| Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος: Συνέχεια αυτού του πράγματος, έτσι. Οπότε αυτό είναι που έχει ιδιαίτερη σημασία εδώ πέρα. Γενικά ακολουθούμε το χρήμα. Μπορώ να το πω έτσι. Λοιπόν... Άρα είναι λίγο σαν μπακροπονωτικά λογιστικά, ρε. Ξεκινάει από τη λογιστική, αλλά μετά με το συμπεριφορικό υπάρχει, ας πούμε, έτσι. Λοιπόν, μπορούμε να μετακινήσουμε αυτήν την καρδιά. Ναι. Λοιπόν... Πάμε να δούμε τώρα το ΑΕΦ σ' αυτό το πολύ απλό υπόδειγμα, ίσον με την κατανάλωση, στην δημόσια κατανάλωση, στην δημόσια δαπάνη. Το διαθέσιμο εισόδημα εισόδηται με το Συνολικό Συνοδοματολικό Κοινών, το οποίο απαρτίζεται από το ΑΕΦ και τους τόπους. Μιστοτοί, ραντιέδες, έτσι. Από το συνολικό αυτό εισόδημα φέρουμε τους φόρους και προκύπτει το διαθέσιμο εισόδημα. Οι φόροι τώρα τι είναι? Οι φόροι είναι ένας φορολογικός συντελεστής, ας πούμε, κοινός φορολογικός συντελεστής για ευκολία, επί του εισοδήματος των μισθωτών και των ραντιέδων, δηλαδή των μισθών του ΑΕΦ και των τόπων που εισπράττουν τα υποκαιριά. Άρα λοιπόν, τι βλέπουμε εδώ είναι ότι το χρέος της κυβέρνησης δημιουργεί εισόδημα για τα νοικοκαιριά. Ωραία. Το οποίο αυξάνει, εφόσον αυξάνεται το εισόδημα, αυξάνεται η κατανάλωση. Άρα, δηλαδή, το χρέος δημιουργεί τόπους ή τόκοι δημιουργούν εισόδημα. Το εισόδημα δημιουργεί κατανάλωση, κατανάλωση δημιουργεί νέο εισόδημα. Άρα, δηλαδή, μέσα από το χρέος της κυβέρνηση δημιουργούνται πολλαπλασιστικά αποτελέσματα. Κατανοηθώ. Και το άλλο είναι ότι από τους τόκους που πληρώνει η κυβέρνηση, ένα μέρος το παίρνει πίσω μέσα από τους φόρους. Ένα μέρος, όχι ο νόθιμος. Λοιπόν, τώρα, εφόσον έχουμε δει πώς δημιουργείται το διαθέσιμο εισόδημα των κοκκιδιών, πάνω δούμε τι κάνουμε της αγοταμίασης και την κατανάλωση. Λοιπόν, η κατανάλωση ξεκινά από εδώ πέρα. Εξαρτάται από την ωραιακή ροπή προς κατανάλωση από το διαθέσιμο εισόδημα στην ωραιακή ροπή προς κατανάλωση από τον συσορεπμένο πλούτο πλέον. Όχι από τα ρευστά πλέον την προηγούμενη εβδομάδα. Από τον πλούτο. Γιατί? Γιατί μπορώ πολύ εύκολα εγώ να πάω να πουλήσω κάποια γραμμάτια να εισπράξω τα χρήματα και να τα κατανάλωσω, αν με βρεθώ στην ανάγκη. Οπότε, λοιπόν, τα γραμμάτια επηρεάζουν την κατανάλωση. Γενικά, οτιδήποτε βρίσκεται στον πλούτο των οικοκηριών και είναι εύκολα ρευστοποιήσιμο, επηρεάζει και την κατανάλωση. Εφόσον, λοιπόν, προσδιορίζεται η κατανάλωση από το διαθέσιμο εισόδημα για τον πλούτο συσορεπμένο πλούτο των οικοκηριών, να δούμε πώς προχωράνε οι αποταμίευσεις. Οι αποταμίευσεις είναι η διαφορά του διαθέσιμου εισόδηματος μείωσης της κατανάλωσης, όλα αυτά είναι αποταμίευση. Άρα, λοιπόν, έχουμε τον πλούτο του στην αρχή, στην προηγούμενη περίοδο, συν την αποταμίευση, στην τωρινή περίοδο, που μας κάνει τον πλούτο των οικοκηριών στην παρουσιά περίοδο. Έτσι, απλά πράγματα θεωρώ. Ίσως και λίγο, δεν ξέρω, να ξαναπω κάτι, με ακολουθείτε. Λοιπόν, προφανώς καταλάβατε ότι τρέχω, γιατί έχουμε χαστούσει όλα αυτά. Ωραία. Θα βοηθήσω πολύ να υπάρχει ένας πίνακας να λέει ποιο είναι το κάθε σύμβολο. Ναι. Το β είναι wealth, είναι ο πλούτος. Το σ, το ξέρουμε τι είναι, κατανάλωση, διαθέσιμο εισόδημα, αυτά. Στο π ήταν ο πλούτος. Οπότε εδώ πέρα είναι ο πλούτος. Εδώ πέρα περιλαμβάνε δηλαδή και τα ρεστά και τα γραμμάτια αρθιστικά. Οπότε, να πάω λίγο πίσω, εδώ πέρα υπάρχει κάτι άλλο. Ποιο είναι τα γραμμάτια με b, με r είναι το επιτόκιο επί των γραμματίων. Είπαμε θύτερα φορολογικός ειδηλυαστής. Τι είναι η φόρο από το τάξης. Τώρα θα πείτε το τι είναι μία. Το επιτόκιο των γραμματίων. Οπότε λοιπόν, να έχουμε δει εδώ πώς δημιουργείται το διαθέσιμο εισόδημα των οικογελειών. Εδώ πέρα πώς προκύπτει η κατανάλωση, πώς προκύπτουν οι αποταμιέσεις και αυτό που πρέπει να δούμε αυτή τη στιγμή είναι πώς κατανέμονται οι αποταμιέσεις μεταξύ ρευστών και γραμματίων. Και ερχόμαστε σ' αυτές εδώ τις δύο σχέσεις. Λοιπόν, αυτό εδώ πέρα είναι, είπαμε, το b ίσουτε με ρευστό, το s δηλαδή, και η γραμμάτια. Άρα δηλαδή αυτό είναι το μερίδιο των ρευστών στον πλούτο των οικογελειών και αυτό εδώ πέρα όλο μαζί είναι το μερίδιο των γραμματίων στον πλούτο των οικογελειών. Προφανώς αυτά τα δύο αν τα θρύσατε θα κάνανε μονάδα. Λοιπόν, και πώς αποφασίζουν αυτά τα μερίδια τα οικογελειά. Έχουν καταρχάς κάποια προτίμηση, ας πούμε. Μπορεί να είναι εξογημείς, παράγοντες, μπορεί να είναι αβεβαιότητα. Ας πούμε ότι είναι εξογημείς, παράγοντες, μπορούμε να το βάλουμε σαν να συντελεστεί λαμπα μηδέν. Επειδή λοιπόν υπάρχει μια εξογενής προτίμηση των οικογελειών για γραμμάτια λαμπα μηδέν, αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι το υπόλοιπο, αυτό είναι μεταξύ μηδέν και ένα, έτσι, το υπόλοιπο, αν αυτό είναι μηδέν κομμαέξι, αυτό πρέπει να είναι αναγκαστικά μηδέν κομματέσσερα. Αυτά δηλαδή τα δύο πρέπει να θρέζουν στη μονάδα. Γιατί αν διαλέξω από το ένα, δεν θα διαλέξω από το άλλο. Αν αυξήσει λίγο το ένα, πρέπει να μειώσει λίγο το άλλο. Υπάρχει ένα trade-off, το οποίο πρέπει να λάβουμε εδώ μεταξύ μας επόψη. Υπάρχει μια ανταλλακτική σχέση μεταξύ αυτού των δύο. Άρα λοιπόν το πρώτο μέρος είναι μια εξογενής προτίμηση, η οποία είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να μας δίνει την εικόνα ότι αυξάνω κάτι από το ένα, μειώνω το ίδιο πράγμα από το άλλο. Πέρα από την εξογενής προτίμηση που μπορεί να έχω, σίγουρα αν θέλω να είμαι σοβαρός λαδιέτης, με ενδιαφέρουν