| : Υποτιτλισμός Ευρωπαϊκής Επιτροπής Υποτιτλισμός Ευρωπαϊκής Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Υποτιτλισμός Επιτροπής Άγιε πατέρα Κυρίες και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, κυρίες και κύριοι που είστε υποψήφιοι στην περιφερειακή διοίκηση, αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση εδώ, υποψήφιοι στις δημοτικές εκλογές, κυρίες και κύριοι κύριοι εκπρόσωπους του Μασικής Ενημέρου, κυρίες εκπρόσωπους υφορεών, οργανώσετων, καλώς ήρθατε. Ο Ευρυπίδης Τυλιαννίδης κατάγεται από την εκκλητική κομματινή. Είναι βουλευτή της Ευρωδόκης από το 2000 μέχρι σήμερα. Διετέλεσε Υφυπουργός Εξωτερικών, Υπουργός Παιδείας, Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών και Υπουργός Εσωτερικών. Στον συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται ημονογραφίες, ενεργοί πολίτες, σύμφωνα διαδραστικά κόμματα, μια συγκριτική προσέγγιση, κόντρα στην δικτατορία των ημετριοτήτων, μια παρέμβαση για την αναθεώρηση του άρθρου 16, προβληματισμί και παρεμβάσεις, πολιτικές και προτάσεις για μια σύγχρονη εξωτερική πολιτική. Η μεγάλη υπηρεσία που παρέχει ο Ευρυπίδης στη Λιαννίδης των τόκων και τους ανθρώπους με το βιβλίο του είναι ότι ακριβώς εστιάζει στο μεγάλο ζήτημα και μεγαζυτούμενο της εποχής μας, στο μεγάλο θέμα. Βλέπετε, για την μεγάλη πρόκληση των γερόν μας, την παιδεία και δείτε την έλπση παιδείας, όχι την εκπαίδεση αλλά την παιδεία, ως προϋπόθεση, δικαίωμα αλλά και ευθύνη όλων των νοημώνων όντων που κυκλοφορούν γύρω μας και μας επηρεάζουν με την ιδιότητα του γονέα, του φίλου, του γείτονα, του συμπολίτη, του πολίτη, του πολιτικού. Αλλά και ως μια διαρκή αξία που συνδυάζεται με ιδανικά κανόνες, συμπεριφορές και ανοτροπίας, που κτίζει νέες συνειδήσεις και καλύτερες κοινωνίες, που βελτιστοποιεί τα πάντα, την κοινωνία, την οικονομία, την χώρα, τον κόσμο. Που ανατρέπει τα κακό σκήματα και δίνει ευκαιρία σε όλους μας, να αναγεννήσουμε την πατρίδα μας, αλλάζοντας πρώτα τον εαυτό μας. Στον Ευρυπείρι Στυλιανίδιο θύλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τόλμη μιας άποψης που ίσως ενοκοποιεί πολλούς από εμάς, αφού αναδεικνύει τις αδυναμίες και τα λάθη μας. Ωστόσο, μας βάζει ξανά στις ράγες του τρένου της γνώσης, της ασυντικής και της ελπίδας, που από καιρό επικίνδυνος έχουν εκτροχιαστεί. Διότι μεταρρυθμιστής είναι αυτός που δεν αλλάζει απλά τους νόμους, αλλά κυρίως αυτός που αλλάζει τα πράγματα μέσα από την εφαρμογή τους, όπως ο ίδιος ο Υπουργός αναφέρει. Στην πρώτη μου θητεία ως νομάρχης και στη συνέχεια ως αδερφεριάρχης συνεργαστήκαμε αύσχορα με τον κ. Στυλιανίδη. Εγγενιάσαμε το γυμνάσιο της Νάουλδας, τότε το γυμνάσιο εδώ της Βέρειας, μια νέα πτέρυγα στο γυμνάσιο της Ιρωνούπολης. Στήσαμε από την αρχή το γυμνάσιο της Αλεξάνδριας, της Μελήκης. Και επίσης, επί Υπουργίες του κ. Στυλιανίδη, ο τότε ο Γενικός Γραμματέας Διαβίου Μάθησης και νέοι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Οικονομικής Αξιολόγησης, Επενδύσεων και Πολιτικών στην έρευνα και διαβίου μάθησης και εκπαίδευσης κ. Πωνσταντίνος της Αμαδιάς, εγγενίασε το κέντρο εκπαίδευσης ενηλίκων εδώ στη Βέρεια. Και όσες φορές χρειάστηκε να τον επισκεφθώ, όσο μομάρχης και όσο περιφερειάρχης, η πόρτα του ήταν πάντα ανοιχτή και έδινε πάντα λύση. Τον ευχαριστώ πολύ, καλώς ορίσατε και να είστε πάντα καλά, κ. Υπουργή. Καταρχήν δεν ήθελα να ευχηθώ και εγώ με τη σειρά μου χρόνια πολλά και το αναστάσιμο φως του Κυρίου να φέρει σε όλους μας υγεία, ευλογία και πραγματικά ό,τι καλύτερο τόσο για τον καθένα όσο και για την πατρίδα μας. Άγιε Πατέρα, αξιόθυμοι προσκεκριμένοι, κυρίες και κύριοι, εκ μέρους του Ιευκαιριακής Ενότητα Συμμαθίας θα θέλω να σας καλωσορίσω στη σημερινή μας εκδήλωση παρουσίασης του βουλίου, του βουλευτήματος Ροδόπης, Θεός Υπουργού και συγγραφέα κ. Υπ. Πίρη στη Γιαννίδη με τίτλο «Όλα Είναι Θέμα Παιδείας», μια εκδήλωση η οποία γίνεται με την ευγενική χορηγιά της υπηρείας φιλοξύ. Σίγουρα, όλα είναι θέμα παιδείας. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνούμε πως και η παιδεία πρέπει και οφείλει να είναι θέμα όλων μας. Καθώς όσο γνωστόν αποτελεί το θεμέλιο κάθε εθνικού οικοδομήματος και σε αυτή θυρίζεται τόσο το παρόν όσο και το μέλλον μιας χώρας. Μια χώρα που δεν ρίχνει το βάρος της στην παιδεία, νομίζω πως είναι καταδικασμένη σε εμφανισμό. Ας τη δώσουμε λοιπόν όλοι την αξία και τη σημασία που της αρμόζει. Δεν θα πρέπει να χαθώ όμως περισσότερο για να μη σας κουράσω. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να δώσω τον λόγο στον σχολικό σύμβουλο πρωτοβάθμιση παιδευσης και γυμνωμού ημαρτίας και δάκτωτος στο Τελείου Παναπιστήμιου Θεσσαλονίκης, κύριο Φώτικος Πιά, ο οποίος θα μας παρουσιάσει την προσωπικότητα και το λιβλίο του κύριου Στυγιαννίδη. Κύριε Πούτσου Πιά, ευχαρισσά σας. Δεν ετοιμάσαμε PowerPoint ή φαντασμαγορείς με το ίντερνετ και τα ηλεκτρονικά μέσα, αλλά στο όρο το φωτογραφικό υλικό. Υπάρχει στο παράδειγμα του βιβλίου που έχετε όλη η αναχείραση. Ο Ευρυπήτης Τιλιαννίδης γεννήθηκε το 1966 στην Μωμοτινή. Αποφύτησε Αριστούχος. Αποφύτησε Αριστούχος. Να καλωσορίσουμε τον Υπουργό. Αποφύτησε Αριστούχος από το πρώτο Λίκιο Κωμοτινής του 1984, μετά από ιδιαίτερα επιτυχής πανερρήνες εξετάσεις. Κατατάχτηκε στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτου Πανεπιστημίου Θράκης. Αφού ολοκλούσε τις σπουδές του καθώς και την απαραίτητη διαιτία άσκηση, εμπλούτισε και διεύδινε τις νομικές του γνώσεις, φυτώντας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Κατά την παραμονή του εκεί υπηρέτησε στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας, στην πόλη αυτή, και ανακηρύχθηκε διδάκτρας του Συνταγματικού Δικαίου από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου το 1996. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνέχισε την ασχόλησή του με τη δικηγορία. Παράλληλα εργάστηκε ως ερευνητής στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου, 1997-2000. Υπό την ιδιότητα αυτή δίδαξε στο Μεταπτυχιακό Τμήμα του Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής του Κάπου της Τριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών. Το μάθανο που δίδαξε ήταν το Διεθνές Συγκριτικό Συνταγματικό Δικαίου με θέμα τα Ευρωπαϊκά Συντάγματα. Το 2000 εκλέχτηκε βουλευτής Ροδόπης. