| : [♪ Μουσική Γεια σας και πάλι! Κουκλοθέατρο και πάλι! Είναι ένα λίγο διαφορετικό. Το κουκλοθέατρο έχει μικρές κούκλες, δαχτυλόκουκλες, έχει γαντόκουκλες, κούκλες οι οποίες μπαίνουν δηλαδή μέσα σε όλο το χέρι. Έχει όμως και ένα είδος κούκλας, την μαριονέτα, που είναι πολύ ενδιαφέρουσα, είναι λίγο πιο δύσκολη, είναι δύσκολη στο παίξιμο, αλλά είναι μια ζωντανή κούκλα πάνω στη σκηνή. Ενώ τα άλλα είναι μόνο ζωγραφιστά, είναι μόνο στο δαχτυλό μας και απλά τα κουνάμε. Η μαριονέτα λοιπόν είναι η κούκλα, την έχω εδώ πέρα, έχω διάφορες, που στερεώνεται με σχοινάκι σε ένα ξύλο ή κάθετο ή σασταυρός. Ο κουκλοπαίχτης πιάνει έτσι ή έτσι, αν είναι τετράγωνο, και παίζει την κούκλα, της δίνει δηλαδή κίνηση από αυτό. Η μαριονέτα το καλό που έχει είναι ότι μπορεί να γυρίσει μπροστά, να κάνει υπόκληση. Να μαζευτεί, να σταθεί, να γυρίσει το κεφάλι αριστερά και δεξιά, που οι άλλες κούκλες δεν το έχουν, είναι μονοκόμματες. Η μαριονέτα επίσης, εδώ έχω ένα άλογο, όπως βλέπετε, μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερη. Τις έχω βάλει ποδαράκια από καπάκια μπουκαλιού και έτσι ακούγεται, μπορεί να κάνει και ήχο δηλαδή να ακούγεται. Αυτές είναι οι δύο τα ζωάκια μου. Μπορώ όμως να κάνω και μαριονέτα ανθρωπάκι. Είναι εντελώς πρόχειρη η κατασκευή, αλλά επίτηδες την έχω πρόχειρη, γιατί θέλω να δείτε ότι μπορείτε να την κάνετε κι εσείς μόνοι σας στο σπίτι. Δεν είναι κάτι να το φοβάστε. Να το το τετραγωνάκι μου, ο σταυρός μου. Και πώς το έχω φτιάξει. Λοιπόν, απλό. Εδώ θα μπορούσε κάποιος να το κάνει και πιο κάτω, να τα τεντώσει, η κούκλα αυτή μπορεί να μαζευτεί, μπορεί να λυγίσει κι αυτή μπροστά, να σηκωθεί. Επίσης, η κίνηση της κούκλας δείχνει και περισσότερο συνέσθημα. Δηλαδή, μια φοβισμένη. Ανάλογα, φυσικά, αλλάζω κι εγώ τη φωνή μου, έτσι, ή μπορεί να είναι μια κούκλα η οποία κοιμάται. Κι ας με ξύπνηση θέλω, νόξερο. Ωχ, πρε παιδάκι μου, είμαι και κουρασμένος. Και άρα η κούκλα έχει μια πιο ολοκληρωμένη κίνηση, εικόνα και παρουσία. Αυτό παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο. Λοιπόν, οι κούκλες αυτές που έχω εδώ είναι απλές και φτιάχνονται κι αυτές, όπως γενικά δείχνουμε με υλικά που έχουμε στο σπίτι. Λοιπόν, το σώμα της, είτε πρόκειται για το ανθρωπάκι που σας έδειξα, είτε πρόκειται για ζώο, είναι από ρολό υγείας. Αυτό που έχουμε στο σπίτι, στην τουαλέτα ή στην κουζίνα, αν θέλετε, μεγαλύτερο. Μπορεί να θέλετε να κάνετε μια πολύ μεγάλη