Διάλεξη 6 / Διάλεξη 6 / Εκκλησιαστικό Δίκαιο ΙΙ (Μεταπτυχιακό)

Εκκλησιαστικό Δίκαιο ΙΙ (Μεταπτυχιακό): Υπόσχεσθαι, αγαπητές φίλες και φίλοι. Στην έκτη διάλεξη του Μεταπτυχιακού του Εκκλησιαστικού Δικαίου του πρώτου έτους, του Ιερλού Εξαμίνου, συνεχίζουμε την ανάλυση και τον σχολιασμό της έκθεσης του Ειδικού Ισυγητή για τη Σκεθική Λευθερία της Επιτροπής Ανθρωπίν...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος δημιουργός: Κυριαζόπουλος Κυριάκος (Επίκουρος Καθηγητής)
Γλώσσα:el
Φορέας:Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Είδος:Ανοικτά μαθήματα
Συλλογή:Νομικής / Εκκλησιαστικό Δίκαιο ΙΙ (Μεταπτυχιακό)
Ημερομηνία έκδοσης: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2015
Θέματα:
Άδεια Χρήσης:Αναφορά-Παρόμοια Διανομή
Διαθέσιμο Online:https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=edf1ae72
Απομαγνητοφώνηση
Εκκλησιαστικό Δίκαιο ΙΙ (Μεταπτυχιακό): Υπόσχεσθαι, αγαπητές φίλες και φίλοι. Στην έκτη διάλεξη του Μεταπτυχιακού του Εκκλησιαστικού Δικαίου του πρώτου έτους, του Ιερλού Εξαμίνου, συνεχίζουμε την ανάλυση και τον σχολιασμό της έκθεσης του Ειδικού Ισυγητή για τη Σκεθική Λευθερία της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το ΙΕ, για την επίσκεψή του στην Γεωργία. Και τώρα προχωρούμε στο τελευταίο τμήμα της έκθεσης του Ειδικού Ισυγητή που αφορά τις συστάσεις του. Παράγραφος 106. Όσον αφορά τη δίωξη των υπεύθυνων για πράξεις θρησκευτικής βίας, ο Ειδικός Ισυγητής καλεί τη Γεωργιανή Κυβέρνηση να λάβει μέτρα άμεσα για τη διερεύνηση όλων των πράξεων βίας ή θρησκευτικής μης αλλοδοξίας που έχουν διαπραχθεί στη Γεωργία, να στείλει τους υπεύθυνους στο δικαστήριο μέσα σε μια εύλογη περίοδο και να τους θέσει υποκράτηση εάν η δικαστική διαταγή διατάσει έναν όρο φυλάκισσης ή προφυλάκισσης. Παράγραφος 107 της έκθεσης. Ο Ειδικός Ισυγητής καλεί επίσης τις Γεωργιανές Αρχές να κάνουν κάθε τι το δυνατό για να διασφαλίσουν ότι τα θύματα των ελόγων πράξεων βίας ή θρησκευτικής μης αλλοδοξίας είναι ικανά να φέρουν τα παράπονά τους ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων με τη δέουσα διαδικασία και χωρίς παρεμπόδιση. Άρθρο παράγραφος 108 της έκθεσης. Ο Ειδικός Ισυγητής επισείει την προσοχή της Κυβέρνησης, ειδικά στα προβλήματα που έχουν ανακύψει από διάφορες ακροάσεις δικαστικές, στην υπόθεση του Μκαλαβισβίλη, είναι η γνωστή υπόθεση η οποία πήγε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπινων Δικαιωμάτων, η οποία εκδικάστηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπινων Δικαιωμάτων μαρτύρων του Ιεχωβά, εναντίον της Γεωργίας. Ο Καλαβισβίλη θεωρήθηκε υπεύθυνος πράξεων βίαση θρησκευτικής μισαλονταξίας εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Τονίζει ο ειδικός ηγητής ότι η παράλειψη διατήρησης της τάξης σε ένα δικαστήριο έχει άμεσες επιπτώσεις για το σεβασμό των διατάξεων του Διεθμούς Δικαίου