| : Καθώς και όλοι οι αναπτυξείς στην περιφέρεια, θα ξεκινήσουμε με μια παράδοση εδώ της συνάντησης Calt. 230, που είναι να αυτοπαρουσιάζονται όλοι οι παρόντες στην Έθνωσα, όχι μόνο οι ομιλητές, και ένα πούντυο λόγια τον εαυτό τους. Θα ξεκινήσω εγώ και θα κάνουμε τον κύκλο. Εγώ είμαι Ευγενοπούλου, είμαι μεταφατήριακα, τα διαστήματα, αρθρογραφός, κάποια έντυπα για θέματα είτε κριτικές βιβλίμου, είτε θεάτου, είτε οτισμική, θετική. Έχω κάνει πρόσφατα, πολύ ώψημα, ένα μεταπτυχιακό με θέμα φύλλο, κοινωνία, πολιτική. Και αυτό το καιρό εργάζομαι στο Γραφείο του Δικαίου Πολιτισμού και του Εκκλησίου μου ως Σύνδυλος. Ελένη Βλάσκα, η τεχνική διευθύντρια του Διεθνού Σεστιβάλ Δοκιμοντέρια Ράβετρας. Πρόσφατα έχουμε δημιουργήσει και την Ελληνοκινέζη και κάνει μια κινηματογράφη. Θα σας πω δύο λόγια για το Φεστιβάλ, ένα Φεστιβάλ το οποίο είναι πέντε χρόνο τώρα, λίγο πεντάστερο από το Film Three Way Φεστιβάλ του Πόλιου που αξιολογούνται τα μεγαλύτερα φεστιβάρ στον δόσμο. Έχει την ταυτότητα η ευρωπαϊκή ταυτότητα για αντινάνωση, προβολή, παραγωγή πολιτισμού στον τόπο που γίνεται. Είναι ένα φεστιβάλ το οποίο έχει μια ιδιαιτερότητα εξωστρέφειας δηλαδή και η οποία μας έχει βγάλει πάρα πολλά και καλά αποτελέσματα. Ταξιδεύουμε μετά από τη λίξη του φεστιβάλ που γίνεται στην Ιερά Πετρά αλλά ταυτόχρονα και σε όλο το νομολαστείο που παίζεται την ίδια στιγμή δηλαδή γίνονται προβολές σε 4-5 περιοχές του νομολαστείου, 7 μέρες είναι το φεστιβάλ, στη συνέχεια πηγαίνει στα Χανιά, πηγαίνει στο Ιράκτυλο, πηγαίνει σε άλλα μέρη στην Ελλάδα, στην Αθήνα πολλές φορές, στην Εγιοθήκη Γαλλού που επιλέξουμε κάθε χρόνο βάλουμε τα ντοκιμοτέρα, 200 ντοκιμοτέρα από όλο τον κόσμο, πάρα πολλοί σκηνοθέτες Έλληνες στο κομμάτι το ελληνικό, έχουμε το κομμάτι του κοινέζικου κινηματογραφού China Dream, αφού τελειώσουμε όλα αυτά στην Ελλάδα τέλος πάντων γύρω στα μέσα Νοεμβρίου με τέλειο Νοεμβρίου, ξεκινάει το μεγάλο ταξίδι για τον κόσμο, εκεί πηγαίνουμε σε όποιες χώρες μας έχουν προσκαλέσει, είτε γιατί έχουμε σχέση με άλλα φεστιβάλ πάρα πολλές, κάνουμε 46 διεθνή φεστιβάλ σχέσης και συνεργασιών και συλληογρανώσεων και συμπαραγωγών, φέρνω όσο πήγα εγώ στην Κίνα προβάλλοντας τον ελληνικό πολιτισμό, όταν πηγαίνω στο ευρωστορικό φύλλο να πω ότι επιλέγουμε δοκιματέρα τόσο ξένος σκηνοθετών, τα οποία τα βλέπουμε εμείς στην Ελλάδα όταν εισάγουμε το αντικείμενο που λέμε κινηματογράφος, δοκιματέρας από όλο τον κόσμο, αλλά όταν εξάγουμε αυτό που λέω ότι είναι εξαβόγημο προϊόν η βιομηχανία του κινηματογράφου, πηγαίνουμε κυρίως ελληνες σκηνοθέτες γιατί θέλουμε να δείξουμε ελληνικό πολιτισμό, να το προωθήσουμε, να το προβάλουμε. Και βέβαια αυτό μας ζητούν και όλα τα άλλα μεγάλα ελληνικά δοκιματέρα. Φέτος πήγαμε στην Κίνα, γύρισα πριν ένα μήνα εγώ, είμαι και πρόεδρος του Εκτυπροπής, ενός από τα μεγαλύτερα διεθνή φεστιβάλ της Κίνας στο Silk Road. Εκεί κάναμε πάρα πολλές συνδιορρανώσεις, πάλι προγραμματίσαμε άλλο φεστιβάλ της Κίνας. Θα πάμε στην Αυστραλία, πήγαμε και πέρυσι, γράφτηκαν πολλά δοκιματέρα στην Αυστραλία, στη γεωτή της 25ης του Μάρτη. Να μη σηκώσετε μετά από την κουβέντα, να μην είμαστε όλοι λεπτομέλες. Αυτά. Μα σε γενικά πλέον σε αυτά είναι. Καλό θα είστε χρήσιμοι και στην κουβέντα έτσι. Ναι, απλά η διαφορά μας είναι ότι κάμμε ένα μεγάλο ταξίδι στον κόσμο, πέρα από το απλό φεστιβάλ, γιατί το θεωρώ απλό εντός Ελλάδας εγώ, είναι κάτι συνητισμένο και αυτό το ταξίδι μας έφερε, αυτό θέλω να πω μόνο και να κλείσω, δυνατότητες να ανοίξει ο τουρισμός, δηλαδή τουριστικός τουρισμός να γίνει η Ερά Πετρα, επίσης να ανοίξουν οικονομικοί και εμπορικοί δρόμοι όπως έχουν γίνει σε διάφορες χώρες που έχουμε πάει. Εγώ είμαι η κραματέας του φεστιβάλ και ασχολούμαι ο Γιγόρας. Νικόλος Βεντουρέχτης είναι καστυφός και κατευθυνικός διευθύς του Μουσιάρντε Ρέζνιτς. Καλημένη, Δήμητρα. Είμαι δικής συνεργάτης του Δημοχοσάκης και δημιουργείς του Ομάδου Πολιτισμού. Ενομάζομαι Πουλιαχαστίδη, ήρθα με τον αγαπημένη Πέι Κατσάρι να παρακολουθήσω αυτή την συνάντηση. Έχω σχοληθεί πολλά χρόνια με παραγωγή, διεφήμιση, σιναιμάτιο, βιόραση και τα τελευταία χρόνια διδάσκω σπανικά και μεταφράζω. Συνάνομαι, φίλος. Είμαι η Γιώργα Μαρία. Είμαστε το καρδί Επτεροπίτση Πεστιβάλς. Εγώ είμαι ο Γιώργος. Είμαι απόφυτος του Μουσιάρντες Πολιτισμού και δημιουργείας στο ΑΕΕΚΒΑ και έρευνε τη συγγνώσή μου. Γιώργο, χθες ήσουν τελείωφη τώρα. Και χθες απόφυτος. Δεν έλεγα πολλά, αλλά ναι. Είναι ένα θαύμα από χθες με το τυχείο. Καλημέρα. Ονομάζομαι Κατσιμήχα Μερτώχη και είμαι από τη Μελήτσια Συμφέρος Λέχας. Καλημέρα. Ονομάζομαι Μαρικής Κακάνη και είναι η Διεθήκη Σωμαϊδική Μουσική Πόληση. Και ένα από τα δική μου είναι εκδίσματα για κοινότοχαρθογούς και κοινωνιστής. Θα μας πείτε εσείς που μπήκατε μόνο εγώ. Είμαι η Γαμπά. Είναι φοιτητή τριάστης, το οποίο έχω πει εμείς και με μια εξήλονη, που σημαίνει όρθος, και παραλευνή. Καλημέρα. Είμαι η Κατερίνα Κουτουριαννάκη. Είμαι πολιτικός επιστήμονας και με βιάνομαι με τα πτυχιακές επιβλέψεις εθνικά, εθνικά, εθνικισμούς. Και τα κύρια κάνουν διαφέροντα και καταγωγούν στην συγκροτήση, συγκροτήση και αναγωγή στους εθνικοτήτων. Και το τελευταίο καιρό θα κάνουμε συμπεριοδοσιακή της Ελλάδος, συμπεριοδοσιακή κάνοντας το γενικό σου ταινό μαραβολί στους πρότζεπτες που σχετιζούνται με το ΕΣΠΑ. Κι εσείς και εγώ. Κι εσείς και εγώ. Ναι, γιατί εγώ κάνω και δουλειά ταυτόχρονα. Λοιπόν, λοιπόν, εγώ είμαι της Αθηνάκης. Μέχρι πρόσφατα ήμουν στην καθημερινή ως δημοσιογράφος. Σήμερα είμαι υπεύθυνος Αντικοινωνίας στο πρόγραμμα Πληρωτικής έναν βάθμισης εμπορικών μου του Δήμα Αθηνέων. Και θα κάνω το ρεπορτάζ όσον θα πείτε, οπότε σας παρακαλώ να είστε πολύ προσοχή. Εσείς καλό μαζί μας. Θα μας πείτε και εσείς. Εγώ, εγώ είπα. Α, ποιος κάποιος λέει και εγώ. Α, ο ίδιος ο ίδιος. Μιλώνω ελευθύνιως, έτσι, για ταυτότητα που έχει πέρασε. Σκοπός είναι να έχετε μετά. Εν τω κάτω και τώρα με αυτά δεν θα βάλουμε χέρι. Κανασμίσκες