| : [♪ Μουσική! Υπόσχαρη Μουσική! Υπόσχαρη Μουσική! Πρόσωπα και Μουσική! Γεια σας παιδιά, είμαιец Ειραινάτα, είμαι δασκάλα και εγώ. Βρίσκομαι εδώ, για να θυμηθούμε... τους χρόνους των ρημάτων ενεργητικής φωνής που έχετε διδαχθεί ως τώρα στην Τρίτη Δημοτικού. Όχι όλοι, μην τρομάζετε, ψυχραιμία. Θα δούμε τον ενεστώτα, τον παρατατικό, τον αόριστο, τον συνοπτικό μέλλοντα και τον συντελεσμένο μέλλοντα. Και θα θυμηθούμε λίγο για ποιο λόγο χρησιμοποιούμε τον καθένα και με ποιο τρόπο. Θα με ρωτήσετε όμως και για τι κυρία οι χρόνοι των ρημάτων. Και τι είναι χρόνος και τι είναι ρήμα. Για να το δούμε αυτό, πάρτε το τετράδιο της γλώσσας σας, κάπου θα είναι εκεί στο γραφείο, δεν μπορεί, ψάξτε. Ή φωνάξτε τη μαμά σας το φέρει. Ένα μολυβάκι, μια γόμα και πάμε να γράψουμε μαζί τι είναι χρονοί ρημάτων. Πάμε για αρχή να δούμε τι είναι ρήμα. Ουπς! Λαθάκη. Ρήμα λοιπόν είναι η λεξούλα που μου δείχνει ότι κάτι κάνω. Για παράδειγμα, εμείς τώρα κάνουμε μάθημα. Εσείς γράφετε τώρα από το σπίτι. Επίσης το ρήμα μου δείχνει ότι κάτι παθαίνω. Παράδειγμα, τραυματίζομαι. Εγώ τραυματίζομαι, εσείς πλένεστε. Και το ρήμα μου δείχνει ότι βρίσκομαι σε μία κατάσταση. Για παράδειγμα, ονειρεύομαι. Πάμε να δούμε και τι είναι χρόνος. Το χρόνο θα σας τον δείξω με μία χρονογραμμή. Ας σκεφτούμε ότι εδώ είναι το παρόν, το τώρα λοιπόν. Το τώρα το δηλώνουμε με το χρόνο εν εστώτα. Μετά το παρόν είναι το μέλλον. Αυτό το οποίο δεν το γνωρίζω ακόμη και δεν έχει γίνει, δεν έχω πάει εκεί. Το εκφράζομαι τους χρόνους συνοπτικός μέλλοντας. Μπορείς να γράφεις κι εσύ από το σπίτι, αν θέλεις, για να τα θυμηθείς. Και εξακολουθητικός μέλλοντας. Εξακολουθητικός μέλλοντας. Κάνε και αυτή τη συντόμευση, γιατί ξέρω ότι καμιά φορά δεν σε αρέσει να γράφεις και πολύ. Αυτό λέω και στους μαθητές μου. Και πίσω λοιπόν από το παρόν είναι το παρελθόν. Το παρελθόν λοιπόν είναι αυτό το οποίο πήγαμε και το εκφράζουμε με τους χρόνους αόριστο και παρατατικό. Πάμε να δούμε λίγο στις διαφάνειες ένα αυτοκινητάκι για να το καταλάβουμε. Να φτιάξουμε και τη γραμμούλα ως εδώ. Τα αυτοκινητάκια μας λοιπόν βρίσκεται τώρα στο παρόν, στο τώρα. Για να δούμε, το μετακινούμε και πηγαίνει πίσω. Δεν κάνει όπως ήταν το αυτοκίνητο, πολύ ωραία. Για να μας περιγράψει λοιπόν τα ταξίδια του και τις εμπειρίες του, θα χρησιμοποιήσει τους χρόνους αόριστο και παρατατικό. Αν το μετακινήσω πάλι, θα φύγει από το παρόν και θα πάει προς το μέλλον. Αυτό που θα συμβεί, που δεν το ξέρουμε ακόμη. Και ο μέλλοντας, εδώ θα σας το πω και να το θυμάστε, παίρνει και τη λεξούλα θα μπροστά. Όπου βλέπουμε θα σε ρήμα είναι πάντα μέλλοντας, είτε