| : Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Κλείσαμε χθες το μάθημα μιλώντας για το μεγάλο ζήτημα του φιλελληνισμού. Ο παράγοντας Ευρώπη τελικά αποδείχθηκε το μεγαλύτερο σημείο και δύναμη της Επανάστασης. Θα σας θυμίσω την εξέλιξη των πραγμάτων για να τα θυμηθούμε γιατί όλοι τα γνωρίζουμε και από τα σχολικά μας βιβλία. Ο φιλελληνισμός είναι τμήμα του μεγάλου πλαισίου Επανάσταση και Ευρώπη αφορά το συναισθηματικό κομμάτι, όπως σας είπα και χθες. Γιατί στην Ευρώπη υπήρξε μια πολύ μεγάλη συγκίνηση για την ελληνική Επανάσταση, κυρίως τα στρώματα των μορφωμένων ανθρώπων. Ήταν και η εποχή του ρομαντισμού, ο δέκατος ένατος αιώνας, με όλες τις ιδεολογίες που ήρθαν από τον προηγούμενο αιώνα, τις Επαναστάσεις, πολέμους του Ναπολέοντα κτλ. Ήταν μια ηρωική εποχή ο δέκατος ένατος αιώνας. Είχε πλάσει τους ανθρώπους να περιμένουν μεγάλα πράματα, να είναι έτοιμοι να δώσουν τη ζωή τους γι' αυτά. Ήταν μια κατάσταση, κυρίως στην Ευρώπη. Οπότε, όταν έγινε το γεγονός των Ελλήνων, ήρθε και έδεσε το πράμα και χιλιάδες ανθρώπων βρήκαν σε αυτό νόημα ζωής και όραμα κτλ. Και αυτό φέλησε πολύ φυσικά τους Έλληνες. Κανένας άλλος λαός στη γη δεν θα μπορούσε να προκαλέσει με την Επανάστασή του τέτοια συγκίνηση, γιατί κανείς δεν είχε το όνομα Έλληνας. Με τις συνάφιες που έφερνε το όνομα Έλληνας, κανείς. Την εποχή που οι Έλληνες πολεμούν, πολεμούν και στη Λατινική Αμερική. Εναντίον της Ισπανίας και της Πορτογαλίας γίνονται, όπως σας είπα, γεγονότα. Υπήρχε συγκίνηση και γι' αυτό την πλευρά και πήγαν και εκεί να πολεμήσουν κάποιοι ένοπλοι. Αλλά δεν έχει καμία σχέση. Συναισθηματική συμμετοχή που παρίγαγε η Ελληνική Επανάσταση με οποιοδήποτε άλλο γεγονός. Και αν θυμάστε, χθες καταλήξαμε το θέμα μας, λέγοντας ποιοι ήταν οι ισχυρότερες περιοχές φιλελληνισμού. Οι περιοχές με τον πιο έντονο φιλελληνισμό. Και, αν θυμάστε, υπογραμμίσαμε την ασύλληπτη υπεροχή της Γερμανίας. Στη Γερμανία το πράγμα ήταν τρέλα, ήταν μια τρέλα, κυριολεκτικά. Τον ασημάζευτο είχε αυτό το πράγμα. Και ιδιαίτερα στη Βαββαρία, όπως σας είπα, όπου και ο ηγεμόνας, ο βασιλιάς της Βαββαρίας, ήταν πάρα πολύ φιλελλήνας σε σημείο που οι άλλοι ηγεμόνες του κάνανε καζούρα ότι τέλος πάντων το έχει χάσει το μυαλό του. Είναι ο Λούτβιχ, ο Λουδοβίκος που τον λέμε εμείς, ο πατέρας του Όθωνα. Και δεν είναι τυχαία ότι όταν τέθη ζήτημα ποιον βασιλιά θα στείλουμε στους Έλληνες, μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και όλα τα γεγονότα, το όνομα του Όθωνα θεωρήθηκε σχεδόν αυτονόητο, διότι δεν ξέρω αν ξέρετε πρώτα πρώτα το πριγκιπόπουλο που θα στελνόταν κάπου από τη Γερμανία θα ήτανε. Η Γερμανία εξήγαγε πριγκιπόπουλα για να γίνουνε βασιλείς σε άλλες χώρες. Σήμερα μας μοιάζει παράξενο γιατί η Γερμανία δεν ανήκει στις μεγάλες δυνάμεις. Εκείνη την εποχή οι μεγάλες δυνάμεις ήταν η Ρωσία, η Αυστρία, η Γαλλία, η Αγγλία, ήτανε συμπαγής δυνάμεις ενώ η Γερμανία δεν είχε δημιουργηθεί ακόμα. Υπήρχε ο όρος Γερμανία αλλά ήτανε 190 τόσα κράτη και κρετίδια τα οποία όλα μαζί λεγόταν Γερμανία και εξ αυτού καθώς η Ευρώπη έσπαγε δημιουργούνταν νέα κράτη και τα λοιπά δεν θα μπορούσες να στείλεις στα νέα κράτη που αναπτύσσονταν έναν Άγγλο ή ένα Γάλλο, πρίγκιπα κτλ διότι τότε οι ισορροπίες των μεγάλων δυνάμεων θα ανατρέπονταν. Ενώ 190 τόσα κράτη και κρετίδια ενώ σωρό πριγκιπόπουλα στη σειρά είχες διάλεγες. Θέλω να πω δεν είναι μόνο σε εμάς που ήρθε βαβαρό πριγκιπόπουλο και στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία και όπου χρειάστηκε κοιτάγαν ποιους πρίγκιπες Γερμανούς έχουμε διαθέσιμους στείλει αυτόν εκεί πέρα. Δηλαδή ήτανε αλλιώς τότε σήμερα έχουμε την αίσθηση της μεγάλης και δυνατής Γερμανίας τότε δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Βέβαια δεν έπαβε να είναι μια χώρα πολιτισμού κύρους λέω τώρα μαζί και κυρίως η Προσία. Η Προσία ένα από τα κράτη της Γερμανίας ήτανε ισχυρό και αυτό έπαιζε ρόλο ήταν πολύ βόρειο. Η Προσία δεν ξέρω αν ξέρετε είναι στην περιοχή σήμερα της Πολωνίας στην ουσία και Λιθουανίας και βορειας Γερμανίας όχι στη σημερινή Γερμανία. Και αυτή ήτανε το πιο ισχυρό Γερμανικό κράτος. Χθες σας είπα τα δεδομένα να σας τα πω και γραπτά. Υπάρχουν συνάδελφοι που ασχολούνται με τον φιλελληνισμό και κάθισαν και συγκέντρωσαν τα ονόματα των φιλελλήνων που μπορούμε να αντλήσουμε από οπουδήποτε έγγραφα και τα λοιπά. Πρέπει να σας πω ότι πολλοί φιλελλήνες έρχονταν να πολεμήσουν με τους Έλληνες και δεν καταγράφονταν. Υπήρχε καμιά υπηρεσία καταγραφής μπορείτε να καταλάβετε. Κάπου κάποιους τους κατέγραφαν πολλούς δεν τους κατέγραφαν. Επομένως αυτά τα στοιχεία που βρήκαμε τα αντλήσαμε από εκεί που τα βρήκαμε. Αυτούς που δεν θα βρούμε ποτέ πάλι δεν θα τους βρούμε ποτέ. Τι να κάνουμε. Οπωσδήποτε όμως συμφωνούμε ότι μας δίνουν μια τάξη μεγέθους, μια εικόνα. Λοιπόν οι Γερμανοί φυσικά όπως σας είπα είναι πρώτοις δεν υπάρχει σαν Σπέντς. Ήρθαν συνολικά έχουμε τα ονόματα 940 φιλελήνων που ήρθαν να πολεμήσουν όχι αυτούς που είναι στις χώρες τους. Εκεί ήταν χιλιάδες και κατοντάδες χιλιάδες λέμε για αυτούς που ήρθαν να πολεμήσουν. Και μπορείς να εντοπιστούν 940 ονόματα. Και από αυτούς τους 940 οι 342 είναι Γερμανοί. Δηλαδή πάνω σχεδόν το ένα τρίτο έτσι όλων είναι Γερμανοί. Και πρέπει να σας πω ότι από τους 940 πέθαναν, σκοτώθηκαν ή πέθαναν και από αρρώστιες. 313. Οι Γερμανοί σας είπα ότι από τους 940 είναι οι 342, σωστά. Και από τους 342 Γερμανούς σκοτώθηκαν οι 142. Που θα πει ότι οι Γερμανοί έρχονται να πεθάνουν εδώ πέρα. Όχι για να παίξουν. Δηλαδή σχεδόν οι μισοί Γερμανοί σκοτώθηκαν από αυτούς που ήρθαν. Είναι το μεγαλύτερο ποσοστό από κάθε άλλη ομάδα που ήρθε να πολεμήσει. Αναλογικά δηλαδή. Η δεύτερη ομάδα είναι οι Γάλλοι με 196 άτομα. Οι Γερμανοί 342, οι δεύτεροι 196. Μεγάλη διαφορά κυρία Παπαδοπούλου. Πείτε μας τα ποσοστά εσείς στο δεύτερο. Η κυρία Παπαδοπούλου είναι η σεβαστή καθηγήτρια μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Κρήτης. Το ζώο των μαθηματικών. Ο μέσος όρος της κυρίας Παπαδοπούλου και μου κάνει ένα φυσιολογικό άνθρωπο στα θέματα αυτά. Λοιπόν η δεύτερη είναι οι Γάλλοι με 196. Κοιτάξτε 196 οι Γάλλοι σκοτώθηκαν οι 60. Δηλαδή το 1 τρίτο πάμε στο 1 τέταρτο. Εντάξει δεν κάνουμε καλλιστία θανάτου αλλά κάτι δείχνει αυτό το πράγμα. Ότι οι Γερμανοί ήρθανε για να πολεμήσουν όχι για να αστιευθούνε. Τους συμβαίνει αυτά που κάνουν τα κάνουνε ό,τι κάνουν το κάνουνε με συνέπεια μέχρι τέλους. Πρέπει να σας πω ότι στη διάρκεια της επανάστασης ο μέσος Έλληνας ρε παιδί μου εσείς και εγώ και οι απλοί άνθρωποι βλέπαν κάτι τύπους με άλλα ρούχα που έρχονταν και πολεμούσαν μαζί τους. Ξέρετε ήταν λίγο και θέαμα να βλέπεις αυτούς τους ξένους. Τους οποίους έλεγαν Σιλίβδιν Γερμανοί. Δεν ψάχνανε τώρα να δουν την εθνικότητα σου λέει Γερμανός θα είναι για να είναι εδώ μαζί μας. Γερμανός θα είναι δηλαδή κάθε φιλέλληνα Γερμανότων έλεγαν. Οι Γάλλοι όπως σας είπα δεύτεροι οι τρίτοι είναι οι Ιταλοί 137 137 άτομα και σκοτώθηκαν τα 42. Από αυτά οι τέταρτοι οι Άγγλοι 99 άτομα σκοτώθηκαν τα 21. Και μετά εντάξει δεν έχει νόημα να σας λέω τα νούμερα είναι η Ελβετή η Πολωνή Ολλανδή και Βέλγη Αμερικανή. Αυτή είναι εντυπωσιακό διότι οι Αμερικανοί είναι σαν άρθαν από τον Άρη δηλαδή δεν ήταν εύκολο να έρθεις. Αμερικανοί ήρθαν 16 άτομα και ήταν πάρα πάρα πολύ σοβαροί φιλέγινες οι Αμερικανοί δηλαδή υψηλωτά του επίπεδου. Ως άτομα ως ήθος και ως μόρφωση έρχεται να πάρει κάποιος απόφαση να έρθει από του διαβόλου τη μάνα εδώ. Θα πει ότι το εννοούσε γιατί δεν είναι μόνο το ταξίδι να έρθεις αν το βρεις δύσκολα. Ξανά γυρνάς πίσω καταλάβατε δηλαδή δεν υπήρχαν και άνθρωποι που ήρθαν επί πόλεμ που ήρθαν για να δουν. Ξέρετε όλα τα αρχιομπαχτσές. Ο Αμερικανός που ήρθε δεν ήρθε επί πόλεμ δεν μπορείς να έρθεις επί πόλεμ. Οπότε εκ των πραγμάτων ήταν εκλεκτές προσωπικότητες ένας ένας. Δηλαδή λες υπάρχουν τέτοια άνθρωποι ρε παιδί μου που τα δίναν όλα χωρίς να ζητούν τίποτα που είχαν και κατανόηση. Γιατί πολλοί από αυτούς ήρθανε φτιαγμένοι. Πάμε στη χώρα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα να πούμε και είδαν κάποιοι ανθρώπους καθημερινούς πολύ αγρίκοι πολύ αγράμματοι εντάξει όλα τα αρχιομπαχτσές. Πολλοί από αυτούς απογοητεύτηκαν διότι περίμεναν ότι σε κάθε γωνιά θα είναι ο Πλάτωνας και θα σκέφτεται ξέρετε αυτά εντάξει λογικό είναι. Άπαπα βάρβαροι είναι αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαμε εδώ πέρα κτλ κτλ. Αλλά πολλοί εντάξει το εξηγούσανε κάποιοι έλεγαν εντάξει παιδιά κόψτε κάτι. Ξέρετε όλα τα είχε το Μοσαϊκό ας πούμε. Οι Ουγγροί ήρθαν Ουγγροί εδώ λογικό διότι οι Ουγγροί εκείνη την εποχή είχαν τις δικές τους αγωνίες να απεξαρτηθούν από το αυτριακή αυτοκρατορία στην οποία ανήκαν οπότε είχαν και ευαισθησία και αυτοί να φύγουν από τη δικιά τους αυτοκρατορία. Καταλαβαίνετε αυτό παίζει ρόλο. Σουηδοί δανοί ισπανοί στο τελευταία και υπάρχει και μια ομάδα περίπου 30 ανθρώπων που είναι άγνωστοι της εθνικότητας. Δηλαδή ξέρουμε ότι υπήρξαν, πέθαναν αλλά δεν ξέρουμε την εθνικότητά τους. Συγκινητικά πράγματα αν το δει κανείς αυτό. Θα παρατηρήσετε κάποια έλλειψη τεράστια στον κατάλογο μιας χώρας που δεν υπάρχουν. Ρωσία. Δεν υπάρχουν Ρώσοι στον κατάλογο. Εντυπωσιακό ε. Δεν είναι τόσο όμως προσέκπληξη το πράγμα για τον εξής λόγο. Όχι ότι οι Ρώσοι δεν είχαν συγκινηθεί με την ελληνική επανάσταση. Φυσικά και είχαν συγκινηθεί. Και πήμετα έγραφε ο Πούσκιν και δεν ξέρω εγώ τι δεν είναι θέμα. Η ερμηνεία του ότι οι Ρώσοι δεν πήραν τα πραγματάκια τους να ρθούνε εδώ να πολεμήσουν. Προφανώς έγινε στο γεγονός ότι η Ρωσία κάθε λίγα χρόνια είχε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δηλαδή εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι πολεμούσαν εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έτσι κι αλλιώς. Δηλαδή βοηθούσαν τους Έλληνες έτσι κι αλλιώς μέσω της μεγάλης πλευράς του πολέμου. Τώρα ήθελα να σας πω ως προς το φιλιελληνισμό ότι είχε τα πάνω του και τα κάτω του. Όταν ξεκίνησε η Επανάσταση υπήρξε μεγάλη συγκίνηση και τα λοιπά. Άρχισαν άρχοντε άτομα. Πλήγμα στο φιλιελληνισμό και την εικόνα των Ελλήνων πολύ βαρύ ήταν οι περιγραφές που έφυγαν για την κατάληψη της Τρίπολης. Όπου όπως γνωρίζετε πραγματικά έγιναν πολύ βαρκιά γεγονότα από πλευράς των Ελλήνων και αυτά ήταν και φιλέγινες που μετέσχαν οι οποίοι πολύ εξ' αυτόν σιχάθηκαν τους Έγινες. Έφυγαν ολότελα από την Ελλάδα και όταν πήγαν στις πατρίδες τους έγραψαν πολύ αρνητικά άρθρα στις εφημερίδες. Αλλά πάλι δεν εκόπασε πραγματικά ο φιλιελληνισμός και το 22 για καλή τύχη των Ελλήνων αυτό είναι λίγο πικρό που λέω είναι γλυκό πικρό την κακή εικόνα των Ελλήνων με τις σφαγές και τις λεηλασίες και τις αθλιότητες την βοήθησε η σφαγή της Χίου διότι έφυγε μια τρομερή εικόνα βιαιωτήτων από την Οθωμανική πλευρά και τελάς πάντων εκόλασε το άλλο κακό και η σφαγή της Χίου είχε μεγάλη διαπερατότητα διότι η Χίος ήταν γνωστός τόπος στην Ευρώπη δηλαδή άκουγε ο Ευρωπαίος Χίος και ήξερε που είναι γιατί η Χίος είχε πάντα εμπόρους, μαστίχα, ήταν η Γενοβέζη εκεί, είναι κοντά στη Σμύρνη κτλ. Ήταν ένας τόπος γνωστός, έπεσε πάνω και ο Τελακρουά, λέω όταν ο Τελακρουάς σου ζωγραφίζει τη σφαγή της Χίου σε ένα πίνακα που είναι αυτός ο τείχος, δεν ήταν όποιος όποιος ο Τελακρουά Τι θέλω να πω, ήταν σαν να σε προβάλλει το CNN σήμερα, αναλογικά με κάτι που γίνεται, προβλήθηκε αυτό και έπαιξε μεγάλο ρόλο και στο φιλιελληνισμό. Όμως το μεγάλο πλήγμα ήταν ο εμφυλίος πόλεμος μετά το 23 που άρχισαν τα όργανα και άρχισε η εσωτερική σφαγή και τα εσωτερικές συγκρούσεις, οι περισσότεροι φιλέγινες που είχαν έρθει να πολεμήσουν με τους Έλληνες έφυγαν. Ήρθα να πολεμήσω σε ένα πόλεμο Ελλήνων εναντίον Οθωμανών, τι θα μπλεχτώ τώρα σε εσωτερικό πόλεμο, οι Έλληνες δεν ήξεραν ακριβώς πού ανήκουν, όχι αν ανήκουν στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο, όχι ο άλλος που είχε έρθει από την πατρίδα του εδώ. Φύγανε, σου λέω άστος, τώρα αυτοί πολεμούν μεταξύ τους. Πάλι όμως η μεγάλη εκτείναξη του φιλιελληνισμού θα έρθει με το Μεσολόγγι. Το Μεσολόγγγι έκανε τη διαφορά, εκεί έγινε τρέλα. Διότι η Ελλάδα σφαζόταν από τον Ιμπραήμ, ήδη δηλαδή οι εικόνες που έφευγαν στο εξωτερικό μετά το Φεβρουάριο του 1925 που είχε έρθει εδώ τα στρατεύματα του Ιμπραήμ και ήταν τόσο νικηφόρα και φυσικά τόσο οι εικόνες που έφευγαν ήταν πολύ βαριές, άραξα να συγκινήθηκε ο μέσος Ευρωπαίος και μαθαίνει ότι το Μεσολόγγι αντιστέκεται. Κοιτάξτε να δείτε το Μεσολόγγι είχε, δεν θα το ξερε η Δύση το Μεσολόγγγι λέω, τώρα δεν ήταν κάποιος τόπος που ήταν τόσο γνωστός, όμως το Μεσολόγγγι πριν ένα χρόνο είχε έρθει ο Λόρδος Βύρωνας ο οποίος πέθανε στο Μεσολόγγγι. Ο Λόρδος Βύρωνας ήταν πολύ γνωστός και ο θάνατός του έκανε το Μεσολόγγγι γνωστό διότι παντού γράφηκαν σε εφημερίδες κτλ πέθανε ο μεγάλος ποιητής κτλ οπότε το Μεσολόγγγι ήταν γνωστό, είχε συνδεθεί με τον Λόρδο Βύρωνα και μαθαίνει ο μέσος Ευρωπαίος ότι είναι ύστατη μάχη, αν πέσει το Μεσολόγγγι χάνονται οι Έλληνες, τελειώνει η επανάστασή τους και αυτό δίνει λαβή σε μία έκρυξη του φιλελληνισμού η οποία έφτασε σε παραλίριμα όταν έπεσε το Μεσολόγγγι διότι το Μεσολόγγγι που είναι η μεγαλύτερη ητά του αγώνα, η πτώση του Μεσολογγγιού είναι ταυτόχρονος η μεγαλύτερη νίκη. Επί του ηθικού και επί του διεθνούς διότι οι Ευρωπαίοι αυτό ήθελαν από τους Έλληνες να μοιάζουν με τους αρχαίους Έλληνες δηλαδή να πολεμούν με αρετή όχι για τα πιάτσικα και τα λοιπά και επομένως το Μεσολόγγγι έτσι όπως έπεσε έθρεψε όλες τις συγκινήσεις εγκεφάλου και ψυχής και άρχισε η μεσολογκομανία, μεσολογκύτητα σε όλη την Ευρώπη ιδίως όταν μαθεύτηκε πως έπεσε όπως σας είπα για δύο μήνες περίπου το Μεσολόγγγι και οι περιγραφές για την πτώση του Μεσολογγγίου ήταν πρωτοσέλιδο στις περισσότερες εφημερίδες της Ευρώπης πρωτοσέλιδο για δύο μήνες γιατί συγκινούσε τον κόσμο, ήταν θέμα που συγκινούσε τον κόσμο και ήταν τεράστια η δράση των φιλελληνικών κομιτάτων να μαζέψουν χρήματα να βοηθηθεί, τι να βοηθηθεί το Μεσολόγγγι είχε πέσει είχε τελειώσει όμως χιλιάδες μεσολογκυτών πουλιώνταν στα σκλαβοπάζαρα και έπρεπε να αγοραστούν να εντοπιστούν αυτοί που έχουν πουληθεί αν είναι δυνατόν και τα λοιπά αυτό απαιτούσε πολλά χρήματα και οι φιλελληνες μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία πρέπει να σας πω ότι γράφτηκαν όπερες για την ελληνική επανάσταση κυρίως Ιταλία και Γαλλία έχουν γραφεί όπερες από συμφέτες ειδικά για τους ελληνες, συμφωνικές με το Πανεπιστήμιο Αθηνών που έχει προγραμματίσει για τα 200 χρόνια ήδη αυτό που κάνω τελειώνω μία δράση του Πανεπιστήμιου Αθηνών για το 2021 να το έχουμε ξεκινήσει από το 2019 τους ορτασμείς ως Πανεπιστήμιο Αθηνών και το μουσικό μας τμήμα μαζεύει όλες τις όπερες και τις συμφωνικές μουσικές και ποιήματα και τραγούδια που γράφηκαν στην Ευρώπη που είναι δεκάδες δεν είναι ένα και δύο και θα είναι εμπειρία να τα ακούσει κανείς γιατί εγώ τουλάχιστον τα ξέρω ότι υπάρχουν ως τίτλους αλλά δεν τα έχω ακούσει και θα ελπίζω να δούμε χρήσιμα και ωραία πράγματα το ενδιαφέρον με την πτώση του Μεσολογγίου είναι ότι γράφηκαν πολλά θεατρικά έργα ένα έγραψε και ο Λούτβιχ μόνος του θεατρικό έργο για την πτώση του Μεσολογγίου και επειδή είχε και χρήματα βασιλιάς ήτανε πλήρωσε και τους ηθοποιούς όλοι την παραγωγή και πεζότανε επιμείνες η πτώση του Μεσολογγίου. Υπάρχουν και λίγα αστεία στο θέμα διότι οι σκηνοθέτες ήθελαν πάντα μέσα στο έργο να υπάρχει και το πιο πιασιάρικο κομμάτι της πολιορκίας που ήταν η ανατύναξη του καψάλι στην ίστατη στιγμή που είναι πραγματικά πολύ τραγικό οπότε το ήθελαν να είναι μέσα στο έργο. Ναι αλλά παίρναν φωτιά τα σκηνικά κάθε τόσο. Βγαίναν οι αρχηγοί των πυροσβεστικών και έλεγαν για όνομα θεού πια δεν μπορούμε να τρέχουμε στα θέατρα να σβήνουμε τα σκηνικά ή βγάλτε τη σκηνή αυτή της έκρηξης ή σταματήστε το ή βάλτε άλλο έργο. Θέλω να πω ήταν μια κατάσταση στην Ευρώπη αυτή επί καιρό και φυσικά εκτείναξε και την πίεση των Φιλελλήνων. Επιβοήθησε τη δράση των Φιλελλήνων ως προς τις κυβερνήσεις τους να είναι ενεργά υπέρ των Ελλήνων. Δεν πάει άλλο μην κάνετε τον τυφλό βλέπετε που είναι τα πράγματα. Ήδη είχε σπάσει ο πάγος σας είπα διότι το 21-22 και το περισσότερο κομμάτι του 23 δεν υπήρχε καμία φιλική στάση απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση αλλά λόγω της αλλαγής στάσεως της Αγγλίας και του Κάνιγκ συμπερασύρθηκαν και οι Άγγλοι και οι Γάλλοι και οι Ρώσοι και αυτό έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο μετά το 23 αλλά χρειαζόταν αυτή η πίεση και την είχαμε. Τώρα θα ήθελα να σας θυμίσω λίγο την ροή των πραγμάτων στην Επανάσταση του 21 και μέσα σε αυτή να πιάσουμε κάποια θέματα. Η Επανάσταση τα πρώτα 2 χρόνια πάει καλά. Έχει περισσότερες νίκες από ήτες. Κοιτάξτε σε ένα πόλεμο δεν νικάς συνέχεια, το ζήτημα είναι χάνω μια μάχη και κερδίζω τον πόλεμο. Και οι Έλληνες δεν είχαν μόνο νίκες, είχαν ήτες. Στον πρώτο χρόνο του πολέμου η μεγαλύτερη νίκη των Ελλήνων φυσικά είναι η κατάληψη της Τρυπόλεως που είχε πολύ μεγάλη πολιτική σημασία διότι ήταν το κέντρο διοίκησης της Πελοποννήσου. Και νίκες στα Βέρβενα, στα Δολιανά, τα Βαλτέτσι, τα ξέρουμε όλα αυτά. Όμως το πρώτο χρόνο είχαμε μεγάλη ήτα μας στην καταστροφή του στόλου του γαλαξιδίου που σας είπα χτες. Αυτό ήταν πολύ βαρύ. Και επίσης την αποτυχία μας να καταλάβουμε