| σύντομη περιγραφή: Μέχρι στιγμής, στα πλαίσια αυτού του μασήματος, είδαμε μια σειρά δράσεων, για τις οποίες τέσει και ένα είδος περιγραφής από εμένα και ένα είδος ανταπόκρισης από εσάς. Αυτό είναι το πραγματικό πρόγραμμα. Στην ουσία, δηλαδή, παρήχθησαν κάποια πράγματα θεατρικά από τη μεριά σας, πάνω στη βάση αυτών των δράσεων που εγώ σας έδινα και σας περιέγραφα. Αυτές οι δράσεις έχουν να κάνουν με την απάντησή σας και την πιθανή επεξεργασία, την πρόχειρη επεξεργασία, γιατί πάντοτε υπάρχουν δράσεις, την πρόχειρη επεξεργασία, γιατί πάντοτε μεταποκρινώς ήταν μέσα στο πλαίσιο του μαθήματος, την ίδια και όλα εκείνη η ώρα. Δίνατε λοιπόν απαντήσεις και κάνατε επεξεργασίες σχετικά με ορισμένες προβληματικές. Ας πούμε, στο παιχνίδι αυτό με τα αγάλματα, σας ζήτησα να αναρωτηθείτε ποιος είμαι, πού είμαι, τι κάνω, τι συναισθήματα έχω. Ή, τι να πω, στο παιχνίδι με τις ηλικίες, έπρεπε να αναρωτηθείτε γιατί είμαι σε αυτό το σημείο, ως το άτομο που υποδίωμαι, που έχει μια ηλικία διαφορετική ή και ίδια με τη δική μου. Πώς λειτουργώ σωματικά, πώς η ηλικία εκφράζεται μέσω της σωματικής μου δραστηριότητας, της σωματικής μου έκφρασης, πώς ξεπερνώ ένα πιθανό εμπόδιο, ουθέττω με τη φαντασία μου εγώ ο ίδιος, αλλά για τον χαρακτήρα που υποδίωμαι είναι ένα εμπόδιο. Πώς λοιπόν σαν με τις σωματικές δυνατότητες αυτού του χαρακτήρα θα ξεπεράσω αυτό το εμπόδιο. Δηλαδή είναι μια σειρά, στην ουσία δεν είναι μόνο η εύκολη ανταπόκριση, η παιχνιδιάρικη ανταπόκριση σε ένα θέμα που τίθεται. Εννοείται ότι είναι και αυτό. Αυτό μας οδηγεί σε ενός είδους δημιουργικότητα, σε κάποιου είδους διασκέδαση και τα λοιπά. Αλλά ταυτόχρονα στο εσωτερικό αυτών των δράσεων και κυρίως των λύσεων που δίνετε με δραστικό τρόπο, υπόκειται ένας προβληματισμός ο οποίος σε ορισμένες από αυτές τις ασκήσεις για εσάς είναι ορατός, συνειδητός είτε γιατί τίθεται εκ μέρους μου όπως στην περίπτωση με τα γάλματα ποιος είμαι, πού είμαι, γιατί, τι κάνω και όλα αυτά και πάνω σε αυτό δημιουργείτε την θεατρική σας έκφραση. Σε άλλους περιπτώσεις είναι ασυνείδητος. Απλά ανταποκρίνεστε με έναν αυθόρμητο τρόπο σε μια σειρά δράσεων που σας έχουν περιγραφεί και εσείς τις κάνετε με τον δικό σας τρόπο. Το ότι σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση ο τρόπος ανταπόκρισής σας και ο τρόπος επεξεργασίας είναι αρκετά αυθόρμητος, δηλαδή χωρίς να στην επεξεργασία να καταναλώσετε μεγάλο βάθος και μεγάλη χρονική έκταση, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει σε αυτές τις περιτώσεις μια σειρά από ερωτήσεις τέτοιου τύπου. Ποιος είμαι, που είμαι, τι κάνω, γιατί ας πούμε στη στάση στο παιχνίδι ή την άσκηση, μπορείς να το ονομάσουμε στάση απέναντι στη ζωή που έχετε δράσεις στην οποία έχετε συμμετάσχει και στην οποία έχετε δώσει, έχετε κάνει κάποιες επιλογές από τις άπειρες που μπορεί να κάνει κανείς, έχετε επιλέξει κάτι. Υπόκειται πάντοτε μια αναρώτηση τι γεγονότα αυτόν τον άνθρωπο τον οδήγησαν στον έχει αυτή τη στάση απέναντι στη ζωή. Δεν σημάστε φαντάζομαι τη δράση αυτή, τη στάση απέναντι στη ζωή που είχατε επιλέξει, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους στάσεις απέναντι στη