κούκλα. Το σώμα, όπως βλέπετε, είναι ένα ρολό. Και το κεφάλι είναι το μισό κομμένο. Εάν κάποιος θέλει να κάνει μια μεγάλη κούκλα, μπορεί να βάλει το ρολό κουζίνας για σώμα... και το ρολό της τουαλέτας για κεφάλι. Μην ξεχνάτε όμως ότι όσο μεγαλύτερη είναι η κούκλα, τόσο πιο δύσκολο είναι να την κινούμε. Έχει περισσότερες απαιτήσεις. Εδώ, ας πούμε, που τις έχω βάλει εγώ στο άλογο μου και χέτι, έχω βάλει ουρά. Τις έχω βάλει περισσότερα χαρακτηριστικά. Ακόμα και σε σχέση με το σκυλάκι είναι λίγο πιο δύσκολο να την παίξω. Πρέπει να υπολογίζω επίσης ότι ακούγεται και άρα να μην μιλάω πάνω στον θόρυβο που κάνουνε τα ποδαράκια, γιατί δεν ακούγονται καλά. Ενώ αυτή η κουκλίτσα... Κοίτα ρε παιδί μου! Τι μεγάλο που είναι αυτό που έχω εδώ μπροστά μου! Ήθελα να ξέρω! Μεγάλο! Σκέτο μεγάλο είμαι! Καλά δεν ξέρεις ότι είμαι άλογο! Δεν με βλέπεις! Ψηλό και τεράστιο! Ενώ εσύ τι είσαι ήθελα να ξέρω! Ουφ! Ουφ! Ουφ! Εγώ είμαι ένα σκυλάκι! Εγώ είμαι ένα σκυλάκι, τι πειράζει δηλαδή! Κάνω εγώ κάτι λιγότερο από εσένα! Τέσσερα πόδια έχεις και εσύ, τέσσερα έχω και εγώ! Ουρά έχεις και εσύ, ουρά έχω και εγώ! Αυτιά έχεις και εσύ, αυτιά έχω και εγώ! Ε, καλά, δεν έχω χέτη! Πειράζει τόσο πολύ, πειράζει! Δεν πειράζει, αγαπητέ μου, αλλά μη μας πεις κιόλας ότι ουφ τι έχουμε εδώ, ολόκληρο άλογο έχουμε εδώ! Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να παίξουμε τις κούκλες μας και φυσικά να τις κινήσουμε δεξιά και αριστερά. Ξεκινάμε, λοιπόν, την κατασκευή μας, για να μην καθυστερήσουμε κι άλλο. Έχουμε, λοιπόν, τον ρολό μας. Διαλέγουμε τον χρώμα που θέλουμε να έχει το σώμα του ζώου μας. Καφετή, κίτρινο, κόκκινο. Μπορούμε να κάνουμε ακόμα και πουλιά, με αυτό να ξέρετε, στη μουσούδα, να βάλουμε ένα μακρύ ράμφος. Μπορούμε να κάνουμε μια γελάδα, να τις βάλουμε λοιπόν καφέ και άσπρο, μαύρο και άσπρο. Ένα σκυλάκι, μια γάτα, ένα άλογο. Μπορούμε να κάνουμε ένα τάρανδο. Άρα, λοιπόν, ανάλογα με αυτό που θέλουμε να φτιάξουμε, διαλέγουμε και το χρώμα. Φυσικά, επειδή παίζουμε θέατρο, χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας. Κανείς δεν μας λέει ότι ο τάρανδος μας πρέπει να είναι, ας πούμε, καφετής. Μόνο καφετής. Εμείς θα κάνουμε ένα τάρανδο κίτρινο. Οπότε χρησιμοποιούμε γενικά τη φαντασία μας. Έχουμε διάφορα υλικά. Εγώ έχω εδώ πέρα καπάκια από μπουκάλι για να κάνω τα πόδια, γιατί μου αρέσει να ακούγεται αυτό το κρα-κρουκ. Όμως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και