| : Καλημέρα, να ευχαριστήσω τους οργανωτές και όσους βοήθησα να παραματοποιηθείτε το... Συνέδριο Παραμύνου Συνέδριου των Δημοτικών Πληθυκών. Θα μπω στο θέμα, δεν είμαι ο ειλικός των Δημοτικών Πληθυκών. Η επαφή μου ήταν ότι μετά από τις πίεσεις της Προέδρος που φέρνει πάλι τρέχοντας για να τα ακούσει και κάποτε ταξιδεύοντας μεταξύ Βεκοσίας και Λάρου να κασκεύονται στο τηλέφωνο στα χέρια και πιέζοντας κάνουν κάτι καθυθυμονικές, είχα συνειδητοποιήσει ότι, όπως θα πω λίγο και παρακάτω, ότι οι δημοτικές είναι αυτές που θα τη ζήλευε η Βόντα Φωνή ή που γίνει, δεν ξέρω τις άλλες εθνίες που έχουν εδώ πέρα, δηλαδή έχουν τη μεγαλύτερη κάλυψη. Οι δημοτικές βιοθήκες έχουν τη μεγαλύτερη κάλυψη από τις άλλες κατηγορίες βιοθυκών. Και ήταν μια πρώτα συμποβή και πιεστικά για τις δημοτικές βιοθήκες. Το πρώτο μετά που έδωσε το δεύτερο και τώρα είμαστε στο τρίτο. Άρα αρχίζει και γίνεται θεσμός. Ζητώ συγνώμη. Η προσφορά της δημοτικής βιοθήκης στην τοπική κοινωνία εν μέσω οικονομικής κρίσης. Ας δούμε ότι τον Τουρίντο τον είπε ο Πρόεδρε Μόνας, είναι ανάπτυξη των δημοτικών βιοδικών εν μέσω οικονομικής κρίσης μια πρώτα συνεργασία στων δημοτικών βιοδικών της Κύκου και των ακαδημαϊκών. Ο τίτλος όμως είναι κάτι άλλο. Είναι προσφορά της δημοτικής βιοθήκης στην τοπική κοινωνία εν μέσω οικονομικής κρίσης. Αλλαγή και πρόκληση για δημιουργικές βιοθήκες. Εγώ έχω μια άλλη πρόκληση για κάποιοι συνάδελφοι τόσα χρόνια που είμαι στον χώρο. Μια άλλη πρόκληση που λέει και στις δημοτικές βιοθήκες ποιος θα προσφέρει. Γιατί έχουν χρία της προσφοράς μας από δήμους, από υπουργεία, από επαγγελματίες του χώρου, της πληροφόρησης και από τις ακαδημαϊκές βιοθήκες. Πριν από λίγο καιρό δεν μ' έμφωνα κανένα, καταγράφω τα πραγμάτα. Το να μιλήσει κάποιος ότι μια βιοθήκη ακαδημακή είχε ενδιαφέρον για την τοπική, την δημόσια, την λαϊκή, την δημοτική, ήταν παράλογο για κάποιους αδέρφους από τις ακαδημαϊκές. Και η τοπία τις δημοτικές. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα. Θα προσπαθήσω να σχεγραφίσω στα επόμενα λίγα λεπτά ένα σχέδιο συνεργασίας μεταξύ ακαδημαϊκών και δημοτικών βιοβιοθήκων. Για να δημοτυπιστούν ακριβώς ορισμένες πτυχές συνέπειες της οικονομικής κρίσης που χτυπούν την ανάπτυξη των δημοτικών βιοθήκων. Και δύο εφαρμογές σε αυτό το σχέδιο εμπεριπιστώ να είναι κυπριακές βιοθήκες. Καναχήν. Υπάρχουν διαφορετικά μεγέθη, οπότε θα πρέπει να τα δούμε. Κύπρος, 700.000 κάτοικοι, η μηκατεχόμενη χώρα. Μέχρι το 1989 δεν υπήρχε παρεπιστήμιο στην Κύπρο, το 1989 ιδρύθηκε το πρώτο. Στο οποίο της Βιβλιοθήκης έχω την τιμή να είμαι τα τελευταία 12 χρόνια διευθυντής και διευθύνη. Τώρα, το δημιουργητικό έχουμε τρία δημόσια πανεπιστήμια. Το τεχνονογικό πανεπιστήμιο Κύπρου από τη ΔΕΜΕΣΟ. Το