| : Δεν χρειάζεται να σας αναφέρω αναλυγικά ένα βιογραφικό. Επιγραμματικά θα σας πω ότι είναι ο σημερινός πρόεδρος της Εταιρείας Μεγεμένικων Σκουδών, αντιπρόεδρος του Ιστιτού του Δημοσίου Διεθούς και από το 2006, γεννημένος στο πατροκοπικό ενήμφερο από παλιές οικογένειες, κρισιών και εμπόρων, δικηγόρονος, δημοσιογράφος, συγγραφέας. Από το 1955 επαγγελματικά ασχολείται με τη δημοσιογραφία, ενώ παράλληλα σκοτάζει σε νομική σχολία του Αριστολίου Χαρμισσιμίου. Προστοστάθησε στο θρητικό κίνημα για τους εθνικούς αγώνες τότε για Κύπρο, Μακεδονία και Θράκη. Αξιστάχνισε από το 1966 σε πολλές εθνικές περιοδικά, καταδιώθωνο τηλεόραση, καϊκό καρακτορίου η δύσκολη. Ειδικότητα βαθμιανικά ζητήματα. Ταξίδευσε σχεδόν σε όλο τον κόσμο με υπηρεχείς δημοσιογραφικές αποστολές. Εξ αποδείχτων στενός συνεργάτες των Αιμνήστων, Κωνσταντίνου Καραμαλί και Αβέροφ Τοσίτσα, του Ευαγγέλου Αβέροφ Τοσίτσα, σύμφωνος του Πρωθυκουρκού Κωνσταντίνου Μισοτάκη, και δημοσιογραφικά συνεργάτες των Ευαγγέλων σύμφωνας στους αρχές του 1993. Δείχνει, όπως γνωρίζετε, την ιστορική εφημερία της Ελληνικής Βορράς και το πολύ ωραίο περιοδικό μακρυοδοτικό ζωή με πολλοί και κοινικοί ειδικά συγγραφικά θέματα. Μέρος της εταιρείας μακρυοδοτικών σπουδών, του Μουσείου Μακρυοδοτικού Αγώνα, Από το 1995 εγκαταλήμισα διακάτει δημοσιογραφία και όπως όλοι γνωρίζετε αρχίζει η δημοσιογραφία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 1995 εγκαταλήμισα διακάτει δημοσιογραφία και όπως όλοι γνωρίζετε αρχίζει η δημοσιογραφία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 1995 εγκαταλήμισα διακάτει δημοσιογραφία και όπως όλοι γνωρίζετε αρχίζει η δημοσιογραφία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 1995 εγκαταλήμισα διακάτει δημοσιογραφία και όπως όλοι γνωρίζετε αναλαμβάνει πρόεδρος από εκλογές φυσικά στο Νιφέο για τρεις φυτιές. Το οδηγεί σε αναγέννηση και το εδεικνύει σε ευρωπαϊκό πρότυπο ίδιας ανάπτυξης, δεσεβασμός, συμβουλιστική πληροφορία και φύση. Το δυο έχει διάθεση κοινότα Νιφέο την ίδια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, κι άλλη διάθεση σε μια υπροσώπιση της Ελλάδας σε συνάντηση ευρωμεσογιακής συνεργασίας στη Σικελία. Το 2006 της επίσημης τελετής του Μέγαρο Μουσικής Κάπνου στην Αθήνα. Το εξοχονολογιακό εκμελητήριο Ελλάδος το απέγινε βραβείο για τη συμβολή του σε ανάπτυξη του εκνορισμού και στη δημιουργία νέων τουριστικών προορισμών. Ο Νομός Φλόινας σύσσο με όλοι οι δήμαρχοι και οι κοινοτάκες το 2006 τον τίμησαν με ομόθωνια απόφαση όλων των δημάχων, των παντακών, των φλευτών και όλων των οραφών και των ομάδων για την προσωπικότητα του γενικά. Επίσης, και η Μητρόπολη Κασοριάς το απέγινε τον χρυσό σταυρό της Παναγιάς Μαυροτίσης. Μέχρι σήμερα έχει γράψει τουλάχιστον 35 βιβλία. Δεν κάτσε να πω τίποτα άλλο, νομίζω το βιογραφικό του ήταν αρκετό, το θέμα όπως βλέπετε, τα Κρυστοπίνα και τα Σκόφια και παρακαλώ η συλλογή μας, την Θεομέντσο να μας αναφύγει στο θέμα. Άγιοι Πατέρες, Πυριαδοί Μάγκες, Έλληνες, Κυρίες και Αξιώνιοι μου κύριοι, μη φοβάστε που ο άνθρωπος θα ακούει τη διαδικασία. Ευχαριστώ θερμά για την υποδοχή και την θερμή προσεύγεσή σας, η οποία με τιμά και με παρομά στον Παραίσιο. Το θέμα είναι οι πληγραμματικά σκόποι του κράτους μου, δεν έχω την πρόθεση να επιτεθώ και μάλιστα του ασφαλούς στο γειτονικό κράτος που πιστεύω ότι πρέπει να ευημερήσει, να έχει συγχωρηστεί, να οργανωθεί σε ευρωπαϊκά πρότυπα, διότι θα έπρεπε να είναι στρατιωπός σύμμαχος Σεβάδος και τέλος. Γιατί κράτος βόμβα, διότι αποτελεί την ιδιοσυστασία του, την συνταγματική αποστολή του και το κρατικό ιδιολόγημα του μακηδονισμού, αποτελεί μια βόμβα στα θεμέλια του ιδίου του κράτους, στα σπλάχνα του πολιεθνικού πληθυσμού, στο βάθος της δημοκρατίας του, του πολιτέωματος που δεν είναι δημοκρατικός. Μια βόμβα στα ίδια τα βαγκάνια, τα οποία είναι κατακερματισμένα, μετά την διάβαση της Ινκοσταλίας και τις δημοκρατικές και φιλάθιβες επεμβάσεις των Δυτικών, σε μικρά, στην συγγενή, ρευστά κρατήρια, τα περισσότερα από το 1971-1971, τις δύσκολες, τα οποία περιέχουν στο ισοτεκό τους ισχυρές μειονότητες, έχουν αναζεύει μεταξύ τους εδαφικές διεκδικήσεις και διακρίνονται για την εξαιρετική ρευστότητα, και μάλιστα στην εποχή μας που χάρισε την δημοκρατία και την φιλαθορροπία των Αμερικανών και γενικότερα των Ευρωπαίων, θεραπενίδων κυρίως, που βλέπουμε ούτε διαλύεται όλη η ευρύτερη διοκολλική περιοχή, η Βόρειος Αφρική, η Μέση Ανατολή, βορειότερα ο ενδιάμεσιος χώρος με την Ουκρανία και αν τυχόδο καταρρέψαμε το Βαλκάνιο θα επέρχεται ο αρμαγιδότης και βέβαια θα υποσχύει συνέπειες καταλυτικές και η Ελλάδα, αλλά το ζήτημα δεν είναι η Ελλάδα. Συνεφώς η εντύπωση που επικρατεί και διεθνώς και η Δέντρα στην Ελλάδα, ότι η διαφορά περιορίζεται στην ονομασία του κράτους και μάλιστα διαφορά από κριστικά μεταξύ Αθηνών και Ισκοπείων, είναι ψευδίστα. Όλα τα βιάστητε στοιχεία σας έχουμε διανήμει ένα συμπίωμα της Εταιρείας μακρονομικός δουλειών που πάει και ουρύτερο, με τα πλήρη στοιχεία τα οποία χράγονται από τα αρχεία και τα δημοσιεύματα των εμβλεκτωμένων κρατών και βεβαίως της Δύσης. Τι κάνει, επειδή όχι να εξοχατώσει ένα δύναμο μικρό φτωχό κράτος σε μια υποτιθεμένη ενιαία Μακεδονία, την Ελληνική Μακεδονία, την Βουλγαρική Μακεδονία και ένα κτήμα που παραχωρέθηκε στην καλμπανή της Πρέσβης και της Αχρύκας. Βεβαίως δεν έχει την δύναμη και αποκλείται να χρειαστεί δύναμη να το χρησιμοποιεί. Εκτός βέβαια, και το έχουμε δει στους καιρός μας, θα το χρησιμοποιήσει ως όργανο μια ξένη δύναμη, προς τον εικό της συμφέρον. Μέσω του ιδεογήματος του Μακεδονισμού και του Σωμανελισμού, συντηρεί ένα καταστώς, από συνεχίζει ένα καταστώς, το οποίο είναι ολοκληρωτικό, όχι απλώς ολοκληρωτικό, το οποίο εμπορεύεται τον υποτιθέμενο Πατριωτισμό, προχωρένον να διατηρηθεί και να επιβληθεί στο υπόλοιπο κτήμα του χρησιμού. Ένας κράτος που έχει πληθυσμό πολυεθνικό, αποτελεί και από πολλές, την πρασματικά ανεχωρησμένης μειονότητας του, το 64% το πολύ είναι σαβό Μακεδόνισμο, θέλουν να ονομάζονται και μόνο Μακεδόνες για να μπορούν το όνομα αυτό, για να αποκαλούν τη σύγχυση, και το 33% είναι Μουσουμάνοι, οι υπόλοιποι είναι Χριστιανοί και λίγοι Εβραίοι. Αυτές είναι ακριβώς οι πυσικώσεις. Και διά το χειρισμό του, το ίδιο και το καθισμό του, δεν επιτρέψει αυτόν τον κράτος, και υπάρχουν μόνες ευκαιρίες, να οργανωθεί στα πόδια ενός Ευρωπαϊκού, Δημοκρατικού, Πολυεθνικού κράτους, με σεβασμό στους ανθρωπραδιών, στις ελευθερίες και στο διάλογο. Επιπλέον, συνείδη, εντάσεις, έως και συγκρούσεις και μια μόνη και αυξανωμένη εχθρότητα, ανάμεσα στις δύο σημαντικότερες συμμιστώσεις του πληθυσμού, στους Σλάβους και στους Αλμάνους, προκαλεί πέρα της Ελλάδος την Βουλγαρία, η οποία είναι η μητέρα αυτού του Σλάβου πληθυσμού, η αστυγγελιά. Και αντιμετωπίζει το φάσμα της Βουλγαρίας, προκειμένου να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα ζητήματα και τους εχθρούς που ήδη έχει κατασκευάσει. Έχει καταφύγει σε συμμαχία με την Τουρκία. Μπήκε στο στόμα του Βουλγαρία, κατέστη όργανα του νεοτοχμανισμού, δηλαδή της στρατηγικής πορκηδιακή ρίξης του Καδημικού Συσταγμένου Εργοτούρου, στο βιβλίο του Στρατηγικού Πάτους, σύμφωνα με ο Δικουμβός Σεξιτερικών και τώρα κάνουμε τον Δικουμβός, σύμφωνα με το οποίο οι απόγονοι της οικογραφικής αυτοκρατορίας, μουσουμάνοι βέβαια, ζουν σε όλο το παρκανικό διάβολο, που ανοίγει από τη θράκη την ελληνική και την κουγαϊκή και ανεβαίνει σκόπια, βοσνία, θεριζεκοβήμου, ένα θύμα της Σερβίας και του Μαυρού Μουλήμου. Παρομοιάζει έτσι, εν τις πράγμαξε και πάνεψα και συναγώ, τις θεμελιώδεις καταστατικές αρχές της Αυγρανικής Συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ενώσης, όπου επιθυμένει να ενταθεί και βέβαια των Ονωμένων Εθνών που είναι μένους. Κι αυτά τα επισημένουν κορυφαίοι επίσης εκπρόσωπους των ευρωπαϊκών θεσμών, των ευρωπαϊκών χωρών και των Ονωμένων Μουλήτειών και πολλοί άλλοι οργανισμοί και συμβουλικά όργανα. Στην πραγματικότητα πληρονίζουν, δηλαδή, πάνω στο οποίο κάθεται. Και των προεντοπιών, οι αγμόδοι, υπάρχουν δεκάδες στιγμές προεντοπίστων. Μία, σας πω, που δημοσιεύεται στη μεθημερίδα του 3 ΒΕΣΝΙΚ, 13 ΚΑΓΡΟΣ του 2001. Η Ενδιαντής Ομάδα Κρίσεων κατηγορεί στον πρωθυπουργό Νίκολα Κούριαξη για τις πολιτικές επιλογές που κατιστούν ομοίως στους Μακεδόνες. Εκείνη του, η Ομοίρη. Στα συμπεράσματα, η Ενδιαντής Ομάδα Κρίσεων, η οποία είναι δυτική βέβαια, δηρώνει