λοιπόν. Λοιπόν, προσέξτε όμως να είμαστε μέλος της δίκησης της Πολιστικής. Να είμαστε πρόνοιμοι, φρονήμως άτακτο. Αυτά. Και στην εφορία δηλώνω συνοδεύτες. Συνοδεύτες. Πολύ ωραία από το μέλλον. Λέγομαι Φίε Κατσάρι, είμαι παραγωγός δοκιμαντέρ ταινιών, διαφημιστικών. Είμαι 30 χρόνια παραγωγός. Έχω ταξιδέψει σε τέντε χώρες όλη τη γη. Μ' αρέσει πάρα πολύ αυτός ο συμβιασμός των λαών και της αλληλεπιωρίας. Και βλέποντας έτσι εγχειριστικά κάναθες κάτι δημοφιστικό, κρυφό από τους άλλους. Αυτά. Θα μιλήσω για το σινεμά και τη Ναθούρ κέντρος. Εγώ είμαι ο Γιώργος Επαγκανάκος, ασφαλούμαι πραγματικά με το λαδιόφωνο. Έχω σπουδάσει γεωγραφία, κάνω δασιακό. Στην Ευρώπα έχει πολύ παιδεριά και ανάπτυξη. Το λαδιόφωνο προέκυψε. Μια παράλληλη ανασκούληση μου με την περιγραμματική για αυτή είναι η μουσική και η παραγωγή αυτής. Εγώ είμαι ο Θανάσαλος Λόγος. Είμαι ποιητής και ισχυθότης μαζί με το Σαθήκου, μαζί με το Σαρπεντζέλ, της θράκας του Περιβικού, με δώσαντο θράκο. Και επίσης ο Βραννόχο και έχω μιλήσει και ο Πατασαϊκόφος του Παλπίου. Καλημέρα. Εγώ ονομάζομαι η Λέκτρα Μενάκη. Ασχολούμαι με τον κινηματογράφο από πάρα πολλές σημεριές. Διδάσκω ήχο και μοντάς δημόσια και διευθυντικά ιδρύματα. Με τα πτυχία μου είναι πάνω στη χρήση του ήχου στον κινηματογράφο. Συγχρόνως έχω την πλατφόρμα για τον βαλκανικό κινηματογράφο γιατί θεωρώ ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει συνεργασίες με τις γειτονες χώρες σας. Είναι πολύ έντονα και μέσα σε αυτή τη διαδικασία τρέχουμε και το online festival βαλκανικών ταινιών και κοινωνικούς με βράδια της παραγωγής. Και διετέλεσα και το 2016-2017 γενική διευθυντρία του ίνδρου και του κινηματογράφου. Ωραία. Είμαστε αρκετά ειδικότρα, δική ομάδα. Πολλοί είστε που έχετε πραγματικά ευλογή και παγκομματική με το θέμα. Η περιφερειακή ανάπτυξη είναι ίσως ο βασικός άξορνας αυτής της τετραήμερης συνάδελσης του CULTURE 2030. Άρα και οι ομιλητές και οι κουβέντες που θα κάνουμε μετά θα προσπαθήσουν λίγο να διαρρευνήσει σε αυτά τα τρία αντικείμενα τους όρους που θα μπορούσαν να αναπτυξήσουν και για τους νους στην περιφέρεια. Έχουν γίνει και στην Ελλάδα ακόμα κάποιες προσπάθειες και στο παρελθόν οργανωμένες προσπάθειες από την κεντρική πολιτική περιφερειακή ανάπτυξης. Όσοι είμαστε μιας κάποιας ηλικίας εδώ μέσα θα θυμόμαστε τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ του 1981, το ΒΕΦΕ, μια προσπάθεια και ακόμα και τα αστεία της εποχής. Πήγαν νελόρκα στα χωριά και δεν βγήκαν τέτοια. Έγινε μια επόμενη προσπάθεια μετά τη Μελίνα από το θάνατο Μικρούτσικο στη δεκαετία του 90 πια με το περίφημο δίκτυο πολλών πολιτισμού. Από αυτό κάποια πράγματα έχουν μείνει ακόμα πολύ ζωντανά. Όλοι γνωρίζουμε αρκετά αυτά που είχαν ένα φεστιβάλ στιπραγματικό. Το Φεστιβάλ Χορού της Καλματάς, το Φεστιβάλ Μικρομιτενιών Μικροδικούς της Ράμας. Λιγότερο ξέρουμε τι έχει μείνει σε άλλες πόλεις. Κάποια στιγμή έχω καμιά εικόνα και γίνεται στο Κέντρο Μεσογενικής Αρχιτεκτονικής στα Χανιά, πια δεν έχω ιδέα. Κάπως η Λάρισσα διατηρεί κάπως το τι ήταν ένα κέντρο εργαστικών τεχνών. Και γενικά νομίζω ότι ξαναέρχεται πάλι μπροστά το θέμα της υπερβερυνικής ανάπτυξης. Και ο ίδιος ο θεσμός των πολιτιστικών πρωτεβουσών έχει αλλάξει κάπως που δείχνει μπροστά εκεί. Με μικρότερες πόλεις που αναλαμβάνουν με τη διοργάνωση. Με τη σύνδεση της διοργάνωσης με το δήμο πια της πόλης και όχι με την κεντρική διοίκηση. Θα ακούσουμε λοιπόν τις τέσσερις ομιλητές μας. Ο πέμπτος δυστυχώς ενώ έστασε ως εδώ κάτι συνέβη και χρειάθηκε να επιστρέψει στην περιφέρεια όπου ήρθε. Θα ξεκινήσει ο Θάνος. Θα ξεκινήσουμε με το βουλίο και τις εκδόσεις. Που είναι ίσως και το πιο εύκολο πράγμα να αναπτυχθεί εν τέλειο στη περιφέρεια ως δραστηριότητα. Γιατί θα μας πει όμως για τις δυσκολίες του. Αλλά να πω κοινωνικογράμμα στέλνει μια πιο μεγάλη πολιτική δημιουργία ενός περιβάλλοντος. Θα ήθελα να έχουμε στο μυαλό μας λιγάκι. Δεν ξέρω αν εσείς έχετε προγραμματίσει, αλλά το κορύασμα μυθά. Το τι σημαίνει όλο αυτό στο πλαίσιο δημόσιο ιδιωτικό. Δημόσες πρωτοβουλίες, αυτοδικαιτικές πρωτοβουλίες της δικαιτρικής κυβέρνησης, ιδιωτικές πρωτοβουλίες είτε επιχειρηματικές είτε Υδρυμάτων Φορέων Ανδρομικαιοδοσκοπικών Φορέων. Και θα ελπίζω γρήγορα να μπούμε όλοι στην κουβέντα και να προσφέρτε και εσείς τις δικές σας σκέψεις και εστιρίες. Ευχαριστώ. Καλημέρα. Θα ευχαριστήσω. Εδώ είναι η φράκα. Η φράκα δεν είναι μόνο γλώσση. Είναι απελευθέρωστη κάποια αστήμη και ιδιοσκοπική που μένει αυστηρά σε αυτό, σε η πρόθεση του πολιτισμού. Δηλαδή για μας ό,τι είναι γλώσση στο οποίο είναι η πρόθεση πολιτιστικών, δηλαδή το κυρίως συνοδοτικών. Και σε αυτό είμαστε πολύ αυστηροί. Δηλαδή, οι περισσότερες επιχειρήσεις που κάνουμε δεν αφορούν δουλειά μας. Υπάρχει η ηλεκτρονική φράκα, το site, που καθημερινά, σχεδόν όταν τα τεξιδεύουμε, ανεβάζουμε είτε κάποιο δοκίμιο, είτε αδημοσιευτική, είτε αδημοσιευτικά δηγήματα, μεταφράσεις, συνεντέξεις καλλιτεχνών, οι οποίες δεν το λυκηγούμε τοπικά. Είναι από όλη την Ελλάδα και από όλον τον κόσμο. Υπάρχει έτοιμη φράκα. Προσ Υπάρχει έτοιμη φράκα, προσπαθούμε να βγαίνει, να εξάγνει, μερικές φορές, τι καταστρέφουμε. Υπάρχουν και εκδόσεις, που σε όλα βλέπουμε ειδικό βάρος, γιατί θεωρούμε ότι είμαστε σάκα από ξάκα, της τριαγενιάς ηφωνιάς λογοτεχνών. Βλέπουμε ειδικό βάρος και σκοτωφανιζόμενους, αλλά και γενικά στους νέους λογοτέχνες. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Δηλαδή, ο ένας τόπος μας, είναι να προωθούμε και να πάζουμε νέα συγγενεία στην Ελλάδα. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Σιγά σιγά συνεχτήσαμε στο να λειτουργούμε ο ίδιος κοινωνικός χώρας του πόλου μας. Ερχόμενος λοιπόν στην παραλογή όλα αυτά που χρειάζεται, γιατί εγώ μπορεί να θέλω να κάνω μουσική, εσείς μπορεί να θέλετε να κάνετε μια ταινία μικρομήκους, μπορεί να μην έχετε συνειδητοποιήσει αυτή την ταινία μικρομήκους, μπορεί να θέλετε να καταγράψετε το φίλο σας και αυτό να το ανεβάσετε στο διαδίκτυο και θέλετε να έχετε κάνει μία ταινία μικρομήκους. Αυτό σας το λέω, γιατί το βιώνω και το βλέπω, χρειάζεται στην περιφέρα κάποιος να πάει να κάνει όλα αυτά ή τουλάχιστον να μου το δείξει λίγο. Ναι υπάρχουν προγράμματα εκπαίδευσης στο διαδίκτυο, τα tutorial και δεν έχω πληροφορία στο youtube και μπορώ να κάνω μια συγκρομή κάπου να τα μάθω, αλλά για να έχω φτάσει μέχρι κάποιο σημείο, σημαίνει ότι ήδη το έχω εξακλείσει μόνος μου και δεν έχω καμιά άκρη. Και κάποιος μου το είπε να το κάνω. Αλλά αν υπάρχουν άνθρωποι στην περιφέρα που έχουν μια διάθεση, έστω μία σπίθα μικρή καλλιτεχνική, είναι κρίμα να το προσπαθήσουν να φάνε τα μούτρα τους εν τέλει να προσπαθήσουν να δίνουν κάποιο τρόπο, να έχουν ένα παγκομμάτι και μετά να έχουν επίψεις. Ότι αν εγώ το θα δοκιμάσω ευθύνη κάτι λέξη που δεν μπορεί να τα καταφέρει. Με ένα αυτό είναι και ο μεγαλύτερος μου άγχος. Επειδή καταγορούν είναι από την καρδίτσα και βλέποντας, παλιότερα έχω χρόνια να πάω, αλλά βλέποντας τι συνέβαινε και σε ένα χωριό που λέγεται μπαρταλάρι και έχει 200 κατοίκους. Είχα βρει δύο φουερούς τύπους που κάνανε τρομερή μουσική με μία κυθάρα, έχει κάτι κουρστάφ και διπλά ήτανε πραγματικά η αποθήκη για το μπαρταλάρι. Και αυτό το παιδί έφυγε μετά στην Αθήνα, πήγε και σπούντασε οδοδιατρική, είναι οδοτριατρικομείωτος πέρον, διάσκευε ποτέ με τη μουσική και αυτά εγώ τα βίωσα στην εφηβεία. Αλλά δεν είχα κάποια παρέχθαση και η λύση δεν είναι τα πολιτιστικά και τα πνευματικά κέντρα. Αυτό είναι νομίζω για τα μάτια του κόσμου. Αν θες να απευθυνθείς στην Ελληνία, αυτό το κτήριο, την πόρτα του κτήριου δηλαδή, ένας έφυγος δεν θα την περάσει εύκολα. Αν δεν έχει μέσα κάτι που να δώσει μία πληροφορία που χρειάζεται για να δημιουργήσει, έναν δημιουργικός, δηλαδή ένα στούντιο μουσικής. Και αυτοί οι δύο χώροι που σας έχω δείξει εδώ, και πηγαίνοντας επίσης να καταλήξω σε αυτό που είπα λίγο πριν αρχίσω να μιλάω, δηλαδή για τη μίξη ιδιωτικής πρωτοβουλίας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αυτοί οι χώροι που σας δείχνω εδώ, το ένα είναι το Spiritland στο Λονδίνο. Στην ουσία είναι ένας, ξεκίνησε σαν community radio το Spiritland, τους δώσανε χώρο από το δήμο, κάνανε τα ραδιόφωνα, μετά τους αφήσανε να τροποποιήσουν την δράση τους και να κάνουν και ένα καφέ μέσα και έχουν έσοδα. Στην πορεία αυτό οδήγησε σε ένα μικρό στούντιο χοράψεις πίσω, αυτό είναι το ραδιοφωνικό νομάτιο πιο πίσω, και πολλές φορές κινηματογραφούνται συναυλίες και ηχογραφείται υλικό που μετά εκδίνεται στο διαδικτύο, κανονικά λαϊντερ, ένα 360 κομμάτι 360 μοιρών που αφορά στη δημιουργία, στη καταγραφή, στη διανομή και εν τέλει στα έσοδα των δημιουργών. Και αυτό ξεκίνησε από ένα μικρό κομινίτι σπέιση. Και από την άλλη υπάρχει ιδιοτική προοδευουργία έτσι επιθετική, ας πούμε της RedBull, που είναι ένα προϊόν που κανείς ίσως δεν ξέρει τι είναι, γιατί στην φόρμπουλα είναι στα Extreme Games, είναι στον διάστημα πάνε... Τέλος πάμε, η RedBull Studios, τι γίνεται, υπήρχε μεγάλη διάθεση στο Παρίσι να ηχογραφήσουν το λεγόμενο γαλλικό hip hop και να το ξαναμοιώσουν, το hip hop της Γαλλίας, το πολιτικό, ας πούμε το τραγούδι του hip hop και μεγάλη πράσινη ανάγκη. Αυτό έχει ευθύνη. Ζητούσαν χώρες από το δήμο, δεν έφτιαχνε ο δήμος κάτι, τους είχαν κάποιοι σκίτους που δεν έγιναν καταλήψεις, οδηγούσαν σε άλλα αποτελέσματα. Η RedBull, αυτό που έφτιαξε, που είναι αυτό που έχω ως background, είναι, είπε ότι εγώ θα σας δώσω την ευκαιρία να ηχογραφήσετε τη μουσική σας, να την εκδόσετε, να την πληροφορήσετε, περισσότερα από εσάς δεν έχατε ποτέ την ηχογραφία. Αλλά εγώ θα σας βάλω βρεάν όλη την υποδομή, στο χώρο που θα μου υποδείξει η υποδομική αυτονόηση. Και αυτό θα διακέσει, ας πούμε, για 10 χρόνια. Απλά όταν η μουσική ηχογραφήσετε θα την δίνετε μέσα από μένα. Το οποίο, αν είναι να κατασκευάσεις ένα studio, μια οικοδομία, ας πούμε, επαγγελματικού επιπέδου, δεν είναι κακό. Ενώ αυτό είναι ένα παράδειγμα πολύ ευρωπαϊκού, στην Λιβδέντ, δεν υπάρχουν, σαν γίνεται, 50 συνέδρια στην Ελλάδα. Αλλά το να οδηγήσεις ή να κατευθύνεις κάποιο μεγάλο ίδρυμα ή ένα μεγάλο χωρικό και μεργέτη, σε μία μορφή συμπεράξης και να τους πεις ότι θα έχεις κάτι παραδοτέωα από αυτή την πολιτιστική κράση. Ένα community service, είτε αυτό αφορά τη μουσική, είτε αυτό αφορά το οπτικό ακουστικό, είτε αυτό αφορά το θέατρο, είτε αυτό αφορά τα πραγματικά, είτε αυτό αφορά τα πραγματικά. Υπάρχει τρόπος να έχεις στην πρωτοβουλία και χρήμα, αρκεί να υπάρχει και ένα αποτέλεσμα, ένα παραγώμενο. Κάτι, δηλαδή, στο τέλος, το οποίο να μπορεί να εκτυωθεί, να διαβουθεί και να καταγραφεί. Με το μεγαλύτερο μου χρόνο, όλα αυτά τα χρόνια, έβλεπα πάρα πολλές πρωτοβουλίες από την κεντρική διοίκηση, αλλά δεν ήταν προθέσεις. Σε περισσότερες φορές δεν έβλεπα παραγωγικό. Αυτό κυρίως, λοιπόν, αυτό που ήθελα εγώ να σας πω σήμερα, και η πρότασή μου ήταν για τα community radios και την δημιουργία περιεχόμενη. Ευχαριστούμε. Ναι, πολύ σημαντικό, και όπως στην αρχή που είπαμε και για το μέσο, για τη συμβιώση, για το αναλογικό, και για την επαφή και την γνωριμία, το διαδίκτυο δεν έχει υπάρξει όλη αυτή η πλειογραφία, αν δεν μπορείς εσύ να την κατανοήσεις και να τη μοιραστείς με κάποιον, όσον αφορά τις τέχνες. Μπορείς να τη μοιραστείς και να φύσεις τις αποστάσεις. Ναι, αλλά αν θες να τη μοιρασθείς, είναι πολύ καλό να βρεις συνεχάτης που θα τους έχεις δίπλα σου, ή ανθρώπους που θα καταλάβουν τι κάνεις, και να συνεχίσεις ότι ανοίξεις κάπου αυτή την τοπικότητα. Εγώ αυτή τη λέξη λέω λίγο ορμαντικά, αλλά είναι πολύ σημαντικό, αν θέλουμε να μιλήσουμε για να δράσεις την περιφέρεια. Δεν πρέπει να δρέπεσαι ότι είσαι από την Ελευσυνά και κάνεις ηλεκτρονική μουσική στην Ελευσυνά, και ο άλλος να λέει ότι είσαι από την Έλληνα, από την Αρχινά είσαι. Να σου προτείνω κιόλας, από τώρα τα ματιλία δίνουν. Είναι σίγουρος, είναι σίγουρος. Το πρόβλημα στο οποιαστή γεινότηση που όσοι ζούραγε κάνουν τέχνη, και έχουν κριτίνα και λιότη ποιότητα, είναι ότι σε όποια τέχνη κι αν κάνεις, άμα φέρνεις ένα καλό μπουτάλισμα, σιγά-σιγά η ίδια τοπική γεινότητα, όσοι έχουν την ίδια γεινότηση, θα έχουν να θέλουν να... Το υιοθετούν, στα συμμετέχουν. Αυτό όμως, απαραίτητα, δεν είναι πρέπει να είναι καλό. Γιατί άμα, π.