ανοιχτό πανεπιστήμιο Κύπρου στη Λευκοσία. Και τέσσερα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Με βάση στο νόμο ποιο χειπητή μας προέκυψε, όπως στη χώρα μας. Με βάση στο νόμο που ιδρύθηκαν, αξιολογήθηκαν, ελεύθηκαν και είναι υπό την εγκοπτία του Υπουργείου οργαλωμένα. Θετικό επίσης ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε δωρά με το Υπουργείο Παιδείας 28 έως 30 δημοτικές βιωθήκες. Και 140 κοινοτικές μικρότερες. Από αυτές 140 διτουργούν 32. Για να εις απλώς υπάρχουν. Πριν πάω στο σχέδιο θα πω πράγματα που έχουμε γίνει. Η κεντρική ομάδα υποστήριξης του συλλογικού καταλόγου των Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιωδικών. Δύο εκπρόσωπες αυτής της ομάδας από τους τρεις τέσσερις πώς είναι, είναι ακριβώς απέναντι στη γωνία. Και είναι ο πατέρας ο Μπράδης και η Φωτίνη η στιγμή της οποίας ευχαριστούμε όλοι στην Κύπρο. Γιατί, όπως βλέπετε, αυτοί ανέλαβαν τη συνεργασία μας. Τη μυρωδική φάση δημιουργίας συλλογικού καταλόγου κυπριακών βιωδικών. Προσοχή, δεν λέω δημοτικών βιωδικών κύπρου γιατί η κλίμα κάνει διαφορετική. Έχουμε μόλις 30, ενώ έχουμε εδώ περίπου 200-300. Άρα δεν έχει νόμιμο να κάνουμε έναν συλλογικό κατάλογο εκεί. Αυτό δεν μεταφέρεται αβίαστα και εδώ. Μόνο για τις δημοτικές. Το σκεφτόμαστε, μετράμε και κρίνουμε ότι μάλλον πρέπει να τις κάνουμε όλες μαζί. Αυτό και κάναμε. Στιχεία από 15 κυπριακές λοδίκες κάπου στον οκτώριο του 2008. Βγάλαμε πολύ γρήγορα, η ομάδα δεν αντιβούλεψε, παζέψαμε τα στοιχεία, τα δώσαμε στην ομάδα του συλλογικού καταλόγου και σε μορφή ομοστασίου παρήγαγε το συλλογικό κατάλογο. Το 2010 είναι η πρώτη επίσημη αναγγελία της πόλης επίσημης έκδοσης του συλλογικού καταλόγου του κυπριακών λιβιωτικών, ο οποίος αποκτάει και όνομα Σκακίου. Όχι με το σκάκι. Ξέρω εγώ, Σκάσιου και προχωράει πάντα κι άλλες βιβλιοθήκες μέσα. Σκακίου λοιπόν, συλλογικός κατάλογος κυπριακών λιβιωτικών. Δημιουργήθηκε πάλι από την ομάδα του συλλογικού καταλόγου, αλλά σε συνεργασία με 38 τεχνικά έτοιμες κυπριακές βιβλιοθήκες. Να μη δώσω την εικόνα μιας ρόδινης Κύπρο. Όχι. Όχι. Δεν είναι ρόδινη η κατάσταση. Δεν γίνονται εύκολα τα πράγματα. Είναι λίγες, ελάχιστοις βιβλιοθήκες που μπορούν να συγκριθούν με οποιαδήποτε βιβλιοθήκη περιφερειακή, τοπική, εδώ. Καθαρά. Το θέμα το ξέρουμε. Και προσπαθούμε να το μάθουμε. Ο συλλογικός κατάλογος της Κύπρου συμπεριλαμβάνεται, λοιπόν, στη δεκνονωσία, στις υποδομές, στις διαδικασίες που έχουν οι συνάδελφοι στο Συλλογικό Κατάλογο Γενικό-Αερονομικό Βιβλιοθήκο του Σκέαλου. Και και συνέχεια. Όπως λέμε, τρίτο συνέδριο, αλλά και η δεύτερη έκδοση, δηλαδή τρίτη πραγματική, αλλά δεύτερη κανόνικη επίσημη, το 2011, στις μέρες μας. Βρισκόμαστε, λοιπόν, 49 βιβλιοθήκες και 643.000 βιβλιογραφικές