| Συμπτώματα τήξεων σε σπορείο και φυτά, ταυτότητα παθογόνου, καταπολέμηση: Σήμερα εδώ θα συνεχίσουμε τις κανονικές μας διαλέξεις με τις τύξεις. Το βιβλίο σας έχει τις τύξεις, τις περιγράφεις, τις ασθένειες των εσπεριδοϊδών. Το βιβλίο σας έχει μια γράφαση σαν ασθενειό περίεργη. Σ' έρχεται η καταξενιστή. Αλλά δε θα συζητάξω κατά ασθένεια. Για αυτό λοιπόν θα προσέχεστε να συσκεδίσετε τις διαλέξεις αυτές με τον περιβόλιο του βιβλίου. Νομίζω ότι διδάσκοντας τη δίκη μαθήματος κατά ασθένεια, είναι πιο εύκολο για εσάς για να μην επαναλαμβάνουμε πράγματα. Δηλαδή θα πούμε συξηρήσεις στα ποινωνίδια, θα πάμε να τις ξαναβούμε στα ποινότατα. Όχι, επειδή είναι στις ασθένειες, για αυτό λόγω θα δούμε τα θέματα κατά ασθένεια. Εσείς όμως όταν τα διαβάσατε, δεν θα παραλήξετε να σκεφτείτε τις ασθένειες και από την πλευρά, όπως έχει συνήθει. Γιατί συνήθως παραπλανίστε και μην τα περιεδευώσετε. Λοιπόν, η δίκη του μαθήματος θα παραπλανηθεί κατά ασθένεια, όχι για να ξεριστεί όπως εις το κουβείο σας, αλλά εσείς δεν θα παραλήξετε κάποιες μυθικές ασθένειες να τις στιμώσετε πάντως σε όλους τους ασθένειες. Ή τελος πάντως σε περισσότερους. Επαναλαμβάνω λοιπόν, οι δίξεις των σκοριών και των σβολές, των έρωτων, των ατσιβινόρια, υπάρχουν στις ασθένειες των ευρευεριών. Για ποιο λεωβάρεμιο σέμπανε και ο συγκαθούρας. Την προηγούμενη φορά εξηγήσαμε τον όνομα δίξη και είπαμε ότι δίξη σμένει λιώσιμο. Είπαμε ότι το αγοράμα είναι λογοδοστά, όχι, αλλά εδώ έχουμε κάποια καλά παιδιά. Δεν μπορούμε να μας θυμίσουμε. Τι σημαίνει όμως η λιώσιση του κάμπου. Παιδιά που πάρετε διεκτασίδια στην Ενωμομία, στα Οργανιστικά και πέρα Παλαιολογίων των Παλαιολογικών, στα πιτόρια κάποιος το αγορώτημα είναι με κάποιος που το λένε μόνο δίξη. Όχι. Ωραία, πρέπει σήμερα να τα εξηγήσουμε και να καταλάβουμε τι είναι η δίξη. Αλλά αφού έχουμε τη διάρκεια να εξηγήσουμε και να κάνουμε τη διαδικασία και να πάρουμε το σωστό μέσα, θα μας πείτε τι είναι η δίξη. Τι είναι η δίξη. Δικιάς δίξη. Επαιδεύουμε να θα μπείτε ένα πρώτο αγόρα, δεν θα μας πείτε τίποτα. Λοκείο. Πάρτοι όλοι, ο διωγιός είναι ένας αίσθηκος φιλάνι. Παρ' το Ιωριακή, είναι σύστηση σε αρρώπινα ρεγό, όταν λοιπόν μιλούν για πλήσεις ανακοινώμαστε σε ασθένειες των φυτών στα πρώτα στάδια της ανακλησής τους. Από τη στιγμή που θα πέσει ο σκόρος στο έλιαρθος, μέχρι να ανακληθεί το φυτό και να μπορέσει να μεταφυγευτεί να εγκατασταθεί σε μια άλλη πέσση όπου θα ανακληθεί περισσότερο. Δεντρόδιες καλλιέργειες. Μιλήσαμε για σπόρο. Πώς πολλαπλασιάζονται τα δεντρόδιες συνήθως? Τα παιδιά να μας πούνε που είναι ειδικοί. Τα δεντρόδιες πώς τα πολλαπλασιάζουν, ποιος είναι ο πιο κοινός τρόπος πολλαπλασιασμού στα δεντρόδιες. Μπράβο Μαρία. Με σπόρο πολλαπλασιάζουμε δέντρα? Πολλοί σπάνια, αλλά πολλαπλασιάζουν. Ορίστε. Μιλούμε για δέντρα. Τα δέντρα δεν μπορεί να είναι αιτήσια. Δεν είναι σωστό αυτό που είπες φυσικά. Τα αιτήσια πολλαπλασιάζονται με σπόρο, αλλά εμείς μιλούμε για δέντρα. Και ρωτάω ποια δέντρα πολλαπλασιάζονται με σπόρο. Ή ένας από τους τρόπους που πολλαπλασιάζονται είναι ο σπόρος. Θα μου πείτε εσείς. I don't think so. Έχετε ακούσει, ναι. Μάλλον τα σκρουδίδη. Τα σκρουδίδη και η ελιά. Δεν είναι ο πιο κοινός τρόπος πολλαπλασιασμού αυτός, αλλά υπάρχουν. Γι' αυτό λοιπόν θα αναφερθούμε και στις στίξεις των νεαρών φυταρίων σε σπορία. Βλέπετε σπορία. Τα περισσότερα δέντρα δεν περνάνε από σπορί, αλλά κάποια περνάνε. Εδώ πέρα λοιπόν αυτές οι δύο εικόνες σας δίνουν την εικόνα μιας στίξης. Το παράδειγμα το οποίο σας έχω αριστερά είναι από ποδες φυτό. Δεν αφορά τα δέντρα. Αλλά αυτή η ωραία φωτογραφία που έχει εκεί πέρα εδώ δείχνει ακριβώς αυτό που λέμε λιώσιμο. Εδώ πέρα που βλέπετε αυτά τα απομηνάρια υπήρχαν φυτά πράσινα όμορφα όπως και αυτά που είναι εδώ κάτω γιατί και αυτά εδώ δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση, τα οποία όμως υπέστησαν την επίθεση από μήκητες και μολύνθηκαν, αρχίσαν να σαπίζουν, σαπίζουν, συρρικνωθήκαν και σιγά σιγά εξαφανίζονται και δίνουν την όψη ότι λιώνουν. Γι' αυτό το λέμε τύξη και όχι τύψεις όπως είχε γράψει κάποιος σε εξετάσεις και μάλιστα το είχε γράψει δύο φορές. Και το δύσεξα μαρτίνου καντροσοφούε. Λοιπόν, εδώ βλέπουμε, εδώ είναι σε ένα σπορίο, συγκεκριμένα είναι σπορίο καπνού, δεν αφορά το μάθημά μας, ο καπνός εννοείται, αλλά αυτή η εικόνα είναι πολύ ωραία για να μας δείξει τι ακριβώς σημαίνει τύξη και γιατί ονομάστηκε αυτή