| : Κύριε Δήμαρχε, κύριοι αντιδήμαρχοι, κύριοι εκπρόσωποι φορέων, κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, καλησπέρα. Σήμερα, όπως και κάθε χρόνο, γιορτάζουμε την ημέρα της γυναίκας, μια ημέρα γιορτής, όσοι ήθεσταν να λένε. Καλά θα ήταν να λέμε ότι σήμερα δεν γιορτάζουμε, αλλά τιμούμε την ημέρα της γυναίκας, τιμούμε τη γυναίκα με όλες τις ιδιότητές της. Να πούμε ότι παγκόσμια ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μάρτη. Πρόκειται για μια διεθνώς επίσημα αναγνωρισμένη γιορτή, η οποία καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη στη μνήμη των γυναικών, που έχασαν τη ζωή τους στην απεργία των μοδιστρών της Νέας Υόρκης το 1908. Εκείνη την εποχή, οι γυναίκες αγωνιζόταν για τα δικαιώματά τους και για μικρότερο ωράριο εργασίας, καλύτερες αμοιβαίες, δικαίωμα ψήφου και τέλος στην παιδική εργασία. Η πρώτη επίσημη ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1909. Η ημερομηνή 8 Μαρτίου καθορίστηκε μόλις μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και έκτοτε αναγνωρίστηκε ως Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας το 1975. Να πούμε ότι η σημερινή εκδήλωση γίνεται από το Συμβουλευτικό Κέντρο των Γυναικών του Δημοαρτέων σε συνεργασία με τον Μουσικοφιλολογικό Σύλλογο Άρτας ως Κουφάς, ο οποίος μας φιλοξενεί στην υπέροχα αναγκενισμένη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και την Κοινηματογραφική Λέσχη Άρτας και θα δούμε φυσικά στην επορή, στην συνέχεια της εκδήλωσης και μια υπέροχη ταινία που θα μας συστήσει η Κοινηματογραφική Λέσχη. Επίσης θα δούμε και μια σειρά βραδέσεων που θα απονείμει τιμητικές πλακέτες στον Δήμο Σαρτέων σε γυναίκες που έχουν διαπρέψει στους διάφορους χώρους που θα σας αναφέρουμε στη πορεία, στην τοπική κοινωνία. Και, κυρία δήμαρχε, εκλειπή προστηγμένη, κυρίες και κύριοι, σας καλωσορίζω στη σημερινή εκδήλωση. Η 8η Μαρτίο έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως παγκόσμιο ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας. Αποτελεί ημέρα τιμής αλλά και έντονο προβληματισμό για την ισότιμη παρουσία της γυναίκας σε όλους τους δρομούς της σύγχρονης ζωής, τις ίσες ευκαιρίες και την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Παρά τα δήματα όμως που έχουν γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο για τη γυναική ισότητα, ο ρόλος της γυναίκας είναι συχνά υποβαθισμένος. Οι διακρίσεις σε βάρος τους συνεχίζουν να υφίστανται, άλλες φορές έμεσα, άλλες άμεσα και πολλές φορές βία. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι γυναίκες να αισθάνονται συνεχώς στην ανάγκη να αποδείξουν τις ικανότητές τους, τα προσόδια τους, τις γνώσεις τους, βιώνοντας έτονα τη διάκριση αλλά και τον αντογωνισμό. Σε μια εποχή που όλοι και όλες θα έπρεπε να επιδείξουν ενότητα, αλληλουσεβασμό και κοινωνική αλληλεγγύη, προκειμένου να υπάρξει μια κοινωνία ισότητας, παρατηρούμε ότι τα στερεότυπα παραμένουν και ενίωται δυστυχώς ενισχύονται. Αλλαγώς την προσπάθεια αυτή αποτελεί το συμβουλευτικό κέντρο γυναικών του Δήμο Αρτέων, το οποίο στελεχώνεται από κοινωνιολόγο, κοινωνική λειτουργό, ψυχολόγο και νομικό. Λειτουργεί από τον 2013 και έχουν απευθυνθεί σε αυτό μέχρι σήμερα περίπου 600 γυναίκες. Απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε γυναίκες που έχουν υποστεί δία οποιασδήποτε μορφής, καθώς και διακρίσεις, παρέχοντας δωρεάν τις υπηρεσίες, οι οποίες πάντα καλύπτονται από το απόρυντο της συμβουλευτικής διαδικασίας. Γι' αυτό σήμερα καλούμαστε να αναδείξουμε τα επιτεύματον των γυναικών, αναγνωρίζοντας την αέανοη προσπάθειά τους σε κάθε τομέα της ζωής τους και να επιδείξουν σεβασμό στα όσα έχουν πετύχει μέχρι τώρα και συνεχίζουν να κατακτούν με επιμονή, μαχητικότητα, αποτελώντας παράδειγμα προς τις νέες γενιές. Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσουμε τη συνεργασία του Μουσικοβιολογικού Συλλόγου Σκουθάς, την κινηματογραφική Λέση Άρτας, καθώς και την Ανατοπολία της Πόλης, της κυρίας Λιόντου Χριστίνας, του κυρίου Μπόζο Χρήστο, του κυρίου Κατσαούνου Θωμά, της κυρίας της Αντούκλας Βασιλικής και του κυρίου Κατσαούνου Δημήτρη για τα λουλόγια τα οποία μας έχουν προσφέδει. Κλείνοντας, θα ήθελα αυτή τη μέρα να την αφιερώσουμε στις γυναίκες των θυμάτων του τραγικού δυστυχήματος στα τέντι. Τις μανάδες εκείνες που με πόνο φέραν τα παιδιά τους, με κόκο τα σπουδάσανε και τελικά σε μια στιγμή τα χάσαμε όλα. Πραγματικά η σημερινή μέρα είναι μια δύσκολη μέρα όσον αφορά το τραγικό δυστύχημα δυστύχημα που έγινε στα Τέμπι. Και όπως πολύ εύστοχα ο αντιδήμαρχος έβαλε το θέμα ότι υπήρχαν μανάδες οι οποίες περιμένουν τα παιδιά τους, περιμένουν τις γυναίκες τους και ήταν κάτι πραγματικά τραγικό. Και αυτό μπορώ να πω είναι τα ειλικρινή συνεπιτήρια στις οικογένειες αυτές και πότε ξανά να μη συμβούν τέτοια δυστυχήματα. Όσον αφορά τη μέρα αυτή, η γυναίκα τα τελευταία χρόνια έχει κάνει σημαντικά αφήματα για τα αυτονόητα, γέσεις, ευκαιρίες, την απασχόληση, στην εκπαίδευση, στην εργασία να εισότιμες ευκαιρίες όσον αφορά τη δουλειά της και στο πρόσωπο της γυναίκας που όλοι έχουμε, τις γυναίκες δίπλα μας είναι η μητέρα μας είναι η γυναίκα μας, οι σύντροφοι, οι αδερφοί μας, οι κόροι μας, η εργαζόμενη γυναίκα του Μόχθου. Είναι κάτι που είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας κοινωνίας και δυστυχώς κατά μία έννοια αυτό το θέμα το βάζουμε και λίγο διαχωριστικά για τη γυναίκα το οποίο θα έπρεπε να είναι αυτονόητο όλα αυτά τα οποία με αγώνες έχουν κατακτηθεί. Άρα η σήμερα είναι μια υπόμοινηση, μια υπενθύμηση. Οι γυναίκες είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό για τη ζωή μας, το βλέπουμε καθημερινά, τις έχουμε δίπλα μας και χωρίς αυτές πραγματικά δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε στη ζωή μας. Τις ευχαριστούμε