συνοπτικός είτε εξακολουθητικός. Ωραία. Για να δούμε τώρα έναν έναν το χρόνο. Ο ενεστώτας είναι ο χρόνος που μου δείχνει ότι κάτι κάνω τώρα ή κάθε φορά. Ενεστώτας, τώρα ή κάθε φορά, παράδειγμα. Εμείς τώρα κάνουμε μάθημα. Ο Ανδρέας τώρα παίζει μπάσκετ. Κάθε Δευτέρα πηγαίνω στο οδείο για το μάθημα βιολιού. Εσύ τι κάνεις κάθε Τετάρτη για παράδειγμα, μπορείς να σκεφτείς? Μπορεί να πηγαίνεις στο μάθημα των Αγγλικών. Άρα θα περιγράψεις σε κάποιο φίλο σου ότι κάθε Τετάρτη πηγαίνω στο μάθημα των Αγγλικών. Και έχεις χρησιμοποιήσει το χρόνο ενεστώτα. Πάρα πολύ ωραία. Συνεχίζουμε με τον Αόριστο. Ο Αόριστος είναι ο χρόνος που μου δείχνει ότι κάτι έγινε στο παρελθόν για μια στιγμή. Για μια στιγμή. Στο παρελθόν, όμως. Παράδειγμα. Εγώ χθες έπαιξα με τη φίλη μου. Εσύ μπορείς να θυμηθείς τι έκανες χθες. Είμαι σίγουρη ότι έπαιξες με το αδελφάκι σου ή ότι μπορεί να έφαγες και ένα παγωτό. Συνεχίζουμε με τον Παρατατικό. Ο Παρατατικός μου δείχνει κάτι που έκανα στο παρελθόν. Παρελθόν, λοιπόν, συνέχεια ή σε επανάληψη. Για θυμήσου τι έκανες τα προηγούμενα καλοκαίρια. Παράδειγμα. Έπαισα ρακέτες όλο τον Ιούλιο. Αυτό συνέβαινε συνέχεια στο παρελθόν. Ή στο πάρτι χορεύαμε μέχρι το πρωί. Αυτό δείχνει ότι κάτι είχε διάρκεια. Για θυμήσου κι εσύ κάτι που έκανες και να έχει διάρκεια. Να σου πω εγώ. Μήπως έπαιζες παιχνίδια μέχρι να βραδιάσει με την οικογένειά σου. Πολύ ωραία. Και ακόμη ο Παρατατικός μου δείχνει και την επανάληψη. Όταν ήμουν μικρός πήγαινα κάθε χρόνο στο χωριό. Ή εσύ, όταν ήσουν μωρό, μπορεί να ταξίδευες κάθε χρόνο στο εξοχικό σου. Συνεχίζουμε με τους χρόνους του μέλλοντα τώρα. Ο Συνοπτικός Μέλλοντας μου δείχνει ότι κάτι θα γίνει στο μέλλον... Συνοπτικός Μέλλοντας. Κάτι θα γίνει στο μέλλον για μια στιγμή. Παράδειγμα. Ο Χρυστόφορος θα παίξει τένι στο απόγευμα. Εσύ μπορείς να βρεις ένα παράδειγμα. Εσύ τι θα κάνεις σε λίγο. Μπορεί μετά από αυτό το μάθημα να λες ότι εγώ θα πάω να παίξω με το αδελφάκι μου. Συνεχίζουμε με τον Εξακολουθητικό Μέλλοντα. Κάνε λίγο υπομονή. Μετά τη θεωρία έχουμε ασκησούλες. Τελειώνουμε. Ο τελευταίος είναι ο χρόνος αυτός. Ο Εξακολουθητικός Μέλλοντας, λοιπόν, το γράφω λίγο σύντομα, είναι αυτός που μου δείχνει ότι κάτι θα γίνεται στο μέλλον συνέχεια ή με επανάληψη. Παράδειγμα. Όταν έρθει το καλοκαίρι, ο Χρυστόφορος και ο Ανδρέας θα κολυμπούν καθημερινά. Εσύ μπορείς να σκεφτείς τι θα κάνεις όταν έρθει το καλοκαίρι. Είμαι σίγουρη ότι θα θέλεις να κάνεις ποδήλατο κάθε απόγευμα. Ελπίζω να έχεις ήδη πάρει το τετράδιό σου και το μολύβι και να είσαι έτοιμος να γράψουμε. Εγώ έχω ετοιμάσει ένα εύκολο κειμενάκι, για να