| : Κύριε Αντιπρίτανη, αγαπητή Κυρία Καρμαλέγκου, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, σας καλησπαιρίζω και σας καλωσορίζω και σας ευχαριστούμε πολύ για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας, για την ευκαιρία σας. Καλησπαιρίζω και σας καλωσορίζω στην απόψελή μας διαδικτυακή συνάντηση. Είναι μεγάλη μου η χαρά να κρατώ ανάχειρας τον νέο, τον κόδη, αλλά εξαιρετικά καλέστητο και κόμψό τόμο της επετηρίδας μας, της επιστημονικής επετηρίδας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστήμίου Αθηνών. που καλύπτει τη χρονική περίοδο των ετών 2013 έως 2020, έναν τόμο για τον οποίο θα έχουμε απόψε την ευκαιρία να ακούσουμε τα θέοντα από τους αγαπητούς συναδέλφους, κυρίως από τον διευθυντή και επιμελητή της έγκροσης, τον συνάδραφο τον κύριο Γεράσιμο Ζόρα, αλλά βέβαια και από τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής. Πολύ μεγαλύτερη βέβαια είναι η χαρά μου και θα έλεγα και η συγκίνησή μου που απόψε με αυτή την ευκαιρία μας δίνεται η δυνατότητα να συναντηθούμε και πάλι έστω και με αυτόν τον ιδιαίτερο, τον ιδιότυπο, τον νεοπαγή τρόπο της διαδικτυακής επικοινωνίας, όπως μας παρέχει τη δυνατότητα τεχνολογίας να το πράξουμε, να συναντηθούμε και πάλι καθότι όπως ομολογήθηκε και προηγουμένως πριν ξεκινήσει η διαδικασία, μας έχει λείψει η παρουσία όλων σας, μας έχει λείψει η διαζώσης επικοινωνίας. Την ίδια στιγμή που στερούμαστε την επικοινωνία μαζί σας, την ίδια στιγμή αισθανόμαστε και πολύ κοντά πνευματικά μαζί σας και είναι μεγάλη μας η χαρά, παραλαμβάνω και η συγκίνηση, να βρισκόμαστε, να συναθροιζόμαστε απόψε όλοι εδώ σε αυτή την ιδιότητα και την ιδιότερη εκδήλωση της βιβλιοπαρουσίας, της παρουσίασης του νέου τόμου της επετρίδας της σχολής μας. Θα μου επιτρέψετε να αναλάβω διαδικαστικά το ρόλο του συντονιστήτης απόψηνής σύντομης και σεμνής εκδήλωσης, διαδικτυακής εκδήλωσης και αρχικά να μοιραστώ την αθόνη μου προκειμένου να δούμε το μήνυμα το οποίο είχε την ευγενή καλοσύνη να μας αποστείλει για την απόψηνή βραδιά ο κύριος Πρίτανης του πανεπιστημίου μας, ο καθηγητής Μελέτηος Παθανάσιος Δημόκουλος. Αξιότιμη κύριε Κοσμήτωρα, αξιότιμη κυρίες και κύριοι καθηγητές, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι. Σε δύσκολους καιρούς όπως η σημερινή, όπου η εξοστρέφεια του πανεπιστημίου καθίσταται δύσκολη, είναι πολύ σημαντικό γεγονός η έκδοση συλλογικών τόμων με ρημιουτικές μελέτες μελών του. Αυτό συμβαίνει και με τον κομψό και πολυσέλιδο τόμο που μόλις κυκλοφόρησε της επιστημονικής επιτυρίδας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδροσιακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ύστερα από τα ετή διακοπή της έκδοσής της, το συμβούλιο της προηγούμενης κοσμητίας της Φιλοσοφικής Σχολής αποφάσισε την επανακυκλοφορία της, ύστερα από πρόταση του κ. Αχηλέα Χαλδεάκη και σχετική εισήγηση του καθηγητή Γεράσιμου Ζώρα. Η έκδοση της είχε ξεκινήσει πριν σχεδόν από ένα αιώνα, 95 χρόνια για την ακρίβεια, το 1925. Οι τρεις πρώτοι τόμοι είχαν κυκλοφορήσει σποραδικά λόγω δυσμενών ιστορικών συγκυριών, το 1925, το 1938 και το 1943, ενώ τη σημερινή μορφή της, καθώς και σταθερή περιοδικότητα, την απέφτησε από το 1954 με τον τέταρτο τόμο της, υπό τη διεύθυνση τότε του αείμνηστο καθηγητή Γεωργίου Ζώρα, ο οποίος και επιμελήθηκε την έκδοσή της για επτά χρόνια, μέχρι το 17ο τόμο της το 1967. Αργότερα, τη διεύθυνση της εφετηρίδας ανέλαβε ο καθηγητής Παναγιώτης Μαστοδημήτρης και κατόπιν ο καθηγητής Φώτης Δημητρακόπουλος, ο οποίος επιμελήθηκε την έκδοση των τόμων της μέχρι και τον 43ο το 2012. Ο τόμος που μόλις κυκλοφορήθηκε ο 44ο συγκροτήθηκε και τυπώθηκε με επιμέλεια του νέου διευθυντή της Επιτυρίδας, καθηγητή Γερασίμου Ζώρα, συνεπικουρούμενου από εξταμελή Συντακτική Επιτροπή, που απαρτίζεται από τους καθηγητές Γιώργιο Βασίλαρο, Διονύσιο Καλαμάκη, Βαγγέλη Καραμανολάκη, Αμφιλόχιο Παπαθωμά, Εφη Πετροπούλου και Γιώργο Πεφάνη, με τη συνδρομή του κοσμίτερα της σχολής καθηγητή Αχιλέα Χαλδεάκη και την εκτυπωτική φροντίδα των εκδόσεων πυρόδοτος του κυρίου Δημητρίου Σταμούλου. Οι συμπεριβαλλαμβανόμενοι στον τόμο μελέτες αντικατοπτρίζουν τις έρευνες, που διανεργούνται σε πολλά τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής, παρέχοντας στον αναγνώστη μια συνθητική εικόνα των επιστημονικών αναζητήσεων των μελών της. Επιπροσθέτως, στο δεύτερο μέρος της επιτυρίδας, που συνέχισε κατά τα ιωθότα ο καθηγητής Διονύσιος Καλαμάκης, περιλαμβάνεται το οργανόγραμμα της σχολής με το προσωπικό της. Και αυτό το μέρο συμβάλλει με τον τρόπο του στην εξωστρέφθεια του πανεπιστημίου, καθώς ο αναγνώστης μπορεί να δει τα μέλη της Φιλοσοφικής Σχολής. Αν μάλιστα λάβουν υπόψη ότι στη φιλολογία τα απορίσματα των ερευνών δεν ξεπρεμιούνται με τον ίδιο τρόπο και την ίδια ταχύτητα, όπως συμβαίνει στη νεατρική και τις θετικές επιστήμες, θεωρούμε ιδιαίτερα χρήσιμο το γεγονός ότι ο πλούτος των μελετών που περιέχεται στους 43 προηγούμενους τόμους καθίσταται εκτήματος πολλών. Με χαρά επίσης μαθαίνουμε από το προλογικό σημείο με τον καθηγητή Γεράσιμου Ζόρα ότι στις σελίδες του επόμενου τόμου θα φιλοξενηθούν και σχετικές μελέτης με την επανάσταση του 1821, προβάλλοντας σχετικά στοιχεία και φορίσματα, εξεταζόμενα κάτω από διαφορετικά πρίσματα της Φιλοσοφικής Σχολής. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη συλλογική αυτή προσπάθεια των μελών της Φιλοσοφικής Σχολής, που ελπίζουμε να συνεχίσει και να μην ανασταλεί όπως συνέβη στο παρελθόν. Εξάλλου το γεγονός ότι άρχισε η επανέκδοση της Επιτυρίδας σε μία τόσο δύσκολη περίοδο, με σούση της πανδημίας, μας κάνει να ελπίζουμε ότι θα συνεχιστεί η δυναμική της Επιτυρίδας. Ιστεύουμε συνεπώς πως η κυκλοφορία του περιοδικού θα συνεχιστεί σε ενιάυσια βάση, όπως απαιτεί ο τίτλος Επιτυρίδας. Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον Πρίτανη του Πανεπιστημίου μας, τον καθηγητή Μελέτη Οθενάσιο Δημοκλού, για την ευγενή καλουσύνη που είχε να μας αποστήλει αυτό το βιντεοσκοπημένο μήνυμα με τα πρόφορα λόγια τα οποία όλοι ακούσαμε πρό ολίγου. Η συμπαράσταση του κυρίου Πρίτανη προς τη Συνταγή του Επιτυρίδας. Η συμπαράσταση του κυρίου Πρίτανη προς τη Φιλοσοφική Σχολή είναι αξιοσημείωτη και διάκριτη και δράδομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω μέρος της σχολής για την όλη συναντίληψη στα ζητήματα που αφορούν τη Φιλοσοφική Σχολή. Έχουμε την ιδιαίτερη τιμή να έχουμε μαζί μας και τον συνάδελφό μας και την αντιπρίτανη ακαδημαϊκών υποθέσεων και φοιτητικής μέρημηνας του ιδρύματος μας, τον συνάδελφο τον καθηγητή Δημήτριο Καραδίμα, τον οποίο και παρακαλώ να απευθύνει ομοίως ένα χαιρετισμό προς την Ομίγη. Ευχαριστώ κύριε Κουμίτου, αγαπημέ Πασιλιά. Κύριε Πρόεδρε των Ρωμάτων, αγαπημέ Καραδίμα, αγαπητοί και αγαπητές αδελφοί, Βία Καραμαλέγκου, πρωί του Στραετών Κουμίτου της σχολής μας. Αναφέρτηκε και νωρίτερα και από τον κύριο Κουμιδάκη. Συγκινητική η στιγμή, γιατί συναντιόμαστε, έστω διαρρυξιακά, πάλι γνωστές φυσιολογικοί συνάδελφοι που επί χρόνια συνεργαζόμαστε και συμπορευόμαστε στη σχολή και συναντιόμαστε σε μία σημαντική και ευτυχική συγκύλια, όπως είναι αυτή η στιγμή για την παρουσίαση ενός νέου τόμου της επιστημονικής επιτήρησης της Φιλοσοδικής Σχολής Συμματικών Αθηνών. Ένα πολύ σημαντικό περιοδικό, που δυστυχώς για λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως μας, δεν μπόρεσε να εκπαιδεύεται και επανέρχεται, αν δεν κάνω λάθος, μετά από μια παιτία. Η Επιτυρίδα είναι ένα περιοδικό που πρέπει να συμμετάχει, δίνει την κλησιοδημία της σχολής μας, δίνει επιστημονικό βήμα πρώτα απ' όλα και την ευκαιρία για την παρουσίαση του ερευνητικού άργου των μελών δευτου σχολής μας, συμβάλλει στην οργανωμένη, συγκλωτημένη προβολή του έργου, που επιτελείται εδώ στην σχολή αυτή. Αν θέλετε, συνδέει την έρευνα με τη διδασκαλία, προσκοπιώντας τα απορίσματα της. Και, όπως είπα και νωρίτερα, αποτελεί, είναι ένα ιστορικό επιστημονικό περιοδικό, που από μία αναδεικνή, η φυσιολογία της σχολής βεβαιότητα, αλλά γιατί όχι και διαμορφούνται. Υπάρχει και συγκεκριά διαθήματα, παρουσιάζεται και δίνει το σύστημα. Και, βέβαια, αποτελεί και το ιδανικό μέσο έκπρασης σχόλων διστυμών, που βρίσκονται και συρδέονται σε ένα κοινό βήμα. Αυτό που εγώ αισθάνομαι και θέλω να τονίσω, είναι η ανάγκη να συνεχιστεί για εκδοσίτου. Να δελπιωθεί και να καθιερωθεί ως ένα ισχυρό, είναι καθιερωμένη, αλλά στις χρόνια που έρχεται, ως ένα ισχυρό διεθνούς κύρους περιοδικό της Ιλιοσοφικής, με εμβουρία πάντοτε και πρωτότυπη θεωτική, και επίσης να καθιερωθεί και ως φορέας της ελληνικής ομιλίας και του ελληνικού πνεύματος στο διεθνί στιγμό των ανθρωπιστικών γραμμάτων. