Διάλεξη 9: Καλημέρα λοιπόν, είμαστε στο ένατο μας μάθημα και το σημερινό μας αντικείμενο είναι η τακτική του απλού. Έχοντας ολοκληρώσει μια σειρά μαθημάτων μέσα από τα οποία μάθαμε, γνωρίσαμε τα χτυπήματα και τις μετακινήσεις μες στο γήπεδο, θα μπούμε τώρα πλέον στη διαδικασία να συνθέσουμε αυτά τα χτυπήματα και να δούμε πώς εφαρμόζονται μέσα στο παιχνίδι. Άρα η τακτική του παιχνιδιού δεν είναι τίποτα άλλο από τη σύνθεση των χτυπημάτων που έχουμε μάθει. Το πρώτο βασικό πράγμα που πρέπει να ξέρουμε όταν μπούμε στο γήπεδο για να παίξουμε είναι να κρατάμε την βάση μας. Η επιλογή της βάσης. Άς έρθει ένας όποιος θέλει μπροστά. Ωραία. Η βάση μας, λοιπόν, έχουμε πει ότι είναι το σημείο που τέμνονται οι γραμμές που ενώνουν τις τέταρες κορυφές του γηπεδού μας. Πιο πρακτικά και για να την προσδιορίσουμε όσο γίνεται περισσότερο επάνω μας είναι ένα μεγάλο βήμα από το τάφ που έχουμε μπροστά μας, που δημιουργεί η μπροστινή γραμμή του σερβίζ με την κεντρική γραμμή, ένα μεγάλο βήμα πίσω. Και επίσης διαφοροποιείται η βάση ανάλογα με το πόσο μακριά πάει το φτερό ή πιο κοντά στο φιλέ, αν πόσο ψηλά ή πιο χαμηλά είναι, αν είναι σε όλο το φτερό δεξιά ή αριστερά και τέλος αν είμαστε δεξιόχερης ή αριστερόχερης ανάλογα με την πλευρά που κρατάμε τη ραχέτα. Κάθε φορά λοιπόν που χτυπάμε το φτερό πρέπει να επιστρέφουμε στη βάση μας. Κάνουμε λοιπόν μια επανάληψη αν θέλετε και κάνουμε μια μετακίνηση απλή στα τέσσερα σημεία με επιστροφή στη βάση και την ώρα που επιστρέφουμε στη βάση να τονίσω έχουμε μια μικρή αναπίδηση την ώρα αλλαγής της κατεύθυνσης δηλαδή κάνουμε το λεγόμενο split step. Ωραία αυτή η μικρή αναπίδηση. Λοιπόν Νίκο ξεκίνα με βηματισμό στην πίσω δεξιά γωνία στη βάση σου μπροστά δεξιά στη βάση μπροστά αριστερά στη βάση και πίσω αριστερά με όποιον βηματισμό προτιμάς και στη βάση. Εντάξει πάμε ωραία ωραία ναι και από εκεί ωραία λοιπόν είδαμε κατά κανόνα της μετακινήσεις ωραία που κάνουμε τώρα μπορεί να το κόψουμε αυτό οπότε έλα πέντρο μέσα. Λοιπόν καλή προσπάθεια πάντως και ευχαριστώ. Μπράβο σου. Πάμε λοιπόν να κάνουμε τώρα πάμε λοιπόν να κάνουμε μια επανάληψη των μετακινήσεών μας και της επιστροφής μας στη βάση θα κάνουμε στα τέσσερα σημεία έναν κύκλο και μετά θα κάνουμε και έναν κύκλο στα έξι σημεία προσέχοντας και τα drive τα χτυπήματα στο πλάι. Πάμε πέντρο ξεκινάμε πίσω δεξιά και κάνει ελεύθερα έναν κύκλο. Ωραία εκεί εκεί ωραία πολύ ωραία πάμε να κάνουμε ακόμα έναν κύκλο τώρα και να προσθέσουμε και ακόμα δύο σημεία τα drive δεξιά και forehand drive και backhand drive. Στο ύψος δηλαδή της βάσης μας τα δύο χτυπήματα πάμε πάλι ξεκινάμε πίσω clear πίσω drive net πίσω drive net πολύ ωραία. Η βάση λοιπόν είναι το νούμερο ένα στοιχείο που πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε τη θέση μας συνέχεια. Το δεύτερο στοιχείο που μας ενδιαφέρει είναι τα χτυπήματα που θα κάνουμε το πού θα στείλουμε το