| : Ευχαριστώ. Σήμερα βρίσκομαι μαζί σας για να σας επικοινωνήσω και να σας πω πώς βρίσκομαι. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ. Ας Last love עלưởngardon ano worrying mind mind lost σε 24 χώρες τεχνολογία. Θα ρώταγε, λοιπόν, κάποιος, όταν ξεκινούσες, ήταν αυτό που φανταζόσουν, αυτό που είχες οργανώσει. Το σχεδιάγραμμα το δείχνει. Έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο 3% των ανθρώπων έχουν ένα στόχο τον οποίο τον κάνουν συγκεκριμένο και εργάζονται, δουλεύουν τον εαυτό τους και την καθημερινότητά τους προς αυτόν. Και έχω ακούσει στην πορεία μου πάρα πολλές δικαιολογίες από το υπόλοιπο 97 γιατί δεν το κάνει. Όπως, για παράδειγμα, η έλλειψη χρημάτων. Μα τα χρήματα εκεί έξω είναι. Είσαι έτοιμος να δουλέψεις αρκετά σκληρά για να τα φέρεις προς τα σένα. Αρκετά έξυπνο να έχεις την υπεραξία κάποιου να σε πληρώσει. Άλλοι μου λένε, δεν έχω τις κατάλληλες γνωριμίες. Ναι, αντί για καφέ, βιντεογκέιμς ή δεν ξέρω πώς κάποιος επενδύει το χρόνο του. Μήπως θα το επενδύσουμε σε events, σε networking καταστάσεις στις οποίες όχι απλά θα συμμετάσουμε να παρακολουθήσουμε, αλλά θα πάμε να γνωρίσουμε τους ανθρώπους και να είμαστε αρκετά ανοιχτοί, να ανταλλάξουμε απόψεις για να δούμε διαφορετικές οπτικές γωνίες. Πολλοί μου είπανε για έλλειψη εικανοτήτων. Μα εικανότητες για το 2017 είναι πολύ εύκολο να εκπαιδευτούν. Το access στην πληροφορία είναι όσο πιο εύκολο από ποτέ. Θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσουμε τις δικαιολογίες και αυτό μας φέρνει στην πρώτη αξία. Αποσαφηνίστε το στόχο σας. Βρείτε τι είναι αυτό που σας αρέσει και αρχίστε να δουλέπετε προς αυτό. Και το μου αρέσει δεν σημαίνει ότι απλά με ευχαριστεί να το κάνω. Σημαίνει ότι κάθε εμπόδιο το οποίο προσπερνάω, πλησιάζοντας προς το στόχο, μου δίνει αυτή την αίσθηση αυτοολοκλήρωσης του εαυτού μου. 17 χρόνια πριν, ναι ήμουνα αδυνάτος, πάω στον πατέρα μου και του λέω, κοίταξε να δεις, είμαι 18 χρονών, πρέπει να μου πάρεις δίπλα με αυτοκινή τους. Και δεδομένω ότι πρέπει. Ο άνθρωπος το πληρώνει, το παίρνω, 18 και 1 μήνα. Πάω πάλι στον πατέρα μου, του λέω, τώρα που έχω το δίπλωμα, να κληρώθει η διαδικάσια, πάρε μου και ένα αυτοκινή το. Όχι καν ένα φοβερό, κάτι τσιράς ήθελα. Αυτός, αντί να μου πει, ναι πάω να στο πάρω που ήταν το αναμενόμενο, άρχισε να γελάει. Του λέω, γιατί γελάς τώρα και με εκνευρίζεις, μπαίνει αυτό και να έχει ένα μάνα μου, ένα εσύ, τι θα γίνει, εγώ δεν θα έχω ένα, πόσο πηγαίνω βόλτες. Γελάει ακόμα πιο πολύ. Και εκεί είναι που εκνευρίζομαι και του λέω, αν θέλω το αγοράζω μόνος μου μέσα σε τρεις μήνες. Δεν έχω ξαναδουλέψει ποτέ, οπότε όταν καταλαβαίνω ότι έχει πέσει κάτω από τον καναπέ και έχει ξεκραδιστεί. Αυτό που συνέβη μέσα μου όμως εκείνη τη στιγμή, το θυμάμαι ακόμα. Διαπίστοσα ότι ναι μεν ο στόχος μου ήταν το αυτοκίνητο, αλλά τα κινητρά δημιουργήθηκαν μόλις έπρεπε να πραγματοποιήσω αυτό που δεσμεύτηκα, αυτό που είπα. Άρα