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Το 1996 και είχε πρώτος βουλευτής Ροδόπης, είχε χάσει όμως την έδρα του λόγου του τότε ισχύοντος εκλογικού νόμου. Η πρωτιά που σημείωσε ως νέος βουλευτής έγινε επειδή αναλάβει υποτροφίες, το 2002 από το Ινσυντούτο German Marshall Fund των ΗΠΑ και το 2003 από τη Γερμανική Κυβέρνηση για τη Μελέτη του Γερμανικού Συστήματος Δίκησης, αλλά και από το Γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών για τη Μελέτη του Γαλλικού Κυβερνητικού Συστήματος. Η εκτίμηση του λαού της Ροδόπης στο πρόσωπό του και η αναγνώριση του τεράστιου έργου του στη Θράκη εκδηλώθηκε και στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2004, 7, 9 και 12. Το 2004 ο πρωτοπουργός Κώστας Καραμαλής του ανέθεσε καθήκοντα Υπουργού Εξωτερικών. Οι σπουδές του και η προϋπηρυσία του στον χώρο αξιοποιήθηκαν στο υπεύθυνο πόστο του αρμόδιου για τα θέματα οικονομικής, ενεργειακής διπλωματίας και διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας. Το 2007 ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας. Γνώριζε από κοντά τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Όχι μόνο επειδή υπήρξε παιδί ζηρωτών δασκάλων ή επειδή είχε συνδικαστική δράση στο παρελθόν ως μαδιτής και ως φοιτητής, αλλά και από την άμεση σχέση του με το εκπαιδευτικό σύστημα με την ιδιότητά του ως πατέρας τριών παιδιών που φοιτούν στο δημόσιο σχολείο. Το προσωπικό του ενδιαφέρον για τα προβλήματα της εκπαίδευσης, που τα εξέτασε και από την οκτική βωνία ενός καλά καταρτισμένου νομικού, φέρεται από την διετή παρουσίας του Υπουργείου. Συνοδεύτηκε από δράση σε πολλά μέτωπα. Και επειδή κανένα έργο δεν παραμένει ατιμώρητο, υποβεβαιώθηκε και όσοι το γνωρίζουν καλά ξέρουν πώς, το νημονοάριο του 2009, να διακόψει το εκπαιδευτικό του έργο. Ού μόνον των πολλών αλλά και των αριστών ομόμος λέει ο Μέγας Βασίλειος. Στη συνέχεια ανέλαβε το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών. Και εκεί επίσης υπηρέτησαν με μεγάλη ευσυνηγγυσία μέχρι τον 8ο όχεο που η κυβέρνηση του Κώστα Καραμαλήν έχεσαι τις εκλογές. Το 2012 το ανατέθηκε το Υπουργείο Εσωτερικών. Ένα από τα πιο δύσκολα και δυζυίκτητα Υπουργεία. Από τον περασμένο Ιούνιο μέχρι σήμερα, ο Ευλυπίδης Τηλιανίδης είναι εκτός αποβουλευτής Ορδόπης κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος στη συνέλευση του ΝΑΤΟ, μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας και της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Οικοθέσεων, πρόεδρος της ομάδας φίλων Ελλάδας-Ιαπωνίας του Ελληνικού Κοινοβουλίου και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των αντίστοιχων ομάδων Φιλίας Ελλάδος-Ρωσίας, Ελλάδος-Αμερικής και Ελλάδος-Κίνας. Η παρουσία του Τιολυπίτη Στυλιαννίδης στο Υπουργείο Εξωτερικών, στο Υπουργείο Μεταφορών και Εξωτερικών αλλά και όλη η κοινοβουλευτική του πορεία συμμετείχθηκε από έργο που ο κάθε καλοπρόεδρος τους πολίτες γνωρίζει. Το έργο του όμως του Υπουργείου Παιδείας, θα μου επιτρέψετε να έχω άποψη προσωπική και επαγγελματική, είναι ξεχωριστό. Έχω προσωπικούς αλλά και επαγγελματικούς λόγους να είμαι ιδιαίτερα διοικητοποιημένος στο ζήτημα της ειρικής αγωγής. Βασικός πυλώνας της πολιτικής στο Υπουργείο Παιδείας του κ. Στυλιαννίδη. Όπως φαίνεται και από το βιβλίο ο Αναχύρας έχετε. Η ένταξη των μαθητών με αναπήρεια στο εκπαιδευτικό σύστημα και στο κοινωνικό σύνολο ήταν ο πρωταρχικός τους στόχος. Θα αναφέρουν δεικτικά μόνο κάποια στοιχεία που υπάρχουν στο βιβλίο. Η ψήφιση του νόμου 306 99 του 8 δημιούργησε ένα ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο για την ειδική αγωγή. Οι συνάδοφοι που είναι εδώ το γνωρίζουν. Αυτό ενσωμάτωνε τις προτάσεις της Διακοματικής Επιτροπής της Βουλής πάνω από 1200 προτάσεις φορέων και οργανώσεων ατόμων με αναπηρία. Δημιούργησε τις επιστημονικές ή λιποτεχνικές δομές για την διάγνωση, την υποστήριξη και την ομαλή ένταξη των μαθητών μαθησιακές δυσκολίες και άλλα μαθησιακά προβλήματα ελαφρύτερα και βαρύτερα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Για τη διασφάλιση της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας των μαθητών με αναπηρία του Υπουργείου Παιδείας προμηθεύτηκε τροποποιημένους ηλεκτρονικούς υπολογιστές συνολικού προϋπολογισμού 10 εκατομμύρων ευρώ που διατήθηκαν σε 390 τυφλούς μαθητές και σε 1.440 μαθητές με κινητικές αναπηρίες και σε άλλους 1.955 μαθητές με νοητική στέρηση. Θα μου επιτρέψετε εδώ, στο σημείο αυτό, να αναφέρω μια προσωπική μου εμπειρία σχετική, εν συντομία. Για πολλά χρόνια τα παιδιά του 5ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης φιλοξενούνταν στο χώρο του Υδρύματος του Αγίου Πατελέημονα. Οι προσπάθειες των γονέων για ανέκριση διδακτήριου έμεναν άκαρπες. Με την προσωπική φροντίδα του κ. Στυλιανίνη, σήμερα ένα υπερσύγχρονο ιδικό σχολείο στην Ευκαρτία είναι πραγματικότητα. Αποτελείται από 7 αίθουσες διδασκαλίες, 2 αίθουσες νηπιαγωγείου, εργαστήριο, εστιατόριο, γυμναστήριο, φυσικοθεραπευτήριο, λογοθεραπευτήρια 2, γραφία καθηγητών και ευθυντή και τα λοιπά, ιατρίο, αίθουσο πολλαπλών χρήσεων, αποθήκης και τα λοιπά. Στο σχολείο αυτό φίτησε μεταξύ των άλλων παιδιών και ο ανεψιός μου, παιδί, μερικές ανάγκες. Όταν στη συνέχεια αναζητήσαμε ως οικογένεια, κατάλληλος σχολείο δευτεροβάθημας εκπαίδευσης για το παιδί και πάλι το έργο του κ. Στυλιανίνη δέδωσε τη λύση. Ένα υψηλό προδιαγραφόν σχολείο ειδικής αγωνιής δευτεροβάθημας εκπαίδευσης είχε οδηγηθεί το 2009 στην Αμετούμα, το πρώτο εργαστήριο ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάτισης του ελευόμενο ΕΕΕΚ Θεσσαρωνικής. Υποστηρίζονται όλες τις μορφές αναπηρίας και είναι απόλυτα προσβάσιμο. Είναι από τα καλύτερα στην Ευρώπη, το μπορώ να πω. Διαθέτει ειδικούς ανεπιστήρες για μέρα, 13 αίσθητους διδασκαλίας, γυμναστήρια, φυσικοθεραπευτήρια, 2 λογοθεραπευτήρια, αίσθησες μουσικής, εργαστήρια παιδιωτικής, εκπαιδευτική πουζήρα, ιατρύο, νοσηλευτήριο, εργαστήρια κοινωνικής, εργαστήρια χειροτεχνίας, υποστηριζόμενη διαβίωση που λειτουργεί πλήρως εξοπλισμία. Υπάρχει δικός χώρος για την εκπαίδευση των μαθητών στην χρήση και από συσκευικών καθώς και ειδικά σχεδιασμένες καμπίνες, όπου υποδέχονται πρακτικά τα παιδιά με μεγάλη αναπηρία σε θέματα αυτοεξυπηρέτησης. Υπάρχουν φωτογραφίες πίσω στο βιβλίο σας. Τα αυλή κατασκευάστηκαν και λειτουργούν θερμοκύπια, ψινόπλων διαγραφών και τα παιδιά αποκτούν εκεί κατάκτηση στην τυπουρική και σε άλλες εργασίες χειροτεχνικές. Όλα αυτά που ανέφερα αποκτούν ξυφοριστή σημασία αν σκεφτεί κανείς ότι οι 28 χρόνια το σχολείο φιλοξενούνταν στα λαιόμενα και στα προκατασκευασμένα στην αυλή του Παπάθειου. Για να μην μακρυγορούν όμως και μενολυπθούν με την ειδική απογή, θα αναφέρω ότι με απόφαση και βιβλίπτη στη Λιανίδη ως υπουργού παιδείας, εγκλήθηκαν μεγάλα κοντήλια για την σχολική στέγη. Κατασκευάστηκαν πάρα πολλά σχολεία γενικής απογής, όπως θα δείθηκε στις φωτογραφίες του βιβλίου. Ένας αεικίνητος υπουργός των πράξεων και οικονομόγων, το δικό του έργο είναι το έκτο γυμνάσιο Βέριας, ένα σύγχρονο κτιριακό συγκρότημα που χτίστηκε το 2007-2009 με μεγάλο αριθμό εθουσών, εργαστηρίων, άδρυο χώρο, γήμπεδο πάσχα, βιβόλια και εκλήδες εξοπλισμών. Και όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά βαθμίστηκαν παλιά ιστορικά εργακτήρια, δημιουργήθηκαν νέα πανεπιστημιακά τιμήματα και λειτούργησαν τα κέντρα διαβίου μάθησης. Στην ευαίσθητη περιοχή της Στράκης ιδρύθηκαν η Ανότατη Σχολή Περαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, η ΑΣΠΕΤΕ, στη ΣΑΠΕΣ, η Δημόσια Διαβαλκανική Πληροτήκη στην Κωμωτινή, το Ευζυν για την Αποκατάσταση, το Ινστιτούτο Διαπολιτισμικής Ανάπτυξης και το Κάμπους των Ειδικών Σχολείων και Ξενώνες για παιδιά με αναπηρίες. Τον Οκτώβριο του 2007 με δική του απόφαση και μετά από πολύ θόρυβο που είχε ξεσπάσει, ακυρώθηκε η διανομή του βιβλίου της ιστορίας της έκτης Δημοτικού της κυρίας Μαρίας Ρεπούση, που είχε προκαλέσει αναστάτωση στην Ακαδημαϊκή και την εκπαιδευτική κοινότητα για τις ιστορικές του ανακρίθειες. Αντικαταστάθηκε