φτερό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρουμε τα χτυπήματα που θα κάνουμε με τα χτυπήματα αυτά το φτερό θα πάει είτε πολύ πίσω ώστε να σπρώξουμε τον αντίπαλό μας μακριά από το δίχτυ και να είναι όσο γίνει πιο ακίνδυνος σε εμάς είτε πολύ μπροστά ώστε να τον αναγκάσουμε από πίσω που βρίσκεται να έρθει πάρα πολύ μπροστά στο δίχτυ. Δεν περιμένουμε με το χτύπημα που θα κάνουμε να κερδίσουμε πόντο. Δεν υπάρχει άσως τόσο εύκολα στο badminton. Εντάξει. Απλά πιέζουμε τον αντίπαλό μας στο να πηγαίνει κάτω σε μικρό χρονικό διάστημα να βγάζει χτυπήματα τα οποία δεν θα τα βγάλει έτσι όπως θα ήθελε δηλαδή δεν θα μας φέρει εμάς σε δύσκολη θέση. Και ερχόμαστε μετά να του κάνουμε ένα καρφί ή να παίξουμε ένα χτύπημα στο πίσω μέρος του γιπέδου ενώ αυτός ήδη βρίσκεται πολύ μπροστά ή ένα χτύπημα στο μπροστά μέρος του γιπέδου ενώ βρίσκεται αυτός πολύ πίσω. Εντάξει. Με αποτέλεσμα να βρεθεί κάτω από πίεση. Σας λέω και πάλι τα χτυπήματα που γίνονται κάπου στη μέση του γιπέδου είναι καταδικασμένα να μας φέρουν εμάς σε δύσκολη θέση και να περάσει ο αντίπαλός μας στην επίθεση. Ωραία. Λοιπόν, δύο άτομα. Διάλεξε έναν παρτενέρ Πέτρο και μπες μέσα. Την ώρα που μπαίνουμε να κάνουμε μια εξάσκηση μέσα στο γίπεδο καλό είναι να έχουμε αρκετά φτερά στη διάθεσή μας ώστε να μην κόβουμε το ρυθμό της προπόνησης ή της άσκησης. Βέβαια τα φτερά δεν τα βάζουμε στην τσέπη μας, τα κρατάμε στο χέρι μας και όποιο φτερό πέφτει κοντά στα πόδια μας την ώρα της άσκησης πρέπει να το βγάζουμε έξω. Και γι' αυτό το πράγμα πρέπει να είναι υπεύθυνος ο απέναντι αθλητής. Βλέποντας δηλαδή ότι το ζευγάρι μας έχει μέσα στο γίπεδο κάποια φτερά δεν θα χτυπήσουμε το φτερό μας, θα σταματήσουμε και θα του πούμε βγάλε το φτερό αυτό πίσω γιατί είναι παράγοντας κινδύνου. Μπορεί να το πατήσει χωρίς να βλέπει και να τραυματιστεί. Άρα λοιπόν στο χέρι μας δύο-τρία φτερά μπορούμε να έχουμε ο ένας, δύο-τρία φτερά ο άλλος για να έχουμε μια συνεχόμενη εξάσκηση. Το πρώτο χτύπημα που πρέπει να κάνουμε, ποιο είναι? Το σερβίς, πολύ σωστά. Το πρώτο χτύπημα, λοιπόν, ψηλό σερβίς, πάρε θέση κοντά στο δίχτυ, κοντά στη θέση σερβίς, πάρε θέση ένα σερβίς και ένα κλειερ. Η πρώτη άσκηση, ένα σερβίς και ένα κλειερ, τίποτα άλλο. Και αφήνουμε το φτερό να πέσει, που σημαίνει ότι το σερβίς πρέπει να φέρει το φτερό στο πίσω μέρος του γιπέδου, πρέπει ο αθλητής να έρθει πίσω να το χτυπήσει από εδώ και να το στείλει στην τελική γραμμή του άλλου γιπέδου. Οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό δεν είναι σωστό. Οπουδήποτε άλλο για να πάει το φτερό. Το μόνο που μπορούμε να θεωρήσουμε σαν δυνατότητα είναι ότι το φτερό μπορεί να κινηθεί από την άκρη του γιπέδου μέχρι το κέντρο του γιπέδου. Και εδώ να πούμε τώρα το πλεονέκτημα του φτερού του να είναι στο κέντρο του γιπέδου από το να είναι στην άκρη του γιπέδου. Εάν το σερβίς μας έρθει σε αυτή τη γωνία, ο αθλητής, ο απντήπαλός μας, έχει να επιλέξει ένα καρφί στην