την Πάτρα. Θέλω να λαμβάνω την τιμή να σας αναφέρω ότι ξεκινήσαμε πολύ ελληνοπρεπώς το πράγμα διότι είμαστε ένας αυτοκτονικός λαός. Όσο όταν κάτι πάει καλά γελάω διότι υπάρχει ένα αστείο που κυκλοφορεί σε όλη την Ευρώπη που έχει σημαίες κρατών και τη λέξη problem. Έχετε δει? Όχι. Είναι μαγικό. Λοιπόν, έχει τη σημαία της Ιρλανδίας ας πούμε. Problem. Έξι μπουκάλια μπύρα. Απάντηση. Problem τελείως ζαλισμένο διότι είναι. Ιταλία. Problem. Μια καλή μακαρονάδα. Solution. Αγγλία. Problem. Πέντε κούπες τσάι. Problem. Ελλάδα. Solution. Problem. Έχουμε γίνει πασίγνωστοι. Έχουμε τη λύση και το κάνουμε problem. Λέω οι άνθρωποι έτσι είμαστε ιδανικοί αυτοχύρες. Διότι η Πάτρα που είναι πάρα πολύ σημαντικό σημείο στην Πελοποννήσου δεν υπάρχει πιο σημαντικό διότι η Πάτρα είναι και λιμάνι προς την Ιταλία και είναι και δίπλα στον δυτική στερεά δηλαδή στο Μεσολόγγιο από όλες πλευρές. Είναι η πρώτη πόλη που χτυπήσαμε μαζί με την Καλαμάτα είναι η πρώτη της πόλης που πολιορκήθηκαν από τους Έλληνες 21-22 Μαρτίου. Πήραμε την πόλη. Ξέρετε το να πάρεις την πόλη δεν είναι τόσο δύσκολο το θέμα είναι να πάρεις το κάστρο. Διότι όταν γίνεται μια άγρια ιστορία οι άνθρωποι οι Τούρκοι λέω τώρα μπορεί να είναι Έλληνες μπορεί να είναι Τούρκοι. Στην περίπτωση αυτή ήταν η Τούρκη σε άμυνα σωστά. Τι θα κάνει ο κάτοικος θα πάει να κλειστεί στο κάστρο. Οπότε ο άλλος θα μπει και θα πάρει τα σπίτια και τα λοιπά. Μάλιστα τα πήραμε με το καλημέρα το πήραμε αυτό. Και αντί να χτυπήσουμε αμέσως το κάστρο το οποίο εκείνη τη στιγμή ήταν αδύναμο γιατί είχανε φνηδιαστεί. Ριχτήκαν στα πιάτσικα οι στρατιώτες και δεν το πήραν το κάστρο. Βρήκανε οι Τούρκοι το χρόνο γυρίσανε πίσω τους λιανίσανε τους κρεμάσανε ανάποδους και τα λοιπά. Και μέσα στη διάρκεια της επανάστασης αυτή η ιστορία με την Πάτρα ήταν μια ιστορία τρέλας διότι όποτε πήγαινε κάποιος να καταλάβει την Πάτρα προύχοντες ας πούμε της Πελοποννήσου ο Κολοκοτρώνης τον υπέσκαπτε για να μην πάρει την Πάτρα. Όποτε πήγαινε ο Κολοκοτρώνης να πάρει την Πάτρα τον υπέσκαπταν οι προύχοντες και έτσι λαμβάνω την τιμή να σας αναφέρω ότι την Πάτρα δεν την πήραμε ποτέ. Όλη η επανάσταση του 21 με την Πάτρα στον έλεγχο των Τούρκων και το πληρώσαμε πάρα πολύ βαριά αυτό το πράγμα φυσικά όταν ήρθε η ώρα του Μεσολογγίου διότι η Πάτρα ως προς το Μεσολόγγιο είναι αντικριστά μπορεί στο χάρτη να μοιάζει αντικριστά. Τούρκοι είχαν την Πάτρα είχανε το λιμάνι είχαν όλα στέλνανε τους δικούς τους και από στεριά και από θάλασσα ε βέβαια τα χάμε αυτά. Δεν εκπλητόμεθα δυστυχώς. Ξέρω ότι όταν σας τα λέω αμέσως κάνετε εικόνα κι εσείς κι εγώ γιατί ζούμε σε μια κοινωνία που κι εσείς κι εγώ φερόμαστε μέχρι σήμερα έτσι δεν κουνάω το δάχτυλο. Την Πάτρα δεν την πήραμε και δεν την πήραμε ποτέ. Το δεύτερο χρόνο η μεγάλη νίκη που είναι η μεγαλύτερη νίκη στην επανάσταση είναι τα Δερβενάκια όπως είπαμε και χτες και η μεγάλη ηττα είναι η σφαγή της Χίου βέβαια η Χίος δηλαδή και η σφαγή της και άλλα βέβαια που στο 1820 σας θυμίζω ότι είχαμε και την μεγάλη ηττα στο Πέτα που την αναφέραμε στο πρώτο μας μάθημα αλλά είχαμε και την μεγάλη μας νίκη στο Μεσολόγγιο. Δηλαδή κρατήσαμε την πολιορκία του Μεσολογγίου την πρώτη προσέξτε το Μεσολόγγιο είχε δύο πολιορκίες η πιο γνωστή είναι η δεύτερη η πολιορκία 1825-1826 εμείς μιλάμε για την πολιορκία του 1822 κρατήθηκε το Μεσολόγγιο και αυτό ήταν μια νίκη του αγώνα. Το 1822 ο αγώνας μοιάζει να πηγαίνει πολύ καλά αφού νικήσαμε και στρατιά έχει σημασία αυτό έτσι γιατί σας εξήγησα ότι μέχρι τότε είχαμε στρατεύματα αντιμετωπίσει ή φρουρές όχι στρατιά 30 και 40 χιλιάδων ανθρώπων που κατεβαίνει κάτω αλλά χάρης τον Κολοκοτρώνη η επανάσταση σώθηκε. Κοιτάξτε τώρα χάρης αυτό το γεγονός ή εξαιτίας ανάλογα το πώς θα το αναπτύξεις χάρης τη μεγαλύτερη μας νίκη θα αρχίσει εμφύλιος πόλεμος. Τρελό αλλά κατανοητό. Κοιτάξτε να δείτε όταν ξεκίνησε η επανάσταση του 21 αμέσως στήθηκαν τοπικές διοικήσεις. Λόγικο δείχνει υγείας αυτό δείχνει ότι το έθνος έλληνε τα προβληματά του μάλιστα. Σταδιακά οι περισσότεροι ήταν στην Πελοπόννησο κάθε περιοχή της Πελοποννήσου μια τοπική διοίκηση αλλά όπως σας είπα όλες αυτές απορροφήθηκαν στη δημιουργία της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Μάιο του 1821 που η Πελοποννησιακή Γερουσία δεν έπαιζε ήταν πραγματική διοίκηση διότι σας εξήγησα χθες όλες τις παραμέτρους και δεν στήθηκε στην πραγματικότητα εκείνη την ώρα είχε εμπειρία δεκαετιών. Πρέπει να σας πω ότι η Πελοποννησιακή Γερουσία είχε δικό της ταχυδρομείο, δικαστήρια, ήταν διοίκηση δηλαδή δεν ήταν μαζευτήκαμε πέντε άνθρωποι να λύνουμε κάποιες λύσεις. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και ο Νέγρης, δύο φαναριώτες που είχαν έρθει να πάρουν μέρος στην επανάσταση και πήραν πολύ έντονα μέρος, οργάνωσαν πολιτικά την δυτική και την ανατολική στερεά Ελλάδα. Δυτική χέρσος και ανατολική χέρσος Ελλάδα και δημιούργησαν εκεί σώματα διοίκησης. Επικεφαλής της δυτικής χέρσου Ελλάδος ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος και επικεφαλής της ανατολικής χέρσου Ελλάδος ο Θεόδωρος Νέγρης. Αυτοί οι φαναριώτες τους οποίους αναφέραμε άτομα ικανά, υψηλής μόρφωσης, ό,τι θα πει φαναριώτης. Γιατί το λέω αυτό, διότι στην Πελοπόννησο υπάρχει η πραγματική διοίκηση στην ουσία διότι οι δυτικοί και οι ανατολικοί χέρσους ούτε εμπειρία είχαν και ήταν κάτι αρματολή που ένας μισούσε τον άλλον και όλοι μαζί θέλαν να φάνε. Οπότε τους κρατούσε όσο τους κρατούσε ενωμένους η διοίκηση που πήγε εκεί πέρα, αλλά στην Πελοπόννησο το πράγμα ήταν πιο συγκροτημένο. Δεν σημαίνει ότι η Πελοποννησιακή Γερουσία δεν είχε εσωτερικά θέματα και φατρίες είχε. Την εποχή που συζητούμε χρησιμοποιούμε τον όρο φατρία, όχι κόμμα, γιατί ακόμη δεν έχουνε πλαστεί τα κόμματα, αν και χρησιμοποιείται και όρους κόμμα. Το κόμμα σημαίνει ότι υπάρχει ιδεολογία από πίσω. Έτσι, για ένα έχεις κόμμα είναι κάτι πιο συγκροτημένο. Αυτό ήταν φατρίες συμφερόντων, εντάξει και τα κόμματα το ίδιο. Είναι με κάποιο τρόπο, θέλω να πω, συμφέροντα ως προς την κοινωνία, δεν το λέω αρνητικά. Πάση περιπτώση, υπήρχαν φατρίες μέσα στην Πελοποννησιακή Γερουσία. Κοιτάξτε, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο οποίος ήταν με απόσταση ο πολιτικός του αγώνα. Δεν υπάρχει σύγκριση, δηλαδή μπροστά του κανένας άλλος δεν ήταν αυτό που λέμε πολιτικός. Ο Μαυροκορδάτος, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι πολιτικά ζώα. Είναι πολιτικοί που τους βλέπεις ότι όλη τους η ενέργεια και η πολιτική είναι ενδιαφέρον, είναι ένα παιχνίδι για αυτούς που θέλουν να μπουν στην κοινωνία. Δεν το λέω ορνητικά καθόλου. Είναι πολιτικά ζώα, δηλαδή είναι για αυτούς μια κατάσταση διανοητικής κιόλας, ιδονής, πώς επεμβαίνω στην κοινωνία να την αλλάξω κτλ. Ο Μαυροκορδάτος ήταν πολιτικό ζώα και αποδείχθηκε δηλαδή. Και ο Μαυροκορδάτος, ο νέγρης αυτοί οι φαναριώτες οφθούσαν τα πράγματα στο να δημιουργηθεί μια εθνική συνέλευση. Εντάξει, έχουν δημιουργηθεί μικροδιοικήσεις αλλά πρέπει ως έθνος, επαναστατημένο έθνος να βρεθούμε όλοι μαζί κάπου και να βγάλουμε κάποιο κοινό κείμενο και κάποιες κοινές γραμμές. Και έτσι οδηγηθήκαμε στην πρώτη εθνοσυνέλευση που έγινε στην πιάδα δηλαδή στην περιοχή της Επιδαύρου. Έγινε κάπως δύσκολα, κάπως γρήγορα και προσέξτε η πρώτη εθνοσυνέλευση είχε την αίσθηση ότι δεν είναι η τελική εθνοσυνέλευση. Για αυτό ό,τι παρήγαγε είχε τον τίτλο προσωρινών και το σύνταγμα το οποίο ψηφίστηκε στην Επιδαυρώ δεν λέγεται σύνταγμα αλλά λέγεται προσωρινών σύνταγμα. Και τούτο διότι υπήρχε συνέσθηση ότι πραγματικά δεν ήρθαν από όλα τα μέρη οι άνθρωποι. Σας λέω στην πρώτη εθνοσυνέλευση ήταν καμιά 60, δεν έχω έτσι τα χαρτιά μου, οι παραστάτες, στη δεύτερη ήταν 270 δηλαδή μεγάλη διαφορά. Η δεύτερη έγινε στο άστρος που το θυμάστε τις Κυνουρίες το Μάρτιο του 1823. Λοιπόν, στην εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ψηφίστηκε η διακήρυξη της ανεξαρτησίας, ψηφίστηκε το προσωρινών σύνταγμα, μεγάλα βήματα του έθνους και το έθνος τελώς πάντων δέθηκε σε κάτι πιο ενιαίο. Προσέξτε όμως, η εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου πήρε, δεν πήρε απόφαση να διαλύσει τις τοπικές δίκεις. Ακούτε αυτό που σας λέω, είναι τριλό θα έλεγε κανείς. Δηλαδή, στην εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ψηφίστηκε βουλευτικό, εκτελεστικό, έτσι, ό,τι πιο προχωρημένο υπήρχε στον κόσμο. Η εξουσία έχει δύο σκέλη, εκείνους που αποφασίζουν τους νόμους και εκείνους που εκτελούν τους νόμους. Σήμερα λέμε κυβέρνηση, βουλή. Στη βουλή ψηφίζονται οι νόμοι και η κυβέρνηση εκτελεί τους νόμους. Ακριβώς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκαν και οι Έγινες στην Πιάδα το 21. Και όλη η σύλληψη ήταν τελείως δυτική. Βουλευτικό, εκτελεστικό, δικαστικό, ανεξάρτητο από το βουλευτικό ή το εκτελεστικό, έτσι. Αυτή είναι η σκέψη. Η προσωπευτική συμμετοχή, δηλαδή ψήφος, εντάξει δεν υπήρχαν τότε ακριβώς εκλογές μες τον πόλεμο αλλά με κάποιο τρόπο κάθε επαρχία έστελε κάποιους. Άρα δημοκρατία, έτσι, και ελευθερωτυπία. Αυτό είναι οι κύωνες του φιλελευθερισμού του 19ου αιώνα. Από το εώνα της δημοκρατίας που ζούμε παγκοσμίως και πλάστηκαν σε αγγλοσαξονικό περιβάλλον και φυσικά και στη Γαλλική Επανάσταση. Αυτό ήταν το πιο προχωρημένο σχήμα στην ανθρωπότητα. Και οι Έλληνες το υιοθέτησαν. Ποιος το ήξερε αυτό το σχήμα? Οι πρωχοντές της Πελοποννήσου. Ακόμη και οι πρωχοντές της Πελοποννήσου δεν τα ήξεραν αυτά. Οι πρωχοντές μπορεί κάτι να είχαν ακούσει. Ποιοι τα ήξεραν? Αυτοί οι λόγοι που ήρθαν από το εξωτερικό ή οι φαναριώτες που ήταν και λόγοι. Πρέπει να σας πω ότι ο Μαυροκορδάτος μιλούσε 11 γλώσσες εκ των οποίων 5-6 καλύτερα από τους ομιλούντες. Δηλαδή μίλαγε με τον Άγγλο και ο Άγγλος του πέφτουν τα σαγόνια από τα αγγλικά που μιλούσε. Τα γαλλικά του, τα ιταλικά του. Δεν μιλάμε για τα ελληνικά του τα οποία ήταν αύξη, ψηλοτά του επίπεδο και τα τουρκικά. Βέβαια όλοι γνώριζαν αυτή η τουρκικά γιατί ζούσαν μέσα σε αυτά. Μιλάμε για ανθρώπους μεγάλων επιδόσεων αναλογικά. Υπάρχουν διάφορες περιγραφές στην πρώτη εθνική συνέλευση όπου ο Μαυροκορδάτος και οι λόγοι διαβάζανε τα κείμενα τα οποία ήταν για ψήφιση και από κάτω ψηφίζανε κάποιοι άνθρωποι. Χωρίς να έχουν καταλάβει και πολλοί σου λέει κάτι καλό μοιάζει ας το ψηφίσω και τα λοιπά. Εντάξει, ανθρώπινο είναι. Όμως γιατί σας το λέω αυτά, διότι η εθνική συνέλευση της Επιδαύρου ψήφισε βουλευτικό, εκτελεστικό και τα λοιπά και πρόεδρο του εκτελεστικού ψήφισε τον ικανότερο. Πραγματικά τον ικανότερο τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Λαβάντου η δημήνες σας αναφέρο και τιμά το έθνος μας ότι ο πρώτος πρωθυπουργός των Ελλήνων, γιατί είναι ο πρώτος πρωθυπουργός των Ελλήνων, ο πρόοδρος του εκτελεστικού, αν σήμερα γινόταν η ίδια διαδικασία με βιογραφικά ρε παιδί μου πως παίρνεις μια θέση και έλεγες από όλους τους Έλληνες που μετέχουν στην επανάσταση να ρθουν τα βιογραφικά για να διαλέξω ποιος είναι ο ικανότερος. Πώς διαλέγεις με βάση τα βιογραφικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπήρχε καλύτερο βιογραφικό από τον Μαυροκορδάτο. Ο Μαυροκορδάτος ήταν στο εκατό και όλοι οι άλλοι αρχίζαν από το 80, το 70 και εντάξει λέω από πλευρά σε βιογραφικού. Ο δε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος που ψηφίστηκε στην εθνοσυνέλευση της Τριζίνας ο Ιωάννης Καποδίστριας. Δεν υπήρχε πιο σημαντικός Έλληνας παγκουσμίως. Δηλαδή και στην εθνοσυνέλευση της Επιδάδρου και στην εθνοσυνέλευση της Τριζίνας τα άτομα που επιλέξαμε με τα κριτήρια δηλαδή δεν λέω ήταν τα καλύτερα. Δεν επελέγει κάποιος επειδή ο μπάρμας του που αδελφός του που τα λοιπά. Επελέγει τα ήταν πραγματικά. Φυσικά ο Μαυροκορδάτος κοιτάξτε αυτός ήταν ο Νουρέγευ και όλοι οι άλλοι πατούσανε στα φύλλια ας πούμε σε όλα τα επίπεδα. Η δέθυεία του ήταν ασύγκριτη ασύγκριτη. Ένα ακούγε δέκα καταλάβαινε εκατό ετοίμαζε μιλάμε για μηχανή τώρα πολιτικής ένας πάρα πολύ κανός άνθρωπος. Ωραία ο Μαυροκορδάτος έγινε πρωθυπουργός τέλος πάντων αυτού του πράγματος που είχε ξεκινήσει και ταυτόχρονος υπήρχε η Πελοποννησιακή Γερουσία η οποία δικούσε στην ουσία την Πελοπόννησο. Η Δυτική Στερεά Ελλάς και η Ανατολική Στερεά πως σας φαίνεται αυτό είναι σαν να ψηφίσουμε κυβέρνηση λέω τώρα τον κύριο Μητσοτάκη και η Πελοπόννησος να διοικείται από τον ίξ η Κρήτη από τον Ψι τότε τι κάνει ακριβώς η κεντρική κυβέρνηση. Και δεν είναι μόνο το τι κάνει ακριβώς η κεντρική κυβέρνηση είναι τι εντάσεις θα δημιουργηθούν από αυτή την ιστορία εντάξει μπορεί κανείς να χαμογελάσει με αυτή την ιστορία αλλά εδώ τα πράγματα μοιάζουν μπαρούτι εξ αρχής πως θα πάει να κινηθεί αυτό το πράγμα. Γιατί κοιτάξτε σωστή ερώτηση προφανώς σε τοπικό επίπεδο δεν ήθελαν οι φορείς να σπάσει έγινε και το πράγμα όπως σας είπα εντάξει έμοιαζε να είναι προσωρινό αλλά ήταν τελείως αυτοκτονική η πραγματικότητα που πρόεκυψε από αυτή την ιστορία και προσέξτε να δείτε η Δυτική Στερεά την ελέγχει ο Μαυροκορδάτος. Ο Μαυροκορδάτος ταυτίζεται με την Κεντρική Κυβέρνηση οπότε η Δυτική Στερεά εντάξει στην ουσία δεν είναι πρόβλημα για την Κεντρική Κυβέρνηση η Ανατολική Στερεά όμως δεν ταυτίζεται με την Κεντρική Κυβέρνηση οπότε εκεί θα έχουμε προβλήματα και θα έχουμε μεγάλα προβλήματα στην Ανατολική Στερεά διότι η Ανατολική Στερεά είχε ως πιο ισχυρό άτομο στην πραγματικότητα ένα φαινόμενο της φύσεως που ονομαζόταν Οδυσσέας Αντρούτσος. Έχει σημασία αυτό που σας λέω διότι όταν ξεκίνησε η επανάσταση στην Ανατολική Στερεά ο αρματολός με το μεγαλύτερο κύρος ήταν ο Αθανάσιος Διάκος. Αλλά ο Αθανάσιος Διάκος είναι πως λέει και ο λογοτέχνης μας καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς, σκοτώθηκε νωρίς με το καλημέρα σκοτώθηκε και μάλιστα με τραγικό τρόπο. Και το ισχυρό άτομο στην Ανατολική Στερεά πια είναι Οδυσσέας Αντρούτσος. Ο Οδυσσέας Αντρούτσος μας ενδιαφέρει διότι θα παίξει βαρύτατο ρόλο θετικά και αρνητικά αυτές οι προσωπικότητες δεν είναι μονοδιάστατες. Ο Οδυσσέας Αντρούτσος ήταν, του συνέβη το εξής, έγινε με το καλημέρα πάρα πολύ γνωστός και απέκτησε μεγάλη δύναμη διότι αντιμετώπισε επιτυχώς στο χάνη της γραβιάς πάλι στο ξεκίνημα της επανάστασης χιλιάδες Τούρκους κλεισμένος μέσα σε ένα χάνη και τα έβγαλε πέρα. Ήταν θεός του πολέμου ο Αντρούτσος και δεν ήταν σαν τον Κραϊσκάκι που σας είπα όταν μιλάγαμε που ήταν φυλάστηνος ο άνθρωπος έφτυνε αίμα ο Αντρούτσος ήταν το αντίθετο. Πρέπει να ήταν κάτι σαν λεωπάρδαλι το σώμα του διότι κοιτάξτε οι άνθρωποι στην στερεά ήταν άνθρωποι βουνίσχοι με σώμα ισχυρό και πολεμιστές και δεν το συζητώ. Θαύμαζαν όλοι τον Αντρούτσο για τη δυνατότητα του σώματος ήταν μια μηχανή εκτίναξης και ήταν πολεμιστής. Πολεμιστής των βουνών μότι σημαίνει αυτό δηλαδή ατρόμητος φαραλαίος και όποιον πάρει ο διάβολος δεν το συζητάμε. Είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του μεγάλη αυτοπεποίθηση και ήταν πάρα πολύ φιλόδοξος και θεωρούσε αυτονόητα μετά το χάνη της γραβιάς ότι αυτός είναι στην Ανατολική στερεά. Και ήρθαν κάτι τύποι παράξενοι με γυαλάκια και του είπανε ότι ξέρεις φίλε εδώ υπάρχει κάτι που λέγεται κεντρική διοίκηση και τοποθετεί στις διάφορες περιφέρειες διοικητές. Και εξαρχής ο Οδυσσέας Αντρούτσος όταν κατάλαβε τι πάει να γίνει είπε τι είπατε στην Ανατολική στερεά. Στα καλά σας. Στην Ανατολική στερεά είμαι εγώ. Όταν έγινε η πρώτη σύγκληση εκεί πέρα των καπετανέων για να στηθεί το σχήμα της Ανατολικής χέρσου πήγε αλλά πήγε για να κάνει φοσαρία. Και έπισε το καλά. Δεν χρειάζεται τίποτα στην Ανατολική. Μάλιστα. Πάει σε περίπτωση έτσι και λιώσα. Οι άνθρωποι αυτό ήξεραν έτσι είχαν λειτουργήσει μέχρι τώρα και τώρα ήρθαν κάποιοι γελοί που τους λένε γελοία πράγματα. Ναι τώρα θα δείτε τι θα γίνει εκεί πέρα στην Ανατολική στερεά διότι ο Οδυσσέας Αντρούτσος από εκεί πέρα με κάθε τύπου κυβέρνηση που προέκυπται αν δεν ήταν δικιά του δεν είχε καμία σχέση έγινε εχθρός κάθε κεντρικής γλύσης στην Ανατολική στερεά. Και αυτό θα δεν ξέρω ξέρετε πως πέθανε ο Αντρούτσος. Δεν πέθανε. Το γκρέμισαν από την Ακρόπολη το καλοκαίρι του 1825 δηλαδή από το 21 μέχρι το 25 ο Οδυσσέας Αντρούτσος είναι σε αμάχη με το πολιτικό κόσμο εντάξει. Και πρέπει να σας πω ότι με το ξεκίνημα της επανάστασης αμέσως δημιουργήθηκε ας πούμε ένα σχήμα αντιπαλότητας που είχε τη χοντρική ταμπέλα πολιτική στρατιωτική. Στην διάρκεια της επανάστασης δύο ήταν οι αντιπαλότητες που στερνόταν συνέχεια μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι τίποτα καθαρό διότι οι πολιτικοί είχαν και αυτοί ενωπλά σώματα όπως σας είπα χθες. Δηλαδή οι προύχοντες της Πελοποννήσου ήταν μεν πολιτικοί αλλά είχαν και δικά τους ενωπλά σώματα. Οι δε αρματολοί και ενωπλοί δεν ήταν πολιτικοί, αυτοί δίκουσανε όλες τις επαρχίες επί 3400 χρόνια για τους Τούρκους. Δηλαδή ταυτόχρονος ήταν διοικητές και στρατιωτικοί. Αλλά είναι γεγονός ότι πράγματι οι μεν ήταν πιο πολιτικοί και οι δε πιο στρατιωτικοί. Ο Αουδησέσανδρος τους εξ αρχής έγινε έμβλημα των στρατιωτικών και για τη μαγκιά και γιατί δεν μάσαγε τίποτα. Δεν καταλάβαινε Χριστό αυτός και ήταν έτοιμος για κάθε σύγκρουση εξ αρχής. Μην του ακουμπάς την ανατολική στερεά. Εξ αυτού η πορεία του θα είναι πάρα πολύ αν είχαμε Χόλιγουντ πραγματικά εγώ κάθε τόσο ονειρεύομαι ένα θέαμα ρε παιδί μου που να δείχνει αυτά τα πράγματα και να δείχνει και τα εσωτερικά. Να