πάρα πολύ ωραίο και απλό σύρμα πίπας. Για να κάνετε ουρές, για να κάνετε πόδια, για να κάνετε άλλα χαρακτηριστικά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, και εδώ θέλω να το προσέξετε, κουμπιά για να κάνετε μάτια ή έτοιμα ματάκια υπάρχουν στο εμπόριο. Μπορείτε όμως να φτιάξετε και τα δικά σας με απλό χαρτί. Έχουμε διάφορα άλλα διακοσμητικά και θα δούμε πώς τα χρησιμοποιούμε. Ξεκινάμε πρώτα από το σώμα, που είναι σημαντικό να το δημιουργήσουμε έτσι, να είναι έντονο, γιατί και αυτό θα μπορούσαμε να το ζωγραφίσουμε έτσι. Αλλά δεν θα έδινε την αίσθηση της κούκλας, θα ήταν απλά ένα ζωγραφιστό ρολό χαρτί. Είναι καλύτερο να το ντύσουμε με κάτι, δείχνει πιο όμορφο, αποκτά όγκο, η κούκλα μας αποκτά χαρακτήρα. Λοιπόν, πώς το κάνουμε. Έχουμε το ρολό μας και έχουμε γκοφρέ χαρτί. Εγώ έχω γκοφρέ, μου αρέσει το γκοφρέ, όμως εσείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και απλό χαρτί άσπρο, από το μπλοκ της ζωγραφικής σας. Α4 χαρτί, δεν μας πειράζει καθόλου, γιατί και αυτό μπορεί να ζωγραφιστεί, απλά το γκοφρέ είναι λίγο πιο κατσαροτό, να το πούμε έτσι. Λοιπόν, ανοίγω τον γκοφρέ μου και βλέπω πόσο είναι το ρολό μου. Το βλέπετε έτσι. Κόβω λίγο περισσότερο από αυτό που είναι το ρολό μου. Κόβω, ας πούμε εδώ. Κάνω μια γραμμούλα και κόβω μέχρι την άκρη. Δεν μας πειράζει να είναι τέλεια κομμένο, εμένα δεν είναι ίσιο, δεν μας πειράζει καθόλου. Παίρνω την κόλλα μου, αν δεν έχετε τέτοια κόλλα μπορείτε να βάλετε στικ, μπορείτε να βάλετε υγρή, δεν μας πειράζει, αλλά μια κόλλα τη χρειαζόμαστε. Βάζουμε κόλλα στη μία άκρη, στη μία μεριά. Θα το κάνω πλαϊνά για να το δείτε καλύτερα. Αυτό που έχει την κόλλα το ακουμπάω στην άκρη και γυρίζω γύρω, γύρω, αργά. Και όταν φτάσω στην άκρη εδώ, εδώ είναι σημαντικό, βάζω κόλλα πάλι στην άκρη. Δεν χρειάζεται μέχρι άκρη, άκρη. Και το κλείνω. Και έχω το ρολό μου έτοιμο με τον κοφρέ μου. Τι κάνουμε αυτά, δεν χρειάζεται να τα κόψετε, ίσα ίσα. Μπορείτε να τα περάσετε λίγο μέσα. Αν το πατικώσετε μάλιστα κιόλας, δεν φαίνεται και άσχημο. Κατευθείαν. Με βλέπετε, σας βλέπω. Και το ίδιο κάνουμε και από την άλλη πλευρά. Το βάζουμε προς τα μέσα. Αν θέλετε να το κάνετε τέλειο, βάζετε και κόλλα. Δεν με πειράζει εμένα, αλλά όπως βλέπετε, είναι μια χαρά και χωρίς να έχω βάλει κόλλα. Δεν φαίνεται κάτι, δεν περισσεύει κάτι, γιατί αυτό μας νοιάζει, παιδιά. Να μην περισσεύει. Λοιπόν, τώρα, όταν θέλω να κάνω