| σύντομη περιγραφή: Σήμερα θα ασχοληθούμε με τρία διαφορετικά πράγματα. Πρώτα θα συζητήσουμε την δυνατότητα να διδάξουμε τις γλωσσικές δεξιότητες μέσα από το διαδίκτυο, μέσα από τον υπολογιστή. Ωραία, θα ξεκινήσουμε με την κατανόηση γραπτού λόγου και την κατανόηση προφορικού λόγου. Αυτές τις δύο δεξιότητες, πώς θα μπορούσαμε να τις ονομάσουμε, επειδή και οι δύο αφορούν κατανόηση, προσληπτικές. Ακριβώς, είναι δεξιότητες που αφορούν την προσληψή και κατανόηση πληροφοριών. Και στη συνέχεια θα συζητήσουμε για τον ρόλο του δασκάλου και πώς αυτός επηρεάζεται από την χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών. Θα δούμε αν υπάρχουν νέες επαγγελματικές δυνατότητες που δίνονται μέσα από το διαδίκτυο. Επαγγελματικές δυνατότητες που θα μπορούσετε εσείς να αναπτυχθείτε ή να αναπτύξετε, μόλις τελειώσετε το ΙΜΓ. Και τι είδους εκπαίδευση πρέπει να έχετε στη φαρέτρα σας, έτσι ώστε να μπορέσετε να τα αποξέλθετε σε αυτές τις νέες δυνατότητες επαγγελματικές διεξόδους που σας δίνονται. Ωραία, αν σας ρωτούσα αυτή η προσέγγιση, η σημερινή, δηλαδή να ασχοληθούμε σήμερα αρχικά με τις δύο προσληπτικές δεξιότητες, αυτές της κατανόησης προφορικού λόγου και της κατανόησης γραπτού λόγου, ποια θα ήταν η πρώτη σας αντίδαση, ως προς αυτή την προσέγγιση. Τι ήταν αυτό που θα σας ενοχλούσε. Ωραία, κάνω μια άλλη πιο σαφή ερώτηση ίσως. Υπάρχει δυνατότητα να διδάξουμε αυτές τις δύο προσληπτικές δεξιότητες από μόνες τους. Ναι. Την κατανόηση προφορικού λόγου και την κατανόηση γραπτού λόγου ξεχωριστά, την κάθε μία ξεχωριστά. Πώς σας φαίνεται αυτό. Θα μπορούσαμε να διδάξουμε ξεχωριστά. Σας φαίνεται όμως σε σχέση τώρα με το φυσικό λόγο, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες αυτές οι δύο δεξιότητες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αποσπασματικά. Ας πάρουμε αυτήν την σημερινή τάξη. Ας πούμε ότι εσείς μαθαίνετε ελληνικά. Ωραία. Και το σημερινό μάθημα αφορούσε στην κατανόηση προφορικού λόγου. Εγώ είμαι ο προφορικός λόγος, εσείς είστε το κοινό που εξασκείται απλά την κατανόηση σε αυτήν την περίπτωση ή κάνετε και κάτι άλλο παράλληλα. Την ώρα που μιλάω εγώ. Για πες. Κατανόηση γραπτούει γιατί ίσως διαβάζει κάτι στην αθώνια και παραγωγή γραπτού λόγου γιατί παράλληλα κρατάται σημειώσεις. Εσύ δεν είναι Γεωργία κάτι θέλεις να πεις. Κρατάται σημειώσεις. Βλέπετε λοιπόν ότι οι δεξιότητες πολύ σπάνια υπάρχουν από μόνες τους. Προσφέρονται συνήθως σε συνδυασμό με κάποιες άλλες δεξιότητες. Ωραία. Και η προσέγγιση μας η σημερινή, αν και εγώ θα ασχοληθώ σε αυτό το μάθημα με τις δύο προσληπτικές, οι δραστηριότητες στις οποίες θα συζητήσω στο τέλος θα φορούν γλωσσικές δραστηριότητες στις οποίες θα χρησιμοποιήσετε μικτές δεξιότητες. Σε εμπόδιο σημειώσεις όμως, στις εμπόδιο στις ειδικές που ούν εις οι ζητήτους ομορφιστές στο ευρωπρόσχευση ειδικίως σκοπό να βλέπεις το κοινωνικό λόγο. Τα οδερία του διότι είναι ιδανικά. Δεν ξέρω αν πες είναι όχι ή όχι. Έχει κάνει με το φορικό λόγο. Στον οποίο απλά να κατανοεί, να μην περιμένουμε να αντιδράσει, ούτε να μιλήσει ούτε να δείξει με κάποιον τρόπο ότι είναι. Φαντάζουμε ότι υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις στις οποίες μπορούμε να απομονώσουμε μία και μόνο δεξιότητα, αλλά αυτές είναι πολύ σπάνιες. Και σήμερα είναι της διδακτικής μόδας να προσπαθήσουμε να διδάξουμε τις δεξιότητες με ένα μικρό τρόπο, να μπλέκονται δηλαδή παράλληλα, γιατί αυτό είναι πιο κοντά στη φυσική ροή των πραγμάτων. Ενώ θα μιλήσω για τις δεξιότητες αποσπασματικά αυτές τις δύο της προσληπτικές, στο επόμενο μάθημα θα μιλήσω για τις παραγωγικές δεξιότητες. Οι δραστηριότητες που θα προτείνω στο τέλος θα δείτε ότι είναι μικτές δραστηριότητες, έτσι μπλέκουν δηλαδή παραπάνω από μία δεξιότητα. Άρα λοιπόν σήμερα θα κάνουμε αυτό το μάθημα. Το επόμενο μάθημα θα αφορά σε πρακτική άσκηση και όπως συμπληρώσατε στο χαρτί που σας είχα στείλει, θα πάτε εκεί ανα ομάδες, η πρώτη ομάδα, η δεύτερη ομάδα και δυστυχώς κανένας δεν συμπληρώσει για να πάει στην τρίτη ομάδα. Κάποιοι όμως από εσάς που βάλετε το όνομά τους προς το τέλος, δεν θα χωρέσουν με συντάξει, οπότε καλό θα ήταν να ξέρουν για να πάνε στην τρίτη ομάδα, γιατί διαφορετικά θα συμμοκτώνουν. Αυτό το κάνουμε για να έχετε την ευκαιρία να καθίσετε όλοι μπροστά σε ένα υπολογιστή και να κάνετε πράγματα. Και όχι να κάθετε ένας μπροστά στον υπολογιστή και οι άλλοι να κοιτάνε. Γιατί έτσι δεν θα έχετε την ευκαιρία. Στο τέλος των πρακτικών μαθημάτων θα πρέπει να μπορείτε να δημιουργήσετε από μόνοι σας τουλάχιστον ένα blog και ένα wiki. Αυτά τα φροντιστήριακά μαθήματα θα τα κάνει ο Θόδωρος ο Μπαβούρας. Είχα δώσει ένα χαρτί στο οποίο γράψετε το όνομά σας. Εφόσον δεν το γράψετε δεν πειράζει, οι δύο πρώτες είναι συμπληρωμένες, θα πάτε στο 8-9. Εντάξει. Και θα έλεγα και όλοι όσοι βάλατε το όνομά τους στο τέλος, καλό θα είναι να πάνε στο 8-9 έτσι ώστε να υπάρχουνε ανα 10 περίπου σε κάθε ομάδα για να κάθονται μπροστά σε ένα υπολογιστή. Υπάρχουν 10 υπολογιστές. 8 με 9 την ίδια μέρα την πέμπτη. Κανονικά 6 με 7 θα είναι η πρώτη, 7 με 8 η δεύτερη, 8 με 9 η τρίτη. Εφόσον λοιπόν συννοηθήκαμε θα ξεκινήσουμε με την κατανόηση γραπτού λόγου. Εδώ έχω γράψει πρώτα τις πιθανές πηγές από τις οποίες μπορούμε να πάρουμε υλικό στο διαδίκτυο για να δοκιμάσουμε να διδάξουμε την κατανόηση του γραπτού λόγου. Όπως ξέρετε σήμερα υπάρχουν στα ιταλικά περιοδικά, εφημερίδες, κυκλοπαίδες, ακόμη και βιβλία που προσφέρουν υλικό, δηλαδή αυθεντικό γλωσσικό υλικό. Το οποίο θα μπορούσαμε να το αποσπάσουμε αυτούσιο και να το χρησιμοποιήσουμε μέσα στην τάξη για να κάνουμε κάποιο είδους γλωσσική δραστηριότητα. Ποιος είναι ο λόγος να χρησιμοποιήσουμε αυθεντικό υλικό. Ποιος είναι ο λόγος να χρησιμοποιήσουμε αυθεντικό υλικό. Δε θα περιέχουν λάθη και δεύτερον ότι ο λόγος είναι αυθεντικός. Είναι όπως χρησιμοποιείται από τους φυσικούς ομιλητές. Δεν θα υπάρχει επίσης παραπληροφόρηση σε σχέση με το περιεχόμενο. Αυτές είναι κλασικές πηγές θα λέγαμε όπου μπορούμε να πευθούμε και να πάρουμε αυθεντικό λόγο. Ωραία. Άλλες πηγές όμως που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε είναι site τα οποία χρησιμοποιείται για να πουλήσουν κάποιο είδους προϊόντα. Και αυτά τα site παρέχουν αυθεντικό υλικό. Και η κατανοήση γραπτού λόγου σε τέτοιο είδους site που πουλούν προϊόντα ή που δίνουν άλλο δύσκολο ειδικό. Για παράδειγμα το ωράριο των τρένων ή το δρομολόγιο του μετρώ. Μπορεί να μην περιέχουν πλούσιο γλωσσικό υλικό αλλά περιέχουν σχήματα, ωράρια, προγράμματα, που είναι χρήσιμο να μάθουμε να αποκωδικοποιούμε, να αποκρυπτογραφούμε στην ξένη γλώσσα. Είναι τόσο χρήσιμο όσο και το ίδιο το γλωσσικό υλικό. Άρα λοιπόν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και αυτά γιατί είναι πολύ πιθανόν ο μαθητής μας να βρεθεί κάποια στιγμή σε ένα τέτοιο είδους περιβάλλον και να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει αυτού του είδους πληροφορίες. Άρα μην περιορίζεστε μόνο σε γλωσσικό υλικό, σε κείμενο δηλαδή, μπορεί να χρησιμοποιήσει να εντάξει σε αυτό και τέτοιου είδους πληροφορίες. Κάτι άλλο που ίσως να είναι πολύ χρήσιμο να δουν οι μαθητές σας είναι τα blogs. Υπάρχουν σήμερα μία σειρά blogs από φυσικούς ομιλητές της Ιταλικής για διάφορα θέματα. Άλλοι γράφουν λευκόματα, γράφουν θέματα που αφορούν τη ζωή τους, άλλοι δίνουν πληροφορίες για τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα αναζητώντας συντρόφους που να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και να εξασκήσουν και αυτοί τα ίδια ενδιαφέροντα μαζί τους. Και αυτού του είδους τα blogs είναι ας το πούμε πιο κοντά στο φυσικό λόγο από το γλωσσικό υλικό που θα βρείτε μέσα σε εφημερίδες ή σε περιοδικά ή σε εγκυκλοπαίδες. Εφόσον είναι και αυτά από φυσικούς ομιλητές και διαπιστώσει ότι πρόκειται για φυσικούς ομιλητές μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε. Τώρα εδώ υπάρχει πάντα η ας το πούμε προδιάθεση να ασχολούμαστε με γλωσσικό υλικό που είναι γραμμένο από φυσικούς ομιλητές. Εγώ θα έλεγα ότι θα μπορούσατε να δοκιμάσετε να δώσετε στους μαθητές σας και υλικό στα ιταλικά που δεν είναι γραμμένο από φυσικούς ομιλητές. Γιατί είναι πολύ πιθανό να βρεθούν στην περίπτωση στην οποία θα μιλήσουν στα ιταλικά με κάποιον ομιλητή που δεν είναι απαραίτητα φυσικός ομιλητής της ιταλικής. Σήμερα η οικονομική μετανάστευση έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που έχουμε χιλιάδες μη φυσικούς ομιλητές μίας γλώσσας όπως είναι η ιταλική, όπως είναι η ελληνική, όπως είναι η ισπανική, όπως είναι η πορτογαλική. Ενώ αυτό πριν από 20 χρόνια θα ακουγόταν πολύ περίεργο. Σήμερα υπάρχει στην πραγματικότητα αυτών των χωρών. Και είναι καλό να εκθέσουμε τους μαθητές μας και σε γλωσσικό υλικό που δεν προέρχεται από φυσικούς ομιλητές. Όχι μόνο για να μπορέσουν να εντοπίσουν πιθανά λάθη αλλά για να δουν τον λόγο έκφρασης και άλλων μη φυσικών ομιλητών της ιταλικής. Αυτό είναι λοιπόν το αυθενικό υλικό. Εκτός από το αυθενικό υλικό μπορεί κάποιος στο διαδίκτυο να βρει και μαθησιακό υλικό. Κείμενα δηλαδή, είτε διαλόγους ή κείμενα που παρουσιάζονται σε διαφορετικούς ιστούς που διδάσκουν τα ιταλικά. Είχα την ευκαιρία να δείτε μια σειρά από ιστούς online που διδάσκουν ιταλικά. Μέσα σ' αυτά τα online ιστούς υπάρχει υλικό το οποίο το γράψαν κάποιοι δάσκαλοι της ιταλικής. Δεν είναι φυσικό, δεν προέρχεται από φυσική ομιλία ή από φυσικό λόγο. Είναι διδακτικό, το γράψαν με κάποιο σκοπό. Το γράψαν δηλαδή για να λειτουργήσει ως κείμενο που θα ανταχθεί μέσα σε κάποιο διδακτικό πρόγραμμα. Δεν είναι κακό να χρησιμοποιήσετε τέτοιου είδους υλικό ή μάλλον θα ήταν καλύτερο να το χρησιμοποιήσετε στην αρχή. Στην αρχή της προσέγγισης ενός θέματος να ξεκινήσετε με διδακτικό υλικό που είναι συνήθως σε κατώτερο γλωσσικό επίπεδο από το αυθητικό φυσικό υλικό. Και μετά να προχωρήσετε τους μπαλτές σας στο επόμενο βήμα. Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία θα προχωρήσετε ως προς το υλικό που θα βρείτε. Θα μπορούσαμε να έχουμε μια κατηγορία που να την ονομάζαμε καταλληλότητα, αν το υλικό είναι κατάλληλο. Εδώ έχουμε παράγοντες όπως είναι η ηλικία, είναι κατάλληλο για την ηλικία των μαθητών μας. Θέλουμε να αποφύγουμε να εκθέσουμε τους μαθητές μας σε υλικό που δεν μπορεί να διαχειριστούν λόγω της ηλικίας τους, αλλά όταν εκθέσουμε τους μαθητές μας σε υλικό που αφορά όταν αυτοί είναι σε μεγαλύτερες ηλικίες, ενήλικες, σε υλικό που αφορά παιδιά. Γιατί αυτό αμέσως θα μειώσει το δικό τους προσωπικό ενδιαφέρον. Φτάνουμε λοιπόν και στα ενδιαφέροντα. Εάν έχουμε μαθητές οι οποίοι έχουν κάποια προσωπικά ενδιαφέροντα, κάποια ενδιαφέροντα δηλαδή για τα σπόρ, κάποιοι ενδιαφέρονται για τα καλλιτικά, κάποιοι ενδιαφέρονται για τα ρούχα, για τη μόδα, κάποιοι άλλοι για το φαγητό. Δεν είναι άσχημο να τους δίνουμε υλικό που να είναι σχετικό με τα ενδιαφέροντά τους. Έτσι, ένα λοιπόν είναι η ηλικία, το δεύτερο είναι τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα και φυσικά το γλωσσικό τους επίπεδο. Θα πρέπει το υλικό, εδώ τι λέτε εσείς, θα πρέπει το υλικό να είναι κατώτερο από το γλωσσικό επίπεδο των μαθητών μας, στο ίδιο επίπεδο ή ανώτερο. Πρέπει να δείτε τουλάχιστον Βιγκότσκη, να πω ότι ήταν σχετικό με τα ενδιαφέροντα τους. Α, πολύ ωραία, τι θέλετε να πείτε εσείς. Να πει κάτι σχετικό και πληκτικό. Ακριβώς, θα λέγαμε ότι, η αναφορά στον Βιγκότσκη, λένε λοιπόν ότι, σύμφωνα με τις θεωρήσεις μάθησης, ότι το υλικό θα πρέπει να είναι ένα επίπεδο πιο πάνω από το επίπεδο των μαθητών μας. Στο επίπεδο δηλαδή που βρίσκονται οι μαθητές μας και ένα επίπεδο πιο πάνω. Έτσι ώστε να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον, να εμπλακούν μέσα σε αυτό και να μάθουνε νέα στοιχεία γλωσσικά από αυτό το υλικό. Εάν είναι πολύ πιο πάνω από το γλωσσικό τους επίπεδο, δεν θα μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν, θα το παρατήσουν, θα αποκαδιωρθούν, θα το παρατήσουν. Εάν είναι σε πολύ κατώτερο γλωσσικό επίπεδο, δεν θα το βρουν ενδιαφέρον. Άρα το γλωσσικό επίπεδο είναι πολύ σημαντικό, να είναι σε αυτό το επίπεδο στο οποίο είναι οι μαθητές μας και ένα μικρό επίπεδο πιο πάνω. Δεύτερο κριτήριο, ξεκάθαρη μαθητιακή στόχη. Θα πρέπει εδώ να σας θυμίσω ότι στα μαθήματα γλώσσας η στόχη μας είναι πάντα γλωσσική. Και εκτός ότι πρέπει να είναι πάντα γλωσσική, δεν θέλουμε δηλαδή να κάνουμε καλούς ανθρώπους στην κοινωνία, ούτε να εμπλέξουμε τους μαθητές μας στη χρήση του διαδικτύου για να μάθουν να χρησιμοποιούν υπολογιστές ή να εξυκοιωθούν με τη χρήση των υπολογιστών ή να εξυκοιωθούν με τη χρήση τεχνολογίας. Εμάς μας αφορά μόνο η γλώσσα. Έτσι, άρα η στόχη μας θα πρέπει να είναι γλωσσική και θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Πρέπει δηλαδή όταν επιλέξετε εσείς το συγκεκριμένο υλικό μέσα από αυτό να έχετε ξεκαθαρίσει τι θέλετε να μάθουν οι μαθητές σας με την εμπλοκή τους σε αυτή τη συγκεκριμένη γλωσσική δραστηριότητα. Όπως έχετε δει στα δικά μου μαθήματα υπάρχει ένα σφάγγελος μέσα στον οποίο περιγράφω θέμα, στόχη, χρόνες, βιβλιογραφία. Δεν ξέρω αν το έχετε δει. Εκεί για κάθε μάθημα γράφω ποιοι είναι οι διδακτικοί στόχοι και τι επιδιώκω να μάθετε εσείς μέσα από την απασχόλησή σας με αυτό το υλικό. Αυτό θα σας βοηθούσε και εσάς, θα σας βοηθούσε πολύ να ξεκαθαρίζετε τους μαθησιακούς στόχους και να δείτε εάν οι μαθησιακοί στόχοι τους οποίους έχετε εσείς, οι διδακτικοί και οι μαθησιακοί που έχουν οι μαθητές συμπίπτουν με την επιλογή του υλικού, είναι κατάλληλες σε σχέση με το υλικό που έχετε επιλέξει. Είναι καλό δηλαδή να κάνετε τέτοιου είδους πλάνα, θα σας βοηθήσουν να επιλέξετε το υλικό σας. Μια άλλη γνωστή τεχνική στη διδασκαλία του γραπτού λόγου είναι το skimming και scanning. Αυτές είναι δύο διαφορετικές προσεγγίσεις ενός κειμένου. Υποσυνείδητα κάθε φυσικός ομιλητής όταν έρχεται αντιμέτωπος με ένα κείμενο, με ένα γλωσσικό κείμενο, δεν θα μπορούσε να μείνει γλωσσικό, κάνει τι? Όταν εσείς ανοίγετε ένα περιοδικό, πριν διαβάσετε με λεπτομέρεια ολόκληρο το κείμενο, τι κάνετε συνήθως? Βλέπετε, διαβάζετε το τίτλο, πριν αρχίσατε να διαβάζετε δηλαδή το περιοχόμενο, βλέπετε το τίτλο για να δείτε αν σας ενδιαφέρει. Βλέπουμε τα παρενφέρια ας το πούμε. Βλέπουμε αν υπάρχει κάποια περίληψη και μετά προχωράτε σε αυτή την τεχνική που είπε η Νικολία, που ονομάζεται scanning. Δηλαδή περνάτε πολύ γρήγορα το κείμενο από πάνω προς τα κάτω, δεν διαβάζετε τις γραμμές μία προς μία, το περνάτε πολύ γρήγορα από πάνω προς τα κάτω και συνήθως επικεντρώνε την προσοχή σας σε ορισμένες λέξεις. Αυτές οι λέξεις κλειδιά, έτσι όπως εσείς τις εντοπίζετε σκανάροντας το κείμενο από πάνω προς τα κάτω, σας βοηθούν να κατανοήσετε αν το κείμενο είναι μέσα στα ενδιαφέροντά