| : [♪ Μουσική Γεια σας! Γεια σας παιδιά! Είμαι η Σπυριδούλα. Και είμαι η Ηλέκτρα. Και μαζί, εσείς απ' το σπίτι σας και εμείς εδώ, θα κάνουμε ένα πολύ ωραίο ταξίδι. Ένα ταξίδι στη θάλασσα της φαντασίας. Ποιος ρώτησε? Εσύ, εσύ εκεί ρώτησες! Τι ταξίδι? Εσύ, εσύ, εσύ! Εσύ που διαβάζεις το βιβλίο πάνω στον καναπέ, ή εσύ που παίζεις με το τηλεκοντρόλ? Θα σας πω εγώ τι ταξίδι. Μάλλον θα μας πει η Σπυριδούλα τι ταξίδι. Βεβαίως και μπορούμε να κάνουμε ταξίδι με τη φαντασία μας. Και στο ταξίδι αυτό θα είμαστε πειρατές. Πειρατήνες για την ακρίβεια. Α, μάλιστα. Και πειρατήνες χωρίς βάρκα το γίνεται. Και πού έχουμε βάρκα? Θα σας φέρω εγώ μια βάρκα. Φέρνεις, Σπυριδούλα, για να δούμε εσείς απ' το σπίτι τι μπορεί να φέρετε. Καρέκλα. Καρέκλα. Καλά, καρέκλα. Και καναπές, άμα θέλετε. Μαξιλάρι του καναπέ. Το χαλί. Όλα μας κάνουν. Μάλιστα. Κουπί. Κουπί. Καλά, κουπί. Ωραία. Ναι, νομίζω καλύτερα έτσι. Από τη μία και από την άλλη, δεν με βάλεις τεράστιο κουπί, Μαρτών. Εντάξει. Πειρατικό τραγουδάκι. Γιωχοχο, γιωχοχο, θα κάνω ένα ταξίδι εγώ. Ωραία είναι η θάλασσα. Ήρεμη. Ήρεμη. Θάλασσα. Δελφίνια, δελφίνια. Να, να, να, εκεί. Α, δεν το πιστεύω. Είδες τι ωραία. Όμορφα, όμορφα, όμορφα. Πολύ ωραία. Κανες καρχαρίας μη βρεθείς στο δρόμο μας μόνο. Μην βάλεις και καρχαρία εδώ πέρα, δεν θέλω καρχαρία. Όχι, όχι, όλα καλά. Ήρεμο θα είναι το ταξίδι μας. Ωραία. Πάμε λίγο και η σπνοή. Επνοή. Η σπνοή απ' τη μύτη. Επνοή απ' το στόμα. Τα κάνουμε μέσα αυτά στο θέατρο. Λέγονται αναπνοές. Και όλα λοιπόν φιλάνε πάρα πολύ ήρεμα στο ταξίδι μας. Μήπως βλέπεις τίποτα? Δε βλέπω τίποτα ακόμα. Ή... Κάτσε, κάτσε. Άσε, θα σου φέρω κάτι. Κάτσε, κάτσε. Μήπως θες αυτό για να δεις καλύτερα. Μπράβο, τώρα βλέπω. Τώρα βλέπω... Α, να το! Να το! Να το! Να το! Μπροστά, μπροστά, μπροστά. Το βλέπω. Σου λέω, το βλέπω. Τι, τι, τι? Ένα νησί, παιδί μου, ένα νησί. Πειραντές δεν είμαστε. Ένα νησί πρέπει να βρούμε. Εσείς στο σπίτι βλέπετε κανένα νησί? Βλέπετε... Είναι και κοντά και μακριά. Δεν μπορώ να καταλάβω. Ε, έως το. Κάντε κουπί και θα δούμε. Κάντε κι εσείς από το σπίτι κουπί. Πάλι κουπί. Και λίγο πιο γρήγορα, άμα θέλεις. Και πιο γρήγορα κι εσείς από το σπίτι δεν θα φτάσουμε ποτέ έτσι όπως πάτε. Μου βουν τα χέρια όμως, ε. Ε, νομίζω ναι. Α, κοίτα, βρίσκει κάτω. Φτάσαμε. Φτάσαμε. Να το, να το το νησί. Πρόσεχε, θα μπατάρει βάρκα πως κατεβαίνεις. Καλά, καλά, να προσέξω. Προσέξτε πως θα κατέβετε. Να