| : Είμαστε πια σε ζωντανή συνεδρία με τους εισηγητές των παρουσιάσεων και κάποια από τα μέλη της συγγραφικής ομάδας. Οπότε μπορούμε να απαντήσουμε και σε ερωτήσεις και να γίνουν και κάποια περιτέραιο σχόλια και επισημάσεις επί των εισηγήσεων. Να πω λοιπόν ότι στη συγκεκριμένη συνεδρία συμμετέχουν η κυρία Ανθή Κατσιρίκου, η κυρία Ανθή Κατσιρίκου, η κυρία Ανθή Κατσιρίκου, η κυρία Ανθή Κατσιρίκου, η κυρία Ανθή Κατσιρίκου, η κυρία Ανθή Κατσιρίκου, η κυρία Κυλική Κωνόμου, η κυρία Θενασία Σαλαμούρα, η κυρία Αλεξάνδρα Παπάζοβλη, ο κύριος Βασίλιος Πανείς, ο κύριος Γιώργος Βλωσιώτης, η κυρία Ελένη Παπαδάτου, η κυρία Μποσταντία Κακάλι, η κυρία Παναγιώτα Δεδερτζή, η κυρία Χρισίνα Δελειόγλου, ο κύριος Απόστολος Παλαιός, η κυρία Ιωάννα Τσιμάρα, η κυρία Ιφυγένια Βαρτακόστα, η κυρία Σαββούλα Κουρή, η κυρία Εύα Σεμερτζάκη και ο κύριος Γιώργος Βεράνης. Έχουμε κάποιες ερωτήσεις πριν ξεκινήσουν τα πρώτα σχόλια από τους συμμετέχοντες. Να κάνουμε την πρώτη ερώτηση που αποτελεί με τη κυρία Δελειόγλου. Η κυρία Μαρία Κωνσταντίνου μας γράφει ότι θα ήθελε να ρωτήσει αν αυξήθηκαν τα αιτήματα διαδανεισμού κατά την περίοδο της πανδημίας στις οικονομικές βιβλιοθήκες. Σας ευχαριστώ πολύ για το ερώτημά σας. Μιας και ξεκινάω εγώ αυτό το γύκλο ερωτήσεων-απαντήσεων, να δώσω πολλά συγχαρητήρια στην οργανωτική και στην τεχνική ομάδα του Πολυτεχνίου για αυτή την πραγματοποίηση του συνεδρίου που πραγματικά από κάθε άποψη ήταν εξαιρετική. Ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ για την υποστήριξη αυτού του θεσμού που από ότι φαίνεται τον είχαμε πολύ μεγάλη ανάγκη και φάνηκε από τη συμμετοχή. Να προχωρήσω στην απάντηση. Λοιπόν, οι βιβλιοθήκες μας δεν έκλεισαν ποτέ. Όλες οι υπηρεσίες μας βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία καθόλου τη διάρκεια της πανδημίας με εξαίρεση βέβαια της χρήσης των φυσικών χώρων. Όλες οι υπόλοιπες λειτουργίες συνεχίστηκαν κανονικά, επομένως και ο διαδανισμός. Στης αποστολή μεταξύ μας είχαμε απόλυτη συνεργασία, όπως είχαμε και πριν την πανδημία. Διαδανίζαμε κανονικά τα βιβλία και χρησιμοποιήσαμε είτε την φυσική παρουσία, δηλαδή με κλήσιμο ραντεβού και με παραλαβή από τον χώρο, το φυσικό της βιβλιοθήκης, είτε με αποστολή με υπηρεσία ταχυμεταφοράς σε όποιον μας έκανε το έτοιμα. Νομίζω, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει θέμα. Διαδανισμός γινότανε κανονικά. Να προσθέσω και εγώ κάτι, παρακαλώ. Ναι, φυσικά. Πέρα από τα συγχαρητήρια που έδωσα και off the record και στους τεχνικούς σας βεβαίως, πέρα από το προσωπικό της βιβλιοθήκης, όσον αφορά τις εργασίες του δικτύου κατά τη διάρκεια της όλης αυτής της δυσάρεστης κατά τα άλλα κατάστασης, παρατηρούμε ότι έχουν αυξηθεί μεταξύ μας αιτήσεις ηλεκτρονικού υλικού, όσον αφορά τα στατιστικά μεταξύ των μελών του δικτύου, που αυτό καταδεικνύει βεβαίως και την ανάγκη των χρηστών, αλλά και την ουσία της ύπαρξης του δικτύου. Αυτά μπροστι παρόν. Ωραία, ευχαριστούμε πολύ και την κυρία Δηλειόγουλη και την κυρία Βερδακώστα. Έχουμε μια δεύτερη ερώτηση που απευθύνεται στην κυρία Κακάλι από την κυρία Φρόσο Παυλίδου. Θα ήθελα να ρωτήσω αν οι αναγνώστες με αναπηρία από δημοτικές βιβλιοθήκες έχουν πρόσβαση στη βάση της Αμελήν. Θα πρέπει να ανοίξετε. Ωραία. Καλημέρα και από εμένα. Και συγχαρητήρια και πάλι και σήμερα και για χθες για όλο αυτό που βρεθήκαμε επιτέλους. Να πω το εξής, ότι η Βιβλιοθήκη, η Αμελήν μπορεί να φτιάχτηκε από τη Χία Λίνκα, αλλά από τη στιγμή που σχεδιάστηκε, δεν σχεδιάστηκε μόνο για τις Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες. Που η αλήθεια είναι όταν ξεκινήσαμε, προσβάσιμους μορφότυπους και προσβάσιμο υλικό είχαμε πάρα