σύντομη περιγραφή: Παρακαλώ, ευχαριστούμε όλους. Σήμερα θα μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Πραγματικά, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Πραγματικά, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Πραγματικά, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Παρακαλώ, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για κάποιες φαινόμενες γραμματικές, πολύ σημαντικές, προβλήτων σε αυτό το κέντρο. Επομένως, λοιπόν, αυτό που πρέπει να θυμόμαστε, είναι ότι ο Πασάτο πρόσημο αντιστοιχεί με τον ελληνικό αόριστο. Εκφράζει, δηλαδή, μία πράξη, η οποία έγινε και τελείωσε στο παρελθόν. Να δούμε λίγο τώρα τον ίμπερφέτο. Ο ίμπερφέτο είναι ο αντίστοιχος δικός μας παρατατικός. Είναι εύκολο αυτό να το θυμόμαστε. Είναι ο αντίστοιχος δικός μας παρατατικός. Εκφράζει, δηλαδή, μία πράξη, η οποία αναφέρεται στο παρελθόν, όμως έχει διάρκεια. Μία πράξη, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Έλεγαν οι παλιοί καθηγητές μας, είτε ήταν κλασικοί φιλόλογοι, δίδασκαν ξένες γλώσσες, ότι ο αόριστος εκφράζει μία πράξη, που γίνεται και τελειώνει στο παρελθόν, με σύντομη διάρκεια, περιορισμένη, συγκεκριμένη και μοιάζει με μία κανονιά. Μπαμ! Έγραψα, έφαγα, κοιμήθηκα, άσχετα αν είχε κάποια διάρκεια, αλλά έγινε και τελείωσε. Ο παρατατικός μοιάζει με μία πράξη που έγινε στο παρελθόν, αλλά έγινε επανειλημένα, γινόταν, γινόταν επανειλημένα. Μοιάζει δηλαδή με ένα πολυβόλο, ας το πούμε έτσι, λέγανε, που πυροβολεί στο παρελθόν. Παράδειγμα, όταν ήμουν μικρός έτρωγα πολλά παγωτά, όταν ήμουν φοιτητής μελετούσα τίτσα μολοκοζή, πολύ, επομένως έχει μία διάρκεια αυτό που δηλώνει ο παρατατικός. Για να το δούμε λίγο, με ένα παράδειγμα στα ιταλικά. Άννα Η Άννα κοιμότανε για δύο ώρες κάθε απόγευμα. Παόλο, Βενίβα, Σπέσσο, Ατροβάρτσι. Ο Παόλο έρχονταν συχνά, συχνά, μια πράξη που επαναλαμβάνεται στο παρελθόν, έτσι να μας συναντήσει, να μας βρει για να συναντηθούμε κλπ. Μας επισκέπτονταν δηλαδή συχνά. Κάρλα αμάβα μόλτο οι δόλοι. Στο παρελθόν, έτσι, quando era giovane. Η Κάρλα αγαπούσε πολύ τα γλυκά, τις άρεσαν πολύ τα γλυκά, τότε, όταν ήταν νέα, στο παρελθόν, έτσι. Πριν συνεχίσουμε με παραδείγματα χρήσεις, δηλαδή το πώς χρησιμοποιούμε, ας δούμε λίγο το πώς σχηματίζεται ο παρατατικός στα ιταλικά. Ο σχηματισμός του παρατατικού γίνεται με καταλήξεις, έτσι. Δεν είναι όπως το πασάτο πρόσημο, ένας χρόνος κομπόστο, δηλαδή δεν γίνεται με τα βοηθητικά ρήματα, αλλά έχει καταλήξεις ανάλογα με τη συζυγεία στην οποία βρίσκονται τα ρήματα. Έτσι, οι καταλήξεις αυτές είναι διαφορετικές για τα ρήματα