| : Ποιος είναι ο ρόλος της αυτοδιοίκησης μέσα από τη θεσμική της λειτουργία, αλλά και τις αρμοδιότητες, την πολιτική της ευθύνη στη θεσμική λειτουργία, αλλά και μέσα από τις αρμοδιότητες άσκησης πολιτικής. Καταρχήν, αγαπητοί φίλοι, να συμφωνήσουμε ότι το να είσαι ένα λευκό χαρτί, όλοι, δεν κοστίζει τίποτα. Αντίθετα, μέσα από εκεί καταλαβαίνεις μια καθαρότητα και δεν κοστίζει τίποτα. Γιατί λοιπόν αυτό που δεν κοστίζει τίποτα, δεν μπορούμε εμείς να το πετύχουμε. Και πάω στην πρώτη ερώτηση. Έχουμε ένα μοντέλο, πέρα από το έλλειμμα δημοκρατίας, που εξελίχθηκε αντίστροφα, αντί η δημοκρατία να είναι πολύ ευαίσθητη και με μεγαλύτερη ανοχή στους αδύναμους, εκχώρησε δικαιώματα στους ισχύρους. Ενώ η δημοκρατία ως μοντέλο πολιτιακό, υπερετήπιον αυτόν που είναι πίσω από την κουτίνα και αυτόν που πάει προς αυτά τα δύο. Αντίθετα, εκχώρησε μεγάλο μέρος της ίδιας δικαιολογίας της προς τον ισχυρό. Και εκεί παγιδεύτηκε. Είναι μόλις σε βάλουν στο τσεπάκι, άμα σε βάλουν θα σου βάλουν και την επόμενη κινήση. Παραγωγικό μοντέλο. Είχαμε έναν ισχυρό δημόσιο τομέα, ισχυρότατο, και εξίσου μια επιχειρηματικότητα, εξαρτημένη κατά 70% όχι από τον ανταγωνισμό, την αγορά, την ποιότητα, την περτίωση, αλλά είτε από τις άμεσες επιχορηγίες από το κράτος, είτε με το ίδιο το αντικείμενο της επιχειρηματικότητας, συνηφασμένο με το κράτος. Είτε προμήθειες, είτε είναι μέρος για δουλειά σου. Αυτό το μοντέλο το παραγωγικό, καταρχήν οικονομικά έχει χρονοκοπήσει. Συντηρούταν, όμως, και ο κ. Σούρλας είπε μεγάλες αλήθειες γύρω από αυτή τη συντήρηση. Άρα, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε ένα χρονοκοπημένο μοντέλο, ένα μοντέλο οικονομικό, που σ' οδηγούσε και αναπαράγει την διαφορά, γιατί ήτανε όλο ένα κουβάρι, μία ευλογία. Πώς αντιμετωπίζουμε σήμερα, ενώ λέμε είναι πρώτος στην πολιτική ατζέντα. Παφορά την πυρήνα της δημοκρατίας μας, την αξιοπιστία της πολιτικής, την αξιοπιστία των προσώπων. Πώς το αντιμετωπίζουμε. Δεν κάνουμε τίποτε άλλο, αγαπητοί φίλοι, και ειδικά στην αυτοδιοίκηση, παρά να κάνουμε πρόσθετες δομές και πρόσθετη γραφεοπρατία. Με αποτέλεσμα, να χαθούμε στον έλεγχο. Σήμερα, θέλεις ένα δημόσιο, γρήγορο, ευέλικτο, να περάσει χρήματα στην τοπική οικονομία, να βγούμε μία ώρα πιο γρήγορα από την κρίση την οικονομική, που έχει φέρει φτώχεια, έχει φέρει δήλακες ανεβλίας, αλλά χρειαζόμαστε γρήγορα έργο. Αλήθεια πιστεύει κανείς εδώ, ότι σήμερα μπορούμε να κάνουμε γρήγορα ένα έργο. Τα νούμερα που θα πούν και οι δήμαρχοι αλλά και από την περιφέρεια είναι εντελώς διαφορετικά. Το δεύτερο, γιατί τα έργα τα περισσότερα μένανε στη μέση. Έχουμε αναρωτηθεί αιρίδια ενώ τα μισά είναι αιρίδια. Περά από ότι σκοπμόταν έπρεπε να τα έχαμε κάνει, πέρα από ότι σκοπμόταν δεν στέκουμε γύρι, που κι αυτό κάποια στιγμή πρέπει να εξεταστεί, τα μισά έργα κυρίως έρχονται, μεταφέρονται, ξαναμεταφέρονται, μεταφέρονται και αν είχαμε την ευκαιρία από την Ευρώπη μπορούμε να το είχαμε ένα έργο από τα μεσογειακά λοχυρωμένα προγράμματα. Άρα λοιπόν βλέπουμε ότι του ελληνικού κράτους η πολιτική αντιμετωπίζει το φαινόμενο της διαθωράς μόνο με πρόσθετες δομές, γραφειοκρατία, αλλά το αποτέλεσμα είναι στο ιδιωτικό. Η αυτοδίκηση μπορεί αυτή τη στιγμή να μπει ένας θεματοφύλακας σε αυτή την προσπάθεια καταπολέτησης αυτού του εκτεταμένου φαινομένου. Μπορεί. Μπορεί. Αλλά εάν αυτό δεν έχει αυτή τη συλλογικότητα στην αντιμετώπιση δεν θα έχει ποτέ αυτοί. Η αυτοδίκηση πάνω από το κεφάλι της έχει πολλούς φορείς ελέγχη. Δεν υπάρχει τομέας που να μην