Αγγλικά - Εμπέδωση Simple Present - Ε'-ΣΤ΄ Δημοτικού Επ. 192 /

: Μουσική Hello, children! I'm Ms. Nina and I'm so happy to see you all again! I hope you stayed safe. Σήμερα, λοιπόν, πάμε να κάνουμε μια επανάληψη στον χρόνο που όλοι γνωρίζουμε και όλοι αγαπάμε. Τον present simple, τον απλό ενεστώτα. Πάμε αμέσως-αμέσως να ξεκινήσουμε και να δούμε πώς σχ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Γλώσσα:el
Φορέας:Υπουργείο Παιδείας
Μορφή:Video
Είδος:Ανοικτά μαθήματα
Συλλογή: /
Ημερομηνία έκδοσης: Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://www.youtube.com/watch?v=nvEpKpypcNs&list=PLvLZ8duymN1Bdag3D9ibNaERK3A-nG3pI
Απομαγνητοφώνηση
: Μουσική Hello, children! I'm Ms. Nina and I'm so happy to see you all again! I hope you stayed safe. Σήμερα, λοιπόν, πάμε να κάνουμε μια επανάληψη στον χρόνο που όλοι γνωρίζουμε και όλοι αγαπάμε. Τον present simple, τον απλό ενεστώτα. Πάμε αμέσως-αμέσως να ξεκινήσουμε και να δούμε πώς σχηματίζεται. Το πρώτο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να βάλουμε τα πρόσωπα όπως τα γνωρίζουμε από το ρήμα του be. Ξεκινάμε. I, you, he, she, it, we, you, they. Και το ρήμα μας το κύριο, δηλαδή αυτό που θέλουμε να πούμε, το γράφουμε δίπλα στο κάθε πρόσωπο. Ας χρησιμοποιήσουμε το ρήμα work. Για δείτε το λοιπόν προσεκτικά και πείτε μου, είναι σωστό, μήπως κάτι λείπει ή ήμουν σίγουροι ότι θα το καταλαβαίνατε. Λοιπόν, στο τρίτο ενικό πρόσωπο, δηλαδή στο he, she, it, βάζουμε στο ρήμα μας ένα es. Άρα έχουμε, I work, you work, he works, she works, it works, we work, you work, they work. Εύκολο? Νομίζω ότι είναι πανεύκολο για σας. Πώς σχηματίζουμε την ερώτηση? Ερώτηση, παιδιά, στο present simple σχηματίζουμε με το βοηθητικό ρήμα do. Μπράβο σας, το ήξερα ότι θα το θυμηθείτε. Do I work? Μην ξεχνάτε τα ερωτηματικά, έτσι? Do you work? Παντού λοιπόν χρησιμοποιούμε το ρήμα do. Πρόσοχη! Τι πρέπει να κάνουμε στο he, she, it? Το do γίνεται does. Είναι σωστό έτσι ή κάτι περισσεύει? Για δείτε το προσεκτικά. Λοιπόν, όταν έχουμε es στο βοηθητικό μας ρήμα, δεν έχουμε es στο κύριο ρήμα. Άρα αυτό φεύγει. Τι σημαίνει αυτό, παιδιά, με πιο απλά λόγια. Έχουμε το κύριό μας ρήμα που είναι αυτό που κουβαλάει το νόημα της πρότασης. Αυτό που μεταφράζουμε, δηλαδή τι θέλω να πω. Δουλεύω, κοιμάμαι, χοροπηδάω, γελάω, οτιδήποτε. Αυτό λοιπόν είναι το κύριό μας ρήμα. Το βοηθητικό, το λέει και η λέξη, απλά μας βοηθάει να σχηματίσουμε την ερώτηση. Έχουμε, δηλαδή, την κυρία και τη βοηθό. Τι γίνεται τώρα στον τρίτο ενικό πρόσωπο. Η κυρία κουράστηκε να κουβαλάει το es και το έδωσε στη βοηθό. Όταν λοιπόν θα έχει βοηθό στο es, δεν θα το έχει η κυρία. Θα είναι το es σαν ένα παιχνίδι που θέλετε να το πάρετε κι εσείς κι ο αδερφός σας. Ένας απ' τους δυο πρέπει να παίξει με αυτό και οι δυο ταυτόχρονα λίγο δύσκολο. Πάμε λοιπόν στην άρνηση, αφού σβήσουμε το βοηθητικό μας ρήμα εδώ. Για να σχηματίσουμε λοιπόν την άρνηση στο present simple, βάζουμε φυσικά το βοηθητικό ρήμα do και τη λεξούλα not. Οι οποίες όταν ενωθούν τι μας δίνουν το don't. Άρα λοιπόν, I don't work. You