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Γιώργο Ζούρα, τον γεράσινο παιδό, ο οποίος έχει τη διεθνή στιγμή. Θα ήθελα να προσθέσω ότι ήταν η πιο επιτυχημένη μεταγραφή που έχει γίνει το χώρο της Ιλιοσοφικής, δεδομένου ότι το προηγούμενο διάστημα, παλαιότερα βέβαια πάλι προσέφερε τις υπηρεσίες του συμμετοπυρίδεου κ. Ζόρας, αλλά από το τελευταίο διάστημα οι υπηρεσίες αυτές προσεφέρονται ευγενώς και αφιλοκαιρονώς πάντα στην παρουσία, το πληροδικό του Συλλόγου των Μελών ΒΕΠ. Και χαίρομαι που ένα στέλευμα του Συλλόγου, στο οποίο τον γνωρίζω τώρα, γιατί συνυπήρξαμε με τον κύριο Ζόρα στον κεράσιμο στον Σύλλογο, χαίρομαι που ο κύριος θα επιβιέψει τις μέλια της έκδοσης. Επίσης, θέλω να χαρακτηρίζω την κολοδεία των βουλήτωρα για τη συμβουλή σε αυτό το επίδημα και όλους και όσους άλλους έχουν συμβάλει. Είναι και για το Πενεπιστήμιο όλο, στο Συλλόγου, μια σημαντική στιγμή αυτή, όταν μια επιτυρία της μεγαλύτερης σχολής του επανακάμπτει με την πρόθεση να παραμείνει στην πρώτη γραμμή. Θα τελειώσω με μια ευχή να είναι καλοτάξιδο το καινούργιο εφέρος της Επιτυρίζας. Όπως ακούσατε και καινούργιτες από το Βρύταν, η επόμενη ευχή είναι να μπορεί να εκδίδεται κάθε χρόνο, που είναι η έκδοση του ΣΥΘΙΕΝ, και με την ευκαιρία να ευχηθώ καλή δύναμη σε όλους και καλές γιοτές. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστώ ο κοσμί τώρα για την προσκλησία του. Αγαπητά κύριε Διπρίτανη, φίλτατε κύριε Καραδήμα. Είναι μεγάλη μας τιμή για την απόψηνή παρουσία σας. Θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς που βρήκατε λίγο χρόνο μέσα στις πολλές δραστηριότητες και τις αρμοδιότητες που διαμορφώνονται από την ιδιότητά σας στον Διπρίτανη, να παραστείτε και να προσθήνετε χαιρετισμό προς τους συναδέλφους της Φιλοσοφικής Σχολής. Και βέβαια να υπογραμμίσω ότι η Φιλοσοφική Σχολή καυχάται με δίκαιη κάυχηση και για τη δυτή αυτή η νεκροτική δραστηριότητα των συναδέλφων και για την παρουσία της οποίας το πρόσφατο τεύχος είχαμε την ευκαιρία πριν από λίγο καιρό, έτσι, να χαρούμε να έχουμε ένα χείρας και να το παρουσιάσουμε. Νομίζω ότι ήταν και πρώτης πανδημίας και έτσι είχαμε τη δυνατότητα να το εορτάσουμε με τον πατρουπαράδοδο τρόπο. Και τώρα βέβαια και τις επετηρίδες τις οποίες στην επανέκδοση πανηγυρίζουμε. Και η σχολή μας όχι μόνο καυχάται και σε γίνεται για αυτή την νεκροτική δραστηριότητα τη δυτή, αλλά και για τη δική σας παρουσία, ραπείτε κύριε Διπρίτανη, στην κεντρική διοίκηση του πανεπιστημίου, γιατί αποτελείται έναν ισχυρό σύνδεσμο της σχολής μας με τη διοίκηση του ιδρύματός μας. Έχουμε την ιδιαίτερη τιμή απόψε να είναι μαζί μας και η κυρία Ελένη Καραμαλέγου, η γνωστή καθηγήτρια του κοινού της Φιλολογίας και επί σειρά των κοσμήτρων της σχολής μας, η προκάτου χώρα στην κοσμητία της σχολής. Θέλω και προσωπικά μέσα από την καρδιά μου να την ευχαριστήσω και την απόψη παρουσία της ενάμεσά μας και να την παρακαλέσω να πευθύν κοινών χειρετικών προς όλα τα παιδί της σχολής, που αυτή τη στιγμή παρακολουθούν αυτή την εκδίδελση της παρουσίας της επαιτηρίας. Ραπείτε κύριε Καραμαλέγου. Τώρα ακούγεται, έτσι? Πρέπει. Κύριε Κοσμήτρο, εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω για την σημερινή πρόσκληση και να εκφράσω τη χαρά μου ξεκινώντας που είμαι ανάμεσα σε τόσους αγαπητούς συναδέλφους με τους οποίους δεν βλέπουμε όπως είναι φυσικό τώρα πια τόσο συχνά. Η επαφή όμως πάντα είναι πηγή χαράς και ζωής για όλους εμάς που ζήσαμε και ζούμε τόσα χρόνια μαζί. Νομίζω ότι και η παρουσία του κυρίου Αντιπρίτανη και όλων των άλλων συναδέλφων δείχνει αυτή την ιδιαιτηρότητα της φιλοσοφικής σχολής η οποία πάντα ξέρει ενωμένη να προχωρεί και να δημιουργεί. Είναι μια σχολή την οποία χαρακτηρίζει αυτό το στοιχείο της δημιουργικότητας και νομίζω ότι επί της κοσμητίας σας είναι σαφές πλέον ότι δεν φροντίζεται μόνο για την εύρυνη λειτουργία της σχολής θα έλεγα και για τον καλοπισμό της ο οποίος είναι αξιοσημείωτος τον τελευταίο καιρό αλλά και για την προβολή του επιστημονικού και ερευνητικού της έργου. Νομίζω ότι μια σειρά από γεγονότα και επιτεύγματα αποδεικνύουν και αναδεικνύουν τη μεγάλη συμβολή της φιλοσοφικής σχολής στον χώρο των γραμμάτων και του πολιτισμού. Αναφέρθηκε προηγουμένως η έκδοση της παρουσίας την οποία ήδη παρακολουθήσαμε και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τη φιλοσοφική σχολή πάλι στο μεγαλύτερο μέρος του λειτουργεί με τόση επιτυχία το ιστορικό αρχείο του πανεπιστημίου μας και αξιοσημείωτο είναι το έργο του Μουσείου του ιστορικού ιστορίας και αρχαιολογίας και ιστορίας της τέχνης που έχουμε μέσα στη σχολή μας. Οι βιβλιοθήκοι όλα αυτά δημιουργούν αυτή την εικόνα της φιλοσοφικής σχολής ως μια σχολής του πολιτισμού και της προσφοράς στο ευρύτερο κοινό. Νομίζω ότι η σημερινή παρουσίαση της επετηρίδας συμπληρώνει όλη αυτή την ιδιαίτερα σημαντική, αυτό το σημαντικό προφίλ της σχολής και ενισχύει αυτό το ρόλο που έχει και πρέπει να έχει η σχολή στο ευρύτερο επιστημονικό και κοινωνικό σύνολο. Με την παρακολούθηση λίγο του πίνακα περιεχομένων ήδη φαίνεται αυτή η επικοιλία των θεμάτων που συμβάλουν στην προβολή ενός επιστημονικού έργου που έρχεται από διαφορετικές περιοχές, όλο μαζί όμως συμβάλει στην μελέτη αυτή του ανθρώπου, του πολιτισμού του και της ζωής, η οποία αποκτά μια ποιότητα με την καλλιέργεια και την πνευματική δημιουργία. Νομίζω ότι είναι ένας πραγματικός άθλος η επανέκδοση της επετηρίδας με όλα τα οικονομικά προβλήματα τα πρακτικά προβλήματα και είναι άξια συγχαρητηρίων αυτή η πρωτοβουλία για την οποία πρέπει να συγχαρούμε τον κ. Κοσμήτωρα, τον αγαπητό συνάδελφο τον κ. Ζώρα του οποίου το ενδιαφέρον γνωρίζουμε για αυτού του είδους την εργασία που προσφέρει στο σύνολο και είναι μάλιστα συγκινητικό το ότι με αυτό το ίδιο τμήμα της σχολής την επετηρίδα είχε ασχοληθεί επί σειρά ετών ο πατέρας του και έχουμε εδώ μια συνέχεια. Επίσης όλη την επιτροπή η οποία εργάζεται αλλά και την κοσμητεία της φιλοσοφικής σχολής η οποία πήρε την απόφαση και στήριξε αυτή την πρωτοβουλία. Εύχομαι αυτός ο τόμπος που κυκλοφορήθηκε να είναι καλοτάξιδος σε όλο τον επιστημονικό κόσμο και με πολύ αγωνία περιμένουμε να διαβάσουμε με λεπτομέρειες και όλα αυτά τα επιστημονικά άρθρα τα οποία περιέχει. Εύχομαι χαλή συνέχεια και πάλι θερμά συγχαρητήρια σε όλους. Ευχαριστούμε πολύ, αγαπητή κυρία Καραμαλέγκου. Η παρουσία σας απόψε ανάμεσα μας τυμά ιδιαίτερα και μας συγκινεί με τρόπο ξεχωριστό. Η μαρτυρία σας είναι προφανώς ιδιαίτερα βαρυσήμαντη καθότι η πολυετή σας εμπειρία και η δυσδητική πεώρηση και η κτηθήσα επί σειρά ετών σε ζητήματα όχι μόνο διοικητικά αλλά και ακαδημαϊκά είναι μια ζωντανή και θαλερή διδαχή για όλους μας. Και θέλω να ευχαριστήσω πάλι και πολλάκης για τη μεγαλοθυμία σας και τη γενεοδορία των συναισθημάτων σας που σε κάθε περίπτωση έχουμε την ευκαιρία να επικοινωνούμε είναι εκδηλή και προσφέρεται αφιδόλαια. Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Να περάσουμε τώρα στην καταυτό παρουσίαση του τόμου της επετηρίδας μας του νέου τόμου, του 40. διτάρτου τόμου όπως θα μας τον παρουσιάσει βέβαια αρμοδίως ο διευθυντής της επετηρίδας και επιμελητής της συγκεκριμένης έκδοσης ο αγαπητός καθηγητής του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας ο κ. Γεράσιμος Ζόρας. Αγαπητές συνάδελφα έχετε τον λόγο. Ευχαριστώ πολύ. Θα ήθελα καταρχάς να εκφράσω βαθύδα τις ευχαριστίες προς τον αγαπητό κ. Πρίτανη για το μήνυμα το οποίο μας απέστειλε τον αντιπρίτανη, τον κ. Καραδήμα ο οποίος όπως και ο Κοσμήτορας έδωσαν και συνεργασίες. Υπήρξαν εκ των πρώτων συνεργατών του συγκεκριμένου τόμου. Θα σταθώ λίγο και στα λόγια του του αγαπητού Δημήτρη σχετικά με την παρουσία. Μάλιστα μαζί ξαναξεκινήσαμε την επανέκδοση και της παρουσίας. Τώρα ελπίζω ότι θα συνεχιστεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι δύο συγκοινωνούντα δοχεία και τα δύο περιοδικά. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω και την κ. Καραμαλέγου για τα τόσο ευγενικά λόγια της. Θα σταθώ όμως περισσότερο στον Κοσμήταρα, διότι με δική του πρωτοβουλία, ύστερα από εισηγήσεις που έκανα εγώ προς το απελθόν συμβούλιο της Κοσμητίας, έγινε δυνατή η επανέκδοση της Επετηρίδας. Να πω ότι με την Επετηρίδα, είχα αρχίσει να ασχολούμαι από το 1991 ως ειδικός μεταπτυχιακός τότε υπότροφος στον τομέα των νεοελληνικών. Τότε διευθυντής της Επετηρίδας και πρόεδρος του Κοινωνικού ήταν ο καθηγητής μου ο Παναγιώτης Μαστροδημήτρης, ο οποίος μου ανέθεσε από το 91 μέχρι και τώρα, μάλλον μέχρι και τον προηγούμενο τόμο, να συντάσω το δίτα μέρος, το οποίο τώρα ευγενικά ανέλαβε, να συντάσει ο συνάδελφος ο Διονύσιος Καλαμάκης. Από το 1999, είμουνα, πάλι με ύστερα από πρότεση του καθηγητή Μαστροδημήτρη, μέλος της Επιτροπής. Όταν πέρσι λήφθηκε μια απόφαση για την επανέκδοση του περιοδικού, ήμουνα το μόνο μέλος της Παλαιάς Συντακτικής Επιτροπής, που ήμουνα ανεργία. Και έτσι, η απόφαση, ύστερα από πρότεση του Κοσμίτερα, ήταν να αναλάβω τη διεύθυνση του περιοδικού. Ήξερα, βέβαια, ότι θα υπήρχαν πάρα πολύ μεγάλες δυσκολίες, για τις οποίες θα σας μιλήσω και στη συνέχεια, αλλά νομίζω ότι η αρχή είναι το ίμιση του παντός και ήδη βρισκόμαστε στη στιγμή, ας το πούμε, θέση, ώστε να μπορούμε να ευελπιστούμε και για το μέλλον. Για να συνεχίσω τώρα και της ευχαριστίας, πρέπει οπωσδήποτε να απευθύνω θερμότερες ευχαριστίες και προς τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, που με βοήθησαν σε όλες τις φάσεις της συγκρότησης του τόμου. Ιδιαίτερα, θέλω να ευχαριστήσω τον συνάδελφο Διονύσιο Καλαμάκη, διότι ανέλαβε το δύσκολο έργο της σύνταξης του δευτέρου μέρους, για το οποίο όμως θα σας μιλήσει ο ίδιος στη συνέχεια. Προφανώς, ευχαριστίες οφείλω να αποδώσω και προς τους συνεργάτες του τόμου, οι οποίοι όχι απλώς θέλησαν να συμμετέχουν στην αρχική αυτή προσπάθεια που κάναμε, αλλά και προσπάθησαν να καταθέσουν τη σεργασία τους το δυνατό συντομότερο, ώστε να προλάβει ο τόμος να εκδοθεί εντός του 20. Βλέπετε το προνάβαμε παρατρίχα το 20. Ευχαριστήσω βέβαια και τον αγαπητό Δημήτριο Σταμούλη, τον εκδόστερον Ρόδοτος, τον τρέξαμε λίγο παραπάνω με πιέσεις κλπ, ήταν αναγκαίο ώστε να βγει εντός του έτους. Και γιατί ήταν τόσο αναγκαίο, τι θα πείραζε να καθιστείς και άλλο ένα χρόνο. Απλούστατα ότι ο επόμενος τόμος θα πρέπει να είναι αφιερωμένος έστω κατά το 21, οπότε δεν θα μπορούσε να διαφέρει η χρονολογία έκδοσης από την ύλη του τόμου. Θα έπρεπε να συμπίπτει με την 200η ρίδα. Ευχαριστήσω επίσης, θα τα ευθύνω και σε όσους σήμερα έχουν συνδεθεί για να ακούσουν και να συμμετέχουν στην παρουσίαση του πρώτου τόμου της νέας ας πούμε περίοδου. Λάβετε υπόψη ότι ύστερα από επτά χρόνια διακοπής, για να ξαναπάρει μπρος τη μηχανή, χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια. Βέβαια και ξανασυνδεί και στο παρελθόν, κατά καιρούς, άλλες δυο αν θυμάμαι καλά φορές, να διακοπεί για μεγάλο χρονικό διάστημα η έκδοση της επεντηρίδας. Αυτά τα αναφέρει όλα λεπτομερώς, δεν υπάρχει λόγος τώρα να μπω σε αυτές τις λεπτομέρειες. Ο καθηγητής Φώτιος Δημητρακόπουλος σε σχετικό άρθρο, το οποίο μάλιστα σας έχω στείλει και ηλεκτρονικά το link, οπότε μπορείτε να δείτε όλες τις λεπτομέρειες. Κάθε φορά που ξαναάρχιζε να τυπώνεται το περιοδικό, ήταν μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Λάβετε δε υπόψιν ότι πέρα από την προσβληθή σε αυτή τη διακοπή, συνέπεσε η επανέκδοση του περιοδικού με την πανδημία. Και μάλιστα η αρχική φάση συνέπεσε με την πρώτη πανδημία και τώρα η τελική φάση συνέπεσε με τη δεύτερη. Δηλαδή σημαίνει ότι και όταν προσπαθούσαμε να μορφωποιήσουμε τον τόμο και να συγκεντρώσουμε τις εργασίες, το κάναμε μόνο με ηλεκτρονικό τρόπο, χωρίς να μπορούμε να συγκεντρωθούμε τα μέλη της επιτροπής και να συζητήσουμε και να λάβουμε αποφάσεις. Ακόμα πιο δύσκολο ήταν τώρα η πανδημία, διότι αποστέρισε στον κύριο Σταμούλη τους συνεργάτες του στον εκδοτικό ήκο και ήταν πολύ πιο δύσκολη η τελική φάση, δηλαδή η εκτύπωση, η βιβλιοδεσία κτλ. Ωστόσο όπως προλαμβέπηκε και από τον Πρύτανη και από τον Αντιπρύτανη και από όλους τους προλαλλείς, η σπολή καταφέρνει με τον τόμο, τον συγκεκριμένο και γενικότερα με το περιοδικό το οποίο ξαναρχίζει να εκδίδεται, δίδει το παρόν. Και μάλιστα το παρόν σε μια δύσκολη συγκυρία που είναι ίσως ανέφυκτο να δίδεται το παρόν με άλλους τρόπους, πιο διαδεδομένους, παραδοσιακούς κτλ. Μην ξεχνάμε επίσης ότι το περιοδικό όπως και οι προηγούμενοι τόμοι θα αναρτάται και σε ψηφιακή μορφή. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για τον λόγο ότι έτσι η εξοστρέφεια της σχολής θα γίνεται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Φυσικά όλοι θέλουμε να υπάρχει και η κίνηση της έντυπης μορφής της, αλλά από την άλλη θα υπάρχει και η ανάπτυξη σε ψηφιακή μορφή όταν θα κυκλοφορεί ο επόμενος τόμος, ώστε όποιοι τέλος πάντων να αποφασίζουν και να αγοράσουν κάποια αντίτυπα και να μην αρκούνται μόνο στην ψηφιοποιημένη μορφή. Ο τόμος, όπως θα πει και στη συνέχεια και ο κ. Καλαμάκης και ειδικά το δεύτερο μέρος, θεωρητικά καλύπτει μια επταετία. Γι' αυτό και φέρει την χρονολογία 2013-2020, δηλαδή από τη στιγμή που σταμάτησε η κυκλοφορία, από τη στιγμή που εκδόθηκε ο προηγούμενος τόμος επί διευθύνσεως του κ. Δημητρακόπουλου. Όμως το β μέρος, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να αποδίδει όλη την εικόνα της επταετίας που είχε η σχολή, αλλά βέβαια αποδίδει το οργανόγραμμα και τα μέλη της σχολής, όπως ήταν τον Αύγουστο που μας πέρασε. Και το λέω αυτό γιατί στον επόμενο Αύγουστο θα πρέπει να αποδίδεται η εικόνα, μάλλον η εικόνα του επόμενου Αύγουστο της σχολής, που θα τελειώνει το επόμενο Ακαδημαϊκό Έντος, θα αποδίδεται στο β μέρος του επόμενου τόμου. Ο συγκεκριμένος τόμος, όπως ίσως ήδη έχετε δει και γνωρίζετε, και ειδικά ό,τι συνεργαστήκατε, έχει πολύ πλούσια ύλη. Αλλά βέβαια για αυτό θα αφήσω να μιλήσουν, βλέπω αρκετούς από τους συνεργάτες, οι ίδιοι ή τέλος πάντων άλλα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, ώστε να μην γίνω βαρετός. Απλώς πρέπει να σας πω κάποια αρχή που φεσπίσαμε, ότι οι ύλη να παρουσιάζεται με χρονολογική σειρά από την αρχαιότητα, με τα μέσους χρόνους και στη συνέχεια νεότερους χρόνους, με ανάμιχτα βέβαια τα γνωστικά αντικείμενα που θεραπεύουν οι διάφοροι συνεργάτες. Ο τόμος, όπως ίσως σας πεί και ο κ. Σταμούλης, τον εκδόση ανηρόδοτος, εάν μπορέσει στη συνέχεια να συνδεθεί, είχε συνδεθεί αλλά έχει προβλήματα εικόνες και ήχους, θα διατίθεται στα μέλη της σχολής με 20 ευρώ. Οι διάφοροι συνεργάτες με 20 ευρώ θα μπορούν να προμηθευθούν δύο τόμους. Τώρα, αυτά ήταν όσα είχα να πω για το παρελθόν. Για το παρόν, δύο λόγια και για το μέλλον. Έχετε δηλαδή δύο ηλεκτρονικά αρχεία, με τα οποία καλώ τα μέλη της σχολής να συνεργαστούν στον επόμενο τόμο, καθώς και εκδοτικές οδηγίες, τις οποίες τις είχα αποφύλει και ο Πέτσι όταν συγκεντρώναμε το υλικό για τον τόμο που έχετε τώρα αναχείρας ή θα το δείτε στον Καπράνο. Θα παρακαλούσα την αυστηρή τήρηση των κανόνων, όχι για λόγους για να μην υποβληθούμε σε επιπλέον κόπο εγώ και τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, αλλά κυρίως για να κερδίσουμε χρόνο. Όσο πιο πολύ πρέπει να επενδέω εγώ και οι συνάδελφοι στα κείμενά σας για να ομογιανοποιούμε τις παραπομπές της υποθυμιός και τα λοιπά, τόσο πιο πολύ φωθυστερούμε. Επίσης, μια άλλη παράχληση θερμότατη θα είναι τα κείμενα τα οποία θα μας αποστήλετε, ή δυνατόν μέχρι το Πάσχα, ώστε και εγώ να έχω τον χρόνο μέσα στις διακοπές του Πάσχα να δουλέψω την ήλικη και οι συνάδελφοι της Συντακτικής Επιτροπής. Λοιπόν, τα κείμενα να είναι σε τελική μορφή, δηλαδή να μην σας σταλούν οι πρώτες διορθώσεις και αρχίσετε να κάνετε προστίκες, αλλαγές και τα λοιπά. Οι πρώτες διορθώσεις που θα τις δείτε εσείς θα έχουν να κάνουν μόνο για το βαθμό που έχουν περάσει τα κείμενά σας, ορθά από το ένα σύστημα το δικό σας στο άλλο σύστημα του εκδοτικού οίκου. Επίσης, κάτι άλλο το οποίο σημειώνω και στην ειδική που σας στείλαμε, είναι ότι θα ήθελα για οποιαδήποτε αμφιβολία έχετε για τη μορφή, την περιγράφω σε τρεις-τέσσερις σελίδες, εικνογραμμένες. Αν όμως υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία θα ήθελα να σας παρακαλούσα να επικοινωνήσετε μαζί μου στο πληνητό μου τηλέφωνο το οποίο το έχω αναγράψει. Ο σκοπός μας είναι το καλοκαίρι του 21 να έχουμε στα χέρια μας τον καινούργιο τόμο. Όπως είπαμε ένα μέρος του και θα δοθεί προτεραιότητα βεβαίως στις συνεργασίες οι οποίες θα έχουν να κάνουν με την ελληνική παλιγγενεστία. Πρέπει να τον έχουμε στα χέρια μας στο τέλος του καλοκαιριού ώστε να έχει και κίνηση αγοραστική. Αν περάσει η διαποσιετηρίδα και μπούμε στο 22, στο 23 πάει, μετά δεν θα ενδιαφέρεται πια κανείς. Ξέρετε τι συμβαίνει γενικώς και στο αναγνωστικό κοινό αλλά και γενικότερα. Γρήγορα ξεχνάμε τις επεκείους και όλα τα αυσχετικά. Οπότε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα έχω εγώ στα χέρια μου και η Συντακτική Επιτροπή τις συνεργασίες και είναι πιο σωστά δομημένες από άποψη μορφική τόσο πιο γρήγορα θα φτάσουμε στον τυπογραφείο. Θα πιέσω βέβαια κατά τελειοθότα και τον κύριο Σταμούλη και πιστεύω ότι τέλος του καλοκαιριού να το έχουμε στα χέρια μας. Τώρα, δύο-τρεις καινοτομίες και με αυτά θα κλείσω. Η μία είναι σχετικά με βιβλιοπαρουσιάσεις. Στην παραδοσιακή της μορφή η επεντηρίδα δεν είχε χώρο για βιβλιοπαρουσιάσεις και βιβλιοκριθίες. Πιστεύω ότι ο επόμενος τόμος ενδείκνεται ώστε να υπάρξει και τομέας μέσα στον τόμο για βιβλιοκρισίες, οι οποίες μάλιστα θα μπορεί να αναφέρονται κατά το μάλλον ήτον και σε επαιτειακές εκδόσεις για το 21. Επίσης, κάτι το οποίο συνηθιζόταν στην παλιά εποχή είναι οι νεκρολογίες. Καλό θα είναι για μέλη της σχολής τα οποία για διάρκεια του έτους που καλύπτει η επεντηρίδα απέρχονται από τον μάτιο του το πόσμο, να υπάρχει μνία σχετική στις σελίδες της επεντηρίδας. Παλαιότερα υπήρξαν και αφιερωματικοί τόμοι. Ένας από τους πρώτους τόμους το 1954 ήταν