ευθεία, εντάξει, ή ένα κλειερ στη διαγώνιο ή ένα ντροπ στη διαγώνιο. Στη μεγάλη διαγώνιο ένα κλειερ ή στη μικρή διαγώνιο ένα ντροπ. Αυτομάτως έχουμε τρεις επιλογές να αντιμετωπίσουμε. Εάν στείλουμε το σερβίς στο κέντρο του γιπέδου, τότε όλες οι επιλογές είναι από τη μέση του γιπέδου. Είτε τα καρφιά, είτε τα κλειερ, είτε τα ντροπ είναι από τη μέση του γιπέδου και για αυτόν τον λόγο δεν χρειάζεται να αλλάξει η βάση μας τόσο πολύ. Η βάση μας είναι μοιρασμένη ενώ όταν έρθει το φτερό, όταν στείλουμε το φτερό σε αυτή τη γωνία πρέπει να πάρουμε θέση προς την πλευρά που στείλαμε το φτερό. Εάν δηλαδή ο Πέτρος κάνει σερβίς και στείλει το φτερό εδώ, πρέπει να μετακινηθεί, η βάση του θα πρέπει να είναι μετά την αναπήδηση προς την πλευρά του φτερού, ανοίγοντας το γήπεδο από την άλλη πλευρά. Αντιθέτως αν το στείλει το φτερό εδώ πέρα δεν χρειάζεται να μετακινηθεί, μένει στη βάση του, γιατί τα δύο αυτά τα χτυπήματα, οι δύο πλευρές που μπορεί να χτυπήσει ο αντίπαλος του είναι μοιρασμένες και στις δύο πλευρές. Λοιπόν, Πέτρο, κάνε ένα σερβίς στο κέντρο του γηπεδού, πίσω και κέντρο. Δημήτρη, θα έρθεις πίσω εδώ και από εδώ θα κάνεις ένα κλειερ, εντάξει, στην ευθεία πίσω. Θα προσπαθήσεις βεβαίως, πάμε. Σερβίς, πίσω, ωραία, έξω ήταν το σερβίς, το αφήνουμε, το σερβίς θα βγαίνει έξω, το αφήνουμε, για να συνηθίσουμε το χώρο. Ωραία, Πέτρο, λίγο πιο βαθύ σερβίς θα ήθελα, λίγο πιο πίσω το φτερό, στο σερβίς. Εκεί, εκεί, δεν πειράζει, πάμε ακόμα ένα, ωραία. Ωραία, πίσω, λοιπόν. Πάμε, Δημήτρη, να κάνουμε εμείς το σερβίς τώρα από εδώ. Πάρε αυτό. Αυτό είναι επιθετικό σερβίς. Χαμηλά δεν βγήκε out, θα μπορούσα να μπήκε μέσα βέβαια. Εντάξει, δώσε ύψος, δώσε μεγάλο ύψος. Μεγάλη αόριση, χτύπα το φτερό, στήλω ψηλά. Μεγάλη αόριση, ωραία. Λοιπόν, τελειώνοντας το σερβίς, μπαίνουμε στη διαδικασία, είσαι έτοιμος. Ναι, μπες μέσα, ευχαριστώ. Τελειώνοντας με το σερβίς και το πρώτο χτύμα που είναι clear, περνάμε στη συνέχεια. Σερβίς και μια σειρά από clear χτυπήματα. Εντάξει, λοιπόν. Πάμε, πέτρο, σερβίς, clear, clear. Συνεχίζουμε. Ευθείαν, συνευθείαν τα clear. Εντάξει, δεν μπαίνουμε στη διαγωνία. Έλα, μην αγώνεσαι, πάμε. Πάμε. Ωραία, στόπ λίγο. Να διορθώσουμε τώρα. Δεν θα κάνουμε τις ασκήσεις για να περνάει η ώρα. Πρέπει να το διορθώσουμε το αθλητή μας. Δεν είμαι ευχαριστημένος από τη τεχνική του. Έχουμε περάσει την τακτική, αλλά δεν είμαι ευχαριστημένος από τη τεχνική. Το χτύμα είναι πάρα πολύ απλό, πάρα πολύ σκέτο, μόνο με το χέρι, το σώμα δεν συμμετέχει καθόλου. Εντάξει. Πρέπει να σταματήσουμε αυτό, να του πούμε πού πήγε η τεχνική, γιατί το ξεχάσαμε το χτύπημα. Εντάξει. Άρα, θέλω από την ώρα που χτυπάς το χτερό, να γυρνάνε οι όμοι. Γιατί? Γιατί, εφόσον θα γυρίσει ο όμος, θα δημιουργήσει μια τέτοια ορμή το σώμα να κινηθεί προς τα εμπρός, που θα παρασύρει και το πόδι από πίσω. Δεν θα γυρίσει ο όμος. Βέβαια, το χτύπημα ξεκινάει από το πόδι, το χτύπημα ξεκινάει από το