| : Παρακαλώ και σας ευχαριστούμε για τα ενδιαφέροντα που ακούσαμε. Μόνο ότι έχω παρακολουθεί στα πράγματα, εν τούτης δεν πάει κανείς να βρίσκει πάντα κάτι το καινόριο. Και εδώ θα ανοιχθεί μια συζήτηση, αλλά ο χρόνος δεν είναι τόσο, εκτός αν υπάρχει από πλευράς της χρόνος, για να ακούσουμε τις ερωτήσεις που θα θέσουμε οι λίγοι παρευρισκόμενοι, αλλά και ο ίδιος έχω να θέσω κάποιες ερωτήσεις. Πρώτα όμως στον λόγο στους παρευρισκόμενους. Αξιοποιήστε σας παρακαλώ τους δύο συναδέρφους, γιατί είπανε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, όχι μόνο για το αύριο, αλλά και για το σήμερα και για το πολύ μακρινό μέλλον. Τι μας περιμένει, δεν ξέρω αν θα μας το πει κάποια στιγμή κάποιος λόγος. Δεν θέλει κανείς να με τορμάει να κάνω εγώ την αρχή. Λοιπόν, κύριε Αντωνίου, να ρωτήσω, έτσι σημαίνω αν θέλετε μετά στο τέλος. Τι συμβαίνει με τι θα συμβεί με την ιδιωτικότητα, όταν από αυτά που μας είπατε, και επειδή έχουμε και εδώ έναν άνθρωπο ο οποίος προέρχεται από τις έννοιες δυνάμεις, να μπορούμε, από το στόρο, τι μπορεί να κρατήσει σήμερα κανείς ως μυστικό. Και μιλώ πραγματικά για τις έννοιες δυνάμεις. Πόσο μπορούν αυτές οι δυνάμεις να έχουν κάποια πράγματα τα οποία δεν τα μαθαίνει κάποια μεγάλη μηχανή, η οποία σε δεδομένη στιγμή μπορεί να τα πουλάει κάπου. Ένα ερώτημα. Ειδητικότητα, είπαμε, είναι το δεύτερο στοιχείο. Θα νικήσει η νοηματική, όπως λέγεται, επεξεργασία των δεδομένων, είναι η υποσίστατη στοιχή προσέγγιση. Γιατί το στοιχείο, το πρώτο της νοηματικής επεξεργασίας διευκολύνει τον κάθε πολίτη. Φοβάμαι, όμως, μήπως τελικά αυτό αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των μεγάλων μεγάλων που έχουν την αίσθηση ότι τίς είδε για πόσα χρόνια μάλλον αυτοί θα έχουν την δυνατότητα της διαχείρισης και όλοι εμείς, όπως είπατε, θα έχουμε την προεδομένη δεδομένη. Δεν υπάρχει αυτή η δημοκρατικότητα όντως. Λοιπόν, για να μην προχωρήσω παραπέρα σε ό,τι σας αφορά, παρά μόνο να πω φοβάστε την τεχνητή νοημοσύνη ότι εντεχομένως κάποια στιγμή να υπηρεύει την δυνατότητα του ανθρώπου καθότι η πληθώρα των πολύ καλών προγραμματιστών, όταν συσσορεύεται, ξεπερνάει την ευφυεία του πιο εξυπνότερου ανθρώπου. Άρα κάποια δεδομένη στιγμή εντεχομένως να βρεθούν οι έξυπνοι άνθρωποι, νεμονομένα φυσικά, κάτω από την τεχνητή νοημοσύνη και από ό,τι έχω διαβάσει, το πρόβλημα που θα παρασχολεί πλέον είναι ότι τι θα γίνει με την ηθική αυτών των ρομπότ, τα οποία, ως ανθρωπόμορφα, θα περπατάνε μεταξύ μας σε κάποιες δεκαετίες. Και σε ό,τι αφορά τον συνάντησο της Ζάρου, θέλω λίγο να ρωτήσω το εξής. Τι να το