πιαστώ από εδώ. Ε, περίμενε. Ωραία. Και περίμενε. Μην την αφήσεις εδώ τη βάρκα, να καταλάβουν όλοι ότι ήρθαμε. Να την κρύψω δηλαδή. Κρύψτη. Εκεί πίσω από τα βράχια. Κάτσε, κάτσε. Και εσείς τις δικές σας κρύψτετες. Και να σας πω την αλήθεια, και τα καπέλα. Μη μας καταλάβουν και όλοι. Να τα βγάλουμε, ε. Ναι. Καλά, να τα βγάλουμε. Αχ, δροσερό νεράκι. Ωραία. Αχ, καιρό είχα να βρεθώ στη θάλασσα, ρε παιδί μου. Ε, χειμώνας. Ε, καλά. Πώς περπατάμε μέσα στο νερό, δεν είναι και όπως όταν περπατάμε στο έδαφος. Για περπατήστε λίγο μέσα στο νερό. Έχει δυσκολία, βρίσκω αντίσταση νομίζω. Ε, δεν ξέρω και τι είναι κάτω κιόλας και πρέπει να προσεχω λιγάκι. Ε, παιδιά, ανεβάστε λίγο παντζάκια. Εγώ δεν έχω παντζάκια, έχω το φόρεμά μου, δεν λερωνομαι, δεν βρέχομαι. Εσείς στο σπίτι αν έχετε παντζάκια, ανεβάστε τα. Γιατί βλέπω τους γονείς να μας κάνουν λίγο παρατήρηση που γίναμε μουσκεμά. Δεν προσέχεις γι' αυτό. Εγώ προσέχω, δεν βρέχομαι. Εγώ μουσκεμά έγινα. Αχ, και άμμος. Αχ, μαλακή. Άμμος. Τσορουφλιστή. Γιατί? Γιατί καίει. Καλά, καίει, εντάξει. Πώς περπατάμε στο άμμο που καίει. Ε, στις μύτες. Και γρήγορα, και στις μύτες και, και, και... Πίσω, πίσω. Effects, παλ morale που συμβαίνει. Βράχια. Αχ, όχι βράχια.ajo Brachia. Με γυρνά Ποδιά. Ναι, think of Αχ, προσοχή πω σπερπατάτε πάρα πολύ στα βράχια. Ναι παρα ведь το προσέχω, très. ию, προσέχω. Αου! Τι βράχια! Όχι, καβούρι! Το τσαλαπάτησες το έρμο, πρόσεχε λίγο, βάλτο λίγο στην άκρη το έρμο το καβούρι. Πάντα ποδαρά, έκαμε και εσύ για το καβούρι! Τέλος πάντων, το νησί, ε? Ε, νησί, είπαμε, ένα νησί. Έχεις κάνει πολλά ταξίδια στη θεατρική αγωγή? Φυσικά και έχουμε κάνει πολλά ταξίδια στη θεατρική αγωγή, παντού έχουμε πάει. Μήπως μπορείς να μας ζωγραφίσεις αυτό το νησί, να ξέρουμε και πού βρισκόμαστε, τέλος πάντων. Λοιπόν, είσαι τυχερή, γιατί κάτι μάλλον μπορώ να κάνω. Αχ, τέλεια! Ζωγραφίστε κι εσείς, άμα θέλετε, το δικό σας από το σπίτι. Ε, θα το κάνω αρχικά σαν να το βλέπουμε από πάνω. Α, πολύ ωραία! Κάτω ψητου νησιού. Με κλίμακα θα το κάνεις? Τώρα, ό,τι μπορώ θα κάνω, που θες και κλίμακα. Α, σαν σύννεφο είναι! Ε, ναι. Και γύρω-γύρω η θάλασσα που ήρθαμε. Ήρεμη είπες ότι ήταν έτσι. Ναι, ναι, πολύ ήρεμη. Ευτυχώς το ταξίδι κυλίσε ομαλά. Λοιπόν, και εμείς ξεκινήσαμε από εδώ, νομίζω. Εδώ δεν ήταν πάνω η μάρκα. Και εδώ ήταν η άμμος. Και εδώ ήταν τα βράχια. Καυτή άμμος. Και εδώ ήταν ο καβούρης. Και είμαστε εδώ. Από εδώ και πέρα λοιπόν. Είναι ένα μονοπάτι. Μονοπάτι, λοιπόν. Προχωράμε στο μονοπάτι. Στενό? Στενό, ναι. Το βλέπω, έχω κάνει στενό. Και πρόσεξε, δεν ξέρουμε ποιος είναι στο νησί. Δηλαδή περπατάμε σε ένα στενό μονοπάτι, που δεν μπορούμε πολύ καλά-καλά να ανοίξουμε το βήμα μας. Όχι, προσεχτικά και αργά. Προσεχτικά, γιατί δεν ξέρουμε ποιος είναι στο νησί. Και κοιτάμε και κάτω, μην πατήσουμε και τίποτα. Κανένα άλλο καβούρι. Ωραία, νομίζω το μονοπάτι το τελείωσα. Τώρα... Τώρα, δεν ξέρω τι θες να βάλουμε. Να βάλουμε έναν καταράχτη, έχει? Όχι καταράχτη τώρα. Έλα ρε ηλέκτρα, βάλ' έναν καταράχτη. Δίψασα. Ωραία, καταράχτη. Λοιπόν, καταράχτης. Και τα νερά που πέφτουνε. Και σαλίμνη που κάνει. Τα νερά που σου ρίχνω. Καλέ, χάλασε και το μαλλί. Βρεμένα παντζάκια, βρεμένο μαλλί. Δεν έπαθες τίποτα, δεν έπαθες. Έλα να πιούμε λίγο. Πολύ δροσερό, ελπίζω να είναι πόσυμο μόνο. Τώρα θα πούμε ότι είναι πόσυμο, τα καταφέραμε. Πόσυμο. Μετά, εσύ τι διαλέγεις. Μετά... βουνά. Άντε να κάνουμε και βουνά. Λοιπόν, θα σου κάνω βουνά, μια οροσηρά τεράστια εδώ πέρα. Οροσηρά, ωραία. Αρχίζω και ανεβαίνω, έτσι. Πρόσεξε όμως, γιατί είναι απότομα. Α, και απότομα. Δεν είπα και απότομα. Εγώ δεν είπα απότομα, αλλά τέλος πάντων. Απότομα, σκαρφάλωσε. Α, δεν έρχεσαι κι εσύ. Εγώ. Βοήθαμε να σε βοηθώ, να ανέβουμε στο βουνό. Έλα, έλα, έλα, έλα. Θα σου ρίξω και ένα σχοινί, περίμενε. Πιάστο, ανέβα, ανέβα, ανέβα, ανέβα, αντανέβηκες, εντάξει. Να, βλέπω εδώ κάτω. Α, έλα να δεις τη θέα, πολύ καλή. Μάλιστα. Όλο το νησί φαίνεται, να κι ο καταράχτης. Βεβαία. Εσείς τι βλέπετε από εκεί, από το βουνό? Τι ρωτάς παιδί μου τώρα, αλλά... Αυτός μου είπε ότι βλέπει μια λίμνη. Δίκιο, δίκιο. Να, η λίμνη που ζωγράφησα. Στο ίδιο νησί θα είμαστε. Γεια σου φίλε, στο ίδιο νησί είμαστε, γεια! Γεια, γεια, γεια κι από μένα. Παρακάτω τι θέλουμε, τι θα κάνουμε. Ε, καραφλό βουνό. Καραφλό. Βέντρα. Πάνω στο... Καλά. Πάνω, πάνω. Βέντρα. Αααα, ψηλά ε. Μπαομπάμπ έκανες. Καλά, μπαομπάμπ δεν έκανα, μάλλον φίνικες θα τα έλεγα. Φίνικες, άλλα τσιμπήματα από εδώ. Θα κάνω να σου πω και την αλήθεια, και κόκκινα. Για τις Αμερικά νησιά υπάρχουν και κόκκινα. Εγώ δεν μπορώ να προχωρήσω με αυτά τα δέντρα. Παιδιά, κι εσείς εκεί απ' το σπίτι, σκεφτείτε, δέντρα μπροστά σας πρέπει να τα παραμερίσετε για να προχωρήσετε. Μα σκρύβουν και τον ήλιο τόσο ψηλά που είναι. Λοιπόν, ωραία. Να σου πω όμως, εδώ στην κορυφή που έχουμε φτάσει πώς θα πάμε