καταλάβεις πόσο καθένας έβλεπε τα πράγματα και πως τα συνελάμβανε γιατί ο καθένας μας έχει την οπτική του. Ο Οδυσσέαν Τρούτσος είχε την οπτική του λιονταριού που δίκει την ανατολική στερεά και μέχρι εκεί μάγκες μη μου κάνετε με ένα μπελά. Και προσέξτε είχε και το οκύρος διότι με το καλημέρα απέκτησε μεγάλη φήνη. Ο Παπαριγόπουλος έγραψε ένα θαυμάσιο πόνυμα ο Κωνσταντίνος Παπαριγόπουλος του 19ου αιώνα για τον Οδυσσέαν Τρούτσο και λέει την περίφημη φράση αχ διάτί ο Οδυσσέας να μην είχε σκοτωθεί στο χάνη της γραβιάς. Έκτοτε η ζωή του δεν ήταν καθόλου αντίστοιχη με το γεγονός και απέθανε εκτρά κάπως το λέει περιφρονούμενος και τα λοιπά. Δηλαδή ο άνθρωπος αυτός είχε μια τραγική πορεία πραγματικά αρχαία τραγωδία και από την έπαρσή του και από την... Αυτός ήταν αλιπασιαλής όπως λεγόταν δηλαδή είχε ζήσει χρόνια στην αυλή του Αλή Πασά όπως οι περισσότεροι όπως σας είπα στο πρώτο μάθημα και η αυλή του Αλή Πασά σε έκανε μεταπτυχιακό Χάρβαρτ για τις όλες τις βιαιότητες και τις απολυτότητες που μπορεί κανείς να φανταστεί. Ήταν και ο χαρατήρας του τέτοιου χαρατήρας του τέτοιου. Δεν ξέρω αν ξέρετε ο Οδυσσέας Αντρούτσος ξαρχής αντιτάχτηκε στις κυβερνήσεις αυτών. Ήταν οι τετραμάτιδες γιατί κάποιοι από αυτούς φορούσαν γυαλά. Είναι καταπληκτικό πράγμα και ήταν υπερφέαμα να τους βλέπεις και φυσικά για τέτοιους τύπους ας πούμε του βουνού και πολεμιστές κάτι τύπι εκεί μοιάζανε λιμοκοντόρι με κάτι γυαλά και έτσι ήταν για γέλια. Πάση περιπτώση οι κυβερνήσεις όχι μόνο οι πρώτοι και οι δεύτεροι του έλεγε κύριε Αντρούτσε με όλο το σεβασμό ξέρετε τώρα τι σεβασμό. Οπότε κάποια στιγμή ακούστε αυτό. Κοιτάξτε πείτε μου αν δεν θα έσπαγε τα ταμεία παγκοσμίως αυτό που θα σας πω. Το να σημάζει αυτό έχω όπως βλέπετε. Ο Δησέας Αντρούτσος όταν ήταν στην αυγή του Αλή Πασά δύο φορές κινδύνευσε να εκτελεστεί και τον έσωσαν δύο υπηρότες Έλληνες οι οποίοι παρενέβησαν και τον έσωσαν. Κρατήστε το αυτό. Έρχεται μετά ξανά στο Αρματολί και το Δησέας Αντρούτσος και εκεί έχει πρωτοπαλή Καρότου έναν άλλο αντίστοιχο χαρακτήρα τύπου που λεγόταν Γιάννης Γκούρας. Αυτοί όλοι είναι κτινοτρόφοι. Κτινοτρόφοι των Ψηλών Βουνών δηλαδή έχουν σφάξει πρόβατα. Ο κτινοτρόφος είναι άδρος. Είσαι και αρματολός δουλεύει το μαχαίρι σύννεφο. Λοιπόν, ο Γκούρας ήταν ακόμα και από τον Δησέας Αντρούτσος πιο αδρός, πρωτοπαλή Καρότου. Ήρθαν τα πράγματα καθώς εξηλήθηκε και ο Γκούρας έγινε αρματολός και έπαιξε και αυτός ρόλος στην επανάσταση. Πολυκάρια όλοι αυτοί. Όταν πολεμούσαν ήταν πολυκάρια, όχι αστεία. Καταλάβαινε Χριστό. Και ο Γκούρας δεν καταλάβαινε Χριστό. Βέβαια, καπάκια, καπάκια. Λέω τώρα. This is Rumeli που τα έχει όλα. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, ο Γκούρας σταδιακά έγινε ισχυρός και πήρε και αυτός θέσης και άρχισε ο Γκούρας να ενοχλείται από την παρουσία του Αντρούτσου, ο οποίος είχε ειδικό βάρος. Και πρέπει να σας πω ότι τον Αντρούτσο τον λέγανε Οδυσσέα. Όλοι οι φιλέλληνες, τα ανάσκελα, διότι τα είχε όλα, Οδυσσέα. Ξέρετε, Οδυσσέα, τα όνομα. Ήταν και εφιέστατος άνθρωπος ο Αντρούτσος, ήταν κοινωνικός. Μιλούσε, έμενε σε μια σπηλιά με έναν άγγλο φιλέλλινα ο οποίος είχε παντρευτεί την αδελφή του. Πώς σας φαίνεται αυτό. Τον τρολώνει. Είναι μια σπηλιά πάνω στον Παρναζό. Έχω πάει οριβατικά. Ο Χριστός και η Παναγία. Που έμενε αυτό το πλάσμα. Γιατί για να ανεβείς. Ήταν δύσκολα σημεία. Μιλάμε για τύπο δηλαδή, ναι. Γιατί σας τελέω. Σε αυτό τώρα το φαινόμενο της φύσιος, η κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει δυτικού τύπου πιθαρχίες. Οδυσσέας Αντρούτσος έχει πει ξεκάθαρα. Μην τα πρίζετε γιατί άμα μου στείλετε κανέναν εδώ πέρα, μαύρο φίδι που τον έφαγε. Και ο Αντρούτσος δεν αστιεύεται. Η κυβέρνηση. Σου λέει δεν μπορεί μέχρι που θα φτάσει το παλικάρι. Έστειλε κάτι φουκαράδες οι οποίοι πήραν, πεταχτείγαν έξω και δεν. Αλλά για να τον παγιδεύσει σκέφτηκε το εξής. Δύο άνθρωποι του έχουν σώσει τη ζωή. Και είναι πολύ σπουδαία η άνθρωπη ήταν πόνιμα πρόσωπα στην Ήπειρο και με τύχαν κάτω στον αγώνα, άτρωμα θα στείλουμε αυτούς τους δύο. Δεν μπορεί. Του έχουν σώσει τη ζωή. Και έρχονται αυτοί οι δύο να διοικήσουν την ανατολική στερεά και ο Οδυσσέας τους πιάνει και πάει το κεφάλι στο όνατο. Μήνυμα στην κυβέρνηση. Ότι μη με παίζετε εμένα, γιατί ξέρω γιατί μου τους στείλατε αυτούς, θα είναι στον άλλο κόσμο αυτοί οι δύο τύποι. Όπως καταλαβαίνετε, αρχίζει τώρα ο Μερτά. Ο Μερτά. Διότι ο τύπος αυτός μοιάζει ότι είναι ανεξαλλεκτός. Καταλαβαίνετε, ο ΔΕ Οδυσσέας λέει σε εμένα θα μου το κάνουν αυτό. Κάθε πλευράει για τη δικιά της. Ο Οδυσσέας Αντρούτσος θα συνδυαστεί με τον νικητή των Δερβενακίων. Διότι μετά τη νίκη στα Δερβενάκια, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που είναι ο στρατιωτικός, ας πούμε, αντίστοιχα της Πελοποννήσου, όχι τόσο σαν τον Οδυσσέα Αντρούτσο, ο Κολοκοτρώνης είχε ζήσει και στα Επτάνησα, επί Μακρόν, κλέφτης ήταν και αυτός και δεν ήταν μοβόρος. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ως άτομο δεν ήταν μοβόρος, έχει σημασία αυτό, ως προσωπικότητα. Εντάξει, πολεμούσε και τα λοιπά, αλλά δεν έκαμε υπερβάλουσα χρήση βίας. Την πραγματικό ήταν πιο στρατιωτικός, αν θέλετε, από τον Οδυσσέα Αντρούτσο και ο Κολοκοτρώνης έχοντας νικήσει στα Δρευενάκια έσπεσε τα ταμεία. Έγινε ο πιο σημαντικός στρατιωτικός σε όλη την επανάσταση, λογικό, διότι έσωσε την επανάσταση. Το κύρος του ήταν τεράστιο μετά τον Ιούλιο του 22, μέχρι τότε μπορούσες να βάλεις ερωτηματικά λόγω της Τρυπόλεως και τα λοιπά, αλλά στα Δερβενάκια δεν υπάρχει το παραμικρό ερωτηματικό. Και προσέξτε να δείτε, την ώρα που νικάει ο Κολοκοτρώνης στα Δερβενάκια, η κυβέρνηση όσα άτομα της κυβερνήσεως ήτανε στο Άργος και το Ναύπλιο, ο Δράμαλις ήταν έτοιμος να μπει μέσα. Όλα έμοιαζαν ότι σε λίγο ο Άργος και ο Ναύπλιος θα είναι στα χέρια του Δράμαλις. Και όσα μέλη της κυβέρνησης έτυχε να είναι στο Ναύπλιο, μπήκανε σε πλοίο για να είναι έτοιμοι να φύγουν. Σωστά. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, ο συνδυασμός του Κολοκοτρώνη να κερδίζει σχεδόν μόνος του το παιχνίδι και σε αυτό του βγάζει το καπέλο, δεν το συζητούμε. Και την κυβέρνηση να είναι στο πλοίο αμέσως αδυνάτηση την πλευρά της κυβέρνησης, που ήδη χρειαζόταν να τιμάθει ο ελληνικός λαός, αυτή την έννοια της κυβέρνησης δεν την ήξερε, έτσι, ήδη ήταν αδύνατο το πράγμα. Τώρα ο Κολοκοτρώνης γίνεται και τόσο σημαντικός στρατιωτικός, αμέσως η περίδα των στρατιωτικών γίνεται πάρα πολύ δυνατή το καλοκαίρι του 1822. Και ο Κολοκοτρώνης σκέφτεται αυτό που θέλουν όλοι οι στρατιωτικοί, να φύγουν από την κυβέρνηση οι πολιτικοί και να γίνει μια κυβέρνηση στρατιωτικών. Στην πραγματικότητα αυτό θέλαν οι στρατιωτικοί. Γιατί πιστεύαν ότι όλα αυτά είναι μπουρδές, καθόμαστε λέμε μπλακίες, κάνουμε κάτι σαχλαμάρις εκεί πέρα, όλοι οι άλλοι τους κατηγορούσαν ότι θέλουν να κάνουν «γοβέρνο μιλυτάρε». Αυτή ήταν η έκφραση της εποχής. Ο Κολοκοτρώνης θέλει να υπερισχύσει και να πάρει, δεν είναι κακό, κάθε κόμμα αυτό δεν θέλει, λέω τώρα. Ο Κολοκοτρώνης συνέπειξε φατρία δικιά του μετά τα δερβενάκια. Συνδυάστηκε με τον Οδυσσέα Ντρούτσο στην Ανατολική Στερεά. Ο μέντορας του Κολοκοτρώνης ήταν, ποιος είναι, πείτε μου ότι δεν είναι μαγικά αυτά που σας λέω, διότι ο Κολοκοτρώνης ήξερε πέντε γράμματα, διάβαζε ο άνθρωπος. Στη Ζάκυνθο που πήγε συνδυάστηκε, λειτουργούσε η περίφημη Επιτροπή Ζακύνθου, αν το έχετε ακούσει. Στη Ζάκυνθο υπήρχε η πιο δραστήρια Επιτροπή Ελλήνων για βοήθεια στον ελληνικό αγώνα. Και επικεφαλής της Επιτροπής Ζακύνθου ήταν ένας κόντε, τον Επτανίσο που λεγόταν Ρώμας, Διονύσιος Ρώμας. Ο Διονύσιος Ρώμας ήταν ψιλοτάτης, τ.α. π. π. παιδείας, είχε σπουδάσει Ιταλία, Βαλλία, ξέρετε όλα αυτά, γιατρικές, νομικά, όλα αυτά που σε έκαναν ανώτετο πρόσωπο. Ήταν και ο αρχηγός της μασονικής στοάς Ζακύνθου. Πρέπει να σας πω, με ό,τι σημαίνει αυτό, όσον αφορά την κοινωνική δύναμη, δηλαδή, και προσβασιμότητα. Ότι όταν στην εθνοσυνέλευση της Τριζίνος ετέθηκε θέμα ποιον θα εκλέξουμε ως κυβερνήτη της Ελλάδος, οι Αλλήνες δηλαδή, το πρώτο όνομα που έπεσε στο τραπέζι ήταν Ιωάννης Καποδίστριας και το δεύτερο ήταν Διονύσιος Ρώμας. Δηλαδή, ο Ρώμας ήταν πολύ γνωστός στους Έλληνες και πάρα πολύ τιμημένο πρόσωπο, διότι ήταν επικεφαλής της Επιτροπής Ζακύνθου, η οποία βοηθούσε με όλα τα μέσα τους Έλληνες. Ο Κολοκοτρώνης της Ζακύνθου σχετίστηκε με τον Διονύσιο Ρώμα, ο οποίος και έγινε ο μέντοράς του. Είχαν στενή σχέση αυτοί οι δύο άνθρωποι με συνεχή ελληλογραφία την οποία και γνωρίζουμε και σε όλες τις περιστάσεις είναι σε επαφή. Τρελό! Ο Διονύσιος Ρώμας με τον, λέω τώρα, από πλευράς κοινωνικής και τα λοιπά. Και το άλλο μέλος της φατρίας του Κολοκοτρώνη είναι ο Ανδρέας Μεταξάς, ένας κεφαλήνιος αριστοκράτης μεταξά, είναι οικογένεια μεταξά, από την Κεφαλονιά που είχε έρθει και πολεμούσε στην Επανάσταση και ήταν μαζί με τον Κολοκοτρώνη. Ο Κολοκοτρώνης ξέρει ότι έρχεται η επόμενη εθνοσυνέλευση. Στην πρώτη εθνοσυνέλευση ο Κολοκοτρώνης δεν μετέσχε. Ερχόταν, όμως, η δεύτερη εθνοσυνέλευση. Η πρώτη είχε αποφασίσει ότι η δεύτερη θα γίνει. Δεν είχε αποφασιστεί ακριβώς που θα γίνει, αλλά θα γίνει. Και πράγματι γίνεται το Μάρτιο του 1823 στο άστρος της Κινουρίας. Κοιτάξτε, όταν ήρθε ο Κολοκοτρώνης από τα Επτάνησα και μπήκε στην Πελοπόννησο και έκανε πάρα πολύ δουλειά, γιατί εκπαίδευσε και τους χωρικούς, έστισε, δηλαδή έκαμε δουλειά. Ο άνθρωπος ήταν πάρα πολύ εφίης ο Κολοκοτρώνης, οι περιγραφές για αυτόν, και τρομερά πονηρός. Όλοι λένε ότι είναι μια νυφίτσα σε ανθρώπινη μορφή. Αυτός είχε ζήσει ως κλέφτης στο κυνηγητό και στην καταδρομή και υποπτευόταν όλους. Δηλαδή, αν διαβάσει κανείς τα απομνημονεύματά του, τα οποία τα έχω διαβάσει δεκάδες φορές, γιατί κάτι μου χρειάζεται στη δουλειά μου, και σχετικά πρόσφατα τα διάβασα χωρίς να μου χρειάζεται κάτι στη δουλειά μου, δηλαδή αφέθηκα να τα διαβάσω. Και στη δέκατη, δέκατη πέμπτη σελίδα, λέω ρε παιδί μου, αισθάνομαι εδώ ότι έχω ένα ζώο. Ένα ζώο που είναι σε συνεχή γρήγορση της ζούγκλας γύρω του, όλη του η ένταση. Να παρακολουθεί τι γίνεται, ποιος είναι από πίσω, ποιος θα το χτυπήσει. Αμάν, πώς άδικε αυτός ο άνθρωπος. Υπήρχαν πολλοί τέτοιοι υποθέτω, αλλά ο Κολοκοτρώνης ήταν ένας πάρα πολύ λιτός άνθρωπος. Σας είπα, πάρα πολύ βλωσιρός, δεν χαμογελούσε, έλεγε όμως ωραίες ιστορίες. Ήταν ρήτορας και άγγιζε τον μέσο άνθρωπο, γιατί ήξερε να του μιλήσει. Ήταν ένας απλός άνθρωπος του βουνού, και ήξερε πώς μιλάνε. Είχε χάρις μας τον λόγο και του άριζε να μιλάει με παραβολές. Και ήξερε την ψυχολογία των ανθρώπων και τη βοηθιόταν από αυτόν. Τώρα γιατί σας το λέω, όταν ήρθε ο Κολοκοτρώνης από τα Επτάνησα, η Πελοποννησιακή Γερουσία έβγαλε μπέμπελη. Ήρθε αυτός ο τύπος εδώ στα δικά μας χωράφια, διότι οι προύχοι της Πελοποννήσου και ο κλήρος της Πελοποννήσου θεωρούσαν ότι εμείς εδώ είμαστε και το είχαν στήσει, δηλαδή την Πελοποννησιακή Γερουσία. Και αμέσως αναπτύχθηκε μεγάλο μίσος μεταξύ της Πελοποννησιακής Γερουσίας και του Κολοκοτρώνη, το οποίο είχε πολλές διαστάσεις, εν πάση περιπτώσει. Γιατί σας τα λέω αυτά, ο Κολοκοτρώνης και η Πελοποννησιακή Γερουσία στο μυαλό όλων είναι η φωτιά και το νερό. Μετά τα δερβενάκια ο Κολοκοτρώνης έχοντας αποφασίσει ότι θέλει στην επόμενη Εθνοσυνέλευση να κυριαρχήσει, πάει και κάνει συμμαχία με ορισμένες μεγάλες οικογένειες της Πελοποννήσου. Δηλαδή στην ουσία προσπαθεί να διεμβολίσει την Πελοποννησιακή Γερουσία. Σήμερα στην πολιτική γίνεται το ένα κόμμα, δεν το λέω με κακό, αλλά ήταν μέσα στην πολιτική του. Και με ποιους ειδικά συνδυάζεται με το Αρκαδικό κόμμα, δηλαδή με την οικογένεια Δελγιάνη και τους συμμάχους τους. Το αστείο είναι ότι η πιο μεγάλο μίσος από την αρχή του αγώνα ήταν μεταξύ της οικογένειας Δελγιάνη και του Κολοκοτρώνη. Και ξαφνικά οι Έλληνες μαθαίνουν ότι ο Κολοκοτρώνης έχει κάνει τα κοιμνιά με την οικογένεια Δελγιάνη και τους υπόλοιπους. Δηλαδή αρχίζει το πράγμα να παίρνει ενδιαφέρον πολιτικό. Καταλαβαίνετε σε τι αγωνία μπαίνουν τώρα οι υπόλοιποι, όλες οι υπόλοιπες, διότι ο Κολοκοτρώνης πια μοιάζει, ότι δεν είναι απλά ένας στρατιωτικός, έχει γύρω του δημιουργήσει ένα κύκλο πολιτικό με τον οποίο κινείται. Οπότε και οι αντίπαλοι του αρχίζουν και αυτοί να αγωνιούν και να ετοιμάζονται για την αντιμετώπιση του κακού. Και για να γίνει το πράγμα πιο καλό η συμμαχία, παντρεύει, αρεβονιάζει, ο Κολοκοτρώνης, το γιο του εννέα ετών με την κόρη του Δελγιάνη επτά ετών. Μιλάμε για έρωτα τεράστια. Μαθεύεται και αυτό όπως καταλαβαίνετε και ο ελληνισμός ζει καινούργιες ειδήσεις που έρχονται από εκεί από την Πελοπόννησο. Είναι φανερό ότι ο Κολοκοτρώνης θέλει να κεφαλοποιήσει τη νίκη του στα αδερφένα και επομένως όταν έρχεται το άστρος, η εθνοσυνέλευση του άστρους, όλοι ξέρουν ότι θα μυρίζει μπαρούτι από την πρώτη μέρα μέχρι τέλος. Δηλαδή, όταν έρχονται οι εκπρόσωποι εκεί πέρα, ξέχασα να σας πω ότι ο Κολοκοτρώνης πήρε, ο Στάη Κωσταϊκόπουλος, ένας αγωνιστής, κατάφερε να νικήσει το ναύπλιο και να πάρει το ναύπλιο. Και ο Κολοκοτρώνης έσπευσε με τους γιους του, τον Πάνο και των Γενναίων, να μπει μέσα στο ναύπλιο και είπε «το ναύπλιο δικό μου». Αρχίζει το πράγμα να είναι σοβαρό, διότι «τι δικό σου, όχι εγώ θα το κρατώ το φρούριο, εγώ και η γη μου», που θα πει ότι οχυρώνεται σε ένα φρούριο, αρχίζει το πράγμα να γίνεται πιο βαρύ και απαιτεί η επόμενη εθνοσυνέλευση να γίνει στο ναύπλιο. Όλοι οι άλλοι λένε «είσαι καλά που θα έρθουμε στο ναύπλιο που το κρατάς εσύ, άφησε το ναύπλιο και ερχόμαστε, αφού το κρατάς δεν ερχόμαστε στο ναύπλιο». Αρχίζουν λοιπόν να αναζητούνται άλλες λύσεις και τότε μπαίνουν οι ιδρέοι γερά στο παιχνίδι. Διότι οι ιδρέοι μέχρι τότε θεωρούσαν «Μάγκες, χάρη σε μας έχουν πορευτεί δύο χρόνια, άμα δεν είχαμε εμείς πολεμήσει θα είχε τελειώσει η επανάσταση στους δύο μήνες, εντάξει, γκέγγε». Και η αίσθηση τους ήτανε ότι εμείς έχουμε ξοδέψει πάρα πολλά για το στόλο, εσείς λαιηλατείτε πια τσικολογείτε. Θέλω να σας πω, εδώ υπήρχε ένας καημός, διότι ο στόλος δεν μπορεί να λαιηλατήσει, πολεμάει και φεύγει, έχει θέμα. Ενώ ο στρατιώτης της ξηράς, έχει τη δυνατότητα να λαιηλατήσει. Την εποχή εκείνη το να λαιηλατήσεις δεν ήτανε, θεωρούντανε αυτονόητο, το θέμα ήτανε κάποιο επίπεδο. Οι νησιώτες είχανε ένα καημό, ότι και πολεμούμε για σας και καταξοδευόμαστε, και εσείς ποιο τσικολογείτε και έχετε γεμίσει τα κοτέτσια σας με χρυσά και τα λοιπά, και εμείς εδώ οι φουκαράδες, μην το πολύ πιστεύετε γιατί όλα είναι και λίγο τονισμένα, αλλά είχε μια βάση. Η Ίδρου μέχρι τότε έπαιζε ρόλο αλλά κρατούσε κάποιες αποστάσεις και τα είχε με την Πελοπόννησο, διότι στην Πελοπόννησο είχε πια τσικολογηθεί καλά το πράγμα. Και τώρα που βλέπουν ότι πάνε οι Πελοποννήσοι να δημιουργήσουν θέμα και ο κολοκοτρώνης, και πού θα πάμε και πού θα κάνουμε, στέλνουν ένα μήνυμα οι Ίδραιοι, ότι μάγκες, θα γίνει στο άστρο της κυνουρίας και αν δεν γίνει, εμείς φεύγουμε. Ξεχάστε μας, όποτε η Ίδρα το έκανε τακτικά αυτό μες στον αγώνα. Όποτε έλεγε αυτό, όλοι έκαναν ότι θα έλεγε η Ίδρα, δεν πήγαινε, δεν σε πήγαινε να είσαι χωρίς την Ίδρα. Οπότε τελικά με τα πολλά αποφασίζεται να γίνει η Εθνοσυνέλευση στο άστρο και γίνεται, έρχεται. Πρέπει να σας πω ότι συνολικά, έξω από το άστρο, είχαν στρατοπεδεύσει πάνω από τρεις χιλιάδες ένοπλοι. Η κάθε φατρία είχε έρθει στο άστρος με ενόπλους έτοιμους, εκ των οποίων οι 800 ήταν του Κολοκοτρώνη. Δηλαδή ο Κολοκοτρώνης είχε έρθει, όχι μόνο αυτός και οι άλλες δηλαδή, όμως λέμε τώρα, επειδή είχε έρθει με απόφαση, θα ξεκαθαρίσουμε. Κοιτάξτε να δείτε, στο άστρος είναι πολύ σοβαρή η Εθνοσυνέλευση. Παρ' όλα αυτά που σας λέω, οι συζητήσεις θα τρολουνόταν αυτοί οι άνθρωποι εκεί μέσα. Δεν υπάρχει δυστυχώς καταγεγραμμένο για να ακούσουμε την τρέλα των αδιενέξεων. Όμως, παρ' όλα αυτά, στην Εθνοσυνέλευση του άστρους γράφτηκε σύνταγμα και υψηλού επιπέδου σύνταγμα. Πάρθηκαν κέριες αποφάσεις για τον αγώνα που θα σας πω, αλλά ήταν πάρα πολύ έντονη η Εθνοσυνέλευση και στην ουσία είναι η Εθνοσυνέλευση η οποία έδθεσε τις βάσεις για τον εμφύλαιο που θα ακολουθήσει. Πάρα πολύ περίπλοκη η Εθνοσυνέλευση, διότι για να μην ενισχυθεί η πλευρά των στρατιωτικών δόθηκε στο βουλευτικό η μεγαλύτερη εξουσία, ενώ στην πρώτη είχε δοθεί στο εκτελεστικό. Οπότε έγινε μια νέου τύπου μάχη ποιος θα γίνει πρόεδρος του βουλευτικού του εκτελεστικού. Ο Κολοκοτρώνης ήθελε ο συμπέφερός του, ο αναγνώστης, απαιτούσε ο αναγνώστης Δελιγιάννης να πάρει αυτή τη θέση. Η συνέλευση την έδωσε σε έναν άλλον που ήταν νησιώτης ο οποίος παρετήθηκε, οπότε δόθηκε στον Μαυροκορδάτο και ο Κολοκοτρώνης είπε όχι, ο αναγνώστης, ο συμπέφερος, ο αναγνώστης Δελιγιάννης. Οι ιδρέοι είπανε μου ας έρχεται αυτός ο τύπος και θέλει να κάνει ό,τι θέλει, είναι εκεί παρόντες. Και τελικά ο Μαυροκορδάτος φεύγει, λέει δεν θέλω να δημιουργήσω εγώ να είμαι η αιτία εμφυλίου, φεύγει και πηγαίνει για ένα διάστημα στην Ύδρα και μετά στο Μεσολόγγι. Πρέπει να σας πω ότι ο Μαυροκορδάτος στη διάρκεια του εμφυλίου ήταν έξω ολότελα και πήγε και εγκαταστάθηκε στο Μεσολόγγι. Το Μεσολόγγγι ήταν η βάση του, η πολιτική. Και τώρα το πεδίο είναι στους όλους τους άλλους. Ο Κολοκοτρώνης απαιτεί όπως σας είπα σε μια φάση για τον Δελιγιάννη, οι άλλοι λένε όχι έχουμε εκλέξει άλλον. Και τελικά ο Κολοκοτρώνης μπαίνει μέσα στη Βουλή με 300 ενόπλους, παίρνει όλα