| : [♪ Μουσική Επική Μουσική Υπηρεσίας Καληκοπ [♪ Μουσική Επική Μουσική Γεια σας, παιδιά! Ελπίζω να είστε όλες και όλοι καλά από την τελευταία φορά που τα είπαμε. Σας θυμίζω, ονομάζομαι Τζαβέλλα Κωνσταντίνα. Και σήμερα θα κάνουμε πάλι μαθηματικά πρώτης δημοτικού. Σήμερα θα κάνουμε μια πολύ ωραία επανάληψη σε όλα αυτά που έχετε κάνει αυτό τον καιρό. Πάμε να δούμε πιο συγκεκριμένα με τι θα ασχοληθούμε. Σήμερα, λοιπόν, θα θυμηθούμε τι είναι τα μοτίβα και πότε δημιουργούνται. Θα δούμε πότε και πώς κάνουμε αφαίρεση. Θα θυμηθούμε να μετράμε αντίστροφα, ανάποδα δηλαδή, από το 20 μέχρι και το 0. Θα δούμε πώς φτάνουμε από έναν αριθμό σε έναν άλλο, πόσα δηματάκια χρειάζεται να κάνουμε από έναν αριθμό σε έναν άλλο. Και θα θυμηθούμε και τους αριθμούς μέχρι το 50. Πάμε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε το μάθημά μας βλέποντας τι είναι τα μοτίβα. Εσείς, πριν ξεκινήσω, μπορείτε να έχετε το τετράδιό σας, το μολυβάκι σας και τη γόμα σας. Και να φτιάχνετε ό,τι βλέπετε στον πίνακα. Όσο, λοιπόν, φαίνεται το τετράδιό σας, το μολύβι και τη γόμα σας, εγώ θα κάνω κάποια σχεδιάκια για να δούμε λιγάκι τι είναι τα μοτίβα. Μοτίβα, για να γράψω και τη λέξη. Τι είναι το μοτίβο. Λοιπόν, θα σας φτιάξω ένα κυκλάκι, ένα τριγωνάκι, ένα τριγωνάκι και λίγα ακόμα σχέδια. Για να παρατηρήσουμε, λοιπόν, τι έχω ζωγραφίσει. Έχω ζωγραφίσει ένα κυκλάκι, ένα τριγωνάκι, τριγωνάκι. Κυκλάκι, τριγωνάκι, τριγωνάκι. Τι βλέπουμε να επαναλαμβάνεται πολλές φορές με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Ποια σχεδιάκια ακριβώς με την ίδια σειρά επαναλαμβάνονται. Για να δούμε. Κύκλος, τρίγωνο, τρίγωνο. Κύκλος, τρίγωνο, τρίγωνο. Έχουμε λοιπόν εδώ τα ίδια ακριβώς σχέδια με την ίδια σειρά να επαναλαμβάνονται. Όταν λοιπόν βλέπουμε, παιδιά, να επαναλαμβάνεται κάτι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Πολλές φορές αυτό λέγεται μοτίβο. Εδώ λοιπόν έχω βάλει κύκλο, τρίγωνο, τρίγωνο, κύκλο, τρίγωνο, τρίγωνο. Αν λοιπόν κάποιος μου έλεγε, συνέχισε αυτό το μοτίβο από εδώ και πέρα, θα πρέπει να σκεφτώ τι λείπει. Για να δούμε. Βολεύει πολλές φορές να το λέμε και με τη φωνή μας, γιατί μας βοηθάει να δούμε τι λείπει. Κύκλος, τρίγωνο, τρίγωνο, κύκλος, τρίγωνο, τρίγωνο, κύκλος, τρίγωνο, τρίγωνο. Άρα πρέπει να φτιάξω δύο τριγωνάκια. Αυτό είναι ένα μοτίβο. Βλέπω το ίδιο πράγμα να επαναλαμβάνεται. Πάμε να κάνουμε ένα ακόμη μοτίβο και να σκεφτείτε εσείς από το σπίτι τι