| σύντομη περιγραφή: Ο Θεός που σημαίνει ότι δε θα πω, δεν είναι η παραλία του κανένα. Αν δεν θέλετε να ξέρετε ποια είναι η παραλία του κανένα, θα μπορείτε να το δείτε. Καταρχήν να γνωριστούμε γιατί ορισμένους από εσάς και ορισμένες σας ξέρω αλλά περισσότεροι δεν σας ξέρω και τους περισσότερους. Εμένα με λένε Δημήτρη Ζάχω. Είμαι λέκτορας εδώ στο Παιδαγωγικό των Δασκάλων όπου φοιτάται οι περισσότερες και περισσότερες. Ενδεχομένως τώρα το λέω γιατί μπορεί να είναι και κάποια ή κάποιος που είναι από άλλο τμήμα. Ωραία. Και το αντικείμενό μου είναι Παιδαγωγική. Στην Παιδαγωγική συμπεριλαμβάνεται και διαπολιτισμική εκπαίδευση. Το μάθημα που θα κάνουμε λέγεται Αντιρατσιστική, Αντισεξιστική και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση. Θα εξηγήσουμε σήμερα τι ακριβώς θα κάνουμε. Το πρώτο που θα πρέπει να εξηγηρουθούμε και κατά πρώτο βέβαια να σας εξηγήσω για την παρουσία της κάμερας εδώ. Δεν μας παίρνουν απευθείας να μας βγάλουν σε κανάλι. Απλά αυτό το μάθημα έχει ενταχθεί στα Open Courses. Τα Open Courses όπως ακούγεται είναι αυτό το πράγμα που μπορεί κάποιος να καταλάβει. Ανοιχτό μάθημα. Ανοιχτό μάθημα για διάφορους λόγους. Καταρχήν πρέπει να σας πω ότι όλα τα πανεπιστήμια και οι άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτά, ένα μέρος της δουλειάς τους αφορά στο να κοινοποιούν σε ευρύτερο κοινό από αυτό που είναι γεγραμμένο στους συγκανταστάσεις των φοιτητριών και των φοιτητών, ένα μέρος της δουλειάς τους με έναν τρόπο που να γίνεται και αντιληπτό. Έτσι δηλαδή τι θέλω να πω. Δεν θα απευθυνθούμε σε έναν κόσμο που είναι έξω από το πανεπιστήμιο με τον ίδιο τρόπο που απευθυνόμαστε σε εσάς όταν είστε σε κάποιο στάδιο της φοιτησίας. Μιλάμε κάπως διαφορετική γλώσσα. Αυτό γίνεται τόσο θεσμικά, παράδειγμα τώρα το πανεπιστήμιο, το δικό μας, έχει μια σειρά από δραστηριότητες, Αριστοτέλειο Κυριακή Ανοιχτά, όπου δίδονται διάφορα μαθήματα και μπορεί όποιος και όποια θέλει να τα παρακολουθήσει. Βεβαίως πρέπει να πούμε ότι και αυτά τα μαθήματα εδώ πέρα είναι ανοιχτά. Όποια και όποιος θέλει μπορεί να τα παρακολουθεί. Δεν είναι κλειστά. Αλλά επειδή δεν έρχεται πολλούς κόσμος απέξω, παρότι έχει το δικαίωμα, μπορεί να έρθει δηλαδή κάποιος εδώ, όμως έχουν έρθει σε μαθήματα διάφορα. Δεν θα το πούμε εμείς όχι. Το πανεπιστήμιο είναι δημόσιο. Ωραία. Αυτή είναι λοιπόν μια διάστηση. Θέλουμε να πιάσουμε και κόσμο που δεν έχει άμεση σχέση με το πανεπιστήμιο και να έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει κάποια από τα μαθήματα αυτά. Ιδιαίτερα αυτό το μάθημα, όπως θα δείτε, γιατί σήμερα θα πούμε τι θα κάνουμε, τι θα είναι η εισαγωγή μας, θα πούμε τι θα κάνουμε και πώς θα το κάνουμε. Θα δείτε λοιπόν ότι τα θέματα αυτά που θα συζητήσουμε εδώ δεν είναι του στενού επαγγελματικού μας ενδιαφέρονους. Δηλαδή, βεβαίως όλα τα θέματα που εμείς θεραπεύουμε εδώ έχουν μία επίχηση σχεδόν σ' όλες τις ομάδες και σ' όλες τις κατηγορίες του πληθυσμού. Γιατί? Γιατί μιλάμε για διαπιδαγώγηση, περισσότερος κόσμος έχει παιδιά, εγγόνια, ανήψια και ούτω καθεξής. Άρα όλους λίγο πολύ αφορούν τα όσα κάνουμε εδώ, αλλά ιδιαίτερα αυτό το μάθημα αφορά μια σειρά από ζητήματα που και επικαιρότητα έχουν, αλλά είναι και επίμαχα. Δηλαδή, τι εννοώ είναι επίμαχα, υπάρχουν αντιτιθέμενες πολλές φορές με σφοδρό τρόπο απόψεις που δεν μένουν ως αντιπαραθέσεις μόνο σε επίπεδο επιχειρημάτων. Πολλές φορές από τις αντιλήψεις κάποιων έχουμε και χρήση βίας. Ωραία. Άρα λοιπόν, και το κλείνω εδώ πέρα, ένα μέρος, το πρώτο σκέλος, αφορά τη δυνατότητα κάποιου ή κάποιας να παρακολουθείς ένα πανεπιστημιακό μάθημα και το συγκεκριμένο μάθημα που εξήγησα για ποιο λόγο, κάποιου ή κάποιας που δεν είναι εγγεγραμμένος στους καταλόγους της δικιάς μας, του δικού μας του τμήματος. Ωραία. Ή κάποιο άλλο τμήματος που μπορεί να πάρει αυτό το μάθημα, από το ελληνικό, από το γερμανικό, από τον ιππιαγόνα, από πουδήποτε. Ξέρετε πολύ καλά ότι και εσείς έχετε δικαίωμα κάποια μαθήματα από άλλα τμήματα να τα πάρετε. Άρα λοιπόν τώρα μίλησα για κάποιους που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα να το πάρουν εγγεγραμμένοι σε μια κατάσταση και να αξιολογηθούν. Γιατί άμα πάρεις ένα μάθημα, όπως πολύ καλά ξέρετε, αξιολογείσαι κιόλας. Ωραία. Τώρα πάμε στο δεύτερο επιχείρημα υπέρ των ανοιχτών μαθημάτων, το οποίο αφορά το σώμα των φοιτητριών και των φοιτητών. Ποιο μπορεί να είναι αυτό. Δηλαδή, αν ήθελε κάποιος να μας πείσει για τη χρησιμότητα, να πει σε εμένα που δέχτηκα να το βιντεοσκοπίσουμε και από τον χρόνο να προβάλλεται ή να είναι σε κάποιον ιστότοπο και να μπορεί κάποιος να το παρακολουθεί. Ποιο επιχείρημα θα χρησιμοποιούσε σ' ό,τι αφορά εσάς, τους φοιτητές και τις φοιτήτρες. Να πω παρένθεση, θα το τονίσω αυτό αργότερα, ότι μ' αρέσει να μην μιλάω συνέχεια, γιατί θα σας ανανορίζω, έχει και ζέστη εδώ μέσα, οπότε δεν κάνει. Καλό είναι να μιλάτε κι εσείς, έτσι έχει νόημα και η φυσική παρουσία. Πείτε μου ένα καλό επιχείρημα, να έχετε τη δυνατότητα να πάσε σε ένα ιστότοπο και να παρακολουθάς το μάθημα. Για εσάς εδώ, για τις φοιτήτρες και τους φοιτητές. Να υπάρχει κανένα καλό επιχείρημα. Να υποθέσω ότι δεν το εγκρίνεται το πράγμα. Να πω και ένα άλλο τώρα. Κυρία Χαραλαμπόγλου. Θα θέλαμε να ρεγνήσουμε το πρόγραμμα του ανάλογα, να δούμε το βίντεο όσο χρόνο θέλει, ανάλογα να το βολεύει και επίσης βλέποντας ένα βίντεο μπορεί να το αναλάβει κάτι, να το ταχύνει λίγο. Αυτό. Δεν ήρθα να το διαφκρινίσουμε και αυτό. Δεν ήρθα εδώ για να σας φοβήσω. Ήρθα για να σας παίρνει το μικρόφωνο, έτσι, για να ακούγετε αυτά που λένε. Να πω ότι όποιος δεν θέλει να φαίνεται και σε κάποια φάση φαίνεται, θα πούμε στο κύριο καμπαραμέν να βάζει, να το φωλώνει εκείνη την. Εντάξει, έχουμε αυτή την δυνατότητα. Χρήστος συμφωνείς? Ωραία. Λοιπόν, αυτό λοιπόν είναι ένα επιχείρημα. Άλλο επιχείρημα υπέρ της ένταξης κάποιου ή υπέρ της δυνατότητας να έχουμε τέτοια μαθήματα. Ωραία, έχουμε και αυτό. Αυτό, να το επαναλάβω γιατί μάλλον δεν ακούστηκε, είπε η συναδέρφησσα για τις φοιτήτρες και τους φοιτητές που μένουν σε άλλες πόλεις. Γιατί ενδεχομένως να μην μπορούν κάποια μαθήματα να τα παρακολουθούν. Το καλό βέβαια θα ήταν να το πούμε αυτό, να το διευκρινίσουμε, να θέλουμε και να παρακολουθούμε τα μαθήματα. Γιατί? Γιατί το μάθημα, αυτό που θα γράψουμε τώρα, το που θα κάνουμε σήμερα, θα έχει κάποια σχέση αλλά μπορεί και να είναι τελείως διαφορετικό από το αντίστοιχο του χρόνου. Γιατί ένα μάθημα διαμορφώνεται μεταξύ των συμμετεχών και των συμμετεχουσών και μπορεί να αλλάξει. Δεν κάνουμε απόπερα να καταργήσουμε τη διαζώσης παρουσίας των φοιτητών. Προσπαθούμε, έχοντας επίγνωση κάποιων καταστάσεων όπως αυτής που πολύ ωραία περιγράψατε, δηλαδή της αντιναμίας ορισμένες φορές να έρθείτε, προσπαθούμε εκεί να δώσουμε κάποια βοήθεια, κάποια λύση. Τώρα, βεβαίως έχουμε και άλλες κατηγορίες φοιτητών και φοιτητριών και μια που σας βρήκα και μια που είναι και ευρύτερο πρόβλημα του Πανεπιστημίου, δεν είναι μόνο δικό μας, έχουμε μια πραγματικότητα ότι τα μαθήματα δεν είναι υποχρεωτικά. Δηλαδή, όταν λέω δεν είναι υποχρεωτικά, μπορεί αυτό το μάθημα να αναγράφεται ως υποχρεωτικό στο πρόγραμμα της σχολής. Εν τούτοις, δεν υποχρεώσετε να το παρακολουθείτε, είναι υποχρεωτικό να