από νέο βιβλίο ιστορίας, το οποίο δοκιμάστηκε πρωτοβάθμια το φινόκορο του 2010 σε σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, αξιολογήθηκε θετικά από γονείς, δασκάλους και μαθητές και στη συνέχεια αντικατέστησε το προηγούμενο. Την περίοδο του 2007-2009, αυτό μπορεί να μας το επιβιβιώσει και ο διευθυντής εκπαίδευσης που είναι εδώ, οι υπηρεσιακές μεταφορές των εκπαιδευτικών έγιναν έγκαιρα. Εφαρμόστηκε η ηλεκτρονική υποβολή των αιτήσων, μειώνοντας την γραφειοκρατία και κάνοντας αντικειμενικό το σύστημα. Το 2008 ήταν το μόνο έτος που πριν το τέλος του σχολικού έτος είχαν δημοσιοποιηθεί όλες οι υπηρεσιακές μεταβολές, με τα θέσεις, με τα τάξια αποσπάσεις. Με συνέπεια οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζουν την ειραιγανική τους θέση και οι διευθυντές εκπαίδευσης όλη την Ελλάδα να μπορούν να προσδιορίζουν τις ανάγκες τους. Η πολιτική του ονομάστηκε έξυπνο σχολείο και επικεντρώθηκε σε επικραματικά προγράμματα 1233, σύνδρομων έξυπνων, βιοπληματικών και ηλεκτρονικά εξοπλισμένων σχολείων. Επιμόρφωση και αξιοπίεση του ανθρώπινου δυναμικού στο Υπουργείο, επιλύοντας προβλήματα της καθημερινότητας, καθηγητών και τασκάλων. Εποπτικά μέσα διτασκαλίας που ήρθαν στα σχολεία και στις ειρικές τάξεις, που μεταένταξε καινούργια ονομασία, από το τίποτο κοινωνικό πλαίσιο του ΕΣΠΑ με τον τίτλο «Ψυφιακή στρατηγική για την παιδεία». Με το πρόγραμμα ΔΕΣΤΙΝ Ψυφιακά, δεκαεφτά χιλιάδες αξιτούχοι φοιτητές απερθήθηκαν στη βόσα των φοιτητών, γι' αυτό και ο ΔΕΣΤΙΝ Ψυφιακά, επενδυνθήθηκαν για την αγορά laptop, δεκαεφτά χιλιάδες φοιτητές. Με το πρόγραμμα γονείς.gr, γονείς μαθητών υπορφώθηκαν σε θέματα παρουσίας της ζωής του παιδιού στο σχολείο μέσω των νέων τεχνολογιών. Με το πρόγραμμα μαθητικό laptop, 150 χιλιάδες μαθητές προμηθέστηκαν δωρεάν φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή. Το σχέδιο για την ψηφιακή τάξη προετοιμάστηκε το 2008 από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Τεσκευμάτων και προωθήθηκε στην Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης της ψηφιακής σύγκλησης για ένταξη στο ΕΣΠΑ. Η διαβίουμαθηση ήταν μια εργόδηση προσπάθεια που απέδωσε. Life long learning είναι βασικό συντελεστής της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών παρεβάσεων και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών παρεβάσεων και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών παρεβάσεων και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών παρεβάσεων και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. Συστηματοποιήθηκε με σειρά νομοθετικών και θωρακήθηκε από τον κ. Στυλιανίδη. νέα Κέντρα Εκπαίδευσης Ελλήκων σε όλη τη χώρα. Το σύνολο των εκπαιδευτέντων πολιτών από το 2007 έως το 2009 ανοίρθηκε στις 260.975. Έναν δημόδι σε 10.000 την προηγούμενη δεκαετία. Άφηξε δηλαδή 2.300%. Από το ΕΣΠΑ είχε διασπαλιστεί η χρηματοδότηση με ένα επιτελείο πάρα πολύ αξιόργων ανθρώπων. Θα αναφέρω τον Δημήτρη τον Πλατή, τον τότε κοινικό γραμματέα και τον συνάδελφό μου του σχολικού σύμπλου τον Αλέξανδρο τον Κόπτσε που ήταν στενή συνεργάτες του κυρίου Στυλιαννίδη που τους επέλεξε με ένα μόνο κριτήριο την αποτελεσματικότητά τους και την ευσυνητησία τους. Οι ΒΕΡΙΣ έχουν προσωπική πήρα ενός τέτοιου κέντρου. Λειτουργεί επιτυχώς μέχρι σήμερα στην είσοδο της πόλης σε ανακοινισμένο κτίριο των παλαιών σφαγίων. Κατά την περίοδο της κυβέρνησης της Καναβαλής συγκροτήθηκαν και λειτουργούσαν 57 σχολεία δεύτερης ευκαιρίας έναντι δεκαεφτά που υπήρχαν πριν. Έξι εκ των οποίων εντός ξοφρωνιστικών καταστημάτων. Το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας είναι ένα μεγαλόπλον σχέδιο του κ. Στυλιαννίδη. Δίνει την ευκαιρία σε κάθε πολίτε να ολοκληρώσει την εννιάετή υποκριτική εκπαίδευση, το πρόγραμμα εκπαίδευσης διαρκεί δύο έτη και παρέχει τίτλο ισότιμο με το γυμνάσιο. Το σύνολο των εκπαιδευτέντων από το 4 έως το 9 ήταν 17.000. Συγκροτήθηκαν και λειτουργήσαν 58 σχολές γονέων σε όλους τους νομούς της χώρας και εκπαιδεύτηκαν πάνω από 5.000 πολίτες παίρνοντας και τίτλο. Ειλιοποιήθηκαν μια σειρά από αυτόνομα εκπαιδευτικά προγράμματα. Θα αναφέρω μόνο τα πολύ μεγάλα και τα πολύ βασικά. Το πρόγραμμα ΊΡΟΝ. Εκπαίδευση ενηλίκων στην απόκτηση βασικών διαξιοτήτων στις νέες τεχνολογίες. Το πρόγραμμα Εκπαίδευση Μεταλλαστών στην Ελληνική Βλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό. Το πρόγραμμα ΙΣΥΟΝΟΣ, πολύ αποτελεσματικό. Εκπαίδευση αφροτών ο ΙΣΥΟΝΟΣ, στο πρόγραμμα δηλαδή, στην ανάπτυξη δράσεων στο δευτερογενείο και το γενείο τομέα της οικονομίας, στα οποία εκπαιδεύτηκαν 150.000 πολίτες την περίοδο 2007 έως 2009. Και παράλληλα, έχει εξασφαλιστεί η συνέχεια από πόρους και το έσμα. Ταυτόχρονα, ένθραση δόθηκε στη διαμόρφωση κτιριακών υποδομών, σύγχρονων εξοπλισμών σε όλη την επιπράτεια με σεβασμό στο κάθε ευρώ των Ελλήνων και των Ευρωπαϊκών πολιτών. Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκαν 56 δημόσια κτίρια περίπου 1.400 ανυπηρεσίες διαβίου μάθησης σε 200 βελτιούμενη ποιότητα. Και όσα κάνω να φέρνω δεν θα μπορέσω να παρουσιάσω, θα σταματήσω εδώ το έργο του κυρίου Στυλιανίδης και του Υπουργείου Επαιδείας. Το σύγγραμμα που έχετε είναι αρχαίρας που φέρνει τον τίτλο όλα για την παιδεία, που ήταν και το έμπνευμα του Υπουργείου, περιλαμβάνει το νομοθετικό έργο που συντελέστηκε στο χώρο της εκπαίδευσης. Η διετία 7-9 υπήρξε πράγματι μια δημιουργική περίοδος κατά την οποία η οργανωτική και διοικητική δομή της εκπαίδευσης διαρθώθηκε παραγωγικά. Η μελέτη του συγγράμματος πήρθε τεκμηριωμένα το αναγνώστεο εκπαιδεία κινήθηκε κάτω από μια συγκροτημένη στρατηγική και έτσι ελαχιστοποιήθηκαν οι απώλειές της στην εκπαιδευτική δράση. Ο συγγραφέας, τελειώνω, ο κ. Στυλιανίδης βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθεί να καρποθεί δραστηριότητες που λυτούγησαν επιτυχώς και ήταν αποτέλεσμα προκατόχρον του. Αντίθετα, τονίζει ότι τα μέτρα που ελείφθησαν κατά προηγούμενα έτη ήταν η βάση για τις νομοθετικές εθνήσεις στις οποίες προχωρήσει ο ίδιος. Και υποθέτοντας ότι και η επόμενη ομολογή του θα έχουν το ίδιο σκεπτικό, παραθέτει στο συγγραμμά του όχι μόνο το νομοθετικό του έργο που ήδη πραγματοποίησε, αλλά και αυτό που έμεινε ως σχέδιο νόμου και δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Το παραθέτει με την ελπίδα και την προσδοκία να θελήσουν να συνεχίσουν την δική του εργόδιο προσπάθεια και η επόμενη. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι και τόσο εύκολο και όχι επειδή δεν υπάρχουν κονδύλια. Τα αναμοθητήματα που με τόση χροντίδα σχεδιάστηκαν, σχεδιάσαμε, είχα συμμετοχή σε κάποια που αφορούσαν την διαπολιτισμική εκπαίδευση και που αναφέρει ο συγγραφέας αποτελούν απτή απόδειξη ότι όλα δεν είναι θέμα χρημάτων. Ο τίτλος του βιβλίου επιβεβαιώνεται από το περιεχόμενό του. Όλα είναι θέμα παιδείας. Σας ευχαριστώ. Καλημέρα, Εδεσμομολογιώτατε, αγαπητοί φίλοι στο Κοινοβούλιο, Ευρυπίδη Συριαννίδη, Λάζαρη Τσαθαρίδη, Απόστολο Βασιρόκουνο, Γευγεία Μπατσαρά, κύριε Αντιπεριφερειάρχανη και υποψήφι δήμαρχη της Βέρειας, αγαπητέ φίλε Κώστα Καραπανοητήδη, κύριε υποψήφι αντιπεριφερειάρχες εκδεξιών και ξεγονίμων, κύριε Σεργιαννίδη, κύριε Καλαδίδη, αγαπητοί φίλοι, χρόνια πολλά, Χριστός Αμέστη, χαίρομαι που βρίσκουμε σήμερα κοντά σας. Ζητώ συγγνώμη γιατί κατηστέρησα δύο λεπτά κατά την προσέλευση. Δε φανταζόμουν ότι θα έχετε ξεκινήσει, αλλά τελικά είναι θέμα παιδείας. Το να είμαστε συνεπείς στην ώρα μας είναι θέμα παιδείας. Για αυτό ξέρετε πραγματικά συγχαρητεία. Είμαστε πολλές φορές, όταν κουβεντιάζουμε και σε επίπεδο πάριας, καταλήγουμε ότι για τα δεινά, για τα κακό σκήματα του ελληνικού κράτους που κουριούμαστε στις πόδες μας και τα λοιπά, είναι όλα ζήτημα παιδείας. Υπό αυτή την έννοια θεωρώ ότι ο τίτλος είναι εξαιρετικά εύστοχος, επίκαιρος αλλά και ιδιαίτερα εύστοχος. Θα δανειστώ ένα πρόσφασμα, όπως αναφέρει ο έδιος της εγγραφέας και βουλευτής ο φίλος Εμπρεπήδης Φιλιανίδης στην προσωπική του ιστοσελίδα. Η παροχή ολοκληρωμένης παιδείας στη γενιά που έρχεται γράφει είναι ο μόνος τρόπος να μεταβάλλουμε τους κινδύνους στις ευκαιρίες και να οριοθετήσουμε κνεύου ένα όραμα για τον σύγχρονο ελληνισμό, ετός και εκτός Ελλάδος. Η παιδεία, συνεχίζει, δεν ταυτίζεται μόνο με την εκπαίδευση, ούτε αναφέρεται μόνο στην κοινωνία και στην οικονομία της γνώσης. Είναι κάτι ευρύτερο, ισχυρότερο και ανώτερο. Συνδυάζεται με αξίες, ιδανικά, κανόνες, συμπεριφορές και νοτοπίες. Χτίζει μέσα από τις νέες συνειδήσεις μια αλλιώτικη κοινωνία. Δημιουργεί μια σύγχρονη εθνική συνείδηση. Προσωπικά θέλω να σταθώ στο τελευταίο, γιατί πιστεύω ότι η παιδεία μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Και όταν λέω τα πάντα, εννοώ κοινωνία, οικονομία, την χώρα μας ολόκληρη. Και μέσα από αυτή την ανατροπή, δίνει την ευκαιρία στους νέους μας να απελευθερώσουν τις δημιουργίες τους δυνάμεις και να βοηθήσουν ενεργά στην αναγέννηση της πατρίδας μας. Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και ο Επιπίδης Ιλιανίδης ως Υπουργός Παιδείας, αλλά και από όλα τα άλλα Υπουργεία που πέρασε, πραγματικά έδωσε τον καλύτερο όπλο και έχει επίθεση με παρακολικικότατο έργο. Αλλά ως Υπουργός Παιδείας ειδικότερα, όταν επί 15 χρόνια σε εργάστηκα σημεία, προκειμένου να αλλάξει η αντίληψη που επικρατεί στην πατρίδα μας, ειδικά με την εκπαίδευση, και να πάψει να θεωρείται η εκπαίδευση ως μια τυπική διαδικασία την οποία προσφέρουμε στους νέους μας. Με αυτό θέλω να πω ότι το σχολείο μας δεν μπορεί να βασίσει να συνεχίσει να βασίζεται στην αποστήθηση, αλλά πρέπει να προάγει την εκπαίδευση σε ένα επίπεδο που θα χρησιμοποιεί τη γνώση ως πρώτη ύλη για την παραγωγή νέων και νοτόμων ιδεών. Μην διουσμονούμε άλλωστε ότι σε μεγάλο βαθμό τα εκπαιδευτικά στήματα κάθε χώρα θα ανταναχλούν την παραγωγή της διαδικασίας, κατεπέκταση. Τώρα που η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, τα σχολεία μας πρέπει να διαμορφώνουν ευνοϊκές συνθήκες για το μέλλον, να αναδεικνύονται σε κέντρα δημιουργίας και ανάπτυξης νέων παραγωγικών μοντέλων, εφοδιάλοντας τους αυριανούς πολίτες με αυξημένη κρίση. Γιατί η προοπτική ανάκαμψη της πατρίδας μας, φίλες και φίλοι, περνάει μέσα από τη σοβαρή επένδυση της πολιτείας σε μια πεδία, που θα ωθεί τη νέα γενιά στην ανάπτυξη κριτικής και δημιουργικής σκέψεις, που θα συνδέει την ποιοτική εκπαίδευση με την παραγωγική διαδικασία, την καιροτομία και τις νέες τεχνολογίες και μέσω των παραπάνω θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας, θα αυξήσει την παραγωγικότητά μας ως έθνος και θα δημιουργήσει ευκαιρίες στη νέα γενιά αλλά και την Ελλάδα, την πατρίδα μα και γενικότερα. Με αυτές τις σκέψεις κλείνω, ευχόμενος ο Λόψης και καλή επικοιχίας στο νέο συγγραφικό εγχείρημα του αγαπητού φίλου του Ευρωπαϊκού Σιλιανίδη. Δεν είναι το πρώτο, είναι το τρίτο, αν δεν κάνω λάθος η τριπίδι, ή κάνω λάθος, τρίτο είναι. Τέταρτο, συγγνώμη. Και θα κλείσω λέγοντας ότι η επίευση στην παιδεία εξασφαλίζει τη διουσιμότητα ενός λαού για το μέλλον. Σας ευχαριστώ πολύ. Σας ευχαριστούμε πολύ κύριε Υπουργέ. Σε αυτό το σημείο, το λόγο έχει ο κ. Ευρυπήρης Τιγιαννίδης για να μας μιλήσει για το βιβλίο του. Στο λόγο σας. Καλημέρα σας και χρόνια πολλά σε όλους. Αφεβάστε, πρόσωπε της Εκκλησίας μας, αγαπητοί φίλοι Υπουργέ, καλοί φίλοι και άξιοι συνάδελφοι στο Κοινοβούλιο, κ. Μάρχα, κ. υποψήφι αντιπεριφερειάρχες και περιφερειακοί σύμβουλοι και υποψήφι δήμαρχοι. Να πω ότι είναι και χαρά και τιμή για μένα σήμερα ανάμεσά μας. Δεν είναι και ένας παιδικός μου φίλος, ο Γιώργος Κυμπαρίδης, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Κομοδηνής και υποψήφιος ευρωβουλευτής της Εκκλησίας. Κυρίες και κύριοι, παλείς συνεργάτες από το χώρο της παιδείας. Θεωρώ ξεχωριστή τιμή την απόφαση του αντιπεριφερειάρχη να θέσει υπό την αιγίδα του αυτή την εκδήλωση. Και θεωρώ ηθική υποχρέωση να ευχαριστήσω δύο βασικούς συντελεστές που βοήθησαν στη σημερινή σύναξη και συζήτηση για το θέμα της παιδείας. Την τοπική εφημερίδα «Λαός» που μπήκε μπροστά ως χορηγός επικοινωνίας και, φυσικά, τους φίλους επιχειρηματίες εδώ της περιοχής της Φυλοξήλ, στους οποίους μας συνδέωνε σχέσεις από το χώρο της νεολέας, οι οποίοι ως χορηγοί στήριξαν τη διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης. Είναι για μένα ιδιαίτερη χαρά και τιμή. Και θα έλεγα μια χαρά και τιμή που σπανίζει στις μέρες μας που η πολιτική νεό-μικρογιώτα αλλά και η πολιτική μεΐτα αποδοκιμάζεται συνήθως. Να μπορώ να επιστρέφω σε περιοχές από τις οποίες πέρασα ως υπουργός και να τη χάνω αυτής της θερμής φιλοξενίας και αναγνώρισης. Σε μια περίοδο που οι περισσότεροι θεωρούν την κρίση αλληγώς οικονομική και την προσεγγίζουν με λογιστικές λογικές και στιγμό τεχνοκρατικό ορθολογισμό, συχνά αποκομμένο από την κοινωνική πραγματικότητα, έχει ιδιαίτερη αξία και ξεχωριστή σημασία μια άλλη προσέξιση, που θα αντιμετωπίζει την κρίση πρωτίστως ως πολιτική και ηθική και θα απαντά σε αυτή με μια ανατρεπτική θεσμική λογική αναζητώντας λύσεις σε μια πεδία αξιών. Νιώθω ειλικρινά την ανάγκη να συγχαρώ για αυτή την πρωτοβουλία τους σημερινούς διοργανωτές, διότι με αυτόν τον τρόπο πιστεύω ότι καθιστούν τη βέρεια ορμητήριου μιας άλλης λογικής ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης και μιας καινούριας μονοτροπίας. Και εξηγούμε τι εννοώ. Πιστεύω ότι σήμερα είναι η μοναδική ευκαιρία να στείλουμε όλοι μαζί ένα ισχυρό μήνυμα που θα αναδεικνύει την υπεραξία της εθνικής συνενόησης, τη σημασία της εξοστρέφειας του πολιτισμού μας και τη δύναμη της ολοκληρωμένης παιδείας αξιών που πραγματικά μπορεί να αποτελέσει την αποστομοτική απάντηση του ελληνισμού στην κρίση. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω την ανάλυσή μου και την κατάθεση μιας καινούριας ιδέας που συμπληρώνει το σύγγραμμα που έχετε στα χέρια σας με μια προσωπική μαρτυρία, που είναι ίσως και η ρίζα της πρότασης στην οποία θα καταλήξω μετά την παρέμβασή μου τη σημερινή. Ανατρέξτε λίγο έτσι με τη φαντασία σας το 1922-23. Είχε συμφωνηθεί τότε η ανταλλαγή των πληθυσμών. Ένα καραβάνι με χιλιάδες σκάρα μεταφέρει τους πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη, την Ανατολική Θράκη και την Ανατολική Ρωμιλία προς τη Νοτριδική Θράκη και τη Μακεδονία. Σβήνουν πίσω τους μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης οι αγαπημένοι πατρίδες. Σαράντα εκκλησιές, Σκοπός, Ρεδεστός, Ανδριανούπολη, Πέτρα, Κωνσταντινούπολη, Φιλιπούπολη. Πίκρα και απόγνωση για μια ζωή η οποία ξεριζώνεται. Πάνω σε ένα από αυτά τα κάρα ήταν ο παππούς μου και συνώνυμος ο Ευρυπίδης μαζί με τη γιαγιά μου και το νεογένειο του πατέρα μου. Μεταφέροντα ελάχιστα υπάρχοντά τους που μπόρεσαν να διασώσουν, το εικονοστάσιο του σπιτιού, το γραμμόφωνο του μαγαζιού, κάποιες φωτογραφίες και μερικά ρούχα. Το μωρό κλαίει συνεχώς διότι διψά από την αλληγορία. Η μάνα του μόλις βλέπει μια πηγή πηδάει με τη στάνονα για να πάρει νερό. Όσο όμως γεμίζει τη στάνονα με νερό το καραβάνι των κάρων συνεχίζει να προχωρά προς την Ελλάδα. Όσο γεμίζει τη στάνονα χάνεται το κάρων. Όταν σηκώνει το κεφάλι της διαπιστώνει ότι έχει χάσει τον άντα της και τον παιδί της. Συνηδητοποιεί ότι έχασε για δεύτερη φορά τη ζωή της και καταλαμβάνεται από απόγνωση. Φωνάζει, τρέχει, κλαίει για αρκετές ώρες. Στο τέλος καταραίει. Μέσα σε τόσο τις χιλιάδες κάρα είναι πολύ δύσκολο ή έως αδύνατο να βρει ξανά την οικογένειά της. Μπαίνει σε ένα ξοκλήσι που συναντά κοντά στον ποταμό Ένδρο και προσεύχεται. Και λίγη ώρα μετά καθώς προχωρά ταλαιπωρημένη μέσα στο πλήθος ξεχωρίζει το κλάμα του μωρού της. Ξαναβρίσκεται την ελπίδα. Ξαναβρίσκεται η ζωή. Ξαναβρίσκεται την οικογένειά της. Έτσι με νέα αυτοπεποίθηση πια στην ροδόπη της δυτικής στράγκης όπου καταλήγει η οικογένεια ξαναχτίζουν όλοι μαζί μια καινούργια ζωή. Μεσολαδή πόλεμος, κατοχή, εμφύλιος. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον νεογέννητο προσφυγόπολο που αντιμετώπισε στη συνέχεια φυλακή και κάτρευε στην Βουλγαρία και γλίτωσε δύο φορές από το εκτελεστικό απόσπασμα από θαύμα να ριζώσει στη νέα του πατρίδα και να υπηρετήσει όχι μόνο ως αξιωματικός αλλά και ως δάσκαλος τη νέα κοινωνία. Από αυτόν τον πατέρα και η δάσκαλο κουβαλώ μια ανεκτήμητη συμβουλή. Μου είπε τότε στο ξεκίνημά μου ότι και αν αποκτήσεις στη ζωή σου γνωριμίες, χρήμα, θέσεις, εξουσία μπορεί κάποια στιγμή να τα χάσεις. Την παιδεία όμως την πραγματική, την κουβαλάς μαζί σου για πάντα. Σου δίνει δύναμη να σηκώνασαι όταν πέφτεις και όταν νιώθεις ότι όλα τελείωσαν γύρω σου, εσύ μπορείς να ξαναξεκινάς. Για αυτό να ξέρεις ότι όλα είναι θέμα παιδείας. Κυρίες και κύριοι, η παροχή ολοκληρωμένης παιδείας στη γενιά που έρχεται είναι ο μόνος τρόπος για να μεταβάλλουμε τους κινδύνους σε ευκαιρίες και να οριοθετήσουμε εκ νέου ένα όραμα για το σύγχρονο ελληνισμό εντός αλλά και εκτός Ελλάδος. Η παιδεία όπως υπόθεκε και προηγουμένως δεν ταυτίζεται με την εκπαίδευση. Ούτε αναφέρεται μόνο στην κοινωνία και την οικονομία της γνώσης. Είναι κάτι ευρύτερο, ισχυρότερο και ανώτερο. Συνδυάζει αξίες, ιδανικά, κανόνες, συμπεριφορές και νοοτροπίες. Κτίζει μέσα από τις νέες συνειδήσεις μια αλλιώτικη κοινωνία. Δημιουργεί μια σύγχρονη εθνική συνείδηση. Αξιοποιεί τις πνευματικές και ψυχικές δυνατότητες του παιδιού. Απελευθερώνει τις δημιουργικές δυνάμεις του νέου Έλληνα. Συνδυάζει το ιδανικό με το ρεαλιστικό και ανατρέπει στενόμιαλες λογικές εξεγείροντας τις δημιουργικές φιλοδοξίες μέσω της άμυνας. Η πραγματική παιδεία μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Τη κοινωνία, την οικονομία, τη χώρα, το κόσμο ολόκληρο. Καταργεί τα κατεστημένα, ανατρέπει τα κακώς κείμενα και δίνει ευκαιρίες όλους μας ώστε να αναγεννήσουμε την πατρίδα μας αλλάζοντας τον ίδιο μας τον εαυτό. Παιδεία στην πολιτική σημαίνει να ξέρουμε να συζητούμε με κανόνες. Να ανεχόμαστε την διαφορετική προσέγγιση βιώνοντας τη δημοκρατία. Να υπερτερούμε με τη δύναμη των επιχειρημάτων μας και όχι υβρίζοντας τον αντιπαλό μας. Να ξέρουμε να καταθέτουμε πρόταση και να κρινόμαστε για τα αποτελέσματα του παράγωνα. Να μπορούμε να συνθέτουμε διαφορετικές απόψεις και να οριοθετούμε έτσι ένα νέο εθνικό όραμα μέσα στο οποίο θα μπορούν να χωρέσουν τα ατομικά όνειρα της κάθε ελληνικής οικογένειας και του κάθε Έλληνα πολίτη. Η παιδεία στην κοινωνία συνδέεται με τον σεβασμό προς τους άλλους. Διασφαλίζει την κοινωνική κινητικότητα, την ισότητα των ευκαιριών και την κοινωνική συνοχή. Σε μια δημοκρατική κοινωνία μέσα από την παιδεία ο πιο φτωχός και ο πιο ασήμαντος μπορεί να ονειρευτεί και να πετύχει τα πάντα. Και ο πιο εξαθλιωμένος και αδικημένος γνωρίζει ότι ποτέ δεν θα βρεθεί στο περιθώριο χάρη στην έμπρακτη αλληλεγγύη που καλλιεργεί στους ανθρώπους η παιδεία αξιών και στην ευαισθησία της πολιτείας που σέβεται την κοινωνική οικονομία της αγοράς. Η παιδεία στην οικονομία μπορεί να ταυσιστεί πλήρως με την ανάπτυξη, την απασχόληση, την δημιουργία θέσεων εργασίας, την αξιοποίηση συγκριτικών εθνικών πλαιονεκτημάτων. Η οικονομία της γνώσης βασίζεται στην εκπαίνωση και την διαβίου μάθηση. Η προετοιμασία σαφώς ξεκινάει από το σχολείο. Εκεί από τον υπιαγωγή ως το λύκειο διαμορφώνεται η εθνική και πολιτιστική ταυτότητα των παιδιών. Αναπτύσσονται οι γνώσεις και οι δεξιότητές τους, σφυριλατεί το χαρακτήρας τους και αποφασίζεται ο προσαλαντολισμός τους. Σημαντική έλλειψη του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με τραγικές επιπτώσεις τόσο πάνω στη νέα γενιά όσο και στην ελληνική οικονομία είναι η απουσία σχεδιασμού πάνω στον επαγγελματικό προσαλαντολισμό των νέων. Δεν εφαρμόζονται εγκαίρως σύγχρονα τες αυτογνωσίας. Δεν υπάρχει μελέτη για τα επαγγέλματα του μέλλοντος. Δεν διδάσκονται σωστά οι πραγματικές προοπτικές της κάθε επιλογής στην ελληνική και τη διεθνή αγορά εργασίας. Το δοκίμασα και μόνος μου, ως Υπουργός, όταν εκάλεσα όλους τους κοινωνικούς ευταίρους και τους ζήτησα να μου πούναν έχουν εκτίμηση για τα επαγγέλματα του μέλλοντος και δεν ήταν κανείς έτοιμος να δώσει απάντηση. Αυτό ήσαν συνέπεια τα παιδιά μας πολλές φορές να επιλέγουν πόλη για θετική ζωή, μάχμα που τους αρέσει, όχι όμως επάγγελμα που τους αρέσει με το οποίο θα ζήσουν μια ολόκληρη ζωή. Και έτσι, αν συμβατικά επιτύχουν, παρόλα αυτά να είναι δυστυχισμένοι ή άνεργοι στον υπόλοιπο βίο τους. Αυτό, η έλλειψη δηλαδή αυτού του επαγγελματικού προσανατοσμού έχει σαν συνέπεια να έχουμε υπερπληχορισμό σε κάποιους κλάδους της μόδας, όπως οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, ενώ σε άλλους που θα μπορούσε να απορροφήσει η ελληνική οικονομία, να έχουμε ακόμα και σήμερα έλλειμμα προσωπικού. Ηχθυολογία, ναυσιλεία, τουρισμός. 