πολύ λίγο και πολύ λίγη και τεχνογνωσία γι' αυτό. Ήδη ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τιφλόντο και Άτ και τα λοιπά είχαν τέτοιο υλικό, ίσως όχι για μας, για όλα τα πανεπιστημιά μας, αλλά είχαν ήδη τέτοιο υλικό, το οποίο το προσφέραν ήδη στους φυτές συνήθως με οπτική αναπηρία. Όμως αν δείτε από τον νόμο το 4672 του 2020, αναφέρει ότι ο προφελούμενος αυτών των υπηρεσιών δεν είναι μοναχά οπτικά ανάπηρος, αλλά και αυτός που έχει αντιληπτική ή οποιαδήποτε, για παράδειγμα, δυσλεξία, είχε, για παράδειγμα, χθες γράφτηκε στην Αμελήμ μια φοιτήτρια η οποία είχε αναπηρία των ανωάκρων, δηλαδή δεν μπορούσε να γυρίσει, να ξεφυλίσει ένα βιβλίο. Άρα το ζήτημα λοιπόν της πιστωποίησης στα δικά μας τα πανεπιστημιά μας είναι σχετικά εύκολη διαδικασία. Κάνει έτοιμα εγγραφής ο χρήστης, ο προφελούμενος, εμείς μιλάμε με την Γραμματεία που έχει το φάκελό του και γνωρίζει όταν έχει δηλωμένη την συγκεκριμένη αναπηρία, από τους συγκεκριμένους κωδικούς αναπηρίας λοιπόν εμείς πιστωποιούμε αυτή την αναπηρία και τον εγγράφουμε. Τώρα, αυτό που θα πρέπει να συνδεθούμε και το έχουμε συζητήσει και με την Εθνική Βιβλιοθήκη, αυτό να το δούμε πλέον και για να το ανοίξουμε. Φυσικά, όπως ανοίγουμε τις βιβλιοθήκες μας, θέλω να πω και τα ράφια μας είναι ανοιχτά σ' όλους τους πολίτες. Αυτή είναι αρχή των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών και πιστεύω των περισσότερων, πρακτική δηλαδή, παρόλο που δεν έχουμε το προσωπικό να εξυπηρετεί τους πάντες. Και τα ράφια μας είναι ανοιχτά, έτσι θα θέλαμε και τα ράφια της Αμελήπ, τα ψηφιακά της ράφια, να είναι ανοιχτά σ' όποιοδήποτε τα χρειάζεται και ειδικά σε αυτές τις κατηγορίες που είναι τόσο σπάνιο το να βρούνε αυτό το υλικό, το προσβάσιμο σ' ομορφώτικους. Άρα λοιπόν, για μένα και πιστεύω μιλώντας και εκ μέρους της Hellink, δεν υπάρχει κανένα ζήτημα να ανοίξουμε αυτές τις συνεργασίες και όποια βιβλιοθήκη θέλει να κάνει εγγραφή, μονάχα θα πρέπει να βρει τρόπο με τον οποίο θα πιστοποιεί τον υπουφελούμενο χρήστη. Ούτως ή άλλως βέβαια, οτιδήποτε υλικό κατεβάσει αυτός ο χρήστης, θα το παντρεύεται κατά κάποιον τρόπο. Δηλαδή, θα πρέπει να προσέχει ώστε να μην διακινηθεί, γιατί εκτός από αυτόν δεν έχει δικαίωμα να το διαβάσει, ξέρω εγώ, ο φίλος του. Αυτό το κομμάτι λοιπόν μπορούμε να το συζητήσουμε και φυσικά με χαρά. Το Ευγενίδιο είναι για παράδειγμα μια βιβλιοθήκη που έχει ήδη γραφτεί στην Αμελήμ. Υπάρχουν δηλαδή τις αρχικές εγγραφές. Όπως εμείς ζητήσαμε και όλους τους συλλόγους, τον Πανελλήνιο, το ΚΕΑΤ, τον Φάρο, να γραφτούν και στείλαμε μνημόνια συνεργασίας, ώστε να μπορούμε να πιστοποιούμε τους χρήστες τους, τους ανάπηρους υποψήφιους για παράδειγμα. Έχουν πάρα πολλά αιτήματα από κάποιον που θέλει να δώσει κατατακτήριαση υποψήφιος σε μεταπτυχιακό. Αυτό δεν είναι καταγραμμένο σε εμάς, οπότε πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, ένα δίκτυο, ώστε να μπορεί να έχει όλες αυτές την ωφέλεια από τις υπηρεσίες Αμελήμ. Και τέλος, να σας πω ότι ίσως είναι κάτι που πέσει, για παράδειγμα, η συνάνθρωπος η κυρία Γραμματικού από εμάς. Πήγε και παρουσίασε την Αμελήμ και στις εταιρείες δυσλεξίας. Δηλαδή, εκεί όπου υπήρξαν υπηρεσίες για το πώς εκπαιδεύονται καλύτερα τα δυσλεκτικά άτομα. Που σημαίνει ότι είναι πολύ ευρύτερο από οι εποφελούμενοι, καταρχήν, που θα μπορούσαν να είναι. Και για εμάς θα είναι πολύ μεγάλη χαρά να συμμετέχει όλο και περισσότερες βιβλιοθήκες αυτό και να έχουμε μια κοινή γλώσσα και κοινή συνεργασία. Και θεωρώ ότι πια ότι μπορούμε κι εμείς, αν βιβλιοθεκονόμοι, να δουλέψουμε όσα θελοντές. Μην με παρεξηγήσετε γι' αυτό. Αλλά το να διαβάσουμε και να φτιάξουμε ένα