| Διάλεξη 2: Εκκλησιαστικά συμβάσια. Εκκλησιαστικά συμβάσια. Εκκλησιαστικά συμβάσια. Εκκλησιαστικά συμβάσια. Γεια σας αγαπητές φίλες και φίλοι. Στη δεύτερη διάλεξη του Μεταπτιακού Μαρθήματος Θεσμί Ευρωπαϊκών Λαών 10-11 τους 20ος αιώνας με Γενική Θεματική το Δίκαιο των Κορδάτων και Εκκλησιαστικών Συμβάσεων Μετά την εισαγωγή στο θέμα που προηγήθηκε στην πρώτη διάλεξη θα αρχίσουμε να εξετάζομαι και να ερμηνεύομαι και να σχολιάζομαι διάφορες συμβάσεις μεταξύ κράτους θρησκευμάτων και ξεκινούμε με δύο διεθνείς συμβάσεις με δύο διεθνείς διμερείς συμφωνίες μεταξύ Αγίας Έδρας και του κράτους του Ισραήλ Η πρώτη διεθνή συμφωνία είναι η Θεμελιώδη συμφωνία μεταξύ Αγίας Έδρας και του κράτους του Ισραήλ που υπογράφτηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1993 και η άλλη διεθνείς νομική συμφωνία μεταξύ των εν λόγω δύο συμβαλωμένων είναι η διεθνή συμφωνία για τη νομική προσωπικότητα των καθολικών οργανισμών στον κράτος του Ισραήλ και ξεκινάμε με τη Θεμελιώδη συμφωνία μεταξύ της Αγίας Έδρας και του κράτους του Ισραήλ της 30 Δεκεμβρίου 1993. Στο προήμιο αναφέρεται η Αγία Έδρα και το κράτος του Ισραήλ λαμβάνδος υπόψη το μοναδικό χαρακτήρα και την παγκόσμια σημασία της Αγίας Γης έχοντας επίγνωση της μοναδικής φύσης της σχέσης μεταξύ της καθολικής εκκλησίας και του εβραϊκού λαού και της ιστορικής διαδικασίας συμφιλειώσεως και αυξήσεως στην αμοιβαία κατανόηση και φιλία δημιουργήσει καθολικών και εβραίων έχοντας αποφασίσει στις 29 Ιουλίου 1992 να ιδρύσουν μια διμερή μόνιμη Επιτροπή Εργασίας προκειμένου να μελετήσει και να καθορίσει ο κοινού, ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος και εν όψη της ομαλοποιήσεως των σχεσεών τους αναγνωρίζοντας ότι η Εργασία της παραπάνω Επιτροπής έχει παράγει επαρκές υλικό για την πρώτη και θεμελιώδη Συμφωνία αναγνωρίζοντας ότι λόγω Συμφωνία θα παρέχει μια υγιή και διαρκούσα βάση για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη των παρουσών και των μελλοντικών σχέσεων και για την επέκταση του καθήκοντος της Επιτροπής. Η Αγία Έδρα λοιπόν και το κράτος του Ισραήλ συμφωνούν στα ακόλουθα άρθρα. Αξίζει να σχολιάσουμε στο προήμιο ορισμένα σημεία. Καταρχήν γίνεται μια επισήμανση του μοναδικού χαρακτήρα και της παγκόσμιας σημασίας της Αγίας Γης. Η Αγία Γη αποτελεί ένα κοινό σημείο αναφοράς τόσο για τους Εβραίους, όσο και για τους Χριστιανούς, όσο και για τους Μουσουλμάνους. Επομένως για την Αγία Γη έχουν ενδιαφέρον και τα τρία θρησκεύματα. Εδώ γίνεται μια αναφορά σε αυτήν την ειδική, σε αυτόν τον μοναδικό χαρακτήρα και την παγκόσμια σημασία της Αγίας Γης και για τα τρία αυτά μονοθεϊστικά θρησκεύματα και μάλιστα για τους συμβαλωμένους, που είναι αφενός μεν η Αγία Έδρα για λογαριασμό της Καθολικής Εκκλησίας από τη μία πλευρά και το κράτος του Ισραήλ από την άλλη πλευρά. Δεύτερη επισήμανση γίνεται για την μοναδική φύση της σχέσης μεταξύ της Καθολικής Εκκλησίας και του εβραϊκού λαού. Αυτή η μοναδική φύση της σχέσης μεταξύ Καθολικής Εκκλησίας και εβραϊκού λαού