| : Ελάτε σιγά σιγά και οι υπόλοιποι μέσα, μάλλον θα έπρεπε να το οργανώσουμε στην Μεγάλη Εθνική Δημιουργία. Καλώς ήρθατε, κύριοι δήμαρχε, κύριοι δικαστές, κύριοι περιφερειακοί σύμβουλοι, δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι υπηρεσιών και φορέων, οι πρόεδροι διατελέστατες πρόεδροι του δικηγορικού συλλόγου, σύστομος ο δικηγορικός συλλόγος απόψε. Αυτό μας συγχαίρει και μας σημαίνει ότι έχουμε χαρά γι' αυτό. Επίσης, είναι το εσπερινό εμπάλεδο και το σχολείο δεύτερες ευκαιρίες που τακτικά έρχεται και παρακολουθεί, το ανοιχτό λαϊκό πανεπιστήμιο. Έναν απλό, έναν θερισμό λαϊκό, ο οποίος προσπαθεί μέσα τις εκδηλώσεις να δώσει γνώση ως και το κλείστον του ιστορικού περιεχομένου, αλλά και ιατρικού και άλλων θεμάτων, τα οποία ενδιαφέρονται στην τοπική κοινωνία. Απόψε, η συγγενής μας είναι ο κ. Ξενίδης Παθανάσιος και θέμα του είναι η τοπική ιστορία της ΕΜΑ. Από τον Καρτί στον Ιρυνοδίκη. 100 χρόνια Ιρυνοδικίου γεννητσών. Είναι, νομίζω, μια ενδιαφέροντα ιστορική αναδρομή. Ο κ. Ξενίδης γεννήθηκε το 1960 στην Ψάνθη και μητήκησε οικογενειακά στα Γενιτσά το 1966, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Ο πατέρας του Δημήτριος ήταν πρόσφυγας από την Ανδριανούπολη, ενώ η μητέρα του Σέρδας Αβλάγη κατάγεται από τον Κοστερό Γενιτσόνα. Είναι παντρεμένος με την εκπαιδευτικό βασιλική Καλλιουετσή. Αποφύτησε από το πρώτο Λίκιο Γεννητσόν το 1978 και ακολούτο συσήχθη με υποτροφία στη Ρωμική Σχολή του Αριστοτελίου Πανεπιστημίου Θεσσαβονίκης, από όπου έβλεπε το πτυχίο του το 1983. Διετέλεσε αθλητής του ΠΑΣ και του ΚΑΡΚΟΛ, λογικό είναι, λόγω Ιησούς, κύριε Πρόεδρε. Στον Μέγα Αλεξάνδρου, έστειλε στις ομάδες του Μεγάου Αλεξάνδρου και επί πολλά χρόνια διηγητικός έργος στις Αθλητικά Σωματεία και Ενώσεις, κυρίως την αναγέννηση γεννητσών και στην ένωση υποδοσφαιρικών σωματείων του Νομού Πέδας. Ξεκίνησε την άσκηση της δικηγορίας το 1985 και την ασκήωσε σήμερα αδιάλειπτα, αποτελώντας μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Γεννητσών και έχοντας προαφθεί σε δικηγορό παραλείο πάγο. Είναι Προέδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Γεννητσών από το 2008 έως σήμερα, αποτελώντας μέλος της οδομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας. Ο ίδιος δηλώνει μακόμενος δικηγορός και ενεπώς πολίτης. Πριν δώσω τον λόγο στον κύριο Ψιμίδη, είμαι θύμιση κάμμε ότι η προηγούμενη μας εκδήλωση, που ήταν με θέμα οικονομικό, με τον κύριο Δουάκη, καθηγητή του Αριστολίου Πενισμίου της Αουλίκης, ανακηθεί λόγω υγείας του ίδιου και έχει βγει για τον Φεβράριο ίν. Επίσης, η επόμενη μας εκδήλωση είναι στις 15 Δεκεμβρίου. Θα φύγω ασεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνα, κύριος Ιώριος. Και το θέμα μου θα είναι η γέννηση του Χριστού σε έναν άλλο κόσμο. Λόγω των ημερών θεωρείται σωστό να βάλουμε ένα ανάλογο θέμα. Θέτηστα την εκδήλωση, θα την συνοδεύσει και η Εκκλησιατική Πορεδία της Ιεράς Μητροπόλεως, της δικής μας Εθοκοπέλης, Αγωπίας και Εδέσεις. Κύριε Ψήνια και Τρούμ. Θα αρχίσω να σας καλωσορίσω όλους και να σας ευχαριστήσω για την προσέλευση σας, είναι ιδιαίτερα εθνική για μένα. Ελπίζω να φανώ αντάξει όχι σε στιγμή. Και αρχίζω αμέσως. Αμέσως θα ήθελα να ελευθερώσω το 1911 τα γενιτζένια, την τύχη και την τιμή, να είναι μία από τις πρώτες πόρεις του νέου χωρού που απέκτησαν την Κασιτία Κύβρα. Σήμερα, εγωτάζοντας τον Ιομπηλέο του Ιερικού Γενιτζόν, που υδείχθηκε το 1914 και λειτούργησε από την πρώτη πόλη του 1915, επιχειρούν μια ιστορική αναπτωμένη στη νομική ιστορία των γενιτζών προσπαθώντας μέσα από τα ιστορικά εγκλήματα να συμμεταπεύονται στον τότο τρόπο λειτουργίας των νομικίων, αλλά και μέσα από την ιστορία των νομικίων γενιτζών να σας ταξιδέψουν σε στιγμές καταστήριοτητες της τότεκης νομικής κοινωνίας. Η προσπάθεια που επιχειρείται είναι πρώτη πόλη. Και γι' αυτό θα ζητούσα την ηλικία σας. Αλλά θεωρήσαμε το χρέος στον συγκεκριμένο συνομό, να συμβάλλουμε στη διαδίκηση της τελικής ιστορίας και γι' αυτό κάνουμε και αυτή την προσπάθεια. Η πυκνότητα των εμβριμάτων και ταχύτητα με την οποία έρχεται και συγχωρείται είναι καταπληκτική. Μου έρχονται εμβρίματα και πληροφορίες, βλέπετε πριν μια ώρα την ομιλία, και σαν αποκορύφμα έφυγε πριν λίγα λεπτά το κ. Παλαζάρου και θα πω τι είναι. Άρα έχουμε ένα πολύ δρόμο. Η ιστορικαγωγραφική εταιρεία Ροφιλεύκος μας κάνει ταινία μας πάρα πολύ το ρήμα των επιβιώσεων στα πλαίσια των ιστορικών επανεπιστημίων και της ραπτώνης της ευκαιρίας του, ευχαριστώ. Θα θεωρούμε λοιπόν να παρουσιάσουμε την πρώτη ελληνική ιστορική νομική αδομή στα δεδομένα τρίτσο. Να πούμε ότι μας βοηθούν πάρα πολύ εμβρίματα τα οποία βρήκαν από τα αρχαία του ελληνικού γενικτσόμου, το οποίο ως παραδόξος είναι αντιστήριο, σώθηκαν από την καταστροφική περκαγιά του 1944 και από τη στριοδίδιση των Γερμανών, τη στιγμή που ξέρετε όλοι πικά ήταν αρχεία υπερησιώναμος της Δημαρχίας και της Θροφυλαγίας. Το 1914 λοιπόν η Λάδα έχει πεγάλωσει από τους Δοκανικούς πολέμους, τα γενιτσά είναι στις προσαρτώμενες, τα αποκαλούμενες νέες χώρες και η ανάγκη δικαστικής οργάνωσης των νέων χωρών είναι προφανής. Έχετε λοιπόν ο νόμος 147 του 1914 που βλέπετε, το παίχνει τη δημοσίευσή του και ρυθμίζει τα θέματα της νομοθεσίας των νέων χωρών και της δικαστικής τους οργάνωσης. Μπορεί να φαίνεται μια εύκολη δουλειά να σημαίνω να πάω να στήσω ένα δικαστήριο, να μην ξεχάσω το οικονομικό, αλλά να στήσεις ένα δικαστήριο τότε, αναλογιστείτε ότι έχουμε πάρα πολύ δύσκολη προσπάθεια. Ερχόμαστε από μία σφαριά στους Ογκωμανούς άνω των 500 ετών, το ελληνικό δίκαιο έχει εκφυλιστεί και έχει ξεφανιστεί, ο κόσμος έχει πάθει σε άλλους τρόπους εκφυλίστες