| σύντομη περιγραφή: Καταστάστηση του κύματος Ο κύματος είναι δύσκολο σύνθετος. Προσπαθεί να βγει και το κύμα. Θα αναφερθούμε τώρα λίγο στη θράψη. Στους μηχανισμούς θραύσης αλλά πιο πολύ θα θέλουμε να αναφερθούμε στους μηχανισμούς ένα ρύχυσμα. Είναι προφανώς δύο μηχανισμοί που... Το ένας είναι συνέπειο του άλλου, δηλαδή πρώτα προηγείται η θράψη του κυμανισμού και σε μια αναρρίχηση που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις τουλάχιστον πολύ σπάνιες ανεμογενή κύματα να μην παρατηρηθεί θράψη και να γίνει μόνο αναρρίχηση αν έχουμε πολύ απότομη κλήση ή αν έχουμε πολύ μακρύ κυματισμό όπως είναι το τσουνάμι. Αυτό θα δούμε παρακάτω και την αναρρίχηση των ανεμογενών κυματισμών και την αναρρίχηση των τσουνάμιων. Θα αναφερθούμε λίγο να θυμηθούμε πιο πολύ παλιά από τα παλιά τι είναι θράψη το κυματισμό. Πότε δημιουργείται, πολύ σύντομα θα αναφερθούμε σε μια απλή άσκηση για να υπολογίσουμε τη θράψη να φρεσκάρουμε τις παράκτεες μηχανικής. Θράψη παρατηρείται και στα βαθιά νερά και στα ριχά νερά. Εδώ θα ασκοληθούμε με τη θράψη των ριχών νερών. Στα βαθιά νερά η θράψη είναι απλά ένας, ας το πούμε, ξαναγκασμός το να μην πάρει το ύψος του κύματος μεγάλες τιμές. Συμβαίνει κάποια κλάσματο του δευτερολέπτου, κάποιο δευτερολέπτο το πολύ και μετά σαν να μην έχει συμβεί αφήνει μια σχετικά μικρή τύρβη πίσω του χωρίς πολλά προβλήματα, επαναλαμβάνω στα βαθιά νερά. Στα ριχά νερά όμως είναι μια διαδικασία από τη στιγμή που βλέπουμε εδώ στην εικόνα από τη στιγμή που ξεκινάει, θα μεταδοθεί θραβόμενο, θα διασχίσει όλη τη ζώνη θράψης μέσα στην παράκτια ζώνη και θα αναρριχηθεί στην ακτή. Όπως θα βλέπουμε εδώ ακριβώς, θράβεται, μεταδίδεται θραβόμενο και αναρριχάται εδώ στην ακτή, εδώ είναι τα βράχια που αναρριχάται. Αυτό λοιπόν δημιουργείται από μια, ας το πούμε, υδροδυναμική αστάθεια, μια απλοποιημένη προσέγγιση. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες γιατί τα έχουμε πει στην παράκτια μηχανική αυτά. Φυσικά είναι μεγάλη αύξηση της καμπυλότητας, δηλαδή αυξάνεται πολύ το ύψος του κύματος εξαιτίας του φαινομένου της ρίχωσης που έχουμε αναφερθεί και την προηγούμενη ώρα και στην παράκτια μηχανική. Αυξάνεται το ύψος του κύματος, αυξάνονται ταχύτητες, δεν μπορεί η ταχύτητα του υλικού σημείου που συνέχεια αυξάνε τόσο πλησιάζουμε προς τα αρχαία νεαρά να είναι, να γίνει ποτέ μεγαλύτερη από την ταχύτητα μετάδοση του κύματος, το Σ, το ρίζα Ζ που λέμε, το ρίζα 9,81 επί το βάθος, γιατί δεσμεύεται από αυτή, αυτή είναι το όριο της. Έχουμε την ταχύτητα μετάδοση του κύματος, δηλαδή την ταχύτητα που βλέπουμε την κορυφή του κύματος να πλησιάζει, είναι το Σ, αυτή η ταχύτητα είναι το όριο της ταχύτητας των υλικών σημείων, αν ένα εντός αγωγικών υλικός σημείου, τολμήσει να ξεπεράσει αυτή την ταχύτητα, είναι αφίσκο, δεν μπορεί το υλικός σημείο να έχει ταχύτητα μεγαλύτερη από την ταχύτητα μετάδοσης όλου του κύματος και είναι να βγει έξω από την ίδια τη μάζα του νερού, γι' αυτό γίνεται, το λέω κάπως απροποιημένα, αυτή η κατάδυση της κορυφής του κυματισμού μπροστά. Αυτό είναι η αρχή της σράφσης, η οποία συνεχίζεται στα ριχά νερά και διαδίδεται μέχρι να αναρριχηθεί ο κυματισμός σε μια ακτή. Ας το δούμε λίγο καλύτερα σαν μια φωτογραφία από ένα μαθηματικό μοντέλο και να δούμε και δύο άλλα μεγέθη που αναφερθήκαμε και στο παρελθόν. Κατά το φαινόμενο της ρίχωσης, ο κυματισμός που πλησιάζει στην ακτή, εξαιτίας του ότι θα πρέπει να μεταδοθεί σε μικρότερα βάθη και με μικρότερα μήκη κύματος, αυξάνει της ταχύτης και το ύψος του. Έτσι λοιπόν αυτός ο κυματισμός που έχει ένα ύψος στ' άξιος του μέτρου είναι αυτός, θα σταμαίνει κάπως βαθύτερα νερά, θα έχει ένα βάθος στ' άξιος των 10 μέτρων και ένα μήκος στ' άξιος των 70 μέτρων. Αυτό είναι μία υπόθεση για να εξασχηθεί, ας το πούμε, η ροή του, να έχουμε τη ροή του. Αυτός ο κυματισμός, με αυτή την ενέργεια που έχει, να μεταφερθεί σε ριχότερα νερά, θα πρέπει, για να κρατηθεί η αρχή διατηρίας ενέργειας, να αυξήσει τις ταχύτητες του και το ύψος του. Γιατί θα έχει και μικρότερο μήκος, εντός αγωλικών να βολευτεί αυτή η ενέργεια, να εφαρμοστεί αυτή η ενέργεια και μικρότερο βάθος. Αυτό είναι το φαινόμενο της ριχότητας. Έχουμε μία αύξηση του ύψους του κύματος. Αυξάνει, όμως, το ύψος του κύματος και οι ταχύτητες, φτάνουν στα όρια τους. Εδώ βλέπετε, παρότι που είναι