| : Μεγάλη Ανέστατος υπήκρεται στο δάσος των Αιστωτών. Έχει μεγάλες αισθήσεις. Υποτιτλισμός και συλλογή. Μεγάλη Ανέστατος υπήκρεται στο δάσος των Αιστωτών. Έχει μεγάλες αισθήσεις. Μεγάλη Ανέστατος υπήκρεται στο δάσος των Αιστωτών. Μεγάλη Ανέστατος υπήκρεται στο δάσος των Αιστωτών. Μεγάλη Ανέστατος υπήκρεται στο δάσος των Αιστωτών. Τα αστέρια αρμούνται να στοίσουν τον ουρανό. Το αστέρι της Μιθλέμ αναρωτήθηκε με αυτά που έβλεπε να γίνονται κάτω στη γη, τι είναι για τους ανθρώπους τα Χριστούγεννα. Μετά από πολύ σκέψη αποφασίστηκε να στείλουν κάποια αστεράκια κάτω στη γη. Τα αστεράκια έπρεπε να τρυπώσουν στα κρυφά μονοπάτια της σκέψης των ανθρώπων για να καταλάβουν τι είναι τα Χριστούγεννα. Έτσι και έγινε. Έπεφταν από τον ουρανό συνέχεια τα αστεράκια. Ένα αστεράκι έπεσε στη θάλασσα. Κόντεψε ένα πνιγί καθώς δεν ήξερε κολύμπι. Το είδαν δυο παιδιά που παίζανε στην ακρογελιά κρυφτό και του ρίξαν σχοινάκι ελαστικό. Τα αστεράκια πιάστηκαν απ' αυτό και βγήκαν στη στεριά και αμέσως έπιασε δουλειά. Τι είναι τα Χριστούγεννα, παιδιά? Φώτα, γλυκά και φαγητά, λένε τα παιδιά. Κάλαντα, τραγούδια και χαρά. Βέντρα, στολίδια και κεριά. Κρύο πολύ και παγονιά. Αυτά λέει η μαμά ξανά και ξανά. Και τα αστεράκια τα ρωτά, αν είναι ίδια για μεγάλους και παιδιά. Κάθεται εκεί στον ουρανό και το ρωτάει ξανά και ξανά. Ε, δεν ξέρουμε εκεί να απαντά. Έλα στο σπίτι μας για να στεγνώσεις και τους ρωτά εκεί τι σημαίνει γευτούς η φάτνη ή η ζεστή. Σαν να άνοιξαν την πόρτα, ακούνε ένα μουμουριτό. Τα μαγαζιά φέτος είναι κλειστά. Μα δεν πειράζει, είπε η μαμά. Μπορώ και ονουλάγει εκείνο το φουστάρι. Να πάρω κάτι και για τη γιαγιά, όπως έκανα παλιά. Ε, και μια παιχνίδο μηχανή για τα παιδιά. Πω, πω, πω. Τα Χριστούγια να είναι άχος βρε παιδιά. Τα χρήματα δεν φτάνουν για πολλά πολλά. Να βρω ένα site πιο φτεινό, να δω και για το φαγητό. Θα πρέπει να φτιάξω και γλυκό, το σπίτι να είναι καθαρό, τον παππού και τη γιαγιά για να δεχτούμε. Μα τι λέω, φέτος δεν μπορούμε. Στην οθόνη θα τους δούμε. Να τις βγάλουμε τις μάσκες ή με αυτές να αγκαλιαστούμε. Ξέρουν όμως ότι τους αγαπούμε. Μόνοι τους θα είναι δυστυχώς με συντροφιά του τζάκιου το φως. Και σαν κλείσει η οθόνη και η μάσκα στου δέντρου τα κλαδιά θα κρεμαστεί, η νοσταλγία για τα παλιά θα έρθει μόνη χωρίς την αγκαλιά να κρατήσει συντροφιά. Μα τι λες, εγώ ή ως φρυσούλη θα σου κρατήσω συντροφιά. Μες στο σπίτι μυρωδιές, σοκολατένιες λιχουδιές, τα μπισκότα με μέλι και κανέλα. Μυρωδάτα είναι όλα τα των Χριστουγέννων πιάτα. Τι γιαπράκια, τι γρουνάκια και στη μέση