λείπει. Διαφορετικό αυτή τη φορά. Λουλουδάκι, καρδιά. Λουλουδάκι, καρδιά. Λουλουδάκι, καρδιά. Για να δούμε. Το λέω για να ακούω και όλες τι βλέπω και με βοηθάει πολύ να καταλάβω το μοτίβο. Λουλούδι, καρδιά. Λουλούδι, καρδιά. Λουλούδι, καρδιά. Τι επαναλαμβάνεται, για δείτε. Το λουλουδάκι και η καρδιά. Αν, λοιπόν, κάποιος μου έλεγε, συνέχισε το μοτίβο, θα πρέπει πάλι να κάνω τα ίδια σχεδιάκια με την ίδια σειρά. Δηλαδή θα έβαζα ένα λουλουδάκι και μία καρδιά. Αυτά λέγονται μοτίβα. Ξαναλέω, στο μοτίβο κάτι επαναλαμβάνεται πολλές φορές με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Πολύ ωραία! Όσο εσείς ολοκληρώνετε το σχεδιάκι, εγώ ξεκινάω να σβήνω, γιατί θα συνεχίσουμε με κάτι τελείως διαφορετικό. Πάμε να δούμε τώρα τι είναι η αφαίρεση. Πότε κάνουμε αφαίρεση, ποιο είναι το σημαδάκι της αφαίρεσης... και γιατί μας χρειάζεται η αφαίρεση. Τόσο καιρό μαθαίνατε πώς να προσθέτετε, δηλαδή πώς να βάζετε σε έναν αριθμό έναν άλλο... και να βρίσκετε πόσο είναι όλα μαζί. Τώρα τελευταία όμως μάθαμε τι είναι η αφαίρεση. Στην αφαίρεση βγάζω κάτι. Δηλαδή δεν βάζω, βγάζω. Για δείτε ένα παράδειγμα, κάντε το κι εσείς στο τετραδιάκι σας, για να το κάνουμε παρέα. Έχω ένα μπολ μέσα στο οποίο θα βάλω τέσσερα ωραία μηλαράκια. Σκεφτείτε λοιπόν ότι από αυτά τα τέσσερα μηλαράκια... το ένα χάλασε, σάπησε. Οπότε πρέπει να το βγάλω από τη φρουτιέρα, να το βγάλω από τον μπολ μου. Για να δούμε λίγο αυτό που λέω τόση ώρα με λόγια. Πώς θα το έγραφα στα μαθηματικά. Έχω τέσσερα μήλα. Για να το βγάλω αυτό το μήλο που χάλασε, να το πετάξω. Με το που ακούω, βγάζω. Θα φτιάχνω εδώ ένα σημαδάκι, μια γραμμούλα, που σημαίνει ότι το βγάζω, το παίρνω και το πετάω. Βγάζω λοιπόν το ένα που σάπησε. Για να δούμε πόσα μένουν. Ένα, δύο, τρία. Ξαναλέω, στην αφαίρεση βγάζω κάτι... επειδή χάλασε, επειδή χάθηκε. Θα δούμε κι άλλα παραδειγματάκια στη συνέχεια. Εδώ ο ένας τρόπος για να κάνω την αφαίρεση, είναι να δω και να μετρήσω πόσα μείνανε. Υπάρχει όμως κι άλλος τρόπος. Είμαι στο τέσσερα και θέλω να βγάλω ένα. Φαντάζομαι λοιπόν ότι στέκομαι στην αριθμογραμμή μου στο νούμερο τέσσερα... και κάνω ένα βηματάκι προς τα πίσω. Είμαι στο τέσσερα, ένα βηματάκι πίσω, αντίστροφα, ανάποδα δηλαδή, βρίσκομαι στο τρία. Να το! Μείνανε τρία μήλα μέσα στη φρουτιέρα. Για να δείτε κι ένα άλλο παράδειγμα, αυτή τη φορά όχι με μηλαράκια, αλλά με στυλό. Έχω πέντε στυλόν, αλλά δυστυχώς έχασα τα τρία. Για να δούμε, είχα