και το πώς αποδίδουνε τα γραμμάτια. Άρα λοιπόν το επιτόκιο τους είναι αυτό που με ενδιαφέρει, πόσα λεφτά θα εισπάξουν. Να βάλω 100 χιλιάδες ευρώ και να έχω 1% απόδοση μπορεί να μου λέει τίποτα, αλλά αν είναι 5% η απόδοση μπορεί να μου λέει πολλά. Άρα λοιπόν το επιτόκιο των γραμματίων επηρεάζει επίσης την επιλογή μου. Γι' αυτό λοιπόν έχω να συντελεστεί λαμδα 1 επί το επιτόκιο, με συν εδώ πέρα, και λαμδα 1 επί το επιτόκιο με μειών εδώ πέρα. Άρα λοιπόν αυξάνεται το επιτόκιο και μου δίνει κίνητρο να αυξήσω την κατοχή γραμματίων και να μειώσω ισόπωσα την κατοχή ρευστού. Δηλαδή, άμα αυξηθεί το R και στις δύο σχέσεις, το ίδιο θα αυξηθεί, είναι το ίδιο μέγεθος, εδώ θα αυξηθεί συνολικά το μέγεθος των γραμματίων και θα πέσει το μέγεθος των ρευστών. Υπάρχει δηλαδή επίσης η ανταλλακτική αυτής σχέση. Κατανοητών? Και τέλος υπάρχει και το κίνητρο της συναλλαγής, δηλαδή θέλω να κρατάω ένα συγκεκριμένο ποσοστό του διεθνικού μου ορθοδίματος μου με τη μοφή ρευστού γιατί πρέπει να πάω στο περίτερο και δεν παίρνει η κάρτα στο περίπτεράς και χρειάζομαι να έχω πάνω μου κάτι και ούτω καθεξής. Άρα λοιπόν με την ίδια λογική υπάρχει το λαμδα 2 κοινό και εδώ και εδώ. Όλο αυτό ας πούμε ότι είναι το κίνητρο συναλλαγής. Ωραία. Με συν εδώ γιατί όσο ξάνεται το κίνητρο συναλλαγής, όσο ψηλότερο το εξόδημα μου, τόσο περισσότερο θα θέλω να έχω ρευστά. Όσο ψηλότερο το κίνητρο συναλλαγής, τόσο περισσότερα ρευστά θα θέλω να έχω και τόσο λιγότερα γραμμάτες θα θέλω να κρατάω. Όπως λέγαμε για το επιτόκια δηλαδή, ότι επηρεάζει θετικά αυτό, εδώ πέρα σε αυτή την περίπτωση ισχύει το αντίθετο. Άρα λοιπόν υπάρχουν κάποιοι, ας πούμε, κανόνες στο πώς αποφασίζω να τοποθετήσω τις από τα μύσεις που έχω μαζέψει. Το ένα είναι οι εξογενείς προτιμήσεις, όπου θα πρέπει να υπάρχει ένα trade-off μεταξύ των δύο. Το άλλο είναι οι αποδόσεις των χρένων οικονομικών στοιχείων, οπότε πάλι εδώ πρέπει να υπάρχει ένα trade-off. Και μετά υπάρχει και το κίνητρο για συναλλαγή, που είναι πάλι και είναι το τρίτο trade-off. Έτσι λοιπόν μπορούμε να φτιάξουμε μια εξίσωση για το πώς επιλέγουν μια συμπεριφορά για το πώς επιλέγουν τα νοικοκυριά να τοποθετήσουν τα χρήματα τους σε γραμμάτια και πώς σε ρευστώ. Επειδή όμως αυτά τα δύο, υπεθυμίζω, αυτό και αυτό, αν τα προσθέσω πρέπει να κάνω μονάδα. Αν όμως έχω ήδη μία εξίσωση από εδώ, μία εξίσωση από εκεί και πρέπει και αυτά μεταξύ τους να κάνω και μονάδα, ίσως το σύστημα να τοπίζει πάρα πολύ, να τείνει να γίνει υπερπροσδιορισμένο. Να μην μου βγαίνουν τα νόμερα, να μην κουμπώνει ακριβώς κάπως η όλη συμπεριφορά και δεν είναι και ρεαλιστικό κιόλας. Δεν είναι ρεαλιστικό να λέμε ότι στοχεύω να κρατάω πάνω μου χίλια ευρώ ό,τι κι αν συμβαίνει. Γι' αυτό λοιπόν ανταχτού, κρατάμε αυτή τη σχέση, την κρατάμε εδώ πέρα αυτή τη σχέση, πετάμε αυτή στην άκρη, κρατάμε αυτή εδώ, η οποία είναι δόρδος ουσίας και λέμε ότι από τον πλούτο του που έχω, που μαζεύεται ας πούμε σε μια περίοδο, ότι δεν πάει σε γραμμάτια, θα πάει σε ρεστό. Οπότε δηλαδή είναι λίγο σαν η μεταβλητή, η οποία μαζεύει ό,τι η ανισορροπία υπάρχει. Ό,τι λάθος έχω κάνει στο μυαλό μου, ότι λάθος προδοκής έχω κάνει, ότι αυτορμητισμού έχω εκφράσει στην κατανοητική μου συμπεριφορά, οτιδήποτε που έχει επηρεάσει με κάποιο τρόπο της αποταμιέσης μου, θα αντανακλάται εδώ πέρα. Οπότε έχω ένα πράγμα το οποίο προσδιορίζεται μέσα από τα εξίσεις που βλέπαμε την προηγούμενη φορά, στη περίοδο της προηγούμενης διαφάνειας, έχουμε τον πλούτο ο οποίος είδαμε πώς καθορίζεται, επομένως η διαφορά τους προκύπτει αυτόματα, χωρίς να μπούμε σε κάποια άλλη διαδικασία. Απλά σας τα έδειξα και τις δύο υψησίσεις πριν καταλαβαίνετε ποιά είναι η λειτουργία, ότι όταν το φτιάχνουμε την επιλογή του πορτφόλιου, του χαττοφυλακίου, θα πρέπει να υπάρχουν τα trade offs μεταξύ των δύο επιλογών, ώστε να είναι συνεπές και συνεκτικό το σύστημα. Απορία. Να το πω ξανά από την αρχή. Καλησπέρα. Πάμε απ' την αρχή, πρώτη διαφάνεια. Γιατί βλέπω και τα βλέμματά σας που είναι λίγο υπερπέραν, οπότε το φοβάμαι λίγο. Έχετε λίγο προσέξει και αυτόνομα. Εντάξει, αυτό δεν μου αρκεί. Ο ρόλος μου εδώ πέρα θέλει και αυτόνομα, ναι, εννοείται, αλλά πάμε άλλη μία περίληψη λίγο. Λοιπόν, έχουμε εισόδημα ως νοικοκαιριά, τόσο από τη μυθωτή μας εργασία, όσο και από το χρηματοικονομικό που μας πει ότι το προκείται εδώ πέρα, ωραία. Λαμβάνουμε λοιπόν αυτό το εισόδημα το οποίο φορολογείται, ωραία, με ένα φορολογικό συντελεστή θήτα. Αφαιρούμε λοιπόν τους φόρους και μας μένει το διαθέσιμο εισόδημα. Το διαθέσιμο εισόδημα θα καταναλωθεί. Πώς αποφασίσω να καταναλώσω? Με βάση του διαθέσιμου εισόδηματος. Αλλά επειδή είχα βάλει σκοπό να αγοράσω, να φτιάξω εκείνο το ρημάδι, το σπίτι που μου έχει αφήσει η θεία μου και είναι τώρα μια καλή ευκαιρία. Λέω άντε να έχω μαζέψει τρεις χιλιάδες ευρώ να τα ρίξω να φτιάξω αυτό το τείχο που θέλει μόνος. Να λοιπόν εδώ πέρα άλλο ένα κομμάτι το οποίο επηρέσει την καταναλωσία, το οποίο είναι ο πλούτος τον οποίο έχω ίδιως ήδη συσσοεύσει. Ο πλούτος μου αποτελείται στη συγκυπωλή συγκεκριμένη περίπτωση, αποτελείται από ρευστά, που έχω πάνω μου και την αφιλοφορώ και γραμμάτια. Ωραία. Σε πιο πόλιπλο κάποιο που δείχνω θα προφανώς μπορεί να είναι μέσα οτιδήποτε μέσα στον πλούτο, έτσι. Λοιπόν, αυτή είναι λοιπόν η καταναλωσία. Έτσι λοιπόν έχουμε δει πώς προκύπτει για αυτό