θερμά, χρόνια πολλά και αυτό που σήμερα κάνουμε σχεδόν με τη βράδοση είναι ένα ελάχιστο δείγμα το να αναδείξουμε κάποιες γυναίκες οι οποίες έχουμε προσφέρει στη ζωή της πόλης μας σε όλες τους τομείς, τους θεματικούς που πάρουν πολύ καλά και φιτεινά παραδείγματα και θέλω και να ευχαριστήσω σε αυτό το σημείο και τους συνεργανομιτές μας το συμβουλευτικό κέντρο των γυναικών, ο οποίος κάνει εξαιρετική δουλειά τα τελευταία χρόνια και οι γυναίκες οι οποίες είναι εκεί πάλι οι εργαζόμενες είναι πραγματικά δίπλα σε όποια γυναίκα έχει την ανάγκη του κέντρου, αλλά και το μουσικολογιολογικό σύλλογος Κουφά και τη ΛΕΣΚΙ, τη κινηματογραφική, που για την άρση συνεργασία που έχουμε αυτά τα χρόνια. Σας ευχαριστώ κι εγώ θερμά. Όχι βραβεύει γιατί αισθάνομαι ότι δεν έχω κάνει τίποτε παραπάνω από το καθήκον μου. Άρα υπάρχει μια αμφίδρομη αγάπη. Όταν εγκατασταθήκαμε στην πόλη της Άρτας το 1997 με την εκλογή μου ως καθηγήτρια στο Τμήμα Γεωκονίας του τότε Τελειπείρου, ο πρώτος που μας τηλεφώνησε σπίτι μας ήταν ο αίμνηστος δήμαρχος κ. Κώστας Βάγιας, λέγοντας ότι είναι τιμή του που θα μείνουμε στην Άρτα, εμπλουτίζοντας ως καθηγητές του ανώτατο Ίδρυμα της Πόλης. Μοναδική συμπεριφορά που δεν την ξεχάσαμε ποτέ. Τότε μπήκαμε σε άδεια κτίρια και σιγά σιγά, με το πάθος, τη γνώση, τα κλειδιά της επιστήμης αλλά και του δασκάλου, της αφοσίωσης στο στόχο και του προτύπου για τη νέα γενιά, δημιουργήσαμε πολλαπλές χαρές, πρώτα για εμάς τους ίδιους ως αποτελέσματα και μετά για την πόλη μας. Δεν δουλεύω για σένα, δουλεύω για μένα, για να μάθω περισσότερα από όσα μπορώ να καταλάβω σήμερα. Δημιουργήσαμε ένα εργαστήριο μωριακής μικροβιολογίας τους Κωνσταχειούς από τα καλύτερα της χώρας. Διακρίσεις για όλη την ερευνητική μας ομάδα σε διεθνές επίπεδο, ανάπτυξη καινοτόμων μεθόδων κτινοτροφικής παραγωγής και καινοτόμων τροφήμων, στο πλαίσιο της ενιαίας υγείας πάντα, συνεργαζόμαστε με 28 πανεπιστήμια και 18 χώρες του κόσμου από Κίνα, Ρωσία, Βιετναμ, τις ΗΠΑ και 16 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εργάζονται στο εργαστήριο μας 14 υποψήφιοι διδάκτουρες από την Ισπανία, την Ιταλία, την Τουρκία, την Αίγυπτο, την Κίνα και τη χώρα μας, 6 από την Ήπειρο και 3 από την Άρκα. Γνωρίζοντας τον πλούτο και την ευτυχία της απλής ζωής και της επιστήμης στην πόλη μας, στην Άρτα. Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο, ένα πείραμα, μια δυτικά καρδιά, μπορεί να αλλάξουν τον κόσμο. Και το πιστεύουμε και το εφαρμόζουμε. Οι αποφοιτοί μας σε ποσοστό 67% εργάζονται στο αντικείμενό τους. Σήμερα, έξι επιστήμονες από χώρες της Αλουδαπείς, κάθε μέρα αναφέρονται στο δημοσιευμένο ερευνητικό έργο του εργαστηρίου μας. Έχουμε στο Γεωπονικό τρεις καθηγητές στο καλύτερο 5% των καθηγητών του κόσμου, με βάση της επιστημονικές δημοσιεύσεις και των διεθνές έργων τους. Είμαστε περήφανοι που κάναμε τη Γεωπονική της Άρτας στο κομμάτι της ζωικής