| : Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε. Ευχαριστώ. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Είμαστε μέλη της οικογένειας του Βουμβουλίου, υπόστασης της Καρίνας Βουμβουλίνας, η οποία μας συμμετέχει σήμερα από το Σπέτρο και θα μας δίνει ένα σημαντικό μοναστήριο του Μουσείου Βουμβουλίνας, το 13ο Μαρτ. Από την έκλυψη στην Βουασινγκτονική Δ.Κ. το Φεβρουάριο του χρόνου, ο Αμβάστατος Παπαδοπούλου έχει κάνει σημαντικές συνδυασίες στους οργανισμούς και στους ακαδημικούς εργασμούς στις ΗΠΑ. Με την υποστηρίξη της, το Βουασινγκτονική Δ.Κ. έχει συμμετέχει σημαντική σχέση με την Ελληνική Εμβασία και παρακολουθούμε να δημιουργήσουμε ακόμα πιο σχετικές συνδυασίες στο μέλλον. Εμείς στο Βουασινγκτονική Δ.Κ. είμαστε ειδικά χαρούμενοι, ότι μόνο 2 εβδομάδες πριν, ο Αμβάστατος, ο Πρόεδρος της Βουασινγκτονικής Εμβάστατος, δημιουργήσε τον συμμετέχειό μας και μέλος της Εμβάστατος, το Κοινοβούλιο Εμβάστατος, τον κυβερνό Μάικλ Ζουκάκης, τον κυβερνό Μάικλ Ζουκάκης, τον κυβερνό Μάικλ Ζουκάκης, τον κυβερνό Μάικλ Ζουκάκης, τον κυβερνό Μάικλ Ζουκάκης, τον κυβερνό Μάικλ Ζουκάκης και τον κυβερνό Μάικλ Ζουκάκης. имиδητοquiera toy Πολύ εύκολα it was a honor for me to have the opportunity to present this decoration to Governor Dukakis. Ευχαριστούμε πολύ. Ήταν πραγματικό για εμένα να έχω την ευκαιρία να παρουσιάσω τη γραμμή του κυβερνού Δουκάκτη. Θυμάμαι εμένα, στο αρχαίο των χρόνων μου, πολλά χρόνια, στις ΗΠΑ, 35 χρόνια πριν, και ο κυβερνός Δουκάκτης ήταν πάντα ένας άνθρωπος να δοκιμάσει για τη διευθυνότητα, ήταν πάντα ένας άνθρωπος να δοκιμάσει για τη διευθυνότητα. Η συμπεριφορά του για τη διευθυνότητα, η συμπεριφορά του για τις ελληνικές οδηγίες, για τις ελληνικές οδηγίες, είναι μεγαλύτερη. Ήταν ευαίσθητη και πολύ ευαίσθητη να έχω αυτή την ευκαιρία να πω στον Βόστον και να το παρουσιάσω στον κυβερνό Δουκάκτη, στον κυβερνό Δουκάκτη, στον κυβερνό Δουκάκτη και στον κυβερνό Δουκάκτη. Είμαι πολύ ευαίσθητη, πραγματικά, να συμπεριφοράω σήμερα με εσάς, τη συνεχή συνεργασία μεταξύ του Μουσείου Μενάκη και του ΣΥΡΙΚΑ του ΣΥΡΙΚΑ για τη διευθυνότητα της ελληνικής οδηγίας στη Βασιλεία. Και είμαι πολύ ευαίσθητη, επειδή της κορονοβίρου, αυτή η συνεργασία, αυτή η ευκαιρία του Εμπασίου για τη διευθυνότητα της ελληνικής οδηγίας στη Βασιλεία, είναι δημιουργημένη μόνο μέχρι τις συνεργασίες. Αλλά τα πράγματα θα καλύψουν και ελπίζω ότι θα έχω την ευκαιρία να έρθω στη Βασιλεία και να συναντήσω με την κυβερνή ΣΥΡΙΚΑ και να δω τη δουλειά μου. Όσοι είχατε την ευκαιρία να επισκεφτείτε τη Βενάκη, γνωρίζετε ότι αυτό είναι ένα μουζείο μοναστικό που παρουσιάζει τη δημιουργία της ελληνικής οδηγίας σε διαφορετικές στιγμές. Ήταν δημιουργημένος από τον Ιαντόνης Βενάκη, μέλος της ελληνικής διασποράς, που διευθυνότησε τη συνεργασία του στο ελληνικό κράτος το 1926 και είναι ένα πρώτο παράδειγμα της διασπορικής παράδειξης της ελληνικής οδηγίας και της ελληνικής οδηγίας. Ένα παράδειγμα που συνεχίζει μέσα στις ημέρες και είναι παρουσιασμένο, φυσικά σήμερα, από την Βενάκη του Σταυροβουλίου Νιάχου, η οποίας γενναιοσύνης έκανε ότι η ελληνικής οδηγία της ελληνικής οδηγίας είναι πραγματική. Δεν ξέρω, αλλά η οικογένεια της Βενάκης έχει μια πολύ σκληρή, αν είστε ασφαλές, η οικογένεια της Βενάκης έχει μια πολύ σκληρή συνδυασία με τα ΗΠΑ. Ο Ανδόνιος Μενάκης, ο πρώτος αδερφός του Μουσείου, ήταν ο πρώτος ελληνικός σύμφωνος στις ΗΠΑ, πριν από το 1860, στην Λουισιανία. Και το σπίτι του, που είναι ένα μονείμα εκεί, είναι ένα τεστμό για τις αρκετές του εργασίες του. Υπάρχει ένα μεγαλύτερο αδερφό στην Μυσσυσσύπη με το όνομα του, και όταν ήμουν σύμφωνος στις Βενάκης 30-35 χρόνια πριν, η λεγότητα του Ανδόνιου Μενάκης ήταν δημιουργημένη, αλλά ακόμα ζωντανή. Υπάρχει επίσης σύμφωνο με το Μουσείο της Βενάκης και τα ΗΠΑ. Ξέρω ότι οι 6 μοναδικές δημιουργήσεις δημιουργημένες από τις τρεις εργασίες και τη Σπρίνκα, όσο και στην Ελλάδα και τα ΗΠΑ, δημιουργήθηκαν ένας άλλος ομάδος δημιουργητών για να μάθουν για την ελληνική κουλτούρα μέσα από τα μάτια των δημιουργητών του Μουσείου της Βενάκης, δημιουργώντας την εξαιρετική κολλέξη που παρουσιάζει το καλύτερο της Ελλάδας. Είμαι επίσης πολύ χαρούμενης να ακούω ότι πολλοί από τους δημιουργητές συμμετέχουν στο Μουσείο της Βενάκης ως μέρες, δημιουργώντας σημαντική υποστήριξη για αυτήν την ελληνική κουλτούρα, όταν δεν μπορούσε να ανοίξει τις πόρτες. Τώρα, μέσα από αυτήν την δεύτερη κυβέρνηση της πανδημίας, παρακολουθούμε πάλι στο Μουσείο της Βενάκης του ΣΝΕΤ, «ΧΕΛΕΝΙΚ ΤΟΓΕΘΕ», για να μας εμφανιστεί και να μας εμφανιστεί μέσα από 4 λεξιότητες. Ευχαριστώ στο Μουσείο της Βενάκης του ΣΝΕΤ, και στο Μουσείο της Βενάκης, για να μας δείξουν πώς τα δημιουργικά συνεργασίες των Ελληνικών και των Ελληνικών μπορούν να μας εμφανιστεί και να μας εμφανιστεί για τη συλλογή μας για την ελληνική κουλτούρα, για την αξιολογία μας, για την όμορφη μας, και για τη γνώμη μας για την γνώμη μας. Ευχαριστώ πάλι για την εμφανία μου για να μοιραστώ τα σκέψη μου με εσάς, και παρακολουθώ για τη στιγμή που μπορώ να επισκέπτομαι στο ΣΝΕΤ. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ, Ευαίσθηση, και ευχαριστώ, Κάρων, για τα χαρά σου. Είναι ευχαριστώ πολύ για όλους εμείς στο Μουσείο της Βενάκης να συνεχίσουμε μόνο μία φορά με την ελληνική και ευρωπαϊκή κοινότητα. Στην οικογένεια της πρώτης φοράς, της δεύτερης σειράς της Ελληνικής Κοινότητας. Ήταν η πρώτη κομμάτια, πριν το πρωί, που μας έκανε μαζί. Λοιπόν, σήμερα είναι η πρώτη ημέρα μιας άλλης κομμάτιας στην Αθήνα. Και η δεύτερη σειρά της φοράς, συνεργασμένη όπως η πρώτη, από το Μουσείο της Βενάκης και το Μουσείο της Βενάκης, θα συνεχίσει μέχρι τον Δεξέμβριο και θα βοηθήσει να βοηθήσει όλους εμείς να αντιμετωπίσουμε το μηχανισμό της κατάστασης, όπως το έκανε πριν πέντε μήνες πριν. Για αυτούς που μας συνεχίσουν για την πρώτη φορά, θέλω να σας δώσω το μπλοκρίντημα αυτής της σειράς. Το στόχο είναι να παρουσιάσουμε τις συνεργασμούς της Βενάκης, την