| Διάλεξη 8: Δεν έχει τώρα ποιος θα ξεκινήσει πρώτος, ποιος δεύτερος, απλά να μπούμε σε μία σειρά από εδώ να ξεκινήσουμε και να πηγαίνουμε έτσι. Τι έφερες? Του Ρίτσαρν Παρκούν που είναι στα 1789, είναι από τον πρόεδρο από τον Βιώσι και στην Ιανίκη. Ωραία. Να πούμε. Εσύ κάτι χρωστούσες και από το προηγούμενο ή εσύ? Ποιος χρωστούσε? Εντάξει, για να ακούσουμε. Λοιπόν, σε Ρίτσαρν Παρκούν, δηλαδή από το 1721 μέχρι το 1790, υπήρξε Βρετανός ερευνητής, γεωγράφος, μεταφραστής, γεωγραφέας, φατογράφος, γλωσσολόγος, δίκης, κατάσκοπος και πολλά άλλα. Λέγεται ότι μιλούσε με 29 ευρωπαϊκές, ασιατικές και φιλιακανικές γλώσσες και έγραψε 43 τόμους για τα ταξίδια του και 30 τόμους με τα χάσα. Γνωστός για ταξίδια του στην Ασία, Αφρική και Αμερική, καθώς επίσης και για τις συγκεκτικές του γνώσεις πάνω στις γλώσσες και τους πολιτισμούς. Τα πιο γνωστά του καταρθώματα περιλαμβάνουν ένα καλά καταγελαμένο ταξίδι στην ιερή πολιτισμέκα, όπου μεταχτιασμένος, σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται να γνωρίζει. Επίσης, επίσης, το έγωθι της τριμμιανίδης, η έριστος του Κάμασου Τουρσούντα στα Κλειδά και ένα ταξίδι του στους πέντες ή μήνες της Αφρικής προς αναζήτηση της πηγής του νηλίου. Ο Μπάρτος δεν απολύθησε μία μόνο μέθοδο μετάφρασης, αλλά πήγε η κυρία στην προσέγγιση του για να ενεργονίζει τη δική του αντίληψη του κάθε κειμένου. Πες το, πες το. Το ένστικτό του φαίνεται πως τον οδήγησε να go native, να ακολουθήσει τη γλώσσα που μετέχαζε κατά πολύ, με την έννοια ότι θα ξεπερνούσε τον αρχικό συγγραφέα, όπως τα έλεγαν οι Γερμανοί Λομαντικοί, αφομοιώνοντας τα δικά όσο το δυνατό περισσότερο στη γλώσσα που μετέχαζε. Αλλά ήταν επίσης τόσο δυνατή προσωπικότητα για να υποτάξει τελείως τον εαυτό του στο κείμενο που μετέχαζε και αυτό έγισε αποτέλεσμα να χτίσει ένα δυνατό προσωπικό όραμα μέσα στις εκπληκτικά πιστές με τα φράσεις. Το κείμενο που μετέχαζε όπως είπε προηγουμένως ονομάζεται «A plain and literal translation», μια απλή και κυριολεκτική μετάφραση και είναι από τον πρόλογο του βιβλίου του κ. Χενιάδη. Επομένως αυτός σαν μεταφραστής ήταν υπέρ των ξενισμών ή της οικιοποίησης του κειμένου. Της οικιοποίησης. Της οικιοποίησης του κειμένου, μάλιστα. Για να ακούσουμε λίγο τι έγραφε. Και λίγο δυο λόγια για το «Χειλίες και μία νύχτες». Είναι μια συλλογή ιστοριών και παραμυθιών από τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία, που συγκεντρώθηκαν και αποδόθηκαν στα αραβικά κατά τη διάρκεια της ισλανικής και της εποχής. Είναι επίσης γνωστό στα ελληνικά ως «αραβικές νύχτες» ή «παραμύθια της χαλιμάς». Στο λεξικό πώς το βρήκες στο «go native» δεν το είδες? Όχι, έψαξα, αλλά δεν βρήκα κάποιο μετά. Με το «native» το έψαξες ή με το «go» σε άγγλο-αγγλικό? Και δεν είχε πουθενά αυτό το παράδειγμα. Το έβαλες σε μηχανή αναζήτησης «go native» για να δεις τι θα σου βγάλει, για να καταλάβουμε από τα συμφραζόμενα. Διάβασε εδώ όλη τη φράση. Τη φράση από το βιβλίο, το «original» όλο, και την ακόμη φράση από τελεία μέχρι τελεία. Ακούστε όλοι. Το βιβλίο του σχετίζεται να πηγαίνει «native» σε σχέση με το «proxima» στο «original author» όπως είπε το «German Romantics» Ανέβηκα. Ε, ναι, γιατί θέλω να σας βλέπω όλους. Λοιπόν, επομένως τι κάνει. Πηγαίνει μέσα στο κείμενο με προτεραιότητα στη μητρική του γλώσσα. Μπαίνει μέσα στο πρωτότυπο με προτεραιότητα στη μητρική του γλώσσα. Δηλαδή προσπαθεί να κατανοήσει το πρωτότυπο σαν άγγλο φόνος ο μιλητής. Αυτό κάνει, εντάξει. Επομένως, κατανοεί το πρωτότυπο σαν άγγλος. Κατανοεί το πρωτότυπο σκεφτόμενος αγγλικά. Το καταλαβαίνετε αυτό? Λένε το και το λέει και πιο μέσα μέσα στον υπολόγο. Εν πάση περιπτώση. Άρα στα λεξικά όταν μεταφράζουμε ψάχνουμε, όταν έχουμε πολυλεκτικές μεταφραστικές μονάδες, μία μία μονάδα χωριστά. Μπας και βρούμε το παράδειγμα. Κοιτάμε στα συμφραζόμενα και πολλές φορές το νόημα το δίνουμε, νοηματοδοτούμε δηλαδή την μεταφραστική μονάδα, μέσα από τα συμφραζόμενα ή πολλές φορές μέσα από την πραγματικότητα που βγάζει όλο το κείμενο. Κάτι ήθελες να πεις. Εγώ πιστεύω ότι είναι άπλος. Ναι. Ότι στις διάφορες χώρες εμείς πήγαινε κάτι λέγει αδημασία. Ότι γίνονταν ένας με τους ενούς. Ναι, αλλά το ζήτημα είναι ότι αυτό σημαίνει ότι έμπαινε βαθιά μέσα στη γλώσσα και στα νοήματα. Και εσύ τι θέλεις να πεις ότι έβλεπε το κείμενο σαν ίνδος. Διαβάστε το κείμενο από τελεία μέχρι τελεία μέχρι να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα ορθολογικό. Διαβάστε