τα έγγραφα και τα σκίζει και με τα όπλα, η γή του δηλαδή, και με τα όπλα απαιτούν να γίνει ο αναγνώστης Δελιγιάννης και να είναι το βουλευτικό όπως εκείνοι το ήθελαν. Οι άλλοι όλοι θεωρούν ότι είναι πραξικόπημα. Η λέξη που χρησιμοποιούνταν είναι ότι είναι πια ομό πραξικόπημα. Ο πρόεδρος του εκτελιστικού που έχει εκλεγεί είναι ο Γεώργιος Κουντουριώτης, δηλαδή ο αδελφός του Ιδρέως. Δηλαδή οι Ιδρέοι τώρα παίρνουν πάνω τους τα πράγματα. Τα έχουν, ήδη έχει μεταφερθεί το μήνυμα ότι στο άστρος, μάγκες, είμαστε εδώ οι Ιδρέοι και αποδεικνύεται ότι οι Ιδρέοι γίνονται οι κυριέρχοι του παιχνιδιού και αρχίζουν πάρα πολύ περίπλοκες ιστορίες με την πλευρά Κολοκοτρώνη που δεν έχουμε χρόνο να την πούμε, το αποτέλεσμα. Δημιουργούνται δύο κυβερνήσεις, η μία με έδρα το Κρανίδι και φυσικά τον Γεώργιο Κουντουριώτη επικεφαλής κτλ. Άρα βουλευτικό εκτελεστικό στο Κρανίδι. Το Κρανίδι είναι μια πόλη της Ερμιονίδας κοντά στις Πέτσες, τελείως τυχαίο και την Ιδρα όπως καταλαβαίνετε. Και ο Κολοκοτρώνης πάει και οχυρώνεται στην Τρίπολη και δημιουργεί φυσικά βουλευτικό και εκτελεστικό. Η κάθε πλευρά λέει ότι εκείνη είναι η σωστή και νόμιμη πλευρά, δεν θέλει και πολύ να αρχίσει πόλεμος. Η πλευρά του Κολοκοτρώνη ελέγχει τον Άπλιο, την Τρίπολη και την Ακροκόρινθο, δηλαδή οι τρία πάρα πολύ σημαντικά κάστρα. Και προσέξτε, στο πρώτο εμφύλιο, γιατί ο εμφύλιος είναι δύο γυροί, αυτό που σας λέω είναι ο πρώτος εμφύλιος, η Πελοπόννησος σπάζει στα δύο. Ο Κολοκοτρώνης έχει μαζί του τους συμμάχους που είχε δημιουργήσει εμβολίζοντας την Πελοποννησιακή Γερουσία. Το άλλο κομμάτι της Πελοποννησιακής Γερουσίας είναι με την νόμιμη κυβέρνηση, την κυβέρνηση Κουντουριώτη. Και όλοι οι άλλοι πολιορκούν την πλευρά Κολοκοτρώνη γύρω από την Τρίπολη. Οι μάχες δηλαδή εστιάζονται στην περιοχή της Τριπόλης. Πρέπει να σας πω ότι ο Κολοκοτρώνης με τον τρόπο που προσπάθησε να κάνει αυτό, αν του είχε βγει καλά, θα μιλούσαμε με άλλο πρόσημο. Διότι η επανάσταση δεν κατάφερε να έχει πραγματικά ισχυρή κεντρική κυβέρνηση. Λέω τώρα, αν ο Κολοκοτρώνης το είχε πετύχει και είχε κάνει κινήσεις πιο λιγότερο χοντρές, πιο πολιτικά επεξεργασμένες, μπορεί να είχε πάρει την διοίκηση του αγώνα και να ήταν και ισόφελος του αγώνα. Δεν λέω ότι θα ήταν κακό, διότι ο αγώνας είχε μεγάλο πρόβλημα. Τόσα χρόνια δεν είχε έναν αρχηγό. Μιλάς για τη Σερβική επανάσταση και λες ο Γεώργιε Καραγκιόργιεβιτς και μετά ο Μίλος ο Μπρένοβιτς. Δεν ήταν μόνοι τους, είχαν ολόγυρα σώματα κι αυτοί, αλλά υπήρχε ένα άτομο το οποίο κρατούσε αρχή μέση και τέλος. Στη δικιά μας επανάσταση ψηφίζαμε συνεχώς προέδρους εκτελεστικών και βουλευτικών, δηλαδή πρωθυπουργούς, οι οποίοι όμως, κανένας από αυτούς δεν αφέθηκε ή δεν κατάφερε να γίνει πραγματικά το πρόσωπο της επανάστασης. Και σεμία στον πόλεμο κάθε κοινωνία. Σε πόλεμο χρειάζεται οπωσδήποτε γερή διοίκηση, δεν είναι αστείο πράγμα. Εδώ χρειάζεται και σε καιρό ειρήνη. Στον πόλεμο είναι αυτονόητο ότι πρέπει να είναι. Ο Κολοκοτρώνης έπαιξε το παιχνίδι της εξουσίας αγαρμά. Δεν ήξερε να παίξει την πολιτική. Και απέναντί του υπήρχαν άτομα πολύ πια ικανά από αυτόν, σε αυτό το τομέα, οπότε παίξαμε και χάσαμε σε αυτή την ιστορία. Με το να κάνει αυτές τις κινήσεις ο Κολοκοτρώνης είχε μεγάλο τμήμα της λαοφιλίας του. Παρότι ο μέσος άνθρωπος είναι με τον Κολοκοτρώνη, ήδη έχει αρχίσει να σπάζει. Τον είχαν για Άγιο μέχρι τότε. Οι άνθρωποι του φιλούσαν τα χέρια όπου πίνουν και είχαν δίκιο γιατί τους είχε σώσει, είχε σώσει την επανάσταση. Και τώρα είναι αυτές οι ιστορίες. Οι άνθρωποι μέσα στην τρίπολη δεν θέλουν αυτές τις ιστορίες. Είναι έξαλλοι με τον Κολοκοτρώνη και του λένε τι μας έκανες εδώ πέρα. Ξανά θα γίνει η τρίπολη στάχτη και μπουρμπερί. Εδώ πήγαινε καλά η επανάσταση και τώρα κάνετε φιλίους. Ξέρετε αυτά τα πράγματα. Και τελικά πολιορκούν τον Κολοκοτρώνη οι δύο πιο πολεμικοί προύχοντες της Πελοποννήσου. Πραγματικά εξαιρετικοί σε αυτά που κάμανε ο Ανδρέας Λόντος και ο Ανδρέας Ζαϊμις. Δηλαδή η κυβέρνηση αναθέτει σε δύο προύχοντες να τον πολιορκήσουν στην τρίπολη και τον νικούν. Το Κολοκοτρώνη και ο Κολοκοτρώνης πρέπει να παραδοθεί. Σωστά κρατήσετε το αυτό. Και η κυβέρνηση είχε πει στον Ανδρέα Λόντο και στον Ανδρέα Ζαϊμι όταν αυτός ο άθλιος τελειώσει και είναι ώρα να παραδοθεί θα παραδοθεί σε εμάς. Στην κυβέρνηση δηλαδή. Και το κάστρο θα ρθούμε εμείς. Ο Ανδρέας Λόντος και ο Ανδρέας Ζαϊμις δέχονται να παραδοθεί σε αυτούς οι Κολοκοτρώνοιοι. Έρχονται σε επαφή με τον Κολοκοτρώνη και τώρα μιλάνε σαν πελοποννήσιοι. Κολοκοτρώνης λέει το άτι της πελοποννήσου δεν θα το καβαλάει ο οποίος όποιος. Διότι η Τρίπολη δηλαδή το άτι της πελοποννήσου και το ναύπλιο άτι της πελοποννήσου και ο Λόντος και ο Ζαϊμις οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι ενισχύεται πάρα πολύ με την είτα του Κολοκοτρώνη οι πλευρά των Ιδραίων δηλαδή λειτουργούν ως πελοποννήσιοι και αφήνουν τον Κολοκοτρώνη να φύγει. Και ο Κολοκοτρώνης λέει σαν τα λιοντάρια και τα κρυάρια θα ξαναρθούμε πίσω. Είναι φανερό ότι δεν τελειώνει η ιστορία αν είχε παραδοθεί ο Κολοκοτρώνης στην κυβέρνηση. Τώρα δεν ξέρουμε τι θα έγινε, λογικά θα τον είχε βάλει φυλακή, δεν ξέρω τι άλλο και δεν θα υπήρχε δεύτερο γύρος του. Η κυβέρνηση τώρα, δηλαδή η Ιδρα στην ουσία και η Στερεά Ελλάδα, γίνεται έξω φρενών με το γεγονός ότι δεν παραδόθηκε ο Κολοκοτρώνης σε εκείνη και υποψιάζεται πλέον όλους τους προύχοντες της πελοποννήσου. Ο δε Κολοκοτρώνης, όντας ελεύθερος, πηγαίνει στις επαρχίες τις οποίες έχει δύναμη και θα κοινεί τους κατοικούς να μην πληρώσουν φόρο στην κυβέρνηση. Θέλω να σας πω κάτι στο σημείο αυτό. Όταν έγινε η επανάσταση, η κυβέρνηση θα παίρνει φόρους, σωστά, και άρχισαν να πηγαίνουν φοροεσπράκτορες στα χωριά να πάρουν φόρους. Και οι άνθρωποι έλεγαν, μα γιατί κάναμε την επανάσταση, θα πληρώνουμε φόρους. Ο μέσος άνθρωπος νόμιζε ότι κάνουμε την επανάσταση, θα πληρώνουμε φόρους. Και παρωθεί κάποιες επαρχίες να μην πληρώσουν φόρους όταν θα έρθει ο φορεσπράκτορος, που σήμανε ότι δεν αναγνωρίζει στην κεντρική κυβέρνηση ότι έχει δικαίωμα να σου δώσει φόρους. Πράγματι, η κυβέρνηση το ξέρει, για να δοκιμάσει τον ελεϊνό αυτοτύπο, στέλνει στις επαρχίες που ξέρει ότι έχει πρόσβαση επίτηδες τους φορεσπράκτορες και αμέσως αρχίζει ένας πόλεμος που τον πήρε και το σήκωσε το πράγμα και μπαίνουμε σε δεύτερο γύρο πολέμου. Σε αυτό το δεύτερο γύρο του πολέμου ο γιος του Κολοκοτρώνι, ο Πάνος, που ήταν το αγαπημένο του παιδί, ο Κολοκοτρώνις είχε δύο άξιους γιους στον επανάσταση, δεν ήταν γιο του μπαμπά, ήταν από μόνοι τους η κανοί στρατιωτικοί, ο Πάνος και ο Γενέος, με τον Πάνο είχε λατρεία. Και σκοτώνεται και μάλιστα υπό αδιευκρινιστες συνθήκες εκεί, στην περιοχή της Τριφυλίας. Και πρέπει να σας πω ότι μετά από αυτό, μετά το θάνατο του γιού του, ο Κολοκοτρώνις δεν υπάρχει στη Μουσή. Ο άνθρωπος αυτός διαλύθηκε, κυριολεκτικά. Ίσως ο Παπαρηγόπουλος έγραφε το ίδιο. Αχ, διάτί να μην είχε αποθάνει ο Κολοκοτρώνις στα δερβενάκια. Όμως ο Κολοκοτρώνις ήταν μέγας, δεν ήταν το ίδιο, δηλαδή έπαιξε ρόλο σε πολλά πράγματα. Πολεμικά μετά τα δερβενάκια δεν έκανε τίποτα, όπως ξέρετε. Τον κατηγορούσαν όλοι, ο μόνος εμφυλίωσης ξέρετε να κάνει μετά. Εν πάση περιπτώσει, αδικεί τον άνθρωπο αυτό, αλλά υπήρχαν μεγάλες εντάσεις τότε. Και ο ίδιος έπαιξε χοντρά, έπαιξε και χάσε, δεν ξέρετε, εντάξει. Και στο δεύτερο εμφύλιο, νικά η κυβέρνηση, του παίρνει όλα τα κάστρα, και οι σύμμαχοί του του λένε, Θεοδωρή, πήγαινε και παραδώσου να τελειώσουμε, γιατί δεν θα μείνει τίποτα όρθιο από την Πελοπόννησο. Και προσέξτε να δείτε πώς νίκησε η κυβέρνηση των Κολοκοτρώνη. Στο δεύτερο γύρο, δεν είναι ο Κολοκοτρώνης και οι σύμμαχοί του, είναι ο Κολοκοτρώνης και όλη η Πελοποννήση. Δηλαδή, τώρα είναι η Πελοπόννησος εναντίον των νησιών, του οργοσαρειονικού και της Τερίας Ελλάδας. Αυτό δε μένει. Ο Γεώργιος Κοντουριώτης, όταν έχει όλη την Πελοπόννησο μαζί του και την Πελοπόννησο την ξέρουν οι Πελοποννήσοι, έχει σημασία αυτό που σας λέω, είναι με την πλάτη στον τείχο. Θα νικήσω όλη την Πελοπόννησο, πώς θα τα καταφέρω. Και τότε, προκύπτει η απλή λύση. Ποιος άλλος πολεμάει γερά από όλους ή Στερεά Ελλάδα. Στερεά Ελλάδα έχει κάτι τύπος, ο Θεός να σε φυλάει στα θέματα πολέμου. Οι οποίοι, αυτοί οι τύποι, είναι παραπονημένοι ότι στην Πελοπόννησο είχαν καλύτερα πιάτσικα, ενώ στην Στερεά εμείς δεν είχαμε και πολλά πιάτσικα. Οπότε, η κυβέρνηση αναθέτης, τον Ιωάννη Κολέτη, ο Ιωάννης Κολέτης ήταν ετερόχθον και αυτός. Δεν έχεις αυτό που σας έλεγα, ετερόχθον, καταγόταν από την Ήπειρο, βλάχος στην καταγωγή. Ήταν γιατρός, είχε υπάρξει γιατρός του Αλή Πασά και έπαιξε ρόλος στα πράγματα της Στερεάς. Αργότερα έγινε, θα θυμάστε, μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1943, έγινε και πρωθυπουργός της χώρας ο Ιωάννης Κολέτης. Αυτός ήταν ένα άλλος τύπος, μια λέξη έβγαζε από το στόμα του. Πάρα πολύ ολιγόλογος, πάρα πολύ σκοτεινός και αποφασιστικός και απόλυτα διεφθαρμένος άνθρωπος. Όταν έγινε πρωθυπουργός, στη Βουλή σπάνια τον έβλεπαν, διότι ήταν στο γραφείο του και οι ουρές απ' έξω για μέσον έφταναν στις άλλες άκρες. Εν πάση περιπτώσει, εφυΐς άνθρωπος φυσικά και ανάληγητος στην πραγματικότητα και του αναθέτουν να οργανώσει τη Στερεά Ελλάδα, ώστε να νικήσει τους αθλίους της Πελοποννήσου. Αυτός συγκεντρώνει τους λεβέντες της Στερεάς, που είναι οι ήρωές μας της Στερεάς. Γιώργιος, Καραίς Κάκης, όλοι αυτοί. Σας λέω, όταν διαβάζεις την περίοδο του εμφυλίου, καλύτερα μην τη διαβάσεις. Καλύτερα μην τη διαβάσεις. Και μαζεύει αυτά τα παλικάρια, ο Λεβέντης, ο Ιωάννης Κολέτης, ο οποίος πρόκειται να γίνει πρωθυπουργός της χώρας 20 χρόνια αργότερα. Ακούστε το λόγο. Αδελφοί, οι Μωραΐτες ελίσαξαν από τα πολλά πλούτη, τα οποία ήρπασαν από τους Τούρκους της Τριπολιτσάς, του Ναυπλίου, του Λάλα, της Κορίνθου, της Μονευασίας και των λοιπών μερών. Αυτή είναι η εισαγωγή. Η Πελοπόννησος έχει... και συνεχίζει. Και εσείς τρέχετε αυτού πάνω στη ρούμελη, δηλαδή, χωρίς ψωμί, χωρίς τζαρούχη, χωρίς φορέματα με μια παλαιόκαπά και καταβασανίζεστε. Όχι λαϊκισμός, ιδέα σας. Και συνεχίζει. Τι λοιπόν περιμένετε, άλλην αρμοδιωτέραν και ευτυχεστέραν, δι' εσάς, περίσταση, δεν θέλει, έβρετε ποτέ, δι' αναπλουτίσετε μεγάλοι και μικροί. Μιλάμε για ιδεολογία πίσω από όλη αυτή την ιστορία. Τώρα άνοιξαν, δι' εσάς, δύο πηγές πλούτου, ελήρες του Δανείου και τα πλούσια λάθηρα του Μωρέως. Τι άλλο πλέον περιμένετε? Εμπνευσμένος λόγος, όπως ακούτε, γεμάτο θερμό πατριωτισμό κτλ. Δηλαδή, στην ουσία, τι λένε στους ρουμελιώτες, σορμάτε, ρυμάξτε και πια τσικολογίσετε. Μάλιστα. Και έτσι πράγματι έτσι ειτήθηκε η Πελοπόννησο στο δεύτερο εμφύλιο, διότι μπαίνουν όλοι αυτοί που λέμε και ρυμάζουν την Πελοπόννησο. Μάλιστα, οι πιο επώνυμοι αρματολοί της Πελοπόννησου, πριν μπουν μέσα, είχαν κατοχυρώσει πια νου προεστού, το σπίτι θα λεηλατίσουν. Το είχαν κατοχυρώσει και τους το είχαν πει, εντάξει εσύ του Δελιάννη, εσύ του Σισίνη, εσύ και εντάξει. Μετά και εκεί ταξική αδικία, διότι οι μεγάλοι αρματολοί πήραν τα πιο πλούσια σπίτια και οι πιο μικροί, ξέρετε, τελειπά. Μάλιστα, είμαστε στο 1824, αυτά γίνονται το 1824. Και στο μεταξύ αναφέρονται και οι λύρες του δανείου, διότι το 1823, ήδη οι Έλληνες, το άστρος, είχαν αποφασίσει να αναζητήσουν δάνειο, το είχαν αποφασίσει από τον Εθνό Συνέλευση της Επιδαύρου, δεν ξέρω αν ξέρετε, να αναζητήσουν δάνειο. Το 1823 είχαν ήδη γίνει πολλές κινήσεις ως προς αυτό. Θα μιλήσουμε τώρα ξεχωριστά για τα δάνεια. Και τελικά, ένας οίκος στο city του Λονδίνου, ο οίκος, άμα, τον είχα τώρα στο μυαλό μου, θα τον θυμηθώ, θα τον θυμηθώ γιατί είναι γνωστός, δέχθηκε να δώσει στους Έλληνες δάνειο και τελικά ήρθε το δάνειο. Το δάνειο έφτασε, τότε τα χρήματα, οι χρηματικές εναλλαγές των τραπεζών, δεν είναι σαν σήμερα που είναι ηλεκτρονικές και σε ένα λεπτό διακπεραιώνονται, τότε έπρεπε με πλοία, με εμπορικά, πήρε μήνες για να τελειώσει αυτό το πράγμα και να έρθουν τα χρήματα. Τα χρήματα έρχονται μέσα στον εμφύλιο. Τα άτοματα, όχι δεν ήρθαν όλα, κάποιες δώσεις, η πρώτη μεγάλη δώση του δανείου ήρθε μέσα στον εμφύλιο, οι άνθρωποι που είχαν σταλεί από την τράπεζα, είχαν την εντολή να το δώσουν στην κυβέρνηση, όταν δεν είχε αρχίσει ο εμφύλιος, τώρα έχει αρχίσει ο εμφύλιος, ρωτούνε ποια είναι η νόμημη κυβέρνηση, η απάντηση είναι ότι είναι του κρανιδίου, οπότε τα χρήματα πηγαίνουν στην κυβέρνηση, ας πούμε την αντίπαλη του Κολοκοτρών και της Προλοποννήσου και έτσι όλοι αυτοί οι ένοπλοι της Στερεάς προσδοκούν και στις λύρες του Δροϊνίου και στα πιάτσικα της Πελοποννήσου και φυσικά θα νικήσουν. Τέλος του 1924 έχουν νικήσει ήδη, θα πάρει 2-3 μήνες με τα ξέφτια, ο Κολοκοτρώνις αναγκάζεται και από τους υπολύπους να παρουσιαστεί στην κυβέρνηση, να παραδοθεί, η κυβέρνηση είναι πλέον δυνατή, έχει τελειώσει με τους αντάρτες, τους αντιπατριώτες, τους προδότες, ξέρετε όλο αυτό το βαρύ κλίμα και τελικά φυλακίζει τους Πελοποννησίους προεστούς και τον Κολοκοτρώνι φυσικά πρώτα τον Κολοκοτρώνι, που τους φυλακίζει στην μοναστομαναστήρια με αυτή τη ηλία της ίδρας, όχι τυχαίο, διότι ήθελαν οι Ιδραίοι σου λέει εδώ να τους έχουμε να τους ελέγχουμε γιατί αυτοί είναι τσακάλια και μπορούν να τους χάσουμε, στάσουν να τους έχουμε στην αυλή μας και έτσι τους φυλάκισαν εκεί, όπου και έμειναν, δεν ήταν μόνο ο Κολοκοτρώνις φυλακισμένος, είναι πολλοί και έμειναν τρεις μήνες και μέσα στη φυλακή, δεν ήταν φυλακή, ήταν μοναστήριο, αλλά του βάλανε σίδερα παντού του μοναστριού και έγινε φυλακή. Κοιτάξτε να δείτε, την ώρα που συμβαίνουν αυτά, με συγχωρείτε, αν είσαι στα νησί Σουλτάνος, εντάξει, που ο Σουλτάνος κυβερνά γαλέρα, αντιμετωπίζει χίλια προβλήματα και μαθαίνεται ότι εκείνοι οι κατσαπιάδες εκεί κάτω, διότι οι Τούρκοι ποτέ, όμως κάτι λιστές είναι εκεί πέρα, για κάτι, μας λέτε, ιδεολόγη και πανάσταση τρίχης, αυτή είναι κάτι ελληνίτιπ, το μόνο που ξέρουν τα πιάτσικα, αυτό έλεγε ο Σουλτάνος, έτσι. Λοιπόν, αυτοί εκεί πέρα οι κατσαπιάδες, που πολεμάνε μεταξύ τους, δεν ήρθε η ώρα να τελειώσουμε εδώ αυτούς, δεν είναι, δηλαδή, δεν είναι ο άλλος βλάκας, διότι οι Έλληνες πολεμούσαν και είχαν ξεχάσει, ότι δεν έχουνε καθόλου νικήσει. Απλώς τα δύο πρώτα χρόνια πήγανε καλά. Και επειδή πήγανε καλά, έπρεπε να, δεν είπαμε solution problem, έπρεπε να ριχτεί η καρδάρα με το γάλα. Οπότε ο Σουλτάνος σωστά σκέφτεται, πού έχω το πιο ισχυρό μου στράτευμα, σε ποια επαρχία μου είναι ο πιο επιτυχημένος πασάς αυτά τα ζητήματα, και ήταν η Αίγυπτος. Στην Αίγυπτο, Οθωμανική επαρχία. Στην Αίγυπτο εκείνη την εποχή ήταν ένας πασάς που λεγόταν Μεχμέτ Αλή. Και αυτός ο Μεχμέτ Αλή ήτανε Τουρκαλβανός. Στην καταγωγή από την Καβάλα. Αν έχετε πάει στην Καβάλα και μπαίνοντας στο λιμάνι της Καβάλας, υπάρχει δεξιά ένα υπέροχο συγκρότημα που λέγεται η Μαρέτ. Και σήμερα είναι ξενοδοχείο. Ένα από τα ωραιότερα ξενοδοχεία στον κόσμο. Αυτό το συγκρότημα ανήκει στην Αιγυπτιακή Κυβέρνηση. Δεν ξέρω αν ξέρετε, δεν είναι του ελληνικού δημοσίου ιδιοπτησία. Ανήκει στην Αιγυπτιακή Κυβέρνηση διότι το έχει κτίσει ο Μεχμέτ Αλή, ο κοτάνος της Αιγύπτου, αυτός που μας αφορά, είδατε, που είναι μέσα στη ζωή μας και δεν το ξέρουμε. Ο Μεχμέτ Αλή ήταν Τουρκαλβανός, δηλαδή Μουσουλμάνος, Αλβανός από την Καβάλα, που είχε τοποθετηθεί Πασάς της Αιγύπτου. Και ήταν πάρα πολύ ικανός και φιλόδοξος και ετοιμαζόταν να κάνει και ο Αλή Πασάς, δηλαδή το όνειρό του ήτανε να πάρει την αυτοκρατορία εκείνος και προκειμένου να το κάνει, μετά την ελληνική επανάσταση το επιχείρησε, έφτασε μέχρι, κοντά στην Κωνσταντινόπολη. Δεν του βγήκε, δεν του βγήκε, αλλά θέλω να πω, αυτός προκειμένου να υπηρετήσει αυτό του το φιλόδοξο σχέδιο, έχει σκεφτεί να ξτήσει ένα στρατό δυτικού τύπου, θεωρούνταν ότι ο στρατή δυτικού τύπου είναι η πιο αποτελεσματική, για να χτυπήσει τον Σουλτάνο στην Σία, αλλά αυτός, δεν το έλεγε αυτό, είχε ένα πολύ καλό στρατό, το τακτικό στρατό. Και για να γίνει αυτός ο στρατός αξιόμαχος, όπως τον ήθελε ο Μεχμέταλι, είχε πληρώσει αδρά τους καλύτερους εκπαιδευτές, από την Ιταλία, από τη Γαλλία, από την Αυστρία, οι οποίοι είχαν πάει στην Αίγυπτο και αυτοί είχαν εκπαιδεύσει το στράτευμα και μάλιστα είχαν φέρει και τα τελευταίας τεχνολογίας κανόνια και είχαν εκπαιδεύσει τους στρατιώτες του Αιγυπτιακού στρατού και σε αυτά τα κανόνια. Και ο Μεχμέταλι είπε ναι, όταν του το ζήτησε ο Σουλτάνος, αλλά ζήτησε, ανταλλάγματα την Κρήτη, γι' αυτό εδώ ήταν και η Αιγύπτια για ένα διάστημα. Και διάφορα άλλα σημεία δηλαδή και ο Σουλτάνος είπε ναι. Και έτσι ξεκινάει ο Ιμπραήμ, δεν εξεκίνησε ο ίδιος, με ξέχασα να σας το πω, απεφάσισε να στείλει το γιο του, τον Ιμπραήμ, δεν ήταν βιολογικός του γιος, ήταν υιοθετημένος γιος και ήτανε πάρα πολύ καλός στρατιωτικός. Ο Ιμπραήμ είχε φήμη σκληρού στρατιωτικού και επιτυχημένου στρατιωτικού. Και ο πατέρας δηλαδή ο Μεχμέταλι στέλνει τα στρατεύματα με τον Ιμπραήμ. Ο Ιμπραήμ δεν έρχεται κατευθείαν, γιατί ήθελε να εξασφαλίσει διάφορα σημεία στο Αιγαίο με στόλο. Με στόλο, πως θα αρχόταν από την Αλεξάνδρια, δεν υπήρχε άλλο μέσο, σήμερα μπορεί να υπήρχε αεροπλάνο, τότε δεν υπήρχε, μόνο με πλωτά μέσα και ξεκινούν τα πλοία με στόλο. Αυτός δεν έρχεται κατευθείαν στα μέρη του πολέμου, αλλά κάνει διάφορες διαδρομές στο Αιγαίο, διότι ήθελε να εξασφαλίσει διάφορα σημεία. Γιατί σας το λέω