| : Παναγιώτη Ραφαέλη, τον Πιτζιδικά, που τον έχει οθετήσει όλη η Ελλάδα, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Και να σας πούμε ότι, στις 3 Νοεμβρίου, την Κυριακή 3 Νοεμβρίου, στις 7 η ώρα, εδώ, στο Κάλο Ρουσπούμ, θα γίνει μια συναυλία από το Μουσικό Σχολείο του Αλήμου, θα συμμετέχουν η μουσική της πόρης και έχουμε και την ευγενική συμμετοχή της Ψωφίας Γώσου. Εννοείτον ότι η Ψωφός είναι διεύθυρη, αλλά θα υπάρχει πάντα το κουτάκι, που έστω και ένα ευρώ μπορούμε να συνεισφέρουμε για τον Παναγιώτη. Και επίσης να σας πω ότι αυτή την Δεβάρτη, στις 16 Οκτωβρίου, στις 7 η ώρα το βράδυ, θα γίνουν τα εγγένια έκθεσης φωτογραφίας για τον Γρηγόρη Λαβδράκη. Εκτός από την έκθεση φωτογραφίας, θα είναι και τα αιματοβαμένα ρούχα, και μια ειδική προθηκή, είναι μια έκθεση που παρουσιάζεται σε πάρα πολλούς, σε πάρα πολλές πόλεις και δήμους σε όλη την Ελλάδα. Τα εγγένια, λοιπόν, θα γίνουν την Δετάρτη, στις 7 η ώρα, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου, Ιωνία, σε 96. Και επίσης, υπάρχει και άλλη μια εκδήλωση για τον Παναγιώτη Ραφαήλ, στις 30 Μαεδρίου, όπου θα έχουμε, εδώ στο κάτω σπουμ, στις 9 η ώρα το βράδυ, μια παράσταση από το θέατρο της Επικίνδυνης Δευτέρας. Νομίζω το έργο είναι η επανένωση της Βόρειας και της Νότιος Κοδέας. Συγγνώμη, αλλά εννοεί να δοκιτώ να κάνω και. Σας ευχαριστώ. Ωραία. Σας ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ. Έχει περάσει η εκδήλωση, έχει πετρίθει στην πάνω και το περιβάλλοντας παραμένει σταθερό. Πρέπει να έχεις ακούσει το πρόβλημα. Όμως, δεν παραμένει σταθερό. Και τώρα προσπαθούμε να δούμε μια γεωδομητική ερμηνεία της μυθολογίας. Δηλαδή, η σχέση της γεωδογίας και της μυθολογίας. Η μυθολογική περίοδος θα αρχίσει να αποδεικνώσει ότι δεν έχει συγκράτο κίνα. Να το κατεβάσω λίγο εκεί, για να μπορώ να βλέπω. Βέβαια, συνήθως η μυθολογική περίοδος τα αφήνει με την παλαιότερη μυθολογική περίοδο. Τώρα, βέβαια, τα όρια παλαιότερης προϊστορικής και καθαρά μυθολογική δεν είναι ξεκαθαρισμένα. Αλλά, εν πάση το επτώση, η μυθολογική περίοδος κάποτε σταματάει. Πότε σταματάει? Με την κατάρα στην κιναϊκού πολιτισμού, σταματάει πια η μυθολογική περίοδος. Βέβαια, με την δημιουργία των ιρών πεθαίνουν οι ήρωες και οι τελευταίοι ήρωες είναι ο Οδυσσέας, ο Τησέας, ο Ηραγνής και τα αυτοί. Μετά αρχίζει η ιστορική περίοδο. Όταν λέμε μυθολογική περίοδο, ποια εποχή? Από τότε που εμφανίστηκε το γένος του ανθρώπου, δηλαδή ο χόμο γενικότερα ή το γένος χόμοσαφιενς, δηλαδή του ίδιου μας. Θα μπορούσε να πει κανένας ότι η μυθολογική περίοδος προχωράει πίσω και συμπεριλαμβάνει ακόμα και το γένος, το είδος που προηγήθηκε του χόμοσαφιενς, δηλαδή του χόμου νεαντερταλένσις. Βεβαίως, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που μας λένε πώς συμπεριφερόταν ο χόμος νεαντερταλένσις. Η προσωπική άποψη είναι ότι στην ελληνική μυθολογία εγώ τουλάχιστον δεν έχω διακρίνει στοιχεία να έχουν περάσει από τις δραστηριότητες του χόμου νεαντερταλένσις. Είναι κυρίως του χόμουσαφιενς. Πολλές φορές οι μυθολογικοί ήρωες μπερδεύονται στο προηστορικό γήγνεστε που αποδεικνύει το ότι είναι ένα πραγματικό γεγονός. Παράδειγμα, ο Τροϊκός Πόλεμος και η Τρία. Μέχρι τις αρχές του παρεθώντα αιώνα νόμιζαν ότι ο Τροϊκός Πόλεμος είναι ένα μυθολογικό γεγονός. Όμως αποδεικνύεται ότι δεν είναι μύθος ούτε η Τρία ούτε ο Τροϊκός Πόλεμος. Ή ο Οδυσσέας ή η Οδύσσια. Τι είναι αυτά. Και σήμερα βέβαια πολλοί ταυτίζουν. Μάλλον δέχονται ότι η Οδύσσια είναι μια περιγραφή ενός μύθου της ταλαιπωρίας ή των ταξιδιών του Οδυσσέα. Και λοιπά. Για να έτσι αποκτήστε ένα χρονολόγιο των γεγονότων που είναι γνωστά ουσιαστικά στον περισσότερο κόσμο, έχω φτιάξει αυτό εδώ τον πίνακα. Υπόψιν, παρένθεση, η ιστορία του ανθρώπου διακρίνεται με βάση, μάλλον χρονολογείται και χωρίζεται σε διάφορες εποχές, με βάση τα εργαλεία τα οποία παρίγαει για πρώτη φορά ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι το μόνο εμβιών πάνω το πόνο γένος από το ζωικό βασίλειο που κατασκευάζει εργαλεία, προσέχτε εργαλεία που διαφοροποιούνται από άλλες κατασκευές. Δηλαδή, τα χελιδόνια φτιάχνουν μια χελιδόνοφολιά η οποία έχει αναλυθεί και ακόμα και από στατικούς, από μηχανικούς, από μετεωρολόγους, από κλιματολόγους και λοιπά. Αν δείτε τις αντοχές που έχει αυτή η φολιά, πώς είναι κατασκευασμένη στατικά όλα αυτά, πού είναι προσανατολισμένο, είναι ένα θαύμα της φύσης, είναι μια κατασκευή ενός ζωικού οργανισμού, ενός πουλιού στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό όμως δεν παρεμβαίνει στη φύση, ο άνθρωπος με την κατασκευή των εργαλείων έχει παρέμβει στη φύση, δηλαδή τι προσπαθεί να κάνει. Προσπαθεί σιγά σιγά να δαμάσει τη φύση. Αυτή είναι η πρώτη μεγάλη επανάσταση που έχει επέρθει πάνω στον πλανήτη μας και που συνδέεται με το χώμο, γενικότερα το χώμο που λέμε ότι ξεκίνησε κάπου πριν 2-2,5 εκατομμύρια χρόνια. Με βάση λοιπόν την τεχνική της κατασκευής των εργαλείων, μπορούμε να διακρίνουμε σε παλαιοληθική, σε μεσοληθική και νεοληθική εποχή. Και αντίστοιχα η παλαιοληθική διακρίνεται σε αρχαϊκή, σε κατώτερη παλαιοληθική, μέση παλαιοληθική, ανώτερη παλαιοληθική κλπ. Αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς για την δική μας μυθολογία είναι ουσιαστικά από το 18.000 και μετά. Γιατί ο άνθρωπος, βέβαια ο Χόμος Σάπινς, έχει εμφανιστεί στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο πολύ πιο πριν, όπως σας είπα και της και στην προηγούμενη ομιλία. Ναίμε ότι εμφανίζεται γύρω στο 60.000 πριν από σήμερα ο Χόμος, το είδος μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι στο ελλαδικό χώρο δεν υπάρχουν, δεν έζησε και ο προηγούμενος άνθρωπος, βεβαίως έζησε. Ήδη από το 300.000 χρόνια πριν από σήμερα έχουν βρεθεί κρανία κλπ, ωστά του παλαιωτέρων ειδών ανθρώπου. Στη Θεόπετρα εδώ, που είναι ουσιαστικά καλύπτει όλο το χρονικό διάσταμα πάνω από 100.000, η τελευταία έρευνα που έχει κάνει μια πολύ εκλεκτή αρχαιολόγωση, η κυρία Κυπαρίση, δείχνει ότι έχει ξεκινήσει να κατοικείται τουλάχιστον από το 120.000 πριν από σήμερα μέχρι και πριν 3.000 χρόνια. Στην εχείς παρουσία του ανθρώπου εκεί, στην Ελλάδα λοιπόν. Γύρω στου 14.000 έχουμε τον κατακλεισμό όχι του γνωστού Δάρδανο από την Αρκαδία, αλλά ο κατακλεισμός της Σαμοθράκης που έχει χρονολογηθεί και αναφέρεται στην ελληνική μυθολόγη από τον Διόδωρο του Σκελιώτη, η γη μεταξύ του 14.000 και 12.500 χρόνια πριν από σήμερα. Στη συνέχεια έχουμε τη δημιουργία του οικισμού του Σέσκλου που είναι 6.780 π.Χ., δηλαδή ανώτερη παλαιοληθική εποχή. Κάπου στο 3761 σύμφωνα με την εβραϊκή μυθολογία θεωρείται γέννηση του Αδράμ. Το 1986 πάντα σύμφωνα με την εβραϊκή μυθολογία θεωρείται γέννηση του Αβραμ. Ο κατακλεισμός του ΝΟΕ έγινε το 2105. Η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία δίνει παλαιότερες ημερομηνίες, αλλά και αυτά είναι γύρω στο 2000 χρόνια πιο πριν, κάπου εκεί πέρα περίπου. Και πάμε εδώ, ο κατακλεισμός του Δευκαλείωνα πρέπει να είναι κάπου εδώ, δηλαδή σ' αρχαία της δεύτερης χιλιετίας, της τέταρτης χιλιετίας π.Χ., συγγνώμη, πριν από σήμερα, δεύτερη χιλιετία π.Χ. και λοιπά και λοιπά. Και οι Ολυμπιακοί αγώνες που λένε το 776 δεν είναι βέβαια τότε, είναι πολύ πιο πριν. Πρέπει να έχουν ξεκινήσει γύρω στο 13ο αιώνα π.Χ., γιατί διότι ήδη στην Ολυμπία, αν πάτε στην Ολυμπία και μπείτε στην είσοδο δεξιά και κατεβείτε κάτω στο ποταμάκι εκεί, τον κλαδέο, θα δείτε ότι υπάρχουν αντιπλημμυρικά έργα που έχουν φτιάξει ημινίες, έχουν κατασκευάσει ημινίες και έχουν χρονολογηθεί στο 13ο αιώνα π.Χ., την εποχή που όπως θα δούμε έγινε και ένας από τους άθλους του Ηρακλή με την κόπρο του Αυγία. Οι μυθικοί ήρωες τώρα είναι πραγματικοί ήρωες, είναι δηλαδή ιστορικά πρόσωπα ή είναι μυθικά πρόσωπα. Ο Οδυσσέας, ο Ηρακλής, ο Αχηλέας και οι άλλοι τι είναι. Τι είναι ο Μίνος και ο Ραδάμανθης. Είναι ένας ή περισσότεροι Μίνωες. Είναι ο Μίνος και ο Ραδάμανθης μυθικά πρόσωπα, δηλαδή φανταστικά είναι πραγματικά παιδιά της Ευρώπης και του Δία. Τι είναι ο Δευκαλίων, ο Νόεο, ο Μωυσής, ο Γκελγαμές, ο Δαναός, Αδάμ και Εύα, οι Τιτάνες και οι Κύκλοπιες. Είναι μυθικά πρόσωπα, δηλαδή φανταστικά πρόσωπα, δημιουργία της φαντασίας. Ή παρ' τα πάντως για να δημιουργηθεί κάτι, έστω και αυτό που λέμε φανταστικό πρόσωπο, πρέπει να υπάρχει και μια αιτία. Για παράδειγμα, λέμε έχουμε δημιουργήσει όλους αυτούς τους θεούς, όμως είναι χαρακτηστικό ότι στη ελληνική μυθολογία δεν υπάρχει ένας θεός που να αναφέρεται σε παγετώνες ή σε ψύχος, κανένας. Αν πάτε όμως στη μυθολογία των Σκανδενιναβών, θα δείτε ότι όλη τους η μυθολογία γυρίζει γύρω από τους παγετώνες. Αν πάτε τώρα στην Αφρική, η λέξη «πάγος» δεν υπάρχει ή το «χιόνι» με αποτέλεσμα, όταν θέλουν να μεταφράσουν «χιονάτι» και «εφτά νάνι», δεν έχουν λέξη για το «χιονάτι», διότι μιλάω για τις βασικές γλώσσες των γηγενών. Άρα υπάρχει κάποιος λόγος για να δημιουργηθεί. Επειδή στην ομιλία μου πολλά θα φανούν ίσως υπερβολικά και πρωτάκουστα, προς αποφυγή λοιπόν ηρωνικών ή άλλων σχολείων σας, δηλώνω ότι η ομιλία όλοι βασίζεται σε γραπτά κείμενα αρχαίων συγγραφέων, όπως είναι ο Όμυρος, ο Ισίωδος, τη Θεογωνία και τα «Έργα και οι μέρες», τα αργοναυτικά των Ορφικών και των άλλων, αλλά κυρίως των Ορφικών, στον Ηρόδοτο, στον Πλάτωνα, στον Στράβωνα, στον Διόδωρο, στον Σκελιώτη, στον Μπλούταρκο, στον Πλήνιο, στον Παυσανία, Απολόδωρο και πολλών άλλων. Όλα τα κείμενα, και αυτό θέλω να το προσέξετε, έχουν μεταφραστεί, αναληθεί, σχολιαστεί και αξιολογηθεί κυρίως από θηλόλογους, γλωσσολόγους, ποιητές ιστορικούς, αρχαιολόγους, ιστορικούς της τέχνης, θεολόγους, πολιτικούς, Έλληνες και ξένους, δηλαδή εκπροσώπους ανθρωπιστικών επιστημών. Ποιο είναι το γενικό συμπέρασμα από τη μελέτη όλων αυτών? Όλα ή σχεδόν όλα από αυτά που θα αναφεθούν είναι φαντασία, δηλαδή είναι ένα παραμύθι. Και θα δούμε το βιβλίο που έχει τον οργανισμό εκτός των διδακτικών βιβλίων και που διδάσκεται στα Ελληνόπουλα. Δεν είναι μόνο εδώ, είναι και σε όλη την Ευρώπη. Τι λέει λοιπόν εδώ, ο Μυρικά έπι, είναι ο Μύρου Οδύσσια με την εξαιρετική μετάφραση