| : Περνάμε στην επόμενη ισήγηση. Οι βιβλιοθήκες του Κολεγίου Αθηνών και οι εξαποστάσεις ως υπηρεσίες και εκπαίδευση που προσέφεραν και προσφέρουν λόγω της πανδημίας του COVID-19. Ομιλήτρια Παπάζογλο Αλεξάνδρα, διευθύντρια των βιβλιοθυκών του Κολεγίου Αθηνών. Καλημέρα σας. Στην παρουσίαση αυτή θα μιλήσουμε για τις βιβλιοθήκες του Κολεγίου Αθηνών και το πώς ήταν πριν την καραντίνα λόγω του κορωνοϊού και στις εξαποστάσεις υπηρεσίες εκπαίδευσης που προσέφεραν κατά τη διάρκεια του εγγλισμού λόγω της πανδημίας. Το Κολέγιο Αθηνών έχει τέσσερις βιβλιοθήκες βασικά, δύο στα δημοτικά, μία η κεντρική βιβλιοθήκη και μία η πιο νέα, η βιβλιοθήκη στον υπιαγωγείο, το οποίο λέγεται υπιαγωγείο Ιωάννης Μικαράς. Ένα σύντομο ιστορικό και η σχέση των βιβλιοθυκών με το σχολείο. Το σχολείο ιδρύεται το 1925 και ονομάζεται Κολέγιο Αθηνών Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Ήδη από την αρχή δημιουργείται μία βιβλιοθήκη από τις προσωπικές συλλογές των εκπαιδευτικών και τη δεκαετία του 30 ορίζεται βιβλιοθικονόμος ο Πατροκλος Ιλιάσκος, ο οποίος στη συνέχεια αποστέλεται στο Παρίσι για να σπουδάσει βιβλιοθικονομία στη νεοσύστατη σχολή της UNESCO. Επιστρέφοντας ξεκινάει αυτό το οποίο γνωρίζουμε σήμερα, library orientation, δηλαδή την εκπαίδευση χρηστών για την ανεξάρτητη και αυτόνομη λειτουργία τους και χρήση της βιβλιοθήκης. Επίσης εισάγονται και οι ερευνητικές εργασίες στο μάθημα της ιστορίας και αυτό είναι δυνατό γιατί το καταστατικό του σχολείο επιτρέπει την τροποποίηση του αναλυτικού προγράμματος και βέβαια εμφαρρύνεται πάρα πολύ η χρήση των εξωσχολήσεων. Και η βιβλιοθήκη εμπλουτίζεται από πάρα πολλά βιβλία τα οποία στέλνουν μεγάλες βιβλιοθήκες της Αμερικής ως δωρές καθώς και από δωρές ιδιωτών. Λοιπόν τώρα για να επανέλθουμε εδώ πέρα στα σχολεία τα σημερινά, έχουμε δύο δημοτικά στο κάμπος της Κάντσας. Δύο γυμνάσια, δύο ηλικία και το program του IB το οποίο είναι ενταχμένο στο κολέγιο ψυχικού. Υπάρχει τον υπιαγωγείο και όλο αυτό αποτελεί ένα σύνολο 4.720 μαθητών. Τώρα οι βιβλιοθήκες όπως προαναφέρθηκε είναι δύο στα δημοτικά, μία η κεντρική βιβλιοθήκη και μία η βιβλιοθήκη Χαρά Λαμποσβελής. Εξυπηρετούνται από ένα σύνολο 19 βιβλιοθικωνόμων, έχουν εξαιρετικές σχηριακές εγκαταστάσεις, ικανό εξοπλισμό και βάσεις δεδομένων τις οποίες χρησιμοποιούν οι μαθητές. Για να εμπλουτίσουν το υλικό το οποίο είναι στη διάθεσή τους. Τώρα, τι το ξεχωριστό έχουν αυτές οι βιβλιοθήκες σε σχέση με μία κανονική βιβλιοθήκη. Είναι ότι είναι πλήρως ενταγμένες στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του σχολείου και στο αναλυτικό πρόγραμμα. Στα δημοτικά και στον υπιαγωγείο υπάρχει 72 ώρα βιβλιοθήκης ενταγμένη στο ρελόγιο πρόγραμμα και το πρόγραμμα