ζωή. Με βάση τα όσα κάνατε εσείς οι ίδιοι ως οργάνωση και ανταπόκριση σε αυτά τα αιρεθίσματα που σας έδωσα και με όσα θα συνεχίσετε να κάνετε, εσείς οργανώνετε σιγά σιγά έναν σεατρικό χαρακτήρα. Γεια χαρά σου. Δηλαδή με την κάθε άσκηση δημιουργείται έναν ή δύο ή περισσότερους σεατρικούς χαρακτήρες αν παίξετε μία ή δύο ή περισσότερες φορές, αλλά αυτοί ανταποκρίνονται σε μία άσκηση και καθώς οι ασκήσεις είναι πολλές εσείς καλύστε να βγάλετε ένα ρεζουμέ, είτε να βγάλετε ένα ρεζουμέ αυτών των χαρακτήρων, των διαφόρων, είτε να κάνετε μία αθροιστική κατασκευή όπου η επινόησή σας εξαιτίας ενός τύπου παιχνιδιού να προστίθεται πάνω στην επινόηση με το προηγούμενο παιχνίδι και ούτω καθεξής, αλλά διαμορφώνεται με κάποιον τρόπο για τον οποίο δεν λαμβάνετε καθοδήγηση, σας ζητώ δηλαδή εσείς να βρείτε τον τρόπο με τον οποίο θα υπάρξει αυτή η ώσμοση ανάμεσα στις διάφορες επινόήσεις σας των διαφόρων θεατρικών χαρακτήρων, γιατί εσύ ως το παιχνίδι με την ηλικία παράδειγμα μπορεί να έχεις απαντήσει σαν ένα παιδάκι πεντάχρονο ή εσύ ο ίδιος στο παιχνίδι με τη στάση επάνω στη ζωή να έχεις δώσει μια στάση του είδους η ζωή είναι μια τραγωδία, σαν άγαλμα μπορεί να είσαι ο Μπουρλοκέρης πριν από την Αυαρχίδα και τα λοιπά, τι σου ήρθε στο μυαλό εκείνη την ώρα αυτό το πράγμα έδωσες. Καλείστε λοιπόν να βρείτε έναν τρόπο να εναρμονίσετε μεταξύ τους αυτές τις τόσο διαφορετικές σας επινοήσεις που έχουν όμως έναν κοινό παρονομαστή. Ποιος είναι αυτός? Είναι δικές σας. Δηλαδή έχουν κινηθεί εξαιτίας μιας σειράς αραθισμάτων που για σας κινούνται εξωγενώς, δηλαδή δίνονται από μένα. Είναι πολύ πίκυλα, αλλά ο άνθρωπος που στο πρόσωπό του συνοψίζεται ο επινοητής των εικόνων ή των θεμάτων που θα επεξεργαστείτε, ο οργανωτής των θεμάτων και ο εκφραστής αυτών των θεμάτων, είστε πάντα εσείς οι ίδιοι. Άρα σε εσάς εναπόκειται να βρείτε έναν τρόπο να εναρμονίσετε όλες αυτές σας τις επινοήσεις μεταξύ τους. Αυτός είναι και ο λόγος, ο κυρίαρχος λόγος, ο πρώτος λόγος για τον οποίο σας ζητώ να κρατάτε ημερολόγιο για να μπορείτε να ξαναθυμάστε αυτά που εσείς οι ίδιοι κάνατε ή να θυμάστε λεπτομέρειες αυτών που κάνατε. Ο τρόπος αυτός μπορεί να είναι, σας είπα, είτε μέσω της εναρμόνισης, το να βρείτε τρόπους δηλαδή να εναρμονιστούν πράγματα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, ή μέσω της συσσόρευσης στοιχείων που μπορεί αυτό να σας φέρει μπροστά στο ανδεχόμενο να κατασκευάσετε έναν σου ρεαλιστικό χαρακτήρα, που να έχει πολλά διαφορετικά χαρακτηστικά που δεν εναρμονίζονται αλλά συνηπάρχουν γιατί με τη συσσόρευση μπορεί να οδηγηθείτε σε αυτό. Αν αυτό είναι μια επιλογή δεν μας πειράζει αλλά θα πρέπει να αποκτάτε συνείδηση αυτού του πράγματος. Ή και μέσω ενός ξεκαθαρίσματος δηλαδή κάποιο πράγμα που έχετε παράξει, που έχετε δημιουργήσει δεν σας άρεσε ή βλέπετε ότι όλα τα άλλα μπορείτε να τα εναρμονίσετε, κάνατε εννιά αξιολογό πράγματα, εννιά χαρακτήρες οι οποίοι μπορούν να εναρμονιστούν σε έναν και ο δέκατος δεν σας βολεύει καθόλου μπορείτε και να τον αφαιρέσετε. Θέλω να πω δεν είμαστε υποχρεωμένοι σων και καλά όλα να τα χρησιμοποιήσουμε αντίθετα μπορείτε να κάνετε επιλογές. Έτσι