του Μαρονίτη κλπ. Αφού λέει εδώ πέρα διάφορα, τι γράφει εδώ, ο φανταστικός κόσμος. Η ογυγία είναι φανταστική, η λωτοφάγη είναι, σχερία κλπ. Όλα αυτά είναι φαντασία. Η δική μου άποψη είναι ότι είναι διαφορετικά ο φανταστικός κόσμος και ο άγνωστος κόσμος. Επομένως αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε εάν πρόκειται για φανταστικό κόσμο ή για άγνωστο κόσμο. Η απόψη λοιπόν του Παιδαγωγικού Ιστούτους είναι σύμφωνα με εκείνες των ομυρικών Βοθ Βιλάνοβιτς και πολλών άλλων, που πιστεύουν ότι οι γεωγραφικές περιγραφές του ομύρου είναι επινόημα φαντασίας. Ακόμα και ο Κακριδής, όμως, λέει, εκλαμβάνοντας όμως τον όμυρο ως ακριβολόγο γεωγράφο, υποποιεί της εσφαλερή προκατάληψη. Αντίθετα με αυτούς τώρα, ο Στράβων, ο Ερατός Θένης, ο Αεύδοξος, ο Ήπαρκος και άλλοι, που λένε ο όμυρος είναι ο αρχηγέτης της γεωγραφικής εμπειρίας. Τι είναι απ' όλα αυτά, έτσι. Η δική μου άποψη είναι ότι ό,τι περιγράφει ο όμυρος ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Απλώς πολλά από αυτά είναι άγνωστα. Γιατί έχει περάσει τόσο χρόνος που έχουν αλλάξει και τα ονόματα και λοιπά, και λοιπά. Τώρα, ποια είναι η δική μου συμβολή ως γεωλόγου να παρουσιάσω και να ασχολούμαι με αυτά τα θέματα. Η δική μου συμβολή είναι να παρουσιάσω τη φυσικογεωλογική τεκμηρίωση όσον αναφέρουν οι προηγούμενοι αρχαίοι συγγραφείς, όπου αυτό είναι δυνατόν βεβαίως, γιατί πολλά δεν είναι δυνατόν να τεκμηριωθούν όλα. Δε θέλω να τα γνωστοποιήσω στο ευρύ κοινό και να δείξω ότι είναι λάθος η μονοσύμμαντη ερμηνεία. Και φυσικά να παρουσιάσω τη δική μου άποψη, δηλαδή ότι η ελληνική μυθολογία δεν είναι αποκείημα φαντασίας, αλλά κρυπτογραφημένη για διάφορους λόγους, η ιστορία του απότερου παρεθόντος των προηστορικών κατοίκων του τόπου, που πολύ αργότερα, μα πολύ αργότερα θα ονομαστεί Ελλάς. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι ή συνδέονται πάντα με τα φυσικολογιολογικά χαρακτηριστικά του τόπου, όπου γίνεται, αναφέρεται ο μύθος. Άρα, να δείξω την γεωμηθολογική διάσταση και τη σημασία της στην ερμηνεία της ελληνικής μυθολογίας. Δύο είναι οι σημαντικότεροι ήρωες της ελληνικής μυθολογίας. Ο Ερακλής και ο Οδυσσέας. Όπου να πάτε στον κόσμο και γυρίστε, ο Ερακλής είναι πραγματικά από τους ήρωες που μπορεί να πει κανένας, είναι γνωστός στα πέρατα του κόσμου. Όπου και να πάει κανένας θα το βρει. Δεν ξέρω αν έχω εδώ δικάτι. Άμα βάντε χέρκουλες μέσα στο ίντερνετ, θα δείτε ότι ο Ερακλής αναφέρεται σε 129 εκατομμύρια αναφορές έχει. Ο Σωκράτης έχει 50 εκατομμύρια. Ο Χριστός έχει 214 εκατομμύρια. Και φυσικά ο Ρονάλντο έχει 349 εκατομμύρια. Ο δε Τραμπ υπολείπεται του Ερακλή. Σήμερα ο Τραμπ. Για να δείτε πόσο ενδιαφέρον δείχνουν ακόμα και οι άλλοι. Ανεξάρτητα πώς τον βλέπουν τον Ερακλή. Σήμερα, λοιπόν, εμείς θα ασχοληθούμε με τον Ερακλή. Η γενική εντύπωση είναι ότι ο Ερακλής είναι ένας ήρωας για να διασκεδάζουμε τα παιδιά. Είναι από κύμα της φαντασίας, είναι ένα σούπερ μαν, είναι ένα φανταστικό πρόσωπο. Η προσωπική άποψη είναι ότι ο Ερακλής είναι ο άγνωστος μεγάλος κατακτητής. Ο άγνωστος υδραυλικός μηχανικός, ο οποίος ίσως δεν είναι ο ίδιος μηχανικός, αλλά λάμβανε υπόψη του τα υδραυλικά θέματα τα οποία προσχολούσαν μια κάποια δράση του. Ο άγνωστος γεωτεχνικός και υδρογεωλόγος. Ο προϊστορικός ήρωας που φέρνει το όνομά του δεκάδες πόλεις στον κόσμο. Ο ήρωας ιδρυτής πολλών πόλεων, ο άγνωστος Άγιος και Θεός Ιρακλής της Ρωμαϊκής εποχής. Ένας Θεός που κυριάρχησε κυριολεκτικά για πάνω από 1500 χρόνια στο πολιτισμικό γήγνας της Ευρώπης και της Εγγύης Ευρασίας. Ο Ιρακλής είναι ο μυθικός, ο προϊστορικός πρώτος συνδετικός πολιτισμικός κρίκος των Ευρωπαίων. Ο δημιουργός του κοινού πολιτισμικού υποστρόματος των Ευρωπαίων, του μυκηναϊκού, δηλαδή του ελληνικού υποστρόματος. Τα βήματα λοιπόν αυτού του πάρα πολύ γνωστού, αλλά κατά τη γνώμη μου πολύ πεσότερο άγνωστο, ήρωα θα ακολουθήσουμε μαζί σήμερα. Είμαι βέβαιος ότι θα ενθουσιαστείτε. Θα νιώσετε περήφανοι, αλλά και θα απαγοητευτείτε, γιατί τα περισσότερα από αυτά δεν είναι γνωστό και το κυριότερο έχουν αγνοηθεί και αγνοούνται. Το ερώτημα είναι γιατί. Ποιος είναι αυτός είναι ο Ηρακλής. Είναι ίσως ο πιο γνωστός ήρωας της παγκόσμιου μυθολογίας. Είναι θηδαίος. Η μάνα του ήταν η Αλκμίνη, με την οποία ζευγάροσα με τον Δία κλπ. Αυτή εδώ είναι η ταυτότητα. Την υπογράφω εγώ, ότι σας διαβεβαιώνω. Ο Θησέας και ο Οδυσσέας και ο Αχηλέας είναι οι άλλοι ήρωες. Ο Θησέας είναι λίγο νεότερος, αλλά συνηπίρκε με τον Ηρακλή. Ο Θησέας και ο Αχηλέας είναι νεότεροι, μια γενιά νεότεροι, οπωσδήποτε. Ο Κιλγγαμές στη Μεσοποταμία, όπου είναι το έπος του Κιλγγαμές, είναι παλαιότερος. Ο Μωυσής είναι λίγο παλαιότερος από τον Ηρακλή. Σύγχρονος του Ηρακλή είναι οι αργωνάφτες. Άλλωστε ο Ηρακλής συμμετείχε στα πρώτα στάδια της αργωναυτικής εξερατίας. Και βεβαίως είναι νεότερος από επαφές των υπερβορίων με τους Μικηναίους. Θα αναφερθούμε μέσα στους υπερβόριους. Ο Ηρακλής συμμετείχε, αλλά οι επαφές των Ελλήνων με τους υπερβόριους είναι πολύ παλαιότερες. Πάρα πολύ παλαιότερες. Και φυσικά όταν πήγε να επισκεφθεί τον τόπο εξωρίας του Κρόνου, στη βόρεια θάλασσα, στο βόρειο Ατλαντικό, θα δούμε, είναι πολύ νεότερος. Δηλαδή, γιατί τα λέω αυτά, τα λέω για τον εξήλωγο, διότι ο βόρειος Ατλαντικός, οι πολιτικές περιοχές και όλες αυτές οι περιοχές και οι υπερβόριοι είχαν ανακαλυφθεί από ό,τι φαίνεται από τους προϊστορικούς Έλληνες στους ήδη τους Μινοείτες και μάλιστα πριν από την Μινοϊκή εποχή τους Χρυτομινοείτες, γύρω στο 3000 π.Χ. Ένα σημαντικό ερώτημα είναι, αν πρόκειται για ένα ή για περισσότερους Ιρακλείς. Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται σε περισσότερους Ιρακλείς με το όνομα Ιρακλείς. Ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει ότι ο Ιρακλείς γεννήθηκε στην Ινδία σε πολύ αρχαία χρόνια. Είναι αυτός ο Ιρακλείς που εμφανίζεται με ρόπαλο και τη λεωντή. Ο Διόνισος και ο Ιρακλείς επισκέφτηκαν, λένε κάπου λέει ο Διόδωρος, όλη την οικουμένη. Όταν λέμε οικουμένη εμείς νομίζουμε ότι περιορίζεται μάλλον στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική. Δεν είναι έτσι και θα σας δείξω για ποιο λόγο δεν είναι έτσι. Ο Ερώδωτος αναφέρει ότι ο Ιρακλείς είναι Αιγύπτιος και έζησε δεκαεφτά χιλιάδες χρόνια πριν από τον Άμαση. Εδώ είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό σχετικά με το πόσο διαρκεί ο χρόνος, το έτος δηλαδή για τον Ηρώδωτο. Ο Ιρακλείς ήταν στρατηγός ουσιαστικά λέει ο Μανέθων στις διαταγές της ίσυδας, η οποία έζησε το 3350 π.Χ. Άλλος Ιρακλείς είναι βασιλιάς της Αιγύπτου, αναφέρει ο Μανέθων. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ο Ιρακλείς είναι ο ιδέος δάκτυλος, αυτοί που φύλαγαν τον Δία πάνω στο Ψηλωρίτιο. Εμείς ασχοληθούμε ουσιαστικά με τον Ιρακλεί το Θηβαίο. Είναι αυτός εδώ ο Ιρακλείς, έτσι ο Ιρακλείς. Και βέβαια παράλληλα σας έχω εδώ και το γενοδογικό δέντρο διαφόρων τεράτων με τα οποία ασχολήθηκε ο Ιρακλείς. Και βλέπουμε ότι η Γία και ο Τάρταρος, από τη Γία και τον Τάρταρο, έχουμε την Τυφοέα και την Έχειδνα και μαζί με αυτό είναι ο Όρθρος, ο Κέρβερος, η Ύδρα, ο Λέων, η Χήμερα, ο Δράκων, ο Αετός και η Σφίγγα, όλα αυτά. Δεν μπαίνουμε σε λεπτομέρες γιατί θα τελειώσουν ποτέ. Ποιος είναι ο Ιρακλής. Μετά την περιπετειώδη παιδική και εφηβική ηλικία, την οποία όλοι μπορούμε να βρούμε δεν είναι τόσο δύσκολο, έλαβε μέρος στην Αργαναυτική Εξερατία. Κάπου όμως τον άφησαν ή αν θέλετε έφυγε μόνος του ή έφυγε μετά από συνενόηση. Και θα σας πω γιατί βγάλω αυτό το ερωτηματικό. Είναι ήρωας ο Ιρακλής, γιατί είναι ο γέτης των θυβών, αφού όμως προηγουμένως κατέστρεψε τα έργα των μηνιών. Στην περιοχή της βιοτίας αυτά υπάρχουν δύο μεγάλες παιδινές εκτάσεις. Είναι κλειστά υδρολογικά συστήματα ουσιαστικά. Είναι ο κάμπος των θυβών και ο κάμπος των ορχωμενού, δηλαδή η Κοπαΐδα. Υπήρχε πάντα μεταξύ τους μια αντιπαράθεση. Οι μηνίες που κατοικούσαν στην Κοπαΐδα, ήταν οι τεχνοκράτες της προϊστορικής εποχής, κυρίως σε διάφορες μεταλλευτικά έργα, μεταλλουργικά και κυρίως υδροτεχνικά. Είχαν φτάσει να αποξηράνουν τη λίμνη της Κοπαΐδας και να είναι πλούσιοι. Ήταν πλούσιοι. Θα σας τα δείξω και τα έργα αυτά. Τα έχετε δει βέβαια, αλλά δεν τα έχετε προσέξει ούτε ξέρετε. Πολλοί από εσάς, πιθανόν να τα έχετε υπόψη σας, όσοι είσαστε και ντόπιοι από εκεί. Ο Ηρακτή τότε λοιπόν για μια μεγάλη περίοδο, δηλαδή μέχρι το 1300 π.Χ., οι Θηβαίοι είχαν υποταχθεί στους μηνίες και πλήρναν φόρο. Ο Ηρακτή λοιπόν κατάφερε να κερδίσει τους μηνίες και από τότε γίνεται ο ήρωας της εποχής. Και κατέστρεψε λέει την Τροία 30-50 χρόνια πριν από τον Τροικό Πόλεμο. Δεν την κατέστρεψε, απλώς παραινεύει εκεί πέρα, έκανε ορισμένες καταστροφές. Ο Ηρακτής όμως είναι γνωστός για τους 12 άθλους του. Οι 4 από τους άθλους αυτούς είναι εκτός Ελλάδας. Μετά από τους 6 άθλους που διαξήγαμε στην Πελοπόννησα και έναν στην Κρήτη. Δύο από τους άθλους αυτούς λαμβάνουν χώρα βόρεια από τη Διωτία και από την Κεντική Ελλάδα. Είναι τα άλογα του Διωμίδη και η χρυσή ζώνη της υπολίτης, της Αμαζόνας. Οι δύο είναι βόρεια όπως είναι τα βόδια του Γυριώνη και τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Το ρώτημα όμως είναι γιατί πήγε εκεί και πώς πήγε. Πήγε μόνος του ή πήγε με στρατεύματα ή πήγε μόνο με τον Αιμσότ τον Ιόλαο. Αυτονόητο είναι ότι δεν πήγε μόνος του ο Ηρακλής. Ο Ηρακλής επέζησε μετά από όλους αυτούς τους άθλους και άλλους άθλους που δεν αναφέρονται τόσο συχνά και κάποια στιγμή έγινε η θεοποίησή του. Έγινε πάνω στην Ίτια. Μετά το θάνατο του και τη θεοποίησή του ο Ηρακλής επανέρχεται κατά τη Ρωμαϊκή εποχή και γίνεται ο ήρωας. Πότε έζησε ο Ηρακλής και ποιο ήταν το κοινωνικό περιβάλλον στον ελλαδικό χωρό έζησε πριν από την πτώση της Τρίας και πριν από την Τρία. Κυριαρχεί ουσιαστικά το 13ο αιώνα π.Χ. Βεβαίως εδώ αναφέρεται ότι η Τρία έπεσε το 1184 π.