το παράσετε για να πάρετε πτυχίο. Διαφορετικό το όνομα. Και το Πανεπιστημίου αυτό το νόημα έχει ότι παρακολουθάς μαθήματα όταν το επιθυμείς. Ωραία. Αυτό όμως έχει δημιουργήσει μια πραγματικότητα. Σήμερα, με βάση την οποία έχουμε κάποιες κατηγορίες φοιτητών, φοιτητριών, οι οποίοι και οι οποίες, ενώ σπουδάζουν εδώ, για παράδειγμα, προσπαθούν να τελειώσουν το πιάνο, να πάρουν πτυχίο αγγλικό, γερμανικό, ιταλικό, να κάνουν τώρα να κάνουν τ' άλλο, και παραμελούν λίγο τη σχολή μας. Αντίστοιχα και σε άλλες σχολές, σε άλλα τμήματα, όπως το δικό μας. Αυτό, από την εμπειρία μου, όταν ακόμα γινόντουσαν οι διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ, δεν ήταν θετικό για τους φοιτητές και για τους φοιτητρές δικές μας, του δικού μας τμήματος. Για ποιο λόγο? Γιατί μετά, όταν πήγαν να δώσουν, ανακάλυπταν ότι δεν είχαν δυνατότητα να ερμηνεύσουν, δεν είχαν δυνατότητα να επεξεργαστούν αυτά που θα έπρεπε για να πάνε με μια καλή ψυχολογία, να πάρουν μέρος στις εξετάσεις αυτές του ΑΣΕΠ. Αντίστοιχα, πιθανόν και σε άλλες, επαναλαμβάνω, σε άλλα τμήματα, σε άλλες σχολές, να γινότανε το ίδιο. Και τι κάνανε? Τώρα σας πάω λίγο πίσω, εσείς δεν τα έχετε ακούσει αυτά, γιατί πλέον είναι ιστορία, αλλά είναι καμία ή κανένας παλιός εδώ, ή παλιά, μπορεί να τα έχει ακούσει. Τι κάνανε? Πηγαίνανε σε φροντιστήρια για να τις προετοιμάσουν για το ΑΣΕΠ, μιλάω για τέσσερα χρόνια πριν, πριν την έναξη της κρίσης. Πηγαίνανε για φροντιστήρια και εδώ, ενώ είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα μάθημα, όπως το δικό μας παράδειγμα, δωρεάν, να συμμετέχουν, να ρωτάν, να διαμορφώνουν το μάθημα, όπως λέμε εμείς, πήγαιναν εκεί και πλήρωναν. Και πλήρωναν λεφτά σαν να κάνεις ένα μεταπτυχιακό, τόσα πολλά λεφτά. Εντάξει, άρα λοιπόν να το έχετε και αυτό υπόψη σας, ότι είναι ένα επιχείρημα για να παρακολουθάτε, όπως ένα άλλο επιχείρημα για να παρακολουθάτε, ότι είναι εδώ, εγώ θα μιλήσω τώρα αποκλειστικά για το δικό μας το τμήμα, δεν μπορώ να μιλάω, αλλά και γενικά για το Πανεπιστήμιο, αλλά ιδιαίτερα για το δικό μας το τμήμα. Έχουμε μια σειρά από επιστήμονες, οι οποίοι και οι οποίες έχουν τα τυπικά προσόντα να διδάσχουν στο Πανεπιστήμιο. Έχουν τρυβεί στο χώρο αυτό, έχουν εργασίες δηλαδή, έχουν ασχοληθεί, έχουν κάνει έρευνες, έχουν συγγράψει άρθρα θεωρητικά για θέματα, και τώρα θα επανέρθω σε εκείνο που έλεγα στην αρχή, τα οποία αφορούν μια ευρύτερη γκάμα από τη στενή γκάμα της διδασκαλίας που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, έτσι. Τα ζητήματα που θα συζητήσουμε εδώ πέρα, όπως θα δείτε σε λίγο, σου δίνουν ένα οπλοστάσιο ενιών και ιδεών, έτσι ώστε να μπορέσεις να διαπραγματευτείς μια σειρά από επίκαιρα θέματα, κοινωνικά θέματα. Και αν δεν θες να γίνεις δασκάλα, που το εύχομαι να γίνεται όλες σας, μπορείς αυτό τον όγκο των γνώσεων, τον τρόπο σκέψεις, τον τρόπο ανάλυση, τον τρόπο ψαξίματος, τον τρόπο που θέτουμε τα ζητήματα, μπορείς να τον αξιοποιήσεις σε μια σειρά από άλλους χώρους. Το αναφέρω ενδεικτικά, μπορεί να γίνεις δημοσιογράφος ή μπορείς να γίνεις κειμενογράφος, έτσι, να γράφεις κείμενα ή μπορεί να ασχοληθείς με την πολιτική. Θα μάθεις από το πώς, εδώ θα μάθεις, από το πώς διαρθρώνεις τα επιχειρήματά σου μέχρι το πώς θα στείνεις να παρουσιάσεις μια εργασία, το οποίο, το να παρουσιάσεις μια εργασία είναι το ίδιο πράγμα, το να βγεις και να βγάλεις ένα λόγο, έτσι. Περίπου, δηλαδή σε ρητορική δυνότητα αναφέρομαι τώρα συγκεκριμένα, αλλά και σε τρόπους με τους οποίους έχουμε επαφή με τον κοινό μας. Άρα λοιπόν, ξαναλέω και επανέρχομαι από εκεί που ξεκίνησα και με συγχωρείτε σήμερα που κάνω μεγάλες, μεγάλες παρεμβάσεις, αλλά είναι εισαγωγικό το μάθημα. Δεν αποσκοπούμε στο να αντικαταστήσουμε τα διαζώσεις μαθήματα. Αυτό το ξέρουμε πολύ καλά από τη δεκαετία του 50 όπου έγιναν προγράμματα στις ΗΠΑ με τις λεγόμενες διδακτικές μηχανές ότι η σχέση τασκάλας μαθητή, μαθήτρες, τάσκαλου, μαθήτρες και του καθεξής δεν αναπληρώνεται με καμιά μηχανή. Σας είπα και εγώ ότι το μάθημα τώρα θα σας πω κάποιους σκοπούς και κάποιες περιεχόμενα που θα διαπραγματευτούμε. Όμως αυτό είναι σαν τις προγραμματικές λόσεις που κάνει κάθε κυβέρνηση. Από αυτά εδώ πέρα δεν τα καλύψουμε, δεν τα προλάβουμε. Θα εξαρτηθεί από την αλληλεπίδραση, από το ενδιαφέρον σας, από το τι θα ρωτάτε, από το πού θα θέλετε να στρέψουμε περισσότερο την αναζήτησή μας. Γιατί δυστυχώς το μάθημα χωρίζεται σε δύο ενότητες όπως το ξέρετε. Τη μία ενότητα που αφορά αντιρατσιστική και διαπολιτισμική εκπαίδευση θα την κάνω εγώ και την άλλη ενότητα που αφορά την αντισεξιστική εκπαίδευση θα την κάνει η κυρία Κογκίδου. Κατά τη δική μας γνώμη και τον γιό δηλαδή θα πρέπει να ήταν χώρια μαθήματα και πάλι δεν θα μπορούσαμε να καλύψουμε αυτό το αντικείμενο που θεραπεύουμε. Δυστυχώς όμως θα είδατε οι παλιότεροι και οι παλιότεροι αν το έχετε αντιληφθεί οι νεότεροι και οι νεότερες, ο όγκος των μαθημάτων με βάση των οποίων παίρνετε το πτυχίο έχει πέσει. Φυσικά δεν μπορούμε τώρα να βγάζουμε και άλλα υποχρεωτικά μαθήματα ή άλλα μαθήματα επιπλέον, έτσι, γιατί το πρόγραμμα Ξαναλέων έχει κατεύθυνση στο να μειωθούν τα μαθήματα που προσφέρουμε. Ωραία, άρα λοιπόν είπαμε τώρα πέντε πράγματα για τα Open Courses και είπαμε τη χρησιμονοτητά τους. Μιλήσαμε και για το μάθημα, οπότε τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε αν μας το επιτρέπει η τεχνολογία. Τώρα, μίλησα εκτερνώς για τα προγράμματα που είναι ανοιχτά στο κοινό, που διαοργανώνουν τα πανεπιστήμια και που οι πανεπιστημιακοί συμμετέχουν σε διάφορες δράσεις ανοιχτών πανεπιστημίων ή επιμορφωτικών δράσεων που οργανώνουν σύλλογη δάση καάλλου και το καθεξής, πηγαίνουμε και κοινοποιούμε ένα μέρος του έργου μας που έχει σχέση με αυτό που κάνουμε. Κάνουμε αυτό γιατί θέλουμε να έχουμε άμεση συμπαφή και γιατί θέλουμε αυτό το πράγμα που κάνουμε εδώ να μην είναι απομονωμένο σε έναν γυάλινο πύργο. Έτσι θα έχει νόημα η δουλειά μας. Έχουμε λοιπόν μια διάσταση στη δουλειά μας την οποία κοινοποιούμε, δημοσιοποιούμε σε χώρους έξω από το πανεπιστήμιο. Αυτή η διάσταση είναι σημαντική για έναν ακόμη λόγο. Γιατί? Όπως έχω τονίσει και συνεχίζω να τονίζω σε όλα τα μαθήματά μου, με την άθληση του διαδικτύου, τώρα εσείς είστε γενιά του διαδικτύου, έτσι? Εσείς μεγαλώσατε με το Google, με τα Mail, με τα iPod, έτσι? Σωστά ομιλώ. Δεν ήταν όμως έτσι πάντα τα πράγματα, ήταν διαφορετικά. Δεν υπήρχε αυτή η διάσταση, δεν υπήρχε αυτή η ευχέρεια πρόσβασης σε πληροφορίες και σε γνώσεις. Αντίθετα, η πιθανότητα να βρεις κάτι που ήθελες ήτανε μικρή, ακόμα και σε βιβλιοθήκες που μπορεί να ανήκανε σε δήμους ή σε άλλους οργανισμούς έξω από το πανεπιστήμιο. Μόνο στον πανεπιστήμιο μπορούσαμε να βρούμε κάποια εξειδικευμένα βιβλία και περιοδικά παλιά, πριν από την άθληση του διαδικτύου. Τώρα, ειδικά εμείς που είμαστε φοιτήτρες και φοιτητές, έχουμε τη δυνατότητα είτε από εδώ, έχουμε μια νησίδα στον πρώτο όρφο, φαντάζουμε ότι θα την έχετε επισκεφθεί, είτε από το σπίτι μας, κατεβάζοντας ένα πρόγραμμα και εγκαθιστώντας το στον υπολογιστή μας, με βάση του οποίου έχουμε πρόσβαση σε μια σειρά από πηγές που μας αναγνωρίζουν ως μέλος του Αριστοτελείου και μας δίνουν την ευκαιρία να διαβάζουμε επιστημονικά βιβλία ή επιστημονικά