να συνεχίσουμε στο βουνό τώρα. Να ξανακατεύω. Δεν κατεβαίνω. Σταμάτα, σταμάτα, ξέρω τι θα κάνουμε. Θα σου φτιάξω μια γέφυρα. Μια γέφυρα από εδώ μέχρι εδώ. Ωραία. Ξύλινη. Ξύλινη. Και κρεμαστή. Και κρεμαστή. Φυσικά. Σε εμείς τι περίμενες να βρούμε. Και να ξέρεις δεν είναι και τόσο καινούργια. Πρέπει να προσέχεις. Και ξύλινη, και κρεμαστή, και παλιά. Βεβαίως. Το μοναπατάκι εδώ που θα ακολουθήσουμε μετά. Εγώ πάλι πρώτη. Εσύ πρώτη. Φυσικά εσύ πρώτη. Τι εγώ. Παιδιά ακούσατε. Ξύλινη, κρεμαστή, παλιά. Και έχει και μερικές τρύπες. Και στενή. Και στενή. Ξεκινάμε. Ένας-ένας. Ένας-ένας. Άντε. Πρόσεξε έχει τρύπα μπροστά σου καλελέ. Τρύπα, τρύπα. Ναι, αλλά σου έχω βάλει και σχοινιά δεξιά και αριστερά. Μπορείς να πιαστείς από αυτά άμα θέλεις. Τρίζει. Έλα κι εσύ. Ε, θα έρθω, θα έρθω. Περίμενε, κάτσε να πιαστώ λίγα εκεί. Κάτσε να αποφύγω την τρύπα που είχες εσύ. Και υψοφοβία έχω, δε κοιτάω. Δε σου φταίω που έχεις υψοφοβία, αν ήθελες κάπως να φύγουμε από τα βουνά. Ε, πρέπει κάπως να το προσπαθήσουμε. Δεν κρατιέσαι κιόλας σου λέω, μπορείς να κρατθείς από τα σχοινιά. Αν εσένα τα δικά σου είναι πιο ψηλά. Δεν πειράζει. Εγώ πέρασα. Πέρασες, πέρασες και πού θα φτάσουμε να δούμε τώρα, περίμενε. Έλα, έλα, τα κατάφερα. Τα κατάφερα λέμε. Τώρα, και τώρα. Τώρα παιδί μου, κάθε νησί που σέβεται τον εαυτό του και κάθε πειρατής που σέβεται τον εαυτό του, βρίσκεται έναν θησαυρό. Λοιπόν, ο δικός μας θησαυρός θα είναι αυτό το μεγάλο χ εδώ. Ωραία. Φέρ' ένα χ. Φέρ' ένα χ. Το χ μας. Να ένα χ. Να το χ μας. Και τι είναι αυτά που είναι στο χ μας. Ο θησαυρός. Ναι, ο θησαυρός. Τι θησαυρός όμως, δεν μου δίνεις να καταλάβω τι θησαυρός. Είναι μαριονέτες. Μαριονέτες. Τι είναι μαριονέτες παιδάκι μου. Θα σε φτιάξω. Έχω τα υλικά. Εγώ θα γίνω η μαριονέτα. Εσύ. Περίμενε. Θα βάλω αυτό. Θα σου πω μετά. Μαρέσει όμως εμένα αυτό. Παιδιά κι εσείς στο σπίτι. Πολύ εύκολο. Πάρτε δυο σκοινιά. Δυο γραβάτες του μπαμπά. Μη πείτε ότι το είπα εγώ. Ε, καλά και... Έλα δε λίγο. Κλωστή μπορούν, μάλλον όχι. Γιατί βλέπω ότι είναι χοντρό το δικό σου. Κλωστή πλεξίματος, άμα θέλετε. Ωραία, τα βάλαμε. Και τώρα... Οι μαριονέτες στην αρχή μες στο κουτί τους. Μπες στο κουτί σου. Περίμενε, μπήκα. Ωραία. Ο μαριονετής θα συμμεγώ. Ναι. Λοιπόν, προσέξτε τώρα. Όταν ξυπνάτε τη μαριονέτα σας, απαλά και γλυκά, σιγά σιγά σιγά τη σηκώνετε το κεφάλι. Και τη σηκώνετε. Και κοιτάξτε τώρα τι ωραία που μπορείτε να την κάνετε. Μπορείτε