Χ. Σύμφωνα με τις νέες μελέτες τις οποίες έχει κάνει ο καθηγητής ο Π. Μαρινόπουλος μαζί με μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, δείχνει ότι ο τροικός πόλεμος ξεκίνησε το 2127 και τελείωσε το 17. Και επομένως ο Οδυσσέας επιστρέφει 10 χρόνια μετά δηλαδή το 2107. Είναι σύγχρονος του Οδυσσέα, όπως σας είπα είναι λίγο μεγαλύτερος. Συμμετείχε αρχικά και βέβαια το χρυσόμαλο δέρας είχε προηγηθεί. Αυτό είναι σημαντικό γιατί διότι ο Φρίξος και η Έλλη είχαν προηγηθεί. Άρα ο Ελλήσποντος είχε ήδη, αν θέλετε, πέσει στον Ελλήσποντο η Έλλη πριν από την Αργοναυτική Εξτρατία. Άλλωστε η Αργοναυτική Εξτρατία στόχο είχε να πάει να φέρει πίσω το χρυσόμαλο δέρας. Ο Ηρακλής τώρα όμως περιορίστηκε μόνο σε αυτό το χώρο, όχι. Υπάρχουν αναφορές ότι έχει περάσει από Αίγυπτο, Αιθιοπία, Αραβική Χερσόνησο, Νεκρή θάλασσα, Κάφκασο και παρευξήνιες περιοχές. Τη Μεσοποταμία και την Περσία, στις Ινδίες, ακόμα και στην Αορνοπέτρα. Αορνοπέτρα είναι στα Ιμαλάια εκεί που κάμπεται ο Ινδός ποταμός όπως ανεβαίνει και έχει διάφυση βοράνότος, κόβεται και στρίβει προς τα Ανατολικά, εκεί είναι ένα ψηλό όρος το οποίο κατέκτησε ο Μέγας Αλέξανδρος και μάλιστα από εκεί έρχεται η πληροφορία ότι ο Μέγας Αλέξανδρος κατάκτησε την Αορνοπέτρα που δεν είχε καταφέρει να την κατακτήσει ο Ηρακλής. Στη δυτική Ευρώπη βεβαίως, στην Βυρική, στην Κελτία, στη βόρεια Ευρώπη, χώρα των υπερβολιών και αλλού. Ναι, ο Ηρακλής έχει πραγματοποιήσει όχι μόνο διηπηρωτικά αλλά και υπερατλαντικά ταξίδια. Όλα αυτά που σας είπα τώρα βασίζονται σε κείμενα αρχαίων συγγραφέων. Έχει πάει σε αυτές εδώ τις περιοχές βεβαίως, κυρίως. Εμείς λοιπόν θα δούμε τι έχει γίνει και εκτός από αυτή εδώ την περιοχή που έχει πάει. Είναι γνωστός κυρίως από τους δώδε κάθους του. Από αυτούς στην Πελοπόννησο μάλλον μπορούν να διακριθούν σε υδραυλικικού χαρακτήρα και σε μεταλλευτικού αντικειμένου κυρίως. Στην Πελοπόννησο ο Λέων της Νεμέας, Λερνέα Ήδρα, Ερυμάνθιος Κάπρος, Στυμφαλίδες Όρινιος, Κερινίτης Έλαφος, Στάβλη του Αυγία, Κέρβερος. Στη Θράκη και στον Κάφκασο είναι τα Άλογα του Διωμίδη και η Ζώνη της Υπολίτης. Και στη Δυτική Ευρώπη είναι Βόδια Γυριώνη και Χρυσά Μίλα των Εσπερίδων. Η υδραυλική άθλη του Ηρακλή είναι η Λερνέα Ήδρα, οι Στυμφαλίδες Όρινις που έχουν να κάνουν με νερό πάλι και με πουλιά που ζούσαν εκεί. Η Κόπρος του Αυγίου, όπου με διάφορα τεχνικά έργα καθαρίζει την Κόπρο του Αυγία. Η καταστροφή των τεχνικών έργων των Μινιών στην Κοπαϊδα. Φυσικά η μάχη με τον ποταμό Αχελώο που δεν είναι μέσα στους δώδεκα άτομους, είναι εδώ πέρα που δείχνει εδώ πέρα. Εδώ είναι η Κοπαϊδα. Εδώ είναι ο ερχομένος. Όπως σας έδειξα την προηγούμενη φορά έχουμε μια περιοδική μεταβολή του κλίματος και κατεπέκταση και περιοδική μεταβολή των βροχοπτώσεων. Έτσι δεν είναι, έχουμε λοιπόν. Άρα εδώ η Κοπαϊδα, επειδή ζούσαν πολύ παλιά, δεν είχε σταθερές όχθες. Με αποτέλεσμα να υπάρχουν πόλεις, είχαν χτίσει οι Μινιές που ήταν οι κάτοικοι, να έχουν χτίσει πόλεις και κάποια περίοδο, εξαιτίας της αύξησης των βροχοπτώσεων, να έχουν κατακλυστεί όλες οι πόλεις. Για αυτό τι κάνανε οι Μινιές, οι Μινιές κατασκεύασαν διάφορα έργα, τεχνικά έργα. Προστατευτικά, αντιπλημμυρικά και αποστραγγιστικά έργα. Ποια είναι αυτά τα έργα, είναι αυτά εδώ τα έργα. Δεν ξέρω πόσοι έχετε δει αυτό εδώ το κανάλι, πόσοι έχετε πάει στους Δελφούς. Μετά το κάστρο, μόλις βγαίνουμε από την Αττική Οδό, βγαίνουμε στο κάστρο και παίρνουμε τον δρόμο για να πάμε στον ορχωμένο, δεξιά σας βλέπετε ένα κανάλι. Αυτό το κανάλι έχει κατασκευαστεί τουλάχιστον τον 17ο αιώνα π.Χ. Κανάλι αυτό εδώ επάνω είναι ένα ανάχωμα, είναι ένα χωμάτινο φράγμα. Πάνω σε αυτό το χωμάτινο φράγμα σήμερα έχει κατασκευαστεί η Εθνική Οδός που ενώνει, δεύτερης τάξης βέβαια, το κάστρο με τον οργωμένο. Πρόμως αυτός, στο οποίο κυκλοφορούν και τα λίκες, έτσι με στάρι, με διάφορα τέτοια, δεν έχει ούτε μία καθίζηση. Προσέχτε, από το 1700 π.Χ. μέχρι σήμερα δεν έχει ούτε μία καθίζηση. Σκεφτείκατε ποτέ να υπάρχει δημόσιο έργο σύγχρονο που να μην ακολουθεί από μερικές καθυζήσεις. Αυτό είναι το κανάλι, έτσι είναι σήμερα καθώς βλέπετε. Είναι αυτό εδώ το κανάλι, το οποίο πώς είναι η τομή του είναι αυτή εδώ, βλέπετε ποια είναι η κατασκευή. Έχουμε ένα πυρήνα εντελώς υδατοστεγή, δηλαδή αργυλικό πυρήνα. Περιβάλλεται από ένα άλλο περίβλημα που δεν είναι τόσο στεγανό, η δατοστελιές, και γύρω γύρω τη βάνουμε, βάνουμε πέτρες για να αποφύγουμε την διάβρωση. Και βέβαια έχω και κάτω από το κανάλι το έχω στεγανοποιήσει. Και αν έχω ανήψωση της στάθμις του καναλιού για διάφορους λόγους, τα νερά που θα πάνε θα ανέβουν και θα φύγουν από αυτές εδώ τις καταβόθρες που υπάρχουν, τα μικροσπήλαια που γίνονται καταβόθρες όταν ανέβει η στάθμη της άλλας. Σήμερα στο Πολιτεχνείο η μέθοδος είναι ακριβώς η ίδια. Εδώ τι έχουμε κάνει, έχουμε ένα αντιπλημμυρικό. Άμα γεμίσει εδώ δεν μπορεί να φύγει από εδώ. Και γιατί έχουν φτιάξει το κανάλι στο βόρειο περιθώριο της λίμνης, διότι εδώ είναι το ψηλότερο σημείο. Και επομένως έχω το ψηλότερο σημείο, ο πρώτος δόγος, είναι το ψηλότερο σημείο. Γιατί είναι το ψηλότερο σημείο, μάλλον γιατί το κατασκεύασαν εκεί, για να έχω πλήση έτσι ώστε μπορώ τα νερά να τα χρησιμοποιώ και για άρδευση. Σήμερα εμείς οι εταιρίες, η αγγλογαλική εταιρεία, η οποία αποστράκησε στην Κοπαϊδα στα τέλη του πρώτου αλευταίου αιώνα, είναι μια μεγάλη τάφο, η οποία όταν περνάμε, μπαίνουμε στην Κοπαϊδα, βλέπουμε εκεί ένα μεγάλο, μία αποστρακητική τάφο, η οποία είναι τεράστια. Γιατί είναι τεράστια, διότι ρίχναμε αυτά τα νερά στην ηλίκη. Τι γίνεται όμως, από τότε μέχρι τη δεκαετία του 60, υπέστη καθίζηση το έδαφος, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να διευρύνουν και να βαθύνουν την αποστρακητική τάφο. Γιατί, διότι απλούστατα άντλησαν το νερό μέσα με άρδευση, με αποτέλεσμα να υποστεί μία καθίζηση το έδαφος. Οι μηνίες που το είχαν φτιάξει σε αυτή εδώ την περιοχή, άκρη-άκρη, βλέπετε το πάθος των υζηματογενών, πετρομάτων, ζημάτων, ήταν πολύ λεπτό και από αυτό δεν είχα καμία καθίζηση. Η τεχνολογία αυτή δίρκησε μέχρι την εποχή του Ηρακλή. Υπόψη το κανάλι αυτό έπαιρνε τα νερά από τις πηγές των χαρίτων που βγαίνουν πίσω από τον αρχομενό και του βιωτικού κυφισού όπου έγινε και μία εκτροπή. Μια εκτροπή και έτσι άρχιναν όλα τα νερά μέσα με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος να αποστραγιστεί. Την εποχή λοιπόν εκείνη ήταν πλούσιοι και δυνατοί οι μηνίες. Και είχαν κατακτήσει ουσιαστικά, του φόρου υποτελήσεων ήταν οι Θηβαίοι. Ο Ηρακλή λοιπόν τι έκανε, πήγε και κατέστρεψε τα έργα. Πώς τα κατέστρεψε, υπόψη τα νερά αυτά τα φέρνουν, τα έριχναν μέσα σε ένα μεγάλο σπήλαιο, είχαν κάνει και έργα μέσα αποστραγιστικά μέσα στο σπήλαιο και τα έριχναν και έφευγαν μόνα τους προς τον ευωικό κόλπο. Ο Ηρακλή λοιπόν πήγε και όπως ήταν δυνατός στην είσοδο καταστρέφει την οροφή της εισόδου που γινόταν η αποστράγγιση των ιδάτων, γίνει η φράση την είσοδο, έγινε η υπερχύληση, οπότε πλέον καταστράφηκαν τα έργα. Έγινε και πάλι η λίμνη που είχε αποστραγιστεί, έγινε και πάλι η λίμνη. Ή ο Ηρακλής κέρδισε πλέον τους μηνίες. Εδώ είναι το σπήλαιο, βλέπετε εδώ πώς είναι, έτσι. Και εδώ είναι η είσοδος του σπηλαιού. Ο Μίτσος Τιλελετνέας Ήδρας είναι και αυτός ιδραυλικός και ταυτίζεται με την υδρογεωλογική συμπεριφορά των καρστικών πηγών που υπάρχουν στη Λέρνη. Η Λέρνα είναι ένας οικισμός, πηγαίνοντας στην παλιά Εθνική Οδό Άργους Τρυπόλεως. Είναι η Μήλη εκεί που σταματάμε για να φάμε τα σουβλάκια μας τότε. Τώρα πάμε γρήγορα βέβαια από την νέα Εθνική Οδό. Ταυτίζεται, δεν σταματά όμως εδώ. Η Κερινή της Έλαφος είναι ο τρίτος άθλος. Η Κερινή της Έλαφος τι έγινε, είχε χρυσά λέει κέρατα και πόδια και λοιπά και έφυγε προς βοράν. Είναι η πρώτη έξοδος του Ιρακλή εκτός συνόρων θα μπορούσε να πει κανένας. Ο Ιρακλής λοιπόν κοινήγει στην Κερινή της Έλαφος προς βοράν, έφτασε στην ίστρια μέχρι και τη χώρα των υπερβολίων λένε ορισμένοι. Και μάλιστα από εκεί πήγε και στις νησούς των Μακάρων, που είναι τα νησιά που βρίσκονται κάπου στον οκεανό αθλαντικό. Ο Ιρακλής θεωρείται προστάτης των παραλίων της Δοβρουτσάς. Είναι η αρχαία πόλης Τόμις, είναι αυτή εδώ νομίζω η πόλης, εδώ αν βλέπω καλά, σε αυτήν εδώ την περιοχή. Αυτός είναι ο εύξυνος πόντος. Στις περιοχές Καλάτης, ίστρια, Τόμις, Αξιόπολης, υπάρχουν πολλά αγάλματα μέχρι και σήμερα του Ιρακλή, κυρίως όμως από τη ρωμαϊκή εποχή. Οι περιοχές αυτές υπόψεις είναι όλες πλούσιες σε χρυσό και σε χαλκό. Γιατί, διότι στις αποθέσεις των ποταμών φέρνουν μαζί με όλα τα άλλα και χρυσό, υπάρχουν ψύγματα χρυσού. Εκεί λοιπόν, είναι γνωστός ως Hercules Ripensis και είναι ίσως ο Ιρακλής ο Φαραγγίτης. Έπασπε τόσοι να μην πάμε πιο πέρα. Ο Τέταλος Άνθος ήταν ο Ρημάνθιος Κάπρος, η Στάβλη του Αυγία, στυμφαλίδες όρνηθες, ταύρος της Χρήτης. Ταύρο από την Χρήτη, μετά τη μεταφορά του ταύρου από την Χρήτη στην Πελοπόννησο, που είναι ο έβδομος άνθρωπος, όπως είπαμε, ο Ιρακλής οργάνωσε τους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες, επιλέγοντας και τον τόπο. Ο ταύρος λέγεται από ορισμένους ότι είναι ο ίδιος που μετέφερε την Ευρώπη. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να ισχύει γιατί, η απαγωγή πρέπει να έγινε πολύ παλαιότερα. Μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, πάμε στον όγδο άθλο που είναι τα άλογα του Διωμίδη και η ζώνη της Αμαζώνης της Ιππολίτης. Η ζώνη, προσέχτε, είναι και αυτή από χρυσό και από ολυμπιακές πέτρες, που ήταν δώρο του πατέρα της Ιππολίτης, που ήταν, θεωρείται, ο θεός Άρης. Και βέβαια έγινε η εκστρατή, εναντίον των Αμαζώνων, στον Έφξινο Πόντο. Οι δύο αυτοί άθλοι διαδραματίζονται στη Θράκη και στον ευρύτερο περιευξύνιο χώρο. Που ζούσαν οι Αμαζώνες, μα στη μικρά Ασία ουσιαστικά και πέρα και στα παράλια του Κάφκασου. Δηλαδή είναι ουσιαστικά τα νότια παράλια του Έφξινου Πόντου, τα βόρεια παράλια του Έφξινου. Ο ποταμός Τάναης στο Δον, που παλιότερα είναι ο σημερινός Δον ποταμός, που καταλήγει στη Ναζοφική θάλασσα, λεγόταν και Αμαζώνιος. Εδώ δηλαδή καταλήγει. Σε αυτή εδώ την περιοχή πρέπει να επισκέφθηκε την εποχή εκείνη ο Ηρακλή, όλα με τα όσα λένε, όσα γράφουν. Μετά τις παραυξήνιες περιοχές, πρέπει να το πείτε δύο άτλους σε περιοχές της Δύσης. Αυτά είναι τα μπόδια του Γιριώνη και τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Η πορεία που ακολούθησε ο Ηρακλής προς τη Δύση θεωρείται συγκεχημένη, γιατί άλλα γράφει ο ένας, άλλα γράφει ο άλλος. Δεν είναι ξεκάθαρο πάντως, αν για την υλοποίηση των δύο αυτών των άλλων, ακολούθησε την ίδια πορεία ή κάποια διαφορετική. Εγώ τείνω στην άποψη ότι μάλλον πρέπει να ακολούθησε την ίδια πορεία και η οποία πορεία αυτή είναι μετά την Κρήτη, περνάει στη Λιβύη. Λιβύη είναι, ουσιαστικά η Αφρική ονόμαζαν τότε, την Αφρική ονόμαζαν Λιβύη, κατά μήκος της Βόρειας Αφρικής. Εκεί έδωσε τη μάχη γνωστή με τον Αντέο, εξημέρωσε τους κατοίκους της Λιβύης, έτσι λένε, φτάνει στην Ταγκέρη και στη συνέχεια φτάνει στο σημερινό Γευραρτάρ, όπου κατασκευάζει τις στήλες και στη συνέχεια περνάει στην Ευρική Χερσόνησο, στα Γάδηρα, δηλαδή είναι εδώ τα Γάδηρα, την Ερήθεια που είναι ένα μικρό νησί μπροστά από τα Γάδηρα όπως λένε και τα βόδια του Γυριώνη τα βρίσκει στην Ερήθεια. Που βρίσκεται όμως τώρα η Ερήθεια και γιατί πήγε στην Ευρύκη. Σχετικά με τα έταια υπάρχουν διάφορες απόψεις. Ο Στράβων για παράδειγμα λέει ότι στην Ευρική Χερσόνησο υπήρχε μεγάλο μεταλλευτικός πλούτος. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν έχει βρεθεί τόσος πολλής ούτε τόσο καλός χρυσός, άργυρος, χαλκός ακόμα και σίδηρος. Ο χρυσός όχι μόνο στα μεταλλεία αλλά και ως χρυσοφόρος άμμος. Είναι τα γνωστά πλάσσερ που ονομάζουμε εμείς οι γεωλόγοι, οι κυτερνατολόγοι. Το χώμα που μεταφέρουν οι ποταμοί λαμπυρίζει πολλές φορές από άργυρο, κασίτερο και λευκόχρυσο και λοιπά και χρυσό. Πήγε στη χώρα των Αρταύρων που είναι η βορειοδυτική Ιβερία και περιγράφεται ακόμα και ο τρόπος απόληψης του χρυσού. Δηλαδή τι μέθοδο εφάρμοζαν ο Ιρακλής. Περιγράφεται ακόμα και ο τρόπος χρήσης νερού μεταφορές του νερού στις άνυδρες περιοχές. Άρα πρόκειται για υδραυλικά έργα. Περιγράφονται μάλιστα και πολλά υδραυλικά έργα του Ιρακλή που έγιναν την εποχή εκείνη στην περιοχή. Πού είναι τα Γάδηρα, τα Γάδηρα είναι εδώ, είναι το σημερινό Κάντιξ. Που είναι ένα μεγάλο λιμάνι κοντά στο ποταμό Βέτιδα, το ρίο Γκουανταλέται. Και βέβαια νότια του πολύ μεγαλύτερου ποταμού που είναι ο ρίο Γκουανταλκιβύρ. Περνάει το ποταμό, αυτός περνάει από την Κόρντομπα ουσιαστικά και μέχρι τις Λινάρες και είναι τεράστιο μήκος. Πώς όμως επιβεβαιώνεται αυτό ότι ο Ιρακλής πραγματικά πέρασε από εκεί, μα ο θηρεός της πόλης σήμερα, της πόλης του Κάντιξ, είναι αυτός εδώ. Ο οποίος τι λέει, Hercules Fundator Cadium Dominatorque, ο Ιρακλής ιδρυτής και κυβερνήτης γαδίρων. Αυτά έχει ο Δήμος, ο σύγχρονος του Κάντιξ, έχει αυτό εδώ. Και τι έχει, έχει τις δύο στήλες, γιατί ο ένας με μία στήλη που ο ίδιος σε λέει την κατασκεύασε στα γάδηρα και οι άλλοι είναι στην Αφρική από την άλλη μεριά. Και μετά τα γάδηρα τι γίνεται, ο Ιρακλής βεβαίως εκεί, εκστρατεύει με στρατεύματα και κάνει μεταλλευτικές επιχειρήσεις ουσιαστικά. Αξιοποιεί το μεταλλευτικό πλούτο της Σιβυρικής. Μετά τα γάδηρα δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι έκανε, αλλά γνωρίζουμε ότι οπωσδήποτε κάποια στιγμή πρέπει να έφτασε στη Λακορούνια. Η Λακορούνια είναι το βορειοδυτικότατο τμήμα της Σιβυρικής, είναι αυτή εδώ. Και τι έχουμε στη Λακορούνια. Στη Λακορούνια είναι, όπως είπαμε, πόλη της Γαλλικής στο βορειοδυτικό άκρο της Ισπανίας, είναι ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του Ατλαντικού. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ιρακλής, μετά το θάνατο του Γυριώνη, που έπιασε τα βόδια του Γυριώνη και ήθελε να τα μεταφέρει στο Άργος, έθαψε το κρανίο και τα οστά του Γυριώνη και πάνω σε αυτά θεμελίωσε τον φάρο. Αυτός είναι σημερινός φάρος, είναι ρωμαϊκός. Θεωρεί το μεγαλύτερο, ο αρχαιότερος φάρος στον κόσμο, ουσιαστικά. Και ποιο είναι ο θηρεός της πόλης στη Λακορούνια, είναι αυτός εδώ. Νάτος ο Γυριώνης, νατα και τα οστά του Γυριώνη, έτσι, στο φάρο που έκτισε ο Ιρακλής. Δηλαδή η Λακορούνια έχει και αυτή θηρεό, μία από τις δραστηριότητες του Ιρακλή. Μετά την Ιβυρική και αφού παρέδωσε τη βασιλεία των Ιβύρων λέει στους Σαρίστους, περνά στην Κελτική, αφού κατέλησε παρανομίες, ληστίες, ξενοκτονίες και υπόταξε όλους αυτούς χάρη στη δύναμη των όπλων. Ιδρύει την πόλη αλεσία ή αλήσια. Η αλήσια είναι μία λέξη που είναι η περιπλάνηση, τα λεπωρία, περιπλάνηση κλπ. Είναι από εκεί και ο αλήτης, η λέξη αλήτης. Και τι πολιτική εφαρμόζει, ο Ιρακλής δεν σκοτώνει όλους τους αντιπάλους του, αλλά τους παίρνει μαζί του και ο στρατός αναμυγνύεται με ντόπιους. Και μάλιστα ο Διόδωρος αναφέρει ότι οι Κέλτες μέχρι σήμερα τηρούν την πόλη Μητρόπολη της Κελτικής, θεωρούν την αλήσια. Σήμερα η πόλη είναι γνωστή ο Αλής Σεν Ρείν και είναι στη Βουργουνδία και είναι 60 χιλιόμετρα αποδεικτικά της Διζών. Είναι εδώ η Αλής Σεν Ρείν και εδώ είναι η Διζών. Είναι γύρω στα 60 χιλιόμετρα περίπου ευθεία γραμμή. Αυτή την ίδρυσε ο Ιρακλής. Και γιατί είναι σημαντική, είναι ιστορική πόλη η Αλήσια, διότι εκεί έγινε η μεγάλη μάχη μεταξύ του Ιούλιο Κέσαρα το 52 π.Χ., όπου κέρδισε τους Γαλάτες, τους ενωμένους Γαλάτες, τον Βαρσισετώρηξ. Εκεί έγινε η μάχη, η μεγάλη, όπου κέρδισε. Είναι η γενέθλια πόλη του Άστεριξ υπόψη, η Αλήσια. Μετά το 52 π.Χ. εξαπλώθηκαν οι Ρωμαίοι σε όλη την Ευρώπη, ουσιαστικά στη Δυτική Ευρώπη, κυρίως δυτικά του Ρήνου. Επεκτάθηκε. Μετά έφυγε από εκεί. Στην περιοχή, λέει, υπήρχε ένας σπουδαίος βασιλιάς με μια πολύ ψηλή κόρη που ερωτεύτηκε τον Ερακλή. Καρπός αυτού του έρωτα ήταν ο Γαλάτης, από εκεί και η Γαλατεία. Σημειωτέωνα ότι η λατρεία του Ερακλή κυριάρχτησε στη ρωμαϊκή περίοδο. Ο Ερακλής, λοιπόν, φεύγοντας από εκεί, τώρα δεν ξέρουμε αν έφυγε από εδώ κατευθείαν ή γύρισε πίσω και πήγε ακολούθησε αυτή εδώ τη διαδρομή. Ίδρυσε πολλές πόλεις, ανάμεσα στις οποίες είναι η Αλικάντε, εξού εδώ είναι ο Ερακλής, είναι η τοπική ομάδα του Αλικάντη, και τη Βαρκελόνη και φυσικά και το Μονακό. Ίδρυσε και πολλές άλλες. Η Βαρκελόνη, αν μπείτε μέσα στο ίντερνετ και δείτε ένα κτίριο τελετή των Ολυμπιακών αγώνων, θα δείτε ότι είναι η δείχνη την Εμεσόγειο θάλασσα, που να κυματίζονται μπλε και άσπρες κορδέλες και βγαίνει ένας σκελετός εκεί που παριστάνει τον Ερακλή και φεύγει. Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί δεν θα τελειώσουμε. Η Πειρήνη είναι μια πριγκίπισσα λέει, κόρη του Βεύρικα, βασιλιά των λαών της Ναρβώνας. Η Ναρβώνα είναι αυτή εδώ η περιοχή. Ο Ερακλής πηγαίνοντας για την Ιβηρία, δηλαδή αυτή τη δόση λένε πηγαίνοντας προς την Ιβηρία για να πάρει τα βόδια του Γυριώνη, διέσχισε τη χώρα. Έμεινε στη Βασιλική Αυλή όπου ερωτεύτηκε την Πειρήνη που έφερε στον κόσμο ένα φίδι όμως. Τρομοκρατημένη η Πειρήνη εξαφανίστηκε και ανέβηκε στα βουνά όπου εκεί την έφαγαν τα άγρια ζώα. Επιστρέφοντας ο Ερακλής την βρήκε, λέει ο μύθος, αναφέρει ο πλήνιος και άλλη ο Ερακλής κατά την επιστροφή του βρήκε το σώμα της και αφού του απέδωσε τιμές το έθαψε στο βουνό που του έδωσε το όνομα Πειρηνέα. Γιατί όμως όλη αυτή η περιπλάνηση ο Διόδρος αναφέρει, σας δίνω εδώ και τις παραπομπές. Στη Γαλατεία δεν βρίσκεται άργυρος αλλά χρυσός σε μεγάλη ποσότητα που η φύση προσφέρει χωρίς εξόρυξη και μάλιστα περιγράφει πώς σχηματίζεται ο προσχωματικός χρυσός και ότι οι κέλτες άνδρες σε γυναίκες φορούν βραχιόλια, χοντρούς κρύκους, ολόχρυσους, μεγάλα δαχτυλίδια και χρυσούς θώρακες. Άρα ο πρώτος στόχος ήταν η εκμετάλλευση του ορεικτού πλούτου, αυτός ήταν ο στόχος. Ο δεύτερος στόχος ήταν να ελέγχει τις μεγάλες οδικές αρτηρίες μπορεί να πει και μάλλον όχι οδικές, αρτηρίες, τα περάσματα και αναφέρουν πολλά και μεγάλα ποτάμια διασχίζουν τη Γαλατεία, άλλα χύνονται στον οκεανό, άλλα στη δική μας θάλασσα, τη Μεσόγειο δηλαδή. Το μεγαλύτερο είναι ο Ροδανός ποταμός, είναι αυτός εδώ ο ποταμός. Όμως η αλληλεγγύση βρίσκεται κάπου εδώ πέρα. Όποιος ελέγχει αυτή εδώ την περιοχή τότε ελέγχει ολόκληρο το δίκτυο, ποτάμιο δίκτυο, που όλοι ποτάμιοι είναι πλωτοί, που πάει από τη Μεσόγειο προς τη βόρεια θάλασσα και από εδώ, επειδή σε αυτή εδώ την περιοχή είναι ο Δούναβης ο ίστρος, αυτός που ελέγχει αυτή εδώ την περιοχή, ελέγχει δηλαδή όλες τις ποτάμιες οδούς προς όλες τις κατευθύνσεις. Γι' αυτό και ο Ιούλιος Κέσαρας μόλις κέρδισε, εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Υποθέτω μένως η Αλίσια είναι μεγάλη στρατηγική σημασίας, περιοχή κλειδί. Η Αλίσια λοιπόν βρίσκεται πολύ κοντά προς τέσσερους ποταμούς, το Σικουάνα, το Άνωρου του Ροδανού, το Λίγυρα, το Γαρούνα και συγχρόνως από δίπλα είναι και ο ίστρος, δηλαδή ο Δούναβης. Για προσέξτε τώρα, εδώ είναι η Αλίσια, είναι ένα λόφος, έτσι, εδώ κάπου, σε αυτή εδώ την περιοχή, έτσι, εδώ. Και βόρεια και δυτικά δεν φαίνεται εδώ ίσως υπάρχει ένα μόντ, ένα μικρό λόφος ή μικρό βουνό. Βλέπετε πώς λέγεται αυτό το βουνό, λέγεται μόντ Ρέα, βουνό της Ρέας. Εάν πάτε, ανεβείτε προς την Αρκαδία και σταματήσετε στα πρώτα διόδια, είναι τα διόδια της Νεστάνης. Εάν ενεβείτε λοιπόν στην Νεστάνη, μπροστά σας υπάρχει μία λοφωσυρά, η οποία λέγεται Αλίσιον χώρος. Από εκεί παίρναγε ο Ηρακλής. Αλίσιον γιατί? Διότι από εκεί λένε πέρασε η Ρέα έγκαιος, όταν ήταν στον Ποσειδώνα και πήγε γιατί φοβόταν τον Κρόνο, μη τον φάει το παιδί. Πίσω λοιπόν από αυτή τη λοφωσυρά υπάρχει μία πηγή, είναι η πηγή Άρνα. Εκεί λοιπόν γεννήθηκε ο Ποσειδώνας. Το ίδιο βουνό όμως περνάγε και ο Ηρακλής, όταν ήθελε να πάει κάτω. Αν ενεβείτε λοιπόν πηγαίνοντας προς το μοναστήρι στην Νεστάνη επάνω, θα δείτε μπροστά σας το Αλίσιον και στο βάθος θα δείτε το όρος της Ρέας που είναι το σημείο του Μενάλου όπου εκεί συνάντησε ο Κρόνος στη Ρέα και του είπε ότι εγώ δεν γέννησα, ήταν τότε που η εποχή έτρεγε ο Κρόνος τα παιδιά του, δεν γέννησα ένα παιδάκι, γέννησα ένα πουλαράκι. Υπήρξε ο ίπποιος Ποσειδώνας. Δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό, πάντως υπάρχει αυτή η σχέση. Η διαδρομή του Ηρακλή για να βρει και αναφέρει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων είναι δύσκολη και καλό θα είναι να μην ασχοληθούμε. Μετά από τα λεπορία ακολούθησε μάλλον τον ίδιο δρόμο που ακολούθησε και την προηγούμενη φορά. Άλλες παραλλαγές όμως σχετικά με τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων και την ιστορία ολόκληρη που λέει ότι βρίσκονταν στον Οκεανό δυτικά είναι ότι τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων βρίσκονται σε Μπελοπόννησο. Επειδή οι Εσπερίδες θεωρούν το κόρης του Άτλαντα που ήταν θεός της Αρκαδικής Κιλίνης και του Μενάλο. Από εκεί έφυγε ο Άτλαντας, μάλλον έφυγε τον έδιωξε ο Ηρακλής ο Δίας και τον εξόρισε στο βορειοδυτικό τμήμα της Αφρικής όπου και το όρος Άτλας έτσι και από εκεί και ο Ατλαντικός Οκεανός. Άλλοι λένε ότι είναι στην Κολχίδα, δηλαδή στον εύξυνο πόντο. Σύμφωνα με άλλους τα μήλα των Εσπερίδων δεν είναι μήλα αλλά πρόβατα. Το ερώτημα είναι το εξής, κατέβαλε όλη αυτή την προσπάθεια ο Ηρακλής για να μεταφέρει στις μυκήνες πρόβατα. Δεν υπήρχαν πρόβατα, υπήρχαν. Μήπως όμως υπάρχει αναλογία μεταξύ αυτού και του χρυσόμαλου δέρατος του δέρματος, όπου χρησιμοποιεί το από τους μεταλλοχρυσορίχους για να κοσκινίζουν την άμμο, το χαλαρό υλικό, οπότε έμεναν τα ψύγματα χρυσού πάνω σε αυτά τα δέρμα του αρνιού. Άλλοι λένε ότι βρει στο βορράς, στη χώρα των Υπερβορίων, άλλοι νότια στη χώρα των Εθιόπων. Και βέβαια, πέρα από τον Οκεανό, σε ένα νησί, εκεί το κήπος των Εσπερίδων, τόπος που μένουν και οι Μάκαρες. Είναι όμως τα ίδια μήλα. Μήπως χρυσά μήλα, δηλαδή χρυσός, υπάρχει παντού και επομένως, επειδή υπάρχει χρυσός, μιλάνε για τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. Που βρίσκονται όμως όλες αυτές οι περιοχές, υπόψιν ότι όλες αυτές που αναφέθηκαν είναι χρυσοφόρες. Στην περιπέτειά του ο Ηρακλής, όπως προχωρούσε στη βόρεια Αφρική, φτάνει για να βρει, για να φέρει πίσω τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων και συγκεκριμένα 14 χιλιόμετρα δυτικά της Ταγκέρης, στο ακροτήριο Σπαρτέλ, υπάρχει ένα σπήλαιο. Είναι αυτό εδώ το σπήλαιο, το οποίο σπήλαιο είναι γνωστό ως σπηλιά του Ηρακλή. Μάλιστα σήμερα είναι και τουριστικός στόχος για όσους επισκέπτονται το Μαρόκο. Ο Ηρακλής θεωρείται ήρωας της ξηράς, ο Ηρακλής δεν είναι Οδυσσέας, έτσι, αλλά όμως το ερώτημα είναι μόνο στην Ιβυρική και στη Γαλατεία και στην υπόλοιπη Ευρώπη, δεν είπαν τώρα λεπτομέρες πώς κατέβηκε κάτω στην Ιταλία, ύδρυσε πόλεις στη Σικελία και λοιπά, γιατί δεν θα τελειώσουμε. Μήπως όμως διέσχισε θάλασσας και οκεανούς κάτι που δεν είναι γνωστό. Την απάντηση τη δίνει ο Πλούταρχος. Αυτό είναι το κείμενο του Πλούταρχου. Επειδή έχω ακούσει πάρα πολλά για αυτά που θα σας διηγηθώ, έχω φέρει τον Πλούταρχο. Όποιος αμφισβητεί αυτά που θα πω, παρακαλώ, εδώ είναι η απάντηση. Δεν τα λέω εγώ αυτά, τα λέει ο Πλούταρχος. Εγώ τι προσπαθώ να κάνω. Προσπαθώ να κάνω τη γεωγραφική μετάφραση. Τι γράφεις αυτό εδώ το κείμενο ο Πλούταρχος. Ο Πλούταρχος γράφει. Πιστεύουν επίσης ότι με τους λαούς του χρόνου αναμείχθηκαν αργότερα όσοι έφτασαν με τον Ηρακλή και παρέμειναν και ότι το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε ήδη εκεί και ήταν υποταγμένο στη βαρβαρική γλώσσα, τους νόμους και τον τρόπο ζωής, αναζωπηρώθηκε. Για να το πούμε έτσι και έγινε πάλι ισχυρό και σημαντικό. Αυτό το τις ανώτερες τιμές έχει ο Ηρακλής, τις αμέσως επόμενες ο χρόνος. Ερώτημα τώρα, ερωτήματα. Ποιοι είναι οι λαοί του χρόνου, που βρίσκονται, σε ποια περιοχή έσβηνε το ελληνικό στοιχείο. Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν την πορεία στα πέρατα του κόσμου του Ηρακλή, τον 13ο αιώνα π.Χ. και του χρόνου, που θα πρέπει να ήταν περίπου οι ίδιες, στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ., ίσως και πολύ πιο πριν, γύρω στο 2000 π.Χ. Και βέβαια, για να φτάσει εκεί ο Ηρακλής και ο χρόνος, σημαίνει ότι είχαν προηγηθεί άλλοι που είχαν μελετήσει τις συγκεκριμένες περιοχές. Έτσι δεν είναι. Δεν φεύγει κάποιος και λέει πάω τώρα κάπου αν δεν έχω ένα χάρτη, αν δεν έχω κάποιον να με καθοδηγήσει και θα σας εξηγήσω στη διάρκεια. Αυτό λοιπόν είναι το κείμενο του Πλούταρχου. Το ερώτημα είναι πού τα γνωρίζουμε όλα αυτά. Και βέβαια η απάντηση είναι από τον Πλούταρχο, αυτό που σας έδειξα. Για όσους, το κείμενο του Πλούταρχου, ο Πλούταρχος, όχι τον π.Χ, το μετά Χριστό εδώ είναι λάθος, περί του εμφενωμένου προσώπου το κύκλο της Ελλήνης είναι 941 παράγραφος, για όσους ενδιαφέρονταν να το διαβάσουν. Τι λέει λοιπόν η παράγραφος αυτή. Εγώ βέβαια δεν είμαι παραειθοποιός. Πριν όμως θα σας αναφέρω τον ποιητή. Αν δεν υπάρχει αντίρρηση, αρχίζοντας από τον Όμυρο. Αυτά είναι τα πρώτα λόγια του Σίλα που διακόπτει τον Λαμπρία σε μια συζήτηση που είχαν εκεί περί της Ελλήνης και πού πάνε οι ψυχές και αν ζουν στη Σελήνη άνθρωποι και μια φιλοσοφική, αν θέλετε φιλοσοφικού περιεχωμένου και θεολογικού περιεχωμένου συζήτηση. Εμείς βέβαια δεν θα περιοριοστούμε σε αυτό, θα πάρουμε ποιο. Τα γεωγραφικά δεδομένα της περιοχής. Η Ογυγία λέει νησί που βρίσκεται μακριά στη θάλασσα, που απέχει δρόμο πέντε ημερών από τη Βρετανία, πλέοντας προς τα δυτικά. Τι μας λέει, ο Ογυγίας είναι ένα νησί που απέχει πέντε μέρες από τη Βρετανία. Πέντε μέρες σημαίνει πέντε περόνικτο να είσαι μες σε ένα πλοίο. Ιστιοφόρο θα ήταν αυτό, θα είχε βέβαια και κουπιά μπορεί να πει κλπ. Πόσο προχωράει με τι ταχύτητα, εγώ από ερωτήσεις που έκανα, εφόσον είναι ευνοϊκός βέβαια ο άνεμος, δεν είναι κακοκαιρία, γύρω στα τέσσερα με πέντε μίλια την ώρα. Πολλαπλασιάζουν σκάνοντας λοιπόν τους υπολογίδους μας, βλέπουμε ότι θα πρέπει να είναι γύρω στα 890 με 1100 χιλιόμετρα τις πέντε μέρες. Εάν πάρουμε λοιπόν τη Βρετανία που είναι εδώ, προς τις Μάς λέει έτσι, πέντε μέρες πλέοντας προς τα δυτικά και εκφέρουμε ένα κύκλο, τότε το μόνο νησί που υπάρχει δυτικά είναι η Ισλανδία, η σημερινή Ισλανδία. Σχετικά τώρα με τη θέση της ογγείας υπάρχουν διάφορες απόψεις. Εκείνη και κυρίως είναι η Ισλανδία, άλλη λένε είναι η Γραλλανδία, άλλη λένε οι Αζόρες. Αυτή είναι μια άλλη εκδοχή όταν διαβάσει κανένας την Οδύσσια, γι' αυτό η χεριαίτα Μέρτς αναφέρει ότι ως ογγεία της Αζόρες. Άλλοι μιλάνε για τις Βερμούδες. Βεβαίως ογγεία είναι εκεί που η Καλιψώ είχε κρατήσει και τον Οδυσσέα. Εκεί λένε ότι είναι η Γκόζο, άλλη λένε στην Μάλτα. Δεν λένε το μίλιο, άλλη λένε για τη Γάβδο κλπ. Η δική μου άποψη είναι να σύμφωνα με την περιγραφή του Πλούταρχου, ογγεία πρέπει να είναι η Ισλανδία. Εδώ έχω διάφορες άλλες εκτιμήσεις αν τρέχει με 5 μίλια, αν τρέχει με 6 μίλια κλπ. Που και αυτά είναι δυνατά βέβαια. Ογγεία, μείναμε στην ογγεία έτσι. Τρία άλλα νησιά που απέχουν σε ίση απόσταση από εκείνη και μεταξύ τους, βρίσκονται πέρα από αυτή προς το σημείο που δει το καλοκαίρι ο ήλιος. Δηλαδή τι μας λέει, μας λέει ότι έχω την ογγεία δυτικά και σε ίση περίπου απόσταση, δηλαδή κάπου 1000 χιλιόμετρα πρέπει να υπάρχουν τρία άλλα νησιά. Αν ογγεία είναι η Ισλανδία, τότε τα τρία νησιά που υπάρχουν δυτικά είναι η Γριλανδία, είναι το Νιου Φάουλαν και είναι και το Μπάφι Νάιλαν. Αυτή η απόσταση από εδώ μέχρι εδώ είναι περίπου ίση και μεταξύ τους είναι ίσες οι αποστάσεις. Δηλαδή ο ήλιος δεν απέχουν, τον Μπάφι Νάιλαν και τον Νιου Φάουλαν δεν απέχουν ίση απόσταση από την Ισλανδία, έτσι να εξηγούμε τώρα. Συνεχίζει «Σε ένα από αυτά, λένε οι βάρβαροι στο μύθο τους, είχε φυλακίσει ο Δίας τον Κρόνο και εκείνος, το φουρουρό το γιό του, είχε εγκατασταθεί δίπλα στα νησιά εκείνα και σε εκείνη τη θάλασσα, την οποία ονομάζουν Κρόνιο Πέλαγος». Δηλαδή σε ένα από αυτά τα τρία νησιά ο Δίας είχε εξορήσει τον Κρόνο. Ποιο είναι όμως το Κρόνιο Πέλαγος που το αναφέρουν και οι υπερβοροί. Επομένως ποια είναι αυτά τα νησιά στην οποία εξόρυσε ο Δίας, θα πρέπει να είναι είτε η Γριλανδία, είτε το Μπαφιν Άιλαν, είτε το Νιου Φάνλ. Αυτά τα τρία νησιά είναι που λέει σε αφού μας το λέει ο Πλούταρχ, ό,τι μας λέει. Και τώρα όσα για τη μεγάλη Ήπειρο, από την οποία τριγυρίζεται σε κύκλο η μεγάλη θάλασσα, από τα άλλα νησιά απέχει λιγότερο. Από την Ογυγία όμως γύρω στα 5.000 στάδια και το ταξίδι γίνεται με πλοία με κουπιά, διότι το πέλαγος διαβαίνεται αργά και είναι λασπουδερό λόγω των πολλών ρευμάτων. Δηλαδή όσο για τη μεγάλη Ήπειρο που βρίσκεται δυτικά από τα τρία νησιά. Εμείς σήμερα γνωρίζουμε ότι δυτικά από αυτή από τα τρία νησιά υπάρχει μια μεγάλη Ήπειρος, η οποία περιβάλλει λέει τη μεγάλη θάλασσα. Αν αυτή εδώ είναι η μεγάλη θάλασσα, εδώ είναι το Κρόνιο Πέλαγος βέβαια όπως αναφέρει, περιβάλλει ποιον? Τη μεγάλη θάλασσα. Δεν ξέρω αν λέει αυτά, αλλά εγώ το δέχομαι. Αν σας πείθω δεν ξέρω, αλλά εν πάση περίπτωση αν δεν είναι αυτή η Ήπειρος, θα πρέπει να υπήρχε κάποια άλλη Ήπειρος, η οποία χάθηκε ή δεν ξέρω τι γίνεται ενδιάμεσα. Από τα Ήπειρωτικά μέρη, προσέχτε λένε οι βάρβαροι, τα προς τη θάλασσα κατοικούν οι Έλληνες. Γύρω από κόλπο, όχι μικρότερο από τη Μεώτη Δαλήμη, δηλαδή την Αζοφυκή, που το στόμιό του βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το στόμιο της Κασπίας θάλασσας. Εκείνοι αποκαλούν και θεωρούν τους εαυτούς τους Ήπειρωτες και Ανισιώτες όσους κατοικούν τούτη τη γη, επειδή περιβρέχεται γύρω γύρω από θάλασσα. Δηλαδή τι μας λέει, μας λέει το εξής, ότι στα Ήπειρωτικά μέρη κατοικούν Έλληνες και μάλιστα σε ένα κόλπο, που βρίσκεται στην ίδια ευθεία με την είσοδο της Κασπίας. Η Κασπία είναι εδώ, η είσοδος είναι εδώ. Εάν φέρουμε μία παράλληλο, τότε ο μόνος κόλπος που βρίσκεται στη μεγάλη Ήπειρωτική χώρα και βρίσκεται στο ίδιο ύψος, στην ίδια ευθεία με την είσοδο, πρέπει να είναι ο Σεν Λόρενς του Αγίου Λαβρεντίου, ο κόλπος. Έτσι δεν είναι. Όσους σώθηκαν όμως, κρατούν στην αρχή στα νησιά που βρίσκονται πέρα, προσέχει, κατοικούνται από Έλληνες και βλέπουν τον ήλιο να κρύβεται για λιγότερο από μία ώρα επί 30 μέρες. Άρα πρέπει να βρισκόμαστε λίγο νοτιότερα από τον πολικό κύκλο, διότι στον πολικό κύκλο και μετά, είτε έχουμε όλη την ημέρα είτε όλο νύχτα. Πιστεύουν επίσης ότι με τους λαούς του Κρόνου, είναι αυτό που σας διάβασα στην αρχή, αναμείχθηκαν οργότοκοι όσοι έφτασαν με τον Ηρακλή. Ποιοι είναι οι λαοί του Κρόνου, πού βρίσκονται, σε ποια περιοχή έσβηνε το ελληνικό στοιχείο. Αφού μείνουν εκεί, τι γίνεται τώρα μετά. Αφού μείνουν εκεί για 90 μέρες, δεχόμενοι τιμές και φιλοφρονήσεις, εφόσον θεωρούνται και αποκαλούνται