σε are της πρώτης συζυγείας, διαφορετικές για τα ρήματα σε ere της δεύτερης και διαφορετικές για τα ρήματα σε ere της τρίτης συζυγείας. Τα ρήματα σε ere κλείνονται όμια, είτε τελειώνουν όπως το partire είτε τελειώνουν όπως το finire, έτσι. Στον παρατατικό δεν αλλάζουν, οι καταλήξεις είναι ίδιες. Ας δούμε όμως πρώτα τα δύο βοηθητικά ρήματα το avere το οποίο κάνει avevo avevi aveva avevamo avevate avevano και προσοχή λιγάκι εδώ στον τόνο, έτσι avevo avevi aveva avevamo avevate avevano πάει στην προπαραλίου, έτσι avevano. Ας δούμε λίγο και το βοηθητικό essere το οποίο κάνει ero eri era eravamo eravate erano. Και εδώ λίγο προσοχή στον τόνο, έτσι eravamo eravate erano. Είναι σημαντικό να ξέρουμε τα βοηθητικά ρήματα πάντα γιατί όπως ξέρουμε με τα βοηθητικά ρήματα σχηματίζονται και η περιφραστική χρόνο. Θα δούμε αργότερα για ποιον χρόνο για το τραπασάτο πρόσημο δηλαδή μας χρησιμεύει το βοηθητικό essere στον υπερφέτο. Έτσι λοιπόν είχα, είχες, είχε κτλ. ήμουν, ήσουν, ήταν κτλ τα δύο βοηθητικά ρήματα είναι πάρα πολύ σημαντικό να τα έχουμε αποτυπωμένα στο νου μας. Δυστυχώς αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε πολλές εναλλακτικές παρά να τα μάθουμε απ' έξω. Η γραμματική δυστυχώς για εμάς που δεν ζούμε στην Ιταλία για να ακούμε συχνά τα Ιταλικά είναι πάρα πολύ χρήσιμη. Πρέπει να μαθαίνουμε τα γραμματικά φαινόμενα για να μπορούμε να μιλήσουμε σωστά τη γλώσσα. Δεν γίνεται διαφορετικά, ίσως καμιά φορά γίνεται λίγο ανοιαρό αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις. Λοιπόν, για να δούμε τώρα τα βοηθητικά ρήματα, συγγνώμη, πώς σχηματίζεται ο παρατατικός. Τα ρήματα σε άρραια σπάρουν συνήθως το παρλάβω, παρλάβει, παρλάβα, παρλαβάμω, παρλαβάτε, παρλάβανο, παρλάβω, παρλάβει, παρλάβα, παρλαβάμω, παρλαβάτε, παρλάβανο. Προσοχή, λίγο πάλι που τονίζουμε παρλάβω, παρλάβει, παρλάβα, παρλαβάμω, παρλαβάτε, παρλάβανο. Στο τρίτο πληθυντικό πρόσωπο ανεβάζουμε τον τόνο στην προπαραλίουσα, είναι συνηθισμένο έτσι φαινόμενο αυτό. Για να δούμε τώρα ένα ρήμα σε έραι, σε έραι, ας πάρουμε ποιο να πάρουμε, το βεντέρε, έτσι το βλέπω ας δούμε. Πώς θα κάνει εδώ, αντί για α στην κατάληξη θα έχουμε ε, δηλαδή βεντέβω, βεντέβει, βεντέβα. Βε-δε-βά-μο, βε-δε-βά-τε, βε-δε-βαν-ο, βε-δε-βο, βε-δε-βι, βε-δε. Βε-δε-βά-μο, βε-δε-βά-τε, βε-δε-βαν-ο, έτσι προσοχή λοιπόν πως τονίζουμε βε-δε-βο, βε-δε-βι, βε-δε-βα, βε-δε-βά-μο, βε-δε-βά-τε, βε-δε-βαν-ο. Ας δούμε ένα ρήμα σε ήραι τώρα, ας πάρουμε πως συνήθως το παρτίραι, και πως δεν σηνήθηκα παρτίραι, φεύγω, έτσι. Πως τα