πέντε, αλλά αυτά τα τρία τα έχασα. Πόσα μήνανε με το που ακούω τη λέξη έχασα. Σημαίνει ότι αυτά τα τρία που τα έχασα, βγήκαν, φύγαν από την κασετίνα μου, χάθηκαν. Για να το δούμε λίγο αυτό, να το γράψουμε με πράξη όπως θα το γράφουμε στα μαθηματικά. Έχω πέντε στυλόν. Για να βγάλω αυτά τα τρία που έχασα. Είχα πέντε και φύγαν τα τρία. Για να δούμε πόσα μένουν. Ο ένας τρόπος, ξαναλέω, είναι να μετρήσουμε, να μετρήσουμε και να πούμε, ήταν πέντε, για να βγάλω τα τρία, πόσα μήνανε. Μήνανε δύο στυλόν, δύο. Όμως, έχουμε κι άλλο τρόπο. Δηλαδή, να φανταστούμε ότι βρισκόμαστε στην αριθμογραμμή στο νούμερο πέντε, και να κάνουμε τόσα βήματα προς τα πίσω, όσα μου λέει ο δεύτερος αριθμός, είμαι στο πέντε. Πόσα στυλόν έχασα, έχασα τρία. Άρα, πέντε στο μυαλό και τρία στα δάχτυλα. Πέντε, τέσσερα, τρία, δύο. Μήνανε λοιπόν δύο στυλόν. Πάμε να κάνουμε κι άλλα παραδειγματάκια, για να κάνουμε περισσότερη εξάσκηση στην αφαίρεση. Παρατηρήστε λοιπόν στην οθόνη σας, για να δούμε πόσα βουλάκια είχαμε στην αρχή. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι αυγά. Αλλά δυστυχώς τα τέσσερα σπάσανε. Για δείτε, τα είναι σπασμένα. Με το που ακούω τη λέξη έσπασαν, καταλαβαίνω ότι αυτά τα τέσσερα βγήκαν. Για να δούμε λοιπόν, είχα έξι αυγουλάκια, αλλά πρέπει να τα βγάλω τα τέσσερα που σπάσανε, για να δούμε πόσα μου μείναν ολόκληρα. Είμαι στο έξι και πρέπει να βγάλω τέσσερα. Ο ένας τρόπος, όπως είπα και πριν, είναι να κάτσω να μετρήσω πόσα μείνανε. Ο άλλος τρόπος είναι να σκεφτώ ότι είμαι στην αριθμογραμμή στο νούμερο έξι, και να κάνω τέσσερα βηματάκια προς τα πίσω. Είμαι λοιπόν στο έξι και προχωράω, κάνω τέσσερα βηματάκια προς τα πίσω. Έξι, πέντε, τέσσερα, τρία, δύο. Μείνανε δύο αυγά, όπως τα βλέπω και στην οθόνη. Πάμε λοιπόν τώρα, μετά τα βουλάκια, να δούμε και ένα ωραίο λούδι. Αυτό το λούδι στην αρχή είχε, για να δούμε πόσα πέταλα, είχε ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά, οκτώ. Όλα τα πέταλα στην αρχή ήταν οκτώ. Δυστυχώς όμως τα τρία έπεσαν, ξεράθηκαν και έπεσαν. Με το που ακούω έπεσαν, καταλαβαίνω ότι αυτά βγήκαν από το λουλούδι. Φύγαν. Για να το γράψουμε αυτό με μία πράξη, με μία αφαίρεση. Ήταν λοιπόν στην αρχή οκτώ τα πέταλα μου όλα. Βγάζω τα τρία που έπεσαν. Για να δούμε, αντί να κάτσω να μετρήσω, να το κάνω με το πιο καινούριο μας τρόπο. Είμαι στο οκτώ και κάνω τρία βηματάκια προς τα πίσω. Οκτώ, εφτά, έξι, πέντε. Μείναν λοιπόν πέντε ωραία