| Κινήσεις χωρίς μπάλα (στάσεις - μετακινήσεις): Στην καλά αθροσφαίριση λοιπόν, όπως είπαμε τρία στοιχεία θα μας απασχολήσουν φέτος, η τεχνική, οι κανονισμοί και η τακτική. Αντιλαμβάνεστε ότι για να έχουμε ολοκληρωμένη εκτέλεση του παιχνιδιού, όπου έχουμε τις τακτικές δεξιότητες, προηγούνται οι τεχνικές δεξιότητες και οι κανονισμοί του αθλήματος. Η τεχνική θα μας απασχολήσει σε αυτό το εξάμινο κυρίως. Έχουμε κινήσεις χωρίς μπάλα, όπου μιλάμε για βασικές τάσεις, τρεξήματα, κινήσεις, άλματα, αλλαγές κατεύθυνσης, σταματήματα, στροφές και γλίστρημα και κινήσεις με μπάλα, που είναι το πιάσιμο και υποδοχή της μπάλας ο δύχρονος ρυθμός, η πάσα, η τρίπλα, το σουτ, η διεκδίκηση της μπάλας, το ριμπάντ, δηλαδή και οι προσποίησεις. Παρακαλώ. Ο δύχρονος ρυθμός τι είναι το ρυθμό του παιχνιδιού? Είναι η κίνηση που κάνει ο παίκτης που πιάνει την μπάλα στην κίνηση και τη ρίχνει πίσω και την επιστρέφει. Δηλαδή αυτό κυρίως το συναντάμε σε καταστάσεις εφνηδιασμού. Τρέχοντας, δηλαδή, ο παίκτης κάνει την υποδοχή, πατάει το ένα πόδι και πριν να φύγει στον αέρα που είναι έχει δώσει την πάσα. Τι στάσεις-θέσεις. Δύο θεμελιώδιες στάσεις έχουμε. Τη στάση ετοιμότητας. Κυρίως επιθετική στάση, δηλαδή στον επιθετικό τομέα, και αυτό γιατί όσο βρίσκεται στην επίθεση ο παίκτης πρέπει να βρίσκεται σε μία στάση όπως αποτυπώνεται εδώ στην εικόνα. Η στάση ετοιμότητας, λεγόμενη, για να είναι σε θέση να υποδεχθεί στον ταχύτερο δυνατό τρόπο την πάλα και υποδεχόμενος στην πάλα να εκτελέσει ό,τι ακολουθήσει. Είτε σούτ, είτε τρίπλα, είτε πάσα, στον ταχύτερο δυνατό χρόνο. Εάν είμαστε σε όρθια θέση, αντιλαμβάνεστε ότι αν πάρω την πάλα σε όρθια θέση θα λυγίσω τα γόνατα για να κάνω την τρίπλα. Θα λυγίσω τα γόνατα για να ξεκινήσω να κάνω σούτ. Άλλη δηλαδή θα κάνω άλλη μία κίνηση ενώ αν είμαι σε αυτήν εδώ τη θέση όπου, πώς είμαστε, τοποθέτηση του σώματος. Βλέπετε ότι την ονομάζουν και στάση παλεστή επειδή προσωμίαζε προς αυτήν εδώ τη θέση με την αρχική τοποθέτηση δηλαδή των παλεστών. Κορμός και το κεφάλι ελαφρά λυγισμένος μπροστά, χέρια παράλληλα και χαλαρά δίπλα από το σώμα, αντιμέτωπα παλάμες εδώ πέρα, ελαφρά λυγισμένα τα γόνατα, τα πόδια παράλληλα μεταξύ τους και ανοιγμένα στο άνοιγμα των ώμων. Για τους χλάτρους των αριθμών περίπου 100 με 120 μήρησαν το λύγισμα των γονάτων. Η δεύτερη βασική και θεμελιώδη στάση είναι η αμυντική, βασική αμυντική στάση. Η διαφορά της με την προηγούμενη, πάλι έχουμε πόδια παράλληλα λυγισμένα στα γόνατα, ελαφρά και καμένος το σώμα, έχουμε εσωτερικό πόδι και χέρια μπροστά. Είχα αναφέρει σε προηγούμενο μάθημα πώς ορίζουμε το