| Διάλεξη 10: Αυτές, φίλες και φίλοι, γεια σας. Στην 10η διάλεξη του Συγκριτικού Εκκλησιαστικού Δικαίου βρισκόμαστε στην Εστονία και ειδικότερα στο νόμο για τις εκκλησίες και τις σκεφτικές κοινότητες αυτής της χώρας. Συγκεκριμένα, είμαστε στο άρθρο 15 που έχει τον τίτλο «Η εγγραφή της ενημέρωσης στο βιβλίο καταχώρησης και η μεταβολή της». Η Παράγραφος 1 ορίζει τα δεδομένα τα οποία θα πρέπει να εγγραφούν στο βιβλίο καταχώρησης. Αυτά τα δεδομένα είναι επωνυμία του Συγκεκτικού Σωματίου, έδρα και διεύθυνση. Η ημερομηνία της πρώτης αναφοράς ή της ίδρυσης του Θρησκευτικού Σωματίου. Η ημερομηνία υιοθέτησης του καταστατικού. Τα ονόματα, η αριθμή ταυτότητας και οι κατοικίες των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Οι διατάξεις για το δικαίωμα εκπροσώψης του Διοικητικού Συμβουλίου. Και οποιαδήποτε άλλη ενημέρωση που προβλέπετε από το νόμο. Το άρθρο 16 στην παράγραφο 2 μας δίνει τους λόγους για τους οποίους το θρησκευτικό σωματίο μπορεί να λυθεί και να εκαθαριστεί. Ο πρώτος λόγος είναι σύμφωνα με τη διαδικασία που προλέπεται στο καταστατικό. Ο δεύτερος λόγος είναι αν ο αριθμός των θρησκευτικών κοινοτήτων ή των μελών του θρησκευτικού σωματίου μειωθεί κάτω από τον αριθμό που ορίζεται από το νόμο ή από το καταστατικό. Ο τρίτος λόγος λύσης είναι η κήρυξης επτόχευση του θρησκευτικού σωματίου. Ο τέταρτος λόγος είναι σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στην παράγραφο 3 αυτού του άρθου 16, η οποία παράγραφος 3 μας δίνει τους λόγους υποχρεωτικής λύσης του θρησκευτικού σωματίου από το δικαστήριο, ύστερα από έπτυση του υπουργού του αρμόδιου για τη διοίκηση των ζητημάτων που σχετίζονται με τα θρησκευτικά σωματεία. Ποιοι είναι λοιπόν οι λόγοι υποχρεωτικής λύσης του θρησκευτικού σωματίου? 1. Αν οι δραστηριότητες ή το καταστατικό του θρησκευτικού σωματίου είναι αντίθετες στο νόμο ή το σύνταγμα. 2. Ας εντρέχουν πραγματικά περιστατικά που προβλέπονται στη διάταξη του 14 παράγραφος 2 εδάφιο 2 αυτού του νόμου, αν αυτά τα πραγματικά περιστατικά γίνουν προφανή στις δραστηριότητες του θρησκευτικού σωματίου. Ποια είναι αυτά τα πραγματικά περιστατικά, είναι οι δραστηριότητες του θρησκευτικού σωματίου να προσβάλλουν τη δημόσια τάξη, η υγεία, ηθική, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των άλλων και όπως λέει η παράγραφος 3 να γίνουν προφανή αυτά εδώ, τα πραγματικά περιστατικά, αυτοί οι λόγοι δηλαδή που εκδηλώνονται μέσω πραγματικών περιστατικών να γίνουν προφανή στις δραστηριότητες του θρησκευτικού σωματίου. Τρίτος λόγος υποχρεωτικής λύσης του θρησκευτικού σωματίου, αν οι δραστηριότητες του θρησκευτικού σωματίου δεν είναι σε συμφωνία με τους σκοπούς που αναφέρονται στο καταστατικό. Τέταρτος λόγος υποχρεωτικής λύσης, αν