γαλοπούλα γεμιστή. Είναι του τραπεζιού μεγάλη γιορτή. Το λιβάνι ευωδιά σε σπίτι και κλεισιά. Τα κεράκια στο τραπέζι και η φλόγα τρεμοπέζι. Μέσα στο τζάκι η φωτιά. Η οικογένεια μαζεμένη μετά τη λειτουργιά αισθάνεται των Χριστουγέννων τη μαγεία, τη γλυκιά. Αυτή είμαι εγώ και σου κάνω και παρέα. Επ, για αγαπέ με κι εγώ εδώ, παιδιά. Τη γευσούλα την ξεχάσετε? Για μένα ένα στέρακι μου λαμπρό. Είναι τα κάστανα που βράζουν στο νερό. Καρύδια, όχι, όχι, όχι, λάθος άκουσες. Όχι μύδια. Τα σίκα τα ξερά, τα πορτοκάλια τα γλυκά και τα γιαπράκια στην αρνιά. Η χαλοπούλα γεμιστεί και η πουτίνκα η αγγλική. Η σοκολάτα η ζεστή μαζί με κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Η πίτα η παραδοσιακή με τα σαράντα φύλλα γεμιστεί και μια βασιλόπιτα με το χρυσό φλουρί γιατί έχει πλουμιστεί. Αυτά είμαι κι εγώ Χριστούγεννα αγαπητή μου. Αγαπητά μου αστεράκι και αγαπητά μου παιδάκια. Ε, παιδιά, τα χέρια πλύντε λέει η μαμά. Πλύντε τα καλά. Είναι γνωστό πως εγώ η αφούλα αγαπώ πολύ το μικρό παιδάκι γιατί κι αυτό είναι γνωστό πως το μικρό παιδί με χαρά αγκαλιάζει αλεύρι, ζύμη και ψωμί, ψηθυρίζει η αφούλα. Ναι, πολύ πολύ αγαπώ εκείνο το μικρό μωρό που τα χεράκια του βουτά μέσα στο μέλι στα βγάω στην καραμέλα τη ζεστή. Ε, καλέ, πού καλύτερο παιχνίδι θε να βρει. Α, και μη ξεχνάς το δέντρο στην αυλή ή στο σαλόνι. Εμένα περιμένει. Τα στολίδια αναμένει από τον κορμό στην κορφή. Αστόλιστο δε μένει ούτε κλαδί. Και το καράβι, το στολίζω και πάλι μόνη. Τα δώρα δεν ξεχνώ με τα χεράκια των παιδιών να ξετυλίξω. Ε, και τον χιονάνθρωπο, εγώ θα τον αγγίξω. Με τα παιδιά, αγγελάκια στο χιόνι θα πετάξω. Κι ας πάγωσαν τα πόδια. Θα τα φορέσω κάλτσες ζεστές με χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές. Κι αν απ' το χιόνι καίνε τα χεράκια, μια αγκαλιά θα τα κάνει υπεριστεράκια. Ε, κι αν κατάλαβες καλά, εγώ στη γιαγιά στην αγκαλιά, εγώ ανάμεσα στις μαμάς και του παιδιού το χέρι, εγώ το τριφερό χάδι και φιλί στο τέρι. Ούτε ψήχα, ούτε ψυχίτσα δεν ξεχνώ εγώ ή ακουίτσα. Και θυμάμαι τα παλιά και νοσταλγό. Περιμένω τα καινούρια και ανυπομονώ. Οι κουδούνες και τα κουδουνάκια, οι καμπάνες και τα τριγωνάκια, οι φωνούλες και τα τραγουδάκια, νομίζεις πως είναι αγγελάκια. Όλα, είμαι εγώ, τα Χριστούγεννα που τραγουδώ. Ήμνη και ψαλμοδίες, μουσικές και μελωδίες, ακούς τις γειτονιές και τις φωνές τις παιδικές. Κάλλαντα ακούς παντού. Και τα δώρα να γεμίζουν τις ποδιές και τα τρίγωνα να ξεχνιούνται αυτού. Και όταν νύχτα πια γυρίσεις του σπιτιού την σιγαλιά, το δώρο του παίρνει αγκαλιά, να ξεσκίσει το χαρτί