σας. Εάν το κείμενο δηλαδή κάνει ό,τι υπόσχεται ο τίτλος. Καμιά φορά οι τίτλοι είναι βαρύγδοποι, τα κείμενα δεν δίνουν το υλικό που υπόσχονται και κατά συνέπεια δεν είναι πολύ χρήσιμα. Αυτή η τεχνική που κάνουμε εμείς στην πρώτη μας γλώσσα είναι πολύ χρήσιμη να την κάνουμε και στη δεύτερη γλώσσα. Ωραία. Για να βάλουμε τους μαθητές μας σε μια τέτοιου είδους δοκιμασία, τι μπορούμε να τους πούμε για να σκανάρουν το κείμενο. Τι θα μπορούσαμε να τους πούμε. Δίνουμε ένα κείμενο, το οποίο είναι στο διαδίκτυο ή κάθονται αυτή μπροστά στο υπολογιστή, τους δίνουμε το κείμενο, τι θα μπορούσαμε να τους πούμε. Να τους ζητήσουμε να ψάχνουν κάποια συγκεκριμένη μοτολεία, όχι τα πάντα όσο λέγεται. Κάτι συγκεκριμένο. Κάτι συγκεκριμένο σε αυτή την περίπτωση ή κάτι γενικό. Μια ιδέα ή μια συγκεκριμένη λέξη. Α πολύ ωραία. Εδώ θα μπορούσαμε να τους πούμε, να τους ρωτήσουμε τη γενική ιδέα. Για να πετύχουμε εμείς να αναγκάσουμε τους μαθητές μας να προχωρήσουν σε αυτή την, ας το πούμε, προσέγγιση του scanning, τι μπορούμε να κάνουμε, ζητώντας να μας πούνε τη γενική ιδέα του κείμενου, να περιορίσουμε τον χρόνο. Να τους πούμε να ένα κείμενο, δείτε μπροστά σε ένα κείμενο ή πάτη σε αυτή τη σελίδα, δείτε το κείμενο και πείτε μου μέσα σε 15 δευτερόλεπτα γιατί είναι περίπου, γιατί μιλάει περίπου. Έτσι οι μαθητές μας δεν έχουν τον χρόνο να διαβάσουν όλο το κείμενο λέξη προς λέξη. Αναγκάζονται να το περάσουν πολύ γρήγορα και να κατανοήσουν από αυτή την γρήγορη, ας πούμε, προσέγγιση σε τι αφορά. Εδώ δεν μπορούμε να τους ρωτήσουμε πολύ ειδικές ερωτήσεις γιατί δεν θα μπορέσουν να απαντηθούν. Θα πρέπει να είναι πολύ γενικές σε τι αφορά το κείμενο, τι είδους κείμενο είναι, τι είδους κείμενο θεωρούν ότι είναι. Είναι κείμενο για παράδειγμα που μπορεί να το βρει κάποιος σε μια εφημερίδα, είναι διαφημιστικό κείμενο, είναι κείμενο επιστημονικό, είναι κείμενο από Φέιβελ Λάν στον δρόμο, είναι κείμενο από κάποιο λόγο ενός ομιλητή. Τέτοιου είδους γενικές ερωτήσεις που ακόμη και από τη δομή ή από την επιλογή των λέξεων ή από ορισμένες φράσεις θα μπορέσουν να βγάλουν το συμπέρασμα. Έτσι λοιπόν τους οδηγούμε να κάνουν και αφού περιορίσουμε τον χρόνο τους οδηγούμε να μάθουν να κάνουν αυτή την τεχνική προσέγγιση του scanning. Η δεύτερη είναι το skimming. Εδώ τι κάνουμε, αντί να δούμε το κείμενο από πάνω προς τα κάτω, το βλέπουμε γραμμή προς γραμμή. Ωραία, αρχίζουν δηλαδή να μπαίνουμε μέσα στο κείμενο, διαβάζουμε μεγαλύτερα λεπτομέρεια το περιεχόμενό του. Και εδώ τι είδους δοκιμασίες θα μπορούσαν να τους δώσουμε. Συγκεκριμένες ερωτήσεις. Πιο συγκεκριμένες ερωτήσεις. Αυτή η προσέγγιση είναι διδακτική. Το κάνω πάρα πολύ δάσκαλοι και είδα από τις εργασίες σας, οι οποίες ήταν αρκετά καλές και μάλιστα κάποιες από αυτές θα σας ζητήσω να τις διορθώσετε εν μέρει για να τις ανεβάσω στο διαδίκτυο σαν καλές εργασίες. Κάποιες ήταν καλές, αλλά δεν ήταν καλές. Δεν είχαν προσέξει αυτοί που τους γράψανε ειδικότερα το θέμα, σαν εργασίες δεν είναι άσχημες, αλλά δεν είχαν προσέξει ειδικότερα το θέμα, αυτές θα τις βελτιώσουν. Και μπορεί και αυτές μετά να τις ανεβάσω στο διαδίκτυο. Όποιες, δηλαδή, σας ζητήσω να τις βελτιώσετε με συγκεκριμένες παρατηρήσεις, θα τις ανεβάσω στο διαδίκτυο για να υπάρχουν εκεί με το όνομά σας φυσικά. Και την καλύτερη, αυτός που θα γράψει καλύτερη εργασία θα του κάνω δώρο ένα βιβλίο που αφορά τη διεσκαλία γλωσσών με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τα έλεγα όμως όλα αυτά, γιατί Χρύσα έκανε μια διδακτική παρατήρηση. Είπε δηλαδή ότι θα μπορούσαμε να ζητήσουμε από τους μαθητές μας να εντοπίσουν τις λέξεις. Και έλεγα εγώ ότι, από εκεί παρασύρθηκα και είπα για τις εργασίες σας, ότι στις περισσότερες τις εργασίες είδα ότι είναι κάτι που το κάνουν οι δάσκαλοι των Ιταλικών εδώ στο τμήμα. Παρουσιάζουν συνήθως κείμενα στα οποία σας ζητούν στη συνέχεια να εντοπίσετε τις άγνωσες λέξεις, έτσι ώστε να σας τις διδάξουν. Είναι μια διδακτική προσαγγήση. Τώρα εδώ υπάρχουν δύο προσαγγήσεις. Η μία είναι αυτή που είναι πιο διδακτική, ας το πούμε όχι ότι η άλλη είναι λιγότερο διδακτική, αλλά η παραδοσιακή διδακτική είναι να εντοπίσετε τις άγνωσες λέξεις και να ζητήσετε από τους καθηγητές σας να σας τις δώσουν ή προφορικά ή με κείμενο ή να σας εξηγήσουν με κάποιο δακτικό τρόπο. Η άλλη είναι πριν σας δώσουν τις άγνωσες λέξεις να σας ζητήσουν να απαντήσετε σε τέτοιου είδους εξειδικευμένες ερωτήσεις που να πηγάζουν οι απαντήσεις μέσα από το κείμενο χωρίς να γνωρίζετε τις άγνωσες λέξεις. Αυτό γιατί μπορεί να είναι χρήσιμο? Ένα είναι αυτό για να γίνει κατανοείς μέσα τα συμφραζόμενα, πες το ίδιο. Υπάρχει κάποιος που δεν ήθελε να πει το ίδιο. Ωραία, εδώ ο στόχος μας είναι η δυνατότητα να προβλέψουν οι μαθητές, να μαντέψουν οι μαθητές το νόημα των λέξεων που δεν γνωρίζουν, χωρίς να τις γνωρίζουν. Γιατί όμως αυτή εδώ η δεξιότητα είναι χρήσιμη σήμερα στη γλώσσα, γιατί θεωρούμε ότι αυτή η δεξιότητα το να έχεις την ικανότητα να μαντέβεις το περιχώμενο το νόημα μιας λέξης μπορεί να φανεί χρήσιμη στη ξένη γλώσσα. Γιατί και στην τραγματική ζωή φαίνεται πως να ξέρεις όλες τις λέξεις, οπότε θα βλέπεις την αμαρτία της δεξιότητας. Ακριβώς. Είναι μία... πες. Α, ok. Ωραία, θα κάνω ένα σχολή πάνω σε αυτό. Λοιπόν, γιατί σχετικά με τα μαθήματα, πολλές φορές δεν έχουμε τον χρόνο να δούμε όλες τις λέξεις που σημαίνουμε, οπότε θα κοιτάξουμε το κείμενο περιεκτικά. Α, ωραία. Και αυτή είναι μια καλή ιδέα. Τρεις καλές ιδέες άκουσα τώρα εδώ. Η μία είναι ότι θα πρέπει να μάθουμε να μαντεύουμε στη ξένη γλώσσα. Είναι μια δεξιότητα που είναι πάρα πολύ χρήσιμη. Ένας μη φυσικός ομιλητής, μαθητής μιας ξένης γλώσσας, δεν μπορεί να φτάσει ποτέ στο επίπεδο 100% κατανόησης της ξένης γλώσσας. Ωραία. Πάντα θα υπάρχουν λέξεις οι οποίες θα είναι άγνωσες αυτον. Το να μάθει να τις μαντεύει είναι πάρα πολύ... Να μαντεύει δηλαδή το νόημά τους είναι πολύ χρήσιμο. Και υπάρχει μάλιστα και μία στρατηγική προσέγγιση για το πώς μαντεύουμε το περιεχόμενο μιας λέξης. Θα μπορούσαμε να κάνουμε γιόγκα βέβαια, αλλά αν δεν κάνουμε αυτό, αν δεν ξέρουμε να κάνουμε αυτό, ξεκινάμε από τις λέξεις που είναι δίπλα σε αυτήν. Το να κατανοήσουμε τις λέξεις που είναι δίπλα σε αυτήν που δεν κατανοούμε είναι πολύ χρήσιμο. Μετά να προχωρήσουμε σε αυτές που είναι παραδίπλα, μετά να δούμε την πρόταση. Ή να κάνουμε μια γραμματική προσέγγιση να προσπαθήσουμε να μαντέψουμε αρχικά τι είδος μέρος του λόγου είναι αυτή η λέξη. Είναι δηλαδή τι μέρος του λόγου είναι. Είναι ένα οσιαστικό, είναι ένα πίθετο, είναι ένα επίρρημα. Αυτό καμιά φορά μας βοηθάει να τη μαντέψουμε. Εάν καταλάβουμε δηλαδή τι μέρος του λόγου είναι αυτή η λέξη, θα μας βοηθήσεις να τη μαντέψουμε καλύτερα. Ο πρώτος πρόγραμμος που μπορεί να κάνουμε είναι να ξεκινήσουμε από τις λέξεις που είναι δίπλα πριν και μετά από αυτή τη λέξη. Πριν διαβάσουμε ολόκληρη την πρόταση, καλό είναι να δούμε τις διπλανές λέξεις. Πολλές φορές οι διπλανές λέξεις φωνάζουν. Ο Γιώργος μπήκε ξαφνικά στην αίθουσα και ξέχασε να κλείσει την πόρτα. Βλέπετε λοιπόν ότι αν δεν ξέρετε τη λέξη πόρτα, αν δεν ξέρατε τη λέξη πόρτα στα ελληνικά, κατανοώντας ότι η μία γραμματική προσέγγιση είναι να πείτε «Α, τι είναι, αυτό είναι άρθρο, οριστικό άρθρο». Μετά τα οριστικά άρθρα συνήθως έχονται «τι» ουσιαστικά. Άρα η λέξη που ψάχνουν είναι ουασιαστικό, δεν μπορεί να είναι ρήμα. Αυτή είναι μία γραμματική προσέγγιση. Το δεύτερο είναι να δω τις λέξεις που είναι πριν ή μετά από αυτή για να πω, ξεκινάω δηλαδή από τη δίπλα, μετά πάω στη παραδίπλα, στη παραδίπλα, στη δίπλα και μετά καταλήγω στο ότι αυτό το ασιαστικό θα φορά ένα αντικείμενο που μας βοηθά να μπούμε σε κάτι αφού μιλάει η αίθουσα, άρα θα είναι μία πόρτα. Λοιπόν είπαμε ότι είναι πολύ χρήσιμη αυτή η δεξιότητα και αξίζει να κάνουμε ασκήσεις στους μαθητές μας για να αποκτήσουν αυτή τη δεξιότητα στην ξένη γλώσσα. Ένα είναι αυτή, αυτή ήταν μια πολύ καλή ιδέα. Η δεύτερη καλή ιδέα ήταν αυτή που είπε η Δομηνίκη που είπε ότι αυτή η τεχνική μπορεί να βοηθήσει στους μαθητές να αποθηκεύσουν αυτή τη λέξη στο μνημονικό τους και να μπορούν μετά να έχουν την ικανότητα να την ανακαλέσουν. Αυτή είναι μια υπόθεση, είναι μια υπόθεση ερευνητική. Εάν δηλαδή, ας αρχίσω διαφορετικά, πόσες λέξεις νομίζετε ότι μπορεί να μάθει ένας μαθητής αναδιδακτική ώρα. Άπειρες, εάν δηλαδή ο δάσκαλος του δίνει αναδιδακτική ώρα 40-50 λέξεις μπορεί να τις απομημονεύσει, έχει την ικανότητα. Σας φαίνονται πάρα πολλές. Πόσες νομίζετε ότι θα ήτανε, ποιος θα ήταν ένας καλός αριθμός. 10. Το είπες έτσι ή το διάβασες κάπου. Περίπου έπεσες μέσα μερικοί λένε από 8 μέχρι 12. Λένε ότι οι μαθητές έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν και να απομημονεύσουν 8 με 12 λέξεις, νέες λέξεις αναδιδακτική ώρα, όχι περισσότερες. Κάποτε θυμάμαι, λέγαν οι μαθητές, ο δάσκαλος μας είναι πάρα πολύ καλός, μας δίνει 50 ώρες στο μάθημα, 50 καινούρις λέξεις στο μάθημα. Ναι, αλλά αυτός ο δάσκαλος δεν μας βοηθάει να τη δημιουργούμε αργότερου ούτε μία. Εκείνη την ώρα τη κατανοούμε, αλλά μετά θα τη ξεχασίσουμε. Έχει σημασία η ερευνή του αριθμού? Δεν έχω υπόψη μου κάποια έρευνα που να έχει δει αυτή την παράμετρο της ηλικίας. Αυτή είναι μια άλλη υπόθεση, εάν η ηλικία παίζει κάποιο ρόλο, αλλά δεν έχω υπόψη μου κάποια έρευνα που να το βλέπει αυτό. Όμως έχω υπόψη μου έρευνες οι οποίες έχουνε δοκιμάσει αυτή τη στρατηγική, αυτή τη τεχνική, η οποία λέγεται depth of processing. Να εμπλέξεις δηλαδή αυτή τη λέξη σε κάποιο είδους ιστορία, σε κάποιο είδους κείμενο ή να πιέσεις με κάποιον τρόπο το μαθητή να ασχοληθεί με αυτή τη καινούργια λέξη, έστω και αν το ζητάς σε μια υβριδική διάσταση, αν τη γνωρίζει πριν ή ξέρω εγώ μπορεί να τη μαντέψει πριν του τη δώσεις έτοιμη. Γιατί του να του τη δώσεις έτοιμη υποθέτουμε ότι μπορεί να μην βοηθάει πολύ στην απονημόνευση. Εγώ έχω κάνει πειράματα με αυτήν την είδους τη στρατηγική και δεν είχα σατιστικά σημαντικά αποτελέσματα. Σε σχέση με την παραδοσιακή μορφή όπου πατάς πάνω σε ένα κείμενο που υπάρχουν άγνωσες λέξεις και βγαίνει ένα αρχείο pop-up και σου δίνει με τη μία μέθοδο ευθέως η λέξη αυτή σημαίνει αυτό και με την άλλη να σε ρωτάει μήπως μπορεί να τη μαντέψεις, αν δεν μπορείς πάτα εδώ, μετά τη βάζει μέσα σε ένα κείμενο. Μήπως μπορεί να τη μαντέψεις τώρα μέσα από ένα παράδειγμα, ούτε αυτό, αν δεν μπορείς τότε έλα εδώ. Δηλαδή να υπάρχει μία εμπλοκή, μια ευρυδική διάσταση και μετά από αυτό να δω τελικά ποιες λέξεις μόνοι περισσότερο, αυτές ή τις άλλες. Δεν είδα σατιστικά σημαντική διαφορά, αλλά το δείγμα μου ήταν πολύ μικρό, οπότε μπορεί να αξίζει να το ξαναδοκιμάσουμε. Πάντως αυτή είναι η δεύτερη καλή ιδέα. Η τρίτη ήταν... Αυτή είναι μια προσέγγιση που κάνουν και οι φυσικομιλητές αλλά και οι μη φυσικομιλητές, ακόμα και κείμενα που είναι γραμμένα στην πρώτη μας γλώσσα, πολλές φορές περιέχουν λέξεις για εμάς που είναι άγνωστες. Και δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με αυτή τη λέξη, ιδιαίτερα την κατανοούμε όπως την κατανοούμε και την αφήνουμε. Στα κείμενα που αφορούν στη δρασκαλία ξένων γλωσσών πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί ως προστοί. Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει ο χρόνος από τη μια μεριά και δεν υπάρχει η ικανότητα οι μαθητές να μάθουν όλες τις λέξεις που μπορεί να επιρρέχονται σε ένα κείμενο αυθεντικό, πρέπει εμείς να κάνουμε μια επιλογή των λέξεων με τις οποίες θα ασχοληθούμε και θα προσπαθήσουμε να διδάξουμε μετά με κάποιο τρόπο τις μαθητές μας. Πρέπει δηλαδή να επιλέξουμε ποιες από αυτές τις λέξεις θα διδάξουμε και ποιες λέξεις θα τις αφήσουμε χωρίς να τις σχολιάσουμε. Ή μπορεί να τις αναφέρομαι αλλά δεν θα επιμένουμε και πολλές αυτές. Με ποιο κριτήριο τώρα θα πάρουμε αυτή την απόφαση. Με ποιο κριτήριο θα πούμε αυτή είναι σημαντική λέξη, θα τη διδάξω αλλά αυτή δεν είναι για τόσο σημαντική. Είναι το τέλος με το οποίο σχεδόν βάζει την πραγματική νόημα ή είναι την βλέπεις που χρησιμοποιούν το πιο συγκεκριμένο. Μια ελληνική σχεδία είναι να είναι παράδειγμα συμπετή. Αποτελεί μία ρίζα δηλαδή από ότι δεν είναι ας πούμε παράγωγος κάποιας ρίζας. Καλή και αυτή προσέχει για να δούμε. Με το επίπεδο των μαθητών. Ας ξεκινήσω από αυτό που είπε η Χρύσα. Το επίπεδο των μαθητών είναι ελεγχόμενος σε γλωσσικές τάξεις. Είναι ελεγχόμενο γιατί εμείς χωρίζουμε τους μαθητές μας σε γλωσσικά επίπεδα. Και έτσι πολλές φορές παίρνουμε αποφάσεις τέτοιου είδους. Λέμε αυτές οι λέξεις είναι κατάλληλες γι' αυτό το επίπεδο των μαθητών, αυτές δεν είναι. Στην απόκτηση δεύτερη γλώσσας, στην περίπτωση δηλαδή που κάποιος πηγαίνει μετακομή στην Ιταλία, ή για οικονομικούς λόγους ή για λόγους αρεσκείας, θέλει να πάει να ζήσει εκεί και μαθαίνει ιταλικά στο δρόμο, όπως μαθαίνω περίπου εγώ γερμανικά. Εκεί δεν έχει τη δυνατότητα αυτός να πει στον φυσικό μιλητή με τον οποίο συνομιλεί. Α, ξέρεις αυτή η λέξη δεν είναι για το επίπεδο μου, μην τη χρησιμοποιείς, είναι αναγκασμένος να βρεθεί ή θα βρεθεί σίγουρα σε κάποιο περιβάλλον γλωσσικό στο οποίο το γλωσσικό το επίπεδο δεν θα λειφθεί υπόψη. Οπότε θα παρουσιάσω τέτοιους προβλήμους. Σε ιδρακτικές τάξεις, εάν μπορούμε να το κάνουμε και αν έχουμε έναν, ας το πούμε, αποτελεσματικό τρόπο που να μπορεί να χωρίσει τις λέξεις επίπεδα, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα. Ωραία, ένα είναι αυτό. Τώρα προχωράω σε αυτό που είπε η Γεωργία. Η Γεωργία είπε δύο πράγματα. Το ένα είναι, ανάλογα με τη συχνότητα με την οποία εμφανίζονται αυτές οι λέξεις, και εγώ αυτό θα σας πρότεινα, η συχνότητα είναι πολύ σημαντικός παράγοντος. Δηλαδή, οι λέξεις που παρουσιάζουν η ψηλή συχνότητα είναι λέξεις που νομίζω ότι χρειάζονται να υπάρχουν στο λεξιλόγιο των μαθητών μας. Είναι σημαντικές, γιατί έχουν η ψηλή συχνότητα, τη χρησιμοποιούνται συνέχεια. Δηλαδή, τώρα βέβαια θα μου πει κάποιος και πού θα βρω εγώ άμα αυτή η λέξη έχει ψηλή συχνότητα ή όχι. Υπάρχουν προγράμματα στο διαδίκτυο τα οποία λέγονται concordances, ίσως στα ιταλικά να τα λένε concordance, ή corpora, αυτή είναι η λατινική λέξη οπότε φαντάζομαι οι Ιταλοί θα την κράτησαν. Υπάρχουν δηλαδή προγράμματα στο διαδίκτυο τα οποία βάλετε concordance για ιταλικά, online concordance. Υπάρχουν προγράμματα τα οποία ψάχνουν μέσα σε σώματα κειμένων, σώματα κειμένων που μπορεί να είναι κείμενα από περιοδικά, από εφημερίδες, από ιταλική λογοτεχνία. Που ψάχνουν μέσα σε τέτοια κείμενα και μας δίνουν στατιστικά αποτελέσματα, δηλαδή συχνότητα λέξεων, σου λένε ότι αυτή η λέξη για παράδειγμα έχει τόσο τα 100 συχνότητα μέσα σε αυτά τα corpora που την έψαξες, αυτά τα προγράμματα λέγονται concordances. Εντάξει και σου δίνουν μετά και παραδείγματα πώς εμφανίζεται