| Διάλεξη 12: Τα ρεύματα που έχουμε στη θάλασσα είναι τα παλληριακά ρεύματα, όπως λέγει η λέξη είναι από την Παλληρία, τα νεμογενή ρεύματα, τα ρεύματα πυκνότητας και τη κυματογενή. Τα κυματογενή τα κάναμε. Τα ρεύματα πυκνότητας μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει ρεύμα πυκνότητας, κάποιος να μου εξηγήσει. Θα ασχοληθούμε λιγότερα με αυτά γιατί είναι πολύπλοκο το φαινόμενο. Πώς παράγεται ο άνεμος στην ατμόσφαιρα. Τι έχουμε. Ουσιαστικά έχουμε διαφορές πίεσεις, διαφορές πυκνότητας, διαφορές θερμοκρασίας, οι πίεσεις με τη θερμοκρασία συνδέονται και εξαιτίας αυτών των διαφορών δημιουργούνται διαφορές βαθμίδες πίεσης και δημιουργείται ο άνεμος. Έτσι είναι και στη θάλασσα. Αν έχουμε διαφορετικές θερμοκρασίες σε διάφορα σημεία, διαφορετικές πυκνότητες, ουσιαστικά διαφορετική αλατότητα, τότε θα γίνουν μετακίνηση στο μαζόν και θα δημιουργηθεί ένα ρεύμα πυκνότητας μέσα στη θάλασσα. Εμείς θα ασχοληθούμε περισσότερο με τα νεμογενή ρεύματα, τα ρεύματα που παράγονται από τον άνεμο. Ο άνεμος, λοιπόν, θα παράγει και κυματισμό και ρεύμα. Όλη αυτή η διάλεξη θα δίνεται πιο πολύ για να αναφερθούμε στη μετεωρολογική παλήρια. Τι είναι μετεωρολογική παλήρια? Ως τώρα δεν το πολύ ακούγαμε, αλλά τα τελευταία χρόνια άρχισε αυτό το φαινόμενο να εμφανίζεται στην Ελλάδα. Έχετε προφανώς μια εικόνα της πιο κλασικής μετεωρολογικής παλήριας στη Μεσόγειο. Αυτή είναι στη Βενετία. Τέτοια περίοδο, εποχή, επικρατούν οτιάδες στο Ιόνιο και στην Αδρυατική θάλασσα και πλημμυρίζει η Βενετία. Αυτή η πλημμύρα, και τους βλέπετε μεγαλώτες τους τουρίστες, η πλημμύρα είναι το φαινόμενο της μετεωρολογικής παλήριας. Γιατί θα ασχοληθούμε με τα ρεύματα? Καταρχάς, φορτίζουν υδροδυναμικά τις κατασκευές μας. Θα τη δείτε παρακάτω, αλλά δεν νομίζω να είναι τόσο ισχυρό το ρεύμα για να φορτίσει μια κατασκευή μας. Αλλά αυτό περιβαλλοντικά που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι ότι η μάζα του νερού κινείται μέσα στη θάλασσα, οπότε ανανεώνει τη μία λιμενολεκάνη. Το πρόβλημα στη Μεσόγειο είναι ότι δεν έχουμε σημαντική παλήρια, είναι της τάξης των εκατοστών η παλήρια. 7, 8, 10, 15 το πολύ εκατοστά το εύρος της παλήριας. Τότε έχουμε σαν αποτέλεσμα να μην ανανεώνεται το νερό στις λιμενολεκάνες. Στο εξωτερικό που έχεις παλήρια 2 και 3 μέτρα, σημαίνει ότι μία μάζα νερού, με 2 μέτρα πάνω από τη στάθμη θάλασσας θα μπει στο λιμάνι 6 ώρες και 6 ώρες μετά θα βγει. 6 ώρες και 20 λεπτά. Μετά από 6 ώρες ξανά θα μπει και θα βγει. Οπότε καθαρίζει πλήρως το λιμάνι. Εδώ άντε να μπει μία μάζα νερού 10 εκατοστών μέσα από την είσοδο του λιμάνιου, να βγει, να ξαναβγεί, να ξαναβγει κάθε 6 ώρες και 20 λεπτά, 25 λεπτά περίπου. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε ανανέωση των νερών μας στις ελληνικές θάλασσες, μέσα στις λιμενολεκάνες και στις μεσογείο, κυρίως στις περισσότερες, σημαίνει ότι ό,τι ρήπος μπει μέσα θα παραμείνει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από όταν είχα μια ισχυρή παλήρια. Ο μόνος τρόπος για να φύγει είναι κανένα από τα ρεύματα που αναφέρομαι, μογενή ρεύματα ή πυκνογενή ρεύματα, μέσα από τις λιμενολεκάνες. Οπότε γι' αυτό περιβαλλοντικά οι λιμενολεκάνες μας, στις μεσόγειο, σε επιβαρυμένες κυρίως περιοχές, δεν είναι τόσο καθαρές όσο είναι στις άλλες θάλασσες. Οπότε βρεθμίζεται έτσι η ποιότητα του θαλωσσού περιβάλλοντος, εξαιτίας της μεταφοράς από τα ρεύματα των ρευμάτων. Μεταφέρονται ζύματα και φερτές ύλες, επηρεάζονται με μορφολογία αυτόν, αλλά το πιο κλασικό είναι τα πολύ λεπτόκοκα υλικά μεταφέρονται από τα ρεύματα, μπαίνουν μέσα στο λιμάνι, κατακάθονται στο λιμάνι και ουσιαστικά μειώνουν το βάθος του, ενώ εμείς θέλουμε το βάθος του λιμανιού να είναι 5, 6, 10 μέτρα. Τα διάφορα φερτά από τα ρεύματα, άμμος δηλαδή, κυρίως όχι άμμος 0,2 χιλιωστό, 0,1, 0,06, ή πολύ λεπτό κοκκιάμος ή υλής, μεταφέρεται από αυτά τα ρεύματα, εισέρχεται μέσα στο λιμάνι και κατακάθονται μέσα στο πυθμένα, μειώνοντας το βάθος του πυθμένα, δημιουργώντας κάποιο πρόβλημα. Και μπαίνουμε τώρα σε αυτό που μας απασχολεί, που θα το δούμε την κλιματική αλλαγή πιο πολύ, ότι αυξάνεται η μέση στάθμη θάλασσας από τα ρεύματα πολλές φορές, που σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε πλημμύρες μέσα στην παράκτια ζώνη, αλλά και πρέπει να το πάρουμε υπόψη μας στο σχεδιασμό των παράκτωρων τεχνικών έργων. Άλλο να σχεδιάζουμε ένα ελειμενικό έργο με ύψος στέψεις σε έναν κιματοφράστη 1,5 μέτρο και ξαφνικά να φουσκώσει η θάλασσα μισό, το ύψος στέψεις θα είναι 1 μέτρο. Να τα λάβουμε, γιατί η διαφορά είναι σημαντική και θέλουμε να την πάρουμε υπόψη. Για να δούμε τώρα τις αιτίες των θαλασσίων ρευμάτων. Τα παλαιοεροϊκά ρεύματα, όπως αναφερόμαστε κυρίως όταν λέμε παλαιοεροϊκά ρεύματα, αναφερόμαστε περισσότερο στα ρεύματα της αστρονομικής παλήριας, που εξαιτίας της έλξης της Ελλήνης προσυσμάζει στις θαλάσσες και στον ευθυγραμμισμό της με τον ήλιο και του ήλιο, προσυσμάζει τις θαλάσσες. Κάθε 12,5 περίπου ώρες, σαν περίοδο, έχουμε ένα ρεύμα. 