ηχητικό βιβλίο πια δεν είναι δύσκολο. Και ίσως κάτι που αγαπάμε και μας αρέσει είναι καλό να το φτιάξουμε ηχητικά. Έχουμε εξάλλου φτιάξει οδηγίες που τα καταφέρνουν όλοι. Άρα πιστεύω ότι θα έπρεπε και στην κοινότητά μας αυτό για να πολλαπλασιαστεί τα προσβάσιμα βιβλία όλο και περισσότερο. Να κάνω εγώ μια ρότηση, κυρία Τακάλη. Ναι. Γεια σας. Μαρία, σχετικά με την Amelie, βασικά είναι κάτι... Ένα άλλο μεγάλο κέντρο που υπάρχουν ηλεκτρονικά βιβλία και διατίθενται και υπάρχει συμφωνία με τις εκδότσες, είναι το Ελεκτρονικό Ναυνοστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Έχετε σκεφτεί ποτέ να επικοινωνήσετε, ίσως, μαζί τους για να μπορείτε να εντάξετε... Ναι, έκλεισε. Απλά, επειδή λέγατε πριν για τις συναντήσεις, συμφωνίες, τα λοιπά που έχετε κάνει, λέω, απλά, αν έχετε συμπεριλάβει και την Εθνική Βιβλιοθήκη και το Ελεκτρονικό Ναυνοστήριο, με την έννοια ότι αυτοί έχουν κάποιο είδους συμφωνία με τους εκδότσες, και ξέρω ότι η Amelie δυσκολεύεται με τις συμφωνίες τους πάντων, με τους εκδότσες, η εκδότηση δυσκολεύεται με την Amelie που έχει η Amelie μαζί τους. Ναι, εντάξει. Απλά ρωτώ, εάν το έχετε συζητήσει, αν έχει βγει κάτι, αν έχετε συναντήσει μαζί τους, αν έχει βγει κάτι από αυτό, ή είναι… Θα σας απαντήσω, ναι, θα σας απαντήσω. Το ένα είναι ότι το αναγνωστήριο αυτό δεν είναι προσβάσιμο. Και η τεχνολογία που χρησιμοποιείται, αλλά και οι μορφότυποι. Ναι, απλά… Από εκεί ξεκινάει, γιατί το δώσαμε στα, και το διαβάζω για τους άλλους, τα παιδιά που είχαν ξεκινήσει όλη αυτή την καμπάνια, να το αμφιστοποίησαν, αλλά εκεί και εγώ μπήκα, τέλος πάντων, και άφησα να το διαβάσουν, να προσπαθήσουν να δω. Άρα υπάρχουν προβλήματα προσβασιμότητας και σε σχέση με την ANTOP, που χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα. Δεύτερον, είναι πολύ περιοριστικό, σε σχέση με αυτά που έχουνε οι εκδότες εκεί. Δηλαδή, ειδικά στα πανεπιστήμια έχουμε άλλες ανάγκες, όταν τρέχουμε να φτιάξουμε πολύ πιο δύσκολα συγγράμματα. Αν δείτε στον Φάρο, έχει γύρω στα 6.000 λογοτεχνία και ιστορία και βιογραφίες και βιβλία αυτών των κατηγοριών. Υπάρχουν, δηλαδή, ηχητικά ειδικά βιβλία. Εμείς θέλουμε να δράσουμε πολύ περισσότερο με βάση το σύγγραμμα αυτό που τρέχει και που θέλουμε να εξυπηρετήσουμε άμεσα την κοινότητά μας. Έχουμε διαφορές σε σχέση με αυτό. Μπορούμε να το συζητήσουμε πάντως. Το έχουμε συζητήσει με τον κύριο Τσουμπόβλου, σίγουρα. Είναι λίγο διαφορετικό το αντικείμενο. Να είναι κοντά μας με πολλούς τρόπους. Αυτά τα οποία παραώνται από τον Κάλυπο, το έργο για τα ηλεκτρονικά συγγράμματα. Θα μπορούσουμε κάποιο τρόπο να σας βοηθήσει, δηλαδή. Ναι. Αυτά είναι να είναι πλήρως προσβάσιμα. Τώρα που μάθαμε, να πω την αλήθεια, παρακολουθώντας και τα σεμινάρια, ειδικά η συνάδελφος Ιωάννη Ζορμπά από το Θεσσαλίας, έκανε μια εξαιρετική δουλειά για τα EPUB και τα EPUB3, τα οποία και αυτά θέλουν λίγο πείραγμα, κατά κάποιον τρόπο, στις εικόνες τους, να έχουν κυφαλίδες, να έχουν τέλος πάντων κάποιες τεχνικές, να είμαστε σίγουροι ότι είναι προσβάσιμα. Στον Κάλυπο 1, να το πω έτσι τώρα, γιατί τρέχει ο Κάλυπος plus. Στον Κάλυπο 1 μιλάμε. Στον Κάλυπο 3 δεν έχει... Όχι, όχι, Κάλυπο plus. Τρέχει τώρα ο Κάλυπος 2 αυτήν την περίοδο. Απλά, λοιπόν, στον Κάλυπο είναι πάνω από 580 βιβλία, τα οποία έχουν και μορφή EPUB. Αυτά θα μπορούν. Αλλά δηλαδή, αν σας παραδώσουμε στο Μπιγέο... Αν μας παραγωγείτε το doc-αρχείο, για να το πειράξουμε, για να φτιάξουμε εναλλακτικά κείμενα στις εικόνες που δεν έχετε, οριτσιμένα είναι καλά, σε λίγα όμως. Αν αυτό, θα ήμασταν... έχουμε συζητήσει με τον κ. Μητρούλ για αυτό και θα το πω. Ρέμβο, το Πανεπιστήμιο Πειραιός, στο Πανεπιστήμιο