επισκέπτωση που συνεχίσουν εδώ, αλλά επίσης και τα ενδιαφέροντα προϊόντα που συμφωνούμε με τους συνεργασμούς μας στο Κέντρο Βενάκης. Και πριν ξεκινήσουμε, κάποια σχέση. Η σειρά σήμερα είναι παρουσιασμένη. Ο διευθυντής μας έχει συμφωνήσει να παρακολουθήσει ερωτήσεις μετά την σειρά. Αν θέλετε να παρακολουθείτε ερωτήσεις, χρησιμοποιηθείτε τη διευθυντή ερωτή, η οποία παρουσιάζεται στο μπλοκρίντημα, στο βαθμό της ζωής σας. Αν παρακολουθείτε ερωτή σε διευθυντή ερωτή, μπορείτε να παρακολουθείτε ερωτήσεις. Θα κάνω μια γραμμή όλων των ερωτήσεων και θα τα ρωτήσω στο πρώτο σημείο. Κάποιοι μπορούν ακόμα να σας ρωτήσουν πραγματικά στον διευθυντή μας. Ευχαριστώ να παρακολουθώ τη στιγμή, η κυρία Ξένια Πολίτου, η οποία είναι η διευθυντή κυρία της ελληνικής κουρύτρας στο Μουσείο του Βενάκη, σύμφωνα με μια από τις περισσότερες συλλογές μας στον κήπο μας. Η Κυρία Ξένια γεννήθηκε στην Αθήνα, έγραψε τη φραγματική και παρουσιακή διευθυντή ερωτή στην Αθήνα και στην Παρίσα. Είναι διευθυντή κυρία της ελληνικής κουρύτρας και έχει δουλεύει για το Μουσείο της ιστορίας της ελληνικής κουρύτρας στην Αθήνα και για το Κοινωνικό Αρχείο της ελληνικής παραδοσιακής κουρύτρας. Έτσι, είναι ευαίσθητη για τη στιγμή. Το θέμα του οποίου υποστηρίζονταν πολλοί από εσάς μέχρι την προηγούμενη σειρά. Επομένως, αντιμετωπίζουμε στη δημιουργία. Η Ξένια έπρεπε να δουλεύει για την Πολυποννήσια Φόρτλου για τη δημιουργημένη εξοπλισμή «Πτιχώσις, φόρτς και κλίτς, δραπέρι από την αρχαία ελληνική γραφή στο 21ο αιώνα». Η Πτιχώσις ήταν η πρώτη εξοπλισμική εξοπλισμή στην Ελλάδα και ήταν παρουσιάστητη στο Μουσείο Πενάκη στο 138. Η εξοπλισμή της Ξένια είναι η εξοπλισμή του ελληνικού κοστούμου και των ελληνικών εξοπλισμών. Είναι μέλος του Κοινοβουλίου Κοινωνικού Μουσείου του Κοινωνικού Κοινωνικού Κοινωνικού Κοινωνικού και βασίλειο μέλος και κέντρος της Ελληνικής Κοινωνικής Εξοπλισμίας. Σήμερα θα μας εξοπλισμήσει μια εκπαιδευτική, συστηματική, αλλά επίσης πραγματική κατεύθυνση, στον κόσμο της Ελληνικής Κοινωνικής Εξοπλισμίας στην πρωτοβουλία του αρχαίου μορφωτήρια, που σχηματίζει και τις ελληνικές και τις διάφορες παράδεισες μέσα από πατέρες, δικαιωμάτες και συμμετοχές της εξοπλισμίας. Μετά από την εκπαιδευτική, όλοι οι συμμετοχές θα εξοπλισμήσουν ένα δικαίωμα με ειδική εξοπλισμία για βίντεο που μπορείτε να παρακολουθείτε και εξοπλισμίσματα ή διάφορες που μπορείτε να παρακολουθείτε από την Ελληνική Κοινωνική Εξοπλισμία σχετικά με την ελληνική μορφωτήρια. Θα υπάρξει επίσης έναν σχέδιο για την ελληνική μέλη μας, το καλύτερο τρόπο να συνεχίσετε με όλους εμείς στην Αθήνα, σήμερα και στο μέλλον. Με χαμηλό τρόπο θα θέλαμε να μιλήσουμε με την Ξένια Πολίτου, η Ξένια, για να μιλήσουμε στους κοστούμους των γυναίκων στην Ελλάδα, στιγμών και σχέσεων. Σε ευχαριστώ, Γεωργία. Ας ξεκινήσω. Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα, καλώς ήρθατε στο χειροκρότημα. Ας ξεκινήσουμε. Θα θέλαμε να σας πω ότι η Ινγκλήσια είναι η δεύτερη μου λαγκογραφία. Αυτό σημαίνει ότι δεν το λέω καλύτερα, οπότε, όσο εξαφέντησα αυτό, ελπίζω ότι θα μπορώ να παρακολουθώ αυτό που θα πω και ότι θα αρέσει για τα μεγάλα 45 λεπτά. Ας ξεκινήσουμε με ένα μάπ. Πιστεύω ότι είστε περισσότεροι ή λιγότεροι γεωγραφικοί με την ελληνική γεωγραφία. Ωστόσο, αυτό που μπορείτε να δείτε σε αυτή τη φωτιά δεν είναι ειδικά το ελληνικό κράτος, όπως το γνωρίζουμε μετά το 1948, αλλά μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή της Ιστορίας Ευρώπης, συμφωνώντας την Τουρκία. Γιατί αυτό το μάπ? Οι γεωγραφικοί, όπως ξεκίνησαν να γνωρίζονται στην αρχαία του 20ου αιώνα, ή, για να είμαι πιο ακριβή, στην περίοδο της Ανθρώπης, όλες αυτές τις μορφές και τη συμφωνία, σε μια μορφή ιστορικής ιστορικής εξελίξευσης και εξελίξευσης δημιουργικών, που δημιουργούσαν το 15ο-16ο αιώνα. Σε αυτή τη περίοδο δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε, φυσικά, για ένα ελληνικό κράτος. Ωστόσο, μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή από την οποία εμφανίζεται σήμερα στον ελληνικό κράτος, ήταν εμφανισμένη από τους Ελληνικούς, μια περιοχή που υπήρχε στο παρελθόν στους τέτοιους μελικαρχικούς αρχαίες, όπως οι Βυζαντινοί και οι Οθωμανικοί. Είναι σημαντικό ότι δεν μπορούμε να μιλήσουμε στους ελληνικούς κοστούμους και την πολλή ιστορία τους στις μικρές περιοχές του παρελθόν στους ελληνικού κράτος. Θα πρέπει να μιλήσουμε σε αυτή τη συζήτηση, σε τη συζήτηση, στους κοστούμους των ελληνικών πολιτισμών, που πρόκειται να έρθουν στην Ελλάδα διότι υποδοχές ιστορικών εμφανιστικών, όπως οι Ελληνικοί του Asia Minor, εδώ στο μακρό, του ευρωπαϊκού κοστούμου της Τουρκίας, όλων των ελληνικών εμφανιστικών, που τώρα δημιουργούνται μέρος της Μελγαρίας. Θα πρέπει επίσης να μιλήσουμε στους κοστούμους των ελληνικών πολιτισμών, που πραγματικά και ακόμα βρίσκονται από τις ελληνικές κοστούμους, όπως οι Ελληνικοί του Ιππιρου, εδώ. Και τέλος θα πρέπει να μιλήσουμε στους κοστούμους των ελληνικών ελληνικών κοστούμων, που δημιουργήθηκαν ένας ελληνικός κοστούμος, ο οποίος είναι ο Cyprus. Τώρα, για να ξεκινήσω, θέλω να σας δείξω 6 διαφορετικούς ελληνικούς κοστούμους. Αυτοί δείχνουν να έχουν κάτι σχετικό? Κάθε ελληνική γυναίκα είναι γενικά αποτέλεσμα από διάφορες εμφανίσεις, συχνά, όχι καθόλου διαφορετικά, όπως αυτοί αυτοί συμφωνούνται με προηγουμένους ελληνικούς κοστούμους, εξελίξουν και δημιουργούν νέους τύπους με ισχυρή ελληνική χαρακτήρα. Αυτό αποτέλεσμα σε μεγάλο αριθμό ελληνικών διαφορετικών και δίνει την αίσθηση της δυνατότητας και της διάφορας διαφορετικότητας. Αυτό δημιουργεί ακόμα πιο εύκολα σε αυτά τα παλιά και μαύρα φωτογραφία, δημιουργημένα από το 1850 μέχρι το 1930, που επίσης δείχνουν το συγκεκριμένο τύπο, εμφανίσεις και αισθήματα των ανθρώπων που χορεύουν τους κοστούμους στη ζωή τους. Ας προσπαθήσουμε τώρα να ανοίξουμε τι μπορεί να σημαίνει σαν κακό. Προσπαθούμε να το κάνουμε με τη σχέση στις δυο γυναίκες στις οποίες η στήριξη των ελληνικών κοστούμων χορεύει πολύ. Αγγελική