6 ώρες, αν ακούτε στον πορθμό του Ευρύπου, τα νερά πηγαίνουν προς τη Μιαμιαριά, 6 ώρες κατεβαίνουν. Είναι ένα τεράστιο κύμα υπάρχει στον πλανήτη, ένα βαλυριακό κύμα και ρεύμα μαζί, έχει μια τεράστια περίοδο, 6 ώρες, ανώ τα κύματα τα δικά μας, τα νεμογενή, έχουν 6 second περίοδο, αυτό έχει 6 ώρες, είναι τεράστιο. Απλά το μεγάλο πλεονέκτημα αυτό είναι ότι ξέρουμε, επειδή αυτή η έλξη γίνεται τα τελευταίες χιλιάδες χρόνια και τα τελευταίες εκατοντάδες τι μεταμελετάμε, ξέρουμε πού θα έχουμε ακριβώς και τι ώρα και σε ποιο σημείο ξέρουμε την παλίρια. Στο εξωτερικό, όπου η παλίρια είναι πολύ πιο σημαντική στη βόρεια θάλασσα, υπάρχουν και στις εφημερίδες γένει ο Λουπίνακας, ότι τάδε ώρα η παλίρια θα είναι και τόσο, τόσο, τόσο, οπότε ο κόσμος ξέρει ποια είναι η στάθμη της θάλασσας. Όταν ανεβακκατεβαίνει στη βόρεια θάλασσα η στάθμη της θάλασσας σε 2 και 3 και 5 μέτρα, συμβαίνει μπορεί να μπει χιλιόμετρα μέσα στον Ατλαντικό, ή στη βόρεια θάλασσα μέσα στην ξηρά και χιλιόμετρα μέσα να αποσυρθεί. Αυτό λέγεται πλημμυρίδα και όταν αποσύρεται πώς λέγεται άμποτης. Αυτό είναι το παιχνίδι, αλλά το οποίο γίνεται περίπου έξι ώρες και κάτι λεπτά συνέχεια. Αυτό, οπότε είναι προβλέψιμο. Από την άλλη μεριά τα νεμογενή ρεύματα που έχουμε και τη μητερολογική παλήρια σαν συνέπεια, δεν μπορούν να προβλεπτούν γιατί δεν μπορούμε να προβλέψουμε τον άνεμο. Οπότε δεν έχουμε αυτή τη δυνατότητα του ελέγχου αυτού. Για το τρίτο είναι τα ρεύματα πυκνότητας, τα κυματογενή τα έχουμε πει, τα ρεύματα πυκνότητας όπου εξαιτίας της διαφορίας της πυκνότητας του νερού έχουμε μετακίνηση. Αν έχεις δύο ρευστά με διαφορετική πυκνότητα και τα ενώσεις θα γίνει μετακίνηση. Το σώστε εδώ σε εμάς αν αμυγνίονται να ανακατευτούν και αν έχεις τη δυνατότητα με κάποιο τρόπο να ανακατέψεις θα ανακατευτούν πλήρως, αλλά αλλιώς μπορεί το ελαφρύτερο να πάει από πάνω, το βαρύτερο από κάτω, αλλά δεν θα αποφεχθεί η μετακίνηση. Έτσι ακριβώς και στη θάλασσα, κυρίως εξαιτίας των διαφορών της θερμοκρασίας. Έχουμε διαφορά στην πυκνότητα, μπορεί να έχουμε και διαφορά στην ελατότητα, οπότε θα έχουμε και διαφορά στην πυκνότητα και θα έχουμε μια μετακίνηση των μαζών. Πιο πολύ όμως θα ασχοληθούμε με τα νεμογενή ρεύματα σε αυτές τις διαλέξεις. Να δούμε τις βασικές εξισώσεις της κυκλοφορίας. Ποιες είναι αυτές οι εξισώσεις, πώς αλλιώς τις λέμε αυτές τις εξισώσεις από το δεύτερο έτος της μηχανικής ρευστών. Είναι συνέχεια σχεορμής. Πώς τις λέμε αυτές τις εξισώσεις τώρα, τις έχουμε κάνει και εδώ. Να βγει η Στόουξ ή η Ρέινολτς. Είναι η εξισώση της κίνησης. Μπορεί να αναγνωρίσει κάποιος, αν απομονώσουμε από αυτές τις εξισώσεις, αυτούς τους δυο όρους. Και αυτόν τον όρο. Την παράγωτη σταρχητήτας ως προς το χρόνο. Την παράγωτη σπίτισης και την επιτάχυση της βαρύτητας, αν είναι κατακόρυφη. Σβήνει όλους τους άλλους όρους. Άλλωστε αυτή είναι η τάση της Ρέινολτς, τις διατημητικές τάσεις. Δεν είναι πάρα πολύ σημαντικές, πολλές φορές βέβαια καθοριστικές, αλλά στα περισσότερα προβλήματα, εκτός από την ανεμογενή κυκλοφορία, δεν είναι σημαντικές. Αυτός είναι μη γραμμικώρος και αυτός δεν είναι και τόσο σημαντικός. Σε πολλές των περιπτώσεων. Αλλά μήνει η παράγωτης ταχύτητας, ίσον ένα διαρρώτη παράγωτης πίεσης. Τι θυμίζει κάποιον. Παράγωτης ταχύτητας τι θυμίζει. Τι είναι παράγωτης ταχύτητας ως προς τον χρόνο ρε παιδιά. Επιτάνχυση. Επιτάνχυση, ωραία. Το ρο τι είναι. Επικνότητα, αλλιώς μάζα. Πάτε το στην άλλη τη μεριά το ρο. Μάζα επί επιτάνχυση, τι περιμένουμε να είναι. Δύναμη. Ή επιτάνχυση της βαρύτητας, ή παράγωτης πίεσης. Νόμος του Νεύτωνα. Και υπάνω η εξίσωση, είναι η εξίσωση της συνέχειας. Πολύ απλά. Μπορεί να μπορεί να μπει κάποιος στην εξίσωση της συνέχειας με λόγια. Μάλλον την αρχή της συνέχειας. Με λόγια. Κοίτας με, έχουμε έναν λόγο. Που ανταλλάσσει έναν όγκλο που το κλείνουμε εμείς νοητά. Και ανταλλάσσει Μάζα με το περιβάλλον του. Μπορεί να μπει κάποιος με λόγια. Πώς θα πούμε