χ., έρθουνε 10 παραγωγή, όσοι ασχολούνται σε αυτήν την τοπική γεινότητα, που δεν τους κρίνεις, δεν πληρούν τα κλητήρια... Στης τοπικής αγοράς. Όχι στης τοπικής. Στης αγοράς, θέλεις να κάνουμε τέχνη μόνο για τοπική αγορά, τότε είναι εύκολο. Αν θέλεις να κάνεις στην περιφέρεια τέχνη που να μην μένει στον τοπική αγορά, έχεις αυτό το πρόβλημα με τους ανθρώπους που κάνουν τέχνη εκεί. Και θεωρείς, δηλαδή, σε βλέπουν κάπως... Σαν σνόμπ, θες να πεις. Ναι, αλλά ουσιαστικά δεν είναι. Δηλαδή, απλά να κρίνεις τον τόπο ως κριτήριο. Άσ' το που είσαι σε αυτό το τόπο. Αυτό όμως, εγώ, θεωρώ, έχει σημασία αυτό που λες, δηλαδή, αν αυτό το κριτήριο σου είναι τοπιωτικό, πιλέθα, ή τοπικότητα, ωστόσο, για να μπορέσει να αναπτυχθεί οτιδήποτε κάπου, έχει ανάγκη και αυτές οι σωσμόσεις, δηλαδή... Πέρα να σου πω, και η καλή λογοτεχνία που παράγεται κάπου, έχει γύρω της πολύ μέτρια λογοτεχνία, την ίδια στιγμή, που όλοι μαζί κατοικάνε πάνω απ' αυτά. Δηλαδή, κάποια στιγμή θα περάσουν τα χρόνια και θα θυμόμαστε εσένα και τον Αθηνάκι, ας πούμε, ως πολύ καλούς ποιητές, αλλά η στιγμή βάρξε ενός κόσμου που μπορεί να είναι ολίξη σου καλύτερη. Δηλαδή, τη στιγμή της παροίς πάντα έχει έναν πιο χαλαρό κριτήριο, όσον αφορά το ποιος είναι αυτός που θα μείνει, ποιος είναι αυτός που έχει πραγματική αξία. Οπότε, σε ένα τοπικό περιβάλλον είναι πιο ενδιαφέρον, θα μου πεις τώρα, εγώ δεν θέλω να βγάλω το βιβλίο του Τάδε, του Αφανίστρια, μου λέει αυτήν την Λάρισα, βγάλε μου. Δεν μιλάμε για κάποια σειρά κριτήρια, μιλάμε για τα κριτήρια του ένα πλαελόγοτεχνία που έχει παραλόγοτεχνία. Δεν μιλάμε για τέτοια κριτήρια. Πάντως, με την παραλόγοτεχνία, δεν έχουμε στους ποιούσες. Δεν μιλάμε για αυτήν την αφήνια, δεν έχουμε στους ποιούσες. Δεν μπορείς, έτσι και αλλιώς. Και, ούτως ή άλλως, μπορεί να υπάρχουν πολλές τομές. Δεν υπάρχει κάποιος ο οποίος θα είναι ο ηγέτης της λογοτεχνίας στην Λευσήνα. Μπορεί να υπάρχουν και δύο και τρεις ομάδες, μπορεί παράλληλα η κωρία. Εγώ δεν το νομίζω ότι όλο αυτό έχει και έναν αρκετά έγλογο φόβο κάποιος που κάνει κάτι στην περιφέρεια του, να μην καταγραφεί ως ένα μικρό περιφερειακό πράγμα. Άρα, εξ' αρχής, απαξιωμένο. Αυτό που διεκδικίνεται είναι, μπορεί να έχω ένα εικοναπληρωτικό ή ένα πληρωδικό, αυτό στυλάδισα, αλλά θέλω να συμμετέχω ισότιμα με τον κεντρικό διάλογο, αυτού του πράγματος το οποίο κάνω, που είναι η λογοτεχνία, με την Αθήνα, την Βεσαλονίκη ή την Ευρώπη ή τον κόσμο. Δεν θέλω να είμαι... Ακριβώς σε μια μεγάλη πόλη θα υπάρχει αυτό το κοινό αυτό, που θα έρθει σε μια μικρή πόλη που το κοινώσουμε, ειδικά σε μια συλλογοτεχνία, που σχεδόν όσοι, όσοι διαβάζουν, υπάρχουν συνδυλούσεις και γράφουν και οι ίδιοι. Δηλαδή είναι μια πραγματικότητα. Αν σκεφτόμαστε έτσι, τότε δεν θα εκπαιδεύσουμε το κοινό που έχει τη δυνατότητα να υπάρξει, να σηκωθεί αυτό το χώρο. Αν ξεκινάμε με αυτή τη σκέψη, εμείς που δουλεύουμε στον πολιτισμό, γιατί αν ξεκινάμε με αυτή τη σκέψη, πάντα που βρισκόμαστε στο ίδιο δωμάτιο είμαστε τους ίδιους ανθρώπους. Δηλαδή... Ακριβώς, πρέπει να δημιουργήσεις να εκπαιδεύσεις το κοινό... Δηλαδή, εγώ στις συγγραμμιτέχνες που είμαστε, βλέπω ότι συνεχώς είμαστε το ίδιο άτομα και συνεχώς βρίσκω κόσμο, που μου λέει ότι δεν καταλαβαίνει τι είναι αυτό που κάνεις, αν όμως δεν τους έβρισκες αυτούς τους ανθρώπους, δεν θα είχαμε διάλογο. Ακριβώς, αυτό είπε ο Θάνατος, και από τη σχέση με το Φεστιβάλ, ότι αυτό ανοίγει σε ένα κόσμο ευρύτερο που δεν είναι της λογοτεχνίας. Νομίζω ότι είναι αυτό πιο εύκολο σε μια μεγάλη πόλη από τη περιφέρεια. Στην περιφέρεια, επειδή θέλω να μιλήσω για ένα συγκεκριμένο θέμα εγώ, γιατί η κυρία Πενάκη έθεσε πολύ σοβαρά ζητήματα, όπως μιλήσαμε εγώ, για να ξέρουμε και εσείς. Απλά το να αισθάνεσαι ότι είναι μειονέκτημα, αλλά ότι βρίσκεσαι στην περιφέρεια σε μια μικρή πόλη, εγώ το ξεκινάω έτσι και λέω ότι ναι, είναι μειονέκτημα, δεν διακονώ. Αλλά το να βρεις ένα τρόπο χρησιμοποιώντας τα νέα μέσα, κυρίως το διαδικτύο, αλλά και το μίξι, αυτό το μίδια μίξ, το οποίο έγραψα εγώ σαν παρέντηση. Δηλαδή, τη μίξη, όπως σου είπα, για το μέσο, όπως παραδείγεις εσύ το δικό σου. Ναι, μπορεί να είναι λίγο μάκεδιμό όλο αυτό το πράγμα, αλλά ναι, χρειάζεται, γιατί έτσι επικοινωνούμε πλέον με τον κοινό και για να βρεις τον κοινό σου, πρέπει να εφαρμόσεις και κάποιο τύπο μάκεδιμό, στο μυαλό σου. Λοιπόν, ας πούμε, μπορείς να βρεις μια σύνθεση υποδοχητικής τοπικής κατάστασης. Κάπως με την κεντρική συνθήκη που νομίζεις ότι είναι η Αθήνα έτοιμη στη Θεσσαλονίκη και με βλέμμα εσύ, προς το εξωτερικό και στο διεθνές, να πάρεις σαν πλειονέκτημα το τοπικό σου. Δηλαδή, εμένα είναι πολύ ωραίο που λέγαμε ότι είμαι από την Αθήνα της Γεωργία. Δεν μπορούσα να δεχθώ από την Αθήνα της Ελλάδας. Και ήταν πολύ ωραίο μετά όταν καταλάβαμε το φόρικλο στοιχείο γιατί φόρικλο είναι πολύ εξωτικό. Εννοώ, όπως με βλέπαν Βέννη, γιατί την Αθήνα η Βέννη τη βλέπουν σαν, όπως βλέπουμε εμείς, ξέρω εγώ τη Φλόρινα, η Αθηνέη Φλόρινα, βλέπουμε σαν κάτι εξωτικό, ας πούμε, όπου δεν υπάρχει οτισπρόγραμμα. Αλλά είναι ωραίο να εκμεταλλευτείς το τοπικό σου τάσος. Δεν είναι έτσι ακριβώς, όμως, γιατί, εάν βρίσκεσαι στο Βέννη και στη Γαλλία και σε άλλες χώρες, εξαρτάται σε ποιο επίπεδο πολιτισμού, είναι όντως για να θεωρεί την Αθήνα Φλόρινα. Η Γεωργία δεν είναι κάτι πολύ. Να σας πω κάτι από συνεργασίας. Είναι ωραίο μεγάλια μόνο τον κόσμο και κανένας δεν υποτιεράπετρα, που είναι μια κουκί θαγγίς, 25.000 κάτοικοι, ότι είναι κάτι μικρότερο ή χειρότερο. Αντίθετα υπερδεμούνται το τόπο. Εντάξει, θέλω να πω, δεν είναι αυτό όμως το θέμα. Αυτή τη στιγμή, εγώ θεωρώ, να πω ότι το τοπικό μπορεί να είναι φοβερό πλειονέκτημα. Δεν παρέσει και η λέξη πλειονέκτημα-μειονέκτημα. Δηλαδή, τι ανάγκη να συζητηθεί ως τέτοιο. Το βλέπω από το σινεμάς του, που ήταν ο σκοπός των ελληνικών ταινιών να πάνε στον χώλι μου ή να πάνε στις σκάνες. Δηλαδή, το βλέπα προς τη μεγαλύτερη πόλη. Έτσι, όμως, χάνεις μια ταυτότητα. Ενώ αν βρεις την ταυτότητα πρώτα, δηλαδή, τα πέτριξαν κάποιες κινηματογραφίες, μετά λένε που μπόρεσαν να βγουν, αν συμφωνούσαν εκείνη την εποχή πολιτισμικά σχέψεις των άλλων, να κάνουν συντονιστίες. Αυτό το αδάμιο της Μετζήκος τώρα, που σταμάτησαν να μιλούνται τις Μελανδίκους, που δημιούργησαν ένα δικό τους, έτσι, αλλά δεν σκέφτηκαν ότι είμαστε σε μια ενοιονεκτική θέση. Όχι, βέβαια. Γιατί η παραγωγή, η παραγωγή, η θατουρία, όχι λέξη, πολιτιστικού προϊόνου, δίνει απόλαυση, δηλαδή, μεσ' την κοινότητα, δεν είναι υποχρετικό ότι πρέπει να πάω στην Αρθήνα για να βγάλω λεφτά, αν μπορώ να ζήσω και να είμαι αποδεκτός από την κοινότητα, μπορεί να μου ανηκεί για την έκφρασή μου. Εγώ θα σας πω κάτι που αφορά ένα συγκεκριμένο φορέα θεσμό πριν το Φεστιβάλ. Τι κάναμε εμείς, δεν κάνουμε μόνο προβολές, κάνουμε παραγωγή ταινίων, χρησιμοποιήσαμε τον ντόπιο ανθρώπινο δυναμικό, δηλαδή, διευθύντες φωτογραφίας, που δεν ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι, ήταν για πανηγύρια, για γάμους, που δεν ήταν κακό, αλλά δεν ήταν στο επίπεδο να κάνω μια ταινία, για να το ετοιματώ για να πάει κάπου για διαγωνισμό σε άλλα φεστιβάλ. Τι κάναμε λοιπόν, εκπαιδευτικά προγράμματα, αυτό που είπατε, γιατί εγώ, ήθελα να πανεύθω σε αυτά γιατί η σημασία έχει και το αποτέλεσμα, αυτό που λένε. Κάνουμε λοιπόν με καθηγητές από την Αθήνα που φέραμε εκεί, Master Class, εκπαιδευτικά προγράμματα, σκηνοθεσίας, σενάριοι, φωτογραφίες, ό,τι χρειάζεται τελος πάνω, για να κάνει για εσείς μια ταινία, μικρού μεγάλου μήκους, για να κάνει ένα ντοκιμοτέρ. Τι άλλο κάναμε για τους νέους, γιατί είπε η κυρία, ναι λέει καλή σας τολία, είστε γέοι, καλά το είπε, εμείς βάλαμε τα παιδιά, τα νέα από τα σχολεία, να έχονται να παραπορθούν, όχι μόνο σε φεστιβάλ να συμμετέχουν, να κάνουν ταινίες, να τις βάζουν στο διαγωνιστικό τμήμα και αφού θα πηγαίνουν και σε άλλα φεστιβάλ και να διαγωνίζονται και να βραβεύονται, πώς φέρνεις τους νέους κοντά. Έχουμε λοιπόν ένα team από τρία σχολεία που συμμετέχουν στο ντοκιμοτέρ που κάνουμε και ως ιθοποιεί, όταν είναι ντοκιτράμα και ως διευθυντές φωτογραφίας αλλά και γενικά κάνουν και ειδικά τόσο σοφή, είτε με το κινητό, είτε με αυτό ακριβώς. Για να δώσουμε τοπική κοινωνία τη συμμετοχή υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι, κατοντάδες θα πω για να είναι αλήθεια, γιατί κάθε χρόνο τι κάνουμε, είναι ένα εύκολο τρίκα αλλά είναι χρήσιμο για την τοπική κοινωνία. Όλοι οι ντόποι θέλουμε τοπική πολιτιστική ταυτότητα, θέλουν να την έχουν, να την εξάλλουμε, να την διώχνουμε μπροστά έξω, να την προβάλλουμε. Αυτό κάνουμε. Κάνουμε λοιπόν ένα ντοκιματέ, ή μία ταινία, ή μικρή, ή ένα φωτογραφικό ντοκιματέ, που αφορά ένα θέμα τοπικό. Είτε ξεκινά από την αρχαιότητα, από το μημερικό πολιτισμό και φταίνει στο σήμερα, όπως το ελεύθερο ντοκιματέ που βραβεύτηκε σε όλο τον κόσμο σε χώρες και χώρες, γιατί αφορά τους δρόμους της αλληλίας από τη νοϊκή μέχρι σήμερα εποχή, ή κάνουμε έναν που αφορά την κοινωνία στην οποία συμμετέχει. Περισκάνουμε εκεί, της Πορνεμένης Παναγιάς, με τους μικρασιάδες που είχαν έρθει το 22 κλπ και συμμετείχαν 400 άνθρωποι από την Ιερά Πέτα. Μικροί, μεγάλοι, διάφοροι. Αυτό ήθελα να σας πω, γιατί βοηθητικά, πως η κοινωνία συμμετέχει. Κάνεις τέτοια μικρά πράγματα και ύστερα όλοι μαζί, ενώ στο πρώτο φεστιβάλ, να σας το πω απλά, είχαμε συμμετοχή 500 άνθρωποι από την Ιερά Πέτα, που ήταν πολύ μεγάλη για μια Ιερά Πέτα, πέρυσι είχαμε 3,5 χιλιάδες. Τελετή έναχση σήμερα. Τι άλλο τώρα, που πρέπει να το ξέρετε όλοι οι προσκολίτες, δείτε με ραντιόφραση, καλύπτουν κάθε χρόνο τους κοινοθέτης οι οποίοι συμμετέχουν, όχι όλους, αλλά τους περισσότερους. Ειδικά αυτούς που ξέρουμε ότι θα βραδευτεί, γιατί ξέρουμε, τα έχουμε προκρίνει, καταλαβαίνουμε ποια είναι, δεν ξέρουμε ακριβώς ποιο, αλλά τα περισσότερα θα καταλαβαίνουμε. Ποια είναι τα καλύτερα, το βλέπουμε κι εμείς, είμαστε προκριματικοί. Τους καλούμε γιατί, όχι μόνο γιατί θέλουμε να τους φιλοξενήσουμε, να περάσουμε καλά, αλλά είναι καλύτεροι οι πρεσβευτές πολιτιστικοί μας και οι διαφεμιστές. Μόλις πάνε λοιπόν στη χώρα τους και πριν πάνε, κάθε δυο λεπτά, που είπατε, μηνύματα, συνειεράπετα και φωτογραφίες και πράγματα και το θεστιβάλ. Μόλις, λοιπόν, να δώσουμε μια στιγμή. Θα το κάνετε λίγο, γιατί είναι πιο συντελή. Ναι, τελειώνω. Αυτά λοιπόν, τι συνεπάγονται. Συνεπάγονται να ανοίξει ο τουρισμός, έχουμε πολύ περισσότερο τουρισμό που έρχεται εκεί και κόσμο που έρχεται στο θεστιβάλ και τελευταία να ανοίξουν και εμπορικοί δρόμοι για τα τοτικά προϊόντα. Ήρθαν οι Άγιοι, ήρθανε σε επαφή, τα προβάλλουμε και εμείς, και τώρα έθελαν να ανοίξουν την αγορά στην Κίνα για τα τοτικά προϊόντα, λάδι, κρασί, μπέρι και λοιπά. Αυτό δεν είναι και το αποτέλεσμα ενός θεστιβάλ πέρα απ' τα άλλα, να δώσει ευημερία στη τοτικική κοινωνία που συμμετέχει σε αυτό. Αυτά. Να μην είσαι ο κύριος πρέπει να μιλήσει το κύριο. Εγώ θέλω να πω κάτι απλό. Εγώ μεγάλωσα πάντα σε μεγάλες πόλεις, στη Μαντρίφημα, στην Αλλιόκη, και βρέθηκα τώρα στην Απαρχία, στη Μασιμιά, και μία φορά βρέθηκα σε έναν παράδεισο και δημιουργικό. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να αντιλήφθει λίγο ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη όλα έχουν πουληθεί, όλα έχουν φωτογραφιθεί από όλες τις πλευρές, και τα έχουμε καταναλωθεί δεκαφορές. Ενώ εδώ υπάρχει ένα έδαφος τρομερά πρόσφορο, ανάγκηστο. Δεν το έχουν αγγίξει, λοιπόν, οι φωτογραφίες, ανέχιτο, με τρομερή ιστορία, τρομερή αισθητική, φύση κτλ. Και πραγματικά, εγώ είμαι μουσικός, αλλά και έχω υπάρξει και στο οργανωτικό τομέα, φεστιβάλ, κτλ., αισθανθήκα ότι βρέθηκα πραγματικά σε έναν παράδεισο, ο οποίος ό,τι αγγίζεις, σου δίνει ιδέες. Δηλαδή, αρκεί κάποιος να πάρει την απόφαση, σε ποια κατευθείαση θα πάει, αλλά το ειδικό είναι αυτόν. Είναι αυτόν. Και μπορούμε να το βλέπουμε και από αυτή την πλευρά, ότι το να βρεθείς σε μια Βαρκελώνη, σε μια Ναϊόρκη, ή σε μια Τίνα ακόμα, που δηλαδή, ζαλίζεσαι από την προσφορά, το να βρεθείς σε ένα τοπίο σαν αυτό, που είσαι και γνωστός στην κοινωνία, που σε στηρίζει η κοινωνία κατά κάποιο τρόπο, που σε ξέρει με το όνομά σου, είναι μια απόλαυση, δηλαδή είναι εντελώς άλλη η εμπειρία. Και μπορεί να λειτουργήσει η Πέρσου, να είναι δυναμίστικος αυτός. Όλα έχουν να κάνουν με την προσωπική πιστεύω πρωτοβουλία, οι πρόσφυγες ας πούμε, είναι ένα τεράστιο θέμα. Πριν είχαν ένα μικρόδοκιμαντέρ με κάποιους πρόσφυγες, όχι είναι προσφύγος, ας πάντων. Και μετά κάναμε μια συναυλία στον Καρά-Τεπέ, στη Μητυλίνη, όπου συνδέσαμε το St. Louis University με το Καρά-Τεπέ Μητυλίνης. Πέξανε πρόσφυγες από το Σκαραμαγκάρ, τους μεταφέραμε στον Καρά-Τεπέ και κάναμε μια συναυλία, όπου για πρώτη φορά στον κόσμο χορέψαν άνθρωποι από όλη τη γη, χέρι-χέρι, εγκαλιασμένοι, ο οποίος δεν είχε συμβεί ποτέ. Και αυτό ήταν η live streaming που πήγαινε στην Αμερική. Και είχε έρθει και ένας DJ, πολύ γνωστός Αμερικάνος, ο οποίος ήθελε να πάρει κάποιο τραγούδι στην Οδοκάνηχη. Τελικά για κάποιους λόγους που σε το οποίο δεν το έκανε. Αλλά θέλω να πω και για εσείς, για να καταγράψετε, υπάρχουν πάρα πολύ σημαντική μουσική. ΣΥΡΙ που αυτή τη στιγμή είναι μέσα στα κάμπς και διτάσκουν, υπάρχουν και μουσικά σχολεία μέσα στα κάμπς, οπότε ας πούμε αυτό το προσφυγικό θα μπορούσα να καταγραφεί. Υπάρχουν και λιττές, υπάρχουν λιττές που είναι εδώ φυλακισμένοι μέσα στα κάμπς. Οπότε νομίζω ότι καλό είναι να μας ζητάμε και άλλα πράγματα. Και δεν είναι αναγκαστικά αυτό το ένα που κάνουν όλοι, αλλά και κάτι που προκύπτει από τη δική μας ιδιότητα, κοινωνία και ανάγκη να ενωθούμε όλοι μεταξύ μας. Αυτό. Υπό κάποιο φαινόμενο που συνέβη. Απλώς. Είναι δύο πράγματα, γιατί ήθελα να πω κάτι για όλα τα θέματα. Νομίζω ότι έχουμε μπλέξει λίγο τις ανάγκες του πολιτισμού ως προς την κοινότητα και του πολιτισμού για μηχανία. Δηλαδή κάνουμε αυτή τη συζήτηση αυτή τη στιγμή και τα μπλέκουμε σαν να είναι πράγματα που μπορούν να συνηπάρξουν με ευκολία. Αλλά δεν ισχύει αυτό ακριβώς. Δηλαδή ας πούμε το KCRW λιβαντίστικα, για να υπάρχει. Έχει μια τεράστια βιομηχανία για τα donations από πίσω, το μόνο το οποίο κάνουνε να δουλεύουν όπως και τα μουσεία στην Αμερική. Ναι, αλλά είναι τεράστια η KCRW. Υπάρχουν και μικρότερες τα θέματα. Μα και το μισό προσωπικό τους είναι πάνω σε αυτή τη δομή. Και το μισό προσωπικό τους είναι από το state. Το μισό προσωπικό τους είναι από το state, αλλά όταν έχεις ένα μισό προσωπικό, είναι στην ομοιμένη κοινωνία εκεί πέρα, που προθεί αυτή την λογική. Άμα δεν υπάρχει μέσα από την πολιτεία μια αντίστοιχη τέτοια δομή, δεν μπορεί να είναι και εμπορικός, γιατί είναι εμπορική ασχελώς, και να είναι της τοπικής κοινωνίας. Και αυτό ήταν και για τον κοινηματογραφό μου. Γιατί πυχύ λέμε ότι πρέπει να υπάρχει τοπική παραγωγή, αλλά πρέπει να υπάρχει και υποστήψεις της λιομηχανίας. Την χάνει λόγω ότι η κοπέλα μου δουλεύει τυχαία και στο Justice League, στο Λονδίνο, και είναι costume designer, και δουλεύει σε μεγάλες παραγωγές στην κοινωνία. Και ξέρω μέσα πώς δουλεύει αυτό. Και ξέρω πώς δουλεύει στην πράγα, ας πούμε, ή πώς δουλεύει στη συγκελία. Το εξειδικεμένο προσωπικό, είναι πραγματικά ένα integer εκεί πέρα. Δηλαδή πηγαίνουμε στην πράγα, γιατί θα βρούνε από τον πρώτο μέχρι το τελευταίο, ο οποίος θα δουλέψει εκείνη τη στιγμή. Το να υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι δουλεύουν και στο τοπικό φεστιβάλ, και έχουν χρόνο να δουλέψουν στη ταινία, δεν τους κάνει αυτό. Δεν έχεις ανταγωνισμό. Δεν έχεις ανταγωνισμό με την Ελλάδα μόνο, που θα πάνε στην Ελλάδα, αν υπάρχει το οποίο είναι. Έχουμε όλους τους τεχνίτες, που μπορεί να κάνουν τα πανδύσκολα σε την πράγα, και έχουν πέντε εξειδουργούς στην Ελλάδα. Δεν είναι ότι θα, άμα τους εκπαιδεύσουμε και πέντε, δηλαδή αν δεν υπάρξει μια γενική, μια γενική, η οποία θα πει, δεν είναι να πάνουν τους τοπικούς την νεολαία, και να πούμε άμα τους βάλουμε και τους μάθουμε τα βασικά, ή ο ρογκυματογραφός, δεν θέλεις τα βασικά, θέλεις τους πλέον... Δεν είπα τα βασικά. Αυτά είναι μοντέλα όμως, που έχουν δημιουργήσει σε άλλες χώρες. Δεν θα δημιουργήσουμε εμείς μία βιομηχανία, εξωτερικών παραγωγών, μισό λεπτό, μέσα σε δύο χρόνια. Αυτό θέλουμε δεκαετί. Οπότε αυτή τη στιγμή πάμε να κάνουμε κάτσα, γιατί αυτή τη νύχτα, θέλουμε να κάνουμε κάτσα σε κάτι, το οποίο η Ιάννη θα μου πάει και μπροστά. Ενώ θεωρώ εγώ ότι επειδή υπάρχουν πράγματα, τα οποία δεν έπαιρνε, ας πούμε, να πληθεί στην αντίστοιχη πράγα μεγαρία ή οτιδήποτε άλλο, ας πούμε για το κουστονί, το οποίο είναι η τεχνολογία των κουστινιών, για το justice, λέει, και το οποίο δημιουργούσαν καινούργια υλικά. Αυτή τη στιγμή, αν δώσουμε μπάνω σε κάτι τέτοιο, δηλαδή αν δώσουμε κάτι που δεν το προσφέρει κάποιος άλλος και δώσουμε άλλη μία βιομηχανία του κοινωντογραφείου, αυτό θα έχουμε δεύτερη σε κάτι που οι Άγιοι έχουν ήδη σχίσει, έχουν στείσει τις δομές και δεν νομίζω ότι θα έχει πάρα πολλή μέρα, αν όχι χαίρεται σε αυτό. Και για τον ίδιο λόγο, η νεογία πηγαίνει προς το YouTube και σε άλλες παραγωγές. Ναι, σε βάχνουν πάρα πολλούς καιροί σε κάθε τομέα. Σημασία, συγγνώμη να πω, δεν θα είμαστε πρώτη, δεύτερη, τρίτη, τέταρτο. Σημασία πιστεύω ότι έχει να δημιουργήσουμε οι νέοι, οι παλιοί, οι γέροι, όλοι ασχολούνται, ο καθένας με το και αγαπάει, αυτά που κάνουν και είναι το πιο σημαντικό πράγμα, να υπάρξει από την Πολιτεία βοήθεια. Δηλαδή, η παραγωγός που έκανε τον Λοχαγό Κορέλη στην Κέρκυρα, έπαθε καρκίνο, που ήταν φίλοι μου, σε έξι μήνες και πέθανε σε οχτώ χρόνια. Ήταν μια γυναίκα η οποία