εγγραφές έστειλαν. Οι τεχνικοί έκοψαν μερικές, τάπου 20.000-19.000, γιατί δεν ήταν συνδυωμένα και είχαν κάποια προβλήματα. Ένα 2,93%. Αυτές οι εγγραφές τώρα γυρίζουν πίσω στις βιβλιοθήκες, διορθώνονται και έχονται πιο φρέσκες και πιο σωστές την επόμενη φορά. Να δώσουν, αν θέλετε, λίγο βάρος στα ονόματα, στα αρχμούς, 624.000 εγγραφές από τις 41 βιβλιοθήκες. Μοναδικές εγγραφές, σύμφωνα με τις διαδικασίες του συλλογικού καταλόγου, είναι 561.000. Δηλαδή, 63.000 είναι κοινές εγγραφές, πολλαπλές. Ποσοστότα αύτισης 10,21. Όταν είδαμε αυτό, οι άνθρωποι στο συλλογικό κατάλογο, και ο Παντελής, και ο Παλιός, και η Φιλινή, καταλάβαμε ότι είναι πολύ κακή η κατάσταση των εγγραφών στο συλλογικό κατάλογο. Είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι 40 βιβλιοθήκες που έχουν κοινά είναι ίδια. Υπάρχουν νοσοκομιακές που θα πρέπει να έχουν μια ταύτιση. Υπάρχουν πανεπιστήμια που είναι πολύ σε ξεκίνημά τους. Υπάρχουν δημοτικές, όχι πολλές, 5-6 παιδί που έχουν μια επικάλυψη. Στο συλλογικό κατάλογο, και αυτό είναι η χρησιμότητα των στατιστικών, έχουμε μια επικάλυψη, τον ακαδημαϊκό βιβλίο, μια επικάλυψη της τάψης του πάνω από 20% καταγεγραμμένο. Δηλαδή, ένα βιβλίο στα 3 κατανογραφείται πάνω από μία φορά. Μπορεί και 5, μπορεί και 10, μπορεί και 20, μπορεί και 30, μπορεί και 100, μπορεί και 1.000. Αν, δηλαδή, ένα βιβλίο πει σε χίλια φιλιοθήκες, μπορεί θεωρητικά να κατανοηθεί χίλιες φορές. Κάποια καλά μπεζέδες είχαν την τιμή, όχι μόνο να κοραστούν, αλλά και να αφιερωθούν περίπου 4 έως 7 ευρώ παραπάνω για τον καθόνα για τα καταγεγραφή. Να κατανοηθεί κάθε φορά, όπως είπαμε, σαν αριομιλία μου, πρωτοτύπως. Για χιλιοστή φορά, πρωτοτύπως. Συνάδελφοι, δεν βγάλαμε τις σχολές, δεν πήραμε τα πτυχία μας για να κάνουμε κατάλογο μόνο. Ο κατάλογος είναι εργαλείο. Δεν είναι αυτοσκοπός. Ο αυτοσκοπός είναι αυτά που είπαν οι προηγούμενοι συνάδελφοι. Επιμένως αυτό, δεν θέλω να κάνω το βάσκαλο, αλλά επιμένως αυτό, γιατί αυτά που είπαν οι συνάδελφοι είναι ο σκοπός. Αυτό είναι το εργαλείο μας και πρέπει να τελειώνουμε κάποια στιγμή με αυτό. Ήρθα από το American Library Association, τον πρόεδρο στο Γαλλικό Ιστιτούτο, αν υπάρχει κάποιο θέμα, ήσυχο, πρόγραμμα, πρόβλημα, με την καταλογγράφηση των βιβλίων στις βιβλιοθήκες της Δημόρκης, της Παμπιφιάρη. Και η απάντησή μου ήταν μια τηλεδιάσταση. Όχι κανένα πρόβλημα, η κάθε βιβλιοθήκη καταλογραφεί αυτά που παράει, που παράει, που εκδίδει. Όχι πρόβλημα, δηλαδή, καταλογράφηση, να καταλογραφηθεί για δεύτερη φορά, διβλίο, τρίτη φορά ή δέκα χιλιό. Εμείς είμαστε εκεί. Αν θέλουμε να πάμε στα άλλα, πρέπει αυτό να καταλάβουμε. Φοβάμαι ότι και στις σχολές, και δεν είναι κριτική, αλλά είναι ένα ερώτημα, μια αγωνία, δεν προβάλλεται ή δεν έχει