η οικονομική δραστηριότητα γίνει η κύρια δραστηριότητα του θρησκευτικού σωματίου. Και τώρα μπορούμε να περάσουμε σε μία άλλη χώρα και συγκεκριμένα στην Λευκορωσία και στον νόμο της για την ελευθερία της θρησκείας και τους θρησκευτικούς οργανισμούς. Το άρθρο 13 αυτού του νόμου του Λευκορωσικού μας δίνει την έννοια των θρησκευτικών οργανισμών. Τι είναι οι θρησκευτικοί οργανισμοί? Είναι οι εκούσιες ενώσεις πολιτών της δημοκρατίας της Λευκορωσίας, δηλαδή είναι είτε θρησκευτικές κοινότητες, είτε θρησκευτικές ενώσεις θρησκευτικών κοινοτήτων, δηλαδή είτε θρησκευτικές ενώσεις. Δηλαδή οι θρησκευτικοί οργανισμοί είναι είτε θρησκευτικές κοινότητες, είτε θρησκευτικές ενώσεις που συνενώνονται στη βάση της κοινότητας των συμφερόντων για την εκπλήρωση των θρησκευτικών τους αναγκών όπως είναι και οι μονές, δηλαδή άλλοι θρησκευτικοί οργανισμοί είναι οι μονές, οι μοναστικές κοινότητες, οι θρησκευτικές αδελφότητες ανδρών και γυναικών, οι θρησκευτικές αποστολές και οι εξαρτημένοι θρησκευτικές κοινότητες και τα θρησκευτικά σχολεία οι οποίοι οι θρησκευτικοί οργανισμοί ιδρύονται από θρησκευτικές ενώσεις και μόνο από θρησκευτικές ενώσεις. Οι θρησκευτικοί οργανισμοί τώρα έχουν τα ακόλουθα χαρακτησικά σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρο 13. Ένα πιστεύω. Δεύτερο, μια καθιερωμένη πρακτική λατρείας. Τρίτον, συμπεριφορά προσευχών και λατρευτικών ακολουθιών. Τέσσερα, θρησκευτική εκπαίδευση και κατάρτιση των πιστών. Το άρθρο 14 του Λευκορωσικού Νόμου μας δίνει τον ορισμό των θρησκευτικών κοινωντήτων. Θρησκευτικές κοινότητες είναι συνενώσεις μέσα στα εδαφικά όρια μιας ή περισσότερων κατοικημένων περιοχών, πολιτών της δημοκρατίας της Λευκορωσίας που είναι πιστοί του ίδιου θρησκεύματος για την αποκοινού ομολογία της πίστης και την εκπλήρωση των θρησκευτικών αναγκών. Παράγραφος 2, οι θρησκευτικές κοινότητες συνδρύονται με την πρωτοβουλία όχι λιγότερων από 20 πολίτες της δημοκρατίας της Λευκορωσίας που έχουν συμπληρώσει την ηλικία των 18 ετών και ζουν διαρκώς, δηλαδή μονίμως, σε μια ή περισσότερες κατοικημένες περιοχές που συνορεύουν θρησκευτικές κοινότητες που ενεργούν μόνο στα εδάφη τους. Οι κοινότητες παράγραφος 3 αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους εκούσια σε συμφωνία με τα καθεστατικά τους και πρέπει να καταχωρούνται σύμφωνα με αυτό το νόμο. Οι θρησκευτικές κοινότητες είναι ενώσεις φυσικών προσώπων, πολιτών της Λευκορωσίας που ανήκουν στο υγειοθρύσκευμα. Ο ελάχιστος αριθμός ιδρυτών φυσικών προσώπων είναι 20 φυσικά πρόσωπα. Ο αριθμός αυτός είναι εύλογος. Ο ελάχιστος αριθμός ιδρυτών μιας θρησκευτικής κοινότητες είναι εύλογος σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρς και για την ελευθερία της εκδίδουσης