περιοδικά. Μεγάλη υπόθεση. Αυτό. Δηλαδή, κάνεις ένα κλικ, ανοίγεις ένα βιβλίο και το διαβάσεις στον υπολογιστή σου. Ή κάνεις δύο κλικ και έχεις ένα άρθρο από ένα επιστημονικό περιοδικό, το οποίο σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσες να το διαβάσεις μόνον εάν πλήρωνες αυτό το επιστημονικό περιοδικό ή αν πήγαινες πιθανόν σε μια βιβλιοθήκη του εξωτερικού, γιατί εδώ πέρα οι βιβλιοθήκες δεν μπορούσαν να ανακαλύψουν και όλη την κάμα των περιοδικών. Τώρα όμως παίρνει μια πλατφόρμα το πανεπιστήμιο, την αγοράζει με δικαίωμα χρήσεις για όλα τα μέλη του και έχουμε το δικαίωμα εμείς λοιπόν να τα χρησιμοποιούμε αυτά. Γιατί τα λέω τώρα αυτά, διότι ένα πολύ σημαντικό για μένα μέρος όσο κάνουμε εδώ είναι να αναγνωρίζουμε τη γνώση. Από πού προέρχεται, να ψάχνουμε τις πηγές, να μην τρώμε αμάστητη τροφή από αγνώστου προέλευσης πηγές. Δηλαδή, γράφει κάποιος και λέει ότι το πήρε από εκείνον, από εκείνον, από εκείνον στο διαδίκτυο ή γράφει μια ανακρίβεια και αναμεταδίδεται μέσω Facebook ή μέσω διαφόρων ιστοσελίδων σε χρόνο ρεκόρ. Ας είναι ανακρίβεια. Αυτό εμείς θα πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να ανατρέξουμε στην πηγή. Και βέβαια, θα πρέπει να σας πω ότι στο πανεπιστήμιο αλλά και γενικά όλοι οι άνθρωποι της επιστήμης έχουν μάθει ένα συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο αναγνωρίζουν την ορθότητα κάποιων απόψων όπως αυτές τουλάχιστον έχουν κατατεθεί την τρέχουσα περίοδο. Μπορεί να γνωρίσω μια θεωρία ότι έχει ισχύει, ότι υπάρχει δηλαδή η πεποίθηση στην επιστημονική κοινότητα ότι ισχύει αυτό το πράγμα. Στην ίδια την επιστημονική κοινότητα υπάρχουν διαδικασίες με βάση της οποίας ανατρέπεται αυτό. Άλλο όμως αυτό το πράγμα και άλλο να δέχουμε αμάσιαστα ότι λέει ο οποιοσδήποτε. Δηλαδή να λέω εγώ τώρα... Περάσεις πάνω παράδειγμα, για να καταλαβαίνουμε τι λέμε. Μπορώ να πω εγώ τώρα, οι Έλληνες είναι ρατσιστές. Ωραία. Τι θα μπορούσατε να μου αντιτείνετε Αναστασία, Δήμητρα. Τι θα μπορούσατε να μου αντιτείνετε. Είναι οι Έλληνες ρατσιστές. Γιατί όχι. Γιατί ναι, γιατί όχι. Αυτό είναι το ζήτημα. Ωραία, Αναστασία. Πού το ξέρουμε. Ναι αλλά το ξέρουμε, μισθωρό ότι οι Έλληνες θεωρούν. Άρα, δεν μπορούμε να γίνει και μια πρώτη αλήθεια. Έτσι. Ένα πρώτο πρέα μάθημα. Δεν μπορεί ότι λέει ο καθής και εγώ να σας πω τώρα κάτι έτσι. Σας πω ότι ξέρετε, η τάδε κατηγορία ανθρώπων είναι πολύ καλή. Πού το ξέρω. Εμείς στηριζόμαστε λοιπόν σε δεδομένα. Και αυτό σας καλούμε εδώ να κάνετε. Τι να κάνετε δηλαδή. Να χρησιμοποιείτε τη λογική στην ανάλυση σας του κοινωνικού κόσμου. Να χρησιμοποιείτε τη λογική και τα δεδομένα. Τα δεδομένα, να χρησιμοποιήσω μια έκφραση αγγλική, είναι τα facts που λέμε. Τα facts, το έχετε ακούσει. Δεδομένα. Δηλαδή, έχουμε πέντε έρευνες οι οποίες διεξήχθηκαν την τελευταία πενταειτία. Και μας λένε ότι ελεγχόμενοι οι Έλληνες, παράδειγμα, ως προς αυτό, αυτό, αυτό και αυτό, έχουν αυτή τη χαρακτηριστική συμπεριφορά. Καταλήγει ο συγγραφέας ότι είναι ρατσιστές. Ακόμα και εκείνο θα το ελέγξουν. Με ποιο κριτήριο κατέληξε ότι είναι οι Έλληνες ρατσιστές. Με ποια μεθοδολογία έκανε την έρευνα. Κάνατε μεθοδολογία στο προηγούμενο, έτσι δεν είναι. Την έστησε την έρευνα με τον τρόπο που έπρεπε. Αν δείγουμε το αντιπροσωπευτικό ή άρχισε να παίρνει τηλέφωνο από μόνος του και αφού πήρε 100 τηλέφωνα από τη Θεσσαλονίκη και 100 από που θυμήθηκε, έβγαλε το πόρισμα. Δεν ισχύουν αυτά. Αυτά λοιπόν είναι πράγματα που ελέγχουμε. Είναι σημαντικό να ξέρουμε αυτή τη διαδικασία για να δείξουμε στα παιδιά αύριο μεθαύριο ότι πρέπει να στηρίζονται, ξαναλέω, σε λογική επεξαργασία των δεδομένων. Αλλά αφού είπα δεδομένων πρέπει να στηρίζονται στα δεδομένα. Δεν μπορούμε ούτε σε αφορισμούς να προσφεύγουμε, δηλαδή να λέμε αυτό, αυτό και αυτό και αυτό. Να σας πω άλλο τώρα, μια που σας είδα που είστε και ξανθιά. Υπάρχουν μια ολόκληρη μυθολογία για τις ξανθές. Είναι έτσι ή δεν είναι. Ποιος το λέει αυτό. Είναι τυπικό παράδειγμα που αναφέρουν τα βιβλία ψυχολογίας. Έχουν ισχυρία αυτά τα πράγματα ή δεν έχουν. Κι άμα πάρω εγώ τα, όχι εγώ τώρα τι να βάψω, τέλος πάντων. Άμα βάψουμε τα μαλλιά σας ας πούμε ξανθά αλλάζει η συμπεριφορά σας. Εντάξει, το κατανοείτε. Λοιπόν, υπάρχουν μια σειρά αποζητήματα τα οποία εμείς θα πρέπει να έχουμε με ένα τρόπο ξεκαθαρίσει ως προς τα πώς τα διαπραγματευόμαστε από επιστημονική προσέγγιση, έτσι ώστε να αξιοποιήσουμε αυτό και να μη συνεχίσουμε να αναλύουμε γεγονότα και πράγματα που συζητούνται στην καθημερινότητά μας σαν να μη περάσαμε από δω. Ωραία, να έχουμε δηλαδή μια διαφορετική προσέγγιση στα πράγματα. Στόχος μας βέβαια εδώ είναι να αποκτήσουμε μια ευνοϊκή στάση έναντι τις διαφορετικότητες για το συγκεκριμένο μάθημα. Αλλά όταν λέω τώρα έναντι τις διαφορετικότητες θα το γενικεύσω γιατί μετά στις προγραμματικές δηλώσεις του συγκεκριμένου μαθήματος που σας έλεγα θα το κάνω πιο ειδικό. Τώρα θα πω το εξής, ότι πρέπει για να διαμορφώνουμε άποψη να βλέπουμε και τις διαφορετικές απόψεις. Εγώ καλά σας τα λέω, ωραία. Μπορώ να σας πείθω και όλα σας αρέσει αυτό που λέω να το θεωρείτε επαρκές. Ναι αλλά αν δεν σας παρουσιάζω εγώ για τη διαφορετική άποψη που πρέπει ένα αικαδημαϊκό μάθημα να παρουσιάζει πάντα τη διαφορετική άποψη πρέπει να την βρείτε μόνοι σας. Εντάξει. Δηλαδή τι θέλω να πω με αυτό. Να μην αρκούμαστε στις απόψεις που καταθέτει μια αυθεντία. Γιατί ας πούμε το να διδάσκεις στον πανεπιστήμιο με ένα τρόπο συγκαθιστά αυθεντία. Όχι. Εφόσον εμείς θέλουμε να έχουμε μια σωστή άποψη, να διαμορφώσουμε μια σωστή άποψη θα πρέπει βασική μας αρχή είναι να βλέπουμε τα συν, τα πλιν, τα υπέρ, τα καντά. Αύριο μεθαύριο παράδειγμα. Σε δώσω και ένα άλλο παράδειγμα που θα σας αγγίξει περισσότερο. Γιατί έχετε μια πείρα 6 και 6, 12 και 2, 14 και 2, 12, 16 χρόνια στα θρανία. Ωραία. Αν υποθέσουμε ότι γίνει ένα οποιοδήποτε επεισόδιο σε μια τάξη και δεν παρίστατε, δεν παρίσταστε εσείς Αναστασία ως δασκάλα ή εσείς Χριστίνα. Δεν παρίστατε στην τάξη και έχετε εμπιστοσύνη εσείς Χριστίνα, έχετε εμπιστοσύνη στην Αναστασία και σας λέει Αναστασία αυτό. Δεν πρέπει να το δεχτείτε. Αυτομάτως επειδή το είπε η Αναστασία. Δηλαδή η βασική αρχή για να βγάλεις μια καλή απόφαση είτε δάσκαλος είτε δικαστής είναι να δεις τι λέει η μια πλευρά, τι λέει η άλλη. Το ίδιο και εμείς εδώ. Εξετάζουμε διαφορετικές απόψεις έτσι ώστε να καταλήξουμε σ' αυτή που θα διαμορφώσουμε εμείς. Ωραία. Εννοείται ότι ένας από τους στόχους του μαθήματος αυτού αλλά και γενικά της φίτης είσας εδώ είναι να μπορείτε να διαμορφώνετε απόψεις. Γιατί δυστυχώς όπως πολύ καλά γνωρίζετε από την μακροχρόνια εμπειρία στα σχολεία το να διατυπώνουμε απόψεις δεν μας ευνοεί το συγκεκριμένο σχολικό σύστημα. Και από αυτού τώρα θα παραπέμψω σε μία δήλωση γραπτή που δεν ανήκει σε εμένα. Λοιπόν θα σε βάλω εδώ πέρα ένα απόσπασμα πάνω σε αυτό και μετά θα συνεχίσω την αφήγησή μου για να αλλάξουμε λίγο το μονοτονία. Σας είπα ότι συνήθως δεν μακριγωρώ αλλά τώρα κάνω προγραμματικές δηλώσεις. Δεν γίνεται αλλιώς. Πρέπει να κάνουμε τις προγραμματικές δηλώσεις. Εντάξει. Να σας πω δηλαδή τι θα κάνουμε, πώς θα το κάνουμε, γιατί θα το κάνουμε. Άρα θα κάνω μία διάλεξη λίγο κουραστική. Όμως για να το διακόψω θεωρώ καλό να διαβάσουμε τα λόγια του