Χατζημιχάλη και Ιωάννα Παπαδονίου. Αυτοί οι δύο επισκέπτες δημιουργήθηκαν στις δύο ασφαλές κλασφιλίες των ελληνικών κοστούμων, τα οποία ακόμα ακολουθούμε. Αγγελική Χατζημιχάλη ήταν ένας εμφανισμένος φυσικός της ελληνικής εποχής. Ήταν ένας από τους πρώτους ελληνικούς φορκλορίστων που στήριξε τη χαρτισμένη πολιτισμία και έκανε διάφορες επισκέπτες στην Ελλάδα. Κολαμβάνε σχετικά με τους Αδόνους Μπενάκης στις πρώτες δεκαετίας της εποχής του Μπενάκη Μουζείου και ήξερα πολύ καλά τη σχέση των κοστούμων, που εξηγούσε στη δύσκολη επεισόδου του ελληνικού κοστούμων. Στις τελευταίες δεκαετίας της ζωής της, δημιουργήθηκε μια καλυσφασία των ελληνικών κοστούμων βασισμένου από το κεφάλαιο, που χαρακτηρίζει κάθε τύπο κοστούμων. Η αναλύση της είναι βασισμένη από την ιδέα ότι κάθε ελληνικός κοστούμος συμβεί από ένα σχέδιο, που μπορεί να διαφέρει σε όρους της σχέσης, της υγρασίας και της δεκαετίας από μέρος στο μέρος, αλλά ακόμα παραμείνει ένας αξιοπρέπειδος και βασιστός μέρος του κοστούμου. Το σημαντικό εφαρμογή στον Χατζημιχάλη είναι το σχέδιο που βάζει πάνω από το σχέδιο. Συνεχίζοντας την αναλύση της, υπάρχουν τρία κατηγορίες κοστούμων. Το ένα με το καβάδι, δηλαδή ένα λεπτό σύστημα, με ένα λεπτό ανοιχτό ανοιχτό στο πρώτο, το ένα με το σεγγούνι, το οποίο είναι ένα δύσκολο σύστημα βασισμένη σε διάφορες δεξιά, και το ένα με το φουστάνι, το οποίο σημαίνει σύστημα. Όπως μπορείτε να δείτε στο σχέδιο, έχουμε τρία κατηγορίες κοστούμων. Καθώς μπορείτε να δείτε στο σχέδιο, έχουμε τρία διαφορετικά κατηγορίες κοστούμων, αποτελούντας από τρία διαφορετικά κατηγορίες. Η πραγματικότητα είναι ότι η Αγγελική Χατζημιχάλη δεν είχε την ώρα να τελειώσει το σχέδιο της. Παρουσιάσε τα δύο πρώτα βολίωμα, αναλυσίζοντας τα κοστούμια από τα δύο πρώτα κατηγορίες, αλλά πέρασε πριν να γράψει το βολίωμα σχετικά με τα κοστούμια με τον Φουστάνι, που είναι το σχέδιο. Οπότε δεν γνωρίζουμε πώς μπορούσε να αντιμετωπίσει το σχέδιο από τα τρία διαφορετικά κατηγορίες κοστούμων. Θα μιλήσουμε περισσότερα γι' αυτό, όταν διαβάζουμε τον δεύτερο σχολείο, την κυρία Ιωάννα Παπαντονίου. Η Ιωάννα Παπαντονίου είναι κοστούμια, πραγματικά ο πρώτος κοστούμιας κοστούμιας στην Ελλάδα, και έχει δουλεύει με όλους τους μεγαλύτερους διευθυντρικούς διευθυντρικούς από το 1970 μέχρι το 2000. Επίσης, δημιουργήθηκε και την Βελοποννήσια Βιβλιοθυμία στο Μουσείο, που διευθυντρώθηκε το Ευρωπαϊκό Μουσείο του Ιωανού το 1991. Επίσης, έχει μεγάλη εμπειρία στη διευθυντρική εξελίξη των ευρωπαϊκών κοστούμιας μέσα στο σχήμα της δουλειάς του για το Μουσείο. Συνεχίζοντας τη διευθυντρική εξελίξη της, που βασίζεται σχετικά με τα καρδιά, υπάρχουν δύο μεγαλύτερα κατηγορίες, βασικά σχετικά με δύο μεγαλύτερα κατηγορίες στην ελληνική περιοχή, την ευρωπαϊκή ή οριαλική παράδοση και την ευρωπαϊκή ή ευρωπαϊκή παράδοση. Είναι σημαντικό να συγκρατήσουμε εδώ ότι από την οριαλική παράδοση, η Ιωάννα Παπαντονίου σημαίνει μια μοναδική με την προηγουμένη παραδοσιακή παραδοσιακή παράδοση, με την οποία διέφερταν στην ελληνική παραδοσιακή παράδοση, η οποία διέφερταν στην ελληνική παράδοση, με την οποία διέφερταν στην ελληνική παράδοση, ένα ή δύο ευρωπαϊκές παράδοσης. Η δεύτερη περίοδο αρχίζει με τη δημόσια δημόσια του νέου ελληνικού κράτους στις 1830. Το κίνδυνο της Ελλάδας, κυριολογημένος από έναν Μαυροβαρικάνικο κόμμα και τη γερμανική γυναίκα του, δημιουργήθηκε στις ελληνικές παραδοσιακές παράδοσης. Η δημόσια δημόσια ελληνική παράδοση έκανε το χώρο και έκανε και την ευρωπαϊκή παράδοση, η οποία θα επηρέασε το τρόπο που οι άνθρωποι στο κεφάλαιο έδωσαν, όπως και το δημόσιο σαρτόριο σύστημα. Σε δύο ανάλυσης, οι δύο χετσμιχάρτες του Παντονίου συμφωνούσαν ότι το σημαντικό έλεγχο για κάθε γυναίκα είναι το χετσμιχάρι. Και τώρα είναι η ώρα να δημιουργηθούμε πιο κοντά στις ελληνικές παράδοσης, προσπαθώντας να βλέπουμε τη συμφωνία τους, ξεκινώντας από το μέρος και μεταξύ του, ξεκινώντας από το χετσμιχάρι και μεταξύ των ευρωπαϊκών παραδοσιακών. Προσπαθούμε επίσης να εξελίξουμε τα διαφορετικά στοιχεία του χετσμιχάρι και να δημιουργήσουμε τις παραδοσιακές πραγματικές στοιχείας σε όπου αφορά. Το σημαντικό έλεγχο της ελληνικής ευρωπαϊκής συμφωνεί σε μια μία λεξιά φαμβρικής για τη κεντρική κομμή, με ανοιχτό για το πρόσωπο και σχηματιστικές πραγματικές λεξιές για τη δεξιά φαμβρική που προστατεύονται από το κεφάλι, που προστατεύονται στη χρήση που πρέπει και αφωνούν για τη γυναίκα να περπατήσει. Οι σφαγίες είναι εξαγωγισμένες από μια αυξημένη λεξιά φαμβρική. Το σημαντικό έλεγχο της ελληνικής ευρωπαϊκής είναι κόψει σε τέτοιο τρόπο που χρησιμοποιείται σε κάθε μοτοσυκλέτα από τη λεξιά φαμβρική. Πολλές φορές έλεγχο μια χωριστοσυκλέτα χρειάζεται για να κατευθυμίσει τη ύψη και να μην κόψει τα στιγμή που προστατεύονται. Σε αυτή τη σκήφτη, μπορούμε να δούμε μια μοτοσυκλέτα χωριστοσυκλέτα από το Κάρπαθος, στα Δοδικανίστρα, που χρησιμοποιείται από το τελευταίο 18ο, αρχαίο 19ο αιώνα. Σε αυτή τη μοτοσυκλέτα χωριστοσυκλέτα, η ύψη χωριστοσυκλέτα είναι μέχρι 50 cm βαθιά. Μπορείτε να το βλέπετε εδώ. Αλλά δεν είναι λίγο λειτουργική. Αν κάποιος προσπαθεί να λειτουργήσει τη μοτοσυκλέτα, τότε ένα μέρος της μοτοσυκλέτας χωριστοσυκλέτας θα δεχθεί πάνω στη μέση, επειδή η χωριστοσυκλέτα στη μέση σταματάει ακριβώς εδώ, στο ίδιο σημείο όπου η χωριστοσυκλέτα χωρίζει. Αν κάποιος προσπαθεί να λειτουργήσει τη μοτοσυκλέτα, τότε η χωριστοσυκλέτα θα πρέπει να χωριστοσυκλέται λίγο πάνω στη χωριστοσυκλέτα. Αυτό δεν θα είναι καλό, επειδή η χωριστοσυκλέτα είναι αρκετά βαθιά και η βάση θα είναι ακόμα βαθιά. Σύμφωνα με τη θεωρία του Ιωάννα Παπατονίου, η βαθιά χωριστοσυκλέτα θεωρεί το κόλπο του αρχικού κύτων, ο οποίος είχε την ίδια δυνατότητα για να εξασφαλίσει τη δύναμη του κύτων. Ας δούμε τώρα κάποια παράδειγματα για να καταλάβουμε πώς αυτή η θεωρία χρησιμοποιείται σε διαφορετικές χωριστοσυκλέτες από διαφορετικές περιοχές. Σε κάθε κομμάτι θα σας δείξω το παράδειγμα της χωριστοσυκλέτας του κόλπο του αρχικού