| : Χαίρομαι που είμαστε εδώ, χαίρομαι που σας βλέπω στο Συνέδριο Δημοδικών Βιοθυκών. Και ελπίζω ότι θα εγωθώ με το χρόνο στη Θεσσαλονίκη, ότι θα φτιάξουμε το επόμενο Συνέδριο στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Αυτό σημαίνει ότι θα είσαστε, έτσι, ένας άλλος εχώδος των πραγμάτων μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν. Βέβαια, είχαμε και μια ακριβότητα από φτες σε σχέση με το οργανογράμματα γι' αυτό το Δήμο Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι έχουν και μια σχέση με τη σημερινή εισήγηση. Δηλαδή, για το ποιος είναι ο Δήμο, τι ακριβώς είναι η Δημοτική Βιβλιοθήκη, πόσο μεγάλη, είναι κάτι που αποφεύγουμε να το βλέπουμε λίγο. Πέρα από το πρότυπο, θέλω να πω ότι μπορεί να πούμε εμείς 300.000 δανεισμούς, αλλά αυτό το πράγμα δεν λέει τίποτα αν δεν το κάνουμε συγκρίσμα. Τα παιδιά που έκαναν αυτή τη δουλειά Σαββατοκύρια και Καστηλέρω δεν μπορούν να φαντάσουν τέτοιο πράγμα. Σε ποιους θα τα διανύσουνε. Πιθανόν θα έπρεπε να δουλεύουμε λίγο πιο οργανωμένα με ζήκτες, δηλαδή δανεισμούς να το διαιρούμε με το προσωπικό, με τη συλλογή, με το κοινό που εξυπηρετούμε να είναι συγκρίσιμα αυτά τα πράγματα. Είμαστε από ό,τι είπαμε και χθες η μοναδική διεύθυνση βιβλιοθυκών. Εκτός από τη διεύθυνση βιβλιοθυκών με 15 παραρτήματα παιδικές και μια κινητή και μια κεντρική, υπάρχει η διεύθυνση του Βαγφοπούλιου Πνευματικού Κέντρου. Είναι πνευματικό κέντρο, αλλά έχει τρεις ορόπους βιβλιοθήκες. Κάθε μία από αυτές τις βιβλιοθήκες, αν ήταν σε ξεχωριστό χώρο, θα τη μετράγανε για παράρτημα. Εκτός από αυτά, υπάρχουν στο Κέντρο Ιστορίας η Δική Βιβλιοθήκη, είναι μέρος της διεύθυνσης βιβλιοθυκών. Υπάρχει η βιβλιοθήκη της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικού, υπάρχει η διεύθυνση του Τμήματος Πιναγκοθήκης, που είναι στο Πολιτισμό. Όλοι εμείς κοινήμαζουμε δεδομένων, περίπου 100.000 εγγραφές, περίπου 300.000 τεκμήρια, με την ευκαιρία και όσα λέγαμε εδώ προχθές, έχουμε Γιόγγι Μαρκ. Το αναφέρω, κυρίως γιατί το διαλέξαμε μετά από αρκετή σκέψη. Λέγαμε τι να διαλέξουμε, αυτό που είναι καλύτερο ή αυτό που έχουν όλοι. Όλη η Εθνική Βιβλιοθήκη, υποχρεωτικό γιατί θα είμαστε δός χρόνου και εντός θέματος. Ξέρω, δεν κάνετε κανέναν άλλο παρατήρηση ή είπε προκαταβολικά, δηλαδή να με κοιτάτε. Το αναφέρω, ξέρετε γιατί, διότι είχα λέγαμε Ελλήνη και ο συλλογικός κατάλογος, τώρα ο συλλογικός κατάλογος, ο καινούριος βρίσκεται σε Μαρκ 21. Δεν θέτω θέμα, θέτω το πρόβλημα, δηλαδή δεν το έχουμε γνήσει ακόμα στα χώρα, υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται εδώ, εκεί, ετούτο, εκείνο το άλλο. Κάποιος