κάνει, παρτίβω, παρτίβει, παρτίβα, παρτιβά-μο, παρτι-βά-τε, παρτίβα-νο, παρτίβω, παρτίβει, παρτίβα, παρτιβά-μο, παρτιβά-τε, παρτίβα-νο. Άντα ο τόνος ανεβαίνει στην προπαραλίγουσα στο τρίτο πληθυντικό πρόσωπο, παρτίβω, παρτίβει, παρτίβα, παρτιβά-μο, παρτιβά-τε, παρτίβα-νο. Πως κλείνεται το παρτίραι στον ενεστώτα, πάρτο, πάρτι, πάρτε, παρτιά-μο, παρτίται, πάρτο-νο. Για να δούμε και ένα ρήμα όπως το φινείραι. Πως κλείνονται τα ρήματα σε ίραι όπως το φινείραι, φινίσκο, φινίσι, φινίσε, φινιάμο, φινίτε, φινίσκονο. Τα ρήματα αυτά κλείνονται όμοια, όπως το παρτίραι στον υπερφέτο, δεν αλλάζουν, επομένως πως θα κάνει. Φινίβω, φινίβει, φινίβα, φινιβά-μο, φινιβά-τε, φινίβανο, φινίβω, φινίβει, φινίβα, φινιβά-μο, φινιβά-τε, φινίβανο. Δεν έχουμε δηλαδή διαφοροποίηση στα ρήματα της τρίτης συζυγείας σε ίραι, είτε κλείνονται όπως το παρτίραι, είτε κλείνονται όπως το φινείραι. Έτσι λοιπόν βλέπουμε τον σχηματισμό, ο οποίος είναι εύκολος. Νομίζω ότι όλοι μας το ξέρουμε, θα το επαναλάβουμε, θα μάθουμε τα παραδείγματα απ' έξω όσοι δεν τα ξέρουμε, νομίζω όμως όλοι μας ότι τα ξέρουμε, είναι γνωστά πράγματα θεωρώ όλα αυτά πάνω κάτω. Έτσι, προσοχή τώρα όμως σε κάποια ανώμαλα ρήματα, έτσι, όπως τα πολύ γνωστά ρήματα, τα πολύ συνηθισμένα, τύρε, φάρε, μπέρε, τρατούρε και λοιπά, τι θα πει τύρε, το ρήμα τύρε, λέω έτσι, λέγω. Τύρε. Στον παρατατικό κάνει δι τσε βο, γιατί αν δούμε το θέμα αφορά την ιστορία βέβαια της ιταλικής γλώσσας, το ρήμα προέρχεται από το λατινικό δί τσε ρε. Βέβαια θα μου πείτε, τώρα ποιος ξέρει το λατινικό, αυτό είναι ένας, αλλά για κάποιους που το ξέρουν, ή για όσους το ξέρουν, ας το πούμε έτσι το μυστικό, που δεν είναι μυστικό βέβαια, έτσι αφορά την ιστορία της γλώσσας, τα ρήματα αυτά όπως η ιταλική γλώσσα όπως ξέρουμε προέρχεται από τη λατινική, δί τσε ρε έκανε το ρήμα στα λατινικά, επομένως θα κάνει δι τσε βο και από εκεί και πέρα πάει κανονικά, δηλαδή θα κάνει δι τσε βο, δι τσε βι, δι τσε βα. Δι τσε βα μο, δι τσε βα τε, δι τσε βα νο, έτσι κλείνεται ομαλά από εκεί και πέρα αρκεί να ξέρουμε το απαρέμφατο του στα λατινικά. Το ίδιο ισχύει και με το περιβόι το φα ρε, έτσι που μας παιδεύει σε πολλές περιπτώσεις, το ρήμα φα ρε και κόσα συνήθηκα φα ρε, κάνω, έτσι κάνω, στα λατινικά κάνει φά τσε ρε, φά τσε ρε, επομένως πως θα κάνει φα τσε βο, φα τσε βι, φα τσε βα, φα τσε βα μο, φα τσε βα τε, φα τσε βα νο, φα τσε βο, φα τσε βι, φα τσε βα, φα τσε βα μο, φα τσε βα τε, φα τσε βα νο, έτσι. Για να δούμε ακόμα μερικά ρήματα παρόμοιες, σβήνουμε εδώ τις ομαλές περιπτώσεις, μπορείτε εξάλλου να τις δείτε και από το βιβλίο σας, κοιτάζοντας από μέσα, και θέλω να