Πειραιός εμείς, έχουμε μετατρέψει σε ο Μιλούντα τα βιβλία του Πανεπιστήμιου, από συγγραφείς του Πανεπιστήμιου Πειραιός και είναι ήδη στην Amelie. Τα βιβλία του Καλύπου εννοώ. Είναι πολύ καλή πηγή γνώσης για τα παιδιά. Και μακάρι να εμπλουτιστεί ο Καλυπός με τεκμήρια επιστημονικά ανοιχτής πρόσβασης, να απελευθερωθούμε λίγο από τους εκδότες, γιατί είναι δεμένα όχι μόνο τα δικά μας χέρια, το ίδιο και των φοιτητών. Εμείς με τους εκδότες, καταλαβαίνουμε τον φόβο τους, να πούμε... δεν θα ήθελα να... καταλαβαίνουμε τον φόβο τους ότι δεν θέλουν το PDF, θέλαμε να τους δείξουμε γιατί το χρειαζόμαστε αυτό το PDF, για να προχωρήσουμε σε ένα τέκστ, το οποίο να έχουμε δουλέψει πάρα πολύ. Θέλουμε να πούμε ότι ένα κείμενο, ένα βιβλίο με 400 σελίδων, θέλει από ένα βιβλιοθηκονόμο περίπου μια εβδομάδα δουλειά. Αρκετά σκληρή κιόλας, όσοι έχουμε εμπλακτή, ξέρουμε ότι είναι δύσκολο όλο αυτό το εγχείρημα. Και σε αυτή τη στιγμή θέλαμε να τους δείξουμε πώς πραγματικά μετατρέπεται, πώς ακούει ένας εντυπωανάπυρος. Είναι online εξάλλου αυτή η παρουσίαση ή μπορεί να τη δείτε. Ήταν εξάλλου και η κυρία Κατσιρίκου και ο κύριος Τσιμπόγλου στην παρουσίαση αυτή με τους εκδότες. Θέλουμε να μιλήσουμε από κοντά μαζί τους. Έχουμε πάει και στη Σύνοδο του Βρυτάνιων αυτή τη στιγμή ένα έτοιμα να συζητηθεί και να σταματήσει να υπάρχει ένας φόβος ότι εμείς αυτό θα το διακινήσουμε κάπου ή θα το επάρουμε. Είναι μια παγκόσμια πρακτική που οπουδήποτε γίνεται. Ο νόμος εξάλλου λέει ότι είναι υποχρεωμένος να μας το δώσει και ότι μπορεί να πας και ποινικά τέλος πάντων να διεκδικήσεις αυτό. Καμιά βιβλιοθήκη μας τώρα δεν θέλει να κάνει τέτοια πράγματα και καμιά τέτοια κοινότητα δικιά μας δεν θέλει να βάει τους εκδότες. Απλά θα μπορούσε να μας διευκολύνει σε αυτό το εγχείρημα. Κυρία Κατσιρίκου, να ρωτήσω κάτι. Θα μπορούσαμε, ξέρω ότι οι εκδότες προβληματίζονται περισσότερο με αυτό που είπατε, δηλαδή ένα παιδί αυτό το οποίο θα δεκινηθεί, θα χάσουν τα δικαιωματά τους, θα χάσουν το οικονομικό τους όφελος. Η διεθνική πρακτική είναι αυτή η οποία αφαρμόζεται και στη σβάση για παράδειγμα της Hellink με το μηχανισμό πιστοποίησης όπως έχει για αυτή. Εάν μπορέσουμε και τους εντάξουμε εκεί μέσα, γιατί υποθέτω τεχνικές λύσεις θα υπάρχουν. Η λύσεις σε εμάς είναι ακόμα πιο σκληρός, δηλαδή έχει μια διαδικασία. Με βάση την διεθνή πρακτική, τέλος πάντων, δεν το δέχονται οι Έλληνες εκδότες ότι υπάρχει προστασία. Νομίζω ότι είναι ζήτημα άγνοιας, δηλαδή δεν το γνωρίζουν, είναι φόβος. Αυτό πιστεύω, γιατί όπου έχουμε συζητήσει στο τέλος και τους έχουμε πείσει τις προθέσεις μας, μας έχουν στείλει στο τέλος. Αλλά πράγματι δεν γίνεται με έναν έναν συγχωριστά να μιλάς. Για αυτό και συνεχίζουν αρκετοί να μας τα ρίχνουν, να μην πούμε ότι υπάρχουν δηλαδή που γνωρίζουν. Υπάρχουν εξενόλουσα διβλία ή μονολυνικά. Καταρχήν με το ABC που θα συνδεθούμε, θα συνδεθούμε με μία βάση από 80 γλώσσες 700.000 προσβάσιμων μορφότυπων, όχι PDF, μορφότυπων. Η pub 3 με μέσα, με όλες τις τεχνολογίες προσβασιμότητες. Να μπορεί να διαβάζει κανείς δηλαδή ακόμα και την εικόνα. Να έχει περιγραφεί ακόμα και εικόνα ενός βιβλίου. Αυτό λέμε, να είναι πλήρες προσβάσιμο. Ή, ξέρω εγώ, ένα διάγραμμα. Με αυτό το ABC θα μιλάμε πια ότι θα διαδανείζουμε τα βιβλία μας. Θέλουν και αυτοί να έχουν βιβλία στην ελληνική γλώσσα. Δεν είχαν. Είχαν ελάχιστα κάτι, η αρχαία, ο Όμηρο, ξέρω εγώ, και τα λοιπά, ότι δεν έχει υπήρχει στο project με Google. Κλασική. Άρα, είναι πολύ σημαντικό τι θα έχουμε. Με ποιο τρόπο θα διαδανείζεται. Και βέβαια, αυτό που σας έδειξα, μία ιστοσελίδα που δείχνει πια, ότι ακόμα και η βάση δεδομένων μας με τα e-book, και