πρέπει να το αποφασίσει και να λυθεί οριστικά, όπως πάρα πολλά πράγματα που αφορούν τις βιβλιοθήκες, δεν είναι δυνατό να το σκεφτόμαστε εδώ, εκεί, παραπέρα. Λοιπόν, αυτά που λέει η Χοντρικά, τι θα γίνει τώρα με τον οργανισμό, δεν έχω ιδέα. Μας έχουν εζητήσει διάφορα σενάρια, έχουμε επεξεργαστεί, το ένα ζητούσε ότι όλες οι βιβλιοθήκες θα γίνουν ένα τμήμα πιθανό στη διάθεση εκπαίδευσης. Μετά μας ήρθε ένα σενάριο με διεύθυνση βιβλιοθήκων, μετά μας ήρθε, έχουμε επεξεργαστεί άλλο ένα σενάριο με τέσσερα ή πέντε τρίματα στη διεύθυνση πολιτισμού. Αυτό πιθανό να είναι το επικρατές, όταν ο απαριθμός δικαιολογού με διεύθυνση, είμαστε περισσότερο από 100 άτομα, περίπου 60 από αυτούς βιβλιοθήκων όμοι. Στο θέμα μας ημέρες βιβλιοθήκων είναι κάτι που τέλειωσε πριν λίγες μέρες, δεν έχουμε απολογισμό, δεν θα σας τα πούμε αναλυτικά, δεν τα έχουμε ετοιμάσει αναλυτικά, δεν γινότανε. Επειδή πήγε πολύ καλά, προφανώς είναι πάρα πολλοί αυτοί που διεκδικούν με ίδιο επιτυχίας και εγώ βέβαια. Αν πήγαιναν άσχημα τα πράγματα, ποιοι θα την πληρώνανε, ποιοι θα λέγανε ότι φταίγανε, πατήδευαν προς πολιτισμού και η Δέσποινα η Γερασιμίδου. Όχι, εγώ δεν θα έφταιγα, εγώ τι να κάνω το έκανα άλλοι θα φταίγανε. Λοιπόν, συγκινάμε να μιλήσουμε για τις μέρες βιβλιοθήκων. Καλησπέρα κι από εμένα. Να δώσω τα συγχαρητήρια με τους εργανοτές του συνειδηλίου. Ευχαριστούμε πολύ και για την πρόσκληση. Πριν αρχίσω να πω ότι δεν είμαι βιβλιοθηκάριος. Ωστόσο, με επιτρέψετε να μιλήσω στον πρώτο πληθυτικό για τις δράσεις που κάναμε, καθώς τις οργανώσαμε μαζί με όλους τους υπαλλήλους των δημοτροπικών βιβλιοθηκών του ΔΕΕ. Και να πω και ένα δημόσιο ευχαριστώ στον Σπυροπιέρο για την άρεστη συνεργασία και για την εισήγηση αλλά και γενικότερα. Λοιπόν, πριν αρχίσουμε λίγο να μιλήσουμε για τις μέρες βιβλιοθηκών, θα ήθελα να σας πω δύο λόγια για τη Θεσσαλονίκη του σήμερα. Του τελευταίου καιρού το πολιτιστικό γίνεστε. Η Θεσσαλονίκη είναι βεβαίως μια πόλη, όπως και όλες οι υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας, που βρίσκεται μέσω οικονομικής κρίσης. Είναι λοιπόν μια μεγάλη φτωχομάνα κι αυτή. Ωστόσο, παρόλα αυτά και κατά έναν οξύμορο τρόπο, η Θεσσαλονίκη τελευταία περνάει την πιο εξωστροφή φάση της ζωής της. Γίνονται πάρα πολλές δράσεις πρωτοποριακές στον πολιτισμό. Συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων προορισμών τουριστικών για το 2011, τόσο από εθνικά μέσα ενημέρους, αλλά και διεθνείς. Τα μέσα μιλάνε για μια ακμάβουσα πολιτιστική ζωή. Σεπαριθυμώ με μερικές από τις δραστηριότητες που έχουν ζηρήσει στην Θεσσαλονίκη πρόσφατα. Στήνουμε στις πλατείες