είτε μέσω επιλογής είτε μέσω οσμωσης είτε μέσω άθρησης είτε με όποιον τρόπο θέλετε θα πρέπει να καταλήξετε να μας κάνετε όλους σε μένα και σε όλους που θα σας δουν την ώρα που θα τον παρουσιάζετε Ένα θεατρικό χαρακτήρα ο οποίος πρέπει να έχει όλα αυτά πάνω στα οποία δουλέψατε. Δηλαδή να απαντάει στα ερωτήματα ποιος είμαι που είμαι τι κάνω πως αισθάνομαι να απαντάει στο ρώτημα τι στάση έχω απάντηση στη ζωή να φαίνονται όλα αυτά. Όταν λέω να απαντάει στο ρώτημα εννοώ να απαντάτε δραστικά με τις εκφράσεις και τους τρόπους με τους οποίους παίζετε. Ποια ηλικία έχει τι εκφράσεις παίρνει στο πρόσωπό του ανάλογα είναι πάντα ένας ξινισμένος άνθρωπος είναι πάντα ένας χαμογελαστός είναι πάντα δεν ξέρω τι εκφράζει δηλαδή και με τις εκφράσεις του προσώπου. Και γενικά κάνοντας μια επισκόπηση στα θέματα τα οποία έχουμε περάσει να μπορείτε να είστε ικανοποιημένοι λέγοντας ότι εντάξει στο θεατρικό χαρακτήρα που δημιούργησα αυτό καλύπτεται εκείνο όντως καλύπτεται το άλλο καλύπτεται ποιο μέλος του σώματος τον κοινεί. Κάναμε μια σειρά ασχήσεων με συγκεκριμένα ονόματα τα οποία θα βρείτε και στο κόρπο. Επομένως σας χρειάζεται αυτό το ημερολόγιο και για όσους από εσάς είτε ξεκίνησαν αργότερα είτε σε κάποια μαθήματα δεν ήρθαν το ημερολόγιο δεν θα είναι τόσο κομπλέ δεν θα είναι τόσο ενήμερο στα πάντα αλλά αυτό δεν θα σας αποκαρδιώσει σε σχέση με το ότι εσείς πρέπει να κάνετε ένα θεατρικό χαρακτήρα με το υπάρχον υλικό σας. Εντάξει λοιπόν αυτό εξυπηρετεί το ένα κομμάτι της δουλειάς μας το καθαρά καλλιτεχνικό θεατρικό την δημιουργική παραγωγή θεάτρου από εσάς τους ίδιους οι οποίοι καλείστε μέσω αυτής της δραστηριότητας να είστε ακριβώς όπως λέγαμε και το πρωί στο άλλο μάθημα να είστε και θεατρικής συγγραφής. Επινοητές αυτού του χαρακτήρα του θεατρικού και σκηνοθέτες του δηλαδή να έχετε οργανώσει τα διάφορα θέματα του και ηθοποί δηλαδή να μας το παρουσιάσετε και όλα. Ενσωματώνοντας εσάς τους ίδιους αυτές τις τρεις διαφορετικές λειτουργίες θεατρικών δημιουργών μπορείτε πολύ εύκολα να απομακρυνθείτε από το θέατρο. Ευριόδη να πάτε το θέατρο εκτός θεάτρου όπως κάνουμε και εδώ αυτή τη στιγμή που δεν είναι θέατρο ούτε κάνουν μια δουλειά για το θέατρο. Παίρνουμε από το θέατρο τεχνικές και κόλπα και σκέψεις και αναλύσεις και προβληματισμούς και καλλιτεχνική δημιουργία για να κάνουμε τη δική μας δημιουργία δηλαδή για να βιώσετε τη δυνατότητα αυτή να μπορείτε να είστε εσείς οι ίδιοι συγγραφείς, σκηνοθέτες και ηθοποί. Πράγμα που σας πηγαίνει γιατί μπορεί μεταξύ σας να μην υπάρχουν άτομα που ενδιαφέρονται να γίνουν συγγραφείς ή σκηνοθέτες ή ηθοποί αλλά το σημαντικό είναι ότι αυτή η ταύτιση στο πρόσωπό σας των τριών ιδιωτήτων σας πηγαίνει σε όποια μορφή δημιουργικότητας θέλετε εσείς. Μπορείτε να είστε δηλαδή ως εκπαιδευτικοί για παράδειγμα κάτι που είναι κοινή συνισταμένη σε όλους σας, να είστε ταυτόχρονος και οι επινοητές των δράσεων της τάξης ή τουλάχιστον των τρόπων με τους οποίους θα γίνει η δράση μέσα στην τάξη και οι διοργανωτές τους των δράσεων αυτών. Δηλαδή δεν μιλώ για θεατρικές παραστάσεις, μιλώ για το μάθημα της επόμενης ημέρας. Πώς θα το επεξεργαστείτε ώστε να