διαφορών και πρέπει να στηθεί ένα δικαστήριο και να μάθει ο κόσμος να προσέχεται στα νέα δικαστήρια και να εφαρμόζει το νέο δίκαιο. Ο νόμος 147 έχει λοιπόν πάρα πολλά προβλήματα, αλλά είναι πραγματικά αριστοτεχνικός. Για το να πούμε στο τέλος του φέκου βλέπετε, βλέπετε την υπογραφή του διαδικαστικού νομομαθού Κωνσταντίνου Ραχυβά. Τότε ήταν οικογέσεις και τους νόμους τους έγραφαν, τους δούλευαν οι ίδιοι, οι υπογειοί, γιατί κατείχαν τον δικημένο τους. Δεν τους έγραφαν οι μανταρίνοι και οι γραφιάρις των συμπερνών οικογέων. Το πάντο μας, στο θέμα μας, πρέπει να ενηματιστούμε και να σας μεταφέρω στο τι ίσιαί στα τελευταία χρόνια της τροποκρατίας. Τι γινόταν, πώς δηλαδή απονεμόταν την ίδια οσύνη. Στην φωτογραφία βλέπετε, είναι ένας χαρακτηριστικός τύπος τουρκικού δικαστήρια. Ο οποίος ήταν ο δικαστής του ιεροδικείου. Τα ιεροδικείο ήταν τα αθωμανικά δικαστήρια. Εφάλωσαν τη Σαρία, τον μουσουρμάνικο νόμο, ο Κατής ή Καλής είναι ο δικαστής. Σαρκτιστική φιγούρα που βλέπετε. Προέρχεται την αρελική Λεζακάντη, κατά φορά πήγε και λέγεται Κατής και Καλής. Το πώς τροβούσαν τα δικαστήρια αυτά δεν χρειάζεται τίποτα να τα αναφέρουμε. Όλα άρχισαν και τελείωναν στο όνομα και σε κυριαρχικά δικαιώματα του Σουλτάνου. Ανθρώπινα δικαιώματα, ισονομίες, δεν ήταν γνωστά τέτοια πράγματα. Τον Παξίση δοκιμούσε, το όνομα που είχαν αυτά τα δικαστήρια ήταν ότι είχαν τον τυγωρευτικό μηχανισμό για να επιβάλλουν. Ή έκανε τα τρία δικαστήρια που ήταν η Τεχοκρατίας. Ήταν λοιπόν τα αθωμαγικά, όπως είπαμε. Οι Έλληνες κάποια στιγμή, οι Ορθόδοξοι, πήγαιναν με τους φίλους τα δικαστήρια αυτά, αλλά η Εκκλησία τους απέτρεπε. Το δεύτερο είδος δικαστηρίων ήταν τα εκκλησιαστικά δικαστήρια. Κατά παραχώριση των πρωτοβουλίων από τον Μουάμπας, ακόμα όταν είχε καταλάβει τον Κωνσταντινιχαλό στην Κωνσταντινούπολη προς του Πατριάχη, παραχώρισε να τα ξεάχνουν τα εκκλησιαστικά δικαστικά πρωτοβουλίια, δηλαδή να ασκεί η Εκκλησία την δικαστία της ουσίας. Το δεύτερο είδος δικαστηρίων ήταν τα ανοιχεί εκκλησιαστικά και τα μηχτά εκκλησιαστικά, στα οποία συμμετείχαν και φορεστείοι λαϊκοί, δηλαδή ξεκίνησαν να επικάζουν εκκλησιαστικές διαφορές, στη συνέχεια όμως βρίσκαζαν κυρίως τις διαφορές που προέρχονταν από πνευματικά θέματα του γράμμα και της νηστείας. Τα σχετικά εκκλησιαστικά ήταν το μειονέκτημα ότι δεν είχαν τον τιμωρητικό μηχανισμό για να επιβάλλουν τις αποφάσεις τους, ήταν το ανάθρωμα φορεσμός και τα εκκλησία. Στα μηχτά λαϊκά συμμετείχαν και λαϊκοί και δίκαζαν διαφορές οικονομικές. Ο λαϊκός ήταν κυρίως από τους γράμμους. Σε πρώτο βαθμό ήταν τα αναμυκρόπολη και αναγκυσκοπή και σε δεύτερο βαθμό των εκπληκτήρων, δηλαδή, ήταν οι Ιεράς Υιώδος Κωνσταντινόπολης και πρόεδρος ο Πατέρας. Το τρίτο είδος δικαστήριων ήταν τα κοινωνικά λαϊκά. Αυτά δημιουργήθηκαν αργότερα, αμυγός από προαισθούς, τοπικούς πρόγρυπους, και ξεκίνησαν σαν διευθυντικά δικαστήρια, αλλά στη συνέχεια έγιναν πολύ δυναφικοί στις τάξεις των Ελλήνων και έτρεψαν και ιδιωτικές και περιουσιακές διαφορές. Δεν έχουμε πληροφορίες και αν υπήρχαν τέτοιοι είδους δικαστήρια, περιμένουμε την βοήθεια για την Μητρόπολη, το Φύκαρο μέσα του πατέρα Ιράγιου, εάν υπήρχαν τέτοιοι δικαστήρια στην περιοχή μας. Όπως προχωράει η έρευνα, έχονται τα εμβρύματα και έχω την υπόσχεση από τη συχολογράφου Ελένη Λάζο, και ανακαλύψαν μία διαδίκη του 1890 περίπου και έχει εκκυρωθεί από την εκκλησιαστική αρχία, δηλαδή έστωσε μία αντίστοιχη εδραστεριότητα η εκκλησία τότε, όπως το Παρτοδύκιο Πρωθουσιακή με μια απόφαση. Επίσης, δεν έχουμε πληροφορές για αρχεία, εάν λειτουργούσαν κοινωνικά οι λαϊκά λικαστήρια, αλλά έχουν δείξει αναφορές ότι διάφοροι πρόκριτες, όπως ο Πέτρος Ταζιντρίου και ο Δημήτρος του δασκάλου, αν θέλουν και ως ισόπιοι δικαστές, το πιάνονταν λοιπόν ότι να λειτουργούσαν κοινωνικά λικαστήρια και να συμμετείχαν και πρόκριτες του ιδιωτικού. Πάμε λοιπόν στην ίδρυση του ιδρυματικού μας, ιδρύεται το 1944, δυσκολευτείκαν πρωτοβουλό, όταν στην αρχή ρωτούσαν παλαιόντων στους αριθμούς πότε ελεύθεται το ιδρυματικό, ελάχιστη μπορούσαν να πούμε ακρίβεια. Και κάποια στιγμή δεν είχαμε το καταπληκτικό. Έχουμε αυτά τα αρχεία του ιδρυματικού Γιάννη Τζόν, έδωσαν με αγαπητήρια Ζουλίου, σκάλιζανε κάποια παλιά αρχεία και βρήκαν λοιπόν ένα βιβλίο, δημοσίευσες, όπως βλέπετε, κάνατε κάποια πολυκαιρία και ειδρύξη, πολιτικών αποφάσεων ελευρωδικών Γιάννη Τζόν, αρχωμένου από το 1915. Το εξοπλήγωτο και η υπογραφή του στο τεύος. Φιλομετρήθηκε και υπογράφεται το Μάιο του 2014, από τον πρώτο ελευρωδίτη Γιάννη Τζόν, ο Νόχωτη Γιώργος Γιακουμίστη. Επομένως, από τότε έχουμε ελευρωδική. Την ύπαρξη του Γιακουμίτη την επιβεβαιώνουμε, και ακόμη ένα φορά, στο περιοδικό φιλικό της Εταιρείας, σε άρθρο του εκπαιδευτικού Νικολάου Γαμπιάρη. Υπάρχει αναφορά στην Επιτροπή, που ήταν αρμόδια για την πρωτοβάθεια εκπαίδευση του 1914, και ο Γιακουμής συνετέχει ως πρώτος, υπογράφεται το πρακτικό, με επανομενό το υπογραφικό, όπως και αυτή. Άρα, πέρα μπάση στην Επιτροπή, ο Γιώργος Γιακουμίστης είναι ο πρώτος ελευρωδικής γκέντσοκ. Εδώ βλέπουμε, είναι το πρώτο φιλό αυτού του βιβλίου, με αποφάσεις, επίσης, ξεκινά από την πρώτη, πρώτη του 1915. Είναι τα αμνώματα των διαδίκτων, μετά το αποτέλεσμα και μετά τα αμνώματα των δικηγόρων ή δικολάδων, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Ένα θέμα που ανακύπτει και δεν έχουμε φάσει από την 1916, είναι ένα θέμα που ανακύπτει και είναι στο μεσοδιάστημα. Δηλαδή, ελευθερώθηκαν τα γενιτσά των Οκτώμβριου του 1912, ξεκινάει η προγέντρια των δικηγόρων του 1915, τι γίνεται στους δύο και κάτι μήνες, δεν έχουμε εισηκώσει πληροφορία. Πιθαμόντατα όμως, και σε σύγκριση