κύτων, μια φωτογραφία της χωριστοσυκλέτας, καθώς και μια φωτογραφία του όλου του χωριστοσυκλέτα, ώστε να βρείτε μια καλή ιδέα πώς αυτή η μοτοσυκλέτα εμπιστευτεί σε αυτό το κυριό. Δεν πείτε εις εις δεν μπορείτε να δείτε πολλά από αυτά στην τελευταία φωτογραφία. Ας ξεκινήσουμε με το καλύτερο πατέρ, αυτός ο οποίος χρησιμοποιείται σε κεντρική κομμάτι, με την υποστηρίξη μιας τριγυλής μοτοσυκλέτας σε κάθε πλευρά. Όπως βλέπουμε σε αυτό το παράδειγμα από τον χωριστό Τρίκερι από το χωριό του Τρίκερι, στον Πιλαιόν, στην Θεσσαλή. Στο επόμενο παράδειγμα, το τριάγωλο γίνεται σχετικά σαν ένα τραπεζόιδο, ο οποίος εξασφαλίζεται, όχι στη κεντρική κομμάτια, αλλά στη σκύλα. Γιατί το επόμενο παράδειγμα, από την Αρτικά, έχει περισσότερα από ένα κομμάτι σχετικά σαν ένα τραπεζόιδο, και δεν έχει σκύλια. Στην περίπτωση του τραπεζόιδου από την Παραμυθιά, στην Επιρός, ένα λίγο χρώμα εξασφαλίζεται. Το πιο ενδιαφέρον είναι η χρήση πολλών τριάγωλων, σύντομα στις δύο πλευρές της κεντρικής κομμάτιας, ο οποίος αποτελεί σε ένα εξαιρετικό κομμάτι σχετικά σαν ένα τραπεζόιδο. Το επόμενο παράδειγμα είναι αρκετά διαφορετικό, επειδή η κομμάτια που προσθέτει στις δύο πλευρές, δεν είναι μια κομμάτια σχετικά σαν ένα τραπεζόιδο, αλλά ένα ρεκτάγωλό, και έχει ένα τρόπο εξασφάλισης μέσα στη σκύλα. Πριν εξηγήσουμε τις βασικές χαρακτηριστικές του τι γνωρίζουμε, στις δύο κομμάτια σχετικά σαν ένα τραπεζόιδο, ας δούμε δύο κομμάτια σχετικά σαν ένα τραπεζόιδο. Η κομμάτια της Κορφού, πολύ μεγαλύτερη, με κομμάτια ξεκινώντας από το κομμάτι, και η κομμάτια της Αστεπάλαια, μια μικρή νησιά στην Ευρωπαϊκή Κανίση. Εδώ έχουμε ένα μικρό σχέδιο. Η κομμάτια συμβαίνει από δύο κομμάτια. Η κομμάτια με τα κομμάτια, ακολουθώντας το σχέδιο της κομμάτιας, όπως γνωρίζουμε, εκτός από τις κομμάτια, που είναι πολύ μεγαλύτερα, και το σχέδιο, που είναι πολύ μεγαλύτερο και επίσης χαρακτηριστικά σχετικά σαν ένα τραπεζόιδο. Πρέπει να πούμε ότι μόνο είδαμε λίγο παράδειγμα από πολλές. Κάθε τραπεζόιδο, κάθε σχέδιο, κάθε περιοχή, έχει την μοναδική του σχέδιο, με μικρή ή μεγαλύτερη τραγωγική κομμάτια, με κόλλα ή όχι, με μικρή, μεγαλύτερη, μεγαλύτερη ή μικρή κομμάτια, ή χωρίς καμία κομμάτια, όπως εάν το σχέδιο της κομμάτιας είναι η πραγματική του ιδέα. Σε ευχαριστώ για την εξελίξη των πατέρων δημιουργημένων από την Ιωάννα Παπαντονίου, μπορείς να αναγνωρίσεις ένα τραπεζόιδο μόνο από το πατέρ, χωρίς ακόμα να εξελίξεις άλλες, πιο ευαίσθητες, ελευθέσεις, όπως το material ή την γραμμή. Όμως, αυτές οι ελευθέσεις είναι επίσης σημαντικές. Το πιο σημαντικό μέρος από το οποίο πάνε πολλές κομμάτια, είναι το κόκκινο κομμάτι, το οποίο είναι φυσιολόγητο, ασφαλόγητο και ασφαλόγητο. Ο λιννέν θα είχε χρησιμοποιήσει στις αρχαίες περίοδες πριν το 18ο αιώνα, αλλά δεν υπάρχει πολλή εμπειρία από αυτήν την περίοδο. Είχαμε μόνο τα αλλακτικά κομμάτια του Καραγούνου Εθνικού Εθνικού Εθνικού Εθνικού, όπως η εθνική κομμάτια του Θεσσαλίου, όπως και η εθνική κομμάτια του Ιουάννου, τα οποία μεταφέρθηκαν στον τελευταίο 19ο αιώνα από το κόκκινο κομμάτι. Φυσικά, στις κομμάτια του Βουρζουαζίου, στις κάποιες αιωναϊκές κομμάτια ή στις κομμάτια μεταφέρθηκαν κομμάτια που δείχνουν την ευρωπαϊκή εφαρμογή του 19ο αιώνα, αλλά και στις εφαρμογές του χαρτοκομμάτια, που δείχνουν την ευρωπαϊκή εφαρμογή του 19ο αιώνα. Αφού η φυσική χρώμα του ροού είναι πραγματική, υπάρχουν κάποια εξέπτυξη, όπως και στις κομμάτια του Ιστατραίου, που δεχθούν σε τρακότα. Οι χαρτοκομμάτια των πρόσφυγων από το Ιστατραίο έχουν μόνο κομμάτια στις αιωναϊκές κομμάτια. Υπάρχουν επίσης δύο εξέπτυξη στο σύλκ, στις δύο αιωναϊκές κομμάτια. Οι χαρτοκομμάτια από το Τρίκερι και από το Ιστατραίο του Σκύρος. Ακόμα και το Τρίκερι δεν είναι πραγματικά ένα αιωναϊκό, αλλά είναι πραγματικά ένα αιωναϊκό κομμάτια στις αιωναϊκές κομμάτια. Οι χαρτοκομμάτια από το Τρίκερι και από το Ιστατραίο έχουν μόνο κομμάτια στις αιωναϊκές κομμάτια. Οι χαρτοκομμάτια από το Τρίκερι και από το Ιστατραίο δεν είναι πραγματικά ένα αιωναϊκό, αλλά είναι πραγματικά ένα αιωναϊκό κομμάτια. Μετά από την τους χαρτοκομμάτια, ο apa πmetro μοιάζει σε τ confirmed Но seat يعρ் destination. Οestero bars όταν μετρά για να φωτιάζει τα rozal impression able Birds. παρουσιάζοντας στον κομμάτι ή εξακολουθώνοντας όταν διαφορετικές σκέψεις είναι επίσης παρουσιάζοντας στον κομμάτι. Αυτή η σκέψη είναι ένα παράδειγμα του πρωτοβουλίου της οικονομίας που κυβερνά κάθε δραστηριότητα σε προεδρυνόμενα κοινωνικές κοινωνίες. Η καλή σκέψη σε κόκκινο σκέψι είναι επαφή μόνο στη μέση της σκέψης αλλά δεν είναι ασφαλής από το σκέψι που βάζει πάνω από το σκέψι και εδώ. Όταν ο πλήτης σκέψης βάζει πιστεύει ότι όλη η σκέψη είναι τεράστισμα καθαρισμένη από κόκκινο σκέψι, αλλά όπως μπορείτε να δείτε στην άλλη φωτογραφία, αυτό δεν είναι αλήθεια. Θα μετατρέψουμε τώρα στη μοναδική δραστηριότητα, η οποία είναι το πιο συχνή και το πιο ελλαβολικό. Δεν υπάρχει χρόνο, φοβάμαι, να αναλαμβάνω τη διαφορετική της μοναδικής δραστηριότητας που ασφαλίζει τα ελληνικά σκέψια. Αυτό που θα προσπαθήσω να σας δείξω σε λίγα σκέψια είναι η τρόπο που αυτές οι μοναδικές είναι ασφαλές στην πλευρά της σκέψης. Προσπαθήσαμε τώρα για το πρωτοβουλικό της οικονομίας που κυβέρνει κάθε δραστηριότητα. Επίσης, δημιουργήσαμε πολλά παράδειξα για να καταλάβουμε ότι μόνο μια μικρή μέρη της σκέψης μπορεί να δείχνει μέσα από όλα τα άλλα σκέψια που ασφαλίζονται πάνω από αυτά. Κοπώντας αυτά τα δύο πράγματα σε σκέψη, καταλαβαίνουμε ότι η σκέψη θα πρέπει να εφαρμόζεται κυρίως στο χέμμα, στις σκέψης, στο πρωτοβουλικό της σκέψης, όταν τα δραστηριότητα ήταν επίσης ανοίγονται σε αυτή τη σκέψη, πάνω από τις δεύτερες, αν δεν ήταν ανοίγονται σκέψη και κάποιες φορές πάνω από τις σκέψεις, μόνο για να δείχνει μέσα από την σκέψη. Αν η σκέψη ανοίγεται από το χέμμα μέχρι το σκέψι, όπως σε αυτό το παράδειγμα, μπορούμε να ασφαλίσουμε ότι δεν υπάρχει σκέψη, ούτε κάποιο άλλο σκέψι για να ανοίγει την σκέψη. Αυτό είναι το ίδιο περίπτωση, όπως