στρεβλή η κλίμακα, το μπροστινάω μέτωπο του κύματος, και εδώ είναι κατακόρυφο. Μπορεί να μην το κορινερώ κατακόρυφο. Αν μπορούσαμε να δούμε τις ταχύτητες των υλικών σημείων, εμείς βλέπουμε μόνο το κύμα. Αν μπορούμε τις ταχύτητες των υλικών σημείων, θα βλέπουμε ότι ταχύτητες μεγαλώνουν όλο ένα όσο πλησιάζουμε στην ακτή και φτάνουν σε όρια της ίδιας ταχύτητας μετάδοσης που δεν μπορούν να υπάρχουν. Αυτό γίνεται η θράψη. Θράψη όπου στη δείξαμε πριν. Τώρα, όταν θράβει το κυματισμός, το κύριο χαρακτηριστικό του είναι από όλες τις ενέργειες. Χάνεται ενέργεια. Που χάνεται ενέργεια? Στις τυρβόδιες κινήσεις. Ενώ είχαμε μία σε μη θραβόμενο κυματισμό, μία οργανωμένη ή μετονοηδή παλινδρομική κίνηση, έτσι κινείται το υλικό σημείο, εδώ μέσα στις ζωνηθράψεις, όπως το βλέπετε και από αυτή την εικόνα, όπως καταλαβαίνετε, αν μπορέσαμε να δούμε και μέσα να ρίχναμε ένα μικρό χαρτάκι, να βλέπαμε μέσα στη στήλη του νερού τι γινότανε, αυτή η ωραία παλινδρομική κίνηση ελλειπτική αντικαθίσταται με έντονη τυρβόδιες, στροβιλόδιες κινήσεις, οπότε ένα μέρος της ενέργειας παταλιέται, χάνεται, στο να γίνουν άλλες κινήσεις εκτός και μετονοηδής αυτή η ωραία η παλινδρομική κίνηση, αλλά και άλλες τυρβόδιες κινήσεις, δημιουργούνται στρόβιλοι, χάνουν την ενέργεια, την κινητική ενέργεια του κύματος, είναι μια επιπλέον κινητική ενέργεια και χάνεται, ένας είναι αυτός, άλλος είναι ο θόρυβος, ακούμε θόρυβος στην ακτή, άλλοτε ένα, αν προσέξουμε τα νερά είναι λίγο πιο ζεστά, εξαιτίας όλων αυτών των κινήσεων, έχουμε αύξηση θερμότητα, σκάθηκε και ένα ποσότητα ενέργειας της θερμότητας, π.χ. χάνεται μεγάλη ποσότητα της ενέργειας, τόσο πολύ μπορούμε να καταλάβουμε ότι χάνεται, καταλάβαμε τώρα που μελετάμε την εκμετάλλευση της κινητικής ενέργειας, καταλάβαμε ότι αν μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε μια κινητική ενέργεια ενός κύματος σε μια έκταση 100% σε μια περιοχή, μπορούσαμε να ηλεκτροβοτήσουμε και ένα μικρό νησί αν ήταν της τάξης των 34 μέτρων, 2 μέτρων και ένα μικρό χωριό ή μπορεί σε συνδυασμό ένα μικρό νησί, που πήγα να πω, σε συνδυασμό της κυματικής ενέργειας, της εολικής και των φωτοβολταϊκών, της ηλιακής, μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε μέχρι και 80% της ενέργειας σε ένα νησί. Τώρα τελευταία δουλεύουμε ήπιες μορφές ενέργειας και εκμεταλλευόμαστε όλες τις μορφές ενέργειας και τα κύματα είναι. Όλη αυτή η ενέργεια που μπορούμε πραγματικά να εκμεταλλευτούμε να ηλεκτροβοτήσουμε ένα χωριό, όλη αυτή εδώ στο σημείο της μέγιστης αναρρίχησης πόσο είναι? 0. Χάθηκε. Πού πήγε? Εκτός από αυτά που είπαμε, πήγε σε δύο άλλους μηχανισμούς. Η ενέργεια, ένα μέρος της ενέργειας πήγε σε δύο άλλους μηχανισμούς. Στο ένα είναι ότι δημιουργήθηκε, και θα το πούμε την άλλη φορά αυτό, ένα ισχυρό παράκτυο ρεύμα. Το παράκτυο κυματοκινές ρεύμα αυτό που μεταφέρει την άμμο, το που δημιουργείται ρεύματα επαναφοράς, που πνίγει τον κόσμο, που δημιουργεί όλα τα προβλήματα στην παράκτυα ζώων, κυρίως με τη μεταφορά της άμμου. Το δεύτερο που συμβαίνει είναι το ότι ανυψώνεται η μέση, προσέξτε, η μέση στάθμη θάλασσας που τη χαράζω εδώ με μπλε. Προσέξτε, όχι λέμε η μέση στάθμη θάλασσας, θέλω λίγο να διαφοροποιήσουμε την αναρρίχιση του κύματος, την μέγιστη αναρρίχιση και την ανύψωση της στάθμης θάλασσας, της μέσης στάθμης θάλασσας. Η μέση στάθμη θάλασσας απλά προέρχεται από μια ολοκλήρωση ως προς το χρόνο της στιγμίας στάθμης θάλασσας. Εδώ είχαμε μια καταγραφή, σε ένα τυχαίο σημείο εδώ, μια καταγραφή της χρονικής συνάρτησης, της ανύψωσης του κύματος και την ολοκληρώνουμε ως προς το χρόνο, ή με άλλα λόγια τι δεν είναι ολοκλήρωση ως προς το χρόνο, πιο απλά, για να μην σας κουράζω με μαθηματικά, πιο απλή ολοκλήρωση τι είναι σε αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση. Ένας μέσος όρος. Αν είχαμε μια καταγραφή εκατό τιμές και πέραμε τη στιγμία ανύψωσης από το κύμα και πέραμε το μέσο όρο, εδώ θα βγάζουμε κοντά στο μηδέν. Δηλαδή, οι στάθμοι στα βαθύτερα νερά θα βγάζουμε κοντά στο νερό, στο μηδέν. Δηλαδή, η στάθμη του νερού, σαν μέση τιμή του κύματος και η στάθμη ηρεμίας θα το φτιζότανε περίπου. Σαν βαθύτερα νερά δεν έχουμε ανύψωση της στάθμης θάλασσας. Παρατηρείτε όμως εδώ και είναι η μπλε γραμμή εδώ που δείχνουμε. Παρατηρείτε εδώ μια αύξηση της μέσης στάθμης θάλασσας. Η μπλε γραμμή είναι ο