: [♪ Μουσική Γεια σας, παιδάκια μου! Είμαι η μουσικόσας, η Πόλη Νικολοπούλου. Και σήμερα θα κάνουμε ένα μάθημα μουσικής διαφορετικό από αυτά που έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Θα παντρέψουμε τη μουσική με τη λογοτεχνία. Και γι' αυτό τον λόγο ευχαριστώ πάρα πολύ τον Βαγγέλη τον Ηλιόπουλο, τον γνωστό σας συγγραφέα των παιδικών παραμυθιών και τις εκδόσεις πατάκι που με άφησαν και μου έδωσαν την άδεια να χρησιμοποιήσω τις ιστορίες του βιβλιοπόντικα. Ελάτε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε να διαβάσουμε την πρώτη ιστορία του βιβλιοπόντικα, να γνωρίσουμε τον ήρωά μας. Για να δούμε εδώ. Είμαστε στο σχολείο και η δασκάλα αναρωτιέται πού είναι όλα τα βιβλία, γιατί έχουν όλα χαθεί. Βλέπετε, όλες οι βιβλιοθήκες είναι άδειες. «Ποιος τα έχει πάρει», ρωτάει τα παιδάκια. «Ψάξτε όλοι μαζί». «Κυρία, βρήκα ένα», λέει ο μαθητής εδώ. «Μα είναι δαγκωμένο». «Δαγκωμένο»! «Μάλιστα, κάποιος τρώει τα βιβλία μας». «Αυτή η δαγκωματιά δεν είναι παιδιού, είναι σίγουρα ποντικού», λέει η κυρία, και βάζει και ένα μαγενθετικό φακό για να το δει πολύ καλά, να δει τι γίνεται. «Πώς είπατε, κυρία, ποντικού». «Μη φοβάστε, παιδάκια μου, θα βάλω φάκες», είπε η δασκάλα. «Θα φέρω γάτες τρομερές». Σας υπόσχομαι ότι σε λίγο ποντίκια δεν θα υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μας. Ό,τι κι αν έκαναν όμως, κάθε μέρα κάποια βιβλία χάνονταν και κάποια άλλα τα έβρισκαν μισοφαγωμένα. Ένα βράδυ όμως τα παιδιά αποφάσισαν και πήγαν κρυφά-κρυφά και έψαξαν στη βιβλιοθήκη του σχολείου τους. Και τι να δουν, δεν υπήρχαν πολλά ποντίκια, αλλά ένα μοναχά. Στην αρχή διάβαζε ένα βιβλίο και ύστερα, χλωπ, το έτρωγε. Τον είδαν με τα μάτια τους να τρώει τον μπαπουτσομένο γάτο και λίγο από την πεντάμορφη και το τέρας. Μετά τον είδαν να κάνει μάθημα στις γάτες. Όταν κουραζόταν τσιμπούσε για μεζετάκι ένα ακόμα βιβλιαράκι. Το πρωί τα παιδιά είπαν τα νέα στη δασκάλα τους. Βιβλιοπόντικα σε! Ε, μα βέβαια τότε! Τέτοιο ποντίκι ούτε πιάνεται στη φάκα, ούτε το τρώνε βέβαια οι γάτες. Να το φέρουμε στην τάξη, ρώτησαν τα παιδιά. Ε, βέβαια, αυτό το πεντήκι θα είναι σοφό με τόσα βιβλία που έχει διαβάσει και έχει φάει. Έτσι, ο βιβλιοπόντικας έγινε της δασκάλας βοηθός. Μαζί του ήρθαν και οι μαθητριές του, οι γάτες. Όλοι μαζί πια, δασκάλα και βιβλιοπόντικας, μαθητές και γάτες, διαβάζουν τα καλύτερα βιβλία. Και ύστερα, λουπ, τα κάνουν μια χαψιά. Και μερικά είναι νόστιμα. Πολύ νόστιμα! Αυτή είναι η πρώτη ιστορία του βιβλιοπόντικα. Ελπίζω να σας άρεσε και εσάς, όπως άρεσε και σε εμένα και τη διάλεξα. Και την έκανα τραγουδάκι. Τι διαβάσαμε λοιπόν? Διαβάσαμε για ένα πολύ παράξενο γεγονός που συνέβη σε ένα σχολείο. Ότι χάνονταν τα βιβλία. Ότι η δασκάλα ανησυχίσε, έψαξε είδεκη με φακούς μεγεγενθετικούς... και κατάλαβε ότι τα βιβλία δεν τρώγονταν από ανθρώπους, αλλά από κάποια ποντικάκια. Έκανε τα πάντα. Τι έβαλε φάκες, τι έβαλε γάτες να φάνε τα ποντίκια. Τίποτα! Τα ποντίκια ξαφανίζονταν. Και τη λύση δώσανε τα ίδια τα παιδάκια που πήγαν ένα βράδυ κρυφό, κρυφό, κρυφό με τους φακούς τους. Άνοιξαν τη βιβλιοθήκη τη νύχτα και εκεί αποκαλύφθηκε το μυστήριο. Ένας σούπερ, υπέροχος, μορφωμένος, σοφός ποντικός διάβαζε, όχι μόνο διάβαζε βιβλία. Έκανε μάθημα στις γάτες και μετά ο καημένος είχε την αδυναμία