δραματικά και μεσαγγήνια ότι η τύχη της χώρας εξαρτάται από το αν η κυβέρνηση θα ετοικεντρωθεί στην πορεία προς την Ευρώπη ή θα οδηγήσει σε εσωτερική διάσταση. Συνειστά, η έκθεση της Ενδιαντής Ομάδας να ανοιχθεί το Συντομό του Υγιακοράτου για την Αθήνα. Πάμε, δεκάδες δεκάδες. Το κράτος αναχειρήθηκε άνεξα κατά τη διάκριση της Ομορφαβίας με τη ψευδονημία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», άλλο, έτσι ονομάζονταν σωσιοκριστικοί τότε, στους κόλπους της Ομορφαβίας, το Σεπτέανο Υποψήλαιο του 1991. Το 1993, εισήλθε με προσωπική ομαμασία στο ΥΕΛ και άρχισε να συνάντησαν οι δικοβαθιές της κρίσης, βάστιον των οποίων περίπου 151, ίσως και περισσότερο, κράτη μέρη του ΥΕΛ, το έχω αναγνωρίσει στις δημιουργίες σχέσεις με την ψευδονημία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Πέρσι, λοιπόν, τον Οκτώβριο, σαν πεθαύλων, η χώρα γιόρτασε στο ΥΕΛ την 25η από τη σύναψη του δικαματικού σπέσου, την αναγνώριση της Μακεδονίας. Η ευθυμερία ήταν ο Τρίσιμ Πέθτου, η οποία υποστηρίστηκε ο Μακεδότης. Δεν αγγίθηκε, δεν αγγίθηκε, αλλά βλέπω ότι όλα πιο κατακριμένα σημειώνουν αυτή μέρα. Το Υπουργείο γιόρτασε την 25η. Ποιες όμως είναι οι δικαματικές επιτυχίες και ποιες οι αποτυχίες μας ή πως έχουμε περάσει δύο δεκαετίες και ποιο ώρα όμως το κίνημα μιας πενδαριώδου πολιτιακής και πολιτικής καταστάσεως. Η Μακεδονία ξεκίνησε την δικαματική δικοδοκιμασία με τη διαχωρία των όρων. Και τώρα η κορτάζευση είναι πέντε, που είναι η μεγαλύτερη κλίτα μας και την βράδια είναι τις δύο προτεραιότητες και είναι ένα εμπερισσένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολυγμένη του σκοκανόντου είναι η σκοτέχνη. Είμαι σλαβίδες από Μακεδόνες. Το δεύτερο μέρος είναι η Μακεδονία που δεν είναι τωρινό. Δεν έφερα πέρα στην Αλλάδα σε επίσημα έγραφα, σε επιστημονικά έφερα τώρα, αλλά τα τελευταία 144 χρόνια στα επίσημα πρακτικά της δουλειάς. Τι είναι αυτό το σύνθημα του Μακεδονικού? Είναι άγγιγος πολιτικός ζήτης, το οποίο το τιμίωθησαν ξένες δυνάμεις, ανταγωνιζόμενες μεταξύ τους, προκειμένου να ελέγξουν, χρησιμοποιώντας επί χώρους, τον γεωπολιτικό χώρο της Μακεδονίας, ποιος είναι κρίσιος, ανέχθρος, γι' αυτό που τον διασχίζει περισσότερο αυτού του γιοκυριάτους χώριν, η Ευραντία όνως δεν υπάρχει άλλος όνως, αρχαιοτεά. Γιατί, δείτε το πράγμα. Η Μακεδονία είναι ο συντομότερος διάδρομος ανάμεσα σε άλλα πολίτες εκείς και ανάμεσα στον ικαιρωτικό κλειστόγορα και στις τελειές θάλασσες του Μακεδού. Όποιος την ελέγχει, ελέγχει όλη την περίπτωση. Και γι' αυτό έβρεναν μεγάλα σπάχια. Εκεί αναδιδρύθηκα διαδρομικά πολλές δυναείς. Σαν αδερφή του τροχάδου ή αυτοκρατορία πασόντων ουσιών. Στην οποία αντιτάχθηκαν οι άλλοι, φυσικά. Οι ευρωπαϊκές διδράμεις, Αυστρία, Γερμανία, Γραλλία κυρίως και Αγγλία για τις κρίσεις του δρόμου. Και συνεχεία η Γερμανία, στους δύο παγκόσμινους πολέμους, με την πολιτική τράχη να χώσουν, πορείαν προς κατανολάσσες, τα πεθαίνια της Φωσούλης δηλαδή, οπότε, στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, προεκπήθη ο γνωστός διχαθμός, σχηματίστηκε το μακεδονικό μέτωπο, για να ανακόψει την κάδολα των Γερμανών και των Γουργάμων. Γιατί, ποιοι τους σχημάτισαν? Τους σχημάτισαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, οι οποίοι κάτι έλαβαν. Τα άλλα αποβιβάστηκαν, αυτά είναι οι παραμύρια της Χαλιμάς, που τα γράφουν στις επίσημες ιστορίες. Κάτι έλαβαν τη Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, ενός μέχρι τότε ουδεκέροχο κράτος του 1945. Προκάλεσαν εθνικό δημοφωνικό κίνημα κλπ. Η Μακεδονία είχε πάσει περίπτωση σώμα. Το 1941, της Βουλγαρίας, μέσω της Βουλγαρίας, και παραχωρούν στην Βουλγαρία και ένα θράκι πριν του νομού της Εξωτερικών Πόλεως, την Ανατολική Μακεδονία μέχρι τον Στιμώνα Ποταμό, η οποία η Βουλγαρία δεν κατακτά, εξοματώνει ως βουλγαρικά, προαιώνια ενδάφη, αυτές τις περιοχές. Και επίσης, τη Μαρδάσκα, μπανώνυμα, του τότε Πασιλίου της Κουρστανίας, δηλαδή, η περιφέρεια του Μαρδάρου, του τέστη, του σημερινού κράτους, του Σοφιού, όπου ο πνεθισμός υποδέχεται το βουλγαρικό στρατό και τους βουλγάμους, λεγωμένους κατακτητές, ως αδερφούς απελευθερωτές. Και έχουμε στη διάθεσή μας από το Βουλγαρικά Αρχεία, με τα οποία συνεργάζεται η Εκτερία, συνδρεπτικές αποδίκεις, φωτογραφίες, δημοσιαίματα, πληθυμερίδες της εποχής Βιέννης, της Μαρδάσκα, μπανώνυμα. Και η σκηνή του δράματος, η συνεχεία βέβαια δεν είναι μόνη, είναι ο τίτος προσπαθήμα και αντιτάσσευγε η πληθυμία, μέχρι να είναι φίλοι στον ίδιο πόλεμο, μην καταστήσουν και να πάρουν, η συνεχεία, η ενδύση, χρησιμοποιεί τον Κίκτο, διότι έχει κηρύξει την Πουκρουσαβία, που είναι αυτό το εξάρτωτος που οργανισάνε, για ποιον λόγο και με ποια δύναμη, με τη δύναμη της συντήχης της διάθεσης, η οποία έχει διανείμει το 1945, είναι πυροίπη. Δύσης ανατολής, 50-50% και παρουστάζουν τα δεύτερα και επακολουθούν τα άλλα. Τη στιγμή του πράγματος συνάντησε η Ρωσία, που της αναγκάζει το Σουκτάνο με κοσμικό διάδραμα, αναγκωρίζει την Μπουργαρχία της Αρχίας. Στο οποίο λένε, αν θέλετε, ότι όσοι προσφορήσουν σ' αυτή την Μπουργαρχία της Αρχίας, ο σπίνιο, εγράφουν με Μπουργαρχία. Και όπου ο πληθυσμός είναι η πλειοψηφία, επικρατεί η Αρχία επί παρακολουθότησης και αρχίζει η αναμέθειας. Ποιο είναι το διαγήλωμα? Πρώτον, να αποκτήσει ευτική συνείδηση το παλαιό έργο στον Μπουργάο, γιατί δεν έχει χάσει. Και οι ιερτικές οδημάδες είχαν επεξεπιστεί, μιλούσαν γεγονικά, θαύμασαν στην Ελλάδα και υπάρχουν σε γράμματα ακαδηπαϊκόντων γράμμα, σήμερα και διαλέξει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αποδείξει. Το δεύτερο, όμως, στρατιωτικό διαδίκτυο, είναι η συνείδηση των σαβωγόνων μακρονομών. Σου λέει, θα ανοίξουμε εκκλησίες και στην ιδιωτικονομία, θα ψάχνουμε κόσπον την παλαιολογία, και καταλαβαίνουμε. Ελληνικά, ναι, θαθούν σε εμάς και θα κερδίσουμε. Δεν πήραμε. Κι εκεί και το χάσαμε, το πρώτο. Επόμενο βήμα, εταιρείας μαγικών σπουδών, αισθανισμός, τίποτα. Τρίτο βήμα, κερδίσεται ο πόλεμος του 1877 και οι στρατιές λοιποντών. Πριν την παλαιολογία, πριν την παλαιολογία, ο παδεχός του Ψάχου Ακανησάνου, καταλαβαίνει ότι έρχεται το Δούναρι, το Κρούτο, η συμπεγεία του Δούναρι, και καταλαβαίνει τη Στάρα Βαλκάρια, την Παλιά Μοναρία, τη Σμέτη. Και εκείνη τη φορά στο Ελλάδο, και τον Φεβράνο του 1798, φτάμουν στα πρώτα, στους 1880, στο προάστατο Άγιος Στέφανος, όπου εισαναγκάστηκε ο Σύντρανος, του υπογράφητης της Εθήκης Νομών, του Αγίου Στεφάνου, η οποία δημιουργεί τη Μεγάλη Μουλγαρία. Βλέπετε ότι περιλαμβάνει να τα κάνει η Μουλγαρία, ολόκληρη την Ελληνική Μακεδονία, που είναι της Χαλιετικής και της Σαγωνίκης, μέχρι τον Αλιέμ. Είναι ο στόχος της Μουλγαρίας. Φυσικά η Άγιος Στεφάνος, την Άγιος Στεφάνε δηλαδή, αμέσως, για να ανακόψουν, όχι για να μπασκάψουν, κατά δικά τους, να ανακόψουν την κάθε ολόκληρη από τις Ρουσιές, στις Ευρές Άδες, στη Μεσόγειο. Και τι κάνουν, συγκαλούν το συνέδριο του Τερολίνου, αμέσως, το οποίο συνέδριο αποφασίζει, ότι καταγήγει η Συντήκη του Αγίου Στεφάνου, στην οποία είχαν αντιδράσει έντοιες οι Κακεδόνες και είχαν επαναστατήσει στον χώρο, στα Πιέρια, στην Ελληνία, στην περιοχή τους Βουζάκης, και στις πρέσβες, φυσικά, στα Ντερρυβάνη, στις Άντρες, στις Κερδομονίες. Καταγήγει, αλλά δημιουργεί, δημιουργεί μια παραχώρηση, μια ηγεμονία της Μουλγαρίας, με γερμανό πρίγημα. Η ηγεμόνα, ο Φιτσάρον Κόμι, υποθετεί στο Σουκτάν, και την Ανατολική Ρωμιλία, επαρχία, αυτόνομη, υποθετεί επίσης στο Σουκτάν. Σύνομα, η Μουλγαρία εσωματώνεται την Ανατολική Ρωμιλία και το Σουκτάν του Ελληνισμού. 