διαπιστώνουμε ότι τα κινητρά είναι κάτι διαφορετικό από το στόχο. Και τα κινητρά πρέπει να είναι έννοιες όπως είναι η επιτυχία, η συνέπεια του λόγου, η δημιουργία, πώς θα καταφέρω για παράδειγμα στο δικιά μου περίπτωση να πάρω το αυτοκίνητο. Και αυτό μας φαίνεται στη δεύτερη αξία. Τα κινητρά πρέπει να πηγάζουν από ανώτερες έννοιες μέσα σας και δεν μπορούν να είναι ούτε τα υλικά αγαθά, ούτε τα χρήματα. Αυτά μπορούν να είναι στόχος. Τρελαμένος εγώ τι να κάνω τώρα, πόσα ουσιαστικά θα το πραγματοποιήσω αυτό που είπα. Αρχίζω και κρατάω φίλους και γνωστούς που δουλεύουν, πώς βγάζουν λεφτά. Δουλεύαν στον χαρτσιλί και από τη μαμά, από τον μπαμπά, από τη γιαγιά, από τον παππού, πολύ λίγη επιτυχισίας κάνανε κάτι. Ένας που έκανε από την παρέα μου, μου λέει, έλα μπάρμαν, του λέω πόσο είναι αυτό, πέντε χιλιάδες στη βραδιά, δραχμές. Υπολογίζω πολύ γρήγορα, βλέπω ότι ούτε τις ζάντες δεν θα περνάμε σε τρεις μήνες άμα δουλεύα, οπότε να λέω δεν είναι αυτό που πρέπει να κάνω. Βλέπω όμως τον τότε κολλητό μου φίλο σήμερα συνέτερό μου, ο οποίος έφτιαχνε ιστοσελίδες, πάρα πολύ απλή μορφή τότε και νοτόμο παρόλα αυτά, οι οποίες ήταν πάρα πολύ όμορφες και εύχρηστες. Ήτανε για το μουσικό συγκρότημα που του άρεσε, για το αυτοκίνητο που του άρεσε, ότι του άρεσε. Δηλαδή δημιουργούσε με αγάπη για αυτά που τον ενδιαφέρανε. Αυτός ήταν και ο λόγος που ήταν τόσο όμορφα. Τον σχονάζω λοιπόν και του λέω έλα εδώ, άμα βρω πελάτες, εσύ φτιάχνεις τη σελίδα, μου λέει πού να βρεις πελάτες. Του λέω ρε παιδί μου αν εγώ τους βρω εσύ τι φτιάχνεις, δεν μπορείς να βρεις πελάτες. Βρε παιδάκι μου δεν είπα εσύ να πάθεις τους να βρεις, αν εγώ τους βρω εσύ το φτιάχνεις, μου λέει το φτιάχνω, φύγαμε του λέω. Παίρνα τον επαγγελματικό οδηγό λοιπόν τότε, δεν υπήρχε πουθενά άλλου συγκεντρωμένη πληροφορία να επικοινωνήσεις με επιχειρήσεις και αρχίζω και καλό και αριθμώ τις προσπάθειές μου. Πρώτο τηλέφωνο, πέμπτο τηλέφωνο, πέντη, κοστό, ογδόντα, φτάνω στο εκατοστό. Αντιλαμβάνεστε ότι είχα ακούσει τα πάντα να μου το κλείνουν στη μούρη. Άλλοι να είναι ευγενικοί, άλλοι να μην ξέρουν τι είναι αυτό που τους προτείνω. Ένας με είπε αντιαστημάθρωπο, το θυμάμαι ακόμα. Έχω κλείσει λοιπόν το εκατοστό και είμαι frustrated. Είμαι αποοηταευμένος. Έχω γράψει και το νούμεράκι, τριξύφιο. Εκείνη τη στιγμή που το έχω κλείσει γίνεται το εξής και είναι ακέραιο αυτό που λέω. Στο δευτερό λεπτο χτυπάει εκείνη η κοπέλα μου. Δεν θέλω να σου κάνω κάτι τέτοιο. Με το που ακούσα αυτά στα 18 πας πετώντας. Της λέω κοίτα ξαναδείς. Κάνω μια δουλειά. Γελάει και αυτοί με το που της λέω δουλειά. Να βρεθούμε όμως το βράδυ, το έβαλα το ραντεβού. Μου λέει ok. Κλείνω το τηλέφωνο και με το που το κλείνω, ήταν duplex τότε, δεν υπήρχαν διπλές γραμμές για τα δύο πράγματα, χτυπάει και είναι κατευθείαν ο κολλητός μου. Του λέω τι τώρα το βράδυ, άστο, δεν μπορούμε να βρεθούμε. Ok, ok. Παίρνω το εκατοστό πρώτο τηλέφωνο, η ατάκα που