το διθέσιμο εισόδημα, πώς προκύπτει η καταναλωσία. Η διαφορά τους πάντα μας δίνει και την αποταμείωση. Η αποταμείωση λοιπόν έρχεται να προσθεθεί στο συσσορευμένο πλούτο που είχα, στον πλούτο που είχα συσσορεύσει μέχρι τώρα, για να μου δώσει ένα καινούργιο επίπεδο πλούτου, χρηματοεκονομικού πλούτου. Άρα λοιπόν έχω δει πώς προκύπτει το διθέσιμο εισόδημα μου, προς την καταναλωσία μου, οι αποταμιέθες μου, πώς συσσορεύεται ο πλούτος μου. Και το μόνο που δεν έχω δει, δεν έχω δει, είναι πώς θα μοιράσω το πλούτο μεταξύ ρευστού και γραμματίου. Και το οποίο είναι πολύ σημαντικό, γιατί αν επιλέξω γραμμάτια θα έχω εισόδημα. Έτσι, αυτή είναι η ουσία εδώ πέρα. Για αυτό πρέπει να το κάνω αυτό το πράγμα, γιατί δημιουργείται εισόδημα από την επιλογή που θα κάνω. Η επιλογή που θα κάνω θα επηρεάζεται, σε συγκεκριμένη περίπτωση, από τρία πράγματα. Έχω κάποιες εξωγενείς προθυμίσεις. Ωραία, μου γούστατον το καπέλο μου. Υπάρχει ένα πιτόκιο, το οποίο επηρεάζει την αμφιφασία μου, γιατί όσο αυξάνεται το πιτόκιο, τόσο υψηλοντρούσε το κοσταλαμβάνω, και άν λοιπόν τόσο μεγαλύτερο το κίνητρο, για να βάζω τις αποτελεσμίσεις μου σε μορφή γραμματίων. Ταυτόχρον, όμως, θέλω να είμαι άνετος, να πληκοφορώ, να καταλαμβάνω. Άρα λοιπόν, όσο αυξάνεται το εισόδημά μου, έχω και ένα κίνητρο συναλλαγής, το οποίο μου λέει ότι ξέρεις κάτι, μην τα βάλεις όλα σε γραμμάτια, κράβε και κάτι πάντως σου. Ωραία. Οπότε λοιπόν είναι αυτή τις παράποδες οι οποίοι καθορίζουν πώς θα μοιράσω τις αποτελεσμίσεις μου, ή τον πιο δομυγενικό τραμενάξι ρευστών και γραμματίων. Καλύτερα τώρα? Λοιπόν, επειδή όμως στην πραγματικότητα ποτέ δεν κάθομαι να σχοληθώ με τα ρευστά, έτσι να κάθομαι να μετράω, θέλω να έχω χίλια μέσα στο πορτοφόλι μου, να κάθομαι να υπολογίζω κτλ. Στην πραγματικότητα στο πορτοφόλι μου θα βρω ό,τι έχει κάτσει, να το πω έτσι. Επίσης λέμε ότι έχω τον πλούτο ο οποίος έχει προκύψει από την προηγούμενη περιοδοσύνη της Αποτάμια Ευσύσμου. Και ένα μέρος του έχω αποφασίσει με κάποιες συγκεκριμένα κριτήρια να το τοποθετήσω στη μορφή των γραμματίων. Άρα, ό,τι περισσεύει των πραγμάτων δηλαδή, ό,τι περισσεύει είναι τα ρευστά. Καλύτερα τώρα. Άρα λοιπόν, κλείνει με αυτή την εξίσουση, κλείνει η συμπεριφορά των νοικοτηριών. Πάμε να δούμε τώρα τη συμπεριφορά της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση έχει κάποια έσοδα, έχει και κάποιες δαπάνες. Το ερώτημα λοιπόν είναι, όταν οι δαπάνες ξεπερνούν τα έσοδα, πόσο χρηματοδοτούνται, πόσο χρηματοδοτείται αυτή η διαφορά. Αυτό που κάνει λοιπόν η κυβέρνηση είναι ότι εκδίδει γραμμάτια. Εκδίδει λοιπόν γραμμάτια, τα οποία ένα μέρος τους επιλέγουν να το κρατήσουν δανεικοχηδιά. Εκδίδει δηλαδή νέα γραμμάτια, τα οποία έρχονται να προσθεθούν δηλαδή από τον PS-1 θα μας πάνε στον PS. Αυτό βλέπει της ουσίας αυτή η ξύσουση. Να το το PS λοιπόν εδώ πέρα, το συνολικό μέρος των χρέους της κυβέρνησης, όπου ένα μέρος του το κρατάνει δανεικοχηδιά. Το άλλο μέρος τι γίνεται, που πάει? Τραπεζές. Δεν υπάρχουν τραπεζές εδώ. Ο γραμμάτιας είναι κάποιο σχηματικό πράγμα έτσι, δεν είναι κάτι... Τα που γράμματια, γραμμάτια ελληνικού δημοσίου. Τα οποία δεν είναι ομόλογα. Όχι, η διαφορά τους είναι ότι έχουν γρήγοροι ρίμαντς, πάρα πολύ γρήγοροι. Τα ομόλογα μπορεί να λυγούν στα δέκα έτη, τα γραμμάτια λυγούν σε τρεις μήνες. Και κυκλοφορούν ακόμα αυτά τα προϊόντα. Φυσικά κυκλοφορούν. Και είναι και πολύ χρήσιμα στο τραπεζικό σύστημα. Πολύ. Ναι, κυκλοφορούν ξανά αυτά το 2018, αλλά ήταν και πριν επιμνημονίων. Υπήρχαν και πριν επιμνημονίων. Και μάλιστα έχει στυθεί και ένα ιδιόμορφο καθεστώς όπου επιμνημονίων... η κεντρική κυβέρνηση που λούσε τα γραμμάτια στα ασφαλιστικά ταμεία... τα ασφαλιστικά ταμεία... έχει στυθεί ένας μηχανισμός που να υπάρχει μια βραχιχρόνια... ένας βραχιχρόνιος δενισμός της κεντρικής κυβέρνησης... από τα ασφαλιστικά ταμεία και του ΣΟΤΑ. Οπότε υπήρχε ένα χρήμα που ανακυκλωνόταν μέσα στο... Ένα που τους ήθελαν να ζητήσουν να βάλουν τα βαθυματικά τους... Αυτό όχι, λες το PSA έτσι. Όχι. Όχι, λέει το 2015 νομίζω, του Μάρτιου. Μπορεί να είναι το ίδιο, αλλά μπορεί να είναι και μέσω γραμματίων... που θα ζητήσουν να βάλουν τα βαθυματικά τους... σε ένα κεντρικό ταμείο. Πολύ πιθανό, πολύ πιθανό. Γιατί ήταν, δηλαδή, επίσης αυτό που έγινε επί Τρόικα... είναι ότι το κράτος δάνειζε... δανειζόταν από τη Στράβος μέσα από γραμμάτια... για τρεις μήνες και πλήρανε τόπος της Στράβης. Οπότε λένε, δεν ξέρω ποιος το σκέφτηκε αυτό... για να δανειζόταν από τη Στράβη και να πληρώνουμε τόκο... γιατί να μην δανείσω το Ίκα... να πάρω τα χρήματα του Ίκα για τρεις μήνες... και να τα ξαναδώσω πίσω, ας πούμε. Οπότε υπάρχει μια μόνιμη μετακύληση του χρήματος μέσα στο Δημόσιο. Δημιουργεί η ρεγιστική λέει αυτό. Εδώ πέρα, ποιος κρατάει τα ομολόγου που δεν θέλει το όκκινο. Δηλαδή βγαίνει το κράτος λέει, παιδιά πάτε ρε πότα... έχω να πληρώσω δημόσιο παλήλους, πυρεσίες... έρχονται πάει το κοινό, αγοράζει λέει... εντάξει, μέχρι τόσο, παραμόνο δεν θέλω. Τα υπόλοιπα ποιοί θα παίρνουν. Όπως αυτό που είπατε. Κεντρική τράπεζα. Μπαίνει η κεντρική τράπεζα και καθαρίζει την αγορά... Δεν έχουμε εκεί κεντρική τράπεζα. Όχι, όχι. Σε αυτό το πρόγραμμα είναι η κεντρική τράπεζα. Δεν το έχουμε βάλει εδώ πέρα. Θα μπορούσαμε. Αλλά εδώ πέρα έχουμε την κεντρική τράπεζα. Άρα είναι η κεντρική τράπεζα που μπαίνει και καθαρίζει