και του άρεσαν τα βιβλία και κλουπτάτρωγε. Γι' αυτό τον πήρανε στην τάξη, τον κάνανε βοηθό τους και δεν έχετε δει καλύτερο μάθημα από αυτό, όπου η δασκάλα και ο βοηθός της ο σοφός ποντικός κάνουν μάθημα στις γατούλες. Ε, θα μου πείτε τώρα αυτό είναι μάθημα γλώσσας και που κολλάει η μουσική. Για να δούμε παιδάκια, μπορούμε αυτό το ωραίο παραμυθάκι, να του βάλουμε στίχους και να το κάνουμε τραγουδάκι. Μπορούμε. Ακούστε λοιπόν πώς έκανα την ιστορία αυτή τραγουδάκι. Λέει το τραγουδάκι μας. Πήγα μία μέρα στη βιβλιοθήκη το αγαπημένο μου βιβλίο να βρω. Ήταν δαγκωμένο στη μιά του άκρη και το finale ήτανε μισό. Ξέρετε τι σημαίνει η λέξη finale. Σημαίνει το τέλος. Είναι ιταλική λέξη αλλά τη χρησιμοποιούμε και ειδικά στη μουσική. Και τι λέει μετά το ρεφρέν που είναι το μέρος του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται μετά από κάθε στροφούλα. Λέει πόντικα πόντικα, αχ βιβλιοπόντικα, ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Πόντικα πόντικα, αχ βιβλιοπόντικα, νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Και για να δούμε λοιπόν τι λέει παρακάτω η ιστορία μας. Ψάξαμε όλοι πίσω από τα βιβλία, τους ένοχους να βρούμε θέλαμε πολύ. Ήταν όμως μόνο ένα ποντικάκι. Φίλο μας τον κάναμε σε μια στιγμή. Και πάλι θα επαναλάβουμε το ρεφρέν. Πόντικα πόντικα, αχ βιβλιοπόντικα, ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Πόντικα πόντικα, αχ βιβλιοπόντικα, δεν σας τον έδειξα κιόλας, νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Τον βλέπετε εδώ, έχει λίγο σκύψει το κεφάλι του και την τροπιάστηκε που έτρεγε τα βιβλία. Τα οποία τα έχει εδώ μαζί του. Τα πήρε στην τάξη και έγινε βοηθός της δασκάλας. Πάμε να μάθουμε όλοι μαζί λοιπόν το τραγουδάκι του, να του το λέμε. Για ακούστε το μια φορά να σας το πω. Να δούμε θα σας αρέσει. Πήγα μία μέρα στη βιβλιοθήκη, το αγαπημένο μου βιβλίο να βρω, ήταν δαγκωμένο στη μία του άκρη και το φινάλε ήτανε μισό. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, νοστίμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, νοστίμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Ψάξαμε όλοι πίσω από τα βιβλία, τους ενοχους να βρούμε, θέλαμε πολύ. Ήταν όμως μόνο ένα ποντικάκι, φίλιο μας το κάναμε σε μια στιγμή. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, νοστίμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα, νοστίμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Αυτό είναι το τραγουδάκι για το βιβλίο πόντικα, τον άτακτο που όσο σοφός κι αν ήταν, έτρωγε τα βιβλιαράκια τα οποία τα προσέχουμε και τα αγαπάμε. Τι λέτε, θέλετε να το μάθουμε να το λέμε όλοι μαζί? Θέλετε, το ξέρω ότι θέλετε. Πάμε λοιπόν την πρώτη στροφούλα να την μπούμε μαζί. Σας ακούω όλους. Έτοιμοι, δεν θα παίξω την εισαγωγή, κατευθείαν με τα λόγια. Και... Πήγα μία μέρα στη βιβλιοθήκη, το αγαπημένο μου βιβλίο να βρω. Ήταν δαγκωμένο στη μια του άκρη και το φινάλε ήτανε μισό. Άλλη μια φορά, πάμε μαζί. Και... Πήγα μία μέρα στη βιβλιοθήκη, το αγαπημένο μου βιβλίο να βρω. Ήταν δαγκωμένο στη μια του άκρη και το φινάλε ήτανε μισό. Πολύ ωραία! Θα το πούμε άλλη μια φορά και θα συνεχίσουμε με το ρεφρέν. Είστε έτοιμοι, πάρτε μια ανάσα. Και... Πήγα μία μέρα στη βιβλιοθήκη, το αγαπημένο μου βιβλίο να βρω. Ήταν δαγκωμένο στη μια του άκρη και το φινάλε ήτανε μισό. Ρεφρέν! Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Επανάληψε το ρεφρέν. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Πολύ ωραία! Νομίζω τα πάτε θαυμάσια! Θα προχωρήσω στην επόμενη στροφούλα που λέει ψάξαμε όλοι πίσω από τα βιβλία. Τους ένοχους να βρούμε εθέλαμε πολύ. Ήταν όμως μόνο ένα ποντικάκι, φίλο μας τον κάναμε σε μια στιγμή. Θα το πούμε και αυτό δυο-τρεις φορές να το μάθετε και θα συνεχίσουμε με το ρεφρέν. Έτσι το λέω προσπαθώ να το τραγουδάω λίγο πιο αργά για να μπορέσετε και εσείς να συγχρονιστείτε τώρα που δεν ξέρετε ακόμα καλά το ρυθμό και τα λόγια. Και μετά θα το πούμε μια φορά ολόκληρο να το ευχαριστηθούμε. Έτοιμοι παιδάκια μου ψάξαμε όλοι πίσω από τα βιβλία. Και ψάξαμε όλοι πίσω από τα βιβλία. Τους ένοχους να βρούμε εθέλαμε πολύ. Ήταν όμως μόνο ένα ποντικάκι φίλο μας το κάναμε σε μια στιγμή. Πώς σας φάνηκε εύκολο είναι τώρα γιατί έχετε μάθει την πρώτη στροφή. Έλα άλλη μία πάμε μαζί ψάξαμε και ψάξαμε όλοι πίσω από τα βιβλία. Τους ένοχους να βρούμε εθέλαμε πολύ. Ήταν όμως μόνο ένα ποντικάκι φίλο μας το κάναμε σε μια στιγμή. Ρεφρέν! Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Επανάληψε το ρεφρέν. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Ροκανίζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά. Νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Παρα πολύ ωραία! Πώς σας φάνηκε το τραγουδάκι μας ως εδώ. Σας αρέσει το ελπίζω, γι'αυτό θέλω να το πούμε άλλη μια φορά ολόκληρο από την αρχή. Πάρτε βαθιά ανάσα, πάντα θα παίρνετε ανάσες για να τραγουδάτε. Γιατί όπως στο αυτοκίνητο χρειάζεται βενζίνη για να τρέξει, και εμείς για να τραγουδήσουμε η βενζίνη μας είναι η αναπνοή μας. Γι'αυτό πρέπει να είστε με ίσιο το σώμα όταν τραγουδάτε, ώστε να μπορείτε να παίρνετε βαθιές ανάσες γρήγορα και να τραγουδάτε πιο μελωδικά έτσι. Για να είμαστε έτοιμοι. Έτοιμοι, καθίσατε πιο καλά στη θέση σας. Φύγαμε από την αρχή όλο το τραγουδάκι μας. Φύγαμε από την αρχή όλο το τραγουδάκι μας. Ροκάνιζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Πόντικα, πόντικα, αχ βιβλίο πόντικα. Νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Μουσικούλα. Μουσικούλα. Μουσικούλα. Μουσικούλα. Ψάξαμε όλοι πίσω από τα βιβλία. Τουςplaneνοχοίς να βρούμε, θέλαμε πολύ. Ήταν όμως μόνο ένα ποντικάκι, φίλο μας το κάναμε σε μια στιγμή, ρε φρέ! Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά, ροκάνιζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά, νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Επανάληψη! Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά, ροκάνιζεις τα βιβλία για να μάθεις ιστορία. Ποντικά, ποντικά, αχ βιβλίο ποντικά, νόστιμα είναι τα βιβλία και ωραία ιστορία. Αυτός είναι ο βιβλίο Ποντικάς! Ευτυχώς προλάβαμε και άφησε και κάποια βιβλία χωρίς να τα φάει. Ξέρω λοιπόν ότι τα βιβλία τα αγαπάτε, συνεχίστε να τα αγαπάτε και διαβάστε πολλά βιβλία, γιατί με αυτά θα ταξιδέψετε όπου αποθεί η καρδιά σας. Και πάλι λοιπόν να σας θυμίσω ότι σήμερα διαβάσαμε την ιστορία του βιβλιο Ποντικά, που έχει γράψει ο Βαγγέλης Ιλειόπουλος από τις εκδόσεις Πατάκη. Μπορείτε λοιπόν να επιθυμθείτε εκεί και να το έχετε πάντα στη βιβλιοθήκη σας. Αυτά για σήμερα. Τέλειωσε ένα χαρούμενο και ευχάριστο μάθημα μουσικής. Γεια σας! |