η ασθένεια τύξη. Εδώ πέρα βλέπουμε σε πιο μεγάλα φυτά πάλι τύξη και βλέπετε ότι η προσβολή εντοπίζεται στη ρίζα, βλέπετε με τα χρωματισμούς, βλέπετε στενώσεις, αλλά μπορεί και λίγο παραπάνω όπως εδώ στο λαιμό και πιο ψηλά στο σέλεφος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στα πόδι φυτά να χάνει το φυτό την ικανότητα στηρίξής του, να πέφτει στο έδαφος και να λιώνει. Ενώ στα φυτά τα οποία ξυλοποιούνται πιο γρήγορα όπως είναι τα δενδρόδι, το φυτό παραμένει ξερό στη θέση του, όρθιο, αλλά πεθαμένο. Τύξεις λοιπόν είναι, αυτό το είπαμε δεν πειράζει δεν θα σταθούμε εδώ πέρα. Στα δενδρόδι οι τύξεις εμφανίζονται σε σπορία, σε είδη τα οποία πολλαπλησιάζονται με το σπόρο, όπως είναι η ελιά και η τεσπυρουίδη. Οι τύξεις λοιπόν είναι το σύνδρομο των σύψεων, το οποίο σαν βασικό σύμπτωμα έχει την κατάρευση, τη συρρήκνωση του φυτού, το οποίο παίρνει μια εικόνα σαν να λιώνει και σταδιακά εξαφανίζεται και αυτό συμβαίνει ύστερα από τη μόλιξη με παφθογόνα, που στα πρώτα στάδια ανάπτυξης του φυτού. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ένα φυτό το οποίο έχει ύψος ξέρω εγώ μισό μέτρο θα πάθει τύξη. Οι τύξεις αναφέρονται στα πρώτα στάδια ανάπτυξης του φυτού. Οι τύξεις εμφανίζονται κατά κυλίδες. Τώρα φιλούμε για τύξεις εσπορία. Τι σημαίνει εμφανίζονται κατά κυλίδες. Το είπαμε και στην εισαγωγή. Τι σημαίνει εμφάνιση κατά κυλίδες. Τι σημαίνει αυτό. Αν μπορείτε οι τελευταίοι εκεί πέρα να μας κλείσετε την πόρτα. Ευχαριστώ. Κορίτσια. Για πες μου το όνομά σου. Εμβελίντα. Όταν ένας εισαγωγός οφείλεται μόνος του έχει σηκώθει. Κυλίδες να μη σηκώθουν μόνος του. Πάρα πολύ ωραία. Μπορείς να μου πεις αυτό που μου λες αλλά όχι για δέντρα. Γιατί την προηγούμενη φορά αυτό που αναφέραμε ήταν σε δέντρα κάποιας ηλικίας έχει φύγει και το κακομεριασμένο το σχήμα από το πίνακα. Έχει σβηστεί. Αλλά το θυμόσαστε. Δεν θέλω να μου το λες για δέντρα. Θέλω να μου το πεις για μυαρά φυτάρια. Πες μου το. Το ίδιο πράγμα είναι. Τι σημαίνει εμφανίζονται οι τίξες κατά κυλίδες. Όχι. Εγώ γι' αυτό κάνω αυτή την ερώτηση. Επειδή οι περισσότεροι μπερδεύεται τι σημαίνει εμφάνιση της ασθένειας κατά κυλίδες με την εμφάνιση κυλίδων στο φυτό. Εμφάνιση της ασθένειας κατά κυλίδες δεν σημαίνει ότι θα έχουμε μια ασθένεια στην οποία θα βλέπουμε κυλίδες σε κάποια μέρη του φυτού. Αλλά τι γεωργία μου. Σε συγκεκριμένες περιοχές στον αγρό. Ωραία. Είναι λοιπόν σε κάποιες συγκεκριμένες εντοπισμένες περιοχές στον αγρό κάποια άτομα παρουσιάζουν αυτό το σύμπτωμα. Εδώ πέρα δε μιλούμε για αγρό, μιλούμε για σπορείο. Που σημαίνει ότι κάποιες θέσεις του σπορείου θα έχουν κάποια φυτά που θα παρουσιάζουν αυτό το σύμπτωμα. Άρα λοιπόν αν εμείς θα δούμε ότι κάποια φυτά δεν πάνε καλά σε κάποια σημεία του σπορείου αμέσως είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για τύξη και πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας. Άρα λοιπόν οι τύξεις εμφανίζονται κατά κυλίδες και διακρίνουμε τρεις περιπτώσεις τύξεων. Οι δύο περιπτώσεις είναι προφυτρωτικές τύξεις και η μία περίπτωση είναι μεταφυτρωτική τύξη. Και θα ανέμενα ο Φωκίων να μου πει τις τρεις περιπτώσεις. Η πρώτη είναι προφυτρωτική στο σπόρο. Η δεύτερη είναι προφυτρωτική. Δηλαδή πριν θα εμφανιστεί το νερό φυτάλλιο πάνω από το έδρος. Και η δεύτερη είναι μεταφυτρωτική όταν έχει εμφανιστεί το φυτάλλιο πάνω από το έδρος. Πάρα πολύ ωραία. Λοιπόν οι τρεις περιπτώσεις είναι, είπαμε, οι δύο από τις τρεις είναι προφυτρωτικές τύξεις. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε επίθεση του σπόρου από τα παθογόνα. Παθογόνα μπορεί να υπάρχουν είτε πάνω στο σπόρο ή μέσα στο σπόρο. Ή μπορεί να υπάρχουν στο περιβάλλον του σπόρου, στο έδεφος. Παίρνουμε λοιπόν το σπόρο, ο οποίος μπορεί και να μην είναι και καλής ποιότητας. Οπότε αυτός δέχεται την επίθεση από τα παθογόνα. Σαφίζει και δε πρέπει να μην έχει καν τα βλαστήσει. Έτσι, άρα έχουμε σύψη του σπόρου. Εξαφανίζεται ο σπόρος, δεν έχουμε φυτάρι ως εκείνη την περίπτωση. Η δεύτερη περίπτωση είναι να προλάβει ο σπόρος να βλαστήσει. Δεν λέμε ότι ο σπόρος φυτρώνει, έτσι δεν είναι. Δεν γνωρίζουμε να πούμε ο σπόρος φυτρώνει, ο σπόρος βλαστάνει. Το φυτό φυτρώνει όταν εξέρχεται από την επιφάνεια των εδάφους. Εντάξει, ωραία. Στη δεύτερη περίπτωση της στίξης ο σπόρος βλαστάνει, δημιουργεί ένα φυταριάκι, το αντίβλαστο όπως λέμε, το οποίο όμως δεν προλαβαίνει να βγει από την επιφάνεια των εδάφους. Και σαφίζει. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως και στην προηγούμενη, έχουμε ένα κενό, εκεί που θα έπρεπε να έχουμε φυτό. Έτσι λοιπόν, έχουμε σε ένα σπορείο κάποια κενά, δεν εμφανίζονται καθόλου φυτά. Και συνήθως το αποδίδουμε σε κακή ποιότητα σπόρου. Λέμε αν δεν ήταν καλός ο σπόρος μας και μας ξεφεύγουν οι τύξεις. Υπάρχουν όμως και μεταφυτρωτικές τύξεις, που σημαίνει ότι θα βλαστήσει ο σπόρος, θα φυτρώσει το φυτό, θα βγει από την επιφάνεια των εδάφους και μετά θα υποστήτει μόλιψη και από εκεί και πέρα σταδιακά θα νεκροφεί. Εδώ αυτές οι εικόνες σας βοηθούν να καταλάβετε κυρίως τις μεταφυτρωτικές τύξεις. Αυτό εδώ το σχηματάκι δείχνει ότι ένα φυτό έχει φυτρώσει κανονικά, είναι ακόμα νεαρό. Στη συνέχεια όμως στα πρώτα αυτά σταδια της αναπτύξης του υπόκειται μια μόλιψη, η οποία εδώ πέρα φαίνεται ότι έχει συμβεί στο λαιμό. Βλέπετε αυτό εδώ το σημείο έτσι συρρικνομένο. Με αποτέλεσμα εδώ να χάσει την ικανότητα στη ρήξης του, να πέσει και από τη στιγμή που θα πέσει στο έδαφος αποτελεί φορά για περισσότερους μήκητες. Είναι λοιπόν μια μεταφυτρωτική τύξη και εδώ βλέπετε διάφορα στάδια μεταφυτρωτικής τύξης. Αυτά εδώ προφανώς είναι μητάρια τα οποία έχουν εξέλθει από την επιφάνεια των εδάφους και βλέπετε τις βλάβες. Εδώ βλέπετε καστανά τμήματα στη ρίζα, μπορεί να είναι στην κεντρική στις πλάγες και εδώ το ίδιο καστανή ρίζα. Εδώ βλέπετε καστανό και πιο πάνω στο φλαστό, αυτό βέβαια είναι σε ισχυρότερη κατάσταση από το προηγούμενο. Και εδώ βλέπουν μια συρρικνωση, στένωση καστανό μεταχρωματισμό, είναι νεκρό το φυτό. Αυτό δεν είναι ακόμα νεκρό, αλλά όπως βλέπετε υπάρχουν διάφορες καστανές περιοχές στην κεντρική ρίζα ή στις πλάγες, με αποτέλεσμα, οι οποίες μάλλον φέρνουν ως αποτέλεσμα το θάνατο του φυτού, την ξύραση του φυτού. Εντάξει, μέχρι τώρα. Παρακαλώ. Ρωτάσατε το φυτάριο που μπορεί να επανέφθει μετά από τύξη, έτσι? Υπάρχουν περιπτώσεις που αν επέμβουμε εμείς, μπορεί το φυτό να ξεπεράσει αυτή την προσβολή. Θα παραμείνει όμως μια βλάβη στο λαιμό του, θα παραμείνει κάποιο έλκος, έτσι? Το οποίο θα είναι ως αποτέλεσμα το φυτό αυτό να παραμείνει καχεκτικό. Και δεν μας συμφέρει να μεγαλώσουμε ένα τέτοιο φυτό. Θα παραμείνει καχεκτικό, τώρα, αν μιλούμε για βενδρό, αμήν, θα το απορρίψουμε από την αρχή. Για τις υπόλοιπες καλλιέργειες, τώρα, μια και το ρώτησες, δεν σας αφορά στο μάθημά σας, αλλά πληροφοριακά το λέω, για τις υπόλοιπες καλλιέργειες που μπαίνουν κατευθείαν στον αγρό, εντάξει, σε κάποια γωνία του χωραφιού θα έχουμε κάποια φυτά, τα οποία δεν θα μας δώσουν προφανώς παραγωγή. Ναι, μπορεί το φυτό να ξεπεράσει αυτή την προσβολή, αλλά δεν διαθρέπεται φυσικά έξω του κλήρου. Εντωμενώς εμείς, αν θα έχουμε κάτι τέτοιο σαν πολλαπλασιαστικό υλικό, θα το απορρίψουμε. Ωραία. Κι αυτή η εικόνα είναι αγκοπώδες φυτό, αλλά είναι πολύ ωραίο για να αντιληφθείτε τις στίξεις. Βλέπετε ότι έχουμε καστανούς μεταχρωματισμού στο σημείο του λαιμού και στενώσεις, οπότε καταλαβαίνετε ότι σε αυτό το σημείο, ειδικά γιατί αυτά τα φυτά δεν προλαβαίνουν να ξυλοβληθούν, δεν μπορούν να στυριχτούν, δεν μπορούν να σταθούν όρθιο, θα πέσουν και θα σαπίσουν. Κι εδώ είναι πάλι ένα απόδεστη τόλος, αλλά είναι πάρα πολύ ωραία. Τα συντώματα που φαίνονται είναι μάλιστα και απορριζοκτόνια. Πώς το καταλαβαίνουμε ότι είναι απορριζοκτόνια? Βλέπουμε αυτά τα έλικη, έτσι δεν είναι ειδικά εδώ πέρα. Εδώ βέβαια έχουν μια διαπάθμιση συμπτωμάτων, όπως βλέπετε, ελαφρότερα συμπτώματα, τα οποία σταδιακά είναι χειρότερα. Καταλαβαίνετε ότι ένα τέτοιο φυτό σε αυτήν την κατάσταση δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί. Το καταλαβαίνουμε από την όψη του έλπους. Είναι βυθισμένη η κηγίδα και δημιουργείται αυτή η ξηρή σύψη και αυτό το έλπους, δηλαδή κάποιες χαρακές να το πω έτσι κοινά. Λοιπόν, όταν έχουμε ξηλό νύδι, που είναι στη δική μας την περίπτωση, δεν θα έχουμε εξαφάνιση των φυτών. Και είναι το χαρακτηριστικό λιώσιμο που είδατε στις πρώτες φωτογραφίες. Αλλά τα φυτά μας θα ξεραθούν και θα παραμείνουν όρθιοι. Αν έχουμε βέβαια με τα φυτροτική τήξη. Όπως βλέπετε εδώ, σε αυτή την εικόνα λοιπόν, βλέπετε κάποια υγείας περί το ιδί. Αλλά βλέπετε και κάποια άλλα, τα οποία είναι μικρότερα. Γιατί εις από προλάβανε και φυτρώσανε, ξεραθήκανε και παραμένουν εκεί πέρα όρθια, δεν λιώνονται. Αλλά όμως ταυτόχρονα μπορείτε να δείτε ότι και σε κάποιες θέσεις υπάρχουν και ελά. Που σημαίνει ότι υπήρχανε και τί είδους θήκες. Προφυτροτικές. Εδώ τώρα σας έχω γράψει κάποια παθογόνα, τα οποία έχουν αναφερθεί σε σπορία ή σε φυτόρια. Και δίπλα έχω γράψει και τους ξενιστές. Δεν είναι ανάγκη να μάθετε απ' έξω τους ξενιστές. Απλώς δείτε ποιοι μίτητες είναι εκείνοι οι οποίοι απαντώνται σε τέτοιου είδους προσβολές. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι. Και μάλιστα το βιβλίο σας έχει ολόκληρη περιγραφή για το πώς είναι η ριζοκτόνια, πώς είναι το πίθιο, με ποια όργανα πολλανασιάζονται και λοιπά. Αυτά δεν χρειάζεται να τα μάθετε, αλλά καλό θα ήταν να ξέρετε μερικά ονόματα παθογόνων που μπορούμε να έχουμε στα σπορία και στα φυτόρια. Μη μάθουμε όμως τις πολλές λεπτομέρειες, θα τις μάθουμε αλλού. Ριζοκτόνια βέβαια σε αυτό το μάθημα δεν θα ξανασυναντήσουμε. Ριζοκτόνια είναι ένας μίκητας ο οποίος είναι στήρος. Δεν παράγει σπόρια, άρα δεν μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε από τα σπόρια. Όταν αύριο θα έχετε στην εργασία σας να αντιμετωπίσετε διαγνώσεις, φυσικά δεν θα έχετε εναμωριακό εργαστήριο, θα έχετε στη διάθεσή σας ένα μικροσκόπιο και ένα στερεοσκόπιο. Τους περισσότερους μίκητες που θα έχετε να διαγνώσετε θα μπορείτε να τους καταλάβετε από κάποια παρασκευάσματα που θα κάνετε στο μικροσκόπιό σας. Εκείνο που μας βοηθάει να αναγνωρίσουμε εύκολα τους μίκητες είναι οι καρποφορίες τους, τα σπόρια τους. Ή κάποιες καρποφορίες που περιέχουν σπόρια. Η ριζοκτόνια δεν έχει σπόρια και την αναγνωρίζουμε από τα χαρακτηριστικά του μικηλίου. Τέλος πάντων, αυτό δεν μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Είναι ένας παμφάγος μίκητας, δηλαδή μπορεί να παρασιτήσει σχεδόν όλα τα φυτά και είναι κατ' εξοχήν αίτιο τίξεων και συψυριζιών σε πόδι φυτά. Λοιπόν, όπως βλέπετε τον έχουμε βρει σε σπορία ελιάς, νερατζιάς και αμυγγαλιάς. Ο μακροφορίνα φαζεολίνα τώρα είναι επίσης ένας μίκητας που δεν θα ξανασυναντήσουμε σε αυτό το μάθημα. Βρήσαμε όμως το άλλο μάθημα, να δημιουργήσει ύψεις τελεχών σε αιτήσια σκαλιέλη, σε αιτήσια φυτά. Εδώ το συναντάμε μόνο σαν αίτιο τίξεων σε είδη, όπως τα έχω βάλει με τη σειρά για να... Αν σας ενδιαφέρει, εγώ δεν θα ρωτήσω ποια είδη είναι που παρασιτούνται από μακροφομίνα ή ριζοκτόνια σε σπορία, αλλά για όποιον ενδιαφέρεται είναι με την ίδια σειρά. Άρα λοιπόν, μακροφορίνα φαζεολίνα έχει αναφερθεί στα ίδια εκείνα με τα οποία έχει αναφερθεί ριζοκτόνια, όπως σε φύλλεις και σε μερικά άλλα επιπλέον, όπως βλέπετε εδώ, γιγαρτόκαρπα και πυρινόκαρπα. Αχλαδιά και δονιά, βερικοκιά και δαμασκινιά. Το σκληρό του μπρόλυψη έχει αναφερθεί σε φυτώρια βελιού. Δεν είναι καθόλου παράξενο και οι τρεις αυτοί μήκητες. Είναι μήκητες που διαβλούνε στο έδαχος με τη βοήθεια σφυρωτίων. Δηλαδή είναι προβληματικοί μήκητες που υπάρχουν στα εδάφη και είναι δύσκολο να παλαγούμε από αυτούς. Θυμάται κανείς τι σφυρώτια κάνει ο καθένας από αυτούς τους τρεις. Κατητής. Κατητής, ε. Και οι τρεις δε βοηθούν σκληρότη. Τι είναι τα σκληρότια, παιδιά? Εσύ όταν ήσουν μαθητής στο σχολείο έτσι, σύμφωνα, σε χαίρεσα. Παιδιά με γενική φυτοπαθολογία πώς τα πάτε? Χαμογελάτε, ε. Πιστέψτε με ότι το μάθημα αυτό θα είναι κατά 50% ευκολότερο, αν διαβάσετε ταυτόχρονα και γενική φυτοπαθολογία, όσοι δεν έχετε ασχοληθεί μέχρι τώρα. Πάρτε το λοιπόν σοβαρά και ξεκινήσετε τη γενική φυτοπαθολογία σήμερα να διαβάσετε. Και αυτό το μάθημα ξεκινήσετε από τη Δευτέρα. Τι θες από τις φωκιών? Τα σχυρότια. Τα σχυρότια, ναι. Για πες μου τι θες να οφείσεις για τα σχυρότια αυτή. Είναι τα σχυρότια ή τις σχυρότια κάνουν φίτροις. Και τα δύο θέλω. Και τα δύο θέλω, βεβαίως. Βασικά, πολλούς σχυρότια έχουν δομές. Τι τους δομές? Δομή που διαχυμάζει ο Μίκητες μπορεί να είναι και κλειστοφίκι, δεν ξέρω. Από πού προέρχεται αυτή η δομή. Η Γεωργία ξέρει. Είναι μικυλιακές κατασκευές. Πολύ σωστά, η Γεωργία μας είπε ότι είναι μικυλιακές κατασκευές. Δηλαδή, είναι μικυλιακές υφές, οι οποίες έχουν εμπλακεί πολύ στενά μεταξύ τους και έχουν δημιουργήσει ένα σωμάτιο, το οποίο είναι σκληρό. Για αυτό το λέμε σκληρότια, έτσι. Δηλαδή, είναι σκληρό. Έχει ένα αποθέση με λαντίν. Είναι αφεκτικό, όταν πάει να πει σκληρό. Είναι αφεκτικό, μπορεί ο μύκτης με αυτό να διαβεί μέχρι να έρθει στη διάθεσή του ο ξενιστής. Αυτά είναι, λοιπόν, τα σκληρότια. Αλλά θα τύχει να πούμε κι άλλες φορές για σκληρότια. Αυτοί οι τρεις μύκτης, έτσι όπως είναι στη σειρά, δημιουργούν μικροσκληρότια οι δυο πρώτοι. Του πρώτου δεν φαίνονται με το