θρησκείας σε συνδυασμό με την ελευθερία του συνεταιρίστητα για θρησκευτικού σκοπούς. Αλλά όμως ένα στοιχείο του αρισμού της θρησκευτικής κοινότητας, δηλαδή ότι οι ιδρυτές πρέπει μονίμως να μένουν σε μια ή περισσότερες κατοικημένες περιοχές που συνορεύουν μεταξύ τους. Και ένα άλλο στοιχείο του αρισμού της θρησκευτικής κοινότητας, δηλαδή ότι οι θρησκευτικές κοινότητες ενεργούν μόνο μέσα στα εδάφη τους, αυτά τα δύο στοιχεία του αρισμού της θρησκευτικής κοινότητας είναι προβληματικά από την άποψη των διεθνών κανόνων για την ελευθερία του συνεταιρίζεται σε συνδυασμό με την ελευθερία εκδήλωσης της θρησκείας. Διότι δεν είναι δυνατόν οι ιδρυτές να διαμένουν μονίμως, γιατί μπορεί και να μας ταναστεύσουν. Και αν μεταναστεύσουν θα πρέπει τότε να θεωρηθεί ότι μειώνεται ο αριθμός των μελών. Δεν είναι μία λύση αυτή η οποία να διευκολύνει τη λειτουργία της θρησκευτικής κοινότητας. Επίσης το να περιορίζεται η δραστηριότητα της θρησκευτικής κοινότητας μόνο μέσα στο έδαφος της και να μην μπορεί να επεκταθεί σε ολόκληρη την κρατική επικράτεια, αλλά και εκτός αυτής, συνιστά ένα υπερβολικά απεργοστικό μέτρο. Άρθρο 15, αφορά τις θρησκευτικές ενώσεις. Η θρησκευτική ένωση είναι η συνένωση θρησκευτικών κοινοτήτων ενός θρησκεύματος, που υπάρχει για την αποκοινού ικανοποίηση των θρησκευτικών ανάγκων των εταιρών, των μελών τους. Οι θρησκευτικές ενώσεις συνδρύονται από όχι λιγότερες από 10 θρησκευτικές κοινότητες ενός θρησκεύματος, από τις οποίες τουλάχιστον μια θρησκευτική κοινότητα αναπτύσσει δραστηριότητες στην επικράτεια, της δημοκρατίας, της διευκολοσίας, επί 20 τουλάχιστον χρόνια. Οι θρησκευτικές κοινότητες αναπτύσσουν δραστηριότητες τους μέσω διοικητικών οργάνων. Δηλαδή, οι θρησκευτικές ενώσεις έχουν ιδρυτές νομικά πρόσωπα, δηλαδή 10 τουλάχιστον θρησκευτικές κοινότητες του ίδιου θρησκεύματος, από τις οποίες όμως μία τουλάχιστον θρησκευτική κοινότητα πρέπει να αναπτύσσει δραστηριότητες στην επικράτεια, της δημοκρατίας, της διευκολοσίας, επί 20 τουλάχιστον χρόνια. Αυτό το στοιχείο του ορισμού της θρησκευτικής ένωσης, δηλαδή από τις 10 ιδρύτριες θρησκευτικές κοινότητες η μία τουλάχιστον θρησκευτική κοινότητα να αναπτύσσει δραστηριότητες στην επικράτεια, της δημοκρατίας, της διευκολοσίας, επί 20 τουλάχιστον χρόνια είναι προβληματικό από την άποψη των διεθνών κανόνων για την ελευθερία και της θρησκευσίας σε συνδυασμό με την ελευθερία των συνεργασιών για θρησκευτικούς σκοπούς. Διότι στην πραγματικότητα πάρα εμποδίζει στην ίδρυση θρησκευτικών ενώσεων πρόσφεκτων. Παράγραφος 3 η θρησκευτική ένωση αναγνωρίζεται ως ένωση της δημοκρατίας αν ιδρύεται από θρησκευτικές κοινότητες που είναι παρούσες στην πλειονότητα των περιφεριών της δημοκρατίας και της