από τελεία μέχρι τελεία το κείμενο που υπάρχει το GoNative. Διαβάστε το φωναχτά να ακούμε όλοι. Μπράβο. Λοιπόν, άρα εδώ τώρα φτάσαμε στη σωστή αντίληψη του πράγματος. Αν το κείμενο ήταν όντως ίνδικο, έμπαινε μέσα σαν ίνδος το διάβαζε και το άκουγε σαν ίνδος. Το αντίθετο από αυτό που νομίζαμε πριν από ένα λεπτό. Κάναμε επομένως ένα λάθος κατανόησης στη μετάφραση. Όσοι το κάναμε. Εγώ το έκανα πάντως. Και στην πραγματικότητα τι είναι. Διαβάζει το κείμενο σαν να γίνεται αυτόχθον της λοσικής κοινότητας όπου είναι γραμμένο το πρωτότυπο. Και αφού το δει έτσι μετά το μεταφέρει στην αγγλική γλώσσα. Με πρωτερόιται ύστερα την αγγλική γλώσσα. Για να δούμε. Να πάω στη μετάφραση. Ναι, να πάω στη μετάφραση. Λοιπόν, εν συντομία το κείμενο, το οδηγείμενο της έκδοσης αυτής είναι να δείξει τι πραγματικά είναι η χίλις και μία νύχτας. Όχι ωστόσο για λόγους που θα είμαι φτιαταμένα στην τελική έκθεση προσπαθώντας να του δώσω λέξη προς λέξη αλλά να γράψω όπως ο άραχος θα έγραφε στα γλυκά. Σε αυτό το σημείο εννοώ τον Άγιο Ειρώνυμο είτε λέξη προς λέξη είτε έννοια προς έννοια ή ένα είδος μετάφρασης φτιαγμένη από τη μύξη των δύο άνθρωπων και της μέσης. Το έργο μου θεωρείται μισθό αντίγραφο του περίφημου Eastern Saga Book, το βιβλίο με τις περιπέδειες της Ανατολής διατηρώνοντας άκρητα όχι μόνο το πνεύμα αλλά και το ήχος και τη φρασιολογία. Όσο πεζί και παρατεταμένη είναι η φόβονα διατηρεί τα χαρακτηριστικά των χειλίων και μυαικτών επειδή είναι κύρια χαρακτηριστικά του αυθεντικού. Ο Ράουι ή ο αφηγητής, του οποίου το έργο είναι να δίνει λεπτομέρειες έχει παραμεληθεί ξέρει πολύ καλά τις αξίες τους. Οι πρόλογοι προσεκτικά επαναλαμβάνουν τα νόματα των οραντικών προσώπων αποτυπώνοντας τα συνεπώς στη μνήμη του αναγνώστη. Χωρίς τις νύχτες δεν υπάρχουν αράδικες νύχτες. Επιπλέον είναι αναγκαίο να διατηρηθούν όλα τα στοιχεία. Τίποτα πιο λαθασμένο από του Dr. Jonathan Scott στην παράξενη επινόηση να στολίζει τις νύχτες με στολίδια ή τη διαχωριστική αφήγηση του Κάλαν. Ο Κάλαν ήταν η πρώτη μετάφρασκα του 1704. Απλά προσθέτωντας τη μνήμη και άλλα και τελειώνοντας επιπλέον με τη 234 τη νύχτα. Ωστόσο αυτό έχει γίνει προφανώς με τη συγκατάθεση όπως του αραβιστή Σιλβέστρε Τεσσασί. Και επιπλέον για να διατηρηθεί η δόξα του μεταφραστή μπορεί να προσθέσει κάτι στη λιτρική του γλώσσα αποφεύγοντας την αποκριστική σαν μέγερα γήμια του Τόρενς και την ξηρή κυριολεξία του Λέιν. Εγώ έχω προσεκτικά αγγλωδίσει τις γραφικές εναλλαγές και τις νέες εκφράσεις του αρχικού σε όλο το στομαγαλείο του. Εντάξει, όταν το σύννεφο σκόνης υψώνεται από έναν... Είχα δε μπορώ να πω. ...το σύννεφο σκόνης υψώνεται από έναν... Λέφωνο υποδεσφότη. Ναι. Για πες το ξανά αγγλικά. Όταν... όλη την έκπραση... Ναι. ...το σύννεφο σκόνης υψώνεται από... ...το σύννεφο σκόνης υψώνεται από... ...το σύννεφο σκόνης υψώνεται από... ...το σύννεφο σκόνης υψώνεται από... ...το σύννεφο σκόνης υψώνεται από... Αυτοί είναι και για άν். Εσείς πως το καταλαβαίνεις. Γιάννη. Μέσα στο λεξικό πρέπει να το ψάξετε μία μία τις μονάδες, πρέπει να το γράψετε επίσης σε μηχανή αναζήτησης έτσι όπως είναι ολόκληρη μεταφραστική μονάδα. Εκεί θα βρείτε λύση, δηλαδή όταν σας τυχαίνουν τέτοια πρέπει να το ξεκαθαρίζετε μόνοι σας πρώτα απ'όλα και αυτή τη στιγμή που έχουμε όλοι οι υπολογιστές και έχουμε το διαδικτύου στη διάθεσή μας είναι πολύ εύκολο να το κάνουμε αυτό. Το host πως θα το μετά εφραζεσαι έτσι κι αλλιώς και κυριολεκτικά μετά εσύ τι λες εδώ ελληνικά. Εντάξει εδώ κατάφερα να μεταφράσω το πρώτο γογμάτι όταν το σύννεφο της κόνηση ψώνεται αυτός το περιγράφει ως πετυχίζοντας τον ορίζωμα ή περιβάλλοντας πετύχω τον ορίζωμα. Αυτό δεν μπορείς να δώσεις νόημα όταν πας τόσο κατά λέξη. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Θέλω να πει ο Μπάρττος εδώ ότι το χρησιμοποιούμε στην αραβική γλώσσα και απλά το χρησιμοποιούμε στην αραβική γλώσσα. Α στην αραβική γλώσσα. Εδώ δεν είναι αραβικά αυτή τη στιγμή βλέπεις μια έκφραση στα αγγλικά εσύ έτσι κι αλλιώς μεταφράζεις ένα κείμενο. Δεν μπορείς να πας να διορθώσεις ποτέ στη μετάφραση αυτό που γράφει ο Άγγλος σε σχέση με τα αραβικά. Ας είναι σε ό,τι θέλει. Ελληνικά εμείς δεν το καταλαβαίνουμε. Εάν δεν πεις ένα τείχος σκόνης δεν το καταλαβαίνουμε ή αλλιώς σκόνη σηκώνεται και κρύβει τον ορίζωμα. Τα κάτι πρέπει να πεις ελληνικά αλλιώς δεν γίνεται. Για δοκίμασε να είσαι πιο φιλική στα ελληνικά με τον Έλληνα αναγνώστη. Για δοκίμασε. Και