και να φέξει το προσωπάκι το παιδί. Σαν ακούσουν τις καμπάνες να χτυπάν, όλοι μαζί στην εκκλησιά θα πάν. Και μετά ευχές αγάπης θα τα αλλάξουν και στο σπίτι τα ποτήρια θα τσουγκρίσουν, το κρασί για να τα ράξουν. Ε, ε, κυρίες μου, κάνετε λάθος όλες σας. Εγώ είμαι τα Χριστούγεννα. Στολίδια, κορδελάκια, γυρλάντες και φωτάκια, καμπανούλες και αστεράκια, όλα πάνω στα δεντράκια. Και από κάτω τα δωράκια. Στην κορφή τα αστεράκια και πολλά πολλά πολλά πολλά φωτάκια. Το τζάκι αναμένω και αυτό. Μήνυμα για τους καλικάντζαρους κακό. Μένει τώρα στολισμένο για όλες τις γιορτές με τις κάλτσες τις χοντρές. Ο Βασιλής θέ να τις γεμίσει με πολλές πολλές χαρές και σαν τάλαγμα του βάζω γάλα και γλυκό στο βάζω. Εν και τα ελαφάκια, λίγο χόρτο από κει κάτω και αυτό δεν τα ξεχνάω. Φτιάχνω κάρτες να στολίσω. Τους δικούς μου να θυμίσω. Με το χέρι μου τους γράφω πόσο τους αγαπώ. Με ευχές να τις γεμίσω και να τους το πω. Για προσέξτε για να δείτε λέει το μικρό παιδί. Με το στόμα οι γεύσεις μένουν. Και τα Χριστούγεννα μας λένε τι σημαίνουν. Δεν υπάρχει όμως γιορτή δίχως μυρωδιά κι αφή. Και σας το λέω δίχως περιστροφές τις ακούω τις γιορτές. Όλες μαζί οι άνθρωποι σας θυμούνται. Και οι συνύχημες δεν ξεφνιούνται. Για κοιτάξτε τι χαρά θα έρθει με ένα παιδί στην αγκαλιά. Με τα μάτια μου τα βλέπω. Ό,τι ξεχωρίζει και το συνέστημα χαρίζει. Εν τω μεταξύ στο δάσος των αστεριών είχε συστηθεί επιτροπή για να αποφασίσει το δώρο που θα χαρίσει σ' όποιον δώσει τη σωστή απάντηση. Το θάλασσο βυθισμένο αστεράκι είχε επιστρέψει στο δάσος των αστεριών. Αλλά αντιλαμβάνεται ότι λείπουν δύο αστεράκια. Τα αδελφάκια του. Χωρίς δεύτερη σκέψη παίρνει το πρώτο τρένο που περνά μπροστά από το σύννεφο του και κατεβαίνει πάλι στη γη. Εκεί βλέπει ένα κοριτσάκι να έχει κρατήσει αρκετά αστεράκια και να μιλάει μαζί τους. Έστησε αυτήν ακούσει. Εμένα καλό μου αστεράκι λέει το κοριτσάκι. Μου είπαν πως τα Χριστούγεννα είναι επί γης ειρήνη. Μα την ειρήνη ψάχνω για να βρω. Μου είπαν πως ο Χριστός γεννήθηκε για να φέρει την αγάπη. Κι αυτοία να ζητώ. Πιο κάτω το άλλο κοριτσάκι κρατούσε σφιχτά κρυμμένο στην παλάμη του το άλλο αστεράκι και του ψηθήριζε ζεστά. Για μένα τα Χριστούγεννα είναι κάθε παιδί που γεννιέται γιατί κουβαλά το μέλλον. Είναι η βοήθεια που έρχεται όταν την έχω ανάγκη. Η ομώνια που δεν τη συναντάω. Είναι η κατανόηση που χρειάζομαι. Η αγκαλιά που με δυναμώνει. Είναι η αγάπη που αποζητώ. Είναι η ελπίδα που δεν είχα. Δώδεκα μεγάλα βάζα αγάπης. Για να μην τους λείπει όλο το χρόνο. Χρόνια πολλά με αγάπη. Ευχαριστούμε. |