του Δήμου Θεσσαλονίκης γλυπτά σε σχήμα αυτιού για να ακούσουμε τις ιδέες των πολιτών. Κοιμούνται παιδιά στα Μουσεία της Πόλης. Είχαμε παράλληλα δύο βιενάλε, μια της Μεσογείου και μια νέου καλλιτεχνών. Γίνεται τώρα το Food Festival για πρώτη φορά. Τέλος πάντων και μεταξύ όλων αυτών των πραγμάτων, τους συνέχισαν και οι ημέρες βιβλιοθήκων. Ορμόμενοι λοιπόν από όλον τον πολιτιστικό αναβρασμό, σκεφτήκαμε και εμείς να κάνουμε μια μεγάλη γιορτή για τις βιβλιοθήκες. Και για το βιβλίο, αλλά και κυρίως για τις βιβλιοθήκες της Πόλης. Αρχικά ξεκινήσαμε να κάνουμε τον μήνα βιβλιοθήκων, αυτή ήταν και η πρότεση του Αντιδημάρχου. Ήθελα να ενισχύσει τις βιβλιοθήκες, να τις ζωντανέψει, να τις κάνει πραγματικά ζωντανό πολιτιστικό κέντρο της Πόλης. Δεν μας θέφτησε ο χρόνος. Είχαμε πάρα πολλά πράγματα να πούμε, πολλές νέες ιδέες να εφαρμόσουμε. Οπότε προχωρήσαμε στις ημέρες βιβλιοθήκων. Ήταν συγκεκριμένα 55 ημέρες. Τις τρανσίστησαν λίγο παρακάτω. Το κομμάτι αυτό, επειδή ήταν η παράκαψη του προς παιδά μου. Μερικές από τους στόχους που θέσαμε για τις ημέρες βιβλιοθήκων είναι να κάνουμε αισθητή την παρουσία των βιβλιοθήκων. Όχι ότι δεν είναι αισθητή. Να την κάνουμε διαφορετικά αισθητή και ακόμη εντονότερη. Θα δημιουργήσουμε νέες κοινωνικές ομάδες μέσα στις βιβλιοθήκες, οι οποίες όχι απαραίτητα θα έχουν μάθει κάτι φεύγοντας από αυτές, αλλά θα έχουν βιώσει μια ξεχωριστή εμπειρία με έναν εφάριστο και διασκεδαστικό τρόπο. Θα έχουν, ίσως, αμεταλλήψει κάτι για τον εαυτό τους ή θα έχουν αποπτήσει μια νέα δεξιότητα. Θα έχουν ενθαρλυνθεί με τη δημιουργικότητά τους αλλά και με τη δημιουργικότητα του ανθρώπινου δυναμικού, θα έχουν εξικοιωθεί με το περιβάλλον, θα έχουν κοινωνικοποιηθεί με τους γείτοντές τους, γιατί οι βιβλιοθήκες του ΔΝΤ είναι 18, οπότε φαντάζεστε ότι είναι αναγειτονιές. Βεβαίως, η κοπέλα στη φωτογραφία φεύγει μόνη της από τη βιβλιοθήκη. Ελπίζουμε, όμως, να επανέλθει πίσω με κάποιο φύλο, γιατί η διάδοση στόμα με στόμα στις δράσεις των βιβλιοθήκων είναι πάρα πολύ σημαντική. Το όρεμα μας, λοιπόν, είναι να κάνουμε τις βιβλιοθήκες μας στο πόδι μελλικής έκφρασης και εναλλακτικής μάθησης, διαβίου, άτειπης μάθησης. Όχι τον καθαριμένο τρόπο, να πας να κάνεις ένα μάθημα, να ακούσεις ένα δάσκαλο και αυτό θα ισχύει και για παιδιά και για μεγάλους. Έτσι, λοιπόν, η φιλοσοφία όλου αυτού του πρότυπου που θα σας παρουσιάσουμε εδώ, σε λίγο, είναι να διασκεδάσουμε και να μάθουμε παράλληλα. Ή να μάθουμε και να διασκεδάσουμε. Μάλλον, εσείς, πρώτο όποιο θεωρείτε βαρύνους ασυμμασίας. Πώς περάσαμε, λοιπόν, στην υλοποίηση. Η πρώτη πρόταση για να κάνουμε αυτόν