προσαραντολίζονται όχι μόνο στο interface, αλλά και, εντάξει, το JSTORY, για παράδειγμα, έχει μέσα πάρα πολύ φωτογραφικό υλικό, οπότε δεν διαβάζεται από ένα εντυπωανάπηρο. Οι καινούργιες τους, όμως, αυτές, διαβάζεται. Με δυσκολία, διαβάζεται από browser φωνής. Δεν είναι, όμως, πλήρες προσβάσεις μου. Το DOAC προσπάθησε να κάνει, όπως σας είπα, όλο, και πάλι πήρε, ας πούμε, full accessibility 100% στις 3 Δεκέμβρη, που κατέθεσε το testing του. Αυτό σημαίνει ότι όλα αυτά τα πράγματα προχωράνε. Δηλαδή, η κοινότητα το βλέπει και, δεύτερον, ότι σε αυτό δεν μπαίνουν γενικά οι οργανώσεις των τυφλών και τα λοιπά, μπαίνουν οι βιβλιοθήκες. Γιατί πλέον είναι ζητήματα τεχνολογίας και είναι ζητήματα βιβλιοθηκών. Οι βιβλιοθήκες πρέπει να καθορίσουν τα μεταδομένα. Το αν ο αφηγητής θα πρέπει να γράφεται με το όνομά του, ή από πού προέρχεται, ή πώς μετατράπηκε, όλα αυτά τα μεταδομένα ενός, ας πούμε, βιβλίου, ή και το πώς θα πρέπει να υπάρχει αυτό το access, θα πρέπει ίδιες οι βιβλιοθήκες. Δεν είναι κάποιον άλλον υπόθεση. Εμείς πολλές φορές αυτό το αφήσαμε. Α, είναι πολύ δουλειάδε, είναι κάποιο άλλο υπόθεση. Εμείς θα πρέπει να φτιάξουμε αυτά τα αποθετήρια και θα πρέπει να τα στηρίξουμε και να είναι και σίγουρα μια συλλογική δουλειά, γιατί δεν μπορεί να το κάνει μία βιβλιοθήκη. Σίγουρα, ναι, εντάξει. Με άλλες χώρες έχετε επικοινωνία. Ναι, έχουμε επικοινωνία. Και όπως σας είπα, ακριβώς επειδή είχαμε αυτή την εξοστρέφεια φέτος και ψάξαμε, μας βοήθησε πάρα πολύ το συνέδριο της ίφλα που έγινε στην Αθήνα. Τους γνωρίσαμε όλους εκεί. Γιατί αν θυμάστε στα σεξίον της ίφλα στο Μέγαρο, είχαν πάρα πολλά ζητήματα για προσβασιμότητα, μιλούσε όλος ο κόσμος. Μιλήσαμε με την Ισπανία που μας έστειλε πώς θα διαβάσουμε τα Daisy, που δεν μπορούσαμε να τα διαβάσουμε τα Daisy Book μας. Αυτοί μας έστειλαν να βρούμε και να εγκαταστήσουμε Daisy Reader. Ναι, αν δεν είχαμε αυτό, δεν μας ήταν απελπισμένοι. Γιατί εδώ και φυσικά παρακολουθούμε όλα αυτά τα μαθήματα που γίνονται και βλέπουμε ότι και στον κόσμο κάπως και εμείς συμβαδίζουμε. Ωραία. Όχι, είναι πολύ ωραία αυτό που κάνετε. Εγώ, τόσο μόνος αφητητής, είχα απλά την εμπειρία της πρώτης αίθουσας τότε και στον Μακεδονίες που ήταν για τύπο ανάπηρους και ήταν ένα ρομποτικό πράγμα για μένα. Και παρακολουθήσαμε προχθές και τον κ. Παπαδόπουλος σε αυτά που μας έριξε για τα ζητήματα της εικόνας. Ήταν πάρα πολύ καλά. Να συνεργαστούμε σε ό,τι κάνουμε και να αλλάξουμε λίγο και να ανασχεδιάσουμε και τις υπηρεσίες μας. Ναι. Ωραία. Ωραία. Αν δεν έχει να γίνει άλλη ερώτηση, νομίζω ο κ. Μπαράνης το έχουμε αναλύσει πάρα πολύ το θέμα. Νομίζω ότι πήραμε πάρα πολύ ωραίες απαντήσεις ακριβώς από τις ερωτήσεις του κ. Μπαράνη και καλύψαμε πολύ το ζήτημα της Αμελή. Και όλες της σπουδαίας, πραγματικά είναι πολύ σπουδαία η Επιγένεια που γίνεται από την Αμελή. Και επειδή αναφέρατε και πολλά κ. Γακάλι και για το εθελοντισμό και για τις συνεργασίες, νομίζω είναι πολλά θέματα που μπορούμε να τα συζητήσουμε και κάποια άλλη στιγμή. Απλά τώρα, επειδή είναι και λίγο χρόνος περιορισμένος. Θα ήθελα απλά να αναφέρω πέρα από τις ερωτήσεις που έγιναν, υπάρχει και ένα γενικό σχόλιο που νομίζω ότι φύγεται και αρκετά στις περισσότερες συνεδριάς. Στα περισσότερα συνεδριά, η κ. Καστάνη γράφει ότι δεν βλέπω να φύγεται η υποστελέγωση των βιβλιοθυκών και το μεγάλο πρόβλημα της απόσπασης εκπαιδευτικών στη θέση τους γεγονός που αποτυμάει την ειδικότητά μας και την επιστήμη μας γενικά. Και ήδη και η κ. Κακάλι είπε προηγουμένως κάτι ότι δεν υπάρχει και το προσωπικό για να στηρίξει. Δεν ξέρω αν θέλει κάποιος άλλος να πάρει το λόγο να μιλήσει σχετικά. Κ. Παπάζοβλου. Θα