40 επισκέσεις στη Σαλονίκη του Μουλγιτισμού, αυτός κατέστρεψε τη Σαλονίκη του Σουκτάν και είσαν επάνω και κολλάω. Από εκεί πλέον υπάρχει πλέον στη ηγεμονία μια σταθερή βάση. Και εκτός ρωμών, ένα, άδικτο, όχι ταυτικός στρατός, αλλά στο ίδιο είναι ταυτική αξιωματική. Και μέσα στην Ελληνική Μακεδονία, όχι οι δικοί μας, οι ιδιαίτεροι σαβόμοι, γιατί αυτούς εμπεδίωσαν, παπάδες, δάσκα, σπαδιάζουν, οι άλλοι μετατρέπτουν και πώς ονομάζονται, κρακομάρ, τί θα είναι, ελληνομανίστος, όχι μόνο ελληνες, αρμανιακοί, μανιώδης. Έτσι πλέον θα αρχίσει η πρώτη φάση του μακεδονικού οργάνου, η αναμέθειση. Την ώρα η κίνηση την οργανώνει η εσωτερική επαναστατική μακεδονική οργάνωση. Βέβαιο, δεχόμενο τα κριτών σχεδόν και ευολουτυονάρια οργανιζάσια, την οποία ιδρύνωσαν βούλγαροι, μέσα στο βουλγαρικό κοινάσιο της Ισαλίκης του 1896. Αυτό το όνομα και την ιστορική χαλακιαβίτη κληρονομεί με το ίδιο όνομα το κώναμο που κυβερνά μέχρι σήμερα ένα σκοπό. Βέβαιο, και τι προσθέτει, λέει δεν είμαστε κωμό πενταγό, είμαστε και κοινή μινιέ. Τι σημαίνει αυτό, σημαίνει ακόμα πιο, δημοκρατικό κώμα για την Εθνική Ένωση της Μακεδονίας. Δηλαδή, να απελευθερώσουμε τα αδέρφια μας όλοι και τα υπάρχουν και στεγέζεσαν και στεγέζεσαν. Και τι κάνουμε, το Νέο είχε εμείς προκέλωσε στη Σαουλίδη, κρατάει το βεβαιό στο χέρι, να το σοπάρει στη συνδυασμή του κυβερνήσης. Επίσημα το έχουμε. Η Ελλάδα έχει πιτωχές, τη συνεχεία που οδηγεί και από τους μεγάλους πατριώδες όπου έγινε η ώρα όπως τώρα, τους καφενέδες τόσο καλά, κλπ, στον τυχογεωτικό πόλεμο μόνο της, χωρίς κανένα σήμα, μην ανείχνει στον τομαϊκή σύμβολο. Το πρωτογραφικό είναι αυτή η συνδυασμή και το σώζουν οι δίκοι. Όπως συνεχρύν με τις σπαγτάλες και τα δάνια που μοίραγε εδώ και εκεί στο πολιτικό σύστημα τώρα, τους καφενέδες και αυτά συνεχόν. Και πάλι ένα σώζουν οι δίκοι και τσουμίζουν. Παραντά, στις πρέσβες του 1898 θα επαναστατεί ο καπντά Πόλτας. Δεν ήξερε ποιο είναι η Αλέση στα ελληνικά. Όταν τα παγκονίστη του 1904 στο μονασήρι, στο αλπαζάρι και φώνασαν «Να βγει λε Γκρέτζερ, ζει η Ελλάδα». Αυτός δημιουργεί μια μεγάλη λεπτρά. Και εκεί φιλοξενεί το «Πάγω με Λάκους» ο Ξηματικής σε Αλεμπάνη. Αμέσως και τότε, όταν δεν έβαιγαν οι άλλοι, στραγώφονη και γενικά. Λαγώφονη, αριβανιστόχονοι και λαγώφονη, οι γενείς Φακεδόνες. Ο Δαλίδης, ο Διάκης Οράνελος που κυριαρχεί στο Μονεδάρ, η αδερφή του Γιάννου από εδώ και έχει αρχίσει το Μακεδοϊκό σαββόνι το πρωί. Σπέλεται ο Παύλος Μελάς, άρχοντας γιος από τον βαθυπρό του, γιος του Δημάκου Αθηναίου, γαμβρός του Υπουργού των 60 και μετά του Υπουργού του Στεφάνου Βαρβού, Μακεδόνους. Συμμαθητής του Υπουργίου. Καλομαθημένος. Ζώνεται το Μακεδοϊκό του Λαγώφονη και γιατί του φοράει στη Μακεδοϊκή Επιτρεφαλήση. Οι μάμοι του παππού του, που είχε γνωρίσει από τα Μακεδοϊκή Επιτρέφη. Ο Μακαλύτης ο Παύλος σκέφτηκε. Γιατί μιλάτε, μανέμως δεν καταλάβατε. Τον βαρινικά, μουσκεμένος, τα τσαλούδια του οκτυπούς. Εμείς είμαστε γεννιάς εχωριστές. Παρατάχτη. Σήκωσε το σαββόνι και τι έκανε. Ήρθε, αυτό προκύπτευε από τα γράμματα, αποφασισμένος στη Συνταγή, αλλά και να ενώσει τους Μακεδόνους. Και την πίστευε ότι αν εξάρτητα το εξαρτικός και ο πατριαστικός, όλοι ήσαν αν είχαν σαββόνι. Γι' αυτό έρχεται το σαββόνι εδώ πάνω, πάνω την καρδιά μας. Γι' αυτό, παρότι είναι ουσιατικός η ώρας του Μακαλύτη του Παύλου, μέχρι από την πλευρά του Αλεγίου, κανένας, ούτε βούλγαρος, ούτε από την πλευρά του Σκοτήρου στον Κακεδόνας, δεν έχει κατηγορήσει το παγωμένο. Αλλά για όλους τους άλλους, λέει, δεν είναι για όλους τους. Πέφτει αμέσως σαββοταοχτώτερες. Κράτησε ο Αβάνας στα κορέστικες της στάσης. Ο θάνατος του σημαίνει την Ανάσταση. Γιατί συναγείρεται η Αθήνα. Δηλαδή είχαν, λέει, δύο τραγούδες ή φραγμάρια στους καφενέδες. Είχαν χαμένοι, μόνος, και ασφαλίστηκαν. Τώρα, 22 χρόνια συνέχεια, ο Δήμος Αντινέο αρνείται να το κουδεντήσει τον Ανδριάνα, του Μεγάου Αλεξάνδρου. Και μετά μου λέτε, γιατί τα κάνει βουήλ. Πήγαινα τον Ανδριάνα. Θα λέμε τα πράγματα όπως είναι. Συναγείρουμε τα καλύτερα των παιδινισμών. Του ελευθέρωτον του Ευαδημοκράτους. Άρα, και στο τέλος. Από την Κρήτη. Τα καλύτερα. Από την Κύπρο. Από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Από την Ήπρου. Και βέβαια, από τον Μουριά που δούμε. Παντού, έρχονται σκοτών. Όλοι αυτοί, κυρίες και κύριοι, έχουν αντιθυθεί με βάση τα πιστωπιτικά τους, που ήταν επίσημα έγραφα. Και ήσαμε στα 152. Και είχαν αντικαταστήσει, χωρίς βέβαια σε αυτό, τους παπάδες τους ηγελείς. Οι παπάδες και τα σκάλα τους, που τους είχαν έκλειξει τους σκάλους μας. Ή είναι δυνατόν, 752, οι οποίοι δεν ήταν κυμασιμένοι, όλοι, να επικρατήσουν στη Μακεδονία, υπό θωμανική κυριαρχία, να δίνουν τον Πουλγάδο. Όχι βέβαια, κάποιοι τους βοήθησαν. Τι είναι αυτοί, οι γενείς Μακεδόνας. Έτσι τώρα δεν ακούγονται μιλιάδες στην επίσημη ιστορία, καθώς και του πατεδονικού αγώνα του, δεν υπήρχε του πατεδονικού αγώνας. Πάστατε. Στις ιδρυθμίες τους και τους ισχαλόφωτους, οι οποίοι ήζανε του διελειχουμένου αγάπη, οδύνησαν τα ανταδικά σώματα, τα περιάδικα τους, τα τροφοδότησαν, τα στελέχωσαν με άνθρωποι σκληπτές. Τα έκλειψαν σκληπτές, με σκληψάνεις όταν το χιόνισαν. Στα γουνά μας είναι δυο μέτρα. Και τα περιγράφει ο Μώδης. Χωρίς αυτούς, η Μακεδονία δεν θα είχε χαθεί. Σοφίλωνε και γνώμουσή. Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπολών, τους απέγραψε με βάση διπίσημα έργα, από τα αρχεία του Γενικού Εκτελείου και του Υπουργού του Εκκόνου, διοικηματικά αρχεία, και είναι περισσότερο από 5.000. Ο Μακεδονικός αγώνας μήνει το 1908 τον Ιούνιο, όταν επικρατώνεται η Πανάσταση της Σαλονίκης, στο Μοναστήρι, η Νότου. Ήρθε και κυρίως ο Λέβης σήμερα, ιστονομία όλων των Λέβης, όλων των Λέβης, και πάριστα εκκρέβουν και μπορεί. Πανηγύριζουν στην Αθήνα και στα Λοκράτια. Τους πιστεύουν, τους ευθαρρύνουν, ανταλλάσσουν. Δεν έχουμε εκεί σχολέες, άρθρα και τέτοια. Αλλά εδώ υπάρχει η αίσθηση της στρατηγικής. Υπάρχει ένας γράμος από την έντσα, ο Ιόρτας Μόνος. Όχι, αυτοί θα μας φάξουν. Αυτοί οι έσκαψαν, αυτοί οργάνωσαν τις γενοκτονίες. Οι νότουλοι. Και πορεβάει το στοιχείο του Βάρκου, και το δρόμο του 1910. Όταν συμβαίνουν αυτά τα παραβιά, ξεσπούν οι βαλκανικοί πόλεμο, συμμαχούν οι Θανάσης και οι εχθροί του Βαλκανικού. Ελλάδα, αλλά και Σερβία και Μαλούμιου. Η Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 1912, είχε παρέμβαση στρατηγική δύναμη κατά 50% σε άνθρωποι μικρότεροι από τους στρατών της Βαλκανικής και κατά 60-65% μικρότερη δύναμη του Ρώσου σε σχέση με τη Βουλγαρία. Μικρότερη δύναμη και από τη Σερβία. Παρατάπαντοι Έλληνοι. Και αυτό. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, οι Έλληνες διέβησαν όρατα, απόρθατα ουχεράκια της Συνομπούς, τα ποτάμια, ήρθαν εδώ, νίκησαν στη μάχη του Ιαννιτσόν και πήραν τη Σόνη. Κανένας δεν είχε στείλει. Κανένας δεν είχε στείλει. Ούτως δεν είχε στείλει πολύ. Έγινε ένα θάλασμα. Και είπα που η Θήκο δεύτερος φαγγανικός πόλεμος, Ελλήνων οργάνων, και ολοκτηρώνεται ο θρίαμος των Ελλήνων. Έπεσαν χρονιάκια. Και έπεσαν πάλι κάνα. Θα πρέπει να ανοιχτώσουν κάτι σπίτι. Δεκάρις. Στου κεκείς Βαχαλά. Σάντα. Σπαρτά. Καδένις. Βαρακοί. Ποιος? Ο εγγονός του γέροντου Μοριά. Ο κολοκοτρώνος. Εξεβάλλει πώς. Βλέπετε, δεν είστε σαν τη σημερινή ηγεσία. Τότε οι πρώτοι στείλαν τα καλύτερα παιδιά στη Πορθιά. Στείλαν τον Παύλο Μπελά. Στείλαν τον κολοκοτρώνο. Ο γέροντου του Μοριά. Ο κολοκοτρώνος σκοτώθηκε. Έτσι η Ελλάδα. Σε διάστημα μικρότερου των εννέα εμβολέμων μηνών. Μηνών. Διπλασίασε την εκπλασία της υποπληθυσμότησης. Πολλαπλασίασε τις πρωτοπαραγωγικές διευθυσσάσεις στην Αγελδονία. Και χάρισε πίσω στην Αγελδονία. Κατέλαβε για πρώτη φορά. Στην νεότηρια ιστορία. Κεντρική θέση στο Βαρκάνιο. Ήταν έναν θάουμο αλλά το πέτυχε. Και αυτό το θάουμο. Ελάχιστα χρόνια μετά την κολεδική καταστροφή και την τόχευση. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνει το Βαρκανικό Λόγο. Το μνημείο αυτό εδώ. Αυτοί που μένουν στη Θεσσαλονίκη. Προς τη σημερινή ηγεσία. Προς το γέννημα. Εσομαβεί η νεκροευσιακή καταστροφή. 