ελέγχει και την αυτοδίκηση. Δεν θέλω να σταθώ πόσο είναι εναποποιημένη ή όχι. Δεν θέλω να σταθώ. Γιατί κατανοούν και με κατανοούν και τι αγώνα δίνουν οι δήμαρκες και δημοτικές αδιέσεις. Και πόσο είναι αντιμέτωπη με νοοτροπίες και συμπεριφορές της καθημερινότητας, παγιωμένες. Και πόσο πιέση μπορεί να γίνει να έχουμε. Πάντως, για να κλείσω αυτό το θέμα, εκτιμώ δύο πράγματα, κύριε πολίτη και κύριε γελικαία γραμματεία. Η αυτοδίκηση είναι μία από τις βασικές πολιτικές συνισθώσεις της θεσμικής δημοκρατίας. Άρα λοιπόν, έχει ρόλο, λόγο, πολιτική ευθύνη να μπει μπροστά μου. Και εδώ θα μπουν μπροστά τα φυσικά πρόσωπα. Και ταυτόχρονα θέλουμε μία δίκηση που δεν θα λειπερητεί τον από πάνω. Θα λειπερητεί τον όμο. Όχι τον από πάνω. Τον όμο. Και θέλουμε και πολιτικά πρόσωπα που να είναι σε αυτό το πολιτικό επίπεδο της οριμότητας, που ο νόμος θα είναι και αυτός σεβαστός. Άρα λοιπόν, η αυτοδίκηση έχει ρόλο, λόγο, αρκεί από πάνω. Και το εννοώ αυτό, παράδειγμα, περιμένουμε τον ελεκτή νομιμότητας να γίνει ανεξάρτητη αρχή. Τρία χρόνια δε μπορούμε να το κάνουμε. Δεν έχω πρόβλημα να μην έχω και τρομερή δίκηση. Μια χαρά θα πάμε μέχρι το νομιμότητα και συνεργαζόμαστε. Όμως, η αντίληψη και η αξιοπιστία της πολιτικής που είναι. Το πρώτο που θα κάνεις είναι την ανεξάρτητη αρχή. Το πρώτο! Η ανεξάρτητη αρχή είναι σε ένα μήνυμα ισχυρό παντού. Ότι είναι μια ανεξάρτητη αρχή, ανεξάρτα από την πρόσωπα, με εξειδικευμένο προσωπικό, που εκεί θα δίνουν οι πάτεσαν. Δεν σημαίνει χαλάρωστο, σε καμία περίπτωση. Το δεύτερο και τελειώνω. Με αυτό, με πρόσθετες διπλήδες και με πρόσθετη εγγραφηλεπρατία, καπινή μου άποψη, δεν θα αντιμετωπίσουμε ποτέ, μα ποτέ, τη διαφθορά. Έχουμε κουράσει τον κόσμο, έχουμε κρελάνει τον κόσμο, εκτρελαθεί η δημόσιοδείκτηση, δεν μπορεί να παρακολουθεί σε άλλους νόμους, δεν μπορεί να παρακολουθεί σε άλλα βήματα, άρα, πρέπει να ξέρουμε ότι την έχουμε λίγο φραγκάρει την δημόσιοδείκτηση. Είναι ισχυρή πολιτική βούληση. Θεματοφύλακας η αμπολίτηση, απλούς και της υπλέον των διαδικασιών, πρέπει να κάνουμε αντίστροφη πορεία. Εκεί που προσθέσαμε βήματα, πρέπει να μειώσουμε τα βήματα, για να μπορούμε και να τα υπηρετήσουμε και να τα παρακολουθεί και μειώσουμε. Με αυτές τις προτάσεις μου, και πέρα από τις προτάσεις που έχουμε καταθέσει ως Ένωση Περιφεριών, και στο Υπουργείο, νομίζω ότι η πολιτική βρίσκεται αντιμέτωπη με την ιστορική της ευθύνη, για να κρατήσει στη δημοκρατία όρκια την κοινωνία και ζωντανή την παραολογική διαδικασία. Και πάνω σε αυτό, εάν δεν κάνουμε ένα νέο τεκμήριο επιστοσύνης. Νέο τεκμήριο επιστοσύνης, σε λίγο που δεις θα πιστεύει τον άλλο. Πάνω στον απέναντι, έχουν χτιστεί καριέρες. Και η κοινωνία χειροκρότακε. Αλλά το δυστύχημα ήταν ο απέναντι γινότανε ο ίδιος, όταν είχε την ίδια την ευθουσία. Ένας σπάγλος κύκλος. Τελειώνω αγαπητοί φίλοι, κάναμε μεγάλα βήματα ως αυτοδιοίκηση. Ο Παλτράτης μας έδωσε μια μεγαλύτερη ευκαιρία. Θέλουμε όμως, Υπουργέ, τα νέα πρόσθετα της δήματα που αφορούν την γραφειοκρατία, αυτά να τα δεί το Υπουργείο. Εμείς θα είμαστε αυτηροί, να είμαστε κέρβεροι, και εσείς να έχετε την αντίστοιχη διαδικασία προς εμάς, μέσα από τον Ελεκτή Νομότητας και τις άλλες θεσμικές λειτουργίες, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να στείλουμε ένα μήνυμα στην κοινωνία, ότι σεβόμαστε την κοινωνία και να ξαναπροσδιοριστούμε με την αξιοπρέπεια και την ευθύνη. Και με όχι μια αντίληψη διάχεισης της ευθύνης. Όλοι οι άλλοι φταίνε και εμείς και μόνος, και να δώσω τον λόγο καθώς θέλω. |