και πού να στηριχθεί στην κεντρική καταλογράφηση, στην υπηρεσία κεντρικής καταλογράφησης, διότι δυστυχώς δεν έχουμε μια τέλεια εθνική βιβλιοθήκη, το τέλεια είναι το βάρος, η αμφασία είναι το τέλεια, δεν έχουμε μια κεντρική υπηρεσία κεντρικής καταλογράφησης. Και παραλαμβάνουμε, θα έλεγα ένα που δεν μπορούμε να μπορέσουμε να παιταχραστήσουμε, όπου το χώσει η μοίρα του. Δηλαδή, εκεί που δεν έχουμε χρήματα, έχουμε χρήματα να το κάνουμε πολλαπλώς το ίδιο πράγμα. Δεν μπορεί να είναι 20% το ποσοστό, αυτό είναι από τους αργόριχμους που βγαίνουν, είναι μεγαλύτερο. Ένα άλλο αρνητικό είναι ότι μια βιβλιοθήκη, η βιβλιοθήκη του Πανεπιστήμιου Κύπρου, αποτελεί το περίπου 40% των βιβλίων, άρα είναι μικρές οι βιβλιοθήκες. Να και το ΣΚΑΚΙ, συλλογικός κατάλογος, είμαστε στη σελίδα συλλογικός κατάλογος κυπριακών βιβλιοδικών library.ntua.mp.gr. Φιλοξενείται εκεί ο server. Είναι ένα ζητήσιμος, μπορεί κάποιος να ψάξει, υπάρχει η δεστερία εκδοσία ανατυμένη, χάλησε όπως λέω στην ομάδα πλέον της σχετικής ομάδας υποστήρισης του συλλογικού κατάλογου των Ακαδημαϊκών. Και μπορεί βεβαίως να δει και ποιες βιβλιοθήκες είναι αυτές. Ρίξτε μια μακριά στην ανομοιογένεια, είναι λοιπόν ανοιχτό πανεπιστήμιο, ανώρο το δικαστήριο, θα μιλήσω αρχαία ανθρώπινη δυναμικού, αστυνομική ακαδημία, ενείο λύκειο κύκου ΠΑΦΟ, επιστημονική υγεία, δηλαδή νοσοκομείο ΛΑΡΝΑΚΟΣ, νοσοκομείο ΛΕΜΕΣΟΥ, ΛΕΦΚΟΣΙΑ νοσοκομείο ΠΑΦΟΥ, ΜΑΚΑΡΙΑ νοσοκομείο ΠΑΛΕΜΕΣΟΥ, βουλή των αντιπροσώπων, δηλαδή της Βουλής, γραφείο τύπου και πληροφοριών, μία, δύο, τρεις, τέσσερις βιβλιοθήκες, πέντε που είναι δημοτικές, δημόσι να βγήσουμε τη Δέσποινα από το Πανεπιστήμιο, αλλά και να πω ότι στη ΛΕΜΕΣΟΥ δεν είναι απλώς βοήθεια, είναι τέλεια συνεργασία, το ΤΕΠΑΚ, η Ακαδημαϊκή Λεωθήκη σε συνεργασία με την Δημοτική Λεωθήκη ΛΕΜΕΣΟΥ καταλογραφεί τα βιβλία της και τα εντάσεις μάλιστα στο σύστημα του Πανεπιστήμιου για να το υποστηρήσει. Κάτι που στην αρχή υπήρχε καχυποψία, φόβος και ίσως αυτό θέλω να δώσω ως σήμερα, να φύγει αυτός ο φόβος, αυτή η καχυποψία και να πάμε στα επόμενου βήματα. Καταλογραφεί λοιπόν το Πανεπιστήμιος, έχουμε ομάδες, τη συλλογή της Δημοτικής Λεωθήκης ΛΕΜΕΣΟΥ, Ένωση ΔΑΠΚΙΠΡ�ου, Ευρωπαϊκών Συζούτων κτλ, Κέντρο Επιστήμιολικών Ερευνών, Κέντρο Παναγιπότης Κύπρ και μάλιστα σε αυτόν φιλοξενούμε εμείς τα βιβλία τους τώρα τελευταία σε ένα σερβέρ με κόχα στη Βιβλιοθήκη Βιωτικό, κρατική βιοθήκη, Κυπριακή Ακαδημία Δημόσιαση, Κυπριακή Βιογραφία δεν είναι βιβλιοθήκη, είναι συλλογή. Ναι, η Κυπριακή Βιογραφία νομίζω έχει και πιο προσφατή, το 2005 μέχρι σήμερα, δηλαδή πήγε και το 2010, εις να δεν μπορούμε να διορθώσουμε και πάμε το 2011. Η Κυπριακή Βιωτική Ακαδημία Δημόσιαση βγαίνει σε ετακτικά διεστήματα, είναι περίπου 1.000 