νομίζω αυτό ένα... Ε πες το μήπως... Είναι ένα τείχος σκόνης. Άρα από τελεία μέχρι τελεία. Βρε παιδιά κάνετε το μάθημα γιατί πήρετε ένα επιλεγόμενο, γιατί θέλετε να δείτε και πώς μεταφράζουμε. Αφού το κάνετε και γιατί είστε, έχετε μια διάθεση να μάθετε πώς μεταφράζουμε. Πες το από φράση μέχρι φράση από τελεία μέχρι τελεία. Πες το. Όταν το σύννεφο σκόνης υψώνει κάπου είδαμε το πράγμα βίχος, περιγράφεται από τον Μπάρτον ως εγκαλώτο ήλιος δηλαδή. Εγώ δεν το μεταφράζα για να υποστηρήσει καλά στα ελληνικά. Επομένως όταν καλπάζει ο οικοδροσπότης και σηκώνεται σύννεφο σκόνης, αυτή είναι η μετάφραση. Αλλά θέλει θάρρος. Επομένως η διέτερη προσοχή έχει δοθεί στην αλληγορία και στα σχήματα τα οποία η αραβική γλώσσα συχνά συνώστησε σε μία ολογία. Και δεν έχω ποτέ διστάσει να πλάσω μια καινούργια λέξη όταν απαιτείται. Αυτό το συνωστίζω, οι Έλληνες ούτε το λένε ούτε το γράφουνε. Ναι, πώς θα το πεις όμως έτσι ελληνικά για να καταλάβει ο Έλληνας ότι... Στην ουσία που φόρτωνε, έτσι δεν είναι. Να, φορτώνω μες σε μία ολογία. Ορολογία λέει τη λέξη terminology. Άλλο είναι ο όρος και άλλο είναι... Στην ουσία εδώ μιλάει για μεταφραστικές μονάδες, δεν μιλάει για ορολογία. Όπως θα το πω στα αγγλικά, snorted and snapped, για να το αποδώσω ολικά. Και τα δύο σημαίνουν, ρυθμίζω, ξεφυσώ, απλά το δεύτερο το βρήκα ότι είναι πιο απαρχαιωμένη χρήση της. Άρα το αφήνεις, ξεφυσώ. Ε, σωστά κάνεις. Λοιπόν, αυτά, όπως πολλά στο Ρεβελέα ήταν μεγάλος φιλόσοφος, είναι απλή βαρβαρισμή, αν δεν υιοθετηθούν γενικά, στην οποία περίπτωση γίνονται πολιτισμένα που χρησιμοποιούνται εβραίως. Παρά τις αντιρίσεις που προκύπτουν έχω διατηρήσει την ισορροπία των προτάσεων και την ονοιακανταληξία και το ρυθμό του βεζού λόγου τα οποία οι ανατολίτες θεωρούν ως απλή μουσική. Το σάγια ή ρυθμός, τώρα το βαρβαρίζω, κούινγν ταβ, στις λευκές περιστέρες. Καλή την υπέραση που βρήκα. Έχεις στα αραβικά το δικό του ιδιαίτερο κούινγν ταβ. Και πώς το βρήκες? Λευκές περιστέρες. Ναι, είναι το... Και το βρήκες σε αγγλικό-αγγλικό? Σε αγγλικό-αγγλικό, εντάξει, ωραία, δεχτώ. Προσθέτει λάμψα στην περιγραφή και σημασία στην παρημία, επίγραμμα και διάβολο. Αντιστοιχεί με τη θηκή μας περί τεχνηπαρίχηση, με την οποία σε κάθε σημεία την έχω αντικαταστήσει και γενικά καθορίζει τα όρια ενάντια στα κλασικά και τα δημοφιλή στυλ, τα οποία συνουστίζονται στις νύχτες. Εάν δεν μπορέσεις ελληνικά να βάλεις παντού στις χίλιας και μία νύχτες και λες συνέχεια νύχτες... Έτσι το έχει εδώ πέρα, γι' αυτό. Να σκέτομαι ότι δεν έχει χίλιας και μία νύχτες. Ωραία. Έχετε ακούσει όμως στα ελληνικά χίλιας και μία νύχτες, έτσι δεν είναι? Δεν έχετε ακούσει ποτέ νύχτες. Το πώς επικράτησε ελληνικά, ας είναι ό,τι θέλει. Ελληνικά εάν δεν βρεις κάπου να αναφέρονται 2-3 συγγραφείς έγκυροι και καθιερωμένοι στις χίλιας και μία νύχτες, μόνο με τη λέξη νύχτες, δεν έχεις, από πού θα αποκτήσεις το δικαίωμα να κάνεις αυτή την επιλογή. Απλά και μόνο επειδή το είχε έτσι. Εντάξει. Αν κάποιος φορές φαίνεται ψεύτικο και ξαναγκασμένο, μετά το συνηθισμένο right pose, μπορώ να το πω, έμε τροπεζολόγου, οι λόγοι θα παρατηρήσουν ότι παρά την απεραμπιαθωνία των παρικίσεων και των συμφώνων στα ραβικά, οι ποίησες συνήθως ασκείται σε αυτό επίτυδες, όπως στα... Δεν θα το κάνεις όμως έμε τροπεζόλόγο, γιατί ελληνικά δεν θα μπορέσει να σταθεί αυτό, θα το κάνεις έμετρη αφήγηση για να σταθεί ελληνικά. Εντάξει. Αυτή η έμετρη αφήγηση μπορεί να μην ακούγεται αγγλική και να ακούγεται δυσάρεστη, ακόμα και ανοχληπτική στο ευρωτερικό. Άσε το δυσάρεστη. Τώρα οι Άγγλοι μιλούν διαφορετικά από μας. Να μην ακούγεται αγγλική, για πες το. Θετικά, όλα θα τα πεις θετικά. Ξεκίνα. Αυτή... Και όχι ευχάριστη. Όχι και όχι ευχάριστη. Αποφατικά θα μιλήσεις. Δεν μπορείς ελληνικά να το κάνεις αυτό με άρνηση. Πώς θα το βολέψεις ελληνικά, τι λες, για πες μου. Όπως το γράφεις. Ελληνικά έχεις γράψει δυσάρεστος. Ωραία. Πώς μπορείς να πεις το δυσάρεστος διαφορετικά στα ελληνικά. Ας έχει άρνηση εδώ. Για πες το με το έβηχο. Να μην είναι έβηχο. Και τι άλλο. Πώς το μετέφρασες αυτό. Αυτό το είχα εκείνο διετικό στον κρετανικό αυτί. Α το πάλι το είχα με το έβηχο. Επομένως τι είναι αυτό. Να μην είναι έβηχο. Δεν είναι έβηχο και ξενίζει. Αυτό είναι. Δεν είναι έβηχο και ξενίζει. Το παίρνεις σαν ξενισμό το αγγλικό αυτί. Ναι. Μετά. Ωστόσο το αντιμετωπίζω ως μία απολύτως απαραίτητη προϋπόστηση για μια ολοκληρωμένη αναπαγωγή του αρχικού. Στην τελική έκκληση