αυτά, διότι η επανάσταση μέχρι τότε είχε αντέξει, διότι και το σκέλος της ξηράς πήγαινε καλά, και κυρίως το σκέλος της θάλασσας, διότι κρατήθηκε αυτή η επανάσταση, επειδή τα πλοία κόβανε τη δυνατότητα αποστολής μέχρι τότε. Κατά κανόνα το είχαν πετύχει αυτό το πράγμα, γιατί τα πλοία μας ήταν σε γρήγορη. Το 1824 ο Ιμπραήμ κάνει σουλάτσα στο Αιγαίο, και όλοι ξέρουν ότι θα έρθει, που θα έρθει, κάπου στην Πελοπόννησο θα έρθει, γιατί είναι η μήτη κάτω, και οι Έλληνες πολεμούν μεταξύ τους. Δεν βγαίνει καμιά μοίρα του στόλου να τον σταματήσει, να τον χτυπήσει, να τον αδυνατήσει κτλ. Και η κυβέρνηση, η μόνη της αγωνία είναι να τελειώσει με τους αντάρτες, με τους αθλίους κτλ. Και ο Γιώργιος Κουτουριώτης, ως αρχηγός της κυβέρνησης, κανονικά θα έπρεπε να έχει προετοιμάσει την άμυνα της Πελοπόννησου. Ναι, δεν το έκανε, διότι όλοι ήταν αφοσιωμένοι στον εμφύλιο πόλεμο. Δεύτερον, την Πελοπόννησο, ποιος την ξέρει, η Πελοποννήση, η σημασία, ή εις τέρα ο Ελλαδίτες, δεν την ξέρουν, δεν την ξέρουν, δεν υπήρχε GPS τότε, δεν την ξέρουν, ο Κολοκοτρώνης την ήξερε, αν διαβάσετε τα απονημονήματα λέει, εγώ το πρωί ήμουνα στην Καλαμάτα και ξημέρωνα και το βράδυ έφτανα στην Τρίπολη με τα πόδια, δηλαδή ανέβαινε πάνω στα βουνά, πηδούσε λαγκάδια και ξέρετε τα μονοπάτια. Έτσι ήταν οι άνθρωποι τότε. Ύστερο οι Ελλαδίτες, δεν την ήξεραν την Πελοπόννησο, άσε που ήταν αφοσιωμένοι στον άλλο, ηλατούν τα σπίτια και να μην αφήνουν τίποτα. Και ο Ιμπραήμ έρχεται τόσο απλά και δεν θα σου κάνει τη χάρη. Και ενώ μαθαίνεται ότι έρχεται, έρχονται μηνύματα, η απάντηση είναι καλά μωρέ τους ψωραραπάδες τώρα. Μάλιστα στην Πελοπόννησο το κλίμα ήταν θα τους νικήσουμε και θα έχουμε, εύκολα θα τους νικήσουμε και θα έχουμε και ο καθένας και έναν δούλο αράπη στο σπίτι. Τώρα θα δεις, μωρένει ο κύριος, όν βούλετε απολέσε. Διότι δεν έχει ετοιμαστεί στην πραγματικότητα σχεδόν τίποτα για την αποβίβαση του Ιμπραήμ, ο οποίος έρχεται Φεβρουάριο του 25, την ίδια ώρα που μπαίνουν, έχει λήξει ο Εμφύλιος και μπαίνουν οι προτέτοιοι στην φυλακή, έρχεται ο Ιμπραήμ. Αυτός το πιθανότερο ήταν ότι θα αποβιβαζόταν στη Μεσσινία. Γιατί στη Μεσσινία? Γιατί εκεί το κάστρο της Μεθώνης, το κάστρο της Κορώνης, ποτέ δεν το πήραμε, όπως και την Πάτρα, επομένως εκείνη η περιοχή ήταν πρόσφορη γι' αυτόν και έχει καταπληκτικά κάστρα που θα μπορούσε να έχει αρχικό προπύριο. Κάτι είχε σκεφτεί η κυβέρνηση και κάτι είχε ετοιμάσει, αλλά αστείο μπροστά σε αυτό που έπρεπε να είχε γίνει. Αφήστε που η κυβέρνηση Κουντουριώτη ανέθεσε την αρχηγία του στρατεύματος σε έναν ναυτικό. Κοιτάξτε, σήμερα, εντάξει, στο μπορεί αρχηγός των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων να είναι ένας ναύαρχος λέω, σήμερα δεν είναι, μπορεί να είναι ένας της αεροπορίας ξέρω εγώ, αλλά εκείνη την εποχή οι άνθρωποι της Στεριάς είχαν έναν ειδικό τρόπο και οι άνθρωποι της άλλας βάζει ένα ναυτικό επικεφαλής, ο οποίος έβγαζε την κραυγή μπρος τα κατάρτια μπρος τα πανιά και από πίσω ήτανε Στεριάνι δηλαδή είναι και λίγο Μόντι Πάιφονς αυτή η ιστορία. Λοιπόν, εν πάση περιπτώσει και βγαίνει ο Ιμπραήμ φυσικά κύριος στη Μεσσινία, έχουν πάει κάποιοι τρελαμένοι που έλεγαν πάμε χαμένοι, πάμε χαμένοι, το βλέπετε δεν θα μείνει τίποτα όρθιο, τρέχουνε εκεί πέρα πατριώτες να βγάλουν πέρα, σκοτώνουν τους σχεδόν όλοι, όποια μάχη δόθηκε εκεί πέρα δεν έμεινε όρθιος άνθρωπος, τότε σκοτώθηκε και ο Σανταρώζα, πολλοί φιλέγινες έτρεξαν να σώσουν την κατάστα μαζί με Έλληνες και τα λοιπά, μακελιά, μακελιά στη σφακτήρια και τα λοιπά. Και φυσικά ο Ιμπραήμ κύριος αποβιβάζει τα δύο πράγματα, ή ο στόλος έπρεπε να τον είχε σταματήσει να μην έρθει καθόλου, ή αυτή τη στιγμή ήρθε να έχεις βάλει εκεί πέρα όλη την αμοινά σου να μην κατεβάσει το στρατό, να μην κατεβάσει τα κανόνια, αυτή τη στιγμή θα κατεβάσει χαιρετίσματα. Έγιναν τα χαιρετίσματα, διότι τα πάντα τα σάρωσε ο Ιμπραήμ. Ο Παπαφλέσσας προς τιμήν του πάει, σχεδόν τρελαμένος και αυτός, δίνει μια μάχη που δεν υπήρχε περίπτωση να την κερδίσει. Ήτανε πραγματικά, δηλαδή μπορώ να πω ότι ό,τι είχες μέχρι τότε κερδίσει τέλονε και απ' την βλακία σου. Πώς να σας το πω, δηλαδή εκείνη την ώρα είμαι βέβαιο ότι όλοι έλεγαν τι είχαμε εδώ μέσα. Εντάξει, καμιά φορά ζω τα γεγονότα που ζούμε όλοι και λέω σε 200 χρόνια που θα μεσμελετάμε όπως λέμε εμείς γι' αυτούς. Θα λένε τι είχαν στο κεφάλι τους αυτοί το. Λέω τώρα βεβαίως, όλα, όλα, όλα. Γυρνώ στο θέμα μας και ο Ιμπραήμ κύριος κατεβάζει όλο το σύστημα. Ξέρει να πολεμάει, έχει τακτικό στρατό και αρχίζει να προχωράει στην Πελοπόννησο. Μη νίκη στη νίκη, νίκη στη νίκη. Το μήνυμα είναι ότι μάγκες τα θαλασσώσαμε. Τα θαλασσώσαμε, δεν έχουμε προβλέψει τίποτα, πάμε για χαμό. Και ποιος είναι τώρα σε θέση να υπερασπίσει την Πελοπόννησο. Η Πελοπόννησο, ως Πελοπόννησος δεν υπάρχει, είναι διαλυμμένη. Μόνο οι Ρουμελιώτες, οι οποίοι είναι εκεί πέρα, οι οποίοι δεν ξέρουν την Πελοπόννησο. Δεν είναι ότι δεν ξέρουν να πολεμούν, δεν ξέρουν την Πελοπόννησο, είναι ότι είναι τα μέρη τους. Δίνουν μάχες, τις χάνουν. Ο Μακριάνης, ο Ιωάννης Μακριάνης, πετυχαίνει μία σημαντική νίκη στους Μύλους του Άργους, που είναι σημαντική διότι προστατεύει την κυβερνητική περιοχή. Γιατί η πιο σημαντική περιοχή στην Πελοπόννησο είναι εκεί που λειτουργούσε η κυβέρνηση, που ήταν στην ουσία Άργος, να πλείω να μην την χτυπήσει ο Ιλμπραήμ, ο οποίος κάνει, θα έρθω ξανά, κάνει μια αλλαγή πορείας και χτυπάει, παίρνει την κόρνθο, παίρνει την πάτρα την είχε έτσι κι αλλιώς, χαιρετίσματα. Είναι φανερό τώρα ότι ο Ιμπραήμ θα περάσει τον κορυφιακό για να τελειώσει με τη Στερεά κι αφού τελειώσει με τη Στερεά θα επιστρέψει στην Πελοπόννησο να τελειώσει με ό,τι έχει απομείνει και να πάνε όλα στράφει. Δηλαδή, είμαστε προχωρημένο το 25 και τα μηνύματα είναι δραματικά. Και η Πελοπόννησος όλοι θυμάται τον Κολοκοτρώνη και λέει βγάλτε τον από τη φυλακή, διότι ο Κολοκοτρώνης στην αντίστοιχη απελπισία του 22 είχε σώσει τα πράγματα. Μοιάζει να είναι η τελευταία ελπίδα ο Κολοκοτρώνης, βγάλτε τον Κολοκοτρώνη από τη φυλακή. Στην αρχή η κυβέρνηση αρνείται και τελικά όταν πάνε τα πράγματα άσχημα βγάζει τον Κολοκοτρώνη από τη φυλακή και του λέει κάνε ό,τι νομίζεις. Νίκησε ο Κολοκοτρώνης τον ημπροήμ. Τίποτε, απολύτως τίποτε. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτε, προσέξτε υπερβάλλωστο απολύτως τίποτε διότι έκανε δράσεις εδώ και εκεί. Κοιτάξτε, δεν μπορούσε να κάνει ο Κολοκοτρώνης γιατί ο Κολοκοτρώνης νίκησε στα Δερβενάκια επειδή είχε την Πελοπόννησο. Ο Κολοκοτρώνης δεν ξέρει τους τεραιοελλαδίτες, ούτε οι τεραιοελλαδίτες θα πολεμούσαν κάτω από τη διοίκηση του Κολοκοτρώνη. Αφού δεν έχει την Πελοπόννησο με ποιους ακριβώς θα δράσει, μάζευε πέντε ανθρώπους για να δράσει. Διότι δεν ήταν ψυχωμένος άνθρωπος και δεν είχε βάλει γυνάτι να τον νικήσει κι αυτόν, αλλά δεν μπορούσε να κάνει απολύτως τίποτε. Εκείνο το οποίο όμως έκανε ο Κολοκοτρώνης είναι να προσπαθεί να κρατήσει το ηθικό και να κάνει δράσεις κλευτικές. Δηλαδή να χτυπάει εδώ, να χτυπάει εκεί για να μην περνάει στο μυαλό του ο Ιμπραήμ ότι τον ελέγχει την Πελοπόννησο ρε παιδέ μου να ξέρει ότι έχει από πίσω παρενοχλήσεις. Μέχρι εκεί μπορούσε να φτάσει. Και τότε είναι που έλεγε και ο Κολοκοτρώνης αρχίσανε να λένε στρατιωτικοί σαν τον Κολοκοτρώνη οι οποίοι μέχρι τότε ακούγαν τη λέξη τακτικός στρατός και όπως σας είπα και στο πρώτο μάθημα το απορρίπτανε τελείως με τα βδελιγμίες. Και λέγανε βρε παιδί μου θα έπρεπε να είχαμε τακτικό στρατό δηλαδή αρχίζει και οριμάζει κατά κάποιο τρόπο η ιδέα του τακτικού στρατώ αλλά τώρα δεν έχεις χρόνο τώρα που το σκέφτεσαι έχει πάρει μαύρη μπάλα και ο Θεός βοηθός και κάνουμε ένα διάλειμμα γιατί αυτή η κυρία μα πιάσει να μιλάει δεν σταματάει ποτέ και ένα εικοσάλεπτο. Παρακαλώ πολύ να σας ευχαριστήσω. Είμαι πάρα πολύ εντυπωσιασμένη για το καινούργιο καινούργιο χρόνο. Είμαι πολύ εντυπωσιασμένη για το καινούργιο καινούργιο χρόνο. Είμαι πολύ εντυπωσιασμένη για το καινούργιο καινούργιο χρόνο. Είμαι πολύ εντυπωσιασμένη για το καινούργιο καινούργιο χρόνο. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Λοιπόν, κάθεστε και συνεχίζουμε. Είμαστε σε δυσάρεστες στιγμές, αν θυμάστε, με το 1925. Ο Ιμπραήμ και τότε αποδεικνύεται πως ο Γυμνός είναι ο βασιλιάς, ο οποίος αν είχε προσέξει, κοστούμη θα είχε, έτσι, αλλά δεν πρόσεξε. Το λέω αυτό διότι το 1925 πλέον ο Ιμπραήμ είναι φανερό ότι θα κίνηθεί προς το Στερεά και φυσικά και ο Σουλτάνος και οι Τούρκοι στρατηγοί καταλαβαίνουν ότι ποια είναι η δυνατότητα που τους ανοίγεται, να τελειώσουν με τη Δυτική Στερεά, το πιο σημαντικό ήταν να τελειώσεις με τη Δυτική Στερεά και μετά με την Ανατολική, δηλαδή να μην, ξέρετε γιατί αυτές οι δύο περιοχές ήταν η ασπίδα των νωτιότερων, εκ των πραγμάτων. Τα στρατέμματα από βορρά ερχότανε, αν τους σταματούσε η Δυτική Στερεά δεν θα πηγαίνανε προς την Πελοπόννησο, το ίδιο και στα Ανατολικά αν περνούσαν, διότι η ΑΕΒΙΑ ήταν η Πελοπόννησος χαμένη διότι δεν τους χτυπούσε. Εξ αυτού όλοι αγωνιούν για την τύχη του Μεσολογγίου, βέβαια καιρός είναι να ανησυχήσουν για τα πράγματα και σωστά ανησυχούν διότι ο Μέσος στέλνεται ο Χουρσίτ Πασάς να πολιορκήσει το Μεσολόγγι, δηλαδή οθωμανικό στράτευμα. Αυτός ήταν από τους καλύτερους στρατηγούς της Οθωμανικής Αυτοκρετορίας, πολύ πρυκισμένος στρατητικός, καταγόταν από τη Γεωργία, ήταν γιος ορθοδόξου ιερέος, επρόκειτο και αυτός να γίνει ιερέας, άλλαξε θρύσκευμα, έγινε Μουσουλμάνος και έγινε ένας από τους καλύτερους στρατηγούς της Οθωμανικής Αυτοκρετορίας. Δεν στέλνει όποιον όποιον, δηλαδή ο Σουλτάνος, το Μεσολόγγι, διότι το παιχνίδι έχει χοντρίνει και ώρα να τελειώνει με αυτούς τους αθλίους εκεί κάτω. Και λίγο μετά θα έρθει και ο Ιμπραήμ, θα ενωθεί με τα οθωμανικά στρατέμματα και θα πολιορκούν το Μεσολόγγι. Το Μεσολόγγι είναι ένα μικρό αλωνάκι που λέει, δεν είδα στη ζωή μου τέτοιο άλλο αλωνάκι που λέει ο Διονύσιος Σολομός. Η πίηση μπορεί να το πει με μια λέξη αυτό που συνέβη στο Μεσολόγγι. Μεταξύ της πρώτης πολιορκίας και της δεύτερης πολιορκίας, οι Μεσολογγίτες είχαν δώσει προσπάθεια να κτίσουν τείχος γύρω από το Μεσολόγγι, διότι στην πρώτη δεν υπήρχε και τώρα υπήρχε κάποιο τείχος. Αυτό που βλέπουμε τώρα που επισκεφτόμαστε το Μεσολόγγι σε καλύτερη κατάσταση, δεν ήταν καν τείχος σημαντικό, αλλά πολύ μεγάλη βελτίωση σε σχέση με την πρώτη πολιορκία και τώρα είναι φανερό ότι θα παιχτεί όχι το ίστατο ή σχεδόν το ίστατο παιχνί, δηλαδή η πολιορκία του Μεσολογγιού είναι πολύ σημαντική. Και έρχονται μέσα στο Μεσολόγγι και πολεμούν και άτομα που δεν είναι Μεσολογγίτες όπως και στην πρώτη πολιορκία και από την Παλοπόννησο και από τα Ιστεραιά και απ' έξω από το Μεσολόγγι αυτή τη φορά στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγιού ο Καραϊσκάκης, τι ρόλο να παίξει ακόμη ήταν ο Καραϊσκάκης που είναι της πρώτης φάσης. Σε αυτή τη φάση ο Καραϊσκάκης είναι ο Καραϊσκάκης δηλαδή είναι στην πραγματικότητα τός τέλος των Ελλήνων και παίζει ωραίο ρόλο. Μάλιστα είχε εγκέρος πει στο Μεσολόγγι κάποιες οδηγίες που θεωρήθηκαν ότι δεν είναι οι σωστές και αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο. Τέλος πάντων όταν κάνεις κάτι, επιλέγεις κάθε φορά όταν ξέρεις πού θα πάει το πράγμα, εμπάνιση περίπτωση. Το Μεσολόγγι άντεξε ένα χρόνο. Αυτό είναι εντυπωσιακό και άντεξε ένα χρόνο χωρίς να παραδοθεί συνήθως τις πολιορκίες φρουρίων, είτε Ελλήνων προς Τούρκους είτε Τούρκων προς Ελλήνων. Ποια ήταν η ιστορία, πολιορκούσες ένα κάστρο, του κοβες όσο μπορούσες τους ανεφοδιασμούς, τροφές, αν του κοβες νερό τότε ήταν θεϊκό γιατί πόσο θα αντέξει κάποιος χωρίς νερό. Και τελικά ο πολιορκός αν δεν γινόταν κάτι να τον περισπάσει από πίσω είχε το πάνω χέρι και στέλνεις μηνύματα στους πολιορκουμένους, παραδοθείτε κτλ. Και κάποια στιγμή οι πολιορκούμενοι δεν αντέχουν άλλο, έχουν φάει και το τελευταίο ποντίκι και την τελευταία κατσαρίδα. Πρέπει να σας πω ότι και Τούρκοι σε πολιορκείες έφαγαν το τελευταίο ποντίκι, έζησαν και ανθρώπους όπως και στην Περσολόγγη έγινε όταν έφτασε το πράγμα εκεί τρώγανε πτώματα, κανυβαλισμούς δηλαδή. Το έζησαν και οι Τούρκοι αυτό σε άλλες πολιορκείες και πάει σε περίπτωση όταν έφτανε στο ΑΜΙΝ έλεγες ναι παραδίδομαι και μετά γινόταν μια συμφωνία για τους όρους της παράδοσης κτλ. Στο Μεσολόγγιο όσες φορές και αν τους προτάθηκε αρνήθηκαν αυτό είναι το μεγαλείο του Μεσολογγείου και τελικά αποφάσισαν όχι δεν θα παραδοθούμε αυγούμε και όποιος ζήσει έζησε κτλ. Αυτό είναι πραγματικά η κορυφαία στιγμή της επανάστασης από αυτή την πλευρά της αρετής του ήθους αυτού του σημείου. Την ώρα που το Μεσολόγγιο πολιορκείται η επανάσταση ακόμα έχει τα ξέφτια του εμφυλείου δεν έχει τελειώσει στην ουσία ο εμφύλειος και όλο το πολιτικό κλίμα είναι δηλητηριασμένο κυριολεκτικά. Και υπάρχει η προσμονή ότι θα γίνει η επόμενη εθνοσυνέλευση. Εκείνη δεν είχε γίνει το 2023, τώρα είχε έρθει ο καιρός για την επόμενη εθνοσυνέλευση διότι είχε αποφασιστεί. Μια μερίδα των στελεχών τους ελληνικιών πραγματικοτήτων πίστευε ότι πρέπει οπωσδήποτε άμεσα να γίνει η εθνοσυνέλευση για να ξεκαθαρίσει του εμφυλείου τα δηλητήρια, να μειώσει του εμφυλείου τα δηλητήρια. Όμως μια άλλη μερίδα έλεγε τώρα που το Μεσολόγγι είναι σε αυτή την ανάγκη θα κάνουμε εθνοσυνέλευση αφήστε να τελειώσει το Μεσολόγγι και έπρεπε να κάνουμε εθνοσυνέλευση. Πρέπει να σας πω ότι οι πολιορκούμενοι του Μεσολογγίου κατηγορούσανε τους έξω ότι ασχολούνται με την προετοιμασία εθνοσυνέλευσης αντί να δώσουν όλες τις προσπάθειες για το Μεσολόγγι. Γενικά οι κλεισμένοι στο Μεσολόγγι είχαν παράπονα από τους έξω, πολλές φορές και άδικα, αλλά πολλές φορές και δίκαια, αισθάνοντας σαν τα ποντίκια στη φάκα και περιμένουν ότι θα... Η αλήθεια είναι ότι έσπευσαν πλοία ηδρελικά, έσπασαν την πολιορκία απέξω από τη θάλασσα, υπήρξαν ηρωικές δράσεις και αποτελεσματικές, αλλά όχι επαρκής για το μέγεθος του προβλήματος στο οποίο υπήρχαν. Και όσο η Οθωμανική πλευρά κέρδιζε καλύτερες θέσεις και έκλεινε τη λιμνοφάλασσα, τόσο οι άνθρωποι μέσα ήταν πια στα όρια του θανάτου. Το λέω αυτό διότι η τρίτη εθνοσυνέλευση, η εθνοσυνέλευση τη λέμε της Τριζίνος, αυτή ήταν μια νομαδική εθνοσυνέλευση όπου η μια μερίδα πήγαινε και κατσικονόταν σε ένα μέρος και έλεγε εδώ θα γίνει η εθνοσυνέλευση και η άλλη μερίδα έγινε όχι δεν θα γίνει εδώ, θα γίνει εκεί η εθνοσυνέλευση. Δύο χρόνια περιφερότανε αυτή η εθνοσυνέλευση που ήταν πολύ σημαντικό να γίνει αλλά είχε και τέτοια χαρακτηριστικά, το έχουμε, το έχουμε. Τελικά με επιμονή των Άγγλων τελειώνεται επιτέλους, καθίστε σε ένα μέρος και πάρτε αποφάσεις, εστιάστηκε το πράγμα στην Τριζίνα και είναι η εθνοσυνέλευση της Τριζίνας. Αυτή η εθνοσυνέλευση στερνόταν από το 1925 μέχρι το 1927, τις κύριες εργασίες της έκανε 1926-1927 και ήταν η πιο σημαντική εθνοσυνέλευση από πολλές πλευρές ως προς τις αποφάσεις που πήρε, διότι σε αυτή την εθνοσυνέλευση εξελέγει ο κυβερνήτης των Ελλήνων ο Ιωάννης Καποδίστριας και δεύτερον σε αυτή την εθνοσυνέλευση με πρόταση του Κολοκοτρώνη ψηφίστηκε από τους Έλληνες, αρχηγός των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων της Τεργιάς ο Άγγλος επαγγελματίας στρατιωτικός Church, Richard Church και του στόλου ο Άγγλος αξιωματικός επαγγελματίας Cochrane. Είμαστε δηλαδή στο 1826-1827 και αρχηγή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων με ψηφισμένη από την εθνοσυνέλευση της Τριζίνας με πρόταση του Θεοδορου Κολοκοτρώνη είναι δύο άγγλοι στρατηγοί. Το κρατάμε αυτό διότι πλέον η Αγγλία είναι κεντρικός παράγοντας της ελληνικής επανάστασης σε όλα τα επίπεδα. Και πολιτικά και οικονομικά και διπλωματικά έχει αρχίσει δηλαδή αυτό το οποίο πρόκειται μετά την επανάσταση να είναι κανόναση, οι Έλληνες συνδέονται με τη Δυτική Ευρώπη και με την μία δυναμή δηλαδή την Αγγλία. Το Μεσολόγγι πολεμά χάνει το παιχνίδι το 1826, μέσα στο 1825 τα νήματα του εμφυλίου ακόμα... Εμείς ζήσαμε εμφύλιο 46-49 και ακόμη η χώρα ζει σε κλίμα εμφυλίου. 