για τον καθηγητή Εξαρχόπουλο. Μετά έγινε για τον πατέρα μου, μετά έγινε για τον Ιωάννη Σταματάκο. Και αυτό πάλι με σύμφωνη γνώμη της Συντακτικής Επιτροπής και του Κοσμήτορα να υπάρχουν αφιερωματικοί τόμοι για παλαιούς καθηγητές. Τελειώνω με μία επισήμανση. Όπως γινόταν και παλιά, έτσι και από εδώ και πέρα η Επιτροπή θα μπορεί να ανταλλάσσεται και με περιοδικά του εξωτερικού ή και της Ιμεδαπής επιστημονικά, φιλολογικά βέβαια. Γι' αυτό θα ήθελα τη συνεργασία και του κ. Κοσμήτορα και των προέδρων των διαφόρων κοιμημάτων αλλά και της Βιβλιοθήκης ώστε να μας υποδείξουν καμιά οικοσαριά ιδρύματα, περιοδικά κλπ. Ώστε να γίνεται ανταλλαγή των περιοδικών και έτσι δεν θα πληρώνουμε προφανώς συνδρομές σε περιοδικά επιστημονικά έτσι. Γινόταν τουλάχιστον μέχρι προ επταετίας. Αυτά έχω να πω. Συγγνώμη αν σας κούρασα. Σας ευχαριστώ και πάλι όλους, ιδιαίτερα τον κ. Κοσμήτορα για την πρωτοβουλία που είχε για την επανέκδοση της επεντηρίδας και όλους όσους έχετε συνδεθεί για να ακούσετε τα σχετικά με την παρουσίαση του τεσταρκοστού τέταρτου τόμου της επεντηρίδας. Ευχαριστώ. Αγαπητές συνάδελφε, αγαπητές κυρία Ζώρα, ευχαριστούμε ιδιαίτερα για αυτήν την πυκνή παρουσίαση του νέου τόμου της επεντηρίδας μας. Αγαπητές και αγαπητές συνάδελφοι, είναι περητό να πω ότι ο κ. Ζώρας είναι η ψυχία αυτής της προσπάθειας καθότι ο συνάδελφος συνδέεται με τη συγκεκριμένη έκδοση όχι μόνο με δεσμούς οικογενειακούς, όπως ακούσαμε για γνωρίζουμε όλοι, αλλά και με δεσμούς βαθιά ακαδημαϊκούς, επιστημονικούς. Είναι μέτοχος αυτής της δραστηριότητας, παιδιόθενο, όπως μας το εξιστόρεσε προηγουμένως και θέλω προσωπικά να τον συγχαρώ, δημοσία, και να τον ευχαριστήσω ιδιαίτερα διότι εργάστηκε πραγματικά άοκνα, μυθοδικά, ασυστηματικά δραστήρια και αποτελεσματικά, ούτως ώστε καιρός και μάλιστα σε καιρούς δυσκημέρους, όπως αυτοί που διανύουμε, να έχουμε την έκδοση στα χέρια μας και ένα σήμα, το οποίο είναι αυτή η βούληση της σχολής μας για συνέχιση αυτής της εκδροτικής ενιάψιας δραστηριότητας μέσω της επετηρίας μας. Ευχαριστώ πάρα πολύ συνάδελφε και εύχομαι καλή συνέχεια και καλή δύναμη. Θα ήθελα να δώσω το λόγο τώρα στα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής της Αγιωτοσύνης για μια σύντομη παρέμβαση εκ μέρους τους και θα μου επιτρέψετε να ακολουθήσω μια ροή πρόσκλησης για χαιρετισμό εκ μέρους τους με βάση την αλφαβητική σειρά των ονομάτων τους, προκειμένου να μην προκύπτει άλλο ζήτημα ιεράρχησης. Οπότε παρακαλώ πρώτον τον συνάδελφο τον κύριο Γιώργο Βασίλαρο από το τμήμα Φιλοσοφίας να απευθύνει δύο λόγια στον συναδέλφος ως μέλος της Συντακτικής Επιτροπής. Κύριε Βασίλαρο, παρακαλώ. Κύριε Κοσμήτρα, σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Πράγματι είναι μια σημαντική στιγμή για τη σχολή μας, ιστορική στιγμή, γιατί επανεκλείδεται αυτό το ιστορικό περιοδικό και θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής και ιδιαίτερα τον αγαπητό συνάδελφο τον καθηγητή κ. Ζόρα και διευθύτη της έκδοσης, ο οποίος θέλω να το ομολογήσω αν έλαβε τον μεγαλύτερο όγκο της δουλειάς, της επιλογής, επιμέλειας άρθρων και θέλω εκμέρους και εγώ προσωπικά, θα νομίζω εκφράζω και τα περισσότερα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, να τον ευχαριστήσω ιδιαίτερα. Θέλω να σας επενέσω όμως ιδιαίτερα κ. Κοσμήτωρα για την τόσο σημαντική πρωτοβουλία σας να εγιηθείτε αυτής της προσπάθειας για την επανέκδοση, μάλιστα μέσω παντομίας, του εμβληματικού για τη σχολή μας επιστημονικού αυτού περιοδικού. Ήταν, πιστεύω, άδικο η αιτήση αυτή έκδοσης χρωσοφικής σχολής που ξεκίνησε, όπως σωστά οπεσήμανε ο κ. Πρίτανης πριν από 1995 ακριβώς χρόνιο, το 1925, και περιλαμβάνει όχι μόνο τις επιστημονικές εργασίες των διδασκόντων της σχολής, αλλά τις δραστηριότητες, τα μέλη, το προσωπικό, θα ήταν κρύμα να μην επανακτηριδόταν όταν κουβαλάει όπως είπα τόσο σημαντική ιστορία πίσω της. Εκεί όπου είναι πάρα πολύ σημαντικό, είναι και θέλω να ευχαριστούσα πάρα πολύ τον Ποσμήτωρα για την δυνατότητα που δίνει σε όλα τα μέλη και σε όλο τον επιστημονικό κόσμο να ξεφυλίζουν την πετ-ηρίδα μέσα από το link που μας έχετε στείλει που είναι όλα τα τεύχη της ηλεκτρονικά, εκτός από το τελευταίο που πολύ σωστά έχει επιστημάνει ο κύριος Ζόρας στην επιστολή του ότι μετά από ένα χρόνο θα υπάρχει κάποιος χρόνο για να πουληθεί το περιοδικό και να βγει έτσι και αυτό μετά στην ηλεκτρονική του μορφή. Το ξεφύλησε και πάλι, το ξέρω αυτό το περιοδικό, είμαι απόφτωτος της σχολής, εργάζομαι τώρα πάρα πολλά χρόνια στην φιλοσοφική σχολή, αλλά πραγματικά αν το ξεφυλίζει κανείς θα δει ότι όλα τα μεγάλα ονόματα των επιστημόνων που υπηρέτησαν στη φιλοσοφική σχολή Αθηνών έχουνε καταδέσει σε επιστημονικές απόψεις από τον Ιωάννη Σικουτρίνα και ξεκινήσουμε, από τον Θεοφάνη Κακριδή, από τον μεγάλο εκδότη των εθικών του Βλουτάρτο Βερναρδάκη, από τον Σίμο Μενάρδο, από τον Σοκράτη Φουγέα, από τον Διονύσιος Ζακυθινό, από τον Σπυρίδωνα Μαρινάτο. Όλες οι αμβληματικές πραγματικά προσωπικότητες που πέρασαν και η Λάμπρυνα Νέτη στη φιλοσοφική σχολή, τον Φέδρονα Κουκουλέ, πριν από χρόνια τον Κωνσταντίνο Βουλβέρη, τον Νικόλαο Τωμαδάκη, τον Γεώργιο Ζόρα. Και εκτός τούτων ξεφυλίζει κανείς το περιοδικό, άρα έχουμε βάλει πολύ ψηλά το μπίχι, κύριε Κοσμήτ, αυτό θέλω να πω και θα τα καταφέρουμε. Βλέπει κανείς στην επιστημονική μας επετηρίδα άρθρα μεγάλων φιλολόγων, οι οποίοι, όχι μόνο, και φιλοσόφων και ιστορικών και αρχαιολόγων, οι οποίοι προσεκλήθησαν στη φιλοσοφική σχολή να δώσουν διαλέξεις ή έγιναν επίτιμοι διδάκτορες και οι ομιλίες τους ανακοινώθηκαν έτσι, δημοσιεύτηκαν στην επετηρίδα μας. Και ο τρία ονόματα να πει κανείς, καταλαβαίνει πόσο σημαντική είναι η ιστορία αυτής επετηρίδας, όπως, ας πούμε, υπάρχει άρθρο του Paul Lemaire, μεγαλύτερου βυζαντινολόγου, υπάρχει άρθρο του John Sandwick, που γνωρίζουμε τη συμβολή του στην αποκρυφογράφηση της γραμμικής β, υπάρχει του μεγάλου ιστορικού και ιδικούς στην επικραφική του Λουί Ρομπέρ, του μεγάλου γερμανού φιλολόγου του Hans Herter, που ήταν εκδότης όλων των μεγάλων περιοδικών της Γερμανίας, πολύ σημαντικοί ομοιριστές, ο Dennis Page, εκδότης βέβαια και λιρικών ποιητών, ο Sadeval, το Kuhlmann, η Ζακλίντε Αργομηγή. Είναι βαρύ το φορτίο που κουβαλάμε και νομίζω, κύριε Ζόρα, κύριε Κοσμήτρα, θα τα καταφέρουμε έτσι, να τα αποκριθούμε σε αυτή τη μεγάλη ιστορία. Και απλώς να τελειώσω, ξεφυρίζοντας, θα βλέπω στο ντόμο του 25 και αυτό θα το έλεγα ότι είναι και εμβληματικό. Έχει δημοσιευτεί και ένα σημαντικό άρθρο του Ιάννη Σοκουτρή, ο οποίος βέβαια αντικοχαμένος, φιλόλογος, και ξέρουμε ότι με τη σχολή τη δική μας είχε και μια περίεργη ιστορία. Έχει δημοσιεύσει και ένα εξαιρετικό άρθρο για τον Αντιφόντα, σε αυτό το πρώτο τόμο της παιδηρίας μας. Και οι παρατηρήσεις του έχουν εσωματωθεί στην έκδοση Σοκσφόρδης, από αυτό το άρθρο. Και όχι μόνο αυτό, έχουμε και αυτό που θα έλεγα πολύ εμβληματικό. Υπάρχει άρθρο για τον Αδαμάντιο Κοραΐ, που είναι ο γενάρχης της νεότερης φιλολογίας. Και μάλιστα είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι εκδόθηκε σε αυτό το πρώτο τόμο, με μια μελέτη του διευθυντή της Βιλοθήτης Κοραΐ, στοιχείο, με επιμέλεια μάλιστα του μόλις 24 ετών νέου διδάκτωρα Ιωάννη Κακριδή, του ΙΤΚ Κακριδή του γνωστού, που υπερέτησε και αυτό στη σχολή μας. Και ήταν μια εξαιρετική μελέτη για διορθωτικές παρατηρήσεις και παλαιά σχόλια στις κωμοδίες του Αριστοφάνη, που και αυτές οι παρατηρήσεις, μετά από την έκδοση της επετηρίας μας, χρησιμοποιήθηκαν τις μεγάλες εκδόσεις της Toibren και της Oxford. Νομίζω ότι ξεκινήσαμε με αυτές τις πολλά εμβληματικές προσωπικότητες και νομίζω θα συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο και θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την τιμή που κάνατε να με συμπεριλάβετε και εμένα στα μέλη της Τακτικής Επιτροπής. Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πολύ κύριε Μασίλαρα, ευχαριστούμε αγαπητές συνάδελφοι, πραγματικά ήταν αποκαλυπτική αυτή η επισκόπιση, η σύντομη αλλά τόσο εύλογη επισκόπιση του ίδιου που μέχρι τώρα έχει δημοσιευθεί στην επετηρία μας. Ευχαριστούμε πολύ για την υπόμνηση. Όντως έχουμε τη δυνατότητα και να ευχαριστήσουμε με την ευκαιρία αυτή, θα υποθέτει και στη συνέχεια, αλλά πρέπει να το υπογραμμίσουμε εδώ το ίδρυμα, γιατί έδωσα τη δυνατότητα με ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ να ψηφιοποιηθούν με συμμετοχή και εκπροσώπων συνεργατών, συναδέλφων της βιβλιοθήκης μας, να ψηφιοποιηθούν όλοι οι τόμοι και να είναι ευχαιρώς προσβάσιμοι αυτή τη στιγμή στον ειστότοπο της Διεύθυνσης Βιβλιοθυκών, παραπομπήσεις των οποίων έχουμε εμσωματώσει και στο κεντρικό σημείο της ιστοσελίδας της οικοσυνδρίας μας, να είναι άμεσα προσβάσιμοι σε όλους μας. Ευχαριστούμε, λοιπόν, πολύ κύριε Βασίλη, για αυτή την εμισκόπηση. Δίνω τον λόγο ευθύς αμέσως στον κύριο Διονύσιο Καλαμάκη, τον συνάδελφο από το τμήμα φιλολογίας, αφού σπεύσω να τον ευχηθώ και να εκφράσω τις θερμότερες ευχές μου για την σημερινή τονομαστική εορτή. Χρόνια πολλά, είστε πολύ χρονοσυνάδραφοι, το γιο του Διονυσίου σήμερα. Ο συνάδελφος ο κύριος Καλαμάκης έχει αναλάβει την εργότη πραγματικά προσπάθεια, σημειώθηκε και προηγουμένως στη σύνταξη του ακροδελεύτη του τμήματος της Επετειρίδας, που αφορά την οργάνωση της φιλοσοφικής σχολής. Μια οργάνωση που εδώ αποτυπώνεται ως υφίστατο μέχρι την 31η Αυγούστου του 2020. Κύριε Καλαμάκη, έχετε τον λόγο. Ευχαριστώ, κύριε Κοσμήτορ, κύριε διευθυντά της Επετειρίδας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Πράγματι σημαντική η σημερινή μέρα, διότι μετά από διακοπή 7 ετών επανεκδίδεται η Επετειρίδα. Σημαντική πρώτον για τον κύριο Κοσμήτορα, με πρωτοβουλία του οποίου γίνεται αυτή η επανέκδοση. Αλλά σημαντική και για τον διευθυντή, κύριο Γεράσιμο Ζόρα, που συνεχίζει όπως ήδη ελέγχθη το έργο του ΑΕΜΝΙΣ του πατέρα του, που διήφθυνε την Επετειρίδα από το 1953 έως το 1967. Σημαντική όμως και για όλα τα μέλη ΔΕΠ και τα μέλη ΕΔΙΠ, όλο το επιστημονικό προσωπικό της σχολής, που έχουν πλέον στη διάθεσή τους ένα βήμα υψηλού επιπέδου και διεθνούς αναγνώρισης. Και λέω διεθνούς αναγνώρισης, γιατί επί σειρά ετών που δεν υπήρχε η δυνατότητα της διάχυσης των πληροφοριών με ηλεκτρονικό τρόπο, οι Επετειρίδες των σχολών ήτανε ουσιαστικά το μοναδικό βήμα διεθνούς παρουσίας του Πανεπιστημίου, όπως το τόνισε ήδη και ο κύριος Πρύτανης. Είναι σημαντικό ότι αυτή η Επετειρίδα, όπως και η παρουσία και η Επετειρίδα των άλλων σχολών, κοσμούν τις βιβλιοθήκες των μεγαλυτέρων πανεπιστημίων της Ευρώπης, της Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής. Ανέλαβα την επιμέλεια του δευτέρου μέρους και όπως ακούσατε, απεικονίζεται η κατάσταση εις 31 Αυγούστου 2020. Εάν όπως είναι η επιθυμία του κοσμί τώρα και όπως δηλώνει και ο τίτλος της Επετειρίδας, το περιοδικό εκδίδεται ομαλά και αιτήσια, η οργανωτική δομή θα απεικονίζεται πλέον σε αιτήσια βάση. Δυό-τρεις σημειώσεις για τις καινοτομίες. Για πρώτη φορά τα τμήματα τα 13 της σχολής παρατήθενται με την αλφαβητική σειρά δείγμα και αυτό της ισότιμης παρουσίας και αξίας των. Για πρώτη φορά δίπλα από το όνομα του κάθε μέλους ΔΕΠ ανεγράφει το γνωστικό του αντικείμενο όπως είναι στο ΦΕΠ. Αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό γιατί από αυτό φαίνεται το ευρύ πεδίο των αντικειμένων της σχολής τα οποία καλύπτουν τα μέλη ΔΕΠ. Επίσης αναγράψαμε όπου ήταν δυνατόν και το αντικείμενο των μελών ΕΔΕΠ. Αυτό έγινε για πρώτη φορά. Για πρώτη φορά στην Επεντηρίδα φυσικά όπως θα διαπιστώσετε δεν υπάρχουν σπουδαστήρια. Όλο το προσωπικό των σπουδαστηρίων έχει μεταφερθεί στη Διβλιοθήκη της Φιλοσοφικής Σχολής. Δεν κατέστη εφικτό αυτή τη φορά λόγω πιέσεως χρόνου να αναγραφεί λεπτομερό στο προσωπικό της Βιβλιοθήκης. Αν εγγράφησαν μόνο οι δύο υπεύθυνοι την επόμενη φορά θα έχουμε τη δυνατότητα να αναγράψουμε όλο το προσωπικό. Επίσης ετοιμάζεται ήδη και το κομμάτι που θα αφορά το διδασκαλείο της Νέας Ελληνικής. Γίνεται προσπάθεια να αφιερωθούν σύντομες νεκρολογίες για διαπρεπή μέλη της σχολής που έχουν αποχωρήσει από τον Μάταιο Αυτοκόσμο όπως οι κοσμίτορες Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης και Αντώνιος Δανασής Αφεντάκης. Άλλα και άλλα μέλη του προσωπικού αναλόγως των δυνατοτήτων και της διαθεσιμότητας από τα μέλη ΔΕΠ. Υπάρχει μάλιστα η σκέψη να μπει, αν το εγκρίνει η Επιτροπή, και μια μικρή φωτογραφία του κάθε εκκληπώντος. Τελειώνοντας αυτή τη σύντομη παρέμβαση θα ήθελα να εκφράσω θερμές ευχαριστίες. Πρώτον, προς τη διεύθυνση δημοσιευμάτων και εκδόσεων του Πανεπιστημίου και ιδιαιτέρως προς τις δύο κυρίες, προς τη διευθύντρια κυρία Σεφερλή και προς την προησταμένη κυρία Λενάκη, των οποίων η βοήθεια υπήρξε αμέριστη. Μας έδωσαν τη βασική οργανωτική δομή και μπορέσαμε πάνω σε αυτήν να κινηθούμε. Αλλά και προς τις προηθάμενες και τους προηστάμενους των γραμματιών των δεκατριών τμήματων και προς όλα τα μέλη του προσωπικού των γραμματιών για την ευγένεια με την οποία συνεργάστηκαν μαζί μας επί πολλές ώρες προκειμένου να καταστεί δυνατόν η ακριβής απεικόνιση του επιστημονικού και του διοικητικού προσωπικού. Βεβαίως υπάρχουν κενά, βεβαίως υπάρχουν ελλείψεις οφειλόμενες στη δική μου αδυναμία αλλά και στην ταχύτητα με την οποία έπρεπε να προχωρήσουμε και γι' αυτό ζητούμε την κατανόησή σας. Προβάλλω και μια παράκληση σε όσους από εσάς έχετε διοικητικά καθήκοντα ή πρόκειται στο μέλλον να ασκήσετε. Θερμή παράκληση να παρακολουθείτε αυτοπροσώπως την πιστή κήρυση των πρακτικών. Είτε είσαστε προϊστάμενοι ενός Μουσείου, είτε διευθυντές, είτε πρόεδροι, είτε κοσμήτορες. Βεβαίως οι δραματοίς έχουν την βασική ευθύνη για τη σύνταξη των πρακτικών. Καλό όμως είναι να την παρακολουθείτε διότι πολλές φορές υπάρχουν κενά που δημιουργούν προβλήματα όπως ξέρει ο κ. Καραμανολάκης πολύ καλά στον μελλοντικό αρχιακό ερευνητή. Θερμές ευχαριστίες και στον εκδότη κ. Δημήτριο Σταμούλη για την ευπροσυγωρία του σε όλη τη διάρκεια αυτής της επίπονης προσπάθειας. Εύχομαι το ταξίδι της επετηρήδας να είναι μακρό, ανέφελο και ακύμαντο. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πολύ αγαπητές συνάδελφοι, αγαπητές κ. Καλαμάκη. Όντως αγαπητές και αγαπητές συνάδελφοι, κ. Καλαμάκης κατέβαλε πολύ κόπο και μόχθο για να φέρει σπέρα σε αυτό το έργο, ένα έργο κοπιώδες, μια προσπάθεια εργόδης όπως είπα και στην αρχή. Και η δραστηριότητά του ήτανε ουσιαστικά μία διεσδυτική έρευνα που αποπειράται με αυτήν την ματιά, την όντως διεσδυτική, απαιτήθηκε αρκετή έρευνα, όσο μπορώ να γνωρίζω. Είναι σε θέση πια ο συνάδελφος να σφιγμομετρεί τους τύπους της καρδιάς της σχολής, εκεί που πάλεται δηλαδή η ζωή και η καρδιά της σχολής και να αποτυπώνεται σε αιτήσια βάση, πράγμα που μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, όπως καταλαβαίνετε, γιατί είναι μία ένδειξη ουσιαστική και απτή της δυνάμη εξοστρέφειας της σχολής μας. Στον τομέα αυτόν, στο πεδίο δηλαδή της έρευνας και της ενασχόλησης του κ. Καλαμάκη, η συνδρομή όπως επισημάρθηκε προηγουμένως όλων μας και η συναντήληψη και η παροχή πληροφοριών προς τον συνάδελφο θα ήτανε ευκαια και καθοριστική. Ευχαριστούμε πάρα πολύ και πάλι, κύριε συνάδελφε, και χρόνια πολλά για την ειδοτή σας για άλλη μία φορά. Περνάμε στον συνάδελφο τον κ. Βαγγέλη Καραμαναντάκη από Τύμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Σχολής μας. Αγαπείτε συνάδελφε και με τον λόγο. Σας ευχαριστώ πολύ κ. Κοσμή τώρα. Σας ευχαριστώ και για τη σημερινή παρουσία και για το σημερινό κάλλησμα, αλλά και συνολικά για τη συνεργασία. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την ασυμμοζόρα, το είπατε ήδη, την πραγματική ψυχή της επεντηρίδας, των άνθρωπων των οποίων οφείλουμε αυτό το μικρό άφυλο, δηλαδή την έκδοση αυτού του πολύ σημαντικού εντύπου μετά από τόσο καιρό. Και λέω ότι είναι πολύ σημαντικού εντύπου γιατί η επεντηρίδα και η μακρόχρονη διαδρομή της αντιπροσωπεύσαν πολύ μεγάλο βαθμό την εικόνα της νέας φιλοσοφικής, έτσι όπως διαμορφώνεται στον 20ο αιώνα, μετά το 1904, και την αυτονόμηση του θρησκομαθηματικού τμήματος. Η επεντηρίδα του 1925 είναι η πρώτη επεντηρίδα που εκτείνεται από τις σχολές, θα ακολουθήσουν αργότερα οι άλλες σχολές, και έρχεται ακριβώς να αναδείξει, νομίζω, αυτή τη νέα ταυτότητα της φιλοσοφικής σχολής, έτσι όπως θα εμπλουτιστεί στα χρόνια εκείνα και με καθηγητές και γνωστικά αντικείμενα και βέβαια το 1932, με την ίδρυση των πρώτων θρημάτων, δηλαδή του Φιλαιολογικού και μαζί του Ιστορικού Αρχαιολογικού. Η επεντηρίδα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό έντυπο για την ίδια ενταυτότητα της σχολής. Ξέρουμε ότι συζητιέται από παλιότερα. Θυμίζω τη λαμπρή παράδοση του πανεπιστημίου μας να ενισχύει η περιοδικά. Στο 19ο αιώνα θυμίζω ότι ο Φιλίστορ, το πολύ γνωστό περιοδικό των Κουμανούδη, Ξανθόπουλου και Μαυροφρίδη εκδίδεται ουσιαστικά μέχρι το πανεπιστημίου, ενώ αργότερα θα ενισχυθεί οικονομικά και ο Σπυρίδων Λάμπρος για τον νέο ελληνό μνήμονα. Με αυτή την έννοια θεωρώ πραγματικά πολύ σημαντική στιγμή αυτή την επανέκδοση, που συνεχίζει μια λαμπρά παράδοση και παράλληλα μπορεί να αναδείξει το πεδίο των ανθρωπιστικών σπουδών. Η ανάδειξη μέσω της Επιτήρηδας Φιλοσοφικής ως ενός κόμπου ανθρωπιστικών σπουδών, όπως και είναι, Φιλοσοφική της Αθήνας, νομίζω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Επιτρέψτε μου, διάβασα με πάρα πολύ προσοχή τα άρθρα που αφορούν τα ιστορικά ζητήματα, φυσικά είδα και τα άλλα, αλλά προφανώς το επίκεντρο του ενδιαφέροντός μου είναι εκεί. Η σημερινή Επιτήρηδα που έχουμε στα χέρια μας, η έστω ηλεκτρονικά, περιέχει εξαιρετικά σημαντικά ιστορικά άρθρα, όπως της κυρίας Δούρου Λιωπούλου για την πρόσκληψη των Βυζαντινών, και φυσικά του ίδρου του Κυριουζόρα για την Αθηνιακή