μπορείτε να οργανώσετε θεατρικά δρόμενα τέτοια που θα σας χρησιμεύσουν για το ίδιο το μάθημα. Επομένως να είστε επινοητές και επεξεργαστές του υλικού που έχετε και έχοντας συμμετάσχει σε θεατρικό εργαστήριο σαν αυτό εδώ να είστε και εκφραστές της δράσης έτσι ώστε να μπορείτε να οργανώσετε και την έκφραση των παιδιών γιατί θα τα οδηγήσετε να είναι μετά και εκείνα οι εκφραστές της δράσης. Δηλαδή, είναι κάτι που έχω ξαναπεί στο παρελθόν, χρησιμοποιούμε στοιχεία του θεάτρου πολύ ενδιαφέροντα, πολύ σημαντικά για την θεατρική τέχνη, αλλά εμείς τα χρησιμοποιούμε για να τα μεταφέρουμε. Είμαστε δηλαδή σε αυτό το μετέχμιο ανάμεσα στην τέχνη του θεάτρου και την μεδαγωγική επιστήμη. Τα χρησιμοποιούμε για την εκπαίδευση. Εντάξει, με αυτή την έννοια η βασική δουλειά σας μέσα σε αυτό το μάθημα που είναι να παράξετε έναν θεατρικό χαρακτήρα έχει την καλλιτεχνική της πλευρά, γιατί όπως και να το κάνουμε είναι μια δημιουργία και εφόσον θα έχει υποστεί τόση επεξεργασία θα δώσει και ένα πεσιτικό αποτέλεσμα. Έχει δηλαδή και μια σχέση με την τέχνη. Αλλά δεν είναι το κυρίαρχο, γιατί ακριβώς δεν κάνουμε αυτό το μάθημα για να παράκουσουμε τέχνη. Το σημαντικότερο ίσως για εσάς είναι ακριβώς αυτή η προβληματισμή για τους οποίους σας μίλαγα νωρίτερα. Δηλαδή εσείς για να φτάσετε να κάνετε τον κάθε σας θεατρικό χαρακτήρα, τον εκάστοτε φορά με τη φορά, μάθημα το μάθημα, έτσι ώστε από τη σύνθεση τους να φτάσετε στον τελικό θεατρικό χαρακτήρα, όπως έλεγα πριν απαντάτε σε ορισμένα ερωτήματα ποιος είμαι, τι είμαι, τι κάνω, πού είμαι, σε ποιο περιβάλλον, τι συναισθήματα έχω κτλ. Ανατρέξατε σε κάθε ένα από τα παιχνίδια που παίξατε και βάσει αυτόν έχετε παράξει διάφορους θεατρικούς χαρακτήρες, θα δείτε ότι πάντοτε υπάρχουν αυτά τα ερωτηματικά από κάτω. Στα οποία, φτιάχνοντας το θεατρικό σας χαρακτήρα, είστε υποχρωμένοι να απαντάτε, άρα ασκήστε στο να τα θέτετε αυτά τα ερωτήματα και να απαντάτε σε αυτά τα ερωτήματα. Με αυτόν τον τρόπο, ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική σας παραγωγή, με την καλλιτεχνική σας δημιουργία που είναι αυτή η μικρή καλλιτεχνική παραγωγή που θα κάνετε, ο θεατρικός σας χαρακτήρας, ταυτόχρονα επεξεργάζεστε τον τρόπο να θέτετε αυτές τις ερωτήσεις και να απαντάτε σε αυτές τις ερωτήσεις, μεταφέροντας τους αλλού πέρα από το θεατρό, πέρα από τη θεατρική παραγωγή. Υπόσχεσθαι ακριβώς στα θέματα της μοιρασίας διάταξης του κάθε μαθήματος. Δηλαδή, αν θέλω εγώ να σε ατροπήσω, δεν ξέρω, γι' αυτό σε ζητώ να φέρετε επεξεργασίες σας από το μάθημα, ώστε να δούμε και μαζί τι ερωτήματα θέτουμε και πώς τα στείνουμε, πώς ζητούμε από τα παιδιά να ανταποκριθούν σε αυτά τα ερωτήματα και τους τρόπους με τους οποίους ανταποκρίνονται, έτσι ώστε να καλύπτουν αυτές οι περιοχές για οτιδήποτε μάθημα. Με δυο λόγια, ακόμη κι αν στο μάθημά μας έχουμε να θεατροποιήσουμε πρόσωπα, όπως σας έλεγα και πριν τις διακοπές, έχουμε έτοιμο το υλικό. Μέσα από αυτό το μάθημα φτιάχνετε διαρκώς θεατρικούς χαρακτήρες. Μπορείτε και λογοτεχνικούς χαρακτήρες να τους μετατρέψετε σε θεατρικούς και να τους παραστήσετε, να τους παίξετε μαζί με τα παιδιά, τα παιδιά να τους παίξουν και εσείς