πιστεύω ότι τις θυμόμαστε όλοι τις ομαλές περιπτώσεις, είναι εύκολες οι καταλήξεις, Λοιπόν, ας δούμε το βιβλίο μπέρε, τι σημαίνει μπέρε, μπέρε, πίνο, μπέρε, μπέρε, εν λατίνο φα μπέβερε, μπέβερε. Επομένως, ακόμη φαράλιν περφέτο, αλλ' ώρα, μπέβεβω, μπέβεβει, μπέβεβα, μπέβεβαμω, μπέβεβατε, μπέβεβανο, μπέβεβω, μπέβεβει, μπέβεβα, μπέβεβαμω, μπέβεβατε, μπέβεβανο. Το βιβλίο τραδούραι, τι σημαίνει τραδούραι, τραδούραι, ένα τέστο, τραδούραι, μια παισία, τραδούραι, ένα ρομάνθρο, μεταφράζο, εν λατίνο φα τραδούσεραι. Λοιπόν, τραδούσευω, τραδούσευη, τραδούσευω, τραδούσεβαμω, τραδούσεβατε, τραδούσεβανο, τραδούσευω, τραδούσευη, τραδούσεβα, τραδούσεβαμω, τραδούσεβατε, τραδούσεβανο. Δούσεραι κάνει το ρήμα, έτσι και με όλα τα σύνθετα, έτσι, τραδούρε, προδούρε, έτσι, προδουσευω, προδουσευα, προδουσευα. Και τι σημαίνει προδούρε, παράγορο, έτσι, προδούρε, από εκεί και τη λέξη προδότο, το προϊόν. Το ρήμα πωρε, θέτω, βάζω, τοποθετώ και όλα τα σύνθετά του. Ανέβασε, πωρε, πονέρε. Πωρε, πονέρε, πονέβω, πονέβει, πονέβα, πονεβάμω, πονεβάται, πονεβάται, πονεβάται, πονεβάται, πονεβάται. Πονεβάται, πονεβάται, πονεβάται, πονεβάται. Ανέβασε, πωρε, πονέβα, πονέβα, πονέβα, πονέβα, πονέβα, πονέβα, πονέβα, πονέβα. Το Λατινό πώς κάνει? Τράε. Τραεβάται, τραεύαν, τραεύω, τραεύει, τραεύα, τραεβάμω, τραεβάται, τραεύαν. Αυτό είναι ένα γραμμό διβέρβι μόλτο και συγκόντρανο μόλτο σπέσο και το οποίο είναι παράρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ Αυτό είναι ένα γραμμό διβέρβι μόλτο και συγκόντρανο μόλτο σπέσο και το οποίο είναι παράρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ θα τα θυμόμαστε όλα αυτά απέξω ήδη ορισμένα τα ξέρουμε επαναλαμβάνω ότι τα μαθήματα αυτά είναι μάλλον επαναληπτικά Παρατατή που είπαμε εκφράζει μία φράση η οποία επαναλαμβάνεται στο παρελθόν με στιγμή. Αναλαμβάνεται στο παρελθόν με συχνότητα. Αναλαμβάνεται στο παρελθόν με συχνότητα. Τι σημαίνει συχνότητα, προσοχή. Anna parlava e tutti l'ascoltavano con attenzione. Από το παρλάρε. Ασκολτάβανο, η βέρβο κόμμεφα, ασκολτάρε. Η Anna μιλούσε πότε, τότε, στο παρελθόν, είναι μία πράξη που έγινε στο παρελθόν και όλοι την άκουγαν με προσοχή. Και οι δυο πράξεις έγιναν και τελείωσαν στο παρελθόν, όμως είχαν μία διάρκεια. Μιλούσε η Anna για ένα συγκεκριμένο διάστημα, αλλά είχε μία διάρκεια, δεν μίλησε μία φορά, δεν ήταν κάτι στιγμιαίο. Η Anna μιλούσε και όλοι την άκουγαν με προσοχή. Κάρλο studiava tutto il pomeriggio, mentre Paolo ascoltava la musica. Στουδιάβα, ο Κάρλο, στουδιάβα. Στουδιάρε, το βέρβο, το βέρβο είναι στουδιάρε, στουδιάβα, ακούω μουσική. Ο