το κεφάλι, κόβω το ρολό στη μέση. Θα κόψω ένα, απλά για να το δείτε. Εδώ τώρα θέλω πάρα πολύ προσοχή, διότι αυτό είναι λίγο δύσκολο και είναι λίγο επικίνδυνο. Δεν θα χρησιμοποιείτε κοπίδι που έχω εγώ μόνη σας. Καλύτερα να δείτε τη βοήθεια ενός μεγάλου στο σπίτι. Μπορεί να γίνει ακόμα και με ένα μαχαιράκι. Απλά το κόβω στη μέση. Να το. Τόσο εύκολα είναι. Και έχω το σώμα μου και έχω και το κεφάλι μου. Και κάνω το ίδιο πράγμα και για το κεφάλι. Δηλαδή βάζω γύρω γύρω γκοφρέ, το κόβω λίγο πιο μεγάλο από αυτό, κόλλα στη μια πλευρά, κόλλα στην άλλη, το γυρίζω, στην άκρη βάζω αυτά που περισσεύουν από μέσα και είναι έτοιμο. Το σώμα του και το κεφάλι του. Εντάξει. Θα αφήσω αυτά στην άκρη, γιατί έχω δύο έτοιμα. Το έκανα για να κερδίσουμε λίγο χρόνο. Γιατί το είδατε πώς φτιάχνεται. Απλά βάζω τον κοφρέ, περνάω από πάνω το ρολό μου, κόλλα στη μία άκρη, κόλλα όταν τελειώνω, μέσα τα κομματάκια που έχουν περισσεύσει και είναι έτοιμο. Έχω λοιπόν εδώ το κεφάλι μου, το έχω κάνει κίτρινο και έχω και το σώμα μου. Αυτό που θέλω να δείτε είναι πού θα κάνουμε τρύπες για να στερεώσουμε σώμα και κεφάλι, για να μπορέσετε να παίξετε τη μαριονέτα. Γι' αυτό και ήθελα να κερδίσουμε λίγο χρόνο. Λοιπόν, η κούκλα μου πρέπει να έχει τέσσερις τρύπες. Μια, δύο, τρεις, τέσσερις, για το σώμα, για τα πόδια. Γιατί έχει τέσσερα πόδια, είτε είναι άλογο, είτε είναι σκύλος, είτε είναι αγελάδα, είτε είναι γάτα, έτσι. Οπότε, παίρνω το ρολό που είναι φτιαγμένο και μπορώ να το κάνω, για να καταλάβετε, και με ένα μολυβάκι αυτό, με μολύβι που έχει όμως μυτούλα. Πατάω και κάνω τρυπούλα, έτσι. Και έχω την τρύπα μου. Και κάνω τέσσερις τρύπες, όχι πολύ μακριά είμαι από την άλλη, έτσι, γιατί τα πόδια πρέπει να είναι κοντά. Εδώ που είναι απέναντι κάνω την άλλη. Και πάλι από εδώ, απέναντι κάνω την άλλη. Και έτσι έχω τις τέσσερις τρύπες του σώματος, έτσι. Το γυρίζω ανάποδα. Και εδώ που έχω τα δύο μου ποδαράκια, κάνω από πάνω μια τρύπα επίσης, όπως σας έδειξα και πριν, με μολυβάκι ή με το ψαλιδάκι μου. Πάλι πρέπει να ζητήσετε βοήθεια γι' αυτό. Είναι επικίνδυνο, δεν θέλω να το κάνετε μόνοι σας, έτσι. Δεν το κάνουμε μόνοι μας. Ανοίγω. Γιατί εδώ θα μπει μία κορδελίτσα για τη μαριονέτα, αλλά θα μπει και η ουρά. Ό,τι θέλουμε για ουρά. Και απέναντι, τώρα θα το κάνω για να το δείτε, κάνω μία τρύπα ακόμα που είναι για το κεφάλι. Γιατί πρέπει κάπως να συνδεθεί το κεφάλι με το υπόλοιπο σώμα. Άρα, 4 τρυπούλες