την αρχή της συνέχειας. Έχουμε ένα νόγκο κλειστό, νοητά κλειστό, εδώ. Και ανταλλάσσει αυτό, Μάζα, βγαίνει το νερό μέσα από αυτό το νόγκο. Απλό. Όση ποσότητα θα βγει, τόσο πρέπει να βγει. Αυτή είναι η αρχή της συνέχειας. Εκφράζεται από την πάνω την εξής. Θα κάνατε αυτά, γι' αυτό δεν θα υποθέτω, ότι τα ξέρετε από το πρώτο το έτος. Εδώ, η τάση Reynolds είναι ένα σημαντικό κομμάτι για την ανεμογενή κυκλοφορία. Γι' αυτό είπαμε και η τρυβή πυθμένα τάση Reynolds θα παίζει κάποιο σημαντικό ρόλο. Αλλά δεν θέλω να κάνουμε την παραγωγή των εξισώσεων. Το κάνουμε σε άλλα μαθήματα αυτό, οπότε το περνάμε λίγο. Θέλω έτσι να μείνουμε, αν ολοκληρώσουμε αυτές τις εξισώσεις ως προς το βάθος, ολοκληρώνουμε ως προς το βάθος, αυτά θα τα πούμε στο πέμπτο έτος, όποιος ακολουθήσει αυτόν εδώ τον τομέα και έχουμε κάποια μαθήματα, αν ολοκληρώσουμε όλες αυτές τις εξισώσεις ως προς το βάθος και θα καταλήξουμε σε εξισώσεις τη Μ' και βάλουμε και τις οριακές συνθήκες. Θα ξαναμπούμε στις οριακές συνθήκες. Θα καταλήξουμε στη Μ'-ΚΑΤΟ εξίσωση, που είναι η εξίσωση της συνέχειας ως προς το βάθος, όπου Ζ είναι η ανήψωση της τάθημη θάλασσας και Ο είναι η μέση ταχύτητα οριζόντια και Β κατά Χ και Β κατά Ψ. Λοιπόν, από την ολοκλήρωση των εξίσωσιων συνέχειας ως προς το βάθος και εφαρμογή των οριακών συνθήκων θα καταλήξουμε σε αυτήν εδώ τη σχέση. Αυτή εδώ η σχέση είναι, επαναλαμβάνω, Ζ είναι πόσο ανεβαίνει η θάλασσα πάνω από τη μέση τάθημη ή πόσο κατεβαίνει. Αυτή η συνάρτηση. Και οι δυο ταχύτητες Ο είναι η ταχύτητα της ημέσες ως προς το βάθος ταχύτητες και έτσι είναι το συνολικό βάθος. Αυτή είναι η εξίσωση της συνέχειας και με παρόμοιο τρόπο έχουμε τις εξισώσεις της ορμής. Από αυτήν την εξίσωση της ορμής, εδώ πάλι όπως είχαμε πει μετά την ολοκλήρωστο βάθος αυτή που αναφέραμε του νόμου του Νεύθωνα, αυτή είναι η επιτάχεση, η παράγωση της ταχύτητας. Αυτός είναι ένας σημαντικός όρος που είπαμε εκείνο της δύναμης. Ένας όρος. Δύο όρες σημαντικοί και εδώ είναι της τύρβης, αυτός είναι ο κοριώλης θα τον αναφέρουμε και εδώ έχουμε δύο άλλους όρους. Ο ένας όρος είναι η διατημητική τάση στην επιφάνεια, το τάφες διαωρώ επί το βάθος και ο άλλος είναι η διατημητική τάση των πηθμένων. Αν κάποιος θα ήθελε να απομονώσει όλη αυτή την πολύπλοκη εξίσουσις σε ένα λιμάνι για να λύσει, να δείτε κυκλοφορία, θα πάρει τον όρο ΔΟΥΔΕΤΕ, θα πάρει τον όρο ΔΕΖΔΑΝΤΕΧΗ, το πρώτο από το δεύτερο μέλος των εξισώσεων και τους δύο τελευταίους όρους. Παναλαμβάνω, οι δύο τελευταίοι όροι είναι. Τάφες είναι η διατημητική τάση στην επιφάνεια και τα βγαίνει η διατημητική τάση των πηθμένων. Η διατημητική τάση στην επιφάνεια, τι νομίζετε ότι θα κάνει, τι θα μπορούσε να κάνει, τι να δώσει στην εξίσωσή μου. Τι έκανε η διατημητική τάση στην επιφάνεια ως τώρα. Έδινε ενέργεια και παρύλακια κύμα. Εδώ θα δώσει ενέργεια, θα δώσει κίνηση, αλλά θα δημιουργήσει ρεύμα. Ο ίδιος ο τύπος είναι ο ίδιος ο όρος, αλλά δημιουργεί ρεύμα. Σπρώχνει, δηλαδή, καθώς ψηφισάει ο άναμος πάνω από τη θάλασσα, σπρώχνει τα επιφανειακά στρώματα μέσω αυτού του όρου, της διατημητικής τάσης, τόσο απλά. Αν θέλουμε να το δούμε, διατημητική τάση τι είναι? Δύναμη, δεν είναι, για επιφάνεια. Άρα, πάλι, δύναμη, που είναι αυτό ουσιαστικά για επιφάνεια, γιατί είναι το βάθος, έτσι, και εδώ είναι η επιτάχυση. Πάλι, επιτάχυση, δύναμη, επιφάνεια, να και το ρ, η μάζα. Μάζα, επιπτάχυση, ίσον δύναμη. Άρα, λοιπόν, ο όρος της διατημητικής τάσης, που λέγεται γένεση ρουέτιο, είναι αυτό που δημιουργεί την ανεμογενή κυκλοφορία, είναι αυτός. Και, από την άλλη μεριά, είναι η τριβή του πυθμένα. Θα δω πόσο έχουμε κατανοήσει την υδραυλική. Ποια γενικότερα. Ποιος είναι ο ρόλος αυτού του όρου της τριβής του πυθμένα. Πόσο σημαντικός είναι ο όρος της τριβής πυθμένας, γενικότερα, στην υδραυλική. Είναι σημαντικός, είναι κυρίαρχος. Είναι τόσο κυρίαρχος, που πολλές φορές, από όλες αυτές τις εξουσώσεις, μπορεί να πάρουμε μόνο αυτούς δυο όρους. Αυτό που θα παράγει το ρεύμα και αυτό που θα αποσβέσει το ρεύμα. Άντε και μαζί με αυτόν τον όρο, που είναι ουσιαστικά η διαφορά της στάθμις. Αν δηλαδή, η παράγωγο του ζ, είναι στάθμη της θάλασσας. Αν δηλαδή, κατά κάποιον τρόπο, έχουμε ένα μέτρο εδώ και από εδώ έχουμε μισό μέτρο, δεν θα δημιουργήσει μια ροή να πηγαίνει από το ένα προς το μισό. Νάτος η διαφορά. Αν η απόστασή τους είναι ΔΧ, που είναι αυτό ΔΨ, 100 μέτρα, άρα η διαφορά τους, 200, θα μας δώσει παραγωγή κάποιου ρεύματος. Αυτό, ας πούμε, γίνεται και στην