don't work. He, μπράβο, το ξέρατε, το θυμάστε. He doesn't, προσοχή, ο ίδιος κανόνας ισχύει και εδώ. Όταν έχουμε es στο βοηθητικό, φεύγει το es από εδώ. Άρα, he doesn't work, she doesn't work, it doesn't work, we don't work, you don't work, they don't work. Είμαστε εντάξει μέχρι εδώ? Πάμε λοιπόν, αφού αναφέραμε αυτά, να δούμε τις χρήσεις αυτού του χρόνου. Η πρώτη φυσικά περίπτωση είναι για πράξεις που εκφράζουν συνήθεια. Όλοι το γνωρίζετε αυτό, έτσι δεν είναι, παράδειγμα. I play basketball twice a week. Η dad drinks coffee with breakfast. Είναι μια συνήθεια, δεν είναι? Πάμε στη δεύτερη περίπτωση, για φυσικά φαινόμενα και γενικές αλήθειες. Για παράδειγμα, birds build nests. Τα πουλιά δε χτίζουν εφωλιές, δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, κάτι που συμβαίνει συχνά ή πάντα. Ή ας πούμε, λέμε, the sun rises in the east and sets in the west. Δεν είναι ένα τέλειο ήλιος από την Ανατολή και δει στη Δύση. Αυτό δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, μία γενική αλήθεια. Για αυτό το λόγο βάζουμε πάντα present simple. Η επόμενη περίπτωση είναι για μόνιμες καταστάσεις, δηλαδή που δεν αλλάζουν, παράδειγμα. Που δουλεύουμε, που σπουδάζουμε, λέμε ας πούμε, my sister studies law in London. Ή, my mom works in a hospital. Αυτές οι καταστάσεις, λοιπόν, που είναι λίγο πολύ μόνιμες και δεν αλλάζουν, θέλουν present simple. Πάμε παρακάτω, για προγράμματα και δρομολόγια. Λέμε ας πούμε, our plane leaves at ten o'clock. Ή, our train arrives at eleven o'clock. Για αυτούς, λοιπόν, τους λόγους, για δρομολόγια και προγράμματα, βάζουμε πάντα present simple. Επόμενη περίπτωση, για διαδοχικές πράξεις, δηλαδή που ακολουθεί γρήγορα η μία μετά την άλλη. Λέμε ας πούμε στο ποδόσφαιρο. Ronaldo passes the ball to Messi, who kicks the ball and scores. Και γόλ! Έτσι, όταν λοιπόν λέμε ότι ένας ποδοσφαιριστής παίρνει την μπάλα, κλοτσάει, σουτάρει, βάζει γόλ, το ένα μετά το άλλο γρήγορα, τότε θέλουμε present simple, παρόλο που μπορεί να το βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας αυτό το πράγμα. Ή ας πούμε, μπορούμε να πούμε, Anna wakes up in the morning, has breakfast and leaves for school. Έτσι, αυτό που λέμε, σηκώνεται, πλένεται, ντύνεται, στολίζεται και πηγαίνει στο σχολείο, αυτό θέλουμε, σε αυτό το χρόνο θέλουμε present simple. Πάμε λοιπόν για μία ακόμα περίπτωση. Όταν προτείνουμε κάτι σε κάποιον, για παράδειγμα, why don't you call her? Ή, why don't we take a taxi? Why don't we go to the cinema? Όλα αυτά δεν είναι προτάσεις, δεν προτείνουμε κάτι σε κάποιον. Για αυτόν λοιπόν, το λόγο, θέλουμε present simple. Και τέλος, όταν η πρότασή μας ξεκινάει με here ή there. Παράδειγμα, here she comes, there she goes. Για όλες αυτές τις περιπτώσεις, θέλουμε present simple. Καλά μέχρι εδώ, προχωράω. Spelling rules, κανόνες ορθογραφίας. Ο πρώτος κανόνας που τον είδαμε πριν από λίγο και πιστεύω ότι όλοι τον γνωρίζετε, είναι στο τρίτο ενικό πρόσωπο, βάζουμε ένα s. Έτσι δεν είναι? I play, he plays. I swim, he swims. Δεύτερος κανόνας, ορθογραφίας. Όταν παιδιά ένα