σημαίνει ότι υπάρχει η παλιά Διαθήκη, η οποία συνδέει από τη μία την Καθολική Εκκλησία και από την άλλη τους Εβραίους. Δηλαδή υπάρχει ένας κοινός σύνδεσμος. Αυτή η μοναδική φύση της σχέσης, δηλαδή η παλιά Διαθήκη. Απ' την άλλη γίνεται λόγος για την ιστορική διαδικασία της συμφιλίωσης και ανάπτυξης στην αμοιβαία κατανόηση και φιλία μεταξύ Καθολικών και Εβραίων. Ως γνωστόν για ιστορικούς λόγους υπήρξε μια διασπορά του εβραϊκού λαού μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού του Σολομόντα που είχε χτιστεί από τον Ηρόδη τον Μέγα, από τα ρωμαϊκά στρατεύματα επί Βεσπασιανού και Τίτου, δηλαδή από το 70. Μέχρι την ίδρυση του κράτους του Ισραή 1948 ο εβραϊκός λαός δεν είχε εστερεί το πατρίδας. Απέκτησε ξανά από το 1948. Και σε αυτό το χρονικό διάστημα υπήρξε μια έλλειψη κατανόησης και φιλίας μεταξύ καθολικών και Εβραίων διότι στις καθολικές χώρες ιστορικά διώξεις σε βάρος των Εβραίων. Μόνο τους τελευταίους αιώνες, δηλαδή από το 19ο αιώνα και μετά, αρχίζει να γίνεται κατανοητό στις χώρες της Ευρώπης ότι πρέπει να διασφαλιστεί η θρησκευτική ελευθερία καθώς και το καθεστώς του εβραϊκού θρησκεύματος. Αυτό σε επίπεδο κρατών. Σε επίπεδο όμως εκκλησιαστικών αρχών της Καθολικής Εκκλησίας το ζήτημα της αμοιβαίας κατανόησης και φιλίας καθολικών και εβραίων από πλευράς Καθολικής Εκκλησίας άρχισε να αναπτύσσεται από την Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού η 21η Οικουμενική Σύνοδο της Καθολικής Εκκλησίας μεταξύ των ετών 1962 και 1965. Η Δεύτερη Βατικανή Σύνοδος στα σχετικά κείμενά της που αφορούν τις σχέσεις με τους Εβραίους αρχίζει να αναπτύσσει την κατανόηση και την φιλία μεταξύ των καθολικών και των εβραίων. Επί Πολωνού Πάπα Ιωάννη Παύλου του Δευτέρου αρχίζει να πραγματοποιείται στην πράξη μία ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Καθολικής Εκκλησίας και Εβραϊκού θρησκεύματος. Και μάλιστα υπάρχει και ένας αντίστοιχος οργανισμός της Αγίας Έδρας που είναι υπεύθυνος για τις σχέσεις με το εβραϊκό θρησκευμά. Και τώρα ας προχωρήσουμε στα άρθρα αυτής της Θεμελιώδους Συμφωνίας μεταξύ Αγίας Έδρας και του Κράτους του Ισραήλ της 30 Δεκεμβρίου 1993. Το άρθρο 1 της Συμφωνίας ορίζει το Κράτος του Ισραήλ υπενθυμίζοντας τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του, επιβεβαιώνει τη συνεχή δέσμευση να αναγνωρίζει και να σέβεται το ανθρώπινο δικαίωμα στην ελευθερία της θρησκείας και συνείδησης όπως αναγνωρίζεται στην οικουμενική διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε άλλες διεθνείς πράξεις στις οποίες αποτελεί μέρος. Η παράγραφος 2 της ίδιας Θεμελιώδους Συμφωνίας μεταξύ Αγίας Έδρας και Κράτους του Ισραήλ προβλέπει. Η Αγία Έδρα υπενθυμίζοντας τη διακήρυξη για τη θρησκευτική ελευθερία της Δεύτερης Βατικανής Οικουμενικής Συνόδου Διγνητάτης Ουμάνε επιβεβαιώνει τη δέσμευση της Καθολικής Εκκλησίας να αναγνωρίζει το ανθρώπινο δικαίωμα στην ελευθερία θρησκείας και συνείδησης όπως αναγνωρίζεται στην οικουμενική διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε άλλες διεθνείς πράξεις τις οποίες αποτελεί μέρος. Η Αγία Έδρα επιθυμεί να επιβεβαιώσει επίσης το σεβασμό της Καθολικής Εκκλησίας για άλλες θρησκείες και τους πιστούς τους όπως πανηγυρικά αναφέρεται από την Δεύτερη Βατικανή Οικουμενική Σύνοδο στη διακήρυξή της για τη σχέση της Καθολικής Εκκλησίας με τις μη χριστιανικές θρησκείες νώστρα ετάται. Στο άρθρο λοιπόν ένα της Θεμελιώδου Συμφωνίας ο κράτος στο Ισραήλ υπερθυμεί στη διακήρυξη της ανεξαρτησίας και επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του στην θρησκευτική ελευθερία όπως αυτή αναγνωρίζεται από την Οικουμενική Διακήρυξη της Ανθρωπλίας Δικαιωμάτων και από άλλες διεθνείς πράξεις σε οποίες αποτελεί μέρος το κράτος του Ισραήλ δηλαδή επιβεβαιώνει τη συνεχιζόμενη δέσμευση του κράτους του Ισραήλ στη αναγνώριση και το σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας με βάση της διεθνής του υποχρεώσης ως κράτος. Από την άλλη πλευρά στην παράγραφο 2 το ίδιο άρθρο 1 η Αγία Έδρα υπενθυμίζει τη διακήρυξη της Δεύτερης Βατικανής Συνόδου για τη θρησκευτική ελευθερία η οποία έχει το όνομα «Dignitatis Humanae». Σε αυτή τη διακήρυξή της καθώς και με βάση της διεθνικής διακήρυξης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλες διεθνείς πράξεις στις οποίες η Αγία Έδρα αποτελεί μέρος επιβεβαιώνει τη δέσμευση της Καθολικής Εκκλησίας στην αναγνώριση και το σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας. Στο εδάφιο 2 της Δεύτερης Παραγράφου του ίδιου άρθρου 1 της Τημελιώδου Συμφωνίας μεταξύ Αγίας Έδρας και του Κράτους του Ισραήλου, η Αγία Έδρα επιβεβαιώνει το σεβασμό της για τις άλλες θρησκείες και τους πιστούς τους. Όπως αυτός ο σεβασμός της διακηρίζεται επίσημα από τη Δεύτερη Βατικανή Σύνοδο στη διακήρυξή της για τις σχέσεις της Καθολικής Εκκλησίας με τα μη χριστιανικά θρησκεύματα, η οποία διακήρυξή της έχει το όνομα Νόστρα Ετάται. Και περνάμε στο άρθρο 2 της Τημελιώδου Συμφωνίας μεταξύ της Αγίας Έδρας και του Κράτους του Ισραήλ, η οποία μπορεί να βρεθεί στο site του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων. Κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 2 της Τημελιώδου Συμφωνίας, η Αγία Έδρα και το Κράτος του Ισραήλ δεσμεύονται στην κατάλληλη συνεργασία για την καταπολέμηση όλων των μορφών αντισημιτισμού και όλων των ειδών ρατσισμού και θρησκευτικής μησαροδοξίας και στην προαγωγή της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των εθνών, της ανοχής μεταξύ κοινοτήτων και του σεβασμού για την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Στην παράγραφο 2 ορίζεται ότι η Αγία Έδρα παίρνει την ευκαιρία να επαναλάβει την καταδίκη της για το μίσος, τη δίωξη και άλλες μορφές εκδηλώσεων αντισημιτισμού που κατευθύνονται εναντίον του εβραϊκού λαού και των επιμέρους εβραίων οπουδήποτε, όποτε δίποτε και από οποιοδήποτε. Συγκεκριμένα, η Αγία Έδρα καταδικάζει τις επιθέσεις εναντίον Εβραίων και τη βεβίλωση εβραϊκών συναγωγών και κοιμητηρίων, πράξεις που προσβάλλουν τη μνήμη των θυμάτων του ολοκαυτώματος, ειδικά