πεταλάκια πάνω στο λουλούδι. Πάρα πολύ ωραία! Για να μπορώ λοιπόν να κάνω την αφαίρεσή μου... και να μετράω αντίστροφα, πρέπει να εξασκηθώ πάρα πολύ καλά... στην αντίστροφη μέτρηση, στην ανάποδη δηλαδή, προς τα πίσω, από το 10 μέχρι και το 0. Πάμε λοιπόν τώρα σε μία καθαρή σελίδα στο τετράδιό μας, να μετρήσουμε όλοι μαζί, αντίστροφα, δηλαδή ανάποδα, ξεκινώντας από το 10. Εννιά, οκτώ, επτά, έξι, πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα, και αν ήθελα βάζω και το μηδέν. Ξαναλέω, μετράμε ανάποδα, αντίστροφα, από το 10. Δέκα, εννιά, οκτώ, επτά, έξι, πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα, μηδέν. Και αν ήθελα να μετρήσουμε αντίστροφα, όχι από το 10, θα σας δυσκολέψω λιγάκι, αλλά από το 20 αυτή τη φορά, για πάμε προφορικά, αδυνατά, εσείς από το σπίτι και εγώ εδώ, να το πούμε όλοι μαζί. Είμαι λοιπόν στο 20 και κάνω δυματάκια προς τα πίσω, αντίστροφα, 20, 19. Για παρατηρήστε, το τελευταίο ψηφίο, το δεύτερο ψηφίο από τον αριθμό, επαναλαμβάνεται, το ακούω πάλι. 19, 18, 17, 16, 15, 14, 13, 12, 11, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0. Ωραία! Μετρήσαμε λοιπόν και αντίστροφα. Και τώρα, επειδή πολλές φορές μπερδευόμαστε λιγάκι, και δεν ξέρουμε πότε πρέπει να κάνουμε πρόσθεση και πότε αφαίρεση, μπερδεύουμε λίγο και τα σημαδάκια, πάμε να κάνουμε κάποια προβληματάκια, κάποιες ιστοριούλες, όπως τους λέω εγώ στα μαθηματικά, που θα μας βοηθήσουν να ξεχωρίσουμε λιγάκι και να καταλάβουμε πότε κάνουμε πρόσθεση και πότε κάνουμε αφαίρεση. Ξεκινάμε λοιπόν με το πρώτο μας πρόβλημα, στο οποίο λέει... Η Ελένη είχε τέσσερα τετράδια. Και η μαμά της της αγόρασε ακόμα δύο τετράδια. Ξαναλέω, η Ελένη είχε τέσσερα τετραδιάκια. Και η μαμά της της αγόρασε ακόμα δύο τετράδια. Πόσα τετράδια έχει συνολικά? Εδώ, και αν παρατηρήσετε και στην οθόνη σας, βλέπετε με κόκκινο χρώμα κάποιες λεξούλες, οι οποίες μου μαρτυρούν ποια πράξη πρέπει να κάνω. Με το που ακούσω αγόρασε ακόμα δύο τετράδια, σημαίνει ότι είχε κάποια και τις φέραν ακόμα δύο. Με το που ακούσω πόσα τετράδια έχει συνολικά, σημαίνει ότι πρέπει να βρω πόσα είναι όλα μαζί. Αυτές οι λεξούλες μου μαρτυρούν ότι πρέπει να κάνω πρόσθεση. Δηλαδή να ενώσω τα τετράδια που είχε στην αρχή, με αυτά που της έφερε η μαμά της μετά. Για να δούμε λοιπόν πώς θα το γράψουμε. Θα πούμε τέσσερα τετράδια που είχε στην αρχή, και δύο που της αγόρασε η μαμά της ακόμα. Όλα μαζί συνολικά είναι, για να