την αγορά των κραματίων. Και είπαμε πώς πληρώνει η κεντρική τράπεζα... πώς τυπώνει καινούργιο χρήμα η κεντρική τράπεζα... μόνο γιατί το χρησιμοποιεί για να αγοράσει τα ομόλογα και να εκαθαρίσει την αγορά. Άρα η εκαθάριση της αγοράς των κραματίων σημαίνει και εκτύπωμα νεοκρίματος. Το οποίο περαίει προς τον ίδιο πρόγραμμα. Πώς στέλνουμε αυτό, γιατί ακριβώς? Επειδή... Ωραία. Λέει... Ναι, ναι, ναι. Γιατί πώς θα το αγοράσεις ας πούμε. Δώσε μου τα χαρτάκια. Ε, πρέπει να σου δώσω και εγώ χαρτάκια. Έτσι. Να κάνω και μια ρεόρτα σήμερα. Δεν είμαι... Ξερωτικά ξέρω τι είναι τα γραμμάτια, αλλά πρακτικά δεν είμαι σίγουρη. Βρέχει χρόνια δάνεια. Ναι, είναι όμως... Η πρόσταση χρόνια δάνεια συγκεκριμένα των νοικοκυριών. Δεν υπάρχει κάποιο... εμπόδιο στην... Δηλαδή, πρέπει να έχεις κάτι... Δεν έχεις τα ομόλογα, δηλαδή, που θέλει να σε εθεσμικώσεις και να πεις κάπως. Ναι, δεν υπάρχει περιορισμός. Και αν έχει ένα συγκεκριμένο ποσό αυτό... Ακόμα και τα ομόλογα πλέον μπορεί οποιοςδήποτε. Δεν χρειάζεται να σε εθεσμικοσυμπενδίσεις. Αυτό είχε και επιμειμονία. Σε άλλες χώρες. Στην Ελλάδα. Άρα, μπορείς με τα 100% εδώ να πας να αγοράσεις γραμμάτια του νοικοκυριού. Και κάθισα ακόμα. Είχα με τα γραμμάτια. Είχα με τα γραμμάτια. Όχι. Είχα με τα σαρσούπεντ. Είχα με τα γραμμάτια. Ναι, είναι ανοιχτό. Στο χαματιστήριο γίνεται. Ωραία, έχουμε λίγο τροκέμι να πω. Τι επιτόκια έχουμε αυτά τα τροκέμι να ξέρουμε. Να βάλουμε 5 ευρώ με ένα σκέφτο. Θα πάρουμε ένα για κάθε. Ωραία, λοιπόν. Αυτά για το πώς συμπεριφέρονται ο δημορφός στο ΜΕΣ και η Κεντρική Τράπεζα. Τα άλλα τάξη έχουμε πει για τους φόρους. Πάμε να το κάνουμε λίγο πιο δύσκολο, λίγο πιο περίπλοκο. Λίγο πιο περίπλοκο για να γίνει και λίγο πιο ρεαλιστικό. Όταν θα πάω αύριο να πάρω να ψωνίσω δώρα για τους δικούς μου, θα υπολογίσω περίπου πόσο θα πληρωθώ στο τέλος του μήνα. Δεν είναι ότι ξέρω το πρωτέρον ότι τι θα εισπράξω. Θα εισπράξω τίμιστο, θα εισπράξω τι άλλες εισοδηματά θα έχω. Κάνω μια εκτείνηση, διαμορφώνω κάποιες προσδοκίες. Το «e» που βλέπετε εδώ πέρα σημαίνει expectations, αλλά προσδοκίες. Άρα είναι κάτι το οποίο θεωρώ ότι θα συμβεί, αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα συμβεί. Μπορεί να είμαι τελείως λάθος. Δεν υπάρχει τίποτα που να αγγιάται ότι θα πέσω μέσα. Λοιπόν, όταν καταναλώνω, είπαμε, σε αυτή την απλή περίπτωση, υπάρχουν δύο μεταβλητές που καθορίζουν τη συμπεριφορά μου. Το ένα είναι το διαθέσιμο εισόδημα, το οποίο δεν γνωρίζω σε πραγματικό χρόνο. Μπορεί να κάνω μια εκτείνηση. Υπάρχει και ο συσκευασμένος πλούτος, τον οποίον αυτόν τον γνωρίζω. Άρα, λοιπόν, το διαθέσιμο εισόδημα πρέπει να πάρει εδώ πέρα τις προδοκίες. Όταν τοποθετώ τα λεφτά μου σε γραμμάτια, θα πρέπει να ξέρω πόσο θα είναι ο πλούτος που θα έχω στο τέλος της περιόδου. Μπορώ να κάνω μια εκτείνηση, μέχρι εκεί, δεν ξέρω. Προσδοκίες. Άρα, λοιπόν, πρέπει να μπουν πάλι οι προσδοκίες εδώ και εδώ, το πράγμα που λέγαμε πριν, και αντίστοιχα εδώ πέρα. Και γιατί τι θα σας το λέω αυτό. Γιατί, εφόσον δεν γνωρίζω πόσο θα είναι ο πλούτος που θα έχω στο τέλος της χρόνιας, γιατί και το διαθέσιμο εισόδημα δεν είναι ακόμα τελείως γνωστό, π.χ. πόσο φορο θα πληρώσω, ας πούμε. Δεν έχω τετράχλικα παραδόσεις με το λιβιστή μου. Δεν το γνωρίζω όλα αυτά. Άρα, εδώ πέρα υπάρχουν κάποιες προσδοκίες, και άρα και εδώ πέρα πρέπει να υπάρχουν προσδοκίες, γιατί αν δεν γνωρίζω αυτό, δεν μπορώ να γνωρίζω που ούτε αυτό. Άρα, λοιπόν, και τα ρευστά που θα καταλήξουν σε μένα, πάλι δεν τα γνωρίζω, γιατί υπάρχει εδώ πέρα προσδοκία του πλούτου, έτσι. Δηλαδή, αποφασίζω για τα γραμμάτια με βάση ένα προσδοκόμενο πλούτο, ας πούμε, και υπολογίζω χοντρικά ότι το χορευτό που θα έχω εδώ είναι το HD. Έλα όμως που τελικά στην πράξη το ρευστό που θα έχω είναι το HH. Και η ουσιαστική διαφορά ποια είναι, είναι αν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο, αυτόν που υπολογίζω εδώ και αυτόν που τελικά θα έχω, σχετίζεται αυτή η διαφορά με το αν έχω πετύχει σωστά το διεθύσιμο εισόδημα που θα έχω. Άρα λοιπόν, αν το διεθύσιμο εισόδημα που έχω τελικά είναι, που τελικά έχω είναι μικρότερο από αυτό που υπολογίζω να έχω, άρα δηλαδή όλο αυτό είναι μειών, άρα τότε σε αυτή την περίπτωση θα είναι και αυτό μία δηλαδή, θα καταλήξω με λιγότερα ρευσά στην τσέπη. Καταλαβαίνετε αυτό? Από τι που ολογήσαμε. Από τι που ολογήσαμε, ναι. Το δίκτης B τι είναι? It's demanded. Θα περίμενα. Αλλά θα μπορούσα να είναι expected. Αυτό. Ναι, ναι. Του βλήκο αποσημείω την υπολογία. Επομένως λοιπόν, ότι λάθος συμβεί εδώ πέρα, αντανάκλαται με τα πλήτρια που είναι πιο εύκολα, που την έχω λιγότερο υπόλοιπη, ας πούμε, που είναι τα ρεστά. Αυτό που εμφανίζει είναι ότι κάτι έστω και ελάχιστο, θα πάει σε γραμμάτερ. Ναι. Τα γραμμάτερ θα αποφασίζω. Αν δεν πάει τίποτα... Το Β θα είναι ίσο με αυτό. Και δεν θα έχω απόκλειση εν τέλει. Η απόκλεισή σου δεν ξεκινάει από τα γραμμάτια, ξεκινάει από εδώ πέρα, από το διεθέσιμο εισόδημα. Φαντάζεσαι ότι έχεις έναν διεθέσιμο εισόδημα τόσο, καταναλώνεις με βάση αυτό που φαντάζεσαι. Α, οκ, οκ, τα γραμμάτια δεν βγάζουν. Καταλαβαίνεις, ξεκινάει από κύριο δηλαδή. Η απόκλεισή σου είναι με βάση αυτό που φαντάζεσαι. Για τα παντασία και τα νέα. Οκ, οπότε αυτό έχει ενδιαφέρον γιατί είναι ένας μηχανισμός ο οποίος δείχνει πως μπορούμε να βάλουμε ό,τι προσδοκίες θέλουμε. Θέλετε