αυτή η λέξη σε διαφορετικά γλωσσικά περιβάμματα, σε διαφορετικές προτάσεις ας το πούμε έτσι. Άρα εκεί μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις για το αν μια λέξη είναι σημαντική ή όχι με βάση συχνότητά της. Το άλλο είναι το θέμα. Αυτή η θεματική προσέγγιση είναι η διδακτική προσέγγιση. Λέγεται επίσης ότι το λεξιλόγιο αποθηκεύεται στο νου μας όχι αλφαβητικά αλλά θεματικά. Φανταστείτε δηλαδή το ανθρώπινο νου σαν ένα χώρο στο οποίο έχει πολλά σιρταράκια και ανάλογα με το θέμα βάζει τις λέξεις μέσα στο κατάλληλο σιρταράκι. Βέβαια πολλές λέξεις φαντάζομαι θα υπάρχει ένα σιρταράκι που είναι γενικές λέξεις οι οποίες ταιριάζουν με όλα τα θέματα ή με παραπάνω από ένα θέματα. Εντάξει, άρα παραπάνω από ένα σιρταράκι. Αλλά αυτή η θεματική προσέγγιση, αυτή η θεματική κατανόηση αποθήκευσης των λέξεων στον ανθρώπινο εγκέβαλο οδήγησε στους λεξικογράφους να φτιάξουν λεξικά τα οποία είναι θεματικά όχι αλφαβητικά. Βέβαια τέτοια θεματικά λεξικά θα βρείτε αρκετά στα αγγλικά. Γιατί η αγγλική είναι η γλώσσα που έχει ας το πούμε διαρευνηθεί περισσότερο από τις άλλες και έτσι επειδή ακριβώς έχει αυτό το προνόμη να έχει εξερευνηθεί από πολλούς και πολύ περισσότερο από τις άλλες γλώσσες, είναι σχετικά πιο μπροστά από την εξέλιξη δηλαδή των λεξικών που αφορούν τα αγγλικά ή τα βιβλία που αφορούν τα αγγλικά είναι ένα βήμα πιο μπροστά μεθοδολογικά από τα βιβλία ή τα λεξικά που αφορούν άλλες γλώσσες. Πάντως, ναι υπάρχει αυτή η υπόθεση ότι το λεξιλόγιο αποθηκεύεται θεματικά και εφόσον αποθηκεύεται θεματικά θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια κατηγοριοποίηση με βάση το θέμα και να επιλέξουμε τις λέξεις που αφορούν στο συγκεκριμένο θέμα γιατί αυτό θα βοηθούσε τους μαθητές μας να τις αποθηκεύσουν καλύτερα. Η τρίτη ιδέα ήταν αυτή που είπε η... και θύμισε μου τι είχες πει. Αν μια λεξινερίζει θα παράγωσαν το θυσάρι. Σωστά, αυτό δεν το είχα σκεφτεί εγώ ως προς τη διδασκαλία, πάντως λέγεται ότι στο επίπεδο lower ως προς τα αγγλικά για να πάρεις κάποιος με ικανοποιητικά να περάσει αυτές τις εκστάσεις πρέπει να ξέρει περίπου 1200 με 1500 λέξεις. Μια προσέγγιση είναι αυτή όμως. Από τις ρίζες των λέξεων τα παράγογα. Η προσέγγιση είναι δηλαδή πόσο περισσότερα παράγογα μπορούμε να κάνουμε από μια συγκεκριμένη ρίζα. Και αν τα διδάξουμε αυτά με αυτόν τον τρόπο φανταζόμαστε ότι τα παράγογα θα μείνουν στη μνήμη του μαθητή μας επειδή ακριβώς έχει κατανοήσει καλύτερα τη ρίζα. Αυτή είναι μια ας το πούμε μορφολογική προσέγγιση δασκαλίας. Έχει βάση και λένε ότι από κάθε ρίζα συνήθως μπορούμε να παράξουμε 3 με 5 λέξεις. Καμιά φορά όμως και πολύ περισσότερες. Μίλησα λοιπόν για αυτές τις δύο διαδικασίες που νομίζω είναι πάρα πολύ χρήσιμες να τις κατανοήσετε στη δασκαλία του γραπτού λόγου. Είπα από την αρχή ότι θα πρέπει να δοκιμάσουμε να ετοιμάσουμε τους μαθητές μας γλωσσικές δραστηριότητες που να είναι ανάμιγκτες ως προς τις διεξιότητες. Να εμπλέκουμε παραπάνω από μία διεξιότητες γιατί αυτό είναι πιο κοντά στο φυσικό λόγο. Και το τελευταίο κριτήριο είναι να υπάρχει κάποια αξία. Δεν είναι χρήσιμο να εμπλέκουμε τους μαθητές μας σε γλωσσικές δραστηριότητες που είναι απίθανο να βρεθούν στο μέλλον. Θα ήταν χρήσιμο οι γλωσσικές δραστηριότητες στις οποίες εμπλέκουμε τους μαθητές μας να είναι όσο πιο κοντά στα δικά τους προσωπικά ενδιαφέροντα ή σε γλωσσικές περιστάσεις που μπορεί να βρεθούν αυτοί στο μέλλον. Αυτό θα δώσει αξία στην διαδικασία και θα εμπλέξει τους μαθητές μας περισσότερο σε αυτή τη διαδικασία της μάθης. Εντάξει. Ωραία λοιπόν. Αφού κατανοήσαμε αυτό, για να δούμε τώρα μερικές δραστηριότητες. Όπως σας υποσχέθηκα θα δοκιμάσω να έχω μερικές οι οποίες να είναι μικτές. Η μία είναι εύρεση πληροφοριών. Αυτή είναι απλή κατανόηση. Δηλαδή παρουσιάζουμε το δρομολόγιο των τρένων από Βενετία προς Βενετία και ζητάμε τους μαθητές μας να βρουν πληροφορίες, να βρουν ποιο τρένο ξεκινάει ποια ώρα για Μιλάνο. Ποιο είναι το πρώτο. Ποιο είναι γύρω στο μεσημέρι. Ποιο είναι το βραδινό. Ποιο είναι το τελευταίο. Εντάξει. Είναι κάτι που μπορεί να τους φάνει χρήσιμο στο μέλλον. Μπορεί δηλαδή να πάρουν το ferry boat από τη Γουμενίτσα, να φτάσουν η Βενετία, να πάνε στο αθμό και να πούν τώρα πρέπει να δω, να μάθω να διαβάζω τα δρομολόγια των τρένων. Ωραία. Ή αεροπλάνων. Εντάξει, εκεί δεν χρειάζεται να μιλήσουν, απλά χρειάζεται να κατανοήσουν. Να πάρουν την πληροφορία έτσι ώστε να είναι έτοιμοι να πάνε στη σωστή πλατφόρμα. Μια άλλη είναι η διαμεσολάβηση. Τους δίνουμε κάποιο κείμενο και τους λέμε ότι διαβάστε αυτό το κείμενο πιτροχάδιν και εξηγήστε με λίγα λόγια σε κάποιον που δεν ξέρει Ιταλικά σε τι αφορά αυτό το κείμενο. Ή θα μπορούσαμε να του πούμε να τους πούμε διαβάσε με προσοχή αυτό το κείμενο και εξηγήστε με λίγα λόγια στα Ιταλικά κάποιον που δεν ξέρει τόσο καλά Ιταλικά το περιεχόμενο αυτό το κείμενο. Έχετε μαζί σας ένα εξάλφό σας που δεν ξέρει καλά Ιταλικά πείτε του με λίγες λέξεις περίπου το ίδιο πράγμα. Διαμεσολάβηση. Εδώ εμπλέκουμε κατανοήση γραπτού λόγου και παραγωγή παράλληλα προφορικού λόγου γιατί καλύτερα να το πει με πιο απλά λόγια. Δεν σας αρέσει αυτή η δραστηριότητα. Όχι. Μας άρεσε. Ναι. Ρωτάω έναν έναν. Η άλλη είναι συμπλήρωση ερωτηματολογίων με πληροφορίες από εις τους. Εδώ έχουμε κατανοήση γραπτού και παραγωγή γραπτού παράλληλα δηλαδή βλέπουν διαβάζουν κάποια ή κείμενα ή σχήματα ή οτιδήποτε και παράλληλα γράφουν κάποιες πληροφορίες. Ωραία. Ή μπορεί να τους έχουμε έτοιμο ερωτηματολόγοι και να τους έχουμε τα ερωτήματα και αυτοί απλά να συμπληρώνουν δίπλα τις απαντήσεις έτσι όπως σας παίρνουν μέσα από κάποιο κείμενο, μέσα από κάποιο σχήμα. Άλλη γλωσσική δραστηριότητα. Δημιουργία περίληψης άρθρων από εκτενοία άρθρα. Μπορούμε να τους δώσουμε δηλαδή ένα άρθρο μια σελίδας και να τους πούμε γράψε τώρα την περίληψη. Αποφάσισε δηλαδή ποια είναι τα σημαντικά στοιχεία από αυτό το κείμενο που θέλεις να συμπεριλάβεις σε μια περίληψη 200 λέξεων. Ωραία. Και να την πάρουν σε αρχή να κατανοήσουν το κείμενο, να το διαβάσουν, να το κατανοήσουν και παράλληλα να παράξουν σε γραπτό λόγο ένα κείμενο μικρότερος λέξεις που να περιέχει τις ίδιες βασικές πληροφορίες. Ωραία. Μια άλλη δραστηριότητα είναι ο σχεδιασμός ενός ταξιδίου. Αυτό θα ήτανε μία δραστηριότητα η οποία θα ήτανε μικτή, μία προσωμίωση. Ορίζουμε μια ομάδα τριών, τεσσάρων ατόμων και τους λέμε, ωραία, σχεδιάστε ένα ταξίδι από τη Θεσσαλονίκη στο Τωρίνο, χρησιμοποιώντα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, πάρτε πληροφορίες, δεν μας ενδιαφέρει από εδώ πως θα φτάσουμε από τη Βενετία, αλλά από τη Βενετία και μετά. Και κατά τη διάρκεια αυτής της διαλλαγής σας, ψάχνοντας αυτές τις πληροφορίες στο διαδίκτυο, θα σας παρακαλούμε να μιλάτε στα ιταλικά. Ωραία, ή βάζουμε κάποιον που να επιτηρεί ότι οι συνομιλίες θα γίνονται στα ιταλικά. Εδώ έχουμε μία μικτή δραστηριότητα. Κατανόηση γραπτού λόγου, παραγωγή γραπτού λόγου, παραγωγή προφορικού λόγου, γιατί μεταξύ τους θα μιλάνε στα ιταλικά. Βλέπετε, είναι μία δραστηριότητα γλωσσική που εμπλέκει παραπάνω από μία δεξιότητα. Εντάξει, προσωμίωση και εκεί είναι ο αυτός τους, γι' αυτό είναι η προσωμίωση. Παίζουν τον εαυτό τους και είναι κάτι που μπορεί να τους συμβεί στο μέλλον. Και η τελευταία δραστηριότητα που προτείνω είναι εργασία σε κάποιο θέμα και παρουσία στη συντάξη. Κι αυτή θα ήταν μικτή, να ετοιμάσουν αναομάδες μία εργασία σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα και στη συνέχεια να την παρουσιάσουν στη συντάξη στα ιταλικά. Τώρα σε αυτού του είδους εργασίες θα πρέπει πάλι να είμαστε πολύ προσεκτικοί να τους δώσουμε πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες. Το ψάξε στο διαδίκτυο και βρείτε είναι πολύ γενική οδηγία. Θα πρέπει να τους δώσουμε συγκεκριμένους ιστούς. Μπορεί βέβαια αυτοί να εμπλουτίσουν το υλικό με δικούς τους, αλλά πρέπει να τους δώσουμε συγκεκριμένους ιστούς. Πρέπει να τους δώσουμε συγκεκριμένες δομές κάτω από τις οποίες θα παρουσιάσουν αυτό το υλικό στη συντάξη. Συγκεκριμένο χρόνο που θα το παρουσιάσουν, έτσι να επιλέξουν τι είναι σημαντικό και τι δεν είναι. Να βεβαιωθούμε ότι αυτή η διαδικασία γίνεται στη γλώσσα στόχο. Και αυτό μπορούμε να το κάνουμε ορίζοντας σε κάθε ομάδα κάποιων σε ψηλόγλωσσικο επίπεδο που να φροντίζει να τηρείται αυτή η δέσμευση. Ή να γίνεται αυτή η διαδικασία μέσα στη συντάξη ή να γίνεται αυτή η διαδικασία με ηλεκτρονικά εργαλεία, που επιτρέπουν στους χρήστες, στους μαθητές να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, αλλά να ελέγχονται από τον δάσκαλο. Έτσι ώστε να βλέπει ο δάσκαλος ότι όντως η επικοινωνία γίνεται στα ιταλικά. Και αυτή θα είναι μια δραστηγολοσκή δραστηριότητα μικτή ως προς τις δεξιότητες τις οποίες εμπλέκει. Αυτές είναι οι ιδέες που είχα εγώ προς το παρόν, είμαι σίγουρος ότι θα δημιουργήσετε πολύ καλύτερες. Αλλά αν θέλετε να βρείτε υλικό ή ιδέες που να εμπλέκει το διαδίκτυο συγγροσική δασκαλία, μπορείτε να δείτε αυτά τα δύο βιβλία που υπάρχουν στη βιβλιοθήκη και να τα δανειστείτε. Έχετε καμία ερώτηση, όχι, καμιά ιδέα που ίσως να είναι καλύτερη από αυτές που παρουσιάσα εγώ, όχι, ωραία. Τότε θέλετε να κάνουμε ένα επτάλεπτο διάλειμμα. Ας κάνουμε λοιπόν ένα επτάλεπτο διάλειμμα, αλλά σας παρακαλώ μην απομακρυθείτε για να γυρίσουμε γρήγορα, εντάξει. Πάμε στην κατανόηση προφορικού λόγου. Εδώ τώρα τα εργαλεία που έχουμε στη φαρέτρα μας είναι τα εξής. Πρώτον, πάλι τα διαχωρίζω σε εργαλεία από τα οποία μπορούμε να αποσπάσουμε αυθεντικό υλικό. Και εκεί έχω το ραδιόφωνο, τη τηλεόραση και μετά το YouTube. Το ραδιόφωνο και τη τηλεόραση είναι, υπάρχουν σήμερα πολλά ραδιόφωνα που παίζουν μέσα από το διαδίκτυο, ιταλικά ραδιόφωνα που παίζουν μέσα από το διαδίκτυο. Μπορείτε για παράδειγμα να δημιουργήσετε εσείς ένα blog. Θα μάθετε στο επόμενο μάθημα πώς να το δημιουργείτε. Να δημιουργήσετε ένα blog και να βάλετε μέσα στο δικό σας blog links από ραδιόφωνα που είναι ιταλικά. Έτσι ώστε να δεις τις οδηγίες και να λες τους μαρτέρες σας μπείτε στο δικό μου το blog, πηγαίνετε σε εκείνο το ραδιόφωνο και ακούστε την εκπομπή από τις τρεις μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα της πέμπτης. Και θέλω ακούγοντας αυτή την εκπομπή να απαντήσετε στα τάλλη ερωτήματα. Μετά θα δούμε τι είδους γλωσσικές δραστηριότητες. Επειδή το ραδιόφωνο και τη τηλεόραση είναι ζωντανά, παίζουν δηλαδή σε πραγματικό χρόνο, θα πρέπει πριν εκθέσουμε να δούμε το πρόγραμμα και πριν εκθέσουμε τους μαθητές μας σε αυτού του είδους το υλικό που είναι ζωντανό, θα πρέπει να ξέρουμε τι είδους εκπομπή είναι, σε τι αναφέρεται και περίπου το γλωσσικό επίπεδο της εκπομπής. Τέτοιου είδους θα πει κάποιος, δεν μπορούμε εμείς να ελέγξουμε το γλωσσικό επίπεδο μιας εκπομπής, γιατί τρέχει σε πραγματικό χρόνο και απευθύνεται κυρίως αυτό σε φυσικούς ομιλητές και εδώ θα είχε δίκιο, αλλά αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε είναι τι, το επίπεδο των ερωτημάτων που θα κάνουμε στους μαθητές μας. Μπορούμε δηλαδή να τους κάνουμε εύκολα ερωτήματα έτσι ώστε αν και το υλικό είναι σε πολύ υψηλό γλωσσικό επίπεδο, τα ερωτήματα είναι σχετικά εύκολα να απαντηθούν και έτσι να μπορέσουν οι μαθητές μας να τα παεξέλθουν. Πάντως το πρόβλημα με το φυσικό υλικό, το αυθεντικό αυτό που τρέχει σε πραγματικό χρόνο είναι κυρίως αυτό. Υπάρχει όμως και άλλο υλικό που υπάρχει στο διαδίκτυο και μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για κατανόηση προφορικού λόγου που τρέχει μέσα από το YouTube και δεν εννοώ εδώ τραγούδια ιταλικά που το κάνουν συνήθως όλοι οι δάσκαλοι, ψάχνουν να βρουν τραγούδια και μετά κάνουν κάποιες γλωσσικές ασκήσεις. Σου δίνουν τα λόγια, σου λένε συμπλήρωσε τα κενά, ξέρω εγώ πες μας σε τι αναφέρεται, τι θέλει να πει ο ποιητής κτλ. Ενώ σε υλικό που είναι στο YouTube, εάν θέλετε να διδάξετε μια καινούργια λέξη, δοκιμάστε να μπείτε στο YouTube και να βάλετε αυτή τη λέξη μέσα στο YouTube. Δηλαδή βάλετε μέσα στο YouTube τη λέξη JOKARE, θα δείτε ότι θα βγουν μια σειρά από βιντεάκια που περιέχουν αυτή τη λέξη μέσα στο υλικό τους. Εκεί μπορεί να επιλέξετε χαριτωμένα βιντεάκια που να βοηθούν τους μαθητές σας, αυθεντικά βίντεο που να βοηθούν τους μαθητές σας στη κατανόηση αυτής της λέξης, για παράδειγμα. Ή να πάρετε ένα αυθεντικό βιντεάκι, να το κρεμάσετε στο blog σας, να βάλετε δηλαδή το link στο blog σας και να ζητήσει από τους μαθητές σας να κάνουν κάποιες γλωσσικές δραστηριότητες και θα δούμε τι είδους γλωσσικές δραστηριότητες μπορείτε να τους ζητήσετε να κάνουν. Το καταλάβατε? Αυτές είναι τρεις διαφορετικές πηγές που μπορείτε να βρείτε υλικό που να αφορά στην κατανόηση του προφορικού λόγου. Φυσικά εκτός από αυτό υπάρχει το μαθησιακό υλικό που εκεί μπορείτε να βρείτε έτοιμο υλικό που είναι συνήθως δημοσιευμένο σε site που διδάσκουν ιταλικά και συνήθως αυτό το γλωσσικό υλικό συνοδεύεται από ασκήσεις που τις λύνουν οι μαθητές online και το υπολογιστή σου λέει αυτόματα εάν η δική τους απάντηση είναι σωστή ή όχι. Και τέτοιου είδους υλικό είναι εύκολο να το εντάξετε γιατί έχει από την αρχή σχεδιαστεί για γλωσσική δρασκαλία. Τώρα τι πρέπει να προσέξετε σε περίπτωση που αποφασίζετε να εντάξετε τέτοιο υλικό. Πρώτον να δείτε αν είναι κατάλλογε ξανά για το επίπεδο των μαθητών σας, για την ηλικία και για τα ενδιαφέροντα. Όπως είπαμε και πριν. Λέω και πάλι ότι επειδή στο φυσικό υλικό που τρέχει σε πραγματικό χρόνο είναι δύσκολο να το προβλέψουμε εμείς, μπορούμε να προβλέψουμε το επίπεδο των ασκήσεων, το επίπεδο δηλαδή των ερωτημάτων. Δεύτερον να είναι εύκολο στη χρήση. Να μην έχει ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις ως προς την έβρεση ή τη χρήση από τους μαθητές. Εντάξει. Τρίτον να έχετε ξεκάθαρους μαθητιακούς στόχους όπως και πριν. Ο στόχος εδώ είναι να βοηθήσετε τους μαθητές σας να κατανοήσουν προφορικό λόγο έτσι και να βελτιώσουν το επίπεδο της κατανόησής τους. Να έχει κάποιες μεθοδολογικές αρχές, αυτό που θα κάνετε δηλαδή να έχει κάποιους μεθοδολογικές αρχές. Εάν ο στόχος είναι επικοινωνιακός δεν επιμένουμε συνήθως στην κατανόηση όλων των λέξεων αλλά στην κατανόηση του νοήματος. Ωραία. Αυτό είναι πιο βασικό, η κατανόηση της κάθες λέξης έρχεται στη δεύτερη μοίρα. Ή εάν αφορά σε κάποια γλωσσική δραστηριότητα, το να μπορέσει κάποιος να ανταπεξέλθει σε μια γλωσσική δραστηριότητα, χωρίς απαραίτητα να γνωρίζει όλες τις λέξεις που περιέχονται σε αυτό το βιντεάκι, σε αυτή την εκπομπή στην τηλεόραση, είναι πολύ σημαντικό. Παραπάνω από το να κατανοήσει πλήρως όλους τους διαλόγους οι οποίοι υπάρχουν μέσα σε αυτό το βιντεάκι, να υπάρχει συνοδεία γραπτού κειμένου ή εάν υπάρχει συνοδεία γραπτού κειμένου, εάν για παράδειγμα αποφασίζετε να χρησιμοποιήσετε κάποιο