τον μήνα βιβλιοθικό, που μας προέκυψαν μετά σε ημέρες βιβλιοθικών, έπεσε το καλοκαίρι. Έγινε μέσα σε πολύ μικροχρονικό χειάστημα το όλο ηχείδημα. Πραγματοποιήθηκαν κάποια συναιδεία με το αντιδήμαρχο και με όλους τους υπαλλήλους των δημοτικών βιβλιοθικών. Στη συνέχεια, υπήρχαν κάποιες συγκεκριμένες συνεδριάσεις με κάποια συγκεκριμένα αρμόδια πρόσωπα και βεβαίως μπορέσαμε να κινηθούμε βάζει των οικονομικών μας δυνατοτήτων, που δεν είναι πολύ μεγάλες και βάζει και τον πρακτικό μας δυνατοτήτων, που εξίσου δεν υπάρχουν προβλήματα παντού. Η λιγοτεχνική υποστήριξη... Λοιπόν, συνεργαστήκαμε με πολλά άτομα και με πολλούς φορείς. Συνεργαστήκαμε με πολλές κατηγορίες, επαγγέλματα όπως βλέπετε τώρα. Οι πιο περίεργες σας είναι οι μάγηρες, αλλά θα καταλάβετε στο τέλος πριν τι μας πρόκειται. Και με όλους αυτούς τους φορείς, τους οποίους θα σας το παρυθμίσω, απλά ήρθατε στο μάτι σας σε κάποιον που σας ενδιαφέρει, ο κυριότερος από αυτούς ήταν το Θεσσαλονίκη Food Festival, το οποίο είναι ένας καινούργιος δεσμός στην Θεσσαλονίκη και είχαμε μια άμεση συνεργασία, είναι το κομμάτι ημέρες γεύσης στις βιβλιοθήκες, οι οποίοι πραγματοποιήθηκαν πάρα πολλές δεράσεις τόσο για παιδάκια, αλλά όσο πήγαν οι ήλικες, θα τις δείτε παρακάτω, μερικές από αυτές, η επικοινωνία μας, φτιάξαμε ένα φυλάδιο κεντρικό 30 σέλληδο, είναι αυτό εδώ, ημερολογιακό. Κάθε μέρα είχε πολλές εκδηλώσεις σε διαφορετικές βιβλιοθήκες του δήμου. Η αφήσαμε στη δεξιά ημέρες βιβλιοθήκων, η οποία διανεμίθηκε σε όλες τις καφετέρες και τις βιβλιοθήκες και όλες τα κομματικά διαμερίσματα της Θεσσαλονίκης. Εδώ μια φάσα του προγράμματος, βλέπετε. Βεβαίως, ο παιδί οι δράσεις ήταν ποικίλες και διαφορετικές μεταξύ τους, χρειάστηκε να διαφοροποιήσουμε την επικοινωνία μας σε ένα βιβλιοθήκη ή σε ένα ενότητα. Παρακάτω βλέπετε μερικές από τις δράσεις. Οι μαμάδες πόσο σωστά μαγειρεύεται είναι μια εκδήλωση στα πλαίσια του Food Festival. Είχαμε βεβαίως την προώθηση από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης και πρώτη φορά οι δημοτικές βιβλιοθήκες του δήμου Θεσσαλονίκης απέκτησαν και προφίλες στο Facebook. Έκανες like στις ημέρες βιβλιοθήκων και ενημερωνόσαμε κάθε μέρα πού μπορείς να πας και τι να δεις. Είχαμε βεβαίως την παράλληλη προώθηση από το Food Festival που ήταν πάρα πολύ σημαντικό γιατί ήταν πολύ μεγάλη την οργάνωση. Οπότε εκεί είχαμε παράλληλη προώθηση. Μεταλλευτήκαμε και αυτό μεταλλευτήκε όμως. Μερικές από τις δράσεις μας. Ξεκινήσαμε με βάση το βιβλίο. Είτε με αφορμή το βιβλίο είτε με πρόθεση το βιβλίο. Κάναμε την εναρκτήρια μας δράση. Έγινε ένα παζάρι βιβλίου στην Κεντρική