επισημάνω. Έχει γράψει το 16, νομίζω το 14, ο Ρίφτη ένα βιβλίο, το οποίο είναι ενδιαφέρον. Και αναφέρεται στον ιδιωτικό τομέα, όπως είπατε, στον δημόσιο τομέα, ένας τρίτος τομέας, που είναι μη κερδοσκοπικός κατά τέτοιο τρόπο. Εδώ μιλάει για τα collaborative commons, δηλαδή για τα κοινά αγαθά. Και έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, η οποία είναι, αν κοιτάξει κανείς, αυτά που συμβαίνουν με την έννοια και της εκτύπωσης, της διεκτύπωσης και τα λοιπά, τη βικιπέντια, το ένα το άλλο, δηλαδή πολλά αγαθά τελικά παράγονται σχεδόν με μηδενικό οριακό κόστος, όπως λένε οι οικονομολόγοι. Αυτό το πράγμα, μήπως ο ίδιος είναι και λίγο ισόδοξος από την πλευρά του, μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση του καπιταλισμού, του ιδιωτικού τρόπου, ας πούμε, ιδιοκτησίας και πετάρρευσης των αγαθών. Έχει αυτή την προσέγγιση και μάλιστα την βλέπει πολύ αισιόδοξα ο Ρίφκιν, ότι είναι κάτι που έρχεται να μας απαλάξει από την εκμετάλλευση των ιδιωτικών μεγάλων επιχειρήσεων που τελικά βιώνουμε. Με αυτές τις ερωτήσεις εγώ τελειώνω και έχετε το να λάβω. Πριν απαντήσω σε ερωτήσεις σας, θέλω να πω ότι υπάρχουν πολλά κοινά στις δύο ονειρήσεις. Αυτά τα οποία ανέφερα είναι η δική περίπτωση αυτό που ανέφερε ο Μοχθάνος. Δηλαδή, ξεκίνησε με ένα βίντεο, αγόρασε αυτός, έκανε μια και ένα τομία. Γιατί δεν την καταλαβαίνετε. Ο Μπέρναρς Λι έκανε μια και ένα τομία, όπως έκανε και ο Μπελ Κέιτς. Βρήκανε ο λογισμικός. Θα μπορούσε να πει ο Μπέρναρς Λι, για κάθε email που στέλνω ή για κάθε download, upload, θα πληρώνω 0,01 δολάριο στον Μπέρναρς Λι που το έφτιαξε. Δεν το έκανα. Το δώρεσε στην ανθρωπότητα. Ούτε ο άλλος εκμεταλλεύτηκε τις μηχανές που έρχεσαν. Δεν μπορούσε να τις εκμεταλλευτεί. Γιατί δεν τις εκμεταλλεύτηκε. Γιατί είχε κάποιο γράμμα διαφορετικό από την γρήγορη κερδοσκοπία. Για αυτό. Αλλιώς θα μπορούσε να πάρει και αυτό το λεφτά. Και ο Μπέρναρς Λι να βάλει λεφτά και ο Άντι. Άρα, ενώ ο Bill Gates το εκμεταλλεύτηκε πολύ έξυπνα και έγινε πολύ γρήγορα της εκατομμυριογούς. Ο Παρτιοζούκιαμ πρέπει. Θα μπορούσε το Facebook να το έχει κοινό. Και να μην υπήρχε το πρόβλημα που υπάρχει τώρα. Και το οποίο επισημαίνει ο Μπέρναρς Λι διαρκώς κάθε τόσο δύναμοι μιλίες όχι μόνο στη Royal Society και στο κοινό. Προσπαθεί να φέρει τον κόσμο σε μια γρήγορη ώρα. Για αυτό το θέμα. Υπάρχει ένα θέμα. Δεν ξέρω πώς να το πω αυτό. Γιατί δηλαδή ο άλλος δεν το αγχωνομήσει και ο άλλος δεν θέλει να το αγχωνομήσει. Την απάντηση αυτή δεν την ξέρω. Απλώς βλέπουμε δύο παραδείγματα. Τα οποία εντάσσονται στο πλαίσιο που έθεσε