70 χρόνια δεν έχουμε μάθει να φεύγουμε από τον εμφύλιο. Όχι έναν εμφύλιο ο οποίος μόλις είχε τελειώσει, μόλις είχε τελειώσει δεν τον συζητούμε. Έβραζε ακόμα το πράγμα. Στο Μεσ το 1825 την ώρα που ο Ιμπραήμ προχωράει στην Ανατολική Στερεά παίζεται το τελευταίο πλάξι του δράματος όσον αφορά τον Οδυσσέα Αντρούτσο, ο οποίος Οδυσσέας Αντρούτσος μια και η φατρία του δηλαδή η φατρία του Κολοκοτρώνη έχει ειτηθεί στην Πελοπόννησο, είναι αδυνατισμένος φανερά και αυτός επάνω στην Ανατολική Στερεά και πρέπει να σας πω ότι Οδυσσέας Αντρούτσος αδυνάτισε την θέση του όταν κατέβαινε ο Δράμαλης το 1822 ο Δράμαλης κινήθηκε από τη Λάρισα στην Ανατολική Στερεά, δηλαδή πέρασε Θήβα Βιωτία, τα έκαψε όλα αυτά και κινήθηκε προς το Νότο. Κανονικά η αρματολή της Ανατολικής Στερεάς έπρεπε να τον είχε σταματήσει, σωστά, και αφού ο Αντρούτσος το παίζε και τόσο μοναδικός και δυνατός λογικά για να ανταποκριθεί στη φήμη του θα έπρεπε να το είχε πετύχει, δεν το πετύχε, επομένως αδυνάτισε η δύναμη των αρματολών της Ανατολικής Στερεάς και γιγαντόθηκε η φήμη του Κολοκοτρώνιου διότι εκείνος το κατάφερε. Έτσι ο Οδυσσέας Αντρούτσος στο συνασπισμό του με τον Κολοκοτρώνι για να ελέγξουν την επανάσταση στρατιωτικά και να κάνουν κοβέρνο μιλυτάρι, ήταν το αδύναμος κέλος σε σχέση με τον Κολοκοτρώνι και ο Αντρούτσος αδύναμος ο Αντρούτσος, πού ακούστηκε αυτό το πράγμα, σαν χαρακτήρας ήταν, ατσάλινος δεν το συζητούμε, αλλά και τρομερά φιλόδοξος και είχε κάνει και αυτό που σας είπα, δηλαδή είχε σκοτώσει τους απεσταλμένους της κυβέρνησης τώρα έχει χαθεί και η φατρία του ολόκληρη, δηλαδή έχει αποτύχει, είναι αδυνατισμένος και είναι η ώρα να το φάει κανείς ζωντανό, καταλαβαίνετε ήτανε καταστάσεις ισορροπίας δυνάμιων, η αλήθεια είναι ότι ο Αντρούτσος ήρθε σε επαφή με τον Πασά της Χαλκίδας και είχαν συμφωνήσει να του δώσει την εξουσία στην Ανατολική Στερεά ο ίδιος το παρουσίαζε ως καπάκι για τους αρματολούς της Στερεάς, αυτά ήτανε σπόρ, το καπάκι, έλεγανε ε, ένα καπάκι, άλλοι του έλεγανε ότι πρόδωσες κανονικά έχεις προδώσει κανονικά, έχεις συμφωνείς, βγήκαν πρόσφατα τα έγγραφα, πρόσφατα τα τουρκικά είχε προδώσει δηλαδή αυτά που το, γιατί μέχρι τώρα, μέχρι τώρα είναι τόσο εύκολες οι κατηγόρειες που ο καθένας μπορεί να σου πει και μάλιστα για άτομα σαν τον Οδυσσέα που ήτανε, που ήτανε και τέτοια προσωπικότητα που δημιουργούσε εντάσεις και τον κατηγόρησαν ότι πρόδωσε και ανατέθηκε στον Κούρα να τον συλλάβει και να τον κρατήσει μέχρι να περάσει από δίκη. Ο Κούρας είχε ευεργετηθεί από τον Οδυσσέα σωστά, στην ουσία ότι έγινε έγινε γιατί ήταν κάτω από αυτόν τον γίγαντα ας πούμε που ήταν τέτοιος τύπος ο Οδυσσέας ο Κούρας θεώρησε ότι είναι η ευκαιρία να τον ξεφορτωθεί για να γίνει εκείνος ο κύριος της Ανατολικής Στερεάς, δεν είχε εντολή να τον σκοτώσει, εντολή ήταν να τον κρατήσει δέσμιο και επειδή δεν είχε εντολή να τον σκοτώσει τον έριξε από την Ακρόπολη κάτω λέγοντας ότι μόνος του αυτοκτόνησε. Τέλος πάντων, από τις πιο θλιβερές ιστορίες της Επανάστασης είναι αυτό, καλοκαίρι του 1825 την ώρα που αρχίζει η πολιορκία δηλαδή στο Μεσολόγγι ο Αντρούτσος χάνεται με αυτό το τρομερό τρόπο και λύγει αν θέλετε ένα ακόμα νήμα του εμφυλίου και των φατριών πριν από τον εμφύλιο κτλ. Και τέλος πάντων Απρίλιο του 1826 τελειώνει και το Μεσολόγγι, λύγει γίνεται η έξοδος, τα γνωρίζουμε όλα και τελείωσε. Πρέπει να σας πω ότι ξέρουμε από τουρκικές πηγές ότι την μέρα του Απριλίου, νομίζω ότι μπερδεύομαι λίγο με τις χρονολογίες γιατί στα βιβλία άλλωτε είναι η παλιά με το παλιό ημερολόγιο και άλλωτε με το καινούριο ημερολόγιο, αν δεν κάνω λάθος ήταν 10 Απριλίου η μέρα που έγινε η έξοδος. Το βράδυ της 10 Απριλίου όλα είχαν τελειώσει οι νεκροί ταπτόματα χιλιάδες στο έδεφος και θα ξέρετε ότι όταν μπήκανε μέσα οι Οθωμανοί βρήκαν το εξής σκηνικό που είναι ακόμη πιο συγκινητικό διότι επειδή στην έξοδο δεν θα μπορούσαν να μετάσχουν ηλικιωμένοι άνθρωποι και τραυματίες στην έξοδο έπρεπε να τα αποκριθείς εκεί πέρα γερός ήσουνα και οι μεγαλύτερες πεθανότητες ήταν ότι θα τα βγάλεις πέρα όχι να είσαι ανήμπορος όλα αυτά τα άτομα οι άλλοι τους αποχαιρέτησαν τους δώσανε όπλα και πίσω από τα παράθυρα όταν θα μπαίνανε οι Οθωμανοί θα ρίχναν όσες μπαταριές μπορούσαν και ήταν βέβαιο ότι μετά θα σφαζόταν όπως και σφάστηκαν δεν έμεινε κανένα ζωντανός και τότε είναι που έγιναν και ανατινάξεις δηλαδή κάποιοι είπαν αντί να με σφάξω στην ευχή του Θεού ας γίνω κονιορτός και έγιναν σπαρακτικά πράγματα εν πάση περιπτώσει το βράδυ της ίδιας μέρας είχε τελειώσει το πανηγύρι όλα είχαν τελειώσει και όταν τελειώνουνε ο νικηφόρος στρατός το χαίρεται ρε παιδί μου κάθε φορά που γίνεται μια μάχη εσύ έχεις νικήσει να τα ταούλια να τα βιολιά να τα αρνιά να τα οι Οθωμανοί το διασκεδάζανε και σε αυτή τη χαρά ας πούμε ο ένας από τους επιτελάρχες τους επιτελείς του Οθωμανικού στρατού δεν μετήχε καθόλου σ' αυτό το γλέντι καθόταν στην άκρη πολύ σκεφτικός και τον πλησίασαν κάποιοι και είπαν δε χαίρεσε που τελειώσαμε και εκείνος είπε την περίφημη φράση από δω και πέρα δεν θα πολεμάμε με τους Έλληνες θα πολεμάμε με την Ευρώπη αυτός ο άνθρωπος έβλεπε μπροστά είχε καταλάβει ότι εδώ δεν πάει καλά το πράμα κι ας έχουμε θριανδεύσει Πάση περιπτώσει θέλω να σας πω στο σημείο αυτό και πριν προχωρήσουμε ότι σε αυτή την περίοδο 1824-1825 και ακόμη ενώσου το Μεσολόγγι έτρεχε η πλευρά του εμφυλίου η οποία ανήκησε δηλαδή ας πούμε η νόμινη κυβέρνηση κυβερνητική επειδή αισθανόταν ανασφαλής γενικά ακόμα ότι ελέγχει το πεδίο πως θέλησε και αποφάσισε και το έπραξε να ενισχύσει τη θέση της μοιράζοντας αξιώματα θέλω να σας πω ότι εδώ έγινε κάτι εντυπωσιακό μετά το 1823 δηλαδή στο 1824 την ώρα του εμφυλίου και μέσα στο 1825 έγιναν αξιωματικοί 12.000 άντρες να επαναλάβω στην ουσία ο κάθε ένοπλος έγινε αξιωματικός επίπλεον μόνο στη Μάνη 40 στρατηγοί και αντιστράτηγοι μόνο η Μάνη είχε σαρά εγώ όταν διαβάζω και βλέπω κάποιον λα λέει στρατηγός του αγώνα μου γυρνάν τα άντερα ενάποδα διότι κοιτάξτε να δείτε είναι φανερό ότι αυτοί οι τίτλοι δόθηκαν για εκμαυλισμό σωστά ο άλλος το κάνει εσύ γιατί το δέχεσαι συμμετέχεις στη διαφθορά αφού το δέχεσαι υπήρξαν ελάχιστοι που τους δόθηκαν τίτλοι αντιστράτηγος και τα λοιπά και είπε όχι ευχαριστώ δεν το θέλει απλά πράγματα δεν είσαι ανήλικος και έρχεται ο άλλος να σε εκμαυλίσει και εσύ το δέχεσαι γιατί βολεύεσαι μεταξύ 14 Οκτωβρίου του 1824 και 15 Μαρτίου του 1825 δηλαδή πόσο είναι 7-8 μήνες λέω τώρα Οκτώβριος με Μάρτιο επικυρώθηκαν 51 διπλώματα στρατηγίας, 88 διπλώματα αντιστρατηγίας που το ρωσικός στρατός δεν είχε τόσους και 393 διπλώματα χιλιαρχίας δηλαδή υπήρχε στρατός 393 χιλιάδων για να έχει κάθε χιλιάδα έναν επικεφαλής υπήρχαν άτομα που ονομαζόταν χιλιαρχοί, 100 αρχοί, 25 αρχοί υπήρχαν μέχρι και 25 αρχοί που δεν είχαν ποτέ πολεμήσει ούτε άντρες είχανε αλλά πήραν τον τίτλο και προσέξτε ζητούσαν αμοιβή για συντηρέσια με βάση το ότι ήταν χιλιαρχοί, να επαναλάβω δηλαδή αφού με έχεις κάνει χιλιαρχοκοί με επικεφαλής χιλίων ανθρώπων που δεν ήταν κανενός επικεφαλής ζητούσαν αμοιβές για τα χίλια άτομα που δεν είχανε. Στο ίδιο κλίμα μας λέει ο Κασομούλης το πολιτικό κλίμα το οποίο είχε διαμορφωθεί και λέει την περίφημη φράση αρκεί να είχες έναν βουλευτή ή ένα γραμματικάκι φίλον η δουλειά σου τελείωνεν. Λάμπει η φιλή σε συνέχειες Τώρα το Μπεσολόγγι έχει πέσει και όλοι ξέρουν ποιος θα είναι το επόμενο χτύπημα των Τούρκων που θα τελειώσει τα πάντα να χτυπήσουν στην Ανατολική Στερεά την Αθήνα Η Αθήνα έχει ένα κάστρο καταπληκτικό εδώ και 3000 χρόνια λέγεται Ακρόπολη και οι Έλληνες ξέρουν ότι θα έρθει τώρα όλο το αρματολή της Δυτικής Στερεάς με το που έπεσε το Μπεσολόγγι οι περισσότεροι πήγαν με τους Τούρκους κάναν καπάκια άρα μένει η Ανατολική Στερεά να κρατήσει κάποιοι της Δυτικής Στερεάς που δεν πήγαν φυσικά δεν είναι όλοι και γίνεται έκκληση σε όλους τους Έλληνες όλους τους Έλληνες από οπουδήποτε να έρθουν να βοηθήσουν γιατί είναι η ίστατη μάχη και τότε λέω και τον φίλο μας που μιλάγαμε στο διάλειμμα ήρθαν Έλληνες από τη Μακεδονία από τη Θράκη λέγονταν Θρακομακεδόνες από τη Θεσσαλία από την Κρήτη από την Ιωνία από την Μικρά Ασία γέμισε η Αθήνα ο κάμπος της Αθήνας με Έλληνες για να υπερασπιστούν την Αθήνα οι Τούρκοι χτύπησαν το κάστρο χτύπησαν την πόλη την πήραν γρήγορα αυτό που σας είπα αλλά το κάστρο κρατάει οι Έλληνες κρατάνε στο κάστρο ο Γκούρας είναι στο κάστρο θα σκοτωθεί στην πολιορκή αυτή κατά κάποιο τρόπο ξεπλένει αν υπάρχει αυτή την αθλιότητα που έκανε με τον Οδυσσέα ήταν παλικάρι ήταν γενναίος όταν πολεμούσε σε αυτό αυτό είναι άλλου επίπεδο άλλη κλίμακα συζήτηση και κλείνονται στο κάστρο των Αθηνών πάρα πολύ επίσης φιλέλληνες με κυριότερο ανάμεσα σε αυτούς έναν θεοπάλαβο Γάλο πάρα πολύ παράτολμο άνθρωπο που λεγόταν Φαβγέ οι Τούρκοι τώρα έχουν πάρει την Αθήνα πολιορκούν την Ακρόπολη και το σκηνικό είναι το εξής είναι η Ακρόπολη εδώ στα χέρια των Ελλήνων Τούρκοι ολόγυρα ακροβολισμένοι στην Φιλοπάπου κτλ απ την Ακρόπολη μέχρι το Φάληρο Αλάνα μην φανταστείτε τίποτα τίποτα ήταν Αλάνα υπήρχε το παραμικρό κτίσμα και εκεί στο τέλος αυτής της απόστασης στα παράλια προς το Φάληρο και προς το Κερατσίνη κτλ διάφοροι οπλαρχηγοί γιατί σας θυμίζω ότι όλη η επανάσταση βγήκε πέρα με άτακτα στρατεύματα μπουλούκια έτσι λεγόταν και οι επικεφαλείς μπουλουκατζίδες στήνουν τα στρατοπεδά τους ανάμεσα σ'αυτούς που δρούν για την Αθήνα ο καταπληκτικότερος είναι ο Καραϊσκάκης ο οποίος κάνει δράσεις στην υπόλοιπη στερεά για να ανακουφεί στην Αθήνα κάποια στιγμή έρχεται ο Καραϊσκάκης στο πεδίο και είναι φανερό ότι είναι ο αρχηγός των Ελλήνων με την έννοια ότι έχει τη μεγαλύτερο κύρος και ξέρετε διαβάζει κανείς τους Άγγλους οι οποίοι γνώρισαν τους Έλληνες κοντά και για έναν μόνο Έλληνα πολεμιστής μιλάνε με σεβασμό λέγοντας ότι είναι ο καλύτερος στρατιωτικός των Ελλήνων by far και είναι ο Γιώργιος Καραϊσκάκης γιατί ήταν στρατηγικό μυαλό ο Καραϊσκάκης ήταν αυτό που λέμε στρατηγικό μυαλό και παλικάρι σε αυτό που έκανε έχουμε αναφερθεί σε αυτόν επάσης περιπτώσει ο Καραϊσκάκης είναι ο φυσικός αρχηγός των Ελλήνων αν και δεν υπάρχει αρχηγός των Ελλήνων γιατί το Καθημπουλούκη έχει το δικό του αρχηγό ο αρχηγός των Ελλήνων είναι ο Ρίτσαρ Τσέρτς διότι έχει ψηφιστεί και ο Ρίτσαρ Τσέρτς και ο Κόχραν έρχονται στο Φάλιρο με πλοίο για τη μεγάλη μάχη που θα γίνει ο Καραϊσκάκης σκοτώθηκε όπως είπαμε πριν από τη μάχη η μεγάλη μάχη είναι η μάχη του Ανάλατου αν την έχετε ακούσει ή του Φαλλίρου και ο Ανάλατου σήμερα είναι τμήμα της Νέας Μύρνης σήμερα είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι όλο αυτό ήταν ένα τελείως γυμνό τοπίο συναντιέται ο Καραϊσκάκης με τον Τσέρτς και τον Κόχραν σε μια σύσκεψη ας πούμε και ο Καραϊσκάκης λέει στο Τσέρτς και τον Κόχραν ότι κοιτάξτε πως σκέφτεστε να γίνει η μάχη εκείνοι με μια φωνή λένε θα παραταχθούμε στην πεδιάδα εδώ και θα μας χτυπήσουν οι Τούρκοι από εκεί και θα κάνουμε τον τάδε λιγμό και τα λοιπά ο Καραϊσκάκης λέει ακούστε εμείς δεν ξέρουμε να πολεμάμε όπως λέτε γνωρίζουμε ένα πόλεμο με κάθε σεβασμό βέβαια αλλά εμείς ξέρουμε μόνο να πολεμάμε κλέφτηκα και καλύτερα να μην το κάνουμε εκείνοι λένε όχι όχι θα το κάνουμε έτσι μάλιστα τι να πει δεν μπορούσε να πει κάτι άλλο διότι ήτανε η αρχηγή από τους Έλληνες δεν υπάρχει θέμα και είπε τουλάχιστο να κάνουμε ταμπούρια δηλαδή να σκάψουμε κάποιες άμυνες διότι θα μας χτυπήσουν οι Τούρκοι και εμείς δεν έχουμε υπηκό οι Τούρκοι έχουν υπηκό όποιος είχε υπηκό τότε είναι σαν να είχε τάξη εσύ δεν έχεις υπηκό άλλος έχει υπηκό είναι σαν να έχει ο άλλος τάξη και εσύ να μην έχεις τάξη όχι κύριε μην ανησυχείτε εμείς ξέρουμε θα κάνουμε αυτό και το λοιπά και έτσι έγινε η μάχη δεν πήρε μέρος ο Καρυσκάκης γιατί είχε λίγες δυο μέρες πριν σκοτωθεί άλλη περίσταση και έπαιξε όλο το γεγονός φυσικά ότι σκοτώθηκε ο Καρυσκάκης γιατί οι Έλληνες το πήραν έτσι πολύ βαριά χάσανε και τον εμπνευστή τους και έγινε η μάχη όπως είχε αποφασίσει η αρχηγή στον Κάμπος και φυσικά επρόκειτο για την απόλυτη καταστροφή ήταν η πρώτη φορά που οι Έλληνες υπερήχαν σε αριθμό από τους Τούρκους πρώτη φορά οι Έλληνες ποτέ δεν ήταν περισσότεροι στις συγκρούσεις με τους Τούρκους για πρώτη φορά ήταν περισσότεροι οι Έλληνες από τους Τούρκους και για πρώτη φορά σκοτώθηκαν σε μία ώρα 1500 άτομα σε μία ώρα όλοι όλα σε αυτός ο Κάμπος από την Ακρόπολη μέχρι το Φάληρο γέμισε πτώματα ήταν μια συντριπτική ήταν και οι άνθρωποι που κρατούσαν την Ακρόπολη το βλέπανε φανταστείτε τώρα γι'αυτούς από την Ακρόπολη βλέπανε την καταστροφή των δικών τους το μακελειό των δικών τους μάλιστα ο Φαβιέρος ξέρουμε ότι όταν κοιτούσε πως δεν ξέραν δεν είχαν άλλες επικοινωνίες έβλεπαν όμως εκείνοι πως πάει να τοποθετηθούν οι Έλληνες και πως είπε τη φράση αυτοί οι άνθρωποι σε λίγο δεν θα υπάρχουν δηλαδή ο Φαβιέρος κατάλαβε ότι αυτό είναι μια τοποθέτηση λάθος που θα οδηγήσει σε σφαγή όπως και έγινε μετά το τρομερό αυτό τέλος η Ακρόπολη μένει μόνη της και ένα μήνα μετά παραδίδεται παραδίδεται και οι υπερασπιστές φεύγουν με ασφάλεια ήταν μέσα στις συνθήκες παράδοσης και παίρνουν οι Τούρκοι και την Αθήνα και τώρα είναι βέβαιο ότι έχουν πλήρη τα χέρια τους ελεύθερα να χτυπήσουν τα τελευταία σημεία που είναι ελεύθερα στην Πελοπόννησο δηλαδή η περιοχή Αργολίδος και τα νησιά του Αργοσερωνικού είναι βέβαια ότι τελειώνει η Πανάσταση κοιτάξτε να δείτε όταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία τέλειωνε μια εξέγερση μια δράση το αποτέλεσμα ήταν μια σφαγή παραδειγματική για να ξέρει ο επόμενος τι συμβαίνει δηλαδή αυτό το οποίο διαγράφονταν τώρα ο Σουλτάνος πανηγυρίζει έχει τελειώσει με τους Έλληνες στρατιωτικά η επανάσταση ητήθηκε να επαναλάβω στρατιωτικά η επανάσταση ητήθηκε αλλά νικήθηκε διπλωματικά τα πράγματα είναι στο πιο βαρύ σημείο και αυτό που μοιάζει ότι θα συμβεί είναι σφαγή στην Ευρώπη μεγάλη αγωνία ότι χάνεται οι Έλληνες χάνονται και τότε είναι που η Αγγλία η Γαλλία και η Ρωσία από κοινού στέλνουν τελεσύγραφο στο Σουλτάνο λέγοντάς ότι εμείς είμαστε σε εγρήγορση μην προχωρήσεις σε σφαγές στην Πελοπόννησο και στην Στερεά και εσείς Έλληνες σταματήστε να κάνετε πειρατίες δηλαδή κάπως να κρατήσουν ισορροπία γιατί πράγματι στη διάρκεια της επανάστασης η πειρατία έπαιρνε και έδινε και ενοχλούσε πολύ τα πλοία τα εμπορικά ο Σουλτάνος περήφανα έχει νικήσει λέει κύριοι δεν καταλαβαίνω τίποτα από αυτά που λέτε εγώ διηγώ την αυτοκρατορία μου δεν έχετε κανένα δικαίωμα του απαντούν οι Άγγλοι Ρώσοι και οι Γάλλοι ότι εμείς θα είμαστε σε εγρήγορση αυτό μόνο σου λέμε και θα επιτηρούμε κατά κάποιον τρόπο τότε είναι που δημιουργήθηκε ένας τόλος ενώθηκαν δηλαδή πλοία Αγγλίας Γαλλίας και Ρωσίας για να κάνουν περιπολίες στην Πελοπόννησο και τα παράλια της Στερεάς να αποτρέψουν ας πούμε μια δυσμενέστερη ακόμα εξέλιξη και σε μια από αυτές τις περιπολίες βρέθηκε ο στόλος στο Ναυαρίνο στην Πήλο δηλαδή όπου ναυλοχούσε ο Αιγυπτιακός στόλος και πιάστηκαν στο Βρυσίδι οι ναύτες ενός τουρκικού πλοίου με ένα αγγλικό νομίζω και ευτυχώς για μας ο Τούρκος ήταν πολύ οξύθυμος και στο Βρυσίδι έβγαλε και το πιστόλι και πυροβόλησε προς το πλοίο και άρχισε η ναυμαχία του Ναυαρίνου δηλαδή οι οδηγίες ήτανε δεν ήταν οι οδηγίες προς τους ναυάρχους των τριών να κάνουνε σύγκρουση αλλά να κρατήσουν τα γκέμια εκ των πραγμάτων έγινε σύγκρουση και αυτό θα κάνει την απόλυτη τομή να σας πω κάτι στις περισσότερες ιστορίες της επανάστασης του 21 η εξιστόρηση σταματάει και έγινε η ναυμαχία του Ναυαρίνου και κλείνει το βιβλίο γιατί κλείνει το βιβλίο διότι τι εξυπονοείται ότι από εδώ και πέρα πλέον την επανάσταση την πάνε πέρα άλλοι όχι εμείς Άγγλοι Γάλλοι και Ρώσοι το οποίο ισχύει ότι διπλωματικά αυτοί αναμείχθηκαν αλλά προσέξτε η επανάσταση θα διαρκέσει άλλα δύο χρόνια διότι Οκτώβριο του 27 γίνεται η ναυμαχία του Ναυαρίνου Ιανουάριο του 29 από τον Οκτώβριο στον Ιανουάριο τρεις τέσσερις μήνες πως είναι το Ιανουάριο του 28 έρχεται ο Καποδίστριας σωστά ο Καποδίστριας μόλις έρχεται αυτός είναι διπλωματικός επιπέδου και ξέρει ότι το παιχνίδι θα παιχθεί διπλωματικά τώρα ότι έχει πάει σε αλλουνού γήπεδο το πράγμα όμως ξέρει ότι ενώ ο Άγγλοι Γάλλοι Ρώσοι θα συζητούν για τους Έλληνες γινόταν συσκέψεις αυτών των δυνάμεων έτσι κι αλλιώς συσκέπτονταν διότι είχαν συμφωνήσει ότι θα συσκέπτονται μετά το 15 για όλα τα θέματα της Ευρώπης και εκεί που συσκέπτονταν μιλούσαν και για τους Έλληνες και αποφάσιζαν για τους Έλληνες, οι Έλληνες δεν υπήρχαν σε αυτές τις συναντήσεις εκείνοι συζητούσαν πως υπήρχαν οι Έλληνες σε αυτές τις συναντήσεις με υπομνήματα δηλαδή έστελνε σχερό ο Καποδίστριας ήξερε ως διπλωμάτης και το χειρίστηκε με σοφία το πράγμα και έστελνε υπομνήματα η αγωνία ήτανε τι θα δημιουργηθεί, κοιτάξτε να δείτε δεν υπήρχε περίπτωση να μην δημιουργηθεί κάτι, γιατί διότι από την ώρα που Άγγλοι Γάλλοι και Ρώσοι πολέμησαν οι ίδιοι για τους Έλληνες σκοτώθηκαν ναύτες τους βυθίστηκαν πλοία τους και τα λοιπά αυτοί είναι οι κύριοι του κόσμου και αυτή τη στιγμή έχουν εκτεθεί σε πόλεμο με την Οθωμανική Ευτοκρατορία σωστά, αυτοί δεν θα δεχόταν με τίποτα πλέον να τελειώσει το ελληνικό ζήτημα χωρίς με κάποιο θετικό πρόσημο για τους Έλληνες διότι θα ήτανε ήτα τους δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν να φανεί ότι έχουν ιτηθεί άρα ήτανε βέβαιο ότι κάτι θα δημιουργούνταν το πιθανότερο που έμοιαζε είναι ότι θα δημιουργούνταν ένα αυτόνομο κράτος δηλαδή θα ανήκε στο Σουλτάνο φόρο υποτελέστη δηλαδή που τα όρια του θα ήταν μάλλον ο ιστιμός της Κορίνθου δηλαδή Πελοπόννησος Αυτό ήταν ό,τι πιο βαρύ μπορούσε κανείς εκείνη τη στιγμή βέβαια από τη μία είχε στην ανακούβουση ότι δεν σε σφάξαν από την άλλη όμως όταν έχεις ξεκινήσει με ελπίδες ανεξαρτησίας και έχεις κάνει επανάσταση που ξεκινούσε από την Μακεδονία και έφτανε μέχρι την Κρήτη και τωλικά μιλάς για την Πελοπόννησο το πράμα είναι πολύ βαρύ Ο Καποδίστριας επειδή ξέρει ότι θα γίνονται οι συζητήσεις θέλει να ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας με το να μη φαίνεται ότι έχει σταματήσει ο πόλεμος αλλά ότι είναι ζωντανή επανάσταση και μάλιστα που στη Στερεά Ελλάδα για να μην πάνε τα σύνορα στην Πελοπόννησο να φαίνεται ότι πολεμάμε τουλάχιστο για τη Στερεά Ελλάδα και έτσι για δύο χρόνια συνεχίζονται οι μάχες στη Στερεά Ελλάδα Η τελευταία μάχη της επανάστασης του 1821 έγινε στη θέση Πέτρα της Βιωτίας Σεπτεύριο του 1829 και εμείς τελειώνουμε την εξιστόρηση της επανάστασης στο Σεπτεύριο του 1827 Όχι ότι το κάνουμε πονηρά ή κακά απλώς σας λέω ότι γιατί, γιατί έχουμε στο νου μας ότι εντάξει τώρα πια το παιχνίδι δεν ήταν στο δικό μας γήπεδο, ξένοι το χειρίζονταν όπως