αρχείο από το YouTube και αυτό το αρχείο περιέχει πολλούς ιδιωματισμούς ή περιέχει πολλές εκφράσεις από μία συγκεκριμένη διάλεκτο ή να εμπλέκει κάποια διάλεκτο. Και δεν θέλετε να το απορρίψετε γιατί το βρίσκετε εχαρητωμένο, γιατί το βρίσκετε κατάλληλο, γιατί νομίζετε ότι είναι χρήσιμο στους μαθητές σας να μάθουν, να αναγνωρίζουν, να κατανοούν σε ένα επίπεδο βασικό αυτή την ιταλική διάλεκτο. Είναι και αυτό χρήσιμο να μπορούν να το κάνουν οι μαθητές σας. Δεν διδάσκουμε εμείς δηλαδή μόνο τα ιταλικά αυτά τα standard. Είναι καλό να εμπλέξουμε και τους μαθητές μας στην κατανοήση διαλέκτων, γιατί είναι πολύ φυσιολογικό, αν βρεθούν στην Ιταλία, να βρεθούν σε περιστάσεις σε οποίες ομιλούνται οι διάλεκτοι και οι ιταλικές διάλεκτοι είναι εβραίος διάλεκτοι δεδομένες και χρησιμοποιούνται δεν είναι όπως οι ελληνικές που τύνουν να καταργηθούν. Θα πρέπει ίσως να έχετε και κάποιο γραπτό κείμενο που να εξηγεί κάποια πράγματα. Δηλαδή, ας πούμε θέλετε το κείμενάκι σας ή το βιντεάκι σας είναι από την Τοσκάνη, είναι καλό να τους πείτε ότι στην Τοσκάνη δεν προφέρουν για παράδειγμα το σίε σαν κέι, σαν κόκκα κόλα για παράδειγμα, λένε χόχα χόλα ή για παράδειγμα, τώρα δημιουργητήκα ένα άλλο παράδειγμα, για παράδειγμα αν πάνε στο Μιλάνο θα ακούσανε στασιόνε, центрale di Milano, αν πάνε στην Άπολη θα ακούσανε statione centrale di Roma ή ξέρω εγώ την Άπολη, εντάξει. Είναι καλό να τους εμπλέξετε σε αυτού του είδους την κατανόηση των διαλέκτων. Τώρα τα Ιταλικά μου είναι περιορισμένα οπότε δεν είμαι ιδιαίτερα ικανός να το κάνω με φυσικό τρόπο. Είναι πολύ σημαντικό επίσης να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος γλωσσικός περιβάλλον, εάν δηλαδή είναι ένα βιντεάκι αποσπασματικό από κάτι και θα πρέπει εσείς να τους εξηγήσετε σε τι αφορά αυτό το βιντεάκι για να μπορέσε να τους βοηθήσετε να το κατανοήσουν, θα είναι καλό να υπάρχει ένα κείμενο που να τους εξηγεί πριν πατήσουν το κουπί στο βιντεάκι σε τι αφορά, γιατί αν το ξέρουν αυτό από την αρχή θα βοηθηθούν να κατανοήσουν το περιεχόμενο παρά να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν στην αρχή το περιεχόμενο σε τι αφορά και μετά συνέχεια να το κατανοήσουν με λεπτομέρεια. Φυσικά να έχει κάποια αξία, φροντίσε αυτή η δραστηριότητα στην οποία θα πλέξει ο ματέρας να έχει κάποια αξία, δηλαδή να είναι μια δραστηριότητα που να μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν στην πραγματική ζωή αργότερα και να μην είναι κάτι στο οποίο είναι απίθανο να βρεθούν. Να έχει ανάμεκτες δεξιότες, όχι μόνο την κατανοήση προφορικού λόγου αλλά και την παραγωγή προφορικού λόγου παράλληλα ή κάτι άλλο. Και φυσικά καθώς μιλάμε για την κανανοήση προφορικού λόγου ήρθε η ώρα να πούμε για τα παραγλωσικά φαινόμενα. Τα παραγλωσικά φαινόμενα είναι φαινόμενα τα οποία συνοδεύουν μια γλώσσα αλλά δεν είναι γλωσσικά φαινόμενα, δηλαδή δεν έχουν σχέση με φωνία τα και σύμφωνα όπως εμείς τα κατανοούμε. Για παράδειγμα, εάν διδάξουμε αγγλικά, ας πούμε για τη γλώσσα από την οποία προέρχομαι, θα πρέπει να πούμε στις μέρτες μας να μην πάνε ποτέ σε ένα μπάρκι που είναι στον Πάρμαν δύο μπίρες. Γιατί αν το μπορεί τον Πάρμαν δύο μπίρες θα έχουν πρόβλημα, αυτό στην Αγγλία σημαίνει άντε ξέρω εγώ και τα λοιπά. Αυτό σημαίνει, γιατί όμως ξέρετε κανένας γιατί, όταν γινόταν υπόλοιμοι ανάμεσα σε δύο στρατούς με τον παραδοσιακό τρόπο, στεκόταν ένα στρατούς απέναντι στον άλλον και πριν ξεκινούσαν να τρέχουν ένας απέναντι στον άλλον, βρίζαν ένα στον άλλον. Οι Σκοτσέζοι, οι Άγγλοι είχαν συνήθως και τοξότες, οι Σκοτσέζοι δεν είχαν, είχαν περιορισμένους. Και τι γινόταν, όταν συλλαμβάνανε κάποιον το ξότι, του κόβανε τα δύο δάχτυλα αυτά, γιατί αυτά είναι πολύ χρήσιμα για να μπορέσεις να σημαδέψεις με το βέλος, δεν μπορείς να το κάνεις με αυτά τα δύο, του κόβανε αυτά τα δύο δάχτυλα. Οπότε, οι στρατιώσεις δείχνανε στους άλλους να εγώ έχω τα δάχτυλά μου και θα σε σκοτώσω, από εκεί ξεκίνησε δηλαδή αυτό το τότε και μετά κατέληξε να έχει αυτό το μήνυμα. Μας προτώσει, τα παραγγωσικά φαινόμενα είναι φαινόμενα που έχουν σχέση με την επικοινωνία, αλλά δεν αφορούν φωνήεντα και σύμφωνα. Ωραία, παραγωγή λέξεων. Αλλά είναι χρήσιμα να τα μάθουμε μέσα, να τα μάθουμε σε μια γλώσσα. Όχι μόνο σε σχέση με τις κινήσεις των χεριών ή του σώματος, αλλά ακόμη και τις γκριμάτσες του προσώπου, γιατί πολλές φορές απαντάμε μέσα από γκριμάτσες. Έτσι, μου έλεγε μια δασκάλα Αγγλίδα της Αγγλικής που ήτανε στα Τρίκαλα, όταν πήγε, της πήρε πολύ χρόνο να καταλάβει ότι δεν ήταν αγενές, δεν ήταν αγενή συμπεριφορά των παιδιών να της λένε, τους ρωτούσε, κανέναν τι την άσχησες, κανέναν αυτήν... Τώρα δεν μπορώ να το κάνω καλά, κάπως έτσι ας πούμε. Έτσι, είναι πολύ χρήσιμο να πείτε στους μαθητές σας ότι υπάρχουν τέτοιου είδους παραγγωσικά φαινόμενα και ότι πολύ πιθανόν να βρεθούν σε τέτοιες περιπτώσεις, καλό είναι να μάθουν να κατανοούν τι σημαίνει μία γκριμάτσα στα ιταλικά, τι σημαίνει μία κίνηση στα ιταλικά, πριν παρεξηγηθούν από κάτι χωρίς λόγο. Και αυτά έχουμε την ικανότητα να τα κάνουμε μέσα από βιντεάκια. Τι δραστηριότητες μπορούμε να κάνουμε εδώ. Πρώτα απ' όλα, κατανοήσει προφορικών πληροφοριών. Τους λέμε να ακούσουν μία εκκλημπή στο ραδιόφωνο ή στη τηλεόραση που υπάρχει στο διαδίκτυο και να κατανοήσουν κάποιες πληροφορίες. Διαμεσολάβηση όπως και στην προηγούμενη περίπτωση να ακούσουν κάτι και να το μεταφέρουν με πιο απλά λόγια, είτε με συνώνυμα είτε με πια απλά λόγια σε κάποιον άλλον, εκτελώντας τον διαμεσολαβητή. Να συμπληρώσουν κάποια ερωτηματολόγια όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, δηλαδή ακούγοντας κάποια κείμενα ή κάποια βίντεο ή κάποια εκπομπή στη τηλεόραση ή κάποια εκπομπή στο ραδιόφωνο, τους δίνουμε στα ερωτηματολόγια, ακούστε αυτή την εκπομπή τρίσιο ώρα στο ιταλικό ραδιόφωνο, τάδι ιταλικό ραδιόφωνο που το έχω στο μπλογ μου και απαντήστε σε αυτά τις ερωτήματα. Είστε μαζί μας κοπελιές, είστε μαζί μας. Να δημιουργήσεις τους εμειώσεις από εκτερές ομιλίες. Αυτό είναι κάτι που είναι πολύ χρήσιμο να εκθέσουμε τους μαθητές μας, να τους πούμε δηλαδή ακούστε αυτή την ομιλία που υπάρχει ή στο YouTube ή αυτή την ομιλία που υπάρχει στο ραδιόφωνο ή αυτή την ομιλία που υπάρχει στη τηλεόραση και κρατήστε σημειώσεις. Εγώ θεωρώ ότι κάθε ένας φοιτητής που μπαίνει στο τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας θα έπρεπε αυτό να το μαθαίνει απαραίτητα από την αρχή, ειδικά αυτοί που θέλουν να πάνε να κάνουν νεράσμους στην Ιταλία. Ειδικά αυτοί. Να μάθουν να κρατάνε σημειώσεις από προφορικό λόγο. Σχεδιασμός και δημιουργία διαφήμισης. Αυτή είναι μια προσωμίωση που απαιτεί μικτή χρήση δεξιοτήτων. Δηλαδή ορίζουμε μια ομάδα να ετοιμάσουν μια διαφήμιση ενός προϊόντος στα Ιταλικά. Τους λέμε εσείς θα διαφημίσετε μία οδοντόκρεμα και πρέπει μετά οι συζητήσεις που θα ακολουθήσουν μέσα στην ομάδα να γίνουν στα Ιταλικά. Αν θα είναι μία οδοντόκρεμα για παιδιά, τι είδους γεύση θα έχει, τι είδους χρώμα θα έχει, σε τι σωλινάριο θα μπει, πώς θα κάνουν τη διαφήμιση στα Ιταλικά. Μια διαφήμιση έχει λίγα λόγια σε περιορισμένο χρόνο αλλά πρέπει να περάσει πολλά μηνύματα. Πρέπει να σκεφτούν πώς να το κάνουν. Είναι μία πολύ χρήσιμη δηλαδή ας το πούμε ενασχόληση με τη γλώσσα και να λειτουργήσουν ως διαφημιστές και να ετοιμάσουν μια τέτοια διαφήμιση. Θα μπορούσαμε αν έχουμε και τεχνολογικά μέσα να τους πούμε βιντεοσκοπίσετε και μετά να τις ανεβάζουμε στο διαδίκτυο. Αυτές οι βιντεοσκοπίσεις έτσι ώστε να τις βλέπουν οι μετέπεινα μαθητές μας και να ετοιμάζουν και εκείνοι τις δικές τους διαφημίσεις και μετά οι άλλοι και μετά οι άλλοι στα Ιταλικά. Και τέλος μία εργασία σε κάποιο θέμα και να την παρουσιάσεις μέσα στη συντάξη. Αυτό είναι κάτι που το κάνουν σχεδόν όλοι οι διδάσκοντες γιατί είναι το πιο εύκολο. Κάτι αυτήν την εργασία βρείτε στο Google αυτό και παρουσιάσετε με την τάξη και τις θεωρούν ότι είναι πολύ εύκολο να το κάνουμε αυτό γιατί δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτε. Εμείς έχουμε τους μαθητές μας κάτω, παρουσιάζουμε με την τάξη και εμείς έχουμε τελειώσει. Περισσότερες ιδέες και πάλι μπορούμε να δούμε μέσα σε αυτά τα βιβλία που σας είχα δώσει και πριν. Τώρα το θέμα το επόμενο που σας είχα υποσχεθεί αφορά στο ρόλο του δασκάλου και πως αυτό επηρεάζεται από την χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας. Πριν όμως δούμε την ιδιαιτερότητα του δασκάλου θέλω να δούμε δύο βίντεο. Σας λέω από την αρχή ότι τα βίντεο είναι βέβαια στα αγγλικά, υπάρχουν όμως τα γράμματα από κάτω. Νομίζω ότι είναι εύκολο να το καταλάβετε. Σας λέω όμως την ιστορία για να ενταχθείτε κατευθείαν σε αυτό που θα σας δείξω. Υπάρχει μια δασκάλα η οποία έχει επιλογή να περάσει για interview από ένα σχολείο. Συναγλία της προσλήψης σε κάθε σχολείο δεν της κάνει η κυβέρνηση, το Υπουργείο, της κάνει ο διευθύς σχολείου. Και γι' αυτό είναι πολύ πιο αξιοκρατικές γιατί ο διευθύς σχολείου ανάλογα με το μαθητό που έχει παίρνει και χρήματα από την κυβέρνηση. Αν έχει πολλούς μαθητές παίρνει πολλά χρήματα, αν δεν έχει δεν παίρνει. Και έτσι δεν προσλαμβάνει τον ξαλφό του και την ξαδέλφη του, προσλαμβάνει καλούς δασκάλους για να μπορέσει να διδάξουν ικανοποιητικά, να έχει προσέλευση μαθητών, να πάρει περισσότερα δεφτά κτλ. Λοιπόν αυτή η δασκάλα θα περάσει μια συνέντευξη και έχει έναν ξάδρεφο ο οποίος εργάζει στην δηλώραση και του λέει Ξέρεις κάτι, επειδή φοβάμαι δεν ξέρω τι τους ερωτήσεις θα με ρωτήσουν, γιατί δεν πας στον διευθύ του σχολείου να το ρωτήσεις ποια είναι η άποψή του για το ρόλο του δασκάλου στην τάξη. Γιατί αν σου πει αυτός εκεί στην συνέντευξη να αυτή είναι η άποψή μου, θα μου πεις μετά εσύ τι γίνεται και εγώ θα προετοιμαστώ κατάλληλα να απαντήσεις τους ερωτήσεις. Ωραία, οπότε το πρώτο βίντεο που θα δούμε αφορά τη συνέντευξη αυτούνου από τον διευθύ του σχολείου για το ρόλο του δασκάλου και η δεύτερη είναι την ώρα που περνάει αυτή η συνέντευξη από την επιτροπή η οποία πιθανό να την επιλέξει ή όχι για να εργασεί σε αυτό το σχολείο. Όλη αυτή η συζήτηση αφορά στο ρόλο του δασκάλου και μετά θα προχωρήσουμε να το δούμε εμείς στο ρόλο του δασκάλου πιο αναλυτικά με το αρχείο του PowerPoint. Είστε έτοιμοι γι' αυτό. Ωραία, να τους λοιπόν ο διευθυντής, δεν φαίνεται αυτός που κάνει τη συνέντευξη και το ρώτησε για το ρόλο του δασκάλου και απαντάει αυτός το εξής. Θέλω να κάνετε πολύ σχέση για να ακούσετε με προσοχή τι λέει. Αυτή είναι η τελευταία φορά που το μάθημα του διευθυντήθηκε. Και τι σημαίνει για τα παιδιά του δασκάλου που έρχονται σε αυτό το σχολείο του δασκάλου. Αυτό δεν είναι κάτι που αισθάνομαι. Δεν είναι κάτι που αισθάνομαι. Τι καταλαβαίνετε από αυτό το βίντεο? Όχι, χρησιμοποιεί τη μουσική για να κάνει μια анάλωση, να το πει δηλαδή αναλογικά πως βλέπει το ρόλο του δασκάλου. Και λέει, εγώ καταλαβαίνω ότι είμαι ο κοντάκτορ, δηλαδή αυτός που κάνει. Και προσπαθούσε. Αυτό μας δείχνει τι. Νομίζω ότι είναι λίγο εξοσιαστικός ορόνιος. Θεωρείται δηλαδή ότι η δουλειά του έχει να κάνει να το διηγήσει τους καθηγητές και τους επιτελεστικούς. Και από εκεί και πέρα είναι τους μαθητές τους λαβαδούς. Ένα είναι αυτό. Βλέπετε ότι δεν έχει σκεφτεί τι ρόλο θα πρέπει. Πολύ συχνά όταν συζητάμε το ρόλο του δασκάλου δεν εμπλέκουμε σε αυτό το ρόλο του μαθητών. Τι θα κάνουν οι μαθητές. Άρα λοιπόν ακόμη και αυτοί που θεωρούν ότι ξέρουν ή ασχολούνται με το ρόλο του δασκάλου μέσα σε μια σύγχρονη εντάξη, δεν σκέφτονται πως επηρεάζει αυτό τους μαθητές, ένα που είναι και αυτοί με συντάξει, ή δύο πως επηρεάζει τη μαθησιακή διαδικασία. Σας βλέπω νέο όντως. Και επειδή είμαι και γλωσσολόγος διαβάζω καμιά φορά και τα χείλη. Ωραία. Επομένως το πρώτο ήταν αυτό που βλέπετε ότι δεν υπάρχει, δεν είναι πολύ ξεκάθαρο. Δείτε τώρα το δεύτερο την ώρα που περνάει αυτή η κυρία της συνέντεξη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι μαθητές είναι οι μαθητές. Οι μαθητές έχουν τη γνώμη και βλέπουν τα πραγματικά πραγματικά πράγματα και οι απάντητες. Και δεν μπορούν να μάθουν. Αυτό δεν είναι καλό. Όταν οι μαθητές έχουν τη γνώμη. Οι μαθητές πραγματικά έχουν τη γνώμη τους. Δεν χρειάζονται να έχουν τη γνώμη τους. Εάν έχουν υποβ conceptual. Ό можно να περνάει το pause. Είναι πως έχουν το μυθικό τους? Δεν έχουν πρόκειται να το πω. Είναι... Ποια... Ε, δεν ξέρω, δεν μπορούσα να πω. Εντάξει, θα το πω. Λεγόμενος σύστημας για διεθνικούς παιδιούς. Θα το πω κάτω. Μπορείτε να το πω. Λεγόμενος σύστημας για διεθνικούς παιδιούς. Α, και είναι το πιο σημαντικό, να ελευθερώσεις και να... να ελευθερώσεις και να ελευθερώσεις. Ε, δεν πιστεύω... λοιπόν θα το πω. Ε, δεν πιστεύω... γίνεται τέτοιο σημαντικό... για την πολύ καλή capa. Γιατί δεν θα μπορούσα να πω. Λεγόμενος σύστημας. Ε, δεν πιστεύω... γίνεται τέτοιο σημαντικό... για την πολύ καλή capa. Γιατί δεν θα μπορούσα να πω. Ε, δεν πιστεύω... γίνεται τέτοιο σημαντικό... για την πολύ καλή capa. Ε, δε θέλω να πω αυτό. Πολύ πιθανά με το μάθημα μεταδύσεις. Πολύ πιθανά με το μάθημα μεταδύσεις. Ε, ε, ε. Ε, ε. Ε, ε, ε. Λοιπόν, πώς θα βλέπεις αυτό να δουλεύει, Τρίν? Ναι, πιθανά με το κανονικό τρόπο. Ε, ε, ε. Ας μιλήσω, αν δεν θέλετε. Ε, ε. Λοιπόν, οι παιδιά μπορούν να βρεθούν για εσένα τι μιλούν. Μεταδύσεις, βέβαια. Αυτό δημιουργήθηκαν και εμείς, οπότε μέσα από όλο το περίπτωση, καταλαβαίνουν την οικογένειά τους. Ωραία, βλέπω ότι κάποιοι καταλαβαίνουν καλά, γλυκά και γελάνε. Πείτε. Αυτό με τις καρέκλες. Μήπως κάποιος μπορεί να φανταστεί τι δείχνει αυτό με τις καρέκλες. Και στον πάνω όροφο, κάθε μία ώρα. Τι κάνουν δηλαδή, αλλάζουν τη διακόσμηση της θέσης σας. Έχουν κάποια θρανία, που τα βάζουν ή το ένα πίσω από το άλλο για να κάθετε όπως κάθετε εσείς ή να κάθετε όπως κάθετε εσείς. Ή τα βάζουν σε κυκλική μορφή, γιατί θεωρούν ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μάλλον αλληγορία είναι, δηλαδή ό,τι κάνουν για το δημιουργικό παιδιά στις τελευταίες παιδίες. Ακριβώς, δηλαδή τι κάνουν, ασχολούνται δηλαδή με θέματα, με πράγματα τα οποία είναι trivial, είναι ασήματα. Βέβαια, ο σχεδιασμός μιας αίθουσας δρασκαλίας δεν είναι και τόσο σημαντικός, δείχνει τη δική μας διάθεση ως προς τη διαδικασία της μάθησης που επιθυμούμε να ακολουθήσει μέσα σε αυτή τη τάξη ή πως κατανοούμε το δικό μας ρόλο σε μια τάξη. Και θα το δούμε αυτό σε λίγο. Το να αλλάζουμε όμως τη διακόσμηση της τάξης δεν είναι αρκετό. Θα πρέπει να έχει να συνοδεύεται από διαδικασίες που να κάνουν εφανή την διάθεσή μας να έχουμε ένα διαφορετικό ρόλο από αυτόν τον παραδοσιακό μέσα σε τάξη. Θα το δούμε σε λίγο σχηματικά αυτό. Και αυτό δείχνει ότι ασχολούνται οι δάσκαλοι με θέματα τα οποία είναι εντελώς ασήματα. Τι άλλο? Έχουν λόγω και την κέντρομαθητοκεντρική διδασκαλία ή μάθητοκεντρική