σπρώξιμο του ποδιού, για να γυρίσει η λεκά, να γυρίσει ο όμος να χτυπήσει και με ενδιαφέρει το πρώτο βήμα μπροστά να γίνεται μετά το χτύπημα, το οποίο πρώτο βήμα, τι είναι? Είναι η κίνηση προς τη βάση. Το καταλαβαίνουμε αυτό? Πάμε λοιπόν. Πρέπει να μένει να το αφήνουμε το out. Γιατί θέλουμε τι? Να μάθουμε από τη βάση μας να κάνουμε τα δυο βήματα πίσω και να σταματάμε όταν βγαίνει το φτερό έξω. Εντάξει. Κάνουμε δυο βήματα πιο μπροστά λίγο. Πάρε θέση πιο μπροστά. Εκεί. Ωραία. Εκεί. Ωραία. Φτάνει. Κάναμε service. Τελειώσαμε το service. Όχι. Έχουμε και το χαμηλό service. Είπα προηγουμένως πιο μπροστά πήγαινε. Όχι επειδή ξέρω ότι θα κάνει service ο άλλος να είναι στο πίσω μέρος του γυπέδου. Τι γίνεται με το χαμηλό service. Το οποίο χαμηλό service σε προηγουμένη περίπτωση είναι ένα forehand service. Δεν είναι backhand. Δεν όπως κάνουμε το service το διπλού που ξέρει ο αντίπαλός μας ότι 99% θα κάνουμε ένα service μπροστά. Εδώ ο αντίπαλος δεν ξέρει αν θα κάνω service ψηλό ή service χαμηλό. Άρα πώς αντιμετωπίζουμε ένα χαμηλό service. Ένα χαμηλό service λοιπόν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε δύο τρόπους. Ή παίζοντας το φτερό κοντά στο δίχτυ εάν ο αντίπαλός μας κάνει το service και μείνει. Ή παίζοντας το φτερό ψηλά πίσω εάν θα δούμε ότι ο αντίπαλός μας μετά το service που κάνει μετακινείται προς το δίχτυ. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο απλό και στο διπλό. Ακριβώς γιατί δεν υπάρχει συμπαίκτης πίσω. Και είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπίσει ο αντίπαλός μας ένα lift που θα κάνουμε. Ένα σύγκωμα του φτερού στο πίσω μέρος του γυπέδου. Από τη στιγμή που μετακινείται προς τα εμπρός. Πάμε, χαμηλό service και μένεις πίσω, απάντηση στο φιλέ και κάνετε δύο-τρία χτυπήματα κοντά στο δίχτυ. Χαμηλό, χαμηλό forehand και δύο-τρία χτυπήματα στο φιλέ. Και μένουμε πίσω, έτσι ακριβώς. Πάμε, κάνε εσύ τώρα ένα service. Δοκίμασε. Ξανά, δεν πειράζει, δώσε το φτερό, δώσε το φτερό. Πάμε, δοκίμασε. Και πίσω. Προσοχή! Εδώ μπαίνουμε στη διαδικασία του foul. Foul service είναι, όταν έχουμε λάθος στην εκτέλεση ενός service, την ώρα που χτυπάμε το φτερό στο service, θα πρέπει αυτό να είναι κάτω από το ύψος της μέσης μας. Ένας παράγοντας, βασικός. Σαν ύψος μέσης, νοείται το σημείο του αγκώνα μας. Άρα, εφόσον ο αγκώνας του αθλητή μας είναι εδώ, και το φτερό θεωρείται ότι χτυπήθηκε καλώς, όταν το χτυπάμε κάτω από το ύψος του αγκώνα μας. Δεύτερος παράγοντας, έτσι, που πρέπει να προσέξουμε για τη σωστή εκτέλεση ενός service, είναι το κεφάλι της ρακέτας να είναι πιο χαμηλά από το χέρι μας. Δηλαδή, εάν λοιπόν σηκώσουμε το κεφάλι της ρακέτας εδώ ψηλά, την ώρα που χτυπάμε το φτερό, αυτό είναι φάουλ. Πρέπει το κεφάλι της ρακέτας να είναι χαμηλά. Τρίτος παράγοντας, τα πόδια μας σταθερά στο έδαφος. Δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα. Τέσσερα, δεν πρέπει να πατάμε τις γραμμές της περιοχής