Ανθρωπινων Δικαιωμάτων, για τις ελάχιστες δικαστικές εγγυήσεις. Απειλώντας ένα θύμα μάρτυρα ή δικαστή είναι ένα ζήτημα που πρέπει να γίνει εκείμενο πραγμάτευσης αυτή η απειλή με τη μέγεστη προσοχή δεδομένης της έκτασης των επιπτώσεων μεταξύ άλλων πραγμάτων για την έκβαση της υποθέσεως. Παράγραφος 109 της έκθεσης. Ειδικότερα μια τέτοια συμπεριφορά όταν οι δικαστές είναι πρόσωπα τα οποία απειλούνται είναι κατάλληλη να αποσταθεροποιήσει την ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος που αποτελεί ένα βασικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας αλλά και μια ουσιώδη εγγύηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παράγραφος 110 ο ειδικός εισηγητής αισθάνεται συνεπώς ότι οι δικαστικοί κανόνες για τη συμπεριφορά στην ποινική δίκη πρέπει επιμελώς να τηρηθούν ειδικά στην περίπτωση των ακροάσεων εναντίον του Μκαλαβισβίλη. Επίσης θεωρεί ότι όσον αφορά αυτές τις διαδικασίες οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την πλήρια σφάλεια των θυμάτων και των εναγώντων για αστική αποζημίωση έτσι ώστε να είναι ελεύθεροι να παρακολουθούν τις δικαστικές ακροάσεις και να μην αισθάνονται απειλούμενοι. Πρόσθετη προστασία θα πρέπει επίσης να παρασχεθεί για οποιοδήποτε καλείται να καταθέσει ως μάρτυρας σε αυτές τις δίκες. Παράγραφος 111 της έκθεσης. Όσον αφορά το καθεστώς και το μέλλον των θρησκευτικών μειονωτήτων, ο ειδικός εισηγητής επιθυμεί να υπενθυμίσει στις γεωργιανές αρχές ότι τελούν υπό τη θετική υποχρέωση δυνάμει των σχετικών διεθνών κανόνων, ειδικότερα το Άρθο 18 του Διεθνού Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, να παρέχουν στις θρησκευτικές μειονότητες ένα ελάχιστο προστασίας, έτσι ώστε να μπορούν να εκδηλώνουν την πίστη τους με πλήρη ελευθερία και σοβαρότητα. Τα ενδιαφερόμενα υπουργεία θα έπρεπε να εισάγουν κατάλληλες ρυθμίσεις για να διασφαλίσουν ότι όλες οι θρησκευτικές μειονότητες είναι διασφαλισμένες ως προς την προστασία τους από τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης, όταν απαιτείται. Παράγραφος 112 της έκθεσης, όσον αφορά το νομοσχέδιο για την ελευθερία της θρησκείας, ο ειδικός εισηγητής δεν πιστεύει ότι είναι υποχρεωτικό να περάσει ένας τέτοιος νόμος για την πολιτική των γεωργιανών αρχών στο θέμα της ελευθερίας της θρησκείας υπιπίθησης, προκειμένου αυτή η πολιτική να είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο. Οι υφιστάμενες συνταγματικές διατάξεις και επιπλέον κάποιες τροποποιήσεις του ναστικό κώδικα θα μπορούσαν να καταστήσουν τη Γεωργία ότι συμμορφώνεται περισσότερο με τις διεθνίστιες υποχρεώσεις. Παράγραφος 113. Ενώ υπάρχουν καταστάσεις ο οποίες ad hoc, οι ειδικοί νόμοι αυτού του είδους εξειδικεύουν τα νομικά καθεστώτα που διέπουν τις θρησκευτικές ή κόσμοθεωρητικές κοινότητες σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή και τα διάφορα δικαιώματα αυτών