θα επανέλθω στο θέμα. Από την άλλη όταν χειρίζω μεν. Αυτό δεν το πήγαμε. Είναι η στροφή. Δεν το βρήκα σε λέξη. Δεν χρειάζεται. Σκέψω αγγλικά. Σκέψω αγγλικά. Το κάνει επίθετο. Έτσι δεν είναι. Σκέψω αγγλικά. Τμήμα της στροφής. Μην το φοβάσαι καθόλου. Ναι έτσι το έγραψα. Μην το φοβάσαι. Από την άλλη όταν χειρίζω με το τμήμα της στροφής το οποίο ίσως αντιπροσωπεύει ένα σύνολο από 10.000 τύχους. Δεν θα βάλεις όμως οριστικό άρθρο στα ελληνικά. Ένα τμήμα στροφής. Να χειρίζω ένα τμήμα στροφής. Ναι. Το οποίο ίσως αντιπροσωπεύει ένα σύνολο από 10.000 τύχους. Δεν περιορίζω πάντα τον εαυτό μου με τους έμετρους δεσμούς των αραβικών. Τα οποία είναι τεχνικά στο έπαχρο. Και τα οποία στα γλυκά μπορούν να γίνουν μικροφερτά μόνο με πολύ κόπο. Αναφέραμε ιδιαίτερα στο μόνο ράιν είναι ένα τμήμα που έχει κατάληξη... Λοιπόν επειδή πραγματολογικά όταν μιλάει για 40.000 τύχους, για 30.000 τύχους δεν είναι η στροφή όπως την ξέρουμε μια σταλίτσα. Ελληνικά πρέπει να κάνεις μια προσπάθεια να το φέρεις πιο κοντά στην πραγματικότητα. Ξαναδιάβασέ το ελληνικά από την αρχή. Από την άλλη όταν χειρίζουμε ένα τμήμα της στροφής... Ένα τμήμα της μετρικής αφήγησης θα γράψεις. Ένα τμήμα της μετρικής αφήγησης. Τι γίνεται. Μετρικής αφήγησης που ίσως αντιπροσωπεύει έναν σύνολο από 10.000 τύχους. Ωραία τώρα βγαίνει νόημα το βλέπεις. Δεν περιόδισα πάντα τον εαυτό μου στους έμετρους δεσμούς των αραβηκών. Τα οποία είναι τεχνητά στο αερπακρό και τα οποία στα αγλικά μπορούν να γίνουν μόνο με πολύ κόπο. Ή στους έμετρους περιορισμούς των αραβηκών. Ή με τους έμετρους δεσμούς των αραβηκών. Δηλαδή δεν φυλάκισα τον εαυτό μου με τους έμετρους δεσμούς των αραβηκών. Έτσι. Μετά. Αναφέρομαι ιδιαίτερα μόνο στα ελληνικά δεν το ξέρω. Είναι το πήμα στο οποίο κάθε στίχος τελειώνει με το ίδιο. Ρήμα. Ναι. Ρήμα. Ρήμα. Μόνο. Δεν γίνεται διαφορετικά. Δεν γίνεται διαφορετικά. Του οποίου η μονότονη απλότητα οδημήθηκε από τους τροβαδούρους για μυρολόγοι. Ίσως να εξυπηρετεί καλά για τρία ή τέσσερα που λέει. Μονόριμο πήμα. Μονόριμο πήμα. Ίσως να εξυπηρετεί καλά για τρία ή τέσσερα που λέει. Αλλά όταν επιθύνεται όπως το γκάζ αλκάνον είναι ένα είδος διελικής ποιήσεις. Σε 18. Σε 18. Το κάσιτα είναι αραβικό ποιητικό είδος επίσης. Ελεγεία ή οδύ και σε άλλα. Θα πρέπει τότε είτε να επιδείξει μία μονότονη απλότητα. Η οποία βεβαίως δεν προσφέρει ευχαρίστηση στον αναμνώστα. Θα μπορούσε ίσως να γίνει και θα πρέπει να γίνει. Αλλά για μένα αυτή η δουλειά δεν προσφέρει έλξη. Νιώθω ότι μπορώ να ξυφωμαχώ καλύτερα με παπούτσια παρά με ξυλοπαμπάτσα. Αυτά. Μάλιστα. Γυρνάμε τώρα στο μοντέλο της συζήτησης, έτσι, την κριτική συζήτηση. Η κριτική συζήτηση που πρέπει να κάνουμε θυμίζει όλες τις κριτικές συζητήσεις που κάναμε. Τι αποκόμισες εσύ γι' αυτόν τον μεταφραστή από... Έχεις καταλάβει τι έκανε, μας το μετέφερες όμορφα ελληνικά. Δεν υπάρχει καμία εμφιβολία ότι ήταν δύσκολο κείμενο. Ακόμα και που το έπαιρνες εσύ σχολιασμένο από τον Ρόμπινσον, ήταν όμως ένα δύσκολο κείμενο. Και μας το έφερες ελληνικά και καταλάβαμε, γνωρίσαμε έναν μεταφραστή. Τι αποκόμισες όμως εσύ. Πώς συμβάλει αυτός ο μεταφραστής από τον αιώνα του στην προβληματική που σήμερα υπάρχει για την μεταφραστική θεωρία και την μεταφραστική πράξη. Τι προσφέρει. Εγώ πιστεύω ότι συνδύασε και τις γνώσεις του για το πολιτισμό. Ποια εποχή έζησε. 1821. Μπράβο. Επομένως έχει πάρει όλα όσα πρόσφερε ο ρομαντισμός. Άρα το πρώτο που μας κάνει να προσέξουμε αυτόν τον άνθρωπο είναι ότι σκέφτεται για τη μετάφραση όπως σκέφτηκαν όλοι οι ρομαντικοί. Έτσι. Πρώτο, πρώτη κριτική τοποθέτηση. Δεύτερη κριτική τοποθέτηση. Ποιον παλιό παλιό παλιό σου θυμίζει. Ποιον σου θυμίζει. Για παράδειγμα αυτό που λέει να μπαίνω σαν να ανήκω στην κοινότητα του πρωτότυπου. Όταν κάναν τη μετάφραση των εβδομήκοντα. Τι διαλέξαν. Διαλέξανε ισραηλίτες μεταφραστές για να κάνουν τη μετάφραση. Οι οποίοι ξέραν ελληνικά. Έτσι δεν είναι. Είναι πολύ παλιά η ιστορία. Τι λέει όμως ότι τα πηγαίνει όλα προς τα αγγλικά. Ποιον καινούριον ποιον πιο πρόσφατος σου θυμίζει. Δε σου θυμίζει τον Κικέρωνα. Δε θυμίζει τις προβληματικές που θέσανε άνθρωποι από την εποχή που ακόμα μεταφράζανε τα λατινικά σε εθνικές γλώσσες. Αυτό το πράγμα είναι. Δηλαδή είναι μια σοβαρή αλυσίδα ακόμα και αν δεν το γνωρίζουμε γιατί δεν ξέρω. Εσείς που κάνατε ας πούμε το ρομαντισμό δεν πρέπει να είναι μίζον αυτός. Δεν πρέπει να τον κάνατε αυτόν στον αγγλικό ρομαντισμό. Έτσι δεν είναι