Δηματική Βιβλιοθήκη. Συνήθως δεν δανείζουμε βιβλία. Αυτή τη φορά τα χαρίσαμε. Χορέψαμε σε ρυθμό swing με μια πολύ γνωστή τζαζ μπάντα της πόλης. Εκείνη την ημέρα δόθηκα τρεις χιλιάδες αντίτυπα. Τα λεφτά πήγανε σε ένα δηματικό βρεφωνηπιακό σταθμό τον Άγιο Σπηλιανό. Εδώ βλέπετε το κομμάτι από τις ημέρες για έφτιαση συμβιλιοθήκες. Έγιναν παρουσιάσεις με γερικών βιβλίων. Και ακολούθησαν μετά την παρουσίαση διαγωνισμοί σε έφτιαση γειτονιάς. Όπου οι νοικοκυρές της γειτονιάς έφερναν πιάτα είτε θεματικά είτε όχι. Δηλαδή μια φορά ήταν το καλύτερο τολμαδάκι. Την άλλη φορά ήταν η εκδήλωση γυρίζουμε σελίδα και ανοίγουμε φύλλο. Οπότε έφερναν πίτες. Οπότε και η γνευσηγεύση γνώστης συγγνώστης με γερικών βιβλίων. Εδώ βλέπετε την κυρία Σπανού, έχει γράψει το βιβλίο Καβάλλας Γεύσεις. Βράβανε το καλύτερο πιάτο, το οποίο και κέρδιζε ένα συλλεκτικό βιβλίο η Κουζίνα της Θεσσαλονίκης. Εδώ δοκιμάσουμε κρασί στην πληροφύγια της Κατωτούμπας. Ο συγκεκριμένος κύριος είναι ο Βασίλης Ιαλανός, είναι ραντιφωνικός παραγός του Αντένα και είναι food blogger. Οπότε και υπάρχει η σύνδεση με το βιβλίο. Πέξαμε και εκτός από επί τραπέζιο σκράμπλ, πέξαμε και επί δαπέδιο. Ένα τράστιο σκράμπλ σε θέση 4x4 μέτρα. Αλλά πέξαμε και άλλα παιχνίδια, πολλά. Ήταν και για μικρούς και για μεγάλους τα παιχνίδια. Πέξαμε και κυνήγιο του χαμένο βιβλίο, που μέσα από γρήφους μαθαίνεις πώς να ψάχνετε στη βιβλιοθήκη το κατάλληλο βιβλίο, το οποίο και στο τέλος κερδίζεις να το βρεις. Αυτά τα δύο παιχνίδια έγιναν και στη συνεργασία με τη σχολή τυφλών. Έπαιξαν μαζί μας και μη βλέποντες και μπορέσαμε να εξοικηωθούμε πάρα πολύ με το πώς να τους βοηθήσουμε ή πώς να επικοινωνήσουμε μαζί τους πιο σωστά. Προβάλαμε ταινίες στις βιβλιοθήκες, ταινίες που έχουμε ασχηστεί σε βιβλία. Τις ημέρες που διοίκησε το Food Festival μοιράζαμε στο κοινό και το popcorn, το οποίο τα έφτιαχναν οι βιβλιοθηκάροι πριν στις βιβλιοθήκες. Έφεραν τις κατσαρόλες από το σπίτι, κανονικά. Φέραμε και συνεκριτικούς. Όταν ήταν επάνω πολύ γνωστή συνεκριτική για το φεστιβάλ κινηματογράφου, τους πήραμε. Ήρθα στις βιβλιοθήκες και έκανα συζητήσεις μετά με το κοινό. Και είχε παράλληλη έκθεση βιβλίων που έχουν γεριστεί σε ταινίες. Επίσης, υπήρχαν πολλές δημιουργικές συνασχολήσεις. Μία από αυτές ήταν το ράπστω μόνος σου. Είναι η Ελένη Χασιώτη, μια γνωστή κυρία που έχει τα ταιριέστια σε Λονίκη. Αλλά ράψαμε σελιβοδίκτες, αλλά όχι τους κλασικούς πολύ σελιβοδίκτες, όχι τους ορθογόνους. Ράψαμε σελιβοδίκτες που ήταν ομπρελίτσες ή στόματα ή χαμογελάκια, από να κυκλώσουμε υλικά. Βεβαίως συντάσεις μας για τα παιδιά ήταν πάρα πολλές. Δεν