Άγιοι, διαπεραιώνονται πια με τη βοήθεια των ανέμων. Εκεί δεν κατοικούν Άγιοι πέρα από αυτούς και όσους στάθηκαν πριν από αυτούς. Δηλαδή έμειναν 90 μέρες στα νησιά που βλέπουν τον ήλιο να κρύβεται για λιγότερα από μία ώρα. Και διεκπεραιώνονται στα υπηρωτικά μέρη προς τη θάλασσα γύρω από τον κόσμο, γιατί για να αντικαταστήσουν τους προηγούμενους, γι' αυτό πήγαν εκεί. Γιατί πήγαινε όμως ο Κρόνος με τους Κρόνιους και ο Ερακτής με τους δικούς του εκεί? Πήγαν για τουρισμό, πήγαν από περιέργεια, έτσι. Πότε πρέπει να έφτασε εκεί ο Κρόνος, ο οποίος Κρόνος ουσιαστικά κυριάρχησε για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι τότε που έγινε η Τιτανομαχία και αντικαταστάθηκε το θεοκρατικό, αν θέλετε, σύστημα του Κρόνου που είχε επικεφαλεί στον Κρόνο με τον Αποτοδία, μα τότε που, όπως σας είπα την προηγούμενη φορά, η δική μου άποψη είναι όταν σταθεροποιήθηκε το κλίμα. Ο Κρόνος και οι υπόλοιποι δεν είχαν πια δουλειά, δεν δημιουργούσαν προβλήματα, σταθεροποιείται το κλίμα, οπότε γίνεται η αντικατάσταση αυτή της τρίτης γενιάς από την τέταρτη γενιά των θεών. Είναι σαφέστατα, και εδώ είναι η προσωπική άποψη, ότι στην περιοχή αυτή έπρεπε να φτάσουν για χαλκό, οπωσδήποτε ίσως και για άλλα μεταλλαία. Είναι γνωστή η μεταλλοφορία της περιοχής του Σούτμπουρη στον Καναδά. Είναι γνωστή η μεταλλοφορία γύρω από τη λίμνη Σουπίριο, το νησί Ρόγιαλ, στην πολιτεία Μίσσιγκαν και αλλού. Έχουν εντοπιστεί πάνω από 10.000 θέσεις μεταλλευτικής δραστηριότητας. Έξορειχθη πάνω από 500.000 τόνους αυτοφυούς χαλκού σχεδόν καθαρού, 99,7 με 8,1%. Καθαρός χαλκός. Πότε όμως έγινε η εξόρρυξη? Οι ραδυχρονολογήσεις δείχνουν ότι η εξόρρυξη άρχισε το 2450 π.Χ. και τελείωσε το 1050 π.Χ. Μα 1050 εμείς έχουμε την κατάρευση του Μικηναϊκού πολιτισμού. Υπόψιν ότι οι γηγενείς βρίσκονται στη λύθινη εποχή. Και θα σας το δείξω γιατί. Δεν έχει βρεθεί ούτε Μπρούτζο Σου το Ρήχαλκος στην περιοχή αυτή. Αυτή εδώ είναι η περιοχή. Το Ρόγιαλ, η Lake Superior και λοιπά. Μπορεί να μεταφεθεί το μετάλλωμα από εκεί εδώ βεβαίως μπορεί να μεταφεθεί με πλεούμενα, εδώ είναι το Ρόντο και εδώ είναι ο ποταμός που βγαίνει στο Gulf of St. Lawrence και από εδώ μπορεί να το πάρει κανένας και να προχωρήσει. Τελείωσε όμως η αποστολή του Ηρακλή. Θα επανέλθω σε αυτό. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ο Ηρακλής μετέφερε την αγριελιά στην Ελλάδα από την χώρα των Υπερβορίων και τη φύτεψε στην Ολυμπία. Από τα κλαδιά αυτής της ελιάς έγιναν τα στεφάνια των Ολυμπιονικών. Είναι πολύ σημαντικό, οι Υπερβόροι έπαιξαν σημαντικό ρόλο επίσης και συμμετείχαν και στην ίδρυση των τριών θρησκευτικών κέντρων των δελφών της Ολυμπίας και της Δήλου. Για τους Ολυμπιακούς αγώνες και τον Ηρακλή ο Παυσανίας γράφει ο Ηρακλή ότι σύμβανα με την ιστορία της Ρέας και του Δία και τους ιδέους δακτύλους, όπου εκεί φύλαγαν τον Ηρακλή οι πέντε κουρίτες. Ο Ηρακλή λοιπόν είναι ένας από τους πέντε κουρίτες και βέβαια δεν ταυτίζεται με τον Ηρακλή τον Θηβαίο. Οι Αγριελιά λοιπόν λένε πως μεταφέθηκε από τον Ηρακλή στην Ελλάδα από τη γη των Υπερβορίων ανθρώπων. Στον ιδέο ο Ηρακλή λοιπόν ανήκει η δόξα ότι πρώτος οργάνωσε τους αγώνες και τους ονόμασες Ολυμπιακούς. Λένε μερικοί επίσης πως εδώ πάλεψε ο Δίας με τον ίδιο τον Κρόνο για τη Βασιλεία και άλλη πως καθιέρωσε τους αγώνες επειδή κατέβαλε τον Κρόνο κλπ. Εδώ είναι λίγο συγκεχημένα τα πράγματα. Όμως αυτό που είναι γνωστό είναι ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες τότε πρέπει να ξεκίνησαν γύρω από τα μέσα της Μυκηναϊκής εποχής. Ακριβώς δεν γνωρίζουμε οι έρευνες που έχουν γίνει από έναν καθηγητή της υδραυλικής μηχανικής του Πανεπιστημίου του Μονάχου τον Κνάους ο οποίος έχει μελετήσει όλα αυτά τα υδραυλικά έργα των προϊστορικών Ελλήνων και όπου μιλάει για τον αρχαιότερο προϊστορικό υδραυλικό πολιτισμό της Ευρώπης πρέπει να έχουν κατασκευαστεί γύρω στο 1000 το 13ο αιώνα π.Χ. Γιατί, για να προστατεύσουν τον υπόδρομο που υπήρχε την εποχή εκείνη. Είχαν κατασκευάσει έργα αντιπλημμυρικά για τον Αλφιό και για τον Κλαδέο που συμβάλει εκεί ακριβώς στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Το ερώτημα είναι το εξής όμως, ξεφεύγω λίγο από εδώ. Αφού γνώριζαν, είναι βέβαιος ότι γνώριζαν ότι εκεί κατακλύζεται ο τόπος υπόψη πάνω από τον ειραιό χώρο είναι το Κρόνιον όρος. Γιατί επέλεξαν αυτή την περιοχή για να ιδρύσουν τους Ολυμπιακούς σαγόνες να κάνουν το στάδιο, τον υπόδρομο και όλα αυτά τα πράγματα. Αυτό είναι ένα ερώτημα γιατί η υπόλοιπη περιοχή δεν κατακλείζεται από νερά. Εκεί, σε αυτή την περιοχή, πρέπει να ήταν και ο Αυγίας, σε αυτή την περιοχή. Ποιοι είναι οι υπερβόροι, αναφέροντας τα αργοναυτικά των Ορφικών, αναφέροντα από τον Όμηρο στον Ίμνο για το Διόνισο, από τον Νησίοδο, από τον Ηρόδο το Στράβωνα και τον Διόδορο το Σικελιώτη. Είναι σημαντικό. Εκεί, λοιπόν, είναι οι υπερβόροι. Πού βρίσκεται η χώρα των υπερβορειών, υπάρχουν πολλές εκδοχές. Βόρει από εκεί που έρχεται ο βόρειος άνεμος, λέει. Βόρει από το Νέμο στη Θράκη, που είναι η πατρίδα του Βορέα, στις πηγές του Ίστουρ ποταμού, δηλαδή του Δούναβη. Βόρει από τα ρήπε όρη. Πού βρίσκονται αυτά τα ρήπε όρη, εκεί είναι τώρα το θέμα. Τα ρήπε όρη στα διάφορα λεξικά που κυκλοφορούν, αναφέρονται ως μυθικά όρη, που βρίσκονται στα βόρεια πέρα τα της οικουμένης. Αλλού αναφέρονται ως μυθικά όρη των υπερβορειών. Με βάση πάντως την αναφορά του Μαρκιανού, ότι οι πηγές του Βορισθένη, δηλαδή του σημερινού Δνήπερου, βρίσκονται στα ρήπε όρη, τότε δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι τα όρη αυτά πρέπει να ταυτίζονται με τις λοφοσυρές Σμολένσκο, που είναι στην Λευκορροσία και μέχρι την Μοσκόσκαγια Γκάρντα. Είναι μια λοφοσυρά που ξεκινάει από τη Μόσχα, περνάει και φτάνει στη Λευκορροσία και φτάνει περίπου στα βόρειοανατολικά της Πολωνίας. Δηλαδή είναι αυτή, εδώ πρέπει να βρίσκονται, αυτή εδώ. Και το Valdai είναι, αυτά εδώ είναι τα ρήπε όρη. Υπάρχουν όμως οι Υπερβόροι. Σύμφωνα με τον Παυσανία, οι Υπερβόροι Παγασός και Αγνιεύς ίδρυσαν το μαντίο του Απόλλωνα στους Δελφούς. Ο Υπερβόροι ο Σολήν έγινε ο πρώτος αρχιερέας του Απόλλωνα στους Δελφούς. Οι Υπερβόροι έφεραν κάθε χρόνο δώρα και ιερά αφιερώματα στους Έλληνες, περιτυλιγμένα με τα πρώτα στάχια του Θερισμού από τη χώρα των Υπερβοριών, που τα έστεναν στη Δήλο στο ιερό του Απόλλωνα. Τα δώρα τα έφεραν με τη βοήθεια όλων των λαών που κατοικούσαν ανάμεσα στην Αγία Πετρούπολη και στον Εύξυνο Πόντο. Από εκεί των Αριμασπών, Ισυδώνων, Σκηθών μέχρι τη Συνόπη. Και από εκεί θεωρούσαν υποχρέωσαν να περάσουν από τη Δοδόνη. Από εκεί πήγαν στο Μαλιακό, πέρναγαν κατά πάσα από τη Θερμανότητα από τους Δελφούς και συνέχιζαν στις Πρασιές. Δεν ξέρω αν ξέρετε που είναι η Πρασίας. Στο Πορτοράφτη είναι η Πρασιάς. Και εκεί λοιπόν πέρναγαν οι Περβόρειες Παρθένες. Υπάρχει μια μισογκρεμισμένη πινακίδα που γράφει Πρασιές. Εμείς προτιμούμε το Πορτοράφτη είναι πιο εξελιγμένο. Δηλαδή από εκεί που πέρναγαν οι Περβόρειες Παρθένες. Και υπάρχει και ένα ιερό του Απόλλωνα πηγαίνοντας προς το Λαύριο. Εμείς δεν θεωρήσουμε σκόπο να βάλουμε ούτε μία μικρή πινακίδα. Όπως δεν θεωρούμε σκόπο να βάλουμε μία μικρή πινακίδα για παράδειγμα στις πηγές της Λέρνης. Και θα σας δείξω γιατί αναφέρομαι σε αυτά. Αναφέρομαι σε αυτά για να σας δείξω συνέχεια τι έχουν οι άλλοι κάνει για τον Ηράκλη. Λοιπόν, και βέβαια υπάρχουν αυτές οι Περβόρειες Παρθένες ή δεν υπάρχουν. Μα είναι σημαντικό, διότι στη Δήλο έχουν βρεθεί οι τάφοι της Λαοδίκης, της Υπερόχης και της Άργης. Είναι αυτή εδώ η τάφη, όπου έχει οι ανασκαφείς που είναι κάτι Γάλλοι, Πικάρ και ρεπλά, χρονολόγησαν τους τάφους από την πρωτομικιναϊκή εποχή. Δηλαδή 300 χρόνια πριν την αργοναυτική εκστρατεία και προτού πάει ο Ηράκλης επάνω. Και βέβαια τι έκαναν οι Υπερβόρειες Παρθένες που έφευγαν από την Αγία Πετροπόλη, κατέβαιναν λέει, μάλλον χρησιμοποιούσαν κάποιο πλειάριο, έμπαιναν μες στους ποταμούς και έφταναν. Κεφτείτε σήμερα να φύγουν οι Υπερβόρειες Παρθένες να διασχίσουν όλο αυτό το ποτάμιο δίκτυο και να φτάσουν μέχρι τη Δήλο και να μην υποστούν καμία όχλης, μόνες να κατέβουν για να φέρουν δώρα στον Απόλλονα. Τι σημαίνει αυτό. Όλοι αυτοί οι λαοί ήσαν εχθρικοί μεταξύ τους και πολεμούσαν συνεχώς. Οι μόνοι που πέραγαν ήταν οι Έλληνες έμποροι και οι Υπερβόρειες Παρθένες. Τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι υπήρχε μία εξάπλωση όλων αυτών των Αιγαίων, των προηστορικών Ελλήνων, που ήσαν έμποροι και είχαν δημιουργήσει την μεγαλύτερη οικονομική, αν θέλετε, επικράτεια. Και όχι μόνο εκεί, σε όλο τον κόσμο. Μπορούσαν να περάσουν ελεύθερα. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι μετά το θάνατο των Υπερβορίων Παρθένων, αποφάσισαν να σταματήσουν τη μεταφορά των δώρων οι ίδιοι. Τα αφιερώματα παρέδιναν στα σύνορα στους γείτονές τους και αυτοί στους δικούς τους. Δηλαδή τα αφιερώματα έφταναν με τη μορφή μιας σκηταλλοδρομίας όλων των λαών που υπήρχαν ενδιάμεσα. Η διαδρομή των Υπερβορίων όμως γιατί γίνεται, γιατί έπρεπε να περάσουν από την Ανθήλη ουσιαστικά και γιατί οπωσδήποτε το Ιερό, το μαντίο της Δοδόνης ήταν το αρχαιότερο μαντίο από όλους. Προχωράω όμως γιατί έχει προχωρήσει πολύ η ώρα από ό,τι βλέπω. Αν ο Μέγας Αλέξανδος είναι ο απόλυτος Μέγας της ιστορίας όπως αναφέρει ο Άδη Γόρχολ, τότε τι είναι ο Ιρακλής σύμφωνα λοιπόν. Μάλλον ποια ήταν η πολιτική του Ιρακλή και γιατί κυριάρχησε. Λέει ο Διονύσος όλοι οι Καραδοσέβες. Η εκδοχή όμως που είναι πιο κοντά στην αλήθεια, την οποία υιοθέτουσαν πολλοί από αυτούς που αφηγήθηκαν τους άνθρωποι της υπομορφωθής ιστορίας είναι η ακόλη. Ο Ιρακλής ήταν ο καλύτερος στρατηλάτης της εποχής, επικεφαλής μεγάλης θερατοτικής δύναμης. Προέλασσε σε όλη την περιοχή μέχρι ή εντός του ωκεανού. Κατάλησε τα τυρανικά καθεστώτα που αδικούσαν τους γείτονές τους, συμμωρίες που ζούσαν σαν άγροι, σκόταναν τους ξένους. Και τι έκανε, εγκαθιστούσε νόμιμα βασιλικά καθεστώτα. Συνετές κυβερνήσεις, ανέμειξε βαρβάρους με Έλληνες, υπηρότες με θαλασσινούς. Έχτισε πόλεις σε έρημες περιοχές. Έκανε εκτροπές ποταμών που πλημμύριζαν παιδιάδες. Έκοψε δρόμους μέσα σε άβατα βουνά. Έκανε ό,τι άλλο μπορούσε, ώστε να μπορεί ο καθένας να έχει πρόσβαση σε κάθε στεριά και θάλασσα. Αξιοποίησε και εκμεταλλεύτηκε τον οικτώ πλούτο των διαφόρων λαών. Και πάμε τώρα, τελείωσε όμως η δράση του Ιρρακτή μετά την επίσκεψη στους υπερβόρους. Όχι βέβαια. Τι λέει η μυθολογία. Η μυθολογία λέει ότι ο Ιρρακτή χίλια χρόνια πριν από τον Μ. Αλέξανδο έφτασε στην Άορνο Πέτρα. Είναι τα σύνορα του Πακιστάν και του Αυγανιστάν. Έφτασε στην κοιλάδα του Γάγκη και χτίζει την πόλη Παλίμβοθρα, Παταλιπούτρα, τη σημερινή Πάτνα. Είναι αυτή εδώ. Η Πάτνα είναι η πρωτεύουσα του βασιλείου Μπιχάρα. Εδώ βλέπετε είναι ο Γάγκης, εδώ είναι τα Ιμαλάια και εδώ είναι το Μπαγκλαντές. Λοιπόν, το Πακιστάν είναι εδώ, ή το ανατολικό Πακιστάν όπως ήταν τότε. Αυτή εδώ την θεμελίωσε και την οχύρωσε ο Ιρρακτής. Πριν από τον Ιρρακτή, προσέχτε, αναφέρεται, υπήρχαν, είχε πάει εκεί ο Διόνισος με τον Πάνα. Και ο Πάνα είχε προηγηθεί του Ιρρακτής στην Ισπανία. Γι' αυτό λένε, η Ισπανία είναι, επειδή είχε πάει ο Πάνας, την ονόμασαν Πανία. Εξού και Σπανία. Γι' αυτό και Σπέιν όπως είναι. Έτσι εμείς την κάναμε Ισπανία. Λένε, έτσι, αυτά δεν τα λέω εγώ, υπόψιν, έτσι να εξηγούμεθα. Δείχνει εδώ πέρα το χάρτης, εδώ είναι ο, τι γίνεται μετά το θάνατό του. Μετά τον Ιρρακτή γίνεται ο τροικός πόλεμος και μετά πέφτουν οι σκοτεινή αιώνες. Ο Ιρρακτής χάθηκε, ο Ιρρακτής ξεχάστηκε, όχι βέβαια, ο Ιρρακτής είναι ο μόνος ιρός που συνεχίζει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον πολιτισμικό γύρινεσθε μέχρι τις μέρες μας. Θα μου πείτε, μέχρι τις μέρες μας είναι δυνατόν. Για να δούμε αν είναι δυνατόν. Μετά έχουμε την περίοδο των απεικειών που κάνουν οι Έλληνες, αλλά πάμε παραπέρα. Εδώ είναι διάφορες πόλεις που έχουν το όνομα του Ιρρακτή. Ο Ιρρακτής στη Ρωμαϊκία, είναι οι γενικές παρατηρήσεις, είναι εξής, οι Ρωμαίοι είχαν θεοποιήσει τον Ιρρακτή. Υπάρχει ο Χέρκουλες Σαλουτάρης, είναι ο Ιρρακτής, ήταν θεός της υγείας, όπως ο ασκληπιός και προφανώς μεγας θεραπευτής και γιατί όχι και θαυματουργός. Ο Ιρρακτής ως γεωυδραυλικός μηχανικός συνδέει ουσιαστικά όλα τα ιερα που συνδέονται με πηγές, θερμές πηγές ή με ιαματικές πηγές. Πολλές φορές βέβαια συμπάρχει και με άλλες θεότητες, όπως με τον Δία, ενώ στις ίδιες περιοχές οι Ρωμαίοι είχαν κατασκευάσει και πολλά θέατρα. Ολόκληρη η Ευρώπη δυτικά του Ρήνου και των Άλπαιων προσεύχεται στον Ιρακλή και στους άλλους θεούς των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και σε Ρωμαϊκούς, μάλλον σε θεούς με Ρωμαϊκά ονόματα, μαζί με αυτούς και τους τυπικούς θεούς των Κελτών και των Γαλατών. Αυτό είναι σημαντικό αν συγκρίνεται με τις σημερινές συνθήκες των θεοκρατικών συστημάτων ήδη σήμερα, είδατε, η μισή μου αμεθανή επιτίθεν τους άλλους μισούς και είναι τρεις τέσσερες. Εδώ είχαμε και τους ντόπιους και τους ελληνες θεούς, τα θεοκρατικά συστήματα και τους θεούς των Ρωμαίων κλπ. Και φυσικά έχουν αναδείξει αυτή την ιστορία τους. Για προσέχτε, η Ντενεύ είναι μια πολύ μικρή πολιτιούλα. Έχει βρει μια πηγή και αγάλματα του Ηρακλή. Έχει κατασκευάσει, είναι δίπλα στον Μπακαρά, σε μια πόλη Μπακαρά, στην βορειοδυτική Γαλλία, βορειοδυτική Γαλλία. Εδώ βλέπετε, έχουν κατασκευάσει αυτό εδώ το μουσείο για τον Ηρακλή. Είναι αυτό εδώ το μουσείο. Έχουν βάνει μέσα, είναι σαν ένα τεράστιο γήπεδο μπάσκετ. Αυτά που έχουν βρει, τα ευρύματα κλπ. Και βέβαια, οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, οι οποίοι ήθελαν να είναι όλοι απόγονοι του Ηρακλή. Εδώ είναι η Αντονίνη, είναι ο Αδριανός, ο μεγάλος αυτοκράτορος Αδριανός, ο εστεμένος φιλόσοφος Μάρκος Αυρίλιος και βέβαια ο Κόμοδος, ο οποίος απεικονίζεται με την Λεοντή του Ηρακλή. Και δεν είναι μόνον. Αυτή βέβαια ο Αδριανός είναι ο μεγάλος Αδριανός, τον οποίον φίλουμε εμείς οι Αθηναίοι, οι παλιοί Αθηναίοι, την ίδρυση της Αθήνας, οι Κορίνθηοι, είναι το Αδριάνιο υδραγωγείο, το Αδριάνιο υδραγωγείο στην Κόρινθο και ο Αδριανός, ο οποίος είχε αναστυλώσει το ιερό του Ήπιου Ποσειδώνα στην Εσθάνη που σας είπα, κάτω από τις πηγές που λένε ότι γεννήθηκε ο Ποσειδώνας. Αυτά όλα συμβαίνουν βέβαια για τέσσερις, τέσσερις και μισή ώρες περίπου, είτε από το τέλος του δεύτερου αιώνα π.Χ. μέχρι και τα μέσα του τέταρτου αιώνα, μέχρι δηλαδή τη νομιμοποίηση της χριστιανικής θρησκείας. Με την νομιμοποίηση ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός σταματά σχεδόν απότομα και σε δυο έννος πέφτει στην κήθη. Τα ιερά καταστρέφουν, τα θέατρα κλείνουν, τα ονόματα απ' όλα αντικαθίσταται από άλλους κλπ. Έτσι σιγά σιγά ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός κατέληξε σκοταρισμό του μεσαίωνα μέχρι την αναγέννηση του δέκα του πέμπτου αιώνα. Αυτή είναι η Αθήνα που παρέδωσε ο Αδριανός. Εντάξει, είναι μία φαντασιακή βέβαια απ' εικόνιση, έτσι αυτή. Οι επερχόμενοι στην Αθήνα μας παρέδωσαν τα αναφιώτικα. Όσον αφορά για το υδρευτικό πρόβλημα της Αθήνας, αυτή εδώ είναι η κατάσταση το 1933 στην Αθήνα. Περιμένουν να πάρουν νερό οι κάτοικοι της Αθήνας την εποχή εκείνη. Παρά τα αυτά ο Ηρακλής μένει. Υπάρχουν απ' εικονίσεις του Ηρακλή ακόμα και σε κατακόμβες. Εδώ, ο Ηρακλής σε μεσαιωνική γραβούρα. Ο Καρλομάγνος θέλει να εμφανίζει ως απόγονος του Ηρακλή, όπως και οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, όπως σέδηκα με τους Αντονίνους. Πόλεις και βασιλίγοι θέλουν τον Ηρακλή ιδρυτή ή πρόγονό τους, όπως στη Φλωρεντία η Μέντιτς, η Γαλλία. Ο Ερήκος, ο έκτος, ο τέτατος. Εδώ βλέπετε, υπάρχουν διάφοροι. Εδώ, ο Ηρακλής σε απ' εικονίσεις σε κατακόμβες της βία Λατίνα. Ο αρχιελληνικός πολιτισμός εμφανίζεται δειλά-δειλά με την αναγέννηση στην οποία συνέβαλε και το κίνημα του αρκαδισμού του λεγόμενο. Δυστυχώς, αγνοείται από πολλούς. Γιατί, ερώτημα. Στην αναγέννηση, όμως, ήταν ασήμαντη η συμβολή των Αρκάδων. Απεναντίας, ήταν όλοι οι άλλοι θεοί, έπαιξαν ρόλο στην αναγέννηση και στο αρκαδικό κίνημα. Επανεμφανίζεται, όμως, ο Ηρακλής πολύ αργότερα. Η απεικόνιση, εδώ βλέπετε, νατος, ο Ηρακλής, απεικόνιση της αποθέωσης του Ηρακλή στην οροφή της αίθουσας του Ηρακλή, στις Βερσαλίες. Εδώ, ο Ηρακλής γίνεται σύμβολο της Γαλλικής Επανάστασης. Βλέπετε διάφορες σκίτσα, σχέδια, του χαράκτου του πρέ, όπου δείχνει τον Ηρακλή να είναι ανάμεσα, γιατί είναι η αδερφό της, η σώτης κλπ. Και βέβαια, ο Ηρακλής σε γαλλικά νομίσματα στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, που είναι τέλειη του 18ου αιώνα. Ο Ηρακλής σε γαλλικά νομίσματα του 19ου αιώνα, και φυσικά ο Ηρακλής πάλι εδώ. Και ο Ηρακλής σε πρόσφατα γαλλικά νομίσματα, το 1977, νομίζω πρέπει να είναι κάπου με τον Ζεσκάτ Δεστέν. Ακόμα και σήμερα χρησιμοποιείται ο Ηρακλής. Πολύ σημαντικό. Η αναγέννηση βασίστηκε πάνω στην ελληνική μυθολογία, κυρίως στην Αρκαδία και το κίνημα του αρκαδισμού. Εν αγνοία βέβαια των Αρκάδων. Οι Αρκάδες τότε ήταν υπό την φαϊνή αυτή αυτοκρατορία, την Οθωμανική. Δυστυχώς αγνοείται, γιατί ο Ηρακλής αποτελεί το παλαιότερο κοινό πολιτιστικό επάγραφο των Ευρωπαίων, που τα ίχνη του δεν έχουν εξαλληλουθεί εντελώς και έχουν περάσει πάνω από 3.000 χρόνια. Ο Ηρακλής είναι ο μόνος διαχρονικός, προηστορικός, Ευρωπαίος ήρωας. Θα σας δείξω μια σειρά πώς έχουν, πώς αποικονίζουν τον Ηρακλή σε διάφορες περιοχές. Αυτό είναι από το Intelligert Gardens στην Αγγλία. Εδώ είμαστε στο Castle. Στο Castle υπάρχει ένας λόφος, πάνω στο λόφο έχουν φτιάξει ένα πύργο και στην κορφή του πύργου, εδώ ακριβώς, είναι ο Ηρακλής. Είναι αυτός εδώ ο Ηρακλής, στο castle, το γερμανικό. Ο Ηρακλής και πίσω κρατάει τα μήλα των Εσπερίδων. Εδώ είναι το άγαλμα του Ηρακλή στην παλιά πόλη, στην αγορά της Χαϊδελβέργης. Και εδώ βέβαια στην Βαρκελώνη. Η Βαρκελώνη θεωρείται την ίδιος ο Ηρακλής, το μεγαλύτερο και αρχαιότερο από τη σύγχρονη εποχή. Άγαλμα είναι η κρίνη του Ηρακλή που είναι αυτή εδώ. Υπάρχει και άλλη μία που είναι της Σαρτέμιδας, σε μία άλλη περιοχή της Βαρκελώνης. Αυτά. Σας ευχαριστώ. Εάν έχετε απορίες, παρακαλώ, να μου υποβάλλετε τις ερωτήσεις σας και ελπίζω ότι θα τις απαντήσω. Όχι, αλλά υπάρχουν όμως στο ίντερνετ. Άμα βάνετε Μαριολάκος ή Δίας, θα βρείτε, οπωσδήποτε, η διάλέξη αυτή υπάρχει. Όχι και μάλιστα σε μεγαλύτερη έκτοση. Ο Ηρακλής είναι ζώη. Δεν άκουσα τι είπατε. Ο Ηρακλής έφτασε από τα Πειραινέα μέχρι το Πακιστάν. Τι γλώσσα μιλούσε. Πώς μπορούσε να συνοηθεί με τους ανθρώπους που έβρισκαν εκεί. Πώς έκθυσε πόλεις. Είχε μαζί του ο στρατό, απήκους, κλωγό που άφηνε εκεί. Είχε στρατεύματα. Και το άφηνε τα στρατεύματα σε κάποιες περιοχές και έτσι δημιουργηθήκαν οι πόλεις. Ωραία, με τους γηγενείς καμιάς ενόηση. Ήταν κατακτητής δηλαδή. Λέω με τους γηγενείς. Τους ανθρώπους που συναντούσαν εκεί. Είτε στη Γαλλία είτε στο Πακιστάν. Πώς συννοούνταν. Τώρα το πώς συννοούνταν είναι ερώτημα μεγάλο. Πολύ μεγάλο. Και δύσκολο ερώτημα βεβαίως. Διότι, κοιτάτε να δείτε. Νομίζω ανέφερα ο Στράβων μέσα στο διόδωρο της κελιότης. Ότι κατέληε τα βάρβαρα καθεστώτα και εγκαθιστούσε δικούς τους φίλους προς τους ξένους. Αυτός αξιοποιούσε ουσιαστικά την αντιπαράθεση. Και τι έγινε, αν διαβάζετε τον Στράβωνα, έχει μεγάλη περιγραφή. Όποιος συνελάμβανε δεν τους σκότωνε τους στρατιώτες τους άλλους, έπαιδε μαζί του. Καταλάβανε μία πόλη, τους έπαιρνε μαζί του. Πήγαινε και καταλάβανε μία άλλη πόλη. Έπαιρνε αυτούς και τους έβανε στην επόμενη πόλη. Μαζί με τους ντόπιους τους φίλους του. Ε, τους άλλους μάλλον θα τους ξεπάστρευε οπωσδήποτε. Εντάξει. Μην ξεχνάμε όμως ότι ο Ιρακής έζησε το 13ο αιώνα. Και όπως σας έδειξα νομίζω την προηγούμενη φορά, ο Ιρακής δεν λένε φυσιολογικά έζησε. Κύριε Μαριολάκο, τι φυσιολογικά. Πώς μπορεί να τα κάνει όλα αυτά τα πράγματα και να ζει και φυσιολογικά. Δηλαδή πόσο ήταν το προσδόκημο ζωή σε εκείνη την εποχή. Και όμως τους αναφέρει μέσα σε κάποιο σημείο ο Στράβωνας, κάποιος από τους αρχαίους, ότι τους 12 αθλούς τους ολοκλήρωσε μέσα σε 12 χρόνια. Το αναφέρει αυτό. Μην ξεχνάμε το εξής, ήθελα να σας πω, ότι στη Νότιοανατολική Σουηδία και στη Νορβηγία έχουν βρεθεί Μυκηναϊκά αρχαία ευρήματα. Μυκηναϊκά. Δεν έχω εδώ, αν είχαμε χρόνο τώρα είναι και αργά πολύ, αλλά ελπίζω την άλλη φορά να σας φέρω. Εάν επισκεφτείτε μέσα στο ίντερνετ, σημειώστε όσοι ενδιαφέρεστε, είναι το MPM που λέει Milwaukee Public Museum. Και θα βάνετε από κάτω MPM, Milwaukee Public Museum. Είναι ο Ατέτο Κούμπο, για να μην ξεχάσετε Μισιγκάν και λοιπά. Θα βάνετε λοιπόν Copper Culture, δηλαδή πολιτισμός χαλκού. Εκεί λοιπόν θα δείτε τι περιέχει το Μουσείο αυτό. Το Μουσείο λοιπόν αυτό τι λέει, έχει δύο περιόδους. Μία πριν από το 3500 π.