παραγωγής από τις καλύτερες στη χώρα και διεθνώς, δουλεύοντας με τεχνολογίες εκμείς και σε προωθημένη ερευνητική βάση. Γι' αυτό χρειάστηκε να πολεμήσουμε αυτή τη μάχη της παραγωγής, νέας γνώσης και τη μετάδοσή της, όλη μας τη ζωή, ώστε να την κερδίσουμε ενώ είμαστε και νιώθουμε ακόμα μαχητές. Η Άρτα ακούγεται με 52 δημοσιεύσεις του εργαστηρίου μας κάθε χρόνο και επιστήμονες από όλες τις χώρες του κόσμου τη μνημονεύουν σε 2,5 χιλιάδες ετεροναφορές στο επιστημονικό τους έργα. Έτσι, η Άρτα έχει μπει ενεργά στον Παγκόσμιο Χάρτη της Έρευνας της Γεωπονικές Επιστήμες. Αυτό ήταν το καθήκον μας στον Παγκόσμιο Χάρτη της Έρευνας. Ήταν το καθήκον μας και κίνητρο για τους φοιτητές, την πόη μας και τη χώρα μας. Αυτό το πετύχαμε ώστε σήμερα η αγάπη μας να είναι αμφίδρομη. Και το γραβείο μέσω ΕΜΟΥ να προσφέρεται στο Τμήμα Γεωπονίας στο επιστημονικό προσωπικό της ομάδας μας, που στην πλειονότητά του είναι οι γυναίκες που διορτάζουν και αυτές σήμερα, στους φοιτητές μας και στη χαρά της δημιουργίας και της ευγενούς ερευνητικής άμυλας. Οι γυναίκες διορτάζουμε σήμερα. Οι γυναίκα επιστήμουνε στις 12 του μηνός. Αλλά οι γυναίκες μητέρες είναι θλιμμένες γιατί στη χώρα του πνεύματος και της δημιουργίας υπάρχουν τόσο άδικες και τραγικές απώλειες νέων ανθρώπων, φοιτητών, που θα μπορούσαν να είναι και από εμάς επειδή πολύ λίγοι είναι συνεπείς μετακαθεί κοντά τους από τους πάνω μέχρι τους κάτω. Ζεις μόνο μια φορά. Αν το κάνεις σωστά αυτό είναι αρκετό για να υπάρχει αυφορία στη ζωή. Ευχαριστώ λοιπόν ειλικρινά στο πρόσωπο του δημάχου κ. Τσιρογιάννη την πόλη της Άρθας και αυτή την τιμή. Νιώθω πάρα πολύ άβολα, θέλω να σας πω. Δεν το περίμενα και νιώθω και λίγο συγκινημένη γιατί είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να νιώσουμε ούτε χαρά, ούτε ικανοποίηση για τη βράδοση αυτή η σημερά, καμία από εμάς τις γυναίκες που παίρνουμε αυτό το βραβείο, γιατί η καρδιά μας είναι μαύρη με αυτό που συνέβη στα Τέμπι, με τις γυναίκες που χάσαμε εκεί και με τους άντρες, με τα νέα παιδιά, με τις γυναίκες που θρυνούν τα παιδιά τους, με τις αδερφές που θρυνούν τα αδέρφια τους. Μόνο λοιπόν θλίψη υπάρχει σε αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και καταλαβαίνετε ότι η μέρα σημερινή, φαντάζομαι σε όλη την Ελλάδα, που την άποψη μου δεν είναι γιορτή, είναι η μέρα τιμής για όλες τις γυναίκες και τους αγώνεις που δίνουν καθημερινά σε όλα τα παιδεία της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, αλλά και στην ιδιωτική τους σφαίρα. Είναι γυναίκες που αγωνίζονται στους δρόμους, είναι γυναίκες που απαιτούν ταυτονόητα, απαιτούν ισότητα, απαιτούν δικαιοσύνη, απαιτούν ζωή με αξιοπρέπεια, απαιτούν σπάση των στερεοτύπων και της πατριαρχίας που δηγεί σε κακοποιήσεις γυναικών, που δηγεί σε γυναικοκτονίες, απαιτεί ίσα δικαιώματα στην εργασία και στη ζωή και έλεγε ένα πράγμα τουτονόητο. Οι ζωές μας μετράνε. Και