συμπληρώσουμε τα ρήματα που λείπουν και να σκεφτούμε σε ποιο χρόνο θα τα βάλουμε. Αυτός είναι και ο στόχος σήμερα. Να μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα ρήματα στο σωστό χρόνο. Σβήνω λοιπόν εγώ εδώ και θα σου προτείνω μερικά ρήματα, για να συμπληρώσουμε σε αυτό το κειμενάκι. Τα ρήματα αυτά είναι, τα γράφω λίγο μπερδεμένα και ούτε στο σωστό χρόνο. Τρώω, ξύπνησα, συνάντησα, περπατώ και φορούσα. Το κείμενό μου λοιπόν είναι το εξής. Το καλοκαίρι κάθε πρωί κενάκι, με πολύ χαρά κι άλλο κενάκι, το πρωινό μου, κενάκι που θα το συμπληρώσεις εσύ, το μαγιό μου κι άλλο κενό, τους φίλους μου και όλοι μαζί, το τελευταίο μας κενό, ως τη θάλασσα. Μπορείς να σκεφτείς ποιο ρήμα και σε ποιο χρόνο ταιριάζει. Βέβαια από πάνω σου λέω ότι είναι ο ενεστώτας, είναι το παρόν. Άρα πρέπει τα ρήματα αυτά να τα βάλουμε στον ενεστώτα. Πάμε μαζί. Έτοιμος με το μολύβι, σωστά. Πάμε να συμπληρώσουμε τα ρήματα. Το καλοκαίρι κάθε πρωί, τι κάνουμε κάθε πρωί μετά από έτσι έναν βαθύ και ωραίο ύπνο, ξυπνάμε. Ωραία, το σκέφτηκες λοιπόν ποιο θα είναι το σωστό. Το καλοκαίρι κάθε πρωί ξυπνάω με πολύ χαρά. Πολύ ωραία, είναι ξυπνάω, το γράφω εδώ το σωστό, ελπίζω κι εσύ και σε λίγο θα σου ταφανερώσω όλα. Με πολύ χαρά, το πρωινό μου, τι κάνω το πρωινό μου, τρώω το πρωινό μου, μπράβο σου, είμαι σίγουρη ότι τα έχεις βρει όλα. Επίτηδες καθυστερώ για να προλάβεις και εσύ να σκεφτείς λιγάκι. Το μαγιό μου, πολύ ωραία, φοράω το μαγιό μου και τους φίλους μου, έχω δώσει ραντεβού από την προηγούμενη μέρα και τι κάνω με τους φίλους μου, συναντώ τους φίλους μου και όλοι μαζί, πρόσεξε τώρα το πρόσωπο που θα χρησιμοποιήσεις, συναντώ, και όλοι μαζί, τι κάνουμε, σου είχα δώσει το ρήμα περπατώ, αυτό μας έχει μείνει γιατί όλα τα άλλα τα χρησιμοποιήσαμε, περπατάμε, μπράβο σου, ως τη θάλασσα. Και τώρα συμπληρώσαμε την πρώτη ασκησούλα μας. Πάμε για τον επόμενο χρόνο. Α, εδώ είναι τα σωστά. Για τσεκαρέτα να δεις αν έχεις γράψει τις σωστές απαντήσεις κι εσύ. Ξυπνάω με ω πάντα, πρόσεξε το ω, πολύ ωραία, και το περπατάμε. Υπάρχει και ένα πειματάκι που λένε οι μαθητές μου, στο εμείς και στο εσείς, πάντα ε θα δεις. Είμαι σίγουρη ότι το θυμάσαι ή τώρα που το άκουσες το θυμήθηκες. Συνεχίζουμε με τον παρατατικό. Με τα ίδια ρήματα να δούμε πώς θα τα βάλουμε σωστά στον χρόνο. Τα προηγούμενα καλοκαίρια, θυμήσου ότι ο παρατατικός μου δείχνει κάτι που έκανα στο παρελθόν συνέχεια ή με διάρκεια. Άρα τα προηγούμενα καλοκαίρια ξυπνούσα με πολύ χαρά, έτρωγα. Είναι λίγο περίεργο το ρήμα τρώω, αλλά θα το συνηθίσει σιγά σιγά. Φορούσα πολύ ωραία το μαγιό μου, συναντούσα τους φίλους μου