με οι κοινωνικές περιοχές, πρέπει να αντιπλήξουν και προσωρινά η δικαστρία, το βλέπουμε από κάποιο νόμο, να γνωρίστηκε η μεταφατικότητά τους και μάλιστα να δώσει και αναδροχή στις πράξεις τους, το φωνάζοντας να λειτουργήσει. Γιατί έκανα και το ερώτημα, τι γινόταν, τι γινόταν οι ηλικίες διαφορές που ανήκουν στους δύο μήνες. Συνεχίζουμε την προσπάθειά μας. Από τα εργαλεία λοιπόν και τα αρχαία που έχουμε σωθεί, αρχίζουμε και να δούμε στοιχεία. Στηριζόμαστε σε ένας αριστικό στοιχείο να το αναφέρω από την αρχή. Είναι ο αρισμός έκθεσης αποφάσεων ανάγκους. Έχουμε τη δυνατότητα και έχουμε διασωμένο το αρισμό αποφάσεων από το 1915 μέχρι και σήμερα. Και επιχειρούμε να αποτικώσουμε και τις εγγραφήματα. Κάνω την παρατήρηση του αριστερίου, ότι είναι ενδεικτικός ο αρισμός των αποφάσεων. Ξέρω όμως ότι είναι μέσα στα δικαστήρια. Διαφέρει ο αρισμός κατάγραφης των αποφάσεων. Άλλες φορές άλλες διαδικασίες. Παλιάς δεν μετρώσαν και τις διαδικασίες της κρομμής. Μετά και χωρίζει και αναλύει διαδικασίες. Είναι όμως, ξέρω, αρκετά αποδεικτικός της κίνησης του εργαλειοδικίου. Πάμε εγώ στα πρώτα χρόνια του εργαλειοδικίου. Φέραμε το γράφημα. Κάνουμε μια λίγη προσπάθεια ο κόσμος να καταφύγει στα δικαστήρια, να βρει και το δίκαιο. Το έχουμε μία εκθήναξη του 1917. Από τα βλέπουμε ότι από το 1923 έγινε λάιξη κίνηση. Προφανώς λόγω της συγγυρίας, που γνωρίζουμε όλες τα χρόνια κίνησης, της πολέμου, της αιτικής καταστροφής, της στρατίας κλπ. Ο κόσμος προφανώς δεν έχει μια λόγια να πάει στα δικαστήρια. Πάμε στους εργαλειοδίκες. Όμως και οι εργαλειοδίκες δεν πρόκειται να σε βιώσουν. Αυτός είναι ο αρχολογικός φυνακός των εργαλειοδικών, που έχουν περάσει από το εργαλειοδικείο και τον καποθώσαμε και τον συγκροτήσαμε. Στην αριστερή πλευρά είναι μέχρι το 1950, όπου συνήθως δεν υπάρχουν στους εργαλειοδίκες, εναλλάσσονται. Προφανώς υπάρχουν προβλήματα. Το κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να σε ελεγχώσει τα δικαστήρια με δικαστές. Εναλλάσσον βλέπουμε το φαινόμενο καρμαντής να εκτελούν καθοί κοντά εργαλειοδίκη. Και έτσι πορεύεται η δικαστική αυτοίκηση από το 1950 και μετά από το 1960. Υπάρχουν πιο σοφές εργαλειοδίκες, με αρχή από το Μαζούρι. Και μάλιστα, καθώς αυξάνονται οι ανάγκες, σιγά σιγά έχουν και δύο και τρεις εργαλειοδίκες για να εκτελούν τις υποθέσεις. Όπως λέμε, τα πρώτα χρόνια ο Ιακουμής μενει ένα χρόνο και όλοι οι υπόλοιποι, Τσακάνης, Αλεξίου, Σαγνάτσος, άγγονες τα ονόματα, πολύ λίγο διάστηκαν. Και πάνω στο 1922, στη φωτογραφία, είναι ο Ιωάννης Ουμάνους. Ο Ιωάννης Ουμάνους είναι μάλλον η κορυφαία προκολεμική κορυφή των γενιτσών. Τον συναντάν μαγικά ως πυροί, τα χρόνια από το 1922 έως και το 1924. Στη συνέχεια του 1925 εγωγίζεται δικηγορός, δικηγορεί μέχρι το 1961, ενώ προς το τεύρο στους 1850 ας και πάλι καθήκουν τα ελληνοδίκη. Ο Σουμπάνος είναι ξένος. Είναι από τη Ζάκη, το κατάγελτο από τον Βελούσι Ζακίνφου. Είναι και ετοιμμένος το 1788, φοιτής της Νομικής Σχολής των Αθηνών, συσφυτητής με τον Γεώργιο Παγουλέκο τον Γέρο της Διποκράτειας και άγγωστος έρχεται στα Γενιτσά. Με σουρανή και παίζει, παιχτρέψε μου την φράση, να πω βάλα μόνος, το απέναντι στους κολλάδους μέχρι και το πόλος. Κόρυπτο είναι η μετέπεται από τη σκοφύλακας Γενιτσών η Λιάννα Σουμπάν και τη φωτογραφία την πήραμε από την εγκωμή του Μαρίνα Μημάκη και ο Πένι Μάελος σήμερα του σκοφυλακού Γενιτσών. Και περνάω στις αποφάσεις για να ταξιδέψουμε μέσα από αυτές. Αυτή είναι η πανεότερη σωζόμενη απόφαση στους ελληνοδικούς Γενιτσών. Είναι η νούμερο 1 του 1922. Η ελληνοδίκης ο Σουμπάνος αφορά μια οικογραφική διαφορά, δέχεται και διατάσσει την αποβολή. Αυτή είναι άλλη μια συνεδρία της με τον Σουμπάνο όπου συνεδριάζει με έναν πυρικό τόπο. Θα δείτε και στη συνέχεια ότι στα προσερμινά μέτρα του πορόδρομου ο ελληνοδικός συνεδριάζεται στο ελληνοδικό εκκίνητο, στον τόπο που αφορούσε την διαφορά του. Και εδώ μια περίπτωση στο 1923. Επίμορτης καλλιέργειας, και εμείς που δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε είναι νομική, τι είναι αυτό, την δικάζει ο Σουμπάνος, την κάνει δεχτή και καταδικάζει την εναγώμη να πληρώσει σε ήδος για την εμπνημωρτική καλλιέργεια, δηλαδή 10 κιλά σιτάρι, 10 κιλά κυθάρι, 10 κιλά σιφρόμου. Πάμε πάμε, πάμε στο 1926. Ο Χρήστος Καράς είναι ο ευγνωλισμός που το διαβρέθηκε από το 1925-1926 και θα σας πω το γιατί. Καταρχάς έδωσε την πτήχη να έχουμε σωσμένη φωτογραφία. Είναι αποτολέφωμα της Ελέης Αποκεφαλίδας της Εκκλησιακικής Ζεστιάς, γράφει από κάτω ο δήματος, ο δήματος είναι ο Χρήστος Βόσκοπλος και ανωρθόγραφα Ερωμαδίκης. Δεν ξέρω με ποιο στιγμή. Αυτός όμως που έχει εξώσει την φωτογραφία, έχει την πρόγεινα να γράψει την ενημερωμενία, 7 Οκτώβριο 1926, από την αντεποεβαλή των στοιχείων και των αποφάσεων καταλαβαίνει ότι είναι ο Χρήστος Καράς. Για όσα αυτούς τις δικασίες δεν ξέρουμε τους υπόλοιπους πτήχοι, τους από πού προήρθαν, από πού ήταν, δυστυχώς δεν έχουμε τέτοια στοιχεία. Ο Καράς, όπως θα δούμε παρακάτω, δικάζει με εκπληκτική ταχύτητα και συνότητα τις υποθέσεις του και με έναν τρόπο που σημαίνει ότι σφανεί παράξενους. Εδώ δικάζει προσερνάτερα το 1925. Βλέπετε την γραφή, το χέρι, τα καρτεχνικά γράμματα. Το 1925 δικάζει ο Καράς υπόθεση προσερνών μέτρων στο επίδικο εκεί, στο χωριό Πόσετς. Στο χωριό Πόσετς, στο χωριό Παλαζάδα, στο χωριό Τάφια. Ο Καράς ασταματάει με τις Κυριακές. Το 1925 δικάζει διαφορά πάντα στο επίδικο εκεί, το Κυριακή, ώρα 5.30, και αμέσως πάντα στις 6.30 δικάζει και άλλη υπόθεση προσερνών μέτρων. Και για το συμπαλείωσμα θα σας δείξω κάποια από τότε, από το 1928. Συνεχίζει ο Καράς και πηγαίνει να δικάζεται το 1925 σε ένα τσιμπίδι