προσδοκιές, θέλετε προσαρμοζωμένες, θέλετε ράντον, τελείως προσδοκίες. Ό,τι μορφή και να τους δώσουμε, δηλαδή φέρετε οποιοδήποτε ψυχολόγο ή χειμερινό λόγο που μπορεί να στήσει κάτι, μια ιστορία ας πούμε. Ό,τι και να πει, το υπόδειγμα αυτό εδώ πέρα, έτσι που σ' ένα στιγμένο, μπορεί να προοφήσει, να λειτουργήσει, να δώσει κανοποιητικά με οποιαδήποτε μορφή, με την έννοια ότι αυτό που ήταν ακλάται ας πούμε στο ρεαλισμό του υποδείμματος, είναι ότι αναγνωρίζουμε ότι κάνουμε διαφορετικές προσδοκίες, αναγνωρίζουμε ότι κάνουμε λάθη και πρέπει να καταγράψουμε ποια μεταβλητή είναι αυτή που απορροφά τα λάθη που κάνουμε εμείς. Και ποια είναι πάντα, θα είναι ή ο καταστροφικός λογαλιασμός, ή τα ρεαλιστά που έχουμε πάνω σε ένα από αυτά τα δύο. Στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι. Κάθε κανείς να παρακολουθήσει, μπαίνει στη νέα ιστορία και να βλέπει ότι εκατοννώνει ακόμα πέντε. Και σαν να μπαίνει στα πέντε λεπτά, 99. Δεν σας βλέπω πώς θα μπαίνει τώρα να κοιτάτε. Οπότε λοιπόν αυτός είναι ο μηχανισμός που απορροφά όλο αυτό το πράγμα. Μα βάζει αυτό που έχουμε στήσει και με βάση ό,τι θέμα μας από την προηγούμενη εβδομάδα, αυτό που υπάρχει επί πλέον όσον αφορά το μακροοικονομικό κομμάτι, είναι ότι έχουμε εισάγει τους τόκους οι οποίοι δημιουργούν εισόδημα. ΟΚΕΙ. Οι τόκοι όμως δημιουργούν και δημοσιονομικό έλεγμα. Τι περιμένεται να συμβεί αν αυξηθείται από το Τόκιο. Θυμηθείτε λίγο την προηγούμενη εβδομάδα τι λέγαμε. Ότι όσο υπάρχει δημοσιονομικό έλεγμα, τι κάνει, σε τι μεταφράζεται το δημοσιονομικό έλεγμα. Σε χρέος. Χρέος στην κυβέρνηση. Κι όταν κύριε απογράφει για τον ίδιο κομμάτι. Ωραία. Άρα με το αυξήσωτο το Επιτόχιο, αυξάνουμε το έλεγμα. Αυξάνουμε και το διαθέσιμο πλούτο των οικογυριών. Και το διαθέσιμο πλούτο των οικογυριών, τι κάνει ένα μέρος του. Αυξάνει και το ανάλωση. Αυξάνει και το ανάλωση και το έλεγμα. Άρα λοιπόν, αν αυξηθεί το Επιτόχιο, τι περιμένουμε να συμβεί. Άυξει το έλεγμα. Παρ' ό,τι δηλαδή, η συνήθις εντύπωση που έχουμε είναι ότι αυξάνουμε το Επιτόχιο θα έχει υφυσιακό αποτέλεσμα. Εδώ βλέπουμε ότι έχει θετικό αποτέλεσμα. Ναι, αλλά αυτό είναι μόνο αν έχει λειτουργητά σε γραμμάτι και τα λοιπά. Ναι. Αν έχει πραγματικό βάνιο με κειμενόμενο, κουβάτισες. Ναι, ακριβώς, γιατί δεν υπάρχουν επενδύσεις και δάνεια. Ακόμα. Για αυτό. Αλλιώς θα... Πάντα μιλάμε για ένα κυριερχό κράτος. Για ένα κυριερχό κράτος. Κράτος. Ναι, καλά. Όχι όλα αυτά στην Ελλάδα. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε, ναι. Ε. Πάντως ας δούμε λίγο ένα πείραμα τώρα. Τι πείραμα, δέξα όlee, μήπως? Ένα σενάριο. Αν αυξηθεί κατά 1% το πυτόγια των ορμαντιών, εδώ έχουμε τον μπερίδιο των ορμαντιών, τονηταπροσβή που λέγαμε πριν το οποίο ήταν στις 25% και σαφνικά κάνει ένα χλιάχτια η καταλίγη στο 20%. Επίσης κατα 5% το μπερίδιο των ορμαντιών στο μπλούτο. Αποφάσισα δηλαδή επειδή... Συγγνώμη αυτό γραμμάτια, μου περάστηκα. Το ρευστού. Αυξήθηκε το επιτόκιο, αυξήθηκε δηλαδή η απόδοση των γραμματίων, αυξήθηκε... ενισχύθηκε το κίνητρό μου να κρατήσω περισσότερα γραμμάτια εναντί ρευστού. Γιατί έχω να βάλω χρυσό περισσότερο κέρδος. Ωραία. Άρα λοιπόν, ένα από τα 25% που είχαν τον πλούτομπ σε μορφή ρευστού, το πάω σε 20%. Μόνο και μόνο επειδή αυξήθηκε το επιτόκιο. Και αντίθετα, βλέπετε, σε αυτή την, εδώ πέρα γράφεται, τα ειδοδιαγγεκομένη γραμμή, από 75% του πλούτομπου, που είχα σε γραμμάτια, πήγε σε 80 τώρα. Αυτό που δεν θέλει από το σόδο... Ο σόδο δεν έχει τίποτα εδώ πέρα, δες. Το... γιατί είναι... για τα... για ποσότητα χρήματος. Κοίταξε, δεν έχει να κάνει... Μας καλήσει ολόκ. Το ISLM κελοσφαλώς. Να, γιατί είμαι... Ναι. Πώς ενδιαφέρει με το ISLM. Το ISLM, κοίταξε, δεν δίνει καθόλου σημασία στο... τι... το ισόδο που δημιουργήθηκε από τους τόκους. Αλλά η λειτουργία αυτή, η ανταλλακτική σχέση μεταξύ χρήματος και γραμματίου, υπάρχει και όχι μόνο στο ISLM πόδιμα, σε κάθε υπόδειγμα, και μπορώ να πω ότι ισχύει και σε έναν βαθμό, για κάποιους, όχι για μας προφανώς, αλλά για κάποιους ισχύει. Ότι θα προτερμίσουν όταν αυξηθεί το πιτόκιο... Κανείς με τον σόφαλι. Κανείς με τον σόφαλι. Λοιπόν, και αυτή η αύξηση των επιτοκίων, τι προκαλεί? Όπως είπαμε πριν, προκαλεί... αύξηση της κατανάλωσης, γιατί έχουν αυξηθεί οι τόκοι, που εισπράττει ο ιδιωτικός τομέας, έχει αυξηθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα, δεν αυξάνεται και ο πλούτος, αλλά έχουμε δύο στοιχεία, τα οποία ενισχύουν και το διαθέσιμο εισόδημα, και την κατανάλωση. Και έτσι, λοιπόν, από 86,5% της πολιτικής, φτάνουμε στο 90%. Μέσα από την αύξηση του πιτοκίου κατά 9%. Λοιπόν, πώς περνάω εδώ... Αυτό εδώ πέρα είναι ένα... Μια άλλη περίπτωση, ότι OK με το πιτοκίου. Αν, όμως, αντί το πιτοκίου, αυξηθεί η οριακή ροπή προς κατανάλωση από το διαθέσιμο εισόδημα, ισχύει το παράδοξο τους φυδούς, μειώνεται από τα μοιεύσεις, πιάρα, αυξάνεται και ο ΑΕΚ, όπως είναι η κλασική κεντσιανική ιστορία. Εδώ, η απάντηση είναι, ναι, βράχει χρόνια, όχι μακροχρόνια. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη αύξηση του εθνικού εισοδρύματος, στην αρχή, και μετά πτώση, η οποία ισορροπεί σε επίπεδο χαμηλότερο του αρχικού. Και αυτό γιατί συμβαίνει, γιατί ενώ έχω αποφασίσει να καταναλώσω περισσότερο τώρα, έχω μειώσει της από τα μοιεύσεις μου, άρα έχω μειραιώσει την ισορροπή του πλούτου, άρα η κατανάλωση μέσα από το πλούτο είναι μικρότερη σταδιακά, και σταδιακά, και σταδιακά, οπότε καταλήγω σε έναν τέτοιο κυβέρ. Άρα υπάρχει αντιστοιχεία σου, όμως, εδώ, αν αυτοίς σου ένα βοταλιώσουν πολύ πολύ? Ναι. Δηλαδή στην αρχή είναι χρυσιακό το αποτέλεσμα και μετά αναπτυξιακό. Ωκ. Να, και εδώ ακριβώς τι ακριβώς συνέβη. Έχουμε την κατανάλωση, η οποία αυξάνεται, και διαθέσιμο εισόδημα, αλλά, πραγματικά, καταλήγει χαμηλότερα, επειδή ο χρηματοεκονομικός μου πλούτος έχει πέσει πάρα πολύ, επειδή έχω σταματήσει ένα ποταμιέμα. Αυτά βέβαια όλα ισχύουν σε αυτό το πάρα πάρα μα πάρα πάρα πολύ απλό υπόδειγμα, έτσι. Σε άλλες περιπτώσεις θα δούμε ότι δεν συχεί τίποτα τέτοιο. Ήσχυνται αντίθετα. Το καλό, γιατί το λέω αυτό, γιατί δεν είναι κάποιο... Αν είναι αυτό που μου αρέσει, σε αυτοί δύο είδους τα υποδείγματα, είναι ότι δεν προδιαθέτουν το αποτέλεσμα. Δηλαδή, δεν προδιαγράφουν το αποτέλεσμα, από τη δομή τους. Μπορεί ανάλογα με τις θυμές των παραμέτρων, λίγο γυρνά από εδώ, λίγο γυρνά από εκεί, να έχεις οποιοδήποτε αποτέλεσμα, υπό διαφορετικές συνθήκες, ας πούμε. Το οποίο σου δίνει λίγο τροφή για σκέψεις να πεις γιατί, στη μια περίπτωση, είναι εδώ έτσι, και στην άλλη να αρχί. Τι είναι η διαφορά, πώς μπορώ να το εξηγήσω αυτό, όχι με μαθηματικά, αλλά με απλά λόγια. Τι σημαίνει αυτό για το θεσμό και τη συμπεριφορά της οικονομίας και της κοινωνίας, για το ολοσθήσιμο, για τη χάραξη οικονομικής πολιτικής και το καθεξής. Ένα δυναμικό μοντέλο. Αυτή είναι η δυναμική μοντέλα. Λοιπόν... Εντάξει, προσπερνάω. Λοιπόν... Τι συμβαίνει τώρα... Αυτή είναι μια δεύτερη εκδοχή του ιδιοκοτεκνήματος. Πάμε σε μια τρίτη εκδοχή. Θα τη δούμε όλο και πιο γρήγορα. Η οποία, εδώ, είναι η δεύτερη εκδοχή. Η οποία, εδώ πέρα, στην περίπτωση, θα έχουμε και γραμμάτια και ομόλογα. Τα ομόλογα λύγουνε στα δέκα έτη, τα γραμμάτια στους τρεις μήνες. Τα ομόλογα έχουνε χαμηλότερο επιτόκιο από τα γραμμάτια, γιατί έχουνε λήξει, οι οποίοι είναι πολύ πιο μακριά. Αυτό είναι η θύση, δηλαδή, δεν είναι κάποια υπόθεση. Και έχουνε και τιμή, όπως εδώ πέρα, τα γράμμα με τα ομόλογα, την οποία θα πρέπει να λάβουμε υπόψη. Γιατί να κρατήσουμε ομόλογα και όχι γραμμάτια. Πείτε ότι έχουμε την ίδια απόδοση, πείτε ότι έχουμε τις ίδιες προτιμήσεις, κλπ. Γιατί να κρατήσω ομόλογα και όχι γραμμάτια. Που θα πάρω και πιο γρήγορα τα χρήματα πίσω σου. Μπορώ να θέλω να μην τα έχω άλλη συμπεριφέροντα. Να έχω μία σταθερή συμπεριφέροντα. Δεν είναι σαν αυτό το λόγο. Όταν έχω, σκεφτείτε, ότι κρατάω κάποια ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, αξίες συνολικά χιλιών ευρώ. Ωραία. Και αυξάνονται τιμήκους. Και από χίλια πλέον αξίσουνε χίλια εκατό. Και εγώ δεν έχω κάνει τίποτα. Κάθομαι, βλέπω Netflix όλη την ώρα, ας πούμε. Binds, Watson, βλέπω U4, έχω χάσει όλη την ώρα, δεν έχω κάνει τίποτα, ας πούμε. Και ξαφνικά κοιτάζω το τραπεζικό λογαριασμό, όχι το τραπεζικό λογαριασμό, κοιτάζω, δηλαδή, το χαρτοφυλάκι, βλέπω από χίλια πλέον χίλια εκατοτήρινε, ρε παιδιά. Υπάρχει, λοιπόν, κέρδος για μένα ακριβώς επειδή αξίθηκε η τιμή των ομολόγων. Και αυτό είναι το κεφαλιακό κέρδος. Μπορούσαν να μην είναι ομόλογα, θα μπορούσαν να είναι μετοχές, και μετοχές έχουν τιμή, η οποία αυξάνεται. Και αυτό είναι η κεφαλιακό κέρδος για μένα. Άρα, λοιπόν, εδώ πέρα, είναι άλλο ένα στοιχείο πώς μπαίνει το χρηματιστήριο, η λειτουργία, το αποτέλεσμα του χρηματιστήριου μέσα στα οικονομικά μου και στη συμπεριφορά μου. Δεν μπορεί να πέσει και όλες αυτές. Προφανώς, οι μετετριμίδες δεν θυμούσαν πάρα πολύ να ρίσκουν. Έτσι, αυξάνεται εδώ λοιπόν. Λοιπόν, και κρατάμε εδώ πέρα ότι υπάρχει πάντα αντίθετη σχέση μεταξύ απόδοσης και τιμής. Αυξάνεται η τιμή, πέφτει η απόδοση που εδώ είναι το επιτόκιο. Πέφτει η τιμή, αυξάνεται η απόδοση. Θυμάστε πάντα ελληνικά ομόλογα 2010, η τιμή πιο κάτω, όσο πιο κάτω γίνεται, η απόδοση που τέρμα. Το «L» τι είναι? Το «L» είναι το «BL» εδώ πέρα, αντανακλείω το ομόλογο. Όχι. Για να ξεχωρίζει από τα... Οπότε έχουμε τιμή ομολόγων και επιτόκιο ομολόγων. Έτσι, πέφτει η τιμή, αυξάνεται η απόδοση. Και το αντίθετο. Λοιπόν, πώς με επηρεάζει εμένα αυτό το πράγμα λοιπόν. Άρα λοιπόν, εγώ όταν αποφασίσω να κρατήσω ομόλογα, έχω δύο πράγματα που πρέπει να κρατήσω στη μία λόγω. Το ένα είναι... Αυτό είναι η εκτιμώμενη απόδοση, έτσι, όλο αυτό το πράγμα εδώ πέρα. Είναι το επιτόκιο των ομολόγων, γιατί έχω ανελαμβάνει το όξο από το ομολόγο. Και το πόσο περιμένω να αυξηθεί η τιμή των ομολόγων. Γιατί από εκεί έχω κεφαλαϊκό κέρδος. Μπορεί να είναι αντίθετα αυτά τα δύο. Επιτέλους. Ωραία. Άρα λοιπόν, όταν αποφασίζω τα κριτήρια μου, όσον αφορά την απόδοση των ομολόγων που θα λάβω επόψη μου, είναι το επιτόκιο, δηλαδή το όχι που θα πληρώσουμε, και τα κεφαλαϊκά κέρδη που θα αποκύψουν εγώ στο πράγμα. Προσπετάμε. Αρχίζω πριν. Ήταν οι προσδοκίες για την απόδοση των ομολόγων. Ναι, ναι, ναι. Θα μπορούσε, αν να είναι η απόδοση, έχω βγάλει πως οι προσδοκίες είναι, πες ό,τι είναι R, return, και εδώ πέρα, αντί και αυτό, έχεις PBL, PBL-1 προς PBL-1. Δεν αλλάζει τη μορφή. Είναι ένα γιατί το αρχική είναι πιο καλό. Μπράβο, αυτό. Πώς έχουμε τα βγήκε μέσα σε μια αναπηρέτη. Λοιπόν, το balance, πάλι, εδώ πέρα, το είδημε πριν με την εισαγωγή πλέον των ομολόγων, όπου βλέπουμε εδώ πέρα ότι η κεντρική τράπεζα δεν κρατάει ομόλογα. Είπαμε, μην το παρακάνουμε, είπαμε, καθαρίζει η κεντρική τράπεζα τον αγορά, αλλά μέχρι