έλεγα, αν θέλετε να προβληθείτε ψηφιακά για την επιχείρησή σας είναι καλό, και μου λέει ο τύπος, ναι, μια μικρή εταιρεία με γερανούς. Εγώ νόμιζα ότι κλείνω την ΆΣΑ εκείνη τη στιγμή. Αξία τρίτη. Η υπομονή και η επιμονή είναι βασικές αρετές που πρέπει να επιειδήξουμε όλοι αν θέλουμε να φτάσουμε στο στόχο μας. Και ο τρόπος που μπορείτε να ακονίσετε την επιμονή και την υπομονή είναι όταν δείχνουμε πειθαρχία μεταξύ αυτού που θέλω τώρα με αυτού που θέλω το περισσότερο. Είμαι λοιπόν σε μία κατάσταση που έχω πάει στον πελάτη, ο πελάτης συμφωνεί, σε τρεις μέρες έχω παραδώσει και έχω ένα ποσό στα χέρια μου το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα μηνιάτικο ενός δημοσίου ιδιωτικού υπαλλήλου. Φωνάζω λοιπόν τον συνέντερο, πλέον τον τότε φίλο μου, του λέω και τα ξαναδείς πρέπει να το κάνουμε τερία αυτό, είμαστε έτοιμοι, είμαστε 18 και ενός μήνα. Μου λέει, μα έχουμε πανεπιστήμιο, έχω τέαξη θα το κάνουμε παράλληλα και θέλω να κάνω και μεταπτυχιακό και αυτό παράλληλα και στο στρατό δύσκολο αυτό θα το βρούμε όμως του λέω, δεν πάμε τώρα να το κάνουμε. Διαπιστώνω ότι αν περιμένω οι συνθήκες να είναι τέλεις για να ξεκινήσω την αυτονομία μου στην προκειμένη περίπτωση, δεν θα ξεκινήσω ποτέ ή θα καθυστερήσω τόσο που θα μάθω αλλιώς. Και εδώ ερχόμαστε στην επόμενη αξία, τέταρτη, οτιδήποτε αξίζει δεν πρόκειται να σου δοθεί χωρίς ρίσκο. Πάρτε τα ρίσκα όταν αυτά είναι υπολογισμένα μπροστά σας. Τελειώνουμε όντως πανεπιστήμιο, τελειώνουμε πανταπτυχιακά, πάμε και στρατούς, τα καταφέρνουμε τέλος πάντων, κοιτάω προς τα πίσω περίπου 500 ενεργοί πελάτες. Μικροί, μεσαίοι, μεγάλοι, επειδή σπουδάσουμε στο εξωτερικό, είχαμε ήδη βγει λόγω ότι ήταν καλό το προϊόν μας στο εξωτερικό. Τι κάνουμε τώρα ερωτηματικά. Για να μεγαλώσει η εταιρεία, το σκελαμπήλι της ερχόταν μέσα από το να αρχίσουμε να έχουμε στην ευθύνη μας ανθρώπους. Να αρχίσουμε να προσταναμβάνουμε, να δημιουργούμε ομάδα. Στην αρχή ψάχναμε το πιο δυνατό προγραμματιστή, μετά το πιο δημιουργικό γραφίστα, έπειτα το πιο ικανό στην επικοινωνία. Αυτό που διαπιστώσαμε όμως, ότι είναι η βασική ικανότητα για να εξελίξεις α, τον εαυτό σου, την ομάδα στην οποία συμμετάσχεις, το πελάτε, που είναι ο λόγος που το κάνεις αυτό στο τέλος της μέρας ένα ποσοστό, είναι αυτό που είπε ο Δαρβήνος. Δεν επιβιώνει ούτε ο πιο δυνατός, ούτε ο πιο έξυπνος, αλλά αυτός που κάνει αγκαλιά την αλλαγή. Και αυτό μας φέρνει στην πέμπτη αξία. Η προσαρμοστικότητα είναι από τις πιο σημαντικές ικανότητες που σας συστήνω να αναπτύξετε. Κάντε φίλος σας στην αλλαγή. Η αλλαγή έχει ευκαιρίες. Διακρίνετε τέτες και δουλέψτε προς αυτήν. Πολλές δυσκολίες. Αρχίσαμε να φτιάχνουμε την ομάδα. Φτάνουμε σε ένα σημείο που όντως έχουμε καλή ομάδα. Η εταιρεία έχει μεγαλώσει κι άλλο. Έχουμε προσπεράσει και εκπαιδευτεί περαιτέρω δίνοντας το φόκους πλέον μόνο στην εταιρεία. Και εκεί είναι που αρχίζω και εγώ ο ίδιος, μετασχηματίζοντας την εταιρεία, να