υδραυλική στους ανοιχτούς αγωγούς. Το πόσο σημαντικό είναι η τριβή πυθμένα, για να το καταλάβουμε και να μην το ξεχάσουμε ποτέ, είναι, ας υποθέσουμε, ότι έχουμε ένα ποτάμι πάνω στον βοηδομάτι, πάνω στα ζαγοροχώρια, προς εκείνα τα μέρη. Και θα κατέβει κάτω στην κόνιτσα, ας πούμε, 100 μέτρα υψομετρική διαφορά. Η ταχύτητα, αν δεν είχε τριβή, θα ήταν ρίζα 2, επί 9,81, επί 100. Θα έφτανε, δηλαδή, ένα αδιανόητο ορμητικό ποτάμι, ας πούμε, με ταχύτητες 100 μέτρα να σηκώνεται, ανάλογα σε περίπτωση, και όμως φτάνει 1-2 μέτρα να σηκώνεται. Τι έγινε, έχασε όλη αυτή την ενέργεια σε τριβή πυθμένα. Να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι στην υδραυλική, αυτής η εξώση που δουλεύονται, πρόέκειψε από αυτή την ισορροπία. Τη μία είναι η συνισσόστα της βαρύτητας που θα κατεβάσει το ποτάμι, και η άλλη είναι η τριβή του πυθμένα που θα την εξορροπήσει. Αυτή είναι όλη η υδραυλική, αυτός ο τύπος των ενοικτών οργαγών. Έτσι και εδώ, αυτή η όρη δύο είναι η σημαντική. Ο ένας είναι της διατημητικής τάσης, για να δούμε λίγο τους όρους πώς εκφράζονται. Ο πάνω, ο ένας όρος της διατημητικής τάσης στην επιφάνεια, εκφράζεται από ένα συντελεστή που είναι πολύ μικρός περίπου της τάξος των 10 στιγμών 6, που είναι επί την ταχύτητα του ανέμου, προφανώς εξαρτάται από την ταχύτητα του ανέμου στο τετράγωνο. Ο πάνω ο τύπος, ουσιαστικά η τετραγωνική ρίζα του αθρίσματος των τετραγών θα μας δώσει τη συνολική ταχύτητα. Και ο όρος της τρυπής είναι παρόμοιος, απλά είναι η ταχύτητα στον πυθμένα. Είναι η ταχύτητα στον πυθμένα στο τετράγωνο, ουσιαστικά, ό,τι ακριβώς κάναμε και στην υδραυλική των ανοιχτών αγωγών με τους τύπους του ΣΙΖΙ, του ΜΑΝΙΚ, ακριβώς οι ίδιοι οι τύποι. Η θάλασσα είναι ένας ανοιχτός αγωγός, αλλά η ροή είναι μη μόνιμη, δεν έχει μία κατεύθυνση, έχει προφανώς τις πολύ μεγάλες ιδιαιτερότητες. Έτσι λοιπόν, αυτοί οι δυο οι όροι είναι πολύ βασικοί, της τρυβής στην επιφάνεια και της τρυβής στον πυθμένα και ο όρος της διαφοράς στις στάθμεις της θάλασσας. Έτσι λοιπόν, μας δίνει αυτό το μοντέλο, αν το εφαρμόσουμε, όπως αυτό το εφαρμόσουμε που αλλού στο θερμαϊκό, μας δίνει τέτοιου είδους ταχύτης, αυτή είναι μια ανεμογενής κυκλοφορία. Όπως βλέπετε, το πολύ να μας φτάσει 30 εκατοστάτων δευτερόλεπτο, κάτω από τον άνεμο και ένα πολύ ισχυρό άνεμο, εδώ είναι πραγματικό αυτό το περιστατικό κάπου το Νοεύριο-Δεκεύριο, με ένα πολύ ακριβό μαθηματικό μοντέλο, όπου προβλέπουμε με αυτό το μοντέλο, με αυτές τις εξισώσεις που τις επιλύοντάς, προβλέπουμε την κυκλοφορία. Επιμένω ότι οι ταχύτητες είναι μικρές, οι ταχύτητες των ρευμάτων είναι των ανεμογενών, όπως είπαμε, η μέγιστη στην επιφάνεια μπορεί να φτάσει εκεί το πολύ 30 εκατοστάτων δευτερόλεπτο, αντίστατα του κυμάτων είναι και τη μέτρα το δευτερόλεπτο μπορεί να φτάσει. Η διαφορά είναι μεγάλη, απλά είναι ταχύτητα ρεύματος όλη αυτή. Τα παλαιωραιικά ρεύματα τα αφήνουμε και μένουμε τώρα μέσα σε αυτό θέλω λίγο να αναφερθούμε και θα κάνουμε και μια μικρή ασκησούλα. Αυτό το μάθημα το είχαμε βγάλει παλιά γιατί ακολουθούσαν άλλα μαθήματα της παράκτησης οικιανογραφίας. Τώρα το ξαναφέραμε γιατί διαπιστώσαμε περιστατικά μετεωρολογικής παλήριας τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και θα πρέπει να ξέρετε γιατί φουσκώνει η θάλασσα. Το 2009-2010, το χειμώνα και την επόμενη χρονιά, είχε φουσκώσει η θάλασσα στο βουρειοανατολικό 2,5 μέτρα. Σας είχα δείξει φωτογραφίες τις άλλες φορές εξαιτίας της μετεωρολογικής παλήριας. Φυσούσε έξι-εφτά μέρες σε ένας νοτιάς και φούσκωσε τη θάλασσα. Μισό μέτρο ήταν έξω από κάθε σχεδιασμό μας. Πλημμύρισαν δρόμοι, πλημμύρισαν πόλεις, ταβέρνες. Τέτοιο περιστατικό έχουμε και στην Κατερίνη. Έχει σημειωθεί και κυρίως μετά τη διάβροση έχουμε φωτογραφίες χωρίς βροχές. Να είναι η θάλασσα ένα τετράγωνο μέσα. Στη μεριά της εκκλησίας, ας πούμε, πάνω στην παραλία Κατερίνης. Όχι στην Κατερίνη την πόλη. Δεν έχει φτάσει θάλασσα στην Κατερίνη, ενώ την παραλία Κατερίνης. Το ταλέω, εννοείται, αυτός το είπε στην παράκτα μηχανική. Εδώ μπορούμε να δούμε κάτω από την δράση, στην πάνω αριστερά εικόνα, κάτω από τη δράση του ανέμου, τότε δημιουργείται ένα ρεύμα. Σπρώχουν τις μάζες του νερού προς εκεί που φυσάει ο άνεμος, προς την κατεύθυνση του ανέμου και δημιουργείται στην επιφάνεια αυτό το ρεύμα. Εάν αντίσσετε έναν τείχο που είναι ένα νησί ή είναι οι ακτές της Βόρειας Ελλάδος, τότε το ρεύμα θα γυρίσει και θα γίνει αυτή η κυκλοφορία. Επειδή είναι λίγο πολύπλοκη η