διαμορφώνεται από τους βιβλιοθικονόμους και είναι διαμοιρασμένο μεταξύ δράσεων πληροφορικής παιδείας και φιλουαναγνωσίας. Η φιλουαναγνωσία μέχρι πρόσφατα γινόταν με βιβλία τα οποία επέλεγαν οι βιβλιοθικονόμοι για τα παιδιά αλλά τώρα από εδώ και μερικά χρόνια βασίζεται βασικά στα βιβλία τα οποία έχει προτείνει η βιβλιοθήκη και έχει επιλέξει για να διαβάσουν τα παιδιά το καλοκαίρι και κατά τη διάρκεια της χρονιάς γίνονται διάφορες εκπαιδευτικές δράσεις και ερευνητικές δράσεις γύρω από τα θέματα των βιβλίων. Στην Κεντρική Βιβλιοθήκη αυτό το οποίο γίνεται δεν είναι ότι υπάρχει ενταγμένη ώρα βιβλιοθήκη στο πρόγραμμα αλλά σε συνεργασία με τα διάφορα ακαδημαϊκά μαθήματα υπάρχουν ερευνητικές εργασίες ενταγμένες στα διάφορα μαθήματα, στο μάθημα της λογοτεχνίας, στις ιστορίες, των Αγγλικών, της Γεωγραφίας και μέσα από αυτές τις εργασίες καθώς και με τις ερευνητικές εργασίες που γίνονται στην πρώτη και στη δευτέρα ηλικίου και καλύπτουν 54-72 ώρες στη βιβλιοθήκη, οι βιβλιοθικονόμοι έχουν την ευκαιρία να εκπαιδεύσουν τους μαθητές σε θέματα όπως αναζήτηση και αξιολόγηση πηγών, τεκμηρίωση των πηγών, αποφυγή λογοκλωπής και επίσης συζητάμε τα θέματα του fake news και πως μπορεί να αποφεύγονται. Ένα άλλο θέμα το οποίο, ένα άλλο μάθημα το οποίο γίνεται στην βιβλιοθήκη είναι λογοτεχνικές διαδρομές στο Γυμνάσιο του Κολεγίου Αθηνών που καλύπτει 24-72 ώρες και περίπου ο ημερήσιος μέσος όρος παρουσίας των μαθητών στη βιβλιοθήκη με μαθήματα τα οποία κάνουν είναι 40 ώρες, εδώ βλέπετε την κατανομή από μια τυχαία μέρα όπου τελικά εδώ πέρα είναι μόνο ο χώρος των αθουσών και ακολουθεί από κάτω ο χώρος του αναγνωστηρίου, όπου και εκεί υπάρχει κατανομή των τάξεων σε διάφορους χώρους. Τώρα, τι έγινε κατά τη διάρκεια του εγγλισμού και την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Τρία ήταν τα τσίτις, ήταν οι δράσεις τις οποίες έκαναν οι βιβλιοθήκες. Υποστήριξη της κοινότητας με ψηφιακό υλικό, εξ αποστάσσωσα σύγχρονες εκπαιδευτικές δράσεις και εξ αποστάσσωσα σύγχρονες εκπαιδευτικές δράσεις. Ας δούμε την κάθε μία ξεχωριστά. Η υποστήριξη της κοινότητας με ψηφιακό υλικό. Πώς έγινε αυτό. Καταρχήν οι βιβλιοθικονόμοι μπόρεσαν να συνενδριάσουν και να συνεργαστούν μέσω του λογισμικού τοπ της πλατφόρμας, την οποία χρησιμοποιούσε το σχολείο για την εξ αποστάσσωση εκπαίδευση, το MSThemes της Microsoft. Και αφού ουσιαστικά έκαναν το διαμέρισμα των εργασιών, κατείρτησαν καταλόγους με ψηφιακό πολιτιστικό υλικό, με θεατρικές παραστάσεις, μουσικές εκδηλώσεις, περιγείς στα μουσεία και σε βιβλιοθήκες και ό,τι άλλο που προσέφεραν οι μεγάλες βιβλιοθήκες του κόσμου, e-books και audio books, ψηφιακές αναγνώσεις βιβλίων, εκπαιδευτικές δημιουργικές δραστηριότητες