750.000 πρόσφυγες εγκαθίστηκαν της Ανατολής. Εγκαθίστηκαν στην Ελληνική Μακεδονία. Και την Ευλογών. Η εταιρεία είχε δώσει μια μεγάλη συλλογική μετα. Το έκπρος του προσφύγου. Οι πρόσφυγες δεν το κάνουν. Δεν το έχουν κάνει. Ευφλογημένος ο τόπος. Ωραίος που όλοι ετοιμάσταν. Είμαι μια φορά στον κούγου μου στον Βρυτάκο. Και εκεί όπου ο κατραπέστρος μου ζήτησε. Τη γυναίκα μου είναι κατρέκα. Δεν καταλαβαίνει. Άρα που έρθει. Και αρχίζει να λέει. Τα σκυλιά. Ο μπατζέλης. Ο πρόσφυγος μας πήρε να τα κάνει τραπογράφη. Κάτι που λέει. Ε, ρε. Μην κάνεις έξω. Δεν είναι τόσο. Ο γέρος. Άκρη. Ο πάντως. Κάτι που λέει. Ο πάντως. Α, ρε, ακούτε. Τα ρε σκυλί. Σκυλιά. Δεν ξέρεις και μιλάς. Σε εμάς βαζίδαμε και να τα φοράμε. Πού να πάμε ρε. Στους Βάλπους. Στην Τραγωδοσία να τα φάνουμε. Σήμα το σπαγιέμι. Δεν αρχίσαμε να τα φτιάξαμε. Κάνει αθήνη στον γέρο. Μεταξύλια έγιναν τα αλλαγές του τρισμού. Φύγανε και τους σουμάνοι. Φύγανε όσοι αισθάνονταν κόλλαρες και είχαν ανοιχτούς κύριον κόλλαρες μόνος στον Μακεδονικό αγώνα στον Ποναρία και άλλα. Και είχαν έρθει μεταξύλια οι πρόσφυγες της ανατολικής προβληλίας της Άνω-Μακεδονίας-Τραγωνίας το 12 έτος στη Σερβία. Αυτός είναι ο πληθυμός της Αισαλονίκης. Και χάθηκα στο Ροκάλτωμα, στους Αλαντρία, τη 60 κικάδρας, δε βρέχει Μακεδόνας. Ενώ διαβράμπτηκα αυτή η αναμέτευση, παρεμβαίνεται, αναδύεται, παρεμβαίνεται στο Μεσοπόλεμο η σοβετική άνθρωψη. Τι σημαίνει, είναι ο κύριος τελείως, ένωση σοσιαλιστικών, σοβετικών, δημοκρατικών. Είναι το πρώτο στην ιστορία χράτος, το οποίο δεν γνωρίζει ορίζει ούτε από τη δυναστία, ούτε από το πόνο, ούτε από η ιστορία. Αλλά από το πολίτευμα, το καθιστό σοσιαλιστικό, η διαχείριση από τα σοβιένια, τις αρχιπροσωπίες των εργατών και των στρατιωτών και η νέα, είναι η δημοκρατία. Αλλά μπορούν, σε αυτή την ένωση, να προσέχουν παντού, όπου θα υποκρατήσουν, και τι κάνει στο δημιουργικό ένωση, και ιδρύει την κρίτη κομμασική διεθνή και οι διεθνείς, η οποία είναι η ιδρύη και η βαρκαλική κομμασική ομοσπονδία, ώστε τα κράτη που θα περιεχερώνουν, όσο θα υπάρχουν, θα γίνονται σοβιετικές δημοκρατίας. Άρα θα ενώνονται με τις σοβιετικές δημοκρατίας. Αλλά για να μην είναι και πολύ μεγάλα, στα χρόνια αυτά, θα υπάρχει μια ανεξάρτηση, και η Μακεδονία μια ανεξάρτηση. Αυτή είναι η κατάσταση. Και είσαι και ο δεύτερος παγκόσμος πόλεμος, και υπηχρατούν την Ελληνική, με την Ελληνική Διατσουρυτική Ένωση, η οποία έδωσε εκατομμύρια ένωση, αλλά όσο είχε τον πόλεμο, για το καθεστό, είναι ο μεγάλος πατριωτικός πόλεμος. Και όσο ευλογούσε τα όπλα, η εκκλησία, την οποία είχα μιλήσει. Πάσχαμε, ότι το κομμουνιστής παρτιζάνος, δηλαδή αντάχτης, επικρατήστηκε η Ομοσποδία, αφού εξοδόθηκε τους αντιπάλους, και τι κάνει, κληρονομεί τον όμορφο τίτλο της Ομοσποδικής Ένωσης, την Βαλκανική Ομοσποδική Ομοσποδία. Έτσι, το 1944, η Ρήν, η Λαϊκή και μετά, η Ομοσποδιακή Ομοσποδιακή Ομοσποδιακή Ομοσποδιακή Δημοκρατία. Η Νοτιοσλαβία, τι σημαίνει, Νοτιοσλαβία δεν έκανε παλιά η δική μας, είναι η χώρα των νοτιών σλάβων. Άρα, όλοι σλάβοι μέσα στις Ομοσποδιδημοκρατίες, ιδρύνει και στη Βαρδάσκα Πανοβίδα μια δημοκρατία την οποία ονομάζεται Μακεδονία, και για να της βρει λαό, ιδρύνει έναν μακεδοτικό έργο. Γιατί, για να ελέγξει τη Μακεδονία, όχι αυτή την περιοχή που ανήκει ο Νουσιάος, ο Λόκος. Και η νησί, βλέπετε για μένα τι σημαίνει Μακεδονία, έτσι, με πρωτεύου σαπιών τη Θεσσαλονίκη. Κυρίζει πρώτος το ιδελόιγμα του Μακεδονισμού. Πάση από αυτό, υπήρχε κάποτε μια ινέα Μακεδονία, ποτέ δεν βλέπεις. Νάτος ο κάτσος, βρίσκεται σε όλα τα σχολικά εγχειρίδια του Σκοπίου. Πεύκονο, γι' αυτό αν έρθει στο μόνι μου μιλώσω. Λοιπόν, τι λέει, υπήρχε μια ινέα Μακεδονία, την οποία στους αγγραφούς πολεμούς κατέκτησε. Οι Έλληνες είναι Γκέιλισσι, είναι η Αθήκη, μέχρι τώρα δεν την είπα ποτέ. Ελληνική Μακεδονία, και λένε Γκέιλισσι. Κάτσε λίγο πίσω, όχι την Άντα. Βλέπετε, γκέιλισσα κάτω, δεξιά αναπολικά, υπήρχε και πήρει η Βουργαρίτη και πάλι η Βαρδάσσα. Και αριστερά, διδικά ένα με πρώτη μάχη, στην Αλβανία το παραχώρησα. Χρειάζομαι, κύριε, να εγνώσουμε ευγενείς αυτές. Δεν προτέχουσα να τις εισαγωτήσω. Και γι' αυτό και συναφίσατε το ευεροχείρατε, ήρθαμε η ινέα και μου το κάθεσαν. Πώς θα το πετύχει αυτό τίτλοι? Θα το χρησιμοποιεί τους Έλληνες. Τον ελληνικό εφήλιο πόλεμο παρακάτω. Ξεκινή εφήλεια ήταν ο Μακεδόνια, τον καμπρίλιο του 1936. Ο πρόεδρος της ιστοτικής δημοκρατίας είναι ο Δημήτρα Λακώδα. Ο οποίος εξερέγει βουλευτής της Θεσσαλονίκης ως εκπρόσωπος του Βουργά, ως βούργαρος του 1936. Αυτή είναι η συνέντευξη που είχα κάνει οι νέοι. Μετά, πήγε στη Στασκόπτια και λέει, είμαι Μακεδόνας. Έλληνες πρόεδρος και τι λέει, οι Έλληνες δεν έχουν κανένα απολύτως δικαίωμα στην Βακεδονία του Αιγαίου. Ταυτόχρονα, τα έχω δημοσιεύσει και συμβουλή αγοραμμένη, καθ' όλα αυτά τα στοιχεία, είτο συναντάται με τους αγκαλιάδες και με τους ράγοντες, με τους προγόντων, με τους παιδιών της ασφαλείας και συγχωρών να ενισχύσει το αντάχθρο. Η τρίτη ορομελεία του ΚΚΕ, επάρα θαύμα να κρατάει μεστητική την απόφαση, αντάχθρο, το τρίτο. Και το αντάχθρο, βοήθεια και έτσι, κοτή το πνεύμα του, μετά όλες τις άλλες δυνάμεις, χρησιμοποιεί τον ελληνικό επίλυτο πόλεμο για να ενσωματώσει την ελληνική Μακεδονία. Έγινε ο χαμός, οι Έλληνες φωτώθηκαν να κανσίπτουν, μου λένε πολλές ομορφές, καλά, εσύ εσύ ως φοραντές, εσύ ως φοραντές. Άλλο είναι να πει ποιος φταίει για αυτά τα πράγματα και άλλο είναι να δηλουθήσει ότι σκοτώθηκαν, μεταξύ, Έλληνες καλά. Λάθος, οχτώ, παρασημένοι, δεν ξέρω, οι Άλληνες τους γέννασαν, ό,τι θέλετε, αλλά έλληνες είτε φίλοι, το χρησιμοποιούν και τί γίνεται το μηδοβάθος. Άλλα, παιδιά, τα βάζουν οι γονείς για να σκοτώθουν και προστάζονται ειδικώς σε αυτό, στους αραβιαχόλους, στους αλκάμπους. Άλλα, τα παίρνουν για τις βίας, ακόμα και από τα τρίχα, από το... και τα πάει. Πού τα βαζεύουν στους σκόπους. Νάτη, η μητέρα Μακεδονίας, ας πούμε, μητέρα της Ειρήνης, η Περιστέλη της Ειρήνης, η οποία ανέχεται τα παιδιά τα Μακεδονόπουλα, που τα κυνγάνε οι Έλληνες φασίτες, οι οποίοι και είναι τα πάντα. Συγκεντροποδικοί είναι οι νέοι γενιτζάκοι, οι οποίοι διδάσσονται αυτό το ιδιωλόγιο, που στους αραβιαχόλους, παρακαλώ, εκδίδονται στα σκότια, με κρατική πίεση. Ήτανε ομουνιστικό κλάστος, έτσι, ιδιώτατο. Μάλλον ομουνιστικό κλάστος, κρατικό κλάστος, η φωνή να εγκένισε τον εγκέντον. Και δείχνουμε το πέρα, εδώ είναι η πρέσβη. Πάμε, πάμε, πάμε. Αυτοί όλοι που γνωρίζουν μαχαιδόνες. Προσθώσαν, Απρίλαιος του 1952, τρία χρόνια μετά, τελείωσαν. Αυτοί οι τυγάνες που πήγαινε, τα σκέφτηκαν, κάναμε ένα συνέδριο. Και τι λένε, φωτογραφίσονται με τον Λίγο Ζαχαριάδη, τον Μιγέδη, και λένε, συνέδριο είναι το Συγκεντροποδικοί μαχαιδόνες. Τώρα μονοκολούν από το τώρα. Πάμε, πάμε. Σε αυτό το διάστημα, μετά τον Εφήλιο, η Ελλάδα καθυμαγμένη, γωνιμεκής εισέρχεται στο Νάτο, δέχεται την Αμερικανική Βουλήτη, είναι κατεστρανά με τα πάντα, στις νεότερες. Πανεί Ιησού, παιδιά, που κοιμούν, όταν είχε πέτρα από αυτή τη δεύτερη. Πέθαμα, ερμημωμένα, χωριά, που είχαν μεταφέρει τον πληθυσμό, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, τη λευόμενη Ανταρτόπλαιτη. Τι να σου πω, φωτιά και τσιγούρι μου λέει και ο Μακαρίτης Ιωμέρος, κάσ' με. Τι κάνει, δεν υποθεί τους Ιωχοστάδους τον κύκλο, όταν θέλουν μακεδονικού. Πάμε, γίνει μια σημονή. Λέει, εσείς θα λέτε τα δικά σας, εμείς θα λέτε τα δικά μας, αφήστε το καταλαβαίνει. Αλλά, έχει ανάγκη η Οικουσλαβία. Πρώτον, διότι πιέζονται οι δικοί, διότι καθώς Παριστά είναι το Αναδιαδρομικό, η Οικουσλαβία έχει κάνει μια εγκαρσία, ένα ρήμα εγκαρσίας σε όλα τα Βαργάνη, το οποίο ήταν σύμφωνο στην Βαρσουβία και τώρα το κόψει. Είναι ένα διάβολο που επικοινωνούν, δεν ξέρω με τι επικοινωνούν και με μυστικές φτήσεις, η Δυτική, κυρίως η Αμερικανική, η οποία αμερικανή δίνουν κονταβούς χρυσού στο τίτλ. Η Ελλάδα είχε εκείνη το Κυπριακό, ο οποίος ήταν αρχηγός των Αδεσβέπτων μαζί με τον παντή νεφού της ΕΜΙΑ. Είχε ανάγκη η Ελλάδα σε γενικές συνελεύσεις από την Τσίφου τον Αδεσβέπτω και τον Αράκο και τον Άσχα. Έπρεπε λοιπόν να τον δεχθούν και αρχίζουν ανταλλαγές που βλέπουμε εδώ πέρα. Από την Άγκαρια η Οικία είχε κάνει και φανταλισμούς, δηλαδή σφάγες του Τόρου, π.χ. του 1955 και αφημούσαν το πόλεμο. Χάνησε τώρα. Βλέπετε στο σκέψο του Εσμετιάδη που καραβαλείς με τον Τίτω και κραιεί ο μεντέρας του Τίτω που έμεινε μόνος. Αυτός εστάθησε τον Τίτω. Παρ' όλα αυτά όμως, εδώ είναι δύο υπουργείες ουτερικών Λάκη βέβαια, ο Μακαριστίνης, ο Εμάνης, ο Σαβέαδρος, ο Μέσουμος και ο Κώσακτος από τον Πούρσο. Οι οποίοι έχουν κάνει συμπονία να μείνουν. Παρ' όλα αυτά ο Αβέλοφ, να μ' αγαπηθώ στον Στυρίδο από ο Ιωαννίνο, ο Μέγρας Άρθο, ο Μέγρας Ευαγγέπηση, ο Ευαγγλίδος Σεβάλληλος, ο Λάκος Ιμποδηρός, το 1962 δίδει απόλυτη γραπτή οδηγία στους Έλληνες δημοματές και τους κραιεί. Το μαχαιοδοτικό για τους οικογράφους είναι ένα όνειρο πολιτικό, το οποίο δεν μπορούμε να το πετύχουμε, γιατί είμαστε ήδη στην ατραγική συμμαχία. Άρα, είναι άρκος συμπιχείδερο για την ασφάλεια της χώρας και μπορεί να αναβηθεί κνεύμα, διότι για την ιστορία και τη ζωή των χραών, τα 10 και τα 1.5 χρόνια είναι ελαχής του περίπου. Και το 1991-1992 βγαίνει κράτος ανεξάρτητος με το Άγιο Μαγελόδο και παλαιτιέται και υπακολουθούν πόλεις. Το Άγιο Μαγελόδο δεν πάει να δηλώνει συμπιχείδερο. Ο Δήμος Γευγέλης και η Πόλευ της Γευγέλης ζει από τους ένας κεφάλων που πάνε και πέφτουν στην καστίνα της Γευγέλης. Παρ' όλα αυτά, στην Γενική Πατία πέφτει το στέλνιο που οδηγεί αυτό το μνημείο. Το βλέπετε, η διασπασμένη Μακεδονία, οι υπόδουλοι τους Έλληνες και τα λοιπά, τα οποία πρέπει να εμβαθούν. Πάμε παραπάνω. Και έρχεται ο Γευγέλης. Πώς και βγαίνει αυτές τις φωτογραφίες. Δεν το βλέπω. Σας βεβαιώνω ότι είναι παλιές για δύο λόγους. Πρώτον, δεν πέρασε ο κοινός αυτή την περίοδο. Δεύτερον, είναι πολύ πιο παχής. Όπως έχει ιδιατερές διαπραγματευθείες, στις διαφορά και υπουργός των ιστορικών και βγάζει αυτή τη σημαία. Εγώ ξέρω ότι με έβγαλε το καλύτερο βρούριο και τις δυνάμεις και στην Ελληνική Μακεδονία, που είναι ισχυρές αλλά φανείς, και στα Σκόπια, αφανέστερες αλλά εξής του ισχυρές, που επιδιώκουν τη συνδυαλλαγή, την ειρήνη. Πώς ερχηθείτε πάντα, υπέρ ειρήνης του κόσμου. Και βγαίνει. Πάμε πέρα. Και βγαίνει και στον Μουνό του Θεό, έτσι. Και γυρίζουμε τους θεούς. Δώδεκα τείνη μιλούσαμε γουργά και οι Έλληνες είχαν το τρογαθεί. Οι Αρχαίοι, οι Έλληνες, που πιάξανε το Ελληνισμό, και πήραν τους δώδεκα θεούς και τους παράδευσαν άλλοι πρώτα. Η Μακεδονία ήταν άλλη πόλη, όλοι πως είχαν διστασίδευση. Φεύγωνα. Πάσει κανένας. Στην πραγματικότητα. Αφού όλοι οι Ρωμαίοι στη μάχη της Πύργας το 1833 π.