στην Βούδρεστα. Η Βούδρεστα είναι ο παλιός πρόοδος. Σημασία έχει εδώ και ο εχθρός που προσπαθεί να προφυλάξει την περιοσή του, και είναι ο Σαπερί Μπέις, Ζελμάν, πώς το λένε, κάτοικος Κωνσταντινού Πόλεως, ο οποίος προφανώς είναι από τους Τούρκους πέντε, και προσπαθεί από την Κωνσταντινού Πόλη, πανεσθάνετος, για τη λεξουσία, να προφυλάξει την περιοσή του. Άλλη μια συνεργασία, στην Οδό Κατσινέκτριο, και με αυτά και με αυτά, με συνεχίσανε αλλαγές ελληνικών στις επόμενες χρόνια. Όπως θα δείτε, έναν άνθρωπο συνεχώς οι ελληνοδίκες, γιώργος Πολίτης, Κωνσταντινός Σαπαλής, γιώργος Φελούζος, άλλο έναν ασφαμόματα, βασιλακάκης, θεοδραπώκουρος, ο μόνος που μείνει πέντε χρόνια είναι ο Μανούλης Φελουζάκης, που ξυπνάει σαν γραμματέας και στη συνέχεια είναι ελληνοδίκης. Προφανώς είναι ανταχώνει να έχουν ελληνοδίκης από τη Βέλεια και από τη Θεσσαλονίκη και να καλύπτουν τα κενά. Το 1929 παρουσιάζεται ένα φαινόμενο που το συναντάμε μέχρι το 1969 στο ελληνοδίκη μας. Δικάζουν και επιτελούν χρόνια ελληνοδίκη οι γραμματές, αναφερόμενος οι ελληνοδικούντες γραμματές. Ελληνίξει η κολληλουμένη του ελληνοδίκη. Η δικαστή πάλι του ελληνοδικού μου παρακάλεσε να μην τα αναφερόμαι, να μην πάω εγκαίρες. Αλλά δεν μπορούμε να το πάρουμε από το να το παραβλέψουμε. Είναι ένα ιστορικό γεγονός που κρατάει από το 1929 μέχρι το 1969. Πάμε να δούμε και λίγες αποφάσεις πέραντας και σε τότε ζωή. Μια άλλο γέξος. Εδώ την δικάζεται το 1927 από την ελληνοδίκη Σταπαλής, για φορά την απόδοση ενός ουστή, όπου στεκάζεται σαγματοπείο. Είναι μαγαζί που έρχεται η Σαμάρκια για τα επολσίκια. Συμβολικά, να δούμε ένα νεαρό πριν το σαγματοπείο φτάνθηκε. Το 1928 δώσουμε την πρώτη τρατηρογραφημένη απόφαση αφορά ένα γύρο στην συνοικία του Τσουμπράκο Γιάννητσο και την πεκτυχάζει από την ελληνοδίκη Σταπαλής. Το 1928 έχουμε την ανακατάσταση στην συνοικία του Τσουμπράκο Γιάννητσο και το 1929 προσέχεται μια ανομαδιότητα που είχε το δικαστήριο με ελληνοδίκη του Σουμινιών, ο οποίος είναι αντιεργονικός γραμματείας, δηλαδή και αναπτυγώνει. Εκπληκάζει έκταση κατά φοροβολικού καταλόγου. Θα το δούμε συνέχεια πολύ. Τις ανομαδιότητες επιβολίους φόρους της είχε τότε ο Δήμος. Έκτασε έτσι έναν ενανικό φοροβολικό καταλόγο, έτσι λέγοντας, όπου καταλώνει. Βέβαια, η αγοξινή της απλήρωση, τόσα βάμβασταν, τόσα. Επιπλέον, ο διότης να προσφύγει στα δικαστήριά του και οι ερμονικοί παιδιά του ελληνοδικίου. Επέληλοι, δηλαδή, και φοροβολικές διαφορές. Επιπλεονθυμίστως, σήμερα που έχει καμία σχετική ελληνοδικία με αυτά, η ερμονική αυτή έχει πάει προχωρούστα αντικητικά, απλά, φοροβολικά δικαστήρια. Εδώ φαίνονται οι παραξενείες σκουλέμματα. Στη στιγμή, απόφαση αριστερά για ο Φελουζάκης, ελληνοδίτη της Μεγαλοδιότητας, σχολιώνει και λίγο σε λίγο. Πρώτα, ο σπουδιώτης κτελίχραει ελληνοδίτη, ελλήψει η ελληνοδίτη. Ένα αλλοδικό κείμενο, το οποίο, άγνωστο, 1930 με ελληνοδίτη του Φελουζάκη, εκπληκάζεται υπόθεση υπό φορά τον κύρο των εχολογών της κοινότητας του Αλεφίτου. Όσοι βρήκαν κοινότητες στην Ελληνοδιότητα, είχαν την αλλοδιότητα να ανακηρύψουν υποψηφίες και να ανακηρύψουν ελληνιότητες, όχι ώστε να διτάσουν τον κύρο των υποθέσεων. Είναι μια αλλοδιότητα που και σήμερα είναι και στα δικητικά δικαστικά. Βλέπουμε, όμως, τότε, το ελληνοδικείο το είχε ως αλλοδιότητα. Στην 1930, Φελουζάκης παράξενη υπόθεση, κάποιος σκότωσε τον δημιουργικό της κοινότητας του γειτονάτου και ειδικά η καμπογεία των ζημίους της. Στην 1930, ο Πρωθόδρομος, ο Σύγκρατς Δήμαρχης και ο Σκοσμίδης, δεν είναι τόσο συγκεκριστικό πρόσωπος. Στα 17 εργαζόμε, είχαμε μόνο από εκεί ένα δείο του με δικηγόρο του Σουμπάμα για μια δουλειά που έκαναν παράξενη πρώτη φορά. Δούλεψαν έγιος βεβαιωτές φόρου γεωργικής παραγωγής και δεν πληρώθηκαν. Βέβαια, από το περιεχόμενο χέρι του διορκοδήματος ομολογίας που εργάστηκα, προφανώς κόλλεσαν στο πρώτο επαρέλαιο του ελευθυνού συμμετρίου, γίνονται ελεκτές εαγωγές και ο δήμαρχος το προσπαθεί να πληρώσει τα οφειλόμενα. Εδώ μια από τις παράξενες, όπως βλέπουμε στα έθινα και της συνήθειας της εορυχής, είναι από το 1961 φορά μια περίπτωση εκκλείσουσης της εργασίας, έτσι λοιπόν ήταν τα εργατικά τότε, οι εργατικές διαφορές. Το χωριό Σόβαλτα έχει σημασία ότι ζητεί κάποιος να πληρωθεί για να μοιάσει να εργάστηκε και το Ιωδητή, και το λέμε στη Συμφωνία, η Συμφωνία της Συμφωνίας είναι μια στιγμή από την Ιωτή του Αγίου Δημητρίου έως την Ιωτή του Αγίου Γεωργίου. Άλλη μια παράξενη υπόθεση, το 1931, ένα δάνειο που αφορά δέντα βολγαρικές ομολογίες των χιλίων δραμών. Εγώ δεν ξέρω τι ήταν, οι βολγαρικές ομολογίες. Εδώ άλλη μια συνεδρία στην Βασιλακάκη και εδώ άλλη μια έσταση φορολογικού καταλόγου. Εδώ όπου αναφέρω δώματα έχω πάει την άδεια. Ο παππούς του συναλέφωνα στις μύσεις, το 1934, ακριβώς, στις μύσεις, έχει προβήματα με την τότε Εθνική Τράπεζα, Εθνοτράπεζα και ασκή μια ανακοπή. Και το 1954, έχουμε ανακήρυξη υποψηφίου Δημοτικού Συμβούλου, είπαμε ότι αυτή η αρμοδιότητα ξέρει να την έχει, άλλα εξημασία, να δούμε ποιες κοινότητες, ποιες περιοχές είναι κατάωτες στην αρμοδιότητα του εργοδικίου μας. Και βλέπουμε, λοιπόν, ότι ήταν η Νέα Φαγητόνα, η Ραχώνα και τα άλλα που σήμερα δεν είναι, η Καλή, η Καλή Πολή, το Μάνταλο, περιοχές που σήμερα δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα του εργοδικίου. Άρα, τότε, είχε πολλή αθεσμένη πουτική αρμοδιότητα. 