να την κάνετε... να σας χαιρετήσει με το ένα χέρι. Μπορείτε να την κάνετε... να σας υποκληθεί. Μπορείτε να την κάνετε... λίγο τροπαλή. Μπορείτε να την κάνετε λίγο... θυμωμένη. Μπορείτε να την κάνετε... να χορέψει, άμα βάλετε μουσική. Και μια στροφή να την κάνετε. Μην πλεχτείτε με τα σκοινιά. Έτσι είναι οι μαριονέτες. Και το βράδυ οι μαριονέτες... πάνε πάλι στο κουτί τους. Σου άρεσε? Μου άρεσε, μου άρεσε. Να τα βγάλω τώρα όμως αυτά. Να τα βγάλεις, ναι. Και κρακακρούκα αυτά. Ναι. Μου άρεσε τόσο πολύ που θέλουμε να φτιάξουμε κι εμείς. Δηλαδή, ας πούμε, μπορούμε να φτιάξουμε κάτι τέτοιο. Μπορούμε άρα για να φτιάξουμε κάτι τέτοιο. Θα μας δείξεις. Θα σας δείξω γιατί έχω μια ιδέα. Και νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι που να μοιάζει με αυτό. Αλλά όχι ολόιδιο. Πειράζει αν δεν είναι ολόιδιο. Όχι, όπως θέλει θα το κάνει ο καθένας. Ωραία, τότε θα το αφήσω αυτό εδώ. Και αυτό εδώ. Το ανθρωπάκι είναι πολύ δύσκολο. Θα μου επιτρέψει να φτιάξω κάτι που να μοιάζει με το αλογάκι. Θα φτιάξω μάλλον ένα σκυλάκι εγώ καλύτερα. Θα κάνω λοιπόν ένα σκυλάκι με υλικά που έχουμε στο σπίτι. Έχω εδώ σύρμα πίπας, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και κορδελάκια. Να, για να κάνετε τα πόδια από το αλογάκι. Έχω ματάκια δικά μου, αγορασμένα. Αλλά μπορώ να βάλω και κουμπιά που θα βρω. Έχω ρολό, αυτό πρέπει οπωσδήποτε να το έχουμε. Και καλό είναι να έχετε μαζί σας και λίγο χαρτί, κορφρέ. Αν δεν έχετε κορφρέ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα... Αυτό είναι χαρτί από μια συσκευασία που είχα στο σπίτι. Δεν μας πειράζει. Και μπορείτε φυσικά να χρησιμοποιήσετε και άσπρο χαρτί, που το ζωγραφίζει ό,τι χρώμα θέλετε και μετά το κολλάτε πάνω. Εδώ έχω έτοιμα ένα κεφαλάκι και ένα σώμα για το σκυλάκι μας. Θα σας δείξω απλά πώς μπορείτε να το φτιάξετε κι εσείς, για να μην είναι έτσι να το έχετε έτοιμο. Βάζετε λίγη κόλλα σε ένα ρολό, το έχετε κόψει στη μέση για να κάνετε το κεφάλι. Το βάζετε και μόλις ακουμπήσει το γυρίζετε γύρω γύρω. Όταν φτάσετε στην άκρη, δεν μας πειράζει να είναι ίσιο και να αστραβό να είναι, βάζετε λίγη κόλλα στην άκρη και στερεώνετε το χαρτί σας. Εάν σας φαίνεται μεγάλο, κόβετε λίγο τις άκρες από το χαρτί που περισσεύει και το βάζετε μέσα. Το ίδιο κάνουμε και για το σώμα. Δηλαδή παίρνουμε ένα ρολό, βάζουμε κόλλα, την ακουμπάμε την κόλλα στην άκρη, ρολάρουμε, γυρίζουμε δηλαδή το χαρτί γύρω από το