Λέσκη, που συνεχίζει αυτό που θα λέγαμε μια γνωστή και πολύ σημαντική ιστορικοφιλαιολογική παράδοση που έχει αναπτυχθεί στη σχολή μας. Θέλω να σταθώ όμως σε τρία κείμενα. Στο άρθρο της κυρίας Ευθυμίου για την ιστορία των γαλλικών σπουδών, στο άρθρο του Αντρέντων Όπουλου για τους γενικούς γραμματίες του Πανεπιστημίου και της Χαράς Μπαλή το κλειοδότημα της Σοφίας Σαρυπόλου. Και τα τρία άρθρα μας δίνουν, συνεχίζοντας επίσης μια λαμπρή παράδοση της Επιτήρηδας, στρέφονται προς την μελέτη της ίδια της ιστορίας του Πανεπιστημίου μας και της παρέμβασής της. Το άρθρο της κυρίας Ευθυμίου ουσιαστήματοι που θέλει να κατανοήσω τη διαδρομή των γαλλικών σπουδών, ενώ ο άρθρος του κυρίου Αντρέντων Όπουλου μας θυμίζει τους λαμπρούς πραγματικά ανθρώπους, τους λαμπρούς επιστήμονες που διαιτέρασαν... να ξανασκεφτούμε για ένα από τα φαινόμενα που χαρακτήρησαν την πορεία και του Πανεπιστημίου και της σχολής, ενώ τα μεγάλα κλειοδοτήματα τα οποία ακόμη και σήμερα λειτουργούν ενσχύοντας στο έργο της. Νομίζω ότι αυτά είχα να πω. Θα θέλα να ευχηθώ κι εγώ, κάνω τάξιδο στον δόμο αυτόν και πραγματικά να έχουμε τη δυνατότητα να συνεχίσουμε με τον ίδιο ενθουσιασμό και με τα ίδια σημαντικά αποτελέσματα. Ευχαριστώ. Ευχαριστούμε πολύ, ευαίρετε συνάδελφα. Είναι καθοριστικά σημαντική σύμβολή σας, ως μέλους της Συντακτικής Επιτροπής της Επιτροπής και ευχαριστούμε ιδιαίτερα, ιδίως γι' αυτήν την θεώρηση και αποτίμηση της ύλης του νέου μας στέφτος, του γνωστικού αντικείμενου, της ιστορίας, αλλά και της ιστορίας του ανεπιστημίου και της σχολής. Είναι γνωστό μας ότι η γνώση είναι η ιστορία του αντικείμενου, αυτή η αυτομική πορεία για την αίσια πρόοδος του μέλοντος μας. Θα περάσω στον αδερφό της Συντακτικής Επιτροπής, στον κύριο Αθωμάρμα Πρόεδρο της Φυλολογίας της Πολύσης Πολύσης. Αγαπητές συνάδελφες, έχετε το λόγο. Ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Κοσμήτωρα. Ελπίζω, είχα τις τελευταία δευτερόλεπτα άσχημο ήχο και νομίζω στον κύριο Καραμανουλάκη, τουλάχιστον σε εμένα έχει χαλάσει ο ήχος. Δεν ξέρω αν αυτή τη στιγμή ακουγόμαστε καλά. Ακούγεστε πολύ καλά. Εντάξει. Ευχαριστώ πάρα πολύ κύριε Κοσμήτωρα. Καταρχάς θα θέλω να δώσω τα δικά μου προσωπικά συγχαρητήρια. Αφενός στον αγαπητό μας κύριε Κοσμήτωρα, τον κύριο Χαλδεάκη για την εξαιρετική αυτή η πρωτοβουλία. Αφεντέρου, στον αγαπητό συνάδελφο τον κύριο Ζόρα, ο οποίος με σοφία και μαεστρία διεχθύνει το καράβι, αυτό της επετηρίδας μας. Είναι ακούρας τους εργάτες για την επιτυχία της. Όπως επίσης και στα αγαπητά μέλη της Στακτικής Επιτροπής, που κατάφερα νομίζω να αγγηθούν την ποιότητα, την επιστημονική ποιότητα αυτού του τόμου από τη δική τους πλευρά. Είναι τιμή μου να είμαι ένας ανάμεσά τους σε αυτούς τους πάρα πολύ καλούσιους συνάδελφους και φίλους. Πολλά συγχαρητήρια στον κύριο Σταμούλη, που κατέστησε δυνατό και οικονομικά και τεχνικά αυτό το εγχείρημα. Δεν είναι εύκολο στις ημέρες που ζούμε. Πολλά συγχαρητήρια όμως πάνω από όλες στους συγγραφείς, γιατί κατάφεραν να ολοκληρώσουν εξαιρετικές μελέτες, ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, μεταξύ άλλων με βιβλιοθήκες κλειστές ή μη κλειστές και με ακόμα και προσωπικές οικονομικές θυσίες που κάνουν για να βρουν τη βιβλιογραφία σε συνθήκες έκθαρσης του κορωνοϊού, πράγμα που ήταν πολύ πολύ δύσκολο. Για μας είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, νομίζω και για όλους μας, γιατί ο τόμος αυτός σηματοδοτεί το τέλος αν θέλετε και της οικονομικής και μαζί με την οικονομική και της πνευματικής κρίσης στον οποίο έχει έρθει ο τόπος μας. Είχαμε κλείσει υπεργατικά, είχαμε μεγάλες απώλειες και πνευματικές μέσα στα αυτά δέκα χρόνια της κρίσης. Είναι θαυμάσιο το ότι η κοσμητεία μας πήρε την πρωτοβουλία εκμεταλλευόμενη από την άριστη κατάσταση στην οποία και την πολύ οργανωμένη κατάσταση στην οποία ήταν η κοσμητεία και όπως την είχε αφήσει και η μέχρι πρότεινος κοσμητή κυρία Καραμαλέγκου για την οποία θα τη κατάσταση, η άριστη κατάσταση, νομίζω θα θέλατε εγώ να την ευχαριστήσω γιατί ήταν η βάση πάνω στην οποία μπορέσαμε και είχαμε την πολυτέλεια να στραφούμε σε παραπάνω πράγματα. Και νομίζω η πετυρίδα μας δίνει όχι απλώς το zin αλλά και το eftzin ως σχολή. Αλλά μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό γιατί έχουμε αυτή τη στιγμή τη μεγάλη χαρά και νομίζω είναι τιμή για όλους μας να έχουμε μια κοσμητεία υπό την ηγεσία του κ. Χανδερά και του κοσμητεαρά μας που λειτουργεί άψογα από κάθε άποψη. Για την κλεισική φιλολογία είναι η μητέρα τη στιγμή. Σας είπα ότι κατά τη στιγμή της οικονομικής κρίσης είχαμε απώλειες μεγάλες. Είχαμε για παράδειγμα την αναστολή της εκτύπωσης του περιοδικού αρχαιογνωσία που έβγαινε εδώ στην Αθήνα και ήταν το καύχημά μας. Τώρα προσπαθούμε να ξαναζωντανέψουμε πάλι. Ελπίζω να το καταφέρουμε. Αλλά ακόμα και σε γενικότερη επίπεδα στη φιλολογία, περιοδικά όπως τα ελληνικά χρειάζονται να παγώσουν για αρκετό χρόνο την έκδοσή τους. Ξεκίνησε όμως ξανά η προσπάθεια να κτίσουμε το χαμένο έδαφος, αρχικά με την παρουσία, με την επανεκτύπωση παρουσίας, κάτι πάρα πολύ σημαντικό, το οποίο το αφήνουμε και στον αγαπητό μας κύριο Αντιπρίκανη αλλά και σε άλλους συναδέρφους εδώ πολλούς από την σχολή μας που είναι και παρότες και παρούσες και του συγχέρον. Σήμερα όμως κάνουμε ένα ακόμα σημαντικό βήμα για όλη τη σχολή μας σαν ένα ενιαίο σύνολο, σαν ένα καράβι που πλέει στον οκεανό της γνώσης για πάρα πολλά χρόνια και νομίζω και θα μας βγάζει από τους προφρόσωπους και θα έχουν αρχίσει να το κάνει. Είναι για μένα σημαντικό ότι σε αυτό το πρώτο τόμο μέσα σε όλες αυτές τις σχολίες καταφέραμε να έχουμε ταυτόχρονα εργαστίες που εκφράζουν και τους αναγνωρισμένους επιστήμονες του πανεπιστημίου μας, δεν είναι τίποτα ότι είναι ο κύριος Αντιπρίτανης, ο κύριος Κοσμήτορας για να πω μόνο δυο όνοματα από τους συγγραφείς του τόμου, αλλά και πάρα πολλά νεότερα παιδιά που είναι το μέλλον και η ελπίδα μας. Μόνο από το χώρο της κλασικής φιλολογίας μπορώ να αναφέρω την κυρία Καναβού, τον κύριο Βερτουδάκη, την κυρία Θωμά, την κυρία Κορολή, την κυρία της Σιανοπούλου, συναδέρφους οι οποίοι είναι νέοι συναδέρφοι, νέο αίμα, περισσότερο από αυτούς δεν είναι καν μόνιμοι αυτή τη στιγμή, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα είναι το νέο αίμα της σχολής μας και του χώρου της κλασικής φιλολογίας. Ταυτόχρονα πιστεύω ότι είναι σημαντικό ότι χάρη στον κύριο Ζόρα και στην συνεργασία που υπήρχε εκπονήθηκε ένα πολύ σοφό σχέδιο, το οποίο το ακούσατε ήδη, να έχουμε έντυπη δημοσίευση, θα ήταν νομίζω λάθος να πηγαίνουμε σε μια αποκλειστικά online δημοσίευση, αλλά και ταυτόχρονα θα βγαίνουν τα περιοδικά μετά από ένα χρόνο. Και στο διαδίκτυο. Αυτό δίνει τη μεγάλη δυνατότητα για τη διεθνοποίηση του περιοδικού, ξεπερνώντας τις δυσκολίες που είναι το δίκτυο διανομής των εντύπων επιστημονικών περιοδικών στην Ελλάδα, το οποίο έχει μεγάλα προβλήματα δυστυχώς ακόμα και τώρα. Είναι σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, και το ότι καταφέραμε να εμφανιστεί το περιοδικό εγκέρος μέσα στο 2020. Κατά την ταπεινή μου άποψη, δύο είναι τα σημαντικότερα στοιχεία, τρία τα σημαντικότερα στοιχεία της επιτυχίας ενός επιστημονικού περιοδικού, η ποιότητά του, η έγκαιρη εκτυπωσή και η σωστή και τακτική περιοδικότητά του. Έτσι καταφέρνει κανείς να φέρει νέους συναδέλφους, νέους επιστήμονες και καταξιωμένους επιστήμονες, οι οποίοι θέλουν να συμβάλουν και ξέρουν ότι αφού το θα δώσουν θα βγει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, σε συγκεκριμένη στιγμή δεν θα αναμένουν με μια βεβαιότητα τη δημοσίευση. Πολύ σημαντικό ακόμα είναι για μένα το σμίξιμο της ελληνικής με την αγγλική, που το βλέπετε ανάγκληφα σε αυτόν τον τόμο, γιατί εξασφαλίζει αφενώς τη διεθνοποίηση του περιοδικού μας, αλλά ταυτόχρονα δίνει και τη δυνατότητα να αναδειχθεί μέσα από αυτή τη διεθνοποιημένη του και η ελληνική γλώσσα ακόμα περισσότερο ως γραφικό όργανο επιστημονικού λόγου και στο εξωτερικό. Δηλαδή, ο συνδυασμός τακτικής έκδοσης διαδικτύου και ελληνοαγγλικής, ας πούμε, γλώσσας αυτή τη στιγμή, δίνει, νομίζω, τα καλύτερα χέγγια ώστε να αποτελέσει έναν πολυορκητικό κρυώκι για τη δική μας γλώσσα σε μια προσπάθεια θυμινοποίησης της, όχι όμως με ιστερίες και κραυγές υπερπατριωριτισμού κούφιου, αλλά μέσα από τον επιστημονικό λόγο. Σημαντικό και θέλω να εκφράσω σήμερα, κύριέ μου, είναι το ότι δεν υπήρξε ο φόβος ακόμα και σε δύσκολα απότιθηνικής άποψης κείμενα. Ας πούμε και το κείμενο του Κοσμούι, το κείμενο του Κυρίου Σιχανοπούλου, ακόμα και το κείμενο του Ομιλούντα, έχει δειχνεί δυσκολίες, εκτυπωτικές δυσκολίες. Και θέλω να συγχαρώ και τον εκδότη που τα κατάφερε, έτσι με μια πάρα πολύ καλή, σε ένα πολύ καλό επίπεδο, να τα επεξέλθει σε αυτές τις τεχνικές δυσκολίες που ξεπερνάν την εκτύπωση ενός ομαλούν ελληνικού κειμένου, με τεχνικά