μάτι. Δεν φαίνονται με γυμνομάτι, σαν τη μύτη της καρφίτσας και του τρίτου είναι στο μέγεθος των κόκων συναπιού. Ο αρμιλάρια τώρα. Ο αρμιλάρια έχει αναφραθεί σε φυτόρια αμπέλιου. Ο αρμιλάρια έτσι και λιώς αποτελεί πρόβλημα για το αμπέλι σε περιοχές που εμφανίζει σιψηριζίες. Άρα λοιπόν, με τον αρμιλάρια θα ασχοληθούμε διεξοδικά τη δευτέρα που μας έρχεται. Λοιπόν, αρμιλάρια λοιπόν μας δημιουργεί πρόβλημα στα φυτόρια, είναι κρόνια δηλαδή τα μοσχεύματα και φυσικά σε ανευθυμένα φυτά, δημορικές σιψηριζίες όπως είπαμε, θα δούμε στο επόμενο μάθημα. Ο πότριτης συνέδρια είναι ένας νίκητας ο οποίος δημιουργεί προβλήματα, εκεί με πάθει πολύ υγρασία. Κι έτσι λοιπόν και εδώ μας δημιουργεί προβλήματα στα μοσχεύματα του αμπελιού που είναι σε στρωμάτωση, δεδομένο ότι εκεί έχουμε πάρα πολύ υγρασία. Τι σημαίνει σε στρωμάτωση? Μαρία. Μαρία. Έτσι πράγμα. Ναι, έτσι πράγμα. Τα βάζουμε μαζί σε χώμα, μπορεί να έχει και άχυρο μέσα. Λοιπόν, να κάνουμε τι? Να ριζοβολήσουμε. Εκεί λοιπόν, επειδή τα έχουμε καλυμμένα με έλαφος, μαζεύει τη γρασία. Και εφόσον μαζεύει τη γρασία, αν υπάρχει πότριτη στο περιβάλλον, μια χαρά, πανηγύρι. Ωραία. Το βιβλίο σας αναφέρει για το πίθιο, και το πίθιο είναι ένας οργανισμός, δεν είναι μίκητας, είναι ομίκητας, είναι ένας οργανισμός ο οποίος δημιουργεί γενικότερα σύψεις και άρα μπορεί να δημιουργήσει και τύξεις, πολλές νεαρών φυτών, εκεί που έχουμε πολύ γρασία. Για να δούμε λοιπόν πώς θα αντιμετωπίσουμε τις τύξεις και τις προσβολές στα φυτόρια. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το στάδιο, γιατί το να έχεις υγιές πολλοπισιαστικό υλικό, είναι το πρώτο βήμα για να προστατέψεις τα φυτά σου. Είναι ένα προληπτικό μέτρο. Άρα λοιπόν θα πρέπει να ξέρουμε πώς να αντιμετωπίσουμε. Πολύ μεγάλο ρόλο παίζει και η διάγνωση, γιατί μερικές φορές δεν υπάρχουν γενικευμένα μέτρα, ειδικά χημικά, για να αντιμετωπίσεις μια τύξη, οπότε είναι καλό να ξέρεις ποιο είναι το παθογόνο αίτιο. Πρώτα απ' όλα λοιπόν, σε σπορία θα χρησιμοποιήσουμε σπόρο άριστης ποιότητας. Σπόρο δηλαδή που θα έχει βλαστική ικανότητα. Θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ποιος μας παρέχει το σπόρο και αν μπορεί να μας δώσει και τα αποτελέσματα κάποιων τεστ, κάποιων δοκιμών βλαστικής ικανότητας του σπόρου, θα είναι ακόμα καλύτερα. Άρα λοιπόν σπόρος άριστης ποιότητας. Σε περίπτωση που παράγουμε φυτά από μοσχεύματα, θα πρέπει τα μοσχεύματα να είναι από υγιή φυτά και να λαμβάνονται από έμπειρο προσωπικό. Μην πάμε και πάρουμε μοσχεύματα ελιάς που έχει πάνω κυλίδες από κυκλοκόγιο ας πούμε. Όταν ήμουν κι εγώ φοιτήτρια και έδινα εξετάσεις στο εργαστήριο βιολογίας οπορικητευτικών, μου έδισε ο κύριος Μογιατσής ένα κλαδάκι ελιάς και μου λέει κάνε μου ένα μοσχεύμα. Και βέβαια τώρα επειδή μου άρεσε η ισορροπία, ήθελα να έχει ένα φυλλαράκι από εδώ, ένα φυλλαράκι από εκεί, ένα από εδώ, ένα από εκεί. Και πάω και του αφήνω επάνω ένα φύλλο, μια κυλίδα, να, κυκλοκόγιο. Και μου λέει έπρεπε να έχεις κόψει αυτό και σε έμεινε μονόπαντο το φυτό. Καταλάβατε, έμπειρο λοιπόν προσωπικό, να ξέρει να κόψει τα σωστά μοσχεύματα. Τώρα πάμε στη σπορά. Η σπορά θα πρέπει να είναι απαθής και αρεή για να δώσουμε την ευκαιρία στο φυτό να φυτρώσει πιο γρήγορα. Να βλαστήσει ο σπόρος και να φυτρώσει πιο γρήγορα. Και φυσικά θα φροντίσουμε να εγκατασταθεί το σπορείο σε συνθήκες οι οποίες θα ευνοούν και τη βλάστηση του σπόρου και την ταχύη ανάπτυξη των φυταρίων για να φυτρώσουν γρήγορωτερα. Γενικά αυτές οι προσβολές εμπαλίζονται σε σπορία όπου έχουμε πολύ υγρασία και έχουμε και χαμηλές θερμοκρασίες. Δηλαδή τα φυτά μας δεν είναι και σε τόσο πολύ καλό περιβάλλον. Δεν είναι ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξή τους. Το ίδιο ισχύει για τις συνθήκες και για τη ριζοβολία των μοσχευμάτων. Δηλαδή θα εγκαταστήσουμε τα μοσχεύματά μας για να ριζοβολίζουν και να αναπτυχθούν στη συνέχεια τα φυτάρια σε άριστες συνθήκες για την ανάπτυξή τους. Θα φροντίσουμε για την άρντεψη να είναι κανονική, δηλαδή ούτε να ποτίζουμε υπερβολικά, ούτε να τα αφήνουμε ξερά. Και για να ποτίζουμε θα φροντίσουμε αυτό να γίνεται σε ώρες που μπορούν πολύ πιο εύκολα να στραγγίσουν και να στεγνώσουν. Αυτές οι ώρες είναι οι πρωινές και θα πρέπει να αλλάζουμε μέρημα για την καλή στράγγιση. Ένας τρόπος που αναφέρετε και στο βιβλίο σας είναι να βάλουμε ένα επιφανειακό στρώμα άμμου ή ακόμη και να αναμύξουμε το υπόστρωμα με μια πολύ μικρή αναλογία άμμου έτσι ώστε να έχουμε καλή αποστράγηση. Συνεχίζουμε λοιπόν με την αντιμετώπιση. Συνήθως όταν κάνουμε πολλαπλαχιασμού έχουμε ένα μέρος όπου κάνουμε αυτή τη δουλειά. Δηλαδή έχουμε ένα μέρος που εγγραφιστούμε το σπορίο ή κάνουμε τέλος πάντων υδρονέφωση, ξέρω εγώ για ριζοβολία μοσχευμάτων. Θα πρέπει το υπόστρωμα να το απολυμμένουμε. Καλό θα είναι να το απολυμμένουμε. Το Λιγείο σας λέει εκεί πέρα για πάρα πολλά χημικά απολυμαντικά να φέρετε και τον βρομιούχο με θύλιο που ξέρετε ότι δεν το χρησιμοποιούμε τώρα. Δεν έχει σημασία με τι θα απολυμμάρουμε αλλά καλό θα είναι να γίνεται μία απολύμμαση πριν από τη σπορά. Αν θέλουμε για κάθε ανδεχόμενο, γιατί μπορεί να έχουμε είσοδο παθογόνος στη συνέχεια, αν θέλουμε δηλαδή να προστατέψουμε περισσότερο μπορούμε να εφαρμόσουμε και ένα μικρυτοκτόνωνο απολυμμένοντας τον σπόρο ή εφαρμόζοντας τον μικρυτοκτόνωνο στο έδαπος εκεί που θα εφαρμόσουμε και το σπόρο. Βέβαια πρέπει να είμαστε φιβολείς στη χρήση των χημικών. Είναι πολύ καλύτερο να έχεις ένα καθαρό περιβάλλον παρά να πας να βάλεις μικρυτοκτόνωνο σε ένα περιβάλλον που δεν έχεις προντήσει να απολυμάνεις. Έτσι δεν είναι? Είπαμε σαν πρόσθετο μέτρο, όχι σαν κύριο μέτρο. Αν εκφαριστούν ετενικά ατύξεις θα πρέπει να απομακρύνουμε τα ασθενή μαζί με πολλά υγεία γύρω από τα ασθενή. Γιατί πολλές φορές μπορεί να είναι φαινομενικά υγεία τα φυτά, αλλά να έχουν εμολυνθεί και να μην έχουν εκδηλώσει ακόμα το σύμπτωμα. Και αν θα πάμε εμείς να ξεριζώσουμε, να αφαιρέσουμε εκείνα τα οποία έχουν συντώματα και να αφήσουμε τα άλλα, είναι πολύ πιθανόν, γύρω από το σημείο που ξεριζώσαμε, τις επόμενες μέρες να δούμε κι άλλα να έχουν συντώματα. Γι' αυτό αφαιρούμε τα πεθαμένα, ή τα ασθενή, δεν θα αφήσουμε να πεθάνουμε γιατί σημαίνει που πολλοπρεσιάζεται το μόλισμα. Αφαιρούμε λοιπόν τα προσβεβλημένα και μια, δύο σειρές, τρεις όσες κρίνουμε ανάλογο και με τις αποστάσεις γύρω από αυτά. Για να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε εξαλείψει την αισθία του παθογόνου και μπορούμε να κάνουμε κάποια ριζοποτίσματα. Παρακολουθούμε βέβαια στη συνέχεια την εξέλιξη των φυτών μας. Να είναι υγιή, να μην μένουν τίποτα μικρά έλκη σαν αυτά που λέγαμε προηγουμένως, τα οποία μπορεί να έχουν όσα αποτέλεσμα την αρχιξία των φυτών. Στα δε ποόδι φυτά, στα ετήσια ας πούμε αν έχεις ντομάτις, λέμε πέταξέ το και βάλε καινούριο σπορίο. Ωραία. Αυτά λοιπόν είναι για τις στήξεις. Και επειδή το μάσμα αυτό είναι μικρό, είναι πολύ μικρή αυτή η ενότητα, σας έχω κολλήσει μαζί και μια εισαγωγή στις εδαφογενείς ασθένειες. Γιατί στη συνέχεια θα ασχοληθούμε με εδαφογενείς ασθένειες για δύο-τρεις ενότητες. Οπότε θα κάνουμε σήμερα μια μικρή εισαγωγή, για να προλάβουμε την Δευτέρα και να πούμε όλα τα υπόλοιπα. Εδαφογενείς λοιπόν ασθένειες και όχι ασθένειες σε δάφους. Πολλές φορές μπορείτε να ακούσετε τον όρο ασθένειες σε δάφους. Μα ο άρρωστος δεν είναι το έδαφος, ο άρρωστος είναι το φυτό. Γι' αυτό δεν είναι σωστό να λέμε ασθένειες σε δάφους. Είναι ασθένειες σε εδαφογενείς, γιατί τα παθογόνα είναι έδαφο μεταφερόμενα, διαβιούν στο έδαφος. Τα παθογόνα τα οποία διαβιούν στο έδαφος είναι από τα πιο δύσκολα να τα εξαλείψουμε και να τα αντιμετωπίσουμε. Τώρα αυτά βέβαια είναι μπλα μπλα, δεν θέλω να την γράφετε. Θα τα διαβάσετε μετά μόνοι σας. Οι εδαφογενείς ασθένειες είναι ασθένειες γενικευμένοι. Τι σημαίνει αυτό? Τα συμπτώματα θα εμφανιστούν όχι μόνο στα σημεία τα οποία έχουμε στα μέρη του φυτού, για να μην σας μπερδεύω με τον όρο σημεία. Τα συμπτώματα λοιπόν δεν θα εμφανιστούν μόνο στα μέρη του φυτού που πάσχουν, αλλά σε όλο το τέντρο. Εδαφογενείς ασθένειες είναι οι συψηριζίες, οι σύψεις λαιμού, οι αδρομικώσεις, μάλλον και τις στήξεις μέσα. Είναι ασθένειες των οποίων τα παθογόνα αίτια διαβιούν με κάποιες μορφές το έλαφος, και όταν έχουν στη διάθεσή τους το ξενιστή, εκδηλώνεται η ασθένεια. Λοιπόν, είπαμε συψηριζία. Πού είναι η ζημιά? Στη ρίζα. Σύψη λαιμού είναι στο λαιμό. Αδρομίκος ή πού είναι η ζημιά? Στο άδρομα. Στο άδρομα. Τα πούμε όταν θα έρθει η ώρα. Στο αγγιακό σύστημα. Άρα λοιπόν έχουμε εδώ έναν εξεργευμένον στόχο που παρασυνθείτε. Αλλά επειδή όλες αυτές οι ασθένειες που λέμε τώρα, στις ψηριζίες ή στις λαιμού-αδρομικώσεις, έχουν ως αποτέλεσμα το να καταστραφεί σε κάποιο σημείο το αγγιακό σύστημα, το οποίο μεταφέρει προς τα πάνω νερό και θρεπτικά στοιχεία από τη ρίζα στο ένα αίριο μέρος, τότε