όταν συμβαίνουν στους ίδιους τόπους, στους οποίους πραγματοποιήθηκε αυτό, συνέβη αυτό. Το άρθρο 2 περιέχει την δέσμευση της Αγίας Έδρας και του κράτους του Ισραήλ να συνεργαστούν κατάλληλα για να πολεμήσουν όλες τις μορφές αντισιμητισμού και όλα τα είδη ρατσισμού και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Αυτή είναι η πρώτη δέσμευση. Η δεύτερη δέσμευσή τους, η οποία προκύπτει από την παράγραφο 1 του άρθρο 2, είναι να προάγουν από κοινού την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των κρατών, την ανοχή μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων και το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια αναφέρεται στα επιμέρους άτομα. Η ανοχή αναφέρεται στις θρησκευτικές κοινότητες, στα θρησκεύματα. Και η αμοιβαία κατανόηση αναφέρεται στα κράτια. Στην παράγραφο 2, η Αγία Έδρα επαναμβάνει την καταδίκη της για το μίσος της διώξης και όλες τις άλλες εκδηλώσεις αντισυμμετισμού εναντίον του Ραϊκού λαού και των επιμέρους Εβραίων σε οποιοδήποτε μέρος της Γης, σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο κι αν συνέβησαν, δηλαδή κι αυτές του παρελθόντος και από οποιοδήποτε κι αν έγιναν. Επίσης, η Αγία Έδρα καταδικάζει τις προσβολές των Εβραίων και τη βεβίλωση των Εβραϊκών Συναγωγών και Κοιμητεργίων. Γιατί είναι πράξεις αυτές οι οποίες προσβάλλουν τη μνήμη των θυμάτων του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος. Και περνάμε στο άρθρο τρία. Στην παράγραφο ένα, η Αγία Έδρα και το κράτος του Ισραήλ αναγνωρίζουν ότι και οι δύο είναι ελεύθεροι στην άσκηση των αντίστοιχων δικαιωμάτων και εξουσιών τους και δεσμεύονται να σέβονται αυτή την αρχή στις αμοιβαίες σχέσεις τους και στη συνεργασία τους για το καλό του λαού. Στην παράγραφο δύο ορίζεται ότι το κράτος του Ισραήλ αναγνωρίζει το δικαίωμα της Καθολικής Εκκλησίας να διεξάγει τις θρησκευτικές, ηθικές, εκπαιδευτικές και φιλανθρωπικές δραστηριότητές της και να έχει τους δικούς της οργανισμούς και να εκπαιδεύει, διορίζει και να πάβει το δικό της προσωπικό τους εν λόγω οργανισμούς ή για τις εν λόγω δραστηριότητες προς αυτούς τους σκοπούς. Η Καθολική Εκκλησία αναγνωρίζει το δικαίωμα του κράτους του Ισραήλ να πτήσει τις δραστηριότητές του όπως εκείνες της προαγωγής και της προσπρασίας της ευημερίας και της ασφάλειας του λαού. Τόσο το κράτος όσο και η Καθολική Εκκλησία να αναγνωρίζουν την ανάγκη για διάλογο και συνεργασία για ζητήματα που από τη φύση τους το απαιτούν. Στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου 3 ορίζεται ότι όσον αφορά την νομική προσωπικότητα του καθολικών οργανισμών στο κανονικό δίκαιο, κατά το κανονικό δίκαιο, η Αγία Έδρα και το κράτος του Ισραήλ θα διαπραγματιφθούν για να δώσουν πλήρη ισχύ κατά το Ισραηλινό δίκαιο ύστερα από μία έκθεση από κοινή υποεπιτροπή ειδικών. Και τώρα ας δούμε λεπτομερέστερα τις διατάξεις του άρθρου 3. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 τα δύο υψηλά συμβαλόμενα μέρη αναγνωρίζουν την αμοιβαία ανεξαρτησία στα πλαίσια των δικαιοδοσιών που έχουν μεταξύ των δύο οργανισμών, δηλαδή του κράτους του Ισραήλ και της Αγίας Έδρας. Επίσης δεσμεύονται να σέβονται την αρχή της ανεξαρτησίας καθενός από τους δύο οργανισμούς τόσο στις μεταξύ τους σχέσεις όσο και στη συνεργασία τους προς το συμφέρον του εβραϊκού λαού. Στην παράγραφο 2 το κράτος του Ισραήλ αναγνωρίζει αφενός με το δικαίωμα της Καθολικής Εκκλησίας να αναπτύσσει τρισκευτικές, ηθικές, εκπαιδευτικές, φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Δεύτερον το δικαίωμα της ίδιας Καθολικής Εκκλησίας να έχει τους δικούς της θρησκευτικούς οργανισμούς και τρίτον το δικαίωμα της αυτής Καθολικής Εκκλησίας να εκπαιδεύει να διορίζει να πάβει το δικό της προσωπικό σε αυτούς τους θρησκευτικούς οργανισμούς της. Ή για τις δραστηριότητές που αποβλέπουν σε αυτούς τους σκοπούς. Δηλαδή θρησκευτικούς, ηθικούς, εκπαιδευτικούς, φιλανθρωπικούς. Από την άλλη πλευρά, αφού το κράτος του Ραΐλ αναγνώρισε αυτά τα δικαιώματα της Καθολικής Εκκλησίας των τριών κατηγοριών δικαιώματα στα οποία αναφερθήκαμε. Από την άλλη πλευρά, η Καθολική Εκκλησία αναγνωρίζει το δικαίωμα, τη δικαιοδοσία δηλαδή του κράτους του Ισραήλ να αναπτύσσει τις δικές του δραστηριότητες. Όπως είναι εκείνες της προαπογής και της προστασίας, της ευημερίας και της ασφάλειας του εβραϊκού λαού, του Ισραηλινού λαού. Τρίτη διάταξη που περιέχεται, τρίτο εδάφιο που περιέχεται στην Παράραφο 2 του ίδιου Άρθου 3, το κράτος του Ισραήλ και η Καθολική Εκκλησία θα αναπτύξουν διάλογο και συνεργασία και αναγνωρίζουν την ανάγκη για αυτό το διάλογο και τη συνεργασία για ζητήματα τα οποία τα απαιτούν, δηλαδή για ζητήματα που απαιτούν διάλογο και συνεργασία μεταξύ τους. Στην Παράραφο 3 αναφέρεται ότι όσον αφορά το ζήτημα της νομικής προσωπικότητας των καθολικών οργανισμών κατά το κανονικό δίκαιο, όσον αφορά την αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας των καθολικών οργανισμών κατά το κανονικό δίκαιο από το κράτος του Ισραήλ, από την έννομη τάξη δηλαδή του Ισραήλ, για αυτό το ζήτημα θα συνεχίσουν να διαπραγματεύονται προκειμένου και δοτίθεται ο στόχος αυτής της διαπραγμάτευσης προκειμένου η νομική προσωπικότητα των καθολικών οργανισμών κατά το κανονικό δίκαιο της Καθολικής Εκκλησίας να αποκτήσει πλήρη ισχύ κατά το Ισραηλνό δίκαιο με βάση μια έκθεση μικτής υποεπιτροπής ειδικών. Βέβαια έχουμε ήδη το αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης, η οποία προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 3 της Θεμελιώδου Συμφωνίας και είναι η διεθνή συμφωνία μεταξύ του κράτους του Ισραήλ και της Αγίας Έδρας για τη νομική προσωπικότητα των καθολικών οργανισμών κατά το Ισραηλινό δίκαιο, της 10 του Μεμβρίου 1997. Επειδή όμως τελείωσε ο χρόνος της δεύτερης διάλειξης του μεταπτυχιακού θεσμί Ευρωπαϊκών Λαών 19 του 20ου αιώνα του 2ου έτους, γι' αυτό σε αυτό το σημείο θα σταματήσουμε για να επανέλθουμε επί του θέματος στο οποίο πραγματευόμαστε στην επόμενη 3η διάλειξη. Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας. |