για τα πόδια από την κάτω πλευρά, 2 τρυπούλες από την πάνω πλευρά και πάμε τώρα στο κεφαλάκι. Το κεφάλι το έχω πάλι έτοιμο, αλλά θα σας το δείξω. Στη μία του πλευρά, όχι από εδώ, εδώ είναι η μουσούδα του που θα φαίνεται. Σε αυτή την πλευρά που θα στερεώσουμε κάνω μία τρυπούλα από την πάνω και ακριβώς μία πάλι από την κάτω πλευρά. Θέλω να είναι ίσχες. Εδώ θα περάσει το κορδελάκι για να στερεώσουμε το σώμα. Λοιπόν, ας κάνω τα ποδαράκια για να δείτε πώς βγαίνουν και μετά θα το στερεώσουμε. Έχω καπάκια και τους έχω κάνει μία τρυπούλα. Εντάξει, λοιπόν. Έχω κορδελίτσα. Μπορούσα να το κάνω και με σπάγκο, μπορούσα να το κάνω και με σύρμα πίπας. Επειδή θέλω να ακούγεται το κάνω πιο πολύ. Το κάνω με την κορδέλα και τα μπουκάλια. Λοιπόν, κάνω ένα κομπάκι και να το, έτοιμο. Αυτό τώρα πρέπει να το κάνω. Δεν γίνεται αλλιώς. Τέσσερις φορές, γιατί έχω τέσσερα ποδαράκια. Πάλι κομπάκι. Έτσι. Πάλι το τραβάω. Κομπάκι. Το τραβάω. Τώρα θα δείτε. Στην άκρη βέβαια το κομπάκι, έτσι δεν χρειάζεται. Ωχ μου, φύγε το κομπάκι μου, δεν το έκανες καλά η Λέκτρα και χάνουμε χρόνο. Και τα παιδιά από την τηλεόρασσα το έχουν κάνει πρώτοι και εσύ θα έχεις αργήσει πάρα πολύ. Λοιπόν, και το τελευταίο μου. Είναι λίγο δύσκολο αυτό, το ξέρω, αλλά πρέπει. Έτσι όπως είναι τα περνάμε και μέσα από τις τρυπούλες. Αυτό δεν είναι δύσκολο να ξέρετε, να τα περάσετε μέσα από τις τρυπούλες. Να το, πάλι περνάει και πάλι κάνουμε κομπάκι. Έχω τα δύο ποδαράκια, δεν θα βάλω τα άλλα δύο, θα βάλω κατευθείαν το κεφάλι και άμα μου μείνει χρόνος θα βάλω και το άλλο. Λοιπόν, τι κάνουμε, περνάμε την κορδέλα μου, όλο κομπάκια πρέπει να μας τα ξέρετε. Κάνω ένα κομπάκι εδώ και όπως βλέπετε εδώ τώρα θα στερεώσω το κεφάλι. Μην το ξεχάσετε σας παρακαλώ, κάντε ένα κομπάκι πριν περάσετε το κεφάλι για να στερεώνετε. Αν δεν κάνετε αυτό το κομπάκι εδώ, όταν βάλετε το κεφάλι, το κεφάλι θα πηγαίνει πάνω κάτω. Και περνάω λοιπόν την κορδελίτσα μου από τη μία τρυπούλα, να τη. Την περνάω και από τη δεύτερη, να τη. Και κοιτάξτε τώρα επειδή έχει το κομπάκι, το βλέπετε που στερεώνεται και έτσι μπορεί να στερεωθεί. Λοιπόν, έχω ματάκια, εγώ θα του βάλω δύο κουμπάκια, γιατί μου αρέσουν πιο πολύ τα κουμπάκια. Θέλω να είναι λίγο πιο χειροποίητο δηλαδή. Από τη μία και από την άλλη. Προσέχω που είναι η κορδέλα μου για να βάλω τα μάτια, έτσι, για να φαίνονται τα μάτια. Μην είναι όπου να είναι, έτσι, να το προσέχω αυτό. Λοιπόν, και