και στο προηγούμενο παράδειγμα, με ένα διαφορετικό τρόπο της σκέψης. Κάποιες φορές, αυτή η εντυπωσιακή σκέψη ανοίγεται ανοίγοντας, όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά κάποιες φορές, είναι ασφαλισμένη για έναν νέο τρόπο, όπως είναι το περίπτωση για αυτές τις μεγαλύτερες σκέψεις με μαύρα σκέψη, που έγιναν φασιστικοί στις δεκαετές του 1920 και καταπληκτήθηκαν από κάποιες γυναίκες στις πόλεις του Αττικού. Αυτές οι γυναίκες, μετά την φασιστική, δεν ασφαλίστηκαν να ανοίγουν με αυτές τις μεγαλύτερες σκέψεις της σκέψης τους. Καλύτερα, αυτό δεν ήταν το πρόγραμμα. Σε αυτή τη φωτογραφία, βλέπουμε έναν νέο φασιστικοί, που συνδυάζει την νέα τρόπο με το παράδειγμα της δημιουργικής σκέψης της σκέψης του φασιστικού σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψης της σκέψ αλλά μπορούμε να βλέπουμε ότι ήταν εμπροιδευμένο από κομμάτια μέχρι κομμάτια. Επομένως, μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι ήταν κομμάτια χωρίς τίποτα πάνω στον κομμάτι, ή πάνω σε καλύτερα τίποτα που θα κατευθυνόταν τις εμπροιδευμένες του. Αυτή η θεωρία είναι εφαρμογημένη από την εγγραφή του Γερμανικού πρόεδρου Otto von Stackelberg, που παρουσιάζει μια νεαρή γυναίκα από το Κάσο, μια νησιά στις Κάρπαθες, που παρουσιάζει ακριβώς την ίδια γυναίκα, και μόνο αυτή τη γυναίκα. Επιτρέψαμε πολλά χρόνια στη γυναίκα. Το πατέρ, το υλικό, τα δικαιωμάτια. Αυτό έκανα για πολλά λόγια, και έχω ήδη μιλήσει το πρώτο. Η γυναίκα είναι κοινωνική σε όλες τις μοτοσυκλέτες του ίστορου ή της ευρωπαϊκής παραδοσιακής. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι μπορεί να είναι το μοτοσυκλέτες της ευρωπαϊκής παραδοσιακής, που δημιουργήθηκε από το αρχαίο μέχρι το τέλος από τις ευρωπαϊκές. Είναι γυναίκα, σύντομα, και μετά εμπροιδευμένη από την νεαρή γυναίκα, που κάνει όλες τις μοτοσυκλέτες της για την επόμενη ζωή της, για την ευρωπαϊκή της. Όσον αφορά την εμπροιδευμένη, αρχίζει να προετοιμαστεί την ευρωπαϊκή της για την ευρωπαϊκή της για την ευρωπαϊκή της για την ευρωπαϊκή της, όπως αυτές έχουν την πιο απλή γραμμή, τις μικρές μοτοσυκλέτες. Όταν είναι σχετικό αρκετά στη διάρκεια της εμπροιδευμένης, προετοιμαστεί με τις πιο γραμματικές, αφήσοντας την ευρωπαϊκή της στο τέλος. Είναι σημαντικό επίσης να γνωρίσουμε ότι η ευρωπαϊκή, ένα γυρνάτιο που σχετικά μεταφέρει τη σκηνή, έχει μια μεγαλύτερη σημαντική δημιουργία για την ευρωπαϊκή. Αυτό είναι το λόγο για το οποίο η ευρωπαϊκή της είναι εντυπωσιακή. Βλέπουμε ότι αυτό δεν επηρεάζει στις γραμμές που ανοίγουν τις μικρές μοτοσυκλέτες. Για αυτούς, ούτε η φαμβρική, η σχηματισμός ή η εξοπλισμός μπορεί να είναι λόγος εργασίας των εργαστικών εργαστικών. Θα ακολουθήσουμε την αναγνώριση του Ιωάννα Παπατοννίου στις δύο κυρίως παραδοσιακές παραδοσιακές παραδοσιακές παραδοσιακές που χαρακτηρίζουν τις βασικές γραμμές του ελληνικού σαρτοριαλικού σύστηματος. Τι για την σχηματισμό, σε οποία παραδοσιακή παραδοσιακή υπάρχει? Η σχηματισμό της ελληνικής γυναίκας εξελίδευσε από το δαλμάτικο του Ρωμανικού και του Βυσαντινικού χρόνους, που εξελίδευσε από τον Ρωμανικό τούνικο. Η σχηματισμό της ελληνικής γυναίκας εξελίδευσε από το δαλμάτικο του Βυσαντινικού χρόνους, που εξελίδευσε από τον Ρωμανικό τούνικο. Η σχηματισμό της ελληνικής γυναίκας εξελίδευσε από τον Βυσαντινικό τούνικο. Η σχηματισμό της ελληνικής γυναίκας εξελίδευσε από τον Βυσαντινικό τούνικο. Η σχηματισμό της ελληνικής γυναίκας εξελίδευσε από τον Βυσαντινικό τούνικο. Η σχηματισμό της ελληνικής γυναίκας εξελίδευσε από τον Βυσαντινικό τούνικο. Η σχηματισμό της ελληνικής γυναίκας εξελίδευσε από τον Βυσαντινικό τούνικο. Η ελληνική γυναίκας διαφορετικούς τέτοιους λουμούς, παρακολουθώντας σύμφωνα αποτέλεσμα. Το πατέρνο του δαλμάτικου υπήρχε στις στιγμές σημερινούς στον σύστημα της ελληνικής ορθοδοκοπίας και το πατέρνο του σάκου, που έχει ακριβώς την ίδια μορφή. Όσον αφορά το κοπτικό τουνίκο, όσο δεν μπορεί να υπάρχει μια πραγματική σύμφωνα στον σύστημα της ελληνικής ορθοδοκοπίας, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα σύμφωνα με το κοπτικό τουνίκο από το χωριό της Επισκοπίας, σχετικά με το Νάουσα, στην Κεντρική Μακεδονία. Εδώ, αντί το να υπάρχει ένα κοπτικό σύστημα στον σύστημα, όπως και για όλα τα άλλα κοπτικά, δύο εμπροιδευτικά σχέδια, εδώ, κάνουν δημιουργικό σχέδιο στις δικαιωματικές σχέσεις του κοπτικού τουνίκου. Είναι εμφανίζοντα σε αυτό το πόδι που παρουσιάζει την αμπρασία Θεοδόρα, εδώ, αλλά επίσης σε μια πολύ μικρή σκέλη στο κοπτικό τουνίκο, που ήδη είδαμε στην προηγούμενη σκέψη, εδώ. Οπότε, αν πρέπει να αποφασίσουμε ποιο τραδίσιο υπάρχει στον σχέδιο της ελληνικής γυριακής σκέψης, μπορούμε εύκολα να αντιμετωπίσουμε ότι υπάρχει στην ευρωπαϊκή τραδίσια. Με τώρα, αυτή η τραδίσια συμφωνίζεται με την αρχαία βυζαντιάνικη πληθυσμία, που εξελίξει με νέα πατέρες στο νέο βυζαντιάνικο σύστημα δικαιωματικό τουνίκου, που υπάρχει σε μια πολύ μεγαλύτερη γεωγραφική περιοχή. Η ελληνική πληθυσμία αυτής της περιοχής, κυβερνήθηκε από τους Οθωμανούς από το 15ο αιώνα, εξελίξε συχνά μια κοινωνική τραγούδι, η οποία μπορούσε να γνωρίζεται το τραγούδι του Οθωμανού. Σύμφωνα με τον Ιωάννα Παπαντονίου, δεν είναι πολύ σίγουρο ποιο σύστημα αυτοί το τραγούδι οθωμανούς αυτοί, ή το παραδοσιακό βυζαντιάνικο τραγούδι, ο οποίος εξελίξε τους ελληνικούς πληθυσμούς με την εξελίξη του. Σε κάθε περίπτωση, αυτό το τραγούδι, οδηγημένο από την Κωνσταντινόπλ, ήταν κοινωνικός στον Βουρζουαζί όλον τον Οθωμανό αυτοί το τραγούδι, όποτε και τη θρησκεία του. Με το Βουρζουαζί, αφηγόμουν σε μια κλασσία που ζούσε είτε στις πόλεις, είτε στο χωριό, και κυβερνούσαν στους πληθυσμούς και την εξελίξη του. Όπως μπορούμε να δούμε σε αυτά τα παραδοσιακά πληθυσμούσα από τον Κόρφου, το τραγούδι για γυναίκες και γυναίκες σχετικά συνέχιζε μια μεγαλύτερη παραδοσιακή που κυνηγήθηκε κάτω από το τραγούδι, όπου δεν είναι πάντα βλέπουμε. Μπορούμε να το βλέπουμε εδώ, στο μέλλον, και κάτω από το τραγούδι. Το τραγούδι που χορτάμε από