το Bill. Τώρα σχετικά με το αν θα κερδίσει το ένα ή το άλλο. Η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι η ίδια με την απάντηση στην αντιστοιχική ερώτηση. Θα κερδίσουν οι εταιρείες που κάνουν ειχαρήματα ή θα κερδίσει αυτός. Η νοοτροπία που εισάγει αυτός ο άνθρωπος που βοηθάει εντύστοιχους νέους σε ερώτηση. Η ερώτηση είναι η ίδια και η απάντηση είναι η ίδια. Εγώ όμως δεν μπορώ να σας απαντήσω σε αυτό. Η απάντηση καθορίζει τα τελευταία λέξη του ο κοστανοτιάτης του Φύγκου. Πόσο ενδρίχωσε ή κοκολούθηκε. Από κει θα καθοριστεί η απάντηση. Και η εγρίγωση στην προκειμένη περίπτωση στο Γουάιντερ είναι εάν θα υλοποιηθούν οι ρυθμίσεις που σκέφτηκε να βάλει η Αμερικανική Γερουσία οι οποίες θα σταματήσουν. Δεν δούλευε να πει. Θα περάσουν αυτές. Εάν περάσουν υπάρχει μια ελπίδα. Αν δεν περάσουν θα κερδίσουν μια λίγο πιο πολλά. Η ίδια απάντηση υπάρχει και στο παράδειγμα που είπα. Προς το παρόν είναι τη τοπική παραγωγή. Δεν υπάρχει πρόβλημα μεγάλο στους ανταγωνιστές. Άρα μπορούν να δουλεύσουν. Έτσι απάντησα το δεύτερο ερώτημά σας. Το πρώτο ερώτημα σχετικά με την ιδιωτικοποίηση δεν υπάρχει ιδιωτικότητα. Έχει ξαναγεί. Δεν υπάρχει ιδιωτικότητα. Απλώς δεν το ξέρουν. Καμία ιδιωτικότητα δεν υπάρχει. Ίσως για τους μικρούς που δεν τους ενδιαφέρει κάτι. Για κανέναν. Δεν μπαίνουν όχι. Εννοώ το εξής. Δεν μπαίνουν μέσα στο σπίτι, όταν τι θέλουν να μάθουν για μένα. Αν θελήσουν να μάθουν, μπορούν. Ακριβώς αυτό είναι. Άρα έχει εξαγλειδεί το θέμα της προστασίας της ιδιωτικότητας. Φεύγωσο. Απλώς δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Τι συμβαίνει με τις ένοπλες δυνάμεις, το ίδιο? Φυσικά. Αλλά οι ένοπλες δυνάμεις, όπως και όλοι οι άνθρωποι, έχουν τη δυνατότητα άμυνας προς αυτό. Η άμυνα κωδικοποιείται με μία λέξη. Παραπλάτηση. Δυσέψω. Αυτό γίνεται στο στρατό. Δηλαδή οι Τούρκοι ξέρουν τις δυνάμεις έχουν εμείς και δεν έχουν τη δυνατότητα του Τούρκοι. Αλλά δίνουμε παραπλαντικά στοιχεία και φροντίζουμε αυτόν τον τρόπο. Να διατηρούμε στην άμυνα. Και η παραπλάτηση είναι εφαρσική στρατηγική απόλυτο τάπλο. Να είναι λόγος αυτός οικανός ώστε να μην θα οδηγηθεί κάποιος στα λεγόμενα θερμά επεισόδια ή μήπως θα ανακαστεί κάποιος να σκεφτεί αυτό που έκανε το Εσδέλη κάποτε, το Blitzkrieg. Γιατί τότε μόνο θα προλάβει την κατάσταση. Να βαθάω σας την ερώτηση για την ιδιωτικότητα. Ως προς την ιδιωτικότητα δεν υπάρχει ιδιωτικότητα. Αλλά μπορείς να δημιουργήσεις ιδιωτικότητα με παραπλαντικές κινήσεις. Και αυτό γίνεται παντού σε όλες οι μυστικές υπηρεσίες, οι άμυνες. Όλοι αυτοί λειτουργούν με παραπλάνση. Όπου