και όλοι μαζί περπατούσαμε ως τη θάλασσα. Συναντούσα προς τη θάλασσα. Πάρα πολύ ωραία περπατούσαμε. Για δες και εσύ τις σωστές απαντήσεις. Ξυπνούσα, έτρωγα, φορούσα, συναντούσα, περπατούσαμε. Μια χαρά! Να συνεχίσουμε και στον επόμενο χρόνο. Είναι ο αόριστος. Πέρσι το καλοκαίρι στα γενέθλιά μου, και γιατί έχω βάλει τα γενέθλιά μου. Γιατί ο αόριστος μου δείχνει κάτι που έγινε στο παρελθόν για μία στιγμή. Δεν είχα όλο το καλοκαίρι γενέθλια, μία μέρα είχα μόνο. Άρα την ημέρα των γενεθλίων μου τι έκανα. Μπράβο το βρήκες! Ξύπνησα με πολύ χαρά, έφαγα το πρωινό μου, μπράβο σου, φόρεσα το μαγιό μου, συνάντησα τους φίλους μου και περπατήσαμε... Τα γράφεις κι εσύ? Περπατήσαμε προς την θάλασσα. Πολύ ωραία! Κάνω και λίγο χώρο για να δούμε. Μας έμεινε το μέλλον τώρα, ε? Οι σωστές απαντήσεις είναι αυτές. Ξύπνησα, έφαγα, φόρεσα, συνάντησα, περπατήσαμε. Να δούμε και το συνοπτικό μέλλοντα. Για το μέλλον λοιπόν, ονειρεύομαι ότι το φετινό καλοκαίρι, την ημέρα των γενεθλίων μου, στο μέλλον για λίγο, και θυμάσαι ποια λεξούλα παίρνει το μέλλον μπροστά, τη λεξούλα θα. Πάρα πολύ ωραία! Θα ξυπνήσω λοιπόν. Θα φάω. Θα φορέσω το μαγιό μου. Πολύ ωραία! Θα συναντήσω. Και με τους φίλους μου, προσέχω λίγο το πρόσωπο, εμείς θα περπατήσουμε. Μπράβο σου! Πάρα πολύ ωραία! Ως την θάλασσα. Για να δούμε και τα σωστά. Θα ξυπνήσω, θα φάω, θα φορέσω το μαγιό μου, θα συναντήσω τους φίλους μου και όλοι μαζί θα περπατήσουμε ως τη θάλασσα. Και τελευταίος χρόνος, ο εξακολουθητικός μέλλοντας, που σου θυμίζω λίγο τη θεωρία μας, ότι μου δείχνει κάτι που θα γίνεται στο μέλλον συνέχεια. Ονειρεύομαι, λοιπόν... Α, δεν έχω καθόλου χώρο. Με παίρνει λίγο από εκεί να το γράψω, μάλλον. Ονειρεύομαι ότι το φετινό καλοκαίρι, θα σου πω ένα κολπάκι, μιας και το γράφω αυτό δίπλα στον Ενεστώτα. Ο εξακολουθητικός μέλλοντας είναι ολόιδιος με τον Ενεστώτα. Ολόιδιος, μόνο που βάζω μπροστά τη λεξούλα θα. Τώρα θα το δεις. Άρα, θα ξυπνάω με πολύ χαρά, θα τρώω το πρωινό μου, θα φοράω το μαγιό μου, θα συναντώ τους φίλους μου και θα περπατάμε. Είδες τι ωραίο κόλπο για να φτιάξεις τον εξακολουθητικό μέλλοντα. Ελπίζω κι εσύ από το σπίτι να γράφεις μαζί μου. Τα πείς εξαιρετικά. Θα ξυπνάω, θα τρώω, θα φοράω, θα συναντώ, θα περπατάμε. Έβαλες το σωστό δίπλα σε κάθε ρήμα που έγραψες. Το ελπίζω. Ενεστώτας. Πάμε λοιπόν να γράψουμε τώρα, να κλείνουμε μάλλον μαζί, δύο ρήματα. Σου έχω εδώ το διαβάζω και το τρέχω. Ξέρω τώρα τι θα λες. Ωχ, έχει λίγο γράψιμο αυτό. Σε όλους τους χρόνους θέλω. Αυτούς τους πέντε που είδαμε τώρα. Για πάμε να θυμηθούμε λίγο και τα πρόσωπα. Τα θυμάσαι? Μέχρι να σβήσω τον