επειδή οι ζωές μας μετράνε, αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι ότι κάθε μια από εμάς, απ' το δικό της χώρο, το δικό της μετερίζει, καθημερινά, όρθιες με το κεφάλι ψηλά, να δίνουμε πάντα τον αγώνα, να μην επιτρέπουμε ποτέ και σε κανέναν να προσβάλλει την προσωπική μας υπόσταση, να προσβάλλει την αξιοπρέπειά μας και πάνω απ' όλα να αγωνιζόμαστε με το κεφάλι ψηλά για να κάνουμε κάθε μέρα που περνάει καλύτερα για τους γιους μας και για τις χώρες μας. Η θητεία μου στην αυτοδιοίκηση όλα αυτά τα χρόνια πήγαζε πάντα από αυτή την πλευρά, ότι ό,τι πετύχουμε σε αυτόν τον τόπο το πετυχαίνουμε πάντα με αγώνεις. Υπάρχουν ελλείμματα πολλά στην τοπική αυτοδιοίκηση, υπάρχει μεγάλη έλλειψη συμμετοχής των γυναικών. Ελπίζω και εύχομαι από εδώ και πέρα τα πράγματα να είναι διαφορετικά και να δούμε πολλές, περισσότερες γυναίκες στη δημόσια σφαίρα αυτού του τόπου σε όλους τους θεσμούς, σε όλες τις θέσεις ευθύνης. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα και ελπίζω και εύχομαι η αυγή μέρα για όλες μας να είναι καλύτερη. Ευχαριστώ πολύ. Σήμερα, παγκόσμια ημέρα που τιμά τη γυναίκα, αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που παραναμπάνουν αυτό το βραβείο κοινωνικής προσφοράς. Εκ μέρους μιας γυναίκας που ενέπνευσε πολλούς και πολλές από εμάς τον εθελοντισμό. Μιας γυναίκας που ευαισθητοποίησε την τοπική κοινωνία σε θέματα που θεωρούνταν ταμπού. Μιας γυναίκας που πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Συλλόγου Καρκενοπαθών Άρτας. Μιας γυναίκας που σχεδιάζει και οργανώνει κάθε δράση πρόληψης και σκήριξης του Συλλόγου. Μιας γυναίκας πρόθυμης να βοηθήσει κάθε καρκενοπαθή συμπολίτη μας που χρειάζεται την αλληλεγγύη. Μιας γυναίκας που παραστάθηκε και παραστέκεται σε πολλούς εμάς. Την Αγγελική, τη δική μας Αγγελική. Εκ μέρους της προέδρος του Συλλόγου Καρκενοπαθών Άρτας, Αγγελική Στσιρογιάννη, ευχαριστώ πολύ την αρμούωδη επιτροπή για την βράβρηση. Ευχαριστώ. Ήταν έκπληξη για εμάς η σημερινή απονομή. Θα θέλαμε να ευχαριστούμε τον Δήμο. Άμεσα παίρνουμε εμείς το βραβείο, τη τιμητική πλακέτα, αλλά έμεσα βραβεύονται οι αθλίκες του Συλλόγου, οι οποίες αφιερώνουν πάρα πολύ ώρα μέσα στο γυμναστήριο, ο κόπος τους, τα όνειρά τους, και οι στόχοι που έχουν βάλει, καθώς επίσης και οι γονείς των παιδιών, οι οποίοι πάντοτε είναι ανογίμες. Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Σ' ένα καθαρά και νοικοκρατούμενο άθλιμα στην Ελλάδα, προσπαθούμε κι εμείς να δημιουργήσουμε πρώτα δυνατούς χαρακτήρες, σταθερούς, να βγουμε από την αθλία, σταθερούς, να βγουν στην αυριανή κοινωνία, πιο όρημη και πιο δυνατή. Ευχαριστούμε πολύ, ήταν έκπληξη για μας η σημερινή βράβευση. Ευχόμαστε τα καλύτερα σε όλους. Κύριε Δήμαρχε, Κύριε Δημήμαρχε, αγαπητές φίλες και φίλοι, σας ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας κάνετε, για την τιμή που κάνετε στην σχολική κοινότητα