διδασκαλία. Αλλά όταν δεν ξέρει κανείς τι σκέφτος είναι ούτε ο διεθνητής... Ακριβώς. Οι όροι εδώ που είδαμε είναι δασκαλοκεντρική διδασκαλία, μάθητοκεντρική διδασκαλία. Τις χρησιμοποιούν πάρα πολύ οι χνάοι δάσκαλοι, ειδικά οι μεθητολόγοι. Αλλά αν τους ρωτήσεις ακριβώς τι σημαίνει αυτό ή γιατί από πού προέρχεται αυτό, πώς δηλώνεται αυτό, πώς δηλαδή εμείς βλέπουμε ένα δάσκαλο να είναι δασκαλοκεντρικός και τον ξεχωρίζουμε από κάποιον άλλο που είναι μάθητοκεντρικός, τι επιπτώσεις έχει αυτό στη ροή του μαθήματος, δεν έχουν την ικανότητα να το πούνε. Εντάξει. Και φυσικά βλέπετε ότι μπερδέμω τις λέξεις σε σχέση με το μάθητο δασκαλοκεντρικός, κεντρικός του δασκάλου και του μαθητή κτλ. Τώρα σε αυτή τη συζήτηση που θα κάνουμε εμείς θα προσπαθήσουμε να αποσαφηνίσουμε τους όρους αρχικά και να δούμε τι επιπτώσεις έχει η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας στο επάγγελμά μας. Ιδιαίτερα, λοιπόν, θα ασχοληθούμε πρώτα, θα πούμε κάποια πράγματα για το ρόλο του δασκάλου, γενικότερα για το ρόλο του δασκάλου και ειδικότερα για το ρόλο του δασκάλου με την εμπλοκή των νέων τεχνολογιών. Για το ρόλο του υπολογιστή, γιατί και ο υπολογιστής εφόσον τον βάζουμε μέσα στη γλωσσική τάξη κι αυτός πρέπει να παίξει κάποιο ρόλο και θα δούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Το ρόλο και των δύο μαζί. Θα θέλουμε να δούμε τι συμβαίνει όταν υπάρχουν και οι δύο μαζί μέσα σε μια γλωσσική τάξη. Θα δούμε πώς επηρεάζεται το επάγγελμά μας που δείχνει να επηρεάζεται, να οδηγούμαστε δηλαδή από έναν παροδοσιακό δάσκαλο όπως το ξέραμε σε κάποιον που οφείλει τώρα πλέον να λειτουργήσει περισσότερο σαν γλωσσικός σύμβουλος και όχι μόνο σαν γλωσσικός δάσκαλος. Είναι όσες απαιτούνται για να μπορέσει κάποιος να τα περισσέρεται σε αυτό το καινούργιο ρόλο και φυσικά κάποια βιβλιογραφία. Συχνά ξεκινάω βλέποντας κάποιους ορισμούς που ίσως ή βρίσκοντας κάποιους ορισμούς που μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα εργαστούμε ή θα ζητήσουμε. Ο πρώτος που βρήκα είναι από τον κύριο Ιωάννη Κοκόνη ο οποίος είπε «Δάσκαλος είναι οσιοπηλός και αξιόπρεπος τελετάρχης αλληλοδιδακτικής, γίγαντας αντοχής και ηρωισμού, απόστολος θυσίας και αυταπάρνησης, χωρίς μια στιγμή ανάπαυσης και διακοπής». Βλέπω ότι είναι πάρα πολύ ξεκάθαρο. Κάποιος άλλος, ο Λιαντίνης, νομίζω έχετε ακούσει γι' αυτόν τον συγκεκριμένο συνάδελφο, είπε ότι στο ψηφιδοτό των επαγγελμάτων ο δάσκαλος δεν είναι η μία ψηφίδα ανάμεσα στις άλλες, αλλά είναι ο καλλιτέχνης νους, ο κοσμητικός και ο επόπτης που φιλοτεχνεί ολόκληρο το ψηφιδοτό. Δημιουργεί δηλαδή ανθρώπους και τους υψώνει στην οντολογική μοναδικότητα του νοήμονος πλάσματος. Επειδή εγώ δυσκολεύτηκα να καταλάβω τελικά τι κάνει τελικά ο δάσκαλος, προσπάθησε να βρω άλλες λέξεις που θα με βοηθήσουν να το καταλάβω. Και βρήκα, για παράδειγμα, αυτήν. Είναι πηγή γνώσεων, αυθεντία, παντογνώστης, σύμβουλος, πρότυπο, πηγή στηρίγματος, δαδούχος, μεταλαμπαδευτής, το είπα, αμερόληπτος, αμέτωχος στις κομματικές δινέξεις, δίκαιος και αντικειμενικός, αυτό είναι σίγουρα εγώ, μήτης αλλά και φύλακας, κόσμιος στην εμφάνιση, υποδειγματικής ηθικής ζωής, αυτό είμαι, το πέτυχα, φροντίζει να δημιουργεί κλίμα άμυλας και όχι ανταγωνισμό, είναι παιδαγωγός, είναι εκλεκτικός στις φιλίες του, γεμάτος τοργή, τακτικός, μεσολαβητής, δίκαιος, ευθύς, πράος, συνεπής υποσχέσεις του, ακούραστος, ζηλωτής, φιλικός, ακόλουθο συναγωγή, επώπτης, ήρεμος, σοβαρός, σμιλευτής ψυχών και όλα αυτά με χαμηλό κόστος, γιατί αμύβεται πολύ αμυδρά. Παρ' όλα αυτά, δεν κατέληξα, όλα αυτά δεν μου ήθελαν να κατανοήσω τελικά ποιος είναι ο ρόλος του δασκάλου, τι κάνει αυτός ο άνθρωπος. Και για να μπορέσω να το κατανοήσω καλύτερα, βρήκα μερικούς ορισμούς που ήταν λίγο πιο συγκεκριμένοι από τους προηγούμενους. Λέει λοιπόν κάποιος, στο εξυγχρονισμένο σχολείο, είναι αυτό που θέλουμε, που έχει και σύγχρονη τεχνολογία, ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι βοηθητικός, συμβουλευτικός, καθοδηγητικός, συνεργατικός, αντιαφταρχικός, δημιουργικός, πολιτικός και κοινωνικός. Συμπληρώνει, ο εκπαιδευτικός έπαψε να είναι εξωφύσιο αυθεντία. Αυτά με βοήθησαν να καταλάβω λίγο καλύτερα. Στη συνέχεια βρήκα ένα άλλο κείμενο που λέει ότι ο τόνος και το χρώμα της φωνής του δασκάλου, βάλλονται προσελκή, σαγηνεύει, ημερώνει, χμαλωτίζει, ευχαριστεί, εξαγριώνει, καταπιέζει, αποκομίζει, δισαρεστεί και απομακρύνει. Η ορθοφωνία, η μουσική πλαστικότητα, η ευμέλεια της φωνής πρέπει να είναι συνεχής φροντίδα του δασκάλου, πρέπει συνεχώς να ακουράτε τη φωνή του. Το μαγνητόφωνο είναι καλό μέσο για να σκείτε. Τώρα το βρήκα. Να μια τεχνολογία που μου είναι χρήσιμη, να ακούω τη φωνή μου. Τώρα δεν θα μ' ακούω μόνο αν θα με βλέπω γελάς. Επίσης ένας τρίτος είναι ότι ο δάσκαλος πρέπει να διαθέτει την απαιτούμενη σοβαρότητα και εμβρίθεια στις κινήσεις και τους λόγους του. Τώρα το εμβρίθεια με πέρδεψε λίγο, αλλά μάζερ τόσοι. Πρέπει τόσο οι λόγοι του, όσο και οι κινήσεις του να έχουν ένα μέτρο ηρεμίας, ευπρέπειας και τάξιος. Να εκφράζεται καθαρά, έβληπτα, σύντομα, με ακρίβεια, με σαφήνια, να κυριολεκτεί. Ούτε να περπατάει συνεχώς, ούτε όμως ακίνητο συνεχώς να μένει. Ούτε πολλές χειρονομίες, ούτε άψυχη και ακίνησια. Να λοιπόν πώς μπορεί να συμπεριφερθεί ο δάσκαλος μέσα στην τάξη. Όλα αυτά εγώ τα βρήκα άκρως φιλολογικά. Άκρως φιλολογικά. Και φυσικά δύσκολα στην κατανόηση, ιδιαίτερα για τη λέξη εμβρίθια, που δεν την ήξερα και την έπρεπε στο λεξικό. Και βρήκα ότι εμβρίθια είναι θηλυκό και είναι η βαρύτητα ή η σποδεότητα της σκέψης. Αν σήμερα δεν θυμάσαι τίποτα άλλο, τουλάχιστον μπορείτε να θυμάσετε αυτήν την καινούργια λέξη εμβρίθια. Εμβρίθια. Ωραία. Για να δούμε λίγο τώρα εδώ τι κάνει συνήθως ο δάσκαλος. Και αυτό είναι από το Higgins το 1988. Ίσως να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το ρόλο του δασκάλου από το τι κάνει μέσα στη τάξη. Ωραία. Όπως εσείς περιγράψετε για αυτό που κάνουν οι δάσκαλοι σας μέσα στη τάξη, είπατε ότι συναρχή παρουσιάζουν το υλικό. Κάποιοι το παρουσιάζουν ή από το YouTube, ή κάποιοι το παρουσιάζουν μέσα από κείμενα, ή μέσα από βιβλία, ή μέσα από ευθυντικά κείμενα, από εφημερίδες, από περιαδικά, ή οτιδήποτε. Έτσι. Παρουσιάζουν αρχικά το υλικό. Συ συνέχεια δίνουν εξηγήσεις και διευκρινήσεις ως προς το λεξιλόγιο. Έτσι δεν είναι χρήσα. Το είπες και εσύ, αφού παρουσιάσουμε το κείμενο πρέπει μετά να δώσουμε εξηγήσεις και διευκρινήσεις. Οργανώνουνε πρακτική. Αυτό είναι κάτι που το κάνουν οι περισσότεροι δάσκαλοι. Λένε αφού τώρα είδαμε το κείμενο, καταλάβατε τις λέξεις, έλα να κάνουμε μερικές κλειστές δοκιμασίες για να δούμε ποιες από αυτές θυμάστε και τις καταλάβατε. Δίνουν ανατροφοδότηση. Σας λένε δηλαδή, λένε για παράδειγμα Έλλην. Απάτε σε αυτήν την ερώτηση, στην ερώτηση νούμερο 3, απαντάει ο Έλλην, λάθος Έλλην. Ποιος θα απαντήσει, ο Δημήτρης. Για πες Δημήτρη, μπράβο Δημήτρη. Και λένε το σωστό. Αναρωτιέται κανείς αν αυτό βοηθάει τους υπόλοιπους να μάθουνε. Αλλά εμπάσιο εντός. Αυτή είναι η ανατροφοδότηση. Συνήθως κάνει την αξιολόγηση. Είμαστε πολύ καλοί σε αυτό. Να αξιολογούμε εσάς είτε στα κουίζ, είτε στις τελικές εξετάσεις. Αντιδρούμε με τα αυγδελημίες βέβαια, όταν έρχεται η ώρα να αξιολογηθούμε εμείς. Η αξιολόγηση στα πανεπιστήμια πέρασε μετά από πολλούς κόπους και βάσανα. Και στη συνέχεια τους δίνουμε την τελική ανατροφοδότηση με τη μορφή ενός βαθμού. Πήρες 10, πήρες 9, 8, 7, 5 κόπικες. Ωραία. Αυτές είναι οι διεργασίες που συνήθως κάνει ένα δάσκολος μέσα στην τάξη. Τι άλλο κάνει εκτός από αυτό. Επιλέγει τη μέθοδο διδασκαλίας. Τη μέθοδο με την οποία θα διδάξω μέσα στη γλωσσική τάξη συνήθως την επιλέγω εγώ. Την επιλέγει ο δάσκαλος. Σπανιότατα ρωτά τους μαθητές με ποια μέθοδο θέλουν να διδακθούν. Επίσης συντονίζει το αναλυτικό πρόγραμμα. Αυτός δηλαδή αποφασίζει τι θα μάθουν οι μαθητές. Δεν επιλέγει με ποιον τρόπο θα τους δάξει. Αποφασίζει και τι θα μάθουν. Είναι το γλωσσικό υλικό το οποίο θα τους δώσει για να ασχοληθούν. Οργανώνει τη διδακτή αέλη. Δηλαδή αποφασίζει τι θα διδάξει στο πρώτο μάθημα, στο δεύτερο, στο τρίτο, στο τέταρτο, στο πέμπτο. Εκθέτει τους μαθητές συξένη γλώσσα. Τους δίνει δηλαδή αυθεντικό υλικό είτε με τη μορφή ηχητικών αρχείων από ένα ροδιοφωνάκι, από ένα κασετόφωνο ή ένα positive play ή από το YouTube, τους εκθέτει σε γλωσσικό υλικό της ξένης γλώσσας και τους ζητάει να κάνουν άλλους ασκήσεις εκεί. Προσπαθεί να φροντίσει και για τις ατομικές αλλά και για τις ομαδικές ανάγκες. Αποτελεί παράλληλα την εξουσία μέσα στην τάξη ή την αρχή. Και αποτελεί την εξουσία γιατί αυτός λέει καν τη σγία, τώρα θα κάνουμε μάθημα. Θέλετε να κάνουμε τώρα διάλειμμα. Εννοεί ήρθε η ώρα να κάνουμε διάλειμμα. Ας ξαναχίσουμε το μάθημα. Είναι μια μορφή εξουσίας, καθώς παίρνει και όλες αυτές τις προηγούμενες αποφάσεις. Και τελικά φροντίζει για την παρουσία και την πειθαρχία των μαθητών. Πώς φροντίζει για την πειθαρχία των μαθητών? Με πολλούς τρόπους. Θα δούμε τώρα πώς. Αυτός ο δάσκαλος είναι αυτός που βλέπετε σε αυτή την οθόνη, στη φωτογραφία σας. Δηλαδή, βλέπετε ότι, καταρχήν, γιατί είναι αυτός δασκαλοκεντρικός, γιατί το λέμε δασκαλοκεντρικό, μόνο από τη φωτογραφία. Εξουσία, γιατί είναι πολύ σημαντική με ένδρες, με θεμένες, μαθαίνουμε πολύ να μιλά κάτω. Αυτό δηλώνει κάτι, θα το δούμε σε λίγο τι. Εξουσία. Α, το είπε κάποιος, δηλώνει την εξουσία. Αυτή είναι η εξουσία του δασκαλού, δηλώνει την εξουσία του δασκάλου, με το γεγονός ότι είναι σε υψηλότερο επίπεδο από αυτό των μαθητών του. Είναι δηλαδή στην έδρα. Ωραία. Αλλά εγώ ρώτησα, γιατί είναι δασκαλοκεντρικός. Αυτός μιλά και τα παιδιά ακούν. Ένα είναι αυτό, ότι αυτός μιλά και τα παιδιά ακούν. Άρα αυτός είναι ο μεταλλαλαμπαθευτής, αυτός έχει τη λαμπάδα, αυτός έχει τη γνώση, θα τη μεταλλαλαμπαδεύσει. Μόνο από αυτόν θα μάθουν οι μαθητές. Πες. Αυτό το να μιλήσω και δεν είναι το δικαίωμα να μιλήσω τα παιδιά. Ωραία, ή δίνει, αλλά πολύ λίγο. Δηλαδή αναλογιστείτε, μετρήστε εσείς τις ώρες που μιλάτε εσείς, τα λεπτά που μιλάτε εσείς μέσα στη γλωσσική τάξη όταν μαθαίνετε ιταλικά. Υποθέττε ότι αυτές οι τάξεις είναι για να σας βοηθήσουν να μιλάτε εσείς ιταλικά. Μετρήστε τις ώρες που μιλάτε εσείς και τις ώρες που μιλάει ο δάσκαλος. Ωραία. Άλλο. Πες το. Α, έχει, ναι. Έχει και μία έχει θέση, είναι ο δάσκαλος και οι άλλοι είναι μαθητές. Ωραία, και αυτό δηλώνει ότι οι μαθητές μπορούν να μάθουν μόνο από αυτόν. Τα παραγωσικά, ναι. Ίσως εδώ να το κάνουμε. Αλλά πάντως είναι δασκαλοκεντρική γιατί στην πραγματικότητα ο δάσκαλος αποτελεί το κέντρο της γνώσης. Αυτός είναι αυτός που έχει τη γνώση και θα τη μεταλλαμπαδέψει οι μαθητές. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι οι μαθητές κοιτάν το δάσκαλο. Το βλέπετε? Οι μαθητές δεν συνεργάζονται μεταξύ τους. Κοιτάν το δάσκαλο. Βλέπετε πως είναι δομημένη η αίθουσα. Είναι επιθαρχημένοι οι μαθητές. Κάθονται επιθαρχημένα οι μαθητές. Ο ένας δίπλα στον άλλον και ο ένας πίσω από τον άλλον. Ο δάσκαλος αποτελεί επίσης αυτή την προσέγγιση και την εξουσία. Και γι' αυτό ακριβώς είναι σε υψηλότερο επίπεδο. Ο άμβωνας εκεί δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης. Παρά μόνο να δείξει, να δηλώσει δηλαδή έμπρακτα την εξουσία του δασκάλου. Άρα ο σχεδιασμός μιας αίθουσας δηλώνει και την προσέγγιση που επιθυμούμε εμείς να έχουμε. Τώρα, το πρόβλημα είναι το εξής. Αυτή εδώ η αίθουσα, απεικονίζει μια αίθουσα διδασκαλίας το μεσαίωνα. Αυτή η αίθουσα που βρισκόμαστε εμείς εδώ είναι του 2014. Βλέπετε μεγάλες αλλαγές? Όχι. Το Αριστοτέλιο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, η Φιλοσοφική Σχολή μέσα στην οποία συζητούνται και αναλύονται θέματα που έχουν σχέση με τη δασκαλία και τη μάθηση, έχει αίθουσες δασκαλίας που είναι σχεδιασμένες με αυτόν τον μεσηδονικό τρόπο. Δεν είναι οι μοναδικοί, είναι οι περισσότερες. Σπανίζουν οι αίθουσες που έχουν μια διαφορετική προσέγγιση. Το να αλλάξουμε βέβαια τη διακοσμίση της αίθουσας δεν σημαίνει ότι αλλάξαμε κι εμείς. Είναι μια αρχή. Είναι μια στάση. Αλλά δεν είναι οι μοναδικοί. Ωραία. Για να δούμε τώρα έναν άλλο δάσκαλο. Ο οποίος έρχεται ο Χίγινς, τον ονομάζει παιδαγωγό. Εμένα θα μου άρεσε περισσότερο τίτλος ο σωκρατικός δάσκαλος. Ο οποίος τι κάνει. Τι κάνει αυτός ο δάσκαλος από τον μαθητή. Από τον προηγούμενο δάσκαλο. Και πες. Βρίσκεται πίσω από τον δάσκαλο. Πρώτα απ' όλα βρίσκεται πίσω. Βλέπετε το κέντρο πλέον εδώ ποιος είναι ο μαθητής. Να λοιπόν η μαθητοκεντρική προσέγγιση. Το κέντρο πλέον γίνεται ο μαθητής. Με βάση δηλαδή της ανάγκης του μαθητή, της γλωσσικές ανάγκης του μαθητή, με βάση της μαθησιακές ανάγκης του μαθητή καταστρώνονται τα προγράμματα. Ίσως αποφασίζονται και οι μέθοδοι. Θα έπρεπε δηλαδή καλοί δάσκαλοι στην αρχή του εξαμήνου να ρωτάν στους μαθητές τους τι θα θέλα να μάθουν και ίσως με ποιον τρόπο θα τους βόλευε, θα θέλα να το κάνουν. Και όσο το δυνατόν να εντάξουμε και αυτήν τη δική τους διάθεση ή προδιάθεση μέσα στη δική μας μέθοδο. Άρα λοιπόν είναι πίσω από το μαθητή, το κέντρο είναι της μαθητής. Άλλο. Δείχνει να αποτελεί κάποια εξουσία. Όχι. Κρατάει κάποια βιβλία τα οποία δηλώνουν τι με αυτή τη φωτογραφία. Γεια σας. Ωραία. Ακριβώς. Σημαίνει αυτό που είπα ότι τα βιβλία έχουν γνώση, η γνώση δεν είναι μόνο μέσα στο κεφάλι του δασκάλου, έτσι. Άρα από αυτά τα βιβλία που παρέχουν γνώσεις μπορούν οι μαθητές να μάθουν τι. Από μόνοι τους. Έχουν την ικανότητα δηλαδή να μάθουν από μόνοι τους. Ωραία. Τι άλλο? Ότι έχουν περισσότερα βοηθήματα. Ο τι? Υπάρχουν περισσότερα βοηθήματα. Ωραία. Υπάρχουν περισσότερα βοηθήματα. Ένα σύγχρονος θα κρατούσε και έναν υπολογησί στο άλλο χέρι του. Άλλο. Άρα λοιπόν το σημαντικό δεν είναι μόνο να μάθουν. Αλλά και πως να μαθαίνουν. Δηλαδή ο σωκρατικός δάσκαλος δείχνει να δίνει υποστήριξη στη μάθηση του μαθητή. Ο μαθητής αποφασίζει τι χρειάζεται να μάθει. Ωραία. Αυτός παίρνει την αποφάση για το τι θέλει να μάθει. Και είναι υπεύθυνος για τη μάθησή του. Ή εν πάση περιτώσει έχει κάποιο είδους υπευθυνότητα για το τι μαθαίνει. Και δεν είναι ένας μαθητής ο οποίος λέει κύριε κύριε αυτό δεν μας το δείξατε με εντάξει. Ή αυτό δεν μας το διδάξατε. Έχει ευθύνη και αυτός για τη μάθησή του. Πρώτον. Δεύτερον. Αυτός ο δάσκαλος παρέχει οδηγίες και ενίσχυση για το μαθησιακό υλικό. Δίνει βοήθεια και συμβουλή στο πως να μαθαίνουν με τη διδασκαλία στρατηγικών μάθησης. Ή σεμιναρίων που αφορούν στην οργάνωση του χρόνου των μαθητών. Στην οργάνωση του μαθησιακού υλικού. Στην χρήση όλων των πηγών που υπάρχουν για χρήση των μαθητών. Πληροφορίες που δεν διδάσκονται δυστυχώς σε κανένα από τα τμήματα της Φιλοσοφικής και του Πανεπιστημίου. Και αν τελικά προχωρήσει η ίδρυση του κέντρου υποστήριξης της μάθησης. Το