τελευταία είναι η κορδέλα που θα βάλω πίσω για να στερεώσω το σώμα του, να μπορέσω να κάνω τη μαριονέτα μου. Περνάει η κορδελίτσα, πάλι. Αν δεν περνάει την πιέζεται λίγο παραπάνω. Πού είναι η κορδέλα, βρε ηλέκτρα. Λοιπόν, πάλι κομπάκι. Να το... και να το... δεν του έχουμε βάλει μπροστά ποδαράκια, αν προλάβουμε θα του βάλουμε. Έχω ένα ξυλαράκι, έτσι. Στερεώνω την κορδελίτσα από την πίσω μεριά του σώματος, εκεί που θα βάλω και τη νουρίτσα μου. Το στερεώνω εδώ. Κάνω έναν κόμπο. Αν θέλω βάζω και κόλλα εδώ για να στερεωθεί καλύτερα. Και από την άλλη πλευρά κοιτάω να μην είναι το κεφάλι ούτε κάτω, ούτε όμως πάνω έτσι. Να είναι όσο γίνεται πιο ίσιο. Και κάνω και ένα κομπάκι εδώ. Και έχω το ζωάκι μου. Αφού μπορούμε ας βάλουμε και τα δύο ποδαράκια, να μην είναι σαν κουτσούλι, να μπορέσουμε να το τελειώσουμε μωρέ παιδιά. Εσείς από το σπίτι θα το έχετε τελειώσει σίγουρα πιο γρήγορα από εμένα, ζητώ συγγνώμη. Αλλά θα τα καταφέρω κι εγώ, πιστεύω. Έλα, κάτ, καταφέρνω. Λοιπόν... Εδώ... Τα κατάφερα και όμως τα κατάφερα. Λοιπόν... Και έτσι λοιπόν έχουμε το κεφαλάκι του, τα ποδαράκια του. Έχω εδώ έτοιμα, έχω φτιάξει από σύρμα πίπας και ρατάκια, γιατί θέλω να το κάνω να είναι τάρανδος. Νάτος ο τάρανδος μου. Και αν θέλω να κάνω και μια ουρίτσα, αφού προλάβαμε που προλάβαμε και καταφέραμε που καταφέραμε να το τελειώσουμε, έτσι, θέλω να προσέξετε αυτό. Το σύρμα πίπας είναι μαλακό και μπορώ να το κάνω ό,τι θέλω. Μπορώ να του κάνω γωνίες, μπορώ να το κάνω στρογγυλό. Το έκανα λοιπόν εγώ την ουρίτσα του έτσι. Του τη βάζω εδώ, που κανονικά είναι η τρυπούλα για το ξυλαράκι μου. Και να το... Έχω έναν ταραδάκο έτοιμο. Μπορώ να του κάνω όπως έκανα και στο άλλο γό μου, με γκοφρέ χαρτί, τυχέτη του. Μπορώ να του βάλω και άλλα χαρακτηριστικά. Αυτά εδώ πέρα τα κόβω, δεν τα χρειάζομαι, ή τα κρατάω. Έτσι με το χεράκι μου. Και έχω τον τάρανδό μου έτοιμο. Μάθαμε λοιπόν να φτιάχνουμε μαριονέτα με πολύ απλό τρόπο. Χαρτί γκοφρέ, χαρτί ρολό, λίγο κορδελάκι ή σπάγκο, τέσσερα καπάκια από μπουκάλι. Αν έχετε διακοσμητικά για να βάλετε για ουρά και για κέρατα ή για αυτιά, διαφορετικά και το σκυλάκι μας μπορεί να γίνει με απλό χαρτόνι. Ελπίζω να σας άρεσε. Ελπίζω να μην ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Να τα έδειξα καλά, να τα καταλάβατε. Και για ό,τι μας χρειάζεται είμαστε εδώ. Και να περάσετε καλά και να είμαστε καλά. Πολλά φιλιά και θα τα ξαναπούμε. Γεια σας! |