μέσος όρος της στιγμίας ανύψωσης καταγραφών. Έχουμε λοιπόν ένα φούσκομα της θάλασσας. Αυτό λέγεται setup ή σαγγελικά setup περιφραστικά ανύψωση της μέσης στάθμης θάλασσας λόγω θράψει των κυματισμών. Τώρα όλο αυτό με ένα setup είναι λίγο... αλλά δεν έχουμε την κατάλληλη λέξη. Setup ή θα το πούμε ή όλο αυτό το ανύψωση της μέσης στάθμης θάλασσας λόγω της θράψει των κυματισμών. Φουσκώνει λοιπόν η θάλασσα. Αυτό λέγεται setup είναι η μέση στάθμης θάλασσας. Ταυτόχρονα αν προσέξετε εδώ αυτήν εδώ την εικόνα έχουμε το κύμα όπως αναμενόταν από τον ίδιο τορισμό της ανύψωσης στάθμης θάλασσας να ανεβοκατεβαίνει πάνω από την ανύψωση. Αυτό λέγεται run up και run down. Αναρρίχηση και κάθοδος. Μας ενδιαφέρει πάλι όπως αναφερθήκαμε και στα Tsunami η μέγιστη αναρρίχηση του κύματος και δεν μας ενδιαφέρει μόνο να βάλουμε τις κατασκευές μας ή τις ομπρέλας μας αν είναι καλοκαίρι ή τις κατασκευές μας αν είναι το χειμώνα. Από εκεί και πέρα θα μπορούσαμε να πούμε ωραία αναρριχάτε το μέγιστο σκηματισμός εδώ. Το καταλαβαίνουμε άλλωστε και από πού βρίσκεται η αμμουδιά πολλές φορές όταν μιλάμε για μια αμμώδια ακτή και από εκεί και πέρα μπορούμε να κτίσουμε κάτι χωρίς τον κίδρο να μας τυπήσουν τα κύματα. Είναι κάτι να χτίσεις από γραίτη προφανώς να χτίσεις σπίτι έτσι, να χτίσεις μια υποδομή, να περάσεις σε έναν αγωγό ύδρεψης, αποχέτεψης, να κάνεις έναν δρόμο, παράκτειο δρόμο, είναι σαν ένα όριο. Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και νομικό. Είναι οι γραμμές μάλλον αγιαλού και παραλίας που ο νομοθέτης ο ίδιος ο νομικός ορίζει σαν εκεί που αναρριχάτε το μέγιστο χειμέριο κύμα και δεν είναι απλά μια γραμμή κίτρινη στους χάρτες που οριοθετεί την παράκτια ζώνη και μπαίνουν άλλοι νόμοι. Παράδειγμα, δεν μπορείς να χτίσεις σε απόσταση 100 μέτρων. Αν λοιπόν, πίσω υποκρύπτει όλο αυτό παράκτια μηχανική και γνώση της αναρρίχησης του κύματος, παρότι που είναι ένα νομικό έγγραφο. Βέβαια, είναι πολύ χαλαρή ας το πούμε αυτός ο ορισμός, να πούμε ότι εδώ είναι το μέγιστο χειμέριο κύμα. Ποιο, αυτό που θα σβήνει μία φορά στα 50 χρόνια ή αυτό που θα σβήνει κάθε χρόνο. Ποιο είναι το μέγιστο χειμέριο. Μία φορά στα 50 χρόνια η δάλασσα μπορεί να μπει μέσα από την αναρρίχηση και 100 και 200 μέτρα σε κάποιες περιοχές. Κάθε χρόνο μπορεί να μπαίνει 50 μέτρα. Άρα αυτός που το έκανε μάλλον δεν είχε πολύ καλές γνώσεις παράκτιας μηχανικής γενικότερα. Προφανώς όμως στο τέλος για να καλυφθεί αυτό το κενό, γινόταν η οριοθέτηση με μια κίτρινη γραμμή, έβγαιναν οι χάρτες και είχαμε μια οριοθέτηση της παράκτιας ζώνησης, ότι από εδώ και πέρα ποια νομικά με φεκ, από εδώ και πέρα δεν μπορείς να κτίσεις. Από εδώ και πέρα είναι παράκτια ζώνη για 100 μέτρα και δεν μπορείς να κτίσεις, ισχυούν άλλες συνθήκες. Ακόμα και το ίδιο το Λειμμένο Αρχείο έχει μια δικαιοδοσία και δεν έχει ελληνική αστυνομία και τέτοια μπαίνουν, ας πούμε, μέσα στην ίδια την παράκτια ζώνη. Λοιπόν, θέλουμε να δούμε ποια είναι η αναρρίχηση και ποια είναι η μέση τέχνη θάλασσας. Και τα δύο μας χρειάζονται για τους υπολογισμούς μας και τα δύο θα το δούμε. Δώσουμε όμως πρώτα κάποιους μικρούς ορισμούς. Το βάθος θράψεις και το ύψος θράψεις είναι αντίστοιχα το βάθος της θάλασσας και το ύψος του κύματος στην πρώτη φορά που έχει γίνει η θράψη, δηλαδή στα πιο βαθύτερα. Από εδώ μπορούμε να πούμε ότι όταν αρχίζει η πρώτη φορά να βλέπουμε τον αφρό στη θάλασσα, την πρώτη φορά που θα το δούμε, εκείνο το σημείο είναι το βάθος θράψης θα το πούμε και εκείνο το ύψος του κύματος θα το πούμε ύψος θράψης. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο δυνατό ύψος κύματος που μπορεί να πάρει ο κυματισμός. Από εκεί και πέρα, όπως βλέπουμε εδώ, κάπου εδώ θα έχει γίνει η θράψη, από εδώ και πέρα θα έχουμε και προς την ακτή τη ζώνη θράψης, εδώ όπως βλέπετε είναι το μεγαλύτερο ύψος που έχει πάει σε αυτό το σημείο και από εκεί και πέρα αρχίζει να χάνει την ενέργειά του. Άρα μια ερώτηση, πότε έχει ο κυματισμός το μεγαλύτερο του ύψος μέσα σε μια θωλόστα ταραχή, όταν πλησιάζει στην ακτή είναι ακριβώς ελάχιστα πριν το σημείο θράψης. Από εκεί και πέρα έχει πιάσει το μέγιστο του και αρχίζει να χάνει την ενέργειά του όπως βλέπουμε εδώ, σε όλη τη ζώνη θράψης αναρχάται στην ακτή και έχει καθεί όλη του η ενέργεια. Ή έχει μετατραπεί σε αυτούς τους μηχανισμούς που είπαμε. Πολύ σύντομα