εσωτερικό πόδι ή χέρι σε σχέση στο μπάσκετ γενικότερα. Πάντα σε σχέση με τις γραμμές του γυπέδου. Εάν θεωρήσουμε ότι η αίθουσα είναι ένα γύπεδο που έχει δύο τελικές γραμμές και δύο παράλληλες γραμμές που είναι οι πλάγιες γραμμές, τότε θα ορίσουμε το έξω οτιδήποτε είναι έξω από τις γραμμές. Αν εγώ βρισκόμαι σε αυτήν εδώ τη θέση, πιο κοντά στην εξωτερική πλευρά του γυπέδου είναι αυτό το πόδι μου. Άρα το εσωτερικό μου πόδι είναι το άλλο. Είναι καλό αυτό να το προσεγγίζουμε και να το υποδεικνύουμε και με τέτοιου είδους τρόπους να βρίσκουμε το έξω και το μέσα στα παιδιά. Να περάσουμε δηλαδή ποιο είναι το εσωτερικό πόδι. Βλέπετε ότι κι εσείς που δεν έχετε σχέση ίσως με την καλαθροσφαίρεση, δυσκολεύεστε να εντοπίσετε κάποια πράγματα. Παρακαλώ. Ναι, εσωτερικό πόδι και χέρι μπροστά, αυτή είναι η τοποθετησία μας εδώ πέρα, έτσι. Και το άλλο μας χέρι είναι στην πιθανή τρίπλα και έλεγχο της πάσας. Αυτό το χέρι είναι στο ύψος περίπου της μπάλας όπου και αν την τοποθετεί ο παίχτης. Η τοποθέτηση των χεριών μας θα σας πω μόνο το εξής, ότι αυτό εδώ το χέρι, εάν έχω αυτήν εδώ τη θέση, εδώ, το άλλο χέρι που είναι για την τρίπλα και έτσι, μπορεί να κοιτάει είτε η παλάμη προς τα πάνω είτε κάθετα. Δηλαδή ο στόχος είναι τι, εάν επιθυμούμε συνήθως να βγάλουμε την πάλα δεξιά ή αριστερά στην τρίπλα που πιθανά να κάνει και ο πιο επιθετικός τρόπος που έχει αναπτυχθεί ίσως τα τελευταία χρόνια είναι με την παλάμη να κοιτάει προς τα πάνω και να δουλεύει εδώ. Δηλαδή να προσπαθούμε να παρενοχλήσουμε την τρίπλα και να πετάξουμε την πάλα ψηλά για να την διεκδικήσουμε. Αυτό ξανά λεπτομέρειο όσον αφορά τη βασική αμυντική στάση. Τα λάθη που παρατηρούμε συνήθως ιδιαίτερα στις νεαρούς παίχτες είναι ότι έχουνε μεγαλύτερο ή μικρότερο άνοιγμα ποδιών. Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουν κατευθείαν το άνοιγμα των ώμων τόσο και το άνοιγμα των ποδιών. Είναι καλύτερο να το προσεγγίσουμε με το βολική θέση που βολεύεσαι γίνεται ευκολότερα κατανοητό. Συνήθως έχουμε τα πόδια στραμμένα προς τα έξω. Αντιλαμβάνεστε λόγω ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες όπου δεν έχουμε πολύ καλή μηκική συναρμογή ούτε τόσο καλό συντονισμό. Αυτά είναι προβλήματα και λάθη που πρέπει να τα εντοπίζουμε και να τα διορθώνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν εφάπτονται οι φτέρνες στο έδαφος δηλαδή είναι στις μύτες των ποδιών. Η θέση του κορμού είναι πολύ σφιχτή. Νομίζω ότι το καταλαβαίνετε τι εννοώ με το σφιχτό το κορμό γιατί το σώμα πρέπει να είναι χαλαρό και ταυτόχρονα σε μεγάλη ετοιμότητα. Άλλοτε έχει μεγάλη κλήση προς τα εμπρός ή