κυρίου Καργάκου όπως αυτός τα έγραψε στο μπλοκ του. Λοιπόν αναφερόμενο στο εκπαιδευτικό σύστημα λέει τα κάνει τα παιδιά άχρηστα για παραγωγική εργασία. Γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας τον οποίο θεσμό της παπαγαλίας επί χρόνια διώκουμε όλοι οι άνθρωποι της εκπαίδευσης αλλά εκεί τον διατηρούμε. Και η νοτροπία της ίσονος προσπάθειας με το πρόσχημα να μην τα κουράσουμε τους αφαιρεί την αυτοενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως θα μαθαίνουν τα νεκρώνει πνευματικά. Σε γενικές γραμμές το σύστημα δουλεύει με αυτόν τον τρόπο. Ωραία όπως πολύ ωραία μας τα περιέγραψε η συναδεύστηση του μικρόσυστημίσται μου η Χριστίνα. Πολύ ωραία μας τα περιέγραψε ακριβώς αυτό είναι το μονοπάτι που πατάμε οι περισσότεροι και οι περισσότερες στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση όταν πλέον είμαστε έφηβοι και όταν επικεντρώνουμε στο να περάσουμε στο πανεπιστήμιο. Αυτό όμως μας στερεί τη δυνατότητα να αυτοενεργούμε και να καλλιεργούμε την κρητική μας σκέψη. Γι' αυτό και είστε και λίγο μουδιασμένοι να είστε και μουδιασμένοι όταν έρχεστε στο πρώτο έτος και σας κάνουμε ορισμένες ερωτήσεις δυσκολεύεστε γιατί λέτε τώρα τι θέλει ετούτος εγώ δηλαδή. Να του πω αυτό που θέλει ή να του πω αυτό που πιστεύω δεν του λέω αυτό που θέλει για να πάρω οδάκα. Αυτό είναι το χρησιμοθυρικό μέρος αλλά τα άλλα λέτε τώρα να πω να μην πω και αν πω μήπως αυτό. Δυστυχώς δεν έχουμε καλλιεργήσει στη δευτεροβάθμια κυρίως τη δυνατότητα να ανταλλάσσουμε απόψεις που είναι πολύ βασικό. Λοιπόν εδώ στο πανεπιστήμιο αυτό είναι η προϋπότηση για να κάνουμε μάθημα και σας είπα ότι είναι βασικό για τον τρόπο λειτουργία του μαθήματος. Θα κάνουμε κάποιους ομαδικές συζητήσεις έτσι ώστε να μπορέσουμε να πετύχουμε τους σκοπούς του συγκεκριμένου μαθήματος αλλά και γενικά σε όλα τα πανεπιστημιακά μαθήματα το απαιτείται συμμετοχή έτσι. Διαφορετικά θα τα βγάλουμε καλή ώρα χωρίς κοινό στην τηλεόραση και θα τα βλέπετε από εκεί δεν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο δεν έχει νόημα. Η δρασκαλία είναι αυτή που διαμορφώνει απόψεις αντιλήψεις και μπορεί να προσφέρει σε μια εκπαίδευση που θα μας βοηθήσει να καλυτερέψουμε την κοινωνία αυτός είναι ο τελικός μας τόχος έτσι. Τώρα είπαμε ότι έχουμε ένα μάθημα το περιγράψαμε στα χαρακτηριστικά του. Αδρομερός θα το περιγράψουμε στόχους και ενότητες με λεπτομέρεια αργότερα. Εμείς τώρα πως θα μπορέσουμε να κερδίσουμε από αυτό το συγκεκριμένο μάθημα αλλά και από τα περισσότερα μαθήματα. Όταν πρώτον είμαστε ανοιχτοί σε διαφορετικές προσεγγίσεις. Ανοιχτοί. Όταν λέω ανοιχτοί το τονίζω τρεις και τέσσερις φορές γιατί πολλές φορές συμβαίνει να ακούμε αλλά να μην γράφουμε αυτά που ακούμε. Να μπαίνει απ' το ένα αυτή όπως λέει ο λαός και να βγαίνει απ' το άλλο. Ή να έχουμε κάτι μπροστά για να μην δεχόμαστε. Ναι σε απόψη είμαστε κλεισμένοι στα δικά μας. Και μάλιστα για τέτοια επίμαχα ζητήματα πολλούς κόσμος είναι όσο και να σας φαίνεται παράδοξο. Εμείς που σας είπα πριν ότι συμμετέχουμε σε δημορφωτικά προγράμματα εκτός πανεπιστημίου το βλέπουμε. Είναι δύσκολο να πιστεί κάποιος ή κάποια όταν έχει εδρεωμένες εντυλίψεις. Γι' αυτό λοιπόν σε μια τέτοια σειρά απαιτείται να είσαι ανοιχτός ή ανοιχτή ως προς το τι θα ακούσεις και αν δεν είναι το σκέφτεσαι και αργότερα. Το αξιοποιείς αργότερα. Αλλά να υπάρχει να το καταγράψεις έστω. Να μην το αποκρούσεις. Να μην έχεις τη ρακέτα του τένις και αυτό που θα ακούσεις από μένα ή από κάποια συμφιτήτρια ή σεφιτητή σου το στείλεις πίσω. Δεν το δεχθείς καθόλου. Λοιπόν, κάνουμε μια πρόσληψη μπορείς να αρχίει κάτι να μας ξενίσει, να μας φανεί ότι δεν ταιριάζει με την εικόνα που έχουμε για τον κόσμο εμείς. Αλλά αν είμαστε ανοιχτοί μπορείς στο μέλλον να το δούμε διαφορετικά. Ωραία. Εξάλλου πώς κατανοούμε τον κόσμο όταν παίρνουμε υπόψη μας, τις γνώμεις των άλλων. Δεν γεννήθηκα με τα ξέρουμε όλα. Γεννήθηκε και άνας τα ξέρει όλα. Όχι. Παίρνουμε απόψεις, προσεγγίσεις για να κατανοήσουμε τόσο το φυσικό κόσμο που είναι άλλη ιστορία, αλλά τόσο και τον κοινωνικό κόσμο με τον οποίο εμείς ασχολούμαστε. Το μάθημα επειδή εμπερέχει κάποιες έννοιες και κάποιες απόψεις που μπορεί να έρχονται σε αντίθεση με όσα ξέρετε, θα σας προγκαλέσει σε ορισμένα σημεία. Να τη δεχθείτε αυτή την πρόκληση και να δοκιμαστείτε με αυτά που θα συζητήσουμε εδώ. Δηλαδή, τι εννοώ. Είναι μια σειρά από εδραιωμένες πεποιθήσεις τις οποίες το σχολείο από το πρωνήπια μέχρι την τρίτη ηλικίου καλλιέργησε. Δεχθείτε το διαφορετικό. Θα σας πω ένα πολύ απλό που δεν είναι και δικό μου να μην πείτε ότι ευλογώ τα γένια μου. Έχουμε έναν τρόπο που μιλάμε από τότε που πάμε στο σχολείο. Και λέμε, ας σας πω τώρα εδώ, ενδεικτική εικόνα. Να πευθύνω εγώ σε σας και να λέω, ο φοιτητής, ο δάσκαλος και τα λοιπά και τα λοιπά. Μα που είναι ο φοιτητής. Ένας, δύο, τρεις, που σκόρπια διαδείλωση είναι οι φοιτητές, οι περισσότερες είναι φοιτήτρες. Και όμως για αυτό το ζήτημα, ακαταλάβατε τώρα τι είπα. Λέω πως χρησιμοποιεί με τη γλώσσα. Ένα απλό πράγμα που δεν είναι, ξαναλέω και στο δικό μου κατοικημένι της κυρίας Κονγκύδου, που θα σας κάνει στο δεύτερο μέρος. Το δεύτερο μέρος του μαθήματος. Θα πει ο άλλος τώρα με τι ασχολείς, γιατί να λες ο φοιτητής, η φοιτήτρια, ή γιατί να λες η φοιτήτρια, ο φοιτητής, ή να λες μια φοιτήτρια, μια ο φοιτητής. Εδώ πρέπει να είμαστε ανοιχτοί, να μπορούμε να πιάνουμε το νέο. Θα το δουλέψουμε, έτσι. Είναι σωστό αυτό το πράγμα, γιατί να λέμε ο δάσκηλος. Να μπορούμε να προκαλούμε τις εδρυωμένες μας αντιλήψεις. Ήταν πριν από πέντε χρόνια ένα σύνθημα του Υποργείου, πρώτα ο μαθητής. Ε, που ήταν οι μαθήτρες, τις ξέχασα. Και τώρα στον λόγο πολλές φορές δεν αφέραν την γυναίκης καθόλου. Ωραία, τέτοια άλλα παραδείγματα και από τα δικά μου θα μπορούσα να σας πω πολλά, αλλά τώρα θα ξεμακράνουμε και θα χάσουμε χρόνο, για να μπορέσουμε να πούμε αυτά που πρέπει να πούμε. Άρα λοιπόν, έχουμε και μια πρόκληση ως προς το αντικείμενο μαθήματος αυτού. Τώρα, θα ξεκινήσουμε να λέμε σε τι περίπου θα αναφερθούμε. Επειδή μακρηγόρησα, θα δώσω τον λόγο και πάλι σε εσάς. Διαβάσατε τον τίτλο. Θα κάνω βέβαια την πρώτα, αυτό που κάνω σε όλα μου τα μαθήματα, ένα μικρό γκάλοπ. Μια μικρή, μικρή, ανεπέστητη έρευνα. Είναι κάποιος ή κάποια από εσάς που ανέτρεξε στην ιστοσελίδα τη δικιά μου ή στον οδηγό σπουδών του τμήματος για να δει τι κάνει αυτό το μάθημα. Χριστίνα. Ωραία. Καλό είναι αυτό. Είμαστε σε καλό δρόμο. Λοιπόν, τι ήθελα να πω τώρα. Προσέξτε λίγο. Και από μια που είστε τώρα εδώ και δεν ξέρω αν θα ξανάσετε σε τέτοια πληθυσμιακή έκταση, να σας πω και το εξής. Πέντε πραγματάκια που μπορείτε να τα δουλεύετε με μεγάλη άνεση. Έχουμε ένα site στο τμήμα. Ωραία. Ένα ιστότοπο, να το πω ελληνιστή. Εκεί μπορεί να πάτε στην ιστοσελίδα του καθενός και της καθεμιάς εξημών. Αλλά μπορείτε να δείτε και στην αριστερά που λέει ανακοινώσεις γραμματείας, ανακοινώσεις δασκόντων, χίλια δυο. Θέλεις τώρα να δεις εμένα. Έχεις ένα ζήτημα. Πώς θα με βρήσω. Θα πάρεις τηλέφωνο τον Γιάννη. Το μικρό σας. Δημήτρης. Στον ονόμα είμαστε. Θα πάρεις τηλέφωνο τον Δημήτρης. Που να ξέρω εγώ. Που να ξέρω. Θα πάρεις μετά. Τώρα θα σας ζαλίσω, αλλά επειδή σας ξέρω. Να το ξέρω. Για αυτό σας χρησιμοποιούν όλο. Ή θα