service. Πέντε, μέχρι να περάσει το φτερό από το δίχτυ, πρέπει να έχει ανωδική πορεία. Εάν τυχόν κατά τη διάρκεια της εώρης ρακέτας χάσουμε το φτερό, το service εκτελέστηκε, είναι φάουλ, δεν επαναλαμβάνεται. Το service θεωρεί ότι ξεκινάει μόλις αρχίσει η εώρης ρακέτας από πίσω μπρος. Εάν σταματήσουμε, για να κάνουμε προσπίση για παράδειγμα στο αντίπαλό μας, είναι παράβαση. Ξεκινάμε την εώρηση, ολοκληρώνουμε την εώρηση. Εντάξει. Πάμε λοιπόν ακόμα ένα service. Η ρώτηση του Πέτρου είναι ότι σε παιχνίδι έχει τύχει να του έρθει το φτερό στο πρόσωπο, σαν drive χτύπημα. Η πορεία του φτερού δεν έχει καμία σημασία. Μάλλον ο περιορισμός στην πορεία του φτερού έχει να κάνει μέχρι να περάσει από το δίχτυ, που πρέπει να είναι ανωδική. Λοιπόν, όλος ο έλεγχος σε εκτέλειο service είναι την ώρα που χτυπάμε το φτερό. Την ώρα που ο παίκτης χτυπάει το φτερό. Εκεί είναι το θέμα. Προφανώς εσένα το service αυτό ήταν κανονικό. Ίσως εάν απέφυγες το φτερό αυτό να βγαίνει out. Ναι, σε καταλαβαίνω. Αυτό βέβαια το αντιμετωπίζουμε έχοντας η ρακέτα μπροστά μας. Εάν στην υποδοχή, προσέξτε. Πάρε θέση, Πέτρο. Ετοιμάσου για service. Προσέξτε λίγο την υποδοχή. Δεν έχει σημασία, απλό διπλό δεν έχει σημασία. Εάν την ώρα της αναμονής για υποδοχή του service, η ρακέτα μας είναι κάτω, το χτύπα που θα έρθει επάνω στο σώμα μας, στο πρόσωπό μας, για το αντιμετωπίσουμε θα πρέπει να σηκώσουμε την ρακέτα εκείνη την ώρα, για να κόψουμε το φτερό. Συνήθως, στην υποδοχή του διπλού, η ρακέτα μας είναι εδώ μπροστά. Η ρακέτα είναι εδώ μπροστά. Πρέπει ο αντίπαλος να τη βλέπει. Θα τα πούμε βέβαια όταν θα κάνουμε το διπλό αυτό, εντάξει. Πάμε λοιπόν. Χαμηλό service, θέλω να σπρώξεις το φτερό, έτσι ώστε να περάσει πάνω από το δίχτυ και να σβήσει. Και να σβήσει και να πέσει εδώ μπροστά, στην πρωτερή γραμμή. Βέβαια, εσύ με τη σειρά σου, Πέτρο, το χτύπημά σου δεν θα το έχεις εδώ κάτω, θα το βγάλεις μπροστά. Το φτερό όσο μπορούμε πιο μπροστά να το προλάβουμε. Πάμε λίγο. Ακόμα μια φορά. Σου επαναλαμβάνω, θέλω να το σπρώξεις το φτερό. Μην το χτυπάς, σπρώξε το ποι είναι μαζί. Πάμε, ακολούθω το φτερό. Μπράβο. Το φτερό επαναλαμβάνω, προσέξτε. Το follow through που έχουμε πει στα overhead χτυπήματα, εντάξει και στα underarm από κάτω χαμηλά, είναι σημαντικό. Όταν εκτελούμε το service το χαμηλό, προσέξτε, ξεκινάω από εδώ. Πάμε. Όλο το σώμα συμμετέχει στην εκτέλεση. Εντάξει. Βέβαια, μετά που θα φύγει το φτερό, σηκώνουμε ψηλά τη ρακέτα μας. Λοιπόν, θέλω να χτυπήσετε, θέλω να πάμε service, εντάξει, και clear χτυπήματα. Service και 4-5 clear χτυπήματα. Και μετά, χαμηλό service και 2-3 χτυπήματα στο φιλέ. Από τα δύο. Ψηλό service πίσω, και 4-5 clear στην ευθεία. Χαμηλό service μπροστά, 3-4 χτυπήματα κοντά στο φιλέ. Προσπαθήστε να παίζετε forehand στο μισό γήπεδο. Αφού περάσαμε το κομμάτι του service και του χτυπήματος πίσω, δηλαδή, τα δύο αυτά διαφορετικά κομμάτια, όπου στο ένα έχουμε