μικρή κλήση προς τα εμπρός όσον αφορά το σώμα. Οι παλάμες δεν δείχνουν προς την πάλα και δεν κατανέμει το βάρος του σώματος στα δύο πόδια. Ενδεικτικά μεθοδικές ασκήσεις διδασκαλίας ιδιαίτερα στις αναπτυξιακές ηλικίες. Όπως σε κάθε τεχνική δεξιότητα σε όλα τα σπορ, σε όλα τα αθλήματα. Δεν ισχύει δηλαδή η μεθοδική διαδικασία που ακολουθούμε στην καλλαδοσφαίρηση δεν είναι αποκλειστικά για την καλλαδοσφαίρηση. Είναι η ίδια μεθοδική διαδικασία που ακολουθούμε σαν εκπαιδευτές, δάσκαλοι, προπονητές σε όλα τα σπορ όταν πάμε να διδάξουμε μία τεχνική δεξιότητα. Ξεκινάμε με επίδειξη της κίνησης ολοκληρωμένα. Εάν δεν μπορούμε εμείς, γιατί δεν είμαστε σε θέση, μπορεί να είμαστε ηλικιωμένοι ή να έχουμε οποιοδήποτε τραυματισμό. Και να μην μπορούμε να το δείξουμε χρησιμοποιούμε κάποιον καλλαδοσφαιριστή, κάποιο παιδί που γνωρίζει το άθλημα ήδη. Ή χρησιμοποιούμε εικόνες, φωτογραφίες, βίντεο για να δώσουμε την κίνηση, τη στάση, την δεξιότητα ολοκληρωμένα. Πριν ξεκινήσουμε, η επόμενη δουλειά που έχουμε να κάνουμε είναι να κομματιάσουμε τη δεξιότητα σε όσα κομμάτια μπορούμε. Δηλαδή, αν μιλάμε για τις στάσεις θα έχουμε κομμάτια, χέρια, πόδια, ξεχωριστά. Δουλεύουμε ξεχωριστά τα κομμάτια και αρχίζουμε μετά τη σύνθεση. Μερικοί αν έχουμε πολλά κομμάτια ή ολικοί αν έχουμε δύο κομμάτια. Συνδυάζουμε σε εκτέλεση, σε απλή μορφή, σε αργή μορφή. Η μεθοδολογία που σας λέω τώρα, η μεθοδική διαδικασία που σας περιγράφω, ισχύει για όλες τις δεξιότητες, θα την επαναλαμβάνουμε σε κάθε δεξιότητα. Ακολούθως μπορούμε να προσθέσουμε αντίπαλο, αμυντινόμενο ή επιτυθέμενο ενάλογα, με παθητική στάση, με ενεργητική στάση, για να φτάσουμε σε πλήρη εκτέλεση της όποιας τεχνικής δεξιότητας. Αυτό μπορούμε επιπλέον να το ασκήσουμε με περιορισμούς είτε χρόνου είτε χώρου. Δηλαδή να κάνουμε εκτέλεση σε τόσο χρόνο ή σε τόσο χώρο, περιορίζοντας ή αυξάνοντας ανάλογα με το στόχο και τον τύπο της δεξιότητας, το χώρο και το χρόνο. Εδώ, όσον αφορά τις τάσεις θέσης, θα σας κάνω μία ερώτηση. Πέστε μου, έχετε μία τάξη με 15 παιδιά, θέλετε να δευτέρα δημοτικού ή τρίτη δημοτικού και έχετε μόνο δύο πάνκους που κάθονται τα παιδιά, τίποτα άλλο. Πέστε μου, πώς θα εξασκήσετε εμέσως πλην σαφώς τη στάση ετοιμότητας ή την βασική αμυντική στάση. Τι θα κάνετε, αυτά έχετε, 15 παιδιά και δύο πάνκους. Πες μου. Θα βάλουμε τους πάνκους έτσι ώστε να είναι σαν τις γραμμές. Δηλαδή. Θα είναι παράλληλα και τα παιδιά ανάμεσα και θα τους πούμε το πόδι που είναι κοντά στη γραμμή θα είναι πιο πίσω. Πιο γρήγορη σκέψη. Δεν του κατάλαβα ακριβώς τι λες τώρα. Θα βάλουμε τους πάνκους και τα παιδιά ανάμεσα