των κοινοτήτων. Εγγυόμενα με αυτόν τον τρόπο την αρχή της ελευθερίας της θρησκείας. Υπάρχουν επίσης άλλες καταστάσεις στις οποίες τέτοιοι νόμοι, μάλλον περισσότερο από το να διασφαλίζουν την ελευθερία της θρησκείας ή κοσμοθεωρίας χρησιμοποιούνται για να περιορίζουν το αποτέλεσμά της. Έτσι υπονομεύοντας τις εγγυήσεις που θεσπίζονται δυνάμοι του διεθνούς δικαίου. Ο ειδικός ηγητής τονίζει σχετικώς ότι οι διεθείς υποχρεώσεις του κράτους στο θέμα της ελευθερίας θρησκείας ή κοσμοθεωρίας υπάρχουν ανεξάρτητα από την ύπαρξη ενός ad hoc, ενός ειδικού νόμου. Παράγραφος 114 της έκθεσης. Εάν η κυβέρδηση θα αποβάζει ότι ήταν αναγκαίο να περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο, ο ειδικός ηγητής παρατηρεί ότι το νομοσχέδιο έχει αξιολογηθεί για την συμφωνία του με το διεθνές δίκαιο, τονίζει ότι είναι το κείμενο που τελικά θα υιοθετηθεί εκείνο που πρέπει να είναι σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο. Έτσι, συμβουλεύει τις αρχές να διασφαλίσουν ότι, όποιεςδήποτε προτεινόμενες τροποποίησεις στο νομοσχέδιο, να είναι σε πλήρη συμφωνία με τα αναγνωρισμένα διεθνή standards για την ελευθερία θρησκείας ή κοσμοθεωρίας. Παράγραφος 115. Ο ειδικός ηγητής τονίζει επίσης ότι παρά τις διαφορές στους αριθμούς των μελών, των θρησκιών που είναι παρούσιες στη Γεωργία, ένα ουσιώδες χαρακτηριστικό του νόμου για τη θρησκεία θα έπρεπε να είναι μία αναγνώριση ότι οι διάφορες θρησκείες είναι ισουκαθεστότος, δηλαδή ίσες δυνάμιοι του Γεωργιανού Δικαίου. Παράγραφος 116. Όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της Εκκλησίας και του Κράτους, ο ειδικός ηγητής θεωρεί ότι τρία είδη κατάστασης είναι γενικώς δυνατά. Το Κράτος μπορεί να είναι υποταγμένο στην Εκκλησία, πρώτον. Δεύτερον, η Εκκλησία μπορεί να είναι υποταγμένη στον Κράτος. Ή τρίτον, μπορεί να υπάρχει μια ενδιάμιση κατάσταση μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης. Η κατάσταση στη Γεωργία δίνει την εντύπωση για κάποιες αντικροώμενες εννοήσεις. Μερικές φορές προτείνοντας ότι το Κράτος χειρίζεται την Ορθόδοξη Εκκλησία και μερικές φορές ότι το Κράτος είναι υποταγμένο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, το οποίο χρησιμοποιεί το Κράτος ως οργανό του. Πως δίπωτο, ο ειδικός εισηγητής αισθάνεται ότι η πολιτική χρήση της θρησκείας ως εργαλείου είναι τόσο μη ενδεικνυόμενη, τόσο ακατάλληλη, όσο η θρησκευτική χρήση της πολιτικής. Στην περίπτωση της Γεωργίας, η Συνταγματική Συμφωνία δεν έχει βοηθήσει τα πράγματα. Παράγραφος 117. Ο ειδικός εισηγητής συνιστά φροντίδα από μέρους των αρχών για να διασφαλίσουν ότι η πρακτική εφαρμογή της Συνταγματικής Συμφωνίας και των άλλων σχέσεων μεταξύ των δύο θεσμών δεν δίνει αφορμή για σύγχυση μεταξύ των εξουσιών του κράτους και της Εκκλησίας, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονότητων της χώρας. Παράγραφος 118 της έκθεσης. Για