μπορούμε να σας τις απαριθμίσουμε αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει λόγος. Μπορούμε να συζητήσουμε ό,τι θέλετε, να μοιραστούμε μαζί σας όλες μας τις ιδέες. Έγινε ένα μεγάλο κομμάτι στη διατροφή για τα παιδιά. Έπλασαν κουλουράκια στις βιβλιοθήκες. Βεβαίως υπήρχαν και συγγραφείς που διάβασαν τα βιβλία τους, τα παραμύθια τους. Πέρα από όμως και ανθρώπους που δεν είναι τόσο γνωστοί ως συγγραφείς για να διαβάσουν βιβλία. Ήρθε ο Γιάννης Σερβετάς, για παράδειγμα. Διάβασε το βιβλίο του οδεκωμένους κουραμπιές. Στο τέλος φάγαμε και τους κουραμπιέδες. Ότι ο Δήμαρχος Πολιτισμού, η Τασσούλα και η Λεσσίνδο, η Ολυμπιονίκης και πολλοί άλλοι, που δεν έχουν τόσο άμεση στις σχέσεις με το βιβλίο και δεν μπορούσα να φανταστείς ότι θα διαβάσουν σε μια βιβλιοθήκη βιβλίου, αλλά το έκαναν. Και τους ευχαριστούμε και πολύ. Μία συνοπτική εικόνα όλο αυτού του εγχειρήματος είναι ότι έγιναν μέσα σε 55 ημέρες και σε 17 βιβλιοθήκες και 1 κινητή βιβλιοθήκη 133 δράσεις. Από αυτές τις 133 δράσεις, μάλλον αυτές οι 133 δράσεις δεν είναι αυτοτελείς μεταξύ τους όλες, ξεχωριστές. Υπήρχαν ενότητες, οι οποίες γυρνούσανε όλες τις βιβλιοθήκες. Μπορεί να σας πω απλά το νούμερο 50 περίπου εκδηλώσης ξεχωριστές. Κάποιες γύριζαν τις βιβλιοθήκες, κάποιες δεν γύριζαν. Το οσεύτης γειτονιάς γύρισε όλες τις βιβλιοθήκες, για παράδειγμα. Οι προβολές ταινίων γύρισαν όλες τις βιβλιοθήκες. Από αυτές τις εκδηλώσεις 54 ήταν για παιδιά και 79 γενήλικες, όπως και βλέπετε. Έναν απολογισμό πλήρη και ολοκληρωμένο, όπως σας είπε και ο Σπύρος προηγουμένως, δεν μπορούμε να κάνουμε, γιατί είναι πολύ πρόσκοτο το εγχειρήμα. Μόλις τελειώζουμε τον 25 Νοημβρίου, κόμιξε και κουραζόβασα, δεν είμαστε καλά. Θα καταφέραμε όμως. Αυτό είναι το σημαντικό. Ήταν δύσκολα, δεν ήταν και εύκολα. Είχαμε και πολύ ωραίες στιγμές, αλλά στρατεύσαμε όλες μας τις δυνάμεις, όλο το ανθρώπινο δυναμικό, δουλέψαμε πάρα πολύ. Χρησιμοποιήσαμε και θελωδές, πολλούς, και για τις φωτογραφίσεις και για πολλά άλλα πράγματα. Το μέτρο της επιτυχίας μας είναι ότι υπήρχε ανταπόκριση του κοινού. Η ανταπόκριση του κοινού υπήρχε γιατί οι βιβλιοθήκες μας γέμισαν. Κάποιες φορές έφυγαν, δεν χωρούσανε ή κάποιες βιβλιοθήκες ήταν μικρές. Προσελκίσαμε νέες ομάδες, είδαμε νέες φάτσες πέρα από τους συνήθιους χρήστες και μια ακόμη βέβαια διαπίδευση που κάναμε είναι ότι οι περισσότερες εκδηλώσεις μας ήταν γυναικοκρατούμενες. Εντάξει, λογικό μπορεί. Καλό δεν ξέρω εγώ. Εγώ θα ήθελα και άντρες, γιατί όχι. Είναι άνισο. Εξερουμένης μιας εκδήλωσης που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, η οποία έγινε σε μια