ήθελα να πω ότι αυτό παρατηρήθηκε και στο ερωτηματολόγιο που έγινε για το πώς αντέδρασαν οι βιβλιοθήκες κατά τη διάρκεια του COVID, εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι στις δημόσιας βιβλιοθήκες είχε πάρα πολλούς εκπαιδευτικούς και όχι μόνο ήταν πολλές φορές και υπεύθυνοι της βιβλιοθήκης. Το οποίο είναι ένα θέμα πάρα πολύ σοβαρό. Προφανώς συμβαίνει σε πολλά είδη βιβλιοθυκών, αλλά εκεί πέρα φαίνεται ότι υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα το οποίο θα πρέπει σίγουρα να το δει κανείς με περισσότερη έτσι στοργή και να το... νομίζω ότι η Ένωση έχει κάνει προσπάθεια στο παρελθόν, θα πρέπει να επανέλθει, γιατί είναι κρίμα, ιδιαίτερα ας πούμε αυτές οι μεγάλες βιβλιοθήκες, γιατί πρόκειται για μεγάλες βιβλιοθήκες να έχουν όχι μόνο υποστελέχωση, αλλά να είναι καν, να μην είναι καν ας πούμε ειδική σε θέσεις, έτσι αρχής ας πούμε. Πιστεύω ότι σιγά σιγά το πρόβλημα θα προχωρήσει και θα εξαλληφθεί, αλλά θέλει προσπάθεια νομίζω από όλους και νομίζω ότι έχει γίνει, έχει γίνει σε κάποιο βαθμό πρόοδος στον τομέα αυτό, δεν υπάρχει καμία αφιβολία, αλλά θέλει πολύ δουλειά ακόμα πως τίποτε. Ναι, κυρία Κατσιρίκου. Να συνεχίσω το λόγο της κυρίας Παπάζογλου. Εμείς το έχουμε ως Δικητικό Συμβούλιο της Ένωσης, το έχουμε στην πρώτη μας προτεραιότητα, έχουμε σκεφτεί έτσι κάποια πράγματα που πρέπει να δρομολογηθούν και πως πρέπει να εργαστούμε και έχουμε ήδη κάνει μια πρώτη επαφή με το, και με την Ένωση Αποφή των Ιωνίου και με τα Ισχολές Βιβλιοθυκονομίας προκειμένου να δούμε πως μπορούμε όλοι μαζί από κοινού να κάνουμε κάποιες δράσεις. Αυτές βέβαια οι δράσεις και ότι σκεφτούμε και ότι προτείνουμε δεν μπορεί να γίνουν από 10 άτομα ή 9 ή 5 ή 20, αλλά θα ζητήσουμε να υποστηρικθούν αυτές οι δράσεις και να εμπλουτιστούν με τις ιδέες των συναδέλφων, αλλά και να υποστηρικθούν από το σύνολο της Βιβλιοθυκονομικής Κοινότητας γιατί πραγματικά αυτά τα φαινόμενα είναι ανησυχητικά. Αφενός λιγοστεύουν οι θέσεις εργασίας και αφεντέρου όσες απομένουν καλύπτονται από άλλες ειδικότητες. Δεν είναι μόνο οι εκπαιδευτικοί, ακόμα και διάφορες ειδικότητες που έχουν παρεσφρήσει στο επάγγελμα. Επίσης ένα άλλο θέμα που έχει μείνει πίσω είναι και τα μισθολογικά και τα φορολογικά των συναδέλφων και τελικά όλο αυτό το πλέγμα δείχνει στην πραγματικότητα τι κύρωση έχει στην ελληνική κοινωνία ή στις ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά. Δεν είναι ενός κόμματος κυβέρνηση, όλες οι κυβερνήσεις μας έχουν περθεί με τον ίδιο τρόπο. Επομένως πρέπει να δούμε μερικά πράγματα σφαιρικά γιατί είναι αλυσίδα. Το κύρος ας πούμε που μπορεί να έχει το επάγγελμα στην κοινωνία και το γιατί χρειάζονται οι βιβλιοθηκονόμοι στις βιβλιοθήκες είναι ένα βασικό, μια αφετηρία από την οποία πρέπει να ξεκινήσουμε. Αυτή λοιπόν την τεκμηρίωση για την υπεράσπινη επαγγέλματος θα τη φτιάξουμε όλοι μαζί, γιατί ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη ούτε εννιά του διοικητικού συμβουλίου. Οπότε τις προσεχής ημέρες θα καλέσουμε για πρωτοβουλίες και για δράσεις τους συναδέλφους από κάθε βιβλιοθήκη και τους ανέργους ασφαλώς. Σας ευχαριστώ. Και εμείς σε ευχαριστούμε πολύ. Εγώ νομίζω ότι η κοινότητά μας πια είναι πολύ μεγάλη και αυτό το είδαμε και χτες με τη συμμετοχή όσων παρακολουθούν το Συνέδριο που φαντάζομαι ότι δεν είναι εξωτερική, πια δεν υπάρχει τόσο μεγάλη ενδιαφέρον από εξωτερικούς, δηλαδή από βιβλιοθικονόμους που παρακολουθείτε. Και ήταν πολύ μεγάλος αριθμός. Οπότε νομίζω ότι είμαστε μια μεγάλη κοινότητα πια και πραγματικά περιμένουμε ότι είναι δεύτερο να κάνει δήματα. Πιστεύω ότι επειδή είναι ένα θέμα που το οποίο θύγεται κάθε φορά και