ρολό και ξαναβάζουμε κόλλα πάλι στην άκρη από τον κοφρέ χαρτί ή το χαρτόνι αν έχετε χρησιμοποιήσει, είπαμε, που το έχετε ζωγραφίσει. Ξανακόβουμε για να μην περισσεύει πάρα πολύ και το βάζουμε από μέσα. Δεν χρειάζεται να το κολλήσετε, αυτό στερεώνεται. Εγώ εδώ δεν έχω βάλει κόλλα σε αυτά εδώ. Λοιπόν, τώρα φτάνουμε στο λίγο δύσκολο σημείο της κατασκευής μας και εδώ θέλω να προσέξετε πάρα πολύ και καλό θα ήταν να ζητήσετε βοήθεια και από κάποιον μεγάλο που είναι στο σπίτι. Επειδή θα χρησιμοποιήσω αυτό που το έχω έτοιμο, θα του βάλω ποδαράκια πορτοκαλιά. Έτσι, λοιπόν, κόβω δύο και άλλα δύο. Έχω κάνει εδώ, αν δείτε, τρυπούλες. Δεν φαίνονται πολύ καλά, μπορώ να σας τις δείξω με το ψαλίδι μου που το κρατάω ανάποδα. Αλλά προσέχω πάρα πολύ, καλό είναι αυτό να το κάνει κάποιος λίγο μεγαλύτερος από σας. Και κάνω το ποδαράκι, διπλώνω για να μπει μέσα και να στερεωθεί. Και το λυγίζω λίγο μπροστά για να δείχνει σαν να είναι η πατούσα από το σκυλάκι μου. Το ίδιο και εδώ, λυγίζω, το βάζω μέσα και το διπλώνω. Το ίδιο, λίγο κάνω την άκρη του, λυγίζω, λίγο κάνω την άκρη του. Για ακόμα καλύτερα μπορείτε να βάλετε και λίγη κόλλα από μέσα, ώστε αυτά να μην κουνιούνται τόσο πολύ. Αν όμως θέλετε να κουνιούνται, το αφήνετε έτσι όπως είναι. Το κεφάλι τώρα είναι λίγο πιο δύσκολο. Και είναι λίγο πιο δύσκολο γιατί θέλει μία τρυπούλα στην πάνω πλευρά και μία τρυπούλα ακριβώς από κάτω. Και εδώ τώρα είναι ας πούμε η δυσκολία μας. Εδώ που είναι το σώμα από το σκυλάκι έχω κάνει μία τρύπα ανάμεσα στα πόδια του. Ένα, δύο πόδια και η τρύπα από πάνω. Παίρνω, εγώ έχω τώρα σπάγκο γιατί με βολεύει ο σπάγκος, αλλά μπορείτε να το κάνετε και με κορδέλα που έχετε στο σπίτι, έτσι, με οποιαδήποτε κορδέλα. Το περνάω μέσα από την τρύπα και κάνω ένα κομπάκι. Και πάλι, αν θέλετε, ζητάτε βοήθεια. Κάνω και δύο κομπάκια. Μόλις το τραβήξω, εδώ πέρα θα μπει το κεφαλάκι μου. Δεν θέλω να ξεχάσετε, πριν βάλω το κεφάλι, κάνω έναν κόμπο για να στερεωθεί. Όταν θα μπει το κεφάλι, περνάω το... Καμιά φορά βοηθάω και με το μολυβάκι εγώ, να ξέρετε. Στερεώνεται. Και τώρα θα το περάσω από την κάτω τρυπούλα μου. Εδώ είναι λίγο πιο δύσκολο. Και θέλει λίγο υπομονή. Και θέλει λίγη προσπάθεια. Και θέλει λίγο να το προσπαθήσουμε και λίγο παραπάνω, γιατί δεν μας μπαίνει αμέσως. Και δώστε μου λίγο χρόνο από το σπίτι και θα το καταφέρω, πιστεύω. Να, αυτό το κατάφερα. Στερεώσαμε. Δεν έχουμε όμως, πρέπει να