και πώς θα ασκείς την βασική στάση ή τη στάση ετοιμότητας. Λέει η κοπέλα μου. Κάθοντας στον πάνκο θα τα βάλουν αρχικά τη στάση που έχουν ρίξει με τα γόνατα και να ασκήσουν τη βασική στάση. Ναι. Κάτι πας να πεις με την έννοια να κάθοντες στον πάνκο. Δεν μπορούμε να βάλουμε τους πάνκους σε μια ευθεία γραμμή. Να πούμε στα παιδιά να πάνε λίγο πιο μακριά από τους πάνκους. Με δίπλο σφαίριγμα να τρέξουν και να πάρουν τη στάση ετοιμότητας. Λουδιά, προσέξτε. Θέλω λίγο να απλοποιήσετε τον τρόπο σκέψης σας. Η καβάλα στους πάνκους είναι το πιο εύκολο. Πώς θα είναι η καβάλα εδώ και να περπατάνε έτσι και τους πάνκους εδώ. Αφήστε τα χέρια πώς θα τοποθετηθούν και τα πόδια. Σας είπα, έχετε 10 μπάλες και μια ομάδα, 15 παιδιών, μία τάξη, τρίτη γυμνασία και μπάλες μπάσκετ 15, τίποτα άλλο και μία αυλή. Γρήγορη σκέψη. Πώς θα εξασκήσετε αυτή τη δεξιότητα. Αυτό θέλω παιδιά. Έτσι πρέπει να κάνετε όμως. Να αρχίσετε να σκέφτεστε σε αυτή τη μπάλα ανάμεσα στα γονίτα και τους βάζουν να κάνουν τα χόπλες, τα αλματάκια τους. Και δεν χρειαζόμαστε πάρα πολλά υποπτικά μέσα για να κάνουμε το μάθημα. Δεν χρειαζόμαστε απαραίτητα όλα να είναι στην εντέλεια για να μπορούμε να διδάξουμε. Πρέπει να αξιοποιούμε συνήθως όλα όσα έχουμε. Εδώ κλείνοντας, όλες αυτές οι δεξιότητες στις ελλαπτυξιακές ιδιαίτερα ηλικίες μπορούν να εξασκηθούν με μουσική. Επίσης με λέξεις κλειδιά. Όταν λέμε λέξεις κλειδιά, ιδιαίτερα στα δημοτικά σχολεία, εννοούμε ότι μπορούμε να κάνουμε λέξεις που χρησιμοποιούμε είτε για τη στάση ετοιμότητας, είτε για όλα όσα θα πούμε παρακάτω, είτε για όλες τις τεχνικές δεξιότητες να βαφτίζουμε ανάλογα με το ποια πράγματα θέλουμε εμείς να διδάξουμε αμέσως στο επόμενο, να βάζουμε λέξεις που είναι σημαντικές για το μάθημα αλλά θα είναι η λέξη της ημέρας, το σλόγκαν της ημέρας. Έτσι θα το περάσουμε. Με λέξεις κλειδιά λοιπόν αλλά και παντομήμα μπορούμε να έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα. Παρακαλώ. Δεν μπορούμε να τους δείξουμε τη βασική θέση, παράδειγμα να τους κατηδητούμε και να την κάνουμε μόνο. Παράδειγμα μέσα από το παιχνίδι και τη βασική θέση μετά από το... Δεν σε ακούει νομίζω η συνάδελφός σου εάν μπορούμε μέσα από το παιχνίδι που θα παίξουμε να παίρνουν... Να τους κατοδηγούμε και σιγά σιγά να μάθουμε τη βασική θέση. Άλλος ή άλλος, του είπαμε και είπα στην αρχή ότι στις αναπτυξιακές ηλικίες ιδιαίτερα μέσα από παιγνιώδης δραστηριότητες στοχεύουμε να πετύχουμε αυτό. Ναι, απλά δηλαδή έγραφτε ότι είναι απαραίτητα να το δείχνουμε. Αλλά όσον αφορά τη μεθοδική διαδικασία που ακολουθούμε, όταν πάμε να διδάξουμε τη τεχνική