τώρα το γνωρίζουμε εδώ. Άρα είναι ένας ελάσσον ο οποίος όμως βάζει κανόνες μέσα στη μετάφραση. Επειρασμένος από τους κανόνες του ρομαντισμού και σίγουρα έχει διαβάσει και παλιότερα κείμενα. Έχει διαβάσει πολλά παλιότερα κείμενα. Τι άλλο μπορούμε κριτικά να συζητήσουμε για αυτόν τον άνθρωπο. Καταρχήν γνώριζε όλους τους άλλους μεταφραστές στις χίλιας και μία νύχτες. Τους ξεκοκάλυσε και μάλιστα τους κρίνει κιόλας. Άρα είναι ένας δυναμικός μεταφραστής ο οποίος έχει κριτική άποψη και ο οποίος τη μετάφραση δεν τη βλέπει σαν μια κλειστή υπόθεση. Δεν είναι δηλαδή εκείνη η γενιά που βλέπει τη μετάφραση σε ένα εργοτέχνης, που βλέπει το πρωτότυπο σε ένα εργοτέχνης και δεν κάνει να το ακουμπήσει κανείς και δεν κάνει κανείς να το αλλάξει και πρέπει μόνον ο συγγραφέας να επιβιώσει του πρωτότυπου. Έτσι μπαίνει δυναμικά. Αυτός ο δυναμισμός που έχει φτάνει μέχρι σήμερα, έτσι δεν είναι. Αυτό δεν είναι σήμερα η θεωρία του σκοπού. Όταν λένε ότι τα κείμενα μεταφράζονταν άλογα με τον σκοπό με τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν. Αυτό το πράγμα είναι. Θυμίζει ας πούμε, για να σας βοηθήσω, τον Καζαντζάκη. Ο Καζαντζάκης κρίνει τους άλλους μεταφραστές, κρίνει και τον εαυτό του, όταν αναφέρεται στη μετάφραση, στη γενιά του 30 κλπ. Ανοίγει στο σήμερα η σκέψη του. Άρα είναι από αυτούς που ανοίξαν τον δρόμο για τη σκέψη τη μεταφρασολογική σήμερα. Ποιος άλλος ετοίμασε δουλειά, ο Γιάννης. Εδώ σε αυτή τη σειρά έχουμε άλλο, για να μην κάνω ζυγζάκ. Εσύ, λοιπόν, για πες μας. Έχω κάνει 30-40. Νο και το Γερμαν, που είναι ο συγγραφέας. Τι πρέπει να έχουμε υπόψη μας γι' αυτόν. Βράχνει μία πιστολή προς το διαβάσος του. Ναι, αλλά γενικά δεν μπορείς με δικά σου λόγια απλά να μας πεις τι πρέπει να προσέξουμε όταν θα το διαβάσουμε. Ότι το γερμανστό του σέμει μία πιστολή προς το ανοιχτήσουμε από ο Φωνσίδερ. Είναι Γερμανός ο συγγραφέας σου. Ναι, είναι γεννημένη στην Αλπετία, του Γκάου. Ωραία, και είναι Γερμανόφωνος μεταναστείς. Ναι, είναι Γερμανόφωνος μεταναστείς. Μάλιστα, και ποια εποχή έζησε. Και έζησε τον 1ο αιώνα. Α, θα μας πεις για δύσκολα και ενδιαφέροντα πράγματα. Ναι. Για λέγε, για λέγε. Απ' τα λατινικά μεταφράζει αυτός. Αυτός μεταφράζει και λατινικά κείμενα. Ναι, και έχει πάρει και μεταφράσεις και ο ίδιος έχει κάνει, έχει γράψει κάποια κείμενα με κάποια. Ωραία, επόμενος είναι συγγραφέας και μεταφραστής. Ναι. Ωραία, και όταν γίνεται συγγραφέας, επηρεάζεται απ' αυτά που μεταφράζει. Ναι. Α, ωραία. Θα μας μιλήσεις και θα μας μιλήσει σίγουρα και αυτός για την μίμηση, έτσι. Αυτός θα μας μιλήσει κυρίως για το κείμενο που είναι οι μεταφράσεις. Ναι. Πρέπει να έχει γράψει κάποια κείμενα. Ναι. Πρέπει για να μπορέσετε να κάνετε κάποιο νόημα των λόγων που έχετε. Άρα αυτός πιστεύει στη μετάφραση, δεν φοβάται τη μετάφραση. Πιστεύει, πιστεύει. Ωραία, για πες, αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Για πες λοιπόν τι λέει. Λοιπόν, να πω ότι το εισαγωγητικό σημείο... Να το πεις όλα. Ο Νόβκελ ο Γερμανός που αποκαλούταν επίσης Νόβκελ ο Τρίτος ή Νόβκελ Λάβεο, μέσα του 10ου αιώνα μέχρι και μέσα του 970 και μέσα του 922 Μ.Χ. ήταν καλός για τις συμφωνίες του Αγίου Γκάλ, ο οποίος έφερε μια καλή συμφωνία για μετάφραση από τα παιδικά στα αλλαγή Γερμανικά. Η επιστολή που σαν επίσης του Πουμπο Φονσίδεν είναι ενδιαφέρον με έλεγχο και τη γνώση που μας δίνουν όχι μόνο σχετικά με τις ενησυχίες που ακολούθησαν κατά τη μετάφραση, κυρίως οι γλυκές γραφές όπως το Ξαλτήρι, που ήταν επίσης εμφανίστητο να έρθει μερικές δεκαετιές νωρίτερα, αλλά και σχετικά με τις παιδοκλικές εφαρμογές σε αυτό το μεταφράσμα που ήταν του Μιγουμένου και επίσης την πολιτική και οικονομική πραγματικότητα της μετάφρασης και της εποχής. Θα προσέξεις λίγο όλες οι πτώσεις να είναι σε συμφωνία, έτσι? Τη μορφολογία λίγο θα προσέξεις, όχι τώρα. Εντάξει κύριε, η επιστολή είναι κυρίως μια διαφήμιση για τις μεταφράσεις του, μια πόδια δηλαδή να τις πουλήσει στον Επίσκοπο για να καλύψει τα ιαριστά της ενεργασίας. Να το στανιάρουμε στην εποχή του, να το στήσουμε στην εποχή του το κύριο που μεταφράζουμε, αποκλείεται να ήταν εκείνη εποχή η λέξη διαφήμιση. Μια προβολή ήτανε. Επίτυξη ας πούμε. Ό,τι θέλεις, αλλά πάντως προώθηση, ό,τι θέλεις, αλλά πάντως διαφήμιση αποκλείεται να ήτανε. Ναι, ναι. Ενημέρωση μπορεί να ήτανε, ό,τι θέλεις να ήτανε πάντως. Ναι, η Επιστωλή μου κλείστηκε μια προώθηση μεταφράζει μια πόδια να τις πουλήσει στον Επίσκοπο για να