κυκλοφορία, δεν θέλουμε να την προσπαθήσουμε να την προσομιώσουμε με απλά μοντέλα. Μόνο μαθηματικά μοντέλα θα μπορέσουν να δουλέψουν για να προσομιώσουν σωστά την κυκλοφορία. Θα κάνουμε μια απλοποιημένη προσέγγιση απλά για να δούμε την τάξη μεγέθους του φαινομένου. Εδώ λοιπόν η ανήψωση στάθμη θάλασσας θα είναι περίπου η διατημητική τάση, επί το μήκος δια το βάθος, τρία δεύτερα δια γ, όπως είναι εδώ πάνω ο τύπος, αλλά θα κάνουμε και άσκηση πάνω σε αυτό για να καταλάβουμε τι γίνεται. Έτσι λοιπόν, αν δούμε τις εξισώσεις και αρχίζουμε να απλοποιούμε και κάνουμε μια παραδοχή παραβολικής κατανομής ταχύτητας, δεν μας ενδιαφέρουν τόσο οι κατανομοί, μην το γράψετε αυτό, θέλω λίγο να δούμε μόνο αυτόν εδώ τον τύπο. Είναι κλασικός τύπος σε μια κλειστή θάλασσα, διατημητική τάση στην επιφάνεια, ρο, 9,81 βάθος, μήκος της λιμενοελεκάνης, τρία δεύτερα, αυτό θα μας δώσει την ανήψωση της τάθμις θάλασσας κάτω από τη δράση, σε μια κλειστή λιμενοελεκάνη, κάτω από τη δράση του κυματισμού. Αυτό μόνο θέλω να το ξέρετε και φυσικά το ταφες δίνεται από τον απάνω τύπο, το σε-ες, ένας συντεληστής τριβίσης της τάξης του δέκα στιγμίων έκτη, από την ταχύτητα του ανέμου στο τετράγωνο. Έτσι, λοιπόν, αν θέλουμε να βρούμε ποια θα είναι η ανήψωση της τάθμις θάλασσας, μπορεί να εφαρμόσουμε αυτόν τον τύπο. Θα δώσουμε και μια παρόμοια λύση σε μια ανοιχτή θάλασσα, παρακάτω στην άσκηση που θα κάνουμε. Θέλω, έτσι, λοιπόν, να έχουμε μια εικόνα του τι σημαίνει άνεμος και ανήψωση της τάθμις θάλασσας. Η κατονομή του ρεύματος δίνεται από αυτήν εδώ τη σχέση, μια παραβολική κατονομή, οπότε μπορούμε, αν θέλουμε, απλά να εφαρμόσουμε τους διάφορους συντελεστές που βλέπετε, τον εβ, για να εκτιμήσουμε την κατονομή της ταχύτητας, αλλά επαναλαμβάνω, την προσέγγιση είναι αρκετά απλοποιημένη, για να μπορούμε να την υιοθετήσουμε. Καλό θα είναι να χρησιμοποιήσουμε μαθηματικά μοντέλα. Παρ' όλα αυτά, αν κάποιος θέλει να εφαρμόσει την προηγούμενη κατονομή, αυτή είναι η τιμή του συντελεστή τυρβόδους εξόδους, του εβ, με κάποια τιμή συντελεστή. Και σαν μια μόνο εικόνα θέλω να έχετε από πάνω, αυτό που γράφουμε ότι η ταχύτητα στην επιφάνεια του νερού είναι της τάξιος του 0,02-0,03-2 με 3% της ταχύτητας του ανέμου. Αν θέλετε αυτό να το έχετε σαν εικόνα, γράψτε το να το θυμάστε, άφησε ξένας άνεμος. 10-20-30 μέτρα το δευτερόλεπτο, αν πολλαπροσιάσουμε με 2 με 3%, περίπου θα έχουμε μια εικόνα της ταχύτητας της τάλασσας στην επιφάνεια της. Αυτή είναι μια γενικότερη εικόνα, μια γενικότερη αντίληψη, μπορούμε να έχουμε μια τιμή. Θα ήθελα δηλαδή να κρατήσουμε πιο πολύ αυτή την τιμή και όχι τις κατανομές που δεν ισχύουν σαν παραβολικές, είναι πιο πολύ δυλογαριθμική η κατανομή, πιο πολύ δουλεύουν μαθηματικά μοντέλα, έχουμε τις εξισώσεις, αλλά θα θέλα να μείνει χαραγμένος εσάς αυτό, ότι άφησε ύξιο άνεμος, θα δημιουργηθεί ένα ρεύμα και κοντά στην επιφάνεια 2 με 3% της ταχύτητας του ανέμου θα δημιουργηθεί μία ταχύτητα προς τη μεριά της κατέθυσης πνοής του ανέμου. Εδώ τα αφήνουμε αυτό. Τα κυματογενή ρεύματα νομίζω τα είχαμε πει και είχαμε αναφέρει, δεν θέλω να ξανασυνεχίσουμε πάνω σε αυτό τίποτα. Εδώ λίγο θέλουμε να πούμε για τη μετρυολογική παλήρια και να κάνουμε μία ασκησούλα πάνω σε αυτό, για να μπορέσουμε να την καταλάβουμε. Όταν έχουμε μία ακτογραμμή και έχουμε μία τυχαία κατέθυνση ανέμου, όπως βλέπουμε εδώ το W, μπορούμε αυτή την τυχαία κατέθυση ανέμου να την αναλύσουμε σε δυο συνιστώσεις. Η μία συνιστώσα να είναι παράλληλα στην ακτογραμμή και η άλλη συνιστώσα να είναι κάθετη στην ακτογραμμή. Εμείς με την κάθετη στην ακτογραμμή αυτή πιο πολύ θα δουλέψουμε, γιατί η παράλληλη στην ακτογραμμή θα μας δώσει μία τιμή, την οποία μάλλον εξαιτίας της αρχής της συνέχειας δεν μπορούμε να την εμπιστευτούμε τόσο πολύ. Καλύτερα είναι στην κάθετη στην ακτογραμμή της συνιστώσα να μπορέσουμε, και αυτό θα είναι το ζητούμενο, να δούμε ποια θα είναι το ύψωση μετεωρολογικής παλληρίας. Αυτή θα είναι η ερώτησή μας. Εδώ λοιπόν να μπορέσουμε να πούμε από τις εξισώσεις όλες εκείνες που είχαμε δείξει, πιο πολύ θέλω να μείνουμε στην απάνωτη εξίσωση, την πρώτη εξίσωση, όπου το ζΔχ, που είναι η διαφορά της στάθμις που μας ενδιαφέρει, ουσιαστικά θα ισούται με ένα συντελεστή επί την συνολική ταχύτητα του ανέμου, κατά τη διέθυνση χ, δηλαδή κατά τη διέθυνση κάθετα στην ακτογραμμή. Μένουν λοιπόν από πάνω ουσιαστικά, το πρώτο όρος και από το δεύτερο μέλλον της εξίσωσης ο δεύτερο όρος. Αυτή είναι η κυρίαρχη