για τα μικρότερα παιδιά, υλικό για γιορτές, εκείνη την περίοδος μην ξεχνάμε, συμπεριλάβαμε την 25η Μαρτίου και το Πάσχα και με βιβλιοπαρουσιάσεις. Και αυτό όλο το υλικό στάλλει με mass-mail σε γονείς και μέσω αυτών στους μαθητές, στους δουλειές, στα παιδιά τους, στους εκπαιδευτικούς, στο διοικητικό προσωπικό και ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο ενημερώθηκε όλη η οικογένεια, όλη η κοινότητα, η κοινότητα του σχολείου. Αυτό το υλικό ανερτήθηκε στους σελίδες των βιβλιοθηκών και ταυτόχρονα έγιναν και συνεδριάσεις και επικοινωνία των βιβλιοθηκωνόμων και με άλλα τιμήματα των σχολείων για να προχωρήσουν άλλα θέματα. Στον νηπιαγωγείο, παράδειγμα το Scharn, στην εξαποστάσεις ασύγχρονη τώρα εκπαιδευτική δράση, είχαμε τη βιντεοσκόπηση από την βιβλιοθηκωνόμο αφήγησης παραμυθιού της ίδιας και ανάρτηση στο δίκτυο του νηπιαγωγείου. Η ασύγχρονη βασικά αυτή η δράση έγινε γιατί το πρόγραμμα του νηπιαγωγείου ήταν πολύ σύντομο και δεν μπορούσε να συμπεριληφθεί και η βιβλιοθήκη και τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν την αφήγηση παραμυθιών μέσα στο δικό τους χρόνο πέρα από το χρόνο των μαθημάτων. Στην Κεντρική Βιβλιοθήκη ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο, προσαρμόσαμε εργασία στα νέα δεδομένα με τη χρήση ψηφιακού υλικού και ψηφιοποίηση έντυπου υλικού προκειμένου να μπορέσουν να γίνουν οι εργασίες αυτές, οι οποίες ήταν σχεδιασμένες διαφορετικά. Τώρα στην εξ αποστάσεως σύγχρονη εκπαιδευτική δραστηριότητα. Περάσαμε αμέσως σχεδόν μόλις τα πετράπη στη χρήση της πλατφόρμας MS Teams για διαδικτυακά μαθήματα. Στην πρώτη φάση οι βιβλιοθηκόνομοι ήταν στη βιβλιοθήκη και οι μαθητές στο σπίτι. Στη συνέχεια είχαμε τους ομαθητές εκ περιτροπής παρουσίας στο σχολείο και στο σπίτι. Ήταν μια φάση δυσκολότερη γιατί σήμανε ότι ο βιβλιοθηκόννομος ήταν στη βιβλιοθήκη, τα παιδιά τα μισά στην τάξη, τα άλλα μισά στο σπίτι και υπήρχαν και περιπτώσεις όπου και ο καθηγητής ήταν στο σπίτι λόγω άδειας ειδικού σκοπού. Πράγμα το οποίο πραγματικά δυσκόλευε πάρα πολύ την επικοινωνία. Όμως πραγματικά καταφέραμε και το ξεπεράσαμε το εμπόδιο και συνεχίσαμε τις εργασίες απρόσκοπτα. Στα δημοτικά χρειάστηκε να γίνει τροποποίηση των εργασιών για την προσωμολογή στο νέο μέσο και μεγαλύτερη χρήση βίντεο και ακουστικού υλικού προκειμένου να υπάρχει μια πιο ζωντανή παρουσίαση καθώς οι κάμερες ήταν εκλειστές και επομένως δεν υπήρχε οπτική επαφή και δεν υπήρχε έτσι παρά μόνο η ακουστική επαφή. Αυτό το οποίο χρησιμοποιήθηκε ήτανε περισσότερο τα βιβλία της φιλανάγνωσίας και λιγότερο το υλικό της πληροφορικής παιδείας. Στην Κεντρική Βιβλιοθήκη συνεχίσαμε τις ερευνητικές εργασίες της πρώτης και δευτέρας λυκείου. Είμαστε στη