καλύψει τα ιαριστά της ενεργασίας του, των υλικών, της δουλειάς των τραφέων και της ακριτής πενταμηνής. Ήταν ο πρώτος σχολευτής του Αριστοτέλη κατά τον Μεσέανα. Γεννήθηκε τον 1ο αιώνα στον Τουκκά της Λιβετίας και κατά πότε ήταν από εγγενική οικογένεια. Όταν ήταν παιδί ακόμα, μήκησε στη Μονή του Αγίου Γκάρου και απέτρεψε μια πέρα της λιβικής γνώσης λόγω της φιλομάτειάς του. Από το ερωτήριο της εκπαίδευσης, τους συνέχισε στη Μονή ως δάσκον, αλλά και ως διευθύνων, υπό τον Μπούγχαρ τον 2ο. Πρόσεξε τώρα, επειδή λες διάφορα ονόματα, να θυμάσαι ότι ο μεταφραστής, πάντοτε ο μεταφραστής, παραδίδει με διαφάνεια όλα τα ονόματα, δηλαδή πρέπει να λες τι ήταν αυτός. Ακούγαμε διάφορα ονόματα και ο ίδιος ο συγγραφέας, ο μεταφραστής, σχολίαζε και τι κάνανε. Εσύ τα σχολίαζες. Πρέπει οπωσδήποτε να θυμάστε όλοι ότι όταν υπάρχουν ονόματα σε ένα κείμενο, αυτοί είναι άνθρωποι που κάπως έως συνέβαλαν στην ιστορία που αφηγούμαστε, άρα πρέπει οπωσδήποτε σαν μεταφραστές, κάτι να λέτε γι'αυτούς, έστω μια σειρά να καταλαβαίνει και ο άλλος ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι. Αυτός που είχε φάτωσε ήταν στη Μονή του Αγίου Κάρτ, ήταν υπεύθυνος εκεί, οπότε επειδή μεγάλωσε και ο νότος και η πέρα, τον επηρέασε και τον αντεπέτωσε. Αυτός δηλαδή, άρα από κάπου πήρε αυτά τα μαθήματα ο μεταφραστής μας. Επομένως ο μεταφραστής μας ήρθε και ολοκλήρωσε μια πορεία που κάποιοι άνθρωποι τη στείσαν σιγά σιγά δηλαδή υπήρχαν κι άλλοι πριν που στείναν αυτή την πορεία και κάποια στιγμή ο μεταφραστής μας επειδή τα συγκρότησε όλα αυτά μετά, τάστησε καλύτερα. Αυτό είναι, δεν υπάρχει στην ιστορία ποτέ ένας που μόνος του κάτι κάνει. Αυτές δε οι μεταφράσεις, πριν από τον δικό μας για τις χίλιας και μία νύχτες, δεν πήγαν παιδιά χαμένες, σίγουρα πήρε πράγματα από εκεί μέσα που δεν μπορούσε να τα απορρίψει. Μερικά πάντα είναι τόσο καλά που δεν μπορείς να τα απορρίψεις. Η σύγχρονη είναι το θάνατο να μοσχαιολόγο, διόλογο, μαθηματικό αστυνομόγου και η δύναμη να τη συμβουσιστεί της πίστης. Αναπέρατε τις σπουδές και τον ολοκληρωμένο παιδί, για να δείξετε ποιο είναι το κείμενο σας. Και μέχρι την εποχή που έζησε το κείμενο. Για την εποχή του έζησε πολλά χρόνια. Και τώρα είναι αυτό το κείμενο. Να το ακούσουμε το κείμενο. Λοιπόν, υπάρχουν ειδικά δικαίες που λίγο σημαίνει να το διαβάζουν στο σχολείο, το οποίο δεν είναι δυναμό να δουλέψει το κείμενο χωρίς να το δουλέψει. Επειδή ήθελα εγκαταστές μου να έχουν μέσα το κείμενο και αυτά τα κείμενα, το όρισα να κάνω κάτι σχεδόν τοφανές, επιχείς να τα κατάσχω από τα γερμανικά στη γλώσσα μας, τα γερμανικά, και να εξηγήσω συλλογιστικά, φιλοδιστικά και ελληνικά δυνάματα, μας σημαίνει ότι θα σπελέγω αριστερά. Επειδή όμως εμείς δεν είμαστε στη Γερμανία και είμαστε Έλληνες, εδώ πια στη μετάφραση πρέπει να βάλεις στα γερμανικά τη γλώσσα μας. Αυτό σκέφτεται, ναι. Δηλαδή, εμείς το βλέπουμε απ' έξω, εμείς είμαστε έξω από αυτό το σύμπαν. Απλά είναι δύο. Άσε ό,τι θέλει να γράφει. Εμείς είμαστε έξω από αυτό το σύμπαν. Λόγω του ότι είχαμε τα φράσματα και η εμπορία του Βοέθειου, ο Βοέθειος ήταν ένας νομέος φιλόσοφος, ο οποίος είχε... Όχι, πες το αυτό για τον Βοέθειο, τι το σταματάς. Ναι, ότι ήταν ένας αρχαίος φιλόσοφος ο οποίος φυλακίστηκε για έναν χρόνο και εκτελέστηκε από τον Μέγα Νεόδωρο, λόγω ότι... Ήταν αιρετικός. Ναι, ήταν αιρετικός και μέσα στο νέο χρόνο που ήταν στη φυλακή, έγραψε την υπαρκοπιά της φιλοσοφίας. Άκουρε. Ναι, και συνεχίζω λέει ότι παιδεύτηκε στη θεωρία του, το ένα είναι η υπαρκοπιά της φιλοσοφίας και ένα μεγάλο μέρος από το δειλό πετριάδος. Το πετριάδος ήταν λοιπόν... Θρησκευτικό, θεολογικό είναι. Ναι, σύμφωνα με τον Βοέθειο ότι ο Θεός είναι ένας και δεν υπάρχει η θεωρία του. Τέλος πάντων, ζούσε σε ένα περιβάλλον το οποίο είχε μεγάλη κινητικότητα, ήταν αιρετικό, ήταν τόνε, ήταν τ' άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι διαβάζανε, μιλούσαν, συζητήσανε και διαμορφώθηκε εκεί μέσα. Λοιπόν... Ναι, λέει λόγω του που έχει μεταφράσει τα τελετήρια, μου ζητήθηκε να μεταφράσω κάποια μετρικά κείμενα στην ίδια γλώσσα, δηλαδή στα ειμανικά. Ναι, κάποια... Κάποια μετρικά κείμενα. Α, έμετρα. Έμετρα. Λένε, όσοι πείσουν, πέζωπουν, πέζωπαν. Όχι, έμετρα έχουν μέτρο. Μπορεί να ήταν και πίστη, μπορεί να ήταν και πεζόπουνα, ήταν έμετρο, όπως τα προηγούμενα που συζητούσαμε εδώ. Έμετρη αφήγηση. Αυτή είναι η σωστή έκπραση. Σε σένα το λέω, έμετρη αφήγηση. Έλα. Πρέπει να βρεις