τον αντίπαλό μας να τον κρατάμε μακριά από το δίχτυ, με το service μας, και στο άλλο να τον έχουμε κοντά στο δίχτυ. Να ολοκληρώσουμε την σειρά αυτή του μαθήματος, λέγοντας ότι αρχίζοντας και προσθέτοντας τα διαφορετικά χτυπήματα που γνωρίζει ένας αθλητής, δημιουργεί τη λεγόμενη ρουτίνα, όπου ρουτίνα είναι μια διαφορετική σειρά χτυπημάτων ή μάλλον μια σειρά διαφορετικών χτυπημάτων, μέσα από τα οποία αναγκάζουμε τον αντίπαλό μας πίσω, μπρος, δεξιά, αριστερά μέσα στο γήπεδο μέχρι να καταφέρουμε εμείς να πετύχουμε το στόχο μας. Να επαναλάβω λοιπόν ότι έχει μεγάλη σημασία η ορθή χρήση των χτυπημάτων. Για να μπούμε δύο άτομα μέσα. Ένας και δύο. Δεύτερος... Δοκίμασε Βασίλη, δίχει σου! Ωραία. Λοιπόν, κάναμε το service και τα clear τα χτυπήματα, όπου και οι δυο αθλητές μένουν πίσω. Και να πω ότι πρέπει να δημιουργηθεί αυτό το πρότυπο στον αθλητή ότι μετά από ένα service ή μετά την υποδοχή ενός service, τα πρώτα χτυπήματα είναι clear μέχρι να πάρουμε τη θέση μας μέσα στο γήπεδο. Είναι δύσκολο με το πρώτο χτύπημα να πάρουμε πόντο. Είναι δύσκολο με το που θα υποδεχτούμε ένα service να καρφώσουμε και να πάρουμε πόντο ή να κάνουμε ένα drop χτύπημα και να πάρουμε πόντο. Εντάξει. Εκτός από τα χτυπήματα στο πίσω μέρος του γηπεδού υπάρχουν τα χτυπήματα μπροστά. Το drop. Ο ένας τρόπος είναι το lift που θα στείλω το φτερό πάλι πίσω κι ο άλλος τρόπος είναι net shot, χτύπημα κοντά στο φιλέ. Άρα, λοιπόν, από το πίσω μέρος του γηπεδού μου έχω δύο επιλογές. Ή θα στείλω το φτερό μακριά ή θα στείλω το φτερό κοντά. Ωραία. Service, clear, drop. Εντάξει. Και να αφήσω το φτερό να πέσει κάτω. Και κάνει clear εσύ. Και κάνει drop ο Πέτρος. Όχι, όπως είσαι, κάνω νοικά. Στην ευθεία θα γίνει το χτύπημα. Εκεί. Clear και drop. Εντάξει. Τι σημαίνει αυτό ότι έγινε ένα clear και μετά στείλαμε τον αντίπαλό μας μία φορά πίσω να το δούμε πιο ολοκληρωμένο, να κάνουμε 2-3 clear και μετά drop. Και κάνει το drop πιο κοντά στο φιλέ. Πολύ μακριά το κάνεις. Πιο κοντά. Παίξε clear. Δεν πειράζει. Πάμε πίσω. Πίσω. Πάμε clear. Πάμε. Πήρες να κάνεις drop εσύ? Ωραία. Είδατε λοιπόν ότι κάθισε ο Βασίλης εδώ γιατί όλα τα χτύπηματα έρχονταν εδώ πέρα πίσω και ξαφνικά μόλις έγινε ένα drop ήταν απροετοίμαστος. Δεν ξεκίνησε ο Πέτρος για παράδειγμα να κάνει το drop με το πρώτο χτύπημα ή με το δεύτερο. Δεν ξεκίνησε τον πόντο. Το πόντο πρέπει να το χτίζουμε. Ακόμα και αν το έβγαζε το χτύπημα αυτό ο Βασίλης, ακόμα και αν έβγαζε το drop αυτό με ένα lift χτύπημα το επόμενο χτύπημα θα ήταν ένα καρφί πιθανόν. Πάμε λοιπόν. 2-3 clear. 