διευκολοσίας. Δηλαδή, για να χρησιμοποιήσει μια θρησκευτική ένωση, το επίθετο λευκορωσική στην επωνυμία της, θα πρέπει η θρησκευτική ένωση να είναι παρούσα στην πλειονότητα των περιφεριών της δημοκρατίας και της λευκορωσίας. Οι θρησκευτικές ενώσεις της δημοκρατίας έχουν το δικαίωμα να ιδρύουν τοπικές θρησκευτικές ενώσεις από θρησκευτικές κοινότητες που ενεργούν σε μια ή περισσότερες περιοχές. Δηλαδή, οι θρησκευτικές ενώσεις που έχουν το δικαίωμα να βάζουν στον τίτλο τους το επίθετο λευκορωσική, έχουν και το δικαίωμα να ιδρύουν τοπικές θρησκευτικές ενώσεις από τις θρησκευτικές κοινότητες που ανήκουν στη θρησκευτική ένωση. Στην Παράραφου 6 του Άρθου 15 ορίζεται ότι οι θρησκευτικές ενώσεις μπορούν να ιδρύουν μονές και μοναστικές κοινότητες, μοναστικές αδελφότητες, φιλανθρωπικές και θρησκευτικές ιεραποστολές και εξαρτημένες κοινότητες και θρησκευτικά σχολεία. Δηλαδή οι θρησκευτικές ενώσεις είναι οι μόνες οι οποίοι μπορούν να ιδρύουν αυτούς τους τύπους θρησκευτικών οργανισμών. Το Άρθο 16 με τον τίτλο κρατική καταχώρηση των θρησκευτικών οργανισμών στην παράραφο 1 ορίζει «Θρησκευτικοί οργανισμοί υπόκριτες σε υποχρεωτική κρατική καταχώρηση». Αυτό σημαίνει ότι η Λευκορροσία επιβάλλει την υποχρεωτική απόκτηση νομικής προσωπικότητας από όλους τους θρησκευτικούς οργανισμούς. Αυτή η διάταξη είναι ευθέως αντιθετή στους διευθύνες κανόνες για την ευθυρία εκδήλωσης θρησκείας σε συνδυασμό με την ευθυρία του συνετερής για θρησκευτικούς σκοπούς, διότι επιβάλλει την υποχρεωτική απόκτηση νομικής προσωπικότητας από όλους τους θρησκευτικούς οργανισμούς, αν και μπορεί να υπάρχουν θρησκευτικοί οργανισμοί, οι οποίοι δεν επιθυμούν λόγω των δικών τους θρησκευτικών επιπτήσεων να αποκτήσουν νομική προσωπικότητα. Πώς γίνεται η κρατική καταχώρηση των θρησκευτικών οργανισμών, δηλαδή πού υποβάλλεται η έτηση για την αναγνώριση νομικής προσωπικότητας. Οι θρησκευτικές κοινότητες υποβάλλουν την έτησή τους στις διοικητικές επιτροπές των περιφεριών ή της πρωτεύουσας του ΜΙΣΚ. Οι θρησκευτικές ενώσεις υποβάλλουν την έτησή τους για απόξε νομικής προσωπικότητας στο κυβερνητικό όργανο που χειρίζεται τις θρησκευτικές υποθέσεις. Στο ίδιο κυβερνητικό όργανο που χειρίζεται τις θρησκευτικές υποθέσεις υποβάλλονται και οι αιτήσεις για τα απόξε νομικής προσωπικότητας από τους θρησκευτικούς οργανισμούς που ιδρύονται αποκλειστικά από τις θρησκευτικές ενώσεις. Το άρθρο 17 αναφέρεται στην κρατική καταχώρηση των θρησκευτικών κοινοτήτων. Η παράγραφος 2 αναφέρει ότι στην έτηση για απόξε νομικής προσωπικότητας από τη σκεφτική κοινότητα πρέπει να επισυνάπτονται τα ακόλουθα έγγραφα. 