| : Καλησπέρα από τη Βιβλιοθήκη του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Μέσα στο πλαίσιο των παρουσιάσεων της Βιβλιοθήκης, εντάσσετε και αυτή που αφορά τα βασικά ζητήματα των διπλωματικών εργασιών. Στην ουσία, στόχος της είναι να δείξει μια μυθοδολογία, μια ροή εργασίας, η οποία θα βοηθήσει τους φοιτητές του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου και όχι μόνο για να ολοκληρώσουν την διπλωματική τους εργασία. Σίγουρα, η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα, είναι επίπονη, αλλά με τις συγκεκριμένες συμβουλές, με τη συγκεκριμένη καθοδήγηση, μπορούμε να απλουστεύσουμε τη ζωή μας και να δούμε κάποια εργαλεία και κάποια tips, τα οποία μπορούν να μειώσουν το χρόνο ενασχόλησης, περιφερειακό χρόνο ενασχόλησης, δηλαδή χρόνο το οποίο θα μας θα φιερώσουμε, όχι τόσο για το περιεχόμενο της εργασίας, όσο για να την οργανώσουμε. Η διπλωματική εργασία αποτελεί το τελευταίο βήμα που θα ακολουθήσει ο εκάστος της φοιτητής προκειμένου να πάρει το πτυχίο του σε κάποιες σχολές εκτός της ΕΠΠ, σε κάποιες σχολές είναι υποχρεωτικές, σε κάποιες άλλοι όχι, στο ΕΠΠ είναι υποχρεωτική και σκοπός της είναι να παρέχει την ευκαιρία για σύνθεση και αξιοποίηση των γνώσεων που αποκτήθηκαν σε συγκεκριμένες εφαρμογές. Ο φοιτητής τα χρόνια που παρακολούθησε τις θεματικές ενότητες στο ΕΠΠ έχει αποκτήσει ένας συνολογνώσεον, έχει αποκτήσει τη γνώση για ορισμένες τεχνικές προκειμένου να ολοκληρώσει μια έρευνα και τώρα καλείται να θέσει όλα αυτά σε εφαρμογή προκειμένου να απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα, ο οποίος ο ίδιος θα θέσει πάντα με την καθοδήγηση του επιβλέποντα. Οι θεματικές κατηγορίες στο ΕΠΠ ορίζονται από το ίδιο το ίδρυμα. Ο καθηγητής θέλει να λάβει προτάσεις από τους φοιτητές σε συγκεκριμένα θεματικά παιδεία, τα οποία θα πρέπει να είναι, οι προτάσεις αυτές θα πρέπει να είναι πρωτότυπες και να αξίζουν την έρευνα. Οι γενικές κατηγορίες των θεμάτων για τις μεταπτυκιακές διπλωματικές εργασίες, καθορίζονται από τη διευθυματική πληθυντή του προγράμματος, έπειτα πάντα από συνενόηση με τους συντανιστές των θεματικών ενωτήτων. Και αναρτώνται μέχρι τις 28 Δευτέρου για την πλειοψηφία των προγραμμάτων και κάποια άλλα αργότερα. Στο συγκεκριμένο γράφι μας, στο συγκεκριμένο workflow, βλέπουμε τη ροή εργασίας ενός φοιτητή. Αρχικά προσδιορίζεται το πεδίο μελέτηση. Τα πεδία μελέτηση είναι ευρύες θεματικές κατηγορίες, τα οποία εντάστησαν σε ένα επιστημονικό πεδίο. Για παράδειγμα, αν φοιτούσαμε στην εκπαίδευση ενηλίκων, μια θεματική κατηγορία θα μπορούσαν να ήταν τα εργαλεία, τα οποία εφαρμόζονται στην εκπαίδευση ενηλίκων, και ένα ερευνητικό ζητούμενο, μια επιλογή θέματος μέσα από αυτή την κατηγορία, θα ήταν κάτι πιο εξειδικευμένο. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να πούμε ποια είναι η χρήση των κοινωνικών δικτύων στην εκπαίδευση ενηλίκων. Βλέπετε ότι πάμε λίγο σταδιακά, περιορίζουμε δηλαδή το φακό μας, το φακό της ερευνάς μας, σε ένα συγκεκριμένο πεδίο. Αρχικά έχουμε μια ευρεία οπτική γωνία, που στο τέλος θα πρέπει αυτή την οπτική γωνία να την περιορίσουμε σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, το οποίο θα πρέπει να έχει ουσιαστικά ερευνητική αξία και να είναι και πρωτότυπο. Μέτα θα πρέπει να προσδιορίσουμε την επιστημονική προσέγγιση, με την οποία θα αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα, να διαμορφώσουμε το σχέδιό μας, το σχέδιο ερευνάς μας, να συλλέξουμε τα δεδομένα, να τα αναλύσουμε και στο τέλος να τα παρουσιάσουμε. Και αφού τα παρουσιάσουμε, να φορήσουμε το κουστούμι μας ή το ταγεράκι μας και να έρθουμε να παραλάβουμε το πτυχίο μας. Πριν να πω όλα όμως, πριν από τη διαδικασία διαμόρφωσης του θέματος, θα λέγαμε ότι σημαντικό ρόλο παίζει ο επιβλέποντας. Στο ελληνικό ανοιχτό πανεπιστήμιο μπορεί ο φοιτητής να προσδιορίσει τον επιβλέποντα, να προτείνει έναν επιβλέποντα με τον οποίο θα θέλει να συνεργαστεί, αλλά αυτό δεν είναι δεσμευτικό βέβαια για το ίδρυμα. Στα άλλα πανεπιστημιακά ιδρύματα έρχεται σε επαφή ο φοιτητής με έναν συγκεκριμένο καθηγητή και έτσι από κοινού διαμορφώνουν το θέμα. Αν θέλουμε να εξετάσουμε τον επιβλέποντα με τον οποίο θέλουμε να συνεργαστούμε, θα πρέπει να δούμε ποιο είναι το ιστορικό του, να δούμε πόσοι σπουδαστές ολοκληρώσαν μαζί την εργασία και ποια είναι εποψή τους των σπουδαστών αυτόν για το συγκεκριμένο καθηγητή. Θα πρέπει να επιλέξουμε έναν καθηγητή όπου οι άνθρωποι οι οποίοι συνεργάστηκαν μαζί τους να έχουν μια θετική εικόνα γι' αυτόν, σαφέστατα. Και να μην επιλέξουμε κάποιον ο οποίος έχει μια πλειάδα, ένα πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι ακόμα δεν έχουν πάρει για τους χείψι λόγους διπλωματικοί. Δεν έχουν πάρει ακόμα το πτυχίο τους, δεν έχουν ολοκληρώσει βέβαια το γεγονός. Αυτό μπορεί