1 drop. Και στην απάντηση του Βασίλη η οποία από μπροστά θα είναι lift θα προσπαθεί να σηκώσει το φτερό πίσω θα πρέπει ο Πέτρος να απαντήσει με καρφί. Θα πρέπει να είναι έτοιμος για το καρφί. Πάμε. Clear πίσω. Ωραία. Ξανά. Ωραία. Πάμε drop. Εκεί. Τώρα δεν το πρόλαβε. Ναι, δεν πειράζει. Πρέπει να δούμε μεγάλη σημασία επίσης στο στεγνό δάπεδο γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο να πατήσουμε πάλι επάνω στους υδρότες. Clear πίσω. Drop. Βγάζει το φτερό και καρφί. Γιατί φέρνουμε τον αντίπαλο μπροστά στο δίχτυ για να βγάλει την άμυνα για να σηκώσει να κάνει το lift από εδώ μπροστά και η απόσταση του πλέον με το δίχτυ άρα και με τον επιτυθέμενο με την απέναντι πλευρά είναι μικρή και δεν μπορεί να βγάλει την άμυνα έτσι όπως πρέπει. Άρα χρησιμοποιούμε το drop σαν ένα στοιχείο επιθετικής τακτικής. Προετοιμάζουμε δηλαδή το μπέκτη μας να έρθει μπροστά στο φιλέ για να μπορέσουμε εμείς να κάνουμε το καρφί στη συνέχεια. Κατανοητό αυτό. Μπαίνουμε λοιπόν πλέον στη λογική αυτή και λέμε ωραία θα κάνουμε μια άσκηση με κάποια χτυπήματα. Παράδειγμα, μισό λεπτό. Ελάτε δυο σας. Ευχαριστώ Πέτρο. Όχι, όχι. Πέραμε ένας από την μια μεριά κι άλλος από εδώ για να κάνουμε μια άσκηση. Τυχαία επιλέξανε από το κοινό μας δυο αθλητές. Αυτό λέγατε. Προπόνηση κάνουμε τώρα. Ξέρουμε τα χτυπήματα και προσπαθούμε να βελτιώσουμε και τα χτυπήματα και τη μετακίνησή μας μέσα στο γήπεδο. Και τη σύνθεση των χτυπημάτων. Άρα πάμε να κάνουμε μια σειρά χτυπημάτων και να πω το εξής. Εάν ο αριθμός των χτυπημάτων που θα βάλουμε στη σειρά είναι ζυγός, τότε θα πρέπει ο κάθε ένας αθλητής να κάνει τα ίδια χτυπήματα. Εάν πούμε τέσσερα χτυπήματα, service, clear, clear, drop. Εντάξει. Στη συνέχεια τι έχουμε, lift, clear, clear, drop. Lift, clear, clear, drop. Τότε ένας κάνει clear και drop, πιο άλλος κάνει clear και lift. Εάν είναι τέσσερα τα χτυπήματα μας. Για να το δούμε λίγο αυτό. Μην το πατήσουμε. Service, clear, clear, drop. Μετά το drop, lift, πίσω. Ένα χτύπημα κάνει από μπροστά, πίσω. Ένα χτύπημα από μπροστά, πίσω. Δεύτερο χτύπημα από πίσω, πίσω. Πίσω. Ξανά μπροστά, ξανά πίσω. Άρα ο ένας αθλητής σε αυτήν την περίπτωση... Σταμάτα ρε. Ο ένας αθλητής σε αυτήν την περίπτωση πηγαίνει πίσω μπρος. Ο άλλος αθλητής κάνει ένα clear και ένα drop. Άρα έχει μειωμένη μετακίνηση. Και αφού τελειώσει αυτή η σειρά των χτυπημάτων, είτε μπορούμε να την αλλάξουμε, είτε μπορεί να προσθέσουμε ακόμα ένα χτύπημα, έστω ακόμα ένα clear, να γίνει μόνος ο αριθμός των χτυπημάτων και με αυτόν τον τρόπο να εναλλάσσονται τα χτύπημα των δύο αθλητών. Δηλαδή ο ένας θα κάνει service, clear, clear, clear, drop. Αν κάνουμε τρία clear, θα κάνει αυτός μια φορά service, θα κάνει και μια φορά drop. Ας το δούμε στη συνέχεια. Τέσσερα χτυπημάτα, service, clear, clear, drop, lift, clear, clear, drop, lift. Έτσι θα ξεκινάμε, θα ξεκινάμε service. Μετά όμως θα χτυπάς μία clear, μία lift. Θα τα λέω εγώ, εντάξει. Πάμε, service, clear, clear, drop, clear, clear, drop. Όχι, drop, drop. Συνέχεια. Και θέλω το clear πίσω. Στο πίσω μέρος του γηπέδου πρέπει να είναι, ξεκινά πάλι, πάμε. Service, πίσω, πίσω μακριά, clear, clear, drop, lift, clear, drop, lift, clear, clear, drop, lift. Μπράβο. Πολύ ωραία, μπράβο σας. Το καταλάβαμε? Αλλάξτε. Service. Όχι, όχι, μία