απασχολεί πάρα πολύ κόσμο, θεωρώ ότι θα υπάρξει κόσμος που θα το υποστηρίξει όλο αυτό. Περιμένουμε πραγματικά ότι κίνηση γίνει. Πιστεύω ότι θα έχει πολλούς ακολουθούς όλο αυτό. Ευχαριστούμε πολύ. Μακάρι, είμαστε όλοι μαζί. Όλοι μαζί είμαστε. Σύμπουρα είμαστε όλοι μαζί. Αυτό νομίζω ότι μας απασχολεί όλους. Μπορώ να μιλήσω κι εγώ? Ναι, κυρία. Μεγάλη κοινότητα όμως είναι οι περισσότεροι άνεργοι. Μη βλέπετε τα νούμερα που μπαίνουν μέσα στα συνέδρια. Όσοι είμαστε και πιο κοντά με νέο κόσμο από τους συναδεύους, οι περισσότεροι είναι άνεργοι. Ή δουλεύουμε στις βάσεις 8 μήνες κλπ. Η μεγάλη κοινότητα είναι οι άνεργοι της στην Ελλάδα. Δεν είναι οι αυτοί που δουλεύουν. Νομίζω ότι δεν διαχωρίζονται. Είναι ανήκει συμβλεκτόν και κοινότητα, όπως και να έχει. Επιστήμον μπορεί να είμαστε, αλλά δεν μας εργαζόμε. Αυτό βέβαια είναι πολύ σημαντικό. Είναι πολύ σημαντικό και γι' αυτό θεωρώ ότι θα υπάρχει και μεγάλη κοινητοποίηση, γιατί θύγει ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Ακριβώς γιατί δεν υπάρχει το βασικό κομμάτι, την επιστήμη σου, αυτό που έχεις σπουδάσει, αυτό που αγαπάς, να μπορείς να το εφαρμόσεις στην τελική. Συμφωνώ. Για να δούμε. Έχει κανείς άλλος να προσθέσει κάτι, κύριε Παπάζουλου, ναι. Ήθελα απλά να αναφερθώ σε αυτό το οποίο είπε η κυρία Κακάλι, για το συνέδριο της ίφλα και πόσο βοήθησε το δικό της ενδιαφέρον και το δικό της project, ας πούμε. Και θεωρώ ότι πραγματικά αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να έχουμε περισσότερα τέτοια συνέδρια, τα οποία δίνουν την ευκαιρία σε περισσότερο κόσμο από την Ελλάδα να συμμετέχει. Ίσως στο μέλλον να είναι περισσότερα διαδικτυακά τα συνέδρια και από μένως να μην υπάρχει το κόστος της, έτσι, συμμετοχής, ας πούμε, της φυσικής συμμετοχής. Αλλά σίγουρα αυτά μας είναι πάρα πολύ, μας είναι απαραίτητα, νομίζω. Αυτή η αλληλεπίδραση μεταξύ μας, που δεν έχουμε πάντα την ευκαιρία από την Ελλάδα να την έχουμε, νομίζω ότι μας είναι απαραίτητη και πραγματικά μας σπρώχνει προς τα μπρος και μας λύνει προβλήματα. Αυτό ήθελα να πω. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ, κύριε Παπάζοβλου. Ο κύριος Γλωσσιώτης, νομίζω, θέλει να πάρει τον λόγο. Ναι, σας ακούμε. Να συμπληρώσω λίγο σε αυτά που είπε η κυρία Παπάζοβλου και η κυρία Κακάλη. Οι απαιτήσεις της ύφλα, καταρχήν, για το συνέδριο ήταν ένα συνεδριακό χώρο 100% προσβάσιμο σε όλους. Ελέγξανε και ξανελέγξανε τις διεριθμίσεις του κτιρίου, ούτως ώστε να μην υπάρχει αποκλεισμός ούτε ενός ανθρώπου. Είναι πολύ σημαντικό. Η φυσική παρουσία ανθρώπων σε ένα συνέδριο έδωσε την ευκαιρία, όχι μόνο στις συναδέλφους από την ΑΜΕΛΗ, αλλά στις συναδέλφους από διαφόρων τύπων συνεργασίες ή βιβλιοθήκες με τους συναδέλφους τους από το εξωτερικό. Και αυτό έδωσε μια μεγάλη ώθηση γιατί τα ανθρωποδίκτυα, τα δίκτυα που σχηματίζουν οι άνθρωποι είναι πολύ πιο σημαντικά πολλές φορές από τα δίκτυα που σχηματίζουν οι θεσμοί. Το συνέδριο, λοιπόν, το παγκόσμιο που έγινε στην Αθήνα έδωσε πολλές τέτοιες ευκαιρίες. Ένα μεγάλο κομμάτι ήταν προσβασιμότητα, για το οποίο ήταν η υποχρέωση της ελληνικής πλευράς να παρέχει ένα τέτοιο συνέδριο. Μας γίνανε παρατηρήσεις δεν μπορείτε να φανταστείτε επί πόσων λεπτομεριών, επί του κτιρίου, επί της πρόσβασης του κτιρίου, ακόμα και προσβασιμότητα που δεν έχει να κάνει με τις αναπηρίες που συζητάμε στην Αμελή, πραγματικά προσβασιμότητα που έχει να κάνει με τον καθορισμό του ανθρώπου. Υποχρεώθηκε το Ωμέγαρο να κατασκευάσει τουαλέτες, οι οποίες είναι για ανθρώπους που δεν φιλοκαθορίζονται ως άντρες ή γυναίκες. Αυτό είναι ένα κομμάτι, η πρόσβαση του ανθρώπου ως ολότητα στην πληροφορία, στη συμμετοχή του στο κοινό