θα αναφερθούμε ένα παράδειγμα που μπορείτε να το δείτε, το έχουμε κάνει και στην παράκτυα μηχανική, αλλά έτσι λίγο να το θυμηθούμε γιατί θα το χρησιμοποιήσουμε και στο να παράγουμε το ρεύμα και να βρούμε την αναρρίχισση. Θα το δούμε λίγο αυτό, οπότε καλό θα είναι να το θυμηθούμε. Από το βιβλίο του κ. Κουτίτα για την παράκτυα τεχνική, που είχαμε δύο διαγράμματα, θα δουλεύουμε αυτά διαγράμματα για να υπολογίσουμε το ύψος κύματος και το βάθος στις σημείων θράψεις. Το πρόβλημα λοιπόν που γενικότερα έχουμε είναι το εξής, έχουμε την κλήση του πηθμένα, έχουμε και τα χαρακτηρικά του κύματος στα βαθιά νερά, το ύψος κύματος και την περίοδό του. Οι περίοδες δεν μεταβάλλεται, το ύψος μεταβάλλεται. Αυτά είναι τα δεδομένα που έχουμε και αυτά είναι και τα δεδομένα που έχουμε και στην πράξη. Έχουμε πάντα το ύψος κύματος και πάντα την περίοδο, αλλιώς δεν θα σκεδιάζουμε ποτέ κανένα λιμενικό έργο, κανένα έργο προστασίας σακτής, κανένα ακτομηχανικό τίποτα. Πού τα βρίσκουμε αυτά τα δεδομένα. Τη μέν κλήση την παίρνουμε από πηθομετρήσεις ή από χάρτες ναυτικούς και το ύψος του κύματος και την περίοδο την παίρνουμε από τη μέθοδο πρόγνωσης σκηματισμών όπως είχαμε κάνει στο τέταρταίτο στη μέθοδο John Shop. Ανάλογα με τον ανέμο, ταχύτητα ανέμου, διάρκεια πνοής ανέμου, απέναντι ξηρά υπολογίζουμε το ύψος κύματος και την περίοδο. Έτσι λοιπόν έχουμε αυτά τα δεδομένα και ας υποθέσουμε ότι ο κυματισμός διαδίδει τα κάθετα στην ακτή, άρα δε θα έχει διάθαλαση, ως συντεληστής Kα είναι μονάδα. Έτσι λοιπόν υπολογίζονται αυτοί αδιάστατο παράμετρο ύψος κύματος για 9,91 περίοδο στο τετράγωνο που είναι τη τιμή 0,02 για αυτά τα περίπτωση του ύψους κύματος 2 μέτρα και της περίοδου 10 σεκόντ. Πάμε στον πίνακα, βρισκόμαστε στο 0,002 που βρίσκεται, συναντάμε την κλήση μας 0,02 και αυτή η κλήση. Είχαμε πει, σας τονίζω ότι η κλήση είναι απλώς 50 άρα 1 δια 50 0,02. Πηγαίνουμε στον άξονα το ψυ και βρίσκουμε το λόγο ύψους κύματος στο σημείο θράσεις διά του ύψους κύματος στα βαθιά νερά. Εδώ βγαίνει ότι είναι 1,4 άρα έχοντας 2 μέτρα ύψους του κύματος με 1,4 ύψους κύματος στο σημείο θράσεις βγαίνει 2,8 μέτρα. Απιστώναμε ότι το μέγιστο ύψους κύματος που έχουμε σε αυτό το περιστατικό της θαλασσοταραχής ενώ ξεκινάει από 2 μέτρα φτάνει μέχρι 2,8. Αυξήθηκε σημαντικά. Θα σας θυμίζω ότι η φορτήση των κυματισμών, τα ρεύματα όλα, ξαρτάται από το ύψους κύματος στο τετράγωνο και πολλές φορές η φορτήση των κατασκευών των κυματοθραυστών είναι το ύψους κύματος στη συντρίτη. Άρα το 2 και με το 2,8 έχει τεράστια διαφορά. Για να δούμε τώρα και σε ποιο βάθος έχει σπάσει για να ρεωθητήσουμε την ζώνη θράυσες, πάμε στον επόμενο 1,137. Έχουμε ύψους κύματος στο σημείο θράυσης Hb, ενδιάστατο παράμετρο σπρος G τάφος στο τετράγωνο, βγάζουμε πάλι 0,08 μια παρόμοια τιμή, βρίσκουμε πάλι την κλήση 1 προς 50 και πάμε και εκτιμούμε το λόγο βάθος προς ύψος στο σημείο θράυσες. Αυτός ο κυματισμός έχει θραυστεί στα 3,22 μέτρα. Είναι 2,8 ύψος σε 3,22 μέτρα βάθος. Από αυτό το βάθος και ριχότερα είναι η ζώνη θράυσες. Από εκεί και πέρα και ριχότερα μέχρι να αναρχιθεί στην ακτή ισχύει αυτός ο κανόνας, όπου το ύψος κύματος αγνοούμε ό,τι τύπους έχουμε βγάλει, ό,τι ξέρουμε για μετάδοση κύματος από την παράκτυα μηχανική και έχει έναν κανόνα που λέει πόσο είναι το βάθος, πόσο είναι η μέση στάθμη της θάλασσας και πόσο είναι το βάθος, επί ένας συντελεστής Γ, που για απλοποίηση μπορούμε να το πάρουμε γύρω στο 0,8, αυτό θα είναι το ύψος του κύματος. Προσθέξτε αυτό, όπως είχαμε δείξει και αυτή τη διαφάνεια την προηγούμενη εδώ, ότι από εδώ που έχει σπάσει το κύμα μέχρι εδώ που έχει αναρρυγηθεί, που φτάνει το κύμα, δεν ισχύει τίποτα άλλο παρά αυτή η απλή σχέση Γ 0,8 με το βάθος. Ας σου πω, ποιο είναι το κύμα εδώ, τι ύψος κύματος, τι βάθος έχεις, το πολλαλβασιάζω περίπου με 2,8 με Γ και αμέσως βρίσκεις το ύψος κύματος, τόσο απλοποιημένη είναι αυτό, γιατί είναι τόσο πολύπλοκη η θεωρία που δεν υπάρχει θεωρία, προσπάθεια να γίνει η θεωρία ουσιαστικά, τόσο πολύπλοκο το φαινόμενο που μόνο τόσο απλοποιημένα μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε ή με μαθηματικά μοντέλα σαν κι αυτό που σας έχω δείξει που και αυτά βέβαια δεν είναι. Δεν είναι τόσο εύπιστα, δεν μπορούμε να δεχτούμε τόσο εύκολα τα αποτελέσματά τους, γιατί και αυτά συμβασίζονται σε παραδοχές. Κάθαμε