Χ. και μία μετά το 1500 π.Χ. Σε αυτή λοιπόν την περίοδο έχουμε χάλκινα αντικείμενα. Όλο χάλκινα αντικείμενα. Το 1700 υπάρχουν εκθέματα, είναι ο διπλός Πέλεκης. Υπάρχει. Εκτίθεται στο Μουσείο. Όπως γνωρίζουμε, αν πάμε στο Μουσείο του Ηρακλείου, το 1700 έχουμε διπλό Πέλεκη. Δύο, μάλλον τρία είναι δυνατόν να συμβαίνουν. Τρία τίνα. Είναι συμπτωματικό, μου λένε ορισμένοι. Εντάξει, διπλός Πέλεκης στο Μίσιγκαν και διπλός Πέλεκης στο Ηρακλείο. Στην γνωσσό. Συμπτωματικό. Το δεύτερο είναι, ή οι απορίτσιναλ, ή πώς λένε οι ερηθρόδερμοι να έφεραν το διπλό Πέλεκη και αντοδόρησαν στους κριτικούς, ή οι κριτικοί να φύγαν και να πήγαν εκεί πέρα. Πείτε μου μία άλλη εκδοχή. Δεν υπάρχει. Θα δείτε όμως και κάτι άλλο. Θα δείτε ότι πριν από το 3500 χρόνια, οι γηγενείς έχουν μία λύθινη εποχή. Χρησιμοποιούν το λύθο ως εργαλεία. Έτσι. Μάλιστα. Προχωρούν, ανακαλύπτουν τον χαλκό, εξορίσουν τον χαλκό, 500.000 τόνους. Υπόψιν ότι όλη η παραγωγή κατά την προηστορική και ιστορική περίοδο της Κύπρου, έφτάνει στους 250.000 τόνους. Έτσι. Σταμάτησε η εκμετάλλευση και η εξόρρυξη γύρω στο 1050, δηλαδή με την κατάρευση της Μικηναϊκού κόσμου. Οι γηγενείς συνεχίζουν τη λύθινη εποχή. Απλώς τα λύθινα εργαλεία τους είναι πιο εκλεπτισμένα και πιο εξελιγμένα, συγκριτικά με αυτά της εποχής πριν από το 3500. Από εκεί και πέρα αποφασίζεται. Θα μου πείτε πήγε ο Ηρακλής. Ο Ηρακλής, αυτά λένε. Ο Πλούταρχος λέει ότι πήγε. Όσα αναφορά για την Ήπειρο, υπόψιν δεν το λέω εγώ για πρώτη φορά, εγώ το βρήκα κι αυτό. Ο πρώτος ο οποίος ανέφερε ότι η Ήπειρος αυτή πρέπει να είναι η Αμερική είναι ο Ιωχάνης Κέπλα και ο Ορτέλιος. Ο Κέπλερ είναι ο περίφημος αστρονόμος που έζησε το 16ο αιώνα, 1500 τόσο, και ο Ορτέλιος είναι ο περίφημος γεωγράφος ο οποίος εξέδωσε τον πρώτο Άτλαντα το γεωγραφικό τον παγκόσμιο. Αυτά λένε. Υπάρχουν και άλλοι ενδιάμεση και υπάρχουν βέβαια και πολλοί οι οποίοι ανφισβητούν. Για παράδειγμα, ο Χουμπόλτ λέει ότι δεν είναι αυτό, δεν συμβαίνει αυτό. Γιατί δεν συμβαίνει, διότι ένας φίλος του αρχαιολόγου, ο Μποκ κάπως έτσι λέγεται, είδε ότι υπάρχουν τρεις γραμμές από τις 40 που υπάρχουν εκεί που ανφισβητούνται αν είναι αυθεντικές. Ορισμένοι άλλοι λένε ότι η Ογυγία δεν είναι αυτή, αλλά είναι μία άλλη που βρίσκεται στην σημερινή Νορβηγία. Μα η Νορβηγία δεν βρίσκεται δυτικά, βρίσκεται ανατολικά. Διαβάστε εδώ τον Βλούταρχο, βάλτε κάτω και ένα χάρτη Άτλαντα, να μην πω τώρα, του Γυμνασίου ή και του Δημοτικού, να δείτε τι λέει, υπολογήστε τις αποστάσεις που σας έχω δώσει εγώ και αυτά που λέει και από εκεί πέρα, βεβαίως, θα μου πείτε ερωτηματικό. Ε, ερωτηματικά υπάρχουν, προσπαθούμε να δώσουμε μια κάποια εξήγηση. Εγώ αυτή την εξήγηση δίνω, εγώ έχω πιστεί, τώρα αν εσάς σας έχω πείσει είναι, δεν ξέρω, αλλά περιμένω την απάντησή σας. Έχουμε και την επόμενη Δευτέρα, έτσι, να μου πείτε. Την Τρίτη, ναι. Προσέχτε να μου πείτε. Όχι, είναι την επόμενη Τρίτη την ίδια ώρα. Κατεξέρεσαι. Καταλάβατε, λοιπόν, βάλτε το εκεί και λοιπά. Πάντως, αυτά τα λέει ο Πλούταρχος. Εγώ, είναι γεγονός από ένα σημείο και μετά, είναι η δική μου ειρημινία. Η δική μου ειρημινία ποια είναι. Δηλαδή προσπαθώ να τη λογίσω γιατί πήγαν εκεί. Κάθε, πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος. Και δεύτερον, πότε μπορούσαν να φτάσουν εκεί. Λέμε το τρισίμισι χιλιάδες, τέσσερις χιλιάδες π.Χ. Ξέρετε τι σημαίνει τέσσερις χιλιάδες π.Χ. Σημαίνει το εξής. Ότι το τέσσερις χιλιάδες, οι τρισίμισι χιλιάδες άρχισαν η εκμετάλλευση. Γιατί δεν άρχιζε πιο πριν. Ένα ερωτηματικό. Γιατί δεν άρχιζε πιο πριν. Διότι για να φτάσει εκεί η μεταλλορίχη και οι Έλληνες που κατοικούσαν στα παράλια, όπως λέει ο Πλούταρχος, θα έπρεπε να μπορούν να φτάσουν επάνω. Και για να φτάσει επάνω υπάρχουν δύο προϋποθέσεις. Η μία προϋπόθεση είναι να έχω πλοία, κατάλληλα, για να πάω. Δε θέλω να πάω και δε θέλω να μπορώ να πάω. Το ερώτημα είναι μπορούσα να πάω πιο πριν. Δεν μπορούσα να πάω πιο πριν. Γιατί. Διότι λόγω των γεωματικών συνθηκών υπήρχαν παγετώνες. Και δεν είχε εγκατασταθεί ακόμα το Gulf Stream, δηλαδή το ρεύμα, γιατί εκεί δεν μπορείς να πας κοπηλατώντας. Θα πρέπει να μπει μέσα στο ρεύμα αυτό το Gulf Stream που έχει και οδεύει προς βοράν, που είναι θερμό, και κάπου εκεί γίγο πριν την Ισλανδία τριχάζεται. Το ένα πάει βορειοανατολικά και ένα άλλο ρεύμα ακολουθεί παράλληλα τις νότιες ακτές της Ισλανδίας, της Γριλανδίας και βγαίνει πιο πέρα και έρχεται ένα άλλο ρεύμα ψυχρό αυτή τη φορά το Labrador από πάνω, επομένως αν μπει μέσα κανένας αυτό και μόνο μπορεί να προχωρήσει και να φτάσει μέχρι τη Φλόριντα. Ουσιαστικά δηλαδή ξεκινώντας από τη Βρετανία προχωρά αυτό σε πάει μόνο του. Δεν υπήρχαν αυτές ακόμα, δεν είχαν διαμορφωθεί αυτές τις συνθήκες, άρα έπρεπε να διαμορφωθούν. Αυτές οι συνθήκες δημιουργήθηκαν γύρω στο 3,5 χιλιάδες, 3,5 χιλιάδες, 4 χιλιάδες, γύρω στο 6 χιλιάδες. Είναι το κλιματικό optimum του ολοκένου, όπως λέγεται. Γι' αυτό και έχουνε καλύτερο κλίμα οι δυτικές ακτές της Ευρώπης από σε αντίστοιχο γεωγραφικό πλάτος οι ανατολικές ακτές της Αμερικής. Εκεί βλέπετε κάνει κρύο, γιατί έχω το Labrador. Λοιπόν, θα μου πείτε, πολλοί αμφισβητούν, δεν μπορούσαμε λέει να πάμε. Δεν μπορούσαμε να πάμε. Επειδή ήξερα ότι θα απαντήσετε, θα μου θέσετε αυτοί το ερώτημα, ελπίζω να έχω εδώ, το έχω. Το επιχείρημα, μόνο να φορέσω τα γυαλιά μου δυο λεφτά, για να μην νομίζετε ότι λέω υπερβολές. Ελπίζω να το λέω. Μπορεί να το διαβάσει κάποιος, γιατί δυστυχώς δεν είναι και φως. Μπορείτε να το διαβάσετε. Δυό λεφτά, δώστε μου, απλώς να έχω το φως. Είναι, δώστε μου, θα προσπαθήσω εγώ. Εφημερίδα τα νέα, 2018. Κόσμος. Αποστολή εξετελέσθη. Η 35χρονη Καναδίκο Πηλάτρια, Μιλέν Πακέ, πανηγυρίζει το νέο της τίτλο, καθώς έγινε η πρώτη βορειοαμερικανίδα, που κατάφερε να διαπλέψει τον Ατλαντικό Οκεανό, ένα διάπλου 2.700 μιλίων, ή 4.300 χιλιόμετρων, κάνοντας αποκλειστικά και μόνο κουπί και χωρίς βοήθεια, για να φτάσει από το Χάλιφαξ του Καναδά στο λιμάνι Λορέν της Βρετάνης. Η Μιλέν Πακέ χρειάστηκε 129 μέρες. Τα νέα, δηλαδή. Δηλαδή, η Πακέ, μέσα σε ένα κανό, ουσιαστικά, κατάφερε να διαπλέψει όλη αυτή την περιοχή. Ο Οδυσσέας και ο Ηρακλής δεν είχαν τη δυνατότητα, ούτε την ιδιοθέα, ούτε τίποτα. Δεν είχαν ζητή. Μπράβο. Α, μπράβο. Εδώ είναι τώρα το ερώτημα. Δύο λεπτά, να το συζητήσουμε και αυτό, αν δεν σας κούρασα έτσι και αν θέλετε να κλείσουμε, να κλείσουμε. Λοιπόν, πώς πήγαν εκεί. Λέει, έχουμε τ' άστρα. Έχετε πάει ποτέ στο Αμβούργο και στην Ολλανδία, όσοι έχουν πάει εκεί για να δεις άστρο και να δεις το φεγγάρι, μπορεί να περάσουν για καμιά 20-30 μέρες. Διότι βρέχει. Είναι ο ουρανός, είναι στεναφιασμένος. Πώς πήγαν διότι. Εντάξει, έχω το πιεράκι να πάω, αλλά πάω από την Ινταλία στην Ελλάδα ή από την Ινταλία να πάω στους Αζόρες. Εδώ τον βλέπω. Εκεί δεν τον βλέπω. Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις. Ανανοίξτε το χάρτη της Ευρώπης και πάτε στα νησιά Φερόες. Το δυτικότατο νησί ονομάζεται Μυκίνες. Μυ-γου-άι-και-άι. Μυκίνες. Όπως είναι οι δικείς μας. Το δυτικότατο αυτό νησί είναι ο παράδεισος των ορνηθολόγων. Μαζεύονται χιλιάδες κάθε χρόνο το τουρισμός του νησιού βασίζεται σε αυτό. Όλα τα άλλα είναι ονόματα σκανδιναβικά. Εκεί υπάρχουν αποδημητικά πουλιά. Τα αποδημητικά πουλιά, είδατε το GPS που λέτε? Έχουν GPS. Φυσικό GPS. Φεύγουν από ένα νησί, πετάν 24 ώρες, χάνουν το μισό του βάρος, αν θέλετε διαβάστε, ανοίχτε να δείτε και πάνε εκεί που θέλουν. Όπως τα χέλια, φεύγουν και πάνε για να γεννήσουν κάπου. Και επανέρχονται. Εκεί λοιπόν τι κάνουν. Φαίνεται, λέω εγώ, πήγαν. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι το φαΐ. Ψαρεύεις, τρως. Το νερό, τι κάνουν. Το νερό θέλεις ξηρά. Πριν λοιπόν, βέβαια, τον Κρόνο και τον Ιρακλή, θα πρέπει να πήγαν ποιοι. Αυτοί που είχαν προηγηθεί, οι οικιανογράφοι, οι οποίοι μελέτησαν τα ρεύματα. Ο Όμυρος τα περιγράφει. Αψώρωο, βαθιδίνη, βαθύρωο. Τα περιγράφει. Τι λέει αψώρωος. Είναι ποταμός ο οικιανός. Ατέλειωτος, δεν σταματάει ποτέ. Και περιβάλλει τη γη. Και από εκεί που ανατέλει ο ήλιος και από εκεί που δείει ο ήλιος. Αυτός είναι ο οικιανός. Άρα, περιγράφει τα ρεύματα. Ήγαν λοιπόν εκεί, τα εντοπίσαν, έτσι, τα ρεύματα. Μπαίνω λοιπόν μέσα. Ας υποθέσουμε τώρα εμείς ότι παίρνουμε το κότερό μας και βρισκόμαστε στις Φερόες. Αυτά τα βλέπω. Μπορώ να τα επισκεφτώ. Είναι η ακτοπλοία μας. Πού πάω τώρα. Γυρίζω γύρω γύρω είναι, τι, ο οικιανός. Να πάω από εδώ, να πάω από εκεί ή να πάω από εκεί. Πού να πάω και πού θα βρεθώ, πού θα βρω νερό. Πάω λοιπόν εκεί στις Μικύλες. Μαζεύω καμιά διακοσαριά πουλιά. Αποδημητικά που ξέρουν πού θα πάνε, έτσι. Τα βάνω επάνω και αφήνω ένα πουλί. Και πού πάει το πουλί. Είτε προς τα εδώ, είτε προς τα εκεί, είτε προς τα εδώ. Και ακολουθώ. Και κάπου το χάνω. Και αφήνω άλλο πτυνό. Και άλλο πτυνό και κάποια στιγμή βρίσκομαι πού, στην ογυγεία. Γιατί να με βρεθώ. Ή βρίσκομαι στη Γρελαδία από εκεί πέρα. Το ίδιο κάνανε και οι Βίκινξ. Το αναφέρουν μέσα. Οι Βίκινξ κάνανε το ίδιο. Για να πάνε στην Αμερική. Δεν ήξεραν. Και λέει άφησαν πτυνά, αποδημητικά πουλιά. Και ακολούθησαν. Και περιγράφουν μάλιστα ότι άφησαν τρία πουλιά. Το ένα έφυγε λέει και γύρισε πίσω. Το άλλο έφυγε και πήγε στη φωλιά του. Και το άλλο προχώρησε. Και έτσι βρήκαν μερικοί Βίκινξ. Γιατί να μην το βρουν οι παλιοί. Δεν έχουμε εμείς GPS. Έχουν όμως τα αποδημητικά. Δεν ξέρω αν σας έφυγαν. Εγώ έχω πει στήπαδες. Σας ευχαριστώ. Δεν ξέρω τώρα. Πού να ξέρω. Υπάρχουν άλλοι που έχουν κάνει πάντως αυτές τις εκτιμήσεις. Είναι ανθρωπογεωγράφοι και πάλι ο ανθρωπογεωγράφος. |