όρη. Συνήθως έχουμε εμείς έναν άνεμο και ρωτάμε, αυτός ο άνεμος πώς θα μας φουσκώσει στη θάλασσα. Αυτό το ερώτημα ήταν το ερώτημα των τελευταίων ετών. Γιατί φούσκωσε η θάλασσα, γιατί σηκώθηκε η θάλασσα στον Βορειο-Εντολικό Αιγαίο. Η απάντηση δινόταν από αυτούς τους δύο όρους. Ο πρώτος όρος είναι θα μας δώσει πόσο σηκώνεται, αλλά το γεννησηρικό ότιο είναι το kWxWx, δηλαδή ένα συντελεστή επί την ταχύτητα του ανέμου στο τετράγωνο. Τώρα εδώ, επειδή ήταν πλάγια η ταχύτητα του ανέμου, την κάναμε τη συνολική, επί την ταχύτητα την κάθετη. Αυτό θα μας δώσει την τιμή, με αυτό θα δουλέψουμε. Εδώ θα κάνουμε μία ασκησούλα, έτσι για να καταλάβουμε ουσιαστικά τη διαφορά. Ας πάμε να κάνουμε την άσκηση. Λοιπόν, γράψτε αυτή την εκφώνηση. Έχουμε μία ακτή με νότιο προς ανατολισμό και φυσάει ένας νοτιοανατολικός άνεμος, 18 μέτρα να σε κόντ. Ο συντελητής της τριβής στην επιφάνεια δίνεται 0,0000252,5, δηλαδή επί 10 στιγμών έκτη. Του πυθμένα 0,005, σας δίνουμε και το συντεληστικό ρυώλιση, είναι το FPU που είχαμε δείξει στην προηγούμενη διαφάνεια. Ένα μέσο βάθος είναι 25 μέτρα και όλη η έκταση που βράει ο άνομος είναι 45 χιλιόμετρα. Θέλουμε να βρούμε την ανήψωση της στάθμης θάλασσας λόγω της μετρυολογικής παλληρίας. Δεν θα δουλέψουμε την ένταση του παράκτυου ρεύματος, είναι παραδικινδυνευμένο να κάνουμε τέτοιες αναλύσεις, γιατί από την αρχή της συνέχειας μόνο έτσι δεν θα είναι, μία εικόνα μόνο θα πάρουμε, θα κρατήσουμε μόνο τον τύπο, αυτό είναι ασχέση του παλιού βιβλίου, θα κρατήσουμε μόνο τον τύπο την ερώτηση πόσο θα είναι η περίψωση της στάθμης θάλασσας. Πόσο θα είναι η μετρυολογική παλληρία. Αφήστε τη δεύτερη ερώτηση, την ένταση του παράκτυου ρεύματος. Ρέξτε τη μία ματιά, αλλά το θέμα είναι... Εντάξει, το γράψαμε? Εδώ είναι το σχηματάκι μας. Γράψτε λίγο μόνο στην αρχή, όχι τις δυο τελευταίες κατωφράσεις, αφήστε το αυτό. Ότι η W έχει βιωθεί θα είναι, προφανώς κάνουμε μία αναγωγή σε μία κάθετος συνακτή, δηλαδή η W έχει παράλληλα στην ακτή και η Wψ θα είναι 12,7 από τη σχέση, επειδή είναι 45 μήρες, να προσπίρτουμε 45 μήρες στην ακτή. Άρα, ουσιαστικά, αναλύω με την ταχύτητα των 18 μέτρων ανά σεκόντ, δώδεκα κόμμα επτά και δώδεκα κόμμα επτά, μία προς τον άξονα το X και μία προς τον άξονα το Β. Κάμε μία ανάλυση ουσιαστικά των ταχυτήτων. Παίρνουμε την κάθετο στην ακτή. Τα κάτω τα δύο μην τα γράφετε. Σας λέω ότι είναι λίγο παρακυδινευμένο, για πληρότητα έτσι την έχουμε την άσκηση, θα την πάρετε, αλλά θέλω να ξεχωρίζουμε από τις ασκήσεις, πιο κομμάτι καλύτερα θα εμπιστευόμαστε περισσότερο, γιατί είναι λίγο παρακυδινευμένη αυτή η ανάλυση. Βέβαια, σαν μηχανικοί πάντα θα θέλαμε έναν νούμερο για να βγάλουμε μια εκτίμηση, θα έχουμε έναν νούμερο, αλλά το νούμερο θα πρέπει να είναι και κοντά στη πραγματικότητα. Βλέπετε, αυτό με τη μετυρολογική παλήρια είναι πιο κοντά στη πραγματικότητα από αυτό το ρεύμα. Εδώ γράφεται αυτό που λέει από την εξίσουση ισορροπίας κατά Ω ψ και κάτω. Λοιπόν, όπως είχαμε βγάλει και στις προηγούμενες της σχέσεις, ο τύπος 9,81, επί το βάθος, επί δε ζήτατε ψ, αυτό το όρο της δύναμης κοριώλης δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε τέτοιες ροές, ουσιαστικά, εντάξει, το βάζουμε έτσι για να μας δώσει μια πολύ μικρή διαφορά, αλλά ουσιαστικά θα είναι η σε, που είναι ένας συντελεστής, που είπαμε 2,5 επί 10 στη μειών 6, επί της συνολική ταχύτητα και τη ταχύτητα κατά ψ. Εφαρμόζουμε και βγάζουμε ότι Δζ προς Δ ψ, δηλαδή η κλήση της ελεύθερης επιφάνειας, θα είναι 5,6 επί 10 στη μειών 6, οπότε για μια απόσταση 45 χιλιόμετρων το πολλαπλασιάζουμε, θα είναι 2,5 εκατοστά. Αυτό θέλω να μείνουμε εδώ, εδώ θέλουμε λίγο να σχολιάσουμε, όλη αυτή η διάλεξη έγινε γι' αυτό, γιατί το ύψωσης μετεωρολογικής παλήρειας, δεν θέλουμε να μπούμε το μάθημα αυτό σε οικιανογραφία, αυτό είναι το αντικείμενο της παράκτενας οικιανογραφίας για του χρόνου, απλά θέλω να έχουμε μια ιδέα, το τι είναι ρεύμα, θαλάσσιο ρεύμα, και πως αν φυσήξει ο άνεμος ισχυρά, σε όλο το Αιγαίο θα φουσκώσει η θάλασσα. Τι θα σημαίνει να φουσκώσει η θάλασσα, το έργο μας θα πρέπει να το σχεδιάσουμε, με μεγαλύτερη στάθμη θάλασσας, από ότι μετράμε εκείνη την ώρα. Στο μέλλον, όταν γι' αυτό το λέμε εδώ, το προχθεσινό συνέδριο που είχαμε της Ακτομηχανικής στην Αθήνα, γι' αυτό έκανε η κ. Λουκογιοργάκη το μάθημα της Τρίτης, ένα συμπέρασμα είναι ότι αναρωτιόμασταν πως θα σχεδιάσουμε τα επόμενα χρόνια τα έργα μας. Είχαμε μια συνησφορά το εργαστήριό μας και εκτιμούσαμε