όμως, έστω και από τη Βικιπέντη, οτιδήποτε. Δίκα και λέει ότι δεν έχει... Δεν έχει αναπτυχθεί. Ναι, αλλά άμα βράλεις αυτό το όνομα θα βρεις, δεν μπορεί. Κάτω ο τιμητής αυτός δεν είναι. Όχι, ο τιμητής. Όχι, ο τιμητής. Όχι, ο τιμητής. Όχι, ο τιμητής. Όχι, ο τιμητής. Όχι, ο τιμητής. Όχι, ο τιμητής. Γιατί όταν με έγραψε και τον πίστη το χαρέ μου, μου έλεγα, λέω... Γιατί δεν ψάχνεις μες στην Βρυτάνικα. Δεν έχω στο σπίτι. Όχι, στον υπολογιστή. Ναι. Βέβαια και υπάρχει. Και ανανεώνεται συνέχεια. Ναι, το κολλικοί του Βιγγύλιου. Συμβουσώντας το κολλικοί του Βιγγύλιου. Ο Βιγγύλιος ήταν Ρωμαίος και το κολλικά αυτό το έργο που έκανε και γράψει λέγεται και κυλογιές. Οπότε αυτό είναι κυλογιές. Αυτό το έκανε Γερμανικά. Και ποιοι είναι οι προβληματισμοί του. Δεν ξέρω κάτι. Τότε γιατί το επέλεξες. Α, να συνεχίσω το σπίτι λέει. Εντάξει, αυτό θέλουμε. Και το Αδρία του Τερέδιου. Ο Τερέδιος ήταν ένας αρχαίος κολλικός συγγραφέας. Λατίνος. Λατινικά δεν έγραφε. Ναι. Έκανε το κομωδία Αδρία, που είναι επηρεασμένη από μια ελληνική κομωδία του Ρουσσόνα Σού. Και από το Μένα. Ωραία. Ναι αυτό. Αυτά είμαστε κείμενα μετέτασης φιλολογίας. Ναι, γιατί μας ενδιαφέρει εμάς τώρα ιστορικά. Να συνεχίσω. Ναι. Σύντομα ήθελα να δοκιμάσω παισογραφία και κείμενα τέχνης. Και μετέτασα το έργο ο γάμος του Ικρατιού και της φιλολογίας που ήταν του Καπέλα. Τις κατηγορίες του Αριστοτέλη. Το περιελμηνεί έτσι και της αρχής εθνικής του Ικρατιού, του Αριστοτέλη. Από αυτά στεφόμουν προς τα τελευταϊκά ζητήματα. Ονομιλήσα το ξαλιτήρι μεταφράζοντάς και παρέχοντας μια έκθεση σημασμένη στον Ανακοστίνο. Μάλιστα. Επίσης ξεκίνησα το δύο βιβλίο. Ματαφράζομαι. Ματαφράζομαι το δύο βιβλίο. Να πω τι είναι το δύο βιβλίο. Το δύο βιβλίο μέσα από την Παλαιά Διαθήκη, όπου αναφέρει ο Θεός, ας πούμε... Μέσα στη βιβλία υπάρχει ένα κεφάλαιο ολόκληρο που λέγεται Ιώβ. Αυτό το κεφάλαιο από την Παλαιά Διαθήκη. Και αυτός δεν πρέπει να ήταν ερετικός. Γιατί αφού χρησιμοποιούσε για να κάνει σχολιασμούς κείμενα του Ιερού Αυγουστίνου. Ναι, ναι, θέλω να πω ότι συναντήθηκε, συγχρωτίστηκε με διάφορους. Το επαναστατικό του βρίσκεται στο ότι χωρίς αυτός να προσχωρήσει σε μια περιοχή που και πολιτικά εκείνη την στιγμή ήταν αντιπολίτευση στον τόπο του. Κατάφερε και κράτησε ότι πιο σύγχρονο για τη μετάφραση έβγαινε από το περιβάλλον στο οποίο κινήθηκε. Ναι. Επίσης εσκέπτεσαν δύο δουλειώματα και μόλις είχαν τελειώσει περισσότερο πουθενά από τις έκρυσες. Όχι μ'αναέκρυναν τις μεταγράσεις, θέλω να ψάχνω μία νέα δημοκρατία, ένα νέο ημερολόγιο ή κάποια άλλα ένδειξα δημοκρατικά. Δεν ξέρω αν κάποιοι από τα άρξεις μου προσοχήσαν. Αλλά ευγενείται να τα δείτε, επειδή είναι με παμηρή παραγωγή τους. Υπάρχουν μερικά τα ένδωματα που περιλαμβάνει και τα έξοδο για τους γραφείς και τα παραλώνω και τα αντίγραφά τους. Όταν θέλω παρακολουθήσεις εσάς... Μπράβο. Εδώ θέλω την κριτική σου σκέψη και ολονών. Βοηθήστε όλοι για να γίνει κατανοητό. Δεν είναι απλώς, παιδιά, ένας μεταφραστής. Ξαφνικά μιλάει για τις δαπάνες στη μετάφραση. Ναι. Ένατος αιώνας και μιλάει για τις δαπάνες στη μετάφραση. Όπως σήμερα, άμα ζητηθεί ένα κείμενο από κάποιον μεταφραστή να περάσει σε κάποια άλλη γλώσσα, τι γίνεται? Τα μισά λεφτά τα δίνουν όταν αρχίζει η μετάφραση. Και τα άλλα μισά λεφτά τα δίνουν στο τέλος. Γιατί κάποιοι άνθρωποι βρέθηκαν απλήρωτοι. Δίνουν μια παραγγελία, ακούνε μετά την τιμή αυτή που δίνουν την παραγγελία, τους φαίνεται μεγάλη, δεν πάνε καθόλου να το πάρουν. Οπότε... Άρα είναι παλιά η ιστορία. Επομένως μπαίνει στην ιστορία του επαγγέλματος του μεταφραστή. Άρα πληρώνεται η μετάφραση. Αυτό με ποιον τον συνδέει? Πάλι με τους εβδομήκοντα. Τι τους είχαν εκεί? Κάθε βράδυ τρώγαν στο παλάτι, έτσι δεν είναι, Γιάννη? Πλουσιοπάροχα. Μπράβο, πληρώνεται η μετάφραση. Πάντα πληρώνεται η μετάφραση. Λοιπόν... Ξέρω ότι στην αρχή θα είστε δυστακτικοί απέναντι συχνά. Όπως θα είστε σαν ασυνήτης. Παρ' όλα τα σταδιακά, θα αρχίσετε να τα προετοιμάσετε δυναμικά. Και έτσι θα μπορείτε να τα διαβάσετε και να τα τελειώσετε. Τράμα το οποίο είναι μερικώς μόνο και προσκορία να τα πληντάω κάποιος με εξέγγιόσα. Άρα μπορείτε να γίνονται καταμερινά στη μικρή γη. Ωραία. Θέλω να πει ότι οτισματικά να είναι περίεργη η μετάφραση θα κάνει... Σε μια πρώτη στιγμή. Μπράβο παιδιά. Και εδώ συναντιέται με τη διδακτική της μετάφρασης. Η διδακτική της μετάφρασης τι παραδέχεται. Το πρωτότυπο πλέον. Τη μετάφραση. Και την ενδιάμεση στιγμή που