μετασχηματίζεται και ο στόχος μου. Και να μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Και όσο μεγάλωνε, το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι είχα όλο και πιο πολλές φωνούλες που μου λέγανε «Μα γιατί να πάρεις παραπανωρίσκα? Μα βγάζεις πιο πολλά από τους άλλους. Μα τι τρελό είναι αυτό τώρα για να πας να… θα τα λαθούμε όλοι εδώ στην Ελλάδα. Δεν γίνονται αυτά». Αποφύγετε τους αρνητικούς ανθρώπους. Πραγματικά έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Μην σας πω και δύο. Αποφύγετε έντους. Και σας κάνουν να κοιτάτε σε λάθος μεριά. Και αυτό μας φέρνει στην έκτη αξία. Ο μόνος περιορισμός στο μέγεθος του στόχου σας είναι το ίδιο σας το μυαλό. Εκπαιδεύστε το. Να φοβάστε ένα χρόνο μετά να είστε στο ίδιο σημείο ως άνθρωποι, ως ικανότητες, ως πνεύμα, με ένα χρόνο μετά. Να φοβάστε τρία χρόνια μετά ο στόχος σας να είναι ο ίδιος που έχετε σήμερα. Think big. Θα μου πει λοιπόν κάποιος και πού έφτασες ρε φίλε με όλες αυτές τις αξίες. 17 χρονιά εμπειρία, 2,5 χιλιάδες project ενέργα με industry leaders. Εμπειρία και εκεί. Πάνω από 140 άμεσους ή έμεσους συνεργάτες. Απόλαυση στην καθημερινότητα. Και 24 χώρες που εξάγουμε. Άρα θα λες τι άλλο να θέλεις. Όλα τα έχεις. Είναι στα πόδια σου. Δεν είναι έτσι να βγαίνετε συνέχεια από το comfort zone σας. Γιατί εκεί είναι η ζωή. Και αν ρωτάει κάποιος έφτασες πού στην Ιθάκη, δεν υπάρχει Ιθάκη. Τα πάντα γίνονται και το ταξίδι για την καθημερινότητα. Μικρές ευτυχίες που σε πηγαίνουν προς την Ιθάκη και αυτές είναι όλες έξω από το comfort zone. Επομένως και να συνοψήσω. Βρείτε το στόχο σας και βρείτε ποια είναι τα κίνητρα που θα σας πάνε προς αυτόν. Επιδείξτε υπομονή και επιμονή πάνω στο στόχο και πάρτε το ρίσκο όταν χρειαστεί. Μην το φοβάστε. Η προσαρμοστικότητα να είναι κάτι που θα κονίζεται συνεχώς. Μην το αφήνετε ποτέ. Και αν θεωρείτε ότι σκέφτεστε big, κάντε το επί 10 και ίσως να έχει πλησιάσει. Ο δικός μου προσωπικός μετασχηματισμός, και κλείνω, ήταν ότι αφού τα κατάφερα όλα αυτά και πλέον αλλάξανε οι έννοιες και οι αξίες στη δική μου ζωή, άρχισα όχι απλά να διηγώ την εταιρεία και να προσπαθώ να κατακτήσω τον κόσμο, αλλά να αιγούμαι της ομάδας, να θέλω να βοηθήσω τον πελάτη μου να πάει παρακάτω, το συνάθρωπό μου, όλα από τις οικογένειές τους, πόσα μπορούσα να τους βοηθήσω ορισιαστικά μεγαλώνοντάς τους και εκεί διαπιστώνω ότι το 25% είναι η ικανοποίηση του εγώ, συμφωνώ, αλλά είναι και 25% η ικανοποίηση των αγαπημένων σας. Δώστε χρόνο στους αγαπημένους σας, δώστε τους εμπειρία, δεν χρειάζεται πράγματα. 25% συνησφορά στα communities, να είστε ενεργοί, σε πανεπιστήμια, στο γυναστήριο, οπουδήποτε συμμετάσχετε σε μία ομάδα όπως είναι εδώ η πανέμορφη ομάδα του TEDx, συμμετάσχουν όλοι μαζί, συνησφέρουν στο communities και 25% στην ανθρωπότητα, γιατί αυτά τα τέσσερα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και ό,τι δίνεις γυρνάει προς τα πίσω. Σας ευχαριστώ πολύ. |