φάση που τα περισσότερα παιδιά είχανε ολοκληρώσει την έρευνα στο έντυπο υλικό. Για αυτούς που δεν το είχανε ολοκληρώσει και δεν υπήρχε στους φακέλους τους στο σύστημα, στη πλατφόρμα που χρησιμοποιούμε για το σκοπό αυτό, που λέγεται content management system της Microsoft και αυτό, το υλικό ψηφιοποιήθηκε και ανέβηκε στους φακέλους των μαθητών έτσι ώστε να μπορούν να το χρησιμοποιήσουν. Και αφού κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης οι βιβλιοθικονόμοι συνεργάστηκαν με τα παιδιά προκειμένου να τους βοηθήσουν στην αξιολόγηση των διαδικτυακών πηγών που επέλεγαν και στη συνέχεια οι μαθητές ολοκλήρωσαν την εργασία τους με κείμενο και παουρπον και τις παρουσίασαν. Συνεχίστηκαν επίσης οι εργασίες των αγγλικών σε όλες τις τάξεις του γυμνασίου, της συγκυρικής οικονομίας καθώς και οι λογοτεχνικές διαδρομές, οι οποίες και εδώ εμπλουτίστηκαν με τη χρήση περισσότερο από την ακουστικού υλικού. Επίσης η κεντρική βιβλιοθήκη πρότεινε τη δημιουργία ενός αρχείου με τις εμπειρίες των ανθρώπων, της κοινότητας, του κολεγίου, εμπειρίες που πρόκειψαν από την περίοδο του κορωνοϊού. Η πρόταση υλοποιήθηκε μέσω της χρήσης της πλατφόρμας Moodle και ο στόχος τελικά θα είναι η δημιουργία ενός e-book ως δοκουμέντου της περίοδου αυτής. Εδώ έχουμε κάποιες εικόνες και εδώ έχουμε κάποια παραδείγματα από τις δράσεις. Εδώ είναι μία εικόνα με τα βίντεο τα οποία δημιούργησε η Βιβλιοθοκονόμος του Νηπιαγωγείου, με τις αναγνώσεις τις οποίες βιντεοσκόπησε η ίδια. Η δική της υπαρουσία θεώρησε ότι ήταν απαραίτητη για τα παιδιά να έχουν και μία εικόνα της ίδιας, η οποία κανονικά τους διάβαζε τα βιβλία και όταν ήταν στη Βιβλιοθήκη. Η επικοινωνία και η υποστήριξη προς τους γονείς ήταν συνεχής, είτε βασικά με υλικό που τους στέλνανε, είτε με βιβλιογραφικούς κατελόγους και το υλικό ουσιαστικά υποστήριζε τις ενότητες που επεξεργαζόντουσαν οι Νηπιαγωγοί και επομένως χρειαζόταν από τα παιδιά για να μπορέσουν να προχωρήσουν τη δουλειά τους. Και εδώ είναι μία παρουσίαση για το πώς ένας πίνακας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναλυθεί η ημέρα της 25ης Μαρτίου με ποίηματα, απόσπασμα από ποίημα και επίσης η ανάγνωση εντός αντιπολεμικού παραμυθιού. Και εδώ διάφορες δράσεις, αφηγήσεις ελληνικών και αγγλικών παραμυθιών, διαφορετικά για τα Νηπια και διαφορετικά για τα Προνήπια για να σημειωθεί η παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου στις 2 Απριλίου. Εδώ περνάμε στα Δημοτικά. Βλέπετε κάποιες από τις αναγνώσεις που γίνανε στη Δευτέρα Τάξη, όπου πέρα από την ανάγνωση υπήρχε και κάποια δραστηριότητα κληροφοριακής παιδείας, παράδειγμα εδώ στο βιβλίο του ο παιδί που δεν αγαπούσε τα βιβλία, είναι η επανάληψη στοιχείων σελίδας