να με φέρει ευθύνη ο ίδιος ο καθηγητής και να φέρουν ευθύνη οι φοιτητές, αλλά πέρα σε περιπτώσει ο αριθμός των ατόμων, οι οποίοι έχουν θετική απόψη για έναν άτομο, σίγουρα παίζει καθοριστικό ρόλο. Πρέπει να δούμε την ειδικότητα του επιβλέποντα. Στην ουσία, θέλουμε να δούμε κατά πόσο επιβλέποντας μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του θέματος μας. Δηλαδή, είναι σχετικός με αυτό που θέλουμε εμείς να επιλέξουμε ή είναι άσχετος. Αν είναι άσχετος και αναγκαστικά θα πρέπει να συνεργαστεί μαζί μας για κάποιο λόγο, θα πρέπει να ασχοληθούμε. Αν είναι άσχετος και αναγκαστικά θα πρέπει να συνεργαστεί μαζί μας για κάποιο λόγο, σίγουρα θα έχουμε προβλήματα μαζί του, γιατί δεν θα μπορεί να μας καθοδηγήσει, δεν θα μπορεί να αντιληφθεί την πρόταση μας και τον τρόπο υλοποίησης της, και σαφές θα τα σχόλιά του θα είναι περιορισμένα και θα έχουμε γενικότερο πρόβλημα. Οι παρατηρήσεις του δεν θα είναι και τόσο επικοδομητικές. Θα πρέπει να γνωρίζουμε και το ρόλο που θα θέλει ό,τι συναναλάβει. Υπάρχουν καθηγητές οι οποίοι έχουν ελεγκτικό ρόλο, στην ουσία αφήνουν τον φοιτητή μόνο του να δράσει και στο τέλος μπαίνουν και κάνουν ένα τελικό review, ένα τελικό έλειχο στο παραδοτέο, το οποίο μπορεί να θέσει πρωτετελεσμένου γεγονότος τον φοιτητή, μπορεί να την κόψει στην εργασία έχοντας κάνει μια μεγάλη προσπάθεια μόνο στον φοιτητής. Υπάρχουν και καθηγητές οι οποίοι θέλουν να έχουν ελεγκό συμβουλευτικό ρόλο. Σίγουρα οι καθηγητές που βρίσκονται στο Ελληνικό Επιστήμιο ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία, στο συμβουλευτικό. Στην συμβουλευτική κατηγορία, καθώς είναι πάντα ανοιχτή για παρατηρήσεις, ζητούν συνεχώς παραδοτέα από τους φοιτητές, προκειμένου να έχουν μία συνεχή αλληλεπίδραση, μία συνεχή συνεχή διάδραση μεταξύ τους, προκειμένου να πάει ομαλά η ολοκλήωση της πτυχιακής τους εργασίας. Θα πρέπει ο καθηγητής βέβαια να γνωρίζει τη μεθοδολογία που σκέφτεται ο φοιτητής, να υλοποιήσει και τέλος να είναι προσιτός και επικοινωνιακός. Θα θέλαμε δηλαδή ένα καθηγητή ο οποίος δεν είναι καθηγητής, θα θέλαμε δηλαδή ένα καθηγητή ο οποίος να μην περιβάλλεται από ένα γυαλί, από έναν τείχο, θα θέλαμε καθηγητή ο οποίος να είναι για θέσιμος να μας λύσει τις απορίες μας. Τώρα, ποια είναι η διαδικασία επιλογής του θέματος μας? Όπως είπαμε, αν σκεφτούμε ότι έχουμε μία φωτογραφική μηχανή, θα θέλαμε να εστιάσουμε με το ζουμ της μελέτης σε ένα συγκεκριμένο θεματικό πεδίο, σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα. Το Πανεπιστήμιο μας δίνει συγκεκριμένα πεδία μελέτης, εμείς καλούμαστε να προσδιορίσουμε τι ακριβώς θέλουμε με λεπτομέρεια, το καταθέτουμε στο Ίδρυμα όσον αφορά στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο Πάντα και μετά έχουμε μία ανάδραση από τους εκπαιδευτικούς, από το διδακτικό προσωπικό, προκειμένου να μας πούν αν αυτό το οποίο θεωρούμε, ότι έχουμε καταθέσει η πρωτασία μας, είναι υλοποιήσιμη ή όχι. Σε κάθε περίπτωση, όταν καταθέτουμε ένα πλάνο εργασίας, όταν σκεφτόμαστε ένα θέμα, θα πρέπει να σκεφτόμαστε αν είναι εφικτή η έρευνα, αν μπορούμε εμείς να την κάνουμε, αν γνωρίζουμε τη μεθοδολογία για να την ολοκληρώσουμε, αν μπορούμε μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό πεδίο να κάνουμε όλες τις διακασίες. Για παράδειγμα, εάν θέλουμε να ολοκληρώσουμε μια τυχιακή εργασία πολύ σύντομα, δεν μπορούμε να συνθέσουμε πάρα πολλά μεθοδολογικά εργαλεία, γιατί σαφέστατα το ένα η ολοκλήρωση του κάθε δίματος θα πάρει πολύ χρονικό διάστημα. Από την άλλη πλευρά, έχει επαρκή αξία αυτό που θα σκέφτομαι να ολοκληρώσω, το έχουν κάνει και άλλοι, και αν το έχουν κάνει και άλλοι, οι μέθοδες που εφάρμοσαν είναι οι ίδια με τη δική μου. Τι προσπαθώ να δώσω καινούριο στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Σίγουρα αυτό που θέλουμε είναι να δώσουμε κάτι καινούριο, δεν πάμε να δώσουμε κάτι το οποίο έχει ξαναγίνει. Αυτό θα δώσει και μεγαλύτερη αξία στο πτυχίο μας, σαφέστατα, έτσι. Δεν θα μας επιλέξει ένας φορέας για κάτι που είναι κοινότυπο, αλλά και κάτι πρωτότυπο το οποίο έχουμε κάνει. Και μάλιστα αυτή η πρωτοτυπία της πτυχιακής εργασίας μπορεί να αποτυπωθεί στο τέλος με μια δημοσίευση σε κάποιο περιοδικό. Η δημοσίευση αυτή μπορεί να γίνει πάντα σε συνεργασία με τον καθηγητή, ο οποίος έχει και τη γνώση και την εμπειρία της διαδικασίας των δημοσίευσεων. Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε αν έχουμε επαρκεί ορίζοντα για να λογιώσουμε, εάν έχουμε σύντομο χρηνικό διάστημα για να λογιώσουμε την εργασία, θα πρέπει αντίστοιχα να δούμε και πώς θα κινηθούμε. Και να δούμε και αν είναι επαρκώς συμμετρική, δηλαδή να δούμε πώς μπορούμε να δώσουμε ένα ολοκληρωμένο κείμενο. Μπορούμε, υπάρχει υλικό για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε ένα θεωρητικό πλαίσιο μέσα να το εντάξουμε. Υπάρχει υλικό πάνω στο οποίο θα βασιστούμε, ή είναι τελείως πρωτότυπο, τελείως καινούριο και δεν μπορούμε να βασιστούμε κάπου. Φυσικά αυτό είναι λίγο απίθανο, αλλά πρέπει να δούμε τη συμμετρία της εργασίας. Θα πρέπει να έχουμε και υλικό πάνω στο οποίο θα βασιστούμε. Επομένως, θα πρέπει να γνωρίζουμε όλα αυτά, να θέτουμε το σχέδιο δράσης μας, να θέτουμε τις προτάσεις μας και ανάλογα να αναπροσαρμόζουμε με βάση της υποδείξης των καθηγητών. Και στο τέλος θα φτάσουμε στο επίπεδο του αποδεκτού θέματος, δηλαδή σε ένα θέμα στο οποίο θα συμφωνούν και ο φοιτητής και ο καθηγητής. Τώρα, πού θα βρούμε θέμα. Στην αρχή μπορεί να μοιάζει μία δεδαλόδηση αυτή η κατάσταση, αλλά στην ουσία, στην πραγματικότητα δεν είναι. Αρκεί να κάνουμε κάποια βασικά πράγματα. Καταρχήν θα πρέπει να δούμε τις διατριβές και τις υπροστηματικές εργασίες, οι οποίες έχουν ολοκληρωθεί. Για παράδειγμα, αν είναι κάποιος φοιτητής στο Ελληνικό Αναπληκτικό Πανεπιστήμιο, το πρώτο που έχει να κάνει είναι να μπει στο αποθετήριο, στο app.gr της Βιβλιοθήκης, να τρέξει κάποια ερωτήματα, κάποιες αναζητήσεις και να δει αν έχουν γίνει εργασίες πάνω σε αυτό που σκέφτεται. Ή αν έχουν γίνει, σαφέστεται ότι θα πρέπει να αλλάξει πλεύση και να δει πού αλλού μπορεί να στρέψει την έρευνά του. Ταυτόχρονα, θα μπει στη βάση δεδομένου της Βιβλιοθήκης, στα ηλεκτρονικά περιοδικά και θα δει τι άλλο γίνεται αυτή τη στιγμή στην ακαδηματική κοινότητα. Υπάρχουν ερευνητικά παιδεία, ερευνικές τάσεις, οι οποίες τώρα αναδεικνύονται. Οι ερευνικές τάσεις δεν είναι πάντα οι ίδιες στον πέρασμα του χρόνου. Υπάρχουν ψωμιώσεις, αλλαγές, εμπλουτισμοί και θα πρέπει εμείς να τις αφουγκραστούμε. Αν δούμε ότι υπάρχει η τάση, για παράδειγμα, εάν είμαστε στην εκπαίδεση, η τάση για την ειδική αγωγή, θα πρέπει, εφόσον εμπίπτει και με τα ενδιαφέροντά μας και τους επαγγελματικούς μας στόχους βέβαια, να στρέψουμε εκεί το ερευνικό μας πεδίο, τον φακό μας. Και να δούμε ποιο ερευνητικό ερώτημα, ποιο κομμάτι είναι πολύ ενεργό και τι εκεί δεν έχει γίνει. Ταυτόχρονα πρέπει να διαβάζουμε δύο βιβλία, να έρχομαστε σε επικοινωνία με ειδικούς, δηλαδή μπορούμε να σε επικοινωνεί κατευθείαν με έναν καθηγητή και ο ίδιος να μας προτείνει ένα θέμα, που ο ίδιος θέλει να ερευνήσει και έχει και αυτός και βιβλιογραφία να μας συστήσει για να ξεκινήσουμε το διάβασμά μας. Μπορούμε δηλαδή κατευθείαν να πάμε στον καθηγητή και να μας πει και να του πούμε έχετε κάποιο θέμα να μας προτείνετε. Και πάνω σε αυτό το πλαίσιο να ανοίξει μια συζήτηση και να φτάσουμε στο τελικό θέμα. Μπορούμε επίσης να έρθουμε σε συζητήσεις με συναδέρφους ή πιθανούς χρήστες των ευρημάτων της έρευνάς μας. Μπορούμε δηλαδή να είμαστε στο περιβάλλον εργασίας μας, να έρθουμε σε επαφή με το συναδέρφος μας και να δούμε τι προβλήματα υπάρχουν στην καθημερινότητά τους και να μπούμε εμείς στη διαδικασία να τα ερευνήσουμε και να προτείνουμε μια λύση μάλιστα στον δικό μας επαγγελματικό πεδίο, στον δικό μας φορέο που εργαζόμαστε. Και μάλιστα ο φορέος αυτός τον οποίον εργαζόμαστε μπορεί να μας εκμεταλλευτεί στη συνέχεια σε κάποια άλλη θέση ή σε κάποια ανώτερη θέση, επειδή εμείς έχουμε ασχοληθεί με ένα πρόβλημα του οργανισμού και το λύσαμε. Και τέλος μπορούμε να ασχοληθούμε, αφού κραστούμε και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τι αυτά προβάλλουν. Στη συνέχεια έρχεται η διαμόρφωση της πρότασης, που στην ουσία είναι η καταγραφή των σκέψεών μας σε ένα δομημένο κείμενο. Στην αρχή γράφουμε την περίληψη της πρότασης μας με 200 λέξεις περίπου, γράφουμε τι σκεφτόμαστε να κάνουμε, πώς θα το κάνουμε και ποια αποτελέσματα αναμένουμε. Και μετά ξεκινάει η δομή της περίληψης, που θα πρέπει σαφέστα να γράψουμε ποιος είναι ο σκοπός της έρευνάς μας, γιατί θέλουμε να ερμηνεύσουμε το συγκεκμένο πεδίο, είναι πρωτότυπο, που θα ωφελήσει την ακαδημακή κοινότητα και την κοινωνία. Αφού το ελοποιώσουμε αυτό, θα γράψουμε την βιβλιογραφική επισκόπιση, δηλαδή τι έχει γίνει μέχρι τώρα σε αυτόν τον τομέα και τι θα πάμε εμείς να καλύψουμε. Δηλαδή έχουν γίνει όλα αυτά με αυτές τις διαδικασίες και εμείς και εαυτόμαστε να δούμε αυτό το θέμα από αυτή την οπτική γωνία. Θα γράψουμε την αξία των αποτελεσμάτων της έρευνας, ποια είναι η πιθανή μεθοδολογία, γιατί πρόταση κάνουμε, προτείνουμε μια μεθοδολογία, ο καθηγητής μπορεί να έχει μια διαφορετική οπτική, έτσι. Να κάνουμε χρονοδιάγραμμα ολοκλήωσης, να πούμε ότι θα σας δίνω παραδοτέα, αναμήνα ή ανακεφάλαιο, ή εν πάση περιπτώσει μια κοινή γραμμή αλληλεπίδρασης. Και στο τέλος μπορούμε να γράψουμε ένα λεπτομέρειο, μια πειράκα περιεχομένων της εργασίας, πώς τη σκεφτόμαστε. Είναι στο κεφάλαιο 1, για παράδειγμα, μπορούμε να σκεφτόμαστε να έχουμε μόνο ορισμούς, και στο 2 να έχουμε την πληρωτική επισκόπηση, και στο 3 την μεθοδολογία της