του Μουσικού Σχολείου Άρτας, στους συνεργάτες μου και στις συνεργάτιδες, στους εκπαιδευτικούς και στις εκπαιδευτικούς, στους μαθητές και στις μαθήτρες, στις μανάτια και στις αδερφές, στους εκπαιδευτικούς και στις εκπαιδευτικούς, στους μαθητές και στις μαθήτρες, στις μανάδες και στους πατεράδες, που δεκατέσσερα χρόνια τώρα έχουν επιλέξει αυτό το σχολείο, έχουν επιλέξει ένα σχολείο που αγωνίζεται για όλους τους μαθητές και για όλες τις μαθητρίες, για ένα σχολείο συμπεριληπτικό, που θα χωράμε όλοι με ισότητα, με τις βασικές αρχές της δημογρατίας και της ελευθερίας. Σημαδιακή η σημερινή μέρα μνήμης για τους αγώνες, τους αγώνες που όμως έχουν ακόμα ζητούμενα. Η περίοδος σκοτεινή μας κάνει, μας φέρει πιο πολύ από κάθε άλλη φορά μπροστά στις ευθύνες μας. Το τραγικό δυστύχημα τους εκπαιδευτικούς μας φέρνει μπροστά στην ευθύνη μας, να βγάλουμε από τα σχολεία ανθρώπους μορφωμένους, ανθρώπους σκεφτόμενους, έφηβους που θα διεκδικήσουν, θα διεκδικήσουν ασφαλείς μεταφορές, ασφαλή σχολεία, ασφαλή πανεπιστήμια, ασφαλή νοσοκομεία, ασφαλές μέλλον. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη. Σας ευχαριστώ πολύ όλους. Και για μένα ήταν έκπληξη. Εχθές το βράδυ το έμαθα. Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή η αναγνώριση από τον Δήμο Αρτέων και από τον Δήμαρχο τον κ. Τσιωρογιάννη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή της θητείας του και βέβαια και το υπόλοιπο δημοτικό συμβούλιο, πίστεψε ολόγου ψυχά στις δυνατότητες που βρίσκονται στον κ. Τσιωρογιάννη. Πίστεψε ολόγου ψυχά στις δυνατότητες που έχει η περιοχή μας για την τουριστική ανάπτυξη. Έχουμε ένα μικρό ξενώνα στη Λοδαβγία εδώ και 22 χρόνια. Το χωριό μας το γνωρίζετε περισσότερο νομίζω. Ξεκινήσαμε χωρίς να έχουμε ιδέα από το τουρισμό. Δεν είμαστε από οικογένια επιχειρηματίες που έχουν σχέση με το τουρισμό. Το μόνο που κάναμε και φτιάξαμε το ξενώνα αυτό ήταν η αγάπη μας για τον τόπο. Και είχαμε δει από εκείνα τα χρόνια ότι ο ορεινός όγκος της περιοχής μας τι δυνατότητες ανάπτυξης έχει. Ξεκινήσαμε δηλαδή, στη συνέχεια έχουν γίνει άλλοι δύο ξενώνα στο χωριό μας, οι οποίοι είμαστε τρεις μέχρι στιγμής. Δημιουργήθηκαν κάποια άλλα. Μα λες για σιγά σιγά ξεκίνησε και η κοριστική ανάπτυξη στην περιοχή μας. Και έτσι συμβάλαμε, και όπως λέει και ο δήμανος ο κ. Σιωρογιάννης, η ερδογία και η οικονομισία αποτελούν τα δύο μέρη που ένας επισκέφτης που έρχεται στην Άρτα θέλει να δει και φεύγει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Η αγάπη μου βασικά για τον τόπο. Η συνεχή... Θέλω να πω ότι μ' αρέσει η συνεχή αυτοβελτίωση όσον αφορά σε θέματα τουρισμού. Μας έχουν κάνει στα 22 αυτά χρόνια να είμαστε ακόμη εκεί. Να περιμένουμε τους επισκέπτες. Για μας η φιλοξενία είναι ένα ύψος στο γαθό. Έτσι μάθουμε από την οικογένειά μας, από το σπίτι μας. Και ο επισκέπτες φεύγει και είναι φίλος μας. Έχουμε επισκέπτες οι οποίοι είναι