στην αυτοί παραδοχή ότι πλέον από ένα σημείο και μετά δεν μπορούμε να έχουμε τόσο μεγαλύτερος κύματος και απλά να βάλουμε έναν υπερχαίο συντελεστή ο οποίος το έτυχε. Τυχαίως δεν είναι τόσο αυτός, είναι ο λόγος υψουσχήματος προσβάθος που είναι το όριο. Κάναμε την παραδοχή απλά το ότι σε αυτή τη ζώνη όλα θα έχουν ένα όριο και είναι μια πολύ απλοποιημένη προσέγγιση. Είχαν δοθεί στο παρελθόν κάποιες από πολλά πολλά πειράματα όμως και η ψιβιλογραφία μπορείς να βρεις κάποιες εκφράσεις μαθηματικές το πόσο κατανέμεται το ύψος του κύματος μέσα στη ζωνη θράφιας. Δεν ήταν αχυμητικές αυτοί οι μέθηδο ή ξεκίνησαν από εμπειρικές και ύστερα έγιναν κατά κάποιο τρόπο ή μη εμπειρικές. Ήταν αναλυτικές οι λύσεις της εξίσουσις ενέργειας αλλά πάλι αυτό συνειδηγώνταν σε παραδοχή το πως χάνεται η ενέργεια μέσα στα κύματα. Η μέγιστη τιμή όμως ήταν αυτή δόθηκε το ότι η μέγιστη τιμή του ύψους κύματος πάλι δεν μπορούσε να ξεπεράσει το Γ επί τε άρα αν θέλουμε να σχεδιάσουμε ένα έργο καλό θα είναι να δειχτούμε αυτή που είναι δυσμενέστερη και μέγιστη. Δεν είναι η πραγματική είναι μια παραδοχή αλλά δεν έχουμε ίσως καλύτερη. Το άλλο είναι μία μαθηματικά μοντέλα. Ας δούμε τώρα τι κι ας είναι οι τιμές της ανύψουσης της τάθμης θάλασσας. Εδώ και μέσα από το βιβλίο σας δίνει ότι φαίνεται και λίγο μια ταπείνωση της τάθμης θάλασσας περίπου στο σημείο της ράφσης και ακολουθείται από μια ανύψωση αυτό που λέμε ότι είναι το setup. Εδώ φαίνεται η τιμή της ανύψουσης σε αυτό το σημείο που είναι η ακτογραμμή δίνεται από αυτήν εδώ τη σχέση που είναι τη ταπείνωση που είναι γενικά μικρή στις 1 στις 8, 3 επί το γ. Το γ είναι αυτό κοντά στο 0,8 του τεμπέ που αυτό θα δώσει τιμές περίπου της τάξης του 15 με 20% του ύψους σχήματος στο σημείο φράσεις. Το είναι πάρα πολύ μεγάλο. Άλλα λόγια, θα ανυψωθεί η μέση στάθμη θάλασσας περίπου 10-15-20% του ύψους σχήματος στο σημείο φράσεις. Της τάξης δηλαδή μπορεί να φτάσει και του μέτρου που είναι αρκετά σημαντική. Θα δούμε παρακάτω και πόσο θα φτάσει η ίδια η αναρρίχηση. Λίγο να καταλάβουμε ποια είναι η όλη διαργασία, ακόμα μία διαφάνεια. Ξεκινάμε όπως είδαμε και πριν, μία απλή ταπείνωση σχετικά μικρή και μετά ακολουθεί μία υπερίψουση, μία ανύψουση στάθμη θάλασσας και ο κυματισμός ουσιαστικά ταλαντώνεται, ανεβοκατεβαίνει πάνω από αυτήν την ανύψουση, την υπερίψουση της στάθμης θάλασσας. Θα δούμε τώρα, είδαμε την ανύψη, πόσο να ερχάνει η κυματισμή και προφανώς μιλάμε για μονοχρωματικούς κυματισμούς, οι τυχαίοι κυματισμοί έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά κυρίως μιλάμε για κυματισμούς οι οποίοι είναι ανεμογενείς, είναι βραχείς κυματισμοί. Για μη θραβόμενους κυματισμούς καλύτερα να μην πολύ ασχοληθούμε, πολύ σπάνια θα δούμε μη θραβόμενο κυματισμό στην παράκτυα ζώνη. Εκτός αν είναι τόσο μικρό ύψος, τόσο μεγάλο μήκος που θα είναι τσουνάμι, θα το δούμε παρακάτω, που δεν θα έχει και καμία ιδιαίτερη σημασία, αν είναι 10 εκατοστά. Το πρώτος ο τύπος, που είναι απλοποιημένος και αυτός αρκετά, είναι η παράμετρος του Ριμπάρεν, θα δούμε στο παράδειγμα που θυμόμαστε από την παράκτυα μηχανική, και η 0 είναι το ύψος κύματος στα βαθιά νερά. Έτσι λοιπόν, η μέγιστη αναρρίχηση από ένα κυματισμό μέσα στη ζώνη θράφισης, ένα θραβόμενο κυματισμό, R, όπως ορίζεται από τη Στάθμη Ρεμίας, πόσο ψηλά μέσα στην ακτή θα αναρρίχηθει ο κυματισμός, δίνεται από αυτόν τον απλοποιημένο σχετικά τύπο. Πιο πρόσφατα βρήκαν άλλες σχέσεις, παρόμοια με αυτή, κάποιους συντελεστές διόρθωσης αυτού, που μπορεί να ήταν 1,1, 1,2, 0,8, 0,9, αλλά αυτός ο τύπος είναι ο πιο κλασικός τύπος που μπορούμε να βουλέψουμε. Ας δούμε εδώ, να σας θυμίσω λίγο και την παράμετρο του Ηρυμπάρεν, την Ξ, είναι η κλήση της ακτής διά τη ρίζα της καμπυλότητας στα βαθιά νερά, δηλαδή δια τη ρίζα του ύψους σκήματος προς το μήκος σκήματος στα βαθιά νερά. Έτσι μπορούμε να υπολογίσουμε το Ξ και από εκεί και παίρνουμε μια απλή αντικατάσταση και με έναν πολλαπλασιασμό με το ύψος σκήματος στα βαθιά νερά, να βρούμε τη μέγιστη αναρρίχηση των βραχαίων κυματισμών που έχουν φραστή που αυτός είναι ο κανόνας. Μπορούμε απλά να κάνουμε μια μικρή αφαρμογή, για να δούμε πώς δουλεύουν αυτά. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα κυματισμό με δύο μέτρα ύψος και οκτώ σεκόντ περίοδο, έχουμε μια κλήση της ακτής, ένα προσήκωση, το μήκος σκήματος στα βαθιά νερά γίνεται από το 9,81, ύψος σκήματος στο τετράγωνο, δηλαδή το τύπο της παράκτυας μηχανικής είναι περίπου 100 μέτρα. Από εδώ μπορούμε να υπολογίσουμε μετά την παράμετρο του Ριμπάρεν, το Ξ, κλήση, ένα διαήκωση, διά τη ρίζα της καμπυλότητας που βγαίνει γύρω στο 0,35, άρα το με αναρρίχιστη ημέγιστη Άρ θα είναι 0,35, επί δύο που είναι το ύψος σκήματος στα βαθιά νερά, 0,7. Αυτό είναι ένα σχετικά μικρό νούμερο. Έχετε ένα κυματισμός δύο μέτρα, είναι αρκετά ψηλός και φτάνει περίπου 0,3, 0,4, 0,5 του ύψους του κύματος κάτω από κάποιες συνθήκες. Το λέω σχετικά μικρό, γιατί το 0,7 αν είχαμε μία κλήση 1 προς 100, πώς θα ήταν μέσα, δεν ήταν 70 μέτρα μέσα στην ακτή. Και κοντά στην παράκτια ζώνη, στην αναρρίχιση, στη ζώνη αναρρίχισης, έχουμε ήπιες κλήσεις, να έχουμε και οριζόντια. Άρα μπορεί να μπει και 50 και 60 μέτρα μέσα στη θάλασσα ο κυματισμός και εδώ είναι δύο μέτρα κύμα. Μέγεστο κύμα που έχουμε εκτιμήσει γενικά στο Αιγαίο, κάθε χρόνο μπορεί να περιμένουμε σε πολλές ακτές στις τάξεις του 5-5,5 μέτρα, στις ακτές που έχουμε ανοιχτεί θάλασσα. Που σημαίνει, αν βάζαμε, η ίδια περίπου τιμή 0,3-0,4-0,5 να φτάσει και στα 2,5 μέτρα ύψος αναρρίχισης, που ανάλογα με την κλήση μπορεί να πάει και 100 και 200 μέτρα μέσα στην ακτή. Αν έχουμε απότομες κλήσης, μπορεί να είναι στις τάξεις του 20-30-50 μέτρα να μην έχουμε μεγάλες αναρριχίσεις, αλλά είναι ένα μέγεθος το οποίο θα πρέπει να το παίρνουμε υπόψη στο σχεδιασμό των έργων μας. Να ξέρουμε ότι αν μπούμε μέσα στη ζώνη αναρρίχισης, θα δεχόμαστε και τη δράση των κιματισμών, θα έχουμε την επίδραση των κιματισμών, μπορεί να έχουμε προβλήματα υποσκαφής, υδροδυναμικών φορτίσεων πάνω στις κατασκευές μας. Καλό θα ήταν και για πολλούς λόγους, δυτικούς, τουριστικούς και περιβαλλοντικούς, αλλά και λόγος καθαρά από τη σκοπιά του μηχανικού, του τεχνικού, της παράκτυας μηχανικής, να απομακρυθούμε από την παράκτυα ζώνη, έχοντας υπόψη αυτές τις τιμές της αναρρίχισης ενός σκήματος. Αυτά που είπαμε τώρα, σχεδόν και για τους βραχείς κιματισμούς, ενισχυούν για τους μακρύς κιματισμούς, για τα τσουνάμι που θα αναφερθούμε. Έχουμε μια διαφοροποίηση μεγάλη. Διαφοροποίηση είναι ότι υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα ένας μακρύς κιματισμός, ένα τσουνάμι, ή από οτιδήποτε άλλο δημιουργηθεί, να μη φραυστεί. Ενώ οι βραχείς κιματισμοί κατά κανόνα φράβονται όλοι, ή τουλάχιστον οι κιματισμοί που μας ενδιαφέρον θα φραυστούν και θα χάσουν την ενεργιά τους στην ακτή, μακρύς κιματισμοί μπορεί να μη φραυστούν. Παράδειγμα, ο πιο μακρύς κιματισμός που αναφέραμε και στην προηγούμενη διάλεξη δεν ήταν η Παλήρια. Θράβεται η Παλήρια, φουσκώνει η θάλασσα, είναι κιματισμός, φουσκώνει η θάλασσα και πένει, εισέρχεται μέσα, κατακλείζει τις παράκτητες περιοχές και χιλιόμετρα πολλές φορές. Στην Ελλάδα που έχουμε 10-20 εκατοστά Παλήρια, μπαίνει μερικά μέτρα μέσα, δεν είναι τόσο τραγικό. Θα δούμε τώρα για την αναρρύχηση, νομίζω σας είχαμε αναφερθεί στο μάθημα για το Τσουνάμι, όπου ο κιματισμός αυξάνει το ύψος του, θράβεται κάποια φάση, αναρρυχάται και φτάνει σε μέγιστα σημεία, που από ό,τι φαίνεται, ειδικά από αυτό το παράδειγμα, αυτά τα σημεία είναι ενικότερα πιο ψηλά, αναρρυχάται πιο ψηλά, επειδή είπαμε είναι μικρή σκηματισμός, έχει μεγαλύτερη ενέργεια, εφόσον έχει μεγαλύτερο μήκος σκήματος, έχει μεγαλύτερη ενέργεια, άρα συγκριτικά με τους βραχείς σκηματισμούς, θα χάσει την ενέργειά του σε μικρότερους ρυθμούς, σε μικρότερο βαθμό, άρα θα έχει τη δύναμη να αναρρυχηθεί πιο ψηλά, έτσι ο μακρής σκηματισμός αναρρυχάται πιο ψηλά από ότι ο βραχείς σκηματισμός. Έτσι, να περιμένουμε από ένα τσουνάμι να αναρρυχηθεί ψηλά και καθώς ο σκηματισμός αφού αναρρυχηθεί ψηλά αρχίζει να κατεβαίνει και να ρέει όπως ένα ποτάμι και καθώς θα ρέει προς τα κάτω, θα κατεβαίνει προς τα κάτω, θα αναπτυχθούν πολύ μεγάλες ταχύτητες και αυτές τις ταχύτητες δίνονται από τον τύπο 2-2-9,81 επί τη μέγιστη αναρρύχηση. Αλλά λίγο να σας πω ότι εδώ γίνονται έντονοι στυροβυλισμοί και δημιουργείται μια άλλη φράψη που μειώνει κατά την κάθοδο αυτή τη φορά, που μειώνει την ανάκλαση, γίνεται και ένα απώλεια της ενέργειας και κατά την κάθοδο του σκηματισμού, που όμως αν κάποιος στο τσουνάμι που λέγαμε πριν εγκλωβιστεί, σ' αυτούς εδώ τους στυροβύλους εδώ μέσα δεν έχει καμιά τύχη. Θα δούμε τώρα τι εκφράσεις υπάρχουν. Καταρχάς θα πρέπει να δούμε αν ο κυματισμός που βασίζεται στη θεωρία των μεμονωμένων κυματισμών που σας δείξαμε την αναλυτική έκφραση στο προηγούμενο μάθημα θα θραυστεί ή όχι. Αυτό ήταν έλεγχο κατά κανόν να το κάνουμε στους μακρύς κυματισμούς, εδώ αναφέρεται όμως στους μεμονωμένους κυματισμούς και μακρύς κυματισμούς που βασίζεται αποκλειστικά σε πειραματικά δεδομένα. Έγιναν από το Σινολάκι και άλλους πολλά πειράματα, διαπίστωσαν σε κάποια πειράματα ότι οι κυματισμοί δεν θραβόταν. Οπότε, αδιαστατικοποίησαν τα μεγέθη για να δουν κάτω από ποιες συνθήκες ένας κυματισμός θα θράβεται ή δεν θράβεται. Μας ενδιαφέρει αυτό γιατί, προφανώς, άλλα τα χαρακτηριστικά του θραβόμενου κύματος θα χάσει την ενέργειά του, θα αναρραιχηθεί λιγότερα στην ακτή, άλλα τα χαρακτηριστικά του μη θραβόμενου κύματος, που δεν θα χάσει την ενέργειά του, θα αναρραιχηθεί έως παραπάνω και κυρίως θα γυρίσει πίσω και θα ανακλαστεί και θα επιστρέψει ανακλόμενο για να ξαναχτυπήσει αν είναι τσουνάμι και άλλες περιοχές. Αλλά μας ενδιαφέρει να το διαφοροποιήσουμε και, προφανώς, διαφοροποιείται και η αναρρύχηση. Λοιπόν, αν έχουμε τον λόγο ύψος σχήματος προς το βάθος, είναι το λόγο στο σημείο που γεννιέται το τσουνάμι, μεγαλύτερο από αυτό το μέγεθος, 0,81-1,83, με τη συνεφαπτωμένη της κλήσης, είπαμε, αν η κλήση είναι 1 προσήκωση, η συνεφαπτωμένη της είναι 20. Στην πλήν 19, τώρα, πώς βρέθηκαν αυτοί οι τύποι, από πολλά πειράματα, έκαναν τις καμπύλες και αυτές από τις καμπύλες έβγαλαν τις εξισώσεις και βγήκε η σχέση αυτή. Μ' άλλα λόγια, να κάνουμε λίγο μια κριτική, αν έχουμε μικρές τιμές του ύψους σχήματος προς το βάθος, δηλαδή μικρό ύψους σχήματος, η πολύ μεγάλα βάθη, και ένα ύψους σχήματος, μπορεί και μεγάλο, τότε, οι τιμές του λόγου ύψους δια βάθος θα είναι μικρές, μπορεί να μην έχουμε θράσεις του κύματος. Αν το ύψους σχήματος είναι μεγάλο, ή ο λόγος του ύψους σχήματος προς το βάθος είναι το πιο σωστό, αλλά συνήθως, παράγοντας τα ίδια βάθη, το ύψους σχήματος είναι αυτό που παίζει μεγάλο ρόλο, το ύψους σχήματος προς το βάθος, αλλά κυρίως το ύψους σχήματος, είναι μεγάλο, τότε, είναι λογικό, όσο πιο μεγάλο το ύψους σχήματος, τόσο πιο έντονες οι υδροδυναμικές καταστάσεις, τόσο πιο μεγάλες οι ταχύτητες κοντά στη ζώνη θράσεις, πριν από τη θράση, τόσο μεγαλύτερη αστάθεια, άρα πιο μεγαλύτερη πιθανότητα να σπάσει και θα έχουμε θράσεις του κύματος. Έτσι λοιπόν, για να εκτιμήσουμε τη μέγιστη αναρρίχηση του κύματος, χρησιμοποιούμε για τους μη φραβόμενους κυματισμούς, όταν δηλαδή δεν ισχύει η 1, η πάνω η σχέση, άρα είναι η μέγιστη αναρρίχηση, είναι το βάθος που παράγεται το μεμονωμένο κύμα το τσουνάμι, δίνεται από αυτήν εδώ τη σχέση, 2,831, έπιθυση είναι αφαπτομένη στη ρίζα της δηλαδή, επί το λόγο ύψος κύματος προβάθωσης την 5,4. Αν έχουμε θραβόμενο κυματισμό, η σχέση είναι πιο απλοποιημένη, 1,109, ύψος κύματος διαβάθωσης στην 0,582, πάλι κάτι σαν κοντά στη ρίζα του ύψους κύματος διαβάθωσης, αυτό στην περίπτωση θραβόμενου κυματισμού, αυτό την περίπτωση όταν ισχύει η 1. Να κάνουμε τότε λοιπόν μια άσκηση, σαν συνέχεια όλο αυτό που είχαμε πει για την αναρίχηση ενός τσουνάμι, ας λύσουμε ένα κλασικό παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο κυματισμός έχει 2 μέτρα ύψος, αναπτύσσετε σε βάθος τάξος των 50 μέτρων, κοντά στα ριχάνερα σχετικά, η κλήση είναι ένα προσήκωση, μια τυπική κλήση των ελληνικών ακτών, θέλουμε να βρούμε ποια είναι η αναρίχηση, ποιο είναι το ύψος το R, το ύψος που θα αναριχηθεί ο κυματισμός και καθώς κατέρχεται ο κυματισμός μετά την αναρίχησή του, ποια είναι η ταχύτητα, η οποία είπαμε είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στους υπολογισμούς μας, γιατί αυτή καθώς κατεβαίνει θα παρασύρει, αν έχει κάποια ανθρώπινα θύματα δυστυχώς, θα παρασύρει την άμμο, θα παρασύρει το έδαφος, θα παρασύρει, θα κάνει την υποσκαθή και θα δημιουργήσει προβλήματα στις θεμελιώσεις των κατασκευών, άρα λοιπόν θα πρέπει να έχουμε γνώση αυτές εδώ της ταχύτητας με την οποία ο κυματισμός κατέρχεται από την αναρίχησή του, αν ισχύει αυτή η ανισότητα θα σημαίνει ότι ο κυματισμός φράβεται κατά την αναρίχησή του και θα πάρουμε διαφορετικό τύπο για να υπολογίσουμε τη μέγιστη αναρίχηση, αν δεν ισχύει αυτή η ανισότητα σημαίνει ότι ο κυματισμός δεν φράβεται, είναι μη θραβόμενος