και πραγματικά ξένοι το χειρίζονταν Και ο Καποδίστριας πέτυχε επιτυχίες διότι τα σύνορα όλο και πηγαίνανε και στις συζητήσεις όχι ότι είχε τίποτα οριστεί και αποφασίστηκε δεν ξέρω ξέρετε πριν πεθάνει είχανε καταλλαγιάσει το πράγμα και το είχε δεχθεί και ο Σουλτάνος Οι Έλληνες βοηθήθηκαν πολύ και ο Καποδίστριας από το γεγονός του ότι το 1829-28 ήρθε εκείνος η Ανουάριο στον επόμενη χρονιά έγινε ένας Ρωσοτουρκικός πόλεμος ο Θεός να σε φυλάει πέσαν τα ντουβάρια και σε αυτό το Ρωσοτουρκικό πόλεμο η Ρωσία όχι απλώς νίκησε ήταν πάρα πολύ νικηφόρα και ο Τσάρος σε αυτή τη διαδικασία όταν τέλειωσε αυτός ο πόλεμος είχε τον Σουλτάνο με την πλάτη στον τοίχο και του ζήτησε αυτό και αυτό και ανάμεσα είπε και για τους Έλληνες αυτονομία με σύνορα στο ύψος της λαμίας πολύ καλά σε σχέση με το θα ήθελες να είναι μέχρι το αλλά εντάξει και ο Σουλτάνος το δέχτηκε ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε λίγο μετά σωστά χωρίς ενώ ο ίδιος ο Καποδίστριας πάλεψε να πάνε πιο ψηλά τα σύνορα όχι στη γραμμή της λαμίας αλλά έθεσε γραμμή παγασιτικού αμβρακικού ρε παιδί μου να είμαστε κάπως στο ύψος της Θεσσαλίας και τελικά το 1832 ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε το 31 Σεπτέμβριο του 1831 το 1832 τελικά ορίστηκαν τα σύνορα τα υπέγραψαν και οι Οθωμανοί το δέχτηκαν στη γραμμή παγασιτικού αμβρακικού όμως η μεγάλη τομή είχε γίνει πριν πριν ενώ ζούσε ο Καποδίστριας λίγο πριν δολοφονηθεί είμαστε λαός καταπληκτικός έτσι αμπέκταμπολ που λένε οι φοιτητές μας αμπέκταμπολ δεν παίζεται δηλαδή η πολιτική μας οξύνια και η σύλληψη των πραγμάτων δεν υπάρχει εν πάση περιπτώσει πριν πεθάνει αυτός ο Φουκαράς είχε πετύχει να είναι ανεξάρτητη αυτή η χώρα διότι πετύχει είναι και η συγκυρίας αλλά το πολεμούσε μέχρι τέλος το πολεμούσε διότι είπε η Ρωσία το 1929 και το αναγκάστηκε να το δεχθεί ο Σουλτάνος μέχρι τότε αυτό νομή φαινόταν ότι θα γίνει ό,τι γινόταν είχε ξεχαστεί σχεδόν ότι μπορείς να ζητήσεις ανεξαρτησία γιατί το έχεις χάσει το παιχνίδι και πολεμάς να κρατήσεις ότι μπορείς και ο Τσάρος πιέζει το Σουλτάνο που δέχεται να δημιουργηθεί αυτόνομο κράτος με σύνορα εκεί και για καλή μας τύχη η Αγγλία Who is the boss in the world? We are the boss και μαθαίνει ότι ο Τσάρος έχει πετύχει να δοθεί λύση για τους Έλληνες με αυτούς και αυτούς τους όρους που θα πει ότι στα Βαλκάνια θα περουνούσε το μήνυμα ότι η Ρωσία λύνει τα προβλήματα και στον κόσμο ολόκληρο θα ήταν ίτα της Αγγλίας να περνάει ότι στα Βαλκάνια η Ρωσία δίνει την λύση και είπε τι είπατε ακριβώς αυτόνομο κράτος όχι ανεξάρτητο κράτος Nice, very nice, wonderful και έτσι απογγέλ διπλωματικά και όλες αυτές τις διαδικασίες το 1830 στη Συνθήκη του Λονδίνου κατοχυρώθηκε Ελλάς χώρα με το όνομα Ελλάς ανεξάρτητη χώρα μεγάλο πράγμα είναι η πρώτη ανεξάρτητη χώρα που δημιουργείται στην Ανατολική Μεσόγειο αποσπόμενη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία πριν τελειώσουμε ξέρω ήδη κάποιοι είπατε να πούμε λίγο για τον παράγοντα των ξένων και το ζήτημα που είναι τεράστια σημασίας να σας πω η ελληνική επανάσταση είχε δυο τρεις μεγάλες το μέσο η μία είναι πολιτική ότι επέλεξε δυτικού τύπου πολιτεύματα και μάλιστα τα πιο προχωρημένα ότι συνέταξε συντάγματα που ο Βενιαμίν Φραγκλίνος και ο Τόματ Τζέφερσον δεν τα είχε φανταστεί τόσο ριζοσπαστικά και τόσο πρωτοπόρα δεύτερον ότι συνετάγει με τη δύση είναι πολύ μεγάλη η τομή διότι στην Ανατολική Μεσόγειο μέχρι τότε ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία ή η Ρωσία και οι Έλληνες άφησαν τον εραστή της καρδιάς τους και μετακινήθηκαν προς τον εραστή του ρεαλισμού και έτσι η Ελλάδα συνετάγει με τη δύση όπως είναι μέχρι σήμερα 200 χρόνια είναι μια σταθερή τοποθετησία μας η τρίτη μεγάλη τομή είναι ότι αποσπάστηκε η εκκλησία του επαναστατημένου χώρου από το Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλεως αυτό και αν είναι τομή δεν ξέρω αν ξέρετε με την έναρξη της Επανάστασης του 21 οι ιερείς και ιερωμένοι του επαναστατημένου χώρου δεν ανήκουν πλέον στο Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλεως ατύπως όχι επισήμως η ελληνική επανάσταση κάνει κάτι καταπληκτικό θεωρεί την εκκλησία τμήμα του κράτους και τη διοίκηση της εκκλησίας την αναθέτει στο κράτος τότε συνδέθηκε η εκκλησία με το κράτος και ήδη από την εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου δημιουργείται Μινιστέριον Λατρείας ή Μινιστέριον Θρησκείας δηλαδή ένας υπουργός διοίκητα της εκκλησίας δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι πρόσφατα το Υπουργείο Παιδείας ονομαζόταν Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και μέχρι σήμερα ο υπουργός ο εκάστωτης Υπουργός Παιδείας στη χώρα μας είναι εκείνος ο οποίος έχει την ευθύνη των διαφόρων θρησκευμάτων που υπάρχουν στην Ελλάδα αυτό το πράγμα συνέβη το Μάρτιο του 1821 στην πράξη από το ξεκίνημα της επανάστασης αποκόπηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλους και είναι η αρχή της δημιουργίας της αυτοκέφαλης εκκλησίας της Ελλάδος αυτό η ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας είχε διάφορα στάδια επίσημα έγινε το 1833 δηλαδή επί τη βασιλείας το έγγραφο δηλαδή προς το Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλους με το οποίο επισήμως ανακοινώνεται ότι αποσπάται η εκκλησία έγινε το 1833 αλλά στην πράξη είχε γίνει από την πρώτη μέρα της επανάστασης και τελικά όλο αυτό ολοκληρώθηκε το 1850 όταν και το Πατριαρχείο δέχθηκε αυτή την εξέλιξη διότι το Πατριαρχείο ήταν έξαλλο με τους Έλληνες για όλα αυτά είχαμε ένα μεγάλο σχίσμα στο εσωτερικό της εκκλησίας εσείς εδώ στην Κρήτη ανήκετε στο Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλους διότι ήρθε μετά αυτοκέφαλο και τούτο διότι το 1850 που έγινε ολοκληρώθηκε πλέον όλη αυτή η διαδικασία και δέχθηκε και το Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλους πράγματι ότι εντάξει αποκόπτεστε προσέξτε να δείτε η Ελληνική Εκκλησία αποκόπηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλους στο επίσημο κείμενο είναι με κάθε σεβασμό δηλαδή αποδίδεις τιμή σεβασμό στον Πατριάρχη αναφέρει στο όνομά του στην Κυριακή Λειτουργία αλλά δεν έχει το δικαίωμα το Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλους να επέμβει στα εσωτερικά της εκκλησίας της Ελλάδος θα γίνει κόλαση και γίνεται κόλαση κάθε φορά που πάει να γίνει κάτι γίνεται κόλαση επομένως έγιναν ιδιότυπες στις σχέσεις της εκκλησίας της Ελλάδος με το Πατριαρχείο όταν το Πατριαρχείο δέχθηκε και έγραψε αυτόν τον περίφημο τόμο τον Πατριαρχικό τόμο του 1850 ρυθμίστηκαν τα θέματα της εκκλησίας της Ελλάδος αλλά η Ελλάδα του 1850 είχε σύνορα μέχρι το αμβρακικό δηλαδή είχαν προβλεπθεί λύσεις για μια Ελλάδα με σύνορα εκεί μπήκαν τα επτά νησα μπήκε η Θεσσαλία μπήκε η Μακεδονία μπήκε η Ήπειρος μπήκε η Θράκη μπήκαν τα νησιά τα 12 νησα και τα λοιπά και αυτό έχει γεννήσει και γεννάει συνεχώς θέματα σχέσεων μεταξύ της εκκλησίας της Ελλάδος και του Πατριαρχείου Κωνσταντινού Πόλους διότι η εκκλησία της Ελλάδος θεωρεί αυτό νόητο ότι όπου είναι τα σύνορα της Ελλάδος κανονικά θα έπρεπε να ανήκουν στη ρύθμιση την κεντρική αλλά το Πατριαρχείο Κωνσταντινού Πόλους με την πλευρά του λέει κύριε δεν υπάρχει αυτό γραμμένο το 50 είναι αυτό καταλάβατε πάντα περιπτώσει σας ανέφερα τις τρεις τομές μία από αυτές στην οποία θα σταθούμε είναι το ζήτημα και με αυτό θα αλοκληρώσουμε δεν υπάρχει κανείς να χάσω και το ροπλάνο έτσι πως πάω αλλά δεν πειράζει τα λατρεύω αυτά θα μπορούσα να σας ξημερώσω γιατί μου φαίνονται καταπληκτικές εξελίξεις έτσι και που μας αφορούν δηλαδή δεν είναι καθόλου χθεσινά τα περισσότερα από αυτά εγώ τα διαβάζω και λέω Οδυσσέας Αντρούτσος κοιτάω στην τηλόρεση κάποιον λέω Οδυσσέας Αντρούτσος αυτός μαυροκορδάτος ξέρω εγώ κοιτάξτε ένα μια μεγάλη τομή είναι το ζήτημα της σχέσης μας με τους δυτικοευρωπαίους έτσι το οποίο παίρνει πορεία μετά το 1823 κοιτάξτε να δείτε η επανάσταση είχε θέματα με τα οικονομικά της πολύ μεγάλα για να ξεκινήσουμε του begin with και με τα διπλωματικά της και τα λοιπά το ζήτημα των οικονομικών ήταν αυτονόητο πρόβλημα όταν ξεκίνησε η επανάσταση πως χρηματοδοτούνταν από που είχε από πουθενά στην ουσία αυτό χρηματοδοτούνταν δηλαδή αφού η ελληνική επανάσταση πορεύτηκε με μπουλούκια μικρότερες ή μεγαλύτερες ομάδες σήμενε, ξέχασα να σας πω στην επανάσταση το 99% των ανθρώπων θεωρούσαν αυτονόητο ότι θα μίβονται αυτονόητο ότι θα μίβονται υπήρχαν εκείνοι που ήταν ένας τους εκατό ίσως και πολλούς λέω πολεμούσες και περίμενες αμοιβή, αμοιβή γι' αυτό κοιτάξτε σήμερα δεν το λέω με κακό απλώς η εντύπωσή μας είναι ότι πολεμούσαν, ιδεολόγοι μπορεί να είναι κοιτάξτε είχαν και τις οικογενειές τους, είχαν τα παιδιά τους εντάξει και θεωρούσαν ότι κάπως ήταν αυτονόητο ότι θα μιφθείς βέβαια ανακεφάλει γι' αυτό σας λέω τα θέματά μας είναι σοβαρά αυτό που λέει ο φίλος μας ανακεφάλει διότι όταν ο άλλος είναι χιλιαρχός δεν έχω χίλιους λοιπόν όχι απλώς αμίβονταν ήταν killers αν δεν τους αντάμιβεσαι περισσότεροι από αυτούς και πολλές φορές δεν πήγαιναν σε μάχη αν δεν τους είχες προπληρώσει τι κάνεις τώρα με αυτό το θέμα εδώ έχεις θέμα είσαι ένας μπουλοκατζής εντάξει πως συναποτελούνταν τα μπουλούκια ο καθένας μπορούσε να στήσει ένα μπουλούκι πρώτα πρώτα υπήρχαν οι επώνυμοι που στείνανε εντάξει οι ισχυροί αλλά μπορούσε ο καθένας να στήσει ένα μπουλούκι ο καθένας μάλιστα υπήρχε και μια διαδικασία άμα σε ένα σταυροδρόμι έβλεπες ένα παλούκι με ένα άσπρο πανί σημαίνει ότι αυτός ο τύπος που είναι από πίσω ζητάει άντρες για να φτιάξει ένα μπουλούκι ωραία τις περισσότερες φορές ήτανε του Σόι ξαδέλφια, θήκη, ρογό επίσης μπράτιμοι τι θα πει έκαναν αδελφοπητοί δηλαδή ενώνανε το αίμα και ο κάθε μπουλουκατζής έτσι είχε ένα πυρήνα έντιστων ανθρώπων γιατί ήταν σημαντικό είτε συγγενείς είτε ψεύτος συγγενείς μέσω της αδελφοποίηας θα ξεκινούσε και μετά προσπαθούσε να πάρει και άλλους ολογειρά του το αν θα έπαιρνες πολλούς ολογειράς εξαρτιότανε από το πόσο τους άμοιβες άμα δεν τους άμοιβες θα φεύγανε και θα πηγαίνανε σε έναν άλλο μπουλουκατζή που είχε τη φήμη ότι αμύδει και αυτός που είχε τα χρήματα για να αμύψει α είχε ο ίδιος χρήματα ας πούμε οι προύχοντες της Πελοποννήσου που έπαιρναν μπουλούκια βγάζανε από τα σκασέλες τους και πλήρωναν αλλά από ένα σημείο και πέρα άρχισαν να δηλώνουν ότι εγώ ότι είχα τα έδωσα και ζητούσαν από την κυβέρνηση αμυδεί για να παίρνουν αυτή τα χρήματα να τα δίνουν στρατιώτες πως σας φαίνεται αυτό τώρα λογικά η κυβέρνηση δεν έπρεπε να έχει έναν στρατό υπάρχει τη δυνατότητα να γίνεται πόλεμος με 100 μπουλούκια εξ αρχής η κυβέρνηση ήθελε να στήσει τακτικό στρατό οι ατακτοί ακούγαν τακτικό στρατό και ήταν στακάγγελα γιατί σου λέει τι θα γίνω εγώ και υπονόμευαν τον τακτικό στρατό να γίνει ένα συνδυασμός αλλά να υπάρχουν και τα μπουλούκια που όμως υποτάσσονται σε κάποια κεντρική διοίκηση δεν υπήρχε αυτό το πράγμα δημιουργήθηκε μινιστέριον του πολέμου σιγά μην μπορούσε να ελέγξει τίποτα διότι ήταν άπειρα τα μπουλούκια συνεχώς με τα κινούμενα που να τα πιάσεις που να τα δείσουτε ξέρεις πόσους άντρες είχαν το δικό του κόλαση διότι έπρεπε να βρεις και χρήματα για τους ανθρώπους αυτούς όπως σας είπα οι προύχοντες είπαν από κάποιο σημείο και πέρα ότι κύριε δεν έχω άλλα χρήματα ό,τι είχα τα έδωσα και να το χέρι στην κεντρική κυβέρνηση δώσ' μου και αυτοί ανοίξαν τα καιμέρια τους και πλήρωναν το στόλο και κάποια στιγμή είπαν κύριοι τα δώσαμε όλα τέλειωσε να και αυτοί το χέρι και ο κάθε μπουλουκατζής ακόμη και ο Κυρμίτσος και ο Κυρτσικίτσος που είχε 50-10% απευθύνονταν στην κυβέρνηση και έλεγε δώσ' μου και όλοι έλεγαν ότι έχουν 500 Ο Ουδήσης ήξερε ακριβώς πόσο έχουν και ήταν βέβαιο ότι η συντρική πλειοψηφία έλεγε τελείως λάθος νούμερα το οποίο ήταν αδύνατο να ελέγξεις γενικώς η κυβέρνηση ήταν μέσα στην τρέλα του δώσε, να δώσεις από πού από πού έχεις χρήματα και οι μπουλουκατζίδες ελπίζουν σε ανακούφιση της δικιάς τους συνισφοράς στα λάφυρα διότι αν οδηγείς τους στρατιώτες σε καλά λάφυρα δε θα σου ζητήσουν άλλο και έτσι θα κρατήσεις στην κασέλ σου αν έχεις κάποιο περίσευμα γι' αυτό στην επανάσταση το Λεηλατίν και η λαφυραγωγία ήταν πολύ έντονη κοιτάξτε έτσι ήταν και στους πολέμους τότε δεν είναι δηλαδή ότι απλώς θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί εθνικό ταμείο στην Οθωμανικό στρατό οι στρατιώτες είχαν δικαίωμα λεηλασίας το λαφύρο τους έπρεπε να το καταθέτουν στον Σουλτάνο δηλαδή στο δημόσιο ταμείο άνθρωποι σαν τον Μαυροκορδάτο σαν τον Νέγρη και τα λοιπά και κυρίως το Δημήτριο Υψηλάντη τον αδελφό του Αλέξανδρο Υψηλάντη ο οποίος είχε έρθει και πολέμησε από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν ένας ακέραιος άνθρωπος υψηλωτά του ήθους ο Δημήτριος Υψηλάντης ξέρετε για όλες τις προσωπικότητες του αγώνα θα δεις διάφορες κρίσεις και φυσικά όσο πιο σημαντικός ήταν κάποιος τόσο πιο έντονα αρνητικές και πιο έντονα θετικές θα ακούς εντάξει λογικό είναι για το Δημήτριο Υψηλάντη ο οποίος ήταν αδελφός του Αλέξανδρου Υψηλάντη και τον είχε στείλει η Φιλική Εταιρεία να διοικήσει τους Έλληνες αυτός όταν ήρθε πήγα να τον φάνε η πολιτική και φυσικά και να τον φάνε και η στρατιωτική όλοι ήθελαν να τον φάνε γιατί κανείς δεν ήθελε ένας να αναλάβει τη διοίκηση της Ελλάδος αυτός δεν ήταν καθόλου φιλόδοξος άνθρωπος ενώ ερχόταν για να είναι διοικητής νόμιζε ότι έρχεται γιατί έτσι είναι θα σας πω η Φιλική Εταιρεία την ακούσαμε μετά καθόλου ε αυτός ο Φουκαράς δεν είχε καταλάβει ότι όταν τον έστελε η Φιλική Εταιρεία στην πραγματικότητα είχε λήξει η Φιλική Εταιρεία στην Ελλάδα η Φιλική Εταιρεία ετοίμασε τον αγώνα και μετά η επανάσταση πήρε φόρα τελείως άλλη παραμερίζοντας η Φιλική Εταιρεία δεν έπεσε κανένα ρόλ η Φιλική Εταιρεία είχε στείλει τον Δημήτριο Υψηλάντη ένας άνθρωπος γενναίως πολέμησε μέχρι την τελευταία μάχη, μέχρι τη μάγη της Πέτρας πολέμησε ο άνθρωπος αυτός, είχε έρθει ως πρίγκιπας όλη του την περιουσία την πούλησε και φόρτωσε πλοία με οπλισμό και ήρθε και απέδειξε ότι ήταν ο πιο λιτός από όλους, κοιμόταν στο έδαφος πρίγκιπας ε δεν άγγιξε δημόσιο χρήμα ούτε ένα σεντ, τίποτα ήταν ευγενέστατος και μιλούσε ευγενικά και χαμηλόφωνα τι τιμή μου που σας γνωρίζω κύριε στην επανάσταση αυτό ήταν υπογραφή θανάτου ένας τύπος ο οποίος είναι ευγενής μιλάει έπρεπε η φωνή σου να ακούγεται από εδώ μιλά από τα λευκά ώρες του Ψηλωρίτου από τον Κολοκοτρώνιο η φωνή του ακούγονταν από τη μια από το ένα βουνό στο άλλο και ένας αδρός τώρα είναι ευγενικός ήταν χαμένος από χέρι αυτός ο Φουκαράς ήταν και η εμφάνιση του έτσι και το κακό του ήτανε ότι ήταν πάρα πολύ καλό προέρετος όποιον έβλεπε εκλεκτό κύριο και εκλεκτό κυρία το εκλικτή κυρία τον καταλάβαινε ένα έβλεπε δέκα δεν καταλάβαινε ενώ ο μαυροκορδάτος που ήταν επίσης φαναριώτης και ένα έβλεπε δέκα καταλάβαινε έχει διαφορά και εξ αυτού ο Φουκαράς αυτός τον έφαγε μαύρη μαρμάγκα πολιτικά αλλά έπαιξε το ρόλο του μέχρι τέλους ακούτε την περιγραφή του Δημητρίου Υψηλάντη από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνι είναι μαγικό είναι μαγικό ο Κολοκοτρώνις του έκανε τον φίλο στην αρχή ίσα ίσα για να τον υπονομεύσει και αυτός αλλά πάει σε περίπτωση ήταν ένας άνθρωπος ταθερός τίμιος, ανδρίος, μικρόνους αρχίζει το κύφος ήτανε εύκολο απάτητος τον είχε απατήσει ο Κολοκοτρώνις δέκα φορές τη μέρα δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή ο Κολοκοτρώνις δεν είναι η φίτσα μερταμορφωμένη σε άνθρωπο και άλλος ήτανε το όνομα του εχρησήμευσε πολύ στην αρχή όταν ήρθε δηλαδή ότι είναι αρχηγός πράματη ο άνθρωπος ήρθε νομίζοντας ότι είναι ο αρχηγός της επανάστασης πλιν το μυαλό του δεν του έσωνε αναλόγως με τα περιστάσεις που ευρέθηκε είναι μαγικά πράγματα αυτά μαγικά αλλά τρεμένα ο Ιψηλάντης δεν ξέρω αν ξέρετε ήταν ο αρχηγός της πολιορκίας της Τρυπόλεως τον είχαν ορίσει οι στρατιωτικοί αρχηγό για την πολιορκία της Τρυπόλεως γιατί σας το λέω αυτό σχετίζεται με τα οικονομικά που σας λέω διότι έχω να σας πω κάτι εάν είχαμε βάλει τάξη στο θέμα των λαϊλασιών δεν λέω να μην γίνουν τα λάφυρα σε ένα ποσοστό να πηγαίνουν σε ένα κεντρικό ταμείο ο Δημήτρος Ιψηλάντης όταν ήρθε είπε κυρίοι τα λάφυρα είναι του έθνους πρέπει να δημιουργήσω μεν εθνικών ταμείων να δημιουργήσω μεν εθνικών ταμείων που σημαίνει κύριοι ότι τα λάφυρα ένα μεγάλο ποσοστό των λαφύρων να πηγαίνει στο ταμείο ο Κολοκοτρώνης πίστευε στα λάφυρα ειδικά στην Τρίπολη διότι πίστευε ότι αν μπουν οι στρετιώτες είχαν μαζευτεί έξω από την Τρίπολη όλοι όχι οι στρετιώτες όλη η Τρίπολη είχε μαζευτεί όλη η Πελοπόννηση είχε μαζευτεί διότι μέσα στην Τρίπολη ήταν κλεισμένη με συγχωρείτε γίνεται ένα κακό τώρα τι θα κάνουμε πρέπει σε 5 ώρες να έχεις φύγει σωστά και εσείς και εγώ θα πάμε στο σπίτι μας και θα πάρουμε ό,τι την μαλφέση υπάρχει διότι πας το χάνεις στο σπίτι σου σε λίγο θα είσαι χωρίς τίποτα άμα έχεις στο σπίτι σου κάποια κοσμήματα 5 ευρώ θα τα πάρεις πάνω σου θα τα βάλεις κάπου και θα φύγεις σωστά διότι οι Τουρκοί της Πελοποννήσου είχαν φύγει από όλα τα μέρη προφανώς επάνοντος έχοντας ότι πολύτιμο είχανε και ήταν κλεισμένοι στην Τρίπολη επομένως λεηλατώντας την Τρίπολη στη συνέχεια λεηλατούσες τον πλούτο του Μουριά επομένως είχαν έρθει όλοι έξω από την Τρίπολη και ο Κολοκοτρώνης πίστευε ότι πρέπει να αφούν να λεηλατήσουν για να ξανάρχονται μετά και