ρήμα μας, ας πούμε το study, τελειώνει σε y και πριν από το y υπάρχει σύμφωνο, τότε φεύγει το y στη θέση του μπένει i και η κατάληξη που βάζουμε είναι es. Study, studies. Είμαστε εντάξει μέχρι εδώ? Προχωράω στον τελευταία κανόνα ορθογραφίας. Όταν λοιπόν ένα ρήμα τελειώνει, παράδειγμα, σε ας πούμε s ή sh, ch, x, o, τότε, χάρη με φωνείας, δεν βάζουμε απλά ένα s στο history, αλλά βάζουμε es, παράδειγμα, έχουμε το ρήμα was. Δεν τελειώνει σε sh, όπως είναι εδώ. Τι θα λέγαμε, δηλαδή, αν βάζαμε απλά ένα s, was? Πόσα s, δεν γίνεται. Άρα λοιπόν, για να ακούγεται πιο ωραία, τι λέμε? Washes. Κοιτάξτε πόσο πιο ωραίο ακούγεται. Αρκετά όμως σας κούρασα με τους κανόνες, πάμε να κάνουμε εξάσκηση. Βλέπετε στην οθόνη σας πέντε καταφατικές προτάσεις. Ο στόχος μας είναι αυτές οι προτάσεις να γίνουν αρνητικές και ερωτηματικές. Πάμε να διαβάσουμε την πρώτη. Dad plants fruit in the garden every spring. Πώς θα γίνει λοιπόν αυτή η πρόταση, η ερώτηση? Ξεκινάμε με το βοηθητικό ρήμα, το οποίο στην περίπτωση αυτή, αφού έχουμε dad, δηλαδή τρίτο ενικό πρόσωπο, τι θα γίνει? Does. Μπράβο! Ξεκινάμε λοιπόν. Does. Ποιος? Dad. Plant fruit in the garden every spring. Έχετε προσέξει ότι λείπει κάτι. Λείπει, παιδιά, το s. Έχουμε πει ότι στο κύριο ρήμα μας, από τη στιγμή που το s μετακόμισε στη βοηθό, δεν χρειαζόμαστε εδώ s. Άρα λοιπόν, βάζω ένα x για να το δείτε και να το καταλάβετε. Έχουμε λοιπόν την ερώτηση, Does dad plant fruit in the garden every spring? Κατανοητό? Πάμε να κάνουμε την άρνηση. Dad doesn't plant fruit in the garden every spring. Τα πρώτα σας τα έχω γράψει για να σας είναι πιο εύκολα. Έχουμε λοιπόν άρνηση με το βοηθητικό ρήμα does, όπου στην περίπτωση μας έγινε doesn't, και φυσικά το s έφυγε από την κυρία και πήγε στη βοηθό. Επόμενη πρόταση, δείτε σας παρακαλώ προσεκτικά. They stay at Oxford Street. Στην περίπτωση αυτή, έχουμε μια πιο απλή πρόταση, γιατί έχουμε το they αντί για το he should. Άρα, ερώτηση με το βοηθητικό ρήμα do. Do they stay at Oxford Street? Εύκολο! Πάμε να κάνουμε την άρνηση. They don't stay at Oxford Street. Το do γίνεται πολύ απλά, do not. Προσθέτουμε τη λεξούλα not. Και για συντομία, πώς έχουμε πει ότι γίνεται, don't. Άρα, they don't stay at Oxford Street. Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ εύκολο για σας. It's too easy for you. Πάμε να δούμε, λοιπόν, ένα ακόμα παράδειγμα. Για κοιτάξτε, σας παρακαλώ, την πρότασή σας. Susan plays tennis three times a week. Μιλάμε για μία συνήθεια τη Susan, έτσι δεν είναι? Πώς, λοιπόν, θα σχηματίσουμε την ερώτηση. Τα δύο πρότασά σας τα έγραψα. Για σκεφτείτε όμως, τώρα θέλω να ξεκινήσετε να σκέφτεστε εσείς. Πρέπει να βάλουμε ένα βοηθητικό ρήμα, το οποίο έχουμε πει ότι είναι το do, αλλά, επειδή μιλάμε για τη Susan, το do γίνεται does. Άρα, does Susan play ή plays? Το γράφω και θα μου πείτε εσείς. Τι λέει η πρόταση? Three times a week. Λοιπόν, ποια είναι τα κύρια σημεία της πρότασης. Βοηθητικό, έχει πάρει και το s. Κύριο ρήμα, για κοιτάξτε παιδιά, το κύριο ρήμα μας είναι το play. Το s υπάρχει στη βοηθό, άρα θα το