δεξιότητα αυτή, εμείς θα έχουμε παίξει τα παιχνίδια και όταν... Δε σπινίδες, παρακαλώ, παρακαλώ... Όταν εμείς θα πάμε να διδάξουμε, θα ανακαλέσει, είπαμε, τις κινητικές δεξιότητες που έχει αναπτύξει μέσα από τα παιχνίδια. Προηγούνται τα παιχνίδια. Είναι δεδομένο αυτό. Αρμονική ρυθμική κίνηση. Η πιο φυσική μετά το περπάτημα. Πλύνω όμως και αρκετά παραμελημένη. Θα σας διαβεβαιώ ότι το 90% των αθλητών, των ομαδικών αθλημάτων θα σας πω, δεν έχουν δεχθεί διαδικασία προπόνησης ειδικής για το τρέξιο. Δηλαδή οι καλαθοσφαιριστές, ποδοσφαιριστές, χειροσφαιριστές, δεν τους κάνουν οι περισσότεροι προπονητές, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ειδική προπόνηση για το τρέξιμο. Γιατί ο στόχος του αθλημά τους είναι άλλος, δύθεν. Λες και για να τον πετύχουμε, δεν χρειάζεται να προηγηθούν τρέξίματα, σταματήματα και πάει λέγοντας. Παρακαλώ. Θεωρώ ότι η διαδικασία της μάθησης δεν έχει ηλικία. Καλά είναι όμως ιδιαίτερα στις αναπτυξιακές ηλικίες, μέχρι τα 11-12, να γνωρίζουν να τρέχουν τα παιδιά. Καταρχήν θα τα βοηθήσει σε πάρα πολλές δεξιότητες να αποδώσουν ταχύτερα και καλύτερα. Στο μπάσκετ τι διαφορές έχει από τον κλασικό αθλητισμό, το τρέξιμο, πες. Δεν ξεκινά και δεν σταματάει κάπου. Δεν ξεκινά και δεν σταματάει κάπου, άρα δεν έχει αρχή και τέλος όσον αφορά το τρέξιμο. Ναι για το τρέξιμο. Και δεν έχουμε συγκεκριμένη ταχύτητα που θα πρέπει, δηλαδή άλλες φορές πάμε γρήγορα, άλλες φορές πάμε πιο ώρα. Έχουμε πολλές εναλλαγές και μεταβολές όσον αφορά το τρέξιμο. Πορισμένες φορές τρέχουμε με την μπάλα. Πορισμένες φορές τρέχουμε με άλλο αντικείμενο, μπάλα. Δεν υπάρχει σωματική επαφή στις δύσκολες. Δεν υπάρχει σωματική επαφή, δεν υπάρχουν ας το πούμε εμπόδια. Στο στύβο έχουμε ένα κουλουάρ που τρέχουμε στην ευθεία. Άλλο, πρόσθεσαι. Είναι περιορισμένος ο χώρος. Είναι περιορισμένος ο χώρος. Καταρχήν, αναπτύσσει ποτέ ένας μας και τον πολίστας τη μέγιστη ταχύτητά του. Γιατί? Όπω, όπω, όπω. Αν δεν ξέρετε γιατί, μην απαντάτε όχι. Δεν θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να σταματήσει. Φώναξε, φώναξε. Δεν προλαβαίνει. Δεν προλαβαίνει. Γιατί δεν προλαβαίνει? Γιατί υπάρχουν τα εμπόδια. Όχι. Είναι περιορισμένος ο χώρος. Ξέρει κανείς. Είναι πολύ μικρός ο χώρος. Είπαμε, δεν προλαβαίνει λόγω χώρου. Γιατί όμως δεν προλαβαίνει. Όχι παιδιά, επιστημονικά θα απαντήσετε. Αυτό λέω. Γιατί όμως. Γιατί. Γιατί. Δεν έχει το μυαλό του. Δεν έχει το μυαλό του. Γιατί η ταχύτητα η μέγιστη θα αναπτύσσεται μετά τα 30 μέτρα. Το μήκος του. Είπαμε, που φτάνει στην κορύφωση και μετά. Άρα ο βασκετμπολίστας, έχοντας ένα γήπεδο 28 μέτρα μήκος, που