το ζήτημα των δηλώσεων και των λόγων που αφορούν θρησκευτικό μίσος, ο ειδικός εισηγητής αναφέρεται στο άρθρο 20 του Διεθνού Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και υπογραμμίζει ότι η Ρευθερία του λόγου δεν μπορεί να χρησιμεύει για να δικαιολογεί μια έλλειψη αναλήψεως δράσεως εναντίον των ατόμων που κάνουν τέτοιες δηλώσεις. Όπως ένας αριθμός άλλων δικαιωμάτων. Η Ρευθερία της έκθεσης περιορίζεται όχι μόνο από το άρθρο 20 του Διεθνού Συμφώνου, αλλά και από το άρθρο 5. Παράγραφος 119 του Διεθνού Συμφώνου. Επίσης, η προσοχή της Κυβέρνηση στο γεγονός ότι κανένας δεν θα πρέπει να χρησιμοποιεί μια πολιτική πλατφόρμα για να διαδίδει μηνύματα θρησκευτικής μισαλοδοξίας. Εάν κάποιος το κάνει, οι εθνικές αρχές θα πρέπει να επικαλούνται τις διαδικασίες που θεσπίζονται από το νόμο για να έρουν την ασυλία των ατόμων πίσω από μια τέτοια συμπεριφορά. Παράγραφος 120 της έκθεσης. Ο ειδικός ηγετής υπογραμμίζει επίσης ότι η ελευθερία του λόγου δεν επιτρέπει στον τύπο να εκπέμπει μηνύματα τα οποία θα μπορούσαν να συνειστούν παρακίνηση στο θρησκευτικό μίσος. Εσφαλμένα, χρησιμοποιούμενα ή και χρησιμοποιούμενα για παράνομους σκοπούς. Ο τύπος μπορεί να είναι ένας δημιουργικός παράγοντας μισαλοδοξίας θρησκευτικής και άλλης. Ο ειδικός ηγετής συμβουλεύει τις αρμόδιες αρχές να είναι αυστηρές στην εφαρμογή της αρχής που θεσπίζεται στο άθρο 20 του Διεθνού Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και να αναλάβουν την κατάλληλη δράση για τη δίωξη οποιοδήποτε διαπράττει ποινικό έγκλημα αυτού του είδους. Παράγραφος 121 της έκθεσης. Όσον αφορά τη θρησκευτική μισαλοδοξία και την εκπαίδευση, ο ειδικός ηγετής έχει παρατηρήσει με πολύ ανησυχία ότι η μισαλοδοξία και μερικές φορές η θρησκευτική βία συμβαίνουν στα σχολεία. Αναφέρεται πάλι σε αυτό το ζήτημα στις συστάσεις που έγιναν στην αρχή αυτού του κεφαλαίου και τονίζει ότι σε ζητήματα της αρχής ελευθερίας, της θρησκείας ή κοσμοθεωρίας και των ανηλήκων οι αρμόδιες αρχές δεν θα πρέπει να περιορίζονται να επανεμβαίνουν όταν υπάρχει σοβαρή φυσική βία. Μια ολόκληρη σειρά δράσεων, εν πρώτης απλών ή όχι άμεσα τιμωρηταίων δυνάμη του ποινικού δικαίου μπορούν μαζί να ανάγωνται σε ουσιώδη παραβίαση για την ελευθερία της θρησκείας ή πεποίθησης και θα έπρεπε ως τέτοια να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τις αρχές. Στην παράγραφο 122 της εκθεσίας, το ειδικό σηγητής είναι ακόμη περισσότερον ήσυχος για τα μηνύματα στα σχολικά βιβλία που παράγονται κάτω από την άμεση ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία σαφώς δεν λαμβάνει υπόψη όσο πρέπει τη θρησκευτική ανοχή και οθεί τους αναγνώστες να απορρίψουν οποιοδήποτε που ισχυρίζεται ότι είναι μέρος μιας μη παραδοσιακής θρησκευτικής μειονότητας, τα οποία τα σχολικά βιβλία χαρακτηρίζουν σέκτες. Καλεί τις γεωργιανές αρχές ο ειδικός σηγητής να αναλάβουν δράση