στερεώσουμε και πίσω. Κάνουμε λοιπόν μια τρυπούλα πίσω. Και κάνουμε το ίδιο ακριβώς πράγμα με το άλλο σπαγκάκι. Το περνάμε από μέσα. Κάνουμε κομπάκι, όπως έκανα για το σπαγκάκι που έβαλα για το κεφάλι. Και το τραβάω. Και στην πραγματικότητα είναι σχεδόν έτοιμο. Στην πραγματικότητα είναι σχεδόν έτοιμο. Παίρνω ένα ξυλαράκι από σουβλάκι αν θέλετε, από την αυλή σας αν θέλετε. Ένα μολύβι από αυτά που έχετε στο σπίτι μπορείτε. Το δένω. Και εδώ τώρα απλά θέλω να προσέξετε να είναι περίπου... να φαίνεται δηλαδή το σώμα του, να μην είναι το κεφάλι να κρέμεται ή να κρέμεται το σώμα. Εντάξει, λοιπόν το δένουμε και στην πραγματικότητα είναι σχεδόν έτοιμο. Τι του λείπει, του λείπουν τα ματάκια του. Εγώ θα βάλω από τα έτοιμα που έχω, αλλά πιστέψτε με είναι πάρα πάρα πολύ ωραία και τα κουμπάκια. Βάζω το ματάκι του. Βάζω και το άλλο. Δεν μας πειράζει αν φαίνεται λίγο η κόλλα. Αν θέλετε να κάνετε και αυτάκια, γιατί τα σκυλάκια μας έχουν αυτάκια, καλό είναι να μην τους ξεχνάμε, παίρνουμε το ρολό που είχε μείνει το μισό, το κόβουμε σαν αυτάκι και στη μέση. Εμένα μ' αρέσει να φαίνεται το άσπρο και το στερεώνω με το συρραπτικό μου εδώ. Νάτο, ένα. Νάτο, δύο. Τι του λείπει, του λείπει μια ουρίτσα. Και ας του βάλουμε ουρίτσα μπλε. Έχω κομμένο ήδη μπλε εδώ. Μπορώ στην ίδια τρύπα που έχω βάλει το σχοινάκι μου να βάλω την ουρίτσα μου. Την γυρίζω. Το καλό με το σύρμα πίπας είναι ότι μπορούμε να το βάλουμε και γύρω από το χέρι μας. Έχουμε λοιπόν το σκυλάκι μας. Μπορείτε να του βάλετε και μια γλώσσα να του κρέμετε. Μπορείτε να του κάνετε μεγαλύτερα αυτιά. Μπορείτε να του βάλετε μπαλώματα πάνω στο σώμα του. Και έχετε έτοιμο το σκυλάκι σας στη μαριονέτα. Σπυριδούλα δεν έρχεσαι να μου πεις και εσύ πως το φτιάξα. Α, είναι πάρα πολύ ωραίο το σκυλάκι σου. Χαριτώ με εδώ. Μη και δαγκώνει κιόλας, πρόσεξε. Να πάρω κι εγώ μια. Ε, πάρε. Είτε το αλογάκι είτε το ανθρωπάκι. Το αλογάκι μου αρέσει. Το τι θα συμβεί λοιπόν, παιδιά, στο νησί με τις μαριονέτες, θα το αποφασίσετε εσείς. Μπορείτε να παίξετε, μπορείτε να σκεφτείτε ποιο σκηνειάρα για αυτές τις μαριονέτες. Αν οι μαριονέτες θα δώσουν στους πειρατές φαγητό και νερό. Και γενικά να διασκεδάσετε. Και, ποιος ξέρει, ίσως ξαναβρεθούμε στη θάλασσα της Φαντασίας σε κάποιο άλλο νησί. Ίσως το νησί... Μην τα λες όλα τώρα, όλα τα μυστικά πρέπει να τα πεις. Θα δείτε άλλη φορά. Από τη Σπυριδούλα και από την Ηλέκτρα. Ένα μεγάλο φιλί! |