δεν το τρέχει ποτέ από γραμμή σε γραμμή, αντιλαμβάνεστε ότι οι αποστάσεις που διανύει είναι 10-15-20 μέτρα το μέγιστο. Άρα, χρειάζεται εμείς να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στο τρέξιμο, όχι με τους μεγαλύτερους δυνατούς διασκελισμούς, γιατί έχουμε και πολλές φορές αλλαγή κατεύθυνσης, απότομα σταματήματα, άρα λίγο χαμηλότερο το κέντρο βάρος, λίγο μικρότερα τα βήματα όσον αφορά τους διασκελισμούς, αυτό για να διευκολυνθούμε όσον αφορά τις αλλαγές κατεύθυνσης. Παρακαλώ, φώναζε λίγο να σε ακούω εγώ. Το ελαφρά το σώμα μας μπροστά δεν σημαίνει ότι γέρνουμε τόσο. Βάζει κάτι η συνάδελφός σας, εάν ούτως ή άλλως πρέπει να είναι μπροστά το σώμα, δεν μπορεί να είναι όρθιο τελείως το σώμα. Το ελαφρά μπροστά, το αντιλαμβάνεσαι τι εννοώ. Ένα στοιχείο όσον αφορά τα τρεξίματα, ιδιαίτερα παραμελημένο, είναι η επιβράδυνση. Πρέπει να προπονήσουμε το πώς να επιβραδύνουν ιδιαίτερα τα παιδιά στις αναπτυξιακές ηλικίες. Δεν γνωρίζουν να επιβραδύνουν κίνδυνος τραυματισμού, δηλαδή επιβραδύνει με άσχημο τρόπο, πολύ απότομα, ή δεν επιβραδύνει και βρίσκει το εμπόδιο μπροστά του. Μπορεί να είναι τείχος, μπορεί να είναι μπασκέτα, χρειάζεται λοιπόν να τους προπονήσουμε πάνω σε αυτά. Όχι μόνο στο τρέξιμα, αλλά και στην τρόπο που επιβραδύνουμε. Τι συνδυασμούς? Μεθοδικά, εμείς θα εισάγουμε όλες αυτές τις δραστηριότητες του τρεξίματος, κυρίως τις προσθέτουμε μετά την προφέρμανση, όπου είναι και ξεκούραστοι οι αθλητές μας, οι μαθητές μας. Τι κάνουμε? Από χαλαρά τρεξιματάκια μπρος πίσω, σε συνδυασμό με αλματάκια, με πλευρικό τρέξιμο, προς όλες τις κατευθύνσεις, με μικρές αναπηδήσεις, με jogging γρήγορο ή επιτόπιο τροχάδιν, χωρίς να σηκώνουμε πολύ τα πόδια, με τρέξιμο με γόνατα ψηλά, με φτερνισμούς, με μύτες τεντωμένες. Όλα αυτά τα εκπαιδεύουμε. Τίχο βάζουμε ένα πεντάλεπτο, με τέτοιου είδους κινήσεις, ασκήσεις, αμέσως μετά την προφέρμανση. Δίνοντας σημασία στα τεχνικά στοιχεία εκτέλεσης. Αυτά θα βοηθήσουν, έτσι ώστε, παράλληλα με όποιες δεξιότητες κι αν τα εκπαιδεύουμε, να μάθουν οι αθλητές μας να τρέχουν. Εκκινήσεις στο μπάσκετ, επειδή έχουμε πολλές καταστάσεις, με ξαφνικά ξεκινήματα των αθλητών, είτε για να εκτελέσουν τρίπλα, πάσα-σουτ, είτε για να ξεφύγουν από την επιτήρηση του αντιπάλου τους, όπως και στα ματήματα ξαφνικά και αλλαγές κατεύθυνσης, η ακριβή και σωστή εκτέλεση των κινήσεων είναι αποφασιστική σημασία. Και αυτές τις εκκινήσεις στα ματήματα και αλλαγές κατεύθυνσης, τα πρέπει να τις δουλεύουμε εντατικά, με πάρα πολλές δραστηριότητες, από παιγνιώδεις στην αρχή και συνδυασμένα σε ασκήσεις στη συνέχεια στις