ανοχαθμισμένη γειτονιά της Θεσσαλονίκης πίσω από το Συνδρακτονομικό Σταθμό. Ήταν το Book Therapy, το οποίο ήταν ομαδική ψυχοθεραπεία και συγγραφή σενάριου στο τέλος, που ήταν όλοι άντρες και μια γυναίκα. Και δεν σταμάτησαν να μιλάνε με τον ψυχολόγο, δεν ήθελαν να γράψουν σενάριο. Δεν ήθελαν σενάριο να γράψουν, ήθελαν όμως να μιλήσουν. Αυτό λέει κάτι, λέει πολλά πράγματα. Τέλος πάντων, εμείς κάποιες από αυτές τις δράσεις θέλουμε να τις συνεχίσουμε. Έχουμε ήδη έρθει σε επαφή και βασικά πλέον δεν ψάχνουμε εμείς τον κόσμο, έρχεται ο κόσμος σε εμάς. Δηλαδή, οι συνεκριτικοί πολίτες της Θεσσαλονίκης, που δεν τους περιλάβουμε, γιατί χωρούσανε, παίρνουν τηλέφωνο και λένε να το ξανακάνετε, θέλουν να είμαι. Και πολλοί άλλοι που μας τηλεφωνούν πλέον. Έχουμε πολλές τομίες βελτιώσεις φυσικά και σε οργανικό κομμάτι και σε επικοινομιακό. Το κύριο μας μέλημα είναι να φέρουμε τους έξω μέσα. Και το ανθρώπινο δυναμικό της πόλης να το φέρουμε μέσα, νέες ιδέες, αλλά και τους νέους χρήστες μέσα στη βιβλιοθήκη. Κλείσουμε μερικά σχέδια για το μέλλον. Καλά, τα όρια είναι πολλά και τελείωτα, τζάμπα είναι. Εμείς κάνουμε μερικά εδώ, απαριθμούμε. Θέλουμε να ενισχύσουμε τη δημιουργικότητα, τόσο του ανθρώπινου δυναμικού της πόλης, και των επαγγελματιών και των αραστητεχνών. Να γίνουν βιβλιοθήκες πραγματικό κομμάτις καθημερινών, όπου θα σκεφτεί μια εναλλακτική πρόταση ψυχαγωγίας, αλλά και πληροφόρεσης, πέρα από τη μάθηση, να είναι και διασκέδαση. Δεν υπάρχει εξικίωση με το περιβάλλον. Θέλουμε τις νέες ιδέες, γι' αυτό ήρθαμε και στο συνέδριο, θέλουμε να επικοινωνήσουμε τις δικές μας και να πάρουμε και τις δικές σας. Φυσικά θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τα social media και το διαδίκτυο, αλλά και τις νέες τεχνολογίες. Τώρα καταφέραμε και πήραμε μια χορηγία. Γι' αυτό και κάναμε τις προβολές, καταφέραμε και πήραμε μια χορηγία, προτζέκτορες, λάπτοκ και πανιά, και έχουμε πλώσει όλες τις πληροθήκες μας. Θέλουμε κι ακόμα παραπάνω όμως, δεν τελειώνουμε εδώ. Θέλουμε να χτίσουμε ένα δίκτυο συνεργασίων, όχι ότι δεν υπάρχει στο δίκτυο συνεργασίων, υπάρχει με πολλούς χωρίς. Απλώς θέλουμε λίγο να το θεωρηποιήσουμε, να ξέρουμε ποιούς έχουμε να κάνουμε σίγουρα, ποιος θα έρθουμε, θα έχουμε φέτος, θα έχουμε και του παραχρόνου. Και επιβάζουμε να παίξουν οι βιβλιοθήκες σε έναν ισχυρό όλος στην τοπική κοινωνία, που φαντάζομαι ότι όλοι εσείς σε αυτό επιθυμείτε επίσης. Τέλος πάντων, ελπίζουμε ότι όλα αυτά και πολλά άλλα εσείς επιτεχθούν και στις ΕΡΙΝΑΙ ΣΥΜΕΡΑΙΣ Βιβλιοθήκων, και σας προσχελούμε κιόλας αν γίνουν να τις επισκεφτείτε. Ευχαριστούμε πολύ. |