1934, η ιστορία επαναλαμβάνεται, τα πρώτα μεταφορικά μας δεν ήταν ακόμη τα αυτοκίνητα, ήταν τάλογα ή ιππή. Προφανώς, γιατί όταν οι κυβερνήσεις βάζανε μέρος καλών τελικοφόρειας, κάποιος ακόμης δεν έκανε απογραφή του είγον του, που είναι κατηγορόμενος, γιατί δεν ήταν φίλος, είναι το στενταφορικό μέρος, ο κάτιτρος του ορκινού, και τρώει πρόσθεμα τριακοσίων και δύο τραγμάτ. Ο Λεωνίδης ως γραμματέας, και το 1944, δεν βλέπω τον γραμματέα της εταιρείας, τον κύριο Σταμιγέλη, αλλά ασθένειες συζήτησαν την Άδη, όπου αυτός του λοιπόν, της συνονόμαντός του, όπου δεν έχει πρόβλημα, δεν έχει υγεία σε κάποια σκούτη, δεν τον πληνώνει ο Μιστοντής, και βλέπω μια πολύ ωραία περιγράφη, όπου λέει, το ΑΚΙΝΕ, το ΚΙΤΕ, βρίσκεται στην πλακία Χασναί, κάτω του δρόμου, του δημαρχιακού καταστήματος. Έτσι εδώ μαθαίνουν και η γεωγραφία της εποχής εκείνης, της εποχής εκείνης. Αυτό είναι τα εγκαινικά πρακτικά της εμβιβασμού του 1935. Και προσέξτε λοιπόν, κάνουμε μια αναφορά στην έκδοση απογράφων, για να δείτε τις φοβερές πολιτιακές εναπολές. Εδώ κρατήστε το 1936, βρίσκεται ένα εναπόγραφο, έναν όνομα του βασιλεώ. Έρχεται το πόλεμος, το 1940-1945, και εμφανιστεί ο πρώτος ερονολίκτης, που κάνει αρκετά χρόνια στα Γενιτσά, είναι ο Στάδος Κατσουλέας, από το 1935 έως το 1947. Το όνομα παραβαίνει σε Μανιάτσι, κολοκονησιακή καταγωγή του. Πολλά χρόνια, έναν ερονολικείο, και πρέπει να είναι ο άνθρωπος που έσωσε τα αρχαία του ερονολικείου το 1944. Γιατί κάποιος θα λείωσε το σπίτι του. Από τα βιβλία, το άνθρωπο είναι τη σταθερότερη, αναφορά είναι ο Κατσουλέας. Άρα αυτός θα σώθει. Βλέπετε τις αποφάσεις του 1940, δείχνει το ζήλιο του δικαστή, βγάζει αποφάσεις μέχρι την 21η, 8η πρωί του 1940, διευθύνεται από τον πόλεμο, και πρέπει, θα σας πω εγώ, αν δείτε τις αποφάσεις τελευταίες, δεν πρόβλημα να γράψει το αποτέλεισμα αντίπλο, προφανώς τον πρόεδρο του κόσμου. Το 1942-1942, φυσικά, έχει κίνηση, κανείς δεν ασχολείται με τον πόλεμο, τον Κατσουλέα αποκλειθούν κάποιοι ερονολίκτες που έχουμε από άλλες περιοχές. Και εδώ βλέπουμε, τώρα, το γράφο με τις νήσεις. Φαίνεται ότι στις δεκαετία του 1920 και του 1930 υπάρχει μία άνοδος, και μέχρι το 1940 προσπαθεί να πατήσει στα πόδια του τελευταϊκού. Συνεχίζουμε, κάνουμε πάλι τις νέα βόρκες στην εποχή της συνήθειας, 1938, μία ανακοπή κατά προσωπικής κράτησης σε δάλμα τους ουφυλής από τον πλήμο. Προσθέτει κάποιες, γιατί απειλούνταν ακόμα και προσωπική κράτηση. Οι δικηγόροι από τότε φροντίζοντα τα θέμα αυτά τους και μία χώριξη που πληρώνει κάποιος δικηγόρος, του Ταβίου Πρωνιασβέρευση, το 1938, για να μπορέσει να κάνει τη δουλειά που θέλει. Και το 1939, μία αγωγή με θέμα εργασίας μιλήβων. Κάποιος πατέρας μιλήβων ζητάει να πληρωθεί η εργασία των παιδιών του, και το εργαστήριο λέει ότι την προσέφερε στον ενωμένο για απομεγωρή χρέους του είχε και την απορρίπτει. Το 1939, πολύ σημαντική απόψη με τον Τατζουλέα, είναι εργατική διαφορά. Επικαλείται τη συλλογική σύμβαση εργασίας των υπαλλήλων λοιπορικών κατηστημάτων, βαθορισμικών, και κυρίως προσέφερε το στοιχείο που βγαίνει για να τον κατατάξει. Εκεί έχει ζητήσει συμπεριφέρον στο ιστορικό από τον δήματο, που βεβαιώνει ότι τα γενιτσάρια έχουν μιλισμό αν του 10.000 κατοίκων. Άλλος ένας καλύτερος αίσθησης για τα φοροβολικού καταλόγου, που ήταν εμποριεσμητισμένο από αντικείμενο, ακύρωση εντάγματος προσωπικής κάσης το 1940, απόφαση αγορίας αποσυμβίωσης με όρκος αποδεικτικό μέσο, οι παλιότεροι διοικηγόροι θα το οδηγούνται, παλιά αποδεικτικό μέσο και ο ορκός ενός των διαδίκων, και συγνάει δικασές των επίπεδα για να αποδείξουν. Απογραφή φορτιβού επίσης άγμαστα αντικείμενα για μας σήμερα, το 1942. Το 1942 με σούς της κατοχής επιδίδεται ένα πράγμα από κατσουλέα και είναι εν ονόματι του ελληνικού εθνού. Το 1945 άγμαστο αντικείμενο ορίζεται Επιτροπή Ινδωρίας του Αγίου Κωνσταντήρου. Και το 1945 είναι μια αγωγή του Γεωματίας Βαλμωστήδης της Ελληνικής Ινδωρίας. Ο αίγορος αυτούς εικοστηρίζει ότι ήταν σε ένα νήσιο, έφυγε αναγκαστικά με τα γεγονότα του 1944 και ζητάει να επανεγκατασταθεί. Αρνείται ο δαγκώνος, τάνει στα δικαστήρια και μέσα κάνει δεχτεί την αγωγή και τον επανεγκαθιστά στον Ισσοοκίνητο. Έχει στη σελίδα αυτή που βλέπετε μια αναφορά στα γεγονότα του 1944 που λέει ότι όχι μόνο αυτός, αλλά και όλοι που ολόκληρος της πόλης των Γιάννητσων υπό τον κατήκον, πρόγραμμα των γεωμαδικών φόμων, αποχώρησε και εγκατήρησε από την πόλη. Αναφορά λοιπόν στα τραγικά γεγονότα του 1944, ο κόσμος έφυγε από την πόλη για να αποφύγει τα ρυσάζια. Και ένας ακόμη φοροβολικός κατάλογος αυτή τη φορά στους γαλατάρες. Μετά την αποχώρηση του Κατσουλέα, έχουμε πάλι, ο Βλήμαντας δεν έρχονται Ελληνοδύκης, και έχουμε το άλλο φαινόμανα τώρα, που το πράγμα είναι παραίτητοι συνάδελοι. Αρχίζουν να καθίκονται οι Ελληνοδύκοι δικηγόροι. Το πρόγραμμα έφυγε πάνω στον, νομίζω, και η Εικονομία, που του είπαν οι παλιότεροι. Έτσι βλέπουμε ο Ελληνοχρέης δικηγόρος, που είναι η Ελληνοδύκη, ο Ζουπάνος από το 48-50, ο Αλέξανδρος ο Παλόγουλος, το 148, με ταίπιτας ηπικοδόγραφος, ο Νηγόρος, ο παλαιμητρίου δικηγόρος, ο οποίος μάλιστα, στον με ταίπιτα του 2000, ρηγόρικο σύλο κογεννησόν, είχε αυτόν τον μητρο-1, ο Αίμαντης, ραταφύλου του 1955, με ταίπιτας ηπικοδογράφος και ο Γεώργος Βαϊτάνης, τον οποίον θα διαφθάνει του Φουμινετρα, Είχε πολύ σημαντική δραστηριότητα. Μια βαθιά στυνομολογία. Ζουμπάνος από αυτό, απογραφή αυτοκίνητου. Οι εκλογές του συνεργασμού αρχοντικού απασχολούν το ειδοδικείο. Μια εργατική οδηγή. Μια εργατική οδηγή. Μια εργατική οδηγή οδηγού κατά λεωφορημού από το 1948, κάτι με κοιτάει που κοινίζει εδώ, κοιτάζει ο Ζουμπάνος. Πάλι ο φορολογικός κατάλογος του δημογενητών το 1949. Και το πράγμα μόνο βαίνεται και καλύτερος σιβαλόμενος από τότε. Το 1949 ασκείται αγωγή κατεοδημικού δημοσίου από κάποιο κάλυτο, γιατί μισθώθηκε μία αποθήκη προς την πρώην, αλλά δεν δισμυρώνει το ίδιο. Το 1949 αγγίσεις πολύ καλή. Είναι αγωγή αγγίωσης των