| : Σας καλωσορίζουμε στο πρώτο debate του Δημοτικού Συμβουλίου Νέου Τρικάλων. Πρόκειται για ένα μοναδικό φαινόμενο για τα δεδομένα της πόλης. Η ιδέα βασίστηκε μετά από πρόταση του Δημοτικού Συμβούλου του Δημοτρικαίων Στέφανο Βαβύλη και υλοποιήθηκε με τη βοήθεια της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και του κ. Μιχάλη Λάπα προσωπικά. Η ψυχή και το σώμα της συγκεκριμένης εκδήλωσης είναι βασισμένη στην προσπάθεια και στη δουλειά των εξαιρετικά πολύ σημαντικών μελών του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων, οι οποίοι αδιάκοπα δούλεψαν για παραπάνω από δέκα ημέρες τις ερωτήσεις και οργάνωσαν την όλη διαδικασία. Θα ήθελα να αναφερθώ προσωπικά στον καθέναν. Θα ξεκινήσω με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων, τον Αλέξανδρο Αναγνωστόπουλο, μαθητή του Λυκείου Τρικάλων, τον Γιώργο Βασίλογλου, υποψήφιο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, τη Στέργια Κόκα, δημοσιογράφο, τη Μυρτώμη Λυσίδη, οικονομολόγο και διεθνολόγο, και τη Ραφαϊλία Μπεκλερίδου, εκπαιδευτικό. Προτού δώσα το λόγο στα υπόλοιπα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων, θα ήθελα να διαβάσω ενσυντομία τα βιογραφικά σημειώματα των αντιπροσώπων του κάθε κόμματος οι οποίοι βρίσκονται σήμερα εδώ, και να ευχαριστήσω εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων τις κομματικές οργανώσεις κάθε κόμματος, που ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμά μας για αυτή την εκδήλωση. Και στο τέλος να ευχαριστήσω και για τη φιλοξενία του Μουσείου Τσιτσάνη, που μας παραχώρησε το χώρο προκειμένου να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη εκδήλωση. Η σειρά ανάγνωσης των βιογραφικών σημειωμάτων θα γίνει με βάση τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019, τα οποία και ίσχυαν μέχρι τη διάλειψη της Βουλής των Ελλήνων στις 22 Απριλίου 2023. Αρχικά, εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας είναι ο κ. Χρήστος Τλιάπης. Ο κ. Χρήστος Τλιάπης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1979, πούδας στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελίου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, από την οποία αποφίτησε το 2003. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα της Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας, στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας των Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, των Ηνωμένων Πολιτιών, καθώς και στη διαχείριση κρίσεων υγείας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στο οποίο έχει διδάξει το μάθημα των ψυχοδραστικών ουσιών, όπως και το μάθημα της Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Ας και το επάγγελμα του ψυχιάτρου στα ιατρία που διατηρεί στην Αθήνα και στην Καλαμπάκα. Ο κύριος Λευτέρης Τσεκρικάς είναι εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτικής Συμμαχίας. Ο Λευτέρης Τσεκρικάς είναι ελεύθερος επαγγελματίας, μουσικός και ρημινευτής. Σπούδασε για 15 συναπτά έτη σε Οδία και είναι απόφυτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων καθώς και του Τμήματος Διοίκησης Πολιτισμικών Μονάδων στο Ελληνικό Νηχτό Πανεπιστήμιο. Από το 2016 έως το 2020 ήταν μέλος της Ορχήσης Ροστιμουσίου Τσίτσανη με δεκάδες συναυλίες και παρουσιάσεις στο νομό Τρικάλων και από το 2020 έως σήμερα είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοτικού Θεάτρου Τρικάλων. Είναι υποψήφος βουλευτής στις εκλογές της 21ης Μαΐου με το ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία. Ο κύριος Ιωάννης Τριγόνης είναι εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής. Ο Ιωάννης Τριγόνης γεννήθηκε στα Τρικάλα το 1983. Είναι υποψήφος απόφυτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολιτεχνίου με μεταπτυχιακό στη Γεωποληροφορική. Μιλάει αγγλικά και γερμανικά. Από το 2010 διατηρεί τεχνικό γραφείο ως ελεύθερος επαγγελματίας. Είναι γραμματέας της Ομαρχικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Τρικάλων και έχει ασχοληθεί ενεργά με το φοιτητικό συνδικαλισμό ως μέλος της ΠΑΣΠ του Εθνικού Μετσόβιου Πολιτεχνίου. Είναι μέλος της Ομαρχικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Τρικάλων, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολέας ΠΑΣΟΚ και μέλος του Οδηγικού Συμβουλίου του Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων Αγροτικών Τοπογράφων Μηχανικών. Είναι παντρεμένος με τη νομικό ελευθερία Τζουβάρα και έχουν δύο γιους πέντε και δύο ετών. Η Γεωργία Καπέτι είναι εκπαιδευτικός φιλόλογος, απόφυτη του Μήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Κομινιστικού Κόμματος Ελλάδος και στον τομέα της Θεσσαλίας, μέλος του Σωματίου Υδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Θεσσαλίας, της Ομοσπονδίας Υδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας και είναι υποψήφια βουλευτής στις εκλογές της 21ης Μαΐου με το Κομινιστικό Κόμμα Ελλάδα στον Ομο Τρικάλο. Ο κύριος Λεωνίδας Τσούμας είναι εκπρόσωπος της ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος. Ο Λεωνίδας Τσούμας γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1979 και έλκει την καταγωγή του από το Δήμο Πείλης. Σπούδας, ηλεκτρολόγος, πηχανολόγος στο ΤΕΙ Λάρισας και έχει ενεργή παρουσία σε αθλητικούς, πολιτιστικούς και φιλανθρωπικούς συλλόγους της περιφέρειας Τρικάλο. Είναι μέλος του κόμματος ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος από την ίδρυσή του και υπήρξε δύο φορές υποψήφιος βουλευτής του κόμματος στον Ομο Τρικάλο. Ο κύριος Δημήτρης Παπαθανασίου είναι εκπρόσωπος του Μετόπου Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής ΜΕΡΑΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ. Ο κύριος Δημήτρης Παπαθανασίου ασκεί μάχη με ιδικηγορία και γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1966 όπου και κατοικεί μόνιμα. Υπήρξε μέλος του συνασπισμού από το 1989. Το 2012 ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από τον οποίο αποχώρησε το 2015. Το 2020 εντάχθηκε στο ΜΕΡΑΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ, εκλέχτηκε στην Οργανωτική Επιτροπή και το 2022 στο πρώτο διαβουλευτικό συνέδριο εκλέχτηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Υπήρξε υποψήφιος δήμαρχος για τον Δήμο Τρικέων με τη δημοτική παράταξη ΦΙΣΑΙ ΚΟΝΤΡΑ για την ανατροπή στις δημοτικές εκλογές του 2010 και του 2014 και διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος από το 2011 μέχρι το 2019. Κυρίες και κύριοι σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παρουσία σας εδώ. Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή και για εμάς. Και το λόγο τώρα δίνω στον εξαιρετικό συνάδελφο ιστορικό και υποψήφιο δάκτωρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, τον Γιώργο Βασίλογλου, ο οποίος θα είναι και ο συντονιστής της όλης της διαδικασίας για να μας ορίσει τη διαδικασία και τους όρους της. Σας ευχαριστώ πολύ. Μακουτέ, ευχαριστώ θερμά για την μεγάλη σαγουγή. Καλημέρα σε όλες και σε όλους. Κι εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου σας ευχαριστούμε θερμά από που δειχθήκατε την πρόσκληση να έρθετε όλοι στο πρώτο κοινοβουλευτικό debate του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων και του Δημοτρικαίων. Θα προχωρήσω στον κανονισμό. Είναι απλώς. Θα απαντάτε κάθε ένας σε κάθε ερώτηση για 1,5 λεπτό. Κάθε ερώτηση απαντάτε από όλους. Και θα ξεκινάτε να απαντάτε αρχικά κάθε ερώτηση με κοινοβουλευτική σειρά και κυκλικά. Επομένως θα καλύψετε όλοι τα θέματα. Δεν θα υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ελπίζω να πάει πολύ καλά η διαδικασία και καλή επιτυχία σε όλους. Την πρώτη ερώτηση θα την κάνει ο Αλέξανδρος Αναγωνωστόπουλος, ξεκινώντας από τον εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, κύριο Λιάπη. Ποια είναι η άποψή σας για το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια και την τράπεζα θεμάτων? Έχετε κατά νου την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων? Χαίρομαι για την ερώτησή σου και χαίρομαι γιατί γίνεται από έναν μαθητή και με πηγαίνει πίσω και στα δικά μου χρόνια, στα χρόνια των ελληνικών πανελληνίων εξετάσεων του 1996-1997, που νομίζω πρέπει να ήσουν αγένειος. Πιστεύουμε πραγματικά σε ένα δυνατό ελληνικό πανεπιστήμιο, το οποίο πραγματικά θα εμπεδώνει τη γνώση ως καύσιμο, τη γνώση ως εργαλείο κοινωνικής καταξίωσης και επαγγελματικής δυνατότητας παραγωγής. Ως εφόδιο αύριο μεθαύριο. Αυτό δεν μπορεί να γίνεται χωρίς μια διαδικασία αξιολόγησης. Μια διαδικασία από την οποία όλοι περάσαμε, από την οποία όλοι υποβάλλουμε τον εαυτό μας, υποβάλλουμε τα παιδιά μας, δοκιμάζεται μαζί και το οικογενειακό περιβάλλον και βεβαίως, με αυτή την έννοια, δεν μπορώ να σου πω ότι θα καταργηθούν με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας οι πανελλήνιες εξετάσεις. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι πάντοτε θα προσπαθούμε ώστε και το σύστημα να γίνεται δυνατότητας και να προσπαθούμε ώστε και το σύστημα να γίνεται δικαιότερο, να μην φωτογραφίζεται μια συγκεκριμένη στιγμή μόνο που θα αξιολογείται ή μια συγκεκριμένη εβδομάδα που θα αξιολογείται ο κάθε μαθητής, να συνεκτιμάται η συνολική του απόδοση και κάποια στιγμή να μην έχουμε απλώς να λέμε ότι οι πανελλήνιες είναι το μόνο αδιάβλητο και ακομμάτι στο σύστημα που κατάφεραν να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα, θα γίνεται μια πραγματική πύλη εισόδου σε μια γνώση φωτός όπως θέλουμε να είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο. Πολύ ωραία. Ας προχωρήσουμε στον κ. Κρυκά. Μας ευχαριστώ και εγώ όλους για την πολύ όμορφη διαδικασία που συμβαίνει σήμερα εδώ και την πρωτότυπη και είστε εσείς οι πρωταγωνιστές και συγχαρητήρια. Απαντώντας την ερώτησή σας, εμείς οραματιζόμαστε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο το οποίο θα προσφέρει σφαιρικές γνώσεις στον φοιτητή αλλά και ειδικές. Ειδικές για να βγει σε μια αγορά εργασίας με ουσιαστικά εφόδια, αλλά δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία να δημιουργηθεί ένα πανεπιστήμιο, το οποίο θα μπαίνουν μόνο όσοι καταφέρουν να γράψουν έναν πολύ μεγάλο βαθμό και αναφέρουμε στη βάση του 10. Για παράδειγμα, έχουμε φαινόμενα που μπορεί να κοπεί κάποιος φοιτητής με 9.000 μόρια και να αναγκαστεί να πάει σε ένα ιδιωτικό κολέγιο τα οποία οραματίζεται η κυρία Κεραμέος το οποίο γίνεται στα πρότυπα του ιεκ φούφου τους που λέμε εμείς που στην Ελλάδα θα δημιουργήσει τους φοιτητές πελάτες. Αυτό με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να επιτραπεί. Η εκπαίδευση και η πρόσβαση στην εκπαίδευση θα είναι ελεύθερη, δημόσια, δωρεάν και ποιοτική. Πάντα με τις πανελλήνες εξετάσεις. Πάντα ως θεσμό θα τον ενισχύσουμε και θα δημιουργήσουμε και ένα προθάλαμο ο οποίος θα είναι η τρίτη ηλικιού και θα προετοιμάζει τον υποψήφιο φοιτητή με τις ειδικές αλλά και γενικές γνώσεις που απετούνται για να μπει στο πανεπιστήμιο με γενικές γνώσεις αλλά και συγκεκριμένα εφόδια επαγγελματικής κατάρτισης. Ωραία μας στον κύριο Τριγόνη. Καλησπέρα κι από εμένα. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη κουβέντα με το σύστημα εισαγωγής γενικότερα και πρέπει να τη συνδέσουμε, καταρχήν με το τι σχολείο θέλουμε και να συνδεθεί με το τι πανεπιστήμιο θέλουμε. Εμείς, σαν μπασόκ, αυτό που λέμε αυτή τη στιγμή είναι ότι δεν μπορεί να εξαρτάται το μέλλον ενός μαθητή από μια ημέρα εξετάσεων όταν δίνει τέσσερα, πέντε ή ακόμα και έξι μαθήματα. Θεωρούμε ότι όπως έχουν κάνει, δεν φανταζόμαστε μαγικές λύσεις. Δεν έχουμε στο μυαλό μας κάποια πράγματα τα οποία καθόμαστε το βράδυ και τα σκεφτόμαστε και τα λέμε την επόμενη μέρα να δούμε τα παραδείγματα, τα πετυχημένα παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών τα δοκιμασμένα. Τι λένε? Υπάρχουν όπως είναι η Γερμανία και η Γαλλία ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες η εισαγωγή ενός φοιτητή, ενός μαθητήν στα πανεπιστήμια γίνεται μέσω από μια συνεχή και διαρκή διαδικασία που μπορεί να διαρκεί ένα ή δύο ή ακόμα και παραπάνω χρόνια. Και εκεί κρίνεται. Δεν μπορείς ένα μαθητή ο οποίος είναι συνεπής και ικανός και άξιος να τον κρίνει σε μια μέρα εξέτασης από αυτό να εξετάει το μέλλον του. Από εκεί και πέρα όμως. Πρέπει να δούμε και άλλα πολύ σημαντικά προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ποιότητα τόσο του πανεπιστήμιού όσο και του σχολείου. Πρέπει να δούμε την ελάχιστη βάση εισαγωγής η οποία, κυρία Κεραμέου, ουσιαστικά αυτό που ήθελε να κάνει με αυτό το πράγμα είναι να αυξήσει την ποιότητα των πανεπιστήμιων. Ήταν ουσιαστικά να δημιουργήσει πελάτες για τα ιδιωτικά κολέγια. Αυτό και μόνη στόχευση. Δεν μπορείς να κάνεις μία στόχευση έτσι. Σας ευχαριστώ και εγώ για την ερώτηση. Επειδή αρκετά χρόνια ασχολούμαι με την προετοιμασία μαθητών για τις πανελλήνες εξετάσεις, βλέπω πόσο έχει αυξηθεί το άγχος και η έντασή τους αυτά τα χρόνια. Είναι δεδομένο ότι δίνουν μία μάχη μόνοι τους. Και αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί το Λύκειο έχει γίνει στην πραγματικότητα ένας προθάλαμος για την είσοδο στο πανεπιστήμιο χωρίς να προσφέρει συνολική μόρφωση. Αυτές οι στόχεύσεις δεν ανερούνται αυτή τη στιγμή από κανέναν. Θέλω να πω ότι αυτό που συζητάν οι μαθητές είναι αν θα καταρκηθεί η ελάχιστη βάση της αγωγής. Η βάση του 10. Η Νέα Δημοκρατία έχει τη βάση του 10 γιατί δεν μπορεί ένας μαθητής να περνάει με 8.000 μόρια σε μια σχολή. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχεται ότι θα το καταργήσει αυτό σου λέει ότι στον μηχανογραφικό ο μαθητής μπορεί να βάλει μόνο 10 σχολές. Δεν μπορεί να βάλει παραπάνω. Άρα βάζουν ένα όριο. Και ρίχνουν τα βάρη της προετοιμασίας για τις πανελλήνες εξετάσεις, της προετοιμασίας για το πανεπιστήμιο στη λαϊκή οικογένεια χωρίς καμιά κρατική μέρημνα. Νομίζω αυτά είναι μέσα στη ζωή των μαθητών. Τα βλέπουν. Εμείς έχουμε σήμερα τη χαρά του αποτελέσματος των φοιτητικών εκλογών των χδεσινών και της νίκησης πανσπουδαστικής που είναι νίκη ακριβώς επειδή έχουμε βρεθεί κοντά στα αιτήματα των φοιτητών, των εκπαιδευτικών για να μην ιδιωτικοποιηθεί η εκπαίδευση, για να είναι δημόσια και δωρεάν σε αυτό το σύστημα. Πάρα πολύ ωραία. Χωρά με στον κύριο Γιωγόδη. Καλησπέρα και από εμένα. Πριν φτάσουμε στις εξετάσεις, γιατί έχουμε περάσει όλοι μας από αυτό το στάδιο, να δούμε ότι έχουμε φτιάξει όλες οι κυβερνήσεις όσοι προηγούμενες, έχουμε φτιάξει ένα σύστημα σαθρό που δημιουργούν μαθητές παπαγάλους χωρίς να έχουν την οξυδέρκεια και χωρίς να έχουν την κρητική σκέψη. Συνεχίζοντας, αυτό το πράγμα είναι θέματα... δημιουργούν παπαγάλους χωρίς να μπορούν να ανταπληξεύουν στις συνέχειες και στις επόμενες κινήσεις τους. Το θέμα είναι ότι προτείνουμε ότι ο μαθητής πρέπει να έχει μια προσωπικότητα και ταυτόχρονα να μπορεί το σχολείο να βγάζει κάποιες ικανότητες και φτάνουν στις εξετάσεις να μπορέσει να επιλέξει χωρίς λόγο του βαθμού αλλά με το ταλέντο του που μπορεί να μπορέσει να ανταπληξέχεται σε αυτό που θέλει να κάνει. Αυτά. Ευχαριστώ για την ερώτηση και εγώ να χαιρετήσω λες και όλους για την πολύ ωραία και πολύ αξιωμένη πρωτοβουλία. Να θυμίσω μόνο το δεξί ότι μια αντίστοιχη πρωτοβουλία έχει επαρθεί από το 2010 σε επίπεδο δημοτικών τοτικοξυπηρευτήτων όπου έχει γίνει ένα αντίστοιχο debate και θεωρούμε ότι μετά από 2013 ήταν πάρα πολλά για να γίνει μια αντίστοιχη άρα είναι αξιωμένη αυτή η πρωτοβουλία και τη χαιρετίζουμε σαν Μέλη 25 Συμμαχία για τη Ρήξη της. Όσο εφόσον βγούν του κόμματος του Μέλη 25 Συμμαχία για τη Ρήξη της υποψήφιους, βουλευτής τους, τα περίκαλαν, στην ερώτηση αυτή θα πρέπει να τη δούμε ξεκάθαρα σε μια άλλη βάση. Δεν είναι μόνο ο βαθμός βάσης της αγωγής στα Παραμυστήμια, δεν είναι μόνο οι πανελλαδικές εκστητάσεις, οι οποίες κατά την άποψή μας είναι ίσως η μόνη θεσμική διαδικασία, η οποία είναι, τολάχιστον στα χρόνια της μεταβολίτευσης, μια διαδικασία, η οποία τηρή, είναι σταγανωπημένη και κατά βάση είναι δίκη. Άρα, συνεπώς, θα πρέπει να υπάρχει πάντα μια και αξιωλογική διαδικασία των προσπαθειών κάθε μαθητή. Αυτό που γεννάται σήμερα και το μαθητικό κίνημα βάζει σαν ζήτημα είναι η κατάρριξη της βάσης ένταξης στα ενότητα εκπαιδευτικά εβδύματα. Η βάση αυτή θα πρέπει να καταρριχθεί, γιατί αυτή η βάση είναι ξεκάθαρα μια ταξική επιλογή της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας και Κοινωνίδες Καναμέως, ούτως ώστε να οδύναται η δυνατότητα σε κάθε μαθητή να μπορεί να επιλέγει τις σχολές και τις σπουδές που θέλει να κάνει στη συνέχεια. Ευχαριστώ. Και όλοι ως προς την τήρηση του χρόνου. Το επόμενο ερώτημα θα απευθύνει η εκπρόσωπος της Υγιακής Ομάδας 25, Μυρτώ και θα ξεκινήσουμε με τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Τσικρικά. Ποιες πολιτικές θα υλοποιήσετε σχετικά με τις πολύ υψηλές τιμές των νοικίων στις πόλεις που στεγάζονται τα πανεπιστήμια της χώρας. Ευχαριστώ για την ερώτηση. Να συνεχίσω λίγο μια απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση. Γιατί η κυρία ΚΑΠΕΤΙ του ΚΑΠΑΚΑΠΑ έδωσε μια ελανθασμένη πληροφορία. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν προβλέπεται μηχανογραφικό δέκα σχολών. Αυτό που οργανώσαμε στο πλάνο μας είναι πρώτο μηχανογραφικό δέκα σχολών στην αρχή της τρίτης ηλικίου, ώστε να πάρουμε εικόνα για τα πανεπιστήμια που έχουν περισσότερο ζήτηση και πια όχι. Το μηχανογραφικό ισχύει κανονικά. Η στεγαστική πολιτική που θα ακολουθεί είναι πανελλαβική. Είναι αυτήν που θα μειώσει και θα βάλει φραγμό στην ανοιξέλιγκτη έκταση που έχει πάρει το Airbnb στην Ελλάδα, το ανοιξέλιγκτο που συναντάμε και έχει οδηγήσει τις τιμές, γιατί πλέον δεν μιλάμε για ιδιότητες οι οποίοι έχουν ένα ή δύο σπίτια που τα κάνουν Airbnb, αλλά μιλάμε για ομίλους επιχειρηματικούς οι οποίοι έρχονται σε μια πόλη καταβάση φοιτητική και παντάνε στις λαϊκές οικογένειες το ότι δεν θα μπορέσουν να βρουν ένα σπίτι και θα αναγκαστούν να κάνουν την μίστοση με όποιο ενίκιο. Αυτή η πολιτική, οπωσδήποτε, θα ειλυχθεί και θα ειλυχθεί και η αγορά που επιβάλλει τα καρτέλα και αυξάνει αυτές τις τιμές. Πρόκειται για μια ολιστική πολιτική στεγαστική και όχι μόνο για τις φοιτηκές πόλεις γιατί αυτό το ζήτημα αντιμετωπίζεται πλέον σε όλη την επικράτεια αλλά περισσότερη ένταση έχει λάβει στις φοιτητούπολες όπως είναι η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ιράκτινο της Κρήτης και άλλες μεγάλες πόλεις. Πολύ ωραία. Συνεχίζουμε με τον κ. Τριγόνη. Και σε αυτή την περίπτωση θα σας πω ότι δεν βγάζουμε μαγικές λύσεις. Να δούμε λίγο τι κάναν πολύ πετυχημένα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη και αν μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς. Η Πορτογαλία 26.000 κοινωνικές κατοικίες με χρήματο καμείο ανάκαμψη. Η Ισπανία 20.000. Η Ιταλία 11.000. Η Αυστρία, η Γαλλία. Υπάρχουν τόσες πολλές χώρες οι οποίες πήραν αυτά τα λεφτά που πήραν από το Ταμείο Ανάκαμψης και τα ρίξανε εκεί που πραγματικά πονάει η μεσαία τάξη, ο απλός πολίτης. Κοινωνικές κατοικίες. Τι συμβαίνει όταν δημιουργούμε κοινωνικές κατοικίες, αυξάνουμε το απόθεμα των διαθέσιμων κατοικιών. Κάτι που η λογική οδηγεί στο να συμπαρασύρονται και τα ενοίκια, τα υπόλοιπα, σε πιο χαμηλά επίπεδα. Δεύτερον, να δώσουμε φορολογικά κινήτρα στα κλειστά σπίτια. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 30, 40, 50 χιλιάδες κλειστές κατοικίες. Να τους δώσουμε φορολογικά κινήτρα ούτως ώστε να ανοίξουν αυτά τα σπίτια να τα αναβαθμίσουν ενεργειακά και να τα νικιάσουν. Με μηδενικό ένφυα, με μίωση, με μηδενικό φιπιάστηση εξοικονόμηση ενέργειας όπως κάνουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και τρίτον, να φτιάξουμε επιτέλους ποιοτικές φοιτητικές αισθείες. Να μην μπορούν να έχουν ένα μπλοκ φοιτητικών αισθειών στα πρότυπα, το ξαναλέω, άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Δηλαδή, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια. Πολύ ωραία. Συνεχίζουμε με την κυρία Καπέτι. Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται για να λυθεί το στεγαστικό πρόβλημα των φοιτητών είναι φοιτητικές αισθείες αξιοπρεπείς και με βάση σύγχρονες ανάγκες. Δεν γίνεται τώρα ενέτη 2022 να είναι αυτό που έλεγα προηγουμένως να είναι στην ατομική ευθύνη του καθενός να βρει ένα σπίτι έτσι που ο καθένας μπορεί να τονικιάσει όσο θέλει. Όταν μιλάμε δηλαδή για μια αγορά, εννοούμε αυτό, δεν μπορεί κανείς να το εξασφαλίσει. Άρα ο φοιτητής μπορεί σήμερα να έχει εξασφαλισμένο ότι κάπου θα μείνει, κάπου θα σπουδάσει. Αυτό πρέπει να διεκδικήσουμε νομίζω και σε σχέση με τις πολιτικές για την εκπαίδευση νομίζω είναι η κοινή στόχευση ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και συνολικότερα το ρίξιμο του βάρους στη λαϊκή οικογένεια. Το παραδέχονται όλα τα κόμματα. Μιλάμε και για την κατάργηση του Άρθρου 16 εφού μιλάμε για τους φοιτητές, ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, άρα το χέρι στην τσέπη, άρα το μικρή ευθύνη το πού θα μείνει ο φοιτητής, πρέπει αυτά να τα εξασφαλίσει το κράτος. Και πρέπει να τα διεκδικήσουμε. Γιατί οι στόχευσεις είναι συγκεκριμένες, ο δρόμος που ακολουθείται είναι συγκεκριμένος και η αγορά δεν ελέγχεται, έτσι δείχνει η ζωή. Όσο και να θέλουμε να τα παρουσιάσουμε ρόδινα τα πράγματα υπάρχει μια καθημερινότητα που και ο μαθητής και ο φοιτητής και ο εργαζόμενος αύριο ζει και βλέπει. Πολύ ωραία. Συνεχίζουμε με τον κ. Τσιούμα. Το θέμα με τη στέγαση είναι ότι υπάρχουν τα Airbnb. Ο άλλος προτιμάει το κέρδος παρά να δεσμεύει το σπίτι σε έναν φοιτητή. Αλλά το κύριο δεν είναι θέμα αυτό. Είναι ότι υπάρχει συγκυτροντισμός στις σχολές της μεγάλης πόλης. Βλέπουμε παράδειγμα στα Τρίκαλα είχαμε ένα πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας και δύο ΤΥ τα οποία άνοιγαν στον ομό Λάρισσα τα οποία τα ξαναπήραν πάλι πίσω. Σκοπός μας, το στόχος μας είναι ότι πρέπει να αποκεντρωθούν και να απλωθούν ομοιόμορφα σε πολλές σχολές. Παράδειγμα θα μπορούσαμε στη Θεσσαλία και στα Τρίκαλα επειδή είναι αγροτική περιοχή να ανοίξουμε ένα ΤΥ το οποίο να είναι για τον πρωτογυνείο τομέα αγροτικής ανάπτυξης. Θα μπορούσαμε να είναι στοχευμένα ότι στα παιδιά που έρχονται στη Θεσσαλία θα υπάρχει μια μέρημνα και από το κράτος πού θα μείνουν αυτά τα παιδιά. Πώς κάναμε το πρόγραμμα με τους πρόσφυγες που με το που ήρθαν οι πρόσφυγες ξέραμε πού θα τους βάλουμε. Δεν μπορεί τώρα να έρθει ένας πρόσφυγας και να ξέρουμε πού ακριβώς να μπει και ένας φοιτητής που κάνει μια μικρή οσωτηρική μετανάστευση να μην έχουμε χώρο να τον βάλουμε. Πρέπει το κράτος να μεριμνήσει και να στοιχοποιήσει μερικές κατηγορίες. Όπως, παράδειγμα, θα έπρεπε ο σπουδαστής που ξεκινάει να έρθει στα Τρίκαλα να σπουδάσει να μπορεί να έχει ένα συνδυαστικό με την παραγωγή δηλαδή να μπορεί... Αυτό. Πολύ ωραία. Συνεχίζουμε με τον κ. Παπαθανασίου. Ναι. Είναι ένα μίσο ζήτημα αυτό που προκύπτει από την ερώτηση. Και δεν είναι ένα μίσο ζήτημα μόνο για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Είναι ένα μίσο ζήτημα που αφορά ακόμα και τους νέους επιστήμονες, τις νέες οικογένειες, γιατί, αγαπητοί φίλοι, πρέπει να δούμε ξεκάθαρα ότι η ανάπτυξη που η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα εξουσίας υπόσχονται δεν είναι ανάπτυξη για όλους. Ας πάμε ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, εδώ δικό μας. Ο Μήλος των Ξωτικών. Ο Μήλος των Ξωτικών έχει κλειθεί από την πληρονότητα και των ΜΜΙΝΤΙΑ και γενικά των κυρίαρ χρονοπορσιών ότι είναι ένα παράγωτας ανάπτυξης. Προσέξτε, όμως, τι έφερε ο Μήλος των Ξωτικών. Έφερε εκτόξευση των ενοικίων και στα τρίκαλα. Σήμερα, ένα καινούργιο ζευγάρι με ροκαματιάρι των ανθρώπων δεν μπορούν να ξεσφαλίσουν τα 500 και 600 ευρώ που απαιτούνται για να μισθώσουν ένα διάρι, ένα τριάρι αξιοπρεπές. Άρα, λοιπόν, δεν είναι ζήτημα μόνο των φοιτητών. Είναι ζήτημα ολόκληρου του εργαζόμενου λαού, ολόκληρη της νεολαίας. Λοιπόν, αυτό πώς αντιμετωπίζεται? Αντιμετωπίζεται, καταρχή, με τον έργο του Airbnb. Εμείς, το ΜΕΡΑ, 25 Συμμαχία Βιατηρίας, λέμε ότι ένα φυσικό πρόσωπο ή ένα νομικό πρόσωπο πρέπει να έχει μόνο δύο ιδιοκτησίες Airbnb τις οποίες να μπορεί να μισθώνει με βραχή διαμίσθωση μόνο 60 μέρες το χρόνο και όχι καμία μέρα παραπάνω. Αυτό δεν αντιβαίνει στην κυριαρχική φιλοσοφία της ανάκρισης. Είναι όμως ένα ελάχιστο μέσο για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε στους ανθρώπους ένα δικαίωμα στέγασης που έχουν ανάγκη. Ωραία, συνεχίζουμε με τον κ. Λιάπη. Είναι πολύ καλά τοποθετημένη η ερώτηση γιατί ακριβώς την αντιλαμβάνουμε ως συνέχεια της προηγούμενης. Και επειδή οι απάντησεις της Νέας Δημοκρατίας σε αυτό το ερώτημα είναι κέρια και ολιγόλογη, αυτό που έχω να πω είναι ότι προβλέπεται στο πρόγραμμά μας ανέργιεση φοιτητικών αισθιών για τη στέγαση 8.500 φοιτητών μέσω ΣΔIT. Αυτό απαντάει στο ερώτημά σας. Και άρα μπορώ να αξιοποιήσω λίγο το χρόνο συνδέοντάς το πριν. Αγαπητέ μου Πρόεδρε. Είμαι και εγώ Πρόεδρος στο Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων. Άμυστος Πρόεδρος. Δεν θέλουμε να δούμε απλώς πώς θα μπαίνουν οι φοιτητές μας, οι σημερινοί μαθητές, οι σημερινοί συμμαθητές στο Πανεπιστήμιο, ούτε που θα μένουν εκεί. Την έχουμε την απάντηση και ελπίζω πραγματικά να μην υπάρξουν ιδεολυπτικές προσμήξεις απέναντι στα ΣΔIT όταν πραγματικά 8.500 θέσεις ανοίγουν. Θέλουμε όμως μια Ελλάδα που δεν θα είναι ημισή Πρόεδρε, μια Ελλάδα με παραγωγικές μονάδες, γιατί όντως αν φωνάξεις Πρόεδρος θα γυρίσουν τουλάχιστον ημισοί αν όχι όλοι. Θέλουμε μια Ελλάδα με παραγωγικές μονάδες, μια Ελλάδα όπου δεν θα βγάζουν βιβλία ημισοί και οι άλλοι μισοί δεν θα τα διαβάζουν. Και βεβαίως δεν θέλουμε Πανεπιστήμια ανοιχτά με λουκέτο όμως στη χώρα όπως ιδεολυψίες συγκεκριμένων κομμάτων και δημοσιογραφικών κομμάτων. Ωραία, την επόμενη ερώτηση την κάνει η Ραφαιλίνα Πεγλερίδου ξεκινώντας από τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, κύριο Τριγόνη. Καλησπέρα σας. Παρατηρώ πως από την φιλική μου ηλικία μέχρι και σήμερα τα πολιτικά κόμματα δεν έχουμε αρμνήσει καθόλου για τα ζητήματα ψυχικής υγείας που τελανίζουν τους νέους εντός και εκτός των σχολικών μονάδων. Ποια είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος? Μια πολύ σημαντική ερώτηση. Είναι ξεκάθαρο και στο πρόγραμμά μας είναι και ξεκάθαρο ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να αντιμετωπίσουμε όλα τα θέματα που άποδονται της μαθητικής κοινότητας. Η ψυχολόγηση στα σχολεία είναι πολύ σημαντικό ζήτημα όπως επίσης πρέπει να δούμε και γενικότερα το θέμα της συμπερίληψης. Πρέπει να καταφέρουμε και να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σχολείο. Γιατί η Ελλάδα, αν θέλουμε να λέμε ότι είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, δεν μπορείς παρά να ξεκινάς από την παιδεία και η έδρα της στις πιο μικρές ηλικίες. Δεν είναι μόνο το θέμα. Πρέπει να παρέχει ένα ποιοτικό σχολείο. Πρέπει να παρέχεις μια κάλυψη για όλα τα παιδιά στους βρεφονιπιακούς, στους παιδικούς, σε όλο αυτό το κλίμα στο οποίο φτάνει σε σημείο αυτή τη στιγμή η Ελλάδα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα υπογενητικότητας, πρακτικά. Γιατί σκέφτεται ένα ζωογάρι πώς θα κάνω ένα παιδί και πώς αυτό το παιδί θα καταφέρω να το μεγαλώσω. Πάμε όμως και στην ουσία του θέματος. Θα πρέπει σε επίπεδο ψυχολογικής στήριξης σε όλα τα επίπεδα από τον υπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε φαινόμενα σχολικού εφοβισμού. Για το λόγο αυτός το πρόγραμμά μας όπως είπα και στην αρχή έχουμε βάλει υποχρεωτικά να αυξήσουμε τους ψυχολόγους που υπάρχουν στα σχολεία όχι όπως μας λέει τώρα η κυρία Κεραμέως ότι υπάρχουν 3.000 ψυχολόγοι για 50.000 σχολεία. Αυτή είναι η ουσία. Να κάνουμε έργα και όχι να τα λέμε μόνο ωραία. Πολύ ωραία. Κυρία Καπέντη. Νομίζω το ζήτημα της ψυχικής υγείας απασχολεί ιδιαίτερα αυτή την περίοδο. Είναι λιδικεολογημένη η ερώτηση. Ιδιαίτερα βγαίνοντας από μια διαιτία πανδημίας, εγκλεισμού ιδιαίτερα με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας. Είναι πρόσφατη η ημερίδα που έκανε το ΚΚΕ στην έδρα του στον Περισσό για τα ζητήματα της ψυχικής υγείας όχι για να βάλουμε τη δική μας θέση να το πω έτσι που έτσι κι αλλιώς είναι ολοκληρωμένη. Έχει να κάνει με την κοσμοθεωρία μας και το ζήτημα ότι τα ψυχολογικά προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται πώς να το πω σε ένα κοινωνικό πλαίσιο γιατί έτσι δημιουργούνται, εν πάση περίπτωση, με μια κουβέντα. Αλλά νομίζω μπορούμε και πρέπει να έχουμε ψυχολόγους στα σχολεία, να έχουμε στα πανεπιστήμια, αλλά είναι πολιτική επιλογή το γεγονός ότι δεν υπάρχουν. Είναι πολιτική επιλογή των κομμάτων που κυβέρνησαν, είναι πολιτική επιλογή που βλέπει ως κόστος την πρόσληψη οποιοδήποτε εργαζομένου αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και γι' αυτό έχουμε σχολεία, λέω τώρα παράδειγμα τα σχολεία, γιατί αφορά αυτό που είπα και τους χώρους εργασίας και βεβαίως τα πανεπιστήμια. Αλλά έχουμε σχολεία που πέφτουν ισοφάδες προχθές στην πόλη μας. Έχουμε σχολεία που έριξαν μια νεροποντή ανοιξιάτικη και πλημμύρισαν και τα παιδάκια κλαίγανε στα νηπιαγωγή που περνούσαν χθες. Λοιπόν, δεν μας αξίζει αυτό το πράγμα το 2022. Ψυχολόγοι σε όλα τα σχολεία. Πολύ ωραία. Εγώ πιστεύω ότι ο πυλώνας που στηρίστηκε πάντα η ελληνική κοινωνία ήταν ο θεσμός της οικογένειας. Τα παιδιά ήταν φίλοι με τους γονείς. Ήταν σε ένα τραπέζι στο μισήμέρι κάποτε. Καθένας μιλούσε και έλεγε την καθημερινότητά του πώς πέρασε. Υπήρκε μια επικοινωνία. Τα παιδιά είχαν σαν πρότυπο τους γονείς τους. Λόγω της τεχνολογίας, λόγω του άγχος, είδαμε και το θλιβερό περιστατικό με το πέντε μηνών, με το άγχος ο γονέας. Έχει υποβαθμίσει, όχι με τη θέλησή του, αλλά με την καθημερινότητα που δεν μπορεί να τα πειξέλθει. Τα χρήματα είναι λίγα. Τα έξοδαν πολλά, οι αποστάσεις μεγάλες. Η μητέρα κάποτε καθόταν και μεγάλων με την οικογένεια και τώρα βλέπουμε ότι έχει βγει στο μεροκάμματο. Όλα αυτά συντελούν σε μια... σε μια... στραυλή κοινωνία, που η Ελλάδα δεν ήταν συνηθισμένη σε αυτό το πράγμα. Οι ψυχολόγοι βοηθούν στα σχολεία, αλλά το θέμα είναι ότι ο ψυχολόγος πρέπει να είναι εξοδομικημένο σε κάθε παιδί. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, έχει προσωπικότητα. Ένας ψυχολόγος θα μπορέσει να βρει ένα πρόβλημα, δεν μπορεί όμως να βρει τα πάντα, γιατί μπορεί κάποιος παιδί να μη μιλάει. Βλέπουμε σε ξένες χώρες ότι ένας μαθητής ξαφνικά, επειδή έγινε ένα μπούλινγκ, πήρε ένα όπλο και σκότωσε συμμαθηταίος του. Αυτό έρχεται και στη χώρα μας πλέον, και πρέπει το κράτος και κάθε κυβέρνηση να το κοιτάξει σοβαρά. Πολύ ωραία, προχωρούμε στον κ. Παπαθανασίου. Ναι. Η ένταση στην εργασία, η ένταση στην εκπαίδευση, η ένταση στην καθημερινότητα που βιώνει ο νέος άνθρωπος, ο μαθητής, ο φοιτητής, φέρνει ως αποτέλεσμα και την ανάδειξη κυρίως ζητημάτων που έχουν να κάνουν με την ψυχολογική ισορροπία του ατόμου. Το να πούμε την εύκολη λύση ότι θα πρέπει να μπουν ψυχολόγοι σε όλα τα σχολεία είναι φυσικά δεδομένο. Το ζήτημα είναι όμως κάτι άλλο. Το ζήτημα είναι ότι και το νοελαϊστικό κινήμα, και το μαθητικό κινήμα, και το φοιτητικό κινήμα θα πρέπει να ξαναδεί πάλι από πού ξεκινάει και πού θέλει να καταλήξει. Δηλαδή θέλω να πω με άλλα λόγια. Ο νέος άνθρωπος σήμερα μέσα σε αυτή την ένταση θα πρέπει να δει ότι οι ταξικές επιλογές που γίνονται από τις κυβερνήσεις, στις ταξικές μάλλον επιλογές που γίνονται από τις κυβερνήσεις και που έχουν να κάνουν και με τη διαμόρφωση της ψυχολογικήτητάς του και με την εκπαίδευσή του και με την ποιότητα της καθημερινότητάς του και με την ποιότητα της διασκέδασής του, δεν μπορεί να εκλοβίζονται ούτε στα βιντεοπαιχνίδια της βίας, ούτε στα survivor, της υποκουλτούρας, ούτε σε όλα αυτά. Η νεολαία πρέπει να δει ξεκάθαρα πέρα από όλα τα άλλα πώς μπορεί να διαμορφώσει μια καινούργια προσωπική στρατηγική ο καθένας απέναντι στα ζητήματα που αντιμετωπίζει στη σημερινή πραγματικότητα και να μπορέσει να ορθώσει στο ανάστημά του σαν δυνατή προσωπικότητα να την αντιμετωπίσει πρώτος και καλύτερος αυτός και μετά στη συνέχεια και στο κοινωνικό του περιβάλλον. Την ερώτηση την καλοδέχομαι διότι είμαι και ψυχίατρος και κατά σπουδές και κατά επαγγελματική ιδιότητα και βιοπορίζομαι μέσα από την ψυχιατρική και στην Αθήνα και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου στην Καλαμπάκα. Ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση δεν επένδυσε τόσο πολύ στην ψυχική υγεία όσο η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας. Με αρμόδια υφυπουργό υπεύθυνοι για την ψυχική υγεία τη Ζωή τη Ράπτη με μηχανισμούς πρόληψης και βοήθειας για την ψυχολογική επιβάρινση που επέφερε η πανδημία και με τα νούμερα να μιλάν και να είναι αντικειμενικά. 311 νέες δομές, υλοποίηση 211 δράσεων και προγραμμάτων πρόληψης και προαγωγής της ψυχικής υγείας και ενίσχυση 279 υφυστάμενων δομών και υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ενίσχυση 300 κέντρων υγείας με πέντε επαγγελματίες ψυχικής υγείας ανακέντρω για την περαιτέρω ενσωμάτως των υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Ποτέ άλλοτε αυτά τα τελευταία χρόνια δεν τα είδαμε σε μια Ελλάδα καταπονημένη από την κρίση, σε μια Ελλάδα με υποκριτικό, θα μου επιτρέψετε να πω, από πολλά από τα άλλα κόμματα ενδιαφέρον για την ψυχική υγεία όταν από τη μία χειροτέρευαν την οικονομία, κλείναν τις τράπεζες, επιβάρεναν την ψυχική υγεία και από την άλλη υποκριτικά δεν θέλαν συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα για την πρόληψη και την θεραπεία στην ψυχική υγεία. Εμείς αυτό που είδαμε τα τελευταία χρόνια, είδαμε στα σχολεία, να πιάσω και το νύμο από το οποίο το άφησε ο κύριος Λιάπης, στα σχολεία είδαμε εν μέσο κορονοϊό να έρχονται μάσκες αλεξίπτοτα, να έρχονται τα παγορή ενός μέτρου αντιμετώπισης, να έρχονται τα ανοιχτά παράθυρα καταχείμωνο στους μαθητές, να έρχεται η ατομική ευθύνη, να στιβάζονται οι μαθητές ο ένας πάνω στον άλλο και να στιγματίζονται τα κρούσματα δημιουργώντας και ψυχολογική πίεση στους μαθητές, ψυχολογική πίεση στους γονείς, είδαμε να μην υπάρχουν προσλήψεις εκπαιδευτικών, οι ψυχολόγοι στα σχολεία είναι τεράστιο ζήτημα που είναι ελάχιστοι αναμαθητοί σε όλη την Ελλάδα, εμείς αυτό που λέμε είναι. Στην Ελλάδα το 2023 πρέπει να γίνουν προσλήψεις 25.000 εκπαιδευτικών άμας. Πρέπει να γίνουν μικρότερα τμήματα από το δημοτικό κιόλας, ανά 20 μαθητές και στην πρώτη δημοτικού, και σταδιακά η μείωση των μαθητών και των μαθητριών ανά τμήμα στις υπόλοιπες τάξεις του δημοτικού. Αυτό θα δημιουργήσει ένα κλίμα ασφάλειας για τους μαθητές, ένα πιο οικείο περιβάλλον στο σχολείο και στην αίσθηση, δημιουργώντας μια ψυχολογική πορεία η οποία θα είναι σταθερή. Όσα αφορά το τελευταίο σκέλος απάντησης του κ. Λιάπη, αυτοί που λέει ότι έκλεισαν τις τράπεζες, άφησαν το ψυχολογικό απόθεμα στους Έλληνες και το οικονομικό απόθεμα των 37 δις, για να απαντήσω και στο τελευταίο σκέλος, με το οποίο πορευόμαστε με ασφάλεια και αν δεν υπήρχε αυτό, μέσα στην πανδημία θα είχαμε ζήσει 7.000 νικρούς που έφερε ο Κυριάκος Μιτσουτάχης, θα είχαμε ζήσει 100.000 νικρούς. Παραμένει ακόμα άλλη το το πρόβλημα της αναγνώρισης των πτυχίων στον καλλιτεχνικό χώρο. Εξακολουθείτε να πιστεύετε πως τιμά την εικόνα της χώρας υπονόμευσης των αποφύτων της Δραματικής Σχολής στο Εθνικό Θεάτρου. Είναι πολύ δικαιωμένο το πρόβλημα, είναι πολύ δικαιολογημένη επίσης η ερώτηση, γιατί βγαίνουμε από μεγάλες κίνητοποιήσεις των καλλιτεχνών που έχουν να κάνουν αυτό που είπατε, την υπονόμευση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Νομίζω έχει μια αξία εδώ να αναφερθούμε στην έξοδο των καλλιτεχνικών μαθημάτων από το σχολείο, καταρχήν που δείχνει ένα προσανατολισμό αυτού που έλεγα προηγουμένως του σχολείου εξεταστικού κέντρου. Επομένως το καλλιτεχνικό μάθημα που προάγει αν θέλετε και την ψυχική υγεία, δίνει μια δυνατότητα έκφρασης, δεν χωράει. Επίσης τα επαγγελματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών δεν χωράνε σε αυτό το σύστημα που θεωρεί τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων κόστος. Αυτό φαίνεται. Ο τρόπος για να καταργηθούν οι τέτοιοι είδους νομοθετικές ρυθμίσεις, το τέτοιο τεράστιο χτύπημα και τις επαγγελματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών είναι η διεκδίκηση, έτσι όπως μέχρι τώρα έχει γίνει και η προσπάθεια να δείξουμε ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος. Γιατί και αυτό που μου αναφέρετε είναι ένα γεγονός που έχει να κάνουμε πολιτικές επιλογές. Πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, πολιτικές επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης αυτό το κράτος έχει μια συνέχεια που όλοι τον παραδέχονται. Έχει να κάνει με τα στενά πλαίσια που όλοι παραδέχονται της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα λοιπά και του χτυπήματος των επαγγελματικών επικαιωμάτων. Ωραία, συνεχίζουμε με τον κ. Τσιούμα. Ο καλλιτεχνικός τομέας, οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών πάντα στην Ελλάδα ήταν πρωταγωνιστές ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μας σαν κράτος. Είδαμε τραγουδιστές βέμπο, είδαμε ποιητές να εψυχώνουν να δείχνουν το μεγαλείο της Ελλάδας. Και φτάσαμε σήμερα με την πιστεύω λάθος διακυβέρνησης ότι οι καλλιτέχνες είναι κάτι το πολύ απλό, το πιο ευθελές. Καλή οικονομία, αλλά χρειαζόμαστε όμως και το πνεύμα. Η Ελλάδα πάντα ήταν το πνεύμα. Βλέπουμε τώρα ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μάλλον υποβαθμίζει τα πτυχία των καλλιτεχνών από ταιοί σε απλά ιδιωτικών σχολών. Το θέμα είναι το εξής, ότι αυτοί οι άνθρωποι για να βγουν στη σκηνή να καταθέσουνε αυτό τους πρέπει να δείχνουν το μεγαλείο τους. Πράγμα το οποίο δεν γίνεται. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το μόνο που κάνει είναι να κάνει μια διαχείριση θλίψεις, μια διαχείριση μυζέριας, ένα fast food αυτό που βλέπουμε στη τηλεόραση μόνο και μόνο για να κερδίζουν πόντους και εντυπώσεις. Ωραία, συνεχίζουμε με τον κ. Παπαθανασίου. Ναι, η κυβέρνηση Μητσοτάχη μπορεί να μην είναι έκλειση στις τράπεζες, μπορεί να μην είναι έκλειση στα φαντς, αλλά έχει κλείσει εκατοντάδες σπίτια. Και από αυτά τα σπίτια, το προηγούμενο χρονικό διάστημα ήταν και αυτά των ανθρώπων που εντάστησαν στον χώρο του πολιτισμού, στον χώρο της καλλιτεχνητής και της ιδιωτικός. Εκεί πραγματικά ορθώθηκε το πρόγραμμα και ένα περήφανο και αξιοπρεπτές κίνημα αντίστασης στον δρόμο με χιλιάδες ανθρώπους που προέρχονται από τον καλλιτεχνικό κόσμο, όπως τον ονομάζουμε γενικότερα, από το θέατρο, από τον κινηματογράφο, από τις εγκαστικές τέχνες. Αυτός ο κόσμος, λοιπόν, τι έχει, η γενιά πολύ ξαχώρησε για κάτι. Κυρίως προέρχονταν από τη νέα γενιά των καλλιτέχνων, δεν ήταν ούτε οι φυασάρκες, ούτε η παραγωγή, ούτε όλοι αυτοί. Ήταν οι άνθρωποι που δουλεύουν με τον ελάξιτο κατά το μισθό που προσφέρουν στο χώρο του πολιτισμού και η κυβέρνηση με ένα απλό προϊδρικό διάταγμα το οποίο δεν χρειαζόταν ούτε την έγκληση της Ελληνικής Βουλής σάρωσε τη δυνατότητα αυτών των ανθρώπων να προσφέρουν εργασία με εξαπλουθείς όρους και αξιοπρεπείς συνθήκες. Εκεί λοιπόν ορισθέθηκε ένα κίνημα αντίστασης. Αυτό το κίνημα αντίστασης εμείς σαν μερικοσπαιδεσμακία για τη ρήξη το χαιρετίζουμε και το θεωρούμε ότι μόνο με την ανάπτυξη τέτοιων κίνημάτων θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι να επερασπίσουν τουλάχιστον τις δυνάμεις, τις δυνατότητες να έχουν αξιοπρεπή εργασία στη ζωή τους. Συνεχίζουμε με τον κύριο Λιάπη. Άλλη μια φορά καταιγισμός από fake news και παρανοήσεις. Το συγκεκριμένο προεδρικό διάταγμα σε καμία περίπτωση και αυτό πρέπει να το ξέρετε κυρίως η νέα γενιά δεν φέρνει υποβάθμιση των καλλιτεχνών ή δεν στοχοποιεί αποκλειστικά τους καλλιτέχνες. Αφορά στο προσωτολόγιο του δημοσίου είναι εντελώς ανεύθυνο και ανόριμο να λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα το καταργήσει με ένα νόμο και με ένα άρθρο όπως θα καταργούσε και τα μνημόνια την επόμενη ημέρα και σε καμία περίπτωση δεν εξησώνει τη μεταλικιακή με την λικιακή εκπαίδευση. Αυτό να το ξέρουμε. Βχαίρομαι τώρα που βλέπω τόσο όψιμο ενδιαφέρον για την ευαισθησία των πιέσεων που δέχτηκαν οι καλλιτέχνες. Οι οποίοι το 2017 με την Πανελλήνια Ένωσή τους ανέφεραν ότι ακριβώς η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τους είχε φέρει σε απόγνωση. Είναι η ίδια δυστυχώς είτε πολιτική ανορυμότητα είτε υποκρισία που βλέπουμε σ' όλα τα προηγούμενα θέματα που θέσατε. Δαιμονοποίηση τους δείτε, δίθεν ιδιωτικοποίηση την ίδια στιγμή που πρόεδρη κόμματος δεν θα μιλούσαν τόσο ελεύθερα σε ένα τέτοιο debate για το πώς Airbnb έχουν στην κατοχή τους υπό πρωτοκλασάτα, στελέχη, χτίζουνε βίλες με δάνεια πολιτέχνων και τις νικιάζουνε μετά πάλι με Airbnb. Συνεχίζουμε με τον κ. Τσικρικά. Να πω καταρχήν ότι το ανέκδοτο του ενός νόμου και ενός άρθρο εντάξει έχει κατατήσει, είναι παραμένει αστείο μπορώ να πω. Όντως γάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια το 2008-2018, καταφέραμε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια με αγώνες με θυσίες του ελληνικού λαού φυσικά, παραδώσαμε την κοινωνία όρθια, παραδώσαμε τη δημοσιονομική πορεία της χώρας στην πλέον σταθερή τροχιά που έχει συμπαντήσει τη μεταπολίτευση και από κει θέλουμε να πιάσουμε το νήμο το 2023. Στην ερώτησή σας, το ντροπιαστικό προηδικό διάταγμα 85 του 2022 που θέλει τους καλλιτέχνες να θεωρούνται απόφυτι λυκείου η κυριολεξία στα μάτια του δημοσίου, έφερε τον καλλιτεχνικό κόσμο στα κάγκελα. Αλλά γιατί? Γιατί αυτό ήταν η κορυφή του παγόβουνα και ήταν η εικόνα του πώς βλέπει η κυβέρνηση Μητσοτάκη τους καλλιτέχνες σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Εγώ ως επαγγελματίας μου σε 15 χρόνια αυτό το χάλι δεν το είχα ξανά συναντήσει στη ζωή μου. Αυτή η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, οι συνθήκες γαλέρας, η προώθηση της ανασφάνισης της εργασίας, όπως την επέφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, και όχι μόνο στα καλλιτεχνικά. Είδαμε την αντιμετώπιση των καλλιτεχνών στην περίοδο της πανδημίας. Οι καλλιτέχνες ήταν κυριολεκτικά στα κάγκελα διεκδικώντας τα αυτονόητα. Τους έκοψε τη δουλειά υπό αναγκαστικές συνθήκες, αλλά δεν τους έδινε το επίδομα παρά μετά από πολλούς αγώνες, δηλώνοντας ότι δεν είναι εργαζόμενοι και πολίτες ίσης κατηγορίας με τους υπόλοιπους. Αυτό εμείς θα το αλλάξουμε, όπως και είχαμε πάντα τους καλλιτέχνες ψηλά και το θεωρούμε πνευματικό πυλώνα της χώρας. Συνεχίζουμε με τον κ. Τριγόνη. Εγώ θα μπορούσα πολύ εύκολα να λαϊκίσω τώρα και να σας πω πόσο άσχημα έχει φερθεί η κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας και απάνθρωπα σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και ιδιαίτερα στους καλλιτέχνες. Ή την ανυπαρξία του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διακυβέρνησή του που είδαμε ότι όχι μόνο δευελτίωσε, αλλά ίσα ίσα χειροτέρευσε την κοινωνική θέση των καλλιτέχνων. Δεν θα το κάνω. Θα σας πω ότι όλη η ιστορία με την αναγνώριση, αγνώριση, ας το πούμε έτσι, της βαρύτας του πτυχίου των καλλιτεχνικών σχολών έχει να κάνει με το τι καλλιτεχνικές σχολές θέλουμε και τι εννοώ. Εάν υπάρχουν καλλιτεχνικές σχολές που το πτυχίο τους είναι ισότιμο με αυτό της ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι κανόνες στις οποίες θα διέπουν τη λειτουργία αυτών των σχολών. Δεν γίνεται μια ιδιωτική σχολή χωρίς κανένα πλαίσιο διαφάνειας, χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς κανέναν πριτανικό συμβούλιο να θεωρείται ότι δίνει ένα πτυχίο ισότιμο με ένα αή ή με ένα αταιή. Και αυτό είναι στη λογική της αξιοκρατίας. Θα μπορούσαν κάλλιστα και έχει γίνει επανειλημμένο στα προηγούμενα χρόνια, προηγούμενα 20-25 χρόνια, καλλιτεχνικές σχολές να μπουν στο καθεστώς που διέπει τα υπόλοιπα δημόσια πανεπιστήμια. Ήταν επιλογή τους να μην το κάνουν. Και σε ό,τι έχει να κάνει με τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, θέλω να σας πω ότι είναι απαραίτητο προσόν το να έχεις ένα πτυχίο καλλιτεχνικής σχολής για να δουλέψεις ως καλλιτέχνης στο δημόσιο, αλλά δεν μπορεί να απαιτούμε ότι ένα πτυχίο καλλιτεχνικής σχολής μπορεί να σε κάνει διευθυντή ή να μπορείς να διοριστείς με ένα πτυχίο πι έψιλον ή τα φ έψιλον. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζουμε με την επόμενη ερώτηση στην Κάνη Ραφαϊλίνα, ξεκινώντας από τον εκπρόσωπο της ελληνικής λύσης, κ. Τσιούμα. Η ανεργία των νέων αποφύτεων της πόλης των Τρικάλων καλππάζει εδώ και αρκετά χρόνια. Τι σκέφτεστε να κάνετε για τη μείωση της ανεργίας στους νέους της πόλης ώστε να νιώσουν ασφαλής ή να ζήσουν στην πόλη μας. Σκέφτεστε κάποιες περιεμβάσεις για την επίλυση του προβουλήματος της ανασφάλισης της εργασίας. Ξεκινώντας με το ρώτημά σας ανεργία, είναι λίγο φλού. Τι εννοούμε ανεργία. Στην Ελλάδα αυτή η στιγμή, εάν δουλεύεις δύο ώρες την ημέρα, πέντε μέρες την εβδομάδα, 120 ευρώ το μήνα θεωρείς εργαζόμενος. Υπάρχουν ελαστικές εργασίες. Το θέμα είναι το εξής, ότι 75% στα τρίκαλα είναι παροχής υπηρεσιών και ένα 9% είναι πρωτογυνείς τομέας. Βλέπουμε ότι οι νέοι δεν πηγαίνουν στο πρωτογυνείο τομέα. Προσπαθούν να πάνε να δουλέψουν σε επαγγέλματα που είναι εύκολα νεοεσογογικά. Προσπαθούν να πάνε να δουλεύουν τους ερβητόροι με ένα 25 ευρώ μεροκάμετο, ενώ στη Γεωργία είναι τα διπλάσια. Το θέμα είναι το εξής, δεν είναι θέμα μόνο κοινωνικής πολιτικής και πώς μπορούμε να τα αλλάξουμε, είναι να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Βλέπουμε ότι η Νέα Δημοκρατία τόσα χρόνια ΠΑΣΟΚ και ο λίγος ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κάνει ακριβώς, δεν έχουν κάνει από λίγους τίποτα. Θεωρούν τους ανθρώπους μηχανές αναλόσυμος χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν. Έχουν καταργήσει τις ολογικές συμβάσεις, έχουν κρατήσει ατομικές συμβάσεις, δηλαδή είμαστε όμοιροι ενός επιχειρηματίας και δεν μπορούν να κάνουν αυτό που θέλουν. Πολύ ωραία, πάμε στον κ. Π. Θανασίου. Η ανεργία και η επισφάλεια στις εργασικές σχέσεις δεν μπορεί να χτυπηθεί ούτε κατά τόπο, ούτε με χρονική διάρκεια. Δεν μπορεί να χτυπηθεί δηλαδή η ανεργία στα τρίκαλα και να συναχίζει να υπάρχει στην καρδίτσα. Άρα λοιπόν πρέπει να δούμε πολιτικές που θα πρέπει να χτυπήσουν στο κακό στη ρίζα του. Τι γίνεται, αγαπητοί φίλοι, από την διακυβέρνηση ΣΥΜΙΤΙ και την ισχυρή Ελλάδα που ήταν έτοιμη να μπει στο ευρώ και τελικά, μέχρι σήμερα οι εργασιακές σχέσεις στην ελληνική οικονομία έχουν περάσει τον παθόντο τους, τον τάραχο. Δηλαδή όλο το εργατικό δίκιο και το λέω αυτό και σαν νομικός έχει ανατραπεί. Όλα τα δεδομένα τα οποία για δεκαετίες εργαζόμενοι με τους αγώνες τους κατάφεραν να εξασφαλίσουν στις συνθήκες εργασίας για ένα μελοκάμετο και ένα μισθό αξιοπρεπή, όλα αυτά καταρακώθηκαν. Ήρθαν τα μνημόνια στη συνέχεια και η ένταση της επίδρασης ενάντια στις εργασιακές σχέσεις και ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίστηκε με μεγαλύτερο βαθμό. Για να χτυπηθεί η ανεργία γενικά θα πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές. Θα πρέπει να αλλάξουν οι πολιτικές που επιβάλλουν εργασία με μπλοκάκι με μετρά ώρα, με υπερορίες που δεν πληρώνονται. Γενικά να μπει μια τάξη, αν μπορεί να μπει, στην εκμετάλλευση, στην απέραντη εκμετάλλευση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον χώρο της εργασίας, κυρίως, όχι κυρίως, αποκλειστικά από τους ολιγάρχες που ουσιαστικά κυβερνούν την χώρα εδώ και δεκαετίας. Πολύ ωραία. Προχωράμε στον κύριο Γιάπη. Με ευχολόγια και με ωραία λόγια και με απλώς επίκληση σε μια ιδεολογία μονοπολίου της ευαισθησίας, η ανεργία δεν λύνεται. Συγκεκριμένα από το πρόγραμμά μας. Μόνιμο πρόγραμμα 10.000 νέων θέσεων εργασίας κάθε έτος για νέους έως 29 ετών. Στην ηλικιακή ομάδα από την οποία δέχομαι και την ερώτηση. Με ελάχιστη ή περιορισμένη εργασιακή εμπειρία είναι ακόμα πιο σημαντικό αυτό και με κάλυψη μέχρι και 50% του κόστους των ασφαλιστικών εισφορών για έξι μήνες για κάθε νέα πρόσνηψη. Ψηφιακή πύλη προγραμμάτων κατάρτισης και νέα ψηφιακή πλατφόρμα με σύγχρονες εξατομικευμένες υπηρεσίες για τον κάθε άνεργο όπως η χαρτογράβηση των δεξιωτήτων, η ανάπτυξη των ατομικών λογαριασμών δεξιωτήτων, νέο σύστημα αξιολόγησης και εθνικό μητρό παροχών επαγγελματικής κατάρτισης, εφαρμογή ψηφιακής κάρτας εργασίας σε όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως κλάδου ή μεγέθους και διενέργεια αυστηρών ελέγχων για το κατά πόσον τηρούνται η εργατική νομοθεσία και διαφάνεια απαντού εβδομαδιαία ανάρτηση ακριβώς των διενεργευθέντων ελέγχων αυτών. Πολύ ωραία. Πάμε στον κύριο Σικρικά. Πολύ ωραία η ερώτησή σας. Κρίμα που δεν είχατε την ευκαιρία να τη θέσετε χθες στον Κυριάκο Μητσοτάκη που επισκέφτηκε την ίδια αίθουσα εδώ χθες για να σας πει και το τι έκανε αυτά τα τέσσερα χρόνια και ποιο είναι το πλάνο του για τα επόμενα τέσσερα που ζητάει την ψήφο για να κυβερνήσει. Η απάντηση είναι το απόλυτο τίποτα. Τι έταξε το 2019 αυτά που τάζει και σήμερα. Τι έφερε τίποτα. Έφερε market pass στους νέους, έφερε πίδωμα γενζίνης, έταζε πολλές και καλές δουλειές για όλους τους οποίες δεν ξέρω αν εσείς είδατε κάποια. Εδώ είμαστε όλοι. Συνομήλικοι είμαστε σχεδόν. Εμείς δεν τις έχουμε δει. Σε ποιους αναφέρεται? Ίσως στις 15 οικογένειες που κάνει μαζί τις δουλειές. Για μας πάντως σίγουρα δεν μας αφορά αυτό το ζήτημα. Εμάς μας αφορούσαν τα market pass, τα fuel pass, τα κάθε λογί σε πιδώματα που έταζε και τώρα που ζητάει να εξαγοράσεις με 150 ευρώ για να εξαγοράσεις την ψήφο των νέων δέκα μέρες πριν τις εχωριές. Ντορπιαστική πολιτική σε ζητήματα κέρια. Εμείς τι λέμε? Εμείς λέμε, αυτό που παραδώσαμε σαν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν 380.000 νέες τέσεις εργασίας. Ήταν μείωση της ανεργίας κατά 8 μονάδες από ένα διαλυμμένο εργασιακό περιβάλλον που παραλάβαμε. Είναι μείωση της ανεργίας των νέων κατά 27 μονάδες. Απίστευτο άλμα που έγινε μόλις σε 4,5 χρόνια διακυβέρνησης. Είναι η μείωση της αζύλου της εργασίας κατά 9 μονάδες. Σήμερα που είναι? Ποια είναι τα δεδομένα? Σήμερα είναι η εργασιακή ζούγκλα η οποία υποστηρίζεται από το κράτος με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και με τις συνθήκες γαλέρας και με τους εργοδότες να εκβιάζουν τους συεργαζομένους τους το τι θα ψηφίσουν, απειλώντας τους έχοντας στο πλάι τους τον εκάστοτε υπουργό της νέας δημοκρατίας. Πολύ ωραία. Προχωράμε στον κύριο Τηγών. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω στο θέμα της ανεργίας των νέων. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε και διατύνετου τιμίου στην ανεργία των νέων αυτό που δεν μας λέει σε προσσουστά μπορεί να έχει και δίκιο. Αυτό που δεν μας λέει είναι ότι περισσότεροι από 500.000 νέοι άνθρωποι έφυγαν στο εξωτερικό. Το διανοείστε? 500.000 άνθρωποι έως 30 ετών σπούδασαν στην Ελλάδα και σηκώθηκαν και έφυγαν στο εξωτερικό για να έχουν ένα μέλλον. Ένα οποιοδήποτε μέλλον. Γιατί στην Ελλάδα βλέπουν ότι δεν υπάρχει τίποτα. Ποια είναι η ουσία? Πώς μπορούμε να πετύχουμε ουσιαστικά όχι μόνο να μη φεύγουν νέοι άνθρωποι στο εξωτερικό αλλά να κάνουμε πράξη και το brain gain. Να γυρίσουν οι άνθρωποι αυτοί στους οποίους έχει επενδύσει το ελληνικό σύστημα υγείας, παιδείας για να συμβάλουν σε νευραλυγικούς τομείς όπως είναι η παιδεία, η υγεία, η δημόσια διοίκηση. Αυτή είναι η στόχευση. Γι' αυτό λέμε ότι από εδώ και πέρα πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο σε αυτή τη νέα γελιά ότι θα υπάρχει στην Ελλάδα μια αξιοκρατία. Θα εμπαίνουν όλοι οι πρόεδροι των οργανισμών, όλοι οι διευθυντές με ανοιχτό διεθνή διαγωνισμό. Με οικονομικά κίνητρα, όχι μόνο για να γυρίσουν πίσω οι νέοι άνθρωποι στο εξωτερικό και να δουλέψουν στην Ελλάδα, αλλά για να δώσουν και ένα κίνητρο σ' αυτούς τους μαθητές που θέλουν να σπουδάσουν και να γίνουν κάτι και να βλέπουν ότι να υπάρχει κάτι για να πιτάνω πράξη. Συν τις 50.000 νέες θέσεις εργασίας που πρέπει να δημιουργηθούν για τη νέα γενιά μέσα στην επόμενη τριετία. Συν τη μείωση των εργοδοτικών προσφορών για την πρόσληψη των νέων... Προχωρώμε στην κυρία Καπαίτη. Θα προσπαθήσω να είμαι μέσα στην ερώτηση, να την απαντήσω. Η ανεργία έτσι κι αλλιώς, νομίζω ότι το αντιλαμβανόμαστε από την καθημερινότητά μας, είναι δομικό στοιχείο του ίδιου του συστήματος. Δηλαδή, μπορεί να μην υπάρχει, είναι ένας τρόπος ο εργοδότης σήμερα να εκβιάσει τον εργαζόμενο και να μειώσει το μισθό του, να καταργήσει επαγγελματικά δικαιώματα. Είναι ένα πλαίσιο που το δούμε όλη στην καθημερινότητά μας. Και εγώ θα μπορούσα να πω πάρα πολλά για τον εαυτό μου ας πούμε και το πώς δουλεύω ως τώρα με τις συνθήκες. Αυτά είναι δεδομένα και υπάρχουν και δυστυχώς κανένα κόμμα δεν τα αμφισβηθεί. Δηλαδή, τι θέλω να πω, όταν έχεις αντεργατικούς νόμους να αντιμετωπίσεις, όπως ο νόμος Χατζικάκη ο πρόσφατος, χτύπημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των εργαζομένων Βάναυσο. Και αυτό το τοποθετείς στην κανονικότητα και λες ότι είναι προαπαιτούμενο, ακόμα και τώρα για το Ταμείο Ανάκαμψης που υποτίθεται θα πάρουμε πολλά λεφτά και θα σωθούμε, το Ταμείο Ανάκαμψης έχει 350 προαπαιτούμενα. Σίγουρα λοιπόν, ό,τι λεφτά παίρνουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση πηγαίνουν στο κεφάλαιο, πηγαίνουν στις επιχειρηματικούς ομίλους, να το πω έτσι καλύτερα, πιο ωραία, λοιπόν και αφαιρούνται από τους εργαζόμενους. Είτε αυτό έχει να κάνει άμεσα με χρήματα, φόρους, είτε έχει να κάνει με την ανεργία με την κατάργηση των δικαιωμάτων τους των εργασιακών. Αυτό αντιμετωπίζουμε. Πάρα πολύ ωραία. Προχωράμε στην τελευταία ερώτηση πριν κάνουμε ένα διάλειμμα. Θα την απευθύνει ο Άλεξ, ο εκπρόσωπος του 2015-2019, και θα ξεκινήσει να απαντά ο κ. Παπαθανασίου από το μέρος 20. Μερικές από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή μας είναι η αύξηση των πρυκαγιών και η λειψιδρία. Ποιες πολιτικές σχεδιάζεται να ακολουθήσετε προς την κατεύθυνση της κλιματικής οδητερότητας? Ναι, είναι ένα μίζον ζήτημα. Είναι ένα μίζον ζήτημα που αφορά κυρίως τους ανθρώπους να αρχούν να ζήσουν σε αυτό το πλανήτη. Κλιματική αλλαγή, κλιματική κρίση καλύτερα, έχει τις ρίζες της ασφαλώς στις προηγούμενες δεκαετίες όπου ασύστολα έγινε χρήση ενεργιακών πόρων, οι οποίες τον πλανήτη πραγματικά άλλαξαν τις κλιματικές συνθήκες και οδήγησαν σε μια μεγάλη κρίση την οποία βιώνουμε σήμερα. Η ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας μέσα από δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία σήμερα και θα δώσει πολύ περισσότερες αύριο θεωρούμε ότι είναι μια πρώτη απάντηση. Δυστυχώς, όμως, βλέπουμε ότι το κυριακό πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα προωθεί μια φιλοσοφία σχετικά με τις εξορήξεις των ορεικτών καυσίμων που θεωρούν ότι υπάρχουν στις θάλασσες και στο Αγέριο και στο Κυριακό Πέλαγος συγκεκριμένα, δίνοντας στον κόσμο την επίφαση ότι μπορούν να λυθούν όλα τα προβλήματα της ενέργειας με βάση αυτές τις χρήσεις και αυτές τις εκματαλλεύσεις. Εμείς, άμα είναι 25 συμμαχεία για τη ρήξη, λέμε ότι θα πρέπει οι νέες τεχνολογίες να τις εκματαλλευθούν όσο δυνατόν περισσότερο. Και, όμως χάρη, το υδρογόνο είναι μια από αυτές οι οποίες ίσως πραστικά μπαίνουν στη ζωή της παγκόσμιας ενεργειακής αγοράς και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί η ελληνική οικονομία την επόμενη δεκαετία. Ωραία. Συνεχίζουμε με τον κ. Λιάπη. Βεβαίως. Να δούμε λίγο τι έγινε. Τι έχει γίνει μέχρι τώρα. Ενεργειακή αναβάθμιση 600.000 κατοικιών για λιγότερη κατανάλωση ενέργειας όλες τις εποχές του χρόνου. Μέσα σε έξι χρόνια το 80% της ηλεκτροπαραγωγής προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πάμε λίγο στα κάψιμα. Προώθηση της έρευνας κοιτασμάτων φυσικού αερίου, κατασκευή νέων σταθμών εισαγωγής LNG, αναβάθμιση του συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου, διεθνής διασυνδέσεις φυσικού αερίου. Χαίρομαι όταν αυτή η ερώτηση έρχεται ακριβώς από το ηλικιακό κομμάτι που προσωποποιεί ακόμα περισσότερο το μέλλον γιατί αυτό είναι και το νόημα της οικολογίας η οποία δεν μπορεί να αποτελεί μονοπόλιο κανενός ιδεολογικού χώρου. Όσο λοιπόν κάποιοι θα ονειρεύονται ή θα προσπαθούν να επανεφεύρουν και να εφαρμόσουν την ψυχρή σύνδεξη όπως ακριβώς θα πληρώναμε με παράλληλα συστήματα πληρωμών εμείς θα απαντούμε με συγκεκριμένα νούμερα, με συγκεκριμένες στοχεύσεις και με συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους όχι μόνο προστατέψαμε το περιβάλλον θωρακίσαμε όμως και ενεργειακά τη χώρα και δεν θέλω να φανταστώ τι θα συνέβαινε αν η ενεργειακή χρήση είχε άλλο καπετανιό στο τιμόνι και πώς θα το αισθάνονταν ο κάθε Έλληνας όταν μιλήθηκε το κάθε νοικοκυριό στην τσέπη του. Είδαμε ο συγκεκριμένος καπετάνιος πώς διαχειρίστηκε την ενεργειακή χρήση. Είδαμε να έρχονται αυξημένοι λογαριασμοί που ο συντοπίτης υπουργός μας διεβεβαίνει ότι θα είναι κατά 2 ευρώ αυξημένοι. Είδαμε τελικά να είναι κατά μερικές κατοντάδες σε περιτώσεις χιλιάδες ευρώ αυξημένοι τους οποίους το κράτος επιδότησε μέσω των φόρων μας στους εμπόρους. Πάλι ερχόμαστε στους συνετέρους του κυρίου Μητσοτάκης αυτούς που στηρίζει στους μεγαλοπαρόχους ενέργειας. Εκεί πήγαν οι επιδοτήσεις. Από εκεί και πέρα είδαμε μια τεράστια οικολογική καταστροφή στην Ελλάδα την περίοδο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με τις φρικτές πυρκαγιές που έπληξαν την Επικράτεια και πολύ περισσότερο την Εύβοια. Είδαμε να καταστρέφονται τεράστιες δασικές εκτάσεις οι οποίες δεν έχουν αναπληρωθεί και δεν υπάρχει καμία πρόβληψη για να γίνει αναδάσσωση και σωστή δόμηση της περιοχής. Είδαμε επίσης, επειδή συζητάμε και για την επάρκεια, το πλέον οικολογικό καύσιμο στα διαθέσιμα που έχουμε είναι το φυσικό αέριο με τις ειδότερες εκπομπές. Είδαμε μια πολιτική στην Ελλάδα η οποία δεν είχε καμία πρόβληψη για το φυσικό αέριο. Σε συγκεκριμένο παράδειγμα, στα Τρίκαλα το μοναδικό πρατήριο φυσικού αερίου κίνησης παρέμενε κλειστό από τον 2022 μέχρι τον Φεβουράριο. Παρέμενε κλειστό γιατί το είχε η ιδιότητα και η τιμή δεν τον συνέφερε να ανοίξει. Πήγαιναν έτσι όλα τα αυτοκίνητα και έγιναν βενζίνια αναγκαστικά, ένα καύσιμο το οποίο ξέρουμε τι επιβάριση έχει στο περιβάλλον. Παρ' όλα αυτά, το οικολογικό ζήτημα το οποίο θα ενώσει αναγκαστικά όλα τα κόμματα και όλες τις κοινωνικές τάξεις και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ενιαία πολιτική όχι μόνο σε επίπεδο Ελλάδας, αλλά σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε παγκόσμια πύγματα. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζουμε με τον κ. Τριγώνη. Εγώ θα διαφωνήσω με τον κ. Τσικρικά και θα πω ότι το πιο οικολογικό καύσιμο δεν είναι το φυσικό αέριο. Είναι η ηλιακή ενέργεια, είναι η ολική ενέργεια, είναι η ενέργεια που παράγεται μέσω της δυναμικής ενέργειας από την κίνηση των κοιμάτων της θάλασσας. Είναι άλλες οι μορφές ενέργειας στις οποίες πρέπει να επενδύσουμε και στις οποίες τα τελευταία 8,5 χρόνια δεν επένδυσε. Ούτε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Συνειδητά. Όταν το ΠΑΣΟΚ μιλούσε για πράσινη ενέργεια και πράσινη μετάβαση, οι επικριτές του αναφερόντουσαν ιρωνικά με τη φράση πράσινα άλογα. Δεν ξέρω να το θυμάστε. Έχουμε τονίσει την ανάγκη αυτής της ενεργειακής μετάβασης. Όχι τώρα, εδώ και πολλά χρόνια, γιατί η μετάβαση δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Είναι ένα απόρεια μιας συνεχής εφαρμογής διαφόρων πολιτικών. Από εκεί και πέρα, το θέμα είναι και τι πράσινη ενέργεια θέλουμε. Γιατί βλέπαμε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποτελούσε στην πράξη τροχοπέδι για κάθε επένδυση στον τομέα της πράσινης ενέργειας. Έχουμε από την άλλη τη Νέα Δημοκρατία, η οποία αντί να πάρει τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψη και τα ρίξει πάνω σε αυτό το απαρχαιωμένο δίκτυο μεταφοράς ενέργειας που έχουμε στην Ελλάδα γιατί είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, το δίνει στους λίγους τους μεγάλους και στους εκλεκτούς να φτιάξουν τεράστια πάρκα προκαλώντας οικολογική καταστροφή χωρίς να έχουμε το απαιτούμενο οικολογικό όφειλος. Συνεχίζουμε με την κυρία Καπέτι. Άθελα του κ. Τριγόνης μου έδωσε μια λέξη, επένδυση. Ποιους χρηματοδοτούμε, γιατί η πράσινη ανάπτυξη στην οποία πίνουν νερό όλοι. Όλοι όσοι είναι εδώ, έτσι, όλα τα κόμματα. Λοιπόν, χρηματοδοτοί συγκεκριμένες μερίδες του κεφαλαίου για να μπορέσουν να επενδύσουν στην εολική ενέργεια και το είδαμε και εδώ στα άγραφα με τα εολικά πάρκα που δημιουργήθηκαν και φυσικά χωρίς σεβασμό στη φύση ή όριο γιατί το να παίρνεις μέτρα που να προστατεύουν τη φύση αυξάνει το κόστος για αυτόν που χρηματοδοτήσεις να επενδύσεις. Άρα δεν θα την προστατέψει ή δεν σου εξεσφαλίζει τίποτα ότι θα την προστατέψει. Τέλος πάντων, εμείς ως κομμουνιστικό κόμμα νομίζουμε ότι η Ελλάδα έχει όλες τις δυνατότητες και λιγνήτη και εολική ενέργεια και ηλιακή ενέργεια όλες τις δυνατότητες να μπορέσεις να αξιοποιήσεις όλες τις συμμορφές ενέργειας που αναφέρθηκαν και από τους προηγούμενους συνομιλητές αλλά το ζήτημα είναι, και δεν το βάζω εγώ μπαίνει από την ίδια τη ζωή, το ανάπτυξη για ποιον και πράσινη μετάβαση για ποιον. Είναι ενδεικτικό και τελειώνουμε αυτό το παράδειγμα των έργων πώς το λένε για να πω τι στείει ο κάμπος της Θησαλίας τα οποία δεν ολοκληρώνονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια από καμία κυβέρνηση το φράγμα της Μεσοχώρας. Είναι ενδεικτικό. Συνεχίζουμε με τον κ. Τσιούμα. Η κλιματική κρίση όντως είναι ένα πρόβλημα αλλά στην Ελλάδα το αντιμετωπίζουμε ως μπίζνα, ως επένδυση για λίγους. Φανταστείτε ότι στην Ελλάδα έχουμε ιδρουλευτρικά εργουστάσια τα οποία το φράγμα της Μεσοχώρας δεν έχει λειτουργήσει ακόμα παρόλο που είναι έτοιμο. Υπάρχει το φράγμα στη Λίνη Πλαστήρα τα οποία πριν από δύο χρόνια, δεν κάνω λάθος, έχουν οικολογικό χαρακτήρα, ανανειώσιμες πηγές. Οι ανανειώσιμες πηγές, οι ολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά έχουν ένα μείον. Δεν αποθηκεύουν ενέργεια. Επομένως, αν στηρίξουμε όπως θέλει η Νέα Δημοκρατία με τους λίγους εκλεκτούς να φτιάξει φωτοβολταϊκά πάρκα, δεν θα αποδώσει. Στο φέτος του χειμώνα στην Αμερική μια πολιτεία έμεινε χωρίς ρεύμα γιατί στηρίστηκε σε πράσινες ενέργειες. Γιατί με πέντε μέρες χιόνι δεν υπήρχε ενέργεια. Το θέμα είναι το εξής όμως. Ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει πλαίσιο που θα μπούν οι ανεμοκινήτρες. Η Νέα Δημοκρατία πληρώνει πρόστιμα γιατί έχουμε βάλει ανεμοκινήτρες ακόμα και στις περιοχές Νατούρα. Η βόρεια Αίβια έχει καεί και αρχίζει να ανασοθεί και να δείξει ένα φυσικό περιβάλλον. Φύτεψαν μεταχειρισμένες ανεμοκινήτρες. Και η λογική τους είναι το άσε και θα δούμε. Είδαμε στο μάτι καταστροφές που έγιναν και δεν βάλαμε μυαλό. Ευχαριστούμε πολύ. Θα κάνουμε ένα διάλειμμα 15 λεπτών και συνεχίζουμε. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE και το πρόγραμμα είναι στο ΚΕΙ Υπίσης. Από τον κ. Ιλιάπη θα ξεκινήσουμε. Ναι, ναι, όχι, όχι. Λοιπόν, το πρόγραμμα στο ΚΕΙ Υπίσης θα είναι έτοιμο. Λοιπόν, είναι έτοιμο, πάμε. Την επόμενη ερώτηση θα την κάνει η Μυρτώ, ξεκινώντας από τον κ. Ιλιάπη. Παρατηρείτε, από την περίοδο της πανδημίας COVID-19, το φαινόμενο σημαντικών ελλείψεων φαρμάκων από τις αποθήκες μέχρι και τους καταναλωτές στα φαρμακία. Έχετε σκεφτεί πιθανούς τρόπους για την επίλυση ενός τόσο σοβαρούς ζητήματος? Αυτό είναι αλήθεια και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Έχει να κάνει με το ότι οι συνθήκες που αντιμετωπίστηκαν ήταν πραγματικά πρωτόγνωρες. Δηλαδή η χώρα κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια υγειονομική χρήση που δεν μπορούσαμε καν να τη φανταστούμε, ανταποκριθήκαμε σωστά, κυρίως τις πρώτες φάσεις της πανδημίας, ξεπεράσαμε τις επιδόσεις πολύ πιο προηγμένων από απόψους υγειονομικών συστημάτων χωρών και ξέρουμε πολύ καλά ότι αν ήταν διαφορετική η ιετιμηγορία του 2019, θα βλέπαμε εικόνες Ιταλίας στην Ελλάδα. Τώρα, στο συγκεκριμένο θέμα που θέτεται έχει να κάνει με το γεγονός ότι η χώρα κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια πολυκρίση και όλος ο πλανήτης, όχι μόνον η Ελλάδα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επλύγει και η εφοδιαστική αλυσίδα πάρα πολύ. Είναι ένα ολόκληρο θέμα πρωτονυλών εφοδιαστικής αλυσίδας. Βεβαίως, στοχεύουμε και ήδη έχουν γίνει κινήσεις από μια μεριά για την εμπέδοση της διαφάνειας όπου υπάρχει ιδιωτική σχροκέρδια με τις παράλληλες εξαγωγές να παταχτεί και την ίδια στιγμή να ενδυναμωθεί η ελληνική φαρμακευτική βιομηχανία ώστε πραγματικά και ευκαιρίες να δοθούν επαγγελματικές και αναπτυξιακές αλλά και να μη βλέπουμε αυτήν την έλλειψη φαρμάκων που κι εγώ τη βλέπω πρώτα-πρώτα στους ίδιους τους ασθενείς μου. Πολύ ωραία. Το λόγο έχει ο κύριος Τσικρικάς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όντως πρωτόγορμηρη η κρίση που συναντήσαμε και στην φαρμακευτική κάλυψη των αναγκών της χώρας. Είδαμε πολιτικές που δεν εφαρμόστηκαν να γίνονται επιταχυτές αυτής της κρίσης όπως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει γίνει επιταχυτής πολλών κρίσεων. Συγκεκριμένα είδαμε έλλειψη σε απλά αντιβιωτικά, απλά παυσίπονα στα φαρμακεία και είδαμε αυτό να συμβαίνει και να μας λένε οι φαρμακοποιοί ότι μην ανησυχείτε, οι τιμές απλά θα ανέβουν γιατί θα γίνει αυτό που πρέπει να γίνει, θα ανέβουν οι τιμές και θα επανέλθει η κάλυψη των φαρμάκων. Αυτό που δεν πατάχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία είναι η παράνομη εξαγωγή που υπερέβαινε κατά πολύ το επιτρεπόμενο όριο και το είδαμε να συμβαίνει κατά κόροντα τελευταία χρόνια χωρίς να υπάρχει πρόβληψη για την κάλυψη των φαρμακευτικών αναγκών της χώρας. Και η πολιτεία πρέπει να είναι νομοθητή προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν μπορεί απλά με ευχολόγια και με διδαχές να λέει ότι θα λύσουμε αυτό το πρόβλημα, θα κάνουμε όπως είδαμε στις εγκυβερνήσεις από την κυβέρνηση, χωρίς μια ουσιαστική νομοθητική παρέμβαση. Είναι απαράδεικτο. Πολύ ωραία. Ήρθατε τέλειο το χρόνο. Ακολουθεί ο κ. Τριγόνης από το ΠΑΣΟΚ. Για άλλη μία φορά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέδειξε τη στόχη ψήτης. Τα ελληνικά φάρμακα στις τιμές που ήταν υποχρεωμένοι να τα διαθέσουν στην ελληνική αγορά, δεν τους συνέφερε αυτή η επιλογή και επέλεγαν να τα βγάζουν νύχτα οι φίλοι του κυρίου Μητσοτάκη με κοντέινερ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γιατί? Γιατί είχαν μεγαλύτερο κέρδος. Αυτή είναι η πραγματικότητα για την έλλειψη φάρμακων στην ελληνική κοινωνία. Από εκεί και πέρα θα πρέπει να δούμε και τι έχει γίνει διαχρονικά για τα φάρμακα και την πρόσβαση των ανθρώπων και στο εθνικό σύστημα υγείας, αλλά συγκεκριμένα στην ερώτησή σας στην ιατροφαρμακευτική αγωγή. Υπάρχουν κυβερνήσεις οι οποίες λειτουργούσαν με γνώμονα τη διαφάνεια και με γνώμονα την αξιοκρατία. Και ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ηλεκτρονική συνταγωγράφηση για να αποτρεπτούν οποιαδήποτε φαινόμενα εισχροκέρδειας. Υπάρχουν κυβερνήσεις οι οποίες δεν λειτουργούσαν προς όφελος του ελληνικού λαού και βάλαν πλάτη στα μεγάλα συμφέροντα. Και δεν είναι μόνο τα φάρμακα το χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δείτε τι γίνεται το τελευταία ενάμιση χρόνο με τις μεταγγίσεις πετρελαίου στα τάγκερ στα ανοιχτά των χωρικών υδάτων της χώρας μας. Είναι πολιτική η στόχευση. Και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε. Το λόγο έχει η κυρία Καπέτι από το Κομιστικό Κόμμα. Σε αυτή την ερώτηση θα μπορούσαμε πάρα πολλά να πούμε. Η πείρα από την περίοδο της πανδημίας, που μέχρι σήμερα τρέχει και έχουμε αυτές τις ελλείψεις στα φάρμακα, αρχικά μας κάνει να πούμε ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται, μάλλον όχι δεν μπορεί, ότι είναι δεδομένο ότι συνεχίζεται η χρηματοδότηση των φαρμακευτικών εταιριών. Έτσι και αυτό το πράγμα, πώς το λένε, με την αποδοχή της ελεύθερης αγοράς και τα μέτρα που έχουν πάρθει, είναι στην ευχέρεια της κάθε εταιρείας το τι φάρμακα θα βγάλει, πότε θα το βγάλει και με ποιον τρόπο. Δυό λόγια για την πανδημία και για το εμβόλιο και για όλη αυτή τη σύγχυση. Νομίζω ότι θα μπορούσε να υπάρχει μια υπεύθυνη ενημέρωση, τουλάχιστον να παίρνεται στους ανθρώπους σε σχέση με το εμβόλιο και να επιλεχθεί ένα από αυτά, αλλά το κριτήριο δεν είναι και δεν ήταν η προστασία της υγείας του λαού, το κριτήριο είναι η αύξηση του κέρδους των φαρμακευτικών και βεβαίως το τι εμβόλιο θα κάναμε και τα λοιπά, να κάνει με τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ανταγωνισμό και δεδομένες καταστάσεις, που ξαναλέω, το είπα και σε άλλες έτσι ερωτήσεις, αλλά βγαίνει από μόνο του, κανείς δεν διαφωνεί. Δεν υπήρχε κανένας ποτέ που θέλησε να βάλει όριο στην κερδοφορία των φαρμακευτικών εταιριών ή να καλύψει τις ελλείψεις στην υγεία από τις κυβερνήσεις που είδαμε και βλέπουμε. Επομένως χρειάζεται ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο και υγεία για την προστασία του λαού. Για ακόμα μια φορά είδαμε ότι η κυβέρνηση δεν είχε κανένα σχέδιο. Στην αρχή της πανδημίας ήταν όλοι καθησυχαστικοί ότι ο κορονοϊός δεν θα έρθει στην Ελλάδα γιατί δεν έχουμε απευθείας πτήσεις. Τελικά ο κορονοϊός ήρθε. Μετά μας έλεγαν ότι υπάρχει επάρκεια κρεβατιών μεθ. Τελικά είδαμε χιλιάδες ράτζα και πολλούς θανάτους. Μετά μας είπαν ότι υπάρχουν φάρμακα και ξαφνικά στα φαρμακία τα πιο απλά αντιβιωτικά ή παυσίπονα είχαν δύο και τρεις φορές παραπάνω. Και αν τα βρίσκαμε. Τελικά ο βασιλιάς είναι γυμνός. Δεν έκαναν τίποτα, δεν προσπάθησαν να βοηθήσουν τον απλό άνθρωπο και είδαμε ότι είναι όλα θέμα χρημάτων. Είναι μπίσμα ακόμα και η υγεία. Το πιο απλό πράγμα στον κόσμο δεν είναι πλέον στην Ελλάδα δεδομένο. Βλέπουμε τους βιομηχάνους να κάνουν τα δικά τους χωρίς να υπάρχει κανένας έλεγχος παρόλο που η κυβέρνηση λέει το ακριβώς αντίθετο. Πιστεύω ότι αυτό το πράγμα θα συνεχιστεί και δυστυχώς θα πάμε σε μια ιδιωτική περίθαλψη, σε μία ιδιωτική υγεία για λίγους, για αυτούς που έχουν. Καταρχήν στην ουσία του ερωτήματος όσον αφορά τις τιμές των φαρμάκων και τις ελλείψεις. Πρόσβαση στο φάρμακο σημαίνει πρόσβαση στη δημόσια υγεία. Και πρόσβαση στη δημόσια υγεία, αγαπητοί φίλοι και φίλες, είναι συνταγματική επιταγή. Είναι επιταγή ενός κράτους δικαίου και ενός κράτους πρόνοιας. Τα παιχνίδια που παίζονται με τις τιμές των φαρμάκων, με τα για νόστιμα, με την παραγωγή την εγχώρια, με τους ολιγάρκες που οδηγετούν την αγορά τους φαρμάκων στη χώρα μας, είναι γνωστά. Και τα παίζει πρώτος και καλύτερος ο Υπουργός Ανάπτυξης ο κ. Άντωνης Βεργιάρης. Τα παίζει πρώτος και καλύτερος ο Υπουργός Υγείας κ. Πουλεύλες. Και οι δύο προέρχονται από το ακροδεξιό μόρφωμα, το οποίο συνεργάζεται και ουσιαστικά και πολιτικά και ιδιολογικά η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Η δημόσια υγεία απέδειξε μέσα στην πανδημία ότι είναι το τελευταίο αποκούμπι του κάθε πολίτη απέναντι σε εκείνα τα πανδημικά φαινόμενα και σε εκείνες ακριβώς τις καταστάσεις που μπορεί να ορθώσει το ανάστημά του και να δώσει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών. Ούτε ο ιδιωτικός τομέας, ούτε τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, ούτε οι πολιτικές για τις ιδιωτικοποίησεις μπορούν να απαντήσουν στις ανάγκες των ανθρώπων για πρόσβαση στη βρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια υγεία που μόνο ένα 100% δημόσιο εθνικό σύστημα υγείας μπορεί να εξασφαλίσει για κάθε πολίτη, για κάθε εργαζόμενο και για τον αδύνατο και για τον φτωχό για όλη την κοινωνία. Πολύ ωραία. Προχωράμε στην επόμενη ερώτηση όπου θα την απευθύνει ο Αλέξανδρος εκ πρόσβασης 15-19 και θα ξεκινήσει να απαντά ο κύριος Συρρικάς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τ' άτομα με αναπηρία είναι η δυσκολία στην πρόσβαση της κοινότητας στους χώρους, σε δημόσια κτίρια και μέσα μεταφοράς, οι διακρίσεις στο εργασιακό περιβάλλον και η δυσκολία στην έβρεση εργασίας. Στο πλαίσιο βελτιωτικών πολιτικών έχετε να προτείνετε κάτι ώστε να φτάσουμε εν τέλει στους ευρωπαϊκούς δικτές. Κοιτάξτε να δείτε. Πρόκειται για μια συλλογική πολιτική. Πρόκειται για μια πολιτική που δείχνει το κοινωνικό πρόσωπο της κάθε κυβέρνησης. Εμείς στα ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε τα άτομα με αναπηρία να είναι και να αντιμετωπίζονται ως εισάξια μέλη της κοινωνίας, όπως είναι, και να αντιμετωπίζονται και έτσι από το κράτος. Δεν μπορεί να υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών. Αυτό ξεκινάει από τη μετακίνησή τους, από την εκπαίδευση τους, από την ένταξή τους στο κοινωνικό περιβάλλον με τις συγκεκριμένες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και με την ένταξή τους στο εργασιακό περιβάλλον. Αυτό που λέμε είναι ότι πρέπει να υπάρχουν αρχικά προσβάσιμες πόλεις. Ζούμε σε μια πόλη όπου δεν είναι καθόλου προσβάσιμη για άτομα με αναπηρία και να υπάρχει ένα συλλογικό σχέδιο για όλες τις πόλεις, ώστε να μπορούν τα άτομα με κινητικές δυσκολίες, οι συμπολίτες μας, να κινούνται με άνευση και ασφάλεια. Από εκεί και πέρα, στον τομέα διαβίουσής τους, οι άνθρωποι αυτοί, όσοι χρειζουν ενός προσωπικού βοηθού, να καλύπτεται από το κράτος και να εξασφαλίζεται μια μισθοδότηση από το κράτος για τους βοηθούς αυτούς και επίσης ζητάμε επέκταση και των κριτήριων αλλά και του ποσού των επιδομάτων που λαμβάνουν οι άνθρωποι αυτοί της οικονομικής ενίσχυσης. Έτσι μόνο θα φέρουμε μια οικονομία σε ισότητα, σε πλήρη ισότητα, με ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα και ίσα αντιμετώπιση, τόσο στο επίπεδο της κοινωνίας, όσο και στο επίπεδο του κράτους. Πολύ ωραία. Συνεχίζουμε με τον κ. Τριγόνη. Τα άτομα με ειδικές ικανότητες γενικότερα αποτελούν στη λογική της ευρύτερης συμπερίληψης όλης της κοινωνίας ένα πολύ βασικό και σημαντικό πυλόνι. Θα πρέπει όλες οι ενέργειες τις οποίες κάνουμε με βάση και στην πολιτική και στην κοινωνική και στην οικονομική πολιτική που χαράζει κάθε κόμμα, να φροντίζει να λαμβάνει υπόψη του όλες τις ιδιαίτερες ομάδες της κοινωνίας. Πολύ σημαντικό και το έχουμε αποδείξει έμπρακτα όλα αυτά τα χρόνια στο πρόγραμμά μας πόσο σημαντικό βάρος δίναμε και να βάλω και μια παρέντιση σε αυτό εκτός από την καθημερινότητα είναι πολύ σημαντική και η εκπροσώπησή του στα κοινά. Γι' αυτό και πάντα το ΠΑΣΟΚ είχε ποσόστοση στα εσωτερικά όργανα στα άτομα με ειδικές ικανότητες. Αφού και και πέρα έχουμε αυτή τη στιγμή μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η οποία προκειμένου να καλύψει την ενδεχόμενη ένδυα μέτρων σε αυτό το τομέα πήγε και δημιούργησε το φιάσκο των ελεγκτών προσβασιμότητας για όλα τα δημόσια κτίρια. Στην περίπτωση που δεν το ξέρετε έφτιαξε ένα μητρό ελεγκτών οι οποίοι κάποια στιγμή θα ξεκινήσουν να ελέγχουν όλα τα δημόσια κτίρια το πόσο έχουν πρόσβαση για τα άτομα με ειδικές ικανότητες. Και αυτό που είναι μια προχειροδουλειά έγινε καθαρά για προεκλογικός σκοπούς τρεις μήνες πριν από τις έκλογες και θα δούμε πάλι αντί να βλέπουμε ουσιαστικές και πραγματικές παρεμβάσεις βλέπουμε μια συζήτηση αοριστίας και γενικών τοποθετήσεων. Συνεχίζει η κυρία Καπέτη. Είδαμε τα τελευταία χρόνια μεγάλο κόφτη στα επιδόματα που δίνονται στους ανθρώπους με αναπηρία με την έννοια ότι αυξήθηκαν οι προϋποθέσεις. Επομένως πολύ λιγότεροι δικαιούνται έστω και αυτό που λέμε επίδομα που είναι μια ανακούφιση και κανείς δεν το υποτιμά μέσα σε αυτά τα πλαίσια που βρισκόμαστε. Τώρα από εκεί και πέρα ο στόχος δεν είναι απλά η ελεύθερη πρόσβαση στους χώρους που βεβαίως είναι και αυτό πολύ σημαντικό αλλά είναι η συνολική ένταξη των ατόμων με αναπηρία σε μια κοινωνία. Επομένως νομίζω ότι το κύριο είναι η ένταξή του στην αγορά εργασίας στη δημιουργία θέσεων εργασίας προσαρμοσμένων γι' αυτά τα άτομα για παράδειγμα. Και βεβαίως και πρόσβαση. Εμπάνις περιπτώσιο όλοι οι φραγμοί που μπαίνουν απέναντι σε έναν άνθρωπο σήμερα για να μπορέσει να ζήσει η ελεύθερα ισότημα σε αυτή την κοινωνία έχουν να κάνουν με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές όλων των κομμάτων και της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ και του ΜΕΡΑ25 ας πούμε και της ελληνικής λύσης και τους λέω έτσι όλους ονομαστικά όχι για κάποιο λόγο αλλά γιατί κανείς δεν αμφισβητεί τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που φυσικά δεν είναι ανθρωπιστικές γιατί όταν τα πράγματα μπαίνουν στο ζύγι κόστος για το κεφάλαιο όφελος τότε ο λόσος μπορεί να ανακουφιστεί και στα άτομα με αναπηρία αυτό φαίνεται πιο έντονα εξαιτίας της ιδιαιτερότητάς τους και της μεγαλύτερης ανάγκης που υπάρχει. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζει ο κύριος του ΣΥΡΙΖΑ. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες στην Ελλάδα πρώτα πρέπει να αποδείξουν ότι είναι άτομα με ειδικές ανάγκες. Βλέπουμε ότι κάθε τόσο περνάνε κάποιες επιτροπές οι οποίες επιτροπές αυτές μπορεί να μην είναι καν στο νομό. Υπάρχουν άτομα τα οποία έχασαν τη δουλειά τους λόγω μιας αναπηρίας και κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Το κράζο τους προστατεύει από τίποτα. Είδαμε πριν από μια βδομάδα σε έναν ογδοντιάχρονο που ήταν φάντς, μάλλον, όχι τράπεζα, φάντς, απειλή να του πάρουν το σπίτι. Βλέπουμε ότι τα άτομα αυτά, ενώ θέλουν να προσφέρουν, τους έχουμε σε μια ομυρία λόγω κακής νοοτροπίας που έχουμε κι εμείς οι ίδιοι. Και βλέπουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν προσπαθεί να τα εντάξει, ουσιαστικά, στη ζωή μας. Μόνο ευκολόγια και τα θυμούνται μόνο όταν απευθύνονται σ' αυτούς. Βλέπουμε Ολυμπιονίκες, μάλλον παραολυμπιονίκες, που στην αρχή είναι όλοι δίπλα τους και τελικά μόλις επιστρέφουν από το κατόθρομο που έχουν κάνει υπουρένια, έχουν πάρει κάποιο μετάλλιο, είναι μόνοι τους στο αεροδρόμιο. Άρα πρέπει να αλλάξουν οι κυβερνήσεις, η συγκεκριμένα ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, την λογική τους ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε την πολιτέρα να περισσεύει κανένας. Ακόμα και αυτά τα άτομα που πιστέψτε με ότι έχω συναντήσει, ότι έχουν πολύ πιο πολύ αναπτυγμένο το αίσθημα της επιβίωσης, το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, το αίσθημα ότι μπορούν να προσφέρουν. Και είναι και πιο, επιτρέψτε μου εισαγωγικά, πιο χρήσιμοι από κάποιους οι οποίοι τα θεωρούν όλα δεδομένα. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζουμε με τον κ. Παππαθανασίου. Για να είμαστε ειλικρινείς, η Ελλάδα ποτέ δεν υπήρξε υπόδειγμα κράτους πρόνοιας. Σε σύγκριση μάλιστα με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρούμαστε ουραγοί και σε αυτό το τομέο δυστυχώς. Τι συνέβη όμως τώρα τα τελευταία χρόνια, ενώ δεν είχαμε κανένα δομημένο κράτος πρόνοιας που να μπορούν να αγκαλιάσουνε αυτούς τους ανθρώπους τα άτομα με ειλικές ικανότητες, τα άτομα με αναπηρία. Ήρθε και μια πολιτική των μνημονίων εδώ και 13 χρόνια που ακόμα και αυτά τα υποτυπώδη δικαιώματα και τις υποτυπώδεις παροχές που είχαν κατακτήσει οι άνθρωποι αυτοί, οι συμβολίτες μας αυτοί, τέθηκαν στη μέγενη των πολιτικών της λυτότητας, των πολιτικών της ιστοχοποίησης. Να δούμε και το εξής. Ότι αυτά τα άτομα αυτοί σαν άνθρωποι μας έχουν αυξημένες ανάγκες. Έχουν αυξημένες ανάγκες διαβίωσης. Και παρ' όλα αυτά, θα θυμίζω ότι το εξής και μόνο. Η επαναεξέταση των ανθρώπων αυτών από τα κεπά που επέβαλαν το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο. Άνθρωποι δηλαδή πάντως χάρη που έχουν προσωπικά βίωματα με μεσογειακή αναιμεία. Άνθρωποι ουσιαστικά που να μην έχουν μέλη του σώματος τους. Υποχρεώνονταν ξανά και ξανά να επαναεξετάζονται. Μόνο και μόνο γιατί τέθηκε η λογική ότι πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες στις τα εκδόματα, οι δαπάνες στην δημόσια υγεία. Και αυτές ακριβώς οι δαπάνες πραγματικά κουτσουρέθηκαν προκειμένου να φθουστούμε σε ένα ισολογισμό και σε μια στις μνημονιακές τέλος πρώτων επιταγές που μας έβαλαν στους επιβραμμένιστές. Αυτό είναι απάνθρωπο. Θα πρέπει να δούμε μια με διαφορετική ματιά της ανάγκης των ανθρώπων και να τις ικανοποιήσει η κυβέρνηση. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζουμε με τον κ. Λιάπη. Να σταθούμε λίγο στην ημερομηνία. Γιατί πολλές φορές με αυτά που ακούω νομίζω ότι ταξιδεύουμε σε κάποιο άλλο χρονικό πλαίσιο. Σήμερα ο μήνας έχει 12 Μαΐου του 23. Αυτό σημαίνει ότι από την 1η Μαΐου του 23 έχουμε αύξηση κατά 8% των αναπηρικών επιδομάτων στη χώρα. Δηλαδή 11 μέρες με 8% αύξηση. Αυτό ως προς την ευαισθησία της νέας δημοκρατίας και της κυβέρνησης. Έτσι, έχουμε αναβάθμιση στην τετραητία που πέρασε του ελέγχου κοινωνικών επιδομάτων με δημιουργία ηλεκτρονικής βάσης για όλα τα επιδόματα αναδικαιούχου, αυτοματοποιημένο έλεγχο των κριτηρίων, συγκέντρωση των επιδομάτων σε μία βάση λιγότερη ταλαιπωρία για τους δικαιούχους, περισσότερη διαφάνεια. Ξέρετε, πολλές φορές στις δημόσιας τοποθετήσεις προσώπων κομμάτων ή πολιτικών κατατίθεται ένα πλαίσιο. Για κάποια όμως από τα συγκεκριμένα ζητήματα που τίθετε εδώ έχω την προσωπική μου εμπειρία διότι ο ίδιος συμπληρώνω φακέλους και πάτων ασθενών μου ηλεκτρονικούς πλέον και βλέπω πόσο έχουν διευκολυνθεί στην καθημερινό ετάτος. Διαπιστώνω πραγματικά το κενό στα φάρμακα που προαναφέρθηκε πριν και το οποίο το εξηγήσαμε, όπως το εξηγήσαμε, από δικούς μου ασθενείς, όχι από παράπονα πολιτών. Δεν μπορώ όμως να δεχτώ ότι η Νέα Δημοκρατία κάνει δουλειά με τους δικούς της. Και επειδή μιλάμε εδώ από τα τρίκα, αλλά θα κάνω χρήση των 10 δευτερολέπτων των επιπλέων, προκηρύχθηκε ένα κέντρο ψυχικής υγείας, εδώ χρηματοδοτούμενο μέσω ΕΣΠΑ. Επειδή ακριβώς, επαναλαμβάνω η θέση μου στον Κεθέα και θα ξανάρθω σε αυτό, είναι άμυστη, είχα δηλώσει ως επιστημονικός υπεύθυνος. Δεν επιλέγει, διότι ακριβώς ένας άλλος φάκελος που είχε κατατεθεί, είχε κτίριο από τον Δήμο, τον Δήμο Τρικάλον, και το κτίριο λειτουργούσε ως μωριοδότηση επιπλέον. Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω χωροχρονικά πού είναι αυτές οι περίεργες δουλειές που γίνονται ή πού είναι η απουσία ευαισθησίας, όταν τα νούμερα στο τέλος μιλούν. Ευχαριστούμε πολύ. Να συνεχίσουμε με την επόμενη ερώτηση που θα την κάνει η Μηρτώ, ξεκινώντας από τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, κύριο Τριγώνη. Ποια είναι η θέση σας για τον όρο για γυναικοκτονία? Έχετε κατανοεί τη ταχεία θέσπιση νόμου που να αποκαδιστεί αυτό το κενό? Σκοπεύετε να πάρετε μέτρα με στόχο τη μείωση του χρόνου λήψης των δικαστικών αποφάσεων? Είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της κοινωνικής μας ζωής. Όχι μόνο γυναικοκτονίες, αλλά χρειάζεται μια ολιστική αντιμετώπιση σε ό,τι έχει να κάνει με την έμφυλη βία. Ευτυχώς ή δυστυχώς, γίναμε όλοι μάρτυρες μιας συνεχόμενης αυξητικής τάσης στα φαινόμενα έμφυλης βίας και κατά συνέπεια και στις γυναικοκτονίες. Πολλοί θα γυρίσουν να πούν ότι γι' αυτό οφείλεται ο Covid και ο εγκλεισμός. Πραγματικότητα δυστυχώς δεν είναι αυτή. Δεν ευθύνονται τα μέτρα, δεν ευθύνονται ότι μέναν σπίτι οι άνθρωποι. Ευθύνεται η ίδια ινοτροπία της κοινωνίας. Ινοτροπία που βάζει τη γυναίκα ή, αν θέλετε, το οποιοδήποτε φύλο σε θέση δυνατού ή αδύναμου. Αυτό το πράγμα, για να το στοχεύσουμε και να πετύχουμε την εξίσως τον φύλο, χρειάζονται πολιτικές σε όλα τα επίπεδα. Για να είμαι πιο συγκεκριμένος. Έχουμε μιλήσει, να σας δώσω ένα παράδειγμα πολύ σύντομο, στο πού είμαστε αυτή τη στιγμή ευρωπαϊκά. Πόσο χαμηλά είμαστε στην εξίσωση των δύο φύλων. Είμαστε στην έκτη από το τέλος θέση στην Ευρώπη. Η Ελλάδα, η σύγχρονη Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει ιδιαίτερα χαμηλά γενικότερα τη σχέση μεταξύ των δύο φύλων. Και από εκεί ξεκινάνε τα φαινόμενα γυναικοκτονίας. Η γυναικοκτονία είναι η κορύφος. Να σας δώσω ένα άλλο παράδειγμα. Πόσοι υπουργοί είναι γυναίκες στο υπουργικό συμβούλιο του κ. Μητσοτάκη. Δύο. Να μιλήσουμε σε επίπεδο ευρύτερης κυβέρνησης. Πόσοι είναι υπουργοί και υφυπουργοί στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Εννέα. Αν δεν αντιμετωπίσουμε με ίσο τρόπο τα δύο ή και τα τρία φύλα, δεν μπορούμε να επιτύχουμε την εξάλυψη φαινομένων όπως οι γυναικοκτονίες. Πολύ ωραία. Το λόγο έχει η κυρία Καπέντη για το κομμουνιστικό κόμμα. Επίσης. Η έμφυλη βία και οι γυναικοκτονίες και ο τρόπος που εκφράζονται και βλέπουμε στην επικαιρότητα. Νομίζω ακούγοντας τον όρο βία πρέπει να σκεφτούμε ποια είναι η μεγαλύτερη βία που ζούμε. Εγώ νομίζω ότι η μεγαλύτερη βία είναι η εκμετάλλευση του εργαζόμενου από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Σε μια τέτοια λοιπόν κοινωνία που εμείς με την ξύλινη γλώσσα μας τη λέμε ταξική κοινωνία, είναι λογικό να εκφράζονται μέσα στην οικογένεια ή μέσα σε διάφορα πλαίσια τέτοιου είδους φαινόμενα. Τι δείτε στο σπίτι σας όταν ένας πατέρας είναι άνεργος για παράδειγμα. Δεν θέλω να επεκταθώ πολύ αλλά τι είναι αυτό που μας πιέζει και μπορεί να ξεσπάμε στο διπλανό μας. Τώρα από εκεί και πέρα σε σχέση με τη θέση της γυναίκας και συνολικά με το ζήτημα ας πούμε της συμβίωσης, εμείς πέρα από το γεγονός ότι παλεύουμε για μια σειρά δικαιωμάτων όπως είναι παράδειγμα το επίδομα μητρότητας που δίνεται παντού και πάντα και είναι ζήτημα προς διεκδίκηση. Αλλά νομίζω ότι αυτό που πρέπει σήμερα να απαιτήσουμε είναι η ισότιμη ελεύθερη συμβίωση ενός ζευγαριού χωρίς τον οικονομικό καταναγκασμό. Γιατί δείτε πόσες γυναίκες αναγκάζονται επειδή δεν μπορούν να σταθούν οικονομικά μόνες τους να μένουν σε σχέσεις, σε γάμους που δεν θέλουν. Το καταλαβαίνετε τι εννοώ. Επομένως τι είναι αυτό που εγκλωβίζει μια γυναίκα σήμερα. Τα πράγματα λοιπόν ξεκινάνε από το σύνολο της ζωής μας. Και τι είναι αυτό που θα κάνει την ισότιμη συμβίωση που λέμε, το να παρθούν μια σειρά από μέτρα που δεν αφορούν το απότερο μέλλον, αφορούν το σήμερα. Και όλες οι κυβερνήσεις μπορούν να τα πάρουν. Αλλά ξαναλέω είναι κόστας. Πολύ ωραία. Το λόγο έχει κυρίως και εμάς για την ελληνική λύση. Το θέμα είναι ότι το όρος γενεκτονία τον εντάξαμε τα τελευταία χρόνια. Το θέμα υπήρχε πάντα. Μάλλον το πρόβλημα υπήρχε πάντα. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι τόσο πολύ πώς θα το χαρακτηρίσουμε λόγω στατιστικής. Γιατί γι' αυτό το λέμε είναι ότι υπάρχει βία. Βλέπουμε ξαφνικά ότι καθημερινά βλέπουμε στις ειδήσεις εγκλήματα που στην Ελλάδα ήταν πρωτόγνωρα. Δεν τα βλέπαμε. Ίσως φταίει και ο εγκλισμός, ίσως φταίει και οι συνθήκες, ίσως δεν ξέρω τι. Το θέμα είναι ότι βοηθάει και η τιμωρησία. Βλέπετε παιδοβιαστές οι οποίοι κάνουν τρελά πράγματα με παιδάκια σε 10 χρόνια να είναι έξω. Βλέπετε πρωταγωνιστές που πρωταγωνιστούσαν σε γενοκτονίες να έχονται γράμματα στις φυλακές σαν να είναι κάποιος ήρωας. Δηλαδή είναι μερικά πράγματα τα οποία η κοινωνία μας δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό το πράγμα. Είναι θέμα ψυχιατρικής, είναι θέμα ψυχολογίας, δεν ξέρω. Ποιο αρμότητα είναι οι ψυχιατροί να μας πούν. Αλλά το θέμα είναι το εξής, ότι πρέπει σαν άνθρωπο να καταλάβουμε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίση. Ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στο να... Μάλλον αυτά. Πολύ ωραία, το λέω εγώ και ο Χ. Παπθανασίου για το Μ. 25. Το κίνημα μυτού που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια και όχι μόνο, απόκάλυψε μια σειρά από φαινόμενα ένθυλης βίας, από κακοποίησης γυναικών, από εγκλήματα, από βιασμούς έναν-δύο ανηλικών, ομοφυλόφυλων και ουσιαστικά δίνει μια εικόνα της κοινωνίας η οποία διέπετα από μια βαθιά ανήκει άλλο ηθική κρίση. Αυτή η θηκή κρίση, εμείς δεν την αποδίδουμε τόσο στην πανδημία, την αποδίδουμε κυρίως στην εξαθλίωση των ανθρώπων μέσα από τις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόσουν τα τελευταία, τουλάχιστον, 15 χρόνια. Είναι μόνο αυτό, όχι ασφαλώς. Είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, είναι οι κοινωνικές σκέψεις οι οποίες έχουν διαραγεί, είναι και άλλα φαινόμενα τα οποία χρειάζονται μια ανάλυση περιπτέρων. Είναι όμως κυρίως, αγαπητές φίλες και φίλοι, οι σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται και οι οποίες σχέσεις εξουσίας πρημοδοτούν και αναπαράγουν τη βία ακόμα και μέσα στο σπίτι, ακόμα και μέσα στην οικογένεια, ακόμα και μέσα στα ζευγάρια. Όμως καμία μέχρι τώρα κυβέρνηση δεν κατάφερε να θεσπίσει τέτοιους κανόνες και τέτοιες δομές, ώστε να προασπιστεί, να προασπιστεύουν ισχυρή θεσμή προστασίας του προσώπου, της γυναίκας, του ανήλικου παιδιού. Εμείς είμαστε ένα εικοσπέντε συμμαχία για τη ρήξη. Ζητάμε να αναγνωριστεί τώρα ο όρος γυναικορτωνία, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντίνου Πουλής του 2011, που έχει υπογράψει και έχει επικυρώσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ζητάμε να ιδρυθούν περισσότερες δομές φιλοξενίας και παροχής ψυχολογικής υποστήρισης για τα θύματα της έμφυλης βίας. Και τέλος, ζητάμε να ενισχυθούν οι κατατόπους αρμόδιες ιδρυθωτικές υπηρεσίες, ούτως ώστε τα φρενόμενα της βίας να ελέγχονται άμεσα και να αποκαλύπτονται άμεσα. Πολύ ωραία. Το λόγο έχει για τη Νέα Δημοκρατία, κ. Γιάπης. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ακριβώς στοχεύοντας στην προστασία αυτού του ευαίσθητο κομματιού της κοινωνίας που διαχρονικά υφίστατο πιέσεις και όχι μόνον πιέσεις, τις οποίες αναγνωρίσαμε, έφερε το πάνι-πάτο. Φέραμε τις δομές υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους, τα συμμουλευτικά κέντρα κακοποιημένων γυναικών στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με την Ελλάς και την Άμεση Δράση. Ως Πρόεδρος του Κεθεά, να μιλήσω, μέσα στις φυλακές του Κοριδαλού και στις φυλακές του Ελεώνα Θηβών. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κυρία Σακελαρωπούλου, εγγενίασε πριν από λίγους μήνες το πρώτο κλειστό πρόγραμμα μέσα σε φυλακές απεξάρτησης γυναικών. Φαίνεται λοιπόν έμπρακτα πώς η Νέα Δημοκρατία πραγματικά προστατεύει και την γυναίκα, προστατεύει και τις ευαίσθητες ομάδες. Ήρθε η μείωση του έμφυλου μισθολογικού χάσματος από εκτιμόμενο ποσοστό σε 10% προσπαθούμε να το κατεβάσουμε στο 5% για το 2027 και να το κατεβάσουμε στο 3% για το 2030. Φαίνεται ποιος πραγματικά έρχεται με δράσεις κέραιες και ουσιαστικές να φροντίσει τη γυναίκα και τα άτομα που είναι σε ανάγκη και ποιος απλώς εκτοξεύει κορώνες ευαισθησίας. Και να θυμίσω για να το συνδέσουμε και με τα άτομα με αναπηρία πώς η Νέα Δημοκρατία έχει στο Ευρωψιφοδέλητιό της τον Κυμπουρόπουλο, τον συνάδελφο Ψυχίατρο και πως πρωτοκλασά το Σύριζα του είχε φερθεί. Γιατί, επιτρέψτε μου να πω, οι ρίζες της ηθικής βρίσκονται στην ενσυνέστηση. Στον κατά πόσον μπορώ να μπω στη θέση του απέναντι, γι' αυτό δεν θα τον αδικήσω και δεν θα τον σπηλώσω και θα τον προστατέψω. Τη ρίζες της ενσυνέσθησης της Νέας Δημοκρατίας, τις είδαμε πολύ πρόσφατα στην υπόθεση της 12 χρονώνις από τον Κολονό, θύμα παιδοβιασμού. Σε ένα δίκτυο που εμπλεκόταν στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, και είδαμε την υφυπουργό Δόμνα Μιχαηλίδου να δίνει στη δημοσιότητα τη διεύθυνση κατοικίας της με αποτέλεσμα να μπαίνουν στο σπίτι της και να την απειλούν, να ξυλοκοπούν και να την απειλούν με απαγωγή και εκβιασμό. Είδαμε επίσης το πώς αντιμετώπισε της γενικοκτονίας στην Ελλάδα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όταν από το 2021 έχουμε φέρει τροπολογία στη Βουλή για να αναγνωριστεί ο όρος γενικοκτονία. Ένας όρος που δεν είναι μόνο πολιτικός, έχει και ποινικές διαστάσεις καθώς, με συγχωρείτε, η διάταξη του άρθρου 299 του Ποινικού Κώδικα δεν καλύπτει από μόνη της με υπάρχεια το έτημα της θέσης της ποινής που αφορά στην αφαίρηση της ζωής με σεξιστικά κίνητρα. Δηλαδή, ο όρος γενικοκτονία καλύπτει και το ποινικό πλαίσιο. Δεν μιλάμε μόνο για κοινωνική πολιτική. Είναι συγκεκριμένες οι ανάγκες και είναι συγκεκριμένα τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Από εκεί και πέρα, ας μιλήσουμε για ισότητα των δύο φίλων. Στην Ελλάδα, σαν ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, είμαστε το μόνο κόμμα που έχουμε φέρει το 50-50 παντού. 50-50 άντρες γυναίκες παντού. Στην εκπροσώπιση των οργάνων του κομματός μας και στην εκπροσώπιση των υποψηφίων βουλευτών. Στα Τρίκαλο, όπως θα δείτε, είμαστε έξι υποψήφου βουλευτές, τρεις γυναίκες, τρεις άντρες, 50 παντού, όπως συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα, γιατί η ισότητα ξεκινάει δίνοντας το παράδειγμα, όχι με ευκολόγη. Πολύ ωραία. Την επόμενη ερώτηση θα απευθύνει η εκπρόσωπος της Υγειακής Ομάδας 26 Plus, η Ραφαελίνα, και θα απαντήσει πρώτη η κυρία Καπέντια από το κομματιστικό κόμμα. Αντίθετα με τα πρότυπα της αστυνομίας στην Ευρώπη, η γενική εικόνα στη χώρα μας δίνει την αίσθηση ότι οξύνεται η αστυνομική αυθαιρεσία. Σκέφτεστε τρόπους για να περιοριστεί αυτό το φαινόμενο. Όταν μιλάμε για την αστυνομική αυθαιρεσία, πρέπει να την συνδέσουμε με το κράτος, με αυτό που λέμε κρατικό μηχανισμό, με τις κυβερνήσεις που καλούνται να διαχειριστούν αυτό το κρατικό μηχανισμό, με την καταστολή που η ζωή μας μας λέει ότι απευθύνεται σε αυτόν που θέλει να αγωνιστεί, εκεί απευθύνεται η καταστολή. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσπάθεια να περάσει στα πανεπιστήμια, η πανεπιστημιακή αστυνομία, να καταργηθούν δηλαδή μια σειρά δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, στην πράξη εννοώ, έτσι που έχουν, πώς το λένε, μέσα από το εργατικό λαϊκό κίνημα, το φοιτητικό κίνημα, με κόπο έχουν κατακτηθεί. Επομένως, πρέπει να σκεφτόμαστε τα πράγματα σε αυτά τα πλαίσια, δεν περιορίζεται η αστυνομική αυθαιρεσία, γιατί η αστυνομία είναι όργανο αυτού του κράτους που έχουμε μπροστά μας. Γι' αυτό, αν θέλετε, μης λέμε ότι στις 22 του Μάη χρειάζεται ο λαός να έχει δίπλα του ένα ισχυρό ΚΚΕ, που να μπορεί να αγωνιστεί στο πλάι του και να αντιμετωπίσει και τέτοια φαινόμενα, γιατί αν θέλετε ο λαός μπορεί να τα περιορίσει. Γιατί έχει απέναντί το αυτό το εχθρικό κράτος και είναι δεδομένες οι αντιλαϊκές πολιτικές που θα ακολουθηθούν. Όταν εννοείται αστυνομική αυθαιρεσία, τι ακριβώς εννοείται. Γιατί τα αστυνομικά όργανα είναι όργανα, κάνει αυτό που τους λέει ο ανώτερός τους. Όταν έχουμε, παράδειγμα, μια συγκέντρωση με συνταξιούχους οι οποίοι ξυλοκουμπούνται, δεν βλέπω απειλή από τους συνταξιούχους αστυνομικούς. Άρα είναι φερεύθρονα οι όργανα της εκάσουσης κυβέρνησης να χρησιμοποιούν με λάθος τρόπο. Στην ελληνική λύση πιστεύουμε ότι η αστυνομία πρέπει να είναι φίλη με το πολίτη και να είναι το αποκούμπι σε μια δύσκολη στιγμή. Βλέπουμε αστυνομικούς οι οποίοι κάνουν τη δουλειά τους κάτω από αντίξοδες συνθήκες, με πενιχρά μέσα, τα οποία πολλές φορές θα βάζουν από την τσέπη τους. Βλέπουμε ότι οι αστυνομικοί δεν ξέρουν πώς θα χειριστούν. Δηλαδή ένας αστυνομικός, εάν πυροβολήσει κάποιον, θα βρει τον πελάτο. Εάν δεν τον πυροβολήσει, πάλι θα βρει τον πελάτο με κάποια ιδέα. Δηλαδή δεν ξέρουμε το πλαίσιο το οποίο πρέπει το όργανο να κάνει τη δουλειά τους. Και βλέπουμε πολλές φορές ότι η αστυνομία είναι πάντα να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Βλέπουμε σε αγώνες, το οποίο είναι υποχρεωμένοι οι ΠΑΕ να έχουν κάποια φύλαξη, όταν δεν μπορούν βάζουν αστυνομία. Βλέπουμε, παράδειγμα, ότι σε μια συγκέντρωση, η οποία είναι κάποιας ομάδας που είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τη φύλαξη και δεν μπορούν, πάλι το βάρος πέφτει στην αστυνομία. Η αστυνομική αυτή τη στιγμή είναι έρμεα τον καταστάσιο και το θέλω της κάθες κυβέρνησης. Συνεχίζουμε με τον κ. Παπαθανασίου. Φοβάμαι ότι σε αυτή την ερώτηση δεν θα χρειαστώ ενάμιση. Θα μπορούσα να χρειαστώ και μια μισή ώρα για να απαντήσω. Όταν η ελληνική αστυνομία, και όταν λέω ελληνική αστυνομία δεν εννοώ τον αστυνομικό που υπηρετεί στα Τρίχα αλλά στον ελληνικό τμήμα, στον ελληνικό τμήμα της περιφέρειας που είναι ένας μονακαματιάς εργαζόμενος. Ο κυκλυρός που είναι ένας ελληνικής αστυνομίας ό,τι όπως αυτός αποτυπώνεται στην καθημερινότητα στις μεγαλοπούλες κυλίως, στα πανεπιστήμια μας, εκεί που πραγματικά σε κάθε τετράγωνο υπάρχει και μια κουρούβα το ΜΑΤ, στα Εξάρχεια, σε γειτονιές της Αθήνας, στην Ασμήνη. Όταν έχουμε γεγονότα όπως η δολοφονία του Αλέξανδρου Κουκολόπουλου, όπου ο δολοφόνος του ουσιαστικά απαλλάχτηκε, όταν έχουμε γεγονότα πρόσφατα που αστυνομικοί της ομάδας Δίας εκτέλεσαν να ψυχθώ έναν ρωμά ανήλικο δεκαεξάχουνο μόνο και μόνο καταλειώ κοντά στον, μόνο και μόνο επειδή αυτός έβαλε 20 ευρώ μπενζίνη και έφυγε χωρίς να πληρώσει, όταν έχουμε από την άλλη μια κυβέρνηση, μια κυβέρνηση η οποία επιδοτεί άκουσον άκουσον όλους τους ένστωλους με 600 ευρώ μπόνους για να κάνουν τι? Για να τους δώσει ένα πρίμ μεγαλύτερης βίας και μεγαλύτερο αυτοκρισμού απέναντι στους ανθρώπους που διαμαρτύρονται. Όταν έχουμε πρόσφατα το έγκλημα των τεμπών που βγήκε η νεολαία μας και όλη η κοινωνία στους δρόμους, ειρηνικά να διαδηλώσει και η δίας και η δράση, τους κυνηγούσαμε τα μηχανάκια να τους χατήσουν. Όταν έχουμε χθες στην πόλη μας εδώ την παρουσία του Απροχωμού Πρωθουργού κυρίου Μητσοτάκη, όπως τους 300 που βρέθηκαν, οι 50 ήταν κρυφοί, ένστωλοι και μη ένστωλοι στινομικοί. Αυτή η εικόνα του αυταρχισμού και του κρατικού αυτοκρισμού είναι μια εικόνα που το ΜΕΡΕ25 έχει βάλει στην προετοπίτα της πολιτικής του ατζέντας για να την ανατρέψει. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζει ο κ. Φλιάπης από τη Νέα Δημοκρατία. Ξέρετε, και σε αυτή την ερώτηση θα απαντήσω μέσα από το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και χαίρομαι πραγματικά, διότι καταρχάς στη θέση μου θα μπορούσε να είναι ένας οποιονδήποτε πολίτης, διότι το πρόγραμμα δεν το πήρα από τα γραφεία του κόμματος, ήταν ένθετο σε μια Κυριακά Εθική Εφημερία. Και χαίρομαι γιατί σε ό,τι με ρωτάτε, και βεβαίως κανένας μας δεν είχε γνώση των ερωτήσεων, οι απαντήσεις μπορούσαν να έρθουν από έναν απλό ακόμα ακόμα και αναποφάσιστο πολίτη μέσα από το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, λοιπόν, ενισχύουμε τη λογοδοσία για την αντιμετώπιση ακριβώς της αστυνομικής αυθερεσίας, πρώτα-πρώτα μέσα τον εμφοδιασμό των αστυνομικών πρώτης γραμμής με κάμερας, ώστε κανένας πραγματικά να μην μπορεί να κάνει κατάχρηση της εξουσίας που του δίνει η στολή, ο οπλισμός ή ο εξοπλισμός του. Γιατί όμως φτάνουμε στα σημεία της αστυνομικής βίας. Ένα μεγάλο αίτιο θα πρέπει να αναζητηθεί στις δυσκολίες, στις πιέσεις που υφίσταται ο ευαίσθητος αυτός κλάδος των ένστωλων συμπολιτών μας. Πάμε, λοιπόν, ένα βήμα πριν. Πέντε χιλιάδες αστυνομικοί αποδεσμεύονται από δευτερεύουσες υπηρεσίες γραφείου και ενισχύουν οι υπηρεσίες πρώτης γραμμής, αξιοποιώντας την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών ακριβώς για να είναι λιγότερη η πίεση που δέχεται ο αστυνομικός. Και να θυμίσω ότι η αστυνομική βία και κρατική αφτερεσία δεν είναι μόνον αυτά τα περιστατικά που όπως παρουσιάζονται. Πάμε λίγο πίσω στο 2015, όταν Τσίπρας, Βαρουφάκης, Πάνος Καμένος θα βγάζαν για να αντιμετωπίσουν τον κόσμο με κλειστές τις τράπεζες, όχι την αστυνομία αφτερετούσα ημί, αλλά το στρατό. Συνεχίζουμε με τον κ. Τσικρικά. Χαίρομαι πολύ για την μπάσα που μου δίνει ο κ. Σιλιάπης. Να πω κατ' αρχήν ότι πολύ ωραία διαβάζει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Είναι μια ωραία παράλληλη πραγματικότητα για να συγκρίνουμε με τι συμβαίνει στην αληθινή ζωή. Είναι μια παράλληλη πραγματικότητα που ζούμε τόσα χρόνια από το γυαλί, την οποία κανένας μας δεν βιώνει. Βιώνουμε το άκρος αντίθετο. Απλά αυτό ήρθε και στο έγγραφο της Νέας Δημοκρατίας. Από εκεί και πέρα, ανέφερε ο κ. Σιλιάπης για τις κάμερες στους αστυνομικούς. Αυτές τις κάμερες τις έχουν εξαγγείλει εδώ και από εδώ που ανέλαβαν τη διαχείριση της χώρας. Και είναι πάγιο αίτημα των αστυνομικών. Δεν τις είδαμε ποτέ, φτάσαμε στις επόμενες εκλογές και ακούμε να τις ξαναεξαγγέλουν. Τελικά, απ' ό,τι έχουμε καταλάβει, θέλουν τον αστυνομικό έρμεό τους, δεν του δίνουν κάμερες για να μπορούν να το φορτώσουν την ευθύνη. Είναι πολύ απλά τα πράγματα. Θέλουν τον αστυνομικό υποχείριό του. Και το είδαμε αυτό γιατί είδαμε την ένωση αστυνομικών να ζητάει τις κάμερες στους τολές, που η Νέα Δημοκρατία δεν φέρνει ενώ τις έχει εξαγγείλει και τις ξαναεξαγγέλνει και θα τις ξαναεξαγγείλει. Από εκεί και πέρα, οι δημοκράτες αστυνομικοί αισθάνονται προσβεβλημένοι από αυτή την κυβέρνηση γιατί αναγκάστηκαν να φοράνε τα μπλε μπλουζάκια και να φυλάνε πανεπιστήμια. Να νιώθουν ότι δεν έχουν κανένα ρόλο εκεί μέσα και δεν επιτελούν κανένα έργο. Έχουν φύγει από την πραγματική κοινωνία και από τις ανάγκες που πρέπει να επιτελέσουν. Έχουν φυλάξει πανκάκια στην περίοδο του κορονοϊού που δεν ξέρω κατά πόσο επικίνδυνο ήταν τα πανκάκια, αυτό θα μας το πούν οι κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, είδαμε να μην διαθέτουν κανόνες και πρωτόκολλα εμπλοκής με το να συμβαίνουν αυτά τα απίστευτα περιστατικά. Είδαμε να ζητάν ενιαίο τρόπο εισαγωγής στην αστυνομία και εκδημοκράτηση του σώματος. Αυτά τα πράγματα είναι παράδεικτα και πρέπει να είναι στον πυρήνα του προγράμματος μας και είναι η εκδημοκράτηση του αστυνομικού σώματος, η προστασία του αστυνομικού και η εφαρμογή όλων των κανόνων εμπλοκής και των πρωτοκόλων που προβλέπονται. Συνεχίζει ο κ. Τριγώνης από το ΠΑΣΟΚ. Οι αστυνομικές δυνάμεις γενικότερα, οι σχέσεις βασικά των αστυνομικών με τους πολίτες θα πρέπει να είναι μια σχέση εμπιστοσύνης. Αυτό θα συνέβαινε σε μια ιδανική κοινωνία. Ο πολίτης θα έπρεπε να αισθανθεί ασφαλής, θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής και ο αστυνομικός σαν δημόσιο λειτουργός θα πρέπει να μπορεί να κάνει τη δουλειά του με ασφάλεια. Όλα είναι θέμα πολιτικής βούλης θα σας πω και σε αυτή την ερώτηση και τι εννοώ. Προφανώς και δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν θα υπάρχουν ποτέ μεμονωμένα φαινόμενα και περιστατικά βίας από μεριάς των αστυνομικών. Το θέμα είναι πώς θα αντιμετωπίζεις, πόσο γρήγορα, πόσο άμεσα και σε τι βαθμό. Εάν η ΕΔΕ, οι οποίες γίνονται μετά από κάθε συμβάν που έχει εμπλοκή ανάμεσα σε αστυνομικούς και πολίτες, είχα ανάμεσα αποτελέσματα μέσα σε ένα μήνα, σε δύο εβδομάδες, σε δύο μήνες θα σας πω εγώ, ξέραμε ξεκάθαρα τι έχει συμβεί και ποιος θέει και υπήρχαν και οι αντίστοιχες ποινικές κυρώσεις. Σε αυτόν τον οποίο το προκάλεσε να είστε σίγουροι ότι τα φαινόμενα βίας θα ήταν από τη μεριά των αστυνομικών, της αυθαιρεσίας θα το πω εγώ από την πλευρά του νόμου, θα ήταν πολύ λιγότερα σε βάθος χρόνου. Αυτή είναι η στόχευση. Θα συμφωνήσω με τον κ. Τσικρικά ότι της κάμερας της ζητά το ίδιο το αστυνομικό σώμα. Όπως επίσης, στις περιπτώσεις που έχει διαταχθεί η ΕΕ, ζητά και το ίδιο το αστυνομικό σώμα να υπάρχουν οι συνομιλίες, η καταγραφή των συνομιλιών, ανάμεσα στο κέντρο και στα όργανα των ασυρμάτων, για να είναι και ξεκάθαρο και σε επίπεδο κοινωνίας τι ακριβώς έχει συμβεί. Αλλά δεν υπάρχει τέτοια πολιτική βούληση, γι' αυτό δεν έχει γίνει τίποτα από όλα αυτά. Υσέρνονται η ΕΕ σε όλα τα επίπεδα έτσι και στα φαινόμενα της αστυνομικής βίας, μήνες και χρόνια χωρίς να έχουμε ποτέ αποτέλεσμα. Πολύ ωραία. Συνεχίζουμε με την επόμενη ερώτηση που την κάνει η Μυριτό, ξεκινώντας από τον εκπρόσωπο της ελληνικής λύσης, τον κ. Τσιούμα. Σκοπεύετε να ενισχύσετε την ευιστοποίηση των τοπικών κοινωνιών στην επαρχία πάνω στα θέματα των ΛΟΑΤΚΙ κυνατήτων και παράλληλα, προτίθεστε να νομιμοποιήσετε τον πολιτικό γάμο και την υιοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα λεπτό θέμα και είναι το θέμα ότι στην ελληνική λύση πιστεύουμε στη θρησκεία και ότι υπάρχουν δύο φύλλα, ο άντρας και η γυναίκα. Βέβαια θα μου πείτε ότι υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται. Από τη στιγμή που δεν φύγουν τα δικά μου πιστεύω, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τους ΛΟΑΝΚΙ. Το θέμα είναι το εξής, ότι οι ΛΟΑΝΚΙ κάνουν το παν να και προβάλλουν τις θέσεις τους προσβάλλοντας την ηθική μας, τα πιστεύουν τα δικά μας. Να κάνουμε τους γάμους, τι είπατε, να νομοθετήσουμε, τι είπατε. Τους πολιτικούς γάμους τους κάνουμε νόμιμους. Ίση των πολιτικών γάμων στα μόφυλα ζευγάρια και υιοθεσία. Κοιτάξτε να δείτε, η υιοθεσία είναι κάτι παραφύση, δεν είναι κάτι φυσιολογικό. Δεν είμαστε η κοινωνία τόσο ανοιχτή που μπορεί να δεχτεί δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες. Οι παράδοτα είναι πατέρας, μητέρα, ούτε γονιός ένα, ούτε γονεία δύο. Αυτά είναι πράγματα τα οποία για εμάς είναι κάτι υπιστημονική φαντασία. Δεν θέλουν να θύξουν τους ανθρώπους, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, μπορούν να πιστεύουν τα πάντα. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στο κρεβάτι τους. Αλλά μέχρι εκεί, στην κοινωνία έξω, πιστεύω ότι σωστό και πρέπον είναι αυτά που πήραμε από τους παππούδες μας, και αυτά πρέπει να μεταλλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας για μια σωστή και μια ελληνική οικογένεια. Το δικό μας, το πιστεύω, είναι το πατροπαράδοτο που πήραμε από την αρχαία Ελλάδα, αυτό που πήραμε από τους παππούδες, αυτά τα στάνταρ και θέες σταθερές. Το λόγο έχει ο κύριος Παπαθανασίου για το Μέρα 25. Στο Μέρα 25 Συμμαχία για τη Ρήξη, πιστεύουμε πάνω απ' όλα ότι πρέπει να πετύχουμε το σεβασμό σε ολόκληρη την κοινωνία για την διαφορετικότητα. Δεν μπορούμε να βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, την αλήθεια της 23, και οι παροχημένες εντυλίψεις του μεσαίωνα ή του 19ο αιώνα να κυριαρχούν στην διαθημερινότητα, να κυριαρχούν στην πρακτική των ανθρώπων. Το Μέρα 25 έχει αποδείξει πολλές φορές ότι βρίσκεστε στο πλευρό της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, στους αγώνες που έχει δώσει και δίνει συνέχεια για την αναγνώριση της δυνατότητας στην αψιγά μου με πλήρικες ιδικαιώματα για όλους, για όλες, για όλους και για όλα. Την αναγνώριση της ΛΟΑΤΚΙ οικογενειών και του δικαιώματος να έχουν τεχνοθεσία. Στον αγώνα που δίνουνε ενάντια στις θεραπείες μεταστροφής, οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί βασιλευστήριο από τον ίδιο τον ΟΗΕ. Και κυρίως στον αγώνα που δίνουνε όχι μόνο αυτά τα άτομα της κοινότητας του ΛΟΑΤΚΙ, αλλά όσων ψεύονται την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του καθενός της καθεμιάς με πλήρη αποδοχή, με ένταξη και των τρανς αντόμων στην κοινωνία, στην διεργασία, στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του καθενός. Μόνο τότε, όταν συμβαστούμε τον διπλανό μας, όταν συμβαστούμε τον διαφορετικό, τότε πραγματικά και η Δημοκρατία και η αντίληψη της ελευθερίας ενισχύεται ακόμα περισσότερο ανάμεσα στους πολίτες. Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα σύγχρονο, μεγάλο, κοινωνικά ευαίσθητο, φιλελεύθερο. Θέλω να θυμίσω ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τι είχε ψηφίσει, ακόμη-ακόμη και με την ιδιότητα του απλού βουλευτή σχετικά με τέτοια θέματα. Η Νέα Δημοκρατία δεν φοβάται το θέμα, αγκαλιάζει τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Ακούσα πριν πόσες γυναίκες έχουμε στο υπουργικό μας συμβούλιο, σίγουρα θα μπορούσαν να είναι περισσότερες, αλλά είναι περίπου ίδιες στον αριθμό με όσα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας έχει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η δεξιά κυβέρνηση, οι προπαγαντιστικά εμφανιζόμενοι ως οπιστοδρομικοί. Άρα λοιπόν και για τα τρία ερωτήματα τα οποία θέσατε, θέλω να διαβεβαιώσω τους συνανθρώπους μας, τους ισότιμους συνανθρώπους μας, που μπορεί να έχουν έναν άλλο προσανατολισμό επιλογής σεξουαλικού συντρόφου, ότι θα έχουν ακριβώς τα ίσα δικαιώματα και με τους ετεροφιλόφιλους, με τη Νέα Δημοκρατία να εμπεδώνει την ουσιαστική, την πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη ο καθένας, να μην κρίνεται από την σεξουαλική του προτίμηση. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς κατασκευές και φωνασκίες μιας πραγματικά παράλληλης προσωπικότητας. Η Νέα Δημοκρατία δεν φοβάται και ελεύθερος να αφήσει τους βουλευτές της να ψηφίσουν ο καθένας ό,τι θέλει για το σχετικό ζήτημα. Πολύ ωραία. Το λόγο έχει ο κ. Συκρικάς για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στον ΣΥΡΙΖΑ Προδησκή Συμμαχία, η ισότητα των φίλων δεν τελειώνει μόνο στο γυναικείο ζήτημα. Όταν λέμε ισότητα των φίλων, εννοούμε ισότητα παντού και δικαιοσύνη παντού και αυτό είναι στον πυρήνα του προγράμματος μας. Είναι αδιαπραγμάτευτο ζήτημα και είναι αξία δημοκρατίας. Είναι στίχημα και είναι στόχος μας να έχουμε ισότητα παντού για όλα τα φύλλα και για όλους τους ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται όπως νιώθουν και όπως οι ίδιοι επιθυμούν. Στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα υπάρχει ένα κλίμα που βλέπουμε να υπάρχουν στοχοποιήσεις. Είδαμε και την πρόσφατη επίθεση, την τρανσφοβική επίθεση σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο που συνέβη πριν λίγους μήνες. Αυτή η καταπολέμηση της ΛΟΑΤΚΙ φοβίας και του έμφυλου ρατσισμού είναι ζήτημα στον πυρήνα του περάσπησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτό το λέμε όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε και ονομοθετούμε και κάνουμε προτάσεις νόμου προς αυτή την κατεύθυνση πάντα και το διαβεβαιώνει και ο πρόεδρος μας και εννοείται στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας ότι φυσικά και ονομοθετούμε υπέρ του γάμου ομόθυλων ζευγαριών και όποιων ανθρώπων θέλουν να παντρευτούν γιατί στα μάτια του κράτους είτε με πολιτικό γάμο στα μάτια του κράτους όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Κανένας ρατσισμός, καμία φοβία. Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα είναι εξίσου ίση με όλους τους πολίτες και έχει τα ίδια ακριβώς δικαιώματα που έχουν όλοι και δεν θα πρέπει να τους στερούμε κανένα από αυτά και να είμαστε αρρωγοί. Ωραία. Συνεχίζουμε με τον κ. Τριγώνη για το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ πάντα στήριζε έμπρακτα τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα πολύ πριν γίνει της μόδας. Συμμετέχουμε επίσημα σε όλα τα pride σαν ΠΑΣΟΚ με το όνομά μας. Δεν λέμε άλλα πράγματα στο ένα κομμάτι του ακροατηρίου μας και άλλα πράγματα στο άλλο. Εξεκάθαρη η στάση μας. Όπως επίσης θα πρέπει να σας πω ότι αυτή τη στιγμή το ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία σε τέτοιο βαθμό ώστε να φαντάζει απόλυτα λογικό και να μην χρειάζεται η συζήτηση για το αν πρέπει να παντρεύονται τα ομόφυλα ζευγάρια ή για το αν πρέπει να υιοθετήσουν παιδιά. Μιλήσαν οι προηγούμενοι. Ακούσατε κανένα να αναφερθεί στην έννοια υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Το αποφεύγουν οι ίδιοι οι πολιτικοί έχουν μάθει να το αποφεύγουν. Ξέρετε γιατί. Γιατί είναι μια καυτή πατάτα που δεν θέλει να την κρατάει κανένας. Σου λέει αν μπορώ να παρεκκλίνω από αυτό να το κάνω να μην ακουστεί. Εγώ η στόχευση και η πολιτική μας είναι εκεί και αυτό το πράγμα γίνεται βήμα βήμα. Δεν μπορείς να ξεκινήσεις μια μέρα και να πεις ότι αύριο θέλω πλήρη εξίσωση των τριών φίλων. Ξεχάστε το. Παιδιά έχει αποτύχει. Και ξέρετε ποιος θα την πληρώσει αν το αποτύχει. Αυτοί που το πιστεύουν περισσότερο. Όχι αυτοί που το λένε απλά για να το πούν και να φανούν καλή. Αυτοί που πραγματικά το πιστεύουν και πολεμάνε για αυτό. Πρέπει να φροντίζουν αυτά τα βήματα να γίνονται σιγά σιγά. Η κοινωνία να οριμάσει και να τα αποδεχθεί ως κάτι φυσιολογικό. Και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε διαχρονικά με το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΡ. Πολύ ωραία ολοκληρώνει κύριε Καπέτη για το κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδος. Τώρα αυτή η ερώτηση νομίζω είναι πολύ καλή. Γιατί οι θέσεις του κομμουνιστικού κόμματος σε σχέση με τα ζητήματα του γάμου ή της τεκνοθεσίας ή και των ομόφυλων, ετερόφυλων ζευγαριών και τα λοιπά έχουν διαστρεβλωθεί με πάρα πολύ εσχρό τρόπο όλο το προηγούμενο διάστημα και διαχρονικά αν θέλετε. Τώρα αναφέρθηκα και σε προηγούμενη ερώτηση. Εμείς μιλάμε για ισότιμη, αμοιβαία, ελεύθερη συμβίωση ενός ζευγαριού. Δηλαδή το ζευγάριν αποφασίζει τον τρόπο που θέλει να συμβιώσει. Είτε αυτό είναι πολιτικός γάμος είτε είναι σύμφωνο συμβίωσης και τα λοιπά. Τι θέλω να πω. Δεν σημαίνει αυτό ότι δεχόμαστε αυτή η ελεύθερη επιλογή που λέω του ζευγαριού που πρέπει να είναι οικονομικό συμβόλαιο. Γιατί αυτό το πράγμα είναι σε αυτά τα πλαίσια. Είτε μιλάμε για ομόφυλα ζευγάρια είτε για ιτερόφυλα. Συγκεκριμένα πλαίσια οικονομικά μας αναγκάζουν να προχωρήσουμε σε γάμο ή σε συμβίωση και τα λοιπά. Αυτά τα πλαίσια. Εμείς λέμε ότι χρειάζεται να εξασφαλιστούν μια σειρά δικαιώματα όπως να μπορεί ένα ζευγάρι να έχει ένα σπίτι να μείνει, να μπορεί κάποιος να υιοθετήσει ένα παιδί χωρίς να κοιτάνε την τσέπη του, να μπορεί κάποιος να ζήσει αξιοπρεπός σε αυτές τις συνθήκες με όποιον άνθρωπο επιλέξει να ζήσει, με κριτήριο μόνο ότι θέλει να περάσει τη ζωή του μαζί με τον άλλον. Ωραία. Προχωρούμε στην τελευταία ερώτηση του σημερινού debate, την οποία θα απευθύνει ο Άλεξ και θα απαντήσει πρώτος από το μέρο 25 ο κύριος Ποπ Θανασίου. Υπάρχει μεγάλη απογοτήθηση των νέων απέναντι στον πολιτικό σύστημα της χώρας μετά από το δυστύχημα των τεμπών. Τι έχετε να πείτε για να πείσετε το σύνολο της νεολαίας να έρθει να ψηφίσει σε αυτές τις εκλογές και ποιες δυσμεύσεις μπορείτε να δώσετε για να μην επανεληφθεί ποτέ κάτι παρόμο. Ευχαριστώ για την ερώτηση. Είναι κέρια και δεν είναι το καλύτερος τρόπος για να κλείσουμε τη συζήτησή μας. Θα διορθώσω όμως πρώτα τον αγαπητό φίλο Τριγόνη. Κύριε Τριγόνη, εγώ αναφέρθηκα ξεκάθαρα στο δικαίωμα αναπνόησης των ΛΟΑΤΚΙ ΠΡΟΓΙΑΝΙΟΝ στη τεχνοπραθυσία. Συνεπώς, μακριά από μας στιγμές σκέψεις. Μετά τα τέβη, μετά το έκκλημα των τεμπών, με τους τουλάχιστον 57 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες, η νεολαία μας ήταν μπροστάρισα στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις. Βγήκε στον δρόμο. Όχι μόνο για να εκφράσει το θυμό της και την οργή της, που ένα κράτος το 2023 δεν μπορεί να το έχεις εξασφαλίσει. Μια απλή μετάβαση ενός σιδητοδρομικού ταξιδιού από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, από την πρωτεύουσα στη συμπροτεύουσα, με όρους ασφάλειας. Ένα κράτος που έχει γυρίσει και μια πολιτεία γενικότερα που έχει γυρίσει την πλάτη στην νεολαία μας. Όχι σήμερα, όχι χθες, επί σερά ετών. Η νεολαία πρέπει να διώξει την απογοήτευση, να διώξει την αβράνεια, να ξηκωθεί από τον καναπέτης, να απαιτήσει, να αγωνιστεί και να παλέψει για μια καλύτερη ζωή. Για να αλλάξει την κοινωνία, για να ζήσει σε μια καλύτερη κοινωνία, όχι αυτό που ζούμε σήμερα η γενιά των 30, 40, 50, που ζούμε στις συνθήκες χειρότερες από αυτές που τουλάχιστον οι πατεράδες μας βίωσαν. Και να πω και το εξής, τίποτα δεν γίνεται χωρίς αγώνα, τίποτα δεν γίνεται χωρίς δράση. Πραγματικά μπορούμε, η νέα γενιά μπορεί και πρέπει να συγκωθεί από τον καναπέτη, πρέπει να πάρει τη ζωή στα χέρια της, να αγωνιστεί για περισσότερα δικαιώματα, για μεγαλύτερη δυνατότητα να μπει στο νόημα της ζωής, να δώσει πραγματικά την νέα διάσταση που απαιτείται. Καλούμε τους νέους ανθρώπους, σε 10 μέρες, σε 9 μέρες, να έρθουν να ψηφίσουν. Μόνο έτσι θα μπορέσουν με τη ψήφο τους να παίξουν ουσιαστικό ρόλο και να αλλάξουν τα πράγματα σε μια Ελλάδα, που πραγματικά αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μια τεράστια κρίση. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζει για τη Νέα Δημοκρατία ο κ. Λιάπης. Το δυστύχημα του τεμπών προκαλεί και θα προκαλεί για πάντα ασφίξιμο στην καρδιά όλων μας, όποια κι αν ήταν αμεσότερη ή λιγότερο άμεση επαφή με αυτό. Έχω σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσα στην Επαρχία, μεγάλωσα στη Λάρισα, γειτονικά. Είναι ένα τρένο το οποίο το έπρανα εγώ και είναι ένα τρένο στο οποίο και εγώ θα μπορούσα να είμαι 20 χρόνια ή λίγο παραπάνω ως φοιτητής. Άρα λοιπόν, δεν θα ακούσετε από μένα ξύλινη πολιτική γλώσσα ως προς το βάθος της ευθύνης της κυβέρνησης στη θητεία της οποίας αυτό συνέβη, αλλά και διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων στο βαθμό που απαξίωσαν το Συντηρόδρομο, που απαξίωσαν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις οι οποίες αντί να λειτουργούνε ως εξηγιαντές των οργανισμών αυτό, εν τέλει φτιάξανε πολλά μικρά ή μεγαλύτερα δημοσιοϊπαλληλικά αρετηρέ μέσα στους οργανισμούς. Δεν θέλω να μιλήσω ούτε για τις αντιστάσεις στις νέες τεχνολογίες τις οποίες πολλές φορές οι ίδιοι οι οργανισμοί δεν τις θέλανε. Ένα μεγάλο συγγνώμη πρώτα απ' όλα στις οικογένειες των θυμάτων. Είμαι από την Καλαμπάκα, το Καστράκι Θρηνίδε, χρειάζεται να πούμε περισσότερες λεπτομέρειες. Το μόνο δίλημα όμως για τη νέα γενιά είναι αν θα προχωρήσουμε σ' αυτές τις εκλογές ασταθώς, άτολμα και πίσω, ή τολμηρά, σταθερά, μπροστά, με τη Νέα Δημοκρατία που έχει κάνει την αυτοκριτική της και εγγυάται την ασφάλεια, όχι μόνο στον Σιβηρόδρομο τον κανονικό, αλλά και στο μεταφορικό τρένο και στις ιδρυοτροχές ανάπτυξης που έχει βάλει τη χώρα. Συνεχίζει ο κ. Τσικρικάς για το ΣΥΡΙΖΑ. Η αυτοκριτική της Νέας Δημοκρατίας προφανώς εξαντλείται στο να τα ρίξει όλα στη ρυσφετειολογική πρόσληψη που έκανε στον Σταθμάρχη. Ο Σταθμάρχης ήταν ένα ρουσφέτη της Νέας Δημοκρατίας για τον οποίον άλλαξε και ο ίδιος ο νόμος για να μπορέσει να μπει, άλλαξε το ηλικιακό πλαίσιο και το ηλικιακό όριο, με συγχωρείτε, για να γίνει αυτό το ρουσφέτη της Νέας Δημοκρατίας και να μπει αυτός ο άνθρωπος σε αυτήν την θέση και είδαμε τα αποτελέσματα. Παρ' όλα αυτά, πρόκειται για ένα έγκλημα το οποίο έχει αναγγελθεί. Είχε ενημερωθεί ο αρμόδιος υπουργός Πολάκης και εγγράφος. Είχε ενημερωθεί από τους εργαζόμενους στον Συντρόδρομο ότι πρόκειται να γίνει δυστύχημα, κάντε κάτι και όταν τον εγκαλούσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μία εβδομάδα πριν το τραγικό έγκλημα στα Τέμπι, ο ίδιος δήλωνε ότι είναι ντροπή να αναφέρονται στην ασφάλεια των Συντροδρόμων. Είναι ντροπή, έλεγε ο κ. Καραμαλής που τώρα κοσμίτει τα ψυχοδέλητα της Νέας Δημοκρατίας. Είναι ντροπή, έλεγε αυτός ο άνθρωπος που τώρα χαίρει της εμπιστοσύνης του Κυριάκου Μητσοτάκη και τον αφήνει να κριθεί από τον ελληνικό λαό. Αυτός ο άνθρωπος σήμερα θα έπρεπε να συζητάμε ποια θα είναι η νομική του αντιμετώπιση, συζητάμε ποια θα είναι η αντιμετώπιση από την ψήφο των πολιτών. Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα και βλέπουν τη Νέα Δημοκρατία μένει στα λόγια. Όχι μόνο εκεί, μένει στα λόγια παντού. Είδαμε εξαγγελίες επ' εξαγγελειών και στα έργα τίποτα. Επιτρέψτε μου να πω, θα καταχραστώ λίγο τον χρόνο σας. Στην ψήφο των νέων, βλέπουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφεύγει την ψήφο των νέων σαν τον διάολο τον Λιβάνη. Έγιναν προτάσεις νόμου για να πάνε να ψηφίσουν οι νέοι εργαζόμενοι μας, οι τοχικός εργαζόμενοι, στους τόπους στους οποίους δουλεύουν και η Κυβέρνηση τις απορρίπτει συστηματικά γιατί ξέρει ότι δεν θα δει καμία ψήφα από τους νέους. Και βλέπω ότι σε όλες τις δημοσκοπίσεις είναι πίσω στους νέους. Θέλει να ψηφίσουν μόνοι τα κομματικά της τελέχη, νομοθετεί υπέρ αυτού και το μήνυμα που δίνουμε σ' όλους τους νέους είναι να πάτε να ψηφίσετε, να πάρετε τη ζωή στα χέρια σας. Η ζωή σας ανήκει και το μένος σας θα το διδικήσετε με την ψήφωσή σας. Λευκή επιταγή σε κανέναν. Οι νέοι μαζικά στις κάλπες. Συνεχίζει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ ο κ. Τριγόνης. Στο δυστύχημα των τεμπών υπήρξε μια σωρία λαθών, παραλήψεων αλλά και εγκληματικών ενεργειών. Σεκινάμε. Ο αρμόδιος υπουργός τελικά ήταν ο πλέον αναρμόδιος. Η ανικανότητά του αυτή, η οποία αποδείχθηκε και με την παρέτησή του, δεν έχει καμία επίπτωση στη νέα δημοκρατία και στον τρόπο που λειτουργεί. Και τον έχει ξανά υποψήφιο. Ο άνθρωπος ο οποίος ευθύνεται για την τραγική απώλεια 57 ανθρώπινων ζώων είναι ξανά υποψήφιος με τη νέα δημοκρατία. Να μιλήσουμε όμως και για τις διαχρονικές ευθύνες. Να μην τις βγάζουμε από κάτω. Τα τελευταία 8,5 χρόνια κυβέρνησε και ο ΣΥΡΙΖΑ και η νέα δημοκρατία. Τι έχει γίνει με αυτή την πολύπαθη σύμβαση 7-17 που αφορά τον ξεχρονισμό αυτού του συνδρομικού δικτύου. Τόσο πούλησε κοψοχρονιάς το συνδρομικό δίκτυο της χώρας στους Ιταλούς. Θα είναι κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Διαχρονικές ευθύνες. Και τι λέμε εμείς τους νέους αυτή τη στιγμή. Εγώ δεν θα πω στους νέους πάτε και ψηφίστε. Καλώς ή κακώς υπάρχει ένα ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο θα έλεγα πολιτικό προσωπικό στις ηλικίες κάτω των 30. Εγώ θα γυρίσω στους νέους και θα πω πηγαίνετε και ασχοληθείτε με τα κόμματα. Μην περιμένετε. Περιμένετε να σας δώσουν λύσεις άνθρωποι οι οποίοι είναι 50, 60 και 70 χρονών για να διαλέξετε ποιος είναι καλύτερος από αυτούς να πάντων ψηφίστε. Πηγαίνετε και ασχοληθείτε. Οι αλλαγές, το σύστημα αλλάζει μόνο από μέσα. Για να μπορέσεις να τα αλλάξεις πρέπει να μπεις μέσα και να παλέψεις. Συνεχίζουμε με την κυρία Καπέτι εκπρόσωπο του κομμουνιστικού κόμματος. Εμείς το γεγονός των τεμπών το χαρακτηρίζουμε έγκλημα. Και έγκλημα το χαρακτήρησαν και οι εργαζόμενοι στο σιδηρόδρομο. Είναι η καυτή πατάτα η λέξη ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων από την κυβέρνηση της Ιρυζάς σε συνέχεια από τη Νέα Δημοκρατία, αυτή είναι η συνολική κατεύθυνση. Η απαξίωση ενός οργανισμού όπως είναι ο ΣΕΑ και πούλημα του κερδοφόρου κομματιού στο κεφάλαιο ως πεδίο κερδοφορίας. Αυτό έχει μια σειρά από συνέπειες που τις είδαμε δυστυχώς με αυτόν τον τραγικό τρόπο. Η νεολέα έβαλε όμως το πλαίσιο, δεν θα το βάλω εγώ. Είπε τα κέρδη τους, οι ζωές μας. Αυτό ήταν το σύνθημα με το οποίο κινητοποιήθηκε η νεολέα του προηγούμενου διάστημα πολύ μαζικά και εδώ στη Θεσσαλία που αφορά τον τόπο μας το έγκλημα. Λοιπόν, επομένως αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή που υπάρχει στην κοινωνία. Και πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτή την πολιτική που λέει ότι τα κέρδη μπαίνουν πάνω από τα συμφέροντα τα λαιϊκά, από την ανθρώπινη ζωή, από την ανθρώπινη επιβίωση, από τη ζωή που μας αξίζει στον 21ο αιώνα. Νομίζω, απάντηση, ανέφερα και αρχικά, δόθηκε από τους φοιτητές στις εκλογές με την ενίσχυση πανσπουδαστικής με την έννοια ότι ήταν κι αυτό ένα κριτήριο ψήφου. Γιατί, παράδειγμα, τα παιδιά που σπουδώνουν στη Θεσσαλονίκη έχασαν συμφοιτητές τους. Είχαν φίλους που ταξίδευαν. Είναι κριτήριο, λοιπόν, και έδειξε η νεολαϊκή πολιτική της επιλογής. Ευχαριστούμε. Κλείνουμε με τον εκπρόσωπο της ελληνικής λύσης, κύριο Τσιούμα. Η θέση μας στο έγκλημα των τεμπών, ο πρόεδρός μας Κυριάκος Βελόπουλος, είπε ότι δεν κάνουμε μικροπολιτική στον ανθρώπινο πόνο. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πούμε ένα συγγνώμη σ' αυτούς τους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους σε ένα δυστύχημα που δεν έπρεπε όχι να έχει γίνει, ούτε καν να περάσει το μυαλό μας σε μια σύγχρονη χώρα, όπως ευαγγελίζονται οι κυβερνόντες ή οι εκάστοτες. Για αυτό το μόνο που μπορώ να πω για τα τέμπι είναι ένα συγγνώμη και να κατηβάσω στο κεφάλι. Όσον αφορά στο τι να ψηφίσετε, είστε νέοι, μπορείτε να μπείτε στο διαδίκτυο, να συγκρίνετε τα προγράμματα των κομμάτων, μπορείτε να συζητήσετε με τους φίλους σας, βλέπετε ότι τα κόμματα πλέον έχουν αλλάξει TikTok, Facebook, Viber, έρχονται κοντά σε σας, είστε 760.000 που μπορείτε να κάνετε την αλλαγή, αρκεί να πάτε να ψηφίσετε. Η εκάστοση κυβέρνηση θέλει να απέχουν οι νέοι, γιατί τους φοβούνται. Και θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Γιατί οι παλιοί, πιο πάνω από εσάς, έχουν οπαδική νεοτροπία. Θεωρούν ότι το κόμμα τους είναι το καλύτερο και δεν συζητάνε τίποτα άλλο. Ένα απλό παράδειγμα να σας πω το εξής. Μπαίνεις σε ένα κλιμακοστάσιο που έχει σκοτάδι, ψηλαφύσεις και βρίσκεις μία συστηχία με διακόπτες. Βλέπεις ότι δεν ανάβει το φως. Το ξαναπατάς, δεν θα αλλάγει. Τι κάνεις, θα δοκιμάσεις κάτι άλλο. Αυτό κάνω και στην Κάλπη. Δοκίμασε κάποιο κόμμα το οποίο δεν έχει κυβερνήσει. Όλοι οι νέοι πρέπει να πάνε να ψηφίσουν και να αποδοκιμάσουν το μέχρι τώρα στάντο που υπάρχει στη χώρα μας. Πολύ ωραία. Ήσασταν όλοι εξαιρετικοί ως προς την τήρηση του χρόνου. Πριν πάμε στο τελευταίο επίλογο από όλους τους εκπροσώπους των κομμάτων, θα προτείνω να υπάρχει κάποια ερώτηση σε χαλαρό τόνο τώρα από το κοινό ή από πουδήποτε. Βασικά έχω δύο ερωτήσεις, αλλά θα ξεκινήσω πρώτα με τη μία, η οποία έχει δύο σκέλη. Αρχικά, στο ελληνικό σύστημα με το οποίο προσλαμβάνονται να πληρωτείς κάθε χρόνο, εμφανίζεται το φαινόμενο να γίνονται προσλήψεις μειωμένου ωραίου εκπαιδευτικών, κατωχή μεταπτυχιακών, οι οποίοι ανήκουν κυρίως στη δευτεροβάθμια. Σκοπεύετε να κάνετε κάτι γι' αυτό? Δεν θα έπρεπε όλοι οι εκπαιδευτικοί να εργάζονται πλήρες ωράριο. Το μειωμένο ωράριο δεν θα έπρεπε να είναι ζήτημα επιλογής και όχι επιπολής. Απαντάει όποιος θέλει με το δικό του χρόνο. Πολύ σύντομη απάντηση, γιατί ακριβώς είμαι στους πίνακες με μεταπτυχιακό, στους αναπληρωτές αλλά και στους μόνους και στην ιδικαίωση. Αυτό που βλέπουμε να γίνεται είναι απαράδεικτο και είναι στις συνθήκες, που θέλουμε να βάζουμε, αν το δούμε συλλογικά, είναι οι συνθήκες γαλέρας που θέλει να φέρει Νέα Δημοκρατία παντού. Εμείς απαντάμε πολύ σύντομα και περιεκτικά, με πρόσληψη άμεση 25.000 εκπαιδευτικών, εκεί που υπάρχει ανάγκη και το μειωμένο ωράριο, φυσικά, είναι εξ επιλογής και όχι αναγκαστικών. Θα σας ευχαριστώ. Υπάρχει κάποιος άλλος που θέλει να το προθετηθεί, ο κ. Παποθανουσίμ. Εγώ, 20 δευτερόλεπτα. Όταν η καθημερινότητα στην εργασιακή απασχόληση είναι η επισφάλεια, τα τετράωρα, τα μπλοκάκια, αυτό θα διαχειθεί από τις κυβερνήσεις που μέχρι σήμερα κυβερνούσαν τη χώρα, σε όλο το εργασιακό πεδίο. Συνεπώς, όχι μόνο σαν απλωτές, αλλά πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν πλήρει εργασιακά δικαιώματα, πλήρει μυστολογικά και πλήρει συνταξιωτικά δικαιώματα. Χωρίς αυτό το δεδομένο, δεν μπορεί να θεωρηθεί η Ελλάδα, τουλάχιστον ευρωπαϊκή χώρα, στου 21ου αιώνα. Και εγώ ένα λεπτό. Αντιλαμβάνομαι απόλυτα και την εξειδίκευση του ερωτήματος και το βιωματικό παρονομαστή και από εσάς που τον ρωτάτε και από τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως το απαντά, δηλώνοντας ότι και ο ίδιος είναι σε αυτούς τους πίνακες. Να σταθούμε καταρχάς στην αύξηση μυστολογικών απολαβών των εκπαιδευτικών, με έμφαση στους νεοδιώρους τους και για να απαντήσουμε και τα αναπτυχιακά στους εκπαιδευτικούς, με αυξημένες αρμοδιώτητες. Και από κει και πέρα, ως προς την εξειδίκευση αυτού του κομματιού, ναι, βεβαίως, με χαρά, εφόσον το θέτετε, να το θέσω στην αυριανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και στην αυριανή υπουργό-γυναίκα ή άντρα-υπουργό, εάν αλλάξει και πραγματικά να δούμε πως αυτή η ελαστικοποίηση των σχέσεων δεν θα υποβαθμίσει εν τέλει το επίπεδο της παραχώμενης εκπαίδευσης. Έχω εκπαιδευτικούς στο κεθαιά και υπάρχει διαχρονικά, θυμάμαι από το 2007, πολύ πριν, φανταστώ ότι θα αναλάμβαν αυτόν τον ρόλο, κουβέντα για παράδειγμα για αντίστοιχες ελαστικές ώρες που προσφέρουν εκεί οι επιμορφωτές. Κάποια θέματα πραγματικά δεν μπορεί να είναι γενικό αντικείμενο διαλόγου, χρειάζονται προγραμματική εξειδίκευση και κοστολόγηση. Οι αναπληρωτές ουσιαστικά δημιουργούν ένα πρόβλημα από μόνος σαν κατηγορία. Καταρχήν για ποιο λόγο υπάρχουν. Υπάρχουν για να μπορείς να καλύψεις κάποιες ανάγκες στο εκπαιδευτικό προσωπικό χωρίς να τους εγγράφεις στον προϋπολογισμό το κόστος τους. Τι μειονέκτημα υπάρχει. Είναι προσωπικό το οποίο δουλεύει συγκεκριμένως στον χρόνο και τους υπόλοιπους μήνες δεν δουλεύει. Και μπαίνουμε και σε μια διαδικασία που οι καταβάσεις αναπληρωτές καλύπτουν κάποιες περιοχές τις οποίες είναι περιοχές μειωμένης ζήτησης. Στέλνουμε δηλαδή τους αναπληρωτές στα νησιά και έχουμε φτάσει σε ένα ενδεχόμενο αυτή τη στιγμή σε μια πραγματικότητα στην οποία σε όλα τα νησιά κάθε χρόνο μετακινούνται αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και με το μισθό με τον οποίο παίρνουν δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες για διαβίωση στον νησί στο οποίο τους στέλνουν. Και εμείς πιστεύουμε τη σειρά μας ότι πρέπει να καταργηθεί η μαζική κλίμακα των αναπληρωτών σε ό,τι έχει να κάνει με το μειωμένο ωράριο μπορεί να είναι διαθέσιμο κατά επιλογή γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να δώσει λύσεις στην καθημερινότητα των πολιτών και από εκεί και πέρα γενικότερα όπως και στην υγεία και στην παιδεία λέμε όχι σε όλες αυτές τις ανελαστικές μορφές εργασίας. Ωραία, να δώσουμε και τον λόγο... Σε έχει την φαρμόσει όμως πρώτο και η καλύτερη. Ωραία, να δώσουμε και τον λόγο λίγο στην κηδεκαπέτει και μετά... Θες να τα ακούς τώρα. Ναι. Θες να τα ακούς τώρα, γιατί κάνουν πομονή. Λοιπόν, σταθερή και μόνημη η εργασία... Σε φαρμόσουν και μετά τις καταδικάζεται. Δεν καταργήσαμε οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας ποτέ, εμείς τις φέραμε. Εμείς τις φέραμε τις συλλογικές συμβάσεις. Έλα τόση ώρα υπομονή, κρατήστε τα προσχήματα λίγο. Λέω ότι χρειάζεται να εξασφαλιστεί δικαιόμαστε σταθερή και μόνημη η εργασία για τους εκπαιδευτικούς με βάση το πτυχίο που έχουν. Είναι δεδομένο ότι τα κενά που υπάρχουν στο σχολείο είναι πολύ περισσότερα, η εργασία ή και παραπάνω από τους ήδη υπάρχοντες εκπαιδευτικούς και τους αναπληρωτές. Το μόνο εμπόδιο για να ταλαιπωρούνται οι εκπαιδευτικοί σήμερα και να μην υπάρχει αυτό που λέμε διορισμός, μόνημη, σταθερή δουλειά στο σχολείο είναι ακριβώς γιατί οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης συμφέρει να γενικευτούν και στην εκπαίδευση. Θεωρείται ο εκπαιδευτικός που θα δουλέψει κόστος, δεν είναι το κριτήριο η κάλυψη των κενών και η μόρφυση των παιδιών μας. Το κριτήριο είναι να ανοίξει ο δρόμος για μια σειρά ας πούμε ιδιωτικές, θα το πω τώρα επιχειρήσεις έτσι πρόχειρα, που δίνουν τις διάφορες πιστωπίσεις που όλοι ξέρετε είναι και αυτό ένα πεδίο κερδοφορία. Είναι για ποιον δουλεύουμε, δεν πληρώνουμε όλες τις διάφορες πιστωπίσεις τα μεταπτυχιακά. Εδώ κύριε Συκρικάσ, έχει και την ειδική αγωγή, μπήκε και στον πίνακα. Λοιπόν, έτσι κάνουμε. Γιατί το πτυχίο μας να μην είναι η μόνη προϋπόθεση για σταθερή και μόνη δουλειά. Γιατί δηλαδή να καλέσουμε σήμερα τον εκπαιδευτικό να συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση και με τα κόψε ράψια. Ωραία. Λοιπόν, κύριε Σιωμά. Στην Επαιδεία και στην Υγεία μιλάμε για πηλώνες της κοινωνίας μας. Επομένως δεν μπορούμε να είναι με υμήμετρα και να μιλάμε για αναπληρωτές. Μιλάμε για ένα σωστό πρόγραμμα. Αυτό δεν είναι απλό, αλλά είναι σημαντικό για μας θέμα. Άρα δεν πρέπει να μιλάμε για πασαλήματα με αναπληρωτές. Το πρόγραμμα μας είναι να στηλεχώσουμε εκεί που πρέπει και αυτό το πράγμα να γίνει με μία σειρά και όχι τσαπατσούλικα, κομματικά ή ρουσφετολογικά. Ωραία. Θέλω να θέσω και το δεύτερο ερώτημα. Επίσης, δεδομένου πως δίνεται η επιλογή στα παιδιά να διαλέξουν δεύτερη ξένη γλώσσα, είναι ανάμεσα στα χαλικά και στα γερμανικά, γιατί υπάρχει το όριο τουλάχιστον των 12 παιδιών για να σχηματιστεί ένα τμήμα. Υπάρχουν σχολεία, για παράδειγμα στα νησιά σε μια ορεινή περιοχή, όπου τα παιδιά είναι λιγότερα, δεν έχουν αυτά τα παιδιά δικαίωμα στη μάθηση, γιατί παρατηρείται το γεγονός ότι όταν ένα τμήμα δεν σχηματίζει 12 παιδιά, κλείνει. Κι αν ακόμα στοιχείο, ακούστηκε η όρους συμπερίληψη δύο φορές από το νεκρό σουπο του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛΗ. Και θέλω να σταθώ σε αυτό το γεγονός. Θα ξεφύγουμε πολύ από τον χρόνο. Εκτός από τα επιμέρους ζητήματα θα πούμε για κάτι πολιτικό στο τέλος. Ο καθηγητής θα δώσει ένα πολιτικό στίγμα με τη σημερινή του παρουσία εδώ. Ναι, φυσικά θα δώσετε όλοι από δύο λεπτά έναν επίλογο. Γι' αυτό λέω, θα ξεφύγουμε από τον χρόνο. Συνεχίζω και το κλείνω εκεί. Τη στοιχεία