οποίο έγινε αποδεκτό από την κοσμητεία και πάει τώρα προς την Βρετανία και μετά στο Υπουργείο Παιδείας. Και αν ιδρυθεί θα δίνει τέτοιου είδους υποστηρικτική βοήθεια στους μαθητές. Και το Αριστοτέλεως θα είναι το πρώτο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα που έχει ένα τέτοιο κέντρο. Που θα βοηθάει δηλαδή τους μαθητές πως να μαθαίνουν, πως να οργανώνον την υλή τους, πως να οργανώνον τις σημειώσεις τους, ακόμα και πως να προετοιμάζουν για τις εκστάσεις ανάλογα με τα μαθήματά τους. Και όλα αυτά να οδηγήσουν τελικά στη δημιουργία ενός αυτόνομου μαθητή. Ενός μαθητή ο οποίος θα έχει την ικανότητα να μην μαθαίνει μόνο από τον δάσκαλο, αλλά να μαθαίνει και από μόνος του. Ή από άλλους συμμαθητές του. Θα το δούμε με μεγαλύτερη επτομέρεια λίγο αργότερα αυτό. Εδώ σας έχω ένα σχήμα που το έφτιαξαν οι Χάρντεν και Κρόσβι το 2000 και αφορούσε στους ρόλους του δασκάλου σε medical schools, δηλαδή σε ισχολές ιατρικής. Αυτό το γράφημα είναι αρκετά ενδιαφέρον γιατί εδώ στο κέντρο έχει τους διαφορετικούς ρόλους του δασκάλου και στη συνέχεια έχει τι κάνει ο δάσκαλος ανάλογο με αυτόν τον ρόλο. Ωραία. Ας το δούμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Σε αυτή την περίπτωση ξεκινάμε από το facilitator. Είναι ένας άνθρωπος, θεωρούν, που υποστηρίζει, έρχεται να βοηθήσει τους μαθητές του. Και πώς το κάνει αυτό? Άλλες φορές λειτουγώντας ως μέντορας, δίνοντάς τους δηλαδή οδηγίες για το πώς να κατευθεθούν στη γνώση, ή learning facilitator που τους δίνει κάποιες πιο συγκεκριμένες στρατηγικές πώς να βελτιώσουν τη μάθησή τους. Όταν δηλαδή τους δίνει άγνωστες λέξεις για παράδειγμα. Όλοι οι δάσκαλοι σας, απ' ό,τι περιγράψετε, σας δίνουν άγνωστες λέξεις στην ώρα του μαθήματος. Δεν ξέρω πόσοι από αυτούς σας δίνουν κάποιες στρατηγικές για να μάθετε, για να μπορείτε να θυμάσετε αυτές τις λέξεις. Έτσι. Ορίστε. Τι. Ναι, ναι, υπάρχουν. Είναι πολύ συγκεκριμένες. Ψάξτε στο διαδίκτυο learning strategies, language learning και θα δείτε. Ωραία. Επομένως. Ο ένας ρόλος είναι να παίζει το φασίλιτερο. Είτε με τη μορφή του μέντορα, είτε με τη μορφή δασκάλου που δίνει συγκεκριμένες στρατηγικές που να βοηθήσουν τους μαθητές στη μάθησή του. Roll model. Εδώ είναι να αποτελεί το μοντέλο το οποίο θα μπορούν να δούνε οι μαθητές. Το on the job, κάποιος που διδάσκει μεθοδολογία διδασκαλίας θα πρέπει λογικά να είναι καλός δάσκαλος ο ίδιος. Γιατί αν δεν είναι, μάλλον έχει αποτύχει να δείχνει με το παράδειγμά του. Έτσι. Ή teaching role model, την ώρα που διδάσκει. Εδώ είναι το on the job role model, είναι τη συμπεριφορά του σαν γιατρός μέσα στην ιατρική πράξη. Σας είπα ότι αυτό το σχέδιαγμα αφορά κυρίως την ιατρική αλλά νομίζω ότι είναι πολύ χρήσιμο και για τα άλλα δικαιμένα. Άλλος ρόλος, information provider. Αυτός είναι ο παραδοσιακός ρόλος του δασκάλου που δίνει πληροφορίες, δίνει, δηλαδή αποτελεί την πηγή γνώσεων. Εδώ είτε λειτουργεί ως λέκτορας, όπου συνήθως αυτός μιλάει και οι μαθητές του ακούνε, ή αφορά σε clinical ή practical teacher. Η κλινική πράξη, δηλαδή την πράξη στη δουλειά όπως την κάνουν στο νοσοκομείο. Resource developer. Ένας άλλος ρόλος του είναι να δημιουργήσει το υποστηρικτικό υλικό. Να δημιουργήσει δηλαδή πηγές ή σημειώσεις ή πηγές, ή να δημιουργήσει ηλεκτρονικό υλικό μόνος του στο οποίο μπορείτε να απευθεθείτε. Ή παράγοντας κάποιους οδηγίες για το πώς να διαβάσετε, ή να δημιουργήσει μαθησιακό υλικό ο ίδιος. Planner, οργανωτής, αυτός που οργανώνει το curriculum, δηλαδή το τι θα διδαχθεί μέσα σε μια γλωσσική τάξη. Ή αυτός που θα δημιουργήσει ένα ολόκληρο course. Θα περίμενα κάποιος δηλαδή εδώ στο τμήμα Ιταλικής να υπάρχει ένα course, το οποίο να γνωρίζουν οι μαθητές από την αρχή μέχρι το τέλος, από το Α1 επίπεδο στο οποίο ξεκινάνε ή το Β1 από ποιο επίπεδο ξεκινάνε, μέχρι το Γ1 να υπάρχει μια φυσική ροή και μια σύνδεση πώς περνάμε από το ένα course στο άλλο. Για να ξέρετε κι εσείς πώς συνδέονται για παράδειγμα τα μαθήματα που κάνετε στο πρώτο έτος με τα μαθήματα που κάνετε στο δεύτερο έτος. Ή πώς συνδέονται τα μαθήματα που κάνετε στο ένα εξάμενο με τα μαθήματα του δεύτερου εξαμείνου. Υπάρχει μια συνεχής ροή που να διδογεί από το Α στο Β και μετά στο Γ, ή είναι αποκομμένα τα μαθήματα του ένα με το άλλο και δεν υπάρχει κάποια σύνδεση. Και τελευταία, Assessor, αυτός είναι ο παραδεισιακός ρόλος του Θεσσακάλου, όπου εκεί κάνει κλασικά την αξιολόγηση, τελική αξιολόγηση. Νομίζω δεν χρειάζεται να πω Assessor σε σχέση με το curriculum που δημιούργησε αυτός, αξιολογητής, ή αξιολογητής της επίδοσης του μαθητή. Βάση λοιπόν, νομίζω ότι αυτό το μοντέλο, εάν το μελετήσετε στο σπίτι καλύτερα, θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τους διαφορετικούς ρόλους που έχει ένας δάσκαλος μέσα στην τάξη. Βλέπετε ότι εδώ, αυτή η ρόλη, και γι' αυτό το επέλεξα, είναι πολύ συγκεκριμένη και λιγότερο φιλολογική από αυτός που είδαμε στην αρχή της σημερινής συζήτησης, έτσι. Ξέχασα να παντήσω το mouse και να φαίνονται όλα τα ωραία χρώματα που είχα ετοιμάσει. Το επόμενο slide είναι σχετικά πιο ενδιαφέρον, γιατί, ειδικά όσοι παρακολούθησαν μαζί μου το μάθημα εισαγωγής, διδακτική των γλωσσών, είχαν την ευκαιρία να δουν για κάθε διαφορετική μέθοδο δασκαλίας, το ρόλο του δασκάλου, έτσι. Για κάθε διαφορετική μέθοδο δασκαλίας, πώς αλλάζει ο ρόλος του δασκάλου. Και εκεί, και έκανα το εξής, πρέπει να πω ότι τους ρόλους του δασκάλου, τους πήρα από το βιβλίο της Λάρσης Αερφήματο 2000, και έκανα εκεί το εξής, έκανα σε ένα άξις, έβαλα τους ρόλους του δασκάλου, όπως καταγράφεται στη βιβλιογραφία. Ξεκίνησαν δηλαδή χαμηλά, όπου είναι source, είναι η μοναδική πηγή μέση τάξη. Προσέξτε το λίγο αυτό το σχήμα. Δεύτερο όρο, όπου ο δάσκαλος λειτουργεί σαν μάνατζερ μιας τάξης. Τρίτον, παρατηρητής, σε κάποιους μεθόδους λειτουργεί ο δάσκαλος σαν παρατηρητής, ειδικά στο silent method λειτουργεί ως παρατηρητής. Το τέσσερα είναι guide, οδηγός, δίνει δηλαδή και πληροφορίες οδηγιώς. Και το πέντε ο σύμβουλος, advisor, που θα λέγαμε ότι είναι ο πιο μοδάτος ρόλος για τον δάσκαλο μέσα στη τάξη. Και εδώ έβαλα όλες τις μεθόδους δασκαλίας οι οποίες υπήρχαν μέσα σε αυτό το βιβλίο. Ξεκίνησα από το Gramma Translation, το νούμερο 1, 2 το Direct Method, 3 το Audio-lingual, 4 το Silent Way, 5 το Disagestopedia, 6 το Community Language Learning, 7 το Total Physical Response, 8 το Communicative Language Learning. Παιδιά μην κάνετε φασαρία. Εδώ τώρα λειτουργώ σε εξουσία, φροντίζω για την πειθαρχία. Το 9 το Collaborative Learning και το 10 το Task-based Learning που είναι από τους πιο σύγχρονους. Και τι έκανα, κάθε φορά λοιπόν το Gramma Translation σε αυτή τη μέθοδο, ο δάσκαλος λειτουργεί ως πηγή, ως βασική πηγή γνώσης. Έτσι λέει το βιβλίο της Larson Freeman. Στη δεύτερη, στο Direct Method, που είναι το 2, λειτουργεί ως Manager. Στο 3 το Audio-lingual λέει ότι λειτουργεί ως Source. Στο 4 το Silent Way ως Observant. Στο 5 το Disagestopedia ξανά σαν Source. Στο Community Language Learning λειτουργεί ως Advisor. Στο Total Physical Response ως Guide. Στο Communicative Language Learning πάλι ως Advisor. Στο Collaborative Learning ως Advisor και στο Task-based Learning ως Advisor. Τι είναι αυτό που παρατηρούμε από αυτό το σχήμα. Το έβαλα εγώ μέσα σε ένα σαντιστικό πρόγραμμα, δίνοντας νούμερα σε αυτά τα values και ζήτησα από το πρόγραμμα αυτό να μου δημιουργήσει αυτό το σχήμα. Τι καταλαβαίνουμε από αυτό το σχήμα. Λαμπρά. Άλλο. Όσο περνάμε σε πιο σύγχρονες ας πούμε μεθόδους διδασκαλίας, ο ρόλος του δασκάλου φαίνεται να αλλάζει ρητουργικά και να γίνεται περισσότερο συμβουλευτικός, υποστηρικτικός παρά ως πηγή της γνώσης. Λαμπρά. Άλλο. Εδώ δεν περιέχεται ο ρόλος του μαθητή, μόνο του δασκάλου. Φαντάζουμε ότι... Τι άλλο. Προσέξτε ότι τα πρώτα χρόνια, τι γίνεται. Έχετε βάρει, να βάρει σερβάμι στην ορειτρία σου και τα άλλα χρονιά. Ναι. Να λοιπόν ο ρόλος πως αλλάζει. Τι παρατηρείτε. Αν κλείσω τις μισές, για πες. Ακριβώς. Φαίνεται ότι τα πρώτα χρόνια ο ρόλος του δασκάλου δεν ήταν σταθερός. Ένα είναι αυτό. Αυτό που είπε η συνάδελφος εδώ είναι από κατέβασμα. Τι άλλο φαίνεται όμως ότι... Κάθε καινούργια μέθοδος που ερχόταν, πρότεινε ένα διαφορετικό ρόλο για τον δάσκαλο. Αντίθετο από την προηγούμενη. Ίσως για να κάνει τη διαφορά. Αυτή η αναλλαγή όμως ήταν στους πρώτους τρεις ρόλους. Source, Manager και Observant. Το βλέπετε. Κάθε καινούργια μέθοδος που ερχόταν, έλεγε για να κάνω εγώ τη διαφορά, έπρεπε και να διαφωνήσω με την παλιά μέθοδο που έλεγε αυτά, τι προτείνω εγώ ένα διαφορετικό ρόλο. Και πολλές φορές αυτός ο διαφθικός ρόλος ήταν ένας προ-προηγούμενος. Όχι μόνο δεν ήταν ο προηγούμενος, ήταν ο προ-προηγούμενος. Δηλαδή, το disajestopedia που ήρθε και είπε ότι ο δάσκαλος του Your Source ως πηγή, ήταν κάτι που το είπε και το Audio-lingual method και το είπε και το Gramma Translation method. Αλλά δεν το είπε το προηγούμενο, το Silent Way. Το βλέπετε. Τι παρατηρούμε όμως στα τελευταία χρόνια. Αρχίζουμε να σταθεροποιούμε. Φαίνεται να καταλήγουμε πλέον ότι ο ρόλος του δασκάλου μέσα στην τάξη είναι ξεκάθαρα συμβουλευτικός και υποστηρικτικός. Θα δούμε γιατί αρχίζει να συμβαίνει αυτό. Ωραία. Και φαίνεται να οδηγούμε από αυτόν που θα το ονομάζουμε και θα το μαγιστρώ παλιά στον σοκρατικό δάσκαλο. Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό? Για τους παρακαλώ κάτω λόγος που θα προσπαθήσω να εξηγήσω. Έχω εδώ... φτιάξει αυτό το frame, το πλαίσιο μέσα στο οποίο συγκρίνω τους ρόλους. Κάτω από την ομπρέλα διδασκαλία και μάθηση. Από την πλευρά της διδασκαλίας έχουμε δασκάλους και από την άλλη μεριά έχουμε τους μαθητές. Βλέπετε διδάσκο-δάσκαλος, μαθαίνω-μαθητής. Για πολλά χρόνια θεωρούσαμε αυτούς τους δύο ρόλους ως διαφορετικούς. Ο δάσκαλος διδάσκει και ο μαθητής τι κάνει, μαθαίνει. Έτσι. Σήμερα αρχίζουμε να κατανοούμε ότι αυτοί εδώ οι δύο ρόλοι, αυτές οι δύο προσωπικότητες που υπάρχουν μέσα στο μαθησιακό πλαίσιο, μια τάξη ας το πούμε, πρέπει να διαθέτουν τι? Κοινή πορεία. Κοινή πορεία και οι δύο ως προς την μάθηση. Εγώ δηλαδή θα τολμούσα να διαφωνήσω με το μαθητικοτρικό μοντέλο διδασκαλίας γιατί περάσαμε από το δασκαλοκεντρικό όπου έκανε ο δάσκαλος ό,τι ήθελε στο μαθητοκεντρικό, όπου ο μαθητής παίρνει όλες, φτάσαμε σημείο να λέμε ότι ο μαθητής παίρνει όλες τις αποφάσεις για τη μάθησή του. Θεωρώ ότι οι μαθητές σε αυτό το επίπεδο που είναι μπορούν να πάρουν κάποιες αποφάσεις για τη μάθησή τους, αλλά όχι όλες. Και το σημαντικό δεν είναι οι απαιτήσεις του μαθητή, αλλά οι απαιτήσεις του αντικειμένου. Κάποια στιγμή δηλαδή θα πρέπει να ασχοληθούμε με τη μάθηση ως μια διεργασία που δεν έχει απαραίτητα σχέση με τον δάσκαλο ή τον μαθητή. Πρέπει να δούμε δηλαδή τις απαιτήσεις αυτής της διεργασίας, ανεξάρτητα από τις ανάγκες ή τις διαθέσεις του μαθητή ή του δασκάλου. Ωραία, πρέπει να δούμε δηλαδή τι απαιτήσεις έχει αυτή η διαδικασία από μόνη της. Το άλλο, είπαμε οι δάσκαλοι διδάσκουν και οι μαθητές μαθαίνουν. Σήμερα όμως κατανοούμε ότι οι δάσκαλοι θα πρέπει να προσφέρουν υποστήριξη στην μαθησιακή διαδικασία. Ότι οι μαθητές δηλαδή δεν μαθαίνουν αποκλειστικά μόνο από τους δασκάλους τους αλλά μπορούν να μάθουν να ακολουθήσουν μια μαθησιακή διαδικασία που να ξεκινήσει από την ενασχόλησή τους με ένα θέμα, από την μελέτη μέσω μαθησιακού υλικού ή από την συνεργασία τους με άλλους μαθητές. Παλαιότερα θεωρούσαμε ότι ο δάσκαλος επιλέγει τη μέθοδο και στη συνέχεια παραδίδει το μάθημα και ότι οι μαθητές αποτελούσαν αποκλειστικά και μόνο το προϊόν της μάθησης. Τι σας έλεγα για το σχεδιοσμό των αιθησών και το πώς αλλάζουν το σχεδιασμό είναι ακριβώς αυτή η θόρυβη τώρα μετακινούν τα θρανία. Τα θρανία, όταν επιλέξαν για το πώς θα γίνει εκείνη η τάξη κάποιοι είπαν εμείς τι θέλουμε έτσι ενώ κάποιοι άλλοι είπαν όχι εγώ τι θέλω παραδοσιακά όπως είναι οι τάξεις. Και τι κάνουν, αποφασίζουν να πάρουν θρανία τα οποία τώρα τα μετακινούν. Κάποιοι μπαίνουν μέσα τα βάζουν έτσι γιατί θεωρούν ότι έτσι πρέπει να είναι μια σύγχρονη τάξη, κάποιοι άλλοι είναι όχι εγώ τα ήθελα όπως παλιά και τα μετακινούν. Θεωρούσαμε λοιπόν παλιά ότι ο δάσκαλος επιλέγει τη μέθοδο και κάνει την παράδοση ενώ ο μαθητής αποτελεί το προϊόν. Το προϊόν της μάθησης πώς το κατανοούμε εμείς σήμερα στο πανεπιστήμιο. Με το πόσο αποτελεσματικά εσείς μεταφέρετε στο χαρτί την ημερομηνία των εξετάσεων αυτά που σας είπαμε εμείς μέσα στα συντάξη. Και το προϊόν της μάθησης την μάθηση την κατανοούμε σαν τη σαν ένα προϊόν. Παίρνουμε εμείς το προϊόν που είναι αυτό που γράψετε το κείμενο και μέσα από αυτό το κείμενο εμείς σας βαθμολογούμε. Σήμερα εμείς κατανοούμε ότι η μάθηση δεν είναι μόνο ένα προϊόν αλλά είναι κυρίως αποτελεί μια διαδικασία και μας ενδιαφέρει να κατανοήσουμε πώς σημαίνει αυτή η διαδικασία στον ανθρώπινο κέφαλο ερευνητικά για να την υποστηρίξουμε. Παλιότερα θεωρούσαμε ότι οι δάσκαλοι κατέχουν τη γνώση και δεν έχουν τίποτα άλλο να μάθουν και στην αντίθετη μεριά οι μαθητές τι κάνουν μαθαίνουν μόνο από τους δασκάλους και όχι από άλλους μαθητές ή μόνοι τους. Η όρια αυτόναμη μάθηση ηλεκτρονική μάθηση που συζητήσαμε στην αρχή αυτού του εξαμήνου υποδηλώνουν ότι ο μαθητής σήμερα κατανοούμε ότι ο μαθητής έχει την ικανότητα να μάθει από μόνος του ή μπορεί να μάθει και από άλλους μαθητές. Ωραία. Ή από μαθησιακό υλικό που βρίσκει στο διαδίκτυο. Επίσης παλιότερα θεωρούσαμε ότι οι δάσκαλοι παραδίδουν το προϊόν μέσα από τα μαθήματά τους και ότι οι μαθητές μαθαίνουν ή αν θέλετε παραλαμβάνουν και αποθηκεύουν το προϊόν μέχρι να έρθει η ώρα να το ανακαλέσουν στις εξετάσεις. Σήμερα θεωρούμε ότι το αποτέλεσμα μπορεί να επηρεάζει τις μεθόδους. Δηλαδή στην Αγγλία αν το ποσοστό της αποτυχίας σε μία τάξη είναι πάνω από 30% ο δάσκαλος καλείται σε απολογία. Εγώ ξέρω για παράδειγμα ότι σε μία περίπτωση σε ένα μάθημα σηκώθηκαν 30 άτομα να φύγουν κατευθείαν και είπαν ότι αυτό δεν το περάσαν εμείς από τα 50 που ήταν εκεί. Αν αυτό συνέβαινε στην Αγγλία ο δάσκαλος αυτός θα είχε αποληθεί. Όταν το ποσοστό αποτυχίας είναι πάνω από 30% σε μία τάξη σημαίνει ότι ο δάσκαλος φέρει την ευθύνη. Αυτό ακριβώς ναι, έτσι ακριβώς σκεφτόμαστε εμείς, γι' αυτό στην Αγγλία δεν υπάρχει μόνο... Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο τι κάνουν πολλοί δάσκαλοι. Θα δείτε αν πάρετε τους βαθμούς, τις βαθμολογίες που τους κρεμάνε στο αυτό, θα δείτε ότι πολλοί βάζουν 9, 10, 8, 9, 10, 8, 9, 10, 8, 9, 10, 8, 9, 10. Για να τα έχουν καλά με τους μαθητές ακριβώς γιατί υπάρχει εξωτερική αξιολόγηση. Έχει φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα η εξωτερική αξιολόγηση. Η εξωτερική αξιολόγηση χρησιμοποιείται από πολλούς φοιτητές σαν μοχλός για να πιέσουν τον δάσκαλο να τους περάσει να τους βάλουν καλό βαθμό. Κάποιοι δάσκαλοι λοιπόν που δεν θέλουν στην πραγματικότητα να αξιολογηθούν, τι κάνουν χρησιμοποιούν αυτή την τεχνική για να πετύχουν υψηλή αξιολόγηση από τους μαθητές τους. Αυτό για να μην γίνει στην Αγγλία υπάρχει πάντα εξωτερικός αξιολογητής. Τα γραπτά δηλαδή είτε αυτά είναι εργασίες είτε είναι τελικές εξετάσεις δεν τα αξιολογεί μόνο αυτούς που δίδαξε. Υπάρχει και ένας εξωτερικός αξιολογητής που τα βλέπει και αν εκεί υπάρχει διαφορά τότε τα προβλήματα είναι ακόμα μεγαλύτερα. Πάντως εμείς θεωρούμε ότι το αποτέλεσμα πρέπει να επηρεάζει τις μεθόδους. Όχι μόνο το δάσκαλο. Δεν θεωρώ δηλαδή ότι θα πρέπει με την πρώτη ένα δάσκαλος να απολύεται, αλλά θα πρέπει τουλάχιστον να συζητάει ξανά τις μεθόδους που χρησιμοποίησε. Να αναρωτιέται εάν η μέθοδος που χρησιμοποίησε ήταν κατάλληλη, αν το μαθησιακό υλικό που χρησιμοποίησε ήταν κατάλληλο για να πετύχει αυτές τις δεξιότητες που είχε ο στόχος από την αρχή να πετύχει. Και αν κρίνει ότι δεν ήταν κατάλληλο, αν κρίνει ότι από τα 10-13 μαθήματα που σχεδίασε, πραγματοποίησε κάποια δεν είχαν μεγάλη επιτυχία, θα πρέπει να φροντίζει να τα τροποποιεί, να τα αλλάζει. Παλιότερα θεωρούσαμε ότι οι δάσκαλοι χρησιμοποιούν μεθόδους διδασκαλίας και αν δείτε όλα τα βιβλία που αφορούν στις μεθόδους διδασκαλίας, θα δείτε ότι οι μέθοδοι διδασκαλίας που αναπτύχθηκαν για πολλά χρόνια δεν λάβαναν καθόλου υπόψη τους τα αποτελέσματα από την έρευνα που αφορούσε τη μάθηση. Δηλαδή δημιουργούσαμε μεθόδους διδασκαλίας σαν να μη μας ενδιέφερε το αποτέλεσμα της μάθησης. Θεωρούσαμε ότι εμείς τι κάνουμε, χρησιμοποιούμε μεθόδους διδασκαλίας, αντίθετε οι μαθητές τι κάνουν, αυτοί αναπτύσσουν στρατηγικές μάθησης. Δεν θεωρούσαμε να τους δείξουμε εμείς στους μαθητές μας στρατηγικές μάθησης για να ανταπεξέλθουμε το γλωσσικό υλικό που αποτελεί μέλος της εργασίας μας. Γι' αυτό σας είπα στην αρχή πως οι δάσκαλοι που διδάσκουν γλώσσα σας δείχνουν και στρατηγικές για να ανταπεξέλθουν με το υλικό που σας διδάσκουν, που θα μπορούσε να γίνεται στην αρχή των μαθημάτων. Σήμερα θεωρούμε ότι αυτά τα δύο πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία. Δεν γίνεται δηλαδή εμείς να επιλέγουμε μεθόδους διδασκαλίας, ανεξάρτητα από τις μεθόδους με τους οποίους μαθαίνουν οι μαθητές μας. Αν το κάνουμε αυτό θα πρέπει να τους βοηθήσουμε να αναπτύξουν νέες στρατηγικές μάθησης. Παλιότερα θεωρούσαμε ότι οι δάσκαλοι έχουν την εξουσία και δημιουργούν ή εφαρμόζουν τους κανόνες, όπως αυτοί προβλέπονται από τη νομοθεσία και η νομοθεσία είναι πάντα το όπλο των δασκάλων που δεν θέλουν να αλλάξουν. Ο νόμος δεν ξέρω αν ο νόμος το επιτρέπει αυτό. Το πρώτο επιχείρημα των δασκάλων που δεν θέλουν να αλλάξουν είναι δεν ξέρω αν ο νόμος το επιτρέπει. Απ' την άλλη μεριά οι μαθητές δεν έχουν καθόλου εξουσία και τι κάνουνε, η δουλειά τους είναι να ακολουθούν τους κανόνες που θέτει η νομοθεσία που πολύ συχνατι φτιάχνουν οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι. Τους νόμους δηλαδή στο Υπουργείο Παιδείας συχνότατα ποιοι τους φτιάχνουνε. Ακαδημαϊκοί δάσκαλοι προσλαμβάνουν κάποιον, ξέρετε πως προσλαμβάνουν οι συνεργάτες στο Υπουργείο Παιδείας. Έτσι, φιλικά διακείμενα οι φίλοι των φίλων προσλαμβάνονται και συχνά καλούνται να γράψουν την ίδια την νομοθεσία. Οι περισσότεροι νόμοι στην Ελλάδα έχουν γραφεί από ακαδημαϊκούς, γι' αυτό είναι σωστοί και λειτουργούν. Ωραία, από την άλλη μεριά θεωρούμε ότι αυτό πλέον θα πρέπει να γίνεται σε συμφωνία, να υπάρχει δηλαδή μία μορφή συμφωνίας ως προς το τι θα κάνει ο δάσκαλος μέσα στη δάξη, τι θα κάνουν οι μαθητές και πως θα ανταπεξέλθουν με το γλωσσικό υλικό που τους δάσκεκε. Στο παρελθόν ο δάσκαλος επέλεγε το υλικό από μόνος του, τη μέθοδο που θα δάξει και στο τέλος κατέλεγε να κάνει και την αξιολόγηση, όπως είδαμε και σε πολλά από αυτά τα μοντέλα. Αντίθετα ο μαθητής τι γίνεται, τιμωρείται όταν υπάρχει φαινόμενο μη μάθησης. Δηλαδή, εάν πάτε σε ένα ξυλουργό και το ζητήσετε να φτιάξει ένα τραπέζι, στην περίπτωση που το τραπέζι αυτό δεν είναι καλό, είναι στραβό και δεν στέκεται καλά, ποιον θα τιμωρήσετε εσείς, από ποιον θα ζητήσετε ευθύνες? Από το ξυλουργό. Στην περίπτωση που υπάρχει αποτυχία μάθησης σε μία γλωσσική τάξη, ποιος τιμωρείται? Ο μαθητής. Η δασκαλία εκεί. Η δασκαλία είναι το πιο ανεύθυνο επάγγελμα στον κόσμο. Είναι το μοναδικό επάγγελμα που τιμωρεί αυτό που οι ίδιοι θεωρούμε ως προϊόν μας. Έτσι, εάν δεν ανάψει η λαμπάδα δηλαδή, εάν εγώ είμαι ο μεταλλαπαδευτής και δεν καταφέρω να ανάψω τη λαμπάδα, τι κάνω, φταίει η λαμπάδα. Εντάξει. Σήμερα θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρχει μία αξιολόγηση της δασκαλίας, της διαδικασίας και εκεί καταλήγουμε στην Πολωνία. Η αξιολόγηση, λοιπόν, που πέρασε επιτέλους στα πανεπιστημιακά Εδρύματα μετά από κόπους και βάζανα, έχει αυτού του είδους τη μορφή. Όχι να τιμωρήσει τους δασκάλους, ούτε να τους αξιολογήσει σαν προσωπικότητες, σαν ανθρώπους, σαν ικανούς ή όχι, ή αν έχουν το ταλέντο ή κάτι άλλο. Αλλά αν έχουν καταφέρει να οργανώσουν τη διδακτή αέλη με τέτοιον τρόπο, ή να την αναπτύξουν με τέτοιον τρόπο που να είναι εύπεπτος, να βοηθάει τη διαδικασία της μάθησης που συμβαίνει μέσα στον ανθρώπινο γέφαλο του μαθητών τους. Αυτό καλύστερα να αξιολογήσετε. Δεν πρέπει να αξιολογείτε τους δασκάλους σας ανάλογα με το αν τους συμπαθείτε ή όχι, αλλά ανάλογα με το αν ήταν ξεκάθαρο αυτό που ήθελα να σας διδάξουν. Αν οργανώσαν δηλαδή το μάθημα με ξεκάθαρο τρόπο έτσι ώστε να έγινε αυτό εύπεπτο για σας. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο επειδή συνέβησαν αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές και η τεχνολογία βοήθησε πάρα πολύ σε αυτό, γιατί σήμερα η σύγχρονη τεχνολογία μας επιτρέπει να φτιάξουμε μαθησιακό υλικό που να διαθέτει αυτή τη μορφή της διάδρασης που επιθυμούμε ανάμεσα σε αυτόν που το διαβάζει και στο υλικό που συνήθως από ένα βιβλίο είναι μη διαδραστικό, είναι σταθερό. Έτσι, ένα βιβλίο είναι γραμμένο με έναν τρόπο, μπορείς να το διαβάζεις με διαφορετικός τρόπος, να το προσχύσεις με διαφορετικός τρόπος, αλλά δεν μπορείς πάνω σε ένα βιβλίο να κάνεις κλικ και να πάρεις έναν τροφοδότης να μάθεις κάτι που δεν ξέρεις. Πρέπει να ανοίξεις ένα άλλο βιβλίο. Το ηλεκτρονικό υλικό σήμερα μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε βιβλία, να δημιουργήσουμε μαθησιακό υλικό, το οποίο να συνδέεται με άλλο μαθησιακό υλικό, να πατάμε πάνω σε αυτό και να μας δίνει έναν τροφοδότης εκείνη τη στιγμή. Για να υποστηρίξει τη διαδικασία της μάθησης που συμβαίνει εκείνη την ώρα. Λοιπόν, τα πρώτα συμπεράσματα. Στην Ελλάδα ο δάσκαλος φαίνεται να έχει έναν κοινωνικό και έναν ψυχολογικό ρόλο και όχι μόνο έναν διδακτικό. Κάτι με το οποίο εγώ προσωπικά διαφωνώ απόλυτα. Δεν ξέρω εάν είναι σωστό οι δάσκαλοι να διδάσκουν στους μαθητές πώς να γίνουν καλοί άνθρωποι στην κοινωνία. Δεν είμαι σίγουρος για το αν είναι σωστό. Είμαι όμως σίγουρος ότι οι δάσκαλοι δεν έχουν τη γνώση που απαιτείται για να κάνουν καλούς ανθρώπους στην κοινωνία. Οι δάσκαλοι της αγγλικής, της ελληνικής, της γαλλικής και όλων των άλλων γλωσσών δεν έχουν τις γνώσεις για να κάνουν καλούς ανθρώπους στην κοινωνία ούτε έχουν διδαχθεί ποτέ τους πώς να κάνουν καλούς ανθρώπους στην κοινωνία. Εκτός Ελλάδας ο δάσκαλος, απ' ό,τι είδατε, φαίνεται να έχει ένα περισσότερο διδακτικό ρόλο, να μένει δηλαδή στο επαγγελματός του. Και νομίζω ότι εκεί θα πρέπει να σταθείτε κι εσείς αύριο όταν αρχίσετε να δάσκετε μια ξένη γλώσσα, τα ιταλικά για παράδειγμα. Δεύτερον, ο ρόλος του δασκάλου στην πληρογραφία δεν συνδέεται με κάποιο μαθησιακό στάδιο πότε θα κάνει το ένα πράγμα, πότε θα είναι αυτός ο ρόλος, πότε θα παίζει τον άλλο ρόλο, πότε θα παίζει μικρούς ρόλους ή με κάποιο τρόπο ένταξης. Δηλαδή πώς θα εντάξει το μαθησιακό του υλικό, θα το εντάξει στην αρχή του μαθήματος και αν το εντάξει στην αρχή του μαθήματος για να αποτελέσει αυτό ένα βοσμάκι για τη ζήτηση, ποιος θα είναι ο ρόλος του εκεί πέρα. Για παράδειγμα αξιολογή, ποιος είναι ο ρόλος του, πότε θα κάνει την αξιολόγηση, θα την κάνει στο τέλος του μαθήματος και θα αφορά τι, θα το κάνει στη μέση του μαθήματος και θα αφορά τι. Και πώς αλλάζει ο ρόλος του κάθε φορά, εάν κάνει αξιολόγηση στη μέση του μαθήματος, τι είδους ανατροφοδότηση θα δίνει, τι είδους υποστήριξη δηλαδή θα δίνει στους μαθητές, ενώ αν την κάνει στο τέλος του μαθήματος, τι είδους ανατροφοδότηση θα δίνει. Άλλο, ο ρόλος του δασκάλου δεν συνδέεται με τη μαθησιακή επιτυχία είτε σε όγκο είτε σε ποιότητα. Εδώ θα πρέπει να σας πω αυτό που είπε η Μέριλη Στρίπ, την ξέρετε Μέριλη Στρίπ, με κάνει εντύπωση, γιατί περισσότερα δεν την ξέρω. Η Μέριλη Στρίπ είναι μια ηθοποιός, κάποια στιγμή διάβασε ένα περιοριστικό, είπε, θυμάμαι με πολύ μεγάλη αγάπη και στοργή ορισμένους από τους δασκάλους μου. Αυτό με κάνει φοβερή εντύπωση. Εάν τώρα σε ρωτήσω, μην το παίρνεις προσωπικά, ποιος ήταν ο ρόλος του δασκάλου στην δισατζεστοπύρια, δεν θα το θυμηθείς. Κοιτάξτε να δείτε όμως πώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εκκέφαλος. Κάτι που εγώ θεωρούσα όχι τόσο σημαντικό, ήταν μια ιστοριούλα για να βοηθήσεις την κατανόηση αυτού που ήθελε να πω του επιχειρήματος, έμεινε στο μυαλό της γαλάτιας, αλλά η γαλάτια κατάφερε να τα αποθηκεύσει και να το ανακαλέσει τη στιγμή που το χρειάστηκε. Αυτό όμως και η γαλάτια ξέρει ότι δεν ήταν τόσο σημαντικό, το άλλο θα το θεωρούσαμε πιο σημαντικό. Τελικά γιατί αυτό που ήταν το πιο σημαντικό και είναι ξεκάθαρο για τη γαλάτια ποιο είναι το πιο σημαντικό και ποιο δεν είναι, γιατί αυτό δεν έμεινε μέσα στον εγκέφαλό της και έμεινε το άλλο που ήταν λιγότερο σημαντικό. Βλέπετε λοιπόν, δεν ξέρω αν το είπα σε αυτή την έτσι, ο γέφαλος είναι δικό σας, αλλά μην νομίζετε ότι μπορείτε να τον εξουσιάσετε. Είναι ο μοναδικός μυς στο σώμα σας που έχει το δικό του νου, έχει το δικό του τρόπο λειτουργίας, έστω και αν φιλοξενείται από το δικό σας κεφάλι. Και αυτό ήταν ένα πολύ καλό παράδειγμα. Ή περίπων η Μέριε Στρυπ, θυμάμαι με πολύ μεγάλη στοργή και αγάπη ορισμένους από τους δασκάλους μου. Δυστυχώς όμως δεν θυμάμαι τίποτα από αυτά που μας διδάξανε. Αντίθετα, θυμάμαι ορισμένους άλλους δασκάλους, όχι με τόσο αγάπη, γιατί ήταν αυστηροί, μας κάναν τη ζωή δύσκολη, αλλά από αυτούς θυμάμαι αρκετά πράγματα. Το ερώτημα είναι, ποιος είναι ο καλύτερος δάσκαλος? Αυτός που παρουσιάζεται ευγενικός, χαρούμενος, χαριτωμένος και φρεσκοξυρισμένος, ή ο άλλος που μπορεί να είναι λίγο στριφνός ανάποδος, αλλά τελικά μας βοηθάει να αποκτήσουμε δεξιότητες που μπορεί να τις χρησιμοποιήσουμε έξω από την τάξη. Έτσι, ελά. Στο μάθημα που κάνω σε ορίσα από τις δεύτερες γλώσσες, υπάρχει μια ολόκληρη συζήτηση επάνω στον δάσκαλο και το κινητρό, ακριβώς με αυτό το θέμα. Άλλο αποτέλεσμα, δεν υπάρχει ρόλος για τον δάσκαλο, παρά μόνο για να υποστηρίξει τη διαδικασία της μάθησης και όχι το μαθητή. Αυτό είναι ένα συμπέρανο στο οποίο καταλήγω εγώ. Ο μοναδικός ρόλος και λόγος για να υπάρχει ένας δάσκαλος μέσα στη τάξη, δεν είναι να δείξει πόσα πολλά ξέρει αυτός. Ούτε να υποστηρίξει τις διαθέσεις του μαθητή. Να γίνει δηλαδή η μαθή το κεντρικός, όπως λένε οι μερικοί και έχουν την αίσθηση ότι είναι. Αλλά για να υποστηρίξει ξεκάθαρα τη διαδικασία της μάθησης. Ο ρόλος μας δεν είναι να κάνουμε εσάς χαρούμενος, ούτε εμάς χαρούμενος. Είναι να υποστηρίξουμε τη διαδικασία της μάθησης. Να βοηθήσουμε να αποκτήσετε όσο περισσότερες δεξιότητες γίνεται πριν φύγετε μέσα από τη τάξη. Και τέλος, ο ρόλος του δασκάλου συνδέεται με τη μέθοδο που επιλέγει για να διδάξει. Εάν κάποιος δάσκαλος, δεν ξέρω τι λέει ως δάσκαλος για την αγαπημένη του μεθοδολογία δασκαλίας. Ξέρω πολύ καλά όμως τι κάνει όταν μπαίνει μέσα στη δάξη για να διδάξει. Ο τρόπος που επιλέγουμε για να διδάξουμε υποδηλώνει τη θέση μας απέναντι στις μεθοδολογίες. Ωραία, τώρα είναι 7.25 θέλετε να προχωρήσουμε περίπου άλλα 15 λεπτά και να τελειώσουμε ή να κάνουμε ένα διάλειμμα. Περιμένε λίγο μην φωνάζετε. Λοιπόν το ρώτημα είναι αυτό, θέλετε να κάνουμε ένα διάλειμμα τώρα, όχι θέλετε να προχωρήσουμε και να φύγουμε νωρίτερα. Υπάρχει κανένας που θέλει να κάνει διάλειμμα τώρα, όχι, ωραία. Οι ρόλοι λοιπόν του δασκάλου στη γλωσσική επέδευση με σύγχρονη τεχνολογία, αυτά μπορείτε να τα δείτε μόνοι σας στο blackboard. Θα σας δείξω εγώ αυτό το σχηματάκι που ίσως να σας βοηθήσει περισσότερο. Το 1985, αν δεν κάνω λάθος, ο Τέιλορ ήταν ο πρώτος που συζήτησε για τους ρόλους του δασκάλου και του υπολογιστή. Και είπε ότι, ιδιαίτερα για τους ρόλους του υπολογιστή, και είπε ότι ο υπολογιστής σε ορισμένα προγράμματα λειτουργεί ως tutor. Είναι ο δάσκαλος δηλαδή. Η λέξη tutor είναι ένας άλλος είδους δάσκαλος, αλλά μάς ερτώσει δεν θα πω σε αυτό. Και λειτουργεί ως tutor γιατί γνωρίζει τη σωστή απάντηση. Είναι οι παραδοσιακές ασκήσεις που κάνουν μέσα από τον υπολογιστή. Θα έχετε δει σε πολλά site, όπου υπάρχουν κενά, συμπληρώνεται τα κενά, ή ασκείς αντιστοιχίσεις, ή ασκείς επιλογής, στις οποίες ο υπολογιστής ξέρει τη σωστή απάντηση. Και ανάλογα με τη δική σας απάντηση, σας λέει αν αυτό που επιλέξατε είναι σωστό ή λάθος. Ο δάσκαλος παίζει αυτόν τον υπολογιστής, παίζει αυτόν τον ρόλο του tutor. Σε άλλα προγράμματα ο υπολογιστής παίζει τον ρόλο του εργαλείου. Δηλαδή πώς? Υπάρχουν προγράμματα που δεν σχεδιάστηκα για να διάξουν εξένες γλώσσες, όπως είναι το Word για παράδειγμα. Το Word όμως, όπως θα δούμε στο μάθημα πριν από τις διακοπές του Πάσχα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διδασκαλία, ιδιαίτερα στη διδασκαλία του γραπτού λόγου. Εκεί το υπολογιστής δεν ξέρει καμία σωστή απάντηση. Εκεί ο υπολογιστής χρησιμοποιείται απλά ως ένα εργαλείο που μας βοηθάει να γράψουμε κείμενο μέσα στον κειμενογράφο και να χρησιμοποιήσουμε όλα αυτά τα φασίλια της που περιέχει αυτός ο κειμενογράφος, έτσι ώστε να ανταπεξέλθουμε στο τελικό μας τόχο που είναι να γράψουμε ένα ολοκληρωμένο κείμενο. Ωραία. Άρα εκεί ο υπολογιστής τι ρόλο παίζει, το ρόλο του εργαλείου. Και υπάρχει και ένας άλλος ρόλος, το 80 υπήρχαν κάποια προγράμματα όπου ο υπολογιστής έπαιζε το ρόλο του TUT, δηλαδή του μαθητή. Μέσα από κάποιες ερωτήσεις, συγκεκριμένα υπήρχε ένα πρόγραμμα που λέγονταν ELISA, σε έκανε κάποιες ερωτήσεις, το πρόγραμμα απαντούσες εσύ και με βάση τις απαντήσεις σου ο υπολογιστής έβρισκε τι είχε στο κεφάλι σου, έλεγε βάλει ένα δέντρο και μετά σε ρωτούσε πράσινα φύλλα ή κοινοκοία και σου έλεγε το δέντρο σου είναι αυτό που είχες στο κεφάλι σου είναι αυτό. Οπότε έπαιζε το ρόλο του TUT. Αυτούς τους τρεις βασικούς ρόλους, δηλαδή TUTOR, TUL και TUT, τους ζήτησε ο Τέλληρ το 80 και αργότερα τους ζήτησε και ο Λέβι το 97. Το 2001, αν δεν κάνω λάθος, ο 2000 