έρευνας, και στη συνέχεια στο επόμενο κεφάλαιο την ανάλυση και τα συμβεράσματα. Κάποιος άλλος σκέφτεται διαφορετικά τον τρόπο παρουσίασης του θέματος του. Όλα αυτά είναι λοιπόν λίγο πολύ υποκειμενικά, αλλά σε γενικές γραμμές αυτή είναι η δομή της διαμόρφωσης μιας πρότασης. Η χρονική οργάνωση είναι ένα ζήτημα λίγο πολύ προσωπικό. Ο καθένας προσπαθεί να οργανώσει το χρόνο του ανάλογα με τις δικές του υποχρεώσεις, τις εξοσχολικές, για παράδειγμα. Αν είναι πολύ φορτωμένος, φροντίζει να συσσορεύσει λίγες ώρες κάθε μέρα, να βρει κάποιες ώρες κάθε μέρα προκειμένου να ασχοληθεί με την εργασία του. Αν κάποιος είναι λίγο πιο ελεύθερος, μπορεί να ασχοληθεί περισσότερο κάθε μέρα και να τρέξει περισσότερο την εργασία του. Κάποια πανεπιστήμια έχουν δημιουργήσει κάποια PDF οργάνωσης των διπλωματικών εργασιών, δηλαδή παρέχουν ένα template, ένα πρότυπο το οποίο θα μπορεί να έχει στο νου του ο φοιτητής προκειμένου να οργανώσει τον χώρο του. Για παράδειγμα, το πανεπιστήμιο της Βικτόρια, όπως βλέπουμε στη σελίδα μας, παρέχει τη συγκεκριμένη φόρμα προκειμένου να βοηθήσει τους φοιτητές να ολοκληρώσουν την εργασία τους. Λέει κάποια βήματα, λέει την ημερομηνία που έχουμε εμείς στο νου μας, που δεσμευόμαστε με τον εαυτό μας ότι θα την ολοκληρώσουμε και δίπλα έχει notes, κάποιες προσωπικές σημειώσεις προκειμένου να ολοκληρώσουμε ένα από αυτά τα βήματα. Καλό είναι να το έχουμε στο νου μας όσοι από εμάς γράφουμε την πτυχιακή μας εργασία. Έτσι, είναι ένας μπούσουλας γενικός. Ας τον εκτυπώσουμε και ας τον βάλουμε μπροστά από το γραφείο μας, όχι για να μας αγχώσει, για να βάλει σε τάξη τη σκέψη μας περισσότερο. Δεν χρειάζεται να φωνόμαστε την πτυχιακή εργασία. Η πτυχιακή εργασία είναι ένα σύνολο βημάτων προκαθορισμένων, που στην ουσία μας βάζει το μυαλό μας σε ένα φορμαλισμό για να διερευνούμε έρευνα. Η χρονική οργάνωση βέβαια έχει να κάνει και με το διαθέσιμο χρόνο που έχουμε. Κάποιος μπορεί να είναι πολύ χαλαρός στα βήματα ολοκλήρωσης, γιατί έχει θέση ως προσωπικό στόχο λήψης του πτυχίου του στα δύο χρόνια. Κάποιος άλλος μπορεί να βιάζεται, για παράδειγμα για να μπει στρατό, ή γιατί θέλει να πάρει πιο γρήγορα το πτυχίο του και να συμπιέσει το χρόνο ενασχόλησής του με την πτυχιακή του. Υπήρξε ένα πρόβλημα, δώστε μου μισό λεπτό. Κάποιος μπορεί να είναι πολύ χαλαρός στα βήματα ολοκλήρωσης, γιατί έχει θέση ως προσωπικό στόχο λήψη του και να μπει στρατό, ή γιατί θέλει να πάρει πιο γρήγορα το πτυχίο του και να συμπιέσει το χρόνο ενασχόλησής του με την πτυχίακή του. Οι οποίες ουσιαστικά φέρνουν μια εγκυρότητα, κυβερνητικές εκδόσεις, φεγ, αναφορές υπουργείων, στατιστικά, έβρεση τεχνίες ή καταλόγους με ευρωτήρια και προδιαγραφές. Αυτά αποτελούν τις πρωτογενείς πηγές. Μετά υπάρχουν και δευτερογενείς πηγές, όπως είναι οι μονογραφίες, τα εγχειρίδια, ευρωτήρια δημοσιεύσεων και τέλος είναι οι τετωγενείς πηγές, οδηγί και εγκυκλοπαίδιες. Να σημειώσω ότι όλα τα παραπάνω βρίσκονται σε κάθε βιβλιοθήκη αυτής της χώρας, πόσο μάνω στη βιβλιοθήκη του Ελληνικού Ανοιχτού Πατροπρεσθμίου που πλουτίζεται συνεχώς με νέες εκδόσεις και με νέες βάσεις δεδομένων που κάθε φοιτητής μπορεί να τις χρησιμοποιήσει και μάλιστα τις ηλεκτρονικές πηγές από το σπίτι του και να έχει υλικό στον υπολεγιστή του αναπάσα στιγμή. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να επισκεφτεί την σελίδα της βιβλιοθήκης και να εκμεταλλευτεί τα εργαλεία τα οποία έχει στη διάθεσή του. Αν κάποιος δεν γνωρίζει πώς να χρησιμοποιήσει αυτά τα εργαλεία, καλό είναι να επικοινωνήσει μαζί μας και να οργανώσουμε ένα Skype για να δούμε από κοντά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Η δομή μιας πτυχιακής εργασίας, όπως είπαμε, είναι λίγο πολύ υποκειμενική, αλλά υπάρχουν γενικές γραμμές, οι οποίες ακολουθούνται. Έχουμε το εξώφυλλο, το οποίο για την περίπτωση του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου έχει δικαιημένες προδιαγραφές, οι οποίες παρέχονται από το Ίδρυμα. Στη συνέχεια έχουμε ευχαριστίες, οι οποίες δεν υποχρετικές. Είναι μια εσωτερική ανάγκη για να ευχαριστήσουμε κάποια άτομα τα οποία μας βοήθησαν μέχρι τώρα πορεία μας, ή μας στήριξαν για την ολοκλήρωση της πτυχιακής εργασίας, ή τους καθηγητές μας, οι οποίοι έκαναν αξιόλογες, παρατηρήσεις για να ολοκληρωθεί η εργασία. Κάποιοι άλλοι θα βάζουν και πριν από αυτά μια φράση, η οποία τους αγγίζει ή είναι εντυπωσιακή, και θα δημιουργήσει καλή εντύπωση, ένα quote, ένα απόφεγμα, όπου θα δημιουργήσει μια καλή εντύπωση στον αναγνώστη. Βέβαια και αυτή δεν είναι υποχρετική, απλά έτσι ομορφαίνει το γραπτό μας. Στη συνέχεια έχουμε την περίληψη και της λέξης κλειδιάς. Περίληψη είναι ένα σύντομο κείμενο για το τι αναμένετε να διαβάσετε, για το τι αναμένετε να διαβάσει ο αναγνώστης στη συνέχεια. Και λέξη κλειδιά είναι στην ουσία τα θέματα