βιβλία το χρόνο, εμείς πρέπει να έχουμε περίπου 11.000 βιβλία το χρόνο. Αλλά βγαίνει καθαρά, σε εμάς δεν βγαίνει νομική υπηρεσία και τα πανεπιστήμια και το Πανεπιστήμιο Κύπρου Δευκοσίας Νέαπολης, τα καινούργια που είπα και τα πολιτιστικά διδρύματα. Σε Βέρος Βιωδίκη, που είναι μια σχολική βιωδίκη με 67 καταλογικιάδες καταγραφένα βιβλία. Μαλλείας. Δεν είναι όλες εδώ, απλώς να δείτε ότι υπάρχουν αρχικές εγγραφές, το βλέπουμε στη στήλη όσοι μπορούν να τα δουν βέβαια, στη στήλη που λέει αρχικές εγγραφές. Διαβάζω νούμερα και καταλάβετε πόσο μέγεθος είναι. 7600, 499, 300, 1000 βιβλία. 8000, 900, 1200, 3000, 500, 249, 4800, 4, 8000, 21, 22000, 13000. Δεν διαβάσω όλα, απλώς θέλω να καταλάβω το μέγεθος. 43 βιωδίκης τέτοιου μεγέθους συγκεντρώθηκαν και έκαναν συλλογικό κατάλογο. Δεν είναι συλλογικός κατάλογος, είναι μια προσπάθεια που έκανε η εταιρεία LDOC. Και θα το πω γιατί μας τον έδωσε περίπου πάνω από ένα χρόνο αυτή τη δημιουργία, που είναι το ίδιο ελικό με τα ίδια δεδομένα αλλά από άλλο σύστημα, είναι το view find προσαρμοσμένο. Αλλά τιμήσε ένα και, όχι σχεδόν διαφήνιση, αλλά όταν κάποιος προσφέρει κάτι και δεν μπορεί να καγοράσει το φρογιόν, τουλάχιστον να πω ότι, ναι, μας το έδωσε, το χρησιμοποιήσαμε, το αξιοποιήσαμε και μάθαμε από αυτό μέσα, γίναμε πιο σοφή. Αλλά δεν μπορούσαμε να καγοράσουμε το πάνω. Βεξιά βλέπει κάποιος σε φασέτες, αυτόματα να βγαίνουνε λιοφορίες, ποια βιβλιοθήκη έχει ποσά βιβλία για την Κύπρο, έβαλα μια λέξη από δίποτε Κύπρο, δεν ήταν το θέμα η αναζήτηση, ήταν να βγαίνουνε αυτόματα, 5.000 στην Κυπριακή Βιωθήκη, το Παρεμπιστή με 4.000, δηλαδή, αυτόμάτως αυτά, ποια πόλη είναι τα βιβλία, να είναι η Λευκωσία, να είναι η Μεσσός, να είναι η Άννακα, ποια κατηγορία λοικού βιβλία, κασέτες, χάρτες, αγνοστιωτικό κλπ. ή ο ταξιωνομικός οδηγός, ο αριθμός dewey, ή δεξιά πάλι ο Λάρρο Κόνγκρες, δυνατότατα θα προσθέσει κάποιος στα δίκτυα του, να δει το βιβλίο, σε κάποιες χωρίς όταν είναι και ξένα τα βιβλία φαίνονται και από το Amazon, οι φωτογραφίες, ή από το Google Maps, ή τα εξώφυλα, παίρνουμε ένας ένα βιβλίο, είναι το δικό μου, και βλέπω βέβαια ότι μία, δύο, τρεις βιωθήκες το έχουν καταγραφίσει, ευτυχώς και άλλες το έχουν καταγραφίσει, και η ιδέα είναι ότι ή πρέπει να καβαλήσω το καλάμι, ή πρέπει να πω, εδώ κάνουμε λάθος, να καταγραφούμε εφτά φορές το βιβλίο του κυρίου Χ, δεν χρειάζεται, είναι παράτερο στην οικονομική μας ανέχεια, και έχουμε τη λύση, δεν είναι λόγος αυτός, να τα γνωριστάει πάει στο καλό, αλλά δεν γνωριστάει, κάτω βλέπω και το Quick Response, που με ένα απλό κινητό που έχουν δωρεάν μπορεί κάποιος να το φωτογραφίσει και με το αντίστοιχο πρόγραμμα να πάρει τον τίτλο και τον συγγραφέ, οπότε δεν χρειάζεται να σημειώσεις, δηλαδή