τα πόλια και το σχετικά συνέχιζε το αντρο, ένα μεγαλύτερο πληθυσμό, σε ένα παραδοσιακό σχέδιο, δεν πολύ διαφορετικό από το σχετικά συνέχι, που είναι πραγματικά στενό, αλλά με μεγαλύτερο ανοιχτό ανοιχτό στην πρώτη. Μπορούμε να το βλέπουμε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ. Ένα μεγαλύτερο και μεγάλο σασίδι κατευθερώθηκε γύρω από το τραγούδι, και συχνά ένα δεύτερο πληθυσμό σε ένα σχέδιο σχετικά συνέχιζε το αντρο πάνω από το τραγούδι. Το κόκκινο εδώ και το μπλε εδώ. Οι κομμάτια ήταν διαφορετικές για γυναίκες και γυναίκες, χριστιανοί, Ελληνικοί και Μουσουλμάνοι. Μερικές φορές, τα κομμάτια ήταν σχετικά με κόκκινο, και αν αφαιρέσετε το χρώμα από το σασίδιο σχετικά συνέχι, και παρακολουθείτε όλα τα κομμάτια των άνθρωπων σε μαύρο, μπορείτε εύκολα να δείτε ότι αυτά τα πατέρια ακόμα υπάρχουν στις πρωτοβουλίες των ελληνικών ορθοδοκοπών. Αυτή η στιγμή παρουσιάζει περισσότερα παράδειγματα του Οθωμανικού τύπου. Μερικές γουρζουά ή νομπλίες και νομπλικές γυναίκες, παρουσιάστηκαν από τον Γερμανικό πρόεδρο Λουί Διπρέ το 19ο αιώνα. Και εδώ, ένα όλον το σχέδιο παρουσιάζοντας την οικογένειά του Δαγκομανίου, ο οποίος είναι αντιπρόεδρο, αλλά και αμμβάσαδο, ο Χριστοφάκης από το Σάιπλου, όλοι με το λευκό κομμάτι. Αυτή η ανοιχτή μονασία έχει την εφαρμογή στις πρωτοβουλίες των ελληνικών ορθοδοκοπών. Σε αυτές τις περιοχές, οι γυναίκες παρουσιάζονταν πάνω από το σχέδιο, ούτε ως ανοιχτή μονασία ή ως ανοιχτή μονασία, το καβάδι. Μονασία σχετικά με την ανοιχτή. Στην αριστερά βλέπεις έναν ανοιχτή, και στη δεύτερη βλέπεις ένα καβάδι. Όπως βλέπεις, το κομμάτι δεν είναι πολύ διαφορετικό από το κομμάτι της σχέδισης. Η κυριακή διαφορετικότητα είναι ότι είναι ανοιχτή στο κομμάτι και είναι κάνει από σχέδια σχετικά με την ανοιχτή μονασία, όπως τα σχέδια σχετικά με το σχέδιο. Τα σχέδια σχετικά με το κομμάτι της σχέδισης, παρουσιάζονται στο ίστο, φυσικά, είτε στον Κύπρο, στα ελληνικά κοινότητες του Ιζαμίνου, σε κάποια νησιά στην Ροδοκανίσου, στην Θρέη, αλλά και στην Ιστορική Θεσσαλία και στην Ήπιρου. Αυτά τα σχέδια μπορούν να φτιάξουν από λαμψουριούς σχέδια σχετικά ή κόκκινα σχέδια, ακόμα και ανοιχτή με το σχέδιο, όπως και σε αυτά τα κομμάτια από το Σίλι, στην Καπαδόσια, και από το Κόσο και την Καστελόρισο, στην Ροδοκανίσου. Στην Σίλι και την Καστελόρισο, όπως και σε αυτά τα κομμάτια, τα κομμάτια συμφωνούνται σε δύο ανοιχτές. Στο σχέδιο της Σίλις, τα δύο, όπως βλέπετε εδώ, φτιάξουν από το ίδιο φαμβάριο που το εξωτερικό είναι ανοιχτή με το σχέδιο. Στο σχέδιο της Καστελόρισου, η μοναδική σχέδια, όπως βλέπετε εδώ, φτιάξεται σε αυτό το παράδειγμα του βελβιδιού μπροκέιδου, και η ανοιχτή είναι πάντα φτιάξεται από κόκκινα ανοιχτή βελβιδιού ανοιχτή με το σχέδιο. Μπορούν να φτιάξονται επίσης απλότεροι τεχνικές σχέδιες, όπως αυτά τα σχέδια, ή ακόμα και απλότεροι κόκκινα ανοιχτή βελβιδιού ανοιχτή βελβιδιού ανοιχτή, ανοιχτή από τις γυναίκες τους, όπως αυτά από το Κάρπαθο ή το Σάιπρο. Στο σχέδιο της Σίλις βρίσκουμε ένα ειδικό ανοιχτό που μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτήν την κατηγορία. Είναι το δουλαμάσ, ένα σχέδιο ονομάζεται από έναν Τουρκικό όνομα, αλλά φτιάξει από τα καλύτερα ανοιχτή σχέδια από το Λιόν, στην Φράνση, σχεδιάζοντας ένα σχέδιο που συνδυάζει δημιουργίες από το ίστο και το Βασίλειο. Η πρώτη ενδυνάμωση της ανοιχτής ανοιχτής, σχεδιάζοντας από το Βασίλειο, σχεδιάζεται από τις ανοιχτές ανοιχτές που έχουμε δει μέχρι τώρα. Η ανοιχτή ανοιχτή σχεδιάζοντας την Ευρωπαϊκή ανοιχτή, αφού στην Ευρωπαϊκή ανοιχτή της περίοδος, η ανοιχτή δεν ήταν ποτέ αξεντρωμένη. Στην επόμενη σκέψη μπορούμε να δούμε διάφορες παράδειγματα που φτιάχνουν από ανοιχτή ανοιχτή, η οποία στην αριστερά φτιάχνει από ανοιχτή ανοιχτή σχεδιάζοντας έναν ανοιχτή ανοιχτή για τον χρόνο, την οποία στη δεύτερη σκέψη λίγης ανοιχτή ανοιχτή σχεδιάζοντας κόκκινγκ και κόκκινο τοιχτή. Η επόμενη σκέψη που θα εξαστηθούμε είναι ένας σκέψης της ευρωπαϊκής ανοιχτή ανοιχτή, που δόξαμε τώρα. Δεν είναι as long as η ανοιχτή. Είναι πάντα κάνει από κόκκινα και κάποιες φορές είναι στουγγιστή. Στουγγιστή, στουγγιστή, ακόμα και στουγγιστή το σαγιάζ, όπως λέγεται αυτό το σαγιάζ, ήταν το δουλειά του εργασμού. Το σαγιάζ ήταν εξαιρετικά γραμμένο στην Κεντρική Μακεδονία. Στην Καποτζίδα, στις κομμάτια της Θεσσαλονίκης, ήταν στουγγιστή στο βαθύ κομμάτι, σε όλες τις πλευρές της ανοιχτήσης. Αλλά αυτό ήταν εξαιρετικό στον τρόπο που το σαγιάζ κατασκευάστηκε. Στην περιοχή του Ρουμλουκκί, το σαγιάζ εμπροιδεύτηκε στις εξωτερικές κομμάτια των πλευρών κομμάτων και οι εμπροιδεύτες ήταν μόνος δημιουργημένοι όταν οι κομμάτια εξελίχθηκαν πίσω στο πίσω του σαγιάζ. Το ίδιο έγινε και σε άλλες περιοχές όπου το σαγιάζ κατασκευάστηκε, δημιουργημένος ένα σαγιάζ με πολλές κομμάτια. Στις εξωτερικές περιοχές, οι εμπροιδεύτες κομμάτια των πλευρών κομμάτων εξελίχθηκαν πίσω στο πίσω του σαγιάζ και όλο το σαγιάζ. Στην εκκλησία, αλλά επίσης το πρωί, οι εμπροιδεύτες εξελίχθηκαν πίσω στον σαγιάζ, χωρίς την εμπροιδεύτηση και δίνοντας στον σαγιάζ ένα πιο σαγιάζ κομμάτια. Ένα άλλο βασικό σαγιάζ με πολύ περισσότερο εξελίχθητο τρόπο ήταν επίσης στην Ευρωπαϊκή παράδοση. Ακόμα και αν η βασική ιδέα είναι η ίδια, που είναι ένα κέντρο πάνω για το πίσω, plus εξελίχθητες κομμάτια σαγιάζ για να βρει το δημιουργημένο κομμάτι, μπορούμε να δούμε πόσο περισσότερο εξελίχθητος είναι το τρόπο. Αυτό το σαγιάζ είναι κυρίως ονομάζεται σαγούνι, είναι γραμμένος από χαρακτήρια, και είναι πάντα εξελίχθητος και εξελίχθητος από εξελίχθητες κομμάτια και εξελίχθητες κομμάτια, τα τερσίδες, από το ελληνικό λόγο τερσίς, το οποίο σημαίνει εξελίχθητος. Είναι ένα πραγματικό σαγιάζ κομμάτια, όπως μπορούμε να βλέπουμε στο μήνυμα. Είναι εμφανίζεται σε κοστούρια από το Ιππηρούς, το Κέντρο Ελλάδος και το Πελοπονίστρο. Όπως ήχατε ήδη πει, είναι φτιαχμένο από κομμάτια και εξελίχθητα, είτε στον χαρακτήρια χαρακτήρια, ή στον χαρακτήρια χαρακτήρια, ή στον χαρακτήρια χαρακτήρια, αν η χαρακτήρια