τα οποία αγγίζει η ψυχιακή διπλωματική εργασία. Μετά έχουμε τον πίνεκα περιεχομένων. Ο πίνεκας περιεχομένων στην ουσία είναι σκατάλογος των κεφαλαίων και των ποκεφαλαίων. Να θυμίσω ότι μπορεί να γίνει αυτόματα από το Word. Δεν χρειάζεται να γράφουμε εμείς με το χέρι μας κάθε φορά σελίδα και κεφάλαιο. Όλα αυτά γίνονται αυτόματα από το Word. Τόσο για τα περιεχόμενα, όσο για τα σχήματα και τις εικόνες και τα γραφήματα. Και στη συνέχεια μπορούμε να κάνουμε και τον κατάλογο των συνδημογραφιών. Δηλαδή να συγκεντρώσουμε όλες τις συνδημογραφίες τις οποίες χρησιμοποιούμε μέσα στην διπλωματική μας εργασία και να τις αναλύσουμε στα συστατικά της. ΟΗΕ, οργανισμός των Εθνών και ούτε καθεξής. Μετά έχουμε την εισαγωγή. Όπου στην ουσία λέμε για το κίνητρο που μας όφησε για να πάρουμε το συγκεκριμένο θέμα. Που αποβλέπει το συγκεκριμένο θέμα να ωφελήσει την ακαδημαϊκή κοινότητα. Όλα αυτά πολύ σύντομα εισαγωγή είναι ένα σύντομο κείμενο. Μπορούμε να πούμε δυο λόγια ακριβώς τεπικραματικά για έννοιες που θα απασχολήσουν στη συνέχεια. Και τέλος μπορούμε να γράψουμε συνοπτικά δυο λόγια για τη δομή της εργασίας. Τι αναμένει να συναντήσει ο καθένας στο ε κάστοντο κεφάλαιο. Στην συγκεκριμένη προχωράμε στο ερωτικό πλαίσιο της εργασίας που είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση. Όπως είπαμε και πριν, τι έχει γίνει στον ε κάστοντο τομέα από τους ερευνητές. Ποια είναι τα ερευνητικά μας ερωτήματα, οι ερευνητικές μας υποθέσεις, οι οποίες καλούμεστε εμείς να καλύψουμε. Και η μεθοδολογία μας. Στη συνέχεια προχωράμε στην παρουσία στων αποτελεσμάτων μας. Και τέλος έχουμε τα συμπεράσματα τα οποία βγάλαμε εμείς από την εργασία μας. Στα συμπεράσματα μπορούμε να αφιερώσουμε κάποιο χώρο για προτάσεις δικές μας, για επίλυση του ζητήματος. Αν υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο μπορεί να επιλυθεί. Ή προτάσεις για το πώς μπορεί να διεξαχθεί καλύτερα η συγκεκριμένη έρευνα στο μέλλον. Και τέλος μπορούμε να κλείσουμε με ένα future work, με μελλοντική εργασία μπορεί να γίνει προκειμένου να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια η οποία κάναμε. Και τέλος βάζουμε τα παρατήματα. Στα παρατήματα βάζουμε για παράδειγμα τις form συνεδεύξεων ή τερανοτολόγια τα οποία χρησιμοποιήσαμε. Τώρα πώς κάνουμε αναζήτηση της βιβλιογραφίας. Ας ξεχάσουμε λίγο πολύ τον Google. Το Google είναι ένα πολύτιμο εργαλείο σαφέστατα αλλά δεν έχει πάντα τη γνώση που θέλουμε, δεν θα μας δώσει πάντα την εγκυρότητα που θέλουμε. Αν θέλουμε να βρούμε έγκυρη πληροφορία από το Google θα πάμε στο Google Scholar αλλά για σίγουρη και έγκυρη τηλεοφόρηση θα πάμε στη βιβλιοθήκη. Η βιβλιοθήκη έχει έντυπο υλικό και ηλεκτρονικό υλικό. Στο ηλεκτρονικό υλικό εντάσσονται τα περιοδικά της HereLink, τα οποία είναι περιοδικά τα οποία έχει πρόσβαση κάθε ακαδημαϊκό ίδρυμα της χώρας. Και τα περιοδικά αποκλειστικής πρόσβασης για τη φυσικά της ΕΑΠ τα οποία είναι περιοδικά στα οποία έχει εξασφαλίσει πρόσβαση το ΕΑΠ μόνο για τους φιτητές του. Δηλαδή, έξτρα κονδύλια για να αγοράσει υλικό επιπλέον για τις ανάγκες του ιδρύματος. Υπάρχει το ιδρυματικό αποθετήριο, απόθεσεις όπου αναρτώνται όλοι στις παλαιότερες διπλωματικές εργασίες. Υπάρχουν θεματικές πύλες, δηλαδή σημεία στο site, ένας χώρος στο site της βιβλιοθήκης του ΕΑΠ όπου έχει συγκεντρωθεί υλικό για συγκεκριμένους χώρους, επιστημονικούς χώρους, δωρεάν, λιγό, ελεύθερο. Υπάρχουν κλαδικές μελέτες, είναι μελέτες οι οποίες στοχεύουν στην Επισκόπη Ισθήνου συγκεκριμένου οικονομικού πεδίου, μιας συγκεκριμένης εμπορικής εργαστηριότητας και βάζει ντομένων και ηλεκτρονικά βιβλία, τα οποία μπορούμε να διαβάσουμε από τον υπολογιστή μας. Τώρα θα πρέπει να κάνουμε μια διάκριση με τη τράταξη των ακαδημαϊκών και των δημοφιλών πηγών. Οι ακαδημαϊκές πηγές είναι γραμμένες από ειδικούς, δεν είναι γραμμένες από τον καθένα, δεν είναι γραμμένες σε στοιχεία σάιτ, όπου γράφουν, αναρτούν ένα κείμενο προκειμένου να αυξήσουν το ranking τους στη μηχανή αναζήτησης. Είναι γραμμένες από ανθρώπους που ασχολούνται με ένα συγκεκριμένο θέμα, έχουν όνομα και έχουν και φορέα πανεπιστήμια στον οποίο εργάζονται, βασίζονται σε έρευνα, βασίζονται σε ενδελχή μελέτη αξιόλογων πηγών όπως και σε έρευνα κοινού ή σε έρευνα σε εργαστήρια. Παραθέτουν τις πηγές που χρησιμοποιήσαν, δεν είναι ένα κείμενο γυμνό από πηγές, δεν είναι ένα κείμενο που προσπαθούμε να μάθουμε πού βασίστηκε ο συγγραφέας. Και ταυτόχρονα οι ακαδημαϊκές πηγές έχουν τεθεί υπό κρίση, δηλαδή όταν κάποιος συγγραφέας έχει ολοκληρώσει μια έρευνα, θα αντιθέσει στην κρίση της ακαδημαϊκής κοινότητας και αυτή θα το πει κατά πόσο αυτή έχει ολοκληρωθεί έγκυρα και κατά πόσο αυτή είναι πρωτότυπη. Αντίθετα, οι δημοφιλείς πηγές δεν είναι πάντα και αξιόπιστες. Για παράδειγμα, αν βρούμε ένα άρθρο στο Times, στο