για την αφαίρεση των ελόγων αποσπασμάτων από τα σχολικά βιβλία όσο το εννοώ γρηγορότερα. Όπως να αποσύρουν τα βιβλία και να αντικαταστήσουν με άλλα τα οποία δεν περιέχουν παρακινήσεις στη θρησκευτική μισαλλοδοξία. Στην παράγραφο 123, την τελευταία των συστάσεών του, ο ειδικός σηγητής επιθυμεί να υπογραμμίσει ότι η θρησκευτική ανοχή μπορεί να αποκτηθεί μόνο εάν οι άνθρωποι μάθουν από τα μικρά τους χρόνια για την ύπραξη και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά των άλλων θρησκευτικών ή κοσμοθεωρητικών κοινοτήτων. Οι περισσότερες καταστάσεις θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, εκείνες που περιλαμβάνονται στη Γεωργία, προκύπτουν από τέτοια άγνοια. Ο ειδικός σηγητής αναφέρεται στη Γεωργιανή Κυβέρνηση. Στο τελικό κείμενο της Διεθνούς Σύμβουλευτικής Διάσκεψης για τη Σχολική Εκπαίδηση σε σχέση με την Λευθερία Θρησκείας και Κοσμοθεωρίας, ανοχή και μη διακρίσεις που διεξήθη στη Μανδρίτη από τις 23 έως 25 Νοεμβρίου 2001 και συνιστά στη Γεωργία να θέσει σε εφαρμογή όλες τις συστάσεις που περιέχονται εκεί. Ο ειδικός σηγητής, λοιπόν, στις συστάσεις τις οποίες είδαμε προηγουμένως, είναι αρκετά αυστηρός προς την Γεωργιανή Κυβέρνηση, την οποία θεωρεί ότι ανέχεται τη σκεφτική μισολοδοξία, βέβαια, αφορά την κυβέρνηση η οποία υπήρχε το 2003, όταν συντάχθηκε αυτή η έκθεση, πρέπει αυτό να διευκρινιστεί. Ένα ζήτημα ήταν το πρόβλημα του ΜΓΑ Καλαβισβήλη, ο οποίος θεωρήθηκε υπεύθυνος για διαταράξεις θρησκευτικών συναθρήσεων μαρτύρων του Γεχοβά, για διαταράξεις και εκφοβισμό και απειλές μαρτύρων, δικαστών και λοιπά, οι οποίοι δίκαζαν τις υποθέσεις του και συνιστά ο ειδικός σηγητής να διασφαλίσει η Γεωργιανή Κυβέρνηση τις εγγυήσεις για την ανεξάρτητη λειτουργία, χωρίς εκφοβισμό και χωρίς απειλές των δικαστών, διότι η δικαιοσύνη αποτελεί ένα θεμελιό εθεσμό της δημοκρατίας, ο οποίος διασφαλίζει την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης, ο ειδικός σηγητής υπεθυμίσει στις Γεωργιανές Αρχές ότι έχουν θετική υποχρέωση να παρέχουν μια προστασία που προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο των δικαιωμάτων προκειμένου να σκούν την πλήρη ελευθερία θρησκείας ή κοσμοθεωρίας ή θρησκευτικές μειονότητες. Όσον αφορά την ψήφιση ειδικού νόμου, δεν είναι υποχρεωτικό λέει αυτό ο ειδικός σηγητής, προκειμένου να διασφαλιστεί η θρησκευτική ελευθερία των θρησκευτικών μειονότητων, διότι ένας νόμος, αν εφαρμοστεί με επιερωριστικό τρόπο, μπορεί να πετύχει το αντίστο αποτέλεσμα. Αν δεν επιτύχει η προστασία, να επιτύχει τη μη προστασία. Θα μπορούσε το καθεστώς των θρησκευτικών μειονότητων να βελτιωθεί με τις κατάλληλες τροποποίησεις στον αστικό κώδικα στο κεφάλαιο για τα νομικά πρόσωπα. Στο σημείο αυτό, τελείωσε η έκτη διάλεξη του μεταπτυχιακού του εκκλησιαστικού δικαίου π.Ε. Αρινού Εξαμίνου. Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.