χαρακτηριστικά. Για μένα όμως το σημαντικότερο είναι η πρωτοτυπία, όσο μπορούσα να διαβάσω, χάρηκα, γιατί και τα κείμενα της κλασικής φιλολογίας, εν γένη της φιλολογίας, που ήταν πάρα πολλά, και χαίρομαι πολύ για αυτό στον τόμο, ήταν εξαιρετικής ποιότητας και πρωτοτυπίας. Αυτό είναι το σημαντικότερο απόκτημα και κατάκτηση για ένα περιοδικό, τη στιγμή που επανακοινεί. Κλείνω λέγοντας ότι θεωρώ θαυμάσιο το γεγονός ότι αμέσως μόλις παρουσιάστηκε η ιδέα για την επανακίνηση του περιοδικού, αμέσως πολλοί συνάνδελφοι ενδιαφέρθηκαν και ολοκλήρωσαν σε χρόνο ρεκόρ και με, όπως είπαμε, πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες από πλευράς βιβλιοθηκών και λοιπά, τις συμβολές του. Το θεωρώ μία από τα ιδέα και κατάκτηση και ένα χαρακτηριστικό της αγάπης που έχει όλος ο επιστημονικός κόσμος της σχολής μας για την επετηρήδα του. Θεωρώ και πιστεύω και το εύχομαι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα από εδώ και μπρος θα είναι πώς θα τυπώνουμε αρκετά γρήγορα ώστε να ανταπεξερχόμαστε στο τσουνάμι που μας έκανε από επιστημονικές συμβολές όλων των συναδέλφων, οι οποίοι θα χαίρονται και θα είναι περήφανοι να τυπώνουν στην επετηρήδα της σχολής μας. Όσοι λοιπόν τυπώνουμε, είμαστε τυχεροί, νομίζω από του χρόνου, θα πρέπει να μένουμε στη σειρά και να πάρουμε νομεράκια περιμένοντας να εκδοθούν, γιατί είμαι σίγουρος ότι το επιστημονικό δυναμικό της σχολής μας θα προσθέξει ακόμα περισσότερο και θα κατακλήσει με υποβληθέντα άρθρα το επιστημονικό μας όργανο. Ευχαριστώ πάρα πολύ και για την τιμή την προσωπική να είμαι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και εύχομαι να είναι καλό τάξη η επετηρήδα μας για πολλά πολλά ακόμα χρόνια. Ευχαριστώ. Αγαπητές συνάδελφοι, αγαπητές κύριοι Πρόεδρε, αγαπητές κύριοι Παθομάθ, χαριστούμε ιδιαίτερα για την παρέμβασή σας. Η συμμετοχή σας στη Συντακτική Επιτροπή της Επιτρίας ήταν άκρως ενισχυτική λόγω της εγγνωσμένης εμπειρίας και επιδεξιότητας γύρω από ζητήματα εκδοτικής φύσεως και θέλω με την ευκαιρία να σας ευχαριστήσω γενικότερα διότι και υπό την επιπλέον θεσμική ιδιότητά σας του Προέδρου του Τμήματος Φιλολογίας, είστε πάντοτε άοκνος συμπαραστάτης όλων των προσπαθειών και ενεργειών της κοσμητίας μας. Ευχαριστώ ιδιαίτερα. Θα δώσω τον λόγο στη συνέχεια στην συνάδελφο Τινέβη Τιμπετροπούλου, καθηγήτρια αρχημένου της Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, επίσης μέλους της Συντακτικής Επιτροπής. Κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο. Κυρία Πετροπούλου, είναι συνδεδεμένη? Είναι συνδεδεμένη, κυρία Πετροπούλου. Συγγνώμη που μιλάω, αλλά πρέπει να ανοίξει το μικρόφωνο της. Με είχε πάρει πριν τηλέφωνο και μου είπε ότι έχει πρόβλημα σύνδεσης. Τώρα έχουμε την εικόνα της, αλλά δεν έχουμε φωνή. Ανοίξτε το μικρόφωνο, συνάδελφε. Βλέπω ότι έχει προβλήματα σύνδεσης, κυρία Πετροπούλου. Να πάμε στον συνάδελφο τον Γιώργο τον Πεθάνη, από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, μέχρι να αποκατασταθεί η συνδέση της κυρίας Πετροπούλου. Αγαπητές συνάδελφε. Συγγνώμη, δεν ξέρω αν μ' ακούγεται. Μάλιστα, σας ακούμε, ναι. Συγγνώμη, σας ακούγα πολύ καλά, είχε παγώσει η εικόνα. Έχω βάσει τη σύνδεση, ελπίζω να προλάβω να πω τις δυο κουβέντες που θα ήθελα να πω. Αξιότιμε κύριε Αντιπρίτανη, αξιότιμε κύριε Κοσμή, τώρα αξιότιμη κυρία Καραμαλέγου, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, φίλους και φίλοι. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή και σας ευχαριστώ πολύ για αυτό να συμμετέχω μαζί με τόσους εκληκτούς συναδέλφους στη Συντακτική Επιτροπή της Επιτροπής της Επιτροπής της Επιτροπής της Επιτροπής της Επιτροπής της Επιτροπής της Επιτροπής της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επιτροπης της Επ Υπάρχει η εμπινή έκθεση ενός�ρα του Επιτροπή. Σε προτοβουλία δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ. Δεν θα σας κουράσω, γιατί οι προηγούμενοι μιλήτες αναφέρθηκαν διεξοδικά σε όλα τα σημαντικά δεδοσί. Θα ήθελα μόνο να σταθώ σε δύο ιδιότερα χαρακτηριστικά της επετειρίδας που έφερθηκαν και που την ξεχωρίζουν από άλλες τύπου εκδόσεις. Το πρώτο είναι η μακροχρονα ιστορική ב�ωρίεν της την επόμενη μεγάλη της παράδοση Αυτή η ορίζοντας, το γεγονός, δηλαδή, ότι η επιτυρίδα αποτέλεσε και αποτελεί ανοιχτό βήμιο επιστημονικού διαλόγου για όλα τα τμήματα της Κιλωσοφικής και για τα 13, πλέον, τμήματα της σχολής μας. Φράγμα που αποδεικνύει και ό,τι 40 τέτακτους τόμους με την πικιλία των θεμάτων του. Από την πλευρά μου, θα ήθελα να σας παρακαλέσω όλους και όλες και να σας παροκρίνω να συμβάλλετε στην Πολυσχυδία και στο θεμοτικό βλούτο των επόμενων τόπων με την ίδια ζέση, με την οποία το κάνατε και αυτή τη φορά. Ο αμέσως επόμενας τόμος θα περιλαμβάνει ένα θέρωμα στην Ελληνική Ανάσταση, αλλά παράλληλα θα διατηρήσει και τον παραδοσιακό ρόλο της επιτυρίδας, αφού θα δημοσιευτούν σε αυτόν και κείμενα που δεν θα εντάσχονται στη θεματική αυτή. Σκοπός μας είναι, λοιπόν, να κυκλοφορήσει ή δυνατόν το φθινόπωρο του 2021 και γι'αυτό παρακαλούμε όσους συναδέλφους επιθυμούν να συμμετάσουν, να συνεργαστούν και να μας στείλουν άμεσα να μας ενημερώσουν για το θέμα τους. Τα μέλη σας καλώς θα ήταν να τα στέλνετε και στον κύριο Ζόρα και σε εμένα, δηλαδή πάτε με κοινοποίηση και σε εμένα, ώστε να εξασφαλίζουμε ότι δεν θα χαθεί κάποιο νέο, ότι μέσα στην πληθόρα των μηνυμάτων που λαμβάνουμε δεν θα παραπέσει κάτι και ότι θα ξεκινήσει άμεσα η φιλολογική επιμέλεια και η ομογενοποίηση των κειμένων από τον κύριο Ζόρα και από την υπόλοιπη Συντακτική Επιτροπή. Είναι ανάγκη, κάτω των δυνατών, να τηρηθούν οι προδιαγραφές της δημοσίευσης τις οποίες έστειλε με τον κασινό του μήνυμα ο κύριος Ποσμίτλος πάλι προς όλους, μαζί με την επιστολή του κύριου Ζόρα. Τελειώνοντας, θα ήθελα απλώς να δηλώσω ότι όλοι μας είμαστε στη διάθεσή σας και για συζήτηση και για οποιαδήποτε βοήθεια χρειαστείτε σχετικά με τη δημοσίευση των κειμένων σας. Μη διδάσετε, θα δικοινωνήσετε μαζί μας. Και θα χαρούμε, περιμένουμε να λάβουμε τα κείμενά σας. Σας ευχαριστούμε θερμά. Και σας ευχαριστώ κι εγώ θερμά. Ευχαριστούμε πολύ, αγαπητή συνάδελφα, για την τοποθέτησή σας και για όλη την βοήθεια της εμπεράσταση, που ήταν καθαριστική σε ζητήματα οργανωτικής υφής και όχι μόνο για τη διαδικασία, ετοιμασίας και έκοδος της Επιτερίδεκτης. Και περνάμε στον συνάδελφο τον Γιώργο Πεφάνη από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Συνάδελφα, έχετε το λόγο. Ευχαριστώ πολύ. Ακούγουμε καλά? Ναι, πολύ καλά. Έχω ακούσει πάρα πολλά και συγκινητικά πράγματα από τους συναδέλφους, από τον κ. Αντιπρίτανη, από σας κ. Κοσμήτωρα, από την κ. Καραμαλέγκου. Είναι συγκινητικά και η στιγμή είναι συγκινητική. Διότι περάσαμε στη σχολή μας πάρα πολλά προβλήματα. Η επανέδοση της Επιτερίδας, όπως επίσης και της παρουσίας, είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Γιατί δείχνουν και τα δύο περιοδικά αφενώσια επανέκδοσης, δείχνουν ότι μάλλον σηματοδοτούν την έξοδό μας από την πρώτη κρίση, την οικονομική κρίση. Και από την άλλη και την ελπίδα μας ότι υπάρχει φως στο κτούνιλ για τη δεύτερη κρίση. Και ότι σε ό,τι αφορά την Επιτερίδα τουλάχιστον είναι σαν μία σχεδία μέσα σε αυτή τη φουρτούνα. Έρχομαι να προσθέσω και το ζερικό εδώ στις αναφορές του κυριού Παπαθωμά και άλλων συναδέλφων, στις παρομοιώσεις που έκαναν για το ταξίδι και το καράβι και τις οποίες συμμερίζουμε απόλυτα. Είναι σαν μία σχεδία που όσο απλή κι αν είναι, νομίζω ότι συμβολίζει τη συνοχή της συμβολής μας. Και τη συνοχή τόσο σε έναν κάθετο άξονα, σε έναν κάθετο διαχρονικό άξονα, όσο και σε έναν οριζόντιο συγχρονικό άξονα. Ο κάθετος άξονας αναφέρθηκε, περιγράφτηκε προηγουμένως εύγλωτα από τους συναδέλφους για τα μεγάλα ονόματα που παρουσιάστηκαν από τον κύριο Βασίλαρο, αν θυμάμαι καλά. Τα μεγάλα ονόματα που βαραίνουν το έργο μας. Αλλά εξής που σημαντικός είναι και οριζόντιος άξονας, ο συγχρονικός, διότι και σήμερα έχουμε ένα από τα διάρκεια του κύριου Βασίλαρο, ο συγχρονικός, διότι και σήμερα έχουμε μια πολύ μεγάλη πρόκληση να αντιμετωπίσουμε ως φιλοσοφική σχολή, ως αυτό που η φιλοσοφική μας σχολή, η κάθε φιλοσοφική σχολή, εκπροσωπεί και συμβολίζει στις δυτικές κοινωνίες. Και αυτό βάλεται πανταχώθεν, όπως ξέρουμε. Επομένως, χρειαζόμαστε συνοχή, χρειαζόμαστε την συνήπαρξη και την άμεση συνεργασία και των μελών δεπ, συναδέλφων όλων της σχολής μας, για να περάσουμε, να τα καταφέρουμε και εμείς, όπως η σχεδία του Ζερικώ. Από τα μελετήματα που φιλοψενούνται στην Επιτερίδα, υπάρχουν πάρα πολλά που αξίζουν να κάνουμε μια αναφορά. Θα περιοριστώ σε μία μικρή αναφορά μόνο στα μελετήματα που αφορούν τη θεατρολογία. Και είναι σχεδόν όλα προέρχονται από το τμήμα μου και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γι' αυτό. Είναι βεβαίως της κυρίανς Ιωάννας Παπασπηρίδου για την κολέτ και το θεέτρο από την Μεγαλική