1. Κατάλογος των πολιτών της Δημοκρατίας και της Δευκορροσίας που ιδρύουν τη σκεφτική κοινότητα περιλαμβανομένων των ονομάτων, των επωνήμων, των πατρονήμων, της εμειρομηνίας γέννησης, στα γένια, στο τόπο κατοικίας και των υπογραφών τους. 2. Τρία αντίγραφα του καταστατικού της σκεφτικής κοινότητας. 3. Το πρακτικό της συνέλευσης των εταίρων, των μέλων, δηλαδή η στατική πράξη. 4. Το έγγραφο που διασφαλίσει το δικαίωμα της σκεφτικής κοινότητας να βρίσκεται στον τόπο που αναγράφει το καταστατικό, δηλαδή το έγγραφο που αποδεικνύει την έδρα της σκεφτικής κοινότητας. 5. Η παράγραφος 3 του άρθρου 17 περιέχει μια διάταξη, η οποία είναι προβληματική από την άποψη των διεθνών κανόνων για την ελευθερία εκδίδευσης της ασκίας σε συνδυασμό με ελευθερία του συνεταιρίζεσθε. Διότι επιβάλλει την παροχή από τη σκεφτική κοινότητα προς ταρμό διαδικητική αρχή εν ώψη της αναγνώρισης νομικής της προσωπικότητας, υπερβολικής ενημέρωσης. Αυτή η υπερβολική ενημέρωση περιλαμβάνεται αξιστυχία. Ενημέρωση για τις δασκαλίες και πρακτικές της λατρείας της. Περιλαμβανομένης ενημέρωσης για την ιστορία και την προέλευση της θρησκείας που ασκείται από την κοινότητα. Τις μορφές και τις μεθόδους των δραστηριοτήτων της. Μέχρι εδώ δεν είναι υπερβολική η ενημέρωση. Από εδώ και κάτω αρχίζει η υπερβολή στην ενημέρωση, στην υποχρέωση ενημέρωσης. Ενημέρωση για τις στάσεις της έναντι του γάμου και της οικογένειας. Της εκπαίδευσης, της εκπήρρωσης των καθηκόντων προς το κράτος. Της λήψης ιατρικής μεταχείρισης από τους πιστούς της δεδομένης της σκιάς. Και άλλη σημαντική ενημέρωση σε απάντηση των ερωτήσεων του κρατικού κυβερνητικού οργάνου για τις σκεφτικές υποθέσεις. Το Άρθο 18 αναφέρεται στη κρατική καταχώρηση των θρησκευτικών ενώσεων. Οι ιδρυτές θρησκευτικής ένωσης, που είναι θρησκευτικές κοινότητες, τουλάχιστον 10, μαζί με την αίτηση για πόξη νομικής προσωπικότητας που υποβάλλουν προς το κρατικό κυβερνητικό όργανο το αρμόδιο για τις θρησκευτικές υποθέσεις, επί συνάπτουν τα ακόμα θα έγγραφα. Τρία, αντίγραφα του καθηστατικού. Δύο, περίληψη του πρακτικού οργάνου που ιδρύει τη θρησκευτική ένωση, δηλαδή της συνδιάσκεψης, της γενικής συνάθρησης, της συνέδρειας του Διοικητικού Συμβουλίου, δηλαδή τη θρησκευτική πράξη. Τρία, τον κατάλογο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Θρησκευτικής Ένωσης, περιλαμβανομένο των ονομάτων, επωνήμων και πατρονήμων, της ημερομηνίας γέννησης, θαγένειας και του τόπου κατοικίες τους, δηλαδή κατάλογο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Θρησκευτικής Ένωσης. Τέσσερα, τα έγγραφα που διασφαλίζουν το δικαίωμα της Θρησκευτικής Ένωσης να βρίσκετε στον τόπο που αναγράφετε στον καταστατικό της, δηλαδή τα έγγραφα που αποδεικνύουν την έδρα της. Άρθρο 19. Αναφέρεται. Στην απόξη νομικής προσωπικότητας από τους θρησκευτικούς οργανισμούς που ιδρύονται