σκεφτούμε, τέσσερα στο μυαλό και δύο στα δάχτυλα. Τέσσερα, πέντε, έξι. Τέσσερα και δύο μου κάνει έξι. Αυτή είναι η πρόσθεση. Το σημαδάκι, θυμίζω, είναι ένα σταυρουδάκι. Και πάμε τώρα να δούμε ένα άλλο παράδειγμα, ένα άλλο πρόβλημα, στο οποίο λέει ότι... ο Νίκος είχε στην κασετίνα του πέντε μολυβάκια, αλλά έχασε τα τρία στο σχολείο. Ξαναλέω, ο Νίκος είχε στην κασετίνα του πέντε μολυβιά, αλλά δυστυχώς τα τρία χάθηκαν στο σχολείο. Πόσα έμειναν μέσα στην κασετίνα? Για παρατηρήστε, πάλι υπάρχουν δυο λεξούλες... οι οποίες μου μαρτυρούν τι πράξη πρέπει να κάνω. Με το που διαβάσω ότι τα έχασε, σημαίνει ότι αυτά τα τρία μολυβάκια... βγήκαν από την κασετίνα του, χάθηκαν. Άρα, για να βρω πόσα έμειναν, κι άλλη μια λεξούλα, πρέπει να κάνω αφαίρεση. Δηλαδή, να σκεφτώ πόσα ήταν στην αρχή. Στην αρχή ήταν πέντε. Βγάζω τρία, δηλαδή βγάζω τα τρία που χάθηκαν. Για να σκεφτώ, πέντε βγάζω τρία. Πέντε στο μυαλό και τρία στα δαχτυλάκια. Πέντε, τέσσερα, τρία, δύο. Μείναν λοιπόν δύο μολύβια στην κασετίνα. Ξαναλέω, εδώ έπρεπε να κάνω αφαίρεση, γιατί τα μολυβάκια χάθηκαν, άρα βγήκαν από την κασετίνα, το σημαδάκι της αφαίρεσης είναι μία απλή γραμμούλα. Και, ξαναλέω, θα πρέπει να προσέχω πάντα τις λεξούλες, που μου μαρτυρούν τι πράξη πρέπει να κάνω. Πάρα πολύ ωραία. Αφήνουμε λοιπόν και τα προβληματάκια. Ξεχωρίσαμε το και με το βγάζω. Και για να το πω πιο σωστά, το συν και το μειον, ή αλλιώς πλύνω, όπως λέγεται στα μαθηματικά. Και θα τα μάθετε βέβαια όλα αυτά αργότερα πολύ καλύτερα. Και πάμε τώρα στον πίνακα. Και εσείς στο τετράδιό σας. Να κάνουμε κάτι διαφορετικό, που το είχαμε δει βέβαια σε προηγούμενο μάθημα, οπότε ελπίζω να το θυμάστε. Πάμε λοιπόν να γράψουμε ό,τι βλέπουμε στον πίνακα. Είμαι στο 7. Και πόσο ακόμα χρειάζομαι για να φτάσω στο 10. Πόσα βηματάκια δηλαδή πρέπει να κάνω από το 7 μέχρι το 10. Για να σκεφτώ, είμαι στο 7. 8, 9, 10. Πόσα βήματα έκανα, έκανα τρία βήματα. Άρα 7 και 3 μου κάνει 10. Δηλαδή έχω 10, το οποίο έχει φτιαχτεί από το 7 και το 3. Είναι παρεούλες του 10, για θυμηθείτε. Το 3 συμπληρώνει το 7, και μαζί αυτά τα δύο μου φτιάχνουν το 10. Για να κάνουμε ένα ακόμα παράδειγμα. Έχω 6. Και πόσο ακόμα χρειάζομαι για να φτιάξω το 9. Είμαι στο 6. 