έχει η κυρία, ναι ή όχι. Δεν θα το έχει. Άρα, το σβήνουμε. Ένα μεγάλο x. Έτσι, να το βλέπετε καλά. Άρα, does Susan play tennis three times a week? Understood? Ελπίζω να είναι κατανοητό. Πάμε να σχηματίσουμε την άρνηση. Susan doesn't play, or plays, θα μου πείτε σε λίγο, tennis three times a week. Που βρίσκεται το s στη βοηθό? Άρα, θα το έχει η κυρία. Όχι φυσικά, φεύγει και από εδώ. Susan doesn't play tennis three times a week. Επόμενη πρόταση. Our grandfather always sleeps after lunch. Πώς θα σχηματίσουμε την ερώτηση? Με το βοηθητικό ρήμα do, που στην περίπτωσή μας γίνεται does, αφού μιλάμε για τον παππού, είναι τρίτο ενικό πρόσωπο. Does our grandfather sleep... Έχω ξεχάσει το always, έχει και ένα always, έτσι. Always sleep after lunch. Ερώτηση με βοηθητικό ρήμα do, το οποίο γίνεται does. Για πάμε λοιπόν στο κύριο ρήμα μας. Το s θα το βάλουμε ή όχι. Αφού το πήρε η βοηθός, δεν το έχει η κυρία, το σβήνουμε. Και μια επισήμασή σχετικά με το always. Το always, παιδιά, θυμάστε που είπαμε πριν από λίγο ότι είναι adverbal frequency, βέβαια είναι επίρρημα συχνότητας, είναι μια χρονική λέξη που μας δείχνει πόσο συχνά γίνεται κάτι. Άρα αυτό πια είναι η θέση του που θα μπει πριν από το κύριο ρήμα, έτσι. Και φυσικά πολύ μετά το βοηθητικό. Είμαστε εντάξει με αυτό? Πάμε να σχηματίσουμε την άρνηση. Our grandfather, στην άρνηση δεν έχουμε αντιστροφή, έτσι, doesn't always sleep after lunch. Έχουμε λοιπόν βοηθητικό ρήμα με s. Κύριο ρήμα φυσικά χωρίς s, αφού το πήρε βοηθός. Και το always πριν από το κύριο ρήμα και μετά το βοηθητικό. Τελευταία πρόταση και δεν σας κουράζω άλλο. John cleans his room every Sunday. Πώς θα σχηματίσουμε την ερώτηση, για σκεφτείτε λίγο. Ξεκινάμε με αντιστροφή με το βοηθητικό ρήμα does r. Does John clean his room every Sunday? Έχουμε λοιπόν ερώτηση με το βοηθητικό ρήμα does. Βλέπετε ότι το s έχει μετακομίσει στη βοήθο. Στην κυρία δεν χρειάζεται το s. Does John clean his room every Sunday? Πάμε να σχηματίσουμε την άρνηση. John, χωρίς φυσικά αντιστροφή, doesn't clean his room every Sunday. Έχουμε λοιπόν βοηθητικό ρήμα με s. Το s το πήρε η βοηθός. Κύριο ρήμα φυσικά χωρίς s. John doesn't clean his room every Sunday. Ελπίζω να έγιναν κατανοητά αυτά. Ξέρω ότι οι περισσότεροι τα γνωρίζετε πολύ καλά. Γι' αυτό αρκετά σας κούρασα. Enough with grammar. Πάμε να τραγουδήσουμε. Τώρα από εκεί που κάθεστε θέλω να σηκωθείτε από τους καναπέδες σας. Αρπάξτε και τη μαμά και τον μπαμπά. Πάμε να τραγουδήσουμε. Στο ρεφρέντ του τραγουδιού που θα ακούσουμε, θα βρείτε πάρα πολλούς ρηματικούς τύπους του present simple. Κάθε φορά που αναγνωρίζετε έναν τύπο στο present simple, θέλω να χτυπάτε ένα παλαμάκι. Δυνατά όμως έτσι να σας ακούσω μέχρι εδώ. Λοιπόν, πάρτε είπαμε και τους γονείς. Ξεκινάμε! Let's sing! Well children, that was all for today. I hope you enjoyed our class. Ελπίζω να περάσατε όμορφα, να το διασκεδάσατε... και να ξανασκεφτήκατε τον present simple. Μέχρι την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε, σας φιλώ και σας αγαπώ. Τη μαμά και τα μάτια σας! Bye!