απλά πράγματα, δωρεάν αυτά τα πράγματα, βέβαια αυτός που το ελευθείσεις δεν θέλει χρήματα, βλέπουμε μια παλαιότερη τεχνική, τα προηγούμενα είναι ομαδοποιημένοι κατάλογοι, ενειές, εγγραφές και συλλογικός ατάλλου, όπως λέμε συλλαγή υποτελής, δηλαδή έχει συγκεντρωθεί το υλικό και έχει ταυτιστεί κάθε εγγραφή με την ομιά της με αργόριθμους, δεν είναι πρωτογενός ο συλλογικός ατάλλου. Τούτος εδώ είναι το γνωστό σχήμα της αργούς από το ECT, δηλαδή 30 τόσες βιβλιοθήκες επάνω σε ένα σελβέρ, να πω τώρα με την χερία ότι υπάρχουν βιβλιοθήκες αυτές μικρές που δεν έχουν ούτε ίντερνετ, έχουν βάλει τα σημεία κάτω, σε ένα βέκτ έχουν βάλει μέσα τα τομένα τους, ούτε ίντερνετ, ούτε σελβέρ βέβαια στο ίντερνετ. Παρ' όλα αυτά έχουμε κάνει σελβίδο κατάλογο και αυτό θέλω να τονίσω. Ξεκινάει και από το μεράκι των ανθρώπων που μπορεί να είναι μόνοι τους, να μην έχουν ούτε δεύτερο άτομο, αλλά παρ' όλα αυτά να μην ξέρουν ίσως καλά καλά όλοι να δουλεύουν με τον υπολογιστή, αλλά θα βοηθήσει ο καθένας σε αυτό το υπουργείο από το ίδρυμα του Πανεπιστηνιακού που ορίσε στην περιοχή να τα μαζέψει τα τομένα και θα μας τα στείλει, θα τα στείλει στο πολιτεχνίδι να τα μαζέψουμε. Με ποδήλατο, με αυτοκίνητο, με οτιδήποτε. Αν τα μαζέψουμε περιστέρι, θα τα μαζέψουμε. Και τα μαζέψαμε τρεις φορές. Άρα υπάρχει μια πρωτική. Να τονίσω ότι σε αυτές τις βιωθήκες μόνο τρεις μπορούν να ψάχνουν με ταυτόχρονα, είναι παλιά τεχνική, παλιά τεχνολογία. Να τις δείξουμε όμως για μια προσπάθεια. Βέβαια είναι παροχημένη. Δεν ενοποιούνται οι αφές. Κάποιος παίρνει κάθε μία βιωθήκη σε χωριστά τις αναζητήσεις. Είναι ο καταλειμμένος κατάλογος του το σύστημα καταλειμμένης αναζήτησης. Ποιες προκλήσεις πρέπει να απαντηθούν? Δύο ομάδες. Η μία είναι η προκλήση της οικονομικής κρίσης, περικοπές της αγορές, υλικού, στασιμότητα προσλήψεων και αναβαθμίστη λογισμικού, ανανέωση εξοχρησμού κτλ. Τα είπαν πολύ καλά όλοι οι προηγούμενοι. Δεν χρειάζεται να πεινήνω. Τα ξέρουν όσοι που λέγουν. Και από την άλλη μορδιά μια άλλη ομάδα προκλήσεων των θετικών. Οι πιέσεις για τις δυνατότητες που οι νέες τεχνολογίες δίνουν. Τελεφόροι. Αναφέρθηκαν και αυτά σαν παραδείγματα προς διέξοδο. Υπάρχουν ανεξάρτητα από την κρίση, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν εφόσον υπάρχουν κάποια μήνυμα, κάποια προδιογραφές. Και ποιά είναι αυτά? Είναι οι νεφοπλατφόρμες. Είναι αδότημος ο όρος, αλλά είναι νεολογισμός. Τα νεολοκλωμένα συστήματα διαχείρισης με νέες χρυστοκεντρικές δυνατότητες. Ένα δείγμα ήταν πιο εδώ. Δεν θα αναφέρω άλλα. Εκτυπώθηκαν πάρα πολύ καλά και από την κυρία Πάζου και από τους πρωτοβουλίους ομορφιαίες και από της Εκτρικά. Μια πρώτη εφαρμογή, λοιπόν, είπαμε ότι το ΤΕΠΑΚ, το τεχνολογικό πανεπιστήμιο