Χ. κατέλεσαν τον τελευταίο ο Πάτης, ελληνικό βασιλειό του Μακεδόνου, κράτος του όνομα Μακεδονία δεν υπάρχει. Η περιοχή δημιουργική, ιδιογραφική, των δεύτερων χρόνων. Δείτε, η Μακεδονία ήταν δεύτερη. Αλλάζει από τον καιρό του Στράβουρα που λέει όχι ήταν μέχρι τον Ιώργο. Μετά έρθανε στη Θράκη, στους μέσους του Ρώματος. Στη Θράκη γεννήθηκε ο ιδρυτής της πιο ενώσης αυτοπρατωρικής δυναστιάς της Πατροάς Μακεδονίας της Μακεδονικής. Ο βασίλειος, ο πρώτος, ο Μακεδόν. Γιατί ονομάζεται Μακεδόν, διότι τότε στη Θράκη ονομάζονταν και αυτή η Μακεδονία. Μέχρι τα πόδια με τους που θέλουν πόνος. Ο επόμενος βασίλειος, ο ανεψός του πρώτου, βασίλειος του δεύτερου σώμα και εδώ, επονομάστηκε Γουργαλωτόνος γιατί εδώ στη Πακεδονία και και στη Πακεδονία συνέχισε τον Ζάλαδο τον Γουργάλο να έτσι ονομάζει Μαγουίτι. Ο Σαγουίτι. Ζάλαδος τον Γουργάλο και τον Ρωμαία. Ονομάστηκε τον Γουργαλωτόνος και τώρα πάθει στα Σκόφια. Θα δείτε μεταξύ των άλλων σε μια απαίρα εγκληνή στιγμή αλλά και το άγραμμα του Τσάδου Σαμπούη, ο οποίος ήταν Τσάδος, δεν ήταν το Γουργάλο, ήταν το Μεθάλο έλεγε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βολγαρίας στη Θεσσαλονίκη για να προσκυνήσει τα ουστά του Τσάδου Σαμπούη που βρήκε ο καθηγητής Νικόλος Βουτσόπουλος σε τέρος της Επιταιρίας, γλαυρός της συναργάζειας μας στον Άγιο Παρχιγμίστρο της Χριστότητας. Ποιος είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βολγάριας? Μακεδόν, Βούργαρος όμως λέει, ο Ρώσας του Λευκένου, ο Μακεδόνας του Βουλγαριαδίου Άνου, η προηγούμενη πρωθυπουλή και εγώ εγώ, ο Μορίσο, ο Μοάρς Μορίσο και ο Σεργέρης Κανίστης. Πώς γίνονταν ο Μακεδονικός αγώνας, εγώ είμαι ο Άγιος Μακεδόνιος. Ακούω γραφίες και γιαξανίστα, αλλά παιδιά, για να τα λέω εγώ και εγώ είμαι εσύ τώρα. Κάποια χρόνια δεν συγχωρείτε, δεν έχω τίποτα. Εγώ και κάτι. Προκλαμάτσια Ελληνο-Μακεδόσκης κομιτάτας. Στην ευρωβερή Στραβηγύρια, στο Λόγο, παρακάτω. Στην Ίσρα, ποιο κάνω, Ελληνο-Μακεδονικό κομιτάτα, Ελληνο-Μακεδονία. Διότι υπήρχε του Μουρμαρόνου Μακεδονικό κομιτάτα. Κι άλλο. Κι άλλο θα γνωρίζω Μακεδονικό κομιτάτα, στο Αρχαία. Αυτά για τους επαγγελματίες Μακεδονομάτων και τους φαγάνους στρατιώτες. Πάμε πάρα. Έγινε μεγάλος θόρυβος, τώρα, που συνεχίζει, καθυμπρίζουν τον Διπουλό των Ιστορικών Διαντυπουλάδων Συμβενήσεων, τον καθηγητή Βενιζέλ, επέδρασης στις εταιρείες, διότι από το μήμα της γεννήσης συνεδεύσεων, πρωί Μαρώ, επανέλαβε. Είπε ότι εμείς, οι Ελλάδες, έχουμε ένα όνομα με διογραφικό προσδιογραφικό μπροστά στο όνομα Μακεδονία, που να ισχύει η έργα όνοισης, δηλαδή στα Βαθυνικά, με έναν ελληνικαντός, και υπό τον όνομα ότι θα παλαιτηθούν από τα παλαιτηρωτικά τους όνοια στις εταιρείες δηλητές. Πάσαμε όλα τα τροπές του, που βρήκαν στη Παλαιτηρωτική Προσδιογραφία, βγήκα από Άμβουλος. Τι έκανε με τον Βενιζέλ, επανέλαβε, κάτω με αντέξει, την απόφαση την οποία έκανα στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων, με ισχύει η σύστηση του Επιτροπού Εξωτερικών, Δόρας Μακουγιάννη, όλα τα κόμματα της Συμβουλής, τα νότια κόμματα της Συμβουλής, πλήγουν του λαού σου, ομόθως. Αυτό έδωσε. Αυτή την απόφαση, ο Πρωθυπουργός Κώστης Καραμπανής, Πακεδόν, είπε, και ανεψιώσε τον Κωνσταντίνου Καραμπανή, που λένε, χαγούν μόνοι τον Άξιον και τον Θημόντι, και δεν ξέρω εγώ, τι λένε τον Καραμπανής, παρουσίασε αυτή την απόφαση στη Σύνοδο Κορυφής του Νάκου, στον Κουρέσ, στον Απρίλαιο του 2007. Και τους είπε εμείς, αυτό θέλουμε. Και παρουσίασε και στα Αλληλικά, την έγκωση πακεδονισμός της Εταιρείας, όπου υπάρχουν, κατά η γεγραμμένα, κρατικά με το μέλλον του κράτους τους, όχι η ιδιόναση, το κράτος τους λέει, εναντίον της ελληνικής πατεδονίας. Και τους λένε, εμείς, αυτά είναι. Εσείς είστε σύμμαχοι, θέλετε να εντάξετε ένα σύμμαχο που παραβιάζει όλες τις αρχές και θέλει να κατακτήσει ένα πολύ παλαιόδιο σύμμαχο μέχρι στις συμπαγιές. Θυμάστε ο Αμερικανός Προεδότης, Τζόφ Μουσ, Τζιούνιο, ο μοιραίος άνθρωπος της τραγουδίας της Ελλάδης, αυτός είπε ο Ιησούς Ιησούς, Άνθρωπος του κράτους της τραγουδίας, στη Μέση Ανατολική στην Πόλη Απογγύη. Είχε αναγνωρίσει τα σκόπια με το άνομα Δημοκρατία της Βαρκεδονίας. Και υπήρξε ασχετικά και την Ελλάδα, βέβαια, αλλά και τις άλλες χώρες, να αποφασίσω στον Κουμπρέσ, την έκριση των σκοπιών, βέβαια, όνομα, το ψεδόνυμο, στον Άνθρωπο. Μετά από αυτά, οι σύνοδος του Επίστου ομόχορα με την ψήφο του γελίου του Τζόφ Μουσ, του προεδρόμου της μοναδικής υπερδυνάμιος, τι αποφάσισε? Απεφάσισε ότι αποκλείται να είναι ακόμα τα σκόπια στην Ατραντική Συμμαχία, πριν υπογράφουν συμφωνία συμβιβαστική με την Ελλάδα με την ονομασία και τα άλλα ζητήματα, το καλύ, η χρήση και το μονοπόλημα της ομορφίας. Αυτή την αποφάσιση την χαιρέθησαν όλοι οι Έλληνες, ιδιαίτερα λέει η περπατριώτηση αυτοί που βρίζουν τώρα από τον Λειτοκόπτο του Στελικό, ως μοιοδότη, ως θρία μου και ήταν θρία μου. Την επαναλαμβάνω αυτή την αποφάσιση όλα τα Συμβούρια Ποηδής, μέχρι τώρα 7 συνεχή χρόνια και του άλλου και της Ευρωπαϊκής Ελλάδας. Και το μεταξύ έχει λόγο για τον εξελίξιο που σας ανέφερα και λόγο του καταχαιρεματισμού αλλά και λόγο της ενεργειακής εξάθεσης. Αυτή η ζώνη, η μεσοβαγκάνικη καταξοπή να σταθείς είναι ο ισχυρότερος διάδρομος που ενώνει την δύση με την κασμία με τις πληγές του πετρολειώτου του φυσικού έδωσης. Αυτά είναι οι έλληνες του βεβαιαρόνου του Γουργάκου. Πάμε να τα πάρει η βεβαιαρόνου Γουργάκου. Καθώς εκεί έχουν καθαριστεί οι βάσεις και τα λοιπά αναδεικνύεται η σημασία της σταθερότητας της περιοχής. Διότι αν δυναχτεί στον κράτος το οποίο είναι μικρό, αδύναμο όπως το πω, θα κατέχει και δημιουργεί η θέση του πάσα. Άμα τραβήθησαν το πάσα, καταραίωνο γίνεται ντόμιο. Και βάζεται σε κράτη που είναι όπως προανέφερε εξετρικά ένταση. Σήμερα, πριν πίσω του κράτου, θα εξακούν τα θερρικά, ηχροϊκά φοβεράσματα και αλλεπαλλήρων εχρογών που διεξήχθησαν χθες για την Βουλή στην Βουργαρία. Μέχρι το μεσημέρι, στο 85% των εχροϊκών, των σχεμάτων, καταμεθύθηκαν οι ψήφοι. Πρώτος έρχεται ο κεντροδυσσός εναστισμός με 30%, δεύτερο με 15% τα μισά του ισοσιαλιστές, του ισοσιαλιστικού κόμμα. Και τρίτο με 14% το κόμμα δικαιωμάτων και λιτεριών, το οποίο είναι το κόμμα το πιο κόμμα. Είναι το κόμμα το οποίο απαραίτητα κυβερνάει η Βουλγαρία μετά την κατάληση του υπαρτούς ισοσιαλιστικού. Είναι ο αναγκέρος του κέντρος. Σ' αυτή την κατάσταση λοιπόν βρισκόμαστε. Και τώρα παρεβαίνει στα Σκότια, βέβαια, η Βουλγάρια. Με βάσικα απόλυτα αρχεία τα οποία μας υπάρχουν, η Βουλγαρία και κάποιους μουσείες και στις όρκες και στις ανθρώπινες κεντρικές. Ο πόλεμος και το μακεδονικό μεταξύ Βουλγαρίας ήταν ακίμητος του Βουλγαρίας, αλλά μυστικός, για να μην χαλάσει ο αφθαρμάς του στους αιρεσμού και του πρόσωπου καθόλου τη διάρκεια του ισοσιαλιστικού πολέμου. Όταν η Βουλγαρία άρχισε να ανωθώνεται, δεν εξελιδόθηκε. Δεν είχε κάτι από το μνημελό να πει, δεν είχε κάτι από το μνημελό να πει, δεν είχε κάτι από το μνημελό να πει... Όταν το 51 ανακηρήθηκε ο κράτος την τσεκτονυμία, πρώτα, η Βουλγαρία πήγε και αναγνώρισε η Δημοκρατία της Μακεδονίας, και ήδη ούσουσε ότι εμείς δεν αναγνωρίσουμε καμιά μακεδονικό έθνος, καμιά μακεδονική νόσο. στην βουλή του Σκοπίου. Όταν ο πρώτος, γιατί συνεργαζόμαστε, πέραζε μεθημερινή 24 ώρες, πρώτος πρόεδρος της Μογαρίας, της Νουκρανίας, ο Ζέγιος Ζέγιος, πήγε στα Σκόπια, μίλησε, καλή ώρα, στην συνεργασία, στο κοινοβούλιο του Σκοπίου, και πριν δίπλα καθόταν είναι η μεταφράστα. Μόλις πήγε να πείτε μεταφράσεις