αναπτυξιακές ηλικίες. Πάρα πολλά παιχνίδια μπορούν να γίνουν στοχεύοντας σε αυτή την κατάσταση. Βλέπετε ότι από χαλαρό τρέξιμο με χαλαρό τρέξιμο, ξαφνικά με ένα σφύριγμα πάμε σε ταχύτερες καταστάσεις. Μπορείτε σας παρακαλώ να σιγήσετε λίγο, ευχαριστώ. Από διάφορες θέσεις, όρθια θέση, καθυστή, εδραία, βασική στάση, πρινή θέση, όλα αυτά μπορούν να γίνουν παιχνίδια, μπορούν να γίνουν σκηταλλοδρομίες. Εμείς μεθοδικά τα εντάσσουμε και τα εκπαιδεύουμε. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να είναι αποτελεσματικότερες οι τεχνικές διαδικασίες που θα υποβάλλουμε τους παίκτες μας αργότερα. Κλειστρίματα. Βασική αμυντική κίνηση. Σκοπός ο έλεγχος του αντιπάλου. Παρακολουθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χάνει την αμυντική του ισορροπία. Πώς επιτυχάνεται αυτό? Με γρήγορα βήματα, μικρά περίπου 50 εκατοστών, γλυτρώντας πάνω στο έδαφο και προσπαθούμε να διατηρήσουμε το ίδιο άνοιγμα ποδιών. Με αυτή μας την κίνηση και το ακολούθημα και το οδήγημα του επιτυχαίμενου προσπαθούμε αφενώσουμε να τον περιορίσουμε, αφεντέρουμε να τον οδηγήσουμε προς τα πλάγια. Ιδιαίτερη άμφαση να μην σταυρώνουν τα πόδια μας. Είναι το συνηθέστερο σφάλμα που γίνεται... ...και η κίνηση με την τοποθέτηση και τα γλιστρίματα όσον αφορά τα γλιστρίματα. Defensive slide, αμυντικό γλιστρίμα. Την ορολογία την αγγλική επιδίδιση συναντάμε στην καλοθυσφαίρηση πάρα πολύ. Καλά είναι να παίρνουμε κάποιες... Βλέπετε την τοποθέτηση των ποδιών και με το που σηκώνεται το ένα πόδι, ήδη σηκώνεται και ετοιμάζεται να έρθει το άλλο να ακολουθήσει. Σπρώχνουμε με το πίσω πόδι, δίνουμε την όθυση, προσπαθούμε να μην ανεβοκατεβαίνει το κέντρο βάρος, κρατάμε ισορροπία και να μην σταυρώνουμε τα πόδια μας. Είναι το συνηθέστερο λάθος που γίνεται ιδιαίτερα, σας λέω, στις αναπτυξιακές ηλικίες. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το βίντεο κυρίως στην αργή μορφή. Δηλαδή, αφού δούνε την κίνηση με τα πλάγια βήματα, έτσι ώστε να αποτυπώνουμε πλήρως την κίνηση, βλέπετε με το που φτάνει στη μέση της διαδρομής το ένα πόδι, εδώ μπορούμε να τα παρατηρήσουμε, ουσιαστικά διώχνει το άλλο πόδι. Αυτή η αρμονική κίνηση, εάν την καταγράψουμε, μπορούμε να την εκτελέσουμε. Αυτά όσον αφορά τα γλιστρίματα, το μόνο που θα προσθέσω στο λεπτό που μας μένει είναι στις αλλαγές κατεύθυνσης, να επισημάνω ότι το τελευταίο βήμα είναι μικρότερο βήμα, είναι βήμα τριών τετάρτων. Αυτό θα μας βοηθήσει να κάνουμε αλλαγή κατεύθυνσης σε οξιαγωνία και όχι κυκλικά. Αυτά και σήμερα, θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα συνεχίζοντας τις δεξιότητες χωρίς μπάλα. |