ένα σημείο. Δεν είναι τα ομόλογα τα νοικοκαιριδιά. Αντίστοιχα υπάρχουν οι πληρωμές τόκων από την κυβέρνηση προς τα νοικοκαιριδιά. Όλα τα λένε περίπου ίδια. Μέχρι σχεδόν ίδια. Τώρα, πώς συσσορεύεται ο πλούτος, ο πλούτος είναι ο πλούτος που είχατε προηγούμενοι περίοδο, σύν της αποταμιατισμού, σύν τα κεφαλαιακά κέρδη. Τα κεφαλαιακά κέρδη πρέπει κάπου να καταγραφούν. Και καταγράφονται, λοιπόν, στον πλούτο. Τα κεφαλαιακά κέρδη, είπαμε ότι είναι, είναι η μεγαλωστή στιγμή, έτσι. Και το διαθέσιμο εισόδημα που πολύ χρησιμοποιείται εδώ πέρα, το χέξιμον συνδιαθέσιμο εισόδημα, λαμβάνει υπόψη και το τυπικό διαθέσιμο εισόδημα και τα κεφαλαιακά κέρδη. Μπορώ να ρευστοποιώ ένα μέρος αυτόν και να το καταναλώνω. Συνεχίζω. Μπορείτε να εξηγήσετε το τελευταίο λεξί σου. Ας το σκεφτούμε λίγο σαν ένα extended διαθέσιμο εισόδημα. Χέξιμον, από τους δυτικούς που το διαμορφώσαν κάποτε. Ποιο είναι η μεταβολή στο εισόδημα? Αυτό είναι το διαθέσιμο εισόδημα εισόδημα εισόδημα. Εδώ τώρα λίγο παίζουμε με τη συμβολισμός. Η μεταβολή του πιλού του είναι η αποταμία ευσύσης. Α, αυτό είναι αποταμία ευσύσης. Αποταμία ευσύσης είναι η κατανάλωση ή θα μπορούσα να πεις ότι είναι διαθέσιμο εισόδημα συν και κεφαλαιακά κέρδη. Δίνει παραπάνω προφορία από ότι χρειάζεται. Αυτό που κρατάς είναι διαθέσιμο εισόδημα συν και κεφαλαιακά κέρδη. Αλλιώς δεν είσαι σοβαρή δυνατή έξα. Λοιπόν, πάλι βλέπουμε ότι ο προοδεκόμενος πλούτος ξεκάθαται από αυτά που λέγαμε πριν συν και τα κεφαλαιακά κέρδη. Η επιλογή που θα το αποθετήσω της αποταμίας ευσύσης μου είναι φταχώς πιο περίπλοκη τώρα γιατί έχω να συμπεριλάβω και τα ομόλογα. Έτσι αυτή είναι η τοποθέτηση που βλέπαμε πριν. Δεν χρειάζεται να εκπλημμένουμε πάρα πολύ. Υπάρχουν κάποιοι ικανόνες. Αυτές είναι εξογενείς προτιμήσεις. Δεν ξέρω αν έχετε την εμπειρία να το διαβάσετε αυτό. Αυτό λέει ότι REFSTA HD ίσου ται με 1.0.2.1 συν 1.1.0.2 συν 1.2.2 συν 1.3.0.3 συν 1.3.0.4 δεν με ενδιαφέρει να το διαβάζετε. Δεν θα επιμείνουμε σε αυτό. Δεν έχουμε τον χρόνο ότι κάποια πολυτέλεια μπορεί να μείνει στην άκρη. Πώς λέγεται όμως αυτό που θέλουμε να το ψάξουμε για να βάθουμε. Μήτρα. Είναι ένας εύκολος τρόπος. Δηλαδή αυτό είναι τρεις εξοσώσεις. Και απλά τις τυποποιούμε όλες μαζί. Δεν έχει κάτι κάποια άλλη διαφορά. Αυτό που κρατάνε είναι η κοιτάξη. Για να καταλάβετε πόσο διευκολύνει εδώ είναι η εξογενείς προτιμήσεις. Κάθετα κάνουν μονάδα. Θυμάστε που λέγαμε L0 και 1 ή 1.0 ότι αν επιλύψω λίγο παραπάνω από ρευστό πρέπει να μειωθεί κάτι από αυτά τα δύο. Αυτή είναι η λογική. Αντίστοιχα ισχύουν κάποιοι κανόνες για όλα αυτά. Δεν χρειάζεται να περάσουμε πάρα πολύ χρόνο εκεί. Αλλά κρατάμε εξογενείς προτιμήσεις, αποδόσεις και κίνητρος συναλλαγής. Έτσι αποδοσιάζουμε. Αυτή είναι η λογική. Και κίνητρος συναλλαγής. Έτσι αποφασίζω να τοποθετήσω τον προσδοκόμενο μου πλούτο μεταξύ ρευστού γραμματίων και ομολόγων. Τι θα συμβεί τώρα αν αυξηθεί το επίτόκιο και των γραμματίων και των ομολόγων κατά το ίδιο ποσοστό. Εδώ έχουμε το πλούτο... φτιάχνουμε ένα... χρησιμοποιείται τακτικά σχετικά με τα πλούτο που είναι ο πλούτος προφοριαθέσιμου εισόδημα. Για να δούμε λίγο ποια είναι η σχέση μεταξύ του αποθέματος μας και της ροής, της εισοδηματικής μας ροής. Τι θα συμβεί αν αυξηθεί... εδώ είμαστε στην σταθερή κατάσταση και ξαφνικά αυξάνονται και τα δύο επίτοκια. Και από εκεί που λέγαμε πριν ότι μπορεί να παραμελωθετικά λόγω των ραγγέντων στην οικονομία, να αυξηθεί καταναλούσου κτλ. Εδώ λοιπόν γίνεται ότι συμβαίνει ένα τέτοιο πράγμα και μια αργή επαναφορά. Γιατί συμβαίνει αυτό? Αντίθετη σχέση, αυξάνεται το επίτοκιο πέφτει η τιμή, ωραία. Όταν πέφτει η τιμή και η έχω, δεν έχω κεφαλαιακά κέρδη, έχω κεφαλαιακή απώλεια. Έτσι, κεφαλαιακή χασούρα. Από εκεί που καθόμουν και βλέπω αγιοφόρια λοιπόν, στα χίλια ευρώ που είχα στον... δοποθετημένες σε ομόλογα ξαφνικά εκατόκοτου χασούρα. Αυτό εδώ πέρα μπορώ να πει κανείς ότι συμβαίνει. Και επειδή η χασούρα αυτή επηρεάζει το διεθύσιμο εισόδημα μου, θα νιώθει και η κατανάδοψή μου. Και τι συμβαίνει λοιπόν τώρα εδώ πέρα, να δούμε λίγο καλύτερα. Από τη μία πλευρά έχω λοιπόν τη χασούρα που επηρεάζει το διεθύσιμο εισόδημα μου και την κατανάδοψή. Απ' την άλλη όμως έχω ψηλότερους τόκους. Δηλαδή, θυμηθείτε λίγο, από ένα χρηματοεκονομικό στοιχείο, από τα ομόλογα, λαμβάνω τόκους και κεφαλαϊκά κέρδη. Χάνω από το ένα, το οποίο φαίνεται εδώ πέρα με τιμία, βραχυπρόθεσμα, αλλά συγκεκριμένα χτίζω από το άλλο το οποίο ξαναδέθηκα. Τόκοι και κεφαλαϊκά κέρδη. Χάνω από τυπικά τα κεφαλαϊκά κέρδη και αυξάνονται οι τόκοι. Επειδή η αύξηση των τόκων αρχίζει να αποδίδει πιο αργά από τα κεφαλαϊκά κέρδη, στο χρηματιστήριο τα παιγάτα πηγαίνουν πάνω-κάτω, ενώ η ζωή των τόκων είναι πιο αργή, βλέπουμε και αυτή τη βραχυκρόνια, τη βραχυκρόνια ύφυση, η οποία οδηγεί σταδιακά σε οικονομική μεγέθυνση. Αυτά λίγο πολύ για το πώς επηρεάζονται γραμμάτια ομόλογα της συμπεριφοράς των καταναλωτών, πώς αποφασίσουν οι καταναλωτές να κατανέμουν τον πλούτο τους. Έχει περισσότερο τεχνικό χαρακτήρα αυτό που προσερτήσαμε τώρα παρά κάποια ουσία. Όταν ξαναβρεθούμε στην επόμενη διάλειξη με το νέο έτος, θα πάμε να μιλήσουμε για ανοιχτή οικονομία, που εκεί πέρα το πράγμα θα γίνει πολύ πιο πολιτικό. Οπότε, λίγο πομονή. Ξέχασα αυτό που είδατε. Ισχύω μου σε να σέβει αυτό. Τι? Ισχύω μου σε να σέβει αυτό. Άσε τώρα, είπα κι