1.800 θέσεις χρειάζεται η ανώτερη σχολή εμποροπλιάρκων για πρώτους καπετανέως και άλλες τόσες για πρώτους μηχανικούς. Με μισθός που ξεκινούν από 4.000 ευρώ το μήνα και φτάνουν μέχρι 20.000 ευρώ και δεν πηγαίνουν τα παιδιά, γιατί δεν έχουν μάθει ποια είναι οι πραγματικές προοδικές. Στα διακάρυ δημιουργείται έτσι ένα προλεταριάτο άνεργων επιστημόνων που αναγκάζονται να μεταναστεύουν στο εξωτερικό, αχρηστεύοντας τα κεφάλαια που υπέρδευσαν πάνω τους και οι γονείς και η πολιτεία, ενώ τα αντίστοιχα κενά σε παραγωγικούς κόρους ελληνικής οικονομίας τα καλύπτουν και οι εργοδυστικοί. Δυστυχώς, μέχρι τώρα, εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα εγκλωβίστηκαν πάνω σε δύο εγχειρήματα. Είτε στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είτε στο νόμο πλαίσιο για τα πανεπιστήμια. Τα εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις γίνονται συνεχώς και επαναλαμβανόμενα, από το 1975 μέχρι τώρα. Όλες οι μεταρρυθμίσεις σημαίνουν αυτά τα δύο πράγματα. Φοβάμαι ότι είμαστε η περίοδος ειδική μας και του πολύ καλού επιτελείου, το οποίο εμπλεσίωσε σε όλη την Ελλάδα, η εξέρεση, όταν ξεκινήσαμε τις αλλαγές από τον υπιαγωγείο προς το πανεπιστήμιο και δώσαμε βάρος την εκπαιδευτική καθημερινότητα. Είμαστε ο εξαιρετικός φίλος και καθηγητής. Τα κτίρια, τα βιβλία, το προσωπικό, τα βασικά που χρειάζεται ένα σχολείο για να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Ανοίξαμε τη συζήτηση για το θέμα των αναλυτικών προγραμμάτων, περιγράφεται στο βιβλίο, μιλήσαμε για τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση και προκρίναμε την εξουστρέφεια του ελληνικού πανεπιστήμιου και τη σύνδεση του με την αγορά εργασίας. Η ζήτηση για την αναθεώρηση του άνθρωπου 16 του Συντάγματος και τη θεσμοθέτηση του ιδιωτικού πανεπιστήμιου να έλειξε άδοξα λόγω της αρνητικής τάσης που κράτησε τότε η αξιωματική αντιπολίτευση. Ωστόσο πυροδοτήθηκε μέσα από αυτή τη συζήτηση μετέπειτα ένας νέος διάλογος μέσα τον οποίο γεννήθηκε η ιδέα που σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω, η ιδέα του μικτού πανεπιστήμιου, πάνω στην οποία μπορεί να ακουμπήσει ένα σύγχρονο όραμα να καταστήσουμε τη χώρα μας διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο. Ποια είναι όμως αυτή η ιδέα του μικτού πανεπιστήμιου που, ηλικρινά, πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα και ως οικονομία αλλά και ως φιλοσοφία ανάπτυξης. Προνομιακό πεδίο για την ενιαία ανάπτυξη της Ελλάδος αποτελεί ο χώρος εκπαιδευσης, η διεπαιδία και ο πολιτισμός παρέχουν ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα και για εμάς που ζούμε εδώ αλλά και για τον οικουμενικό μας ελληνισμό. Η Ελλάδα μπορεί να καταστεί διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο, προσελκύοντας χιλιάδες ξένους φοιτητές με δίδακτρα, οργανώνοντας πρωτογενή έρευνα για τη διεθνή διομηχανία και εκπαιδεύοντας τελέχη μη Ευρωπαϊκών χωρών πάνω σε θέματα Ευρωπαϊκής τεχνονοσίας. Αναφέρω χαρακτηριστικά την πρόταση του Μιτού Πανεπιστημίου ως μία ιδέα στροφής στην πραγματική οικονομία που μπορεί να αλλάξει στην Ελλάδα. Το στίχημα της αναθεώρησης του άσρου 16 του συντάγματος χάθηκε το 2001 και ξαναχάθηκε το 2007, αφήνοντας το Ελληνικό Πανεπιστήμιο Δυστικό σκαθυλωμένος το χθες, παρικμασμένο, απομονωμένο διεθνώς, με λυπή χρηματοδότηση και ξεκομένο από την αγορά. Παρά τα φωτεινά παραδείγματα που μπορεί να βρει κανείς μαζί σε αυτό, αυτή είναι η συνολική κατάσταση. Ο χρόνος που απαιτείται για μια νέα αναθεωρητική προσπάθεια δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να καλύψει το χαμένο έδαφος στο διεσνή ανταγωνισμό της εκπαίδευσης και της έρευνας. Άλλες χώρες όπως η Βρετανία, η Βουλγαρία, η Ισυχία, η Βουγγαρία, η γειτονική μας Τουρκία, η Κύπρος, έχουν φύγει μπροστά με απίστευσες ταχύτητες, απελευθέρωσαν την εκπαιδευτική τους αγορά, προσέλκισαν χιλιάδες διευθνείς φοιτητές και διακεκριμένους καθηγητές και δημιούργησαν μια νέα ποιότητα για την παιδεία τους και μια νέα πηγή πλούτου για την οικονομία τους. Για να μπορέσει η Ελλάδα να προλάβει τις εξελίξεις, δεν αρχί πλέον να περιμένει την άρση του συνταγματικού εμποδίου. Ο προϋπολογισμός της χώρας μας επαρκεί για την χρηματοδότηση μόλις 15 πανεπιστημίων από τα 25 που διαθέτουμε, με συνέβεια να απειλούνται τα υπόλοιπα με κλείσιμο ή μαρασμό και να διακυβεύεται πλήρως στην πράξη η συνταγματική επιταγή για δημόσια δωρεάν παιδεία. Το Σύνταγμα στο άλφρο 16 επιμένει δογματικά ότι τα πανεπιστημία πρέπει να βρίσκονται υπό τον έλεγχο του κράτους. Ως που λοιπόν να ξεπεραστεί αυτό αναφορετικά, ο χρόνος δεν πρέπει να χαθεί. Η μετεξέλιξη της πρωτασύλβας προβλέπει μια έξυπνη υπέρβαση με πολλά πλεονεκτήματα. Αξιολογείται πηλωτικά η υλική και αειδη αξία κάποιων πανεπιστημίων, όχι όλων, κάποιων πηλωτικά. Μετοχοποιείται το 49% και διατείνεται σε ελληνικά εδρύματα, εφοπλισθές και έλληνες επενδυτές που θέλουν πραγματικά να επενδύσουν στην παιδεία. Εννοείται ότι ο ιδιότης επενδυτής αναλαμβάνει το διοικητικό και αναπτυξιακό management του ιδρύματος, περιορίζοντας τον Μπρύτανη στην επιστημονική εκπροσώπηση και στα ακαδημαϊκά του καθήκοντα. Με τον τρόπο αυτά τα νέα μικρά πανεπιστήμια που δημιουργούνται αποκτούν ρευστότητα πόρων εκτός κρατικού προϋπολογισμού, ευελιξία στη διοίκηση και την ανάπτυξή τους και αντί να κλείσουν πληγώνοντας αναπτυξιακά τις περιφέρειες που τα χειλοξενούσαν, αποκτούν μια νέα δυναμική αναπτύσσοντας την άμυλα με τα παραδοσιακά δημόσια πανεπιστήμια που συνεχίζει βεβαίως να συντηρεί ο κρατικός προϋπολογισμός. Μέσα από αυτή την εξέλιξη ισραίων επενδυτικά κεφάλαιες στην Ελλάδα δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, προσελκύονται Έλληνες και ξένοι επιστήμονες από το εξωτερικό, φέρνοντας φρέσκια δυνογνωσία και νέα νοτροπία, πολύτιμες όχι μόνο για την ανώτατη εκπαίδευση αλλά και για την αγορά, τη βιομηχανία, την αυτιλία, τη δημόσια διοίκηση και την ίδια την κοινωνία. Δίδονται σημαντικές ευκαιρίες στο μέχρι τώρα καθυλωμένο εγχώριο επιστημονικό δυναμικό. Τα νέα μικτά πανεπιστήμια για να εδραιωθούν από άποψη φήμης και ποιότητος, οφείλουν να είναι εξωστρεφή και θα συνδέονται βεβαίως άμεσα με την αγορά εργασίας. Θα έχουν τη δυνατότητα να οργανώσουν ξενόγλουσα προγράμματα προκειμένου να προσελκύσουν ξένους, μη ευρωπαίους φοιτητές, με δίδακτρα. Θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να προχωρήσουν πιο επιθετικά σε πρωτογενή έρευνα και ευρεσητεχνίες για τη βιομηχανία και την αγορά, διότι πλέον αυτή θα μπορεί να εμπιστευτεί τον ιδιότη μάνατζερ, ότι θα διαφυλάξει τον απόρυκο χαρακτήρα της πατέντας και θα κατοχυρώ στην ευρεσητεχνία, ώστε να κερδίσει από αυτήν τόσο το πανεπιστήμιο, όσο και η επιχείρηση. Διότι μέχρι τώρα από την πατέντα, συνήθως κερδίζει ο καθηγητής ως άτομο και όχι το πανεπιστήμιο. Και συχνά η ελληνική βιομηχανία, η ξένη βιομηχανία, δεν εμπιστεύεται στο πανεπιστήμιο την πρωτογενή έρευνα, διότι θέλει να τη φυλάξει για τον εαυτό της. Ενώ ένας καθηγητής, για να μπορέσει να ανέλθει στην ιεραρχία, πάνω στην πατέντα θα βασιστεί και θα την δημοσιεύσει. Αυτά λοιπόν είναι αντικρουόμενα συμφέροντα. Με αυτόν τον τρόπο τώρα, γίνονται, θα έλεγα, συμπληρωματικά συμφέροντα, και έτσι η βιομηχανία και το πανεπιστήμιο πηγαίνουν μαζί, με όφελος οικονομικό. Και για το πανεπιστήμιο, και για τους διδάσκοντες, αλλά φυσικά και για τη χώρα. Με αυτές και με άλλες μεθόδους θα δημιουργηθεί η απαραίτητη ρεξτότητα στο πανεπιστήμιο, προκειμένου να διασπαλίζεται πλήρως στην πράξη η δημόσια δωρεάν παιδεία για τους φυτητές που είναι Έλληνες πολίτες, δηλαδή δίδακτα σε ένα μηχανικό πανεπιστήμιο θα πληρώνει ο ξένος φυτητής. Ο Έλληνας θα συνεχίσει να απολαμβάνει τη δημόσια δωρεάν παιδεία. Η ρεξτότητα του πανεπιστήμιου θα είναι μεγαλύτερη και άρα και η ποιότητα των υπηρεσιών που θα προσφέρει και προς τον Έλληνα φυτητή θα είναι πολύ καλύτερη. Με τα μικτά πανεπιστήμια ενδυναμώνεται πρόσθετα η εξωστρέφεια του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και