αποφάσεων της γενικής και της Ένωσης Γεωγικών Συνεδελισμών, όπου πίσω υπάρχει, έχει προσκομιστεί και ένα παρουσιαστήριο των προσώπων των Συνεδελισμών της Ένωσης Γεωγικών Συνεδελισμών. Το 1950, εδώ μπορούμε να αφαιρώνουμε από την άδεια, η γιαγιά του συναδεύου Θεόδου Ροθαμασόκου έχει μικιάση μια αποθήκη στη Συγκέα ολογίως με αγωγική τράπεζα, αλλά η αγωγική τράπεζα δεν πληρώνει. Σωστάει 1.960.000 δραχμές στα τεφρύματα και ασκήτην αγωγή. Άλλη μια αγωγική αγωγικός κατάλογος με τον Ζουμπάνο, μια ανεπιδίκαση προς ορινές διατροφίες από αττύχημα, και μια αγωγή του 1951 κατά της εταιρείας Βέρμερνι προκάτοχος υπρόδομος της ΒΑΐΘ. Είχε πάρει λοιπόν ένα μπαρέλι πετρέ, λαγόναν την Γερμαντιά, λαγόναν με προσεγγέννησαν και με τον Κρύο. Ο Γαϊντάνης αρχίζει το 1951, που ήρθε μια αγωγή για δημιουργία, ήρθε το δικαστικό ένσημο, άλλη μια ασκήτηση αγωγικών κατάλογων του 1951, και εδώ πάλι ανακήρυξε το λογό του 1951, όπου και πάλι βλέπουμε ότι πάρα πολλά χωριά είχαν κυδώνει να εξακολουθούν να είναι στην αρμοδιότητα των Βιαντσών και πολλές άλλες περιοχές. Μια απόφαση κατά δημοσίου μακροχέρω, και εδώ βλέπετε ένα γαμάτιο σε διαταρχή γραμμένο στο χέρι, βάζει το οποίο κινείται παραπέρα και η εικασία για την οφυλή πρώτη προσωπέτει. Άλλη παράξενη πρόθεση, το 1851 ζητάει κάποιος να του αποδοθούν 13 γαλλικά χρυσά εικοσάφαντα, τα οποία ο άνθρωπος του παρέτης ονομάζει μεγάλους κοκόρους. Επροθέτουν ότι είναι τα κοκόρια, παλιά που λέγαν γαλλικές γυλίδες γιατί ως προσφωνή γαλλική χάρι έχουν ως έμβλημα των παιδινών. 1952 άγνωστο ενδικείμενο, ισοψηφία δημαρχιακής για την ανάγκηση μεγών της δημαρχιακής επενδρομής, και το Λήμι θεωρηματικούς του. Μετά από αυτά το 1952 προς τα τένια εμφανίζεται ένας δημοσίου μακρομαθηρίες. Είναι ο Τσίς Μαντζουρίδης που υπηρετεί από το 1952 στο 1962. Είναι παλιότερος συνάδελφος, κουνάντα κεφάλια, έχοντας το φανός αναμνήσεις και θυμίσεις από τον Μαντζουρίδη, για τον οποίο μόνο τα λαμπόγια του να μούν, πολύ καλημπέμνα, ειδικαίες στην δουλειά, τρέχει το Εκοδικείο με αυτά τα χρόνια και προχωράει την δουλειά. Άγνωστα παλιά δικείμενα, 53, ισοψηφία κοινωντικού συγκουρίου ΑΚΣΟΝ, είναι το Εκοδικείο. Εδώ θα διαβάσουμε και λίγο, είναι με ένα αντικείμενο στη Νέα Χαρτιθώνα. Ο δικηγόρος των ΕΝΤ δεν είναι Θεσσαλονίκης, εμφορείται από μεγάλο πάθος και κατελεί. Αυτός είναι, κύριε Πρόεδρε, ο αδερφός μας, κλασικός τύπος Παταούλα. 1955, μια νηστοτική για μια παλάνγα, ο αναγώνομος προβάλλει έναν φίλταρο ισχυρισμό, λέει πως είχε κάποιος αξιωματικός στρατού να μην πληρώσει το νίκιο, γιατί το σπίτι είναι μέσα σε στρατόκολλα. 1956, έξωση, ενοχώνονται του βασιλέως, το πολέμμα συνεχίζει να παλαντζάρει. Και μια πολύ ενδιαφέρουσα έσταση εδώ, 1959, κοινωνικές εκλογές στην ΑΚΣΟΝ και κάποιος της εκλογίας ενέσταση, λέει να αποκλειστεί ο τάδες ενδιασμός του Π.Τ. Απομόνια, γιατί χρησιμοποίησε ως έμπνευμα την Μέλησα. Και η Μέλησα ήταν το έμπνευμα του κόμματος των Προοδευτικών του τότε κολλιτικού σπίουματιζήτη. Και λέει πρέπει να είναι εκλογές. Ο Μαντζουρίθι Μπέμπη, για να μπορεί και καταρχάς να τους απαραδεχθεί, γιατί έπρεπε να υποβλεφθεί πριν από την ανακήρυξη, αλλά προχωράει από την ουσία και λέει ότι το κόμμα αυτών τους προηγούμενους πουλευτικές εκλογές κατέβηκε σε συνεργασία με άλλα κόμματα και είχε άλλο έμπνευμα, έναν αϊτό που κατασπαράζει ένα φίδι. Αλλά προχωράει από την πραγματικότητα του Μπέμπη και λέει και αλλαγεί στις προηγούμενες εκλογές. Στις πιο προηγούμενες που κατέβηκε το 56, το συγκεκριμένο κόμμα πήρε μόνο 10 από τον ΑΚΣΟ και άλλο, χωρίς να επιδράσει τα βοδές. Και στη συνέχεια έχουμε, να αναφέρω λίγο μοναχερινό λίγο, λίγο ο Ροσκάς Ανίδης, το 962 και το 968, ενώ μάλλον συνεχίσουν τα κοινά και ανεβαίνουν και πάλι στις έρβες τραβαθείς, όπως η Μαρία Αναστασιάδη που διπλέγουμε εγώ, το 962, το 963 και το 964, και ο Διέργος Πανάρεπος το 968 και το 969. Το 966 είναι ένα πράγμαστο για σήμερα νικήμενο, με απόφαση του νοδικού δικαιολογίου, που δικαιολογείται κάτι ως οχωρία γιατί είναι ένα συσκευαλικό του δικαιώματο, οφανώς ότι έχει πετύπτωση. Και το 966 πάει η Αναστασιάδη, όπως είπαμε. Στο μεταξύ, το 1ο δικαιογραμμό έχει γιγανόρατε, φαίνεται το γράφημα από το 50, και παίρνουμε συνεχώς ανοιγική πορεία, 64-65. Είναι προφανώς για την ανάκλαση της οικονομικής γίνησης του γενιτσόκαλα και της ανοιχτωτικής, ανοιχτωτικής πορείας της χώρας και αυτό φέρνει καθαρά τη συγκίνηση του εγκαστριού της πόλης. Πάμε πλέον πιο πέρα. Είναι το 1970. Αρχίζουν πρέπει να είναι μεγάλες οι ανάγκες του Πορτοδηκίου. Ο Γαμάν δείχνει ελληνικαστριακά η πραγματεία και έχουν πλέον δίδυμα. Ο λοιπόδης δεν φτάνει ο λοιποδηγής και στη συνέχεια έχουν και περισσότερους. Καΐσις, λοιπόν, είναι το 1970. Και Πανίδης από το 69' στο 77', μια ματιά και εδώ. Ο Καΐσις με καματιά τη Βέλα Συγγέλη. Μια παροτρίωση του 1970 με δικαστή των κυρίων του Πανίδης. Μπορεί στη στιγμή να παροτρίωσουν σαν στρέμα μέχρι 1000 στραχμές στην περιοχή στην Ευρωπαϊσόγη για εγγυρωμετρικτικά έργα. Και μια ματιά σε μια στραχματική του 1971. Μια γιαταγή πληρωμής δικαστή Πανίδη στο 73' και άλλη ματιά που συντάσσει στη 1973. Είναι ο δασκοτός παλιστάνο με συμβουλογραφή μας Αλέξανδρο Σαρτόκουλος. Από εδώ και πέρα είναι η χρυσή εποχή. 66' και 80' βλέπετε, πέραν τα νομέρα. Ανδημένη πάρα πολύ, το ευρωδικείο γιγανθόνο είναι. 