Κάρλο μελετούσε, διάβαζε όλο το απόγευμα, ενώ ο Paolo άκουγε μουσική. Δύο πράξεις που γίνονται ταυτόχρονα και έχουν μια αδιάρκεια, εδώ μας την διευκρινίζει κιόλας. Κάρλο studiava tutto il pomeriggio, πιοveva tutta la notte. Πιοveva il verbo, πιοveva, απρόσωπο, έτσι εδώ, τρίτο ενικό πρόσωπο, απρόσωπη σύνταξη. Ιερή εχθές, πιοveva tutta la notte, έβρεχε όλο το βράδυ, όλη τη νύχτα. Πιοveva il verbo, πιοveva, απρόσωπη σύνταξη. Inverno, είναι ο χειμώνας, έτσι, έρα, μόλτο ρίγιτο, ήτανε πολύ δριμής, πολύ ρίγιτο, δριμής, σκληρός, έτσι, ήτανε πάρα πολύ βαρύς, όπως λέμε ο χειμώνας, έτσι, έρα. Επομένως, βλέπουμε μία σειρά πράξεων, η οποία γίνεται στο παρελθόν, αλλά έχει μία διάρκεια. Η διαφορά μας με το πασάτο πρόσιμο, η διαφορά γενικότερα του παρατατικού με τον αόριστο, είναι αυτή. Δηλαδή, η πράξη μας έχει μία διάρκεια στο παρελθόν. Πολλές φορές, η διάρκεια αυτή δηλώνεται με επιρρήματα, χρονικά επιρρήματα φυσικά. Για να δούμε μερικά τέτοια παραδείγματα. Το μέντραι είναι ένα από αυτά. Μέντραι, ενώ. Μέντραι. Μέντραι, Πάολο, στουδιάβα, Αννά, τι έκανε Αννά, Αννά, προετοιμάζε. Το τέτοι. Προετοιμάζε, προετοιμάζε, στουδιάβε. Ενώ ο Πάολο μελετούσε, η Αννά ετοίμασε το τσάι. Βλέπουμε δύο πράξεις που γίνονται παράλληλα στο παρελθόν. Έτσι τα παραδείγματα είναι όλα μπανάλ, βέβαια, ο σκοπός είναι όμως να καταλάβουμε ακριβώς τι χρήση. Σορίντι, τούμα. Επίσης, μπορεί να δηλώνει μια επανάληψη στο παρελθόν, ο παρατατικός, κάτι που γινόταν από συνήθεια ή επειδή έτσι έπρεπε να γίνει στο παρελθόν. Παράδειγμα, οι νόστιοι αμίστοι, βενήβαν να βρουν κάθε εβδομάδα. Οι φίλοι μας βενήβαν ο ατροβάρτης, βενήρε. Μια έκφραση έρχονταν να μας συναντήσουν, κατά λέξη, δηλαδή μας επισκέπτονταν ονειδωμένικα, κάθε Κυριακή. Ο νόνος έκανε το καφέ, πάντα, στις 5 το πρωί. Ο παππούς έπαιρνε τον καφέ του, πρέντερε, πρέντευα, πρέντευα, πρέντευα, πρέντευα, πρέντευα, πρέντευα. Μαλόν εδώ δεν φαίνεται, ασβήσουμε πάνω, να τιμήνω. Καντέλνουμε όλο το καλύτερο. Κάλλο Ουσίβα δι κάζα, ονειματινό, στις 7.30, ουσίβα, ουσίβα, ο Κάλλο έφευγε από το σπίτι του, κάθε πρωί, ονειματινό, στις 7.30. Εντάξει, ο Παύλος έφευγε μία λεπτά, ασούα νόνα, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, κάθε σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, όνει σάμπατο, μπορέτε, μποτάνο, potere, sapere, επίσης, σαπρό, σαπράι, σαπρά, σαπρέμμο, σαπρέτε, σαπράνο, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπρέμμο, σαπρέτε, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπρέμμο, σαπρέτε, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, σαπράι, |