πάρεις στη Μαρία. Θα πάρεις στη Μαρία. Μαρία, ξέρεις πότε θα τον βρω. Φασαρία ολόκληρη. Να μην πω και τα άλλο και μου πείτε ότι σας κατασκοπεύω. Θα πας στο φόρουμ του παιδαγωγικού και θα πεις. Ξέρει κανένας το τηλέφωνο του Ζάχου. Ε, ρε παιδιά, έλεγες. Αφού υπάρχει σε όλο το site της Γραμματείας. Πατήστε εκεί πέρα. Υπάρχουν τα τηλέφωνα. Υπάρχουν οι ώρες συνεργασίας. Αυτά γιατί σας τα λέω. Σας τα λέω για να σας προκαλέσω λίγο. Να αρχίσετε ορισμένα πράγματα να τα θεωρείτε αυτόν τον. Υπάρχουν ώρες συνεργασίας. Υπάρχουν τα τηλέφωνα. Υπάρχουν τα email. Απλά πράγματα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσατε να είχατε ενημερωθεί για το μάθημα. Να δείτε δηλαδή τι κάνετε, τι ασχολείται αυτό το μάθημα. Εν τούτοις έχουμε κάποια υποψία για το τι μπορεί να κάνει αυτό το μάθημα. Τι μπορεί να προσφέρει, τι μπορεί να διαπραγματεύεται. Όπως θέλετε πείτε το. Θέλετε να μου πείτε τι υποψιάζεται ότι θα συζητήσουμε εδώ πέρα ή με τι θα ασχοληθούμε τελώς πάντων. Θυμίστε με τον μικρό σας. Λίδια. Λίδια. Λίδια. Λίδια. Λίδια. Με τι θα ασχοληθούμε σε αυτό το μάθημα σύμφωνα με τον τίτλο. Θα τον πω το τίτλο ή τον θυμάστε. Λίδια. Ωραία. Λοιπόν διά της λογικής είπαμε θα δουλεύουμε με της λογικής. Άρα λοιπόν μπορούμε να πω με πέντε πράγματα με τι θα ασχοληθούμε να βάζει τον τίτλο. Έρχομαι μπροστά εδώ για το μικρόφωνο. Ξέρεις ότι έχουμε κάμερα εδώ. Ναι. Ναι. Να μη σε ξενείς μη νομίζεις ότι έρχομαι να σε φοβήσω αυτό θέλω να πω. Για την εκπαίδευση που είναι ίσια πέντε σε όλους τους μαθητές, την αντιαθεστική του μαθητήτλας. Ναι. Η αντιαθεστική. Ωραία. Άλλη ιδέα. Άλλη ιδέα. Το μικρό σε σπίτι μου. Κατερίνα. Κατερίνα. Και να προβληματιστούμε ως λογική εκπαιδευτική πάνω σε θέματα πάνω στο θέμα του ρατσισμού, του σεξισμού. Μπορεί να βγάζουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Πολύ ωραία. Πάρα πολύ ωραία. Σηκώσε το χέρι. Ναι. Μισό λεπτό να σας πλησιάσω για τους γνωστούς λόγους είπαμε. Ως μέλλον της δάσκαλας και δασκάλας θα έχουμε στις τάξεις μας παιδιά από διαφορετικές εθνικότητες. Οπότε πρέπει να μάθουμε πώς να το αντιμετωπίζουμε αυτό και σε σχέση με το παιδί του ξένου και σε σχέση μεταξύ των μαθητών. Πολύ ωραία. Δεν έχουμε τέτοια παιδιά αντιγόνια. Άς χρειάζεται αυτό το μάθημα. Τι πάει, ναι. Γιατί. Σε κάποιο διαφορετικές εθνικότητες, μονάμισα σε εγχώρικο εθνικότητες, μονάμισα σε πολιτισμικό εθνικότητε. Πολύ ωραία. Πάρα πολύ ωραία. Άρα λοιπόν, πήραμε μια πρόγευση της προβληματικής του μαθήματος. Μου τι θα ασχοληθούμε. Ας δούμε ορισμένα από αυτά τα επίκαιρα ζητήματα που προανέφερα. Έχουμε το ζήτημα του φράκτη στον Ευρώ. Αν παρακολουθήσατε την προεκλογική εκστρατεία, ήταν ένα από τα επίμαχα ζητήματα αυτά. Και τώρα παραμένει. Άρχει ένας φράκτης στον Ευρώ που εμποδίζει την είσοδο των μεταναστών προσφύγων, των παράνων μεταναστών όπως λέγονται, ή καθ' άλλους λαθρομεταναστών. Αλλά εμείς θεωρούμε απαράδεκτο να χρησιμοποιούμε μια τέτοια λέξη για ανθρώπους. Δεν υπάρχει κανένας λαθρέος άνθρωπος. Έτσι. Δεν υπάρχει κανένας λαθρέος άνθρωπος. Τι θα πει λαθρέος άνθρωπος. Για αυτό και τα εισαγωγικά. Έχουμε ένα ζήτημα με την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Και όχι μόνο στη χώρα μας. Όπου η Ακροδεξιά έχει θερέψει και δημιουργεί διάφορα θέματα. Έτσι. Είναι ζητήματα που έχουν να κάνουν με αυτό που θα συζητήσουμε εδώ. Έχουμε το τελευταίο διάστημα μια σειρά από επιθέσεις στην Γαλλία και τώρα στη Δανία. Από παδούς ή από μέλη του κράτους του Ισλάμ. Και δημιουργήθηκε ένα ζήτημα για τη σχέση αυτών των τζιγαντιστών με το Ισλάμ. Δημιουργήθηκε και μια φοβία. Ισλαμοφοβία ονομάστηκε. Καλά αυτό είναι παλιότερο από τις επιθέσεις των πύργων. Είναι ορισμένα από τα επίκαιρα ζητήματα που έχουν σχέση με τη θεματική του μαθήματος. Έχουμε το ζήτημα του Τζαμνιού στην Αθήνα. Τον διωγμό του Ρωμά στη Γαλλία. Τους προάλληλους διώξαν ένα κοριτσάκι όταν λέω τους προάλληλους. Έχει αρκετό διάστημα τέλος πάντων. Επομένως έχουμε μια σειρά από επίκαιρα και επίμεχα ζητήματα τα οποία σχετίζονται άμεσα με τη θεματική του μαθήματος. Γι' αυτό το μάθημα αυτό έχει σκοπό να μας ενδυναμώσει ως προς αυτά τα ζητήματα. Πώς θα γίνει αυτό? Όταν αυξήσουμε τις γνώσεις μας για ορισμένες βασικές θεωρητικές έννοιες της συγκεκριμένης επιστημονικής περιοχής. Όταν διερευνήσουμε τις ιστορικές φιλοσοφικές βάσεις της εκπαίδευσης των διαφορετικών μαθητών. Δηλαδή από πού ξεκίνησε, με βάση ποια φιλοσοφία η εκπαίδευση, αυτό το τμήμα της πεδαγωγικής που ασχολείται ιδιαίτερα με την εκπαίδευση των διαφορετικών μαθητών. Όπου διαφορετικών έχει να κάνει με το φύλλο, με την τάξη, με την εθνική καταγωγή, αλλά και με τις ιδιαίτερες ικανότητες του καθενός και της καθεμιάς. Στόχος του μαθήματος όπως σας είπα και στην αρχή και όλων των αντίστοιχων επιμορφώσεων που κάνουμε είναι να ευαισθητοποιούμε σχετικά με αυτά τα ζητήματα και να αποκτήσουμε μια θετική στάση απέναντι στη διαφορετικότητα. Πάνω σε αυτή τη βάση θα ήταν καλό, είναι ένας από τους στόχους μας, να αναπροσδιορίσουμε τις καθημερινές μας πρακτικές. Από το τρόπο που μιλάμε ως προς τη συξυστητική γλώσσα που σας είπα στον παράδειγμα, μέχρι το αν θα χρησιμοποιούμε τα κακόγουστα αστεία για τους Πόντιους, για τις Ξανθαίες, για τους Πολονούς, αν είμαστε Αμερικάνοι και ούτω καθεξής. Να αναγνωρίσουμε τις διαφορετικές ανάγκες που πιθανόν κάποιες κατηγορίες των μαθητών μας να έχουν και να γνωρίσουμε ορισμένες από τις στρατηγικές αντιμετώπισήσεις τους. Και βέβαια γνωρίζοντας όλα αυτά να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τη διαφορετικότητα στη σχολική τάξη. Επομένως έχοντας αυτές τις έννοιες, έχοντας αυτόν τον βασικό θεωρητικό υπόβαθρο, θα είμαστε πρώτον διαθέσιμοι, θα έχουμε τη διάθεση, θα είμαστε θετικά διακείμενοι να το πω αλλιώς και δεύτερον θα έχουμε εφόδια για να αναπτύξουμε κάποιες παρεμβάσεις στην τάξη. Αν μπορέσουμε να επεκταθούμε και στο ζήτημα των γονέων και της εμπλοκής στο σχολείο θα το κάνουμε και αυτό. Ωραία, αλλά σε κάθε περίπτωση θα τονίζουμε ότι οι γονείς είναι ένας σημαντικός παράγοντας της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα των παιδιών που ανήκουν σε κατηγορίες που χαρακτηρίζουμε διαφορετικά παιδιά έχουν ένα σημαντικό ρόλο να παίξουν. Μέσα από αυτά που θα συζητήσουμε εδώ θα αναρωτηθούμε και με βάση την εμπειρία μας σχετικά με το ρόλο που παίζει η εκπαίδευση στην αναπαραγωγή ρατσιστικών στερεότυπων ιδεολογικών απομειναριών μιας άλλης ιδεολογίας μιας άλλης εποχής και ούτω καθεξής. Τώρα ας πάμε λίγο πιο συγκεκριμένα να δούμε ως προς τις γνώσεις τι στόχους έχουμε. Δηλαδή να το κάνουμε λίγο πιο απτό το ζήτημα θέλουμε να εξηγηθούμε με την προβληματική που αφορά ζητήματα ρατσισμού σεξισμού έτσι ώστε να μπορούμε να αντιληφθούμε ότι να δώσουμε συγκεκριμένο περιεχόμενο σε αυτή την έννοια έχει αυτές τις επιδράσεις στην πρακτική μας ή στην καθημερινή ζωή. Τι θέλω να πω. Οι έννοιες των κοινωνικών επιστημών δεν είναι μονοσύμματα προσδιορισμένες. Δηλαδή αν πω ρατσισμός και ρωτήσω εσάς και όταν λέω εσάς εννοώ κάποιον επιστήμιο α, μετά ένα επιστήμιο φ, δεν θα μου δώσουν την ίδια απάντηση. Άρα λοιπόν όταν εμείς χρησιμοποιούμε κάποια έννοια πρέπει να προσδιορίζουμε ακριβώς το περιεχόμενο που τις δίνουμε. Ωραία. Δεν ξέρω αν γίνεται αντιληπτό αυτό. Είναι σημαντικό να το κατανοήσετε όμως ότι σε κάθε έννοια εμείς δίνουμε ένα περιεχόμενο και σε κάθε αναφορά που κάνουμε πρέπει να το ξεκαθορίζουμε. Δηλαδή εμείς χρησιμοποιούμε την αντιρατσιστική εκπαίδευση με αυτό και με αυτό και με αυτό και με αυτό το συγκεκριμένο περιεχόμενο. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. Ή όταν λέμε ρατσισμό αναφερόμαστε σε τι πράγμα. Συνοτροπία, σε πρακτικές, σε αστάσεις. Όλα αυτά θα πρέπει να τα έχουμε ξεκάθαρα. Τώρα αυτό πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι θα πρέπει να είναι προσδιορισμένο το πώς και ποιο είναι το περιεχόμενο κάποιες έννοιες που χρησιμοποιούμε. Να αναγνωρίζουμε τα φαινόμενα των στερεοτύπων, των διακρίσεων, της καταπίεσης, του ρατσισμού και του σεξισμού έτσι ώστε να αντιπαλεύουμε τις επιτώσεις τους στο σχολείο και στην κοινωνία. Έχουμε δύο δράσεις. Έχουμε τη δράση μας στα παιδιά αλλά επειδή θα ήταν αφελές, απλοϊκό όπως θέλετε επειδή το να πιστέψουμε ότι το σχολείο είναι μια νησίδα απομονωμένη από την κοινωνία, ενισχύει αυτό το πράγμα. Παρότι έχουμε τα παιδιά πέντε ώρες. Όταν είμαστε στο σχολείο έχουμε τα παιδιά πέντε ώρες. Είναι σημαντικό διάστημα αλλά που και πέρα τα παιδιά έχουν επαφές με ομάδες συνομιλίκων, έχουν την επίδραση καθημερινή από την τηλεόραση, συζήτηση με άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος και ούτω καθεξής. Άρα λοιπόν δεν είναι μόνο το σχολείο που επιδρά στη διαμόρφωση κάποιων αντιλήψεων που υπάρχουν στα παιδιά και τα οποία εμείς αντιπαλεύουμε, ξαναλέω, όσο στο σχολείο αλλά και στην κοινωνία, στα πλαίσια του ανοίγματος του σχολείου στην κοινωνία. Το σχολείο δεν θα πρέπει να είναι απομονωμένο και προκειμένου να παίξει ένα σημαντικό ρόλο που μπορεί δίδοντας αυτό που σας έλεγα μια διαφορετική ίσως άποψη είναι να ανοιχτεί στην κοινωνία, να είναι κοντά στους γονείς και οι κηδαιμόνες, να είναι κοντά στην τοπική κοινωνία μέσω επιμορφωτικών δράσεων, μέσω κλήσεων των γονέων, δηλαδή να έρχονται οι γονείς του σχολείου να παρακολουθούν και ούτω καθεξής. Ρατσισμός είναι, είπαμε, ένα φαινόμενο το οποίο συγκεκριμένα προσδιορίζουμε και του δίνουμε ένα περιοχόμενο. Έτσι? Ποια είναι η σχέση του όμως με άλλες διαστάσεις των κοινωνικών ανισοτήτων όπως είναι η τάξη, η κοινωνική τάξη, η εθνικότητα, η θρησκεία, το φύλο, ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η σωματική ικανότητα. Έχουν σχέση, δηλαδή, αυτό το πράγμα. Η σωματική ικανότητα έχει σχέση με το ρατσισμό. Η τάξη σχετίζεται με το ρατσισμό, με την εκδήλωση ρατσιστικών στάσεων, συμπεριφορών και ούτω καθεξής. Ένας άλλος μας στόχος είναι να μπορέσουμε να αξιολογούμε κριτικά τις επιδράσεις των πολιτικών και των καθημερινών αντιλήψεων, στάσεων και απρακτικών στη σχολική επιτυχία των διαφορετικών μαθητών και μαθητριών. Έτσι? Αυτή τη στιγμή είναι υποδιαμόρφωση μιας σειράς από πολιτικές, οι οποίες θα καθορίσουν πρώτον, σε κεντρικό επίπεδο, τη στάση της ελληνικής πολιτείας, ένωτη των διαφορετικών ατόμων που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια. Σας ενημερώνω αν δεν το γνωρίζετε, για να καταλάβετε και γιατί μιλάμε, γιατί τα λέω λίγο αφιερημένα αναγκαστικά, όπου μπορώ θα χρησιμοποιώ παραδείγματα και πρέπει να το κάνω για να μπορούμε να συνεννοούμε, όπου δεν το κάνω καλό θα είναι να με ρωτάτε. Λοιπόν, υπάρχουν παιδιά αυτή τη στιγμή, στην ελληνική κοινωνία, τα οποία, ας υποθέσουμε ότι ήρθαν 4-5 χρονών εδώ στην Ελλάδα, πήγαν σε ελληνικό δημοτικό, κάποιο ίδρυμα τριτοβάθμιας και δεν έχουν, όχι ελληνική, καμία ηθαγένεια. Είναι ανυθαγενής, όπως λέμε. Γιατί? Γιατί υπήρχε ένα τέτοιο πλαίσιο που δύσκολα έπαιρνε κάποιοι στην ελληνική ηθαγένεια. Παρ' ό,τι, ξαναλέω, ζούσε τόσα πολλά χρόνια. Έγινε μια νομοθετική ρύθμιση το 2011, αν δεν κάνω λάθος, στο νόμος Ραγκούσιου, όπως λέγονταν, ο οποίος εξέπεσε στο νότο το δικαστήριο και τώρα θα γίνει άλλος νόμος. Αυτός το νόμος θα καθορίσει και μια σειρά συμπορήφορες μέσα στο σχολείο. Βέβαια, όπως θα δούμε, αν προλάβουμε, ελπίζω να το πούμε αυτό το κεφάλαιο, αλλά σας το λέω και τώρα και του προτέρων, η αντιμετώπιση των παιδιών από τους εκπαιδευτικούς φορείς είναι ένα διαφορετικό κεφάλαιο. Δηλαδή, υπάρχουν τα λεγόμενα δικαιώματα των παιδιών, τα οποία είναι απαράβατα. Σας τόνισα πριν, δεν ξέρω αν σας φάνηκε κάπου σαν αντιφατικό, ενώ δεν έχουν τα παιδιά ηθαγένεια, παρ' όλα αυτά σας είπα ότι βγάλανε δημοτικό, γυμνάσιο, λύγκαιο και τριτοβάθμια. Σημαίνει ότι τα δικαιώματα των παιδιών είναι ένα άλλο κεφάλαιο, το οποίο γίνεται σεβαστό. Δηλαδή, υπάρχει μια κείμενη νομοθεσία με βάση την οποία κάθε παιδί πρέπει να τη χάνει εκπαίδευση. Θα τα δούμε αυτά. Ωραία. Αλλά κάποια επιμέρους ζητήματα, από την κεντρική πολιτική ρύθμιση κάποιων ζητημάτων, θα έχουν επιδράσεις. Ένα από αυτά, το οποίο επανήλθε τώρα, είναι το ζήτημα της παρακολούθησης ή όχι του μαθήματος των θρησκευτικών. Εκεί, ο κάθε γονέας ή η κάθε γονέας εκεί δε μόνας, έχει το δικαίωμα να ζητήσει άρνηση. Όμως, ο τρόπος που θα του υποστηρίξει, έχει σημασία. Γιατί, αν κάνει δήλωση ότι είναι άλλης θρησκείας, το παιδί, ή ότι είναι άνθρωστο ή οτιδήποτε, αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε, θα φέρει κάποιο στίγμα στο παιδί, θα το διαφοροποιεί. Από την άλλη, αν δηλώσει απλά ότι δεν θέλει να παρακολουθεί στο μάθημα, τότε καταργείται το υποχρετικό του μαθήματος των θρησκευτικών. Είναι, όπως βλέπετε, ζητήματα λεπτά πολιτικοί, στα οποία θέλουνε συζήτηση και δεν μπορούμε να το προθετηθούμε χωρίς να τα μελετήσουμε. Εγώ θα επιμείνω σε αυτό το πράγμα, ότι για να πάρουμε θέση, καλό θα ήταν να έχουμε μελετήσει τα ζητήματα, στα οποία καλούμαστε. Αν δεν καλούμε, στο καλό είναι να πούμε ότι δεν το ξέρω το ζήτημα, μπορεί να το μελετήσω και να εκφέρω την άποψη μου. Λοιπόν, υποστηρίζω ότι μέσα από αυτό το μάθημα, ένας στόχος είναι να αποκτήσουμε και μια δυνατότητα να κριτικάρουμε και να παίρνουμε θέση σε σχέση με τα ζητήματα αυτά που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, αναλύοντας τις πολιτικές που έχουν αναγκαστικά επίδραση στο σχολείο. Δεν είναι το σχολείο απομονωμένο. Ένα ιδιαίτερο στόχος έχει να κάνει με τις σχέσεις του φίλου και της εκπαίδευσης, το οποίο βέβαια σας είπα ότι θα αναλυθεί στο δεύτερο μέρος όπου θα κάνετε την αντισεξιστική με την κυρία Κογκίδου. Τώρα, στο ζήτημα αποφορά της δεξιότητας ικανότητας, στόχος μας είναι να μπορέσετε να μελετήσετε κριτικά μια σειρά από άρθρα ή βιβλία της σχετικής επιστημονικής περιοχής. Τώρα βέβαια γνωρίζουμε ότι είναι φορτωμένο το πρόγραμμά σας, αλλά τέλος πάντων αυτό είναι ένα ζήτημα που θα ήταν καλό να το σκεφτείτε εσείς οι ίδιοι. Τα κίνητρα για να προβούμε σε κάτι τέτοιο δεν θα πρέπει να είναι η εξέταση ή η αξιολόγησή σας, αλλά να είναι εσωτερικά. Να μπορέσετε εσείς να αποκτήσετε μια καλύτερη αντίληψη για αυτά που συζητάμε, μια επαρκή διαπραγμάτευση θεωρητικών ενειών. Ο στόχος μας όμως παραμένει να στηρίζουμε και να αναπτύσσουμε επιστημονικές απόψεις, τεκμηριωμένες επαναλαμβάνω, τονίζω για μία ακόμη φορά το ζήτημα της τεκμηρίωσης. Και το ζήτημα της κριτικής θα το ξανατονίσω και θα το αφήσω εδώ και θα πάω στο θέμα με βάση στο οποίο όλοι οι μαθητές και όλοι οι μαθήτρες και όλες οι μαθήτρες έχουν δικαίωμα σε μια ποιοτική εκπαίδευση. Αυτό είναι στόχος μας. Μια ποιοτική εκπαίδευση δεν σημαίνει ότι αφήνουμε κάποια παιδιά επειδή είναι από διαφορετική ομάδα ή διαφορετική τάξη, έχουν κάποιες διαφορετικές ισχανότητες, τα αφήνουμε στα πίσω θρανία και δεν ασχολούμαστε μαζί τους. Ωραία, εμείς υποστηρίζουμε ότι πρέπει όλα τα παιδιά να τη χάνουν μιας ποιοτικής εκπαίδευσης, τις καλύτερες εκπαίδευσεις που μπορεί να δώσει το δημόσιο σχολείο γιατί παίρνει αυτού ο λόγος. Συζητάμε. Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και τις συνθήκες τις οποίες διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά αυτά προσέρχονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα. Τι εννοώ, τις δυσκολίες που μπορεί να έχουν από το οικογενειακό τους περιβάλλον, το ζήτημα της γλώσσης που είναι πολύ σημαντικό, το ζήτημα οικονομικό, το ζήτημα της απομόνωσης που μπορεί να εφίστανται από την υπόλοιπη κοινωνία στους συμμαθητές και στους συμμαθήτρες και άλλα τέτοια ζητήματα. Τώρα, για τα ζητήματα του φίλου είπαμε τώρα, θα πούμε με τη μορφή της επανάληψης, προσθέτοντας κάποια στοιχεία, το πώς θα κάνουμε το μάθημα τώρα. Το τι συνιστάει ένα ακαδημαϊκό μάθημα προσπάθησα να σας το περιγράψω. Είμαστε εδώ πέρα, παρακολουθούμε, συμμετέχουμε, τονίζω ξανά τη λέξη συμμετοχή. Για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε την παρουσία μας εδώ πρέπει να συμμετέχουμε. Αυτά τα απορίες έχουμε, να το τονίσω για ακόμα μια φορά, δεν διστάζουμε να τις εκφράσουμε. Δεν αξιολογούμαστε με βάση του αν θα πούμε αντίθετη άποψη από αυτή που υποστηρίζω εγώ, ούτε με το να διατυπώσουμε μια απορία η οποία νομίζουμε ότι θα φανεί απλοϊκή σε κάποια από τις συμμαθητές σας ή σε εμένα. Ωραία. Θέλουμε να έχουμε ελευθερία να διατυπώνουμε τις απόψεις μας, τις ερωτήσεις μας, οτιδήποτε μας απασχολεί. Ωραία. Είναι βασικό αυτό για ένα ακαδημαϊκό μάθημα. Να αισθανόμαστε ότι έχουμε την πλήρη ελευθερία να διατυπώνουμε τις απόψεις μας, τις απορίες μας, τις ενστάσεις μας, τις αντιρίσεις μας. Λοιπόν, παρακολουθούμε το μάθημα και συμμετέχουμε. Τώρα, έχουμε κάποια όπλα επικοινωνίας. Κάτι σας περιέγραψα ήδη πριν, λέγοντας για την προσωπική μου ιστοσελίδα. Νάτη. Τώρα, εδώ. Αυτή είναι η προσωπική μου ιστοσελίδα, όπου έχω πληροφορίες για διάφορα ζητήματα. Για τα μαθήματα, για μένα, όποιος θέλει, δηλαδή, κάτι παραπάνω, ποιο είναι το έργο μου το επιστημονικό, ή ξέρω ποιος είναι η τρέχος της δραστηριότητας μου και ούτω καθεξής. Επίσης, έχω πληροφορίες για άλλα ζητήματα που σας αφορούν. Ας πούμε πώς θα κάνει κάποιος πτυχιακή εργασία μαζί μου, ή ποια μαθήματα μπορεί να διδάξει στο επόμενο εξάμινο και ούτω καθεξής. Διάφορα ζητήματα, λοιπόν, που αφορούν κυρίως τη φίτηση, γιατί η ιστοσελίδα είναι από το πανεπιστήμιο. Άρα, λοιπόν, έχει να κάνει με τη δραστηριότητά μου ως πανεπιστημιακού. Δεν θα κάθομαι να γράφω ιστοριούλες που γράφουν διάφοροι στο Facebook. Αυτό είναι άλλη δραστηριότητα, έτσι. Κατανοητών? Είναι αυτή η ιστοσελίδα. Λοιπόν, μπορείτε να βλέπετε διάφορα πράγματα εκεί, που αφορούν το μάθημα ή τα μαθήματα ή κάτι άλλο που έχει σχέση με τη φίτηση σας εδώ. Το email μου είναι ακριβώς γραμμένο από κάτω. Ωραία. Στην ιστοσελίδα μου, βέβαια, μπορείτε να βρείτε ώρες συνεργασίας, μέρες συνεργασίας, όποτε τις αλλάζω, αμέσως ενημερώνει η ιστοσελίδα μου, δεν είναι μεγάλη δουλειά. Αν υποθέσουμε ότι τώρα έχω Δευτέρα 9 με 12 συνεργασία, αν υποθέσουμε ότι αύριο για τον α, β, λόγο, στο άλλο εξάμινο, το κάνω Τρίτη. Θα φανεί εκεί πέρα αμέσως. Ή στις εξετάσεις το αλλάζω, δεν το έχω Δευτέρα, το βάζω Τρίτη, το βάζω Τετάρτη. Θα το γράψω εκεί. Άρα λοιπόν, έχετε δυνατότητα πριν να έρθετε να δείτε είμαι, δεν είμαι, ποιες ώρες είμαι κτλ. Εκεί έχετε τα τηλέφωνα, τα fax και το email, βέβαια το οποίο το έχετε και εδώ μπροστά σας. Μια άλλη δυνατότητα μας δίνει η ψηφιακή πλατφόρμα από το e-learning. Ξέρετε τι είναι αυτό το πρωιν, πως το είπαμε πριν Μαρία, blackboard. Πολύ ωραία, το έγραψα καλά ή λάθος το έγραψα. Το είχα με δύο όμικρο και το διόρδωσα τώρα να σκεφτήσω. Είναι η καινούργια ψηφιακή πλατφόρμα, το Moodle, με βάση την οποία έχουμε δυνατότητες άμεσης επικοινωνία. Δηλαδή, όταν εγγραφείτε στο μάθημα κανονικά εσείς όλοι και όλες που θα το πάρετε, εγώ πατώντας ένα κλικ θα μπορώ να σας στείλω ένα μήνυμα σ' όλους μαζί και σ' όλες για οτιδήποτε έτσι. Πες ότι ας πούμε θέλω να σας ενημερώσω, λέω ένα παράδειγμα τώρα έτσι, θέλω να σας ενημερώσω ότι την επόμενη Δευτέρα δε θα έχουμε μάθημα. Θα έπρεπε. Όχι, βέβαια, γιατί αυτά τα ξέρετε. Πολύ σωστή απάντηση. Αυτά τα ξέρετε. Ότι δεν θα έχουμε μάθημα την Δευτέρα, το ξέρετε. Διότι είναι καθαρά Δευτέρα. Συμφωνείτε? Αν όμως για οποιοδήποτε λόγο προκύψει κάτι έκτακτο, μέσα απ' αυτό το σύστημα εγώ έχω την ευκαιρία να σας στείλω mail. Άρα καλό είναι να ελέγχετε το πανεπιστημιακό σας mail κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Πολό δε μάλλον... Το είπα καλά? Καλά. Λοιπόν, που έχετε εσείς τα κινητά, τα tablet και ούτω καθεξής και μπορείτε να παίρνετε την ηλεκτρονική σας αλληλογραφία και εδώ καλή ώρα αν έχει Wi-Fi. Δεν ξέρω αν έχει Wi-Fi εδώ. Έχει Wi-Fi? Έχει. Άρα λοιπόν μπορείτε εδώ ακόμα και από εδώ να πάρετε το mail σας εφόσον έχετε το τηλέφωνο... Πώς λέγεται το τηλέφωνο αυτό... Smart. Μπράβο. Smart. Πολύ ωραία. Εφόσον έχετε Smart μπορείτε... Δηλαδή είναι αδιανόητο να... Αλλά δυστυχώς συμβαίνει να μην ενημερώνονται φοιτητήρες και φοιτητές από mail που αποστέλονται. Εντάξει. Λοιπόν. Εκεί στο Moodle πάλι υπάρχουν πληροφορίες για το μάθημα και λοιπά και λοιπά. Εντάξει. Και υπάρχουν και πλατφόρμες. Μπορείτε και να κάνετε συζήτηση εκεί να ανοίξετε κάποιο διάλογο και το καθεξής. Τώρα θα πούμε πώς θα κάνουμε το μάθημα. Λίγο αν θέλετε κάνετε ησυχία. Μην ανησυχείτε θα προλάβετε να φάτε. Έχω υπόψη μου ότι την έσεξη μοντρών στη λες και οπότε μη σας στενοχωρεί αυτό το πράγμα. Ένα μέρος του μαθήματος γίνεται με διάλεξη. Η διάλεξη για να μάθουμε και να αναγνωρίζουμε μερικά πράγματα. Τι είναι ακριβώς η διάλεξη. Η ρο. Ωραία. Δηλαδή είναι αυτό το μπλα μπλα μπλα. Πείτε το. Ακριβώς. Αυτό είναι η διάλεξη. Ωραία. Δηλαδή είναι ο καθηγητής καθηγήτρη από εδώ και λέει. Εσείς παρακολουθάτε. Αυτό είναι μια διδακτική προσέγγιση που αρμόζει σε μεγάλα ακροατήρια. Εκεί έχουμε δυσκολίες δηλαδή άμα είναι 250 άτομα έχουμε δυσκολία αλλά πάλι γίνεται. Ποιο γίνεται το δεύτερο ομαδικές συζητήσεις οι ομαδικές συζητήσεις μπορούν να διεξάγονται όπως κάνα δυο φορές επιχειρήσαμε εδώ δηλαδή καταθέτει κάποιοι από εσάς μια άποψη. Μια άλλη κάποιος από την άλλη μεριά και ό,τι ο καθεξής και γίνεται διάλογος προκαλείται δηλαδή ομαδική συζήτηση πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο του σεμιναριακού τύπου μαθήματος. Το οποίο όμως σε μιναριακό μάθημα ταιριάζει σε μικρότερα ακροατήρια δηλαδή στα μεταπτυχιακά γίνεται σε μιναριακού τύπου μαθήματα είναι πιο λιγατάτωμα και γίνεται περισσότερο συζήτηση πάνω σε όλα αυτά τα πράγματα που διαπραγματεύουν. Ξαναλέω και μεγάλο να είναι το ακροατήριο εμένα η δικιά μου προσέγγιση στηρίζεται στην ομαδική συζήτηση και σας το εξήγησα και στην αρχή ότι το θεωρώ βασικό συστατικό του μαθήματος. Το επιδιώκω δηλαδή δεν θέλω δεν μ' αρέσει να δίνω διάλεξη κάθε φορά που έχουμε μάθημα γιατί θεωρώ ότι άμα μιλάω εγώ τώρα 2-3 ώρες εσείς δεν θα φουμιώσετε