Συνολογία. Και όλα τα υπόλοιπα που έρχονται από το τμήμα μου παρουσιάζονται για πρώτη φορά διάγνωστα κεφαλονίτικα μονόπρακτα μελοδράματα από την κυρία Χρυσόθεμη Σταματοπούλου-Βασιλάκου, που είναι η πρώην μας πρόεδρος που έχει αφιπηρετικήσει. Και από εκεί και μετά έχουμε μελετήματα από νέες συναδέλφους που είναι στενοί συνεργάτες μου και στο εργαστήριο που έχουμε στο τμήμα, αλλά και στις δράσεις του τμήματος. Είναι η κυρία Αλεξιάδου, που βεβαίως είναι φιλολογικού περιεχομένου, το μελέτημά της είναι για την Ελλάδα των ποιητών το 70. Είναι της κυρίας Αντωνίου το Ρωμαϊκο Πανόραμα. Είναι μια παράσταση με πολύ μεγάλων διαφέρον μεταπολεμικής περιόδου, αλλά που αναφέρεται στον εθνικό διχασμό του 14-17. Είναι της κυρίας Διακομοπούλου που μόλις έχει εκλεγεί πριν από λίγο καιρό και την περιμένουμε στο τμήμα μας, που παρουσιάζει μια εντελώς άγνωστη πτυχή της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου και μάλιστα του θεάτρου εκείνου όπου πρωταγωνιστούν τα μη ανθρώπινα ζώα και με έναν Έλληνα που είχε κάνει μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό και στην Αμερική. Έχουμε επίσης δύο ακόμα μελετήματα σημαντικά. Είναι ο ρόλος του θεατρολόγου στα σχολεία, εκεί όπου η θεατρολογία είναι μαχόμενη και δίνει καθημερινά αγώνα για να δελτιώσει την κατάσταση και την ποιότητα των μαθημάτων και της αγαπτής συναδέλφου της Ιωάννας Ρεμεδιάκη για τις σοφόκλια αντιγών και τις περιπέτειες που αντιμετωπίζει μετάφραση στον 21ο αιώνα. Ο κ. Σταμούλης, ο οποίος είναι εκδότης της Επιτυρίδας, είναι εκδότης και του δικού μας περιοδικού, της Παραβάστιος, στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών και ελπίζει να είναι καλά και να έχει πάντα την καλή διάθεση και τη δοτικότητα αυτή να συνεχίσουμε το έργο σε όλα τα επίπεδα και στη Πολυσοφική Σχολή Κοινωνικής. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πολύ, αγαπητές συνάδελφες, για τη γλαφερή αποθέτησή σας, για τη γλαφερή παρέμβασή σας. Αλλά θέλω να σας ευχαριστήσω και για τη νηφάλια αλλά και στη βαρά αποτελεσματική συμμετοχή σας στη Συντακτική Επιτροπή της Επιτυρίδας μας. Και νομίζω ότι εσείς μας συμβαίνετε όχι απλώς με την παρουσία του περιοδικού που επισημάνθηκε δηπροηγουμένως, αλλά και με ένα αντίστοιχο περιοδικό του τμήματος θεατρικών σπουδών της σχολής μας, που έχει και αυτό μια μακρά ιστορία και μια σταθερή περιοδικότητα, την παράβαση που, όπως ορθά τονίσατε, είναι μια αθωριστική συμβολή στα γράμματα γενικότερα, όπως αυτά θεραπεύονται εδώ στη Φιλοσοφική μας σχολή. Τώρα θα δώσω τον λόγο για μια πολύ σύντομη παρέμβαση στον επικεφαλής των εκδόσσεων Ηρώδοτος, τον κ. Δημήτριο Σταμούλη, ελπίζω να είναι συνδεδεμένος και να μας ακούει. Κύριε Σταμούλη με ακούτε. Ο κ. Σταμούλης είναι συνδεδεμένος. Είχε πρόβλημα σύνδεσης ήδη από την αρχή, οπότε μάλλον δεν έχει καταφέρει να συνδεθεί. Με την ευκαιρία θα ήθελα να τονίσω ότι αφιλοκερδώς, δηλαδή χωρίς να πληρώνεται προβαίνει στην έκδοση της επεντηρίδας, και ίσως και αυτός ήταν και ένας λόγος που μπορέσαμε να προχωρήσουμε στην έκδοση του συγκεκριμένου τον και των επόμενων. Οπότε του εκφράζω προσωπικά τις ευχαριστίες μου και πιστεύω να μας συνδράμει και στο μέλλον. Όπως ήδη ακούστηκε, ο κύριος Δημήτρης Σταμούνδης είναι γνωστός εκδότης σε αρκετούς από τους συναδέλφους. Είναι αρρωγός στο έργο το εκδοτικό, στον προσπάθεια την εκδοτική διαφόρων μεμονωμένων συναδέλφων αλλά και κτημάτων της σχολής μας. Και όντως η συμβολή του ήταν εκαθοριστική για την ταχύτατη εκπερέωση των εκδοτικών συστημάτων της Επιτυρίδας και μάλιστα με μια διάθεση όπως τονίστηκε και οφείλονται υπογραμμούς και εγώ αφιλοκαιρδί. Η προσυγωρία του, η προσήμειά του, η θετική του διάθεση να ανταποκριθεί σε αυτή την πρόσκληση της σχολής και να βοηθήσει με αυτόν τον τρόπο που διαφορετικά ενδοχομένως θα μας δημιουργούσε περιπτέρων προβλήματα και χρονοκριβή κατά τη δημιουργία της έκδοσης μας βοήθησε ώστε να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα ακριβώς στην χρονική συγκυρία που το επιθυμούσαμε. Αγαπητές και αγαπητές συνάδελφοι θα ήθελα να δώσω τη δυνατότητα και σε εσάς αν κάποιος επιθυμεί να πει δύο λόγια, μια σύντομη παρέμβαση για να μην καταχραστούμε πολύ και το χρόνο σας με ένα πρόγραμμα επιβαρυμένο και δεν θέλω να καταπονήσω περιθέρω και νομίγη. Αν κάποιος όμως από τους συναδέλφους θέλει να κάνει μια σύντομη τοποθέτηση με τα χαράς να τον ακούσουμε ή να δεν ακούσουμε. Ναι Γιώργο, μόνο μια παράλειψη μέσα στην προσπάθειά μου να μην περβώ το χρόνο. Το μελέτημα για το ρόλο των θεατρολόγων στην εκπαίδευση είναι από την αγαπητή συνάδελφο την Ήλια Λακίδου. Ξέχασα το όνομά της, έτσι να το μνημονεύσουμε. Ευχαριστώ. Ωραία. Εάν κάποιος ή κάποια συνάδελφος θέλει να λάβει το λόγο, ας ανοίξει τον μικρόφωνο και ας τοποθετηθεί. Δεν βλέπω τίποτα, θα κάνω ένα χεράκι. Εγώ θέλω να σας δείξω για άλλη μια φορά τον τόμο, τον οποίο ελπίζω όλοι να έχετε σύντομα στη διάθεσή σας. Θέλω να εκφράσω τη συγκίνησή μου, γιατί αυτό που κρατάω αυτή τη στιγμή στα χέρια μου, ήταν μια από τις πρώτες αποφάσεις της κοσμιτίας μας, η οποία ελείφθη κατά μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2019. Και είναι συγκινητικό που μετά την παρέλευση ενός εύλογου χρονικού διαστήματος, δεδομένων και των εκτάκτων και ιδιαίτερων σύμφυκων που βιώνουμε, έχουμε αυτό το αποτέλεσμα από το αναχείριση. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συντελεστές αυτής της έκδοσης, ιδιαίτερα τον διευθυντή εκμελητή της έκδοσης, τον συνάδελφο τον κ. Ζόρα, αλλά και όλους τους συναδέλφους τα μέλη της Συνταχτικής Επιτροπής. Και θέλω μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλες και όλους αγαπητές και κάποιοι συνάδελφοι. Κύριε Αντιπρίτανη, κυρία Χοσμήτωρ. Και να σας πω εξομολογητικά και από καρδιάς τα εξής. Πέρσι, ακριβώς τέτοια μέρα, σας είχαμε καλέσει όλους στη βιβλιοθήκη και είχαμε τη χαρά να συναντάει ένα στον άλλο, να μοιραζόμαστε την αγάπη μας για την τέχνη, κυρίως να μοιραζόμαστε ο ένας την αύρα και την ενέργεια του άλλου, να συνεορτάζουμε, να συνευχόμαστε, να συμπορευόμαστε, να επικυρώνουμε εν της πράγμασης και διαζώσης την αγάπη και τη σύντρια και τη συναδελφικότητα, να ακούμε όμορφη μουσική σε ένα περικαλή λαμπρό χώρα της σχολής μας και μετά βέβαια να το πανηγυρίζουμε με τον τρόπο που συνηθίζουμε στην Ελλάδα με ένα καλό μεζέ και με ένα ποτήρι καλό κρασί. Σας χρωστάμε λοιπόν, αγαπητοί και καπητοί συνάδελφοι, και τον καλό μεζέ και τον καλό κρασί και δεσμευόμαστε ως κοσμητεία της Φιλοσοφικής Σχολής ότι όψεποτε οι συνθήκες το επιτρέψουνε, θα οργανώσουμε πάλι μια τέτοια συνάντηση, ώστε να γιορτάσουμε με τον δέοντα, με τον αρμόζοντα τρόπο. Μέχρι τότε όμως να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι τα ίδια συναισθήματα τιμή, σεβασμού, αγάπης είναι κοντά σας, εκπέμπονται, διεχερτεύονται μέσα από τους διάβολες τους διαδικτυακούς και επιθυμώ να περιβάλλουν όλους σας σε μια θητική αύρα και ενέργεια και να σας συντροφεύουν αυτές τις όμορφες, τις ιδιαίτερες, τις καιχωριστές, τις οικογενειακές ημέρες που θα γιορτάσουμε την γιορτή των Χριστουγέννων και την έλευση του νέου χρόνου. Θέλω λοιπόν με την ευκαιρία αυτή να ευχηθώ σε όλους. Καλές γιορτές, με υγεία, με αγάπη, πίδα, με αισιοδοξία. Να είστε καλά. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πάλι. Ευχαριστούμε εμείς όλους. Καλές γιορτές. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε. Καλές γιορτές σε όλους. Καλές γιορτές, καλές γιορτές. Ευχαριστούμε, καλές γιορτές. Τι και τον εσείς θα το τιμά φιλοσοφίας, κύριε Κοσμίτα, που συμμετέχει στην Επιτυρίδα. Και ευχαριστώ και την κυρία Καραμαλέγκου ως πρόεδρος του τμήματος για όλες τις προσπάθειες που κατέβαλε να υπάρχει σήμερα τίμα φιλοσοφίας. Δεν το ξεχνάνε τα μέλη του τίματος φιλοσοφίας σε αυτό. Και ευχαριστώ πάρα πολύ και τον Κοσμίτα, που με την πρωτοβολία του για την Επιτυρίδα είχαμε και εμείς στην παρουσία μας, όπως με ένα εξαιρετικό άρθρο του κ. Ουστήρη, ο οποίος ασχολείται και με μια περίοδο πολύ δύσκολη έτσι στη φιλοσοφία. Οπότε διπλά ευχαριστώ και εκ μέρους τίματος φιλοσοφίας. Και προς εσάς και προς την κυρία Καραμαλέγκου. Ευχαριστούμε πολύ, κυρία Πρόεδρε, να είστε καλά, με υγεία. Στο όνομά μας την Επιτυρίδα και το τμήμα και όλα. Ευχαριστούμε πραγματικά την κυρία Καραμαλέγκου πολύ και τον κοσμίτα μας. Ευχαριστώ την κυρία Καραμαλέγκου και την φιλοσοφία σας. Εγώ θέλω να το λέω δημόσιο αυτό, όταν μου λέει κυρία. Να ευχηθούμε το 25 να γιορτάσουμε και τα 100 χρόνια της Επιτυρίδας. Έτσι, έτσι πραγματικά. Τα συγνωκή ήρωή και η διάδοχή μας να γιορτάσουν και τα 200 χρόνια και τα 300 στο μέλλον. Το εμείς και δε βρελτιάδο και θα δούμε τι θα κάνουμε. Και να γίνει παρουσία συμπέστασης. Χρόνια πολλά σε όλους. Χρόνια πολλά. Καλά, είστε καλά. Καλό βράδυ σε όλους. Καλές γιορτές. Καλές γιορτές. Γεια σας. Καλές. Καλό βράδυ. Γεια σας. |