μόνο από τις θρησκευτικές ενώσεις. Και αυτοί οι οργανισμοί που ιδρύονται μόνο από τις θρησκευτικές ενώσεις είναι οι ακόλουθοι μονές, μοναστικές κοινότητες, θρησκευτικές αδελφότητες ανδρών και γυναικών, φιλανθρωπικές θρησκευτικές αποστολές, εξαρτημένες θρησκευτικές κοινότητες, θρησκευτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Και αυτοί οι θρησκευτικοί οργανισμοί που ιδρύονται μόνο από τις θρησκευτικές ενώσεις πρέπει να αποκτήσουν υποχρετικά νομική προσωπικότητα. Το άρθρο 20 του Λευκορροσικού νόμου αναφέρεται το καταστατικό των θρησκευτικών οργανισμών εν γένη. Το καταστατικό της θρησκευτικής κοινότητες και της θρησκευτικής ένωσης εγκρίνεται από τους ιδρυτές της. Όμως το καταστατικό του θρησκευτικού οργανισμού, που ιδρύεται μόνο από μια θρησκευτική ένωση, εγκρίνεται από το Διοικητικό Συμβούλιο της Θρησκευτικής Ένωσης. Το καταστατικό του θρησκευτικού οργανισμού πρέπει να περιέχει τα εξής δεδομένα. Πλήρη επωνυμία και το θρίσκεμα στο οποίο νίκη. Η πέδρα, τους σκοπούς, τους στόχους και την κύρια μορφή δραστηριοτήτων. Τη θρησκευτική ένωση στην οποία ανήκει. Το πεδίο των δραστηριοτήτων. Τη δομή του οργανισμού, τα όργανα διοίκησής του, τη διαδικασία για τη συγκρότηση, τις αρμοδιότητες, τη σύνθεση και τη θητεία των οργάνων. Το όργανο του αρμοδιού για τη λήψη αποφάσεων για απόκτηση και διοίκηση της περιουσίας του θρησκευτικού οργανισμού. Τους πόρους και τη διαδικασία. Απόκτησης χρηματικών πόρων και άλλης περιουσίας από τον οργανισμό. Τη διαδικασία για την εκκαθάρρηση και την αναδιοργάνωση του θρησκευτικού οργανισμού. Τη διαδικασία για τη διοίκηση περιουσίας που απομένει μετά την εξόφλυση των μισθωτών. Την περίπτωση της εκκαθάρρησης του θρησκευτικού οργανισμού. Τη διαδικασία για την εισαγωγή αλλαγών και τροποποιήσεων στον καταστρατικό. Άλλοι εν οι μέρες που αφορά τις ιδιαιτηρότητες των δραστηριοτήτων του θρησκευτικού οργανισμού. Η έτηση για αναγνώριση νομικής προσωπικότητας ενός θρησκευτικού οργανισμού που μπορεί να απορριφθεί για τους εξής λόγους σύμφωνα με το άρθρο 21 του Λευκονοσικού νόμου. Εάν ο θρησκευτικός οργανισμός δεν συμμορφώνεται με τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 13. Αυτό σημαίνει ότι αν ο θρησκευτικός οργανισμός δεν εκπληρώνει τα χαρακτηριστικά των θρησκευτικών οργανισμών που προβλέπονται στο άρθρο 13. Δεύτερος λόγος απόρριψης της έτησης για αναγνώριση νομικής προσωπικότητας από τους θρησκευτικούς οργανισμούς. Το καταστρατικό και τα άλλα έγγραφα που υποβάλλονται δεν συμμορφώνονται με τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας της λευκοροσίας η ενημέρωση που υπηρέχεται σε αυτά δεν είναι ακριβής. Τρίτος λόγος απόρριψης. Λόγω των πορισμάτων της εξέτασης που διεξάγεται από ένα