είναι ένας πολτός. Μια διαγλώσσα. Άρα πέρασε και αυτός μέχρι το σήμερα. Η σκέψη του έφτασε μέχρι σήμερα. Έζησε η σκέψη του. Επηρέασε την ιστορία της μετάφρασης. Μετά. Τελείωσε. Ωραία. Πάμε έτσι. Εσύ έχεις ετοιμάσει. Γιάννη έχεις κουράγιο. Εντάξει. Είμαι στο πενταριό. Είναι ένας άλλος γιατρός και γραμματοδόγος. Πότε έζησε. Έζησε το 5ο αιώνα. Ωραίοι τύποι αυτοί. Πολύ ωραίοι τύποι. Ήταν από τους αγροτικούς γιατρούς και κρατούσε σημειώσεις. Θα φανεί από αυτό που θα μας πεις. Έχει πολλές λεωφορίδοι της ζωής του. Ναι. Αυτό για το οποίο έμεινε στην ιστορία. Είναι ότι. Ήταν. Σε κάθε αντίο. Στα 6 μετάφασης. Επροφανώς. Οι γιατροί είναι άνθρωποι. Πολύ πρακτικοί και πολύ ρεαλιστές. Και υποστήριζε ότι. Και αξιωθώ. Ότι. Πρέπει να μη μόνος τους αρχαίους. Τους αρχαίους ελληνες και λαδίνους. Ναι. Στο ότι αυτοί μετάφρασαν πιο ελεύθερα. Ναι. Άρα μετάφραση ίσον μη μίσεις. Για αυτόν έτσι. Ωραία. Είναι μια γραμμή. Είναι μια μεγάλη σχολή αυτή. Για πες. Ξεκινήστε. Και για αυτό το σκοπό. Ξεκινάει η σκοπό. Και για αυτό το σκοπό. Που ο μίλος λέει. Αν το ζητούσαμε από το πράγμα των αρχαίων συγγραφέων, τριτόρων, ιστορικών υπηρετών. Ή τις θαλατονικά ή τις ελληνικά. Και αν τα εξεσκούσαμε στον τρόπο μιλίας τους. Τον οποίο βρίσκουμε στα κείμενά τους. Δεν υπάρχει τη βολία. Ότι μπορεί να φτάσουμε. Στα ύψη της χωρισότητάς τους. Όμως. Υπάρχουν τέσσερις ειδικοί λόγοι. Όπως η Πασπηρία και η Ρακάη. Γιατί. Κάποιοι κανέναν θα τα βάλουν στις ειδικοί λόγοι αρχαίων. Πρώτον. Το που θα δείουμε ότι δείχονται κι αν δειχνούν. Λέξεις και χειροδέσεις σε μια άλλη γλώσσα. Με την ίδια ιστορία. Τις τένες στην εκείνης γλώσσα. Είδες πόσο σημαντικό είναι. Ο άνθρωπος ήταν γιατρός. Και κοιτούσε την απεικόνιση της μετάφρασης. Οι γιατροί γενικώς παιδιά πάντοτε εμπειρικά λειτουργούνε. Τώρα και κάποιοι εθνούν με αυτό. Πως τότε υπάρχουν πολλές ομιλίες, πινέσεις και ασκηρίων. Παραιμίες, ελπτάκια και αυθεντίας. Μόνο δύο λέξεις και περισσότερο. Διότι οι οποίες που θα φρασμένουν σε τέσσερις γλώσσες. Το αποτελούν σε κάθε γλώσσα με διαφορετική σειρά. Και κατανοούμε άλλες λέξεις. Γιατί κάθε γλώσσα έχει κατάλληλες και οι ιδιότητες λέξεις. Οι οποίοι δεν είναι οταλεστές σε άλλες γλώσσες. Ούτε επιδεύονται με οτάφαση. Από τους οποίες τα πιο καλύτερα λεπτά. Και οι πιο σοβαρές, πινές και οι πιο συγκεκριμένες παραιμίες. Έχουν ειδικά συνταχτεί. Για αυτό το λόγο. Εξαπαντούνται αυτοί οι ομιλίες που έχουν με τη σειρά των ελεύθεων βαούλων. Και τις άλλες γλώσσες. Οι οποίες είναι γνωστό να χρησιμοποιείται πολύ. Και περισσότερο ανάμεσα στους αγράμμους. Δεύτερον. Οι οποίες δεν μεταφράζουν πάντα λεκτικά. Ωστόσο μιλούν όχι με τη σειρά της συνήθειας των αρχαίων. Αλλά δουλεύουν τις λέξεις τους σύμφωνα με μια γραμματική σειρά. Προτιμώντας έτσι να υποχούσουν. Τους κανόνες και τις αρχές του γραμματικού λόγου. Από τις συνήθειες των αρχαίων. Και την κρίση της αποείησης. Κάτι το οποίο είναι αντίθετο στους αρχές του κέντρου. Τρίτον. Οι οποίες δεν μεταφράζουν πάντα λεκτικά. Ούτε παντού τελειώνουν τη γραμματική δραστηθομή. Ωστόσο μιλούν και τις άλλες γραμματικές δραστηθομές. Όπως αυτή. Να επιτεχθεί από την πηγή της ηλικίας. Μέσω της τέχνης, της γραμματικής και της ανητυχίας. Παίρνουν τη μήνα και ερχόνουν νέες δραστηριότητες. Χωρίς να λαμβάνουν την κρίση του αυτιού. Αν και κάποιες φορές δεν βλέπουμε σύμφωνα με τη σειρά των αρχαίων. Ωστόσο είναι σκληρές και χωρίς πραγματικότητα. Επειδή δεν είναι κριτισμένης και υπολογισμένης με το αυτοί. Όπως τα έκαναν οι προγονείς. Τέταρτο είναι το μεγαλύτερο μέρος των αγρών. Και ειδικά οι πιο όμορφοι να είναι. Δραγωγικά να μιλήσουν με τις ίδιες λέξεις. Και με την ίδια η σειρά των λέξεων. Που μιλούσαν οι αρχαίοι. Μην τυχόν. Και κατεγορηθούν ότι δεν ήξεραν πως να μιλούν με τους εαυτόσους. Χωρίς να χρησιμοποιούν τους τρόπους και τις λέξεις άλλα. Δηλαδή αν εσύ δεν εξεταζώσουνα μες στην τάξη. Και εξεταζώσουνα όπως γινότανε πέρυσι. Και σου βάζανε αυτό το θέμα και σου λέγανε από κάτω. Να αναλύσεις κριτικά τις σκέψεις αυτού του μεταφραστητή θα έλεγες. Γιατί πέρυσι έτσι έγινε η εξέταση. Αυτό μιλούσαν οι αρχαίοι. Δηλαδή έκαναν εξεκάθαρα διαδίκτυξη μετάφρασης. Και θεωρούσαν να μιλούσαν τους αρχαίους τους. Ότι μετάφρασαν με μεγαλύτερη κομψόρα του αρχαίου και πιο ελεύθερα. Γλιτώνουμε ποτέ από αυτό το πρόβλημα κατά λέξη και κατά σημασία μετάφρασης. Δεν υπάρχει περίπτωση παιδιά. Δεν γλιτώνουμε με τίποτα. Με τίποτα. Έκανες κάτι. Εσύ. Άρα φεύγετε. |