διασφαλίζεται το ιδιωτικότητα. Δηλαδή οδηγείς τον αντίπαλο σε εσφαλμένα εκτιμήσεις και σένα. Ο Ρώδιος ο Πίτακος, το θυμάσαι το παράδειγμα, όταν είχαν, ας το πούμε, περικυκλώσει την πόλη τη Ρώδα για ένα χρόνο οι αντίπαλοι. Και λιμοκτονήσει ο κόσμος, έβαλε και... τα ήσανε μία γελάδα-δύο και άλλες πεθάνουν. Ό,τι γάλα υπήρχε το βάλακ σε μία στάμνα. Ό,τι νερό υπήρχε σε μία άλλη στάμνα. Και λέει, ό,τι στάρι υπήρχε, φτιάξανε τεχνικούς λόχους και τώρα ξαναπάνω. Και είπε στον επιτυθέμενο, έλα να συζητήσουμε τι θα γίνει. Περνάνε μια κοπέλα, σπάει κανάτε, χύνεται το νερό. Όχι, δεν πειράζει, είναι πολύ νερό. Άλλη χύνει το βάλα, βλέπει τις θυμονιές. Δεν ξέρω τι μέσα δεν υπήρχε. Λύθηκε πολύ ότι αυτό εννοώ παραπλάση. Και έτσι γίνεται, και έτσι γεννόταν πάντα. Ούτε ποτέ υπήρχε ιδιωτικότητα. Πάντα βάζεις έναν κατάσκοπο, μπαίνεις στο στρατηγείο του, έχουμε και μικρές κατασκόπους στην Τουρκία και οι Τούρκοι έχουν σε μας. Όλοι ξέρουμε τι γίνεται, αλλά αυτά που φαίνονται είναι διαφορετικά από την πραγματικότητα. Πας σε μια μονάδα πυροβολικού και λέει, εκεί είναι απόθηκή. Εκεί δεν είναι τίποτα όμως, εκεί είναι αλλού. Εκεί εκπαιδευόμαστε όλοι. Αυτό δεν υπάρχει, αλλά ιδιωτικότητα δεν υπάρχει. Όταν κάποιος σε αστοχεύσει, όλα είναι ξεκάθαρα. Στο Facebook, δηλαδή. Ένα βράδυ μεθάτε, ανεβαίνετε στο τραπέζι και χορεύετε τη στιγμή. Την άλλη μέρα το βάζετε στο ιδιωτικότητα και το μεσημέρι σας λέει ο άλλος τι είναι αυτό που έκανες. Και το βγάζετε. Και το υπάρχει. Θέλει τώρα κάποιος να σας αξιολογήσει γιατί πάτε να εργαστείτε σε μία επιχείρηση. Θα βρει κάποιος τέλεγχος κατάλληλο, κάποιος μεσάζοντα, ο οποίος ξέρει κάποιον στο Facebook. Δεν υπάρχει πια αυτό το δεδομένο. Είναι καταχωρημένο όμως. Θα το βρει, θα σας αξιολογήσει και θα έρθει η ώρα της κρίσης. Θα σας πει, κύριε Τσεφούρα, έχουμε καλύτερους σκοπους. Το πραγματικό ήταν διαφορετικό. Είναι καταχωρημένα όλα. Απλώς κοστίζει λίγο παραπάνω να βρεις στοιχεία τα οποία ο άλλος τα έχει καλύψει. Αυτό που δεν μπορούν να ελέγξουν είναι η παραπλάτηση. Έτσι απάντησα την πρώτη εγγραφή. Το άρθα νικήσει η αρτηφής αρνητέρνησης. Δηλαδή κυσική. Αυτό πάλι ανάγ στις ποντιακές παρεμβάσεις. Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτό το θέμα να ρυθμιστεί μόνο. Θα πρέπει η κοινωνία να παρέμπει δυνατά. Αυτή τη στιγμή μπορούν και κρύβονται πίσω από την παραπληροφόρεση. Και αυτό γεγονός, ότι αυτοί που κρίνουν την αρτηφής αρνητέρνησης, την κρύβονται με βλακώδεις νομοσιολογικά επιχείρημα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. Και έτσι γελιοποιείται όλο το θέμα. |