επαναλαμβανόμενοι. Ευχαριστούμε τον Δήμο και όσους διοργάνωσαν την εκδήλωση αυτή. Και ό,τι κάνουμε το κάνουμε με μεράκι, με αγάπη. Και θα συνεχίσουμε το ίδιο να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον τόπο, γιατί πραγματικά το αξίζει. Έχει πάρα πολλές δυνατότητες ανάπτυξης η Άρτα. Είναι ένα συμβουλωγημένος τόπος. Ευχαριστώ πολύ. Το επόμενο βραβείο θέλουμε να το απονέμουμε σε μία κυρία, η οποία μας βιένει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Και η οποία για πολλά χρόνια μας συντρόφει με καθημερινά με τη φωνή της, μέσα από την εκτιλεόραση και το ρεδιόφωνο. Μία κυρία που φρόντιζε καθημερινά να μεταφέρει την είδηση και την ενημέρωση σε όλους μας. Μέσα με τον δικό της τρόπο. Και πραγματικά μας βλέπει πολλές τα τελευταία χρόνια. Είναι η κυρία Βάσο Δοξαρά. Η δημοσιογράφος Βάσο Δοξαρά. Η οποία... Μπράβο, χαιροκρότημη. Η οποία, αν και θα ήθελε πολύ να είναι σήμερα μαζί μας, δεν τα κατάφερε. Ωστόσο, μας έχει στείλει μία επιστολή και μας ζήτησε να τη διαβάσουμε. Αξιότιμη κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι. Σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή που κάνετε σε όλους εμάς και στο πρόσωπό μου, προσωπικά. Έχοντας στο νου μας ότι θα στηρίζετε τις όποιες προσπάθειες. Κάνει κάθε μία από εμάς, λιγότερο ή περισσότερο. Η σημερινή επέτειος συμπείται δυστυχώς με την ασύλληπτη τραγωδία των δεμπών. Εκεί που οι γυναίκες μάνες δοκιμάστηκαν ακόμη μια φορά να υποδεχτούν τα ψυχακορμιά τους. Σε αυτές λοιπόν ας αφιερώσουμε τον αγώνα για δύναμη και κουράγιο. Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι καλή επιτυχία για την επίτευξη των στόχων σας και για το καλό της άρθας μας. Με τιμή βάσω δοξαρά. Και η τελευταία κυρία που είναι να βραβευτεί σήμερα και είναι για την προσφορά της στο τουριστικό επιχειρήν με ένα πολύ ωραίο ξενοδοχείο που είναι πολύ γνωστό σε όλους όχι μόνο τους σαρτηνούς, αλλά έχει καταφέρει να ξεπεράσει και τα σύνορα της περιοχής μας στον οικισμό Τσαόπελα, των βορειών Τζουμέρκων και ειδικά στα Πράματα, τους ορίζοντες Τζουμέρκων. Ένα ξενοδοχείο που συνδυάζει το σύγχρονο ορεινό τουρισμό με τη γνήση επιρωτική παράδοση, όπως αρμόζει σε μια ιστορική περιοχή όπως είναι τα γραφικά Τζουμέρκα. Κι εδώ όπως θα δείτε υγείται μια γυναίκα και όπου υγείται μια γυναίκα μπορούν να γίνουν θαύματα. Σήμερα θα βραβεύσουμε ή θα βραβεύουμε την κυριακή κούλα Κουτσούμπα, η οποία και αυτή δυστυχώς δεν μπορεί να είναι σήμερα μαζί μας, ωστόσο μας είπε να αναφέρουμε τα εξής «Η τιμή που μου κάνετε, επιλέγοντάς με, με γέμισε χαρά. Όμως τη χαρά αυτή δεν μπορώ να τη ζήσω μια μέρα πέληθος της χώρας μας». Σας ευχαριστώ πολύ με τα τιμής κούλα Κουτσούμπα του Βασιλείου. Ένα χειροκρότημα και για την κυρία κουλα Κουτσούμπα, σήμερα θα βραβεύσουμε. Θα φροντίσουμε και οι δυο τιμητικές πλακέτες και για την κυρία Βάσωδο Ξαρά και για την κυρία κούλα Κουτσούμπα να