εδώ όσο ακόμη σπουδάζετε. Επομένως το μάθημα της λογοτεχνίας είναι ευκολότατη η εφαρμογή των πραγμάτων που κάνετε εδώ. Σε άλλα μαθήματα που περιλαμβάνουν ανθρωπόμορφες φιγούρες, μυθολογία, έχει ανθρωπόμορφα πλάσματα, νοδυσσέα, είναι επίσης σχετικά εύκολο, αλλά σημίζω ότι μπορείτε επίσης να επεξεργαστείτε τρόπους αναπαράστασης ζώων, μορφών δηλαδή από το ζωικό βασίλειο, γιατί θα φτάσετε κάποιο στιγμό που θα πρέπει να διδάξετε τέτοιους πράγματα ό,τι πιο διασκεδαστικό για τα παιδιά του δημοτικού να παίξουν πώς είναι αυτά τα ζώα, επομένως και τέτοιου είδους θέματα, αλλά και όταν επεκταθούμε στις θετικές επιστήμες ή σε πράγματα που είναι πολύ απομακρυσμένα από μορφές ζωντανές, όπως στοιχεία, η πέτρα, ο βράχος, το νερό και τα λοιπά, έχοντας αυτή την έγνοια να σέθετε αυτά τα ερωτήματα και να απαντάτε σε αυτά τα ερωτήματα, μπορείτε να τα αξιοποιήσετε ώστε να βρείτε τρόπους τα αντικείμενά σας να τα κάνετε σαν να είναι αυτά θεατρικοί χαρακτήρες, επομένως να ρωτάτε και να απαντάτε για αυτούς, να δίνετε ερωτήσεις και να δίνετε επίσης απαντήσεις σαν να πρόκειται να λύσετε αυτούς τους χαρακτήρες μέσα σε μία θεατρική δράση. Πώς συμπεριφέρεται το ηλεκτρόνιο σε σχέση με το πρωτόνιο, θα μαζεύετε πολλά χαρακτηριστικά του ηλεκτρονίου ως προς την κίνησή του, ως προς τις ιδιαιτερότητες του, με ανάλογους τρόπους, έτσι όπως ρωτάτε πράγματα για να κάνετε τον θεατρικό σας χαρακτήρα, έτσι πρέπει να ρωτάτε πράγματα για να κάνετε, να κατατρέψετε σε θεατρικό χαρακτήρα κάθε τι από την ύλη σας, του σχολείου. Ναι, είναι ένας τρόπος ας πούμε να φανταστείτε ότι όλα αυτά τα πράγματα με ένα είδος animation γίνονται θεατρικοί χαρακτήρες, δηλαδή δρούν, ζουν, διατηρώντας τις ιδιότητές τους σχετιζόμενα με το περιβάλλον τους, αλληλεπιδρώντας με άλλα στοιχεία ή ενέργειες ή στοιχεία της φύσης και τα λοιπά και σε τι οδηγούν αυτά. Ας πούμε το νερό, κάνω τώρα έναν πολύ εύκολο παραλληλισμό, στο παιχνίδι με τις ηλικίες, αφού έχετε βρει, αφού έχετε αποφασίσει μια ηλικία, σας έχω πει να ξεπερνάει ούτως ο άνθρωπος και ένα εμπόδιο και ο καθένας φαντάστηκε εμπόδια. Ένα μωρό είχε σαν τεράστιο εμπόδιο μια καρέκλα, ένας γέρος είχε μια λιμνούλα με νερό, μια λακούβα με νερό. Βρίσκεται έναν τρόπο να το ξεπεράσετε, είτε παρακάμποντάς το είτε καταστρέφοντάς το είτε δεν ξέρω τι. Για φανταστείτε τώρα αν έχετε να στήσετε ή να σκεφτείτε για να το δώσετε σαν παιχνίδι στα παιδιά το νερό στην πορεία του πάει από εδώ και κυλάει προς τα εκεί. Τι συμβαίνει όταν υπάρχει ένα εμπόδιο, αν το εμπόδιο είναι φυσικό ξέρω εγώ πως το παρακάμπτει το νερό, αν το εμπόδιο είναι τεχνητό και υπάρχει ένα φράγμα τι συμβαίνει, τι πιέσεις ασκούνται από το νερό, τι πιέσεις πρέπει να ασκούνται από το φράγμα ώστε να μην ξεπεράσεις. Θέλω να πω μπορείτε κάθε τι που έχει σχέση με την επιστήμη, που έχει σχέση με την ιστορία, που έχει σχέση με τα θρησκευτικά, μπορείτε να το δείτε σε μια διάσταση τέτοια. Να ζωντανεύουν όλα αυτά και μέσα από αυτό το ζωντανέμα πρώτα να ζωντανεύουν μέσα στη φαντασία σας ώστε να οργανώσετε μια μικρή δράση και μετά να ζωντανεύουν μέσα στην τάξη καθώς θα καλείτε τα ίδια τα παιδιά να υποδηθούν ότι είναι ο