που κάνουμε λόγο είναι η συμπερίληψη και η προέρεση. Και στα σχολεία ειδικής αγωγής δεν διδάσκεται η δεύτερη ξενιγλώσα. Πώς ακριβώς εφαρμόζει τη συμπερίληψη όταν δεν διδάσκεται η δεύτερη ξενιγλώσα σ' αυτά τα παιδιά. Δεν έχουν δικαίωμα και αυτά τα παιδιά στη μάθηση. Δεν έχεις θέλει ποτέ προκήρυξη για να διαλέξεις τη ξενιγλώσα. Δεν υπάρχει σύσταση οργανικών θέσεων σε σχολεία ειδικής αγωγής για δεύτερη ξενιγλώσα. Θα αναλάβω τον άχαρο δημοσιογραφικό ρόλο να πω τελεία. Ωραία. Όποιος θέλει, ας απαντήσει. Ο κ. Σέτσιού μας. Μιλάτε για δεύτερη ελληνική γλώσσα, μάλλον για δεύτερη ξένη γλώσσα σε ελληνικό σχολείο. Εδώ καταργήσαμε τα αρχαία ελληνικά που δεν είναι μια απλή γλώσσα. Δεν είναι μια απλή γλώσσα έκφρασης, είναι τρόπος σκέψης. Μιλάτε για αγγλικά. Εγώ τα πήγα στο σχολείο, το αγγλικά ήταν η ώρα του παιδιού. Σπληρώναμε σε ιδιωτικά και γερμανικά, μάθαμε έξω. Δηλαδή τώρα εντάξει... Δεν το καταλαβαίνω. Ζηλιά πεί, σημαίνει. Όχι, όχι. Προηγήστε, προηγήστε, παρακαλώ. Όταν ήμουν στο δημοτικό τη δεκαετία του 80, υπήρχε στο αναγνωστικό ένα κείμενο, το κάναμε μετά ανάλυση, τα 14 παιδιά. Και ο δάσκαλος σε δημόσιο δημοτικό, που ήταν ακόμα πιο παλιός, μας είχε πει ότι είναι 14, το τυτλοδοτεί έτσι ως συγγραφέας, γιατί το όριο για να γίνει τμήμα, για ελληνικά, ήταν το 15. Ήταν το 15 λίγο πριν. Έχουν γίνει μεγάλα βήματα πρόδου από τότε, μακάρι πραγματικά να φτάσουμε και αυτό θα μεταφερθεί στο σημείο που δεν θα είναι ούτε 12, ούτε 13, σαν το μυστικό δίπλον, ούτε τίποτα. Και ότι ακόμη και για ένα παιδί, στο πιο απομακρυνισμένο νησί θα μπορούν να πάνε δύο συνάδελφοί σας ξενόγλωσης φιλολογίας. Και το ίδιο ισχύει ακριβώς βεβαίως και για την συμπεριληπτικότητα στο κομμάτι των ειδικών σχολείων. Στην ειδική εγωγή φυσικά και πρέπει να καλύπτονται όλα τα απαραίτητα εκπαιδευτικά αιτήματα που υπάρχουν, όπως είναι η δεύτερη ξένη γλώσσα. Αυτό θα γίνει με την πρόσληψη εκπαιδευτικών και με την διεύρυνση των δεξιωτήτων και των ειδικοτήτων που διδάσκονται στα ειδικά σχολεία. Από κει και πέρα, σε απομυρυσμένες περιοχές και για το πόσα ατμήματα, πόσα παιδιά πρέπει να υπάρχουν για να δημιουργηθεί ένα ατμήμα, αυτό πρέπει να το δούμε πάντα με βάση το πληθυσμό του νησού. Αλλά και κατεξέρεση, γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε στην εκπαίδευση με στήρα αρνητικίας. Πρέπει να δούμε τις ανάγκες, γιατί και ένα παιδί μετράει. Δεν σημαίνει ότι επειδή υπάρχει ένα παιδί στο νησί, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ατμήματα. Αυτά είναι στην πολιτική που θέλει να ακολουθήσει κάθε κυβέρνηση. Και η επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει στις 22 Μαΐου, με κορμότο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, θα έχει στον πυρήνα της τις προβλέψεις αυτές, κανένα παιδί δεν θα μείνει εκτός σχολείου, κανένα παιδί δεν θα μείνει χωρίς εκπαιδευτικό, κανένα παιδί δεν θα μείνει χωρίς εκπαίδευση. Δεν είναι μόνο οι ξένες γλώσσες, δεν είναι μόνο. Και συμπερίληψη, δεν είναι μόνο τα ειδικά σχολεία, είναι και η παράλληλη στήριξη. Και πρέπει να μπούμε σε μια διαδικασία να κάνουμε πράξη ό,τι μπορεί να βοηθήσει για να πετύχουμε επιτέλους αυτή τη ρυμάδα της συμπερίληψης. Και στις ακριτικές περιοχές υπάρχει πρόβλημα, δεν είναι μόνο στην παιδεία όμως, είναι και στην υγεία. Υπάρχουν ακριτικές περιοχές που δεν έχουν το πρωτοβάθμιο επίπεδο υγείας, δεν έχουν κέντρο υγείας, δεν υπάρχει γιατρός. Όλα αυτά πρέπει να τα βάζουμε κάτω και να βρίσκουμε τον τρόπο να ικανοποιούμε τους πολίτες τις βασικές τους ανάγκες όπου και αν βρίσκονται. Και σας το ξαναλέω πάλι, μπορούμε να πετύχουμε μια κοινωνία, μπορεί να ακούμε ο τοπικός αυτό που σας λέω, αλλά βήμα βήμα κάθε φορά μπορούμε και να πετύχουμε μια απόλυτη κοινωνία ισότητας και ισονομίας για όλους. Με ένα και μόνο βασικό άξομα, την αξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, μακάρι να υπήρχε. Κύριε Τριγόν, ωραία. Ένα δευτερόλεπτο. Ωραία, ναι, ναι, παρακαλώ. Λοιπόν, έχουμε ξηφύγει πάρα πολύ από τον χρόνο θέα. Ναι, ναι, ναι. Λοιπόν, είναι δεδομένο. Τίποτα. Απλά επειδή υπόθηκαν πολλά, τι είναι αυτό να αναρωτηθεί ένας κόσμος, η νεολέα, οι ελαστικά εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, που εμπόδισε και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να κάνει αυτά που δεν θέλει. Αυτό να αναρωτηθούμε. Γιατί, ας πούμε, να συνεχίζεται να διαιωνεί σε αυτή η κατάσταση. Είναι πολιτική επιλογή. Ωραία. Και ο περιορισμός είναι τα δημοσιονομικά, στα οποία πρέπει να χωρέσουμε. Και για να χωρέσουμε στα δημοσιονομικά κατακριουργούνται εργατικά λαϊκά δικαιώματα. Λοιπόν, ας προχωρήσουμε σε έναν επίλογο από κάθε εκπρόσωπο των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Θα ξεκινήσουμε με τη σειρά από τον κ. Γιάπη. Θα έχετε δύο λεπτά ο καθένας. Παρακαλώ. Να ευχαριστήσουμε πρώτα απ' όλα για αυτήν την τόσο σημαντική και ριξικέλευτη πρωτοβουλία. Ξεκινάω ακριβώς σταχειολογώντας από την κουβέντα. Το ξέρω ότι ειδικά εσείς, τα νέα παιδιά, θέλετε συγκεκριμένες απαντήσεις. Όταν με ρωτάς γιατί καίγονται τα δάση, εγώ πρέπει να μπορώ να σου πω από ένα κοστολογημένο πρόγραμμα για τα 500 νέα στελέχη της Πυροσβεστικής, για τα 5 συνδυοκαναντέρ, όχι να σου λέω γενικότητες, για το πόσο πολύ αγαπάω την οικολογία. Είδαμε πριν στο τέλος να μονοπολεί το θέμα των τεμπών η πολιτική ευθύνη του κυρίου Καραμαλή. Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπαντρέου το 1990, καύχημα του κοινάλ, δεν ξέρω αν και λίγο θολώνει το ιδεολογικό του στίγμα, αντικείμενο μίμησης κακέκτηπης από τον κ. Τσίπρα είχε δηλώσει ότι ο τελικός κριτής της πολιτικής ευθύνης είναι ο ίδιος ο λαός και την πολιτική ευθύνη την έχει αναλάβει και ο συγκεκριμένος υπουργός και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο λαός θα μιλήσει, εσείς θα κρίνετε, εσείς θα μιλήσετε. Δεν ήτανε ακροδεξιά μορφώματα ούτε ο κ. Γεωργιάδης ούτε ο κ. Πλεύρης όπως ακούστηκε πριν. Ένα συμπίλημα τερατουργηματικής πολιτικής έμπνευσης ήταν η κυβέρνηση Συριζανέλ με τον Πάνο τον Καμένο να συνεργάζεται με τον κ. Τσίπρα. Και ναι υπάρχουν ελλείψεις στα φάρμακα, ναι βεβαίως σε κάποια φάρμακα υπάρχει ευθύνη, αλλά εάν να θυμίσω το όχι δεν είχε γίνει ναι στην τελευταία στροφή, δεν θα είχαμε καθόλου φάρμακα το 2015 και πάμε τώρα να ξαναζήσουμε τέτοιες καταστάσεις με τις Δήμητρες και με τα τοπικά νομίσματα. Μια κουβέντα αξιοκρατίας σε όλους τους προέδρους οργανισμών χωρίς καμιά ειρωνική διάθεση, αν θες να το πάμε και ένα βήμα παραπέρα πόσοι θα δέχονταν να αναλάβουν προέδρους οργανισμών, αν ήταν άμυστοι, αν είχαν υποστεί αυτήν τη σπήλωση που είπε στην προσωπικά όταν είχα αναλάβει και αν στο τέλος είχε αποδειχθεί πόσο fake news ήταν όλα. Μια κουβέντα, όπως δεν έκλεισε το κεθεά που κάθε λίγο και λιγάκι θυμόνταν συγκεκριμένοι χώροι να αντιπολιτεύονται λέγοντας ότι κλείνει, έτσι η χώρα όχι μόνο δεν πρόκειται να κλείσει αλλά θα πάει σταθερά, τολμηρά, μπροστά, με τη νέα γενιά και με τη νέα δημοκρατία του σημερινού και αυριανού Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Ας προχωρήσουμε στον κύριο Τσικρικά. Επειδή έθιξε το θέμα ο κύριος Λιάπης της Ακροδεξιάς, ας δούμε στη νέα δημοκρατία, αν ο κύριος Άδονης Γεωργιάδης που διαφήμιζε «Ναζιστικά βιβλία» του «Πατέρα Πλεύρη» δεν είναι Ακροδεξιός, τότε δεν ξέρω τι θεωρούν στη νέα δημοκρατία Ακροδεξιά. Αν ο κύριος Βεροίδης που στη Ανστανιάτο του κράδενε τσεκούρια στη νεολεία του Μιχαλολιάκου και της μετέπειτα Χρυσής Αυγής, δεν είναι Ακροδεξιά, τότε δεν ξέρω τι είναι Ακροδεξιά για τη νέα δημοκρατία. Εμείς σίγουρα στην κυβέρνηση ανάγκης που κάναμε το 2015 δεν είχαμε κανέναν Ακροδεξιό χαρακτηριστικό. Κυβερνήσαμε προοδευτικό πρόσημο, αφήσαμε πίσω μια κοινωνία όρθια, φτιάξαμε ένα σύστημα υγείας που βάλαμε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλειστους, που ζητούσε ο κύριος Γεωργιάδης ο δύθεν μη Ακροδεξιός τα πεντάευρα της ντροπής για να πει ο κόσμος στα νοσοκομεία. Εμείς αφήσαμε την κοινωνία όρθια και έξω από τα μνημόνια το 2018 με 37 δις απόθεμα. Αυτό που λέμε σήμερα και γιατί εγώ μπήκα στην πολιτική, γιατί ένας 33-χρονος σχεδόν είσαμε εσάς μπήκε στην πολιτική. Για να αλλάξει τα κακώς κείμενα και γιατί είδε επιτέλους το 2015 να ξεκινάει στη φόρα να γίνεται κάτι διαφορετικό που έχει επίκεντρο τον άνθρωπο, που ξεφεύγει από τις παραδοσιακές πολιτικές 40 ετών της μετοπολίτευσης που την οδήγησαν στον κρεμμό. Το σταθερά τολμηρά μπροστά από μας ο Κυριακός Μητσουτάκης είναι ένα βήμα πριν τον κρεμμό. Αν κάνουμε αυτό το βήμα αυτή την τετραητία ξέρουμε ότι θα καταλήξουμε όλοι. Εμείς ζητάμε δικαιοσύνη παντού. Ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία την Κυριακή 21 Μαΐου σημαίνει προοδευτική κυβέρνηση από την πρώτη ευκαιρία. Οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να συστρετευτούν για να οδηγήσουν στον κάλαφο των χρήστων τη χειρότερη μορφή δεξιάς που έχει κυβερνήσει τη χώρα. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε να συντελούνται εγκλήματα, σκάνδαλα, τα οποία δεν έχουν λάβει χώρα ξανά στην Ελλάδα. Βλέπουμε να συγκαλύπτονται από ένα μηδιακό σύστημα το οποίο μας φέρνει στην 108η, εσχάτως 107η θέση, προφανώς γιατί κάποια τριτοκοσμική χώρα έχασε μια θέση, όχι γιατί εμείς ανεβήκαμε και εμείς να ζούμε σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Βλέπουμε να προσπαθεί να εξαγοράσει τους ψήφους των νέων δύο βδομάδες με τον τροπιαστικό εκατομπενητάρι που προσπαθεί να δώσει. Βλέπουμε την πολιτική του να εξατλείται στην παροχολογία η οποία δεν έχει κανένα αντίκρισμα, δεν την είδαμε ποτέ, και να αναλωνόμαστε σε διάφορα ΠΑΣ. ΠΑΣ για το σούπερ μάρκετ, ΠΑΣ για τη βενζίνη, ΠΑΣ για το ένα, ΠΑΣ για το άλλο. Το μόνο που πρέπει να δώσουμε την Κυριακή Κοσμίου του 1η Μαΐου είναι Μιτσοτάκης ΠΑΣ. Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία για Δικαιοσύνη Παντού με Προοδευτική Κυβέρνηση. Σας ευχαριστούμε πολύ να συνεχίσει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣ, ο κ. Τριγόνης. Δεν είχα σκοπό να το αναφέρω, αλλά μιας και το είπε ο κ. Τσικρικάς να κάνουμε μια μικρή αναφοράκι σε αυτό. Μπορεί να μαλώνουν Σύριζα και η Νέα Δημοκρατία ποιος έχει ακροδεξιούς στις τάξεις του κτλ. Εγώ θέλω να θυμίσω τον κ. Τσικρικά ότι έχει στα ψηφοδέλτια του αυτή τη στιγμή τον εκπρόσωπο τύπου της κυβέρνησης Καραμαλή. Της κυβέρνησης που έφερε τη χώρα σε αυτό το χάλι που ζούμε σήμερα. Της κυβέρνησης που εκτύναξε στον αέρα τον προϋπολογισμό αυτής της χώρας. Εκεί και πέρα θα μπορούσα να σας πω τι έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια σε επίπεδο κοινωνικό. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την ισότητα. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για το οικογενειακό δίκιο. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τις αρχές οι οποίες διασφάλισαν αυτή τη στιγμή μια αξιοκρατεία στη χώρα μας. Όπως είναι το ΑΣΕΠ. Όπως είναι η Διάβοια. Είναι δυνατό να μιλάμε για μια ευρωπαϊκή χώρα η οποία μέχρι το 2010 δεν υπήρχε η διάβοια να αναρτώνται όλες οι αποφάσεις. Σταματάω εδώ. Δεν θέλω να αναφερθώ στο παρελθόν. Σημασία έχει να κοιτάμε το μέλλον. Και στο μέλλον είναι τι έχει να προτείνει ο καθένα συγκεκριμένα. Στο κομμάτι εμείς αποφασίσαμε και είπαμε ότι πρέπει να βασιστεί η διακυβέρνηση αυτής της χώρας σε οκτώ βασικούς πυλώνης. Και πολύ πιγραμματικά. Στο κομμάτι της ενέργειας θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να υπάρχει φθηνή ενέργεια για όλους και το οποιοδήποτε κόστος αυξημένο όπως συνέβη με την ενεργειακή κρίση να μην πάει στον καταναλωτή. Στο κομμάτι της υγείας η οχτώ σημεία παρεμβάζει για το εθνικό σύστημα υγείας. Στο κομμάτι της παιδείας στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αλλάξουμε και να μην γίνει ένα σχολείο στο οποίο να ευνοεί την παπαγαλία αλλά να παράγει ουσιαστικά σκεπτόμενους πολίτες. Στο κομμάτι της κοινωνικής κατοικίας για να αντιμετωπίσουμε όλα τα φαινόμενα τα οποία βλέπουμε με την αύξηση των ενοικίων και την έλλειψη της στέγης. Αυτή είναι η ουσία και με βάση αυτά πρέπει να κρίνεται το πρόγραμμα των πολιτικών κομμάτων. Και σας καλώ όλη τη νέα γενιά που είστε και έχετε μια εξικίωση με την τεχνολογία να μπείτε στο digitalsociety.gr και όχι απλά να διαβάσετε, να συνδιαμορφώσετε τις θέσεις του ΠΑΣΟ. Ευχαριστούμε πολύ. Συνεχίζει η κυρία Καπέτι. Νομίζω κριτήριο ψηφού πρέπει να είναι η ζωή και η καθημερινότητά μας. Νομίζω πιο αναλυτικά το Ταμείο Ανάκαμψης το οποίο δεν αρνείται κανείς. Κανείς από τα κόμματα που είμαστε εδώ μαζί. Λοιπόν 350 προαπαιτούμε να έχει λέμε εμείς. Δεν θα είναι καλάθι με λεφτά που θα μας προσφέρουν. Είναι δάνειο που θα το πληρώσει ο λαός με αντιλαϊκά μέτρα που τα είδαμε. Τέτοιοι ήταν και τα μνημόνια, δεν θέλω να επεκταθώ. Υπάρχει η Σύνοδος Κορυφής του Νάτο τον Ιούνιο, αν δεν κάνω λάθος. Με μια σειρά σοβαρές πολιτικές επιλογές, με τη βασική σοβαρή επιλογή σύμπλευσης με το Νάτο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, επομένως εμπλοκήσης της χώρας μας σε πολέμους θέτοντας το λαό σε κίνδυνο. Αυτά είναι σοβαρά ζητήματα που ο λαός θα κληθεί να αντιμετωπίσει την επόμενη μέρα γιατί ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ούτε η Ελληνική Λύση, ούτε το Μέρα 25 δεν αρνούνται. Έτσι, ίσα ίσα. Προχθές ψήφισαν και τον Προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρένθεση, που καταλαβαίνει από πού κόβει και σε ποιους δίνει. Επομένως αυτό που χρειάζεται είναι ισχυρό ΚΚΕ την επόμενη μέρα των εκλογών. Η νεολέα έκανε το βήμα με τις φοιτητικές εκλογές, έκανε το βήμα με τα κέρδη τους στις ζωές μας και βγήκε στο δρόμο. Νομίζω μπορεί να κάνει το άλλημα και να έχει ισχυρό κομμουνιστικό κόμμα ως εργατική λαϊκή αντιπολίτευση δίπλα της στους αγώνες που αντικειμενικά θα χρειαστεί να κάνει. Και η νεολέα και οι εργαζόμενοι. Σας ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε. Ένα επίλογο βέβαια. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη δυνατότητα που μας δώσετε να πούμε τις απόψεις μας. Βέβαια ήταν λίγο κουτσουρημένο γιατί δεν μιλήσαμε καθόλου για εθνικά θέματα. Δεν μιλήσαμε καθόλου για τον πρωτογυνή τομέα. Δεν μιλήσαμε καθόλου για το πώς η Ελλάδα θα ξαναγίνει πάλι δυνατή. Μιλήσαμε μόνο για δανεικά, για πάρου-πάς. Μιλήσαμε για ψυχολογικά θέματα. Μιλήσαμε για θέματα τα οποία είναι της καθημερινότητας, αλλά ουσιώδεις για την επόμενη μέρα δεν είδαμε. Υπάρχει περίπτωση στις επόμενες εκλογές να ψηφίσεις Αλέξη Τσίπρα και να σου βγει Κυριάκος Τσίπρας και Αλέξη Μητσοτάκης. Υπάρχει συγκυβέρνηση. Αυτό δεν το θύξαμε καθόλου. Εμείς στην ελληνική λύση έχουμε ένα πρόγραμμα 360 σελίδες εξοδομικευμένο για τον κάθε τομέα για να κάνουμε πάλι την Ελλάδα ελληνική. Μεγάλη και δυνατή, όπως της αρμόζει. Πρώτα η Ελλάδα, πρώτα οι Έλληνες. Και να μην ξεχάσω ότι σε αυτές τις εκλογές, κάθε ψήφος μετράει. Θέλω να κάνετε και στους φίλους σας να πάνε να ψηφίσουν. Η απουχή δεν είναι λύση. Δεν είναι τρόπος αντίδρασης. Στις προηγούμενες εκλογές, ο κύριος Μητσοτάκης στο γραφείο το πάνω δεξιά έχει το κύπελο με την ημερωνία στις προηγούμενες εκλογές με τους 40%, όπως ήταν το ποσοστό του. Το θεωρεί λάφυρο. Ψήφισαν οι μισοί, άρα δεν είναι 40, έχει 20. Να μην τους ξαναδώσουμε το δικαίωμα να πανηγυρίζουν άντικα. Ο κυρίαλος λαός θα δώσει την απάντηση της 21 Μαΐου. Ευχαριστώ πολύ. Και κλείνει ο εκπρόσωπος του Μαΐ25, κύριος Παπαθανασίου. Αγαπητές φίλοι, αγαπητές φίλοι, σε 10 μέρες 470.000 νέοι άνθρωποι, μεταξύ των οποίων είστε και εσείς, θα πάνε να ψηφίσουν για πρώτη φορά. Όχι μόνο αυτοί, θα ψηφίσουν άλλοι περισσότεροι χιλιάδες που έχουν ενηλικιωθεί μέσα σε μια Ελλάδα της κρίσης, της οικονομικής, της κοινωνικής, της ηθικής. Μια Ελλάδα, από το 2009 και μετά, που περνάει μια μόνη μη λιτότητα, μια μόνη μη φτωχοποίηση των αρχικών στρογμάτων. Αυτή λοιπόν η γενιά, η γενιά των μνημονίων, η γενιά που βίωσε μόνο μνημόνια στην ενήλικη ζωή της, πρέπει να δώσει μια απάντηση. Πρέπει να δώσει απάντηση πρώτο, στο γεγονός ότι οι άνθρωποι φοβούνται σήμερα να περάσουν ακόμα και έξω από τα σούπερ μάρκετ. Τρέμουν στην ιδέα να μπουν μέσα και να αγοράσουν προϊόντα βασικής κατανοητικής ανάγκης. Πρέπει να δώσει απάντηση σε μια κυβέρνηση που με προμετοπίδα, με πολιορκητικό κρυό, την ΕΕΠ, μια υπηρεσία που είναι αυτοσύνταγμα δομημένη για να προασπίζει το εθνικό και κρατικό συμφέρον, έγινε ο τακουστής χιλιάδων συνδιαλέξεων πολιτικών της αντιπάλων, αλλά και μελών της κυβέρνησης και μελών της ηγεσίας του στρατού. Πρέπει να δώσει μια απάντηση σε μια κυβέρνηση που δεν μπόρεσε να μειώσει τους θανάτους από την πανδημία και 45.000 συνάθρωποι μας πέθαναν χωρίς να έχουν δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε ΜΕΘ και μονάδες θεραπείας. Πρέπει να δώσει μια απάντηση σε μια κυβέρνηση που δίνει γη και είδο στους Αμερικανούς και στο Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εγώ, όταν εντάκτηκα στην αριστερά, εσείς στ' Αναγέννητη, στα στρατιέλη της 1980, υπήρχε ένα σύγχρονο. Την δεξιά της ζήσαμε, το ΠΑΣΟΚ το γνωρίσαμε. Γνωρίσαμε όμως και το ΣΥΡΙΖΑ. Την κυβίστηση του Ιουλίου του 2015, όταν το 61,3% του ελληνικού λαού ψήφισε όχι και ο Λέξης Τσίπρας το μετέταψε ναι. Στα χέρια λοιπόν των νέων ανθρώπων είναι να το κάνουν πάλι δυναμικά, να δώσουν μια δυναμική απάντηση σε όλες αυτές τις αδειοξόδους της ελληνικής κοινωνίας και της κοινωνικής κοινωνίας με την απάντησή τους αυτή να πούνε. Μπορούν τα πράγματα να γίνουν αλλιώς. Μπορούμε το ΜΕΡΕ25, Συμμαχία για τη Ρήξη, να έχουμε έναν νέο πολιτικό πρωτογωνιστή στη μετεκλογική πραγματικότητα που θα χαλάσει την εκλογική αριθμητική που θέλουν οι Ολυδάρχες, που θέλει το Σύστημα Εξουσίας που κυβερνά την Ελλάδα την τελευταία 20 ετία. Πολύ ωραία. Νομίζω αγαπητές, αγαπητοί φίλες και φίλοι, δώσαμε σήμερα μια γεύση ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Νέων αποτελεί μια αμεσοδημοκρατική μικροκοινωνία των πολιτών. Θέσατε με εξαιτική σαφήνια τις σκέψεις και τις ιδέες των κομμάτων σας. Κάτι που ήταν πολύ σημαντικό για την ελληνική κοινωνία, να ξέρετε, γιατί έχουμε ανάγκη από κουρίκουλου πολιτικό λόγο και ιδεολογία. Και σας ευχαριστώ προσωπικά τον καθένα και εύχομαι καλή επιτυχία στα κομμάτά σας. Να ευχαριστήσω και τη Νέα Δημοκρατία τον κ. Χρυστογιάπη, για τον ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Λευτέρη Τσικρικά, για τον ΠΑΣΟΚ τον κ. Γιάννη Τριγώνη, για τον Κομμονιστικό Κόμμα Ελλάδος την κ. Λιωγία Καπέτι, για την Ελληνική Λύση τον κ. Λεωνίδα Τσιούμα και για τον ΜΕΡΑΕΕΕΚΟΣΠΕΝΤΕ τον κ. Δημήτρη Παπαθανασίου. Σας ευχαριστούμε όλες και όλους. Καλή συνέχεια. Ευχαριστώ πολύ. Καλή δύναμη και καλή εκλογή. Είναι δεύτερη ξαδέρφη μου η Πέρι. Α, την έχεις τη δεύτερη μπαίνει. Δεύτερη. Μασίπρια. Ευχαριστούμε. Ωραία, ενδιαφέρον. Καλή και χαρήκα. Χαρήκα που σε γνώρισα. Ευχαριστώ πολύ. |