φτάσουν στον προορισμό τους και να φτάσουν και στα χέρια της των βραβευθέντων. Θα συνεχίσουμε τώρα την εκδήλωσή μας με προβολή ταινίας από την κινηματογραφική Λέσχη Άρτας. Μια πολύ ωραία ταινία θα παρακολουθήσετε ο Δής τη Γυναίκα, η Πηγή των Γυναικών, για την οποία θα μας μιλήσει η Πρόεδρος της κινηματογραφικής Λέσχης Άρτας, που είναι και συνδιοργανότρια σήμερα στην εκδήλωση αυτή, η κυρία Φιλιότζα Χρύστα. Σας ευχηθούμε να έχετε καλή θέαση, να σας ευχαριστήσουμε που ήσασταν εδώ κοντά μας σήμερα και να ευχηθούμε η γυναίκα να εορτάζεται και να τιμάται 365 ημέρες το χρόνο και όχι κάθε 8 Μάρτι. Και να ευχηθούμε του χρόνου πραγματικά να μπορούμε να τη γιορτάσουμε και να την τιμήσουμε έτσι όπως ακριβώς της αρμόζει. Καλό σας βράδυ από μένα. Κυρία Τζαχρίστο, όλοι σας. Καλησπέρα. Καταρχήν να ευχαριστήσουμε για την πρόσκληστο Δήμο Αρτέων, το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών και το Μυσικοφιλογικό Σύλλογος Κουφάζ για τη Φιλοξενία. Η γιορτή της γυναίκας, όχι ακριβώς γιορτή, είναι κυρίως ημέρα μνήμης για τις γυναίκες εκείνες που κατέκτησαν όλα αυτά που εμείς σήμερα θεωρούμε αυτονόητα, για εκείνες που αγωνίζονται ακόμα για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, για εκείνες που δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας εξαιτίας της πατριαρχίας. Και κυρίως είναι μια ημέρα για να θυμόμαστε όλες μας ότι ο αγώνας δεν έχει σταματήσει, δεν έχει τελειώσει, δεν έχουμε ακόμα πλήρη ισότητα. Είναι μια μάχη που δίνουμε καθημερινά, πρώτα με τον ίδιο μέσα στον εαυτό, για να παλέψουμε προκαταλήψεις και στερεότυπα που είναι βαθιάριζομένα στην κλειτούρα μας και στον τρόπο που έχουμε μεγαλώσει. Εδώ κάπου έρχεται και η 7η τέχνη να μας πάλι να προβληματιστούμε, να μας υπενθυμίσει, να μας πει ιστορίες, όπως η ιστορία που θα παρακολουθήσουμε σήμερα, είναι μία ιστορία αλληλεκής, για να μας θυμίσει πόσο σημαντικό είναι αυτό το όπλο για τις γυναίκες, είναι το σημαντικότερο όπλο μας, η αλληλεκή. Και θα μας πει λοιπόν αυτή η ταινία μία ιστορία πολύ γνωστή, την ιστορία της Λισιστράτης, η οποία όμως έχει μεταφερθεί στον αραβικό κόσμο και μέσα από τη ματιά του σκηνοθέτη με πολύ ωραίες εικόνες και πολύ ζωντανά χρώματα, βλέπουμε σε ένα χωριό να εξεγείρονται οι γυναίκες και να κατακτούν τελικά κάποιο βασικό τους δικαίωμα, με έναν τρόπο παρουσιάζεται μπλε και την κωμοδία και το δράμα, στο τέλος όμως καταφέρνει να ανοίξει ένα διάλογο γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών στον μουσουλιμανικό κόσμο και κατεπέκταση με έναν αλληγορικό τρόπο και για τα δικαιώματα των γυναικών παγκοσμίως. Εμάς αυτό μας ζητήθηκε σήμερα να διαλέξουμε μια ταινία, ελπίζουμε να σας αρέσει, δεν θα μακρηγορήσω άλλο γιατί διαρκεί περίπου δύο ώρες, εύχομαι καλή προβολή και εύχομαι ένα μέλλον για τα κορίτσια μας με περισσότερη ισότητα, πλήρη ισότητα θα γίνεται, ισοτιμία και δικαιοσύνη. Καλό βράδυ. |