έβαλε πλάτη ο Κολοκοτρώνης για αυτό ενώ ο Ψηλάντης έβγαζε λόγους αδέλφοι δεν πολεμόμεν δια το χρήμα, πολεμόμεν δια την ελευθερία η πατρίς μας περιμένει μεγάλος σεβασμός παρακαλώ στους αμάχους να μην ακομπήσουμε παιδιά να μην ακομπήσουμε γυναίκες κτλ και κυρίως των εθνικών ταμείων όπως καταλαβαίνετε ακούστε να δείτε λίγο πριν γίνει η επίθεση στην Τρίπολη ο Κολοκοτρώνης πάει στον Ψηλάντη και του λέει υψηλότατε η πατρίς σας έχει ανάγκη στην Πάτρα μου η Πάτρα αυτή τη στιγμή τι λέτε λέει ο Υψηλάντης ο οποίος δεν σου λέει τι λέτε κύριε Κολοκοτρώνη η πατρίς μας χρειάστε πρέπει οπωσδήποτε κύριε βρίγκιπα να πάτε στην Πάτρα φεύγει ο Φουκαράς πάει στην Πάτρα ορμάνε όλοι μέσα στην Τρίπολη και έγινε οτι έγινε προσέξτε να δείτε τώρα γιατί σας το λέω αυτό αν είχε τηρηθεί μία τάξη λέω λέω στο θέμα των λεαφύρων της Τριπόλης δεν θα χρειαζόταν δάνεια από κάτω τουλάχιστον το πρώτο δεύτερο δάνειο είναι βέβαιο ότι ήταν πάρα πολλά τα χρήματα τα οποία που πήγαν σε στάνες κοτέτσια γέμισε η Πελοπόννησο στις στάνες και τα κοτέτσια διότι τότε τα τιμαλφί σου που τα φύλαγες κάτω από το δέντρο από την ελιά κάπου τα άκριβες δεν υπήρχαν τράπεζες γέμισε η Πελοπόννησο γι'αυτό λέγανε μετά οι ρουμελιώτες ότι εσείς πήρατε πολλά και εμείς γιατί σας τα λέω αυτά στα οικονομικά είμαστε λοιπόν το κράτος δεν κρατάει μπορέσει να κρατήσει τα οικονομικά καλώς ή κακώς έχουν αυτή τη μορφή τελείωσε τον Κυδάβρο τίθατε ζήτημα αναζήτησης δανείου στην πρώτη εθνοσυνέλευση και αποφασίζεται να σταλεί μια αντιπροσωπία με τον παλαιόν πατρόν Γερμανό μέσα στο Λιβόρνο της Ιταλίας και τούτο διότι μάλιστα έχω και το κείμενο από τα απομοιονεύματα του παλαιόν πατρόν Γερμανού που λέει ότι μας ανέθεσε η εθνοσυνέλευση στο Λιβόρνον πλην όμως το πράμα δεν τελεσφόρησε λέει ο παλαιόν πατρόν Γερμανός γιατί στο Λιβόρνο υπήρχαν πολλοί ισχύροι παρικοί ελλήνων επιχειρηματιών και πιστεύονταν ότι θα βοηθηθεί το πράμα για να δοθεί δάνειο να σας πω κάτι σε αυτό άλλο δωρεά άλλο δάνειο συμφωνούμε οι φιλέγινες του εξωτερικού μάζευαν χρήματα και τα άστελαν οι άνθρωποι θέλω να σας πω κάτι σε αυτό το σημείο όταν ο Καποδίστριας είναι στη Γενέβη σωστά έτσι την εποχή που συζητούμε στη Γενέβη κάνει φίλο του αδελφό του κυριολεκτικά το πιο σημαντικό τραπεζίτη της Γενέβης και φυσικά της Ελβετίας που λέγονταν Εινάρ Ζαν Καμπριέλ Εινάρ στην Αθήνα έχουμε οδό Εινάρδου ο Εινάρδος ήταν πολύ πλούσιος και έγιναν πολλοί φίλοι με τον Καποδίστρια ο οποίος τον έβαλε κάτω και του άρχισε έτσι η Ελλάδα έτσι έγινε τον έκανε τελατίνη τον Εινάρδο όποτε η πατρίς είχε ανάγκη όπως του λέγε Ζαν Καμπριέλ και ο Εινάρδος έδινε ξέρετε πόσα έχει στείλει αυτός ο άνθρωπος όταν έπεσε το Μεσολόγγι δεν θυμάμαι το ποσό που έδωσε για να αγοραστούνε οι πουλημένοι δεκαετίες ο Εινάρδος είναι και στους ιδρυτές της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος έβαζε πλάτη σε ό,τι χρειαζόταν η χώρα χωρίς να ζητάει τίποτα δεν είχε εδώ πέρα ουδέ μία χρηματικό ενδιαφέρον στη μνήμη του φίλου του τον οποίον λάτρευε και είχε δολοφονηθεί τι θέλω να σας πω με αυτό ο Εινάρδος χρήματα έστελνε δάνειο θα σου έκανε ο Εινάρδος είναι τελείως άλλο πράγμα το δάνειο από τη δωρεά είναι επιχειρηματική πράξη όταν πας να πάρεις δάνειο πηγαίνεις σε έναν επιχειρηματία δεν ανακαλύφθηκε τότε η διαδικασία του δανείου το δάνειο είναι επιχειρηματική διαδικασία αν εγώ θέλω ένα δάνειο γιατί η στέγη μου τρέχει και θέλω να την επισκευάσω θα πάω που στην τράπεζα σε μια διαδικασία που την ξέρω ότι θα τους πω το ποσό που θέλω θα μου πούνε τους όρους που αυτοί έχουν και αν συμφωνήσω θα το υπογράψω και μετά πρέπει να το τηρήσω δεν είναι το ρινόα προσέξτε να δείτε οι Έλληνες επομένως για να πάρουν δάνειο προσέξτε κάτι εγώ θέλω δάνειο για τη στέγη μου και χτυπάω την πόρτα της τράπεζας της γειτονιάς μου κάθομαι σε ένα κυριόπουλο και λέω χαίρετε το κετό θέλω ένα δάνειο 10.000 ευρώ τι είναι το πρώτο που θα με ρωτήσει πως σας λένε κυρία μου Μαρία Ευθυμίου ποιος είναι ο αριθμός της ταυτότητάς σας το διαβατήριό σας το αφιμνή σας δεν ξέρω εγώ τι άλλο υπάρχει από τη φορολογική σας δήλωση ενημερωτήτα ένα φάκελο να με το συμπάθειο λατρεύω αυτό με το συμπάθειο διότι είμαστε ένας λαός που από τα στόματα μας βγαίνουν βατράχια αλλά σε θέματα μεγέθους έχουμε μια λεπτή ευγένεια λοιπόν ένα φάκελο να με το συμπάθειο γιατί μου το ζητά η τράπεζα αυτό το φάκελο για να πιστωποιήσει ότι αυτή η κυρία στην οποία θα δώσει τα 10.000 είναι αυτή ζει εκεί έχει αυτά τα δεδομένα είναι αυτή η κυρία αυτό που λέει σωστά μεταφτωποιεί νομικά σωστά να σας πω κάτι αυτοί οι άνθρωποι που στάλθηκαν δεν στάλθηκαν μόνο στο Λιβόρνο το 21-22 στο Λιβόρνο πήγαν και στην Ελβετία πήγαν και στη Βαβαρία και στη Γερμανία που παραλυρούσε από φιλανθρωπία εσείς αν ήσασταν επιχειρηματίας και ερχόταν κάποιοι τύποι και έλεγαν χαίρετε κύριε εμείς ερχόμαστε εκεί στο νότο της Βαλκανικής ξέρετε που είναι η Οθωμανική Αυτοκρετωρία ξέρετε μάλιστα υπήρχαν οι Έλληνες υπήρχε κάτι νομικό απολύτως τίποτα η Οθωμανική Αυτοκρετωρία θεωρούσε ότι είναι επαρχία της εδώ πέρα και διεθνώς εσείς ήσουν καταγεγραμμένοι δεν είναι επαρχία σωστά δηλαδή έχονται κάποιοι κύριοι και λένε εμείς είμαστε εκείνοι συμπαθέστατοι κύριοι που θα έχετε διαβάσει που κάνουμε επανάσταση ο επιχειρηματίας δεν θα δώσει σε κάποιον ο οποίος δεν είναι δεν έχει νομική υπόσταση ο Εινάρδος ο ίδιος ο οποίος απέδειξε στη ζωή του που σου στέλνε ως δωρεά αν του τα ζητούσες ως δάνειο δεν θα σου τα δίνει διότι είναι επιχειρηματίας διότι να σας πω κάτι αν ο Εινάρδος έδινε δάνειο στους Έλληνες που δεν έτεθει απλώς το λέω θεωρητικά πρώτα πρώτα με ποιον θα είχε τεράστιο πρόβλημα με την κυβέρνηση της Ελβετίας διότι δίνοντας δάνειο σε κάποιους τύπους οι οποίοι δεν έχουν αναγνωριστεί από κανέναν από πουθενά ήταν σαν να κάνει αυτός μόνος του εξωτερική πολιτική μέσα στην Ελβετία το καταλαβαίνουμε αυτό και η κυβέρνηση της Ελβετίας θα του έλεγε ή έλα δώ πας και κάνεις εξωτερική πολιτική με ρώτησες σε μένα που πας και δίνεις δάνειο στον τάδε δεν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω δεν ήταν απλό το πράγμα και οι Έλληνες όσες πόρτες και να χτύπησαν και το 22 και το 23 δεν είχαν εβήκωαωτα και τι έγινε το 1823 τέλος του 1823 η επιτροπή το φιλελληνικό κομιτάτο του Λονδίνου στο οποίο υπάρχουν πολύ υψηλά πρόσωπα φιλελληνες πολύ υψηλού επιπέδου απόφητοι του Οξφόρντ και του Κέμπριτς και είναι στο μπύρι μπύρι και όλη την ώρα πάνε στην κυβέρνηση και λένε δώστε ρε παιδί μου και οι Έλληνες δάνειο έχουν ανάγκη δώστε δεν ξέρω αν ξέρετε το δάνειο δεν το πήραμε από την Αγγλία λέμε το δάνειο της Αγγλίας, δεν το έδωσε η κυβέρνηση της Αγγλίας από πάλι αυτόν τον Νίκο που είπα θα τον θυμπηθώ δεν μου έρχεται ενώ τον έχω πει στη ζωή μου 100 φορές όχι όχι εν πάση περιπτώσει τελικά οι Έλληνες χάρης πιστεύουν ότι από τους Φιλέγινες του Φιλεγινικού Κομιτάτου ότι κάποιος επιχειρηματίας το συζητάει μπορεί να σας δώσει δάνειο προσέξτε να δείτε αυτό το αυτός ο επιχειρηματίας για να δώσει δάνειο προφανώς πρώτα πήγε στον φόρο ΕΙΝΟΦΙΣ στην οεπουργία εξωτερικών της Αγγλίας δεν μπορεί και θα τους είπε ακούστε να δείτε έχω αυτή την κρούση μου επιτρέπετε να δώσω δάνειο διότι πάλι θα είχε το ίδιο πρόβλημα και προφανώς του φορεΐΝΟΦΙΣ του δώσε πράσινο φως με την έννοια αυτή έδωσε η Αγγλία δάνειο δεν το δώσε η ίδια η κυβέρνηση της Αγγλίας έδωσε το πράσινο φως στον επιχειρηματία να το δώσει και τότε στάλει μια επιτροπή που ήταν άνθρωποι της Πιάτσας όχι άνθρωποι που δεν ξέρανε από οικονομικά ο Λουριώτης και τα λοιπά και προσέξτε να σας πω κάτι ακόμη οι όροι που δίδεται ένα δάνειο εξαρτάται από την ασφάλεια του πόσο ασφάλεια έχεις αν θα πάρεις πίσω τα ποσά τα οποία έχεις σημαντικά τα οποία έχεις σημαντικά τα ποσά τα οποία έχεις συμφωνήσει δηλαδή αν σήμερα πάει να ζητήσει δάνειο από μία τράπεζα η Γκάμπια και πάει να ζητήσει δάνειο η Σουηδία ο επιχειρηματίας θα είναι ασφαλέστερος με τη Σουηδία γιατί θεωρείται μια χώρα συγκροτημένη, ασφαλέστερη τι σημαίνει αυτό ότι είναι ασφαλέστερο ποτέ δεν είναι ασφαλέστερος ότι θα πάρεις τα χρήματα σου πίσω εδώ αυτοί δίνανε θα δίνανε δάνειο σε μία χώρα που δεν υπήρχε δεν υπήρχε περίπτωση να μην είναι η όρη πάρα πολύ βαρύς και δεν ήταν κρυφή αυτή η όρη ότι είναι βαρύς όχι σε λέκτησαν ότι θα είναι έτσι δηλαδή τα χρήματα που θα ερχόταν θα ήταν κλάσμα του ποσού στο οποίο θα σου έδιναν και οι Έλληνες με λαχτάρα θέλανε να πάρουν αυτό το δάνειο στα γόνατα να πάρουν δάνειο γιατί κατά τη γνώμη σας ήταν προδότες γιατί αναγνωρίζονται την ώρα που θα σου δώσει δάνειο ο επιχειρηματίας υπάρχεις και μάλιστα σου το δίνει όχι ένας επιχειρηματίας αλλά από το σίτι του Λονδίνου δηλαδή στην ουσία η κυβέρνηση της Αγγλίας αναγνωρίζει ότι υπάρχεις δεν ήταν έμεση αναγνώριση αναγνωριστήκαμε εμμέσως θεωρήθηκε η μεγαλύτερη διπλωματική νίκη των Ελλήνων μέχρι τότε το ότι πήραμε το δάνειο οι όροι βαρύτατοι δεν το συζητούμε και πρέπει να σας πω ότι ξαναπήγαμε για δάνειο δύο χρόνια μετά και πάλι ζητήσαμε δάνειο και πάλι οι όροι ήταν βαρύς και πάλι το πήραμε και ξαναζητήσαμε επί καποδίστρια να σας διαβάσω τι έλεγαν Γερμανοί την εποχή εκείνη από γερμανικούς κύκλους η σύναψη αυτοί του δανείου ήταν στην πραγματικότητα μεγαλύτερη επιτυχία από οποιαδήποτε άλλη στρατιωτική νίκη των Ελλήνων γνώριζαν καλά στην Ελλάδα η συνέχεια τέτοιου είδους οικονομικών συμμαχιών ήταν η προστασία της εγγλικής δυνάμεως και πολιτικής και μάλιστα σε πολλούς κύκλους η οικονομική αυτή προσέγγιση θεωρήθηκε ως μια πραγματική αναγνώριση της ελληνικής ανεξαρτησίας θέλω να πω τα δάνεια έχουν χίλιας ύψεις και τα προσεγγίσεις οικονομικά δεν τους συζητούμε και θα ξέρετε ότι τα αποπληρώσαμε 100 χρόνια μετά ούτε τους φόρους δεν πληρώναμε όχι το κεφάλαιο ούτε τους τόκους όχι το κεφάλαιο αλλά οι κυβερνήσεις μας τότε φανώς θεώρησα ότι είναι ένας δρόμος για να ασφαλιστούν ότι υπάρχει κάτι που λέγεται Ελλάδα και πράγματι αυτό ήταν ένα βήμα από αυτή την πλευρά ήταν βήμα θετικό από την πλευρά την οικονομική δεν ήταν και βέβαια προσέξτε να δείτε συνδέει τους Έλληνες με την Αγγλία σε ευθεία γραμμή δεν ήρθε από το πουθενά αυτή η ιστορία διότι στην ελληνική κοινωνία ήδη υπήρχε ένα κλίμα υπέρ της Αγγλίας η Αγγλία ήταν δίπλα στα Επτάνησα η επιτροπή Ζακίνθου δρούσε μέσα στα Επτάνησα ο Διονύσιος Ρώμας μιλούσε απευθείας με τον αρμοστή της Αγγλίας η Αγγλία είναι η σπουδαιότερη δύναμη στον κόσμο οπότε, άμα είναι να πουλήσεις την ψυχή σου πουλάτος στον ισχυρότερο και λέω τώρα και επιπλέον όπως σας είπα η Αγγλία χάρη στον Κάνιντ ήταν τελικά έτοιμη να εγκρίνει αυτό το δάνειο και έτσι πορεύτηκε το δάνειο ήρθε μέσα στον εμφύλιο έπαιξε, δηλαδή στην ουσία ενίσχυσε τη μία πλευρά η οποία υπερίσχυσε έναντι της άλλης το 2025 ζητήσαμε δεύτερο δάνειο πρέπει να σας πω ότι μετά το πρώτο δάνειο που μας έδωσε η Αγγλία φανήκανε και άλλοι επιχειρηματίες από τη Γαλλία οι οποίοι είπανε και εμείς σου λέει αφού η Αγγλία εδώ έκανε είμαστε καλυμμένοι πίσω από την Αγγλία Αγγλία και ξερόψωμοι όλες μας της τα δάνεια τεκίνηθήκαμε προς μια χώρα διότι υπήρχε, δεν έγινε στον αέρα διότι υπήρχε άποψη ότι πρέπει να συνδεθούμε με μία χώρα την ισχυρότερη και αυτό θα είναι η πορεία μας δεν ήταν μονοσύμμαντη η συζήτηση διότι υπήρχανε άλλοι όχι, να ανοιχτούμε και στη Γαλλία να ανοιχτούμε και στη Ρωσία ξέρετε, εντάξει, θέλω να πω υπήρχαν διάφορες απόψεις επικράτησε η άποψη της Αγγλίας και όταν το 1825 τέλειωσε μένω εμφύλιος όπως τέλειωσε αλλά ο Ιμπραήμ σάρονε και τα πράγματα ήταν πάρα πολύ άσχημα και αποφασίστηκε να σταλεί ένα κείμενο σε μία χώρα ούτως ώστε να σωθεί η Ελλάδα το κείμενο αυτό ονομάζεται αιτίση προστασίας συγγράφηκε το καλοκαίρι του 1825 Ιούλιο του 1825 και είχε την εξής φράση δεν χρειάζεται να σας πω προς ποια χώρα εστάλλει η αίτηση προστασίας είμαστε Ιούλιο του 1825 το Μεσολόγγκι είναι εν Πολιορκία και όλα αυτά και με πρόταση και πρώτη υπογραφή του Θεοδόρου Κολοκοτρώνη κάτω από το έτοιμα προστασίας η πρώτη υπογραφή είναι Θεόδωρος Κολοκοτρώνης του Ανδρέας Μιαούλης και ακολουθούν όλα τα μεγάλα ονόματα ή τα περισσότερα το κείμενο αυτό δεν βγήκε από εθνοσυνέλευση βγήκε διαπεριφοράς ήταν ένα κείμενο το οποίο γνωρίζουμε σήμερα ότι το συνέγραψε ο Διονύσιος Ρώμας ο μέντορας του Κολοκοτρώνη γι' αυτό και υπογράφει πρώτος ενδιαφέρον ο Κολοκοτρώνης ήταν ρωσόφιλος βαθύτατα ρωσόφιλος και έγινε ο αρχηγός του ρωσικού κόμματος και είναι αυτός ο οποίος προτείνει τον Τσέρτς και τον Κόχρα να γίνουν αρχηγοί των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και είναι αυτός το 1927 και είναι αυτός που το 1925 πρώτος υπογράφει το έτοιμα προστασίας στο οποίο υπήρχε η εξής φράση ότι οι Έλληνες εναποθέτουν την παρακαταθήκη ελευθερίας εθνικής ενεξαρτησίας και πολιτικής των υπάρξεως υπό την απόλυτον υπεράσπιση της Μεγάλης Βρετανίας αυτό το κείμενο το οποίο είχε υπογράψει τα μεγάλα ονόματα δηλαδή δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είχε υπογραφεί οι ονόματα της ελληνικής επανάστασης το πήρε ο γιος του Μιαούλη του Ανδρέα Μιαούλη με πλοίο πήγε στο Λονδίνο χτύπησε την πόρτα του φόραι νόφης πρωτοκολλήθηκε όσοι ξέραν είπαν ότι αποκλείεται η Αγγλία να δώσει ανοιχτά θετική απόκριση διότι θα παρέβαινε τους όρους ισορροπίας που είχε δεχθεί ότι υπάρχουν με τις υπόλοιπες δυνάμεις δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χάρηκε μέσα στις χιλιάδες λαούς και χώρες του κόσμου που έλεγε να και οι Έλληνες που με βλέπουν εμένα σαν το σπουδαιότερο εντάξει δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χάρηκε αλλά η απάντηση ήταν αρνητική δεν είναι δηλαδή ότι η Αγγλία είπε ναι την υπόψη της θετικά όταν αυτό το κείμενο και τελος πάντων κυκλοφόρησε και άρχισε να υπάρχει μια πάρα πολύ έντονη συζήτηση μεταξύ των Ελλήνων λογικό είναι, οι περισσότεροι που δεν είχαν υπογράψει κάποιοι δεν είχαν υπογράψει ήταν κάποιοι που έλεγαν ότι κάνουμε λάθος έπρεπε να το είχαμε γράψει προς τη Γαλλία άλλος έλεγε ότι έπρεπε να το είχαμε γράψει προς τη Ρωσία άλλος έλεγε ότι έπρεπε να το στείλουμε και στους τρεις άλλος έλεγε σε κανέναν κοινωνία είναι, όλες οι απόψεις υπήρχαν όμως είχε κυριαρχήσει αυτό δεν το συζητάμε και ως φαίνεται αντανακλούσε την ελληνική μέση γνώμη διότι στο Απρίλιο του 1826 πότε στάλθηκε αυτό το επέσχυντο κατά κάποιους κείμενο ρεαλιστικό κατά άλλους κείμενο, ξέρετε Ιούλιο του 1825, σωστά ούτε ένα χρόνο αργότερα στην εθνοσυνέλευση της Τριζίνας ποια είναι εθνοσυνέλευση πριν δεν ήταν εθνοσυνέλευση, ήταν διαπεριφοράς η εθνοσυνέλευση ψηφίζει προσφυγής σε αγγλική διαμεσολάβηση για ένα συμβιβασμό με την πύλη στον οποίο οι Έλληνες θα είναι φόρου υποτελής στον Σουλτάν δηλαδή γιατί το 1826 μόλις έπεσε το Μεσολόγγι 14 υπογράφηκε αυτό πριν 4 μέρες είχε πέσει το Μεσολόγγι η αίσθηση είναι ότι τελειώσαμε τελειώσαμε και δεν θα μείνει όρθιος κανένας θα μας φάξουν όλοι και πάλι οι Έλληνες προς την Αγγλία στρέφουν θέλω να πω, εν εθνοσυνελεύση αυτή τη φορά και έχοντας κυλήσει και ένας χρόνος που θα πει ότι υπήρχε η γενική τάση προς την Αγγλία και για τους λόγους που έχουμε πει να σας πω κάτι τον Κόχρεν τον Κόχρεν τον περίμεναν σαν θεό οι Έλληνες γιατί ήταν πολύ μάγκας τύπος και τους τέριαζε αυτός είχε πολεμήσει με τον Μπολιβάρ κάτω στην Λατινική Αμερική ήταν από αυτούς τους τύπους που περιφερόνταν αλλά ήταν πάρα πολύ παραδόπιστος και όταν ήρθε δεν πήγε καλά το πράγμα με τους Έλληνες ο Ρίτσαρ Τσόρτς έμεινε και πολέμισε και για τη στερέα Ελλάδα που σας έλεγα και τα λοιπά ο Καποδίστριας ήταν θεωρούνταν ρωσόφιλος δηλαδή σε ένα μια κοινωνία η οποία έχει ανοιχτά ταχθεί με την Αγγλία και η Αγγλία ανοιχτά κάνει κινήσεις επέραυτοις εκλέγεται ένας άντρας ο οποίος ναι μεν πλέον δεν μιλάει για τον Τσάρο ο Καποδίστριας ήταν σοφός και δεν έλεγε πράγματα υπέρ της Ρωσίας υπέρ αλλά όλοι ξέρουν ότι αφού ξέρω προσωπικά τους Τσάρους είχε ζήσει θεωρούνταν αυτονοείτος ρωσόφιλος το λέω αυτό διότι ξεκινάμε με τον Καποδίστρια πάλι με δηματισμούς λίγο αλόκοτους διότι η Αγγλία στην πραγματικότητα είναι η δύναμη η Γαλλία δεν πάβει να έχει και αυτοί εσωτερικούς οπαδούς πρεσβευτές η Ρωσία έχει και αυτή το πόδι της αλλά η δύναμη είναι η Αγγλία και ο κυβερνήτης θεωρείται αυτονοείτος ως ρωσόφιλος που αυτή τη στιγμή η Ρωσία είναι πίσω αναλογικά στα πράγματα θα φέρει στις αναστατώσεις της χρονιάς που θα έρθουν πάντως αυτή η επανάσταση αυτοί οι άνθρωποι αυτοί ήταν αυτά μπορέσαν τόσο μπορούσαν ο καθένας μέσα σε αυτή την επανάσταση έκανε τα βήματά του άλλος βελτιώθηκε άλλος κατάλαβε άλλος δεν κατάλαβε άλλος έγινε χειρότερος όπως εσείς και εγώ στη ζωή που κυλάει βάλανε το κεφάλι σου στον τωρό κάνανε πολλές φορές νίκες που δεν τις περίμενε κανείς από παλαβωμάρα από τρελαμάρα όταν διαβάζεις το περίπλοκο αυτή η επανάσταση πειθαρχία δεν είχε κεντρική ροή δεν είχε από δω απληστία από κει μεγαλωσύνη άνθρωποι με ιδεολογία όταν σκεφτόταν το έβγαλε πέρα άντεξε την αντοχή σκεφτείτε την αντοχή από το 21 μέχρι το 29 πολεμούσε και δεν ήταν και καμιά μεγάλη περιοχή αυτή που τα κράτησε μέχρι τέλος μια μικρή περιοχή νομίζω ότι αυτό πρέπει να το έχουμε στο νου μας και να το τιμήσουμε ξέροντας βέβαια και τα άλλα τα έχει όλα ο Μπαχτσές σας χαιρετώ και ευχαριστώ πάρα πολύ ευχαριστώ πάρα πολύ ευχαριστώ πάρα πολύ ευχαριστώ πάρα πολύ ευχαριστώ πάρα πολύ ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ. |