δεν σταματά. Είδατε πιθανά να μεταφράζουν Βουργάρκια στα Βουργάρκια. Δηλαδή είστε Βουργάρκια και μιλάτε Βουργάρκια. Κατούσε χαμηλά, δηλαδή έπρεπε να ενταχθεί στο Νάτο και μετά να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή. Μόλις ακείωμα τελειώθηκε το 2007 και υποχώρησε αυτή τη συλλογική μελέτα. Βουργαρικές πολιτικές στην Δημοκρατία της Μακεδονίας. Και τους κάνει στόχους. Τι τους λέει, από εκεί αυτσάματα, εσείς είστε τα Βουργαρίοι, τουλάχιστον οι παπποδίστρες. Οι ήρωες όλοι είναι Βουργάρκια. Ο Βουργάρκης είναι σαν τάστη του Μακεδονικού Αμώνιου. Ο Τσάρους καμπανισμένος, ο Τσατσάρους και ο Βουργάρκας. Εντάξει. Μπράβο. Εντάξει. Θέλετε να τα κορτάζουμε μαζί μας, να έχουμε κοινά, κοινές μαζί μας. Και αυτά όλα όμως θα τα γράφουμε σε ένα σύμφωνο συνεργασίας στις καλές κοινωνίες, που η υπογραφή του είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μην προβάλλουμε πέτος συνέντασή σας στην Ευρωπαϊκή Ανθρώπη. Δεν μπορούμε. Δεν μπορούμε να πάρουμε. Όπως δεν είχαμε, θα πάρουμε και τις εχρόγραφες. Ακούσατε σε κυριόόραση, θανά, σε ραδιόχορο, για τις εχρόγραφες του Βουργάρκου, του οποίου έχει κερδίσει η Βουργάρκη στην Βραζιβία, μας το είπαν. Αυτή είναι η ικανότητα. Δεν έχουν στο μυαλό τους η κρέπτη κάπου, Μακεδονία, Μαρκάνη. Δεν καταλαβαίνουν το σωστήκι, λοιπόν, όταν το λέω. Τους το λέω, ξεκάθαρα και τους το γράφω, και τους έχω γραμμένους σε πολλές ανεβαλώσεις. Όχι πρέπει να καταλάβω, έλεγα στην κυριόραση, και να δείτε πόσο βασιλιά, αφήστε το μουτρό του Σαλνίπης. Πριν του 25 χρόνια, χαράκτηκε ο δρόμος από τη Χαρκιδόνα, για να γίνει, να παρακάψει και τα εγκανητσά μέσα από τον ΚΑΛ, ευθεία, να βγει στο Μαγροδούχο, και έγινε ένα θυμήμα. Προχθέσιμε ό,τι πέρασε, κάποτε χορά, κάποτε πέρα, μέχρι τελετή. Ήχους πέντε χρόνια, του Άγιου Σιβέτα. Ο δρόμος πραγματικής μας, για την χορωβία, για την ανάπτυξη, δεν ξέρω, δεν ξέρω, για όλους τους δουλεύα. Τι τους ρέβεσαν πραγματικά, αυτό που είπαν και στο ίντερ. Τι έλεγαν πριν, είπαν, «αυτόλαμου ή Μακεδονία». Δεν έλεγαν πραγματικά, είπαν, «τη Μακεδονία στους Μακεδόνες». Μακεδόνες είπαν, με την επίσημη διακήψη του ίντερ στον Κομποσούμου, στην Αποστολία, λένε, «είναι όλοι κάτοικοι της Μακεδονίας». Αλμάνιοι, Τούρκοι, Μπουργανοί, Βρέχοι, Ισέβοι, Σουρωμένα. Γιατί, για να ακολουθήσω παράδειγμα της ανατολικής δουλειάς και όταν επικρατήσουν οι Μπουργανοί, να εσωματώσουν στην Μπουργαρία και την Μεγάλη Μπουργαρία. Αυτό είναι. Τώρα, τι λένε όποιος ιστορίου στεφτόνομου, στεφτόνομου, στεφτόνομου, αν είναι στην Τελέξη Μπουργαρία. Πάμε πέρα. Και τι κάνουμε, δημοσιεύουμε στα Σκότια ένα πριστογραφικό στην Αποχή, τι αποδεικνύει ότι ο κύριος Πληγόρος, που είναι δις Τελέξης Μπουργαρίας, πρώτος του π.Χ., είναι καμούργανος. Πάμε πέρα. Πάνω στο πτήριο του Υπουργείου Ωχυστου Τελπών, στην Προκέλωση, έχουν βάλει αδριάτες στο Υπουργείο του Τελέξη Μπαχαιλώνα και ποτέ. Μαϊμού. Αλλά δεν πάει κανείς. Δεν υπάρχουν συγκριστοί, δεν είναι αδερφές. Βάλακαν το συνορά, σε όποια δεν έλαβαν, αν δεν έλαβαν στην Ευρώπη, και τους υποβρέωσαν και τους κατεβάψαν. Βλέπετε εδώ, στη Πατογορήφια. Κατελαβήσουν τον Βουλόδο. Πάμε πέρα. Μέσα σε όλο αυτό το εναγκανισμό, αρχίζουν, βλέπεις, κρατάς έναν τρόπο πολύ κομματικό. Κατελαβήσουν τον Βουλόδο. Κατελαβήσουν τον Βουλόδο. Κατελαβήσουν τον Βουλόδο. Είναι η λεγόμενη αντικειζάση της υπρόσωψης, που είναι σαν χαϊσμός. Εμείς το πείσουμε ότι μας κάνουν, αυτή είναι η γενική πεποίθηση. Ο Αλέξανδρος ανοίξει την υπουδέν, πάει στο Βουλόδο. Άμα πάει στην Αμερική, όλα τα εγγόσιμα κτίρια είναι με ελληνικό λοιπον. Κάνει αυτή την αντικειζάση. Βλέπετε, κάτσε το πρώτο, ελληνικό σχεδμό του, το δικό σου κλειδικό, πάρα κάτω, ελληνικό σχεδμό του, δεξιά, πτύσου. Μέσα στην καρδιά της πρωτεύσης. Παρακάτω. Άμα εσάς, να τρατούχει κάτω εδώ. Άμα ο Αλέξανδρος απέρανε, είναι ο Φύριος, ο Μακεδόρος, μετά έγινε ένα σαφθαρμάσμα και έγινε ο Ουστινέαλος. Ο Ουστινέαλος μετά έγινε. Παρακάτω, έγινε ο Ουστινέαλος, της έγινε στο Βουλόδο. Ρωτήσει και βάζει. Πάμε παρακάτω. Στο κτίριο, στην ένταση του κυβερνητικού βάζουμε τους αρχαίους έγινες της Πακεδόνης, που βρήκανε στην Ράπλια, στην Παλαόνιας, που ήταν και ελληνικές σπουδές. Τα βάζουμε. Και τι κάναμε, για να δείτε πόσο παιδί του Στυμπάμπρου, πολλές φορές δομαρώνει γυναιχαμόλου, και η μανία έισε με θέση στις πράγματα. Ήρθαν μωρά παιδιά, γιατί όταν απογραφωθεί, απαγορεύεται, διανόμουν κάθε αντίερηση, στο δόγμα του Μακεδονισμού. Δεν υπάρχει. Δεν εκτελεί και διάλογο σαν τη Λούξη. Τέλος, αυτό είναι. Βάζουμε πολλούς κι άλλους. Προσπαθώνουμε. Τι γραφέρον, αυτοί τι διαβάζουν. Δεν διαβάζουν Μακεδονία, διαβάζουν Μακεδονία. Γιατί? Διότι η λόσα τους είναι σχεδιακή και η γραφή τους είναι κυριακή. Η κυριακή γραφή είναι η μεγαλογράμμα κεφαλαία, η γραφή είναι η κυριακή γραφή του μέσα χρόνου. Σου μετέδωσε ο Κύριος του Μεθώδης, και ξυλίχτυψε, ο Κρίνης σαν κρίνης, τους εγκουμένους. Αυτοί δε βάζουν πολλούς κι αυτοί. Ήρθαν, απαγορεύεται, τον λόγο του Μακεδονίου. Πάμε, πάμε. Αυτοί, περιμένετε εδώ, αυτοί οι φυγοί, είναι φυγοί προς τα πλήσια. Αλλά, εγώ είμαι πιστεύω, ότι είναι φυγοί προς την Ελλάδα. Προσπαθούν να μας πει, εντάξει, δεν είμαστε αδέρφοι, γιατί ο Αλέξανδρος δεν ήταν... δεν ήταν Έλληνας και μιλιάδες διάμορες δεσμετάχωρας, ας πούμε. Ο Ευρυπίδης, το 408 πρόχρος του, του Πάτου, του Αλεξάνδρου, έγραψε τις Βάρχες στις Αιγές, σε άλλη μόσα, και του δίδραψε στο θέατρο τον εγώ, ότι οι Μακεδόνες άκουραν σαν Πουρδάνη. Ο Ευρυπίδης που ξέρετε, είμαστε του Πουρδάνη, τέτοια τρελά πράγματα. Προσπαθούνε εσύ, δεν το λέω εγώ. Ένας μεγάλος εμπερασκηστής του, εξυσφαλισμένος και αρμανός που είναι Αμερικανός στυλίχος, και τους υποστηρίζει έναν άνθρωπο, έγραψε άνθρωπο σε Βαρτανική Ευρωπαϊκή Πέρση, και τους λέει, έχετε δίκιο, μέχρι εδώ όμως, ο Αλέξανδρος του, δεν βγήκε η Εμήνυση Μιγελή, γιατί τι κάνετε, πάτε στο στόμα του Ελλήλου, γαουχείτε αυτή τη γενιά, που είναι στην πραγματικότητα, άντε είναι αδέρφια, είμαστε αδέρφια. Το ίδιο λέει ο Ρώσεμ Πλεπτέχου, ο οποίος λέει, το πρόβλημα είναι απλό, να σταματήσουν και τον έχουν σαχαρισμό. Την αλληλική πρόβλημα είναι η Πουρδανία, όταν το λέει σαχαρισμό. Ξέρουν ότι πάνω να τους ξεπήγουν. Εμείς, το Βιωδιώξη. Τώρα, κάσετε λοιπόν, αδερφές, πάμε παρακάτω. Όχι, πιο προστά. Δεν είναι το μόνο πρόβλημα, είναι και η Αλβανή. Η Αλβανή, πολίτες του Σοφιών, δεν δηλώνω ότι είναι Μακηδόνας, λέει ότι είμαστε Αλβανή, είναι, κατά τις επίσημες απόγραμμαίες, στα θρησκευτές που είναι όλες οι πλαστές, του 25% του συνολικού παιδισμού και έχουν δείχτη γεννήσεως 3.9, 1.09 των σαβομακημόνων, περισσότερο από 3 κορυφς. Το 70% των γεννήσεων των νεοπνών είναι από ομανίδες στις μητέρας. Ο Κρούευς, του Πέρσι, για την πέρα του, ή για την Καλπαβίου, στον Διάνη το Βάθυρο, όμως είναι την κρύα λήθεια, στην επόμενη γενιά θα είμαστε μειονότητας της χώρας μας. Αυτούς που θεωρούσαμε, που είναι μια από τις πολλές μειονότητες, όμως έτσι κάναμε και το ΣΥΝΑΝΑ του 1991, αλλά οι Ευαγγελμανίοι είναι Ευαγγελμανίοι, θα τα λαμβαίνουν, και έναντα ώρα, το 2000, με το Οντζεκά και συνέβηψαν το στραλόσμο στραλόσμο μακεδόν-μονταντικό και επέβαλαν τη Συμβονία της Ακρίβης. Εδώ τον Λιτοβρά, αυτός στο κέντρο, που είναι ο Λιούτζο Βιορκίευση, πρωθυπουργός της Μακεδονίας, τώρα δε καταλήγωσή του Βουρνάδου, για να δείτε τούτο. Η Συμβονία της Ακρίβης, δηλαδή, ας πούμε τώρα δύο πρόβλημα υποχρεωτικά. Πρώτον, ένα κόμμα στον Ανθωμανό συγκυβερνάει υποχρεωτικά το κράτος του Σκοπίου. Είναι, όσο ο κόμμα έχει υποχρεωτική, δεν είναι αυτοί οι αναπληρωτές του Λιπουργίου, του Λιούτζη, αμήνυς, του Αραβέδειας, κλπ, οι ενεχίσεις. Οι ιδρύες των δινεχμανών, αγάμματα, μνημεία κλπ, είναι τους Αρβάνους. Το κράτο, τα δημόσια σχολεία, είναι οργανικά για τους Αρβάνους, σε όλες τις βασιλίες. Και διδάσκουν αρβανικοί ιστορίοι, όχι τα δικά τους, αρβανικοί ιστορίοι, νοικιακογείο, δημοσιοκό, γυμνάσιο, λύθιο και επανεπιστήμη. Στο τέλος. 