έχουμε μια γενικευμένη βλάβο. Άρα θα έχουμε συμπτώματα και στο υπεριομέρος, θα έχουμε συμπτώματα και στην κόμη. Γι' αυτό λέμε είναι γενικευμένες αυτές οι ασθένειες. Αυτό τώρα μην βιαστείτε να τα γράψετε, γιατί είναι πολλά, τα έχω απλά για την πληροφορία σας. Μελετήστε όταν θα τα πάρετε. Είναι επεξηγηματικά. Αυτές οι ασθένειες είναι χρόνιες και δεν γιατρεύονται. Από τη στιγμή που το φυτό θα μολυνθεί, θα παραμείνει για πάντα άρρωστο. Τώρα εμείς επέμβουμε και προσπαθούμε να το στηρίξουμε. Θα το κρατήσουμε περισσότερο καιρό στη ζωή, που σημαίνει όσο καιρό μπορούμε παραπάνω να πάρουμε την παραγωγή. Αλλά τελικά το φυτό μας θα νεκρωθεί. Η ασθένεια θα εξελιχθεί με γρηγορότερο ή αργότερο ρυθμό, μέχρι να νεκρωθεί το φυτό. Άρα λοιπόν είναι ασθένειες χρόνια, οι οποίες δεν θα απεύονται. Μπορούμε απλά να τις αναχαιτήσουμε. Αυτές λοιπόν είναι οι αταφογενείς ασθένειες και όχι ασθένειες σε δάθους. Ας δούμε λοιπόν όλες αυτές οι ασθένειες, οι συψηριζίες, οι σύψης λαιμού, οι αδρομικώσεις παρουσιάζουν κάποια κοινά συμπτώματα. Θα δούμε δηλαδή κάποια συμπτώματα, κάποια γκάμα συμπτωμάτων σε όλες αυτές τις κατηγορίες ασθενειών. Και να δούμε ποια είναι αυτά τα συμπτώματα, για να μην τρέπον να λαμβάνουμε κάθε φορά που θα λέμε, ξέρω εγώ, συψηριζία, συψηλεμού, να μη λέμε τα ίδια. Άρα λοιπόν να δούμε ποια είναι αυτά τα γενικά συμπτώματα. Μίωση του ρυθμού της ανάπτυξης. Τι σημαίνει αυτό? Ότι το τλήμα του δέντρου το οποίο πάσχει θα παρουσιάσει μια μειωμένη ανάπτυξη πότε, την άνοιξη, όταν θα ξαναπλασθάνει το φυτό. Δηλαδή θα έχουμε μικρότερους βλαστούς, πιο καχεκτικούς, μικρότερα φύλλα, μικρότερα φύλλα βέβαια το γράφετε στην επόμενη. Έχουμε ως προς την κατάσταση των φύλλων, έχουμε μεταχρωματισμούς φύλλων και μικροφυγεία, μικρότερα φύλλα και κυτρινιάρικα ή ξέρω εγώ λιγότερο πράσινα. Έχουμε πτώση των φύλλων, νέκρωση βλαστών και κλάδων. Πρώτα ξεραίνονται οι βλαστοί, οι αιτήσοι και μετά ξεραίνονται, μπορεί όχι στην ίδια καλλιεργική περίοδο, μπορεί στην επόμενη χρονιά να ξεραθούν και μεγαλύτεροι κλάδοι. Στα πυρινόκαρπα και στα κονοφόρα έχουμε έκριση κόμιος. Θέλω να σας πω ότι στα ίδια στα οποία εκράνει κόμι αυτό αντιστοιχεί με το δικό μας το πειρετό. Όταν έχουμε πειρετό αυτό δεν είναι αρρώστια, είναι ένα σύμπτωμα το οποίο δείχνει ότι είμαστε άρρωστοι, έτσι δεν είναι. Και σε αυτά τα ίδια λοιπόν στα οποία παράγεται κόμι, όταν είναι άρρωστα εκράνει κόμι. Το κόμι λοιπόν είναι ο πειρετός των δέντρων, είναι ένα αντίστοιχο σύμπτωμα. Η έκριση κόμιος θα μας κάνει ένα εποπτρεπτό, ότι κάτω δεν πάει καλά. Και ένα άλλο σύμπτωμα είναι άρρωστο είναι η καρποφορία μικροκαρπία. Δηλαδή όταν το φυτό είναι άρρωστο και είναι κάθε χρονιά πριν να νεκροθεί, πριν να ξεραθεί, πριν να πεθάνει, παράγει πάρα πολλούς καρπούς οι οποίοι είναι μικρότερης μέγεθος. Και να τα δούμε αυτά σε εικόνες. Εδώ πέρα τι βλέπουμε, τι παρατηρούμε σε αυτό εδώ το φυτό που είναι μπροστά μπροστά. Είναι εντάξει ή κάτι δεν πάει καλά με αυτό. Παναγιώτα τι έχει το φυτό. Πώς θα το περιγράφατε. Έχει το φύλλο. Μπράβο το φύλλο είναι πολύ πιο αραιό. Είναι πιο χλωροτικό. Έχει θα λέγαμε μια μειωμένη και καχεκτική ανάπτυξη. Άρα εδώ πέρα λοιπόν έχουμε μίωση του ρυθμού της ανάπτυξης. Έχουμε καχεκτική ανάπτυξη του ασθενούς. Εδώ τι έχουμε. Μικροφυλία. Μικροφυλία και τι άλλο του φέρετε στην εικόνα. Πώς σε λένε εσένα. Η Ρό. Τι ωραία ονόματα. Είπαμε. Δεν μπορώ να θυμηθώ πολλά ονόματα μαζί. Σε κάθε πάθημα ένα δυο ονόματα. Τι είπες η Ρό. Τι έχει εδώ. Κλώρωση. Βεβαίως. Έχει κλώρωση. Και πώς το καταλαβαίνουμε ότι έχει κλώρωση. Είναι πολύ πιο εύκολο να αντιληφθούμε το μεταγρομματισμό. Τα δίπλα έχουμε ένα υγιές. Δεν είναι. Άρα λοιπόν εκτροπή από το φυσιολογικό χρωματισμό του φιλόμετρος θα μας κάνει. Θα καταλάβουμε κάποιο υγιές το οποίο θα είναι δίπλα. Άρα λοιπόν πού έχουμε τη κλωρωση εδώ πέρα. Σε αυτό αναφέρει σε Ρό εις το άλλο που είναι πιο εύκολο. Το ίδιο είναι. Ωραία. Εδώ πέρα όμως λοιπόν βλέπουμε. Εδώ. Σε αυτήν εδώ την περιοχή βλέπουμε ένα κυτρινιάρικο φύλλομα. Σε αντίθεση με αυτό το βαθύ πράσινο που είναι πιο δίπλα. Και εδώ έχουμε κάτι κυτρινίσματα. Και εδώ που μας είπε η Ρο έχουμε μικρότερα φύλλα. Αφέρετε ότι είναι μικρότερα από ό,τι τα άλλα. Στο άλλο κλαδί. Αυτό το κλαδί γενικά δεν πάει καλά όπως βλέπετε. Έχει ένα μικρό εδώ πέρα βλαστό με φύλλα κίτρινα και μικρότερα του πανουλίου. Έχουμε λοιπόν εδώ πέρα με καθοματισμό και μικροφυλία. Σε ακούω πως θα