η επικοιλόμορφη τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη. Φανταστείτε εδώ την Βέρινα με ένα μικτό πανεπιστήμιο που θα φιλοξενεί χιλιάδες Ρώσους, Κινέζους, Άραβες ή Βαλκάνιους φυτητές. Θα μένουν εδώ, θα τους επισκέπτονται οι γονείς τους, θα φεύγουν από εδώ και θα θυμούνται με τον πιο όμορφο τρόπο της αναμνήσεις της φυτητικής τους ζωής και θα επανέργονται ως τουρίστες ή ως επαιδητές. Ή θα γίνονται οι προωθητές των τοπικών προϊόντων της διεθνής αγορέας. Θα μιλούν καλά για την Ελλάδα και θα μιλούν καλά και για την περιοχή που τους φιλοξένησε. Τη μεγάλη ανάδειξη και οικονομική ανάγκαμψη θα σημαίνει αυτό και για την περιοχή και για τη χώρα. Παράλληλα δημιουργείται ένα πρόσθετο εθνικό επόφελος, διότι το Μικτό Πανεπιστήμιο γίνεται γέφυρα επαναπατρισμού δεκάδων χιλιάδων διακεκριμένων Ελλήνων επιστημών, που σήμερα εργάζονται σε γνωστά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα του Εξωτερικού Εποχικά ή μόνιμα θα μπορούν να έρθουν πίσω στην πατρίδα και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε φόσον του επιθυμούν και είμαι βέβαιος του επιθυμούν πάρα πολύ. Μέσα από την παροχή υψηλού επίπεδου ελληνικής και ευρωπαϊκής παιδείας, θα κτίζεται συνεχώς ένα ισχυρό και σύγχρονο διεθνές ανθρωποδίκτυο φιλελληνισμού, απολύτως χρήσιμο όχι μόνο για την ενίσχυση της διεθνούς θέσης της χώρας, αλλά και για την εξωστρέφη της οικονομίας μας. Η πρόταση του Μικτού Πανεπιστήμιου σεβόμενη τη συνταγματική επιταγή για έλεγχο του κράτους επί των ανωτά των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μέσω του 51%, επιτυχάνει να ενεργοποιήσει ιδιωτικά κεφάλαια, να κινητοποιήσει εξαιρετικά μυαλά και να ανακτήσει το χαμένο χρόνο, ώσπου να συντελεστεί επιτέλους υπολοιπόθετη αναθεώρηση του συντάγματος. Η ανοιχτή αυτή, εδώ θα κάνω μια παρατήρηση, ότι αν πεις σήμερα ότι αλλάζω το άρθρο δεκάτης και καλέσεις ξένους επενδυτές να επενδύσουν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, οι Έλληνες, δύσκολα θα έρθει κανείς να μπλέξει με τη γραφειοκρατία του δημοσίου, να βγάλει σχετικές άδειες, να χτίσει τα κτίρια κτλ. Ενώ εδώ τους προσφέρεις κάποια από τα 25 πανεπιστήμια, μπαίνουν μέσα σε έτοιμες υποδομές, τις εξυγκρονίζουν, συμπληρώνουν και αρχίζουν αμέσως να φέρουν οικονομικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες και στην εθνική οικονομία. Η ανοιχτή αυτή προσέγγιση είναι βέβαιο ότι αποκαθιστά την παιδεία, το πολιτισμό, το ελληνικό πνεύμα και τον οικουμενικό ελληνισμό ως τα βασικά πλεονεκτήματα, όχι μόνο της χώρας μας αλλά και της οικονομίας μας. Δημιουργείται μια νέα πηγή για το ΑΕΡ, ισοδύναμη ή και ισχυρότερη από τον τουρισμό και την αυτοίλεια, διότι δεν λειτουργεί μόνο εποχικά, μόνο το καλοκαίρι, ούτε μόνο θεματικά, αλλά λειτουργεί όλο το χρόνο και σε πολλά πεδία, δίδοντας πολλαπλάσια έσοδα για την οικονομία και μια νέα δυναμική στην εξωτερική μας πολιτική. Διότι όποιος ξένος που δάζει εδώ και μαθαίνει τις ελληνικές θέσεις για τα εθνικά θέματα, μελετά τα εθνικά δίκαια, όταν θα βρεθεί στη χώρα του και θα παίζει ένα σημαντικό ρόλο, είναι ένας πολύτιμος σύμμακος της εθνικής εξωτερικής μας πολιτικής. Είμαι βέβαιος ότι αν η ελληνική πολιτεία σπάσει τις αγγυλώσεις του παρελθόντος και τολμήσει μεταρρυθμίσεις αλλά και συνέργειες με διεθνή ιδρύματα, θα σηματοδοτήσει μια ποιοτική αντεπίθεση του ελληνισμού στη διεθνή εκπαιδευτική και εργασιερική εργορά, με εργαλεία τη διαχρονική παιδεία και τον πολιτισμό μας. Κάτι τέτοιο θα μας βοηθήσει αλληλέγγιοι να ξεπεράσουμε τα προβλήματα και να επιταχύνουμε την έξοδό μας από την κρίση, ανακτώντας τη διεθνή θέση που μας αξίζει και που αξίζει και στον ελληνισμό. Μόνο, κυρίες και κύριοι, μέσα από μια τέτοιου είδους ερεξικέλευτη πολιτική, η Ελλάδα θα καταφέρει γρήγορα να καταστεί διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο, επιβεβαιώνοντας αυτό που κάποτε σοφά είχε προβλέψει ο Οδυσσέας Ελήτης. Ότι θα έρθει η στιγμή που ο πολιτισμός μας θα μας συγκλονήσει με τη δύναμη της επικαιρότητάς. Σας ευχαριστώ πολύ. Σας ευχαριστούμε πολύ κύριε Στυγιαννίδη. Δεν ξέρω αν θα ήθελε να ερωτήσει κάποιος από το κεφάλαιο κάτι. Αν υπάρχει κάποια ερώτηση. Όχι ερώτηση. Είναι απαραίτητα ερώτηση. Όχι, όχι. Κάποιο σχόλιο. Ένα ένασμα στην συζήτηση που θα μπορούσε να καλωσορίσει τον φίλο των συνάδελτων του Οδυσσέας Ελήτης. Και τρέχω μια ιδιαίτερη εκτείνηση. Είχα την τύχη την περίοδο 7-9, από το 4 έως το 9 να είμαι προστατεμένη στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και όλα αυτά τα οποία ακούσαμε σήμερα από τον φίλο του Ηλίου Κυπιά, είχα την τύχη εγώ να τα υλοποιώ όλοι. Εκπαιδευση της δευτεροβάθμιας, να υλοποιούμε όλες αυτές τις πολιτικές τις οποίες εσύ βρίδεις τότε ως πολιτικός μου προϊστάμενος, είχες τη διορατικότητα και την αγάπη και το μεράκι να θεσπίσεις ως νομοθεσία. Και εμείς ως ένας μοχρός, ως ένα γραννάζι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η οποία γένει προς τα έξω ως παιδεία, διότι εκπαιδεύουμε τους μαθητές, τους διαπαιδαγωγούμε, αλλά τους παρέχουμε παιδεία και αυτό βγάζουμε στο τέλος του. Είχα λοιπόν αυτή την εξαιρετική τύχη να παρακολουθήσω από κοντά το έργο του Εντυπίετου στην Ελλήνδη ως Υπουργού Παιδείας και πραγματικά και πάλι δεν θα θέλω να παρεμιερθούν αυτά που λέω και να θεωρηθεί ότι απαξιώνουμε τα πριν και τα μετά. Πραγματικά ήταν μια εποχή στην οποία συνδελέστηκαν πάρα πολύ μεγάλες και γενναίες αλλαγές στο χώρο της εκπαίδευσης, στο χώρο της συνδικής απογείησης και υστερούσαμε πάρα πολύ και συνεχίζουν ακόμα να υστερούμε. Δεν τάσαμε στο τόπο σημείο το οποίο θα θέλαμε, όπως επίσης στην δευτεροβάδιμη, στην πρωτοβάδιμη και στην δευτεροβάδιμη παιδείας. Και θέλω επίσης να συγχαρώ τον κύριο στη Ελλήνδη για την πραγματικά διξικέλεπτη καινοτόμασή αυτήν που δυστυχώς, αν πάμε να την εφαρμόσουμε, δεν θα έχουμε μόνο τις αγγιώσεις της γραφειοκρατίας, αλλά θα έχουμε και αυτήν την ανοχοποίηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Διότι στην χώρα μας, ό,τι πάει να μας οδηγήσει στην ανάπτυξη, εμείς το ανοχοποιούμε. Ανοχοποιήσαμε την επιχειρηματικότητα, ανοχοποιούμε την ιδιωτική εκπαίδευση, ανοχοποιούμε το ιδιωτικό πανεπιστήριο κι ας έχουμε χιλιάδες και εκατομμύρια οχοδέντων τα παιδιά μας, τα οποία φοιτούν στη Βουλγαρία ή στη Ρουμανία για να μην παρακολουθούμε στις χώρες της Αμερικής ή της Ευρώπης. Εγώ αυτό που θέλω είναι αυτή την πρόταση να την καταθέσετε σήμερα, να τη συζητήσουμε και να την υλοποιήσουμε. Και νομίζω ότι αυτό θα είναι το μεγαλύτερο επίτευμα που θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτοί οι οποίοι ασχολούμαστε με το τομέα της παιδείας για να έχουμε σημεριτωπή μορφωτικών υποθέσεων. Και θα προσθέσω και τούτο για να τα ξέρουμε όσοι είμαστε εδώ που τα ξέρουμε αλλά τυσχυπώς τα ξεπνάμε. Εδώ στη Μαθία είχαμε δύο τμήματα πανεπιστημιακά, ένα στη Νάουσα και ένα στη Βέρια. Αυτά τα τμήματα κατάφεραν τα πανεπιστήμια με τις αγγιλώσεις τις οποίες βαλάνε και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και το Αριστοτέλλιο Πανεπιστήμιο, κατάφεραν να μας τα κλείσουν. Και στις προτάσεις που κάναμε εμείς εδώ οι βαθιότες, όλοι μαζί, γιατί το ΜΕΝΕΝΑ είναι κοντά