78', 79', λέμε ότι πάνε στα ρεκόρ. Είναι η χρυσή εποχή του του καιρός. Για την οποία θα ακούμε αμέσως. Τι στιγμή έχει την δημοστοφή να πάει στο 42' το ευρωδικείο γιγανθόνο κερδίζει την μεγαλύτερη νομοθετική διάκριση, διόχεια από αλληλεγγύη. Σε αυτό που βλέπετε, είναι ένα στόμα του 1982. Έχει τίτλο περικατορισμού μεγάλης κίνησης ευρωδικείο και του δημοστοφικού. Και το ευρωδικείο γιγανθόνο συμπεριβαίνει στα 24 πόλεις ευρωδικίας της χώρας το χαρτισμό του μεγάλης κίνησης. Για να καταλάβετε τα υπόλοιπα ιδιατήρια της αυτοίκησης, η λάρισα εμπάτρα, ο πόλος, ο διάδειο, πολύ μεγάλη διάκριση. Δεν ξέρω να μας ρωτήσει κάποιος τι σημαίνει αυτό, αν ήταν απλά δημιουργική, ή αν σημαίνει κάποιος που στην λειτουργία μόνο κέντρεζε κάτι, το σύμφωνο είναι ότι αποτέλεσε σοβαρό πρόβλημα για την πρωτοδιοίκηση του ευρωδικείου. Έχουμε να δούμε λίγο την λειτουργική δίκαιοδοσία όπως έπαιξε. Αρχικά τα εικαστήρια των εγκανητσών υπήρχαν στην ευρωδειότητα του πρωτοδιοίκηου ΒΕΡΙΑΣ από το 1914 μέχρι το 1968. Δεν ξέρω γιατί πήγαμε στην ΒΕΡΙΑΣ την Άλλωσα, γιατί υπήρχε και πρωτοδιοίκηος της ΒΕΡΙΑΣ από το 1922. Από το 1968 το είχαμε αλλαγεί, παγόμαστε στην ευρωδειότητα του πρωτοδιοίκηου ΒΕΡΙΑΣ και έως το 1985, οπότε δημιουργήθηκε το πρωτοδιοίκηο ΒΕΡΙΑΣ. Ενδιάβασαν, όπως καταλάβατε από αποφάσεις που αναφέραμε, είχε πολύ μεγάλη αρμοδιότητα από την ευρωδημία μας. Ήταν μέσα η Χαλκιδόνα, η οποία μείνει σε αυτά τα κουφάλια και ήταν πολύ πολλές περιοχές επίσης από την επαρχία σκύβραση και έρεσα. Αλλά στη συνέχεια χάθηκα. Μια ματιά στα νομοθετήματα λέγω εδώ. Στο χεινιακό σκραφτό με την υπαγωγή στην Έβεσα, χάνεται η Χαλκιδόνα. Αποσπάθηκε και πήγαινε στη περιφέρα του Ευρωδημίου της Αουλής. Το χεινιακό σκραφτό απόσπαθηκε και πήγαινε στη περιφέρα της Βουμένησας, η οποία είναι δημοσάκης Ιουκολής. Και ακούστε πολλά που είχε. Άγιος Πέτρος, Βοργώβη, Βουμένησαν, φτάνουν μέχρι την Ιδωμένη, Πετάλαφο, Τούμπα, Πολύντρο, πολύ μεγάλη περιφέρα. Η Βουμένησά είχε από παλιά δικαστήριο τις πρώτες και είχε έρθει στη διάρκεια της δικατορίας στο Ευρωδημίου Κεντζό, αλλά γρήγορα αποσπάθηκε. Και το 1980 το παράξελο μόρφωμα που τάχυμε έτσι και σήμερα γίνεται του Ευρωδημίου Κουφαλίου και παίρνει τάχια και κυτυραχμόνα, τα οποία είναι χωριά δηλητικά του. Ο Μομπέλας και του Δίου Μομπέλας ανοίγουν οι ευρωδικαίες και οι μοτοδικαίες και θέλουν και ένα μόρφωμα, νομίζω κάποιος τι πρέπει να απαγηθεί. Πάμε τώρα στις αναγκυρίσεις και τις αποφάσεις. Είμαστε το 62, τώρα έχουν οι επικυρώσεις. Για τους μη γνωρίζοντες η επικύρωση ενωμάλλοντων υπαξιότητα, μια διαδικαστική διαδικασία που δεν πάτησε πάρα πολύ στα Γενιτσάν. Εξηγούντα για τους δυνάμους που στη συνέχεια απαγορένουν να κάνουν η κατάγραφη συμβουλευτικών δημοκρατειών, όμως που οι γενέσεις αποκάλυψαν, έπαιρναν να μειραστούν. Ο τρόπος δινόταν με την επικύρωση ενωμάλλοντων υπαξιών. Αρμοδέωτο ελληνοδικείο, πολύ δουλειά στα Γενιτσά, ελληνικό εργασμό στις δουλειές, ο κόσμος θα εκτομπεί τις υπερουσίες του, το κράτος παίρνει φόρους και ελληνοδίκες και γραμμανίες βοηθούν πάρα πολύ. Έβγαινε ελληνοδίκες, Αριστείδες και Αποττήρες, ο οποίος επηρεύει και χρέει τη μάρκα του Περισιακού το 74-85 με την μεταπολίτευση και μαλλιών της Αβάκης. Και μάλλον έχουν μια αντικεινικό γραμμή στις αργάνιες της Περισσόδας και βλέπονται στα στατισικά, οι γωνίες και οι οκτωμενιταρικοί, στο τέλος γράφουν πόσες αποφάσεις έκανε ο καθένας. Και τις δύο φορές κερδίζει η Μαρχαία Κυφαλή ο Γιαποττζής 7-4-7-17 ε.Χ. 6-53-4-0 ε.Χ. Λίγο συνομόμε για τις αποχείες του 57, δικαστής ο Γιαποττζής, γραμματέας του Λιγκόλος ο Κυρωμάνος. Φυσικά υπόσχεσαν τα περίφανα αποφυγωμένα πρακτικά πληροφορίες των παλιών και εγώ που βλέπω ότι γινόταν στην Πολύγραφο της Δημαρχίας. Τα χρησιμοποιούσαν και οι δικαστές, συντήρωναν τα μόνα και αμέσως του δημοσιώναν τις αποφάσεις και γίνονταν εγκωμένοι. Συνεχίζουμε πάνω από το 81-88 οπότε πλέον αρχίζει και γίναν κόνατε για τα καλά στα ερώτημα του Πρωτοδικείου. Πάνε στις νεότερες γενιές δικαστών, εμφανίζονται δικαστές, επίσης εμπληματικές δημοφιές. Το 1883 για λίγο υπηρετεί η πρώτη γυναίκα Ελληνοδύτης Γεωργίας Τεχνοράκη, η οποία όμως συγκίνεται πάρα πολύ στο δικό του κεφέρι. Και το 1883 εμφανίζεται μια σύγχρονη εμπληματική μορφή, μας θυμάστε σήμερα για την παρουσία του, είναι ο κύριος Φασίλιος Λαπρινός. Ο Λαπρινός θέλουμε να είναι ο μακροβιώτητος Ελληνοδύτης, εξαιρετικός ίδρος και πολύ καλυστορικής κατάθυσης, δεν πηγαίνει τσάντα, μ' αγαπήσαμε και ξεκόλφουμε τον αγαπάνουμε και είναι σήμερα παρόμο. Κάνει λίγο ο κ. Κουτσονάκο, βλέπουμε εδώ, ο οποίος έρχεται λίγο αργότερα. Το ελληνοδικείο γυναντόρατε και είναι έτοιμο πλέον να στήσει στην ιστορική του στιγμή που είναι η έδειξη του Πουρθοδική. Εδώ είναι η εκκλησία μας του κ. Λαπρινό, είναι η πράξη εμφάνιση του του 1983. Και εδώ είναι η αποχώρηση του 1991 από το ελληνοδικείο προσωπικό του ελληνοδικείου. Και εδώ είναι η εμφάνιση του κ. Κουτσονάκου του 1983 και η αποχώρηση του του 1953. Στο μεταξύ του 1999 αρχίζει και άλλο πράγμα με το ελληνοδικείο. Ο κ. Κουτσονάκο γεννιζόμαστε τη διασπασία του, μη μάλλον την εξάπρωση του. Γίνεται το ελληνοδικείο χρειάς βρίσκεις. Τότε λοιπόν και με φροτοβουλία της τουπικής κοινωνίας, ο εξάγχωρος του τότε διπάρχονται και μην αντιπεριφερειάχθηκε ο θόρρος Θεοδρανίδης στον Μάη. Και σήμερα πήγε η κοινωνία της 94 με το 2002 το ελληνοδικείο. Συνοδεύονται το ελληνοδικητικό συμβούλιο, το τότε ελληνοδικητικό συμβούλιο του Κυκολικού Συμβουλίου Γεννιζόματο του Θεού Σουερντίχα. Είχε αμυντική νομοδότηση, αλλά γεννητή συνέβη στο πελόνι που νομοδοτηθηκε. Σε έναν δικήνο χριασμέσις το οποίο λειτουργεί από το 1999 ως το 2020 παράλληλα με το ελληνοδικείο Γεννιζόματο, έχοντας αμμονιώτητα το 2012 ο Διωστιακό δίμο χριασμέσις, σύμπους γαλατάκες και παλέφητο από τον Δ. Μεγάου Αλεξάνδρου. Δυστυχώς, όμως, στο Λύμβιας δώδεκα παιχνοδετιού χρειάζευσης, έφτει η θύμα των οικονομικών μέτρων, εντάσσεται στα ίδια πολιτικού μόντα, η ανεργά ηλεκτρονική, αν δεν ήταν έτσι, καταγιώνεται και συγκονεύεται και πάλι με τα γενιτσά. Η προσοχή μάτους είναι ότι έπρεπε σε θύμα δύο-τρυνών παραμένων, που ήταν ότι τα πολύ κοντά στα γενιτσά δεν είχε εύκολη κοινωνιακή πρόσβαση, δεν είχε δείρνιο ιδιότυπο, όμως έχουν αναπληρώνει το εμίθιο και δεν υπήρχαν πολύ κατεστημένοι δικηγόροι στην κρή αυρίση. Ιστορικά, αυτή είναι η πρώτη απόφαση της χρειάζευσης, που είναι από το 79 π.