δεν ήταν αρκετά εξελίχθητη. Μπορεί να εξελίχθηται σαγούνι, όπως σε αυτές τις παραδείξεις, ή μπορεί να είναι πάντα πλήρως καταπληκτικά με εμβρονιστικές, δημιουργώντας μερικές εμβρονιστικές, δημιουργώντας μερικές από τις πιο εντυπωσιακές εξελίχθητες του τερσίδιου. Οι εμβρονιστικές εξελίχθητες από τους τερσίδιους ήταν τα πλήρως καταπληκτικά εμβρονιστικές. Επιπλέον, εξελίχθηκαν με διπλωσιακά χαρακτήρια, σιλίχτα, μεταλλικά ή κουλένια, τα οποία δεν περνούσαν μέσα από το φαρματισμό, αλλά τα πλήρως καταπληκτικά χαρακτήρια. Σε αυτή τη στιγμή μπορείτε να δείτε πολλές εξελίχθητες, συμφωνώντας ένα σαγούνι από τα πιο εμβρονιστικά, στην αριστερά, εδώ, συμφωνώντας μόνο ένα σαγούνι, ένα σαγούνι και ένα νέαπρο, σε περισσότερα εξελίχθητες, όπως το εξελίχθητες φαματικά, όπου οι σαγούνιοι χρησιμοποιούσαν δύο σαγούνια, ένα και δύο, τα οποία εξελίχθηκαν με μεγαλύτερη σύνοδο της Ρέτφελτ. Στην πόλη περιοχή της Επιρουσίας, σύνοδος με την Ερμανία, ονομάζεται Πογόνι, το σαγούνι δεν είναι καθόλου βαθιά στο πρώτο, όπως είναι ασχοληθεί από μικρό σιλίχτα. Μπορείτε να το βλέπετε στο τέλος και, ακόμα και αν είναι απλό, με σχεδόν κανένας γραμμός, το σαγούνι είναι σημαντικό σημαντικό για αυτή τη περιοχή, επειδή έχει καλή αίσθηση της αίσθησης. Στις τελευταίες δύο παραδείγματα, το σαγούνι επιβιώσει, ακόμα και αν περισσότερο σαγούνια βρίσκονται στο σύνοδο. Ακόμα και αν φασιώνει ευρωπαϊκό σαγούνι, ένας γραμμός στη σπίτιξη του σαγούνι, και τελευταία σχεδόν τη σαγούνι. Ακόμα και αν είναι ασχοληθεί από μικρό σιλίχτα στο πρώτο, όπως είναι ασχοληθεί από μικρό σιλίχτα στο πρώτο. Είναι σαν κολλοκοσμό και το σαγούνι είναι σαγούνι, είναι σαν κολλοκοσμό και το σαγούνι είναι σαν κολλοκοσμό. το σεγγούνι μπορείτε να το δείτε εδώ, όπως και στην πρώτη φορά, ή σε άλλα γαρμάντα, σε άλλα φορές. Το τελευταίο γαρμάντας της Ισθανικής παραδοσιακής είναι το σπίτι, το οποίο είναι πολύ σχετικό με το σπίτι του σιμίσματος, αλλά χωρίς σκέψεις. Αυτό το σπίτι παρουσιάζεται στις νόρθανες θραίες, κυρίως, όπου είναι το δημιουργικό γαρμάντας των γυναίκων, στην Ισθανία του Θάσος, και στην νόρθανη Αργία, και ωστόσο ωστόσο γαρμάντας σε κάποιες χωριότητες, στην Ισθανική Μακεδονία, όπου το σαγιάζ είναι το εξωτερικό γαρμάντας. Η Ιωάννα Παπαντονίου σκέφτεται τα γυναίκα που συμβεί σε αυτόν τον τρόπο ωστόσο σχετικά με την εξωτερική εφαρμογή του π.Βυζαντιού. Το γεγονός είναι ότι η περιοχή όπου αυτά τα γυναίκα περισσότερα εμφανίζονται είναι το Θραίες, το περισσότερο χωριότητας του Κωνσταντινόπλου, το κεφάλαιο του Βυζαντιού, υποστηρίζει αυτήν την θεωρία. Στην Θραίες, αυτή η γυναίκα μπορεί να είναι βασισμένη από κόκκινο κόκκινο, γουλ, ή ακόμα και σιλίκ. Σε κάποιες χωριότητες, είναι δημιουργικό γαρμάντας, ο οποίος δημιουργεί τη δουλειά της γυναίκας. Στην χωριότητα του Λιτί, στην Σελτρα Μακεδονία, είναι φτιάχτητα από κόκκινο, και στις χωριότητες του Δριμμόσ και του Μπαλζα, κοντά στη Θεσσαλονίκη, είναι φτιάχτητα από κόκκινο ή σιλίκ, και είναι βασισμένη μεταξύ της σαγιάς και της κόκκινης, η οποία είναι η Σαγιάς. Στην Βυζαντιόπλου, το κεφάλαιο του Βυζαντιού, είναι βασισμένη μεταξύ της σαγιάς και της κόκκινης, και είναι βασισμένη μεταξύ της σαγιάς και της κόκκινης. Στην Βυζαντιόπλου, το κεφάλαιο του Βυζαντιού πάντα είναι φτιάχτητα από κόκκινο ή σιλίκ, και είναι βασισμένη μεταξύ της σαγιάς και της κόκκινης, μεταξύ της σαγιάς και της κόκκινης μεταξύ της σαγιάς και της κόκκινης, αλλά είναι ακόμα ένα δασκάρι με το ίδιο πατέρ. Δεν είναι ώρα να μιλήσουμε για την άλλη κυρία ενδυνάμισης στις κοστούρες των ελληνικών γυναίκων. Η ευρωπαϊκή ενδυνάμιση δημιουργεί στις εποχές όπου οι Αγίοι και οι Ιονικοί δασκάριοι δημιουργούν μέχρι το τελευταίο 17ο αιώνα. Το τύπο τους σχετίζεται με τη μορφή των αρχαίων ελληνικών γυναίκων και με το τύπο των μορφών δασκάριων, όπως αυτοί που παρουσιάστηκαν από τον Βενετσινό καρπάτσο Βιτόρε Καρπάτσο στην αρχαία 16ο αιώνα. Το δύσκολο προσέγγισης της ασυμιλίας των νέων ελεύθεων από κοστούρες, και η σκληρή στιγμή της αλλαγής μέχρι το προεδρυθμικό περίοδο, μπορεί να είναι ο λόγος για αυτήν την σημαντική επιβιώση. Σε κάθε περίπτωση, οι μορφές που ξεκίνησαν είτε πάνω από το κομμάτι, είτε από την κομμάτια, είναι ένα δημιουργικό δημιουργείο στις αρχαίες αιώνα που θα δούμε σήμερα. Ένας από τους αρχαίους παράδεισους της αιώνας αιώνας είναι το κρύτανο αιώνα, δημιουργημένο μέχρι το τελευταίο 17ο και το μεγαλύτερο 18ο αιώνα. Σε αυτή τη σκληρή στιγμή από τον Κλότ Σωτέ, ειδικώντας το βιβλίο του Γερμανικού Επιτώντος του 2004, βλέπεις πόσο κοντά είναι αυτή η σκληρή στιγμή, σχετικά με τις μορφές χαρακτηρισμένες από τις Καιπάτσες. Ας δούμε τώρα πώς ήταν η σκληρή στιγμή. Δεν υπάρχουν περισσότερα από 15 τέτοια σκληρή στιγμή, προστατευμένα στο Μουσείο ή στιγμές προσωπικές. Το Μενάκι Μουσείο έχει δύο, και εδώ μπορείς να δεις το ένα με το πιο χαρακτηριστικό εμβροί. Είναι κάνει από κόττον και λινάνι πλαίνι, χαρακτηριστικά εμβροιδευμένο με σκληρή στιγμή. Δεν είναι μόνο οι χαρακτηριστικές σκληρές της Κρήτης που τους συνδέουν στον Βενησία. Οι χαρακτηριστικές εμβροιδευμένες είναι άλλη καθαρή σχέση με το παρελθόν της Βενησίας, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία, πριν και πριν καταφέρθηκε από τους Οθωμανούς. Οι κυρίες μοτοσυκλέτες στην εμβροιδευμένη σκληρή στιγμή εμβροιδευμένονται σε σκληρές στιγμές, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Οι κυρίες μοτοσυκλέτες στην εμβροιδευμένη σκληρή στιγμή εμβροιδευμένονται σε σκληρές στιγμές, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Οι κυριές μοτοσυκλέτες στην εμβροιδευμένη σκληρή στιγμή εμβροιδευμένονται σε σκληρές στιγμές, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Οι κυριές μοτοσυκλέτες στην εμβροιδευμένη σκληρή στιγμή εμβροιδευμένονται σε σκληρές στιγμές, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Προχωρώντας τώρα στον 19ο αιώνα, η ίδια μοτοσυκλέτη σκληρή στιγμή εμβροιδευμένονται σε σκληρές στιγμές, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Οι κυριές μοτοσυκλέτες εμβροιδευμένονται σε σκληρές στιγμές, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Στην αιώνα της Χιούς, στις πέντε χιλιάδες που χρησιμοποιήθηκε η Κρήτη κατά την Βενησία. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχουμε όλο το σκίρι, αλλά μόνο ένα πιστό σκίρι. Πιθανόμαστε αυτό που χρησιμοποιήθηκε από ένα σκίρι χρησιμοποιημένος στο παρελθόν. Μια φορά, αυτό συμβαίνει στις αιώνα που χρησιμοποιήθηκαν περίοδες κατά την Βενησία. Το Κόρφο, το Σάιπρος και το Κρήτη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, σε κάποια τελευταία, το 19ο αιώνα. Θα παραμείνουμε στο Κόρφο για λίγο περισσότερο. Το Κόρφο και τα αιώνια νησιά δεν έχουν πραγματικά καταγραφεί από τους Ορτωμανούς. Σε αυτόν τον περίοδο της Βενησίας, αφήνει ένα σκοτεινό σκίρι στις ελληνικές κατάστασεις. Θα χρειαστείτε μόνο να παραμείνετε αυτές τις μικρές και μαύρες φωτογραφίες της Καλάμπριας στην Ινταλία με τις ελληνικές φωτογραφίες της Κόρφου. Κοιτάξτε το τρόπο που ασχολούσαν το κορφό, εδώ και εδώ. Κοιτάξτε τα καθημερινά κομμάτια τους, εδώ και εδώ. Φυσικά, έρχομαι στη τελευταία φορά της ιστορίας μας. Η εμφάνιση της 19ου αιώνας ευρωπαϊκής φωτογραφίας στη σύγχρονη Ελλάδα. Το κομμάτι που βλέπετε εδώ δεν είναι ένα κομμάτι της 19ου αιώνας φωτογραφίας. Όμως, όχι μόνο αυτό. Είναι μέρος του κοστογραφικού κοστογραφίου Καστοριά. Πώς ξεκίνησε αυτό όλο αυτό? Η ευρωπαϊκή φωτογραφία ήταν εφαρμογημένη σε μια μικρή αριστερία ελληνικών Ελλήνων σε επίσκεψη με την Ευρώπη, ακόμα και πριν την δημιουργία του νέου κράτους στις 1830. Αλλά, εξαιτίας της εμφάνισης της κυριακής Αμαλίας, η σύγχρονη της Τινγκ Ότος, και της μοτοσυκλέτας που εφαρμογήθηκε για τις γυναίκες της καρδιάς της, το κοστογραφικό κοστογραφίες των ευρωπαϊκών κέντρων εφαρμογήθηκε σε μια μικρή αριστερία ή σκέρτα, βασικά στον ελληνικό στυλ. Η Αμαλία, για να δημιουργήσει αυτό το νέο κόρτ κοστογραφίες, χρησιμοποιήσε ελευθέσεις της παραδοσιακής μοτοσυκλέτας της ελληνικής φοράς. Αυτό ήταν κυρίως εφαρμογημένο στον αριστερικό κοστογραφίες, το οποίο τα σκέψια, όμως, χρησιμοποιούσαν τη μοτοσυκλέτα των Ελλήνων και των Ελλήνων. Σε αυτή τη μοτοσυκλέτα, εφαρμογήθηκε ένα βελβετ βολέρο με κόρτ εμπρότερες, σαν τα μοτοσυκλέτα των ελληνικών κοστογραφίων στις νησιά, αλλά πολύ λεπτά, ώστε να ασφαλίσει το κόκκινο, το τρόπο που ευρωπαϊκό κοστογραφίες εφαρμογήθηκαν. Το μοτοσυκλέτα ήταν πραγματικά ευρωπαϊκό και το κοστογραφίες εφαρμογήθηκε με την Ελληνική φορά. Η επιτυχία αυτού του κοστογραφίου ήταν πραγματική. Ήταν το νέο κοστογραφίο ευρωπαϊκό. Ήταν εφαρμογηθεί από πολλές ελληνικές γυναίκες, όχι μόνο στο ελληνικό κράτος, αλλά ακόμα και εξωτερικές κοστογραφίες και ενδιαφέροντες διαδικασίες, όπου εφαρμογήθηκαν κοστογραφίες, σαν το κόκκινο κοστογραφίο, όπως μπορείτε να δείτε σε αυτήν την εφαρμογήση της ελληνικής γυναίκας. Η ευρωπαϊκή φορά εφαρμογήθηκε στην κοστογραφία, όπου οι ελληνικές γυναίκες εφαρμογήθηκαν, όπως ήταν, στο θέμα τους να γίνουν μοντέρες, να υπάρχουν σε μια νέα κλάση, σε επίπεδο με την Ευρώπη. Αλλά η ευρωπαϊκή φορά επίσης εφαρμογήθηκε στην κοστογραφία, μεταξύ των παραδοσιακών ελληνικών κοστογραφιών, μεταξύ των παραδοσιακών ελληνικών κοστογραφιών, και δημιουργήθηκε και νέα κοστογραφίες. Αυτές οι μοναδικές κοστογραφίες, όχι πάντα φτιάχνει από σιλίκ, κόκκινα σε διαφορετικές πατέρες, έγιναν το σημαντικό κοστογραφίο, με μεταξύ των παραδοσιακών κοστογραφιών, μεταξύ των παραδοσιακών κοστογραφιών, μεταξύ των παραδοσιακών κοστογραφιών, και μεταξύ των παραδοσιακών κοστογραφιών. Απλά γίνονταν ένα τραντισμός, μέσα από κάποιες κοινωνικές των Βαλακς, ένας εθνικός κουρύλος των νοματζέφερτς που στο Μέτσοβο συνδυάζει το σιλίκ με έναν γαλαστό κοστογραφίο, όπως μπορείτε να δείτε εδώ. Σε κάποια άλλα περίπτωση, η εμφανία του ευρωπαϊκού τραγούδιου συνδυάζεται σε ένα τρομοκρατικό σύστημα, συνδυασμένο από ένα σκέρτο και ένα μπλάο, είτε σιλίκ, όπως και στις πρόσφυγες από την Ευρωπαϊκή Τουρκία, είτε από ένα κόκκινο φαμβάκι, όπως και στις χωριάκια του Πελοποννήσου. Το ίδιο σύστημα είναι ακόμα πολύ δημιουργημένο στην Ευρωπαϊκή Τουρκία. Στην νησιά της Κάπαθος και ειδικά στην Ελλημούς, μπορείτε να δείτε ακόμα και νέα γυναίκες που χορεύουν το σακοφούστανα. Οι ευρωπαϊκές κοστογραφίες συνδυάζονται στις σκέρτες και μπλάου, φτιαγμένοι από κατασκευασμένο σιλίκ, όπως και το μοναδικό κόκκινο φαμβάκι. Τέλος, η Ευρωπαϊκή Τουρκία επηρεάζει το σχέδιο των εξετάσεις. Επίσης από όλες τις γυναίκες κοστογραφίες, οι γυναίκες προτιμούσαν μεγάλες σιλίκες κοστογραφίες στις σκέρτες, εμπροιδευμένες με νέες μοναδικές σχέσεις. Ακόμα και βρήκαμε αυτές τις μοναδικές κοστογραφίες, όπου υπάρχουν μοναδικές μοναδικές κοστογραφίες στις σκέρτες. Αυτές είναι οι τελευταίοι στιγμές μιας μοναδικής κοστογραφίας. Τώρα έχουμε έρθει στις πρώτες δεκαετές του 20ου αιώνα. Ακόμα και μερικές κοστογραφίες, όπως το Μέτσοβο ή το Κάρπαθος, οι μοναδικές κοστογραφίες δεν υπήρχαν στην ΒΟΡΤΟΤΟ. Ήταν προστατευμένες στις μοναδικές, που είναι παρουσιάστητες και ακόμα παρουσιάστητες από κοστογραφίες, και θα παραμείνουν σύμφωνα εμπειρίας στις ελληνικές και ευρωπαϊκές θεατρικές και μοναδικές κοστογραφίες για πολλές χρόνια. Στις θεατρικές και σιναιματικές πρέπει να μιλήσουμε, φυσικά, για τον Ιωάννα Παπαντονίου, αλλά και για τον Γιώργο Ιάκκας, средς πολλούς άλλους. Στις μοναδικές, για να δώσουμε μόνο λίγο παράδειγμα, οι ελληνικές κοστογραφίες έχουν εμφανιστεί στις μεγαλύτεροι φυσικογραφίες, τον Γιώργο Γαλιανό και, φυσικά, τον Γιώργο Παπαντονίου, ένας υπέροχος φίλος της Ελλάδας. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε πολύ, Ξένια, για αυτό το εμφανιστικό μοναδικό, το οποίο, σχετικά, δημιουργήθηκε, όπως εμπνεύτηκα από εσάς, σε μια πολύ συστηματική μοναδική. Οι ελληνικές κοστογραφίες, που βλέπουν πρώτα πάνω, είναι πραγματικά διαφορετικά και πραγματικά διαφορετικά. Οπότε, για να φτιάξουμε κάποιο στόχο σε αυτήν την εμφανιστική καλύπτωση, μέσα από ένα πατέρ, είναι πραγματικά κάτι. |