θρησκευτικό ειδικό σε θρησκευτικές σπουδές, σπεριτώσεις ορίζονται σε αυτό το νόμο. Τέταρτος λόγος απόρριψης, η παραβία στη διαδικασίας για την ίδρυση ενός θρησκευτικού οργανισμού η οποία προβλέπεται από το νόμο. Το άρθρο 22 αναφέρεται στην κρατική εξέταση από ειδικό σε θρησκευτικές σπουδές. Η περίπτωση αυτή έχει αναφερθεί στον τρίτο λόγο απόρριψης της έτησης για αναγνώσης δομικής προσωπικότητας. Το άρθρο 22 λοιπόν ορίζει ότι η κρατική εξέταση από θρησκευτικό ειδικό ορίζεται από το κρατικό κυβερνητικό όργανο για τις θρησκευτικές υποθέσεις σπεριτώσεις που καθορίζονται από αυτό το νόμο κατά την ίδρυση και την έναξη των δραστηριοτήτων του θρησκευτικού οργανισμού. Η διαδικασία για το ορισμό και τη διεξαγωγή εξέτασης από θρησκευτικό ειδικό καθορίζεται από το κρατικό κυβερνητικό όργανο για τις θρησκευτικές υποθέσεις. Δηλαδή, όταν προεμφανίζεται ένα θρησκεύμα στην επικράτηση της Δημοκρατίας Λευκονοσίας, μπορεί το κρατικό κυβερνητικό όργανο για τις θρησκευτικές υποθέσεις να ορίσει έναν ειδικό σε θρησκευτικές σπουδές, να μελετήσει τον εμφανιζόμενο θρησκεύμα και να υποβάλλει μία γρομμοδότηση στο κρατικό κυβερνητικό όργανο και για τις θρησκευτικές υποθέσεις. Το άρθρο 23 αναφέρεται στη λύση των θρησκευτικών οργανισμών. Σε ποίες περιπτώσεις μπορεί να λυθεί ο θρησκευτικός οργανισμός? Με απόφαση των ιδρυτών του ή του οργάνου του αρμόδιου σύμφωνο με το καταστρατικό του θρησκευτικού οργανισμού. Δεύτερον, με δικαστική απόφαση. Σε ποίες περιπτώσεις δικαστική απόφαση, λύση με δικαστική απόφαση. Σε περίπτωση επαναλαμβανόμενης παραβίασης αυτού του λευκορωσικού νόμου στη διάρκεια ενός έτους, παραβίασης άλλης νομοθεσίας της λευκορωσίας ή της ανάπτυξης δραστηριότητας από το θρησκευτικό οργανισμό που έρχεται σε αντίθεση με το καταστρατικό του. Δεύτερος λόγος, λύσης της λευκορωσίας με δικαστική απόφαση είναι η ανάπτυξη δραστηριότητας που κατευθύνεται εναντίον της κυριαρχίας της δημοκρατίας της λευκορωσίας, της συνταγματικής της δομής ή της κοινωνικής ειρήνης. Ή που προωθεί την προπαγάνδα υπέρ του πολέμου ή την κοινωνική, εθνική, θρησκευτική, φιλετική εχθρότητα ή διχόνια ή την υποτίμηση της εθνικής τιμής και υπερηφάνειας. Η λύση ενός θρησκευτικού οργανισμού μπορεί να γίνει και σε άλλες περιπτώσεις προβλέπονται από τη νομοθεσία. Η λύση με δικαστική απόβαση μπορεί να προθεθεί από το όργανο το αρμόδιο για την καταχώρηση του θρησκευτικού οργανισμού, το οποίο το όργανο το αρμόδιο για την καταχώρηση του θρησκευτικού οργανισμού υποβάλλει αίτηση στο Δικαστήριο για τη λύση του θρησκευτικού οργανισμού. Σε αυτό το σημείο ολοκληρώσαμε, λόγω παρέλυψης χρόνου, τη δέκατη διάλεξη του συγκριτικού εκκλησιαστικού δικαίου. Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας. |