και καλά και από την πείρα μου ξέρω ότι πάνω από 10-15 λεπτά αρχίζεις μετά και το χάνει ο ακροατής ή ακροάτρια. Είτε να απευθύνουμε και να κάνω κάποια ερώτηση είτε να λάμε και καμιά χαζομάρα την οποία θα κόβει ο οπερατέρ έτσι ώστε να αναζωογονούμαστε και να μην νηστάζουμε. Αυτό τώρα σ' ό,τι αφορά τις ομαδικές συζητήσεις. Ένα άλλο μέρος έχει να κάνει με τις προβολές. Τώρα επειδή είναι 6-7 μαθήματα να βάλω μια ταινία και να μας πάρει όλο το μάθημα μια ταινία παρότι το θεωρώ χρήσιμο αλλά να θεωρώ ένα μάθημα από τα 6-7 να βάλουμε ταινία είναι όπως καταλαβαίνετε θα περιορίσει ακόμα περισσότερη την ύλη και δεν θα το κάνω σε αυτό το μάθημα. Θα βάζουμε όμως κάποια μικρά βίντεο ολιγό λεπτά 10 λεπτά 5 λεπτά με αφορμή τα οποία θα μπορούμε να σχολιάζουμε διάφορα πράγματα θα μας δίνουν δηλαδή ένα έναυσμα για να προχωρούμε σε περαιτέρω συζητήσεις και σε περαιτέρω αξιολόγηση του θέματος αυτού. Μια άλλη πρακτική που έχω στα μαθήματα μου γενικά λίγο αν θέλετε κάντε ησυχία γιατί εντάξει το μικρόφωνο μου ακούει ελαισίς θέλω να μου ακούτε και εσείς εδώ καταγράφομαι αλλά θέλω να ακούτε και εσείς λοιπόν μια άλλη πρακτική που ακολουθώ στα μαθήματα μου είναι αυτή των προσκεκλημένων ομιλητριών και ομιλητών. Θα καλέσουμε κάποιον ή κάποια που να έχει καλή εποπτεία στα ζητήματα που συζητάμε και να μας τα αναπτύξει το τελευταίο διάστημα. Επειδή πήρε και σύνταξη έχω μόνιμο προσκεκλημένο τον κ. Τσιάγκαλο ο οποίος έκανε αυτό το μάθημα. Αυτός το ίδρυσε όπως και πολλά άλλα πράγματα θα τα πούμε όταν έρθει η ώρα. Αν μπορέσω πάλι θα τον καλέσω για να έρθει. Έχουμε τη δυνατότητα να έρθει και κάποιος άλλος. Έστω για μία ώρα θα ήταν καλό. Για να πάρουμε και κάποια προσέγγιση μιας άλλης οπτικής, κάποιου ανθρώπου που είναι από την εκπαίδευση ενεργός ή μάχημος όπως λέει. Δηλαδή είναι εκπαιδευτικός της πράξεις με άλλα λόγια. Δηλαδή είναι δάσκελος που δουλεύει μέσα σε τάξη. Και μία άλλη διάστηση έχει να κάνει με τις παρουσιάσεις. Τώρα αυτό το ζήτημα θα το δούμε. Το θέμα της αξιολόγησης πάω εκεί τώρα. Αναγκαστικά γιατί πάει με τις παρουσιάσεις. Αξιολόγηση θα στηριχθεί κυρίως επειδή είναι διπλό το μάθημα σε γραπτή εξέντες. Αλλά θα δούμε τώρα θα συζητήσουμε με την κυρία Κογκίδου. Αν κάποιες ή κάποιοι από σας επιθυμούν να πάρουν εργασία θα δούμε πώς μπορεί να γίνει. Εσείς τώρα θέλετε να ρωτήσετε κάτι του θέματος αξιολόγησης για οποιοδήποτε ζήτημα. Λέω έχετε κάποια ερώτηση να κάνετε. Δεν έχετε ερώτηση. Να ρωτήσω εγώ θα ήθελε κάποιος ή κάποια από εσάς να κάνει στο μάθημα εργασία. Για να δούμε. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον. Για να ξέρω αν θα το συζητήσω με την κυρία Κογκίδου για τη εργασία και τα λοιπά. Ωραία. Ναι, ναι, εντάξει. Δεν παίρνω τώρα ονόματα. Απλά θέλω να πολιδοσκοπήσω να δω πώς θα σας ενδιαφέρα. Αλλά αυτό θα το συζητήσω με την κυρία Κογκίδου γιατί αξιολόγηση με το μάθημα έχει δύο μέρη. Οπότε θα το δούμε πώς θα γίνει. Ωραία. Λοιπόν, τώρα, άλλο ζήτημα που να θέλετε να συζητήσουμε και υποφορά το μάθημα, εννοείται. Έχουμε? Δεν έχουμε. Ωραία. Ας κάνουμε μια αναφορά, μια που δεν τα είδατε και στην ιστοσελίδα μου, του τι περίπου θα πούμε. Ξαναλέω ότι αυτά που θα πούμε και θα συζητήσουμε και θα διαπραγματευθούμε και θα εξετάσουμε, έχουν να κάνουν με την αλληλεπίδραση κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Αν, παράδειγμα, ξεκινάμε να αναπτύσσουμε το ζήτημα με τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις, που είναι το πρώτο που θα κάνουμε, έτσι, και υπάρξει μια τέτοια δυναμική εδώ στην τάξη που παρατείνει το μάθημα πέρα από μια ενότητα, δεν θα το αρνηθούμε αυτό, εντάξει. Επομένως, το πρώτο κεφάλαιο θα το αφιερώσουμε στα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις. Ήδη σας έχω πει ότι θα ασχοληθούμε με το δικαίωμα στην εκπαίδευση, το δικαίωμα όλων των ανθρώπων, και μια που η εκπαίδευση ξεκινάει από μικρές ηλικίες, το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση και το αν και κατά πόσο η εκπαίδευση είναι δικαίωμα και δημόσιο αγαθό. Αυτά είναι κάτι που θα συζητήσουμε μετά. Το μάθημα λέγεται «Αντιρατσιστική». Θα συζητήσουμε λοιπόν για την έννοια του ρατσισμού, ο ρατσισμός. Η σχέση έχει με τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις, τις κοινωνικές κατηγοριοποίησης, σχετίζεται με την εξουσία ή δεν έχει σχέση. Με τις διακρίσεις, με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα προβούμε σε κάποιους ορισμούς του ρατσισμού και τι αυτοί οι ρατσισμοί σημαίνουν για την πράξη. Θα αναφερθούμε στην ιστορία του ρατσισμού ως θεωρία και ως πολιτική, στη γέννηση των ρατσιστικών θεωριών. Πώς πήγαμε από τη θεωρία στην πολιτική. Θα αναφερθούμε στον παράδειγμα της ναζιστικής Γερμανίας, το οποίο, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, αποτελεί ένα στίγμα για την ιστορία της ανθρωπότητας. Θα το εξετάσουμε, να δούμε δηλαδή ιδεολογικά πως υποστηρίχθηκε αυτό το τεράστιο έγκλημα που έγινε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και θα προσπαθήσουμε να δούμε, μετά τον Δευτέρο Παγκόσμιο Πόλεμο, ποιες αντιρατσιστικές πολιτικές ακολουθήθηκαν σε μια χώρα όπου είχαμε και ένα ποσοστό που συνεργάστηκαν. Το ξεχνάμε, δηλαδή και δάσκαλες. Δεν ήταν δάσκαλοι που συνεργάστηκαν. Ήταν. Τι κάνανε εκεί. Θα προσπαθήσουμε να το δούμε αυτά τα πράγματα γιατί έχουν ενδιαφέρον, μια που ζούμε σε μια περίοδο, όπου έχουμε άνοδο του ρατσισμού και στη χώρα μας. Θα αναφερθούμε, βέβαια, στην κατάσταση σήμερα στην Ευρώπη. Ιδιαίτερα θα μας αποσχολήσει, ξαναλέω, ότι κάνω προγραμματικές δηλώσεις. Μπορεί κάποια πράγματα από αυτά να τα πούμε, κάποια να μην τα πούμε, κάποια να τα παραλείψουμε, κάποια να τα υπερτονίσουμε, έτσι, γιατί επαναλαμβάνω μας περιορίζει το γεγονός ότι έχουμε 6-7 μαθήματα. Λοιπόν, έχουμε φανερό και κρυφό ρατσισμό στα σχολεία. Τι σημαντοδοτεί η παραμέληση της γλώσσης και του πολιτισμού των μειονωτήτων και των μεταναστών. Πώς έχουμε ενοχοποιήσει των θυμάτων από το σχολικό μηχανισμό. Και ποιες είναι οι εκπαιδευτικές πολιτικές που εφαρμοστήκαν ή που είναι οι κανές να αντιμετωπίσουν το ρατσισμό. Τώρα, θα σας τα πω επιγραμματικά και για το σεξισμό, γιατί το μάθημα είναι ισαγωγικό, έτσι. Αλλά, ξαναλέω, τα ζητήματα του σεξισμού θα τα κάνει την κυρία Κογκίδ. Σεξισμός ως ιδεολογία και πράξη. Το σχολείο ως πολιτισμικό πλαίσιο κατασκευής έμφυλων ταυτότητων και ως ένα προνομιακό πεδίο για την άρση του σεξισμού. Έμφυλε σεξουαλικές ταυτότητας και σχολείο. Ρόλος του της εκπαιδευτικού, εκπαιδευτική ηγεσία και φίλο. Η έμφυλη διάσταση του αναλυτικού προγράμματος. Εντοπισμός και κριτική αντιμετώπιση του σεξισμού στο διδακτικό υλικό. Ανάπτυξη μη σεξιστικού παιδαγωγικού υλικού. Σεξισμός στο κρυφό αναλυτικό πρόγραμμα. Σεξισμός στη γλώσσα και η σημασία της στην αντιέτερο σεξιστική εκπαίδευση. Κατανοώντας και ερμηνεύοντας τις διαφορές στην μάθηση και στην επιδοσία ανάμεσα στα φύλλα και στο σχολείο. Φεμινιστικές προσεγγίσεις στην παιδαγωγική. Στρατηγικές προώθησης της εισόδητος των φύλων σε γνωστικά αντικείμενα. Σχεδιασμός μιας αντιέτερος σεξιστικής πολιτικής στην εκπαίδευση. Τώρα, εξεολόγηση έχω αναφερθεί. Οπότε, και αν και εφόσον δεν έχετε άλλες απορίες, να ευχηθώ καλή όρεξη και να περάσετε το τριήμερο. Και τα λέμε την επόμενη βδομάδα! |