δείχνει. Αυτό δεν είναι ένα σκούπα της μάγης σας. Αυτό το συγκεκριμένο. Αυτό το πήρα από ένα site που βράχνει και από κάτω και μιλάει για φυτόφορα. Τη σκούπα της μάγης σας είναι μόνο η λογικό πρόβλημα. Σύντομα. Ναι η σκούπα της μάγης σας χαρακτήριζει υγούς φυτοπλάσματα και τέτοια πράγματα. Εμείς δεν θα να φυθούμε καθόλου στους σκούπες πάντως. Ούτε της μάγης σας, ούτε καμιάς. Εδώ τι σύντομα έχουμε. Πώς σε λένε εσένα. Φάνη. Πώς. Φάνη. Το αν είναι νεκρό δεν μπορούμε να το δούμε. Αλλά τι βλέπουμε εδώ πέρα. Τι είναι πάση φανές. Όταν έχουμε πέσει τα φύλλα. Άρα λοιπόν έχουμε πτώση των φύλλων εδώ. Η πτώση των φύλλων βέβαια ακολουθεί από νέκρωση των βλαστών πρώτα απ' όλα των νεαρών και στη συνέχεια μεγαλύτερον. Άρα λοιπόν στη συνέχεια έχουμε νέκρωση κλαδίσκων και κλάδων. Εδώ πέρα προφανώς είναι αυτά εδώ στην άκρη ξερά. Αυτά εδώ φανταστείτε. Αυτά ξεκινούν πρώτα να ξεραίνονται και να τα ξεραίνονται μεγαλύτερα κλαδιά προς τα κάτω. Εδώ έχουμε έκκριση κόμεος σε διάφορες θέσεις. Χαρακτηρίζει πάρα πολύ τις ασθένειες της ύψης λεγού. Πολύ κοντά στο λεγό έχουμε κόμπους χοντρούς από κόμοι. Αλλά και τις υπόλοιπες ασθένειες. Είπαμε ήδη που εκκρέουν κόμοι όπως είναι τα πυρινόκαρπορα. Σε ακούω φάνη. Όσον αφορά την έκκριση κόμμες μπορεί να συνδεθεί και με άλλες προσβολές από άλλους οργανισμούς και προς τα πυρινόκαρπορα. Βεβαίως. Φυσικά. Έντομα. Έτσι. Ή άλλες ζημίες. Παρακάτω. Εδώ τι έχουμε. Εδώ έχουμε άρθονη καρποφορία με μικροκαρπία. Αυτή η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από ένα δέντρο το οποίο νεκρώθηκε σταδιακά από φυτόφθορα. Είχε πάρθει λοιπόν μια σεψιλεμού. Πριν να νεκρωθεί το φυτό παρουσίασε μια έντονη καρποφορία με πολλούς μικρούς καρπούς. Είναι αυτή η διολογική ανάγκη που νιώθουμε όλοι οι οργανισμοί πριν να πεθάνουμε να αφήσουμε από γόνους. Έτσι εξηγείται αυτό το πράγμα. Γι' αυτόν τον λόγο ήμου πριν να νεκρωθεί το φυτό παρουσιάζεται αυτή την κατάσταση. Άρθονη καρποφορία με μικροκαρπία. Θα σας πάω 5 λεπτά, δεν πειράζει. Για να δούμε με ποιους τρόπους εμφανίζεται η ασθένεια. Έχουμε δύο μορφές της ασθένειας. Η μία κατάσταση ονομάζεται η μη πληγεία και είναι χρόνια ασθένεια. Η μη πληγεία εμφανίζεται σε μεγαλύτερης ηλικίας δέντρα. Και τι σημαίνει αυτό. Από τη μεριά που θα έχουμε τη βλάβη, δηλαδή από τη μεριά που θα έχουμε βλάβη του ρισικού συστήματος ή του λαιμού ή των αγγείων, από κείνη τη πλευρά θα εμφανιστούν πρώτα τα συντώματα. Τη πρώτη χρονιά. Σταδιακά αυτό θα επεκταθεί και σε άλλους κλάδους. Άρα θα βλέπουμε αρχικά ένα κλαδί να είναι ασθενές ή νεκρό. Μετά θα δούμε το μισό φυτό. Μετά παραπάνω θα μείνει μόνο ένα κλαδί ζωντανό και μετά όλο το φυτό θα ξεραθεί. Αυτό είναι η μη πληγεία δηλαδή. Εμφάνιση των συμπτωμάτων αρχικά σε ένα-δυο κλάδους. Και μετά με τα χρόνια σταδιακή εξέλιξη της ασθένειας και εμφάνιση της σε ολυτικό. Αντίφοτα η αποπληξία είναι η άλλη μορφή της ασθένειας. Εδώ έχουμε ταχύια εξέλιξη της ασθένειας μέσα σε μια καλλιεργητική περίοδο. Και αυτό μπορεί να συμβεί είτε σε νεαρά δέντρα τα οποία θα πεθάνουν ή την ίδια χρονιά ή την επόμενη που εμφάνισαν τα συμπτώματα. Άρα παθαίνουν αποπληξία. Ή σε μεγαλύτερη συγκεκριμένη σπιτά τα οποία από πριν έπασχαν από η μη πληγεία. Δηλαδή η μη πληγεία, η μη πληγεία, η μη πληγεία για μερικά χρόνια. Πεθαίνει από πληγεία. Και να δούμε τι κάποιες φωτογραφίες. Εδώ τι είναι? Εδώ είναι φυσικά η μη πληγεία. Και εδώ έχουμε η μη πληγεία. Όπως βλέπεις και εδώ. Εδώ είναι ένα εξωτικό είδος. Δεν το έχουμε στην Ελλάδα. Είναι από το αγρόχτυμα το δικό μας. Η κουντουκιά, όπως ξέρετε, είναι ένα είδος το οποίο μπορεί να πάρει θαμνώδη μορφή. Και έχει πολλούς κορμούς. Και είναι πολύ εύκολο να διαγνώσει, να δεις αυτές τις ασθένειες στην κουντουκιά. Γιατί ξεκινούν από τη μία πλευρά του θάμνου. Ξέρετε κάποιους κορμούς. Η ενδιάμεση κορμή, όπως βλέπετε, είναι κίτρινη. Εδώ είναι ξερή. Εδώ είναι κίτρινη. Και από κάτω είναι υγιής η κορμή. Εδώ είναι η αποπληξία. Είναι μεγαλύτεροι της ηλικίας δέντρο. Αυτό, βασικά τα προηγούμενα χρόνια, είχε την ασθένεια σε μορφή μυπληγίας. Και σταδιακά έφτασε να ξεραφεί όλο την τελευταία χρονιά. Και εδώ το κείμενο είναι ίδιο με τις προ- προηγούμενες διαφάνειες. Και εδώ βλέπετε ένα νεαρό. Το οποίο φυσικά μπορεί να πάρει αποπληξία μέχρι σε μια καλλιεργική περίοδο. Εκείνη την περίοδο στην οποία, δηλαδή εκείνη τη χρονιά που θα δούμε να αρρωστήσει στο πολύ πολύ την επόμενη, σε ρέπτε και όλοι. |