Κύπρου, συνεργάζεται και δίνει στο δικό του υπολογισμό, στο δικό του σύστημα. Τυχαία είναι το Millenium. Δεν έχω πρόβλημα να πω το όνομα, αλλά δεν βαζει κανέναν λόγο το όνομα. Όλα τα συστήματα το κάνουν αυτό. Έχουν, λοιπόν, τη βάση δεδομένων του πανεπιστήμιου Κύπρου, του τεχνολογικού πανεπιστήμιου, και τη βάση δεδομένων ενωποιημένη σε κατάλογο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Η κάθε οντότητα, δηλαδή η Βιβλιοθήκη, βλέπει τα αντικάτηση. Σε έναν κοινό κατάλογο, σε έναν κοινό σέρδρο, σε έναν κοινό φόρο, σε έναν κοινό πρόγραμμα. Τι σημαίνει αυτό? Δεν παρακάτω. Όλα τα συστήματα, μπορώ να ακούω τρία, ο Ράιζο, Βούμπις, Μιλένιου, ακόμα και το Κόχα, Άλεφ, άρα δεν είναι καλή προβολή, είναι όλα τα συστήματα κάνουν αυτό το πράγμα. Έχουν, δηλαδή, κοινό κατάλογο, ενιαίο κατάλογο και δυνατότητα να βλέπουν πολλές βιβλιοθήκες. Τι επιτρέπετε με αυτό? Επιτρέπει της εργατικής καταλογράφησης. Δηλαδή, δεν καταλογραφεί καθαινάς. Έχει διερστή φορά που τότε πάει κάποιο βιβλίο, αλλά μπαίνει στο συλλογικό κατάλογο των κεντρικών, βλέπει ένα βιβλίο που έχει δίπλα του, υπάρχει και δηλώνει την υπάρξη του. Οι καταλογράφοι κάνουν δουλειά τους, όχι. Οι καταλογράφοι καλύπνουν τα κενά που δεν έχουν καλύψει 150 χρόνια. Μπείτε στο συλλογικό κατάλογο των Ακαδημανικών Λοιμιδιωτικών, σας προκαλώ, δεν είναι λάθος, και βρείτε μου βιβλία του Νίτσε με αναζήτηση στο συγγραφέα. Όποιος το βρει, παίρνει αυτόματα τον γερμανικό το δίπλωμα. Γιατί το βλέπω, γιατί είναι μια δύσκολη γραφή, οι καταλογραφοί κατάλαβες επιβάλλουν να είναι γραμμένοι στα γερμανικά, το Νίτσε είναι μια δύσκολη γραφή. Και όμως υπάρχουν στο συλλογικό κατάλογο πάνω από 200-300 βιβλία, δεν θυμάμαι πόσα, πρέπει να κάνεις σκόρπω για να το βρεις. Θα μπορούσες να καταλογράφεις, να κάνεις παραπομπές. Τα συστήματα καινούργια, το Google, αλλά και όλα αυτά, έχουν μέσα ενσωματωμένες δυνατότητες για do you mean, εννοείς αυτό ή λοιπόν θέλεις αυτό. Και οι άνθρωποι παράλληλα αντί να κάνουν καταλογράφεις υπολογιστή, να δουν, να προβλέψουν πως ένας χρήστης, όχι απαραίτητο τέλειος χρήστης, θα μπορούσε να ψάξει αυτά τα πράγματα. Λέω, οι ανάγκες το επιβάλλουν, οι μηδιωτικές χρειάζονται, προηγούνται πιο φιλικές και τα εργαλεία το επιτρέπουν. Οι διοικητικοί και διαχειριστικοί δυνατότητες είναι εντελώς διαχειριστικοί, δηλαδή παραγγελίες, δανεισμού και τα λοιπά είναι εντελώς σαν αυτοδυστήματα. Αφέναν το πρώτο γίνουμε στο επόμενο εχείρημα. Σεργασία δύο πανεπιστημίων, του Πανεπιστημίου Κύπρου και του Ανοιχτή Πανεπιστημίου. Έχουμε ξεκινήσει το Μάι. Για λόγους που δεν είναι τις παρούς, έχουμε κολλήσει, όταν θέλουμε. Από εδώ και πάνω αρχίζει το σχέδιο. Μέχρι τώρα ήταν τα δεδομένα. Το σχέδιο είναι δύο πανεπιστημίων να συνεργαστούν με ιδιανθρωτικά προγράμματα για να δημιουργήσουν ενιαίων κύριων κατάλογων. Εκεί πάνω να μπει η Κυπριακή Βιοθήκη ώστε να έχει και την πολιτική ευθύνη της κατανογράφησης των πολιτικών. Είναι έτοιμη να οργανωμένη και περιμένει να στείλει το σύστημα. Ακριβώς μετά έρχεται η ένταξη των δημοτικών βιοθήκων μέσω ισογενικού κατάλογου. Και μετά η πρώτη φάση για τις δημοτικές, οι ίδιοι μηχανογραφημένες και μετά η υπόλοιπη συμβινότητα που δεν είναι. Ωστόσο, όταν θα είναι αυτό το πράγμα φτιαγμένο, θα πρέπει να υπό δεκαπλασιαστεί ο χρόνος εντακριάζοντας δημοτικής. Όταν ξεκινήσουμε θα έχουμε και εδομένα μετρήσιμα. Τώρα απλώς εκτιμήσεις. Αναμενόμενες οικονομίες κλίμακος, βεβαίως στην εγκατάσταση, στη συντήρηση, στην υποστήριξη των προγραμμάτων λογισμικού, δυνατότητες αξιοποίησης ανοιχτού λογισμικού-λογισμικού ανοιχτού κόλικα. Το COCA είναι μια περίπτωση. Είναι πολύ καλό ότι έχει εξελιγνιστεί, γίνονται προσπάθειες. Ένα μεγάλο παράδειγμα όμως σε αυτό είναι το ILSAS, δεν δώσαμε ακόμα όνομα ελληνικό, το Integrated Library System as a Service. Δηλαδή αυτό το πρόγραμμα το μεγάλο που επιχειρούν οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες στη χώρα μας. Έχει βγει η προκήρυξη, δεν ξέρω αν έχει τελειώσει αυτές τις μέρες τελειώνει η δημόσια διευκολύψη για το πώς είναι, όπου 30 συλλογές βιβλιοθήκων, 30 βιβλιοθήκες που κάνουν επιστημιακές και τελείων στην Ελλάδα, ενωποιούνται σε ένα σύστημα κεντρικό στο ΕΒΕΤ και ο καθένας έχει τη διακριτή διαχείριση των αντιτύπων, των παραγγελειών, των αγορών, τα πάντα, αλλά ο κατάλογος είναι η έως. Αυτή, αν προχωρήσει έτσι, θα τελειώσει η ιστορία με την πολλαπλή καταλογγράφηση. 30 συλλογές βιβλιοθήκων. Αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα. Απελευθερώνονται δυνάμεις με αυτόν τον τρόπο και αυτό το σύστημα προκαλώνει να μπαίνει στο μυαλό μας ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για τις 200 τόσες βιβλιοθήκες ένα κεντρικό σύστημα, να έχουμε ίντερνετ, να μπαίνει ο κατάλογος, οι πολιτικές να δίνονται με την Εθνική Βιβλιοθήκη και να μπορούμε να έχουμε όλοι καθαιρωμένες αποδόσεις να δουλεύουμε βοηδιά. ώστε να αφιερωθούν, όχι μόνο από τις δημοτικές βιβλιοθήκες, αλλά από όλες τις βιβλιοθήκες, δυνάμεις που υπάρχουν για πραγματικά παραγωγικές δράσεις των βιβλιοτικών και των βιβλιοθικωνόμων, όπως αυτές που ακούσαμε και όπως αυτές που βλέπουμε, είτε στα εποπή, είτε καθημερινά, είτε στο ίντερνετ. Και κεντρικό στόχο είναι την εξυπηρέτηση του χρήστη, την κάλυψη των πληροφοριακών, αλλά όχι μόνον μαθησιακών, όχι μόνον επαγγελματικών, όχι μόνον ψυχολογικών και όχι μόνον, γιατί δεν μπορώ να καλύψω όλες τις ανάγκες, και όχι μόνον τη συνεργασία σε επίπεδο τεχνολογικό, ανθρώπινο και οργανισμό. Σας ευχαριστώ πολύ. |