πίνακα, ετοιμάσου να τα έχεις έτοιμα. Να λες κι εσύ μαζί με εμένα. Για να δούμε στον Ενεστώτα. Εγώ διαβάζω. Τα θυμάσαι τα πρόσωπα. Πάμε να τα γράψουμε. Εγώ διαβάζω. Εσύ. Πολύ ωραία. Διαβάζεις. Γράφουμε μαζί τώρα, όχι μόνοι μου, κάνεις εξάσκηση. Και στους χρόνους, και στα πρόσωπα, και στις καταλήξεις των ρημάτων. Διαβάζω με ω. Εσύ διαβάζεις. Υ. Αυτός διαβάζει. Υ. Και θα μου πεις τώρα, γιατί επιμένεις τόσο πολύ, κύριε Αρεννάτα, για την ορθογραφία. Ε, μα πρέπει να το μάθουμε κι αυτό. Πώς θα γράψουμε μηνύματα, email, γράμματα, για να διηγηθούμε τις εμπειρίες μας, ή ό,τι θέλουμε να πούμε στους δικούς μας ανθρώπους. Πρέπει να έχουμε σωστή ορθογραφία. Εμείς συνεχίζουμε. Διαβάζουμε. Εσείς διαβάζετε. Αυτοί διαβάζουν. Τι σου έλεγα, ότι στο εμείς και στο εσείς πάντα ε θα δεις. Αυτό είναι το πληματάκι για να θυμάσαι ότι το εμείς και το εσείς παίρνουν ε στο τέλος. Και διαβάζουν η τελευταία μας κατάληξη. Θα μπορούσα να βάλω και λίγο κόκκιμα σε αυτά. Ωραία. Πάμε το ίδιο ρήμα τώρα να το μεταφέρουμε στο παρελθόν. Θυμάσαι τους χρόνους του παρελθόντος? Είναι δύο. Θυμήθηκες? Αόριστος και παρατατικός. Πάμε στον αόριστο. Εγώ, χθες για λίγο, τι λέω στη μαμά όταν μου λέει άντε παιδί μου να διαβάσεις. Ωχου, της λέω μωρέ μαμά, διάβασα. Πολύ ωραία. Μπαμ, μπαμ, διάβασα γρήγορα και το τελείωσα. Εσύ διάβασες. Αυτός διάβασε. Εμείς διαβάσαμε. Εσείς διαβάσατε και αυτοί διάβασαν. Μήπως γράφω γρήγορα και δεν προλαβαίνεις εσύ από το σπίτι. Για να σε δω. Ελπίζω να έχεις προλάβει να με φτάνεις και εμένα. Για γρήγορα. Πάμε στον παρατατικό. Όταν έχουμε εξετάσεις ή διαγωνίσματα, διαγωνίσματα μάλιστα καλύτερα, τι κάνουμε συνήθως τα Σαββατοκύριακα. Διαβάζουμε όλη μέρα. Άρα, εγώ όλη την Κυριακή τι έκανα, διάβαζα. Εσύ διάβασες. Αυτός διάβαζε. Εμείς διαβάζαμε. Εσείς διαβάζατε. Και αυτοί διάβαζαν. Πολύ ωραία. Τελειώσαμε με τους χρόνους του παρελθόντος, με το χρόνο του παρόντος, τον ενεστώτα. Και πάμε τώρα να δούμε τους χρόνους που εκφράζουμε το μέλλον. Να σβήσω λίγο τον πίνακα. Και εδώ πέρα, στην ακρούλα, θα τους γράψουμε. Τους θυμάσαι? Είπαμε και τόση θεωρία, δεν μπορεί να με τους θυμάσαι. Είναι ο Συνοπτικός Μέλλοντας και ο Εξακολουθητικός. Πολύ ωραία. Έχουν μπροστά τη λεξούλα θα. Άρα, εγώ για λίγο στο μέλλον, Συνοπτικός έτσι για λίγο στο μέλλον, θα διαβάσω. Εσύ θα διαβάσεις, θα διαβάσει αυτός. Εμείς θα διαβάσουμε, εσείς θα διαβάσετε. Ωραία γράμματα να κάνεις, ε! Και αυτοί θα διαβάσουν. Πολύ ωραία. Και ο Εξακολουθητικός, για να θυμηθούμε λίγο και τη θεωρία, μου δείχνει ότι κάτι θα κάνω στο μέλλον συνέχεια ή με διάρκεια. Δηλαδή θα, τώρα που έχω πολλά διαγωνίσματα, θα