παιδικό Time ή στο National Geographic, είναι σίγουρα δημοφιλές, είναι σίγουρα μια πηγή την οποία την επισκέπτεται ένα μεγάλο κομμάτι των χρηστών διαδικτύου, αλλά ταυτόχρονα δεν πάει να πει ότι είναι και επιστημονική. Μπορεί κάποιος να γράφει τη γνώμη του μέσα, μπορεί να είναι ένα editorial, μπορεί και ένα και διαφημιστικό editorial. Καλό θα είναι να είμαστε λίγο προσευχτικοί με τις πηγές που χρησιμοποιούμε. Ότι λάμπι δεν είναι χρυσός. Γι' αυτό θα πρέπει να κάνουμε αξιολόγηση των πληροφορικών πόρων. Ποιος γράφει, ποιος είναι ο συγγραφέας, το ξέρουμε, ας δούμε πράγματα για το προηγούμενο συγγραφικό του έργο. Υπάρχει κάποια affiliation, το affiliation είναι η υπογραφή, το συγγραφέα και ο οργανισμός τον οποίον ανήκει. Υπάρχει κάποιο πανεπιστήμιο, κάποιο οργανισμό. Ποια είναι η ομπρέλα του ερευνητή? Τον έχετε διαβάσει κάπου άλλου, τον έχει αναφέρει κάποιος άλλος. Είναι δηλαδή άνθρωπος ο οποίος χρησιμοποιείται από άλλους ερευνητές. Είναι ακαδημαϊκά το άρθρο ή είναι διαφημιστικό. Υπάρχει η τάση τελευταία να διαβάζουμε άρθρες τα οποία αρχικά μπορεί να μοιάζουν ως ακαδημαϊκά, να χρησιμοποιούν όρους ακαδημαϊκούς, ο λόγος τος να είναι λίγο πιο προσεγμένος, εκλεπτισμένος, αλλά στο τέλος να μας παραπέμπει σε εμπορικές επεκτάσεις, να μας κατεθύνει σε προϊόντα ή υπηρεσίες συγκεκριμένες. Αυτό είναι το λεγόμενο advertorial. Είναι ένα κείμενο το οποίο μας στέλνει, έχει γραφτεί για να εξυπηρετήσει εμπορικούς σκοπούς. Καλό να είναι να το βάλουμε στην άκρη. Αυτό δεν είναι ακαδημαϊκό κείμενο. Από την άλλη, μήπως που έρχεται από εφημερινά ηπειροδικό με αναγνωρισμένη προκατάληψη ή κατεύθυνση. Θα πρέπει να δούμε την πηγή την οποία καλούμαστε να εμπιστευτούμε. Θα πρέπει να δούμε τι πολιτική ή τι άλλη κατεύθυνση έχει, ποιο είναι το χρώμα της. Αν θεωρείται χρωματισμένη σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, όχι μόνο πολιτική, αθλητική ή οικονομική, δεν ξέρω. Θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο προσευχητικοί σε αυτά που χρησιμοποιούμε. Γιατί σίγουρα δεν θα υπάρχει αντικειμενικότητα που χρειάζεται. Υπάρχει ακρίβεια. Αναφέρεται η πηγή των ντομένων. Έχετε υπόξευξη αξιολόγηση από άλλους ερευνητές. Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε εμείς από άλλες πηγές την ακρίβεια. Δηλαδή, αν κάποιος παραθέτει έναν πίνακα και μου πει ότι τον έχω αντλήσει από τον OSA, εγώ μπορώ να μπω στον OSA και να δω αν τα στατιστικά που λέει για την ανεργία, για παράδειγμα, είναι τα ίδια από αυτά που αναφέρει ο συγκεκριμένος. Ή ο συγκεκριμένος συγγραφέας έχει δημιουργήσει ψεύτικα στατιστικά ή ψηλής ανεργίας για να εξυπηρετήσει κάποιους άλλους σκοπούς. Θα πρέπει να είμαστε λίγο προσεχτικοί. Θα πρέπει στο τέλος να δούμε και το μπαθμό επικαιρότας. Αν αναγράφετε, μας βολεύει. Τι εννοώ «μασβολεύει»? Αν εγώ είμαι γιατρός και ασχολούμαι με μια νόσο που τώρα ξέσπασε, δεν μπορώ να βασιστώ σε ένα άρθρο σε μια πηγή η οποία αφορά στη συγκεκριμένη νόσο στα πρώτα κομμάτια στην πρώτη φάση δημιουργίας της θέλω. Τελευταία γεγονότα, είμαι γιατρός, θέλω να δω τις τελευταίες εξελίξεις. Δεν θέλω να δω κάποια πράγματα, τα οποία γράφτηκαν από το χώρο μου, από γιατρούς βέβαια, από τα πρώτα στάδια, θέλω να δω τώρα που βρίσκεται η επιστήμη μου, τον τελευταίο χρόνο, όχι πριν πέντε χρόνια. Δεν θα ψάξω να βρω στοιχεία για το AIDS από τη δεκαετία του 90. Θα δω βιβλιογραφία από την πενταετία, πολύ λέω, από την τριετία από φέτος, από πέρυσι, πάνω στο συγκεκριμένο χώρο. Παράλληλα, αν επιθεθώ κάποιο site, θα πρέπει να δω πότε ανανειώθηκε η πληροφορία. Αναφέρετε πότε ανανειώθηκε η πληροφορία ή είναι λειτουργικό το site. Δεν θα πρέπει να θαμποθούμε από τα γραφικά ενός site και να πούμε ναι ή εναξιόλογο. Ναι, βεβαίως, ο δημιουργός αφιερώσε πολύ χρόνο για να δημιουργήσει αυτά τα glossy, αυτά τα γυαλιστερά, τις γυαλιστερές εικόνες, αυτή τη γυαλιστερή εικόνα, την επικρυσσομένη για να μας προσερκίσει, αλλά αφιερώσε το αντίστοιχο χρόνο για να συντηρήσει το site. Λειτουργούν οι υπερσύνδεσμοι. Πόσες φορές δεν έχουμε πει σε ένα site και έχουμε θαμποθεί αλλά πατώντας στους υπερσύνδεσμους που έχει, δεν λειτουργούν. Ή λένε συνεχώς υπό κατασκευή και το site έχει δημιουργηθεί το 2015. Θα πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί. Ότι λάμπει πάλι, λέμε, δεν είναι χρυσός, είναι αντικειμενικό αυτό που διαβάζουμε. Η γλώσσα είναι προκλητική. Δεν μπορώ να διαβάσω ένα κείμενο που αναφέρεται της μελέτης όσον αφορά το φύλλο, για παράδειγμα. Και να μου αναφέρει μέσα ο συγγραφέας όρους, για παράδειγμα, η κλώσσα ή ο λεγάμενος, θέλοντας να υποτιμήσει το ένα ή το άλλο φύλλο. Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε αυτά που διαβάζουμε. Αν είναι προκλητική η γλώσσα, πάει να πει ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο συγγραφέας ακολουθεί μια ακραία γραμμή συγγραφής. Και θα πρέπει να δούμε αν όντως έχει δίκιο. Συγγνήθως οι ακρότητες δεν είναι και καλό σημάδι. Έχει παρατεθεί η πληροφορία χωρίς μερολυψία. Θα πρέπει να είμαστε έτσι λίγο πιο προσεκτικοί. Ή γίνει σαφώς διαχωρισμένο το περιεχόμενο από τη διαφήμηση. Είναι αυτό που λέγαμε και πιο πριν. Που σταματάει η επιστημονική γνώση και πού ξεκινάει η διαφήμηση. Ο σκοπός, δηλαδή. Επίσης, πρέπει να δούμε γιατί δημιουργήθηκε μια ιστοσελίδα. Ο σκοπός, δηλαδή, ποιο είναι το κοινό της. Είναι γενικό εξειδικευμένο. Όταν είμαι εξειδικημένος επιστήμονας, δεν θα πάω να εμπιστευθώ. Μια ιστοσελίδα, η οποία δίνει πληροφορίες, γενικές πληροφορίες, χωρίς πολλές λεπτομέρειες, απλά για να εκλαρκεύσει τη γνώση. Εγώ γνωρίζω κάτι παραπάνω σε αυτό το τομέα. Θα πάω σε κάτι πιο εξειδικευμένο. Δηλαδή, είναι το οποίο της νόσης εισαγωγικό, τεχνικό, προχωρημένο. Πού βρίσκομαι εγώ σ' όλα αυτά. Δεν μπορώ να χρησιμοποιώ μελέτες, οι οποίες είναι τεχνικές. Και δεν καταλαβαίνω τι λένε, απλά και μόνο έτσι. Για να βάλω μια πηγή μέσα στην βιβλιογραφία μου. Και δεν μπορώ να δω, επειδή είναι τόσο τεχνικές, δεν μπορώ να δω αν είναι και ορθές. Και τέλος, δούμε ποιο είναι το κείμ, ποιος είναι το κειμένο, σταματάει η άψη και ποιο είναι γεγονός. Γιατί οι λογοκλοποί έχουν πολλά υποθή. Έχουν γίνει και ταυτόχρονα αντίστοιχα πολλά το Ίδρυμα για να καταπολεμηθεί η λογοκλοποί. Η ευθύνη είναι του καθενός, όχι μόνο του Ιδρύματος. Το Ίδρυμα κάνει την πορεία για να την καταπολεμήσει. Έχει εισάγει ήδη το Ternitin. Με τις αντίστοιχες αντιδράσεις αλλά και τις αντίστοιχες επεφημείες, να σημειώσω ότι το Ternitin είναι μια μηχανή που παρουσιάζει ομοιότητες κειμένων και παρουσιάζει ένα ποσοστό ομοιότητας. Δηλαδή, κατά πώς ένα κείμενο το οποίο βάζουμε στη μηχανή, το περνάμε από έλεγχο, μοιάζει με άλλα. Σαφέστατα θα χρησιμοποιήσουμε ορισμούς που οι ορισμοί αυτοί δεν αλλάζουν. Θα χτυπήσει εκεί, όντως θα μας βγάλει, θα ανεβάσει το ποσοστό λογοκλοποίης, αλλά οι ορισμοί μας, σαφέστατα, δεν καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του κειμένου μας. Οι ορισμοί καλύπτουν ένα περιορισμένο χώρο στην αρχή ή κάπου μέσα στην εργασία μας. Είναι λίγα τα κομμάτια. Ή και πάλι, αν χρησιμοποιήσουμε φράσεις αυτούς οι ακείμενα από άλλους, όλα αυτά πρέπει να είναι περιορισμένα. Δεν μπορεί να περάσει διπλωματική εργασία με ποσοστά λογοκλοποίης, όταν είναι τρελά. Είναι ανήκουστο. Το κείμενο που παραθέτεται, που βλέπετε μπροστά σχετικά με την λογοκλοποία, είναι από τους κανονισμούς του ιδρύματος και φυσικά υπάρχουν οι αντίστοιχες τιμωρίες οι οποίες επιβάλλονται. Καλό είναι λοιπόν να μην ζούμε με το άγχος και να είμαστε και τίμιοι και έτσι και με τον εαυτό μας και με το ίδρυμα, το οποίο συνεργαζόμαστε, να κάνουμε μια πρωτότυπη εργασία. Όσον αφορά το βασικό κομμάτι τους δύο μας λογοκλοποίης, αυτό είναι η παράθεση της βιβλιογραφίας. Δεν μπορούμε να ξεκινάμε να γράφουμε μια πτυχιακή εργασία, μια διβλωματική εργασία, χωρίς να αναφέρουμε τις πηγές μας. Ή χωρίς να αναφέρουμε τακτικά τις πηγές μας. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν σε κάθε παράγραφο, πρέπει να υπάρχει και αναφορά από πού πήραμε το κομμάτι αυτό που βασιστήκαμε. Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε λόγια ή ιδέες κάποιου άλλου, τα πρέπει να αναφέρουμε την πηγή μας, έντυπη ή ηλεκτρονική. Η μη αναφορά των πηγών μπορεί να θεωρηθεί λογοκλοπή. Τα πρέπει, δηλαδή, να γράψουμε με συγκεκριμένη μορφή, με συγκεκριμένο μορφότυπο. Αυτά μας τα ορίζει ο κανονισμός του ΕΑ. Ποιος έγραψε κάτι, τι, έγραψε πού το, έγραψε και πότε. Όπως βλέπετε πιο κάτω, δεν υπάρχει καμία ενσυχία γι' αυτό το πράγμα. Υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία και για να οργανώσουμε την βιβλιογραφία, την οποία μελετάμε, αλλά και για να την παραθέσουμε. Ακόμα και το Word μας δίνει μία λειτουργία αναφορές, όπου εμείς μπορούμε να μπούμε εκεί πέρα και να προσθέσουμε την βιβλιογραφική αναφορά, την οποία έχουμε χρησιμοποιήσει. Ανοίγει δηλαδή αντίστοιχα πεδία, εμείς βάζουμε την πληροφορία που έχουμε και αυτή μας την προσθέτει στο κείμενό μας. Και στο τέλος μας προσθέτει αυτόματα την βιβλιογραφία με συγκεκριμένη μορφή. Έτσι, εδώ πέρα, σε αυτή τη διαφάνεια μπορούμε να δούμε πώς είναι μία αναφορά. Η αναφορά που παρατήθεται στο συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από συγκεκριμένο μορφότυπο. Κάποια άλλα μορφότυπα έχουν μόνο νούμερο, ένα νούμερο. Για παράδειγμα, το 1, το 2, το 3 και για να βρει κάποιος τι είναι το 1, αν τρέχει στη βιβλιογραφία για να βρει εκεί την πλήρη της, την πλήρη μορφή της αναφοράς. Κάποιες άλλες αναφέρουν τους πρώτους συγγραφείς, την ημερομηνία και τη σελίδα από πού πήραμε, από πού βασιστήκαμε. Και από κάτω βλέπουμε την πλήρη μορφή της αναφοράς. Ποιοι είναι οι συγγραφείς, πότε το έγραψαν, το τίτλο του βιβλίου ή το κεφάλαιο, επάσης οι λειτώσεις, τις σελίδες και τον εκδότη. Αναφορικά, με την μορφή της διβλωματικής μας εργασίας, υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσουμε. Δεν χρησιμοποιούμε όποια γραμματοσυρά θέλουμε και όποιο διαστήχο θέλουμε. Δεν κάθεται ο καθένας να γράψει με τη γραμματοσυρά 10. 