τάδε ή ο τάδε ρόλος. Μιλώντας σαν ρόλο δεν εννοώ μόνο τους ανθρώπινους ρόλους ή τους ανθρωπόμορφους αλλά και ό,τι και αν συναντάτε στο πλαίσιο του προγράμμα τόσα. Λοιπόν, σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει ομάδα που έχει ετοιμάσει κάτι. Υπάρχουν κάποιοι που μου στείλατε mail ότι είστε αυτό και αυτή η ομάδα και ετοιμάζετε το τάδε πράγμα. Έχετε να μας δείξετε κάτι για να αρχίσουμε να σχολιάζουμε τα θέματα αυτά και μέσα του σχολείου να ανοίγουν προβληματισμοί και τα λοιπά. Όσοι κάτι κάναν δηλαδή δεν ήρθαν τη μέρα. Ή είστε εδώ αλλά δεν είναι εδώ τα υπόλοιπα mail της ομάδας. Είστε ακόμα δεν είμαστε πολύ ευημένες. Καλύτερα. Δείτε, να πω κάτι. Καταλαβαίνω ότι είναι λαχτάρα σας να δείξετε κάτι που εσάς να σας ικανοποιεί καταρχάς. Ώστε να μπορείτε να ελπίζετε ότι θα μας ικανοποιήσει και εμάς. Αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτό που παρουσιάζετε δεν χρειάζεται να είναι κάτι τελειωτικό. Ακόμη και στο τέλος του εξαμήνου δεν χρειάζεται να είναι κάτι τελειωτικό. Στο τέλος του εξαμήνου καλό είναι να είναι τελειωτικός μόνο ο θεατρικός σας χαρακτήρας. Όλα αυτά που σαν ομάδες το παρουσιάζετε και που έχουν σχέση όχι με μόνο παραγωγή θεάτρικού χαρακτήρα για το θέατρο, αλλά αυτό που λέμε τώρα σχετικά με τα μαθήματα, δεν χρειάζεται να είναι τόσο καλά επεξεργασμένο. Μπορεί να το παριστάνετε, να το βλέπουμε και ξέρουμε όλοι ότι είστε σε μια διαδικασία πειραματισμού και επομένως περαιτέρω επεξεργασίας. Μπορείτε να το ξαναδείξετε αργότερα, δεν είναι τελειωτικό. Αλλά ενδεχομένως θα μας δώσει τη δυνατότητα να συζητήσουμε πάνω σε θέματα που αντιμετωπίζετε και στις πρακτικές σας όσο είστε ακόμη φοιτητές και που θα αντιμετωπίζετε στο μέλλον όταν θα είστε εκπαιδευτικοί. Δεν ξέρω αν θέλετε να το επεξεργαστείτε. Πάντως πρέπει να αρχίσετε να φέρνετε τέτοιες ιδέες για να μπορέσουμε όλοι να βοηθηθούμε και κυρίως εσείς που θα παρουσιάζετε, η κάθε ομάδα να βοηθηθείτε στο ασυνήσιστο τρόπο μεταφοράς μιας διαδικασίας δημιουργικής που γίνεται εδώ μέσα και βασίζεται σε μια τέχνη, μεταφοράς της λοιπόν σε μια διαδικασία που δεν είναι τέχνη, είναι τέχνη μεταφορικά. Η τέχνη του εκπαιδευτικού είναι λειτούργημα, είναι μια δουλειά, μια επιστημονική δουλειά που θα κλειθείτε να κάνετε όταν θα γίνετε ολοκληρωμένοι εκπαιδευτικοί. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ίσως ακούγεται και φυσικά δεν είναι τόσο εύκολο. Χρειάζεται να γίνει δουλειά για να κατανοήσετε αυτό το πέρασμα από τη μία κατάσταση στην άλλη, αλλά η δουλειά χρειάζεται να γίνει εδώ μέσα για να μπορεί να είναι ορατή από όλους και να μπορούν τα σχόλια να είναι κοινόχρηστα, να τα παρακολουθούμε όλοι και να αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα πράγματα. Επομένως αρχίστε να το κάνετε και για λόγους τάξης πανεπιστημιακής με την έννοια ότι θα φτάσουμε σε κάποια βαθμολογία στο τέλος, αλλά βέβαια όχι μόνο για αυτόν τον λόγο, ακριβώς για να πάρετε γνώση από αυτή σας την ίδια τη δουλειά. Ωραία, λοιπόν τώρα θα ήθελα από τον κασένα και την καθεμιά σας λίγο να προσπαθήσετε να κάνετε κάτι που είχαμε κάνει και μια άλλη φορά. Σημάστε όλοι και όλες κάποιους από τους