διαβάζω. Σου είχα πει νωρίτερα και το κολυμπάκι ότι είναι ο Λόι ο ίδιος με τον Ενεστώτα. Απλά βάζω μπροστά τη λεξούλα θα. Πάμε λοιπόν να το ξαναγράψουμε. Δεν πειράζει, εξασκησούλα. Θα διαβάζω, λοιπόν, θα διαβάζεις, θα διαβάζει, θα διαβάζουμε. Πολύ ωραία. Τα πας περίφημα. Θα διαβάζετε και θα διαβάζουμε. Αυτή ήταν η χρόνη των ρημάτων. Πάμε να δούμε κι άλλο ένα παράδειγμα. Αντέχεις να γράψεις λίγο ακόμα. Ένα ρηματάκι ακόμα. Ένα δυσίλαβο. Το τρέχω. Πάμε. Σε όλους τους χρόνους πάλι, ναι. Λοιπόν, ξεκινάμε. Τώρα είμαι σίγουρη ότι θα τα πεις και μόνος σου. Δεν χρειάζεται να τα λέω εγώ, τα έχεις μάθει ήδη. Εγώ τρέχω. Πολύ ωραία. Εσύ τρέχεις. Αυτός τρέχει. Εμείς τρέχουμε. Εσείς τρέχετε. Αυτοί τρέχουν. Πάμε να δούμε τώρα τους παρελθοντικούς χρόνους. Είμαι σίγουρη ότι μετά από τόση εξάσκηση τους θυμάσαι απ' έξω. Αόριστος, παρατατικός. Πάμε στον αόριστο. Χθες εγώ έτρεξα. Εσύ έτρεξες. Αυτός έτρεξε. Εμείς τρέξαμε. Εσείς τρέξατε. Και αυτοί έτρεξαν. Για μία στιγμή στο παρελθόν λοιπόν. Έτρεξαν. Ο παρατατικός μου δείχνει το παρελθόν κάτι που έκανα συνέχεια ή με διάρκεια. Εγώ έτρεχα να γλυτώσω απ' το κυνήγι του σκύλου. Εσύ έτρεχες να προλάβεις το μάθημα. Αυτός έτρεχε να ψωνίσει. Εμείς τρέχαμε στο στίβο. Εσείς τρέχατε στον αγώνα. Και αυτοί έτρεχαν για το γήπεδο. Σου βάζω και ένα ουσιαστικό δίπλα για να μπορείς να το εντάξεις σε μία πρωτασούλα, λίγο πιο εύκολο να σου είναι. Λοιπόν, και πάμε για τους χρόνους του μέλλοντος. Ο συνοπτικός μέλλοντος και ο εξακολουθητικός. Συνοπτικός είπαμε στο μέλλον, για λίγο. Έχει τη λεξιούλα θα μπροστά και το φτιάχνουμε αμέσως. Συνοπτικός μέλλοντος θα τρέξω να προλάβω το μάθημα. Πολύ ωραία! Θα τρέξεις να μου φέρεις κάτι από το σούπερ μάρκετ, μου λέει η μαμά. Θα τρέξει άραγε καλά στον αγώνα ο αθλητής. Θα τρέξουμε όλοι μαζί. Θα τρέξετε στο διάλειμμα, να ψωνίσετε στο κληρικείο σίγουρο. Θα τρέξουν να προλάβουν πρώτοι. Πάει και ο συνοπτικός. Και εκεί θα σβήσω να γράψω και τον εξακολουθητικό. Που σου είπα και στο είπεν θυμίζω ότι είναι όλο ο ίδιος με τον Ενεστώτα. Απλά βάζω μπροστά τη λεξούλα θα. Εξακολουθητικός, Μαϊλοντάς. Εγώ θα τρέχω. Εσύ θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις αν δεν κάνεις μια σωστή επανάληψη. Αυτός θα τρέχει για να κάνει προπόνηση. Εμείς θα τρέχουμε για να δυνατήσουμε λιγάκι. Εσείς θα τρέχετε και αυτοί θα τρέχουν να προλάβουν τη συναυλία. Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η επαναληψή μας στους χρόνους των ρημάτων της ενεργητικής φωνής, που έχεις ήδη διδαχθεί στην τρίτη τάξη. Σε ευχαριστώ που παρακολούθησες. Σου εύχομαι να είσαι καλά. Καλή συνέχεια! |