στο Warsaw με βάση τους παραπάνω ρόλους είπε ότι έχουμε τρεις βασικούς ρόλους στον υπολογιστή. Το ένα είναι προγράμματα που λειτουργούν με την συμπεριφοριστική θεώρηση, δηλαδή αποκομμένη γνώση η οποία διδάσκεται τμηματικά και σyριακά, όπως είναι για παράδειγμα οι κλειστές δοκιμασίες. Απαντάς στην πρώτη σου, δίνει τη δεύτερη, απαντάς στη δεύτερη, πάει στη τρίτη, τέτατη, πέμπτη, έκπη κτλ. Τέτοιο ίδιος είναι τα συμπεριφοριστικά προγράμματα ή τα προγράμματα τα οποία χρησιμοποιούν τον υπολογιστή ως ένα εργαλείο και εκεί έχουμε ή επικοινωνιακή χρήση του υπολογιστή ή integrative που σημαίνει ότι είναι όλες οι δεξιότητες μαζί. Γιατί έχουμε προγράμματα τα οποία ξεκάθαρα σχεδιάστηκα για να δοκίμασε να διδάξουν όλες τις δεξιότητες προσληπτικές και παραγωγικές συνδυαστικά. Και εκεί ο υπολογιστής λειτουργεί ως ένα εργαλείο. Εάν δηλαδή επιλέξουμε να διδάξουμε μέσα από το Second Life για παράδειγμα, που το είχαμε δει πώς λειτουργεί περίπου στο πρώτο μάθημα, τι κάνουμε, χρησιμοποιούμε τον υπολογιστή σαν εργαλείο μέσα στο οποίο εμείς κοινούμαστε και συνομιλούμε με άλλους χρήστες. Και αυτός θα ήταν ένας επικοινωνιακός τρόπος. Εάν μέσα στο Second Life έχουμε και μαθησιακό υλικό που αφορά και τις άλλες δεξιότητες, τότε θα λέγαμε ότι είναι Integrative, περιέχει δασκαλία παραπάνω από μιας δεξιότητας. Και τελευταίο στο 2001 ο Μίλς είπε ότι θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τα προγράμματα που κάνουν μηχανική πρακτική, αυτές τις ασκήσεις κλειστές δοκιμασίες, εσείς λένε μηχανικές ασκήσεις, γιατί δεν αφορούν την παραγωγή πραγματικής ουσιαστικής γλώσσας, αλλά μηχανικές ασκήσεις μπορεί κάποιος να τις συμπληρώσει. Πολλοί μαθαίνουν να συμπληρώνουν τέτοιες ασκήσεις αλλά να μιλάνε δεν έχουν μάθει, έτσι, θα το έχετε ακούσει, ξέρω, καταλαβαίνω αγγλικά αλλά δεν μπορώ να μιλήσω, ή ιταλικά αλλά δεν μπορώ να μιλήσω. Και αυτά τα προγράμματα τα οποία έχουν παραγωγική πρακτική, δηλαδή μας πιέζουν, μας σωθούν κατά κάποιο τρόπο στο να παράξουμε φυσική γλώσσα, όπως είναι το Second Life. Συναντάμε κάποιους στον δρόμο ενώ περπατάμε σε αυτό το ψηφιακό περιβάλλον, συναντάμε κάποιους, μα ρωτάει κάποιος πώς σε λένε, πρέπει να απαντήσουμε εκεί πώς μας λένε. Γιατί ο άλλος, το άλλο avatar απέναντι, αφορά σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο και υπάρχει μια συγκεκριμένη επικοινωνία. Αυτή είναι η βασική ρόλη που συζητήθηκαν και τώρα θα σας παρουσιάσω αυτό εδώ που σας είχα υποσχεθεί, πώς μπορούμε αυτά να τα αναμίξουμε. Να αναμίξουμε δηλαδή τους ρόλους του δασκάλα που είχαμε συζητήσει πριν, τους ρόλους του υπολογιστή έτσι όπως συζήτησαν αυτοί οι ερευνητές και να δούμε αν μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο όπου αυτοί οι δύο ρόλοι να συνηπάρχουν. Και έφτιαξε αυτό. Υπάρχουν ορισμένα προγράμματα τα οποία από τη φύση τους μας βοηθάν ή να παρουσιάσουμε ένα μάθημα, περιέχον και γλωσσικό υλικό ή να μας βοηθήσουν στην μάθηση της γλώσσας. Στο στάδιο δηλαδή στο οποίο είναι ακόμα προσληπτικό. Λαμβάνουμε πληροφορίες. Μέσα από αυτά τα προγράμματα λαμβάνουμε πληροφορίες τις οποίες προσπαθούμε να αποκοδικοποιήσουμε αρχικά, να τις ξανακοδικοποιήσουμε για να τις αποδικεύσουμε και να έχουμε την ικανότητα να τις ανακαλέσουμε. Υπάρχουν τέτοιοι είδους προγράμματα. Εκεί τα τεχνικά μέσα που συνήθως χρησιμοποιούν είναι τα multimedia. Δηλαδή σήμερα το μαθησιακό υλικό μπορεί να παρουσιάσετε σε μορφή πολυμέσων. Να έχετε δηλαδή εικόνα, ήχο κτλ. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υπερσυδέσεις για να δώσουμε το λεξιλόγιο. Να πατάνε οι μαθητές μας πάνω στις λέξεις και να παίρνουν ανατροφοδότηση σε σχέση με το λεξιλόγιο. Ανατροφοδότηση σε σχέση με τη γραμματική για τον πολιτισμό. Ωραία, τους δίνουμε λοιπόν το υλικό, περιέχει κείμενα, βίντεο, ηχητικά αρχεία, φωτογραφίες και την ώρα που τις παρακολουθούν μπορούν να πατήσουν πάνω σε κάτι να πάρουν και άλλα ανατροφοδότηση και έτσι να βοηθούν στη μάθησή τους. Είμαστε στο πρώτο στάδιο, παρουσιάζουμε τη γλώσσα και τους βοηθούμε να την κατανοήσουν. Η ρόλη του υπολογιστή εκεί είναι η εξής, είτε λειτουργεί ως εργαλείο μέσα από το οποίο παίρνουμε, εμείς δεχόμαστε αυτό το υλικό, είτε λειτουργεί ως integrative call γιατί περιέχει όλου του είδους τις δεξιότητες που απαιτούνται. Της αναμπιγνύει δηλαδή. Μπορεί την ώρα που ακούμε κάτι να μας λένε άκου και παράλληλα κάνε αυτή την απάντηση σε αυτή την ερώτηση ή γράψε αυτό το κείμενο ή πες και εσύ κάτι. Ο ρόλος του δασκάλου, εάν κάποιος αποφασίζει να χρησιμοποιήσει στην αρχή τον υπολογιστή για να διδάξει και αντί να διδάξει το μάθημα αυτός μόνος του να πει δηλαδή πάρτε αυτό το κείμενο, διάβασε το C, διάβασε το C, διάβασε το C, υπογραμμίσε τις λέξεις, πείτε μου τις λέξεις να σας απαντήσω εγώ αυτές τις λέξεις και να τους πει δεν χρειάζεται να κάνουμε εμείς αυτή τη διαδικασία, τα κείμενα που θα ασχοληθούμε σήμερα είναι όλες στον υπολογιστή, καθίστε μπροστά σε ένα κείμενο. Τι κάνει ο δάσκαλος εκεί την ώρα, περιφέρεται ασκόπος, όχι, μπορεί να έχει αυτούς τους ρόλους, να είναι συμβουλευτικός ως προς το πως και το τι, δηλαδή πρώτα να δώσει πληροφορίες στους μαθητές πως να αντιμετωπίσουν το υλικό πριν τους το δώσει, δεν φτάνει μόνο να τους πει να το το υλικό διαβάσετε και προχωρήστε, να τους πει πως να το αντιμετωπίσουν και τι να κάνουν κάθε φορά που έχουν μια άγνωση λέξη έτσι ώστε να βοηθηθούν ή ώστε να ακολουθήσουν μια συγ Ωραία, εκεί είναι δηλαδή συμβουλευτικός. Μπορεί επίσης να οργανώσει συμπληρωματικό υλικό σε ένα κέντρο αυτόνομις μάθησης, σε ένα self access center, να τους πει ότι πριν έρθετε μέσα στην τάξη για να κάνουμε μάθημα μέσα στην τάξη και να ασχοληθώ εγώ με το να διαβάσετε το κείμενο και να σας πω τις άγνωστες λέξεις και να σας πω τα γραμματικά φαινόμενα και όλα αυτά και να χάνουμε χρόνο με ανούσια πράγματα που μπορείτε να κάνετε μόνοι σας στο σπίτι σας, μπείτε σε και το site, διαβάστε για αυτό το π συζητήσουμε όλοι για αυτό το θέμα, δηλαδή αν το θέμα μας είναι το Ιταλικό φαγητό, διαβάστε από μόνοι σας αυτό και αυτό και αυτό, μάθετε τις λέξεις που θα είναι χρήσιμες για να συζητήσετε και έλατε μέσα στην τάξη για να κάνουμε μια συζήτηση σε αυτό το θέμα. Το καταλάβατε? Ή να δίνει ανατροφοδότηση ως προς την δομή της γλώσσας. Κάποιος να λέει, ξέρετε κάτι εγώ διάβασα εκείνο το κείμενο, διάβασα ανατροφοδότηση αλλά δεν καταλάβα πριν ξεκινήσουμε τη ζήτηση, μπορείτε να μας αποσαφηνήσετε αυτό. Η χρήση εδώ θα είναι ατομική, εάν πούμε στους μαθητές μας να το κάνουν αυτό, να κάνουν αυτή την προετοιμασία από μόνοι τους ή σε ένα κέντρο αυτομάτσεις θα είναι ατομική, πρέπει να κάθεται ένας μπροστά σε ένα υπολογιστή. Δεν γίνεται να βάλουμε δυο-τρεις για τη χρήση της γλώσσας. Άλλο είδους προγράμματα εκεί, άλλη ρόλη για μας. Όταν αποφασίζουμε να χρησιμοποιήσουμε προγράμματα όπως στόχος μας είναι οι μαθητές να μιλάνε ιταλικά, όχι να διαβάζουν, να μιλάνε, τότε εκεί τι κάνουμε. Τα τεχνικά μέσα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι πληροφοριακά εργαλεία, παιχνίδια προσωπίωσης ή προγράμματα που μας επιτρέπουν να κάνουμε τσαπ μέσα από το διαδίκτυο, είτε είναι αυτό με τη μορφή κειμένων, είτε είναι με τη μορφή ζωντανή δηλαδή ήχος όπως είναι το skype ή εικόνα και ήχος όπως είναι το skype ή όπως είναι άλλα προγράμματα. Εντάξει. Εκεί είναι ξεκάθαρα διαφορετικός ο στόχος. Ο στόχος είναι να μιλάμε ιταλικά, δεν είναι για να διάξουμε ότι τους δίνουμε μαθησιακό υλικό. Ωραία. Τι γίνεται εκεί πέρα ο ρόλος στο υπολογιστή είναι το εργαλείο που μας βοηθάει να κάνουμε αυτή τη δουλειά. Ο υπολογιστής εκεί πέρα δεν περιέχει υλικό, μαθησιακό υλικό, είναι ένα κανάλι επικοινωνίας απλά και μόνο. Τι κάνει σε τέτοιου είδους διαδικασίες. Τους λέει για παράδειγμα μπείτε στο skype και μιλήστε με αυτόν από την Ιταλία στα Ιταλικά προτιμάζοντας αυτήν την εργασία ή κάνοντας αυτήν την γλωσσική δραστηριότητα. Ο ρόλος του είναι να προωθήσει τη χρήση της γλώσσας με κάποιο τρόπο δηλαδή να βοηθήσει έτσι ώστε να γίνει η προώθηση της χρήσης της γλώσσας και όχι να γίνει αποφυγή της χρήσης. Γιατί πολλοί μαθητές τι κάνουν. Όταν το έκανα εγώ ένα πείραμα με κάτι ανάλογο είδα ότι οι περισσότεροι για να μην μιλήσουν Ιταλικά κάναν στους Ιταλούς ερωτήσεις. Μικρές ερωτήσεις που ήταν εύκολα να κάνουν. Οι Ιταλοί μιλούσαν δύο ώρες και αυτοί μετά καθόταν γιαγού. Μετά μόλις σταματούσαν να μιλάνε τους έκαναν από την επόμενη ερώτηση ξανά αρχίζει να μιλάνε Ιταλή. Αυτές είναι οι στρατηγικές αποφυγείς σε εμπλοκή συζήτηση. Θα μπορούσε εκεί να τους δείξει πως να εμπλακούν στη συζήτηση. Να τους δώσει κίνητρα να μιλήσουν τα Ιταλικά και να δώσει κατάλληλα να τροφοδότησουν ως προς την επικοινωνία κάποιες χρήσιμες εκφράσεις που θα τους έβγαζαν από μια δύσκολη θέση. Σε περίπτωση δηλαδή που φτάσεις σε αυτές δεν ξέρεις αυτές εκφράσεις αφού η συζήτησή σου θα είναι πάνω σε αυτό το θέμα θα μπορούσε να τις έχει έτοιμες ένα χαρτί έτσι ώστε να τις έχουν at hand δηλαδή εύκολα να τις βρουν και να τις χρησιμοποιήσουν μαρττές. Η χρήση εκεί πέρα μπορεί να είναι είτε σε ατομικοί, ένας προς ένα, είτε σε ομάδες, δύο με δύο, τρεις με τρεις, είτε όλη η τάξη. Να έχουμε εδώ την web camera στον τείχο και να βλέπουμε όλοι την άλλη τάξη και να κάνουμε μια συζήτηση τάξη με τάξη. Η τρίτη και τελευταία είναι η παραδοσιακή όπου υπάρχουν ασκήσεις. Τέτοιες υπάρχουν μπόλεγες στο διαδίκτυο, τις λύνουν οι μαθητές, παίρνουν την βαθμολογία που τους δίνουν οι υπολογιστές. Εδώ είναι καθαρά μηχανική πρακτική και ο ρόλος του δασκάλου είναι να συμματώσει αυτού του είδους τις ασκήσεις σε ένα κέντρο αυτόνομις μάθησης που εμείς δεν διαθέτουμε το 2014. Εκεί αυτού του είδους οι ασκήσεις κλασικά θα πρέπει να γίνονται ατομικά. Μην ετοιμάζεστε να φύγετε. Δεν θα χάσετε αυτό το δευτερόλεπτο που θα κάνετε για να βάλετε το μπουφάν σας. Δεν θα το χάσετε από τη ζωή σας. Πιστέπτε με. Αυτό είναι το μοντέλο που προσπαθεί να εντάξει και τα δύο μαζί και θα σας αφήσω να διαβάσετε τα συμπεράσματα μόνοι σας. Αλλά θα σας πω πώς φαίνεται να αλλάζει το επάγγελμά μας όπου από ξεκάθαρα απλά δάσκαλοι της γλώσσας οδηγούμαστε στο να γίνουμε γλωσσικοί σύμβουλοι. Αυτό φαίνεται να συμβαίνει στο επάγγελμά μας και ένας σύγχρονος γλωσσικός σύμβουλος θα μπορούσε πρώτον ως προς τη μάθηση να διοργανώνει workshops σε σχέση με την αυτόνομη μάθηση στους μαθητές σου για να τους βοηθάει να γίνουν αυτόνομοι. Να τους διδάσει συγκεκριμένες στρατηγικές πώς μπορούν να γίνουν αυτόνομοι, πώς μπορούν να βρουν υλικό, πώς μπορούν να το επεξεργαστούν, πώς μπορούν να το χρησιμοποιήσουν. Να κάνει workshops για ειδικά γλωσσικά θέματα, κάτι που δεν γίνεται στο τομέα μας, δηλαδή ειδική γλώσσα για μηχανικούς αυτοκινήτων, ειδική γλώσσα για τεχνολογικά θέματα, ειδική γλώσσα για δικηγόρους, ειδική γλώσσα για κάτι. Γιατί αύριο μεθαύριο μπορεί να έρθει κάποιος δικηγόρος να σας πει εγώ έχω σχέση με την Ιταλία, θέλω να μάθω τα ιταλικά, αλλά δεν θέλει να μάθει τα ιταλικά που διμαθαίνει ένας που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο και θέλει να κατανοεί τι λέει εκείνο το γλωσσικό εγκυρίδιο αυτό το μηχανικό που χρησιμοποιεί είναι ιταλικό, θέλει να μάθει τα ιταλικά των δικηγόρων, άρα τέτοιου είδους ιταλικά. Ως προς το μαθητή να μπορεί να τον δώσει ιδογίες και υποστήριξη, να δημιουργεί σεμινάρια εκπαίδευση στους μαθητές για να τους κάνει αυτόνομος, να τους βοηθάει τεχνικά πως να χρησιμοποιήσουν τον υπολογιστή, να οργανώνει tandem learning, να φέρνει τους μαθητές τους επαφή με άλλους μαθητές από την Ιταλία, έτσι ώστε να τους δίνεται δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα, στόχο τα ιταλικά, στην πράξη και φυσικά να κάνει τους μαθητές του περισσότερο επαρκής, να μαθα βοηθήσει την ποιότητα της μάθησης. Στο δάσκαλο, σε άλλους δασκάλους θα μπορούσε να κάνει σεμινάρια εκπαίδευσης, να τους εκπαιδεύει πως να χρησιμοποιούν σύγχρονα μέσα στη διδασκαλία τους και τέλος στο σχολείο να αυξάνει τις διδακτικές δυνατότητες ενός σχολείου από την παραδοσιακή δασκαλία, να κάνει υπαρχέστερη χρήση των πηγών που υπάρχουν ή στο διαδίκτυο ή προς χρήση σε διάφορα σχολεία και δεν χρησιμοποιούνται και γενικά να αυξήσει σε ώ Αυτό μπορείτε να δείτε τι είδους εκπαίδευση πρέπει να έχει ένας τέτοιος σύγχρονος δάσκαλος για να ανταπεξέλλει σε αυτό το επάγγελμα Και εδώ προσπάθησα να γράψω τι καλείται να διδάξει ο σύγχρονος δάσκαλος σήμερα Πρώτα απ' όλα την γραμματική, το λεξικό, σημασιολογία και πραγματολογία, τις δεξιότητες, την δυνατότητα χρήσης της γλώσσας μέσα από γλωσσικές δραστηριότητες Την κουλτούρα και τη ριτορική Το πως μπορεί κάποιος μαθητής να... Μαθήσετε λίγο το παρουσίδι, γιατί όταν βάζετε τολεοφορίο και μένει μακριά, πότε θα βάλει το παρουσίδι να πει... Ναι, αυτό μπορούσε να το πει και η ίδια αλλά μπορεί και να φύγει να βάλει την παρουσία της μόνη της σας Να την βάλετε εσείς δεν θα φύγετε, δεν είναι ένα παρακτήμα Λοιπόν, έλεγα λοιπόν ότι η γνώση που είναι απαραίτητη να μάθει να μαθείς είναι πώς να κάνει accommodation Πώς να αλλάζει δηλαδή γλωσσικό είδος ανάλογο με τη γλωσσική περίσταση Πώς μιλάει δηλαδή σε έναν συνάδελφό του, πώς μιλάει στον περίπτερα της γειτονιάς του Πώς μιλάει σε έναν δικηγόρο, πώς μιλάει σε ένα καλό εστιατόριο, πώς μιλάει στη ταβέρα της γειτονιάς του Πρέπει επίσης να διδάξει τις κοινωνικές παραμέτρους που εμπλέκονται στη διδασκαλία της γλώσσας Όπως είναι το κίνητρο, όπως είναι η σχέση της γλώσσας με την κουλτούρα Και η σχέση αυτής της κουλτούρας με την πρώτη του κουλτούρα Πρέπει να είναι γνώστης του γνωστικού στυλ και του μαθησιακού στυλ του κάθε μαθητή του Έτσι ώστε να του δίνει συγκεκριμένες πληροφορίες Να τον βοηθάει να γίνει αυτόνομος Βλέπετε ότι είναι τόσα πολλά πράγματα που αρχίζω να μικραίνω το μέγεθος του γραμμάτου Για να χωρέσω όλα αυτά στην οθόνη Να δίνει υποστήριξη για τη μαθησιακή διδασκαλία με υποστηρικτική ανατροφοδότηση Να δίνει ανατροφοδότηση με τη μορφή ελέγχου, με τη μορφή corrective Να διαθέτει οι δεξιότητες οργάνωσης Να γνωρίζει από εθνογλωσολογική γνώση Να έχει γνώση της κοινωνίας, κοινωνιολογική Γνώση για τη ψυχολογία της μάθησης Και φυσικά να μπορεί να χρησιμοποιεί υπολογιστές Όλα αυτά είναι οι δεξιότητες που απαιτούνται σήμερα να χρησιμοποιήσει ένας σύγχρονος δάσκαλος Αυτή είναι η βιβλιογραφία που χρησιμοποίησα Και αυτό είναι ένα κείμενο που βρήκα στο διαδίκτυο από τον Αλέξη Κωνστάλλα Που έδωσε μια συνέντευξη το 2005 και είπε Βλέπετε, δεν έχουμε έλλειψη δασκάλων αλλά μαθητών Πολλοί νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα Αλλά δεν έχουν ιδέα για τίποτε Πάντα υπάρχει κάτι που μπορούν να μας δείξουν οι άλλοι Όμως, και αυτό είναι το πιο σημαντικό Και ο πιο διάσημος δάσκαλος δεν μπορεί να σε υποχρεώσει να μάθεις |