6, 7, 8, 9. Πόσα βήματα έκανα, πάλι έτυχε, έκανα τρία βήματα. Το 9 φτιάχτηκε από 6 και 3. Είχα 6 και χρειάστηκα ακόμα 3, για να φτάσω μέχρι το 9. Τώρα θέλω από σας να αφήσετε το μολυβάκι σας, και να με βοηθήσετε να μετρήσω, και να θυμηθώ τους αριθμούς από το 1 μέχρι το 50. Θα κάνουμε πολύ δουλίτσα τώρα. Για να δούμε λοιπόν, για να θυμηθούμε λιγάκι τους αριθμούς, από το 1 μέχρι το 50. Αυτά που θα πούμε εμείς τώρα προφορικά, μόλις τελειώσουμε το μάθημα, θέλω να τα γράψετε στο τετράδιό σας, για να τα θυμηθείτε καλύτερα. Πάμε λοιπόν. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Μετρήσαμε μέχρι το 10 και συνεχίζουμε. 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20. Γράφω το 20 και συνεχίζουμε. 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40. 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50. Φτάσαμε μέχρι το 50. Και θέλω να παρατηρήσετε και να δείτε τι σας θυμίζουν αυτοί οι αριθμοί. Για θυμηθείτε λίγο, όταν μετράμε ανα 10, δηλαδή 10-10, λέμε 10, 20, 30, 40, 50. Σας θυμίζω, μόλις τελειώσουμε το μάθημα, θέλω να γράψετε στο τετράδιό σας αναλυτικά όλους τους αριθμούς, όπως τους είπαμε τώρα εμείς προφορικά, θα τους γράψετε στο τετράδιό σας. 1, 2, 3, κανονικά, για να τους θυμηθείτε. Πολύ ωραία! Και πριν ολοκληρώσουμε το μάθημα μας, θα πάμε να κάνουμε κάτι τελευταίο και να θυμηθούμε λιγάκι πώς μετράμε ανα 2. Τι σημαίνει μετράω ανα 2. Όταν ακούω ότι μετράω ανα 2, σημαίνει ότι κάνω βηματάκια 2-2 τους αριθμούς. Δηλαδή είναι σαν να στέκομαι στην αριθμογραμμή... και να πηδάω 2-2 τους αριθμούς. Δηλαδή, για να το καταλάβουμε και παρέ, είμαι στην αριθμογραμμή μου... και θέλω να μετρήσω ανα 2. Στέκομαι λοιπόν και λέω 2 και 2, 4. Και άλλα 2, 6. Και άλλα 2, 8. Και άλλα 2, 10. Εδώ, κάθε φορά, μετράω ανα 2. Δηλαδή κάνω 2-2 τους αριθμούς, τους πηδάω. Κάνω 2 βηματάκια κάθε φορά. Και αν ήθελα να μετρήσω ανα 5, δηλαδή, για δείτε, να κάνω 5 βηματάκια κάθε φορά, για παρατηρήστε, 5 και άλλα 5, 10. Και άλλα 5, 10 και 5, 15. Και άλλα 5, 20. Και άλλα 5, 25. Τι σας θυμίζει αυτό, όταν μετράμε για να παίξουμε κρυφτό, 5, 10, 15, 20, 25 και πάει λέγοντας. Σήμερα, λοιπόν, παιδιά, κάναμε μια ωραία επανάληψη σε όλα αυτά που έχετε κάνει αυτόν τον καιρό. Θυμηθήκαμε τι είναι τα μοτίβα, είδαμε τι είναι η αφαίρεση, πότε κάνω αφαίρεση, τις λεξούλες που πρέπει να προσέχω και που μου μαρτυράνε στα προβληματάκια ότι πρέπει να κάνω αφαίρεση, δηλαδή βγάζω. Είδαμε τους αριθμούς πάλι από το 1 μέχρι το 50. Και τώρα, στο τέλος, μετρήσαμε ανά 2 και ανά 5. Ευχαριστώ πολύ που με παρακολουθήσατε. Σας εύχομαι καλή συνέχεια και εύχομαι να τα πούμε σύντομα. Γεια σας, παιδιά! |