και στην πρόσβαση του στη γνώση και στην κοινωνία. Αυτά τα πράγματα τα είδαμε. Τα είδαμε να παραγματοποιούνται στο συνέδριο και όσοι έλληνες συνάδελφοι που ήταν αρκετοί ήρθαν, νομίζω ότι αποκόμισαν μια τεράστια εμπειρία του τι συμβαίνει έξω και πώς γίνονται οι συζητήσεις έξω περί πρόσβασης, περισμετοχής και περιδημοκρατίας. Ευχαριστώ. Ευχαριστούμε πολύ κύριε Γλωσιώτη. Δεν ξέρω αν θέλει κάποιος άλλος να προσθέσει κάτι. Κυρία Σαλαμούρα, ναι. Γεια σας, καλησπέρα σας. Πρώτο πολύ, θέλω να πω ότι χαίρομαι που θέχτηκαν κάποια θέματα, ήταν πολύ ενδιαφέρονες τις συζητήσεις. Θα ήθελα όμως να προσθέσω κάτι για τη δική μας προσοίεση σχετικά με το Λυμ που σας ανέφερα. Να σας επιθυμίσω ότι θα είναι διεθέσιμο σήμερα από τις 6 το απόγευμα. Θα σας το παραθέσω και στο τσάτ. Ευχαριστώ πολύ. Ωραία, ευχαριστούμε. Ναι, αν δεν το βάλετε εσείς στο τσάτ, μπορείτε να το κάνετε εδώ στο κοινό μας το τσάτ και να το βάλετε, να το εβάσουμε και εμείς, αν θέλετε. Θα το στείλα. Ωραία, τέλεια. Ευχαριστούμε κυρία Σαλαμούρα. Κάποιος άλλος που θέλει να προσθέσει κάτι. Κυρία Βαρδακώστα, ναι. Σαν να έκλεινα ας πούμε αυτή τη συζήτηση, θα ήθελα να σταθώ και σε σχέση με τη συζήτηση που έγινε προηγουμένως, αναφορικά με την ποσότητα, τον αριθμό των βιβλιοθυκωνόμων, να μείνω λίγο και στην ποιότητα, γιατί αυτό φάνηκε καθαρά και από τις παρουσιάσεις και τις χθεσινές και τις ημερινές, ότι η ελληνική βιβλιοθυκονομική κοινότητα έχει κάνει τεράστια άλματα τα τελευταία χρόνια. Έχουμε ποιότητα στη δουλειά μας πλέον, μπορούμε να το καυχηθούμε αυτό και κυρίως να καυχηθούμε και να πάμε μπροστά με το ότι καθίσαμε και συνεργαζόμαστε και κάνουμε συνεργασίες μεταξύ μας. Και η Amelie, και τα δίκτυα που παρουσιάστηκαν, και ο Ιλσάς, όλες αυτές οι δουλειές που γίνονται στις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες απαιτούν τεράστια και προσωπικό χρόνο και εκπαίδευση των βιβλιοθυκονόμων και τεράστια δουλειά, πολλές εργατώρες που φαίνεται πραγματικά στα αποτελέσματα όλων όσων γίνονται. Και πραγματικά αυτό είναι παρήγορο για το ότι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε πράγματα και πάμε πιο μπροστά την επιστήμη και το καλό βεβαίως των Χριστών μας, έτσι, γιατί εμείς ως βιβλιοθήκες έχουμε ένα στόχο. Οτιδήποτε κάνουμε είναι για το κοινό. Οπότε όλο αυτό έχει κάποιο αποτέλεσμα και είναι πάρα πολύ θετικό που φαίνεται όλο αυτό τώρα μέσα από το συνέδριο συλλογικά. Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστούμε πολύ κυρία Μαρίντα Κώστα. Αν δεν έχει κανείς να προσθέσει κάτι άλλο νομίζω ότι μπορούμε να κλείσουμε αυτή τη συνεντρία. Επώθηκαν ήδη πάρα πολύ σημαντικά πράγματα και για συνεργασίες και για έργα που ήδη γίνονται, είναι σε εξέλιξη ή έχουν γίνει. Θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ για την παρουσία σας εδώ, για τις παρουσιάσεις και τις συγγυήσεις σας και για τα σχόλια. Ελπίζω να δούμε κι άλλα πράγματα στο μέλλον και με τη συνεργασία φυσικά. Αυτό μας κάνει ακόμα πιο δυνατούς για να συνεχίσουμε. Οπότε μπορούμε να κλείσουμε. Ευχαριστούμε πολύ όλους σας. Και εμείς ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ευχαριστούμε και συγχαρητήρια και πάλι. Συγχαρητήρια σε όλους και σε όλες. Ευχαριτήρια. Ευχαριστούμε πολύ. Οπότε μπορούμε να περάσουμε πια σε μια νότητα παρουσιάσεων που αφορά τους χορηγούς μας. Θα παρακολουθήσετε κάποιες παρουσιάσεις των χορηγών του συνεδρίου. Κυρία Κουρή έχει αναφέρει και στη πρώτη μέρα και στη δεύτερη πόσο σημαντική είναι η παρουσία των χορηγών σε κάθε συνεδρίο και στο συγκεκριμένο, παρά το διοδικτυακό. Θα παρουσιάσουμε λοιπόν μια σειρά από εισηγήσεις και στη συνέχεια εισηγήσεις των συναδελφών. |