Χ. Αναστασία Μαντζάδα, γραμματεία αστασίας με καθέση Λάμινου και αυτή είναι η τελευταία του 2012 π.Χ. Πατρίκου, γραμματέας Αναστάσιος Αργανίδης. Ο τελευταίος μας θα κάνουμε μια εβδομάδα, ο Αναστάσιος Αργανίδης, είναι ο συνδετικός φρύχος, είναι ο μόνοιος πάλαιος του κρινοδικίου χρειάζευσης, σημαντικό ότι η μήκριση και το τέλος του μας εξυπηρετεί πάρα πολλά φορές στην κρή αυρίση και σήμερα ανοίγει στο δυναμικό του κρινοδικίου χρειάζευσης. Συνεχίσουμε στην νέοδο, βλέπουμε ότι είναι 1923, έχει ένα πρώτο τελευταίο χρειάζευσης, το βλέπουμε και βρίζει τέσσερις σημαντικών, μαζί με την μήκριση έχει τέσσερις σημαντικές, αλλά θα μας πει πάρα πολλοί δικείμενα, έχουμε προσθέτει καινούργια, πάρα πολλά δικείμενα και φέρεται από τα νόμερα του κρινοδικίου χρειάζευσης για ένα γιγαντωμένο και μετά το τελευταίο χρειάζευσης. Και εδώ μια συνορική εκκίνηση όλης της πορείας από το 1915 έως το 1913. Βλέπετε σε αυτή η ανοιγική πορεία την φορήφωση, την προχειρήτωση του κυρώσων, στη συνέχεια την καρκιακτώση αλλά την κίνηση πάντα σε μεγάλα νομερά άμα των 7 κουσιών αποφάσουν. Να κάνουμε μια αναφορά και στους ελληνοδίκες που ακολουθούμε μετά. Έχουμε λοιπόν κατακάτσεως στο ελληνοδικείο χρειάζευσης υπηρετούν παράλληλα, δηλαδή η κυρία Μαντζάρα, που είναι η ελληνοδίκης πρώτη, δημιουργήθηκε 29.000 ετών δημιουργήθηκε η κυρία Ανακιανγούλη, νομίζω ότι είναι εδώ σαν πνίρα, είναι παρουσιακή, ευχαριστούμε, και υπηρετούν και ελληνοδίκες στο Γιάννητζο. Καναλιές, Σαραντίπλου, Πατρίπου, Μάντζο, νομίζω και και ένα Μάντζο εδώ. Αυτή λοιπόν είναι η νεότερη εποχή του ελληνοδικείου, αυτή είναι το εργασιαστικό τραγουδάκο του ελληνοδικείου, το οποίο έχει να το δωθεί με κορυφέρα στην πληθυσία και η οποία πλέον έχει περιμένει πολύ μεγάλο αντικείμενο. Κατακολλογικής να μάθουμε την ιδρυσία, η κυρία Γιαγνώλη από το 2001 στο 2007, η κυρία Σαραντίρου από το 2005 στο 2012, η κυρία Πατρίπου από το 2017 στο 2014 και η κυρία Μάντζο από το 2008 στο 2012. Της Ιταλία από την Παρισσύνα υπηρετούν τις ελληνοδίκες, ο Ιωσήμιας Φαπαδόκουνος, Χρυσούλα Επολένη και Μαρία Δημητρίου, όπου οι ορθοί της συμφωνούν με την παρσιέρα. Λοιπόν, κάνοντας μια σκληρική έρευνα, έπρεπε και φωτοταξικά να το εντάξουμε με το Ελληνοδικείο. Να βρούμε πού είναι το Ελληνοδικείο, πού υπήρχε σε αυτά τα χρόνια το Ελληνοδικείο. Ξεκινώντας από τα παλαιές χρόνια που ήταν, πού είναι το Ελληνοδικείο, πού είναι το Ελληνοδικείο, δεν μπορούσαμε να το βρούμε. Σταματούσαν δειμακτηρίες στο χτίσμα του Ιντάκου και στο χτίσμα του Παλαινιτρίου. Δεν μπορούσαμε να πάμε παραπίσω. Σε μια συνάντηση που είχα τέσσερις μέρες με τον Παλαινό δικηγόρο του Ιντάκου, προσπαθώ να εκπαιρέσω πού ήταν το Ελληνοδικείο, δεν μπορούσαμε να το βρούμε. Κι όταν συζητάμε άλλα θέματα, έρχεται μια αγαπή και μου λέει «Ήταν Σουμελήδη». Ποιο είναι το Μέλληδη, είναι το χτίσμα της οικογένειας Μέλληδη που είναι ακριβώς απέναντι από την ίσοδο του Β' Ομορφικού Σχολείου. Αμέσως καταφέμπω στην βοήθεια της πρώην συναδέλφου Μάριας Καρύπη, η οποία απευθύνεται αρχικά στην μητέρα της Κ. Μέλληδη και στον θείο της Α. Μέλληδη και επιβεβαίνουμε ότι πράγματι το Ελληνοδικείο στεγάστηκε τα χρόνια αρχή, αμέσως με την απελευθέρωση, στο χτίσμα του Μέλληδη. Αυτά τα πληροφορίες είναι προσφέρουνα από όσα χρόνια είναι εκεί. Έγινε κατά Μαρτυρία του Κ. Μέλληδη και στεγάστηκε η Επιτροπή Επολογιλώσου. Από ένα φέτορα που μας έδωσε ο Κ. Παλασγάρο λίγο πριν, λέγεται στεγάστηκα αρχικά εκεί που ήταν και παλιά το αυθομαντικό δικαστήριο. Αυτά νομίζω ότι θα τα ψάξουμε και θα πάμε στη συνέχεια. Στη συνέχεια, η Μαρτυρία σημαίνει ότι το Ελληνοδικείο ήταν στο χτίσμα Μητάκου Κασησοκτηρίου μέχρι και το 1955. Είναι η οικοδομή ο οποίος είναι το φαγματικό του Βαρελά. Στη συμβολή των οδών Βλαστήρα και Πάθου Βοπελά ήταν ένα δυόρφος πίσμα με τρίσουρο από την οδό Βλαστήρα και εκεί στεγαζόταν το Ελληνοδικείο μέχρι το 1959. Πρέπει να στεγάστηκε αρκετά αρχικά εκεί, σωστά από το πόδομο, γιατί υπάρχουν πατρίες ότι εκεί λειτούγησε και στο πίσω μέρος από το στενάκι της Λούκα Ποδοστρίου λειτούγησε και στρατοδικείο. Στη συνέχεια το 1959 φέρνει από την οικοδομή Νιτάκο το Ελληνοδικείο και πηγαίνει στην οικοδομή του Παπανηγετρίου. Είναι στο τέλος του Πεζόδρομ, συμβολή οδών Ταβουλάρι με μεγγυζέλο εκεί που σήμερα είναι κρεοπολίου και ήταν οφαλιότερα που ήταν ένα καταλυστήριο. Εκεί στεγάζεται μέχρι το 1965 και το 1965 πάνω στο κτήλο που βλέπατε είναι το Συνεδόχο του Ελληνοδικείου. Στο νεό δημιουργείο τότε εγκυλιάζεται και στεγάζεται εκεί το Ελληνοδικείο Γιαντζόν, όπου και μένει για 20 χρόνια μέχρι το 1985. Ήταν 20 χρόνια τότε, υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής ότι ήρθε τότε ο δικαίος δικαιοσύνης Στεφανάκης, το επιθώρισε και ενθουσιάστηκε. Από το 1985 το Ελληνοδικείο στεγάζεται στην οικοδομή της Ιτσιγγιά στο τρίπο όροφο της Κυπωνικής Αγγελίας, όπου υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής και της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας, όπου υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας, όπου υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας, όπου υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. Υπάρχει δημοσίωμα της Εθνικής Λογής της Κυπωνικής Αγγελίας. |
