελληνικό Επιβουλίο, η Ελληνική Συμφωνία και η Συμφωνία για την Απολλητική Κονονική Ζώνη, αλλά τελικά είναι η κατησταρήτη επιτήρηση για λόξο διευκρινής του. Έτσι παραμένουμε στο καθώς του 1997, που προσφέρει για την Ελληνική Υφαροτοπίδα και μόνο. Συμπραγματικά, η Ελλάδα έχει σήμερα 162.000.000 και με βάση με λόγω του 2001-2004 προσπαθεί να δημιουργήσει μια Υφαροτοπίδα σε όλη τη δημιουργία της Ελληνικής Γραμμής και του Τουρισμάνου. Επίσης, η Συμφωνία του 77 με την καλύτερη Απολλητική Διευκρινή Υφαροτοπίδα ανάμεσα στις δύο χώρες. Είναι η καιρός που ειστεύω να εξεκροήσει τις Ζώνες της και δε και δεν υπάρχει η κοινωνική μας κοινότητα αυτό που είναι γίνει με συμφωνία με τις διευκρινές χώρες. Κι εδώ σκέφτομαι το πρόβλημα. Η Ελλάδα έχει σκουτίσει πολλούς γείτονες. Η συμφωνία μαζικούς είναι προσκούρησε αριμπέκτητα εμπόδια. Υπάρχουν πολλά προβλήματα με τον νεοθρομανισμό που ξεκίνησε τη σχέση και τις αρχικές. Είχα να έχω εμένα που όλα αυτά να αποτελούν παρεθόν. Ευχαριστούμε. |