στη ΜΙΕΖΑ, εκεί που δίδαξε ο Αριστοτέλλης τον Αλέξανδρο, και θέλαμε να το αναμορφώσουμε και να το κάνουμε ένα κέντρο έρευνας του πολιτισμού μας. Και από δίπλα έχουμε τη Βεργίνα που έχουμε και εδώ και παρακάτω έχουμε έναν κάμπο. Και θέλαμε να το κάνουμε πρότυπο κέντρο έρευνας της πρωτογενούς παραγωγής, αλλά και του πολιτισμού μας, δυστυχώς τα Πανεπιστήμια μας τα κλείσαν αυτά τα τμήματα. Δεν φρόντισαν υπουργέ μου να τα αναβαθμίσουν, φρόντισαν να τα κλείσουν. Αυτές είναι οι νοοτροπίες οι οποίες διέχουν δυστυχώς κάποιους. Και αυτοί οι κάποιοι σήμερα κατέχουν εξέχουσες θέσεις στα Πανεπιστήμια. Και όταν εμείς πηγαίναμε στο Πανεπιστήμιο και λιώναμε τα παπούτσια μας, να πηγαίνω ερχόμαστε και να διηδητούμε την διατήρηση των τμήματων, δυστυχώς μας απέταμπαν. Και τα Πανεπιστήμια αυτά θα ήτανε αυτοσυνδυούμενα, εάν ήταν και κατατόμα προγράμματα και δεν θα έδιναν. Αλλά δυστυχώς έχουν όχι παροποίητες, έχουν τόσο στερούς ορίζοντες και ενδιαφέρονται τόσο στερνά για αυτό το οποίο έχουν εξασφαλίσει, που δεν τους ενδιαφέρει τίποτα περισσότερο. Και θα θέλαμε αυτοί, για αυτούς να ισχύει το όλα είναι θέμα παιδείας. Γιατί πραγματικά το όλα είναι θέμα παιδείας. Και αυτό που είπε ο Μισιντεαρώς, στο σημείο του Μάρτ Μελαμάτου, και ο Κώστας, και ο Κώστας πρέπει, ο Ματίνης πρέπει παιδεία να γίνει θέμα όλων μας. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Συγγνώμη που πήρα πολύ χρόνο. Αλλά με αλμουδιών. Σας ευχαριστούμε πολύ. Κάποιος... Θα το αναλώσω κι εγώ. Ναι, θα το αναλώσεις κι εσύ. Να σε καλωσορίσω κι εγώ, κύριε Ματίνη. Τα πράγματα που θέλω να πω είναι ότι κινήστε στη λογική. Είναι μια πρωτοποριακή πρόταση πραγματικά. Κοινήστε στη λογική ότι αν θέλεις να έχεις μια εποχή συμπεριφορά, είτε αυτό λέγεται οικονομικία, είτε αυτό όμως συμπεριφορά, σαφώς θα πρέπει να συμπεριφορεί ο κέρδος. Είναι σαφές αυτό. Και θεωρώ πως η σημερινή κατάσταση, σωστά, είναι η καλύτερη οικονομική στιγμή, για να μπορέσουμε να το δούμε και από την πλευρά του κέρδου της οικονομικής οφέληας χώρας και πραγματικά να θα οδηγήσει έναν δευτεροσχέδιο για να μπούμε να δούμε αλλιώς από τις αγγινώσεις και τις προορισμίσεις που ξαναγραφεί. Κύριε Απολυτής. Κάποιος άλλος. Τελειώσαμε. Θα... Τι θέλεις για τον οικονομικό και τον αθηνικό αναμπάρτου που είναι δύνατος από την παρουσία μας, από τη διάρκεια μας, από ο όνειρος, και αυτό το τέλος. Συγγνώμη που δεν είχα... Κοιτάξτε. Βάζετε ένα θέμα από το οποίο είναι ιδιαιτέρως σοβαρό και θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα μιας άλλης εκδήλωσης. Η σημασία δηλαδή της γλώσσας. Εγώ θέλω να κάνω μόνο μία παρατήρηση πάνω σε αυτό. Ότι αν θέλουμε να χαράξουμε μία έξυπνη, εθνική πολιτική σε όλα τα επίπεδα, θα πρέπει να βασιστούμε σε λέξεις του ελληνικού... της ελληνικής γλώσσας, οι οποίες δεν είναι μεταφράσεις μας. Όπως παράδειγμα, τους κάνει η λέξη δημοκρατία. Όπως είναι η λέξη φιλότιμο. Αν χτίσεις σε αυτές τις λέξεις που δεν έχουν μεταφραστεί σε καμία άλλη ξένη γλώσσα και αντικατοπτρίζουν τον ελληνικό, τον εθνικό χαρακτήρα των Ελλήνων μία πολιτική, και καταλαβαίνετε τι εννοώ, είναι βέβαια ότι αυτή η πολιτική θα είναι επιτυχημένη και αποτελεσματική. Όταν αντιγράφεις τον τέλος νόμους, τους ξένους νόμους και δεν ψάχνεις να βρεις μέσα από τη ρίζα σου την μετεξέλιξη του έθνος και της αυτοτητάς σου, τότε οδηγείς επάντοτε σε αδιέξοδο. Ελληνική συνταγή λοιπόν για την Ελλάδα, βεβαίως με αξιοποίηση καινοτόμων ιδεών που επέτυχαν στο εξωτερικό, αλλά που θα προσαρμοσθούν στην ελληνική πραγματικότητα. Ευχαριστώ πολύ. Καταρχήν το Μυκτό Πανεπιστήμιο να σας πω ότι δεν αφορά τους ελληνικούς φοιτητές. Το σύστημα εισαγωγής των ελληνικών φοιτητών στα πανεπιστήμια της χώρας παραμένει το ίδιο. Και αναλύωτο. Αλλά όταν έχεις ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, το οποίο θα σας πω παράδειγμα καλύτερα, να μην μιλώ γενικά, θα σας πάρω το δικό μου το πανεπιστήμιο πάνω στη τράχη, το Δημοκρήτειο. Το Δημοκρήτειο όταν η οικονομία μας πήγαινε καλά, δηλαδή 2008-2007, είχε ετήσιο κύκλου εργασιών 17 εκατομμύρια. Τώρα λειτουργεί με 7,5 εκατομμύρια το χρόνο. Άρα υπολειτουργεί. Άρα η ποιότητα σπουδών των παιδιών μας, που μπήκαν με πανελαδικές, είναι πάρα πολύ χαμηλή. Για τους καθηγητές οι συνθήκες είναι πάρα πολύ κακές. Οι υποδομές φύρονται συνεχώς και δεν αναπτύσσονται. Τι προτείνω λοιπόν εγώ. Οι Έλληνες φοιτητές χρησιμοποιούν αυτό το πανεπιστήμιο, με το ανθρώπινο δυναμικό του και τις ευκαιριακές του υποδομές και τα εργαστήριά του, και αυτό χρηματοδίτυλο από το κράτος, αλλά το χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο τους μισούς μήνες του χρόνου. Τους άλλους μισούς μήνες του χρόνου, είτε το καλοκαίρι, είτε τις γιορτεές, είτε κάποιες μέρες της εβδομάδος, παραμένει αναξιοποιητό. Αν έμεινε στο management αυτό το πανεπιστήμιο, σε έναν ελληνικό ίδρυμα, το ίδρυμα Νιάρκος, το ίδρυμα Ονάστης, ή σε έναν Έλληνα εκπαιδητή να το τρέχει συγκανονικά, θα μπορούσε να αναπτύξει στο γενό χρόνο, στις ίδιες υποδομές, με το ίδιο καθηγητικό δυναμικό, το οποίο θα πληρώνονταν και έξτρα. Προγράμματα για ξένους φοιτητές, κοινέζους, βαλκάνιους, με δίδακτρα. Άρα αμέσως, ο προϋπολογισμός του πανεπιστήμιου θα ανέβαινε, χωρίς να επιβαρύνεται το κράτος. Οι φοιτητές αυτοί θα έρχονταν να μείνουν στην περιοχή, θα ανοίγεζαν σπίτια, θα κατανάλωναν, θα μάθαιναν την ελληνική παιδεία, θα γινόντουσαν προωθητές τοπικών προϊόντων. Αυτό δεν θα επηρεάζε πουδενή το καθεστώς των ελλήνων φοιτητών, αφού θα είμαστε τώρα πραγματικά σε καλύτερες υποδομές και με καλύτερες συνθήκες. Θα επηρέαζε όμως θετικά την τοπική ανάπτυξη, θα ανέκτησε το πανεπιστήμιο, την εθνική οικονομία και σίγουρα και την εξωτερική πολιτική. Αυτή είναι η ιδέα. Αυτή είναι η ιδέα που έχει τελειώσει η δεύτερη ευκαιρία της. Θέλω να ρωτήσω, ακούγονται ότι υπάρχουν την ικανότητα να ανοίξει και η λύτια στη δεύτερη ευκαιρία. Αυτό πιστεύω ότι αν γίνει θα δώσουν μεγαλύτερες ευκαιρίες και στους ανθρώπους να μάθουν κάτι περισσότερο και πάνω στις δουλειές μας και πάνω όμως οτιδήποτε. Υπάρχει τη θέμα αυτή? Ακούστε, έχει γίνεται συζήτηση, η οικογραφική εκπαίδευση να γίνει από τα εννέα χρόνια, να πάει στα δώδεκα. Εάν συμβεί αυτό το πράγμα, είναι οικοχρεωστής πολιτείας να προχωρήσει και στο Λύκειο για να δώσει τις δυνατότητες μετά και αν κάποιος θέλει και σε μεγαλύτερη ηλικία να σπουδάσει με τα ανοιχτά πανεπιστήμια και όλα αυτά που γίνονται στη χώρα, να το κάνει. Υπάρχει η δημιουργία της Μακεδονίας, η οποία έχει γραμμιστεί από το 22.000 ετρώ, με τη μορφή επιταγής στην ημέρα της ορκομοσίας μας, προκειμένου να μας δώσει ένα εφαρτήριο, ένα έδωσμα παραγωγικότητας, να επιτραβέσει μια προσπάθεια. Το ρόλ, λοιπόν, πάρα πολύ σημαντική, δημιουργήθηκε από τη δημιουργία της Μακεδονίας. Υπάρχει η δημιουργία της Μακεδονίας, με τη μορφή επιταγής στην ημέρα της ορκομοσίας μας, προκειμένου να μας δώσει ένα εφαρτήριο, με τη μορφή επιταγής στην ημέρα της ορκομοσίας μας. Το ρόλ, λοιπόν, πάρα πολύ σημαντική, δημιουργήθηκε από τη δημιουργία της Μακεδονίας. Υπάρχει η δημιουργία της Μακεδονίας, με τη μορφή επιταγής στην ημέρα της ορκομοσίας μας, προκειμένου να μας δώσει ένα εφαρτήριο, |