εγώ κάτι. Οπότε, ναι, αυτά. Τώρα, το τι κρατάμε από εδώ πέρα, απλά μια αίσθηση το πώς μπορεί όλη η χρηματοοκονομική λειτουργία της οικονομίας να επηρεάσει την καταναλυτική μας συμπεριφορά και το εισόδημά μας. Όχι εμάς προσωπικά, αλλά στο μάκρο επίπεδο υπάρχει σημαντική επίκτωση, έτσι, επίδραση. Ειδικά στις εμμονές πολιτής, ας πούμε, είναι πάρα πολύ σημαντική. Τα κεφαλιακά κέρδια έχουν τεράστια επίδραση στην κατανάλωση. Ωστόσο γίνεται αυτή η ανάλυση σε εξακολουσιαστές, στις ασυνδηματικές περιορίες. Στην πράξη να το κάνεις εδώ. Εδώ γίνεται, πολύ εύκολα. Γενικά στην πράξη γίνεται αυτή η ανάλυση, αν πούμε ότι αυτή η ανάλυση γίνεται γενικώς. Κοίταξε, όχι ιδιαίτερα, αλλά και ναι, υπότιν είναι ότι είναι κάτι καινούργιο. Δηλαδή με την κρίση μικροδοδομένων πλέον αρχίζουν και γίνονται έρευνες τέτοιου τύπου, ας πούμε. Υπάρχει τεράστια επιφοροποίηση. Ναι, πάρα πολύ, πάρα πολύ. Αλλά θα σου πω κάτι εκεί. Όταν βλέπεις, ας πούμε, ότι ακόμα και όταν δεν διαχωρίζεις από τα επίπεδα του εισοδείμματος, όταν βλέπεις ότι η κατανάλωση εξαρτάται από τους μυθούς τόσο και από τα κεφαλιακά κέρδη τόσο, το οποίο είναι εξίσου μεγάλο νούμερο, καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για μια άνεση πρόσβαση σε υλικό, τουλάχιστον επίπεδο διαβίωσης. Ναι, OK. Φυσικά, αυτό είναι με ευρύτερη διαφάνεια, αλλά θα μπορούσε κανείς να αντίστοιχε η αξιογνωμία της οικονομίας την οποία μελετάει, ίσως. Ναι, αυτό, κοίτα, αυτό θεωρώ ότι είναι, όχι θεωρώ, συμβαίνει, τώρα είναι κάτι καινούργιο, ας πούμε. Γιατί δεν έχει τα δεδομένα. OK. Τώρα έχεις μεγαλύτερη πρόσβαση στα δεδομένα. Λοιπόν, αυτό το κάνατε, τρομάρα σας, ό,τι το κάνατε. Λοιπόν, μου χρωστάτε... Α, τι ήθελα να πω για τις απαντήσεις. Όχι, εντάξει. Οτός ή άλλος δεν δίνει ο σκοπός να κρίνω τις απαντήσεις. Μου χρωστάτε, λοιπόν, περίληψε την προηγούμενη εβδομάδα και θα κατασκευήσετε μια στιεφέν, έτσι, ό,τι σας κατέβει, απλά να βάλετε το μυαλί σας λίγο να σκεφτεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έτσι, να δείτε ότι φτιάχνουν κάτι, μήπως σημαίνει κάτι, πρέπει να κάνετε κάτι άλλο που συνδέεται, ταυτόχρονα, έναν αυτό και άλλο ένα paper, περίληψουλα, και εδώ πέρα θα καταφτιάξετε, θα βάλετε νούμερα, θα επιλέξετε μια οικονομία, δεν με ενδιαφέρει η οικονομία, δεν θα μπορείτε να γράψετε τι είναι αυτή η τάδε, και θα προσπαθήσετε να βάλετε νούμερα σε αυτό το πράγμα. Θα μπείτε δηλαδή, σας λέω από κάτω, πού θα ψάξετε να βρείτε στην EuroStats σε οποίες κατηγορίες, θα ψάξετε να βρείτε δηλαδή καταθέσεις των υποκριτιών, δάνεια των επιχειρήσεων, κεφάλαιο των επιχειρήσεων, και θα υπολογίσετε μόνοι και μόνοι σας αυτό και αυτό. Αυτά εδώ πρέπει να προκύπτουν. Το ερώτημα είναι το εξής, ότι θα δείτε ότι προφανώς στον πραγματικό κόσμο τα νοικοκυριά, οι επιχειρήσεις, οι εμπορικές τράπεζες έχουν πάρα πολύ περισσότερα στοιχεία, χρηματοεκονομικά στοιχεία. Δηλαδή, θα δείτε ότι υπάρχουν καταθέσεις, υπάρχουν ομόλογα, υπάρχουν γραμμάτια, υπάρχουν investment funds, υπάρχουν... υπάρχουν other accounts, μπλα μπλα μπλα. Εσείς αυτό που καλείστε να κάνετε είναι να βρείτε ποιες υποθέσεις είναι αυτές, να ξυπνήσετε τα νομήρα καταρχάς και θα δείτε ότι το νούμερο αυτό, εδώ πέρα στον πυχή βλέπετε ότι αυτά τα δύο πρέπει να είναι ίσα. Στην πράξη όμως δεν θα είναι. Και θα πρέπει να σκεφτείτε λίγο ποια είναι η υπόθεση κλείθη που θα σας επιτρέψει να θέσετε να πάρτε τη μία μεταλλογητή και να πείτε ότι αυτή την παίρνω όπως είναι και η άλλη πρέπει να ακολουθεί. Εννοείται τι στοιχεία πρέπει να υπάρχουν ώστε να διατηρείται η ισορροπία. Όχι, όχι. Θα βάλεις νομεράκια σε αυτά τα πίνακα, ωραία. Θα δεις ότι αυτό και αυτό δεν πατά. Γιατί η Γεμπορική Θεράπης έχει ένα σωρό άλλους βαριασμούς. Ωραία, άλλα στοιχεία και τα λοιπά. Οπότε θα πρέπει να κάνεις μια υπόθεση και να πεις ότι για να είναι αυτά ίσα θα πρέπει να αφήσω το ένα πραγματικό νομερό που έχω βρει να κάνω μια άλλη υπόθεση και να μου βγει ο πίνακας. Ναι, ενώσα να κάνω και μια υπόθεση για το ένα σωρό άλλα πράγματα που... Όχι, όχι, όχι. Υπάρχει μια σκέση δηλαδή εδώ υπάρχουν καταθέσεις, δάνεια, φυσικό κεφάλαιο. Πρέπει να σκεφτείτε, να βρείτε ποια είναι η σχέση που συνδέει τουλάχιστον τα δύο από τα τρία αυτά. Είναι γρήγορος, δηλαδή. Μη δεις. Το επόμενο θα έχει να κάνει με το... Είχε σημαντικό το επόμενο. Λοιπόν, και θα τα ήθελα αυτά τέτοια ώρα την επόμενη ομάδα, είναι καλά? 28. Ναι, ναι. Τέτοια ώρα πέρασε. Ε, τι θες πιο αργά. Δηλαδή, τι θα κάνεις. Καλά, μη το λες. Ωραία. Και μία η ώρα το βράδυ να μη πειραστούν, εμένα να μη πειραστούν. Και θα σας απαντήσω ότι μου στείλετε, εννοείται ισχύ. Για ερωτήσεις, σχόλια. Ας δώσουμε κανένα. Ακ, έχω άδεια εμένα από τη επόμενη ομάδα. Ε, σαν πια υπάρχει κάτι. Κοίταξε, μπορείς μέχρι 12-15. Καλά. Λοιπόν, θα απαντήσω σε ό,τι μου στείλετε στο mail, έτσι. Και θα μη ξεχαστεί με το που μου στείλετε. Κοίταξε. Ακ, το σαρασίμπα. Σαλμίγκη. Κοίταξε, αυτό δε με γράει. Α, το σαρασίμπα ήρθε εξωτερικό. Ε, ή κάπου κάποια πληρομεία στον κάθε. Δεν υπάρχει πίσω σαβάση. Δεν πήρα, σε αποδώσα τα γραμμάτε, όχι, δεν φοβάμαι. Από τα γραμμάτε περιμένω. Από τα γραμμάτε περιμένω. Κοίταξε, είναι το πιο στριφνό κομμάτι του μαθηματός. Σε υπόλοιπο είναι πολύ πιντιαυκέροντα. Βασικά είναι πολύ mainstream. Είναι η θυμή πολύ mainstream γιατί κανείς δεν κάνει finance, έτσι, σε ευαιρόδοξα. Από... Μουσική. |