θεατρικούς χαρακτήρες που επινοήσατε στη διάρκεια των μαθημάτων. Μπορεί να είναι ένας, μπορεί να είναι δύο ή τρεις ή περισσότεροι. Και όπως είχα ζητήσει την άλλη φορά και τώρα σας ζητώ, να προσπαθήσετε να κάνετε μια, να τους θυμηθείτε, δηλαδή να ξανακινηθείτε όπως αυτοί, να ηχήσετε με τη φωνή σας και τα λοιπά να τους θυμηθείτε, έτσι χωρίς να είστε πολύ ορατοί στους άλλους, γιατί είστε και λίγο μανγκωμένοι τώρα από τις διακοπές. Επομένως θα κινηθείτε όλες στην τάξη για να θυμηθεί ο καθένας τους διάφορους χαρακτήρες που έχει επινοήσει και μετά θα σας ζητήσω να κάνετε μια απόπειρα για αυτήν τη σύνθεση, που είπαμε μπορεί να την κάνετε με όποιον τρόπο θέλετε, με όσμοση, με άσρηση, με επιλογή, μια εναρμόνιση και τα λοιπά. Αυτό σαν πρώτη δράση, για να ξαναμπούμε λίγο στη διαδικασία και μετά θα σας ζητήσω να διαδράσετε. Για την ώρα δηλαδή κινείστε όλοι ταυτόχρονα ομαδικά, αλλά ο καθένας δρά μοναχικά. Καλησπέρα. Αρχίστε να ηχείτε και όλα, να χρησιμοποιείτε τις φωνές, τις διάφορες, ή τα λοιπές, τις λέξεις. Όπου υπάρχει, ας πούμε στο επάγγελμα, μπορεί να είσαι πωλήτρια. Παρακαλώ, τι θέλεις να λες τα λόγια αυτά που επινόησες. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Όχι, να σταματάτε. Ωραία. Στο... Έχετε περάσει από όσο το δυνατόν περισσότερα, αν είναι δυνατόν, όλα αυτά τα λόγια. Από όσο το δυνατόν περισσότερα, αν είναι δυνατόν, όλα όσα έχετε κάνει. Τα θυμηθήκατε έτσι με τη σειρά. Ωραία. Τώρα, αυτό που σας ζητήσω είναι για λίγο ακόμη να μείνετε σε ταυτόχρονη δράση, αλλά ατομική, για να κάνετε μια απόπειρα συνδυασμού αυτών των πραγμάτων. Στην ουσία, δηλαδή, είναι σαν να σας ζητώ μια καινούργια δράση. Να φτιάξετε ένα θεατρικό χαρακτήρα, ο οποίος να απαντάει στο ερώτημα ποιος είμαι, τι κάνω, πώς αισθάνομαι. Να έχει μια ηλικία, να έχει ένα επάγγελμα, να έχει μια στάση απέναντι σε αυτή τη ζωή, καθώς εκτελεί αυτό το επάγγελμα. Να κινείται με βάση κάποια μέλη του σώματος του. Να έχει εκφράσεις του προσώπου, σύμφωνα με το παιχνίδι, μάσκες, αν θυμάστε, που είχατε παίξει. Μια έκφραση που ταιριάζει με όλο το υπόλοιπο του παρουσιαστικό. Το κάναμε. Μπορεί να λείπατε. Μια έκφραση, μια γκριμάτσα, σας συγχαρητήσω. Α, καλά, αφήστε. Έχω την αντίπτωση ότι το κάναμε. Θυμάμαι ότι το κάναμε. Καλά, δεν πειράζει. Ωραία, αφήστε αυτό το θέμα. Δεν είναι εκεί η ουσία. Η ουσία είναι αφού τώρα έχετε κάνει μια έτσι έστω και πρόχειρη φρεσκάρισμα, περάσατε από τη μνήμη σας δηλαδή και από την έκφραση σας γρήγορα αυτά που είχατε κάνει, να προσπαθείτε τώρα να τα ενώσετε σε έναν άνθρωπο. Όπου γίνεται. Στο βαθό όπου δεν γίνεται. Ας πούμε όλα τα άλλα πάνε εντάξει μαζί, το μέλλος του σώματος, το επάγγελμα, η ηλικία, ξέρω εγώ, η στάση μπαίνει στη ζωή και το άγαλμα και αυτά όλα κάνουν έναν ενήλικα που κινείται σαν αρκούδα και κάνει το επάγγελμα του μπακάλι και τα λοιπά. Και η μόνη παραφωνία είναι ότι στην ηλικία είχατε κάνει ένα παιδάκι δέκα χρονών και δεν σας ταιριάζει αυτό, αφήστε το παιδάκι δέκα χρονών απ' έξω. Ή αν θέλετε εμποτίστε αυτόν τον ενήλικα που έχει παραξεί με την εναρμόνηση όλων των υπολοίπων στοιχείων, εμποτίστε το με την χάρη και την σπιρτάδα ή την ταχύτητα ή