προσπάθησε να κάνει τον Λοχαγό Κορέλη χωρίς να έχει καμία βοήθεια. Έφερε κόσμο που ήθελε κουστούνια, ήθελε χώρους και μόλις κάσανε όλοι, ξένι, εκατό άτομα, 200 ή 200, τους είπε ο δήμος, τώρα δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε και η γυναίκα πέθανε. Δεν είναι αστείο. Θέλω να πω λοιπόν ότι σίγουρα είμαστε πολύ πίσω στο σινεμά για διάφορους λόγους, δεν πειράζει, είμαστε και μικρή χώρα όμως, η πράγμα έχει πολύ μεγάλη ιστορία και στη φωτογραφία και στη σκηνοθεσία και σε πολλά πράγματα. Ο Λάνθιμος τον έφερε και σαν παράδειγμα, όχι μόνο και ο Πούτρας και άλλε πολύ δυνατοί. Δηλαδή για τον Λάνθιμο που αυτή τη στιγμή λάβει στο διευθυνέστερο όμα και τον ξέρουν και οι Πέτρες, ήταν ένα παιδί το οποίο εδώ δεν είχε τη βοήθεια που έπρεπε να έχει από το χώρο και έτσι κάποια στιγμή υπερφέυγε και κατάφερε να πείσει κάποιους ώστε να επενδύσουν πάνω στο κεφάλι και να κάνει αυτές τις ταινιάρες που κάνει. Δεν υπάρχει πρώτος και δεύτερος. Για μέ να σταματήσουμε να είμαστε αυτιστικοί, να δανειζόμαστε πράγματα από τους έξω, και γι' αυτό και όσοι φεύγουν έξω διαπρέμβειο, γιατί βρίσκουν το χώρο δράσης. Έτσι. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η αναξιοκρατία μου υπάρχει σε αυτή χώρα. Και αυτό πιστεύω ότι είναι το στίγμα του λαού, από αρχαιοτά των χρόνων. Οπότε, αν όλα αυτά, η καινούργια γενιά, γιατί και επίσης η παλαιά γενιά, κράταγε τα κονδύλια, τις ταινίες, όλα, τα κάνουν πάλι. Δεν υπήρχε χώρος Εγώ, όταν άρχισα να βοηθάω, μικρομικάδες, πριν γίνω μάνα, και που είχα και την άνεση την οικονομική, το έκανα και τους βοήθα. Και μου λέει, γιατί μας βοηθάς? Γιατί λέω, όταν ήμουν εγώ, νέα, δεν με βοήθησε κανείς. Ήχι μάνα δεν με βοήθησε, επειδή μου και η γυναίκα μου ρίχνανε και μια καρταζιά. Θέλω να πω ότι, δυστυχώς ή ευτυχώς, το όχημα κινείται, σιγά σιγά, αλλά κινείται. Και πιστεύω ότι, με αυτή την προσπάθεια που γίνεται, όχι γιατί ξεκίνησε, και όπως είπε και η Λέκτρα, δεν μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τίποτα. Ούτε σε δέκα, σε είκοσι χρόνια θα εκπαιδεύσουμε ένα παιδί στη Μητυλίνη, ή ένα παιδί στην Πάντρα, ή ένα παιδί στην Κέρκυρα. Όμως, όταν εγώ θα πηγαίνω μία παραγωγή στην Κέρκυρα, και θα μπαίνουν οι βοηθοί παραγωγείς που λέμε, που απλά θα φτιάχνουν καφέδες, εγώ έτσι ξεγίνησα, έφτιαχνα καφέδες, θα τυλογραφούσα σενάρια, παρότι ο πατέρας μου ήταν παραγωγός, πήγα έτσι. Έτσι έρχεται η εκπαίδευση, και με τα ισχολές, με τα θέατρα, με τα τράπεζα, όλα αυτά που λέμε συνδέονται αναγκαστικά. Η παιδεία είναι σίγουρα ότι πρέπει να φτιάξει πρώτη από όλα. Αλλά πιστεύω ότι όλα συνδέονται μεταξύ μας, και σίγουρα συμφωνώ με αυτό που λες, ότι, ναι, καλό θα είναι να σκεφτόμαστε τι πρωτότυπο είναι αυτό που θα κάνουμε, για να μπορέσουμε να κάνουμε και αυτό. Θα θέλα και εγώ να συμπληρώσω κάτι σε αυτό. Θα θέλα να διορθώσω κάτι, για να πάρεις παρεξήγηση. Όταν λέω, εννοώ ότι αυτοί αυτοί που κάνουμε είναι ένα στατηρικό σχέδιο, δεν ό,τι πρέπει να κάνουμε πρωτοτυπία. Έρχοντας ως γνώση, δεν έχουμε την εκπαίδευση, δεν έχουμε τις δυόδους, δεν φτιάχνουμε τον ινδρυτήκ και όλα αυτά, αυτοί που είπαν με μοντέλα, τα οποία έκπαιφαν μόνο σε άλλες χώρες, οι οποίες έχουνε αυτά τα 30 χρόνια προεπηρεσίας, και πάμε να τα κάνουμε μέσα σε δύο χρόνια. Είναι περίπου το ίδιο που είπε πριν ο κ. Μπακαλάκος για το YouTube, ότι έρχεται ο σαντάφυνος και λέει, θα κάνω τώρα το βίντεο. Και πάμε, αυτό που εγώ βλέπω αυτή τη στιγμή, πάμε να κάνουμε το ίδιο. Παίρνε τη μορφή του πώς λειτουργεί το industry έξω, και πάμε να το κάνουμε σε μια πεταειθία. Συγγνώμη, αυτό μπορεί να είναι πάρα πολύ θετικό, γιατί κάτι που ήδη έχουν ψάξει άλλοι 30 χρόνια πριν από σένα, το παίρνεις και δεν το εφαρμόσεις ακριβώς όπως είναι, αλλά το διαμορφώνεις, ανάλογα με τα δεδομένα της χώρας σου. Αυτό που θέλω να πω εγώ, και τελειώνομαι, έχει να κάνει ακριβώς με το κομμάτι του ότι, δηλαδή, λειτουργούμε μυμητικά και αντιγράφουμε και είμαστε, κάποτε είμασταν τα Αμερικανά, και τώρα είμαστε, ξέρω, τα Γερμανάκια, κτλ. Τι θα ξαναλείς. Το community radio είναι κάτι που έχει ψηφιστεί, ας πούμε, έλεγε το Αμερικάνικο παράδειγμα, και το Αμερικάνικο παράδειγμα είδε η Ευρώπη και θεσμοθέτησε και νομοθέτησε για τα community radios, γιατί στα από την Αμερική ξεκινήσαν. Γι' αυτό έγινε Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και όπως πάντα οι Σκανδιναβίτες το εφάρμασαν πρώτοι τα community radios. Είναι πολύ ωραίο το να βλέπεις κάτι, κάτι το οποίο έχει γιγαντοθεί, έχει γίνει τέλειο, δηλαδή, ο KCW είναι αυτός ο δέδαλος πληροφορίας, πρωτοτυπίας, φοβερής μίξης ενός συμβριτικού συστήματος που χρηματοδοτείται από την τοπική κοινωνία, από Pat Patrons που έχει subscribers και παίρνει το 50% ας πούμε από το δήμο. Ναι αυτό θα ήταν μεταδικό, δεν μπορεί να γίνει συνελεύση από την επόμενου μήνα, αλλά το να δεις αυτό που έχει ψηφιστεί και να συμπονίσεις με αυτό, σαν μέλος και εσύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πεις, α τα ψηφίσατε αυτά πάνω καλά θα είναι, ας το φέρω στη δική μου πραγματικότητα, ας το κάνω και λίγο τσατραπάτρα στην αρχή, αλλά από το να έχω ένα πνευματικό κέντρο και να έχω μια βιβλιοθήκη που δεν την επισκέφτεται κανένας, να έχω ένα χώρο που ελληνικά δεν θα μπορούσε να είναι ένα τέλειο στούντιο για να κάνουμε βίντεο μπροδκάστη, να κάνουμε μόνο βλόγκ στις βιβλίες, λέμε κάθε μετηλεγμενότητα πως πήγε η Χτιόσκαλα. Τι ήθελα να πω, ας είναι και λίγο καρικάτουρα στην αρχή, αν το συντέσεις με ένα σωστό κομμάτι εκπαίδευσης και δηλαδή να έχει ο άλλος κάποιος να δει να ζηλέψει, για αυτό εδώ πολλές φορές διαφωνώ, αλλά συμφωνώ με τον ίδιο, ας έρθουν εδώ αυτοί να κάνουν το χαϊλίκι τους και ας φτιάξω εγώ τους καφέδες μόνο, αλλά θα κάτω εδώ και θα ζηλέψω, θα μου πεις να το δεις και στο ίντερνετ και σε διαδίκτυξε τι είναι. Αλλά να το δω από κοντά, υπάρχει περίπτωση να έλωτες τώρα, να μπω, αυτό θα να κάνω κι εγώ. Γιατί και εγώ περίεργη η ηλεκτρονική μουσική και τέτοια