| : Προσλήθηκε το 1958, έπιζε δουλειά πάλι τίτλους πρώτες, και έμεινα εκεί αρκετόν καιρό, αρκετόν καιρό, ε, εργάτες να πω, μαζί και το προσλήθηκε, μια χαρά, έχουν φύγει πάρα πολλοί, εγώ έμεινα, φεύγω, δεν φεύγω, έμεινα και κέντρο δεν έφυγα, έμεινα εκεί, πέραμε και λιφτά του, 42 δρασμές, 32 δρασμές, 62 δρασμές, 72 δρασμές, γίνε χρυμόνα, πόλευα με τα εμείς, που καταφρονόμουν και περισσότερα, πόλευα μια χαρά, μια χαρά πόλευα έφυγα στον κουζάνι με τα πόδια, επί σειρά μήνυς, με χιόνια, με βροχές και τα λοιπά, και από εκεί έμεινα μες στο τρέλο και πήγαινα με τη δουλειά πέρα εκεί, πάλι πήγαινα με το τρέλο, μας έφυγε στον κουζάνι και από εκεί πάλι με τα πόδια εδώ Μπαίνει ένα σύντρο μέσα στο σπαστήρα του μεγάλου, στο πρεκετάδικο, έτσι έπηγε το χτύριο αυτό, κολλήνα, όλο ψηλάκι πέρα, σαν τρία πατώματα, λοιπόν εκεί που πήγα, δεν πρόσεχα του ποδάρα, ο πάλιού έτσι έπαιρουσε το μηχανήμα του εδώ μέσα, θα με άρπαξε τρία δάχτυλα, εδώ είναι, εδώ είναι Λιπτόλου, Λιπτόλου, αρχές, είχε από χρόνια, λοιπόν, στον άνθρωπο εκεί πέρα, δεν θα φύγει και κανένας, πρόκειται να μας προσλάβει η δύη και η Λιπτόλου, ε, δεν ήξεραν ποιοι θα πει η δύη, μας πέθανε όλοι στιγμές, κατιστούμενα μας έδωσαν, χαμπάρια μας έδωσαν, αυτά αλλά δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω την ευγνωμοσύνη αυτή να πω που το εγωστάζω αυτό |