την ενέργεια που είχε το παιδάκι αυτόν τον. Θέλω να πω δηλαδή προσπαθείτε ή να τα χρησιμοποιήσετε όλα για να φτιάξετε ένα, ή να χρησιμοποιήσετε τα περισσότερα, ή να χρησιμοποιήσετε στοιχεία απ' τον καθένα, αλλά εγώ αυτό που σας ζητώ τώρα είναι να κάνετε έναν καινούριο θεατρικό χαρακτήρα, όχι όμως επινόηση της στιγμής, τώρα να είναι αποτέλεσμα επιλογών. Επιλογών μεταξύ των πραγμάτων που έχετε εσείς οι ίδιοι κάνει. Επομένως για λίγη ώρα δοκιμάστε, σκεφτείτε, ξαναδοκιμάστε, ξανασκεφτείτε και τα λοιπά, ο καθένας και η καθεμιά μόνος και μόνη, όλα κινήστε ταυτόχρονα και σε λίγο θα σας ερετήσω να διαδράσετε για την ώρα μην διαδράτε. Για πάμε. Παιδιά σας παρακαλώ για την ώρα μην συζητάτε ανάμεσα σε αυτή τη στιγμή. Να αναμίξετε και τους ήχους, τον τρόπο που μιλάμε. Το τρόπο που μιλάει ο επαγγελματίας, τον τρόπο που ηχεί το ζώο να λειτουργεί σε επίπεδο και σωματικό και ηχητικό φωνητικό και σε επίπεδο λεκτικό επίσης. Παιδιά μην αυτολογοκρίνεστε, δηλαδή δεν ηχείτε, δεν μιλάτε, μην κάνετε λόγο, είναι ένα εργαστήριο, ψάχνεστε, οπότε δεν έχει νόημα να είστε τέλοι, ψάχνεστε, μην δρέπεστε αν δεν νομίζετε πως είστε τέλοι. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Ναι, ναι. Και το ζώο και το ανθρωποποιημένο ζώο. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Ωραία. Θα σας ζητήσω ενδεικτικά να δούμε ορισμένα άτομα, ενδεικτικά. Γιώργο, θες να μας δείξεις τι έκανε Κρύστο, αν πάνε στο Αλσχάιμερ. Αν θέλεις, ναι. Ναι, βέβαια. Όχι, όχι. Τι θα θέλαμε να κάνουμε τώρα. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Οκ, δώσε και ένα όνομα. Και ένας Αλαζόνας, Μπρονάρης και βαριεστημένος λεωφριαζής. Οκ, δώσε και ένα όνομα, πώς τον λένε. Χρήστο, Κώστα, Ορλάνδο, Θανάση, ό,τι θέλει. Οκ. Να δούμε κάτι από σένα. Ναι. Όλα μαζί. Αυτό που προσπάθηξες να κάνεις τώρα. Ναι, ένα μικρό παιδάκι που δεν μπορεί να προωθήσει, γιατί έτρεχνω. Ένας άνθρωπος που βρίσκει πολλά εμπόδια και ένας ζώας που παίρνει. Αυτό. Και που είναι και λίγο ένα ζώο. Ναι. Και επειδή βρίσκεις πολλά εμπόδια και λεωφριαζείς, θα το χάσουμε λίγο. Αυτό. Ωραία. Τι μας συμβαίνει? Θέλεις να μας δείξεις αυτό που έκανας. Ναι. Σύντομα. Σύντομα. Σύντομα. Λοιπόν, τώρα άναψε ο Σταμάρθος. Ο Γρηγόρης. Περπατάμε όλοι μαζί τη διάδοση. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα. Περάσαμε όλοι. Ωραία. Αχ. Δασκάλα. OK. Είμαστε μια δεκαεξάγωνη κοπελίτσα που... Κάνει πρόβες να γίνει δασκάλ. Ναι, λέγεται δασκάλα βέβαια σε πάρα πολληφορικής αουγήσηματος για αυτά τα πραγματικά. Αυτό έκανα για το οποίο είμαι και πεταγούδος στο ζώο. Έκανα χειροκρότημα. Που δεν κάνει και κόντρα με μια δεκαεξάγωνη. Ναι. Αλλά και τη στιγμή που σταμάθανε ή πήγαν τα παιδιά. Που αυτοί μ' αρέσει αυτό. OK. Είχα την φαντασίωση ότι υπάρχουν και παιδιά. Δηλαδή, εισα μπορούσα να το διολογήσω ότι είναι μια δεκαεξάγωνη. Μαζεύει όλα τα μικρά της γειτονιάς της. Τον κοστάκι της κυραμαρίκας από απέναντι. Το γιαννάκι, τη μερούλα κτλ. Και τους κάνει κακοφορική αγωγή στη γειτονιά. Ε, ναι. Για τα πάντα μπορείτε να βρείτε έναν τρόπο να τα εκλογηκεύσετε. Θέλεις να μας δείξεις? Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. Έτσι, έτσι. |