τη μετρυολογική παλήρια της τάξος του μισού μέτρου όσο παρατηρήθηκε και τώρα, που σημαίνει ότι τι στάθμη θάλασσας θα έχετε ως τώρα, αν θέλετε να είστε σωστοί θα προσθέσετε μισό μέτρο και θα σχεδιάσετε για δυσμενείς συνθήκες όλα τα τεχνικά έργα για μισό μέτρο. Επειδή δεν σχεδιάστηκαν έτσι τα θαλάσσια έργα, οι θαλάσσιοι τύχοι, τα ελμενικά έργα στη χώρα έχουν σοβαρό πρόβλημα. Συν μισό μέτρο και συν 10%-15% το ύψος του κύματος μας δίνει μια εικόνα της κλιματικής αλλαγής. Από όλο αυτό, επειδή το μάθημα αυτό δεν το κάναμε έτσι, το ολοκληρώσαμε, είναι άλλο μάθημα, είναι οκειανογραφίας. Θέλω να σας μείνει ουσιαστικά όλοι οι δυο τελευταίες, δυόμιση τελευταίες σειρές. Φυσάει ένας άνεμος, βρίσκουμε ποια είναι η ταχύτητα κάθετα, αυτή είναι η WFC, την πολλοπλασιάζουμε τη συνολική ταχύτητα του ανέμου και με ένα συντελεστή 2,5 επί 10 στιγμών έκτηνε και γύρω ενός συντελεστής. Αυτό ουσιαστικά θα μας δώσει το πρώτο όρο. Από όλη αυτή την ανάλυση που κάναμε, πετάξαμε όλους τους άλλους όρους έξω, έμεναν μόνο αυτοί οι όροι. Θα γυρίσουμε πίσω και θα δούμε ποιους όρους πετάξαμε, τώρα για να το καταλάβουμε καλύτερα. Και αυτό θα μας δώσει μια ανήψωτη στάθη θάλασσας. Λόγια, αν κάνετε μια πράξη και δείτε απλά, να φυσίξει σε όλο το Αιγαίο ένας άνεμος σαν γι' αυτόν, που είναι 6.7 μπουφόρ και να φυσίξει ένας νοτιάς και να βάλουμε το αμέσως βάθος καλά, που είναι βαθιές οι θάλασσές μας και αυτός μας σώζει, γιατί είναι αντίστροφα του βάθος, όσο πιο βαθιέτερα, τόσο πιο μικρότερο είναι η τιμή, θα βγάλουμε πραγματικά τιμές της τάξης των 30-40 εκατοστών ανήψωτη στάθη θάλασσας στην Καβάλα, σε όλη την περιοχή μας. Να μείνουμε λοιπόν σε αυτό το φαινόμενο της μετεωρολογικής παλήριας, όπως σας είχαμε δείξει και στην προηγούμενη φορά. Απλά λίγο τους όρους μάλλον τους είχαμε δει. Για να σας τρομάξω λίγο τι σημαίνει αυτό μετεωρολογική παλήρια, που είχαμε δείξει και την άλλη φορά. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της μετεωρολογικής παλήριας. Αυτός είναι ένα τείχος στην Εφταλού. Το κύμα που δέχτηκε αυτός στο κύμπος, ο τείχος είναι 3-3,5 μέτρα. Αυτό το ύψος του κύματος το δεχόταν κάθε 2-3 χρόνια. Μία φορά μας κατέρευσε. Ήταν η περίοδος που η θάλασσα φούσκωσε σε μισό μέτρο. Και ο κυματισμός πια προσέπιπτε πολύ πιο κοντά. Εδώ θέλω να κάνουμε μια ερώτηση, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε, αφού κάνετε με την κυρία λοκογεωργιά και θάλασσες κατασκευές, θα επανέλθουμε στην αστοχή αυτή, λόγω της κλιματικής αλλαγής. Αλλά θέλω λίγο να το συζητήσουμε τώρα, αυτή την ερώτηση που βάζουμε. Μετά, μόλις τελειώσουμε αυτό, αφού τρομάξουμε λίγο, θα σας κάνω τέτοιες ερωτήσεις να δω τι έχουμε καταλάβει στο μάθημα. Αυτός είναι καταστροφή θαλάσσιου τείχου στη Λέσβο. Αυτή είναι μετεωρολογική παλίρια, πιο απλοποιημένα που είχαμε δείξει και την άλλη φορά. Τί κυδινεύει δεξιά? Περιουσία. Άνθρωποι ίσως λίγο υπερβολικό. Τώρα για μισό μέτρο να φουσκώσει θάλασσα και δεν θα φουσκώσει ξαφνικά, εδώ θα κάθεσες σε ένα υπόγειο και θα φουσκώσει θάλασσα και θα σε πνίξει. Αλλά μπορεί καμιά φορά να γίνει και αυτό. Έχει γίνει προφανώς στο εξωτερικό πολλές φορές, όπου ο περίφημος Κατρίνα είχε μία τέτοια επίπτωση. Εδώ είναι τα μοντέλα. Να, η μετεωρολογική παλίρια του 2009 ή 2010, το χειμώνα, ήταν τέτοιες μέρες. Δεν σώθηκε με τίποτα. Να κάνουμε κατασκευές 15.000 χιλιόμετρα ακτών, να σηκώσουμε τείχους όπως οι Ιαπωνές για το Τσουνάμι, όχι και από το Τσουνάμι ο τείχος, βέβαια. Θα φύγει όλος ο προϋπολογισμός, όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να το κάνουμε, όχι της Ελλάδας. Όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να το κάνουμε αυτό. Για μερικά χρόνια, έτσι, προϋπολογισμός. Αυτό ήταν μια ωραία παραλία που ο κόσμος μας έκανε βόλτα. Σε κλειστό χώρο, χωρίς κύματα, χωρίς βροχή. Αυτό δεν είναι βροχή. Η λέξη πλημμύρα πια, τα τελευταία χρόνια, αρχίζει να αποκτά την έννοια του αγγλωσσακσονικού flood. Πλημμύρα από τη μεριά της θάλασσας. Και όχι πλημμύρα από τις βροχές που είχαμε πάλι τις τελευταίες μέρες. Έτσι, εδώ βλέπουμε η επίδρεση μετριολογικής παλίριας. Αυτό το μισό μέτρο τι μπορεί να κάνει. Εδώ είχε παντορροϊκό σύστημα η Σάμος, το βαθύ της Σάμου. Τι σημαίνει παντορροϊκό? Πέτευση, ύδρευση. Περνούσαν τα νερά της θάλασσας από μέσα, από τους τοαλέτες και έβγαιναν. Καπάει δέκα μέρες μετά να δω. Και μύριζε όλη η περιοχή. Δεν κυνδύνεψε κανένας, αλλά κυνδύνεψαν περιουσίες. Πράγχικαν πολλοί, πλημμύρισαν υπόγεια. Και τώρα δεν