4 ή με 9, επειδή του αρέσει ή επειδή βλέπει καλύτερα. Όλα αυτά διορθώνονται από την προβολή του World. Ή δεν πακτώνουμε, συμπυκνώνουμε το διαστήχο στο 1 ή δεν το ανοίγουμε στο 2.5, για παράδειγμα, επειδή έτσι μας αρέσει. Υπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσουμε. Για παράδειγμα, επειδή έτσι μας αρέσει. Υπάρχουν συγκεκριμένες συμπυκνές κανόνες. Δεν γράφουμε όσο όγκο θέλουμε. Ερχόμαστε σε επαφή με τον καθηγητική και μιλάμε. Και ταυτόχρονα διαβάζουμε και τις προδιαγραφές για τον όγκο, ανάλογα με τη σχολή. Το εξώφυλλο θα πρέπει να είναι συγκεκριμένο. Και η πίνα και οι εικόνες και τα γραφήματα που βάζουμε μέσα στην εργασία μας θα πρέπει να έχουν τόσο λεζάντα να καταλαβαίνει ο άλλος τι διαβάζει, αλλά και πηγές από που το αντλήσαμε. Όλα αυτά παραπάνω, για όλα αυτά παραπάνω θα επισκεφτούμε το Εργαστήριο Εκοδηθητικού Υλικού και Εκπαιδευτικής Μηθοδολογίας, το AEM, το AEP, προκειμένου να δούμε τις προδιαγραφές της εργασίας μας και ποιο είναι το πρότυπο, τόσο σε επίπεδο World. Θα κατεβάσουμε το DOC, όσο και σε επίπεδο παρουσίασης, δηλαδή στο PowerPoint. Και την παρουσίασή μας θα τη δομίσουμε ανάλογα, θα τη διαμορφώσουμε ανάλογα. Και έτσι, αν τα κάνουμε όλα αυτά και εύλογα φτάσουμε στην ολοκλήρωση της εργασίας, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τις εξετάσεις. Θα πρέπει να έχουμε κάνει όλες τις αλλαγές που μας έχουν υποδειχθεί από τον επιβλέποντα. Καλό θα ήταν να κάνουμε και αναφορές τον επιβλέποντα, αν υπάρχει συνάφια της εργασίας μας με το έργο του επιβλέποντα. Αυτό δείχνει και ένα σεβασμό προς το έργο του επιβλέποντα. Έτσι και ο ίδιος θα το ήθελε ως ένδειξη και της καλής συνεργασίας. Μετά θα πρέπει να προετοιμαστούμε για πιθανές ερωτήσεις. Δεν θα πάμε έτσι απροετοίμαστοι σε ένα περιβάλλον που θα είναι αγχωτικό για μας σίγουρα. Μια παρουσίαση μιας εργασίας δεν είναι πάντα όχι ευχάριστη. Θα τη θυμόμαστε για πάντα την παρουσίαση. Θα είναι μια αγχωτική διαδικασία. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για συγκεκριμένες ερωτήσεις. Μπορεί και να μην γίνουν, αλλά καλό θα έγινε να έχουμε εμείς ένα backup για να τις βγάλουμε μπροστά. Και τέλος θα πρέπει να κάνουμε μια δημιουργία πιστικών παρουσιάσεων. Οι παρουσιάσεις μας δεν πρέπει να κουράζουν. Δεν πρέπει να έχουν πολύ κείμενο επάνω. Το πολύ κείμενο κάνει την παρουσίαση αδιάφορη. Δεν θα κάτσει κάποιος να διαβάσει μια πολύ μπουκωμένη παρουσίαση. Εμείς θέλουμε έναν θεατή ο οποίος θα διαβάζει τόσο θα διαβάζει, θα κοιτάει δύο τρία bullets, δύο τρία σημεία από την παρουσίαση και θα μας παρακολουθεί και εμάς. Όπου εμείς δεν θα κάνουμε ανάγνωση, δεν θα κάνουμε πιστή ανάγνωση, αυτών που βλέπει ο άλλος στην οθόνη. Εμείς είμαστε άνετοι, θα πρέπει να γνωρίζουμε απ' έξω αυτά που λέμε. Θα πρέπει γυρνώντας τη διαφάνεια, θα πρέπει να γνωρίζουμε τι δείχνει πίσω μας ο προβολέας. Καλό να μην το κοιτάμε, να κοιτάμε στα μάτια το κοινό και να του λέμε με δικά μας λόγια αυτά που βλέπει, δίνοντας και περισσότερα στοιχεία γιατί σαφέστα δεν μπορούμε να τα βάλουμε όλα στη διαφάνεια. Η διαφάνεια είναι περίπου 15, τόσο περίπου πιάνει ένα χρονικό όριο. Μιας καλής παρουσίασης, μιας πιστικής παρουσίασης, μιας ολοκληρωμένης παρουσίασης και περίπου φροντίζουμε να στεκόμαστε γύρω στο ένα λεπτό στην κάθε διαφάνεια. Και ένα σημαντικό κομμάτι είναι, μπορεί κάποια σημεία να είναι ακόμα θολά. Καλό θα είναι να μην υπάρχει θολό κομμάτι στην τεχνική εργασία. Να μην τα γράφουμε, να μην φροντίσουμε να τα εντάξουμε μέσα στην εργασία μας. Θα εντάξουμε οτιδήποτε είναι ξεκάθαρο στο μυαλό μας και οτιδήποτε δίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα της ψυχιακής εργασίας, της λουματικής εργασίας στο κοινό. Και τώρα εμείς, ως βιβλιοθήκη, παραθέτουμε κάποιες πιθανές ερωτήσεις που μπορούν να γίνουν μέσα από την εμπειρία μας, μέσα από αυτά που μας μεταφέρουν οι φοιτητές, με τους οποίους έχουμε έρθει τόσα χρόνια σε επαφή. Αυτές είναι κάποιες ερωτήσεις οι οποίες μπορούν να προκύψουν. Μπορεί να ρωτήσει κάποιος καθηγητής σχετικά με τη βαθμού πρωτοτυπίας εργασίας. Εμείς θα πρέπει να ξέρουμε τι έχουμε διαβάσει, να πούμε τι έχουμε διαβάσει. Σίγουρα δεν μπορούμε να διαβάσουμε τα πάντα. Θα πρέπει όμως να έχουμε κάνει μια εντελεχή έρευνα και να πούμε ότι σε αυτά που έχουμε διαβάσει, σε αυτό το κομμάτι, αυτό δείχνει να υπάρχει κενό, αυτό μελετήσαμε, σε αυτό δείχνει να υπάρχει κενό, σε αυτό εστιάζει η μοσχή μας και σε αυτό προσφέραμε το λιθαράκι μας. |