25 χιλιάδες αρβάνικα. Πάτε πίσω. Πάτε πίσω. Πάτε πίσω πρώτα. Βγάζουν πάνω στην πρίστη, στην πρωτεύουσα του ουσιοποιείου που απέχει μισή ώρα από το τέλος. Μακεδόνες, Αγιωτήτου, Γούρδερ το Θεό. Μέσα, στο τέλος. Μην με αποκαλύψει η Ευρωδία. Να με αποκαλύψει η Βιβίδα, δηλαδή χώρα των Ιηριών. Η Αρβάνη, παρακάτω. Ο Σκεντέρνης. Στο κέντρο του σκοπίου και η επειγραφή, όχι μόνο ο Σκεντέρνης, αλλά τελικά ο Υώργιος Καστριώτης, για να τους οκτωρλάω. Η μεγαλύτερη, στον κόσμο, πόλη, μια περισσότερο αρβανικό πληθυμό, είναι η Πρωτεύουσα Σκότ. Στο κεντρικό δήμο, στο παλαιό παζάνο, εκλέγεται πάνω το αρβανό δήμα του Χριστού, Πότη Κεραγίδη. Αυτός ο αρβανός δήμας, ο Συμμερινός, πριν μια εβδομάδα βγήκε κάτω από το Σκεντέρνης, κάτω από τα πόδια του Συγκουσιάου, και ανεκίνησε την Βιβιδίδα. Θα τα δούμε παρακάτω τώρα, γιατί είναι λίγο περιμένους. Άστε να τα δούμε. Οι συγκρούς σαρπανών και σαρποπαχαιδών, είναι συνεχείς. Από τον Ιαμάρτο το 2160, εδώ ένταξε δέκα μέρες συγκρούς στον φρούλιο Καλέ. Καλέ είναι στα πλούκια, για να μην εκτίσουνε η βιβλονσία, το οποίο είχε όμως μορφή η επικρισία, στο κεντρικό δήμα του Χριστού. Περισσότερα από 15 δανειά, καινούργια, έχουν ανοιερθεί στην Πολιτιστοπία. Οι συγκρούς συνεχίζονται. Παρακάτω. Εδώ, στον πόστο του Φεβρουάου του 11. Παρακάτω. Πάλι στον πόστο. Δείτε τη σημεία. Νέα διαδίδωση μοιάζει στην Πολιτιστοπία. Οι Μουσουμάδοι δεν τρομοκράτες. Ο ηγέτης της ιστραδικής κοινότητας του κράτους του Στοπίου δηλώνει, θέλει, του ΑΛΑΚ είναι η μεγάλη Γερμανία. Πάει για να βοηθεί ο ίδιος στα Τύρα. Επίσης, του κένει τις φωτογραφίες του Γκρούγιου στη Γερμανία. Στην Πλίστηνα, του ίδιου, κένει τις σημείες του Στοπίου στη Γερμανία. Έρχεται, σε αναπόδους επισκέψους, ο Πρόεδρος Δημοκρατίας της Αλβανίας στα Σκόπια. Δέχεται, σε νομιλή με τον Συνθό, και πάει με τους ΕΝΑΤΑ, επίσημα δημόσια, με τους αγγυβούς των αλμάνικών κόμματ. Τρία αλμάνικα κόμματα, το ένα κεφερνών, στα Σκόπια. Και ο αγγυβός δημοσκόματος, τον λέει, μιμώσει, δημοσιεύει. Καλώς ήρθες στο σπίτι σου, Πρόεδρο. Ο Υπουργός Μεσίνης, εμπετέρτητα ανάπαιο της Εθνικής Αγγλίας, πέρσε στην επέτειο υπογραφής της Συμπορίας της Αγγλίας, πάει και καταθέτει στεφάνια, για να τυπήσει τους νευρούς που τσακά, που έπαιξαν μεχόμενοι, εναντίον του στραφωμακεδόνου. Και παρουσιάζουν όπλα με το θέρι του, οι στραφωμακεδόνες. Παίρναμε τον Πρόεδρο, γιορτάζουν τα εκατό χρόνια της ανεξακτησίας της Αλβανίας στα καρτιά του, σαν να είχαν σταλόγια μετά το 15, θα μπορείς να δεις. Και ο τότε πρωθυπουργός, Σαλή Περίσα, κηρύζει ότι η φυσική Αλβανία, δηλαδή η μεγάλη Αλβανία, πακίδευε από την Πρέβεσσα, περνάει από τη Φλόρμα, το τέτοχο του Πόρτσου να το τρέχει. Ναι, πάει τώρα η μεγάλη Αλβανία. Επίσημα, δηλαδή. Μέσα στα σκοπιά. Παρακαλώ. Να τος ο Δήμανος, ο σημερινός Δημανός. Το σκοπεί ο Αλβανός, ο οποίος κηρύζει και η διχοτόμηση του κράτους. Ομοσπονδία σε ομοσπονδία καλά, η ΜΙΑΚΑ είναι η ΡΙΝΑ, η δικιά μας και εσείς. Δεν χαρακτηρήθηκε η Μακεδονία, κανένα χαρακτηρήθηκε η ΣΥΡΑΜΑ, η Μακεδονία όπως θέλει. Να τος. Εδώ, πριν μια μομπάδη, μπροστά στα αεροότους και δεν έρθουν. Να τος. Βλέπετε, το μισό κράτος είναι η ΡΙΝΑ. Έλα εδώ. Να το θέλουμε, βάζεψέ μας. Αναπλώνει τον εθνικό έγκο της Αβάνδια. Επεβαίνουμε σαν κερδίς φαγκιάς και τέτοια. Να βάζουμε προάστα και τη ΜΙΑΚΑ και Μακεδότηση. Εμείς είμαστε ΒΑΝΑΙΑ, 25 χιλιάδες, παιδιά ΣΑΒΑΝΙΑ. Πάμε. Πέρασε. Επειδή γεωργόταν αυτά και το κόσμο συνορεύει πάρα πολύ κοντά με το δίκτυο του ΚΟΤΝΙΜΑ και γίνεται ο Εσβερήσης τόσο μεταμαρτυρμόμενος πάσης χρήσης και της Μεγάλης Μακεδότησης, ξέρετε τα συμπόρευους, δέχθηκε το συμπόρευος, πάλι δέχθηκε το συμπόρευος και πλήσα τα σύνορα. Έξι μήνες. Μετά έξι μήνες ο Σοβάρας του ΒΑΝΙΑ να ανοίξουν τα σύνορα και εδώ βλέπετε στα σκότια δύο αρμανούς υπουργούς αμήνυσης. Αυτός είναι δύο. Ο ένας είναι ο υπουργός αμήνυσης του ΚΟΣΟΚ και ο δεύτερος είναι ο αρμανός υπουργός αμήνυσης του ΣΚΟΠΙΑ. Και υπογράμμα στρατιωτικής αιώνιες συμπορίας με το ΠΕΣΡΙΚΟΙΣ ΒΑΝΙΑ με το ΠΟΣΙΚΟΠΙΑΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚΟΙΚ� Βέβαια, τους ενησίων δεν κάνει, οι οποίοι παίζουν τη φωτιά μας και οι ειρικοί μας, να μην τους πω τώρα πάντα ειρικαλικά, πέφτουμε τον Παναγώνα της Αμφανίας, ποιες είναι οι πλάκες, θα πετύχνεται η συμπορία με τα σκότια χάρη στους Αμφανούς, μα οι Ιαρμανίδες πληγούν την Ψήνω και την Ψήνυκη και όλη τη δική Μαγεμονία, και θα σχολικάψουν και είδανε, όχι θα πάει ο Θεός παππούλας, επειδή είναι ευκαινή πλήρωξα, αυτό το αγαπούν και θα τα λύσουμε πάλι μαζί με τον Φίλο Βενιζέρο Στατήρα, τον τραβάνε ένα μπερδάκι τσάμιδες εκεί μέσα και γυρίζει. Αυτό είναι το κέντρο του αποφάσεων. Κι άμα πείει το δήμαρχο σε πολύ καλή ακουμπέντα, πάει πάλι. Η Ελλάδα πρότεινε στραβουαλμανική Μακεδονία, όχι πρότεινε και το δήμαρχο του Σκοπιώθου, για να γλυπτώσουν από όλα αυτά σύμμαχτον με την Τουρκία. Όλα τα λεφτά πάνε στον Τουρκία. Η Τουρκία σύμφωνα με το τόπο στρατηγικού βάθος, το οποίο δημοσιεύτηκε το 2010 και σε βιβλίο της τελικής προχωρησίας μεταμότων, ποιος ήταν υπουργός του τελικού αμπέχρυνα πριν 20 μέρες και τώρα είναι ο υπουργός. Ο οποίος τι λέει, έχουμε ζωτικό συμφέρον στον Οθωμανικό διάβολο που αρχίζει από τα πρόθερα της Ισταμπόλου, περνάει την ελληνική και την Μουρδαρική θράκη, ανεβαίνει στην Μακεδονία, στην Αλβανία, το Κοσιμοπέδιο, Μαυροβούλιο και τα λοιπά. Αν δείτε εκεί, τα ποσοστά του Μουσουμάνου είναι παροδικά. Παρότι είναι διαδικτυκτή μεταξύ σεβόλου, από τη διάρκεια πλευρά, και η ποσοστά του Μουσουμάνου και του Ρουατών, από την άλλη, τα ποσοστά του Μουσουμάνου στην Πορσνιακή Εποχή, που είναι της πράξης πράξης του τεχνοράδου, είναι 60%. Στην Αλβανία είναι 75%. Έχουμε λίγο στο Ζύγι για να μειώσουμε τους χριστιανούς. Άντε, δεν είναι το δίκτυο. Στον Κοσιμοπέδιο, 55% μουσουρμάνοι. Στο Μαυροβούλιο, κράβους, μαρικώρες, πρωτεκούλια, τεχνοράδου, περίπτωρου τεχνοράδου, 650.000 πληθυσμούς. Σε αυτό το 65.000 πληθυσμούς, οι μισοίδοι Ρόνους σέβη και το 17% του Ρόνου μουσουρμάνοι. Στον Πρέσβο, στην Κιλάνα και στο Σαντζάκτο. Δύο Κιλάνα κατέρα από τη Σερβία στο Νότο. Αλβανία. Αυτή είναι η μεγάλη Αλβανία. Σε αυτούς απευθύνεται η Τουρκία. Πάει. Πρόκρισε. Το Σεπτέμβριο του 2013. Πονταγή Καλντογρά. Επιστεύονται εμείς στις Μανασκόπια. 29 Σεπτεμβρίου. 30 Σεπτεμβρίου η μέρα Παρασκευή, η Ελληνική μέρα του Ισφάτ. Πηγαίνει στο κέντρο του Κυριακού Ρομάνου Αλβανή και του Ρομάνιου. Κάνει να μάζει στο προβασιστό Ζαμία ένα λαμπρό ορθομανικό κτίριο, το οποίο έχει αναστυγώσει η Τουρκία, διχαίστητα πάνω. Διχώτησε το μαγαζί. Και κύριοι, δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ όσο αδέρφια μας, εγγόνια της ορθομανικής κληρονομιάζευσης, ζουν στο πρέσβο, στο Σαντζάκτο, στο Μαυροκούνιο, στη Βοσμία, στο Τέντρο. Τα λέει αδερφιά. Τι κάνουν, παραδείγονται άνεφα. Δύο αεροδρόμια από, τα παραδείγονται σε έναν οικονομικό όρος ολίκο, ΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ παραδείγονται στο ιστήριο, έναν καινούριο που το χτίζουν οι Τούκοι, αιμοραιοματικό σταθμό, που τον διαχειριστούν επίσης. Γιατί τα κάνουν, μόνο το αεροδρόμιο του Σκοπίου, έχει δυνατότητα να εξυπηρετήσει τέσσερα εκατομμύρια επιβλήματα στον πρώτο, για το θεόδελο. Δύο εκατομμύρια είναι όλος ο πληθυσμός. Με μισθόν από 180 αεροδρόμια. Με μισθόν από 200 έως 350 ευρώ. Αυτή θα ταξιδέχεται στο ισοτερικό δύο φορές του Ιησού, το ισοτερικό του Λάμπου. Το αεροδρόμιο του Αγίου Λάμπου, στην Ακρίδα, είναι στο σύγκρονο της Πεκάτης Βαρμανίας. Να, βλέπετε, ο Μουρούευσης και ο Αντιπρόεδρος, ο Μουλέτα Ρίτσι, εγκαινιάζουν το αεροδρόμιο. Παρακαλώ, κάτσε κοίτα. Κάτσε, κατάλαβε το βλέπεις. Μόνο αυτά. Μόνο αυτά. Αλλά, να μη σας απαγεί. Συνέδρια είναι πάλι για τον πολιτισμό του Ιησού. Στα σκόπτες. Με τον πολιτισμό του Ιησού. Με τον κεμάλμα του για το Ιησλάμ στο Μαλκάνι. Παντού. Και εκπράζουν την ευγνώμηση. Και μετά, πάμε παρακάτω. Μεγάλη Αλβανία. Αλβανία, πώς σας το είπα. Πάει ο Αγίος Περτουγά, πες τον ΟΠΟ. Και τον υποδέχεται βέβαια ο μόνομος του, πρωθυπουργός του Κοσσόμου. Μόνο ε. Είναι και ο υπουργός. Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας ελπίδα. Γιατί συμβολίζουν τη Μακάλη Αλβανία. Και τι δηλώνει εκεί κάτω. Βέβαια, δίπλα είναι η γυναίκα του, είναι τη Μαδίλα. Τι δηλώνουν. Δηλώνουν ότι εμείς, η γυναίκα μας και η δουλειή μας, αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας εδώ. Λέει το πόσο. Λέει η Τουρκία και η Τουρκία είναι πόσο. Μια μέρα στο κεραβείο. Βγάζει. Άρα κάτω. Άρα τρώει. Βγαίνει. Αυτό εδώ, όπως σας είπα, τροποδοτεί και κοινεί και διατηρεί ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Του παχαιολογισμού. Στον οποίο κάπου πηγαίνεται η ομάδα, η κοινωνική, το χώρο, το φεβερό. Όλοι δηλώνουν ότι δεν υπάρχει καμιά ομορφή ή ήλους. Δείτε εδώ το δεκέμβριο του 2012. Στέλνει η κυβέρνηση την αστυνομία μέσα στον δηλώνουν και ψηλαμβάνει και βγάζει έξω τους βούλεφες. Δείτε, σαν πολιτέλους. Δείτε, σαν φούρκες. Απέξω. Βγάζει. Βγάζει. Ο λαός διαμαρτύρουν, αλλά να τα μάτια. Βγάζει. Αμέσως του καλεί, η τότε η κομμαστική συμπεριφορά, Χίλαρι κλείνει το δεκέμβριο του 2001 και δημοσιεύεται. Παρουσίαν δημιουργούς, υπάρχει και στην τηλεόραση και σε βήμενη. Τι λέει η Αμερικανία, διπλουργός, ανησυχούν για την ανάληση της κυβέρνησης δημόσια στη δικαιοσύνη για την ελευθερία του κήπου και τις εθνοτικές τάσεις. Και επαναλαμβάνει όλοι οι πρεσβευτές του ευρωπαϊκού χώρου, και ο Αμερικανός Μαγμόδιος για τα Βαλκάνια, μέσα στα σκόπια. Επίσης ο Ευρωπαϊκός Επίτροφος για τη διαπέσση του φούρου, που φέρνει τώρα μέσα στα σκόπια, και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μπροστά σε όλη τη δικαιοσύνη του σκοπιού στην Αθήνα. Λέει βρήτε λίστα, βρήτε δεύτερα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, θα σκοτωθείτε μεταξύ σας και θα διαλευθείτε. Δεν έχετε ούτε ελευθερία, ούτε δημοκρατία, ούτε δημοκρατία. Ανέπωσαμε. Οι δημοσογράφοι χωρίς σύνορα, και θα τελειώσω, των 8 ρωτών και των 80 δέκα ανακοινών, δημοσιεύουν. Ξέρετε ποιοι είναι οι δημοσογράφοι. Επίλεξε, οι δημοσογράφοι στην Κάνα, στην Καζανία και στην Ουραγγουάη είναι πιο ελεύθεροι και ασφαλείς από τους δημοσιογράφους της Μακεδονίας. Και απέμμωσαμε εγώ. Η κυβέρνηση συλλαμβάνει μετά ένα μήνα 15 δημοσιογράφους και των εκδότων της εργοδότητας, των Βέλεγε Ράμποψη, των δημοσιογράφων της φωτογραφίας της Υωροπιάδας, του διμέλη του Τίλλα του Κώστα, της Τρίσης Διμερήδας και άλλων ανώχων, όλη την περιουσία και τον καθαρικάσεις κάθεξη, 15 χρόνια, ό,τι διακινήματο χρήμα. Η κυβέρνηση δεν κάνει μόνο εδώ λίστα μπλακάρτα. Ένας δημοσιογράφος, ο Νίκονα Μπλαντένο, δημοσέμει στην ιστοσελίδα του μια λίστα με τα όνομα υπουργών και συνεχών καθεστών τους που έχουν μάλλες καταθέσεις στην Ελληνία. Είναι το 28 Μαρτύριο του 2013. Εδώ σκοτώεται σε τροχαίο δυστύχημα, ενταλώς τυχαία. Κάτι δεν το πιστεύω να είναι τόσο τυχαίο δυστύχημα. Και αρχίζουν και διερευνούν τις συνθήκες, ο επίσης δημοσιογράφος, τόμιστα και ζάβος. Μόνοις αρχίζει τέτοιος ζάβος, μόνοις αρχίζει την έρωτα, συλλαμβάνεται και χωρίς τεχνικό ρεφήριο με το αρχισμό της και τέτοια καταδικάζει στην φυλάχηση 4,5 ετών. Ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που το οπείχνει στους Έλληνες, παρενέδει να τον αφήσουν μέσα. Αυτές είναι οι πραγματικότητες του σκοπίου. Τι πιστεύω, τι λένε τα δεδομένα, ότι εμείς είμαστε ο υπαρχών ένας στρατιωτικός στρατιωτικής, παρά της εγκλήσης παραπέρα της κατομμύριας, αλλά με επιχειρήσεις, οι οποίες δημιουργούν θέσεις εργασίας, αλλά είναι όμοιροι του καταστρόφους του Μαγελονισμού, διότι δεν υπάρχουν λύσεις πολιτικοί. Η Ελλάδα επίσης είναι τρίτος ή τέταρτος εμπορικός αιτέρως, μέντερ και δέντερ, δηλαδή στις συναλλαγές του, του 50% τουλάχιστον του αμωρεβάνου προς και από τα σκόπι, διαχειρούν για τον υπάρξιση της ανοδύσης. Αυτό δεν βράζει ανοδύση. Αν νομίζετε, πάρτε τη θεσσαλονίκη εγώ συσκευήθω. Πάρτε τη λεόκανα με τα μπαμπούτσια. Στην ελληνική Μακεδονία η καρφή είναι πάνω από 2,5 εκατομμύρια. Οι υποδομές που ξέρετε τώρα, πάνε πιστοίμια, είναι οικονομία, παράδειγμα δίνει χρήση, τώρα παράδειγμα δίνει χρήση, το κατακεβαλεί εισόδιο βασιστή και την πιστοίμια ελληνική Μακεδονία, είναι πέντε φορές το καλύτερο από το σκοφείο που μόλις 3.800-4.000 το χρόνο, ευρώ. Ελάτε να ελευθερούμε, να κάνουμε μια Μακεδονία, να είστε μια περίπτειο νότα, θα σας εξασφαλίσουμε όλο τέτοιο. 1.900 άνοιξε, γιατί άρχισε να γυρνώσουν κούρδα, εμείς είμαστε 2.500, να δούμε πόσα απίθεια μποράει ο σάμος. Από την άλλη πέρα, όμως, το κράτος θα το κατέχει και διευκείται, όπως σας είπα, η κατάραζή του κανείς, και ελέγχει όλες τις τραγικές της κρίσης. Τραγικές κοινάτους του Ελλημόνου, του Αξιούλου και υπαρστήτου του Στρυμόνου, από τις οποίες κατέλαβε και τα εμπορεύματα και οι επιτρομές του από αρχιωτάτο χρόνο στην Ελληνική Μακεδονία. Έχουμε κάθε ιστορικό ζευγάρο να εξειδευτερώσουμε στα χέρια τους στενογοριακή μόδα, να γίνουν ειλικρινείς φίλοι στα διακλά, με σεβασμό, μιλούσαμε για να μιλήσουμε. Πολύ υψηλό πράγμα. Τώρα μιλήσουμε. Και μετά βγήκε ο μηρός μας για την πέρα γραμμά του, για τον γάο αρχιωτή. Αυτά είναι δίκρυξα. Αλλά εγώ και ο πατέρας μου, επειδή είχα το συμβουλείο μου, που τριστάμε τον χρόνο σε πολύ κρίσιμη θέση, με γραμμούσαμε με αυτό το παραμύθι. Εάν μας κοπάξανε ο Λούις Μπέλλαρ, φλαμπό Μακεδόνας. Δεν θέλεις φλαμπό Μακεδόνας, το όνομα του ελεύθερον όνομα του δικού σου. Ελεύθερος. Εμείς δεν είμαστε κοινωνομοί. Είμαστε, αλλά όχι σταυροπτήσεις. Δεν είμαστε κοινωνομοί. Ποια είναι η ελεύθερον. Λόγω Μακεδόνας δεν λένε αυτές οι εφημερίδες. Αυτή είναι η ελεύθερη. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να καταλάβει η ελληνική κοινωνόμη, αλλά κυρίως τα κέντρα που διαμαθώνουν κοινωνοπολετική και κοινωνόμη. Ποιο είναι το συμφέρον της Ελλάδας, ποιο είναι το δράμα που υπάρχει εκεί και ποιος θανάσιμος κίνδυνος ερωθεί από την κατάλαβση του Βακανίου. Αν δεν καταλαβαίνουν, ποιος θα είναι η Μακεδόνα. Με τα λιμάνια της και πως εξοδετερώθηκε η πόδα. Οι Βούρδανοι και θέλω να κάνουμε, ακούστε τώρα, κάτι να λένε οι Βούρδανοι, διότι είναι Ευρωπαίοι πολίτες, έχουν πάρει στην καβάρα, στην αλληλοκαστρία, και αγοράζουν και καλούν, κατεβάζουν τα εμπορικά τους στην Αλεξανδρούπολη για τη άνοιξη του μεγάλου διάμορου και τον είχαν χρήστον τις μνηφέρες, στην καβάρα και κομπάνε όσα χρήστον, ανεβάλλονται, από Θεό, έρχονται τώρα και ψηφίζουν και σε όλες τις ευρωεκλογίες. Τελειακή πάω. Ο κόσμος αλλάζει, πάει προς μια κοινοπολητεία των εθνών. Αυτό δεν το διώχνουν και προς Ευρωπαϊκέ μας. Και τι είναι αυτή η κοινοπολητεία? Είναι η πατρόα κοινοπολητεία των Σινίδμων Λάων, που ήταν η πατρόα μας Ρωμαϊκή ανατολική ακροδόητα, που την ψευδογνώμασαν την Κυσταντίνη, άμα σκοτήκε κανένας και ακούσε Ρωμαϊκός θα τρελαδεί, ο Ρωμαϊκός, ο Ιουστιριανός, ο Βουρναρούς, τί δε μπορούν ποτέ, βασβατίσανε ξέρετε, το Ρώσσο Μπεδέμα για να πάρουν λαθροτεία της Ρωμαϊκής, την ομπότητα της Ρωμαϊκής, το Ρωμαϊκό, τελείαν και πάτα. Και αυτός έκανε την πρώτη οικουμένη, ο Αλέξανδρος. Τί είναι ο Αλέξανδρος, Έλληνες εσείς, οι μετέχοντες στις μεγάλες παιδίες. Για αυτό τον ατρέφω, ο ΣΥΡΟΝ, όλη η λαϊκή της χαρατορίας. Σας ευχαριστώ και σας συγνώσω. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Πρόεδρο της Εταιρείας Νογεδικών Στουδών για την, πιστεύω, παραστατική και τεχμελιωμένη εισήγη σύντρου σε ένα κακό θέμα, ως φυσικά και ειδικό στα θέματα, στα βαρκανικά θέματα. Θα παρακαλώ στον Κύριο Δήμακο, εκπροσκοπώντας και όλους τους παρελαισθόμενους, ένα σύντομο χαιρετισμό, μια κοινή πρώτη μέρα, και σαν συμβιοργανωτής ο Δήμος. Ένα λεπτό, λοιπόν, παρακαλώ, ένα λεπτό. Τελειώνουμε. Συοδογιώσαμε. Ξιότι είμαι κ. Εμίκο Μέρτζο, αγαπητές εφεκάτες, κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι έχω την εξουσιοδότησή σας για να ευχαριστήσουμε τον πρώτο προς και κοινό μου του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστηνίου για τη χρονιά, ο οποίος με πολύ γραφηλό τρόπο, μέσα σε αυτό το δύο, όσο και θα μπορούσαμε να το γραφείτε ώρες ακόμη, μας παρουσίασε το τι σημαίνει τον τελευταίο έωνα στη Μακεδονία σε σχέση με το λεγόμενο μακεδονικό ζήτημα. Ως χώρα, ο ελληνικός λαός, η Εγκληστία, η Πολιτεία, έχει καταθέσει την άποψή της για αυτό το μόρφωμα, πολύ σωστά το είπατε στο νεύρος, θέλαμε να φτιάξουν έναν μύθο και τον έχουν πιστέψει, και εμείς είμαστε η αιτία που ενδεχομένως καταρρέει αυτός ο μύθος και μυρή θα καταρρέψουν και αυτοί. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη σημερινή εισήγηση. Να είστε καλά. Ευχαριστούμε όμως εσάς που παρεδοθήκατε εδώ παρόλο τον κακό καιρό, παρόλο τις σκληρές καρέκλες παραμείνατε, χωρίς να ακουστικεί καθόμα είναι να πει ότι ο ισχυγητής μας ήταν δημιουργικητικός και μετέδοση σε αυτά που έπρεπε να μεταδόσει. Σας περιμένουμε στην επόμενη εκδηλωσή μας που υπάρχει και στο δικό θέμα. Εγώ σας ευχαριστούα τη καρδιά, δεν την υπομονή σας, γιατί το κάψε το κουβάλα δεν έπαιρνε, αλλά την άλλη φορά δεν τα κάνω κι άλλοι. Σας ευχαριστώ σε ερωτήσεις, σοβαρά δηλαδή, και θα σας κάνω κι εγώ ερωτήσεις για να δω έναν άδειο το πανηβάσιο σας. Επίσης να χαιρετήσουμε και την υπαρουσία του προέδρου της Ομοσπονδίας Μακεδονικών Συλλόγων, που είναι εδώ παρόνιευθε να παρακολουθεί στην εκδήλωση. Λοιπόν, σας περιμένουμε και ευχαριστούμε που μας κοιμήσατε στην άποψη η εκδήλωση. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. |