τίτλου, στο πώς γεννιέται ένα βιβλίο, μια παρουσία σε ένα PowerPoint το οποίο εξηγεί από τη μεριά του Βιβλιοθυκονόμου πώς γίνεται αυτό. Γενικώς υπάρχει συζήτηση, προφορικές απαντήσεις από τα παιδιά και επίσης παιχνίδι βίντεο. Το ίδιο συμβαίνει και με την 3η Τάξη και τα βιβλία τα οποία είχαν έτσι επιλογή για το καλοκαιρινό διάβασμα και συμπληρώθηκαν και με άλλα βιβλία. Στην 6η Τάξη βλέπετε λιγότερα βιβλία, γιατί το βιβλίο αυτό που παρέμπτωσαν ο Ιβάν και ο Απριγκύπας, είναι ένα μεγάλο βιβλίο σε μέγεθος πολλές σελίδες και εκτός από την έρευνα που είχε προηγηθεί, εδώ πέρα ζητάμε και την καταγραφή των απαντήσεων και στο άλλο βιβλίο, σε αυτό το HAKUNAMI-PAKA, έχουμε και το χωρισμό σε ομάδες και έρευνα από τα παιδιά για διάφορα ζώα. Μια εικόνα του πώς ήταν η ψηφιακή τάξη κατά τη διάρκεια εκείνη, μάλλον αυτή είναι από τη σημερινή φάση, όπου τα παιδιά είναι στις οθόνες. Και ακόμα μια διαφάνεια που δείχνει ότι υπάρχουν επάνω στα βιβλία διάφορες δράσεις πληροφοριακής παιδείας, με διάφορες ασκήσεις, για να μπορέσουμε να διαρευνήσουμε θέματα τα οποία έχουν σχέση με το βιβλίο και την καταγραφή του. Εδώ πέρα, σε αυτή τη διαφάνεια, έχουμε μια καταγραφή των θεμάτων, των γενικών θεμάτων των εργασιών της πρώτης λυκείου του Κολεγίου Ψυχικού. Για κάθε ένα από αυτά τα θέματα, οι βιβλιοθεκονόμοι αναπτύσσουν άξονες, άξονες αίρωνας και απευθύνονται, ένας από αυτούς τους άξονες είναι για κάθε παιδί. Ουσιαστικά, η κλιματική αλλαγή παραδοσιακά χωρίζεται σε ομάδες και η κάθε ομάδα παιδιού έχει το δικό της θέμα. Το ίδιο και στην περίπτωση αυτή, με τις ερευνητικές εργασίες του Λυκείου Κολεγίου Αθηνών. Τώρα, τα συμπεράσματα για την περίοδο της καραντίνας από τη μεριά της Βιβλιοθήκης. Καταρχήν, ήταν επιτυχημένη η μεταφορά των εργασιών στο ψηφιακό περιβάλλον και στα τηλεμαθήματα. Έγινε βασικά απρόσκοπτα, χωρίς μεγάλη δυσκολία, εκτός από τη δυσκολία που είχαμε στην αρχή, να ουσιαστικά υιοθετήσουμε την e-platform και να συνηθίσουμε στην διαμύραση της οθόνης μας και να παρακολουθούμε τις αντιδράσεις των μαθητών. Υπήρχε η δυνατότητα κάλευσης των δραστηριότητων, πλιν του δανεισμού φυστικά, γιατί γινόταν μόνο κατόπιν αιτήματος. Οι μαθητές βέβαια δεν έχουν την ίδια εμπειρία Βιβλιοθήκης και η προσωπική επαφή ήταν εξαιρετικά μειωμένη. Και αυτό κυρίως γιατί οι κάμερες ήταν εκλειστές. Στην φάση όμως που διανύουμε, οι κάμερες είναι ανοιχτές. Υπήρχε μεγαλύτερη χρήση των βάσεων δεδομένων και των ψηφιακών βιβλίων, αλλά η ευχή είναι να μην γίνει αυτόν τον τρόπο ζωής στο μέλλον, γιατί πραγματικά χάνεται η προσωπική επαφή και χάνεται έτσι το ζωντανό στοιχείο, το οποίο έχει κανείς όταν έχει την δυνατότητα να έρθει σε άμεση φυσική επαφή με τους μαθητές. Σας ευχαριστώ. |