κυματισμός και αναρριχάται στην ακτή χωρίς να χάσει ενέργεια κατά τη διαδικασία της τράφησης. Οπότε παίρνουμε και διαφορετικό τύπο. Ας δούμε τώρα, ελέγχουμε, το λόγος του ύψους κύματος προς το βάθος είναι 2 δια 50 μη 0,04, το δεύτερο μέλος της ανισότητας θέτοντας κλείσει 1 προς 20, δηλαδή συνεφαπτωμένη να είναι 20, είναι 0,029, αυτό φαίνεται ότι το H20 είναι μεγαλύτερο του 0,029, το 0,04 είναι μεγαλύτερο του 0,029, οπότε σημαίνει ότι έχουμε θραβόμενο κυματισμό και θα υιοθετήσουμε αυτήν εδώ τη σχέση που είχαμε δείξει στο προηγούμενο μάθημα για να υπολογίσουμε τη μέγιστη αναρρίχηση. Ο λόγος λοιπόν Rδ θα δίνεται από αυτήν εδώ τη σχέση που είχε εξαχθεί από το συνολάκι, εκτιμούμε το λόγο Rδ αντικαθιστώντας το ύψος κύματος προς το βάθος 2 δια 50 μη 0,017, άρα η μέγιστη αναρρίχηση, δηλαδή το σημείο όπου θα φτάσει ο κυματισμός, στο μέγιστο σημείο που θα φτάσει ο κυματισμός πάνω σε ένα κτή, είναι 0,17 x 50, που είναι το D, είναι 8,5 μέτρα. Σαφές θα καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλο μέγεθος είναι αυτό. Το 8,5 μέτρα υψόμετρο για να αναρριχηθεί ένας κυματισμός σημαίνει ότι μπορεί να φτάσει ανάλογα με την κλήση που έχουμε, αν η ψυμπαράκτια ζώνη έχουμε 1 προς 100 κλήση, πόσο θα φτάσει ο κυματισμός μετά την ακτογραμμή αν έχουμε 850 μέτρα, 1 προς 100 κλήση. 1 προς 10 κλήση θα φτάσει γύρω στα 85 μέτρα μέσα, θα μπει στην ενδοχώρα από 100 μέτρα μέχρι 800 μέτρα αν έχουμε μια κλήση κάπου ανάμεσα για να αναρριχηθεί σε ένα υψόμετρο, αν έχουμε μια ύπια κλήση 1 προς 100 μέτρα θα φτάσει τις τάξεις του χιλιομέτρου μέσα. Αυτό, σωστή παρατήρηση, δεν έχουμε εμπόδια, αλλά οπωσδήποτε οι οικοδομές, τα δέντρα, ό,τι υπάρχει, εμποδίζουν τη μεγάλη την αναρρίχηση, αλλά μπορεί και να μην έχουμε. Και προφανώς δεν λαμβάνεται υπόψη τρυβή πυθμένα, παρόλα αυτά, όλα αυτά μπορούν να μειώσουν, εκτιμάται, αν αυτή η ερώτηση είναι πολύ σωστή, διδέλφω τα διάφορα εμπόδια, φαίνεται ότι από την Ενδιεθνή Βιλογραφή αυτή η μείωση είναι της τάξης του 30 με 40%. Δεν είναι τίποτα ένα φοβερό νούμερο να πεις το μισό ή παρακάτω, 30-40% ή 60% δεν είναι παραπάνω από 50% με τίποτα. Οπότε μπορούμε να θεωρήσουμε αρκετά σημαντική την αναρρίχηση του κυματισμού. Και αν δούμε τώρα, κάνουμε τις πράξεις και δούμε την ταχύτητα καθόδου, που είναι από έναν απλό τύπο που θα το θυμάστε αυτούς τους τύπους, από τη φυσική του γυμνασίου και του ηλικίου, ρήζα 2, 9,81 την επιτάχυση της βαρύτας, έπειτο Άρο το μάξιμα που αναρριχάται, θα διαπιστώσουμε ότι η ταχύτητα καθόδου, δηλαδή ακριβώς στο σημείο της ίσαλου γραμμή, ο κυματισμός κατεβαίνει με μια ταχύτητα της τάξος των 13 μέτρων ένα σεκόντ. Η ταχύτητα αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική και πάρα πολύ μεγάλη, σαν μέγεθος, σαν μέγεθος ρεύνου, σαν μέγεθος ταχύτητας, η ταχύτητα καθόδου. Οπότε καταλαβαίνουμε γιατί από αυτά τα δύο μεγέθη, το θαλάσσιο σεισμικό κύμα, θαλάσσιο σεισμογενές κύμα που το έχουμε ονομάσει, είναι τόσο επικίνδυνο και αναρριχάται πολύ ψηλά, σε πολύ μεγάλο μήκος, αν θέλετε, μέσα στην Ενδοχώρα και καθώς κατεβαίνει, καθώς κατέρχεται για να επιστρέψει στη θάλασσα, αναπτύσσεται πάρα πολύ μεγάλες ταχύτητες που θα είναι ιδιαίτερα καταστροφικές. Είχαμε αναφέρει ότι μπορεί να παρασύρει αντικείμενα που να επιπλέον, αυτά μπορεί να χτυπήσουν τους ανθρώπους, μπορεί να παρασύρει τους ίδιους τους ανθρώπους, αυτοκίνητα, μπορεί με τη μεγάλη αυτήν εδώ ταχύτητα να δημιουργήσει υποσκαφή στις κατασκευές μας μέσα στην Ενδοχώρα σε μια οικοδομή, με συνέπεια ίσως και την ίδια την κατάρρευση ορισμένες φορές. Όλα αυτά καθιστούν στο Τσουνάμι ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο κύμα, απλά να σας θυμίσω ολοκληρώνοντας την αναρρίχηση, το ότι αναφερόμαστε σε ένα ύψος κύματος 2 μέτρα. Το Τσουνάμι αυτό που περιγράψαμε, το Τσουνάμι που λάβαμε σαν παράδειγμα, έχει ύψος κύματος μόνο 2 μέτρα. 2 μέτρα κύμα σαν ύψος νομίζω ότι είναι ένα συνηθισμένο κύμα ανεμογενές. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε στις ελληνικές θάλασσες υπάρχουν αρκετές περιοχές που θα έχουν πάνω από 2 μέτρα ύψος. Και παρακάτω θα δούμε ένα παράδειγμα πόσο θα αναρριχηθεί ένας κυματισμός ανεμογενής που έχει ίδιο ύψος με αυτό το Τσουνάμι που είναι 2 μέτρα. Θα λύσουμε και ένα παρόμοιο παράδειγμα και θα κάνουμε τις συγκρίσεις και θα βγάλουμε τα σχετικά συμπεράσματα. |