έκανα όταν το είδα από κοντά και ήταν μια γωνία, υπήρχε, όταν μπορούσα να ακούω στο ίσχο του Μάικ Λόρθιν, θα τα έλυξε ξέρω, για να πω αυτό είναι, αλλά δεν είναι το ίδιο να έχεις μια εμπειρία να βιώσεις κάτι και αυτό εκστρέψει αυτό που έλεγα για το χώρα, για την έντρα, για τη στέλη, στην περιφέρα. Και είχε ξεκινήσει αυτό με πολλές αφορμές και όλα αυτά τα κτίρια με τέτοιες αφορμές είχαν ξέχει, απλά ίσως πρέπει να κάνουμε μια σύγχρονη μετάφραση, ένα ρεμίξ αυτό, να τα φέρνουμε στο σήμερα με κάποιες πρωτοβουλίες και στο τέλος ας οδηγηθούμε στο ειδικό, ας βρούμε την άκρη να κάνουμε τα καλύτερα του στούντια, κατάλαβες, αλλά πρέπει να σας γίνει σαν κουκάλα. Νομίζω ότι για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, όταν λάμπα για την εκπαίδευση, να ξεκινάμε από τη βάση, δηλαδή δεβαίως, νομίζω, γιατί το πραγματικό ερώτημα ήταν, αν η βιομηχανία του πολιτισμού μπορεί να, ότι τα βάζουμε στο ίδιο σακί, ας πούμε, μαζί με τον πολιτισμό για την περιοχή. Κατ' αρχή, την βιομηχανία την αλλάττήσουμε τώρα στον κινηματογράφο πλέον, δεν είναι καινούριο. Το ότι ήρθε το Film Commission πέρυσι, δεν υπήρχε και στο Μάμμα Μία, ούτε στο Ωστρατον το πορέλι έτσι, δηλαδή τελικά γινόντουσα. Έχουν ένα πιπνεοκίνητο, βλέπετε, αλλά θα γίνουν πιο οργανωμένα κατά μία έννοια, αυτό είναι ένα. Αλλά μια ξερή παραγωγή αυτού του κυβελινεκούς ή και ευρωπαϊκού, δεν θα πάρει από εδώ που στούνε. Διότι είναι καλλιτεχνικό επάγγελμα, διότι πάει στα όσκα, όταν είναι μοσκαλικά, δεν εννοώ την Αμερικανική, ενώ είναι καλλιτεχνικό επάγγελμα, δηλαδή γραβεύεται. Κανεία από τις ειδικότητες που γραβεύονται, σε αυτές τις ταινίες δεν πάει στη χώρα καμισαίδες. Να πω κάτι στο Justice League, ήρθε, όχι, εμείς κανάμε πολύ μικρό γυρίσμα, παρόλα αυτά ήρθε ο Πάτρικ ο Τατόπουλος, ο οποίος ήταν ο production designer, και ο οποίος είναι Έλληνας, εμείς Ελληνο-Γάλλος, είμαστε εγωδιστή πριν 20 χρόνια, τυχαία ξαναβρεθήκαμε με αυτό το πρότζεκτ και εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο πως η παραγωγή εξελίχθηκε εδώ, από μένα τους συνεργάτες μας. Το κορίτσι, όσο είμαστε, που είναι στην Αγγλία και κάνει το Justice League, όταν θα έρθει αντίστοιχα μια μεγάλη εβδοία, αντί να, μια ξένη σκηνογράφωση, έδινατο λόγος, αυτό που λέμε λοιπόν και με την Λέκρα είναι και με τα παιδιά είναι ότι δημιουργώντας τη βάση και τον οργασμό ας πούμε της δουλειάς και το μη τυχαίο, το μη τυχαίο, γιατί μέχρι τώρα η παραγωγή στην Ελλάδα είναι τυχαία, έτυχε να βγει καλή, όχι, δεν πρέπει να είναι τίποτα τυχαίο παιδιά, όταν λοιπόν θα γίνεται εδώ μια μεγάλη δουλειά, δεν θα είναι τίποτα τυχαία και θα έρθουν και όλοι οι ξένοι και θα κάνουν εδώ σε σημαντικές θέσεις και έτσι θα, έτσι σημαίνεται, δεν είναι λίγο. Εγώ θέλω να σας πω ένα σημαντικό πράγμα. Θα πω πολύ γρήγορα, το ένα είναι ότι ο προάδικος και ο ρωμανικός κινηματογράφος, πρέπει να πει ότι αναπτύχθηκε πλήρως για τις ξένες παραγωγές, ξέρετε το πώς το λένε αυτό το διάστημα, το Game of Thrones, και η Ρουμανία που έχει βγάλει όλη αυτή την απίστευτη ομάδα εχθρορουμάνων, τι υποχρέωναν τις ξένες παραγωγές, είναι οι κινηματογραφίες της δεκαετίας αυτές έτσι, να χρησιμοποιούν τους τοπικούς και όσους τους υποχρέωναν χοροβόοι, ήτανε πέντος βοηθός των πραγμάτων. Και στις τρεις ταινίες, απέκτησε τη σχέση. Αυτό το έκανε η τοπική κοινωνία, η τοπική μπορεί να σε υποχρεώσει, και να σου δώσει παραπάνω πόντους γιατί γίνονται τα όφησης όλα, αυτό είναι ένα ιδιαμέρο, η εκπαίδευση όμως δεν είναι θέμα της κοινωνίας, όχι δική εκπαίδευση, δηλαδή να πούμε που μιλάμε για το σινεμά, λέμε να πάνε πολύ ωραία περιφερία, να πάνε ταινίες, και εννοείται να πάνε ταινίες, και μπορεί να είναι και πολιτισμός και βιομηχανία μαζί, γιατί όχι. Αλλά αν συζητάμε για την περιφέρεια, για να αναπτυχθεί μια ομάδα κινηματογραφική, εκεί θέλεις έναν ηλεκτρολόγο, θέλεις δηλαδή κάποιο συσδικό, διάφορα που ερωτώνε να κινήσει στον μαγκινίστας, εκεί λοιπόν πρέπει να είναι πέντε πολιτεία, να υπάρχουν ειδικά αφιένιστε, εγώ στα βράχα τελείωσα, έκανα την ταινία μου μαζί με τον Λάθιμο, ο Λάθιμος δεν πήρε ποτέ θεματοδότηση στην Ελλάδα, και λέμε λοιπόν πάνε στην Ευαγία να δουλέψουμε, να κάνουμε μια ταινία, λεθογάλλος να κάνουμε την ταινία, θα φέρει το costume designer, θα φέρει τα αέρα του Μπατολόγου, τελείωσε το 2x2 φωτογράφω του, αλλά θέλεις αυτούς τους τεχνικούς, δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι, δεν θα μπορέσει, δηλαδή πώς το μπορεί, και λέμε λοιπόν ναι περιφέρεια, αλλά τι κάνουν οι εκάστωτες, δεν θέλω να φε φώση στη σημερινή, γενικότερα, τι γίναμε δουλεύοντας του κράβους για να υπάρξουν κάποια σεμινάδια, βγήκε κάποιος διευθυντής φωτογραφής στα βράχα του, θέλει να σχοληθεί να φωτίσει, θέλει να κάνει τον ελεκτρολόγο, δεν υπάρχουν αυτοί οι εκάστωτες, ακόμα και διευθυντές φωτογραφείς στα βράχα του, παιδιά ναι, κάποτε έχουν ένα κλίμα, πρέπει να σχοληθεί και να είναι μεγάλο. Έχει συνεργασία με τους φορείς και τη γυναίκα την άλλη την πέθανα, για το πόσο μοιρή συνέστηση έχουμε και το πόσο πολλές φορές μπορούν να σε χρεμάσουν, δηλαδή εγώ και το Παθασσεντικό Φεστιβάλ Πέρσι είχα κανείς που είχε με τους περιφέρετες και τελευταία φορά με κρέμαζαν, πρέπει να δώσουν ξενοδοχεία. Εμπήκαμε σε 1.500 ευρώ και τώρα πήρα ένα πρόγραμμα ρέζιδενσης που μπήρα την προφορική συμφωνία και πάλι ώρα... Αυτό ρε, έχει και δικό μας λάθος. Δεν έχουμε μάθει να κάνουμε τις συμφωνίες έτσι όπως πρέπει και έτσι που σκέφτεται το παιδί μας. Όμως να σου πω κάτι, γιατί στην προφορική συμφωνία όταν είναι κάτω ότι είναι και ο πολιτισμός, οι εκάστωτες φωτογραφείς τους τυρίζουν. Αυτό όμως δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί παίζοντας τη μεσή λεφτά δεν είναι κάτι είπαμε και το κάνουμε και δώσουμε το χέρι έτσι, δηλαδή δεν θα δουλεύσει ποτέ κανένα στιγμό. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. Αυτό δεν είναι εφαγγελματισμός γιατί πρέπει να κάνουμε μια σύμβαση με την εφαγγελματική. |