σωζότανε με αμμόσακος. Τι θα σου πει, δεξιά και αριστερά. Πάλι, τι θα κάνει αμμόσακος. Τι θα κρατήσει. Αρχή της συνέχειας, το συγκοινωνούν το δοχείο. Πήγαινε δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω, παντού πέντουν στα νερά. Μπορούν να κρατήσουν. Αλλά και εδώ, όπως σας έδειξα, και εδώ άλλος κλειστός κόλπος. Όχι στη Σάμου, πιο βόρεια στη Λέσβο, στο κόλπο της Γέρας. Ταβέρνα πλημμύριση 20 με 30 εκατοστά μέσα. Που έκανε στη Βόλοδο, ταβέρνα, ταβέρνα, λίγο παράνομη μάλλον θα ήταν αυτή, γιατί ήταν πολύ κοντά στη θάλασσα, αλλά για να καταλάβουμε ποιο είναι αυτό το νόημα της μετρολογικής παλίριας και όλα αυτά, χωρίς τη δράση των κυματισμών. Τίποτα από κυματισμούς. Ένας άνεμος, και προσέξτε, όχι, να πούμε 10 αποφόρους, 11 αποφόρους συνέχεια. Μεγάλος άνεμος. Τις τάξους του 8-9 αποφόρου. Αλλά κράτησε ένας αυτός ο νοτιάς 6 μέρες, 8 μέρες, εκεί γύρω. Αυτό δημιούργησε όλο αυτό. Αυτό, λοιπόν, με εκείνο τον τύπο τον απλό μπορούμε να έχουμε μια εικόνα. Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να το προσεγγίσουμε έτσι. Αυτό που κάνουμε είναι αυτά τα μαθηματικά μοντέλα, όπου λύνουμε τις εξώσεις που σας δείξαμε, τις λύνουμε σε όλο το Αιγαίο και στο Ιόνιο, βάζουμε και ενισυγγότητο τον άνεμο, και εδώ βγάλαμε αυτό. Εδώ το φαρμόσαμε πάνω από 5 μέρες τον άνεμο, ένα νοτιά, και έβγαλε με 7-8 αποφόρους, συνηθισμένος, αλλά όχι διάρκεια πνοής τους, η ένταση είναι συνηθισμένη, όχι διάρκεια πνοής. Και βλέπετε, με κίτρινα είναι από 0 έως 0 είναι ακόμα 1, τα πίνωση της τάφμης και αρχίζουν τα πιο όσο πηγαίνουμε προς το κόκκινο, που είναι 0,4, 40 εκατοστά, και βλέπουμε ότι το μοντέλο, αυτές τις εξισώσεις που λύσαμε, με αριθμητική ανάλυση, μας δημιούργησαν μια στάθμη της θάλασσας, της τάξος των 40 εκατοστών. Συν την αστρονομική παλήρια πήγε μισό μέτρο, όσο περίπου μετρήσαμε σε όλες τις περιοχές. Φουσκώνει η θάλασσα, ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας. Μειώνεται, νότια της Κρήτης μειώθηκε εδώ. Και φούσκωσε όλο το βουρειοανατολικό Αιγαίο. Όχι, η θάλασσα σηκώνει, η ταχύτητα θα περιορίσει σε κάποιο βάθος. Η στάθμη της θάλασσας φουσκώνει. Είσαι εδώ στην παραλία που τη βλέπεις στη θάλασσα, στο ένα μέτρο από το κρυπίδωμα. Να σηκωθεί στο μισό μέτρο από το κρυπίδωμα ολόκληρη. Εδώ πρόσεξε, θα σηκωθεί όλη η στάθμη της θάλασσας, όλου του θερμαϊκού της Χαλκιδικής. Όλη η περιοχή βλέπεις εδώ όπως στάνει, ας πούμε. Μέσα ο θερμαϊκός είναι όλος κόκκινος. Όλος ο θερμαϊκός θα σηκωθεί. Για αυτό είναι τρομακτικό αυτό. Δεν προειορίζεται σε ένα λιμάνι κοντά. Εδώ βλέπετε. Όλα τα νησιά Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, όλα είναι εδώ με άνεμο. Αυτός είναι νοτιοδυτικός άνεμος, ολόκληρη η περιοχή. Όλο το βορειοανατολικό εκεί ο φούσκωσε. Έτσι τώρα όταν φυσάνε νοτιάδες, ο ίδιος στην Αδρυατική φουσκώνει η Βενετία. Εκεί πια μπορεί να είναι και ένα και ένα μισό μέτρο. Και κάνουν το μεγαλύτερο project τώρα, Ιταλία, που υπάρχει στη Μεσόγειο, τον Μωυσή. Χωρίζει τη θάλασσα, ακριβώς. Αυτόματα, όταν φουσκώνει η θάλασσα και πάει να μπει στην Βενετία, η οποία προφανώς δέχεται τουρίστες όσο δέχεται όλη η Ελλάδα. Σε ένα μήνα δέχεται κάτι εκατομμύρια τουρίστες, ένα μήνα δηλαδή, σαν χρόνο εκατομμύρια τουρίστες. Οπότε οικονομικά τους συνέφερε να κάνουν οτιδήποτε. Σηκώνεται ένα φράγμα τεράστιο, φράγμα μεταλλικό, και εμποδίζει τη στάθμιση της θάλασσας να περάσει μέσα στη Βενετία. Γιατί τώρα, σε τέτοια εποχή και για ένα-δυο μήνες με τις νοτιάδες, φουσκώνει η θάλασσα ένα και ένα μισό μέτρο εκεί και περνάμε τις γαλότσες στην πλατεία του Αγίου Μπάρκου, τις δείχνει συχνά η τηλεόραση, εκαταστρέφει και το τουριστική τους. Είναι μια ατραξιόν προφανώς. Οι Αμερικάνοι θα αφήνουν μια-δυο μέρες έτσι για να ευτυχίζουν. Οι Αμερικάνοι που κάθονται στα τραπεζάκια και μέχρι εδώ έχει νερό, για να δείξουν ότι πήγα στη Βενετία και πλημμύρισε. Αυτό είναι φαινόμενο μετρολογικής παλήριας, τέτοιο είναι. Απλά, αν σας θυμίζω, η Βενετία είναι στην άκρη της Αδριατρικής. Είναι η Ύωνια Αδριατική στην άκρη από αριστερά, εδώ που έχουμε φθεί απάνω, εκεί είναι η Βενετία. Οπότε με οποιοδήποτε άνεμο, νοτιά, φουσκώνει η θάλασσα, είναι τεράστια η έκταση, φουσκώνει και συγκεντρώνεται ουσιαστικά σε αυτή την περιοχή. Κάτι τέτοιο έχουμε εδώ στην Αλεξανδρούπολη. Στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης έχουμε τέτοιες ανυψώσεις της στάθμισης θάλασσας αρκετά σημαντικές. Ωραία. Εδώ λοιπόν, για να αρχίσουμε, τώρα τελειώσαμε ουσιαστικά... |