άλλα σπλεύρα, αλλά έχουμε χρήματα. Πάμε, το ίδιο πράγμα, service, clear, clear, drop. Εντάξει, και λίφτωση. Πάμε. Service, clear, clear, drop, lift. Δώσε περισσότερη συμμετοχή στους ώμους σου. Μην σταματάς, μη ρωτήσεις μόνος το χέρι σου. Γύρνα τους ώμους σου. Σπρώξε με τους ώμους το φτερό. Μην κάνεις μόνο να χτύπημα με το χέρι. Όλο το σώμα θα έρθει μπροστά. Πάμε. Clear, clear, drop. Πάλι, άμα θα το δεις, ευτυχώς που υπάρχει μάρτυρας. Εντάξει, θα δεις ότι έχεις περιορίσει την κινήσεις εδώ στο χέρι. Όχι, μπροστά. Μετά το drop, θα πρέπει να βγαίνει όλος ο ώμος μπροστά. Δηλαδή, από εδώ που θα βγεις να κάνεις το drop, θα πρέπει εδώ να τερματίζεις. Ο ώμος πρέπει να είναι μπροστά. Φέρ' τον όμο σου μπροστά. Clear, clear, drop. Παίξε. Λοιπόν, πάμε να κάνουμε και μια τελευταία άσκηση με καρφί. Πέτρο, μέσα. Θέλουμε, όμως, μια άσκηση που το καρφί να είναι ελεγχόμενο και να μην προσπαθούμε να τελειώσουμε τον πόντο από την αρχή. Ωραία. Προστά, εάν πάρετε ένα χαρτί και ένα μολύβι, είναι πάρα πολύ εύκολο να βάλετε τα χτυπήματα αυτά στη σειρά να δημιουργήσετε μια συνεχόμενη ρουτίνα που ξεκινάει από το service και προσθέτουμε. Βάζουμε τουλάχιστον δύο clear χτυπήματα μέσα για να χτίσουμε τον πόντο μας και μετά στη συνέχεια προσπαθούμε να τελειώσουμε τη ρουτίνα και πάντα πρέπει να έχει έναν χαρακτήρα, ένα θέμα η ρουτίνα. Τι θέλουμε, μετακινήσεις, χτύπημα και ποιο χτύπημα είναι αυτό. Λοιπόν, πάμε να κάνουμε και μια ρουτίνα με καρφί. Μπορώ να ξεκινήσω από το service. Ένα clear, δεύτερο clear, καρφί, εντάξει. Και η άμυνα μας μπορεί να είναι πίσω, άμυνα ψηλά, lift. Εντάξει, όχι lift. Net, για να παίξουμε ξανά lift. Ωραία, ωραία. Clear, clear, καρφί, net. Εντάξει, πάμε. Όχι. Το λάθος που έγινε εδώ πέρα είναι ότι το καρφί ήταν πολύ δυνατό. Το καρφί το θέλουμε σιγανό και κατά προτίμηση στο forehand του συμπέκτη μας για να μπορέσουμε να δουλέψουμε. Ξεκινάμε με service, service, πίσω. Ένα clear, δεύτερο clear, καρφί, άμυνα στο φιλέ, net, net, για να παίξει lift. Εντάξει, άρα έχουμε service, clear, clear, καρφί, net, net, lift. Clear, clear, καρφί, net, net. Εντάξει, και συνεχίζουμε. Πάμε, το λέμε. Service, clear. Πάμε, ψηλά πάνω, ψηλά πάνω, πολύ χαμηλά πέτασε ο service. Πολύ χαμηλά πάει. Service, clear, clear, καρφί, net, net, lift, lift. Clear, clear, ξανά clear, καρφί, net, net, lift, clear, clear, καρφί, 2 clear, καρφί. Πάμε να τη βγάλουμε την άσκηση. Clear, clear, καρφί, net, net, lift, clear, clear, καρφί, Λέω και πάλι ότι πρέπει το καρφί να πάει στο forehand, για να βγει πιο εύκολη άμυνα και σιγά σιγά να το δυσκολέψουμε. Αλλά αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια ρουτίνα, μια άσκηση, που θα έχει να κάνει με βηματισμούς, με χτυπήματα, με την εκτέλεση, με την τεχνική εκμάθηση του καρφιού, της άμυνας και λοιπά, πρέπει αυτά να γίνουν σε μια χαμηλότερη ένταση, για να μπορούν να βγουν τα χτυπήματα. Εντάξει, ωραία, ευχαριστώ. |